Αρχική Τέλη εγγραφής πράξεων από τα υποθηκοφυλακεία.Άρθρο 02: Πάγια και αναλογικά τέλη για την εγγραφή πράξεων

Άρθρο 02: Πάγια και αναλογικά τέλη για την εγγραφή πράξεων

1. Για την εγγραφή κάθε πράξης σε βιβλία καταβάλλεται στο Δημόσιο από τον αιτούντα πάγιο τέλος δώδεκα ευρώ (12 €), με εξαίρεση τις πράξεις της επομένης παραγράφου.
2. Για την εγγραφή σε βιβλία των πράξεων:
α) αγοραπωλησίας, β) ανταλλαγής, γ) διανομής, δ) εισφοράς ακινήτου σε εταιρεία, ε) περίληψης κατακυρωτικής έκθεσης, στ) δικαστικής απόφασης με την οποία αναγνωρίζεται η κυριότητα λόγω έκτακτης χρησικτησίας, ζ) μίσθωσης κατά το άρθρο 618 ΑΚ, χρονομεριστικής μίσθωσης και χρηματοδοτικής μίσθωσης, το πάγιο τέλος ανέρχεται σε τρία ευρώ (3 €).
3. Για την εγγραφή των παρακάτω πράξεων σε βιβλία καταβάλλεται στο Δημόσιο από τον αιτούντα τέλος, ως εξής:
α) Αναλογικό τέλος ίσο με ποσοστό πέντε χιλιοστά (5‰) επί της αξίας του ακινήτου ή του δικαιώματος ή του ύψους του μισθώματος, για την εγγραφή των πράξεων : αα) αγοραπωλησίας, ββ) ανταλλαγής, γγ) διανομής, δδ) εισφοράς ακινήτου σε εταιρεία, εε) περίληψης κατακυρωτικής έκθεσης, στστ) δικαστικής απόφασης με την οποία αναγνωρίζεται η κυριότητα λόγω έκτακτης χρησικτησίας, ζζ) μίσθωσης κατ’ άρθρο 618 ΑΚ., χρονομεριστικής μίσθωσης και χρηματοδοτικής μίσθωσης.
β) Αναλογικό τέλος ίσο με ποσοστό οκτώ χιλιοστά (8‰) επί της αξίας του ακινήτου ή του δικαιώματος, , για την εγγραφή των πράξεων : αα) προικοσυμφώνου ή γονικής παροχής, ββ) δωρεάς εν ζωή ή αιτία θανάτου, γγ) σύστασης πραγματικής δουλείας, δδ) υποθήκης, εε) προσημείωσης υποθήκης, στστ) κατάσχεσης αναγκαστικής ή συντηρητικής ή με επιταγή ζζ) αναγγελίας απαίτησης που επέχει θέση κατάσχεσης, ηη) δήλωσης συνέχισης πλειστηριασμού, θθ) δικαστικής μεσεγγύησης, ιι) έκθεσης περιγραφής και εκτίμησης ακινήτου, ιαια) δημοσίευσης του ν. 2844/2000 (Α’ 220).
γ)Πάγιο τέλος ίσο με είκοσι ευρώ (20€) για την εγγραφή κάθε πράξης από τις αναφερόμενες στις περιπτώσεις α΄ και β΄ της παρούσας παραγράφου.
δ) Για τις εγγραφές που διενεργούνται στο κτηματολογικό βιβλίο του άρθρου 10 του ν. 2664/1998, κατά τη μεταβατική περίοδο της λειτουργίας Υποθηκοφυλακείων ως Κτηματολογικών Γραφείων, το ποσοστό που ορίζεται για τον προσδιορισμό του αναλογικού τέλους στις περιπτώσεις α’ και β’, προσαυξάνεται κατά ποσοστό ενός χιλιοστού (1‰) επί της αξίας του ακινήτου ή του δικαιώματος ή του μισθώματος, αντίστοιχα.

Σχόλια
  • 6 Οκτωβρίου 2014, 08:08 | Φ.Ρουση

    Aναρωτήθηκαν ποτέ στο Υπουργείο Δικαιοσύνης ποια είναι τα αναλογικά τέλη που εισπράτουν τα μικρά υποθηκοφυλακεία;Βλέπουν τα τρίμηνά μας;Ούτε 1000 ευρώ έσοδα δεν έχουν πλέον τα μικρά και κατά τα άλλα είμαστε ελεύθεροι επαγγελματίες με 26% φορολογία κλπ.Σκέφτηκαν ποτέ με ποιά έσοδα θα τηρούμε βιβλία σε ηλεκτρονική μορφή,πως θα προετοιμάσουμε τα γραφεία μας για να ενταχθούμε στο κτηματολόγιο;Ολα αυτά είναι λογιστικοί υπολογισμοί που δεν αφορούν διόλου τα μικρά υποθηκοφυλακεία.Ας υπολογίσει κάποιος τη φορολογία του
    26% στα 1084 και μετά να μας πει πως θα ζήσουμε.

  • 5 Οκτωβρίου 2014, 20:14 | ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

    Με το παρόν νομοσχέδιο καταργείται εν τοις πράγμασι ο θεσμός του Άμισθου Υποθηκοφύλακα, όπως αυτός καθορίζεται στο Σύνταγμα και επιχειρείται η δημιουργία ενός «μορφώματος» το οποίο δεν απαντάτε σε κανέναν άλλο επαγγελματικό κλάδο-ελεύθερο επαγγελματία.
    Είναι ποτέ δυνατόν να αναλάβει κάποιος να παρέχει υπηρεσίες τόσο σημαντικές, όπως η ορθή και έγκαιρη καταχώριση στα δημόσια βιβλία και η εξασφάλιση της δημοσιότητας των συναλλαγών , με όλες τις συνεπαγόμενες ευθύνες, καταβάλλοντας συνάμα όλα τα λειτουργικά έξοδα μιας επιχείρησης καθώς και τις υποχρεώσεις της απέναντι στους εργαζομένους του, με τους οποίους συνδέεται με σχέση ιδιωτικού δικαίου και να μην λαμβάνει αμοιβή; Δηλαδή να περιμένει να πληρωθεί από το Δημόσιο μετά την εκκαθάριση των τελών που έχουν εισπραχθεί από αυτό κάθε μήνα! Καταλύεται με λίγα λόγια η έννοια της αμοιβής και κατ’ επέκταση του ελεύθερου επαγγελματία. Μάλλον το κράτος αναζητά χορηγούς για τα Υποθηκοφυλακεία ή πραγματικά ΑΜΙΣΘΟΥΣ Υποθηκοφύλακες !

  • 4 Οκτωβρίου 2014, 15:48 | Αντιγόνη Σδούγκα

    Είναι ανορθόδοξο και πρωτοφανές να καταβάλλεται το σύνολο των παγίων και αναλογικών πράξεων στο Δημόσιο, όταν την ευθύνη και την διεκπεραίωση της προς καταχώριση πράξης ή αντίστοιχα αίτησης θα φέρει ατομικά ο άμισθος υποθηκοφύλακας. Δεν νοείται η αμοιβή του ως ελευθέρου επαγγελματία, για τις υπηρεσίες που ο ίδιος παρέχει, να καταβάλλεται στο Δημόσιο, ενώ παράλληλα θα παραμένει η ιδιότητα του ως ελευθέρου επαγγελματία και θα αντιμετωπίζεται έτσι από τις φορολογικές αρχές και το ΙΚΑ.
    ‘Ήδη σήμερα παρατηρείται μία τρομερή συρρίκνωση των αναλογικών πράξεων που καταχωρούνται στα Υποθηκοφυλακεία, με αντίστοιχη την θεαματική αύξηση εκείνων των καταχωρίσεων που διενεργούνται ατελώς, αφού αφορούν σε πράξεις του Δημοσίου (εγγραφές Υποθηκών και κατασχέσεων από τις Δ.Ο.Υ.) Οι πράξεις αυτές, αν και ατελείς , τυχγάνουν της ίδιας επεξεργασίας, όπως οι λοιπές πράξεις, για τις οποίες θα εισπάττονται δικαιώματα, και για τις οποίες αναλώνονται εργατοώρες χωρίς ωστόσο ο Υποθηκοφύλακας να έχει εισπράξει το ελάχιστο, αν και απασχολείται ο ίδιος και το προσωπικό του, προς το οποίο βέβαια έχει ακέραιη την εργοδοτική του υποχρέωση.

  • 3 Οκτωβρίου 2014, 15:05 | Γιάννης Γ.

    Τα τέλη που καθορίζονται είναι πολύ υψηλά, ειδικά για την παρούσα συγκυρία.

    Επιπλέον θα έπρεπε να λαμβάνεται υπόψη η πραγματική εμπορική αξία και όχι η αντικειμενική.

  • 3 Οκτωβρίου 2014, 10:14 | ΧΑΡΗΣ.Χ.

    Με τις διατάξεις του άρθρου 2 του προσχεδίου νόμου θεσμοθετούνται τα πάγια και αναλογικά ΤΕΛΗ, που καταβάλλονται στο εξής αποκλειστικά υπέρ του Δημοσίου και ΟΧΙ υπέρ τρίτων (ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ. ή ΕΚΧΑ Α.Ε. ή υπέρ αμίσθων υποθηκοφυλάκων) για την εγγραφή κάθε πράξης στα βιβλία. Πολύ όμορφα όλα αυτά, αλλά ΔΕΝ μας είπαν οι συντάκτες του ότι, σε εποχή οικονομικής κρίσης, ΑΥΞΑΝΟΥΝ – ΣΤΡΟΓΓΥΛΟΠΟΙΟΥΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ το κόστος της μεταγραφής – καταχώρισης για τον συναλλασσόμενο, τα μέχρι σήμερα δηλαδή αναλογικά τέλη, από ποσοστό 4,75 τοις χιλίοις σε 5 και από 7,75 σε 8, τα πάγια αναλογικά τέλη από 19,85 ευρώ σε 20 ευρώ ανά πράξη και ποιος ξέρει ποιές άλλες αυξήσεις θα ακολουθήσουν με τις ΚΥΑ που θα δημοσιευθούν! Και μη θεωρηθεί μικρή αυτή η αύξηση του ποσοστού, αν λάβουμε υπ’ όψιν μας πόσες πράξεις διενεργούνται κάθε μέρα στην ελληνική επικράτεια σε όλα τα Υποθηκοφυλακεία! Οι άνθρωποι «δεν παίζονται με τίποτα»! Είναι άξιο απορίας, πως κάθε μέρα το Υπουργείο Οικονομικών βρίσκει τρόπο να ωθεί τον πολίτη σε οικονομική εξαθλίωση. Μιά παροιμία λέει: Κυνηγάνε τους ξηπόλιτους, να τους πάρουν τα παπούτσια!ΕΛΕΟΣ, ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

  • 1 Οκτωβρίου 2014, 12:40 | ΕΝΩΣΗ ΑΜΙΣΘΩΝ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

    Με το άρθρο αυτό καθορίζονται τα πάγια και αναλογικά τέλη για την έγγραφή πράξεων, τα οποία πλέον καταβάλλονται στο σύνολό τους ως τέλη υπέρ του Δημοσίου. Όπως αναφέρεται και στο προσχέδιο αιτιολογικής έκθεσης (σελ. 9), τα τέλη αυτά «καταβάλλονται στο εξής αποκλειστικά υπέρ του Δημοσίου και όχι υπέρ τρίτων (ΤΑΧΔΙΚ ή ΕΚΧΑ Α.Ε. ή υπέρ αμίσθων υποθηκοφυλάκων)». Ευθέως, επομένως, οι συντάκτες του προσχεδίου αντιμετωπίζουν τον διενεργούντα -υπό την απόλυτη ευθύνη του- την εγγραφή άμισθο υποθηκοφύλακα ως «τρίτο»! Σημειωτέον ότι σύμφωνα την με πάγια νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων (βλ. ενδεικτικά ΑΠ 1358/1998, ΕφΑιγ 31/2012, ΜΠΚαβ 58/2013), «ο άμισθος υποθηκοφύλακας δεν είναι τρίτος ως προς την πράξη της μεταγραφής που ενεργεί, τα δε δικαιώματά του που θεσπίζονται από τις οικείες διατάξεις δεν είναι δικαιώματα υπέρ τρίτου, αλλά ίδια αυτού δικαιώματα, αποτελούντα τις αποδοχές του, όπως ακριβώς και τα δικαιώματα των συμβολαιογράφων» (ΑΠ 1358/1998).

    Ενώ, λοιπόν, μέχρι σήμερα «τρίτοι» σε σχέση με την εγγραφή πράξεων στα άμισθα υποθηκοφυλακεία θεωρούνται το Δημόσιο, το ΤΑΧΔΙΚ και η ΕΚΧΑ Α.Ε., το παρόν προσχέδιο νόμου, «αντιστρέφει» την κατάσταση, χωρίς ωστόσο να μεταβάλλει τίποτα σε σχέση με την ευθύνη και την εμπλοκή του Δημοσίου όσον αφορά στη λειτουργία των αμίσθων υποθηκοφυλακείων. Ο άμισθος υποθηκοφύλακας εξακολουθεί να φέρει πλήρη προσωπική ευθύνη για οποιαδήποτε πράξη ή παράλειψη (άρθρο 1344 Α.Κ.), καθώς επίσης συνεχίζει να φέρει πλήρως το λειτουργικό, μισθολογικό και εν γένει κόστος του υποθηκοφυλακείου, χωρίς καμία συμμετοχή και ευθύνη του Δημοσίου. Το Δημόσιο εξακολουθεί να μην ευθύνεται για πράξεις ή παραλείψεις του αμίσθου υποθηκοφύλακα ή του προσωπικού του (άρθρο 1345 Α.Κ.), να μη συμμετέχει στις δαπάνες μισθοδοσίας του προσωπικού (άρθρο 1 παρ. 7 Ν. 153/67), ούτε φυσικά στις λοιπές δαπάνες λειτουργίας των αμίσθων υποθηκοφυλακείων (δαπάνες ενοικίου, ΔΕΚΟ κλπ.).

    Πώς, λοιπόν, νομιμοποιείται το Δημόσιο να εισπράττει μόνο αυτό αποκλειστικά τέλος για την εγγραφή της πράξης;

    Σε ποιο σημείο ακριβώς έγκειται η ανταποδοτικότητα αυτού, αφού το Δημόσιο ουδέν πράττει και ουδεμία υποχρέωση αναλαμβάνει σε σχέση με την εγγραφή πράξεων στα άμισθα υποθηκοφυλακεία;

    Ποια είναι η νόμιμη βάση για την κατάργηση των δικαιωμάτων των αμίσθων υποθηκοφυλάκων; Διότι στο παρόν προσχέδιο δεν πρόκειται απλώς για έναν επανακαθορισμό των δικαιωμάτων αυτών, αλλά για την πλήρη κατάργησή τους, την ενσωμάτωση αυτών στα δικαιώματα του Δημοσίου και την ονομασία τους ως «τέλη εγγραφής». Ο υποθηκοφύλακας παραμένει με τις ίδιες υποχρεώσεις ελεύθερου επαγγελματία, αλλά χωρίς αμοιβή για τις υπηρεσίες που παρέχει, κατά τον χρόνο που τις παρέχει και από τον λήπτη αυτών. Αντίθετα καθιερώνεται ένα είδος sui generis «μισθού» (έστω και αναλογικός) από το Δημόσιο εκ διαμέτρου αντίθετος προς το άμισθο καθεστώς και το status του ελεύθερου επαγγελματία.

    Η Πολιτεία, συστήνοντας τα άμισθα υποθηκοφυλακεία, ανέθεσε στους λειτουργούντες αυτά άμισθους υποθηκοφύλακας την παροχή των συγκεκριμένων υπηρεσιών (νομικός έλεγχος πράξεων, καταχώριση αυτών, έκδοση πιστοποιητικών και αντιγράφων, τήρηση αρχείου κλπ.). Οι υπηρεσίες αυτές δεν «παρέχονται αποκλειστικά στο Δημόσιο (που έχει συστήσει τα άμισθα υποθηκοφυλακεία και έχει αναθέσει τη λειτουργία τους στους αμίσθους υποθηκοφύλακες)», όπως παντελώς λανθασμένα και χωρίς κανένα νομικό έρεισμα αναφέρεται στο προσχέδιο αιτιολογικής (σελ.21), αλλά παρέχονται από τον άμισθο υποθηκοφύλακα απευθείας στα συναλλασσόμενα με αυτόν φυσικά και νομικά πρόσωπα. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, και ο συναλλασσόμενος για κάθε πράξη ή παράλειψη στρέφεται προσωπικά εναντίον του υποθηκοφύλακα και όχι κατά του Δημοσίου (άρθρο 1344 Α.Κ.). Δευτερευόντως, ο άμισθος υποθηκοφύλακας παρέχει υπηρεσίες και στο Δημόσιο, αλλά μόνο για τις εγγραφές πράξεων που αφορούν σε εμπράγματα δικαιώματα του Δημοσίου. Μόνο για τις τελευταίες δικαιούται αμοιβής από το Δημόσιο, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία. (Σημειωτέον δε ότι, στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, το Δημόσιο διαχρονικά δεν καταβάλλει αμοιβή στους αμίσθους υποθηκοφύλακες, ως εκ του νόμου οφείλει, για τις κατασχέσεις και υποθήκες που εγγράφονται καθημερινά και κατά εκατοντάδες –και στη σημερινή συγκυρία ο αριθμός τους έχει εκτοξεύσθει- στα υποθηκοφυλακεία της χώρας εξασφαλίζοντας απαιτήσεις του Δημοσίου ύψους εκατομμυρίων Ευρώ! Το Δημόσιο, δηλαδή, είναι ήδη ασυνεπές προς τους αμίσθους υποθηκοφύλακες για τις υπηρεσίες που του παρέχουν σήμερα).

    Για τους παραπάνω, άλλωστε, λόγους οι άμισθοι υποθηκοφύλακες είναι από φορολογικής απόψεως ελεύθεροι επαγγελματίες (τηρούν βιβλία εσόδων-εξόδων Β΄ κατηγορίας, εκδίδουν ΑΠΥ και τιμολόγια, υπόκεινται σε ΦΠΑ, σε τέλος επιτηδεύματος, έχουν όλες τις υποχρεώσεις του εργοδότη, ΙΚΑ, φόρο μισθωτών υπηρεσιών κλπ. και αναλαμβάνουν κάθε δαπάνη που αφορά τη λειτουργία του γραφείου τους). Δε νοείται ελεύθερος επαγγελματίας που να μην εισπράττει την αμοιβή του από τους συναλλασσομένους με αυτόν προς τους οποίους παρέχει υπηρεσία. Σύμφωνα με το προσχέδιο, αντί για αυτόν το Δημόσιο ουσιαστικά θα εισπράττει την αμοιβή του, υπάγοντας αυτή στην έννοια του «τέλους»!

    Με αυτά τα δεδομένα, σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι «απαναθεσμοθετείται η αμοιβή των αμίσθων υποθηκοφυλάκων κατά τρόπο δημοσιονομικά ουδέτερο σε σχέση με τα ισχύοντα …», όπως αναφέρεται στο προσχέδιο της αιτιολογικής έκθεσης (σελ. 6), τη στιγμή που ολόκληρο το ισχύον σήμερα δικαίωμα 3‰ επί της αξίας της πράξης υπέρ αμίσθου υποθηκοφύλακα, από το οποίο, σημειωτέον, καλύπτεται και η μισθοδοσία των υπαλλήλων των υποθηκοφυλακείων, ενσωματώνεται στα «τέλη» του Δημοσίου.

    Επίσης, σε αντίθεση με τα αναφερόμενα στην αιτιολογική έκθεση περί του σκοπούμενου εκσυγχρονισμού και απλούστευσης του νομοθετικού πλαισίου, που πράγματι είναι ανάγκη να επέλθει, παρατηρεί κανείς ότι ο τρόπος υπολογισμού εξακολουθεί να παραμένει πολύπλοκος, ενώ στα αναλογικά τέλη υπάρχουν στρογγυλοποιήσεις προς τα άνω.

Σχόλια