Άρθρο 138
Εξουσιοδοτικές διατάξεις
1. Με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης καθορίζεται ο χρόνος έναρξης της λειτουργίας της πλατφόρμας του άρθρου 128.
2. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και Ψηφιακής Διακυβέρνησης ρυθμίζεται κάθε ειδικότερο ζήτημα που αφορά στη δημιουργία, τη διαμόρφωση και τον καθορισμό των όρων λειτουργίας της ηλεκτρονικής πλατφόρμας, τα τεχνικά ζητήματα εφαρμογής του παρόντος, καθώς και κάθε άλλο ειδικό ζήτημα που αφορά στην ηλεκτρονική κατάθεση της αίτησης επαναπροσδιορισμού, τον χρόνο υποβολής αίτησης επαναπροσδιορισμού, τις κοινοποιήσεις της, την ηλεκτρονική τήρηση του φακέλου της δικογραφίας και τη διεκπεραίωσή της με ηλεκτρονικά μέσα.
Άρθρο 139
Τελικές διατάξεις
Με την επιφύλαξη του άρθρου 128, ανακοπές κατά της εκτέλεσης, οι οποίες έχουν προσδιορισθεί για συζήτηση σε δικασίμους μεταγενέστερες της 1ης.1.2026, λογίζονται αυτοδικαίως αποσυρθείσες.
Ο ορισμός με υπουργική απόφαση του χρόνου εντός του οποίου θα πρέπει να ασκηθεί στη πλατφόρμα η αίτηση επαναπροσδιορισμού δεν είναι συνταγματικός. Και αυτό διότι στη πραγματικότητα είναι ορισμός προθεσμίας ασκήσεως νέου ενδίκου βοηθήματος και η μη άσκηση του δικαιώματος συνεπάγεται ότι η προηγηθείσα ανακοπή είναι μηδέποτε ασκηθείσα. Η προθεσμία θα έπρεπε να ορίζεται στον ίδιο τον νόμο ή τουλάχιστον να υπάρχει εξουσιοδότηση για έκδοση προεδρικού διατάγματος. Εδώ δεν έχουμε διοικητική διαδικασία οπότε να τυγχάνει εφαρμογής το άρθρο 42 παρ. 1 εδ. β΄ του Σ.
Το αόριστο του δικογράφου δεν έχει να κάνει με τον αριθμό των σελίδων του εισαγωγικού δικογράφου αλλά με την παράθεση στην ελάσσονα πρόταση του δικανικού συλλογισμού εκείνων μόνο των πραγματικών περιστατικών, τα οποία, αναγόμενα στην μείζονα πρόταση, δηλαδή στον κανόνα δικαίου, επιφέρουν την έννομη συνέπεια που αυτός ορίζει. Επομένως, αν γνωρίζω τον κανόνα δικαίου ευχερώς υπάγω σε αυτόν μόνον τα απαραίτητα εκείνα πραγματικά περιστατικά που απαιτεί ο κανόνας δικαίου (δηλαδή ο νόμος) και συνθέτουν το ελάχιστο περιεχόμενο του δικογράφου, ώστε να καταστεί αυτό ορισμένο και να μπορεί το Δικαστήριο έχοντας αυτά τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά να κρίνει το νόμιμο και το εν τέλει ουσιαστικά ή μη βάσιμο των ισχυρισμών. Οι διατάξεις στους κώδικες είναι λίγες σειρές και από αυτές ξεκινάμε για το ορισμένο και την υπαγωγή κατά τα ανωτέρω. Επομένως δεν χρειάζεται να εκθέτουμε πολλά αλλά τα απαραίτητα μόνον που απαιτεί ο κάθε κανόνας δικαίου ως πραγματικά περιστατικά. Εξάλλου, για κάθε θέμα που ανακύπτει υπάρχουν τα νομολογιακά δεδομένα, που έχουν λύσει όλα τα θέματα του ορισμένου των δικογράφων, μόνο που χρειάζεται να αφιερώσουμε λίγο χρόνο να τα διαβάσουμε και να βοηθηθούμε πραγματικά στη σύνταξη ευσύνοπτων και ορισμένων δικογράφων.
Για να απαιτηθεί ο περιορισμός των δικογράφων σε 5 σελίδες, όπως προτείνει η κα ΠΡΕΝΤΖΑ, τότε θα πρέπει ταυτόχρονα να αλλάξουν και οι κανόνες για την αοριστία του δικογράφου ΚΑΙ την θεραπεία αυτής.
Θεωρώ ότι για την δυνατότητα, εντός του όλως συντομότατου χρόνου των δύο (2) μηνών, έκδοσης από τον δικαστή ορθής επί της ουσίας απόφασης, που αποτελεί και τον σκοπό που διέπει το σύνολο της προτεινόμενης μεταρρύθμισης, όπως και η ενίσχυση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους Έλληνες Δικαστές, λαμβανομένης υπόψιν και της αρχής της αναλογίας, που διέπει το Σύνταγμα και τα διεθνή νομοθετήματα, σε σχέση με τον προτεινόμενο αυτόν όλως συνοπτικό χρόνο έκδοσης της σχετικής απόφασης, είναι αδήριτη ανάγκη να τεθεί και ΟΡΙΟ στις σελίδες των κατατεθειμένων από τα αντίδικα μέρη δικογράφων της ανακοπής και των εκατέρωθεν προτάσεών τους, των τυχόν παρεμβάσεων (κυρίων και πρόσθετων) που ασκούνται, έτσι ώστε να μην υπερβαίνουν καθένα από τα δικόγραφα αυτά τις πέντε (5) σελίδες, αναφέροντας όλως συνοπτικά, γεγονός που είναι δυνατόν να πράξει ο νομικός παραστάτης τους, εξειδικευμένος πληρεξούσιος δικηγόρος, τους λόγους ανακοπής και τις αντίθετες αιτιάσεις. Η θέσπιση του προτεινόμενου ορίου, αβίαστα γίνεται κατανοητό ως επακόλουθο της βραχείας προθεσμίας που προτείνεται, εντός της οποίας θα υποχρεούται ο φυσικός δικαστής να εκδόσει την απόφασή του. Επίσης, και ως επακόλουθο του σεβασμού και της αληθινής ενσυναίσθησης όχι μόνον της κατάστασης των διάδικων κάθε φορά μερών αλλά και του μόχθου, του κόπου, των αντίξοων συνθηκών εργασίας, της επιβάρυνσης του φυσικού δικαστή και με άλλες, παρόμοιες και μη, υποθέσεις, γεγονότα αναμφίβολα και αναντίρρητα. Με την προτεινόμενη αυτή λύση οι σκοποί της ρύθμισης είναι δυνατόν να επιτευχθούν.