1. Ιδρύεται νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με την επωνυμία «Κέντρο πρόληψης και αντιμετώπισης της θυματοποίησης και της εγκληματικότητας των ανηλίκων», που εποπτεύεται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
2. Σκοποί του νομικού προσώπου είναι:
(i) ο συντονισμός και η οργάνωση δράσεων πρόληψης και αντιμετώπισης της θυματοποίησης και της τέλεσης αξιοποίνων πράξεων από ανηλίκους,
(ii) η διατύπωση προτάσεων και η εκπόνηση μελετών, ιδίως σε στρατηγικό επίπεδο, για θέματα που αφορούν στην πρόληψη και αντιμετώπιση της θυματοποίησης και της τέλεσης αξιόποινων πράξεων από ανηλίκους και
(iii) η παροχή υπηρεσιών γνωμοδοτικού και συμβουλευτικού χαρακτήρα για τα θέματα αυτά.
3. Για την εκπλήρωση των σκοπών αυτών το Κέντρο
1. οργανώνει και συντονίζει το έργο των Εταιρειών Προστασίας Ανηλίκων πανελλαδικά και επιβλέπει την εφαρμογή των προτεινόμενων σ’ αυτές μέτρων για τη βελτίωση του έργου που παρέχουν,
2. αναπτύσσει συνεργασία σε εθνικό και διεθνές επίπεδο με οργανισμούς και υπηρεσίες, ερευνητικά και εκπαιδευτικά κέντρα και ιδρύματα, κοινωνικούς, επιστημονικούς και παραγωγικούς φορείς, δημόσιους και ιδιωτικούς, καθώς και με Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (Μ.Κ.Ο.) που ασχολούνται με την πρόληψη και αντιμετώπιση της θυματοποίησης και της τέλεσης αξιόποινων πράξεων από ανηλίκους, οργανώνοντας ένα ενιαίο Δίκτυο πρόληψης και αντιμετώπισης της εγκληματικότητας των ανηλίκων,
3. διαμορφώνει κεντρική υπηρεσία καταγγελιών πράξεων κακοποίησης ή εγκατάλειψης ανηλίκων,
4. προβαίνει σε μελέτη της θυματοποίησης και της εγκληματικότητας των ανηλίκων καθώς και στο σχεδιασμό προτάσεων για την πρόληψη και αντιμετώπισή της,
5. αναλαμβάνει την προώθηση και υλοποίηση νέων θεραπευτικών ή αναμορφωτικών μέτρων,
6. οργανώνει τον εθελοντισμό με πεδίο αναφοράς τη στήριξη των ανηλίκων σε πανελλαδικό επίπεδο και υλοποιεί δράσεις ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης,
7. διαμορφώνει μηχανισμούς ανίχνευσης της κακοποίησης των παιδιών κυρίως σε συνεργασία με τα σχολεία και τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων και συνδράμει τον εισαγγελέα στη διαδικασία της ποινικής διαμεσολάβησης, κατά τις ειδικότερες διατάξεις των άρθρων 11 επ. ν. 3500/2006,
8. οργανώνει την τήρηση αξιόπιστων στατιστικών στοιχείων σε πανελλαδικό επίπεδο,
9. υποβάλλει στον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ετήσια έκθεση για το έργο του, η οποία ανακοινώνεται στο διαδίκτυο και παρουσιάζεται στη Βουλή των Ελλήνων σε ειδική συνεδρίαση αφιερωμένη στην πρόληψη και αντιμετώπιση της θυματοποίησης και εγκληματικότητας των ανηλίκων.
4. Ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μπορεί να αναθέτει στο Κέντρο ερευνητικά προγράμματα, μελέτες και γνωμοδοτήσεις.
5. Οι δημόσιες υπηρεσίες και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, υποχρεούνται να παρέχουν στο Κέντρο στοιχεία ή πληροφορίες που ζητούνται από αυτό για την εκπλήρωση των σκοπών του, με την επιφύλαξη των διατάξεων του ν. 2472/1997 (ΦΕΚ 50 Α΄).
6. Οι πόροι του Κέντρου προέρχονται από:
α. Ετήσια επιχορήγηση του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στο πλαίσιο των κατ’ έτος εγκρινόμενων πιστώσεων του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων.
β. Χορηγίες και χρηματοδοτήσεις από δημόσιες επιχειρήσεις, φορείς πάσης φύσεως, Ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλους Διεθνείς Οργανισμούς.
γ. Έσοδα από την παροχή υπηρεσιών και τη μεταβίβαση των δικαιωμάτων χρήσης αποτελεσμάτων ερευνητικών έργων και μελετών.
δ. Δωρεές, κληρονομιές, κληροδοσίες, εισπράξεις από τόκους καταθέσεων, προσόδους από την εκμετάλλευση της περιουσίας του και λοιπά πάσης φύσεως έσοδα από νόμιμες πηγές.
7. Το Κέντρο εξομοιούται με ερευνητικό πανεπιστημιακό ινστιτούτο ως προς τη συμμετοχή του σε ερευνητικά προγράμματα άλλων φορέων και με Μη Κυβερνητική Οργάνωση (Μ.Κ.Ο.) με διετή εμπειρία για τη χρηματοδότηση εκτέλεσης προγραμμάτων κατά την έννοια του άρθρου 12 παρ. 1 του ν. 2731/1999 (ΦΕΚ 138 Α΄).
8. Με υπουργική απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καθορίζονται τα σχετικά με τη διοίκηση, την οργάνωση, το προσωπικό και κάθε άλλο θέμα που αφορά τη λειτουργία του Κέντρου.
Στην παράγραφο 3 αλλά και ίσως σε άλλα σημεία του σχέδιου νόμου αναφέρεται ο όρος «εγκληματικότητα» των ανηλίκων.Είναι πιθανόν προτιμότερος ο όρος «παραβατικότητα των ανηλίκων».
Άρθρο 12 Σ.Ν.
Ένα Ν.Π.Ι.Δ. όπως είναι το Κέντρο Πρόληψης και Αντιμετώπισης της Θυματοποίησης και Παραβατικότητας ανηλίκων δεν ενδείκνυται να οργανώνει και συντονίζει το έργο της ΕΠΑ καθόσον αυτές είναι Ν.Π.Δ.Δ.
Μπορεί ωστόσο να προβλεφθεί ότι το παραπάνω Κέντρο ελέγχει την αποτελεσματικότητα των δράσεων που το ίδιο προτείνει στις ΕΠΑ ,εφόσον αυτές έχουν τη δυνατότητα ανάληψης και υλοποίησης της εκάστοτε προτεινόμενης δράσης.
Τις δράσεις της ΕΠΑ εποπτεύει και συντονίζει ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. .
Νομίζω ότι «ο συνήγορος του παιδιού» αρκεί, εφόσον ενισχυθεί στο έργο του και – επιτέλους – αντιμετωπισθούν σοβαρά οι πρωτοβουλίες και δραστηριότητές του. Αλήθεια,κύριε Υπουργέ, η εκπαιδευτική διαδικασία γιατί αγνοείται από το σχέδιο νόμου ; Η αλήθεια είναι ότι η σοβαρή αντιμετώπιση του θέματος προϋποθέτει τη συνεργασία περισσοτέρων του ενός υπουργείων [με ατομική ευθύνη συγκεκριμένων ανθρώπων – όχι παραγόντων – και όχι νέων επιτροπών και νομικών προσώπων, με συγκεκριμένο πλαίσιο, δεσμεύσεις, αξιολόγηση. Μήπως, είναι προκλητική στις συγκεκριμένες οικονομικοκοινωνικές συνθήκες η νομιμοποίηση της απραξίας ενός ακόμη νομικού προσώπου ;
Προσπαθώ να φέρω στο νού μου ένα νομικό πρόσωπο από εκείνα που έγιναν μετά τη μεταπολίτευση που να πεί κανείς χαλάλι έπρεπε να λειτουργεί από καιρό γιατί έχει προσφέρει έργο. Πολυ φοβάμαι ότι θα δημιουργήσουμε και θα φορτώσουμε στο Δημόσιο άλλο ένα νομικό πρόσωπο(από τα χιλιάδες), πολυέξοδο, γραφειοκρατικό και αναποτελεσματικό. Θα χρειαστούμε Διοικητικό Συμβουλιο, Πρόεδρο, Διευθύνοντα Σύμβουλο, Διευθυντές, υπαλλήλους, οδηγούς, αυτοκίνητα, υλικοτεχνική υποδομή κλπ. Κύριε Υπουργέ, Μπορείτε να έχετε το ίδιο αποτέλεσμα δημιουργώντας μια Διέυθυνση ή μια Γενική Διεύθυνση στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, με τις αρμοδιότητες πού δύνετε στο υπό σύσταση νομικό πρόσωπο.καινα στελεχωθεί από προσωπικό του ευρύτερου δημόσιου τομέα , όπως μπορεί να γίνει με το άρθρο 6 του ν. 3613/2007 ( Μετατάξεις κατ’ εφαρμογή του Υπαλληλικού Κώδικα) και νομίζω θα έχετε το ίδιο ή και καλύτερο αποτέλεσμα. Από τη μικρή μου πείρα με την ενασχόλησή μου με το δημόσιο, πιστεύω ότι μπορείτε να βρείτε κατάλληλους υπαλλήλους με τη διαδικασία του προηγούμενου άρθρου και ίσως χρειαστείτε να προσλάβετε στη συνέχεια ελάχιστους εξειδικευμένους επιστήμονες. Είναι πολυτέλεια , στη σημερινή συγκυρία η σύσταση νέων νομικών προσώπων με αμφίβολα αποτελέσματα στους δύσκολους αυτούς καιρούς.
Καλή η σκέψη και η πρόθεση.Ο τρόπος λειτουργείας όμως εάν είναι δημοσιουπαληλικής νοοτροπίας θα έχει τα γνωστά προβλήματα. Απο την άλλη θα πρέπει κάποια στιγμή να τεθούν όροι και κανόνες έτσι ώστε να προστατευτούν αποτελεσματικά τα παιδιά που υφίσταντε κακοποίηση με διάφορους τρόπους καισε ποικίλες μορφές.Ακόμα και απο τους ίδιους τους γονείς τους.Ετσι θα λειτουργήσει αποτελεσματικά η πρόληψη. Με ποιό τρόπο άραγε θα διαπιστώνεται η αλήθεια των όποιων καταγελειών. Πως θα προστατέψουμε τα παιδιά απο τους προστάτες τους???
Δεν υπάρχει κάποιος άλλος φορέας του Δημοσίου από τους εκατοντάδες αλληλοεπικαλυπτόμενους – ανενεργούς, στον οποίο να ανατεθούν αυτές οι αρμοδιότητες; Σε κάθε προς ψήφιση νομοσχέδιο, θα συστήνουμε και ένα νέο δημόσιο φορέα; Ο κ.Πρωθυπουργός και το Οικονομικό Επιτελείο της Κυβέρνησης εγκρίνουν αυτή την πολιτική;
Σωστή η ιδέα, ερωτηματικά πως θα λειτουργεί στην πράξη.Άρα προσοχή στην υπουργική απόφαση που προβλέπει η ακροτελεύτεια παράγραφος.Συνεχής αξιολόγηση διοίκησης και προσωπικού, διαφάνεια στην διαχείριση ,ελάχιστοι στα γραφεία ,η δράση στην κοινωνία.Δείτε πως λειτουργούν αντίστοιχες υπηρεσίες στις πλέον προηγμένες εταίρους μας και αξιοποιείστε κοινοτικούς πόρους και κοινοτικό κεκτημένο.Η ετήσια έκθεση πεπραγμένων σε προωθημένη δημοσιότητα!
Νομίζω πως η «Εταιρεία Προστασίας Ανηλίκων » του προηγούμενου άρθρου και το «Κέντρο πρόληψης και αντιμετώπισης της θυματοποίησης και της εγκληματικότητας των ανηλίκων», είναι δυο αλληλοσυμπληρούμενοι φορείς.
Ο δεύτερος είναι φορέας χωρίς κατασταλτική εξουσία αλλά με δυνατότητα παρέμβασης και τελικά διαμόρφωσης της κοινωνίας μέσα από διάλογο και ενημέρωση.
Αντίθετα η ΕΠΑ μπορεί να συντονίζει και να παρεμβαίνει κατασταλτικά στην παραβατικότητα των ενηλίκων με θύματα ανήλικους.
Νομίζω πως σαν φιλοσοφία είναι σωστή.
Αλλά θα ήθελα να καταγράψω τα ακόλουθα:
α)Πριν από λίγα χρόνια, συζητούσα με έναν Ισπανό που επισκέφθηκε την πατρίδα μας. Καθώς πίναμε καφέ σε μια καφετέρια, κάθε πέντε λεπτά ερχόταν παιδιά που ζητιάνευαν. Μετά από μισή ώρα μου εξέφρασε τη δυσφορία του λέγοντάς μου. «Στην πατρίδα μου στη Βαρκελώνη αυτό είναι αδιανόητο να συμβεί. Αν κάποιος είναι άπορος τότε το κράτος αναλαμβάνει με τους θεσμούς του να τον βοηθήσει. Αν έρθει λοιπόν κάποιος και ζητιανεύει, τότε είναι σίγουρα απατεώνας και αν είναι ενήλικος συλλαμβάνεται , αν είναι ανήλικος συλλαμβάνονται οι γονείς του».
β)Στην Ελλάδα είναι διαδεδομένο το πρόβλημα με τα «παιδιά των φαναριών». Δεν γίνεται μόνο οικονομική εκμετάλλευση των παιδιών αυτών, αλλά τραυματίζονται ή και σκοτώνονται ανήλικοι στους δρόμους καθημερινά.
Νομίζω πως πρέπει το νομοσχέδιο αυτό να αναφερθεί με σαφήνεια και συγκεκριμένο τρόπο – ρητά στην παιδική επαιτεία και σε τρόπους αντιμετώπισής της. Διαφορετικά μπαίνει σε αμφισβήτηση το πόσο πολιτισμένο κράτος είμαστε.
Μα τι θα γίνει, για κάθε πρόβλημα που υπάρχει στο ελληνικό κράτος ή την κοινωνία θα πρέπει να ιδρύεται και ένας φορέας ή ένα ίδρυμα ή μια υπηρεσία για να ασχοληθεί; Και να πει κανείς ότι λύνεται με τον τρόπο αυτό το πρόβλημα πάει στο καλό…. αλλά οι φορολογούμενοι πληρώνουν μισθούς, υποδομές, υπηρεσίες και τίποτα δεν γίνεται.
Σιγά μη δώσουμε αξία στο «Συνήγορο του Παιδιού» που δεν τον ξέρει ούτε η μάνα του
Σε περίοδο λιτότητας και περικοπών μισθών αντί να μειώνουμε τις υπηρεσίες και τις ανώνυμες φτιάχνουμε νέα παραμάγαζα του δημοσίου. ΕΛΕΟΣ
Είναι αδιανόητο να μην προβλέπεται ρητά και ειδικά η συνεργασία του νέου αυτού φορέα με το «Συνήγορο του Παιδιού», λες και εκείνος είναι ίσα κι όμοια με τα κάθε λογής ιδιωτικά σωματεία που δραστηριοποιούνται σ’ αυτό τον τομέα