ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ Άρθρο 6

Δομές και όργανα δημόσιας υγείας
Η οργανωτική διάρθρωση της δημόσιας υγείας αποτελείται από τις ακόλουθες δομές και όργανα δημόσιας υγείας:
1. Τη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Υγείας του Υπουργείου Υγείας.
2. Τη Γενική Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και Ποιότητας Ζωής του Υπουργείου Υγείας.
3. Τις συνιστώμενες δια του παρόντος νόμου Διευθύνσεις Δημόσιας Υγείας των Υγειονομικών Περιφερειών (ΥΠε)
4. Τον Εθνικό Οργανισμό Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ), τον Οργανισμό κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ), το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ), το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού, τον Ελληνικό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΟΦ), το Ινστιτούτο Pasteur και όλους τους φορείς, που εποπτεύονται από τη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Υγείας και δραστηριοποιούνται στην παροχή υπηρεσιών δημόσιας υγείας.
5. Την Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων Δημόσιας Υγείας (ΕΕΔΥ).
6. Τις Γενικές Διευθύνσεις Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας των ΟΤΑ β΄ βαθμού και τις υπαγόμενες σε αυτές Διευθύνσεις Δημόσιας Υγείας των Περιφερειακών Ενοτήτων ως προς τα θέματα δημόσιας υγείας.
7. Τις Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας των ΟΤΑ α΄ βαθμού.
8. Τις υπηρεσίες, τους οργανισμούς και τους άλλους φορείς, που προσφέρουν υπηρεσίες στον τομέα της δημόσιας υγείας και της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.

  • 18 Φεβρουαρίου 2020, 11:49 | Πανελλήνια Ένωση Ιατρών Δημόσιας Υγείας Ε.Σ.Υ.

    Θεωρούμε ότι η θεσμοθέτηση παροχής υπηρεσιών δημόσιας υγείας από εθελοντές επαγγελματίες υγείας αποτελεί υποχώρηση της δημόσιας δέσμευσης της Πολιτείας έναντι της υποχρέωσής της περί προστασίας και προαγωγής της Δημόσιας Υγείας και της υγείας των πολιτών. Θεσμοθετεί γενικά τους φορείς που προσφέρουν υπηρεσίες στον τομέα της δημόσιας υγείας και της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας ως δομές και όργανα δημόσιας υγείας . Δεν θέτει προϋποθέσεις για τη συμμετοχή των ΜΚΟ, Οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών.

    Ο Πρόεδρος Β. Διαμαντόπουλος
    Η Γεν. Γραμματέας Μ. Τσαντίδου

  • Θα ήθελα να επισημάνω ότι για να μην υπάρξει κίνδυνος αποκλεισμού του Πανεπιστημίου (και εν προκειμένω των Τμημάτων Οδοντιατρικής), προτείνουμε να προστεθεί ένα ακόμη σημείο στο άρθρο Άρθρο 6 ως εξής:
    9. Τα Πανεπιστήμια, τμήματα των οποίων έχουν ως αντικείμενο τη μελέτη, προάσπιση και προαγωγή της υγείας του πληθυσμού (γενικής και στοματικής).

    Αργυρώ Πολυχρονοπούλου,
    Καθηγήτρια και Διευθύντρια Εργαστηρίου Προληπτικής και Κοινωνικής Οδοντιατρικής ΕΚΠΑ

  • Σε αυτό το άρθρο δεν αναφέρεται ο ΕΟΠΥΥ ως εθνικός πληρωτής

  • 17 Φεβρουαρίου 2020, 11:02 | Ελληνική Οδοντιατρική Ομοσπονδία

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄
    Άρθρο 8
    2. Στη Γενική Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας …
    (α) τον συντονισμό και την υποστήριξη … Δημόσιας Υγείας στους πολίτες,

    Να προστεθεί: και με την σύμφωνη γνώμη των καθ’ ύλην αρμοδίων ΝΠΔΔ

  • 17 Φεβρουαρίου 2020, 11:19 | Ελληνική Οδοντιατρική Ομοσπονδία

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄
    Άρθρο 6

    Να προστεθεί:
    9) Τριτοβάθμια ΝΠΔΔ εποπτευόμενα από το Υπουργείο Υγείας: ΠΟΣ , ΕΕΟ, ΠΦΣ κλπ

  • Στις δομές και όργανα δημόσιας υγείας που αναφέρονται στην οργανωτική διάρθρωση της δημόσιας υγείας πιστεύουμε ότι πρέπει να προστεθούν και τα παρακάτω τα οποία προβλέπεται να έχουν κεντρικό ρόλο στην οργάνωση και το σχεδιασμό της ογκολογικής περίθαλψης στη χώρα μας:
    Παράγραφος 4 : Το Εθνικό Ινστιτούτο Νεοπλασιών (ΕΙΝΕ) και το Εθνικό Δίκτυο Ιατρικής Ακριβείας στην Ογκολογία

  • Αξιότιμε κύριε Υπουργέ Υγείας,
    Ονομάζομαι Ζακλίν Ποϊτράς και είμαι μητέρα παιδιού που αντιμετωπίζει χρόνιο και σοβαρό θέμα υγείας. Αυτό ήταν το αποκλειστικό μου κίνητρο και το έναυσμα της έναρξης της αναζήτησής μου προκειμένου να εξασφαλίσω για το παιδί μου τη δυνατότητα για μία καθημερινότητα πιο ποιοτική. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, μέσω γιατρών και γενικά επιστημόνων και επαγγελματιών υγείας καθώς και των αναζητήσεων και εμπειριών γονέων σε όλο τον κόσμο, έφτασα και στη θεραπεία του παιδιού μου μέσω της λήψης προϊόντων ιατρικής-φαρμακευτικής κάνναβης. Η ενασχόλησή μου με το θέμα της ιατρικής χρήσης της κάνναβης τα τελευταία 6 χρόνια με ωθεί στο παρόν σχόλιό μου, που είναι, ταυτόχρονα, και παράκληση προς εσάς ως καθ’ ύλην αρμόδιου.

    Απευθύνομαι προς εσάς και ως ιδρύτρια και Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου Ασθενών «ΜΑΜΑΚΑ – ΜΑΜΑδες για την ΚΑνναβη», που τα μέλη μας, μαζί με τις δεκάδες χιλιάδες που μας ακολουθούν και ενημερώνονται σχετικά με την ιατρική χρήση της κάνναβης μέσω της ομότιτλης ιστοσελίδας μας και τα κοινωνικά δίκτυα, αγωνιούν και περιμένουν υπομονετικά τις επόμενες κινήσεις του υπουργείου.

    Εκπροσωπώ σήμερα με το παρόν σχόλιό μου όλους αυτούς τους ασθενείς και τις οικογένειές τους που χρησιμοποιούν ή επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν την κάνναβη ως μέσον, κύριο ή και εναλλακτικό, θεραπείας καταστάσεων-προβλημάτων υγείας, από τα οποία πάσχουν οι ίδιοι ή και μέλη των οικογενειών τους. Υπό όλες τις ως άνω, λοιπόν, ιδιότητες, έχω να σας καταθέσω τα παρακάτω:

    • Οι σύγχρονες μελέτες σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο αποδέχονται τις θεραπευτικές ιδιότητες της κάνναβης και είναι αποδεκτές οι φαρμακολογικές ιδιότητες και οι υπό διερεύνηση επακόλουθες θεραπευτικές ενδείξεις τους. Εξάλλου, η έκθεση της ομάδας εργασίας του ΕΟΦ για την ιατρική χρήση της κάνναβης τον Φεβρουάριο του 2017, μετά από ενδελεχή έρευνα και μελέτη, κατέληξε σε θετικό πόρισμα για την εφαρμογή των προϊόντων αυτών και στη χώρα μας και οδήγησε στη νομιμοποίηση τον Ιούνιο του 2017 στην Ελλάδα. Η έκθεση καταλήγει, μεταξύ άλλων, ότι «είναι απαραίτητη η άμεση πρόσβαση και των ασθενών στην Ελλάδα στα συγκεκριμένα προϊόντα».

    • Τα προϊόντα ιατρικής-φαρμακευτικής κάνναβης, από τη στιγμή που είναι αποτελεσματικά, πρέπει και να καλύπτονται από το εθνικό σύστημα υγείας, με τον ίδιο τρόπο που καλύπτονται και τα υπόλοιπα φάρμακα.

    • Η συνταγογράφηση φαρμάκων/προϊόντων με βάση την κάνναβη, θα πρέπει να αφεθεί στην επαγγελματική κρίση των γιατρών. Είναι απαραίτητη η εκπαίδευση και ενημέρωση των επαγγελματιών υγείας της χώρας μας γύρω από το θέμα της θεραπευτικής χρήσης της κάνναβης.

    • Η Πολιτεία θα πρέπει να είναι σε θέση να εξασφαλίζει την επάρκεια των προϊόντων και την προσβασιμότητα των ασθενών που επιθυμούν να τα χρησιμοποιούν για την ανακούφιση και τη θεραπεία των συμπτωμάτων τους.

    • Η πρόσβαση των ασθενών στα τελικά προϊόντα φαρμακευτικής κάνναβης θα πρέπει να γίνεται με τρόπο σαφώς προσδιορισμένο, όπως αυτός ισχύει και για τις υπόλοιπες ουσίες του πίνακα Γ’.

    • Έχει ωριμάσει, πλέον, ο χρόνος της θεσμοθέτησης της πρόσβασης των ασθενών σε προϊόντα φαρμακευτικής κάνναβης και ρύθμισης και επίλυσης ζητημάτων σχετικά με αυτά, είτε μέσω της ίδρυσης ενός Οργανισμού αρμόδιου για τη φαρμακευτική κάνναβη, είτε μέσω της δημιουργίας-σύστασης και λειτουργίας Υπηρεσίας Φαρμακευτικής Κάνναβης στο καθ’ ύλην αρμόδιο Υπουργείο Υγείας.

    • Θα πρέπει να υπάρξει καταγραφή των ασθενών που επιθυμούν να χρησιμοποιούν προϊόντα ιατρικής-φαρμακευτικής κάνναβης και

    • Να δημιουργηθεί–συσταθεί μητρώο ασθενών–χρηστών των τελικών προϊόντων της ιατρικής–φαρμακευτικής κάνναβης, στους οποίους να χορηγηθεί Κάρτα Ασθενούς, που θα εξασφαλίσει την εύκολη και ομαλή πρόσβαση στο φάρμακό τους χωρίς να χρειάζεται να φοβούνται τις επιπτώσεις του νόμου.

    Με βάση τα παραπάνω, μόνο ένας αποκλειστικά αρμόδιος Οργανισμός (ή μία αποκλειστικά αρμόδια Υπηρεσία στο Υπουργείο Υγείας) θα ήταν σε θέση να χειρίζεται αποτελεσματικά όλα τα θέματα εκείνα που άπτονται της παροχής υπηρεσιών στους έχοντες ανάγκη ασθενείς σε σχέση με την προμήθεια, κυκλοφορία και διάθεση στην Ελλάδα προϊόντων φαρμακευτικής κάνναβης.

    Η σύσταση ενός τέτοιου οργανισμού —αποκλειστικά υπεύθυνου για τη διαχείριση της προμήθειας και διάθεσης των ιατρικών προϊόντων κάνναβης — ευελπιστούμε ότι θα είχε μία ακόμη επωφελή συνέπεια: την αποφυγή επανάληψης του θλιβερού γεγονότος ότι έχουν συσσωρευτεί στις κρατικές φαρμακαποθήκες, εδώ και πολλούς μήνες, εκατοντάδες φαρμακευτικά σκευάσματα ιατρικής κάνναβης SATIVEX. Τα νόμιμα αυτά σκευάσματα παρήγγειλε, πλήρωσε και προμηθεύτηκε το Ελληνικό Δημόσιο, προκειμένου να τα χρησιμοποιήσουν ασθενείς μας οι οποίοι τα αιτήθηκαν μέσω του ΕΟΦ και στους οποίους, ενώ τα χρειάζονται, τα περιμένουν και τα αναζητούν, δεν χορηγούνται-διατίθενται, άγνωστο γιατί, αν και τα δικαιούνται νόμιμα και γι’ αυτόν τον λόγο η Πολιτεία προχώρησε στην προμήθειά τους.

    Κύριε Υπουργέ,

    Οι ασθενείς, οι οποίοι επιθυμούν και ενδείκνυται να χρησιμοποιούν την κάνναβη για την ανακούφιση ή και τη θεραπεία τους, έχουν πλήρες και αναφαίρετο δικαίωμα στη αγωγή την οποία χρειάζονται, επιθυμούν και επιλέγουν, σε συνεργασία με τον θεράποντα ιατρό τους. Αυτό το θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα πρέπει, ως αρμόδιος Υπουργός Υγείας και συνάμα ιατρός – λειτουργός της Υγείας, που έδωσε τον όρκο του Ιπποκράτη, να το υπερασπιστείτε έμπρακτα και τώρα, με τη σύσταση και λειτουργία Υπηρεσίας Φαρμακευτικής Κάνναβης, γεγονός το οποίο, να είστε βέβαιος ότι θα σας πιστωθεί από χιλιάδες ασθενείς, διαχρονικά, ως μία πραγματική ευεργεσία προς αυτούς και τις οικογένειές τους. Μόνο μία τέτοια υπηρεσία θα ήταν σε θέση να αναλάβει και να χειρίζεται αποτελεσματικά ένα τόσο περίπλοκο και συνάμα καινούργιο αντικείμενο στο θέμα της υγείας. Θα αποκτήσουν οι ασθενείς και οι οικογένειές τους, με τον τρόπο αυτό, άλλη μία νόμιμη δυνατότητα και ελπίδα για να αντιμετωπίσουν τα νοσήματα από τα οποία πάσχουν, αναζητώντας την ανακούφιση, τη θεραπεία και την ίαση.

    Με τιμή,

    Ζακλίν Πόιτρας
    Μητέρα πάσχοντος παιδιού
    και Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου «ΜΑΜΑΚΑ- ΜΑΜΑδες για την ΚΑνναβη»

  • 11 Φεβρουαρίου 2020, 14:50 | ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΩΝ ΕΞΑΡΤΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

    Να προστεθεί σημείο 9., με την εξής διατύπωση : τα « Κέντρα Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας» (άρθρο 61 του ν.3459/2006, όπως του άρθρου 61 του ν. 3459/2006 «Κώδικας Νόμων για τα Ναρκωτικά» (ΦΕΚ Α’ 103), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 58 παρ. 4 του ν. 3966/2011 (ΦΕΚ Α’ 118), το άρθρο 36 του ν. 4262/2014 (ΦΕΚ Α’ 114), το άρθρο 63 του ν. 4316/2014 (ΦΕΚ Α΄ 270) και το άρθρο 41 του ν. 4320/2015 (ΦΕΚ Α’ 29) και διατηρήθηκε με το άρθρο 99 του ν. 4139/2013).

  • 11 Φεβρουαρίου 2020, 12:51 | ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΥ

    Στους εποπτευόμενους φορείς, όπου αναφέρεται «το Ινστιτούτο Pasteur» να γίνει διόρθωση στο σωστό «Ελληνικό Ινστιτούτο Παστέρ» όπως είναι η επίσημη ονομοασία και αναφέρεται στον Ν. 4528 «Κύρωση Σύμβασης για τη λειτουργία του Ελληνικού Ινστιτούτου Παστέρ και άλλες διατάξεις».

  • 7 Φεβρουαρίου 2020, 16:57 | ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    1)ΟΙ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ ΝΑ ΣΥΜΒΑΔΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ.ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ 6ης ΥΠΕ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΑΝΟΜΟΙΟΓΕΝΕΙΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ(ΝΗΣΙΑ,ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΚΑΙ Κ.Υ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ).
    2)ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ ΝΑ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΟΠΤΙΑ ΤΗΣ Υ.ΠΕ ΚΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΝ ΣΤΙΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΤΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΑ Τ.Ε.Π

  • 7 Φεβρουαρίου 2020, 10:39 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

    Στο νομοσχέδιο θα πρέπει να υπάρξει επιτέλους εξορθολογισμός σχετικά με τις Υγειονομικές Περιφέρειες. Θετικό να συσταθούν δια του παρόντος νόμου Διευθύνσεις Δημόσιας Υγείας στις Υπε, αλλά θα πρέπει η υγειονομική δομή της χώρας να συμβαδίζει με τη διοικητική της δομή. Το πλέον πρόσφορο σε γεωγραφικό και λειτουργικό επίπεδο, είναι οι ΥΠε να ακολουθούν την κατανομή των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων (ως χαρακτηριστικό παράδειγμα θα μπορούσε να αναφερθεί η 6η ΥΠε η οποία γεωγραφικά καλύπτει περίπου το 1/3 της χώρας με τεράστιες δυσκολίες διοίκησης και μεγάλη διασπορά δομών δημόσιας υγείας). Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσει το κομμάτι της Δημόσιας Υγείας που είναι περιφερειακά κατακερματισμένο σήμερα σε νοσοκομεία, κέντρα υγείας, αιρετές περιφέρειες και δήμους να συγκεντρωθεί και να ενοποιηθούν δράσεις και υπευθυνότητες. H διοικητική διάρθρωση και οργάνωση είναι πρωταρχικό στοιχείο για την εφαρμογή στη συνέχεια όλων των αρχών του θεωρητικού πλαισίου για τη δημόσια υγεία. Επιπλέον τα τμήματα κοινωνικής ιατρικής, επιδημιολογίας, δημόσιας υγείας των ιατρικών σχολών και των σχολών υγείας θα πρέπει να συμπεριληφθούν στον ευρύτερο σχεδιασμό του παρόντος νομοσχέδιου και να συσταθούν εκ νέου Τομείς δημόσιας υγείας στα μεγάλα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία της χώρας και Τμήματα δημόσιας υγείας στα μικρότερα.
    Δασκάλου Κωνσταντίνος, Επισκέπτης Υγείας MSc, PhD(c)

  • 6 Φεβρουαρίου 2020, 07:59 | ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ

    Η Δημόσια Υγεία σε αντίθεση με την Υγεία είναι εκείνη που κινείται προς τους ανθρώπους δίχως εκείνοι τις περισσότερες φορές να ζητήσουν την συνδρομή της μιας και δεν αντιλαμβάνονται / κατανοούν εύκολα τους παράγοντες κινδύνου.
    Έτσι, οι δράσεις Δημόσιας Υγείας θα έπρεπε να εκκινούν και να συντονίζονται πρωτίστως σε επίπεδο ΟΤΑ αʹ και βʹ βαθμού κι δίχως να έχει τον πρώτο ρόλο η Κεντρική Διοίκηση.

    Προτείνεται να επανέλθει σε ισχύ η υποπερίπτωση Ια έως και ε της περίπτωσης Ζ του άρθρου 186 του Καλλικράτη (Ν. 3852/10), βάσει της οποίας η άσκηση των αρμοδιοτήτων των Υγειονομικών Περιφερειών θα ασκούνταν πλέον από τις Περιφέρειες (ΟΤΑ βʹ βαθμού).
    Αυτή ήταν ουσιαστική ενίσχυση της Αποκέντρωσης που προβλέπει και το Σύνταγμα, αλλά μάλλον τόσο ο φόβος κάποιων Περιφερειακών Αρχών να αναλάβουν επιτέλους σοβαρά τις ευθύνες του όσο και κάποια παράκεντρα της Κεντρικής Διοίκησης που ήταν αντίθετα στην Περιφερειακή Ανάπτυξη οδήγησαν στην κατάργηση της προαναφερόμενης διάταξης μέσω του άρθρου 137 του Ν. 4052 / 12.

    Μήπως το νομοσχέδιό σας αντιλαμβάνεται την Δημόσια Υγεία και τις δράσεις της σας Soviet ?
    Δώστε μεγαλύτερη δυναμική, αυτονομία κινήσεων / αποφάσεων, προσωπικό και χρηματοδότηση για δράσεις Δημόσιας Υγείας στους Δήμους και τις Περιφέρειες !

  • 4 Φεβρουαρίου 2020, 19:37 | ΠΒ

    Καταργείται ο Καλλικράτης? Οι Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μεταφέρονται στο Υπουργείο Υγείας?Οι υπάλληλοι τους θα γίνουν υπάλληλοι του Υπουργείου Υγείας?
    Τι σημαίνει οργανωτική διάρθρωση της δημόσιας υγείας? Είναι η δημόσια υγεία οργανισμός?
    Μήπως θέλετε να αναφέρετε τις Υπηρεσίες που μπορούν να ασκήσουν αρμοδιότητες που σχετίζονται με τη δημόσια υγεία?