Εξειδίκευση κριτηρίων βαθμολόγησης επενδυτικού σχεδίου

Κριτήριο αξιολόγησης της πρότασης
Κριτήρια ανταγωνιστικότητας, ποιότητας και εξωστρέφειας
Α. Συμβολή στην αύξηση του ΑΕΠ
  1. Προστιθέμενη αξία ανά μονάδα κόστους
  1. Συνολική προστιθέμενη αξία σε ετήσια βάση
  1. Ύψος επένδυσης
  1. Εξωστρέφεια:
    1. συμβολή στο ισοζύγιο πληρωμών με τη εισαγωγή μέρος του επενδυμένου κεφαλαίου
    2. συμβολή στο ισοζύγιο πληρωμών με την εξαγωγή μέρους του κύκλου εργασιών
B. Καινοτομία, γνώση, διαφοροποίηση  και συνέργειες
  1. Καινοτομία προϊόντος:
    1. Πιστοποιητικό από αναγνωρισμένο φορέα της Ελλάδας ή εξωτερικού
    2. Δαπάνη για αγορά ή κατοχύρωση πατέντας
    3. Διαφοροποίηση δραστ/τητας με τη δημιουργία νέου προϊόντος/υπηρεσίας  (νέα αγορά, niche market)
  1. Καινοτομία Διαδικασίας
  1. Ερευνα & Ανάπτυξη
  1. Συστήματα διαχείρισης και βελτιστοποίηση διαδικασιών
  1. Πολιτικές και διαδικασίες διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού
  1. Συνεργασίες επιχειρήσεων σε τοπική και περιφερειακή κλίμακα (οριζόντιες και κάθετες)
Γ. Χρηματοοικονομική βιωσιμότητα
  1. Πορεία της επιχείρησης ως τώρα (μ.ο. τελευταίας 3ετίας πάνω από τομεακό μέσο όρο) – τροποποίηση κριτηρίου για νέους επιχειρηματίες
  1. Χρηματοοικονομική ανάλυση επιχειρηματικού σχεδίου
  1. Κεφαλαιουχική βάση επιχείρησης
  1. Σχέση Πάγιου προς Συνολικό Ενεργητικό
  1. Ποσοστό ίδιας συμμετοχής
Κριτήρια Πράσινης Επιχειρηματικότητας
  1. Προστασία περιβάλλοντος (διαχείριση στερεών και υγρών αποβλήτων και απορριμμάτων, μείωση ρύπων συστήματα διασφάλισης περιβαλλοντικής διαχείρισης)
  1. Περιορισμός ενεργειακού κόστους παραγωγής και αξιοποίηση ΑΠΕ
  1. Αξιοποίηση αδρανών βιομηχανικών κελυφών
  1. Χρήση περιβαλλοντικά φιλικών εισροών και πρώτων υλών
  1. Παραγωγή περιβαλλοντικά φιλικών νέων προϊόντων ή υπηρεσιών
  1. Εγκατάσταση και μετεγκατάσταση σε οργανωμένους υποδοχείς δραστηριοτήτων / Δημιουργία ΒΕΠΕ από ομάδα επιχειρήσεων
Κριτήρια αναδιάρθρωσης, απασχόλησης και ισόρροπης ανάπτυξης
  1. Εγκατάσταση σε φθίνουσα, ορεινή, ή απομακρυσμένη περιοχή
  1. Διατήρηση ή αύξηση θέσεων εργασίας
  1. Συμβατότητα της επένδυσης με υφιστάμενα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής (πχ. Γεωργικές καλλιέργειες, λατομεία, πολιτιστική κληρονομιά)
  1. Αλλαγή χρήσης οικονομικών δραστηριοτήτων ή αναβάθμιση ποιοτικών χαρακτηριστικών
  1. Εισροές από Τοπική και Περιφερειακή αλυσίδα παραγωγής
  1. Καθετοποίηση οικονομικής δραστηριότητας
ΣΥΝΟΛΟ
  • ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΣΧΟΛΙΟY :
    ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΣΧΟΛΙΟ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥ ΝΟΜΟΥ.
    ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ ΤΩΝ ΚΡΙΤΗΡΙΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΙΛΗΦΘΕΙ ΣΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ»ΤΟΜΕΣ’ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥ ΝΟΜΟΥ»

  • ·         Ιεράρχηση των βαθμολογημένων Επενδυτικών Σχεδίων με βάση και την ζώνη υλοποίησης.
    ·         Διαφοροποίηση των ανώτατων ποσοστών ανά ζώνη με βάση και την κατηγορία / είδος του Επενδυτικού Σχεδίου.
    ·         Θέσπιση οριζόντιων ποσοστών ενίσχυσης σε συγκεκριμένες κρίσιμες κατηγορίες, ανεξαρτήτως ζώνης, όπως:
    P            Εκσυγχρονισμός Ξενοδοχειακών Μονάδων με μετατροπή σε ΑΑ΄ τάξη
    P            Ειδικές Μορφές Τουρισμού
    P            Ανάπτυξη νέων Προϊόντων  ή/ και Υπηρεσιών Έντασης Γνώσης
    P            Προστασία Περιβάλλοντος
    P            Ολοκληρωμένα Επιχειρηματικά Σχέδια συνδεδεμένα με συγκεκριμένους αναπτυξιακούς στόχους.

  • 25 Μαΐου 2010, 11:51 | Γκιουλετζή Κωνσταντία, Αξιολογήτρια των επενδυτικών σχεδίων του Αναπτυξιακού Νόμου στην ΔΙ.Σ.Α. της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας

    Σχετικά με το κριτήριο της χρηματοοικονομικής βιωσιμότητας μέχρι σήμερα ισχύουν τα εξής:
    Η επιχείρηση βαθμολογείται εκτός των άλλων και για τις προβλέψεις στο λογαριασμό αποτελεσμάτων για  διάστημα πέντε ετών μετά την υλοποίηση της επένδυσης.  Οι προβλέψεις αυτές με βάση τη μελέτη είναι πάντα θετικές και αποτυπώνουν οικονομικά αποτελέσματα βασισμένα σε υποθέσεις είτε πρόκειται για υφιστάμενες επιχειρήσεις είτε για νέες.
    Εφόσον το κριτήριο αυτό παραμείνει και στο νέο αναπτυξιακό νόμο είναι απαραίτητο τα στοιχεία των προβλέψεων  για τα κέρδη που γίνονται στη μελέτη και συνομολογούνται από τον επιχειρηματία,  να συνδεθούν με την υποχρεωτική δέσμευση της επιχείρησης να τα επιτύχει προκειμένου να τύχει της χρηματοδότησης, τουλάχιστον ως προς ένα ποσοστό.

    Μόνο με αυτό τον τρόπο  αυτό, το κριτήριο θα αποκτήσει πραγματικό περιεχόμενο κριτηρίου διαφοροποίησης της κάθε επιχείρησης από το σύνολο όλων που αιτούνται της επιχορήγησης. Ο τρόπος που σήμερα το κριτήριο αυτό εφαρμόζεται, το καθιστά ουσιαστικά άνευ σημασίας και βαρύτητας, διότι αρκεί και μόνο η διατύπωση προβλέψεων με θετικά αποτελέσματα προ φόρων – αποσβέσεων και τόκων και ανεξαρτήτως ύψους. Έτσι εμφανίζεται το φαινόμενο να γίνονται προβλέψεις από μέρους των υποψήφιων επενδυτών, οι οποίες είναι εξωπραγματικές και σε καμία περίπτωση υλοποιήσιμες.  Στο βαθμό όμως που οι προβλέψεις αυτές αποτελούν δικές τους εκτιμήσεις θα πρέπει να δεσμεύονται σε σχέση με το κατά πόσο μπορούν να τις επιτύχουν ή όχι.  Διαφορετικά ο βαθμός του κριτήριου δεν συμβάλλει στην ουσιαστική διαφοροποίηση μιας επιχείρησης από  μία άλλη αφού όλες βαθμολογούνται με τον ίδιο τρόπο και θετικά.

    Με την ευκαιρία του παραπάνω σχολίου θα ήθελα  επίσης να επισημάνω ότι πρέπει στα περισσότερα από τα κριτήρια να υπάρχει όχι μόνο διαδικασία  ex post  αξιολόγησης αλλά και  ex ante κατά την φάση παραλαβής και παρακολούθησης της επένδυσης ώστε να διαπιστώνεται  αν τηρούνται ή  όχι συνεχώς.

  • 24 Μαΐου 2010, 20:56 | KΩΣΤΑΣ ΒΕΡΤΗΣ

    ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ. ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΔΟΣΟΛΗΨΙΑ
    ΟΧΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟΣΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ Η ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

  • 23 Μαΐου 2010, 13:05 | ΜΑΚΗΣ

    ΑΣ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΞΕΜΠΛΕΚΕΤΕ ΜΕ ΤΙΣ 3.438 ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΣΕ ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ.

    ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ  ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗΣ ΣΕ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ:

    1.  ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ-ΕΓΚΡΙΣΗ-ΕΚΤΑΜΙΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΡΗΤΑ ΧΡΟΝΟΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ    (ΛΙΓΩΝ   ΜΗΝΩΝ) ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΡΟΥΝΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΑ ΜΕ ΠΟΙΝΕΣ ΥΠΕΡ   ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΕΤΑΕΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΕΙ. ΑΛΛΩΣΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΝΟΜΟ ΥΠΗΡΧΑΝ ΡΗΤΑ ΧΡΟΝΟΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΗΡΗΘΗΚΑΝ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΠΑΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΕΝΔΥΤΗ ΠΟΥ ΑΠΕΛΠΙΖΟΤΑΝ.
    2. ΚΑΘΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΠΙΔΟΤΗΣΗΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΟΚΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ Ο ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟΥΣ ΤΟΚΟΥΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΠΟΥ ΤΡΩΝΕ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΟΤΗΣΗΣ.
    3. ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ ΝΑ ΠΡΟΣΚΟΜΙΖΕΙ ΤΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΕΓΚΡΙΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΠΕΝΔΥΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΚΤΑΜΙΕΥΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΕ ΑΣΚΟΠΕΣ -ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ- ΠΟΛΥΜΗΝΕΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΕΣ ΠΑΛΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ.
    ΝΑ ΠΡΟΣΚΟΜΙΖΕΙ ΤΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΑΔΕΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΚΤΑΜΙΕΥΣΗ.
    4.ΖΩΝΕΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕΩΝ ΟΧΙ ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΤΑ ΝΟΜΟ ΚΑΘΩΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΝΟΜΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΟΜΟΙ ΥΠΟΑΝΑΠΤΥΚΤΟΙ ΣΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΕΙ ΑΥΞΗΜΕΝΟ ΚΙΝΗΤΡΟ.
    5. ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΡΑΦΕΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 60 ΧΡΟΝΩΝ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΔΙΑΘΕΣΙΜΩΝ ΚΟΝΔΥΛΙΩΝ (ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟ 15%) ΝΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΕ ΜΕΙΟΝΕΚΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΓΙΑ ΥΛΟΠΟΙΗΘΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Η «ΞΑΚΟΥΣΤΗ» ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΖΩΝΤΑΝΕΨΟΥΝ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΙ ΤΟΠΟΙ. ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΝΟΜΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΑΝΙΣΣΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 1.500 ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΦΤΑΣΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ 5-10 ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ.
    6.ΚΟΣΤΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΙΝΑΚΕΣ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΟΥ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΟΜΩΣ ΥΠΟΨΗ ΤΙΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΠΟ ΣΕ ΤΟΠΟ. ΑΛΛΟ ΚΟΣΤΟΣ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΟΤΑΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ η ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΟΤΑΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΣΜΕΝΟ ΤΟΠΟ (ΝΗΣΙΩΤΙΚΟ η ΟΡΕΙΝΟ). ΤΟ ΙΔΙΟ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΛΗΣΙΕΣΤΕΡΟ ΑΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ).
    7. ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ ΜΕ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΗΝ ΕΚΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΚΑΘΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΟΠΟΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΓΙΑ ΔΑΝΕΙΟΔΟΤΗΣΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥ ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΕΚ ΠΡΟΙΜΙΟΥ η ΖΗΤΑ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΕΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΕΙΣ ΑΝΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ  ΜΕ ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΗΣ ΔΑΝΕΙΟΔΟΤΗΣΗΣ.
    Τα προβλήματα που έχουν εντοπιστεί μέσα από την εφαρμογή και του προηγούμενου αναπτυξιακού είναι λίγα και συγκεκριμμένα (ταυτόχρονα ανυπέρβλητα και ανασταλτικά)  ωστε αν καταφέρετε να τα επιλύσετε είναι σίγουρο ότι ο νέος αναπτυξιακός θα δικαιώσει πλήρως την ονομασία του και εσείς την ιστορική σας ευθύνη απέναντι στη πατρίδα.
    Ο κάθε επενδυτής θα μπορεί να ξεκινάει την επένδυση του με όνειρα, μεράκι και ελπίδα και όχι με την αίσθηση του » που πάω να μπλέξω;»

    http://anaptyxiakos.blogspot.com/

  • 20 Μαΐου 2010, 23:25 | ΡΙΖΟΣ

    Αυτή τη στιγμή υπάρχουν χιλιάδες νέοι άνθρωποι στην Αθήνα οι οποίοι έχουν φύγει από τις μεγάλες ΔΕΚΟ με τις «εθελούσιες» εξόδους ψάχνοντας διέξοδο απασχόλησης.
    Αυτοί συνήθως «φεύγουν»  και με κάποια σημαντική «αποζημίωση» την οποία μη έχοντας που να επενδύσουν τη διαθέτουν σε καταναλωτικά αγαθά ή στα ‘εξοχικά’.
    Οι ίδιοι συνήθως διαθέτουν ένα πολύ ανεβασμένο επίπεδο γνώσεων δεξιοτήτων και ικανοτήτων που δυστυχώς μένει ανεκμετάλλευτο για το υπόλοιπο του ενεργού βίου τους.
    Μια πρόταση είναι να ληφθεί ειδική μέριμνα από το νέο αναπτυξιακό νόμο, για όσους από αυτούς επιθυμούν να επενδύσου σε επίπεδο μικρών επιχειρήσεων σε μειονεκτικές περιοχές ανά την Ελλάδα σαν ειδική κατηγορία με ειδικά κίνητρα και προϋποθέσεις.
    Ένας σημαντικός τομέας γι’ αυτούς αλλά και την εθνική οικονομία είναι αυτός της αξιοποίησης πλουτοπαραγωγικών πόρων προβληματικών περιοχών, προώθησης τοπικών προϊόντων και ανάδειξης τοπικών πολιτισμικών δραστηριοτήτων.
    Φαντασθείτε να υπάρξουν 3-4 τέτοιες πρωτοβουλίες ανά νομό που θα λειτουργήσουν πιλοτικά και σαν παραδείγματα προς μίμηση από τους ντόπιους, με σκοπό τη δημιουργία ενός αναπτυξιακού δικτύου μειονεκτικών περιοχών ανεξαρτήτως νομού στον οποίο βρίσκονται. Μειονεκτικές, απομακρυσμένες και προβληματικές περιοχές υπάρχουν σε όλους τους νομούς.
    Ο νέος αναπτυξιακός νόμος χρειάζεται φαντασία, τόλμη και προτοτυπία.
    Το μυστικό για πυροδότηση της Ανάπτυξης στην Ελλάδα υπάρχει στον τομέα των πολύ μικρών επιχειρήσεων και στον αναξιοποίητο ανθρώπινο παράγοντα.

  • 19 Μαΐου 2010, 21:04 | ΜΑΚΗΣ

    ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΝΑ ΛΥΘΕΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΦΠΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΥΛΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ.
    ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΚΑΤΙ (να φυλαγόμαστε  κιόλας)  ΑΛΛΑ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΟΤΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΥΝΟΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗ ΜΕ ΕΠΙΟΡΚΟΥΣ ΕΦΟΡΙΑΚΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΟΥΝ ΕΠΙΤΗΔΕΣ ,ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ, ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΤΟ ΦΠΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΝΑΓΚΑΣΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΕΠΕΝΔΥΤΗ ΝΑ ΥΠΟΚΥΨΕΙ ΣΤΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ :  » ΔΩΣΕ ΤΟ 10 % ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΤΟ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ «.
    ΑΚΟΜΗ ΟΔΗΓΕΙ ΤΟΥΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΚΑΘΩΣ ΤΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΟΣΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΟΦΕΙΛΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΦΠΑ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΣΑΝ ΤΟΥΣ ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΖΕΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΩΝ ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΩΝ.
    ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΜΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΚΑΙ ΑΡΓΑ ΤΟ ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ.
    ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΜΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ Η ΟΠΟΙΑ ΜΕΧΡΙ  ΝΑ ΕΙΣΠΡΑΞΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΜΨΗΦΙΣΕΙ ΤΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΟΣΑ ΦΠΑ (ενδεικτικά μια επένδυση 2.000.000 πληρώνει φπα 460.000) ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ.
    ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΦΠΑ ΣΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ.

    http://anaptyxiakos.blogspot.com/

  • Το κριτήριο «Ύψος Επένδυσης» πώς προβλέπεται να εφαρμοσθεί; Όσο μεγαλύτερη επένδυση τόσο υψηλότερη βαθμολογία;
    Αυτό όμως αντιβαίνει στο πολλάκις λεγόμενο (και τεκμηριωμένο) ότι οι μικρές-μεσαίες επιχειρήσεις συνεισφέρουν αναλογικά περισσότερο από τις μεγάλες στη δημιουργία θέσεων εργασίας, ενώ είναι και πιο ευέλικτες σε περιόδους κρίσεων από τις μεγάλες.
    Δεδομένης δε της αναμενόμενης στενότητας διαθέσιμων πόρων, θεωρώ ότι θα πρέπει να είναι εκ των προτέρων γνωστό όχι μόνο το διαθέσιμο συνολικό ποσό για τη χρηματοδότηση επενδύσεων αλλά και η επιθυμητή κατανομή του μεταξύ προτάσεων με προϋπολογισμό διαφορετικής τάξης μεγέθους. Θα ήταν νομίζω παράλογο να συγκρίνονται μεταξύ τους προτάσεις π.χ. ύψους 150.000 και 15.000.000 €.
     
    Η «Εξωστρέφεια» συνδυάζεται κυρίως με τις εξαγωγές προς άλλες χώρες. Για τις επιχειρήσεις όμως της Ελληνικής Περιφέρειας (πλην Αττικής και Θεσσαλονίκης) ανάπτυξη εξωστρέφειας σαφώς αποτελεί η αναζήτηση-απόκτηση πελατείας και εκτός της Περιφέρειας ή ακόμα και του Νομού στον οποίο εδρεύουν. Θεωρώ ότι θα πρέπει να ληφθεί και αυτό υπ’ όψιν στον τρόπο βαθμολόγησης της «Εξωστρέφειας».
     
    Η εφαρμογή των κριτηρίων για την «Πράσινη Ανάπτυξη», όπως αυτά διατυπώνονται κατ’αρχήν, παραπέμπουν στις μεταποιητικές δραστηριότητες. Θα πρέπει τα κριτήρια να αναπροσαρμοστούν για τους άλλους κλάδους της οικονομίας, διαφορετικά θα δημιουργηθούν στρεβλώσεις.
    Η πριμοδότηση εγκατάστασης επιχειρήσεων σε ΒΕΠΕ (Βιομηχανικές, Βιοτεχνικές Περιοχές και Βιοτεχνικά Πάρκα) πρέπει να συνδυαστεί και με την αλλαγή της νομοθεσίας για τις ΒΕΠΕ, ώστε να μπορούν να μετεξελιχθούν και τυπικά σε Επιχειρηματικές Περιοχές και να μπορεί να εγκατασταθούν σε αυτές επιχειρήσεις και των άλλων κλάδων της οικονομίας και όχι μόνο της μεταποίησης (π.χ. κέντρα χονδρεμπορίου-logistics-ηλεκτρονικού εμπορίου, συνεργεία, ερευνητικά εργαστήρια κ.α.).
     
    «Εγκατάσταση σε φθίνουσα περιοχή»: ο χαρακτηρισμός μίας περιοχής ως φθίνουσας θα γίνεται βάσει ποιων κριτηρίων; Θα είναι ανά κλάδο ή γενικά; Οι περιοχές θα διαφοροποιούνται σε επίπεδο Περιφέρειας, Νομού, Δήμου (Καποδιστριακού ή Καλλικράτειου) ή Δημοτικού Διαμερίσματος; Για πόσο καιρό θα ξέρουμε εκ των προτέρων ότι θα ισχύει ο χαρακτηρισμός;
     
    Το κριτήριο «Καθετοποίηση Οικονομικής Δραστηριότητας» θεωρώ ότι δε συνάδει με τις σύγχρονες απαιτήσεις ευελιξίας των επιχειρήσεων και ενσωματώνει σιωπηρά τη ΛΑΘΟΣ παραδοχή ότι πάντα αυξάνεται η παραγωγικότητα και μειώνεται το κόστος μιας επιχείρησης αν προχωρήσει σε Καθετοποίηση.
    Οι σύγχρονες επιχειρήσεις αναθέτουν όλο και περισσότερες δραστηριότητες σε υπεργολάβους – εξωτερικούς συνεργάτες (π.χ. είσπραξη λογαριασμών, παραγωγή ανταλλακτικών, συντήρηση εξοπλισμού, καθαρισμός ιματισμού, διανομή προϊόντων κ.α.). Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να ελέγξουν το κόστος τους, μεταβάλλοντας τα έξοδά τους ανάλογα με τις ανάγκες τους και όχι να επιβαρύνονται με μεγάλα σταθερά κόστη, που μπορεί να τις καταστήσουν πιο εύκολα μη ανταγωνιστικές και ζημιογόνες.
    Στη σημερινή οικονομική συγκυρία δε θεωρώ λογική την (συνήθη) υπερεπένδυση σε πάγια, που θα καταστήσει μία μονάδα καθετοποιημένη  αλλά θα την επιβαρύνει με τοκοχρεολύσια, σε πάρα πολλές περιπτώσεις μεγαλύτερα από τα έξοδα-αμοιβές για την «αγορά» προϊόντων ή υπηρεσιών από τρίτους.
    Θεωρώ ότι το κριτήριο αυτό δεν πρέπει να λαμβάνεται υπ ‘όψιν ανεξάρτητα αλλά να εξετάζεται εντός του κριτηρίου της Χρηματοοικονομικής Ανάλυσης του Επενδυτικού Σχεδίου, εφόσον μπορεί να τεκμηριωθεί μείωση του κόστους – καλύτερη βιωσιμότητα στην περίπτωση της καθετοποίησης. Επίσης ουσιαστικά λαμβάνεται υπ’ όψιν έμμεσα και στην «Προστιθέμενη Αξία ανά μονάδα κόστους».
     
    Στο κριτήριο «Συνεργασίες σε τοπική και περιφερειακή κλίμακα» δε γίνεται σαφές αν αναφέρεται στην πριμοδότηση προτάσεων, που υποβάλλονται από συμπράξεις-δίκτυα επιχειρήσεων ή αν αναφέρεται στην πριμοδότηση πρότασης μεμονωμένης επιχείρησης, που είναι μέλος ενός υφιστάμενου (ή και υπό σύσταση;) δικτύου.
    Στην περίπτωση που εννοεί το πρώτο, τι δαπάνες θα είναι επιλέξιμες; Για τη δημιουργία δικτύων – clusters επιχειρήσεων είναι κρίσιμη η φάση προετοιμασίας, ώστε να πεισθούν για τη συμμετοχή τους τα εν δυνάμει μέλη τους και να γίνουν οι σχετικές απαραίτητες μελέτες – ανοικτές συγκεντρώσεις κ.λπ. Θα μπορούν να είναι επιλέξιμες τέτοιες δαπάνες (μέχρι κάποιου ποσοστού της συνολικής επένδυσης), εφόσον η προτεινόμενη συνολική πρόταση τύχει χρηματοδότησης;
     
    Δεν περιλαμβάνεται στα κριτήρια, το κριτήριο «Ωριμότητας» ενός έργου. Θεωρώ ότι είναι σημαντικό να εξετάζεται και να βαθμολογείται θετικά η ετοιμότητα ενός έργου να ξεκινήσει άμεσα την υλοποίησή του, ώστε να υπάρχει επιτάχυνση της απορρόφησης κονδυλίων προς όφελος της εθνικής οικονομίας. Επίσης συνήθως αυτοί που έχουν μπει σε έξοδα ωρίμανσης ενός έργου, θέλουν πράγματι και να το υλοποιήσουν (αρκετές φορές ακόμα και χωρίς επιχορήγηση).
    Π.χ. στο κριτήριο «Ωριμότητα» θα μπορούσε να λαμβάνονται υπ’όψιν κατά σειρά ενδεικτικά τα εξής: αν υπάρχει ήδη η ιδιοκτησία της γης, αν έχει εκδοθεί θετική ΠΠΕ (όπου χρειάζεται), αν έχει κατατεθεί προς έγκριση ΜΠΕ, αν έχουν ήδη εκδοθεί Περιβαλλοντικοί Όροι, αν έχει ήδη εκδοθεί η (τυχόν) απαιτούμενη άδεια εγκατάστασης ή αν υπάρχει έγκριση σχεδίων από τον ΕΟΤ για τα ξενοδοχεία, αν έχει εκδοθεί η τυχόν απαιτούμενη Οικοδομική άδεια ή/και Άδεια Εργασιών Μικρής Κλίμακας κ.α.
    Θα μπορούσε δε να είναι επιλέξιμες οι δαπάνες ωρίμανσης έργων, που γίνονται προφανώς πριν την ημερομηνία επιλεξιμότητας των λοιπών δαπανών υλοποίησης του έργου.
     
    Δεν υπάρχει επίσης το κριτήριο «Εμπειρία – Γνώσεις Επενδυτή», το οποίο τουλάχιστον για τις υπό σύσταση ή τις νεοσυσταθείσες επιχειρήσεις θεωρώ ότι είναι κρίσιμο, καθώς δε μπορούν να εφαρμοσθούν κριτήρια βιωσιμότητας, όπως στις υφιστάμενες επιχειρήσεις.
     
    Δεν λαμβάνεται επίσης υπ’ όψιν στα κριτήρια καθόλου το θέμα «Εντοπιότητα», το οποίο μάλλον στο πλαίσιο της προσπάθειας προσέλκυσης ξένων κεφαλαίων θεωρείται τελικά αντικίνητρο. Σημειώνω όμως ότι γενικά οι επενδύσεις σε περιοχές της Περιφέρειας με μόνο κίνητρο την (συνήθως υψηλή σε σχέση με την Αθήνα) επιχορήγηση έχουν αποδειχθεί εν πολλοίς προβληματικές και με μικρή διάρκεια, σε σχέση με επενδύσεις που έγιναν από κατοίκους της ίδιας ή έστω γειτονικής περιοχής.

  • 18 Μαΐου 2010, 13:55 | Αντωνακάκης Π.

    ΝΑ δοθεί αυξημένη βαρύτητα στην
    ΑΥΞΗΣΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ με απαγορευση μείωσης προσωπικού για μια 10ετία
    ΕΞΑΓΩΓΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ και βελτίωση ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών.
    ΕΚΒΙΟΜΗΧΑΝΙΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ώστε να μην εξαρτάται απόλυτα από εισαγωγές.

  • 18 Μαΐου 2010, 09:48 | Γιάννης Μουρατίδης

    Τα κριτήρια ως προθέσεις φαίνονται σωστά. Το ίδιο όμως ίσχυε και στον 3299. Το αποτέλεσμα όμως καθορίζεται από το πως ποσοτικοποιούνται τα ποιοτικά κριτήρια, πως βαθμολογούνται και πως ελέγχεται η ισχύς τους.

    Σε ότι αφορά το πρώτο πρέπει να υπάρχουν σαφείς οδηγίες προς τους αξιολογητές αλλά και δημοσιευμένες για τους επενδυτές.

    Για το δεύτερο, που είναι και το δυσκολότερο, θεωρώ ότι ναι μεν τα κριτήρια πρέπει να είναι ξεκάθαρα, ωστόσο ο υπολογισμός της βαθμολογίας δεν μπορεί να είναι απλοϊκός διότι δεν είναι απλό το αντικείμενο της. Πρέπει η βαθμολογία να προκύπτει από κάποιο μη γραμμικό μοντέλο και όχι απλά από ένα άθροισμα τύπου 0,05 x Κ1 + 0,1 x K2 + ….. Τόσοι καθηγητές στα πανεπιστήμια ασχολούνται με μαθηματικά μοντέλα που περιγράφουν υποθετικά πολύπλοκα συστήματα, πείτε τους να σας φτιάξουν ένα για το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας…

    Σε ότι αφορά το τρίτο είναι καθαρά θέμα πολιτικής βούλησης να ελεγχθεί. Αν δεν υπάρχει αυτή, ότι νόμος και να φτιαχτεί, το αποτέλεσμα θα είναι μία από τα ίδια.

  • 17 Μαΐου 2010, 15:51 | ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

    Νομίζω ότι χρειάζεται πάρα πολλή δουλειά ακόμη. Πρέπει να γίνουν συγκεκριμένες η στόχευση(καινοτομία, ανταγωνιστικότητα, εξωστρέφεια) και η φιλοσοφία(χρηματοδότηση στη βάση μετρήσιμων αποτελεσμάτων) του νόμου.
    Επίσης, να μελετηθουν οι έννοιες ανταγωνιστικότητα και εξωστρέφεια, ώστε να υπάρξουν εύστοχα και εστιασμένα κριτήρια ελέγχου των μεταβολών τους.
    Ακόμη, να τεθούν κλαδικά φίλτρα.
    Τελος, οι συντάκτες να μελετήσουν το κοινοτικό δίκαιο περι ανταγωνισμού, ώστε να αξιοποιηθούν δυνατότητες χρηματοδότησης που μάλλον δεν είχαν υπόψη τους κατα τη σύνταξη του σχεδίου
    Μερικές σκόρπιες παρατηρήσεις:
    1. Η σύνδεση ΔΧ με απασχόληση στις εποχές που ζούμε είναι αναγκάια, τουλάχιστον στις μη καινοτομικές δραστηριότητες.
    2. Είναι πλέον καιρός η έγκριση να μην εξαρτάται από καλογραμμένες υποσχέσεις αλλά από ελέγξιμα αποτελέσματα. Βαθμολογείται η εξωστρέφεια(και σωστά, αν και εξωστρέφεια δεν είναι μόνο οι εξαγωγές), όμως αυτό γίνεται βάσει εκτιμησης πιθανών εξαγωγών. Δεν υπάρχει θεσμοθετημένος στόχος, ώστε σε περίπτωση μη επίτευξης να περιορίζεται η ΔΧ.
    3. Η συμβολή στην πράσινη ανάπτυξη έχει γενική βαρύτητα 30%.Αυτό είναι λάθος που θα επιβραβεύσει όσους γράφουν καλές εκθέσεις.
    Μπορούμε να ενθαρρύνουμε ιδρύσεις και επεκτάσεις ΑΠΕ και μονάδων που παράγουν εξοπλισμό για ΑΠΕ με κλαδικό φίλτρο. Για τα λοιπά: Αν ένα ξενοδοχείο π.χ. κάνει ΕΞΕ ή εγκαθιστά Φ/Β, να ενθαρρυνθεί βαθμολογικά, όχι όμως με 30%.
    4. Τι νόημα έχει η προστιθέμενη αξία ανά μονάδα κόστους; Θέλουμε στο σημερινό παγκόσμιο καταμερισμό να έχουμε επιχειρήσεις υψηλής προστιθέμενης αξίας; Κι αν ναι,πως θα επιβεβαιώνεται αυτό; Βάσει έκθεσης ιδεών;Αν το θέλουμε(εγώ διαφωνώ), να υπάρξει θεσμοθετημένος στόχος, ώστε, σε περίπτωση μη επίτευξης, να περιορίζεται η ΔΧ.
    5. Γιατί επιβραβεύουμε «Πολιτικές και διαδικασίες διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού», όταν εδώ ο καθένας γράφει ότι θέλει, και μετά εφαρμόζει επίσης ότι θέλει;
    6. Πως θα κολλήσουν στο νόμο οι λεγόμενες συνεργασίες (δίκτυα επιχειρήσεων);Αν το θέλουμε, και με δεδομένες τις αποτυχίες του παρελθόντος, ας φτιάξουμε ειδικό προγραμμα, με υποχρεωτική διαδικασία ωρίμασης πριν τη χρηματοδότηση.
    7. Τι ακριβώς χρειάζεται η επιτροπή παρακολούθησης, δηλ. η δημιουργία ενός ακόμη δυσκίνητου οργάνου, σε εποχές απλούστευσης και μείωσης δαπανων;Ένα καλό και θεσμοθετημένο reporting από τις αρμόδιες υπηρεσίες αρκέι.Άλλωστε, υπάρχουν συμβούλια (Ανταγωνιστικότητας,ΜΜΕ), που μπορούν να κάνουν αυτή τη δουλειά.
    Έχω πολλές ακόμη παρατηρήσεις , όμως δε θα κάνω κατάχρηση του χώρου, και κλέινοντας θα πω την άποψή μου.
    Α) Ο νόμος πρέπει να δομηθεί κατάλληλα, ώστε τα κριτήρια αξιολόγησης να είναι εστιασμένα κατά συγκεκριμένο τρόπο στα παρακάτω στοιχεία :
    – Καινοτομία, τεχνολογική ή όχι
    – Βελτιωση ανταγωνιστικότητας, άρα εστίαση σε: βελτίωση ποιότητας (φυσικά όχι μόνο συστήματα διαχέιρισης), μείωση κόστους, αύξηση ελκυστικότητας(ευελιξία, design, μόδα, marketing).
    – Αύξηση εξωστρέφειας (όχι μονο εξαγωγές).

    Β) Οι χρηματοδοτούμενες επενδύσεις πρέπει να οδηγούνται σε αύξηση απασχόλησης, εκτός από ελάχιστες ειδικές περιπτωσεις. Υπάρχουν τρόποι και δυνατότητες.
    Γ)Η ένταξη να συνεπάγεται μετρήσιμες δεσμέυσεις κάθε επιχειρηματία, η μη επίτευξη των οποίων να οδηγεί σε (όχι καταστροφικά)penalties.
    Δ)Πρέπει να μπουν φίλτρα για άσκηση εξειδικευμένης πολιτικής(καινοτομία,νέες τεχνολογίες,κλάδοι με συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας, ΑΠΕ και παραγωγή εξοπλισμού τους κτλ)

  • 17 Μαΐου 2010, 13:11 | ΜΑΚΗΣ

    ΚΑΛΟΣ Ο ΝΕΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΣ. ΘΑ ΜΑΖΕΨΕΤΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΑΚΟΜΗ.
    ΟΜΩΣ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ 6.000 ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΣΤΑ ΣΥΡΤΑΡΙΑ ΣΑΣ ?
    ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ.
    ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΣΤΩ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ?
    ΣΕ ΠΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΤΕ ΑΥΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ Η ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΥΠΟΒΛΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΕΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ?

    http://anaptyxiakos.blogspot.com/

  • 17 Μαΐου 2010, 10:20 | ΟΥΜ ΟΣΜ

    Επειδή έχει αποδειχθεί ότι άδικα χάνω το χρόνο μου να βοηθήσω σχολαστικά για να φτιαχτεί κάτι καλύτερο (η δημόσια διαβούλευση είναι προφανώς προσχηματική, όπως φάνηκε και από την τροποποίηση του 3614), το μόνο που αξίζει τελείως ενδεικτικά να σχολιάσω, πλην της απουσίας αναπτυξιακού σχεδίου σε εθνική κλίμακα (προφανώς γιατί θεωρείτε ότι υπάρχουν δεκάδες δις που περιμένουν με αγωνία να επενδυθούν στην Ελλάδα και δεν επενδύονται λόγω έλλειψης αναπτυξιακού νόμου, συνεπώς η πληθώρα των προς επένδυση κεφαλαίων καθιστούν το οποιοδήποτε αναπτυξιακό σχέδιο περιττό…) είναι η «Συμβολή στην αύξηση του ΑΕΠ»: από τα κριτήρια φαίνεται ότι ο Porter δεν παίζει, έτσι δεν είναι;
    Xiao-Ping Zheng, «A cointegration analysis of dynamic externalities», Japan and the World Economy
    Pankaj Ghemawat, Carlos Llano and Francisco Requena, «Competitiveness and interregional as well as international trade: The case of Catalonia», International Journal of Industrial Organization
    Oliver Falck, Stephan Heblich and Stefan Kipar, «Industrial innovation: Direct evidence from a cluster-oriented policy», Regional Science and Urban Economics
    Christoph Moser, Dieter Urban and Beatrice Weder di Mauro, «International competitiveness, job creation and job destruction—An establishment-level study of German job flows», Journal of International Economics
    Panayiotis P. Athanasoglou and Ioanna C. Bardaka, «New trade theory, non-price competitiveness and export performance», Economic Modelling
    Isabelle Méjean and Lise Patureau, «Firms’ location decisions and minimum wages», Regional Science and Urban Economics
    Henning Kroll, «Exploring the validity of patent applications as an indicator of Chinese competitiveness and market structure», World Patent Information
    David Evers, «Scenarios on the spatial and economic development of Europe», Futures
    Patricia van Hemert and Peter Nijkamp, «Knowledge investments, business R&D and innovativeness of countries: A qualitative meta-analytic comparison», Technological Forecasting and Social Change

  • 17 Μαΐου 2010, 09:24 | KΩΣΤΑΣ

    ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΛΥΠΗΡΟ ΝΑ ΣΥΖΗΤΑΜΕ 6 ΜΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΑΥΤΗ Η ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ. ΠΟΣΟ ΠΕΡΝΕΙ ΤΟ ΚΑΘΕ ΚΡΗΤΗΡΙΟ? ΤΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΘΕ ΚΡΗΤΗΡΙΟ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΣΟΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ? ΠΟΙΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΘΑ ΕΠΙΔΟΤΟΥΝΤΕ ? ΟΛΕΣ ? ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΤΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΞΕΤΕ ΟΤΙ ΔΗΘΕΝ ΚΑΝΕΤΕ ΕΡΓΟ………

  • 17 Μαΐου 2010, 09:08 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΔΕΜΛΗΣ

    Το σύστημα αξιολόγησης πρέπει να υπηρετεί τον στρατηγικό στόχο ανάπτυξης. Ποιός είναι αυτός; Τι οικονομία θέλουμε να έχουμε; Ποιοί κλάδοι μπορούν να συμβάλλουν άμεσα στην ανάπτυξη; Να τους προσδιορίσουμε και να τους δίνουμε bonus βαθμών.

    Το 98% των ελληνικών επιχειρήσεων είναι Πολύ μικρές και μικρές. δηλ. απασχολούν κάτω από 50 εργαζόμενους. Στην πλειοψηφία τους είναι οικογενειακές επιχειρήσεις χωρίς οργανωτικές και διοικητικές δομές, χωρίς επιχειρηματικό πλάνο, στρατηρική και όραμα. Από αυτές μόνο το 20% αφορά μεταποιητικές επιχειρήσεις που καλύπτουν τις τρέχουσες ανάγκες μας και το υπλοιπο είναι εμπόριο και υπηρεσίες. Εμείς επιμένουμε να δίνουμε χρήματα σε αυτούς που εκμεταλλεύονται το μικρό μέγεθος της ελληνικής αγοράς και τον κλειστό χαρακτήρα της και κερδοσκοπούν εις βάρος των πολλών.
    Τα παραπάνω κρητήρια δεν αφορούν την πλειοψηφία των ελληνικών επιχειρήσεων. Ποια μικρή ελληνική μονάδα παραγωγής τροφίμων θα καθετοποιηθεί και γιατί; Τι θα κάνει δηλαδή; θα παράγει πρώτες ύλες, υλικά συσκευασίας, θα κάνει διανομές; Δύσκολο.

    Η δομή των κριτηρίων θα οδηγήσει στην επιδότηση λίγων επενδυτικών σχεδίων γιατί δεν έχουμε χρήματα.

  • 17 Μαΐου 2010, 09:29 | Aντώνης Τσαρνάς

    Ποιός εξετάζει το κόστος της επένδυσης; Πρέπει να γίνει job discription για αυτές τις τόσο σημαντικές θέσεις. Πώς για παράδειγμα θα αξιολογήσει κάποιος το κόστος ενός εργοστασίου ή ενός μεγάλου ξενοδοχιακού συγκροτήματος κάποιος που δεν θα μπορεί να διαβάσει τις προσφορές αν είναι στα αγγλικά ή δεν θα είναι μηχανολόγος ή χημικός μηχανικός για το εργοστάσιο ή πολιτικός ή αρχιτέκτονας μηχανικός για το ξενοδοχείο; Και ποιός θα εξετάσει την δυνατότητα κάλυψης της ίδιας συμμετοχής άν δεν έχει το σωστό οικονομικό υπόβαθρο με ειδίκευση στα λογιστικά και χρηματοπιστωτικά; Ένας τόσο σημαντικός τομέας για την ανάπτυξη της χώρας πρέπει να είναι στελεχωμένος κατάλληλα.

  • 16 Μαΐου 2010, 23:00 | Σωτήρης Μυλωνάς

    Τα κριτήρια είναι λιγοστά και γενικά. Θα πρέπει να εξειδικεύονται ανά τομέα και περιοχή. Οι επιχειρήσεις δεν μπορεί να αξιολογούνται όλες με τα ίδια κριτήρια ως προς τις αναπτυξιακές τους στρατηγικές. Τα κριτήρια αξιολόγησης όπως παρουσιάζονται δε διαφέρουν σε τίποτα από αυτά του ΠΕΠ (με τη σημείωση ότι σε αυτή την περίπτωση δεν αξιολόγείται ούτε ο επιχειρηματίας). Φαντάζομαι συντελεστές βαρύτητας ανά κριτήριο ανάλογα με τον κλάδο και τον action plan της Χώρας για την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων. Ο αναπτυξιακός νόμος θα πρέπει να συμβάλει ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ στην ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

  • 16 Μαΐου 2010, 21:08 | S G

    Δεν φαινεται και πολυ σοβαρη η προσπαθεια δημοσιας διαβουλευσης οταν το κειμενο βαση ειναι τοσο ασαφες και προχειρογραμμενο.

    Ποιο ειναι το ακριβες βαρος που πεφτει σε καθε κριτηριο?

    Επισης, πολλα σημεια ειναι ασαφη, ακατανοητα ή δυσκολο να καταλαβει κανεις γιατι θεωρουνται καλα κριτηρια:

    – τι σημαινει «Καθετοποίηση οικονομικής δραστηριότητας»? γιατι πρεπει να μας νοιαζει?

    – τι σημαινει «Χρηματοοικονομική ανάλυση επιχειρηματικού σχεδίου»? Πως μετραει αυτο ακριβως?

    – «Περιορισμός ενεργειακού κόστους παραγωγής» σε σχεση με τι?

    – Τι σημαινει «Πολιτικές και διαδικασίες διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού»?

    – Τι σχεση εχει το κριτηριο «Συνεργασίες επιχειρήσεων σε τοπική και περιφερειακή κλίμακα (οριζόντιες και κάθετες)» με την καινοτομια? Αν δηλαδη συνεργαστουν δυο ψιλικατζιδικα «καινοτομουν»???

  • 16 Μαΐου 2010, 11:20 | Apostolos Lerios

    1. Ta kritiria apasxolisis theloun idiaiteri proxosi: ean mia etairia xreiazetai mono 10 atoma gia na leitourgei alla (logo ependisis se ipsili texnologia) einai poli kerdofora, tote:

    * amesa, i etairia apasxolei mono 10 atoma, alla

    * emesa, i etairia prosferei ipsila kerdi stous metoxous tis, ta opoia afksanoun tin egxoria katanalosi, pou me ti seira tous afksanoun tis theseis ergasias stin Ellada ektos tis etairias.

    2. Sta kritiria prasinis epixirimatikotitas prepei na diefkrinisete se ti vathmo i prostasia tou perivallontos noeite sto plaisio tis Elladas i (kai) ektos. Gia paradeigma: i iliaki energeia einai filiki pros to perivallon opou egkathistate enas iliakos stathmos paragogis energeias. Alla i kataskevi ton solar panels einai viomixaniki diadikasia pou prokali ripansi, kanei xrisi toksikon ximikon, k.a. An, paradeigma, to ergostasio kataskevis ripainei poli, alla vrisketai stin Kina, tote se ti vathmo i oli epixirisi (kataskevis kai xrisis solar ponals) einai filiki pros to perivallon? Einai filiki os pros tin Ellada alla oxi os pros tin Kina. Ta kritiria sas einai katholika, i epikentronontai sto perivallon tis Elladas?

    3. Prasini epixirimatikotita prepei na kaliptei kai etairies ipiresion, logou hari kataskevi logismikou i iatrikes klinikes i sxoles, kai o logos einai oti paragoun xoris arnitikes epiptoseis sto perivallon. Me alla logia, ‘prasini anaptiksi’ den einai mono anaptiksi pou proothei viomixaniki kataskevi agathon (i energeias) me tropo pio ‘prasino’ apo palaioterous tropous paragogis. Einai kai anaptiksi pou den exei katholou epiptosi sto perivallon giati, apla, i proti ili einai i anthropini gnosi kai ergasia. Enas apo tous kirious logous pou i Ameriki einai pio ‘prasini’ (ligoteri katanalosi energeias ana atomo) tora se sigkrisi me to 1970 einai oti egine oikonomia ipiresion (service economy) kai i viomixaniki paragogi metaferthike stin Kina.