Άρθρο 04:

H παράγραφος 1 του άρθρου 220 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, αντικαθίσταται ως εξής:
«Αγωγές, στις οποίες περιλαμβάνονται και αναγνωριστικές, ή ανακοπές εμπράγματες, μικτές ή νομής εκτός από τα ασφαλιστικά μέτρα νομής, οι οποίες αφορούν ακίνητα, εγγράφονται ύστερα από αίτηση του ενάγοντος ή του ανακόπτοντος στα βιβλία διεκδικήσεων του γραφείου της περιφέρειας όπου βρίσκεται το ακίνητο μέσα σε τριάντα ημέρες από την κατάθεσή τους, διαφορετικά απορρίπτονται και αυτεπαγγέλτως ως απαράδεκτες».

  • 9 Απριλίου 2013, 23:15 | Καρατάσος

    Ο ειδικός διάδοχος που απέκτησε το ακίνητο από τον αντισυμβαλλόμενο του οφειλέτη κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να βρεθεί εναγόμενος με τους όρους των άρθρ. 944 και 945 ΑΚ. Από αυτό τον κίνδυνο θέλει να προστατεύσει τους συναλλασσομένος ο νόμος. Χάριν της ασφάλειας των συναλλαγών προστέθηκαν οι αγωγές διάρρηξης στο άρθρ. 220 ΚΠολΔ με το ν.3994/2011.
    Εξάλλου, δεν πιστεύω ότι τα έξοδα για την εγγραφή/καταχώριση στα υποθηκοφυλακεία/κτηματολογικά γραφεία είναι άξια λόγου, ειδικά σε σχέση με τα λοιπά έξοδα μιας αγωγής διάρρηξης στο πολυμελές.

  • 8 Απριλίου 2013, 14:57 | ΔΤ

    Του χρόνου θα το ξανασκεφτείτε και θα προβλέψετε ξανά ότι είναι εγγραπτέες οι αγωγές διάρρηξης; Η απαξίωση βασικών κωδίκων από το Υπουργείο Δικαιοσύνης είναι πρωτοφανής….

  • 7 Απριλίου 2013, 12:11 | Nikos Z

    Εξαιρούνται λοιπόν οι αγωγές διάρρηξης καταδολιευτικής δικαιοπραξίας, που προστέθηκαν στο άρθρ. 220 ΚΠολΔ πριν από σχεδόν δύο χρόνια με το ν. 3994/2011.
    Ποιος ο λόγος; Είχαν δυσκολίες οι πληρεξούσιοι δικηγόροι να βρουν το υποθηκοφυλακείο ή το κτηματολογικό γραφείο; Ή ήταν πολλά τα έξοδα;

  • Η αγωγή κατά τον Κ.Πολ.Δικ. είναι διαδικαστική ενέργεια που συντελείται από δύο μερικώτερες ενέργειες. Η πρώτη είναι η ΚΑΤΑΘΕΣΗ στην Γραμματεία του αρμοδίου Δικαστηρίου. Η δεύτερη, με την οποία ολοκληρώνεται η άσκηση της αγωγής και δημιουργείται η εκκρεμοδικία, είναι η ΕΠΙΔΟΣΗ αυτής. Μέχρι την επίδοσή της προς τον εναγόμενο, η αγωγή «δεν υπάρχει» για τον δικονομικό κόσμο.

    Το σχόλιό μου εδώ είναι το εξής: Είμαι ένας κακόπιστος διάδικος. Καταθέτω στην Αθήνα διεκδικητική αγωγή, και λαμβάνω δικάσιμο φερ΄ ειπείν για μετά από (3) χρόνια. Πειθόμενος και συμμορφούμενος προς το άρθρο 220, την εγγράφω ως διεκδίκηση στα οικεία βιβλία εντός του τριανκονθημέρου από της «καταθέσεως» (όπως ισχύει και σήμερα, και επαναλαμβάνεται και με την διατύπωση του νομοσχεδίου). Με τον τρόπο αυτόν, δεν δεσμεύω το επίδικο ακίνητο για τον χρόνο μέχρι την εκδίκαση της αγωγής μου;

    Ο αντίλογος είναι, ότι άν ολοκληρώσω την άσκηση της αγωγής δι΄ επιδόσεως, και πάω να την εγγράψω στα βιβλία διεκδικήσεων την επομένη, μπορεί να προλάβει ο κακόπιστος εναγόμενος να μεταγράψει κάποια απαλλοτριωτική πράξη.

    Για τον λόγο αυτόν προτείνω, η αντίστοιχη περικοπή της διάταξης να τροποποιηθεί ως εξής: «εγγράφονται ύστερα από αίτηση του ενάγοντος ή του ανακόπτοντος στα βιβλία διεκδικήσεων του γραφείου της περιφέρειας όπου βρίσκεται το ακίνητο, μέσα σε προθεσμία τριάντα ημερών από την κατάθεσή τους, εφόσον εντός της αυτής προθεσμίας επιδοθούν, είτε μέσα σε προθεσμία τριάντα ημερών από την άσκησή τους, διαφορετικά απορρίπτονται και αυτεπαγγέλτως ως απαράδεκτες. Η προθεσμία του πρώτου εδαφίου παρατείνεται κατά τα οριζόμενα στο οικείο άρθρο, άν αφορά κατοίκους εξωτερικού ή αγνώστου διαμονής.».

    Επίσης και προς αποφυγή ασκόπων δικών προτείνω αντίστοιχη μεταβατική διάταξη η οποία να εφαρμόζει το άρθρο 220 και στις διεκδικητικές αγωγές που έχουν κατατεθεί μέχρι την ημέρα ψήφισης του Νόμου.

  • 5 Απριλίου 2013, 23:32 | Αδαμαντίου

    Τρομερότατο σφάλμα να καταργήσετε την υποχρέωση εγγραφής των καταδολιευτικών αγωγών. Ο 3994/2011 κινήθηκε στην σωστή κατεύθυνση της ασφάλειας του δικαίου και της προστασίας του καλόπιστου τρίτου.
    Με την επαναφορά του προηγούμενου καθεστώτος, προστατεύονται οι «μπαταχτσήδες»