Η παρ. 4 του άρθρου 4 του ν. 3548/2007 (Α΄ 68), περί αμοιβής για την καταχώριση δημοσιεύσεων, αντικαθίσταται ως εξής:
«4. Οι δαπάνες δημοσίευσης της διακήρυξης καταβάλλονται από τον φορέα που έδωσε την εντολή καταχώρισης στην εφημερίδα, με την τιμή των δημοσιεύσεων για τους φορείς του Δημοσίου που προβλέπεται στην κοινή απόφαση της παρ. 2, εντός των προθεσμιών του άρθρου 69Ζ του ν. 4270/2014 (Α’ 143), περί προθεσμιών αποστολής δικαιολογητικών δημοσίων δαπανών και δαπανών φορέων Γενικής Κυβέρνησης, έκδοσης τίτλου πληρωμής και εξόφλησης αυτών. Σε περίπτωση ανακήρυξης αναδόχου της δημοσιευόμενης διαδικασίας, οι ως άνω δαπάνες παρακρατούνται από τον φορέα και αφαιρούνται από το τίμημα που οφείλει στον ανάδοχο για το σχετικό έργο ή προμήθεια. Η διαφορά μεταξύ του κόστους δημοσίευσης που εφαρμόζεται για τους φορείς του Δημοσίου και του κόστους δημοσίευσης που εφαρμόζεται για τους ιδιώτες βαρύνει τον ανάδοχο και καταβάλλεται από αυτόν με την προσκόμιση των νόμιμων παραστατικών στις εφημερίδες στις οποίες έχουν γίνει οι δημοσιεύσεις του άρθρου 1. Ο ανάδοχος υποχρεούται μετά την κατακύρωση, και σε κάθε περίπτωση πριν από την ολοκλήρωση της διαδικασίας υπογραφής της σύμβασης, να προσκομίσει στην αναθέτουσα αρχή τα απαιτούμενα αποδεικτικά, από τα οποία προκύπτει ότι έχει εξοφλήσει τη διαφορά της τιμής του προηγούμενου εδαφίου στις εφημερίδες που καταχωρίζουν δημοσιεύσεις.».
Άν θέλουμε έναν αξιοπρεπή Επαρχιακό Τύπο που να προάγει τον ορθό λόγο, να προστατεύει την Ελληνική γλώσσα, και να ενισχύει την διαφάνεια στα δημόσια πράγματα, πρέπει να τον στηρίξουμε με κάθε τρόπο. Δυστυχώς η αγορά έχει περιορισμένες δυνάμεις για να το κάνει, οι πωλήσεις είναι ελάχιστες, και απο την διαφημιστική πίτα απομένουν ψυχία για τις εφημερίδες.
Η τιμή των διακηρύξεων πρέπει να αναπροσαρμοστεί προς τα πάνω καθώς ως ποσότητα έχουν μειωθεί δραματικά. Στη Θεσσαλία ειδικά, λόγω των πλημμυρών, είναι ελάχιστες, καθώς ακόμα και το κούρεμα του γκαζόν γίνεται με απευθείας ανάθεση. Οι απευθείας αναθέσεις θα πρέπει να καταχωρούνται στον Τύπο με χρέωση όχι μόνο για το καλό των εφημερίδων αλλά διότι σε πολλές περιπτώσεις, ειδικά στους ΟΤΑ, έχουν μετραπεί σε εργαλεία διαφθοράς, ακριβώς λόγω της έλλειψης διαφάνειας.
Επί του Άρθρου 27 Αμοιβή για την καταχώριση δημοσιεύσεων έχουμε την εξής παρατήρηση:
Πρόκειται για την περισσότερο πονεμένη κατάσταση στον Περιφερειακό τύπο, μιας και οι επιχειρήσεις μας έχουν χάσει πολλά χρήματα από δημοσιεύσεις που έχουν παραγραφεί μετά από παρέλευση 5 ετών.
Να μείνει η διάταξη ως έχει, αλλά να υπάρχουν ποινές για όσους φορείς δεν εφαρμόζουν τον νόμο.
Το ποσό που οφείλει ο φορέας να πληρώνεται σε 20 μέρες.
Το ποσό που θα πληρωθεί όταν αναδειχθεί ανάδοχος να πληρωθεί πριν την υπογραφή της σύμβασης. Η πληρωμή να αποτελεί προϋπόθεση έγκυρης συμβασιοποίησης του έργου ή της προμήθειας.
ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΤΥΠΟΥ
Άρθρο 5 Επικαιροποίηση προϋποθέσεων εγγραφής και επανεγγραφής στο Μητρώο Έντυπου Τύπου (Μ.Ε.Τ.) – Τροποποίηση άρθρου 4 ν. 5005/2022
«4 στ) το έντυπο, για το οποίο υποβάλλεται αίτηση εγγραφής, να περιέχει, ανάλογα με την περιοδικότητα που τηρεί, και ενυπόγραφα άρθρα δημοσιογράφων που απασχολούνται σε αυτό…»
Η ΕΙΕΤ συμφωνεί με την θέση της προϋπόθεσης οι δηλούμενοι ως δημοσιογράφοι να εμφανίζουν ενυπόγραφα άρθρα. Προτείνει να καθοριστεί ως ελάχιστος αριθμός του ενός άρθρου ανά δημοσιογράφο και ανά φύλλο και να ενταχθεί και η επιμέλεια στήλης στην κατηγορία των ενυπόγραφων άρθρων.
Επίσης, η φράση «ανάλογα με την περιοδικότητα», πιθανότατα εννοεί σε κάθε φύλλο/ τεύχος. Η διατύπωση δεν είναι πολύ ξεκάθαρη.
……………………………………….
«ηγ) οι ημερήσιες περιφερειακές εφημερίδες:
i) εφόσον κυκλοφορούν σε περιφερειακές ενότητες με πληθυσμό μέχρι διακόσιες χιλιάδες κατοίκους (200.000), σύμφωνα με την τελευταία διενεργηθείσα απογραφή πληθυσμού, δυο (2) τουλάχιστον δημοσιογράφους,
ii) εφόσον κυκλοφορούν σε περιφερειακές ενότητες με πληθυσμό άνω των διακοσίων χιλιάδων (200.000) κατοίκων, σύμφωνα με την τελευταία διενεργηθείσα απογραφή πληθυσμού, τρεις (3) τουλάχιστον δημοσιογράφους,
ηδ) οι εβδομαδιαίες περιφερειακές και τοπικές εφημερίδες δύο (2) δημοσιογράφους με την επιφύλαξη της περ. α’ του άρθρου 3α του ν. 1178/1981».
Το ερώτημα μας παραμένει: πως δύναται μια ημερήσια εφημερίδα, με 5 ή και περισσότερες εκδόσεις ανά εβδομάδα να λειτουργεί με δύο δημοσιογράφους και μία εβδομαδιαία με τον ίδιον αριθμό;
Ζητάμε τουλάχιστον την επαναφορά της υποχρέωσης των εφημερίδων που εκδίδονται σε Νομούς κάτω των 80.000 κατοίκων να διαθέτουν έναν δημοσιογράφο.
Άρθρο 5 Επικαιροποίηση προϋποθέσεων εγγραφής και επανεγγραφής στο Μητρώο Έντυπου Τύπου (Μ.Ε.Τ.) – Τροποποίηση άρθρου 4 ν. 5005/2022
«5. Με την αίτηση για την εγγραφή ή για την ανανέωση της εγγραφής ή για την επανεγγραφή στο Μ.Ε.Τ., η ενδιαφερόμενη επιχείρηση οφείλει να υποβάλει για κάθε έντυπο που εκδίδει ξεχωριστά πλήρη στοιχεία για την κυκλοφορία του κατά το τελευταίο έτος, όπως παραστατικά από πρακτορεία διανομής, συνδρομές, παραστατικά από σημεία πώλησης, καθώς και παραστατικά που αποδεικνύουν την εκτύπωση του εντύπου ανάλογα με την περιοδικότητά του…»
Η ΕΙΕΤ συμφωνεί με την ανάγκη ύπαρξης παραστατικών εκτύπωσης ως προϋπόθεση για την ένταξη στο Υπομητρώο, και μάλιστα τα παραστατικά εκτύπωσης (για όσους τυπώνουν σε εξωτερικά τυπογραφεία), και τα παραστατικά αγοράς χαρτιού, τσίγκων, μελανιών, τόνερ κ.α. (για όσους τυπώνουν σε δικά τους τυπογραφεία), να αφορούν το προηγούμενο έτος.
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Είναι αρκετά δύσκολο έως αδύνατον να αναρτώνται στην πλατφόρμα όλα τα παραστατικά συνδρομών, πρακτορείων, σημείων πώλησης κ.α., καθώς πρόκειται για χιλιάδες αποδείξεις στο σύνολο των εντύπων και θα είναι αδύνατος ο έλεγχος τους. Αυτά, όπως μέχρι σήμερα, μπορούν να γίνουν κατά τους επιτόπιους ελέγχους.
Άρθρο 9 Διαδικασία εγγραφής και ανανέωσης εγγραφής στο Μ.Ε.Τ. – Αντικατάσταση άρθρου 8 ν. 5005/2022
«2. Η εγγραφή του εντύπου στο Μ.Ε.Τ. και η πιστοποίηση της παρ. 1 του άρθρου 5 ισχύουν για τρία (3) έτη. Για την ανανέωση της εγγραφής, η επιχείρηση έντυπου τύπου υποβάλλει υπεύθυνη δήλωση μέσω της Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης της Δημόσιας Διοίκησης (gov.gr-Ε.Ψ.Π.) ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 4, από την 1η Μαρτίου έως την 31η Μαρτίου του έτους εντός του οποίου λήγει η πιστοποίηση».
Η ΕΙΕΤ εκφράζει επιφυλάξεις σχετικά με την υποβολή από τις επιχειρήσεις αιτήσεως ανανέωσης της εγγραφής τους στο Μ.Ε.Τ. ανά τριετία, καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος επιχείρηση που δεν δικαιούται την εγγραφή της ή να έχει απολέσει την ικανότητα, να παραμείνει στο Μητρώο για τρία έτη. Επιπλέον, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι μέσα σε αυτή την περίοδο θα έχει ελεγχθεί μόνο το 60% των εγγεγραμμένων, δημιουργείται ένα σημαντικό περιθώριο για παρατυπίες. Αντιλαμβανόμενοι των φόρτο εργασίας της Διεύθυνσης προτείνουμε η αίτηση να υποβάλλεται ανά δύο έτη.
Άρθρο 26 Κατανομή καταχωρίσεων – Προσθήκη περ. αα) στην υποπαρ. 1 της παρ. Α του άρθρου 3 ν. 3548/2007
Στην υποπαρ. 1 της παρ. Α του άρθρου 3 του ν. 3548/2007 (Α’ 68), περί κατανομής των καταχωρίσεων, προστίθεται περ. αα) ως εξής:
«αα) Στις περιφέρειες στις οποίες εκδίδεται μία ημερήσια εφημερίδα αρκεί η δημοσίευση σε μία (1) ημερήσια και σε δύο (2) τουλάχιστον εβδομαδιαίες εφημερίδες της περιφέρειας στην οποία πρόκειται να λάβει χώρα η υπηρεσία ή η μελέτη, η προμήθεια αγαθών ή η εκτέλεση έργου, σύμφωνα με το αντικείμενο της διακήρυξης ή της προκήρυξης, εφόσον υπάρχουν».
H πρόταση μας παραμένει: «Στις Περιφερειακές Ενότητες στις οποίες δικαίωμα δημοσιεύσεων, με βάση την ετήσια απόφαση του ΓΓΕ, έχει μία ημερήσια εφημερίδα, αρκεί η δημοσίευση σε μία (1) ημερήσια και σε δύο (2) τουλάχιστον εβδομαδιαίες εφημερίδες της Περιφερειακής Ενότητας στην οποία πρόκειται να λάβει χώρα η υπηρεσία ή η μελέτη, η προμήθεια αγαθών ή η εκτέλεση έργου, σύμφωνα με το αντικείμενο της διακήρυξης ή της προκήρυξης, εφόσον υπάρχουν».
Επίσης, κατ’ εξαίρεση για την Περιφερειακή Ενότητα Καστοριάς, λόγω του ότι δεν υπάρχει στη ετήσια λίστα ημερήσια εφημερίδα, η δημοσίευση να γίνεται σε τουλάχιστον τρεις (3) εβδομαδιαίες εφημερίδες.
Άρθρο 27 Αμοιβή για την καταχώριση δημοσιεύσεων – Αντικατάσταση παρ. 4 άρθρου 4 ν. 3548/2007
«Η παρ. 4 του άρθρου 4 του ν. 3548/2007 (Α΄ 68), περί αμοιβής για την καταχώριση δημοσιεύσεων, αντικαθίσταται ως εξής:
«4. Οι δαπάνες δημοσίευσης της διακήρυξης καταβάλλονται από τον φορέα που έδωσε την εντολή καταχώρισης στην εφημερίδα, με την τιμή των δημοσιεύσεων για τους φορείς του Δημοσίου που προβλέπεται στην κοινή απόφαση της παρ. 2, εντός των προθεσμιών του άρθρου 69Ζ του ν. 4270/2014 (Α’ 143), περί προθεσμιών αποστολής δικαιολογητικών δημοσίων δαπανών και δαπανών φορέων Γενικής Κυβέρνησης, έκδοσης τίτλου πληρωμής και εξόφλησης αυτών. Σε περίπτωση ανακήρυξης αναδόχου της δημοσιευόμενης διαδικασίας, οι ως άνω δαπάνες παρακρατούνται από τον φορέα και αφαιρούνται από το τίμημα που οφείλει στον ανάδοχο για το σχετικό έργο ή προμήθεια. Η διαφορά μεταξύ του κόστους δημοσίευσης που εφαρμόζεται για τους φορείς του Δημοσίου και του κόστους δημοσίευσης που εφαρμόζεται για τους ιδιώτες βαρύνει τον ανάδοχο και καταβάλλεται από αυτόν με την προσκόμιση των νόμιμων παραστατικών στις εφημερίδες στις οποίες έχουν γίνει οι δημοσιεύσεις του άρθρου 1. Ο ανάδοχος υποχρεούται μετά την κατακύρωση, και σε κάθε περίπτωση πριν από την ολοκλήρωση της διαδικασίας υπογραφής της σύμβασης, να προσκομίσει στην αναθέτουσα αρχή τα απαιτούμενα αποδεικτικά, από τα οποία προκύπτει ότι έχει εξοφλήσει τη διαφορά της τιμής του προηγούμενου εδαφίου στις εφημερίδες που καταχωρίζουν δημοσιεύσεις».
Η διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 26 του Ν. 5005 /2022 με την οποία τροποποιήθηκε το άρθρο 4 του ν. 3548/07 και προστέθηκε σε αυτό παρ. 4 η οποία ορίζει ότι: «4. Οι δαπάνες δημοσίευσης της διακήρυξης, καταβάλλονται από τον φορέα που έδωσε την εντολή καταχώρισης στην εφημερίδα, εντός των προθεσμιών του άρθρου 69Ζ του ν. 4270/2014 (Α’ 143)».
Είναι προφανές ότι η διάταξη αυτή ήταν αμιγώς διαδικαστική και αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στον χρόνο και στον τρόπο εξόφλησης των σχετικών τιμολογίων και σε καμιά περίπτωση δεν αφορά και δεν επηρεάζει την τιμή της δημοσίευσης αυτή καθαυτή η οποία παγίως εδώ και πολλά χρόνια καθορίζεται από την γνωστή ΚΥΑ 2/82452/0020/12-11-2008 (ΦΕΚ 2441 /Β’/2-12-2008).
Και σκοπό είχε να αποκτήσουν ρευστότητα οι εφημερίδες – επιχειρήσεις με την άμεση εξόφληση παραστατικών με τιμή αναδόχου (0,50 ευρώ/ χιλιοστόμετρο, ήτοι 5,00 ευρώ/ πόντο).
Η κατάσταση περιπλέχθηκε με την παρέμβαση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, το οποίο με την υπ. αριθμ. 85456/2-6-23 Παροχή Απόψεων επί τεθέντος ερωτήματος, γνωμοδοτεί υπέρ της εσφαλμένης ερμηνείας της σχετικής διάταξης θεωρώντας ότι η τιμολόγηση των δημοσιεύσεων πρέπει να γίνει με «τιμή δημοσίου»!
Με στόχο να καταδείξουμε ότι το δημοσιονομικό κόστος, σε περίπτωση πληρωμής των παραστατικών με τιμή αναδόχου και αμέσως μετά την δημοσίευση, αποστείλαμε στα μέλη μας ερωτηματολόγιο που αφορά το θέμα αυτό, ούτως ώστε να έχουμε την καλύτερη δυνατή εικόνα για το τι συμβαίνει σε όλους τους Νομούς της χώρας.
Συνολικά 62 από τα 91 μέλη της Ένωσης μας (από 41 Νομούς της χώρας), που δικαιούνται να δημοσιεύουν υποχρεωτικές καταχωρήσεις, απάντησαν στο ερωτηματολόγιο μας και όσον αφορά τους άγονους διαγωνισμούς, από τους οποίος, δήθεν, δημιουργείται το δημοσιονομικό κόστος, με βάση τις απαντήσεις των μελών, ο μέσος όρος ανέρχεται μόλις στο 8% στο σύνολο των Τιμολογίων. Αυτό δηλαδή, είναι και το δημοσιονομικό κόστος σε περίπτωση που ορισθεί ως ενιαία τιμή πόντου τα 5 ευρώ/ πόντο!
Εμμένουμε λοιπόν στη θέση, η οποία άλλωστε συνάδει με παρ. 2 του άρθρου 26 του Ν. 5005 /2022 (…), «Οι δαπάνες δημοσίευσης της διακήρυξης, καταβάλλονται από τον φορέα που έδωσε την εντολή καταχώρισης στην εφημερίδα, εντός των προθεσμιών του άρθρου 69Ζ του ν. 4270/2014 (Α’ 143)»., με τιμή αναδόχου.
Η νέα διάταξη που προτείνεται, δηλαδή η άμεση πληρωμή των 2 ευρώ/ ανά πόντο και η οριστική εξόφληση (τα υπόλοιπα 3 ευρώ) «μετά την κατακύρωση του διαγωνισμού, και σε κάθε περίπτωση πριν από την ολοκλήρωση της διαδικασίας υπογραφής της σύμβασης», θα περιπλέξει εκ νέου τα πράγματα, καθώς θα υπάρξουν -και πάλι παρερμηνείες- από πολλούς φορείς, αλλά και μεγάλος φόρτος εργασίας στις επιχειρήσεις μας μέχρι την οριστική εξόφληση των Τιμολογίων.
Άρθρο 28 Κυρώσεις – Αντικατάσταση άρθρου 5 ν. 3548/2007
Το άρθρο 5 του ν. 3548/2007 (Α’ 68), περί κυρώσεων, αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 5 Κυρώσεις
Με απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Εποπτείας Μέσων Ενημέρωσης της Γ.Γ.Ε.Ε., επιβάλλονται κυρώσεις σε βάρος της εφημερίδας, στις ακόλουθες περιπτώσεις:
α) σε περιφερειακή ή τοπική εφημερίδα, η οποία δεν συμπεριλαμβάνεται στην απόφαση του άρθρου 2».
Δεν προβλέπονται κυρώσεις σε εφημερίδες που με αναληθή στοιχεία και μάλιστα καταθέτοντας Υπεύθυνες Δηλώσεις, εντάχθηκαν στο Υπομητρώο και αυτό διαπιστώθηκε αποδεδειγμένα. Πρόταση της Ε.Ι.Ε.Τ. είναι η θέσπιση βαρύτατων προστίμων στις εφημερίδες αυτές και η μόνιμη αποβολή τους από το Υπομητρώο. Σε διαφορετική περίπτωση, είναι βέβαιο ότι κάποιοι θα συνεχίσουν να παραθέτουν αναληθή στοιχεία, να βρίσκονται μέσα στη λίστα για πολλά χρόνια κι αν κάποτε εντοπιστούν, απλά θα μείνουν εκτός Υπομητρώου για έξι μήνες.
Επιπλέον προτείνουμε:
1) Κατάργηση της εξαίρεσης των προσλήψεων από το πεδίο του ν. 3548/2007, η οποία δεν έχει καμία δικαιολογητική βάση, ωστόσο θα ενισχύσει τη διαφάνεια και την ίση μεταχείριση στις δημοσιεύσεις μεταξύ των επιχειρήσεων και θα αποτελεί επιπλέον κίνητρο για τις εφημερίδες προκειμένου να καλύψουν τις προϋποθέσεις ένταξης στο Υπομητρώο.
2) Δημοσίευση αγγελιών γάμου και σε εβδομαδιαίες εφημερίδες προς αντιμετώπιση του ζητήματος που αναφέρεται στην προηγούμενη πρόταση.
3) Για τις ιστοσελίδες που είναι ενταγμένες στο ΜΗΤ και απασχολούν έναν δημοσιογράφο να θεσπιστεί μίνιμουμ αριθμός 15 ημερήσιων αναρτήσεων.
Μετά τιμής
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.Ι.Ε.Τ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΟΥΝΤΑΚΗΣ
Ο Α’ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΤΣΗΣ
Ο Β’ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ
Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: ΝΙΚΟΣ ΣΟΥΡΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
Ο ΕΙΔ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΓΥΡΙΟΥ
Ο ΤΑΜΙΑΣ: ΑΓΓΕΛΟΣ ΒΑΣΙΛΑΙΝΑΣ
ΤΟ ΜΕΛΟΣ: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΥΔΩΝΗΣ
Η νέα διάταξη που προτείνεται, δηλαδή η άμεση πληρωμή των 2 ευρώ/ ανά εκ. και η οριστική εξόφληση (τα υπόλοιπα 3 ευρώ) «μετά την κατακύρωση του διαγωνισμού, και σε κάθε περίπτωση πριν από την ολοκλήρωση της διαδικασίας υπογραφής της σύμβασης», δημιουργεί περίπλοκες διαδικασίες, καθώς, είναι δεδομένο ότι πολλοί (υπάλληλοι δήμων, περιφερειών, νοσοκομείων κτλ.) θα παρερμηνεύουν το γράμμα του νόμου κατά πως τους εξυπηρετεί ή το αντιλαμβάνονται και θα προστεθεί ανούσιος και τεράστιος όγκος εργασίας τόσο στις επιχειρήσεις μας όσο και στις αναθέτουσες αρχές.
Επίσης είναι, ήδη, ξεκάθαρο ότι δημιουργείται ¨ένα χρονικό κενό¨ μέχρι την αποπλήρωση του έργου, που ελλοχεύει κίνδυνο αθέτησης πληρωμής από τον ανάδοχο, με τίμημα κόστους τόσο στις επιχειρήσεις του έντυπου τύπου, όσο και στο ταμείο του κράτους.
Οι περιφερειακές τοπικές εφημερίδες αποτελούν ζωντανό κύτταρο της τοπικής κοινωνίας και ως τέτοιο η προστασία τους από την Πολιτεία καταδεικνύει σύνδεση με το δημοκρατικό χαρακτηριστικό της ελευθεροτυπίας και του πλουραλισμού.
Άρθρο 27 Αμοιβή για την καταχώριση δημοσιεύσεων – Αντικατάσταση παρ. 4 άρθρου 4 ν. 3548/2007
Επιμένουμε στη θέση μας, η οποία άλλωστε είναι απολύτως ευθυγραμμισμένη με την παρ. 2 του άρθρου 26 του ν. 5005/2022, σύμφωνα με την οποία: «Οι δαπάνες δημοσίευσης της διακήρυξης καταβάλλονται από τον φορέα που έδωσε την εντολή καταχώρησης στην εφημερίδα, εντός των προθεσμιών του άρθρου 69Ζ του ν. 4270/2014 (Α’ 143)», με την τιμή που έχει συμφωνηθεί με τον ανάδοχο.
Άρθρο 27 – Αμοιβή για δημοσιεύσεις και κίνδυνος διοικητικής ασάφειας
Η Ένωση τονίζει ότι η νέα ρύθμιση για την προκαταβολική πληρωμή 2 ευρώ ανά πόντο, με εξόφληση του υπολοίπου μετά την κατακύρωση, ενδέχεται να προκαλέσει σημαντικά προβλήματα στις εκδοτικές επιχειρήσεις.
Εκφράζονται ανησυχίες για:
1. Παρερμηνείες λόγω έλλειψης σαφούς καθοδήγησης από τις αναθέτουσες αρχές.
2. Διοικητική επιβάρυνση των εκδοτών με πολλαπλές φάσεις πληρωμών.
3. Απώλεια ρευστότητας για τις επιχειρήσεις Τύπου, ειδικά για μικρότερες μονάδες.
Η ΕΙΤΗΕΕΑ επιμένει στην εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 26 του Ν. 5005/2022, σύμφωνα με την οποία η δαπάνη καταβάλλεται εξ ολοκλήρου από τον φορέα που έδωσε την εντολή καταχώρισης, εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών.
Σε περίπτωση εφαρμογής της νέας πρότασης, κρίνεται αναγκαία η έκδοση ερμηνευτικής εγκυκλίου για την αποσαφήνιση των διαδικασιών.
ΕΙΤΗΕΕΑ – Ένωση Ιδιοκτητών Τοπικών Ημερήσιων Εβδομαδιαίων Εφημερίδων Αττικής
Μάιος 2025
Οι δαπάνες δημοσίευσης των διακηρύξεων, να εξακολουθήσουν να εξοφλούνται από τον φορέα (και να παρακρατούνται από τον ανάδοχο) με 0,50/cm για λόγους ρευστότητας των επιχειρήσεων τύπου, απέναντι στις οικονομικές επιβαρύνσεις που προέκυψαν από την ένταξή τους στο Υπομητρώο.
Οι δαπάνες δημοσίευσης της διακήρυξης επιβάλλεται να καταβάλλονται από τον φορέα που έδωσε την εντολή καταχώρι=ησης στην εφημερίδα, εντός των προθεσμιών του άρθρου 69Ζ του ν. 4270/2014 (Α’ 143), με τιμή αναδόχου. Όταν προκύπτει ανάδοχος, ο φορέας της εντολής καταχώρησης, τις δαπάνες τις παρακρατά ο ίδιος από τον ανάδοχο με βάση τα κόστη που πλήρωσε στην εφημερίδα.
Προτείνεται να διευκρινιστεί με σαφήνεια στο άρθρο ότι η πληρωμή πραγματοποιείται βάσει της τιμής αναδόχου, πέντε ευρώ το cm, και να διατηρηθεί η ρύθμιση που προβλέπει την άμεση καταβολή του συνολικού ποσού από τον φορέα, με δυνατότητα παρακράτησης από τον ανάδοχο όπου προβλέπεται.
Για να υπάρχουν επιχειρήσεις τύπου που να μπορούν να αγωνιστούν έντιμα και με υγιή τρόπο, να αντέξουν, και έτσι να ανταποκρίνονται στον απαραίτητο ρόλο τους στον τόπο.
Να υπάρχει επιτέλους τρόπος διαφανής και ανιχνεύσιμος των πληρωμών και όχι να βουλιάζουν εκδοτικές επιχειρήσεις από τον χαοτικό τρόπο των (κάποτε και ίσως) πληρωμών.
Τεκμηριώνεται η ανάγκη διατήρησης της τιμής αναδόχου, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 5005/2022, καθώς η εφαρμογή της νέας προτεινόμενης ρύθμισης, που προβλέπει τμηματική και καθυστερημένη πληρωμή, αναμένεται να επιφέρει επιχειρησιακές δυσχέρειες, παρερμηνείες από φορείς και αυξημένο διοικητικό φόρτο.
Πέντε ευρώ ανά cm.
Τα άλλα είναι πολλαπλώς μπερδεμένα και δυσχερή.
Είναι απαραίτητη η παραμονή στο ισχύον καθεστώς της τιμής αναδόχου, όπως προβλέπεται από τον Ν. 5005/2022, διότι η νέα πρόταση για μερική και καθυστερημένη εξόφληση των τιμολογίων όχι μόνο θα περιπλέξει φοβερά περαιτέρω τη διαδικασία, αλλά θα προκαλέσει παρερμηνείες και θα επιβαρύνει υπέρμετρα τις επιχειρήσεις Τύπου. Θα διαλύσει επιχειρήσεις που στηρίζουν την τοπική κοινωνία.
Και να εξοφλούνται οι εφημερίδες σύμφωνα με τον νόμο.
Όχι να επικρατεί μια λογιστικά απαράδεκτη κατάσταση που ουσιαστικά καταδιώκει τον τύπο.
Οφείλω να επισημάνω με απόλυτη σαφήνεια και τεκμηρίωση ότι η προτεινόμενη νέα διατύπωση της παρ. 4 του άρθρου 4 του ν. 3548/2007, όπως αντικαθίσταται με το Άρθρο 27 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, είναι εσφαλμένη τόσο στην ερμηνεία της υφιστάμενης νομοθεσίας όσο και στη στοχοθεσία της, ενώ ενέχει σοβαρούς κινδύνους για τη λειτουργία και βιωσιμότητα των περιφερειακών και τοπικών εφημερίδων της χώρας.
1. Η φύση της ρύθμισης είναι καθαρά διαδικαστική, όχι τιμολογιακή.
Η εν λόγω διάταξη, όπως και η τροποποιούμενη, δεν αφορά σε καμία περίπτωση τον καθορισμό της τιμής της δημοσίευσης. Η τιμή έχει ήδη και σαφώς προσδιοριστεί με την ΚΥΑ 2/82452/0020/12-11-2008 (ΦΕΚ 2441/Β’/2-12-2008), που εξακολουθεί να ισχύει και ουδέποτε καταργήθηκε. Η ΚΥΑ αυτή καθορίζει ως τιμή δημοσιεύσεων για τον ιδιωτικό τομέα τα 0,50 ευρώ/χιλιοστόμετρο ή 5,00 ευρώ/πόντο.
Η νέα ρύθμιση – και ορθά – ορίζει διαδικασία εξόφλησης εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών του άρθρου 69Ζ του ν. 4270/2014, επιδιώκοντας ταχύτητα και διαφάνεια στη διακίνηση τιμολογίων. Ωστόσο, δεν επιτρέπεται η έμμεση υποκατάσταση ή τροποποίηση της τιμολογιακής πολιτικής, η οποία μπορεί να μεταβληθεί μόνο μέσω νεότερης ΚΥΑ ή νομοθετικής παρέμβασης ρητά για τον σκοπό αυτό.
2. Ο σκοπός της διάταξης ήταν η ενίσχυση ρευστότητας των εκδοτικών επιχειρήσεων.
Ο αρχικός σκοπός της διάταξης (καταβολή με «τιμή αναδόχου») ήταν σαφής: η ενίσχυση της ρευστότητας των εφημερίδων με την άμεση καταβολή του ποσού των τιμολογίων αμέσως μετά τη δημοσίευση, προτού ακόμη κατακυρωθεί ο διαγωνισμός. Στην πράξη, αυτό σήμαινε ότι ο φορέας ανέθετε και πλήρωνε, και στη συνέχεια παρακρατούσε το αντίστοιχο ποσό από τον ανάδοχο, ο οποίος και πλήρωνε το υπόλοιπο (διαφορά τιμής).
Αυτό εξασφάλιζε:
Διαφάνεια και ανιχνευσιμότητα στην τιμολόγηση,
Πλήρη συμμόρφωση με την ΚΥΑ, χωρίς δημιουργία παρανόησης περί τιμής δημοσίου,
Οικονομική σταθερότητα των μικρομεσαίων περιφερειακών μέσων, τα οποία αποτελούν κρίσιμη υποδομή για την ενημέρωση και την κοινωνική συνοχή σε όλη την επικράτεια.
3. Η ερμηνεία του ΓΛΚ είναι νομικά αβάσιμη και πρακτικά επιζήμια.
Η γνωμοδότηση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (85456/2-6-2023) εισάγει ερμηνεία που υπερβαίνει το γράμμα και το πνεύμα του νόμου. Το ΓΛΚ θεωρεί ότι η τιμολόγηση πρέπει να γίνεται με «τιμή δημοσίου» και όχι με την ισχύουσα «τιμή αναδόχου», που είναι σαφώς αποδεκτή και θεσμικά κατοχυρωμένη. Η ερμηνεία αυτή:
Δεν προκύπτει από καμία ρητή διάταξη του νόμου ή της ΚΥΑ,
Αντίκειται στη νομολογιακή πρακτική περί υπολογισμού κόστους με βάση την εντολή και όχι την έκβαση του διαγωνισμού,
Οδηγεί σε στρέβλωση της αγοράς και αδικαιολόγητο οικονομικό βάρος για τις εκδοτικές επιχειρήσεις, οι οποίες καλούνται να περιμένουν μήνες για το υπόλοιπο της πληρωμής τους ή να κυνηγούν ιδιώτες αναδόχους για την εξόφληση.
4. Το επιχείρημα περί δημοσιονομικού κόστους είναι ατεκμηρίωτο.
Με βάση τεκμηριωμένα στοιχεία από το ερωτηματολόγιο που διανεμήθηκε σε μέλη της Ένωσης Ιδιοκτητών Επαρχιακού Τύπου (62 απαντήσεις από 91 μέλη), προκύπτει ότι το ποσοστό των άγονων διαγωνισμών, που αποτελούν τη μοναδική πραγματική πηγή «δημοσιονομικής ζημίας», είναι μόλις 8%. Αυτό σημαίνει ότι το πραγματικό δυνητικό κόστος για το Δημόσιο, εάν πληρώνονται όλες οι δημοσιεύσεις με τιμή αναδόχου (5€/πόντο), είναι πρακτικά αμελητέο σε σχέση με το συνολικό όφελος για τη ρευστότητα και τη διαφάνεια της διαδικασίας.
Μια τέτοια ελαχιστοποίηση του κόστους καθιστά απολύτως εύλογη και δημοσιονομικά ανεκτή την αποδοχή της τιμής αναδόχου ως τιμής βάσης, ιδιαίτερα εφόσον αυτή ήδη αποπληρώνεται μέσω παρακράτησης από τον ανάδοχο κατά την κατακύρωση.
5. Η προτεινόμενη λύση περιπλέκει αντί να απλοποιεί.
Η λύση που εισάγεται με τη νέα διατύπωση – δηλαδή πληρωμή μερική τώρα και το υπόλοιπο πριν την υπογραφή σύμβασης – δεν διευκολύνει, αλλά δημιουργεί γραφειοκρατικό λαβύρινθο:
Οι εφημερίδες θα πρέπει να παρακολουθούν κάθε φάση του διαγωνισμού για κάθε δημοσίευση, ώστε να ξέρουν πότε (και αν) θα εξοφληθούν πλήρως,
Οι αναθέτουσες αρχές θα πρέπει να επαναϋπολογίζουν συνεχώς τιμολόγια, ποσά και πληρωμές,
Η φορολογική και λογιστική απεικόνιση καθίσταται δυσχερής, ενώ παραμένει κίνδυνος αθέτησης πληρωμής του υπολοίπου από τον ανάδοχο.
Συμπερασματικά, η διάταξη πρέπει να διορθωθεί με τρόπο που:
Δεν δημιουργεί ασάφεια ως προς την τιμή της δημοσίευσης (που είναι σταθερή και καθορισμένη από την ΚΥΑ),
Ενισχύει τη ρευστότητα των εντύπων με άμεση πληρωμή από τον φορέα στην τιμή αναδόχου,
Προστατεύει το δημόσιο συμφέρον χωρίς υπερβολές, καθώς το ποσοστό άγονων διαγωνισμών είναι ελάχιστο,
Απλοποιεί τις διαδικασίες, αντί να τις κατακερματίζει με νέες φάσεις και προθεσμίες.
Είναι καθήκον της Πολιτείας να προστατεύσει τις τοπικές εφημερίδες, που αποτελούν ζωτικό κύτταρο της δημοκρατίας και του πλουραλισμού της ενημέρωσης. Η προτεινόμενη διατύπωση δεν υπηρετεί αυτό τον σκοπό.
Πρόταση: Να αποσαφηνιστεί ρητά στο άρθρο ότι η πληρωμή αφορά την τιμή αναδόχου, όπως καθορίζεται από την ΚΥΑ 2/82452/0020/2008, και να παραμείνει η πρόβλεψη για άμεση πληρωμή του συνόλου της αμοιβής από τον φορέα, με παρακράτηση από τον ανάδοχο όπου απαιτείται.
την καταχώριση δημοσιεύσεων, αντικαθίσταται ως εξής:
«4. Οι δαπάνες δημοσίευσης της διακήρυξης καταβάλλονται από τον φορέα που έδωσε την εντολή καταχώρισης στην εφημερίδα, με την τιμή των δημοσιεύσεων για τους φορείς του Δημοσίου που προβλέπεται στην κοινή απόφαση της παρ. 2, εντός των προθεσμιών του άρθρου 69Ζ του ν. 4270/2014 (Α’ 143), περί προθεσμιών αποστολής δικαιολογητικών δημοσίων δαπανών και δαπανών φορέων Γενικής Κυβέρνησης, έκδοσης τίτλου πληρωμής και εξόφλησης αυτών. Σε περίπτωση ανακήρυξης αναδόχου της δημοσιευόμενης διαδικασίας, οι ως άνω δαπάνες παρακρατούνται από τον φορέα και αφαιρούνται από το τίμημα που οφείλει στον ανάδοχο για το σχετικό έργο ή προμήθεια. Η διαφορά μεταξύ του κόστους δημοσίευσης που εφαρμόζεται για τους φορείς του Δημοσίου και του κόστους δημοσίευσης που εφαρμόζεται για τους ιδιώτες βαρύνει τον ανάδοχο και καταβάλλεται από αυτόν με την προσκόμιση των νόμιμων παραστατικών στις εφημερίδες στις οποίες έχουν γίνει οι δημοσιεύσεις του άρθρου 1. Ο ανάδοχος υποχρεούται μετά την κατακύρωση, και σε κάθε περίπτωση πριν από την ολοκλήρωση της διαδικασίας υπογραφής της σύμβασης, να προσκομίσει στην αναθέτουσα αρχή τα απαιτούμενα αποδεικτικά, από τα οποία προκύπτει ότι έχει εξοφλήσει τη διαφορά της τιμής του προηγούμενου εδαφίου στις εφημερίδες που καταχωρίζουν δημοσιεύσεις».
Η διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 26 του Ν. 5005 /2022 με την οποία τροποποιήθηκε το άρθρο 4 του ν. 3548/07 και προστέθηκε σε αυτό παρ. 4 η οποία ορίζει ότι: «4. Οι δαπάνες δημοσίευσης της διακήρυξης, καταβάλλονται από τον φορέα που έδωσε την εντολή καταχώρισης στην εφημερίδα, εντός των προθεσμιών του άρθρου 69Ζ του ν. 4270/2014 (Α’ 143)».
Είναι προφανές ότι η διάταξη αυτή ήταν αμιγώς διαδικαστική και αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στον χρόνο και στον τρόπο εξόφλησης των σχετικών τιμολογίων και σε καμιά περίπτωση δεν αφορά και δεν επηρεάζει την τιμή της δημοσίευσης αυτή καθαυτή η οποία παγίως εδώ και πολλά χρόνια καθορίζεται από την γνωστή ΚΥΑ 2/82452/0020/12-11-2008 (ΦΕΚ 2441 /Β’/2-12-2008).
Και σκοπό είχε να αποκτήσουν ρευστότητα οι εφημερίδες – επιχειρήσεις με την άμεση εξόφληση παραστατικών με τιμή αναδόχου (0,50 ευρώ/ χιλιοστόμετρο, ήτοι 5,00 ευρώ/ πόντο).
Η κατάσταση περιπλέχθηκε με την παρέμβαση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, το οποίο με την υπ. αριθμ. 85456/2-6-23 Παροχή Απόψεων επί τεθέντος ερωτήματος, γνωμοδοτεί υπέρ της εσφαλμένης ερμηνείας της σχετικής διάταξης θεωρώντας ότι η τιμολόγηση των δημοσιεύσεων πρέπει να γίνει με «τιμή δημοσίου»!
Με στόχο να καταδείξουμε ότι το δημοσιονομικό κόστος, σε περίπτωση πληρωμής των παραστατικών με τιμή αναδόχου και αμέσως μετά την δημοσίευση, αποστείλαμε στα μέλη μας ερωτηματολόγιο που αφορά το θέμα αυτό, ούτως ώστε να έχουμε την καλύτερη δυνατή εικόνα για το τι συμβαίνει σε όλους τους Νομούς της χώρας.
Συνολικά 62 από τα 91 μέλη της Ένωσης μας (από 41 Νομούς της χώρας), που δικαιούνται να δημοσιεύουν υποχρεωτικές καταχωρήσεις, απάντησαν στο ερωτηματολόγιο μας και όσον αφορά τους άγονους διαγωνισμούς, από τους οποίος, δήθεν, δημιουργείται το δημοσιονομικό κόστος, με βάση τις απαντήσεις των μελών, ο μέσος όρος ανέρχεται μόλις στο 8% στο σύνολο των Τιμολογίων. Αυτό δηλαδή, είναι και το δημοσιονομικό κόστος σε περίπτωση που ορισθεί ως ενιαία τιμή πόντου τα 5 ευρώ/ πόντο!
Εμμένουμε λοιπόν στη θέση, η οποία άλλωστε συνάδει με παρ. 2 του άρθρου 26 του Ν. 5005 /2022 (…), «Οι δαπάνες δημοσίευσης της διακήρυξης, καταβάλλονται από τον φορέα που έδωσε την εντολή καταχώρισης στην εφημερίδα, εντός των προθεσμιών του άρθρου 69Ζ του ν. 4270/2014 (Α’ 143)»., με τιμή αναδόχου.
Η νέα διάταξη που προτείνεται, δηλαδή η άμεση πληρωμή των 2 ευρώ/ ανά πόντο και η οριστική εξόφληση (τα υπόλοιπα 3 ευρώ) «μετά την κατακύρωση του διαγωνισμού, και σε κάθε περίπτωση πριν από την ολοκλήρωση της διαδικασίας υπογραφής της σύμβασης», θα περιπλέξει εκ νέου τα πράγματα, καθώς θα υπάρξουν -και πάλι παρερμηνείες- από πολλούς φορείς, αλλά και μεγάλος φόρτος εργασίας στις επιχειρήσεις μας μέχρι την οριστική εξόφληση των Τιμολογίων.
Θεωρώ δίκαιο να συνεχιστούν οι δημοσιεύσεις στις περιφερειακές και τοπικές εφημερίδες. Ακόμη και σε μη προηγμένα κράτη , όπως σε αυτα της πρώην Γιουγκοσλαβίας που δεν είναι στην ΕΕ (Σερβία, Μαυροβούνιο, Β Μακεδονία, Κόσβο, Βοσνία Ερζεγοβίνη) , συνεχίζει να υπάρχει αυτή η υποχρέωση. Η δημοσίευση δε γίνεται μόνο για να λάβουν γνώση οι εργολάβοι που θα διεκδικήσουν ένα έργο αλλά κυρίως για να μάθουν οι δημότες το παραγόμενο έργο των αιρετών τους. Είναι θέμα διαφάνειας . Αλήθεια, πόσοι πολίτες μπαίνουν κάθε μέρα στο ΚΗΔΜΗΣ για να ενημερωθούν για τις επιδόσεις της δημοτικής ή της περιφερειακής τους αρχής; Πέρα από αυτό είναι και θέμα δημοκρατίας .Η ύπαρξη των περιφερειακών εντύπων υποβοηθά τον πλουραλισμό, απαραίτητο συστατικό της δημοκρατίας, αλλά και την ελευθεροτυπία . Κάθε περιφερειακή εφημερίδα στον τόπο της διακινεί απείρως περισσότερα αντίτυπα από ότι οι αθηναίικές εφημερίδες γιατί πολύ απλά ασχολείται με τα προβλήματα της κοινωνίας που δραστηριοποιείται. Αν σταματήσει να κυκλοφορεί πολύ απλά δε θα ασχοληθεί κανένα αθηναίικό μέσο με ότι αυτό συνεπάγεται για την ανάπτυξή της τοπικής κοινωνίας . Υπό αυτή την έννοια δεν είναι ρουσφέτι της κυβέρνησης προς τους εκδότες αλλά υποχρέωση προς την ίδια τη δημοκρατία και τη διαφάνεια. Στη σημερινή εποχή που η διαφήμιση έχει μειωθεί δραματικά στον έντυπο τύπο η ύπαρξη των δημοσιεύσεων είναι απαραίτητες για την επιβίωση τους . Στο πλαίσιο αυτό θα πρότεινα τη δημοσίευση και των απευθείας αναθέσεων των Δήμων και των Περιφερειακών Ενοτήτων , ίσως με μικρότερο κόστος από αυτό που σημερα πληρωνουν οι ανάδοχοι των έργων . Αυτό θα έδινε βαθιά ανάσα στις εφημερίδες ενώ δεν θα επιβάρυνε το ελληνικό δημόσιο
Φωτης Μπελέρης
Υποτίθεται ότι συμμετέχουμε σε μια διαδικασία διαβούλευσης – πρωτίστως όσοι κατέχουμε θεσμικούς ρόλους, εκπροσωπούμε φορείς και έχουμε έννομο συμφέρον, με σαφή ταυτότητα και ιδιότητα. Μόνο έτσι μπορεί να προκύψει ένα σοβαρό, αξιόπιστο και αντιπροσωπευτικό αποτέλεσμα.
Όσοι επιλέγουν να παρεμβαίνουν «με μάσκα», προφανώς επιδιώκουν να υπονομεύσουν την πολυκαναλική διαφάνεια, να αποδυναμώσουν την ενίσχυση της τοπικής δημοσιότητας και να απαξιώσουν συνολικά την τοπική ενημέρωση.
Ο στόχος πρέπει να είναι καθαρός: ουσιαστική παρέμβαση με επώνυμες απόψεις, ενίσχυση της διαφάνειας και συμβολή στην εξυγίανση των διαδικασιών.
Οι τεκμηριωμένες προτάσεις μας επί του νομοσχεδίου θα κατατεθούν τις επόμενες ημέρες.
Αντώνης Κατωπόδης
Πρόεδρος
Ένωσης Ιδιοκτητών Τοπικών Ημερήσιων & Εβδομαδιαίων Εφημερίδων Αττικής
Πριν προχωρήσουμε σε σχόλια επί της Διαβούλευσης, ως Ένωση Ιδιοκτητών Επαρχιακού Τύπου, εκφράζουμε τις αντιρρήσεις μας για τον τρόπο που αναρτώνται σχόλια εδώ. Θεωρούμε αυτονόητο και χρήσιμο για τη Διαβούλευση τα όποια σχόλια να αναρτώνται συνοδευόμενα από το ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ και -ει δυνατόν- την ΙΔΙΟΤΗΤΑ αυτού που συμμετέχει. Δεν δεχόμαστε κανόνες… social media σε μια Διαβούλευση για ένα σημαντικό νομοσχέδιο που αφορά το μέλλον των επιχειρήσεων – εφημερίδων μας.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΟΥΝΤΑΚΗΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΝΩΣΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΤΥΠΟΥ
Διαφωνούμε ριζικά και εκφράζουμε την έντονη διαμαρτυρία μας για την απαράδεκτη αυτή ρύθμιση με την οποία η γνωστή δυσλειτουργία με την ύπαρξη δύο τιμών των κρατικών δημοσιεύσεων (δημοσίου και αναδόχου) αντί να θεραπευτεί όπως έχουμε προτείνει είτε με την ενοποίηση της τιμής στο όριο αυτής του αναδόχου (0,50 ευρώ ανά χιλιστόμετρο) είτε με την διευκρίνιση ότι οι φορείς του δημοσίου είναι υποχρεωμένοι (όπως άλλωστε ορίζει ο ισχύων νόμος) να εξοφλούν τις εφημερίδες για τη δημοσίευση και να παρακρατούν οι ίδιες τη σχετική δαπάνη με την πληρωμή του πρώτου λογαριασμού στον ανάδοχο, γίνεται απόπειρα να λυθεί σε βάρος των εφημερίδων (!) αφού ορίζει ότι οι φορείς σε κάθε περίπτωση θα πληρώνουν με τη μειωμένη τιμή δημοσίου και οι εφημερίδες θα είναι υποχρεωμένες αν και όταν υπάρξει, εγκατασταθεί κλπ ο ανάδοχος να αναζητούν από τον ίδιο την εξόφλησή του, διαδικασία ουσιαστικά ανεφάρμοστη, δυσλειτουργική και άκρως επιβαρυντική για τα λογιστήρια των επιχειρήσεών μας αφού θα πρέπει να παρακολουθούμε συνεχώς την εξέλιξη της διαγωνιστικής διαδικασίας, να εντοπίζουμε τον ανάδοχο και να προσκομίζουμε σε αυτόν τα σχετικά παραστατικά για να εξοφληθούμε! Και μπορεί μεν να προβλέπεται ότι ο ανάδοχος υποχρεούται πριν την υπογραφή της σύμβασης να προσκομίσει αποδεικτικό εξόφλησης, αλλά πρώτον δεν προβλέπεται στη διάταξη συνέπεια της παράβασης της υποχρέωσης και δεύτερον η εμπειρία λέει ότι σπανίως τέτοιες διατάξεις λαμβάνονται υπόψη από τα λογιστήρια των φορέων του δημοσίου.
Η διάταξη αυτή πρέπει άμεσα να αποσυρθεί.
Η υποχρέωση της δημοσίευσης των προκηρύξεων των διαγωνισμών στον τύπο θα έπρεπε να έχει καταργηθεί εντελώς εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία. Αντί λοιπόν, επί του θέματος αυτού, να εισάγονται συνεχώς νέες κανονιστικές ρυθμίσεις που γιγαντώνουν την γραφειοκρατική επιβάρυνση, θα έπρεπε, απλώς, η υποχρέωση αυτή να καταργηθεί οριστικά. Άλλωστε, ο σκοπός που επιτελούσε παλαιότερα η δημοσίευση των περιλήψεων των διαγωνισμών στον τοπικό και περιφερειακό τύπο εκπληρώνεται πλέον με άλλους τρόπους (π.χ. ΚΗΜΔΗΣ).
Με δεδομένο το γεγονός ότι το Κράτος κόπτεται για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, θεωρώ οξύμωρη την εμμονή του στην καταχώριση των δημοσιεύσεων στον έντυπο τύπο. Αφού υπάρχει το ΚΗΜΔΗΣ, θα πρέπει αποκλειστικά μόνο εκεί να γίνονται ΟΛΕΣ οι δημοσιεύσεις.
Στην εν λόγω διάταξη, προκειμένου να μην υπάρχουν διχογνωμίες κατά την εφαρμογή της και προκειμένου να καταστεί ομογενοποιημένη η εφαρμογή της, θα πρέπει να αποσαφηνιστούν τα εξής:
– Το νόμιμο παραστατικό (τιμολόγιο) για την καταβολή από τον ανάδοχο της διαφοράς του κόστους μεταξύ του κόστους δημοσίευσης που εφαρμόζεται για τους φορείς του Δημοσίου και του κόστους δημοσίευσης που εφαρμόζεται για τους ιδιώτες εκδίδεται από την εφημερίδα κατά το χρόνο οριστικοποίησης της απόφασης κατακύρωσης, ώστε να γνωρίζει τον ανάδοχο; Υπάρχει αυτή η δυνατότητα, με όρους φορολογικής συνέπειας και νομιμότητας, μεγάλης χρονικής απόκλισης (μπορεί να είναι και ένα έτος) από την παροχή της υπηρεσίας-προμήθειας από την εφημερίδα, ήτοι τη δημοσίευση, έως την έκδοση του νόμιμου παραστατικού (τιμολογίου) επ’ ονόματι του αναδόχου;
– Όπου στην εν λόγω διάταξη αναγράφεται ο όρος «κατακύρωση» εννοείται η «οριστική κατακύρωση» που λαμβάνει χώρα, εφόσον συντρέξουν οι προϋποθέσεις της παρ. 3 του άρθρου 105 του Ν. 4412/2016; Εάν ναι, ο ανάδοχος θα πρέπει να κληθεί να καταβάλλει την ανωτέρω διαφορά του κόστους δημοσίευσης στο χρονικό σημείο μεταξύ της οριστικοποίησης της απόφασης κατακύρωσης και πριν την πρόσκληση για την υπογραφή της σύμβασης (παρ. 4 άρθρο 105 του Ν. 4412/2016), δεδομένου ότι σύμφωνα με την παρ. 5 του άρθρου 105 του Ν. 4412/2016: «Η σύμβαση θεωρείται συναφθείσα με την κοινοποίηση της πρόσκλησης της παρ. 4 στον ανάδοχο.» ;
– Ποιες είναι οι συνέπειες της μη καταβολής, της ελλιπούς καταβολής ή της καθυστερημένης καταβολής (π.χ. άνω των 60 ημερών, βλ. και παρ. 8 του άρθρου 105 του Ν. 4412/2016) από τον ανάδοχο της εν λόγω διαφοράς κόστους δημοσίευσης; Καταπίπτει υπέρ της αναθέτουσας αρχής η εγγύηση συμμετοχής του στην διαδικασία ανάθεσης; Εάν ναι, η ελ λόγω διάταξη του άρθρου 27 του σχεδίου νόμου θα πρέπει να τροποποιεί αντιστοίχως και αναλόγως και το άρθρο 105 του Ν.4412/2016.
Στην περίπτωση που ένα έργο του Δήμου είναι χρηματοδοτούμενο δλδ πληρώνεται από αλλο φορέα (π.χ Περιφερειακό ταμείο) ενώ η εντολή δημοσίευσης στην εφημερίδα δίνεται από το Δήμο, πως θα γίνει η παρακράτηση του κόστους από τον Ανάδοχο? Ο Δήμος που έδωσε την εντολή δεν εκτελεί την πληρωμή του έργου για να έχει τη δυνατότητα να παρακρατήσει στην 1η πληρωμή από τον ανάδοχο το κόστος της δημοσίευσης.Πρέπει να υπάρξει λοιπόν πρόβλεψη στην περίπτωση που υπάρχουν έργα χρηματοδοτούμενα τα οποία εξοφλούνται από διαφορετικούς φορείς από εκείνους που δίνουν εντολή δημοσίευσης στην εφημερίδα.
Με λύπη μου παρατηρώ ότι πάμε πάλι πίσω ως χώρα ή τουλάχιστον δεν προχωράμε μπροστά! Αντί να έχουμε το ΚΗΜΔΗΣ ως μοναδικό ΔΩΡΕΑΝ επίσημο τόπο για όλες τις δημοσιοποιήσεις/δημοσιεύεις/αναρτήσεις των συμβάσεων (προμηθειών, υπηρεσιών, έργων, μελετών) από την αρχή τους έως το τέλος αυτών (συμπεριλαμβανομένων εννοείται και των διακηρύξεων/προκηρύξεων), εξακολουθούμε ως χώρα να θέλουμε να δημοσιοποιούμε/δημοσιεύουμε της διακηρύξεις των διαγωνισμών στον έντυπο τύπο έχοντας ως μοναδικό σκοπό την οικονομική ενίσχυση του τοπικού τύπου!!!
Το κόστος αυτό θα μπορούσε πολύ εύκολα να λείπει από όλες τις συμβάσεις. Αυτή η ρύθμιση έχει μόνο έναν σκοπό και αυτός δεν είναι το να δοθεί δημοσιότητα, διαφάνεια και καθαρότητα στις δημόσιες συμβάσεις αλλά απλώς να εισπράξει ο τοπικός τύπος χρήματα ως μία ένεση οικονομικής βοήθειας απλά για την διατήρηση της φυτοζωίας του. Καλό θα ήταν να έχουμε υπόψη μας την περίπτωση 35 της παραγράφου 1 του άρθρου 377 του νόμου 4412/2016 σύμφωνα με την οποία από την έναρξη ισχύος του νόμου 4412/2016 καταργήθηκαν οι διατάξεις της περίπτωσης α` της παρ. 3 του άρθρου 1, της παραγράφου 1 σημείο Α’ και της παραγράφου 1 σημείο Β` του άρθρου 3, της παρ. 3 του άρθρου 4 του ν. 3548/2007 (Α` 68), με την επιφύλαξη της παραγράφου 12 του άρθρου 379. Ας σταματήσει αυτή η συνεχόμενη παράταση λοιπόν η οποία μόνο κόστος έχει για τις συμβάσεις! Δεν είναι σωστός αυτός ο τρόπος να επιβιώνουν οι τοπικές εφημερίδες. Διαφορετικά ας μειωθεί κατά πολύ το κόστος! Δεν υπάρχει λόγος να υφίστανται οι δημοσιεύσεις στον τοπικό και τον περιφερειακό τύπο εφόσον υπάρχει το ΚΗΜΔΗΣ λειτουργεί καλά και όλοι οι οικονομικοί φορείς ενημερώνονται από εκεί. Αν θέλουμε να διατηρήσουμε τις δημοσιεύσεις στον τοπικό και περιφερειακό τύπο, ας βάλουμε ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΜΟΝΟ τις απευθείας αναθέσεις! Τίποτα άλλο! Οι διαγωνισμοί ας δημοσιεύονται ΜΟΝΟ στο ΚΗΜΔΗΣ.