ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
Τροποποιήσεις διατάξεων του Ποινικού Κώδικα
Άρθρο 1
Το άρθρο 54 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«Η διάρκεια του περιορισμού σε ειδικό κατάστημα κράτησης νέων δεν υπερβαίνει τα πέντε έτη ούτε είναι μικρότερη των έξι μηνών, αν για την πράξη που τελέστηκε ο νόμος απειλεί κάθειρξη μέχρι δέκα ετών. Αν η απειλούμενη ποινή είναι πρόσκαιρη κάθειρξη μεγαλύτερη αυτής των πέντε έως δέκα ετών ή ισόβια κάθειρξη, η διάρκεια του περιορισμού σε ειδικό κατάστημα κράτησης δεν υπερβαίνει τα δέκα έτη ούτε είναι μικρότερη από δύο. Σε εξαιρετικές μόνο περιπτώσεις ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων που απειλούνται με ισόβια κάθειρξη ή κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών μπορεί το δικαστήριο να επιβάλλει περιορισμό μέχρι δεκαπέντε ετών».
Στην «Κοινή Προσέγγιση των Ηνωμένων Εθνών ως προς τη Δικαιοσύνη για τα Παιδιά » (2008) αναφέρεται ότι «στόχος της Δικαιοσύνης για τα παιδιά είναι η εξασφάλιση εφαρμογής διεθνών κανόνων και κριτηρίων για όλα τα παιδιά που έρχονται σε επαφή με το δικονομικό δίκαιο ως θύματα, μάρτυρες και υποτιθέμενοι παραβάτες».
Ενώ το σχέδιο νόμου αναφέρεται σε παραβάτες και θύματα ανηλίκους, η περίπτωση των ανηλίκων μαρτύρων δε φαίνεται να καλύπτεται.
Το σωφρονιστικό σύστημα καθώς και οι νόμοι που το διέπουν θα πρέπει να είναι ξεκάθαροι όπως ξεκάθαρη είναι και η πράξη που τελεί είτε ένα παιδί είτε ένας έφβος είτε ένας μεγαλύτερος και ώριμος άνθρωπος. Η ηλικία στην σωφρόνιση να είναι εννιαία και ίδια για κάθε ηλικία. Αρχίζοντας από τα βασικά της συνύπαρξης με τους υπολοίπους. Αν αρχίσουν να μπαίνουν όρια από έως και αν αυτό και ανα εκείνο τότε θα έχουμε ότι και το μέ το μέχρι τώρα σύστημα. Έκανες ληστεία αυτή η ποινή έκναες φόνο αυτή η ποινή. Τι το ήθελε και δεν το ήθελε και είναι μικρός ή μεγάλος. Η πράξη ενδιαφερεί και το αποτέλεσμα.
Φυσικά η διαδικασία θα πρέπει να είναι (σωφρόνιση) σωστή και δίκαιη.
Και σε ηλικίες παιδικές δεν μπορεί παρά ο γονέας να φέρει την ευθύνη σε μεγάλο βαθμό για το παιδί και την ανατροφή του. Άρα θα πρέπει να υπάρχει και «τιμωρία» και για αυτόν.
Η ανάγκη για εκπαίδευση και ψυχολογική υποστίριξη ενός παιδιού ή ενός εφήβου δεν πρέπει να συγχέεται με την κοινωνική απομόνωση ή την γκετοποίηση.Απο την άλλη η πράξη που είναι καταδικαστέα θα πρέπει να έχει και την ανάλογη τιμωρία. Το όφελος όμως για τον ανήλικο θα είναι ανάλογο? Η κοινωνική προσφορά του παραβάτη στο κοινωνικό σύνολο που έβλαψε με την συμπεριφορά του θα είναι η απομόνωσή του και η εκπαίδευση της ικανότητάς του να μην συλαμβάνεται την επόμενη φορά? Μήπως με την δυνατότητα της επιλογής στον ειδικό δικάστή για κοινωνική έργασία του ανηλίκου σε περιβάλον υγιές δώσει και στον ανήλικο την αντίστοιχη ευκαιρία για επανακοινωνικοποίηση?
Ο όρος «ειδικό κατάστημα» παραπέμπει στην αγορά.Προτείνεται να διατυπωθεί ως ένταξη σε «προγράμματα κοινωνικής προσφοράς».Προγράμματα με καθορισμένες διαδικασίες προς την κατεύθυνση περιβαλλοντικών δράσεων ,όπως αναδασώσεων τους χειμερινούς,πυρασφάλειας τους θερινούς μήνες,προστασία υδροβιότοπων,ανακύκλωση,εκπαιδευτικά προγράμματα, ανάπτυξη επαγγελματικών δεξιοτήτων και δρομολόγηση εργασιών ανάλογα με τις ειδικές γνώσεις και δεξιότητες κλπ.Στόχος προφανής: αντι ανακύκλωση της εγκληματικότητας(όπως γίνεται τώρα…) με μεγάλο οικονομικό, κοινωνικό και προσωπικό κοστος να υπάρξει κοινωνική προσαρμογή ,να βοηθηθούν τα νεαρά παραβατικά άτομα ώστε να συνειδητοποιήσουν την αναγκαιότητα κανόνων κοινωνικής συμβίωσης και να ναπτύξουν την προσωπικότητά τους με καθοδήγηση ειδικών (αντί προβληματικών ανθρωποφυλάκων…)
Κάποιο λάθος φαίνεται να έχει εμφιλοχωρήσει εδώ κατά τη διατύπωση της διάταξης:
1) Λέει αρχικά «αν η απειλούμενη ποινή (για ενήλικο) είναι κάθειρξη μέχρι 10 ετών (ήτοι 5-10 έτη), τότε η διάρκεια του περιορισμού για τον ανήλικο είναι από 6 μήνες έως 5 χρόνια».
2) Στη συνέχεια, όμως, αναφέρει ότι «αν η απειλούμενη ποινή είναι κάθειρξη μεγαλύτερη αυτής των 5 έως 10 ετών ή ισόβια, τότε η διάρκεια του περιορισμού για τον ανήλικο είναι από 2 έτη έως 10 έτη».
3) Και, τέλος, «σε εξαιρετικές περιπτώσεις ιδιαιτέρως σοβαρών εγκλημάτων που απειλούνται με ισόβια ή κάθειρξη τουλάχιστον 10 ετών (ήτοι 10-20 έτη), το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει περιορισμό μέχρι 15 ετών».
ΚΑΤΟΠΙΝ ΤΟΥΤΩΝ ΕΡΩΤΑΤΑΙ:
1) Αν η απειλούμενη ποινή είναι 5-20 ή 10-20 έτη (: και δεν πρόκειται για «ιδιαιτέρως σοβαρό έγκλημα», κατά την μάλλον ανεπιτυχή έκφραση του νόμου), πόση είναι η διάρκεια του περιορισμού για τον ανήλικο; Τούτο δεν ρυθμίζεται στη διάταξη, η οποία μάλλον από παραδρομή φαίνεται να ρυθμίζει δύο φορές την περίπτωση της απειλούμενης ποινής καθείρξεως 5-10 ετών (υπό στοιχ. 1 και 2), με διαφορετική μάλιστα διάρκεια περιορισμού (στην πρώτη περίπτωση 6 μήνες – 5 έτη, ενώ στη δεύτερη 2-10 έτη). Επίσης αξιοπερίεργο είναι πως είναι δυνατόν να προβλέπονται τα ίδια ακριβώς πλαίσια περιορισμού (2-10 έτη) σε εγκλήματα που απειλούνται (για τον ενήλικο) αφενός με κάθειρξη 5-10 έτη και αφετέρου με ισόβια κάθειρξη;
2) Ποιες είναι «οι εξαιρετικές περιπτώσεις ιδιαιτέρως σοβαρών εγκλημάτων που απειλούνται με ισόβια κάθειρξη ή κάθειρξη 10-20 ετών», κατά τη διατύπωση του νόμου και με βάση ποια κριτήρια ο εφαρμοστής της διάταξης Δικαστής θα τα υπαγάγει κάθε φορά σ’ αυτήν, αν ληφθεί υπόψη ότι τα εγκλήματα για τα οποία απειλείται κάθειρξη 10-20 έτη ή ισόβια κάθειρξη δεν είναι πάρα πολλά στον ΠΚ ή στους ειδικούς ποινικούς νόμους. Ποιος μας διαβεβαιώνει ότι τα δικαστήρια, όταν κρίνουν περιπτώσεις τέτοιων εγκλημάτων, δεν θα τα υπαγάγουν κάθε φορά στην εν λόγω επιβαρυντική περίπτωση;
3) Στην τελευταία αυτή περίπτωση των «ιδιαιτέρως σοβαρών εγκλημάτων» ρυθμίζεται μόνο το ανώτερο της διάρκειας του περιορισμού (15 έτη) και παραλείπεται να αναφερθεί το ελάχιστο της σχετικής «ψαλίδας». Πόσο είναι αυτό: 6 μήνες, 2 έτη ή ακόμη και 10 ημέρες; Μάλλον εννοείται ότι είναι 2 έτη, αλλά μήπως θα πρέπει να αναφερθεί ρητώς προς αποφυγή παρανοήσεων;
Πιστεύω ότι οι ανήλικοι, πρέπει να διαχωρστούν σε δύο κατηγορίες. Η πρώτη να είναι έως 10 – 11 ετών, και η δεύτερη μέχρι 16 – 17 ετών, αλλη ευθύνη έχει ένα παιδάκι 8 ετών και άλλη ένας σχεδόν άνδρας 17 ετών.Οι ειδικοί ξέρουν καλύτερα από εμένα ας το σκευθού και αυτό, ίσως ωφελήση τα μικρότερα αθώα παιδάκια.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ ΟΙ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΗΤΕΡΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΑΥΤΗ ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΥΘΗΝΕΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΩΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΑΒΟΥΝ ΣΟΒΑΡΑ ΥΠΟΨΕΙΝ ΟΙ ΝΟΜΟΘΕΤΕΣ ..ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ΕΝΑ ΑΝΗΛΙΚΟΣ ΟΤΑΝ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΤΟΝ ΣΤΕΛΝΕΙ ΝΑ ΚΛΕΨΕΙ ΒΕΝΖΙΝΑ Η ΤΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΑΡΧΗ … ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ ΕΥΘΗΝΕΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ.ΟΣΗ ΩΡΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΝ ΕΥΘΗΝΗ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ..ΑΠΟ ΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΔΙΑΝΕΜΗΘΟΥΝ ΟΙ ΕΥΘΗΝΕΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ ΚΑΦΕ Κ.Α