Το άρθρο 113 Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Τα δικαστήρια ανηλίκων δικάζουν τις αξιόποινες πράξεις που τελούνται από ανηλίκους, με τις παρακάτω διακρίσεις:
Α. Το μονομελές δικαστήριο ανηλίκων δικάζει: α) τις πράξεις που τελούνται από ανηλίκους εκτός εκείνων που δικάζονται από το τριμελές δικαστήριο ανηλίκων, β) τα πταίσματα που τελούνται από ανηλίκους στην έδρα του πρωτοδικείου και γ) τις εφέσεις κατά των αποφάσεων του πταισματοδικείου για ανηλίκους.
Το μονομελές δικαστήριο ανηλίκων επιβάλλει επίσης τα αναμορφωτικά ή θεραπευτικά μέτρα που ορίζονται από τον Ποινικό Κώδικα για ανηλίκους που δεν έχουν συμπληρώσει το δέκατο πέμπτο έτος της ηλικίας τους.
Β. Το τριμελές δικαστήριο ανηλίκων δικάζει τις αξιόποινες πράξεις που τελούνται από ανηλίκους, για τις οποίες, αν τελούνταν από ενήλικα, απειλείται ισόβια κάθειρξη ή πρόσκαιρη με ανώτατο όριο τα είκοσι έτη.
Γ. Το εφετείο ανηλίκων δικάζει τις εφέσεις κατά των αποφάσεων των μονομελών και τριμελών δικαστηρίων ανηλίκων που λειτουργούν στα πλημμελειοδικεία.
2. Το άρθρο 119 εφαρμόζεται αναλόγως στις περιπτώσεις των εδαφίων Α και Β της προηγούμενης παραγράφου».
Η ρύθμιση αυτή, ως προς την αρμοδιότητα του Τριμελούς Δικαστηρίου Ανηλίκων, είναι ορθή, καθώς επιλύει μία διαφωνία που είχε απασχολήσει έντονα τη νομολογία παλαιότερα σε σχέση με τις υπαγόμενες σ’ αυτό πράξεις, ενόψει της παλιάς διατύπωσης της διάταξης του άρθρου 113 Β ΚΠΔ (αναφορικά με τις πράξεις που τιμωρούνται στο νόμο με κάθειρξη 5-20 έτη ως προς τους ενήλικους). Μολονότι μάλιστα ορθά αποσυνδέεται η διάταξη του άρθρου 113 Β ΠΚ από τα πλαίσια του περιορισμού που προβλέπει το άρθρο 54 ΠΚ, χρειάζεται η τελευταία ρύθμιση (54 ΠΚ), όπως διατυπώνεται στο σχέδιο, να προσεχθεί ιδιαίτερα, γιατί φαίνεται να έχει λάθη.