(Άρθρο 1 Οδηγίας 2000/43/ΕΚ, Άρθρο 1 Οδηγίας 2000/78/ΕΚ και Άρθρο 1 Οδηγίας 2014/54/ΕΕ)
Σκοπός του παρόντος νόμου είναι η προώθηση της αρχής της ίσης μεταχείρισης και δη, η καταπολέμηση των διακρίσεων: α) λόγω φυλής, χρώματος, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, γενεαλογικών καταβολών σύμφωνα με την Οδηγία 2000/43/ΕΚ του Συμβουλίου της 29ης Ιουνίου 2000, β) λόγω θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας ή χρόνιας ασθένειας, ηλικίας, οικογενειακής ή κοινωνικής κατάστασης, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας ή χαρακτηριστικών φύλου στον τομέα της απασχόλησης και της εργασίας σύμφωνα με την Οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου της 27ης Νοεμβρίου 2000, μεταξύ άλλων και για γ) τη διευκόλυνση της άσκησης των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο πλαίσιο της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων σύμφωνα με την Οδηγία 2014/54/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Απριλίου 2014.
1. Εισαγωγή
Από το έτος 2011, λειτουργεί σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης ο θεσμός του Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης (σε δήμους άνω των 20.000 κατοίκων) και του Περιφερειακού Συμπαραστάτη του Πολίτη και της Επιχείρησης. Με τα άρθρα 77 και 179 του Ν.3852/2010 (Πρόγραμμα “Καλλικράτης”) εισάγεται στο στο ελληνικό διοικητικό σύστημα ο θεσμός του δημοτικού / περιφερειακού διαμεσολαβητή (municipal / regional ombudsman), για την λειτουργία του οποίου το Συμβούλιο της Ευρώπης είχε απευθύνει στα κράτη μέλη του σειρά ψηφισμάτων από την δεκαετία του 1980. Με το Ψήφισμα 80/1999 του Κογκρέστου των Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών της Ευρώπης ορίστηκαν και οι “Αρχές της λειτουργίας του τοπικού διαμεσολαβητή / συνηγόρου”, οι οποίες συνιστούν, μεταξύ άλλων και την δημιουργία ενός Δικτύου διαμεσολαβητών / συνηγόρων και αναγνωρίζεται ότι στους Συμπαραστάτες του Δήμοτη και τους Περιφερειακούς Συμπαραστάτες πρέπει να αναγνωρίζονται αρμοδιότητες επίλυσης διαφορών που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αρχή της ισότητας1.
Το 2012 ιδρύθηκε στην Αθήνα από τους τότε Συμπαραστάτες το πανελλήνιο Δίκτυο Συμπαραστατών, για την προώθηση του θεσμού, την ανταλλαγή καλών πρακτικών και μεθοδολογιών και για την βελτίωση του θεσμικού πλαισίου για την λειτουργία του θεσμού. Το Διεθνές Ινστιτούτο Ombudsmen (International Ombudsman Institute) έχει αναγνωρίσει ότι ο θεσμός του Συμπαραστάτη συνιστά μορφή δημοτικού/περιφερειακού ombudsman, ενώ και το Συμβούλιο της Ευρώπης σε πρόσφατη έκθεσή του για την “Tοπική και περιφερειακή δημοκρατία στην Ελλάδα2” (2015) αναγνώρισε τον Συμπαραστάτη ως Ombudsman και επισήμανε την ανάγκη καθιέρωσης μιας θεσμοποιημένης διαδικασίας για την συνεργασία του με τον κεντρικό Συνήγορο του Πολίτη. Συγκεκριμένα, η έκθεση αναφέρει:
“38. Οι εισηγητές αξιολογούν θετικά τις διατάξεις για τον θεσμό του Συνηγόρου στην Ελλάδα και τον ρόλο που παίζει τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο. Ωστόσο, επιθυμούν να σημειώσουν ορισμένα ανοικτά ζητήματα, όπως τον περιορισμένο αριθμό δήμων που διόρισαν Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης και τις ασαφείς σχέσεις ανάμεσα στα δύο επίπεδα του θεσμού. Ιδίως, ενώ ο Συνήγορος του Πολίτη έχει εκδώσει διάφορες ειδικές εκθέσεις για θέματα τοπικής αυτοδιοίκησης, απέφυγε να αναφέρει τις παρμεβάσεις των Συμπαραστατών του Δημότη και της Επιχείρησης ή των Περιφερειακών Συμπαραστατών του Πολίτη και της Επιχείρησης στον τομέα αυτόν. Οι εισηγητές εκφράζουν την πεποίθησή τους ότι – υπό το φως και του Ψηφίσματος 80 (1999) – είναι αναγκαίος ένας θεσμοποιημένος μηχανισμός συνεργασίας ανάμεσα στους διάφορους τύπους του θεσμού που δουλεύουν άμεσα ή εμμεσα με θέματα τοπικής αυτοδιοίκησης.”
Βρισκόμαστε ήδη στον 5ο χρόνο λειτουργίας του θεσμού σε επίπεδο Δήμων και Περιφερειών και οι σαράντα (40) θητεύοντες Συμπαραστάτες έχουμε συγκεντρώσει ένα σημαντικό όγκο πληροφοριών επί υποθέσεων που χειριστήκαμε κατόπιν καταγγελιών πολιτών. Μέρος των υποθέσεων που έχουμε χειριστεί αφορά ακριβώς εφαρμογή της ίσης μεταχείρισης, ως προς τις υπηρεσίες που παρέχουν οι δήμοι και οι περιφέρειες, αλλά και ως προς την σχέση των δήμων και περιφερειών ως εργοδοτών απέναντι στους υπαλλήλους τους. Από τις ετήσιες εκθέσεις μας, οι οποίες βρίσκονται αναρτημένες υποχρεωτικά κατά τα άρθρα 77 και 179 του Ν.3852/2010 στις ιστοσελίδες των Δήμων και Περιφερειών στις οποίες υπηρετούμε, προκύπτει ότι ο χειρισμός υποθέσεων που αφορούν την ίση μεταχείριση χωρίς διακρίσεις αφορούν συχνά περιπτώσεις επιβαλλόμενων διακρίσεων λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων (αρνήσεις καταχώρισης γάμων, αρνήσεις καταχώρισης θρησκευμάτων), λόγω αναπηρίας (μη επαρκείς υποδομές πρόσβασης, μη εξειδικευμένη κρίση σε περιπτώσεις επιβολής προστίμων στάθμευσης, κήρυξη ως αυθαιρέτου μπάρας πρόσβασης σε κατοικία), λόγω ηλικίας (επαγγελματικά δικαιώματα υπαλλήλων), λόγω κοινωνικής θέσης (περικοπή προνοιακών επιδομάτων χωρίς προηγούμενη έκθεση κοινωνικού λειτουργού κατά παράβαση σχετικής υπουργικής απόφασης) και πολλά άλλα, στα οποία έχουμε επιδιώξει να δώσουμε εξωδικαστικές λύσεις στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μας, με βάση την ισχύουσα νομοθεσία.
Χαιρετίζουμε την ριζική αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση και συμμετέχουμε στην διαβούλευση επιθυμώντας να συμβάλλουμε και σε επίπεδο αρμοδιότητας για την εφαρμογή της στο πλαίσιο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπως άλλωστε έχει συστήσει το Συμβούλιο της Ευρώπης σε κατ’ επανάληψη παρεμβάσεις του προς τα κράτη μέλη. Σημειωτέον επίσης ότι οι υπάρχουσες, βάσει του Καλλικράτη, διαπαραταξιακές Δημοτικές και Περιφερειακές Επιτροπές Ισότητας των Φύλων, εκτός του ότι περιορίζονται θεματικά σε ζητήματα που αφορούν τις διακρίσεις λόγω φύλου, δεν διαθέτουν αρμοδιότητα διαμεσολαβητικής επίλυσης διαφορών. Ωστόσο, θεωρούμε ότι το νομοσχέδιο θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη και τον επιτελικό και προγραμματικό ρόλο αυτών των Επιτροπών Ισότητας των Φύλων, προκειμένου το εθνικό και τοπικό σύστημα εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης, μετά την αντικατάσταση του Ν.3304/2005, να καθιστά κοινωνούς όλους τους υπάρχοντες θεσμικούς φορείς που καταπολεμούν τις διακρίσεις, όχι μόνο σε εθνικό αλλά και σε δημοτικό και περιφερειακό επίπεδο.
Ακολουθούν οι κατ’ άρθρον προτάσεις μας.
2. Κατ΄ άρθρον παρατηρήσεις
Επί του άρθρου 1: Το προτεινόμενο νομοσχέδιο συνιστά ενσωμάτωση τριών κοινοτικών οδηγιών στην εσωτερική έννομη τάξη και αφορά την εφαρμογή της ίσης μεταχείρισης στον τομέα της απασχόλησης και της εργασίας, συμπεριλαμβανομένου, φυσικά και του δημόσιου τομέα. Είναι ιδιαίτερα κρίσιμο, για λόγους επίγνωσης της εφαρμογής του, παρόλο που στο άρθρο 3 γίνεται αναφορά σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, αυτό να γίνει σαφές και στο άρθρο 1 που καθορίζει τον στόχο του νομοσχεδίου. Περαιτέρω, θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο να υπάρξει μια ρητή διάταξη κατά την οποία θα ορίζεται η σχέση του νομοθετήματος με τον Κώδικα Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων, και τον Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Υπαλλήλων, με την έννοια ότι καμία από τις διατάξεις αυτών των Κωδίκων δεν κατισχύει των διατάξεων του νόμου για την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης.
Η έννοια της διάκρισης στήν Ελλάδα δεν συνάγεται απο πραγματικά γεγονότα αλλά τεκμαίρετε.
Στην Ελλάδα αδύναμος για την Ελληνική πολιτεία θεωρειται πάντα η γυναικά.
Αυτο το βλέπουμε και σε δικαστικές αποφάσεις , προσλήψεις για το δημόσιο όπου ασχέτως ικανο΄τητων πάντα υπάρχει ποσόστωση για γυναίκες.
Στα ελληνικά δικαστήρια όποιος βρίσκεται σε διάσταση ή σε διαδικασία διαζυγίου, γνωρίζει πάρα πολύ καλα οτι οι αποφάσεις ειναι με το μέρος της γυναικάς κατα 99% (λόγια δικηγόρων)
Ετσι εχουμε νέους πατεράδες ηλικίας 30-45 ετών λόγω της οικονομικής δυσπραγίας να πετιώνται στον δρόμο απο τις συζύγους, να μην βλέπουν τα παιδιά τους γιατι θες απίστευτα λεφτα να το καταφέρεις, αλλά και να το καταφέρεις η πρώην μπορεί να μην στα δίνει , που θελεις αλλα λεφτά για να την κυνηγήσεις.
Αρα εξασθενημένοι πρωην συζυγοι στον δρομο με 700-800 ενα μισθο αν τον εχουν και αυτόν , πατεράδες που δεν μπορούν να δούν καν τα παιδιά τους, εχουν απεναντι μια νομοθεσία που ερχεται απο την εποχή του μεταξα θεωρωντας τον πατερα εναν τρισαθλιο τυπο που γυριζει,αφηνει νηστικη γυναικα μιας και αυτη δεν δουλευε τοτε, και η γυναικα σπιτι μεγαλωνει τα παιδιά σπιτι καταπονημενη και αβοηθητη.
Η ελλαδα του 2016, που ζητάει απο ανεργους πατεραδες 250 ευρω διατροφη το μινιμουμ μόνο με την εγκληση μιας κυρίας, που σε αναγκάζουν να της πληρώσεις και τα δικαστικα εξοδα. Το ωραίο της υποθεσης.
Και μια προοδευτική κυβέρνηση που συνεχίζει τους νόμους μεταξα και διαλύει ανθρωπινες ζωες.
ντροπη ΟΛΩΝ ΜΑΣ που μιλάμε και για διακρίσεις με αυτην την νομοθεσία
Παρακαλούμε να κατατεθεί ως επιπλέον άρθρο ή τροπολογία η καταβολή της υπερβάλλουσας μείωσης (προσωπικής διαφοράς) των πρώην Δημοτικών Αστυνομικών που μετατάχθηκαν υποχρεωτικώς στα Καταστήματα Κράτησης βάσει του νόμου 4172/2013. Το να υπάρχουν υπάλληλοι 2 ταχυτήτων αντιβαίνει στους γενικότερους κανόνες δημόσιας διοίκησης και αυξάνει το κλίμα διάκρισης και άδικης μεταχείρισης σε κομμάτι του προσωπικού. Δεν δύναται και δεν είναι ορθό και δίκαιο υπάλληλος με τα ίδια έτη υπηρεσίας και για την ίδια εργασία να λαμβάνει έως και 220 ευρώ λιγότερα λόγω της περικοπής της ήδη μικρής προσωπικής διαφοράς που δικαιούται και λαμβάνουν όλοι οι υπόλοιποι αντίστοιχοι δ.υ. έπειτα από μία υποχρεωτική διαδικασία μετάταξης που υπάχθηκε!
Για το λόγο αυτό ζητούμε την ακριβώς ίδια πρόταση του κ. Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας & Ανθ. Δικαιωμάτων με το υπ. αριθμόν 42560/07.06.2016 έγγραφο του ΥΔΔΑΔ, που απέστειλε στον Αναπληρωτή Υπουργό Εσωτερικών και Διοικ. Ανασυγκρότησης για το ίδιο θέμα που αφορά νομοσχέδιο του ΥΠΕΣ όπου υπάρχει η πρόβλεψη καταβολής της προσωπικής διαφοράς σε πρώην Δημοτικούς Αστυνομικούς που ανήκουν σε άλλη υπηρεσία αλλά υπάχθηκαν στην ίδια διαδικασία κινητικότητας του ν. 4172/2013.
Ζητούμε επακριβώς:
«Να εξαιρεθούν από την γενική ρύθμιση της παραγράφου 22 του άρθρου τρίτου του ν. 3845/2010, όπως ισχύει και οι πρώην Δημοτικοί Αστυνομικοί, οι οποίοι μετατάχθηκαν στα Καταστήματα Κράτησης βάσει του ν. 4172/2013 (Α’ 167)»
Δημητριαδης Παντελεημων
ΦΥΛΑΚΑΣ Κ.Κ. ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
Παρακαλείται το Υπουργείο Δικαιοσύνης, να εφαρμόσει άμεσα και πρώτο αυτό, την εγκύκλιο α.π. ΔΙΠΑΑΔ/ΠΡΟΣ/73/40111 της 4/3/2016 του Υπουργείου Εσωτερικών & Διοικητικής Ανασυγκρότησης με Θέμα:»Σχετικά με την απασχόληση ΠΕ Κοινωνικών Λειτουργών στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα» η οποία του έχει αρμοδίως αποσταλεί. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης, στους Οργανισμούς των φορέων στους οποίους προίσταται όπως π.χ. στα Σωφρονιστικά Καταστήματα, δεν ακολουθεί την αρχή της ίσης μεταχείρισης στον τομέα της απασχόλησης και της εργασίας διατηρώντας ενα απαράδεκτο πεπαλαιωμένο καθεστώς αποκλεισμού των πτυχιούχων ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ Κοινωνικής Εργασίας / Κοινωνικών Λειτουργών απο θέσεις εργασίας στις Υπηρεσίες του μέσω των Οργανισμών – ΟΕΥ τους. Ο Συνήγορος του Πολίτη έχει εξετάσει το θέμα και έχει τονίσει την άμεση ανάγκη παρεμβάσεως για τήρηση της αρχής της ίσης μεταχείρισης. Παρακαλούμε λοιπόν για την εφαρμογή της παραπάνω εγκυκλίου έτσι ώστε το Υπουργείο Δικαιοσύνης πρώτο να εφαρμόσει στη πράξη το παρόν νομοθέτημα που αυτό το ίδιο εισάγει, απαλείφοντας απο όλους τους ΟΕΥ αρμοδιότητάς του τη παραπάνω διακριτή μεταχείριση αποκλεισμού απο την εργασία, που υφίστανται λόγω της κοινωνικής τους κατάστασης οι πτυχιούχοι ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ Κοινωνικής Εργασίας / Κοινωνικοι Λειτουργοί.