Άρθρο 07: Ορισμός

Ως αδρανής καταθετικός λογαριασμός σε πιστωτικό ίδρυμα, κατά την έννοια του ν. 3601/2007, για τις ανάγκες του παρόντος κεφαλαίου, χαρακτηρίζεται εκείνος στον οποίο δεν έχει πραγματοποιηθεί αποδεδειγμένα καμία πραγματική συναλλαγή από τους δικαιούχους καταθέτες για χρονικό διάστημα είκοσι (20) ετών. Η επομένη της τελευταίας συναλλαγής αποτελεί την έναρξη ισχύος της εικοσαετίας.

  • 3 Φεβρουαρίου 2013, 23:07 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

    Συμφωνώ απόλυτα με την κατάσχεση των αδρανών λογαριασμών αλλά θα ήθελα να το επεκτείνω ακόμη περισσότερο.
    Εφόσον η κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό δεν αποτελεί πλέον (στην πλειοψηφία των περιπτώσεων) επένδυση (λόγω των χαμηλών επιτοκίων) αλλά μάλλον μόνο ασφαλής φύλαξη προσφέρεται, τα χρήματα που βρίσκονται κατατεθειμένα, σίγουρα δεν χρειάζονται (προς το παρόν) σε αυτούς που τα έχουν. Γιατί λοιπόν το κράτος, σε δύσκολες περιόδους όπως αυτή που περνάμε, καταφεύγει σε εξωτερικούς δανειστές και δεν νομοθετεί τον εσωτερικό έντοκο δανεισμό με χρήση των υπαρχόντων καταθέσεων και μάλιστα με επιτόκιο χαμηλότερο από αυτό που δανείζεται η χώρα από το εξωτερικό ??? αφού τα χρήματα υπάρχουν σε χέρια ιδιωτών εντός των συνόρων, γιατί δανειζόμαστε με εξευτελιστικούς όρους από άλλους ??? Να γίνει αναγκαστική έκδοση κρατικών ομολόγων και να ανταλλαγούν με ζεστό χρήμα από τις καταθέσεις. Φυσικά θεωρείται αυτονόητη απαίτηση η τιμιότητα του κράτους (όχι στα παίρνω τώρα και τα κουρεύω μετά, όπως έγινε με τις περιουσίες των ταμείων κλπ).

  • 31 Ιανουαρίου 2013, 13:13 | ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ

    Επειδή η Χώρα μας καταδικάστηκε πρόσφατα από το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για κατάσχεση ποσού από αδρανή λογαριασμό και για παραβίαση του δικαιώματος προστασίας της περιουσίας.

    Επειδή εκδικάζοντας την προσφυγή τού γιου του αποβιώσαντος, με την οποία υποστηριζόταν ότι οι ελληνικές Αρχές κακώς είχαν κατάσχει το συγκεκριμένο ποσό, που βρίσκονταν σε αδρανή τραπεζικό λογαριασμό του πατέρα του, λόγω παρέλευσης 20ετίας.

    Επειδή η συγκεκριμένη απόφαση μπορεί να ματαιώσει τα σχέδια της κυβέρνησης που φέρεται να θέλει να τακτοποιήσει τους αδρανείς λογαριασμούς, υπερ κοινωνικών σκοπών.
    Επειδή με την επιχειρηματολογία του αρμόδιου Δικαστηρίου φέρεται να συμφώνησαν, με αποφάσεις τους, τα ελληνικά πολιτικά δικαστήρια συμπεριλαμβανομένου και του Αρείου Πάγου.

    Επειδή εκδικάσθηκε η επίμαχη προσφυγή και το δικαστήριο έκρινε ένοχη την Ελλάδα, για παραβίαση του δικαιώματος στην προστασία της περιουσίας και την υποχρέωσε μάλιστα να καταβάλει στον ενάγοντα σημαντικότατο ποσό για υλική βλάβη.

    Και αφού έλαβα υπόψη μου όλα τα ανωτέρω:

    Προτείνω ανεπιφύλακτα, να ενσωματωθεί στο σώμα του παρόντος άρθρου καθώς και στον ορισμό περί αδρανών καταθέσεων, το σκεπτικό της συγκεκριμένης απόφασης του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, υπογραμμίζοντας ότι, οι αρμόδιες Αρχές πρέπει να επιτύχουν στο καθήκον τους, αφού οφείλουν να προστατεύουν την περιουσία του κάθε πελάτη, υποχρεώνοντας την εκάστοτε τράπεζα να ειδοποιεί εγκαίρως τον πελάτη της, για τον κίνδυνο κατάσχεσης των χρημάτων του σε λογαριασμό, που είχε παραμείνει αδρανής για περισσότερα από 20 χρόνια και ταυτόχρονα να επισημανθεί ότι, επί της ουσίας ο κάθε λογαριασμός παραμένει αδρανής και δίχως συναλλαγές, τονίζοντας με έμφαση ότι δεν, αποτελεί συναλλαγή η πρόσθεση των τόκων στο αρχικό κεφάλαιο του εκάστοτε καταθέτη.

  • 30 Ιανουαρίου 2013, 15:56 | ΣΕΡΑΦΕΙΜ Ν. ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ

    Εκτιμώ βάσιμα ότι,
    επειδή το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την Χώρα μας για παραβίαση του δικαιώματος προστασίας της περιουσίας,για κατάσχεση ποσού από αδρανή λογαριασμό εκδικάζοντας συγκεκριμένη προσφυγή κληρονόμου αποβιώσαντος, με την οποία υποστηριζόταν ότι οι ελληνικές Αρχές κακώς είχαν κατάσχει κάποια ευρώ, που βρίσκονταν σε αδρανή τραπεζικό λογαριασμό του αποβιώσαντος, λόγω παρέλευσης 20ετίας.
    Εεπειδή η επίμαχη απόφαση δύναται μελλοντικά να δημιουργήσει έντονες δυσχέρειες στα πλάνα της Πολιτείας, αναφορικά με τους αδρανείς λογαριασμούς.
    Επειδή με την παρούσα επιχειρηματολογία συμφώνησαν, με αποφάσεις τους, τα ελληνικά πολιτικά δικαστήρια συμπεριλαμβανομένου και του Αρείου Πάγου, με αποτέλεσμα ο εμπλεκόμενος κληρονόμος προσέφυγε στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το 2009.
    Επειδή με την επίμαχη προσφυγή, το αρμόδιο δικαστήριο έκρινε ένοχη την Ελλάδα, για παραβίαση του δικαιώματος στην προστασία της περιουσίας και την υποχρέωσε να καταβάλει στον ενάγοντα κληρονόμο σοβαρότατο ποσό για υλική βλάβη.
    Προτείνω ανεπιφύλαχτα, στο Σώμα » του ορισμού περί αδρανών καταθέσεων», να επισημανθεί και ταυτόχρονα να διευκρινισθεί ότι, επί της ουσίας ο εκάστοτε λογαριασμός παραμένει αδρανής ακόμη και δίχως συναλλαγές και να τονισθεί ότι δεν αποτελεί συναλλαγή η πρόσθεση των τόκων στο κάθε αρχικό κεφάλαιο του οιονδήποτε καταθέτη.