Αρχική ΜεταμοσχεύσειςΆρθρο 15 (άρθρο 9 Οδηγίας 2010/53/ΕΕ) – Μονάδες μεταμόσχευσης

Άρθρο 15 (άρθρο 9 Οδηγίας 2010/53/ΕΕ) – Μονάδες μεταμόσχευσης

1. Οι μεταμοσχεύσεις οργάνων διενεργούνται αποκλειστικά σε ειδικά προς τούτο οργανωμένες μονάδες, τις «Μονάδες Μεταμόσχευσης» νοσηλευτικών ιδρυμάτων ν.π.δ.δ. ή ν.π.ι.δ. κοινωφελούς και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, οι οποίες έχουν λάβει τη σχετική άδεια.
2. Η άδεια χορηγείται με απόφαση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, μετά από πρόταση του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων και γνώμη του ΚΕ.Σ.Υ., αφού προηγηθεί έλεγχος τήρησης των νόμιμων προϋποθέσεων. Στην άδεια αναφέρονται οι δραστηριότητες που μπορεί να αναλάβει η συγκεκριμένη Μονάδα μεταμόσχευσης. Ισχύει για τρία (3) έτη. Με την ίδια διαδικασία ανανεώνεται για ίσο χρόνο.
3. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, που εκδίδεται ύστερα από πρόταση του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων και γνώμη του Κ.Ε.Σ.Υ., καθορίζονται οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληροί η Μονάδα μεταμόσχευσης όσον αφορά τις εγκαταστάσεις, τον εξοπλισμό, την οργάνωση, το αναγκαίο ιατρικό, νοσηλευτικό και άλλο προσωπικό, τα όργανα. Επίσης ορίζεται η διαδικασία για τη χορήγηση, την ανανέωση ή την ανάκληση της άδειας καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια.
4. Στις Μονάδες μεταμόσχευσης διενεργούνται έλεγχοι για την τήρηση των προϋποθέσεων και τη συμμόρφωσή τους στις διατάξεις του παρόντος εν γένει. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης καθορίζονται τα αρμόδια όργανα ελέγχου, η συχνότητα διενέργειας τακτικών ελέγχων και η δυνατότητα διενέργειας έκτακτων, τα κριτήρια αξιολόγησης της τήρησης του πλαισίου ποιότητας και ασφάλειας του άρθρου 12 και κάθε άλλο σχετικό θέμα. Ο έλεγχος αυτός δύναται να ανατίθενται στο Σώμα Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας (Σ.Ε.Υ.Υ.Π.).
5. Εάν διαπιστωθεί ότι έπαψαν να πληρούνται οι αναγκαίες προϋποθέσεις, η άδεια ανακαλείται, μετά από εισήγηση του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων, προσωρινά για έξι (6) μήνες και οριστικά μετά από επανέλεγχο.
6. Οι Μονάδες Μεταμόσχευσης τελούν υπό την εποπτεία και τον έλεγχο του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και υποβάλλουν στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων ετήσια αναφορά για τη δραστηριότητά τους, εντός του Α’ διμήνου του επόμενου έτους.
7. Οι Μονάδες μεταμόσχευσης, προτού προβούν στη μεταμόσχευση, επαληθεύουν ότι:
α) ο χαρακτηρισμός του οργάνου και του δότη ολοκληρώθηκε και καταγράφηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος και το παράρτημα·
β) τηρήθηκαν οι προϋποθέσεις συντήρησης και μεταφοράς των απεσταλμένων οργάνων.
8. Το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κατόπιν αιτήματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ή άλλου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρέχει πληροφορίες σχετικά με τις προϋποθέσεις για τη χορήγηση άδειας σε Μονάδες μεταμόσχευσης.

Σχόλια
  • 17 Μαΐου 2011, 20:55 | ΙΩΑΝΝΑ ΝΤΡΟΥΛΙΑ

    ΟΧΙ στην πραγματοποίηση μεταμοσχεύσεων από ιδιωτικές κλινικές ή Ν.Π.Ι.Δ., γιατί αυξάνεται η δυσπιστία των υποψήφιων ληπτών όσον αφορά στην απρόσκοπτη επιλογή των τελικών ληπτών οργάνων.

  • 17 Μαΐου 2011, 20:25 | Χάρης Μπριλάκης

    Μεταμοσχεύσεις κερατοειδούς αλλού γίνονται σε χειρουργεία μίας ημέρας – Ambulatory Surgical Centers. Ένα άρτια οργανωμένο χειρουργείο σε οποιοδήποτε αξιοπρεπές ιδιωτικό ή δημόσιο νοσοκομείο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και οπουδήποτε αλλού χρησιμοποιείται για μεταμοσχεύσεις κερατοειδούς.
    Α. Ως προς την προμήθεια του προς μεταμόσχευση ιστού: Όλα εκτός από λίγα μοσχεύματα που τοποθετούνται σε ασθενείς στην Ελλάδα προέρχονται από τράπεζες ιστού του εξωτερικού, κυρίως των ΗΠΑ που διαθέτουν και το πλέον οργανωμένο σύστημα, με πλεόνασμα ιστού προς εξαγωγή.
    Το μόσχευμα κερατοειδούς μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί ιατρικό υλικό, από τη στιγμή που έρχεται στην χώρα μας, έχοντας ελεγχθεί από ένα αξιόπιστο σύστημα (Αμερικανική ή Ευρωπαϊκή Τράπεζα ιστού). Η κύρια διαφορά από τα άλλα υλικά είναι ότι δεν υπάρχουν μεσάζοντες, άρα και υπερτιμολογήσεις!
    Β. Όλα τα ηθικά και νομικά διλήμματα που ορθώς τίθενται για τις μεταμοσχεύσεις ήπατος, νεφρών κ.α. στις μεταμοσχεύσεις κερατοειδούς δεν βρίσκουν ιδιαίτερη εφαρμογή. Τα μοσχεύματα παρέχονται επαρκώς από το εξωτερικό, με κριτήρια που έχουν να κάνουν μεταξύ άλλων με την εκπαίδευση του χειρουργού.
    Γ. Το ισχύον σύστημα παρεμποδίζει την πρόσβαση του ασθενούς στη συγκεκριμένη υπηρεσία υγείας και τους μειώνει τη δυνατότητα επιλογής χειρουργού και νοσοκομείου. Επιβαρύνει υπέρμετρα οικονομικά όποιον αποφασίσει να επιλέξει τον ιδιωτικό τομέα για την επέμβασή του, αφού το κόστος του μοσχεύματος και της επέμβασης δεν καλύπτεται από τα ταμεία, σε αντίθεση με όλες τις άλλες επεμβάσεις. Ο ασθενής λοιπόν επωμίζεται το κόστος του μοσχεύματος (πολύ πιο λογικό από το μέσο ορθοπεδικό υλικό), όπως επίσης και ένα διογκωμένο νοσοκομειακό κόστος όπως έχει αυτό διαμορφωθεί από το μονοπωλιακό ισχύον πλαίσιο.
    Τι πρέπει να γίνει:
    1.Μεταμοσχεύσεις κερατοειδούς σε όλα τα μεγάλα ιδιωτικά νοσοκομεία. Αυτό θα διορθώσει μέσω του ανταγωνισμού και των πολλών επιλογών το σκέλος του νοσοκομειακού κόστους.
    2.Το κόστος του μοσχεύματος να καλύπτεται από τα ταμεία. Είναι μικρότερο από το κόστος ενός καρδιολογικού στεντ χωρίς την «προμήθεια».
    3.Να απλοποιηθεί η διαδικασία εισαγωγής του μοσχεύματος από εγκεκριμένες τράπεζες του εξωτερικού, διευκολύνοντας την πρόσβαση των ασθενών.
    Η επέμβαση αυτή είναι από τις πιο ανταποδοτικές σε ότι αφορά τη βελτίωση της ποιότητας ζωής ως προς τα ευρώ που δαπανώνται. Με άλλα λόγια, με σχετικά μικρό κόστος, η βελτίωση στην υγεία και τη ζωή του ανθρώπου που δέχεται μόσχευμα κερατοειδούς είναι τεράστια. Αντί να δυσχεραίνει την όλη διαδικασία, καλό θα είναι το νομικό πλαίσιο να την διευκολύνει.

  • 17 Μαΐου 2011, 19:01 | ΗΛΙΑΣ Π ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ

    OI ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΠΟΥ ΠΛΗΡΟΥΝ ΤΙΣ ΕΚ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΟΡΙΖΟΜΕΝΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ. ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ επαγγελματικα και ηθικα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΚΕΙΝΩΝ ΤΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ επιτρεπεται ΝΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΣΕ ΚΡΑΤΙΚΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ.

    ΕΠΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΙΑΤΡΟΥ, ΤΟΥ ΧΡΗΖΟΝΤΟΣ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ

  • 17 Μαΐου 2011, 17:33 | Βατάκας Λέανδρος

    Είναι ίσως απαραίτητη συνθήκη να έχουν δικαίωμα στην πραγματοποίηση μεταμοσχεύσεων και δη κερατοπλαστικών και οι ιδιώτες γιατροί που ασφαλώς θα πληρούν τα όποια κριτήρια επάρκειας προβλέψει η πολιτεία. Είναι αθέμιτος ανταγωνισμός και εμεμβαίνει αρνητικά στις σχέσεις γιατρού-ασθενούς η ανάθεση αυτών μόνο σε πανεπιστημιακές κλινικές.

  • 17 Μαΐου 2011, 16:06 | Δρ. Γ. Καραβάνας, MSc, PhD

    Παρατηρείται το παράδοξο ότι, ενώ επιτρέπεται η διενέργεια Αφαίρεσης Οργάνων σε ιδιωτικά νοσοκομεία, απαγορεύεται η διενέργεια μεταμοσχεύσεων σε αυτά.

    Προτείνεται η τροποποίηση του άρθρου, ώστε να επιτρέπεται η διενέργεια μεταμοσχεύσεων σε ιδιωτικά νοσοκομεία.

  • 17 Μαΐου 2011, 09:40 | Μιλτος Μπαλιδης

    Εδώ και δεκαετίες στην χώρα μας υπάρχει μια παγκόσμια πρωτοτυπία. Ο κερατοειδής αντιμετωπίζεται από την νομοθεσία ως όργανο. Στην πραγματικότητα (και όπως αναφέρεται και στα βιβλία του δημοτικού) είναι διαφανής ανάγγειος ιστός. Αυτή η σημαντική ανακρίβεια ελπίζουμε να αποκατασταθεί .
    Στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ λειτουργούν άρτια οργανωμένες τράπεζες ιστών, με διαθέσιμους ιστούς σε εκπαιδευμένους χειρουργούς και κέντρα, δωρίζοντας το αγαθό της όρασης σε πολίτες άλλων κρατών. Στον αντίποδα στην Ελλάδα ελάχιστες μόνο κρατικές (!!) κλινικές διαχειρίζονται τα μοσχεύματα. Θα θεωρούσαμε λογικό στο άρθρο 15 του προσχεδίου να γίνει η προσθήκη ότι ειδικά για τις μεταμοσχεύσεις κερατοειδούς, επιτρέπεται η πραγματοποίησή τους και σε ιδιωτικές κλινικές που έχουν τις υποδομές που απαιτούνται από τον νόμο.

  • 17 Μαΐου 2011, 08:05 | Μαρδίκης Ιωάννης, Βιολόγος

    Μην ξεχνάτε κύριε νομοθέτη ότι εκτός από τις μεταμοσχεύσεις που γίνονται τώρα στην Ελλάδα υπάρχει ένα τεράστιο πεδίο εφαρμογών στην Αναγεννητική Ιατρική. Αυτό βέβαια αν αφεθεί η λειτουργία των οικογενειακών τραπεζών φύλαξης και δεν οδηγηθούν σε εξόντωση από το ισχυρό κατεστημένο που ερίζει πίσω από τις «δημόσιες» τράπεζες. Το τονίζω αυτό, γιατί σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες ήδη μεριμνάται και περιγράφεται αναλυτικά ποια κέντρα θα ασχολούνται με τις εφαρμογές των αρχέγονων κυττάρων (αυτόλογες κυρίως)στον άνθρωπο.
    Αναφερόμαστε σε δομές που θα ασχολούνται με τις μεταμοσχεύσεις εκτός από την Αιματολογία (που είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι, παρόλο που οι επιστήμονες της ειδικότητας αυτής εμφανίζονται σαν μοναδικοί εφαρμοστές και δια παντός)στις εξής ειδικότητες:
    1. Ορθοπεδική
    2. Καρδιολογία
    3. Νευρολογία
    4. Οφθαλμολογία
    5. Οδοντιατρική και άλλες πολλές.
    6. Ρευματολογία
    7. Ογκολογία
    8. Ειδικότητες που ασχολούνται με τον διαβήτη τύπου-1.

    Τα νοσήματα είναι πολλά και καλό θα είναι να πρωτοπορήσουμε με το να δωθούν άδειες λειτουργείας και να θεσπιστούν κριτήρια για την ανάπτυξη κλινικών μελετών σε δημόσια και ιδιωτικά ιδρύματα.
    Subject: Authorized Centers for Transplant
    Παραθέτω το παράδειγμα της Ρουμανίας, όπου δεν λειτουργεί καμία Δημόσια Τράπεζα λόγω κάποιων μεγάλων σκανδάλων που εμπλέκονταν αξιωματούχοι του αντίστοιχου ΕΟΜ της χώρας, οι οποίοι ήθελαν να αναπτύξουν οι ίδιοι δικές τους τράπεζες φύλαξης μονοπωλιακά (κάτι θυμίζει αυτό)
    http://www.romtransplant.ro/authorized_centers_transplant.htm

    Περιγράφονται αναλυτικά τα κέντρα που θα εκτελούν τις μεταμοσχεύσεις. Να τονίσουμε ότι οι μεταμοσχεύσεις αυτού του τύπου γίνονται κυρίως με μεσεγχυματικά βλαστικά κύτταρα που προέρχονται από ιδιωτική φύλαξη τμήματος ομφαλίου λώρου ή από απομόνωση ενήλικων βλαστικών κυττάρων από άλλες πηγές του ίδιου του ανθρώπου που έκανε τη φύλαξη.
    Δυστυχώς όμως οι «δημόσιες τράπεζες» ΄θέλουν αυτού του είδους τα κύτταρα να μην μπορούν να τα φυλάσσουν οι ιδιωτικές εταιρείες φύλαξης, αλλά μόνο οι ίδιοι. Άρα για να καταλάβουμε θέλουν και οι «δημόσιες τράπεζες» να ασκούν ιδωτική φύλαξη μοσχευμάτων;
    1. Σε ποια χώρα γίνεται αυτό;
    2. Και τα έσοδα; Που πάνε; Υπάρχουν αναλυτικοί ισολογισμοί και στοιχεία από ορκωτούς λογιστές; Θα θέλαμε να αναρτηθούν στο Διαδίκτυο.
    3. Θα ήταν τέλειο να έχουν έσοδα όλοι (δημόσιοι και ιδιωτικοί φορείς)για να αυτοσυντηρηθούν από την ιδιωτική φύλαξη βλαστικών κυττάρων που είναι πολύτιμη, για να σταματήσουν να επιχορηγούνται από τους Έλληνες φορολογούμενους. Να δημιουργήσουν λοιπόν και οι δημόσιες τράπεζες ιδιωτικές εταιρείες, με όλα τα εμπόδια που υπάρχουν γι’ αυτές, να μην επιχορηγούνται για κάθε δείγμα που επεξεργάζονται με τα χρήματά μας (συμβαίνει ήδη)και να μπουν κανονικά επί ίσοις όροις στην αγορά. Ευχής έργον θα ήταν. Όμως δεν το κάνουν και επιμένουν να σταματήσει η φύλαξη μεσεγχυματικών κυττάρων από τις ιδωτικές εταιρείες φύλαξης. Γιατί άραγε;
    4. Γιατί να μην επικρατούν τα ίδια κριτήρια σε αυτές τις εταιρείες του Δημοσίου και λειτουργούν με μηδενικά ιδία κόστη (τα πληρώνουν όλα οι φορολογούμενοι);
    5. Παγκόσμιες πιστοποιήσεις; Δεν πρέπει να τις διαθέτουν όλοι ανεξαιρέτως; Και οι «δημόσιες τράπεζες» παρόλο που ήδη εκτελούν ιδιωτική φύλαξη μεσεγχυματικών βλαστικών κυττάρων;
    6. Ισολογισμοί; Φορολογία; Έρευνα, ανάπτυξη, υποδομές, αναλώσιμα, επιστήμονες των «δημοσίων τραπέζών» που εκτελούν τόσο άνετα και ιδιωτική φύλαξη; Ποιος τα πληρώνει όλα αυτά;
    7. Μήπως να δημιουργήθουν ξεχωριστές εταιρείες ιδιωτικές ή ακόμη και spin-off και να μπουν στον αληθινό στοίβο της αγοράς όσον αφορά στην ιδιωτική φύλαξη μεσεγχυματικών βλαστικών κυττάρων;
    8. Και βεβαίως να λειτουργούν ξεχωριστά, με άλλα οικονομικά κριτήρια οι ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΟΜΦΑΛΙΚΩΝ ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΒΛΑΣΤΙΚΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΜΥΕΛΛΟΥ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ; Οι οποίες να επιχορηγούνται όσο χρειάζεται, εκτός από την πώληση των ομφαλικών μονάδων που ήδη θα έπρεπε να εκτελούν προς χώρες του εξωτερικού με 25.000€-30.000€. Βέβαια για να στείλουμε δείγματα στο εξωτερικό και επιτέλους να παράγουμε γνώση και χρήματα για τον τόπο, πρέπει να διαθέτουμε πλήρως την πιστοποίηση FACT-NETCORD και να κυνηγούμε με στόχους και επιμονή τις συνεργασίες με φορείς του εξωτερικού. Τι έχει γίνει προς αυτήν την κατεύθυνση; Πόσα δείγματα έδωσαν πέρυσι οι δημόσιες τράπεζες για μεταμόσχευση σε ξένους μεταμοσχευτές, έτσι ώστε να αποφορτιστεί οικονομικά το μεγάλο τους κόστος που πληρώνουν όλοι οι Έλληνες; Θα παρακαλούσαμε να αναρτηθούν οι περιπτώσεις στο Διαδίκτυο. Πόσα papers και τι έρευνα παράγεται από αυτούς τους φορείς κάθε χρόνο; Έχουν στόχους επ’ αυτού; ΠΟια κλινικά πρωτόκολλα τρέχουν και τι πατέντες έχουν κατατεθεί;
    Όλοι καταλαβαίνουμε ότι με τέτοιες αναχρονιστικές δομές και αρχές λειτουργίας, που συνεχώς οδηγούν σε αιμορραγία το Κράτος, συνεχώς επιχορηγούνται ενώ ταυτόχρονα δεν μπορούν να είναι εξωστρεφείς και να αυτοσυντηρηθούν, παρά μόνο αν παρασιτήσουν στον ιδιωτικό τομέα και τον αποκαθηλώσουν από το αντικείμενό του, πάντα θα μένουμε ουραγοί.
    Γειτονικές χώρες όπως η Τουρκία, Ρουμανία, το Ισραήλ προοδεύουν στον τομέα μας και ενώ ξεκινήσαμε χρονικά μαζί, εμείς δεν διαθέτουμε έναν απλό Νόμο που να τηρείται, να μη δημιουργεί στρεβλώσεις, που να μας ενισχύει για να επενδύσουμε τεχνογνωσία σε όλες τις γειτονικές χώρες ή η Ελλάδα επιτέλους να ξεχώρισει στην έρευνα, ανάπτυξη και εφαρμογές στο χώρο των βλαστικών κυττάρων.

Σχόλια