Άρθρο 36:

Η παράγραφος 4 του άρθρου 36 του ν. 1756/1988, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 88 παρ. 2 του ν. 4055/2012, αντικαθίσταται ως εξής:
«4. Δικαστικός λειτουργός διορίζεται εκείνος που συμπλήρωσε το 28 έτος και δεν έχει υπερβεί το 45 έτος της ηλικίας του»

  • 11 Απριλίου 2013, 13:18 | ΤΟΣΟΥΝΙΔΗΣ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ

    Συμφωνώ απόλυτα με την κυρία Χριστίνα Παραστατίδου και τους υπόλοιπους προλαλήσαντες, πως θα πρέπει ανέβει το κατώτατο όριο των 28 ετών,όσο και ανέβει και το ανώτατο όριο ηλικίας.

  • 11 Απριλίου 2013, 13:02 | ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΣΑΜΟΛΑΔΑΣ

    Συμφωνώ σχεδον με όλους τους προηγούμενους. Η θέση του δικαστη και του εισαγγελεα χρειαζεται μεγάλη εμπειρια ωστε αυτός που την έχει να μπορει να επιτελεσει το εργο του στον μέγιστο βαθμό. Πρεπει να δοθει η ευκαιρία σε αυτους που κατεχουν εμπειρια και μερακι και σθενος να δειξουν οτι μπορουν, Μην τους περιοριζεται με ορια ηλικιας. Και φυσικα χωρις να θέλω να προσβαλλω κανεναν 28αρη η 30αρη γιατι και εγω πέρασα απο αυτην την ηλικια η γνωση η θεωρητικη δεν μας λειπει η εμπειρια μας λειπει. Σιγουρα θα υπαρχει και ο αντιλογος οτι δηλαδη υπαρχουν και 30αρηδες που κατεχουν εμπειρια. Σωστο και αυτο. αλλα ποσοι ειναι? Θέλουν όλοι να γινουν δικαστες και εισαγγελεις και να υπηρετησουν τον θεσμό οπως πρεπει να τον υπηρετούν? η απλα όλη η ιστορια γινεται για το πρεστιζ?
    ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΣΘΕΝΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝΠΙΣΤΗ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΝ ΕΙΣΑΙ 45 ΕΤΩΝ Η 50 ΕΤΩΝ. ΚΑΙ ΟΙ 2 ΜΠΟΡΥΝ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ. ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΖΗΤΟΥΝ. ΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΓΙΑ ΤΙς ΕΞΕΤΑΣΕΙς ΣΤΗΝ ΕΣΔ

  • 11 Απριλίου 2013, 13:45 | Έλενα Ευστρατίου

    Η αύξηση των ορίων ηλικίας των δικαστικών λειτουργών θεωρώ ότι είναι προς την σωστή κατεύθυνση, καθόσον κατά την γνώμη μου ένας δικαστής, όσο αμερόληπτος και καταρτισμένος και εάν είναι, χρειάζεται απαραιτήτως να έχει προηγουμένως ασκήσει δικηγορία για μεγάλο χρονικό διάστημα, γιατί έτσι μόνο θα κατανοήσει, από την πλευρά πλέον του δικαστή, όλη την φόρτιση και την εργασία του δικηγόρου που φέρνει ενώπιον του δικαστηρίου την υπόθεση του εντολέα του. Η μάχιμη δικηγορία είναι μεγάλο σχολείο για όλους όσοι ενδιαφέρονται για την πραγματική απονομή της δικαιοσύνης.

  • 11 Απριλίου 2013, 13:52 | Έλενα Ευστρατίου

    Η αύξηση των ορίων ηλικίας των δικαστικών λειτουργών θεωρώ ότι είναι προς την σωστή κατεύθυνση, καθόσον κατά την γνώμη μου ένας δικαστής, όσο αμερόληπτος και καταρτισμένος και εάν είναι, χρειάζεται απαραιτήτως να έχει προηγουμένως ασκήσει δικηγορία για μεγάλο χρονικό διάστημα, γιατί έτσι μόνο θα κατανοήσει, από την πλευρά πλέον του δικαστή, όλη την φόρτιση και την εργασία του δικηγόρου που φέρνει ενώπιον του δικαστηρίου την υπόθεση του εντολέα του. Η μάχιμη δικηγορία είναι μεγάλο σχολείο για όλους!

  • 11 Απριλίου 2013, 12:50 | Χριστίνα Παραστατίδου

    Συμφωνώ απόλυτα με την αύξηση τόσο του κατώτατου, όσο και του ανώτατου ορίου ηλικίας,για συμμετοχή στις εξετάσεις της ΕΣΔ. Κατά την ταπεινή μου γνώμη,επιβάλλεται η επιλογή του συγκεκριμένου λειτουργήματος, να γίνεται απο πρόσωπα συνειδητοποιημένα, με πολυετή εμπειρία, ως μάχημοι δικηγόροι,στο χώρο της δικαιοσύνης.Τόσο ο δικαστής, όσο και ο Εισαγγελέας, απαιτείται να έχουν εμπειρία απο τη δικαστηριακή πρακτική, ήθος και γνώση της κοινωνικής πραγματικότητας.Η ΄΄στείρα΄΄γνώση δεν αρκεί , για την ορθή απονομή της δικαιοσύνης.Στις έδρες θέλουμε επιτέλους δικαστές και εισαγγελείς, έμπειρους, εύστροφους,ηθικούς,αποτελεσματικούς, που δεν τους ενδιαφέρει μόνο η ΄΄προαγωγή΄΄,που δεν είναι απλά προσκολλημένοι στο γραμμα του νόμου, που συνειδητά και έχοντας ως υπέρτερο αγαθό τους το αίσθημα της δικαιοσύνης επιλέγουν το συγκεκριμένο λειτούργημα και όχι ως μοναδική διέξοδο απο την οικονομική κρίση.

  • 11 Απριλίου 2013, 11:50 | χ.μ

    Δηλαδή ή καριέρα ή αρπαχτή βρε Γιάννη? Αυτός είναι ο σκοπός του δικαστή? Το λειτούργημα του δικαστή πρέπει πάνω από όλα να εκπορεύεται από βαθειά ηθική και βιωματική γνώση της κοινωνικής πραγματικότητας. Είναι πολύ δύσκολο να αποφύγεις την αρτηριοσκλήρωση που παθαίνεις όταν κοιτάζεις τους ανθρώπους από ψηλά και πίσω από μια έδρα. Για να μπορέσεις λοιπόν να κρατήσεις την ανθρωπιά σου, τη συνείδησή σου και το αληθινό αίσθημα δικαιοσύνης και όχι την τυπολατρεία και την αυστηρή προσκόλληση στο γράμμα του νόμου, αλλά να ζητάς το πνεύμα του νόμου, χωρίς να κάνεις εκπτώσεις προκειμένου να ανελειχθείς στην ιεραρχία και να καταδυναστεύεις τους υφισταμένους σου όπως ένιωθες ότι και οι προιστάμενοί σου καταδυνάστευαν εσένα αλλά ούτε και να είσαι δουλοπρεπής σε ένα σύστημα που κάνει ό τι μπορεί για να σε ελέγχει και να περιορίζει την ανεξαρτησία σου εντός των πλαισίων που το εξυπηρετεί, με λίγα λόγια για να σταθέις στο ύψος σου σα γενναίος δικαστής που υπηρετεί πάνω απο όλα την κοινωνία και τους ανθρώπους και όχι σαν ψοφοδεής υπάλληλος ενός διεφθαρμένου συστήματος, πρέπει να έχεις ζήσει πρώτα μέσα στην κοινωνία, να έχεις ζυμωθεί μέσα στο χώρο της δικαιοσύνης σα συλλειτουργός αυτής από την πλευρά του μάχιμου δικηγόρου. Σε όλα αυτά λοιπόν η ηλικία δεν παίζει κανέναν απολύτως ρόλο και κάθε περιορισμός αυτής είναι α μη τι άλλο αντισυνταγματικός.

  • 11 Απριλίου 2013, 08:35 | ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΡΔΙΚΗΣ

    Είναι προς τη σωστή κατεύθυνση η επαναφορά της αύξησης του οριου ηλικίας. Η διεθνής τάση είναι αυτή. Σε κάθε περίπτωση καλό θα ήταν να λαμβάνονται υπόψη και να αυξάνουν το όριο ηλικίας του κάθε υποψηφίου παράγοντες όπως οι μεταπτυχιακές σπουδές και η στρατιωτική θητεία. (αυτό είχε ισχύσει παλαιότερα εαν δεν απατώμαι).

  • 10 Απριλίου 2013, 20:33 | Κωνσταντίνος

    Καλησπέρα, εγώ είμαι υπέρ της άποψης ότι το λειτούργημα του Δικαστή και του Εισαγγελέα πρέπει να ασκείται από άτομα με τουλάχιστον 15ετη μάχιμη Δικηγορία καθώς ,ναι μεν η νομική σου παρέχει τα εφόδια αλλά η πείρα που απαιτείται για αυτές τις θέσεις αποκτάται από την πρακτική. Όσον αφορά τα όρια ηλικίας ,σε συνέχεια του παραπάνω συλλογισμού μου ,πιστεύω πως πρέπει να αυξηθούν και τα δυο.

  • 10 Απριλίου 2013, 13:20 | Γ.Κ.Γ.

    Συμφωνώ με την άποψη του κυρίου Φώτη Χαρίτου. Θεωρώ ότι η απόδοση ενός δικαστικού λειτουργού δεν συνδέεται τόσο με την ηλικία του όσο με τις γνώσεις ,την πείρα του αλλά επίσης και με τους λόγους για τους οποίους επέλεξε να ασκήσει το συγκεκριμένο λειτούργημα. Περαιτέρω ούτε η ανέλιξη του στη δικαστική ιεραρχία νομίζω ότι ασκεί σημαντική επιρροή στο έργο του . Γιατί με αυτή τη λογική οι ειρηνοδίκες θα έπρεπε να αδιαφορούν για το λειτούργημα τους , ενώ εγώ όλα αυτά τα χρόνια που ασκώ δικηγορία, δεν έχω συναντήσει κάτι τέτοιο . Ίσα-ίσα είδα ανθρώπους που εργάζονται πολύ και με ιδιαίτερο ζήλο και μεθοδικότητα για να ανταπεξέλθουν σωστά στα καθήκοντα του ειρηνοδίκη .Νομίζω τέλος ότι η συζήτηση που κάνουμε είναι ιδιαίτερα εποικοδομητική και θα ήθελα και άλλοι συνάδελφοι (δικαστές , δικηγόροι, νομικοί επιστήμονες) να συμμετάσχουν σε αυτή.

  • 10 Απριλίου 2013, 01:02 | Φώτης ΧΑΡΙΤΟΣ

    Νομίζω ότι η θέση του Δικαστή και του Εισαγγελέα δεν αποτελεί απλώς ένα σπουδαίο αξίωμα. Δεν είναι μόνο ένα, υψηλού επιπέδου, λειτούργημα. Η θέση αυτή πρωταγωνιστεί στη πρόοδο, στην εξέλιξη και στην πάσης φύσεως ασφάλεια μιας κοινωνίας. Κατά συνέπεια, φρονώ, ότι εκείνοι και εκείνες που καταλαμβάνουν τέτοιες θέσεις θα πρέπει να διαθέτουν, πέραν των γνώσεων και επαρκή πείρα.
    Με σεβασμό προς όλες κι όλους τους συναδέλφους, διερωτώμαι, αν ένα παιδί 28 και 30 χρόνων με μηδενική (τις περισσότερες φορές) δικαστηριακή πείρα, μπορεί να φέρει εις πέρας επιτυχώς τα παραπάνω υπέρτατα καθήκοντα ενός Δικαστή ή ενός Εισαγγελέα (;;) -Υπενθυμίζω δε ότι το Δικαστικό και Εισαγγελικό δεν είναι επάγγελμα. Είναι ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ και ως τέτοιο θα πρέπει άπαντες να το αντιμετωπίζουμε.

  • 9 Απριλίου 2013, 20:40 | ‘Ιρις Αναστασίου

    Συμφωνώ με την άποψη της κας Σταυρούλας Πούλιου, πιστεύω, μάλιστα, ότι το κατώτατο ηλικιακό όριο θα πρέπει να συνδεθεί οπωσδήποτε με ένα σημαντικό αριθμό ετών πραγματικής δικηγορίας, η οποία αποτελεί εμπειρία πολύτιμη και αναγκαία για τη μετέπειτα άσκηση του δικαστικού λειτουργήματος.
    Κατά την προσωπική μου γνώμη, δεν υπάρχει λόγος να τίθενται ανώτατα ηλικιακά όρια, τα οποία, σε κάθε περίπτωση, θεσπίζονται κατά τρόπο αυθαίρετο και όχι πειστικό.Μάλλον δεν είναι τυχαίο ότι στις εκάστοτε σχετικές τροποποιήσεις των προϋποθέσεων συμμετοχής στη διαδικασία, η ηλικία διαφοροποιείται σχεδόν κάθε φορά.
    Γιατί το δικαστικό λειτούργημα, με τη θέση που του επιφυλάσσει και προορίζει το ίδιο το Σύνταγμα μέσα στην έννομη τάξη,μπορεί να ασκηθεί καλύτερα και αποτελεσματικότερα από έναν δικαστή 45 ετών και όχι από έναν δικαστή, για παράδειγμα, 46 ετών; Η δικαστική εξουσία, οφείλει να προσελκύει και να στελεχώνεται από επιστήμονες άξιους, απολύτως ικανούς και έμπειρους.
    Από τη στιγμή που όλοι οι υποψήφιοι κρίνονται (θεωρητικά τουλάχιστον) με βάση τα ίδια κριτήρια (νομική κατάρτιση, νομική κρίση και αξιολόγηση, προσωπικότητα υποψήφιου δικαστή κ.λπ.) για ποιο λόγο πρέπει να τεθεί εκ των προτέρων ανώτατο ηλικιακό όριο;
    Αν η εκάστοτε επιτροπή εξετάσεων αξιολογεί με τρόπο ορθό και αμερόληπτο τους υποψηφίους, γιατί η ηλικία, από μόνη της, θα πρέπει να συνιστά κώλυμα υποψηφιότητας; Ποιος μπορεί να το κρίνει; Ένας υποψήφιος, για παράδειγμα 46 ή 47 κ.ο.κ. ετών, εάν αξίζει να υπηρετήσει το δικαστικό θεσμό -και αυτό αποδειχθεί από τη σχετική διαδικασία εξετάσεων- δε θα πρέπει να κωλύεται μόνο και μόνο λόγω της ηλικίας του.

  • 9 Απριλίου 2013, 17:58 | Κ.A

    Η επαναφορά του ανώτατου ορίου ηλικίας στα 45 ετη είναι ένα πολύ θετικό βημα προς την στελεχωση του σωματος με ατομα με εμπειρία και ολοκληρωμενη προσωπικοτητα, που ξερουν τι θα πει νομική δουλειά και πόσο απαιτητική ειναι αυτη. Διαβάζοντας δε το σχόλιο του Πρωτοδικη, του εξουθενωμενου 37χρόνου πρωτοδικη, οδηγουμαστε στο ευλογο συμπέρασμα οτι η ηλικία τελικα καμια σημασία δεν εχει, παρά μονο η προσήλωση στην ιδέα της δικαιοσυνης. Πολυ θετικό βημα η αυξηση του ορίου λοιπον.θα έπρεπε να αυξηθεί και το κατωτατο όριο, να γινει τουλαχιστον 30. Ετσι όσοι γίνονται δικαστες απο επιλογη και οχι απο ανεργία, θα εχουν σίγουρα δουλέψει στη ζωη τους και δεν θα νιωθουν εξουθενωμένοι στα 37 τους!!!!!! Η δηλωση δε αυτού του ανθρώπου, δείχνει οτι η επιλογή να γίνεις δικαστής απαιτεί ώριμη σκεψη και συνειδητή επιλογή, που ενας 28χρονος δεν εχει.

  • 9 Απριλίου 2013, 16:39 | ΠΡΩΤΟΔΙΚΗΣ

    Έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρετε όλοι εσείς που δεν είστε δικαστές. Είμαι 37 ετών,είμαι 8 χρόνια δικαστής και νιώθω ήδη εξαντλημένος! Είναι δυνατόν στα 48 (γιατί τότε θα είναι Πρωτοδίκης)να ξεκινήσει κανείς καριέρα δικαστή; Οι επιθεωρήσεις σε αυτόν τον άνθρωπο τι νόημα θα έχουν τότε; Πότε θα πάρει προαγωγή, μαζί με τη σύνταξη;Ένας δικηγόρος αν είχε πράγματι μεράκι να γίνει δικαστής γιατί δεν έγινε νωρίτερα; Περίμενε να αποκτήσει πρώτα ώριμη κρίση; Δε μπορώ να σκεφτώ για ποιο λόγο ένας 45αρης θα αφήσει την οικογένειά του, τη δουλειά του, τη ζωή του και θα τρέχει στη Θεσσαλονίκη να κάθεται στα θρανία για ένα χρόνο και μετά να πηγαίνει στην επαρχία 2-3 έτη και να παίρνει 1.500 ευρώ. Αναρωτιέμαι αν θα βρεθούν πάνω από 5 άτομα κοντά στην ηλικία των 45 να δώσουν εξετάσεις. Πρόκειται για φωτογραφική διάταξη για να βολευτεί κάποιος γνωστός.

  • 9 Απριλίου 2013, 13:10 | Γ.Κ.Γ.

    Κατά τη γνώμη μου αναφορικά με την αλλαγή των ορίων ηλικίας διορισμού του δικαστικού λειτουργού ο νομοθέτης θα πρέπει να λάβει υπόψη το γεγονός ότι η νομική επιστήμη είναι ιδιαιτέρως απαιτητική για όσους την υπηρετούν .Συνεπώς ο νομικός επιστήμονας , είτε αυτός είναι δικαστής, είτε δικηγόρος , για να την ασκήσει σωστά θα πρέπει να έχει γνώσεις και πείρα , πράγματα που απαιτούν κάποιο χρόνο και μεγάλη προσπάθεια . Επίσης ο νομοθέτης θα πρέπει να λάβει υπόψη ότι ο νομικός επιστήμονας είναι μέλος της κοινωνίας και άνθρωπος. Κάνει οικογένεια και παιδιά. Πόσοι συνάδελφοι δικηγόροι , άνδρες και γυναίκες, που επιθυμούν να γίνουν δικαστές δεν ανέβαλαν για κάποιο -μεγάλο ή μικρό – χρονικό διάστημα τα σχέδια τους προκειμένου να συντηρήσουν την οικογένεια τους και να συνεισφέρουν στην ανατροφή των παιδιών τους ; Ακούγεται κάπως μελό αλλά δεν είναι , αν αναλογιστεί κανείς τις επαγγελματικές και οικονομικές συνθήκες που επικρατούν στο δικηγορικό λειτούργημα (και οι οποίες επιδεινώθηκαν λόγω κρίσης) και τις αυξημένες ανάγκες μιας οικογένειας με παιδιά . Θα πρέπει λοιπόν να αποκλειστούν οι συνάδελφοι αυτοί λόγω ηλικίας από τις εξετάσεις της σχολής δικαστών μόνο και μόνο γιατί αποφάσισαν να γίνουν γονείς ;

  • 9 Απριλίου 2013, 12:01 | Καλλιόπη

    Θεωρώ, ότι το όριο των 45 είναι κατάλληλο και πρέπει να παραμείνει. Επιπλέον να ανέβει το κατώτατο όριο των 28 ετών. Ο δικαστής πρέπει να έχει κρίση, κοινωνική και νομική εμπειρία, να έχει ωριμότητα ηλικίας. Τί κρίση μπορεί να έχει ένας τελειόφοιτος με μεταπτυχιακό που δίνει κατευθείαν για την σχολή δικαστών και ενδέχεται να περάσει;
    Ολ αυτά πρέπει να συνυπολογίζονται, προκειμένου κάθε φορά ο νομοθέτης να αποφαίνεται για το όριο ηλικίας σε αυτές ειδικά τις εξετάσεις.

  • 9 Απριλίου 2013, 00:35 | Χ.Α.

    πολύ σκληρή η κριτική του προλαλήσαντα για τους αποτυχημένους μεσόκοπους. αντιβαίνει άλλωστε και στην ευρωπαική νομοθεσία περί μη διάκρισεων λόγω ηλικίας. το επάγγελμα του δικαστή προυποθέτει πνευματική ωριμότητα, ως αποτέλεσμα επαγγελματικής εμπειρίας. ορθώς, κατά την άποψη του γράφοντος, το ανώτατο όριο ηλικίας επανέρχεται στο 45ο έτος. αξίζει άλλωστε να σημειωθεί ότι έχουν πλέον καταργηθεί οι παρατάσεις του ανωτάτου ορίου ηλικίας που δίδονταν παλαιότερα λόγω απόκτησης μεταπτυχιακών διπλωμάτων κλπ.

  • 8 Απριλίου 2013, 17:41 | Κατερίνα Καρασιουτα

    Επίσης, ιδιαίτερα στο χωρο της δικαιοσυνης, είναι δυνατόν να κατηγοριοποιουμε τις δυνατότητες και την αξιοσύνη των ανθρώπων ως εξής;
    Α) 45άρης νεος δικαστής: αποτυχημένος,μεσοκοπος, διεκπεραιωτης υποθεσεων,επιθυμεί αρπαχτή,αδιάφορος για την καριέρα, επικίνδυνος δικαστης
    Β)28-30 αρης νέος δικαστής: ο εχων αντοχές, σωστη κριση….
    Καλό θα ηταν να μη λησμονούμε οτι ο αποκλεισμός λογω ορίου ηλικιας, ενέχει τον κίνδυνο παραβίασης δικαιωματων του ανθρώπου.

  • 8 Απριλίου 2013, 16:22 | Κατερίνα Καρασιουτα

    Ειναι αναγκαιο το ανωτατο όριο ηλικίας διορισμού δικαστικού λειτουργου, να συμπίπτει με το προβλεπόμενο όριο ηλικιας συμμετοχής στις εισαγωγικές εξέτασεις της ΕΣΔΙ, που είναι τα 45 ετη. Κατά την άποψη μου, θα έπρεπε να αυξηθεί το κατώτερο όριο και από τα 28 ετη, να γινει τουλάχιστον 30, όπως επίσης θα έπρεπε ως προϋποθεση συμμετοχής στις εξετάσεις της ΕΣΔΙ, να ειναι η 5ετης πραγματική Δικηγορία. Αναρωτιέμαι ποιά μπορεί να ειναι η κριση ενος 28 χρονου, που βρίσκεται για πρώτη φορα σε ακροατήριο ως Πάρεδρος. Δικαστής πρέπει να μπορεί να γινεται και αυτός που συνειδητά επιλέγει να υπηρετησει την επιστήμη του, από την εδρα πια αφήνοντας πισω μια σταδιοδρομία στην δικηγορια. Αλίμονο μας, αν δικαστες γινονται μονο αυτοί που θελουν να αποφύγουν την ανεργία των νεων δικηγορων ή αυτοί που δεν πετυχαν ως δικηγοροι. Αυτό το θέαμα θα ηταν θλιβερό, και όχι του συνειδητοποιημενου δικαστή που αποφασίζει να εισελθει στο σώμα γνωρίζοντας οτι ο μισθός του θα ειναι μικρότερος, απο τα έσοδα του ως δικηγόρος. Σίγουρα δε, η εμπειρία του θα ειναι καθοριστική και χρήσιμη,προς την εκδοση ορθών και δικαιων αποφάσεων. Διότι ο συνειδητοποιημένος δικηγόρος και ο πετυχημένος στο ελευθερο επάγγελμα δεν χρειάζεται κανένα κίνητρο για να γινει δικαστής. Κι αυτό είναι προς όφελος της δικαιοσυνης τελικά και της ορθης απονομής της.

  • 8 Απριλίου 2013, 14:39 | ΜΑΡΙΟΣ

    Πλησιάζω τα σαράντα. Έχω δυο πτυχία,μεταπτυχιακά ,6ετή περίπου δικηγορική εμπειρία και έχω εκπληρώσει και τη στρατιωτική μου θητεία. Έχω αποφασίσει να δώσω στη σχολή δικαστών και με δεδομένη τη δυσκολία των εξετάσεων θα ήθελα και νομίζω ότι δικαιούμαι να έχω περισσότερο από μια ευκαιρίες . Πιστεύω ότι τα χρόνια που αφιέρωσα στις νομικές σπουδές και η πείρα που απέκτησα θα με βοηθήσουν να ανταπεξέλθω καλύτερα στο δικαστικό λειτούργημα . Εξάλλου η επικινδυνότητα ή η αποτυχία ενός δικαστή δεν είναι θέμα ηλικίας όσο ήθους και χαρακτήρα.

  • 8 Απριλίου 2013, 09:43 | Σταυρούλα Πούλιου

    Πάντως ένας 40 + εμπειρος δικηγόρος, που είναι διατεθιμένος να υποστεί όλη την ταλαιπωρία του νεοδιοριζόμενου δικαστή, είναι ενδεχομένως καταλληλότερος και επαρκέστερος ως προς τα προσόντα δικαστής από έναν 28 χρονο που δεν έχει την επιλογή της δικηγορίας, λόγω της οικονομικής και κρίσης, και αναγκαστικά παρά την απειρία του, επιλέγει το δρόμο της δικαιοσύνης, σε βάρος της οποίας ίσως εξελιχθεί σε έμπειρο νομικό.

  • 6 Απριλίου 2013, 18:28 | ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

    Θλιβερό θέαμα να είναι ο πενηντάρης αριστερός στα Τριμελή…Φαντάζομαι την εικόνα να κουβαλάει τις δικογραφίες και να τον πιάνει η μέση του! Ωστόσο, νομίζω ότι δε θα ήθελε κανείς (πριν ελάχιστων που προφανώς αφορά και η διάταξη…)να γίνει δικαστής στα 50 και να τρέχει στις επαρχίες. Ειδικά τώρα που μειώθηκε τόσο ο μισθός.Αν όμως δεν ενδιαφέρεται να ανέλθει στα υψηλά αξιώματα του δικαστικού σώματος, που έτσι κι αλλιώς δε θα φτάσει ποτέ λόγω ηλικίας, μήπως είναι και αδιάφορος για επιθεωρήσεις, καλές δικογραφίες, σωστή συμπεριφορά κτλ;

  • 6 Απριλίου 2013, 01:42 | ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ

    Μάλιστα! 45 ετών θα πετύχει στο διαγωνισμό. Στα 47 θα είναι Πάρεδρος και στα 48 Πρωτοδίκης, όπου θα παραμείνει μέχρι τα 60 του. Δύο πράγματα θα ήθελα μόνο να σκεφτείτε: 1)Θα έχει τις αντοχές να αντεπεξέλθει στα πολλαπλά καθήκοντα του Πρωτοδίκη; Γιατί ο Πρωτοδίκης, ξέρετε, δεν κάθεται απλώς σπίτι του και γράφει, αλλά είναι επιβαρυμένος με πολλές υποχρεώσεις (επιτροπές δασών, κτηματολογίου, εκλογές σωματείων κτλ)
    2)Πόσο επικίνδυνος για τη Δικαιοσύνη μπορεί να είναι ένας άνθρωπος που στα 45 ξεκινά για να γίνει δικαστής, χωρίς να τον νοιάζει ότι δε θα προλάβει να γίνει καλά-καλά εφέτης. Δε θα τον ενδιαφέρει η καριέρα, αλλά η κατά το κοινώς λεγόμενο «αρπαχτή»…
    Αντί να αυξάνετε το όριο ηλικίας, καλό θα ήταν να δίνετε κίνητρα στους νέους δικηγόρους να γίνουν δικαστές και όχι στους αποτυχημένους μεσόκοπους να γίνουν «διεκπεραιωτές» υποθέσεων.