Άρθρο 18: Μη εκτέλεση καταδικαστικών αποφάσεων λόγω υφ’ όρον παραγραφής καταγνωσθεισών ποινών.

1. Επιβληθείσες ποινές με αποφάσεις που έχουν δημοσιευθεί μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος, διάρκειας μέχρι έξι μηνών, εφ’ όσον δεν έχουν καταστεί αμετάκλητες και δεν έχουν οπωσδήποτε εκτιθεί μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, παραγράφονται και δεν εκτελούνται, υπό τον όρο ότι ο καταδικασθείς δεν θα υποπέσει εντός δεκαοκτώ μηνών από τη δημοσίευση του νόμου αυτού σε νέα από δόλο προερχόμενη αξιόποινη πράξη, για την οποία θα καταδικασθεί αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας τουλάχιστον έξι μηνών. Σε περίπτωση νέας καταδίκης ο καταδικασθείς εκτίει αθροιστικά, μετά την έκτιση της νέας ποινής και τη μη εκτιθείσα και δεν υπολογίζεται στο χρόνο παραγραφής της μη εκτιθείσης ποινής, κατά τις γενικές διατάξεις, το ενδιάμεσο χρονικό διάστημα από τη δημοσίευση του νόμου αυτού μέχρι την καταδίκη για τη νέα πράξη.
2. Οι μη εκτελεσθείσες κατά την περίπτωση 1 αποφάσεις τίθενται στο αρχείο με πράξη του αρμόδιου εισαγγελέα ή δημόσιου κατηγόρου, κατά περίπτωση».

  • 8 Απριλίου 2013, 11:44 | XA

    Θεωρώ ότι θα ήταν δίκαιο να παραγραφούν και οι αποφάσεις πταισμάτων «που έχουν καταστεί αμετάκλητες» διότι αυτές συνήθως δεν έχουν συζητηθεί στην ουσία τους αλλά έχει απορριφθεί η έφεση για τυπικούς λόγους που αφορά στη διαδικασία. (Δυστυχώς ακόμη και σήμερα σε ένα κράτος δικαίου, η οικονομική δυνατότητα του πολίτη για την εξασφάλιση της καλύτερης ποιότητας παροχής νομικών υπηρεσιών έχει άμεση σχέση με τις τελικές αποφάσεις των δικαστηρίων).

  • 7 Απριλίου 2013, 11:39 | ΑΜ

    Άλλη μια πολύ πετυχημένη διάταξη που επαναφέρεται, για να ενδυναμώσει το κύρος της Δικαιοσύνης. Πρέπει, όμως, να διευρυνθεί κάποια στιγμή, ώστε να καταλαμβάνει και αδικήματα όπως εμπορία ναρκωτικών, ληστείες κλπ, για να είναι πλήρης.

    Μόνο οι χρηματικές ποινές να εκτελούνται και οι Εισαγγελείς να μην δέχονται ούτε την αναστολή τους.

  • 6 Απριλίου 2013, 09:07 | Γιώργος

    Δεδομένου ότι ο Ν. 4043/2012 προέβλεπε περίπου τις ίδιες ρυθμίσεις, τα δικαστήρια της ουσίας σπανίως επέβαλαν ποινές μέχρι 6 μήνες δεν είναι ορθότερο για την υφ’ όρον παραγραφή της ποινής να επεκταθεί το πεδίο εφαρμογής του νόμου μέχρι και τους 12 μήνες; Μόνο τότε το νεο νομοσχέδιο θα αποτελεί συνέχεια της προσπάθειας αποσυμφόρησης των καταστημάτων κράτησης και μείωσης του όγκου υποθέσεων που εκκρεμούν στα δικαστήρια. διαφορετικά θα έχουμε μια επανάληψη του Ν. 4043/2012 και επομένως αρκεί η παράταση ισχύος του.