1. Οι αιτούντες προξενική προστασία, αποδεικνύουν ότι είναι πολίτες της Ένωσης με τη προσκόμιση των διαβατηρίων τους ή των δελτίων ταυτότητας τους.
2. Εάν ο πολίτης της Ένωσης, δεν δύναται να προσκομίσει έγκυρο διαβατήριο ή δελτίο ταυτότητας, ή σε περίπτωση απώλειας ή κλοπής των νομιμοποιητικών του εγγράφων, η ιθαγένεια μπορεί να αποδειχθεί με κάθε άλλο τρόπο, μεταξύ άλλων, μέσω επαλήθευσης από τις δημόσιες αρμόδιες κεντρικές αρχές του κράτους μέλους, του οποίου ο αιτών ισχυρίζεται ότι είναι πολίτης, καθώς και από τις διπλωματικές ή προξενικές αρχές του κράτους αυτού, σε έτερο τρίτο κράτος.
3. Όσον αφορά τα μέλη της οικογένειας που αναφέρονται στις διατάξεις του άρθρου 4, η ταυτότητα και η ύπαρξη οικογενειακών δεσμών, μπορεί να αποδειχθεί με κάθε μέσο, μεταξύ άλλων, μέσω επαλήθευσης από τις διπλωματικές και προξενικές αρχές του κράτους μέλους ιθαγένειας του πολίτη.
4. Οι διπλωματικές ή προξενικές αρχές δεν έχουν υποχρέωση παροχής προστασίας σε μη αντιπροσωπευόμενους πολίτες κράτους μέλους, μόλις το κράτος μέλος ιθαγένειας του, επιβεβαιώσει ότι του παρέχει προξενική προστασία.
