1. Η παράγραφος 1 του άρθρου 10 του ν.3699/2008 ( Α΄ 199), αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Όργανα διοίκησης των ΣΜΕΑΕ είναι ο διευθυντής, ο υποδιευθυντής και ο σύλλογος διδασκόντων. Στο σύλλογο διδασκόντων μετέχουν ισότιμα όλοι οι εκπαιδευτικοί καθώς και τα όλα μέλη του Ειδικού Εκπαιδευτικού και Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού».
2. α) Η παράγραφος 1 του άρθρου 16 του ν.3699/2008 , αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Η στελέχωση των ΣΜΕΑΕ, των ΤΕ, των ΚΕΔΔΥ, των προγραμμάτων πρώιμης παρέμβασης, των προγραμμάτων παράλληλης στήριξης και παροχής διδασκαλίας στο σπίτι γίνεται από :
α) Εκπαιδευτικούς ΕΑΕ πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης κλάδων ΠΕ61 και ΠΕ71, και
β) Εκπαιδευτικούς ΕΑΕ πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης των κλάδων που προβλέπονται στα άρθρα 12, 13 και 14 του ν.1566/1985, όπως ισχύουν, με εξειδίκευση στην ΕΑΕ. Η εξειδίκευση στην ΕΑΕ αποδεικνύεται με:
αα) Διδακτορικό δίπλωμα στην ΕΑΕ, με βασικές σπουδές σε Πανεπιστήμια της ημεδαπής ή με αναγνωρισμένο ως ισότιμο και αντίστοιχο πτυχίο της αλλοδαπής ή
ββ) Μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην ΕΑΕ, με βασικές σπουδές σε Πανεπιστήμια της ημεδαπής ή με αναγνωρισμένο ως ισότιμο και αντίστοιχο πτυχίο της αλλοδαπής ή
γγ) Πτυχίο διετούς μετεκπαίδευσης στην ΕΑΕ των Διδασκαλείων της ημεδαπής ή αναγνωρισμένο ως ισότιμο και αντίστοιχο πτυχίο της αλλοδαπής, με βασικές σπουδές σε Πανεπιστήμια της ημεδαπής ή με αναγνωρισμένο ως ισότιμο και αντίστοιχο πτυχίο της αλλοδαπής ή
δδ) Πτυχίο από Πανεπιστήμια της ημεδαπής ή αναγνωρισμένο ως ισότιμο και αντίστοιχο πτυχίο της αλλοδαπής με τουλάχιστον πενταετή αποδεδειγμένη προϋπηρεσία στην ΕΑΕ.
εε) Ειδικά για τον κλάδο ΠΕ11, επιπροσθέτως των ανωτέρω, πτυχίο ΤΕΦΑΑ των Πανεπιστημίων της ημεδαπής ή αναγνωρισμένο ως αντίστοιχο και ισότιμο πτυχίο της αλλοδαπής με κύρια ειδικότητα την «ΕΑΕ» ή την «Ειδική Φυσική Αγωγή» ή την «Ειδική Φυσική Αγωγή-Θεραπευτική Γυμναστική» ή την «Προσαρμοσμένη Φυσική Αγωγή» ή την «Προσαρμοσμένη Κινητική Αγωγή» ή την «Άσκηση σε χρόνιες παθήσεις και Αναπηρία».
Οι ανωτέρω εκπαιδευτικοί τοποθετούνται στις θέσεις των ΣΜΕΑΕ, των ΤΕ, των προγραμμάτων πρώιμης παρέμβασης, των προγραμμάτων παράλληλης στήριξης και παροχής διδασκαλίας στο σπίτι με μετάθεση ή διορισμό ή απόσπαση ή προσωρινή αναπλήρωση, σύμφωνα με τα ισχύοντα στην γενική εκπαίδευση. Ειδικότερα οι οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών Νηπιαγωγών και Δασκάλων των Ειδικών Νηπιαγωγείων, των Ειδικών Δημοτικών Σχολείων, των Τμημάτων Ένταξης πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, των Κέντρων Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης και Υποστήριξης (ΚΕ.Δ.Δ.Υ.) και των Εργαστηρίων Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Ε.Ε.Ε.Ε.Κ.) πληρούνται από εκπαιδευτικούς των κλάδων ΠΕ61 και ΠΕ71 καθώς και των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 που κατέχουν τα προβλεπόμενα στην περιπτ.β΄ προσόντα, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις».
β) Οι περιπτ. γ΄ και δ΄ της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν.3699/2008, οι υποπαράγραφοι 1.3 και 1.4 της παρ. 1 του άρθρου 20 του ν.3699/2008 καθώς και η παρ. 1 του άρθρου 56 του ν.3966/2011 (Α΄ 118) καταργούνται.
3. Το άρθρο 21 του ν.3699/2008, όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 21
Διορισμοί εκπαιδευτικών ΕΑΕ -Υπηρεσιακές μεταβολές
1. Σε κενές οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών ΕΑΕ μπορεί να μετατίθενται εκπαιδευτικοί της παρ.1 του άρθρου 16. Ειδικά οι εκπαιδευτικοί της περιπτ.β΄ της παρ.1 του άρθρου 16 που υπηρετούν στη γενική και επαγγελματική εκπαίδευση μπορεί να μετατίθενται σε κενές οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών ΕΑΕ, εφόσον έχουν συμπληρώσει τριετή (3) διδακτική υπηρεσία. Οι εκπαιδευτικοί του προηγούμενου εδαφίου διατηρούν το δικαίωμα μετάθεσης σε κενές οργανικές θέσεις του αντίστοιχου κλάδου στη γενική και επαγγελματική εκπαίδευση, μετά τη συμπλήρωση διετούς διδακτικής υπηρεσίας σε δομές ΕΑΕ.
Οι εκπαιδευτικοί της παρούσας παραγράφου, οι οποίοι πέραν των προβλεπόμενων προσόντων διαθέτουν επιπλέον εξειδίκευση στην ελληνική νοηματική γλώσσα των κωφών και στη γραφή Braille των τυφλών που πιστοποιείται με βάση την παράγραφο 3 του άρθρου 7, μετατίθενται κατά προτεραιότητα σε σχολικές μονάδες τυφλών και κωφών.
Κατά την προσωρινή ή οριστική τοποθέτηση σε κενές οργανικές θέσεις μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού των ΣΜΕΑΕ, προηγούνται εκπαιδευτικοί που είναι άτομα με μόνιμη αναπηρία τουλάχιστον εξήντα επτά τοις εκατό (67%) σε αντίστοιχες σχολικές μονάδες και σε ποσοστό που δεν υπερβαίνει το είκοσι τοις εκατό (20%) των υπηρετούντων εκπαιδευτικών σε αυτές. Η τοποθέτηση των εκπαιδευτικών από μετάθεση σε κενές οργανικές θέσεις γίνεται σύμφωνα με το σύνολο των μορίων τους και εφόσον αυτοί πληρούν τις προϋποθέσεις ικανότητας όπως αυτές προβλέπονται κατωτέρω και η αναπηρία δεν οφείλεται σε θέματα ψυχικής υγείας.
2. Οι εκπαιδευτικοί της παρ.1 του άρθρου 16, όπως αντικαθίσταται με το παρόν, μπορεί να τοποθετούνται με μετάθεση ή απόσπαση σε θέσεις των ΚΕΔΔΥ, εφόσον συμπληρώσουν τριετή διδακτική προϋπηρεσία σε ΣΜΕΑΕ, ΤΕ, προγράμματα πρώιμης παρέμβασης, προγράμματα παράλληλης στήριξης και παροχής διδασκαλίας στο σπίτι και εφόσον οι κλάδοι τους προβλέπονται στα οικεία οργανογράμματα των ΚΕΔΔΥ.
3. Στις απομένουσες μετά τις μεταθέσεις κενές οργανικές θέσεις διορίζονται οι περιλαμβανόμενοι στους πίνακες διοριστέων του ΑΣΕΠ εκπαιδευτικοί ΕΑΕ της παρ.1 του άρθρου 16, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.
Οι εκπαιδευτικοί του προηγούμενου εδαφίου που κατέχουν τα προσόντα της περ.β΄ της παρ. 1 του άρθρου 16 μπορεί να μετατίθενται σε κενές οργανικές θέσεις της γενικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης, μετά την συμπλήρωση τριετούς διδακτικής υπηρεσίας σε δομές ΕΑΕ.
4. Όταν δεν καλύπτονται τα κενά με μετάθεση ή διορισμό, αποσπώνται σε ΣΜΕΑΕ, Τμήματα Ένταξης, προγράμματα παράλληλης στήριξης, πρώιμης παρέμβασης και παροχής διδασκαλίας στο σπίτι, μόνιμοι εκπαιδευτικοί, ως ακολούθως:
α) Κατά προτεραιότητα εκπαιδευτικοί ΕΑΕ της παρ.1 του άρθρου 16.
β) Ακολουθούν εκπαιδευτικοί, οι οποίοι πληρούν τις προϋποθέσεις τουλάχιστον μίας (1) εκ των κατωτέρω περιπτώσεων, κατά την ακόλουθη ιεράρχηση:
αα) Είναι κάτοχοι πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων ετήσιας επιμόρφωσης – εξειδίκευσης στην ΕΑΕ από Πανεπιστήμια ή από αναγνωρισμένους κρατικούς φορείς που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, αποδεδειγμένης διάρκειας τουλάχιστον τετρακοσίων (400) ωρών.
ββ) Έχουν προϋπηρεσία τουλάχιστον ενός διδακτικού έτους στις ανωτέρω δομές και προγράμματα.
γγ) Είναι γονείς παιδιών με ποσοστό αναπηρίας άνω του 67% .
δδ) Είναι κάτοχοι πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων επιμόρφωσης – εξειδίκευσης στην ΕΑΕ από Πανεπιστήμια ή από αναγνωρισμένους κρατικούς φορείς που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.
εε) Έχουν προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας.
γ) Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών».
4. Η περίπτωση γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 3699/2008, όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«γ) Για τη δευτεροβάθμια επαγγελματική εκπαίδευση :
αα) Τα Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια, τα οποία λειτουργούν υπό ενιαία διοίκηση, Διευθυντή και κοινό Σύλλογο Διδασκόντων. Τα Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια περιλαμβάνουν τις τάξεις Α΄, Β΄,Γ΄ Δ΄ Γυμνασίου και τις τάξεις Α΄, Β΄,Γ΄, Δ΄ Λυκείου. Στα Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια εγγράφονται, κατόπιν γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ, μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, οι οποίοι επωφελούνται από τα ωρολόγια και αναλυτικά προγράμματα της συγκεκριμένης δομής, και μέσα από την ακαδημαϊκή και επαγγελματική εκπαίδευση μπορούν να οδηγηθούν σε μεταλυκειακές δομές εκπαίδευσης και σε ανεξάρτητη ή εποπτευόμενη εργασία. Αναλυτικά:
Οργάνωση και Λειτουργία των Α΄, Β΄,Γ΄ Δ΄ τάξεων Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου
Στις τάξεις Α΄, Β΄,Γ΄ Δ΄ Γυμνασίου εφαρμόζονται τα ωρολόγια και αναλυτικά προγράμματα των Γυμνασίων γενικής εκπαίδευσης, όπως διαμορφώνονται με την Υπουργική Απόφαση που εκδίδεται δυνάμει της περ.α΄ της παρ.2 του άρθρου 28 του ν.4186/2013 (Α΄193), όπως ισχύει, ύστερα από εισήγηση της Διεύθυνσης Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του ΥΠΠΕΘ και σχετική γνωμοδότηση του Ι.Ε.Π.
Στην Α΄ τάξη Γυμνασίου δύνανται να εγγράφονται, κατόπιν γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ, μαθητές απόφοιτοι Γενικού ή Ειδικού Δημοτικού Σχολείου και της Α΄ή Β΄ τάξης των ΕΕΕΕΚ. Δικαίωμα πρώτης εγγραφής έχουν οι μαθητές έως το 16ο έτος της ηλικίας τους. Μετά την ολοκλήρωση της φοίτησης των μαθητών στη Δ΄ τάξη χορηγείται τίτλος απολυτηρίου Γυμνασίου.
Oι κάτοχοι απολυτηρίου Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου δύνανται να συνεχίσουν τη φοίτησή τους, κατόπιν σχετικής γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ: i) στην Α΄ τάξη Λυκείου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου, ii) στην Α΄ τάξη του Γενικού Λυκείου, iii) στην Α΄ τάξη του Ειδικού Λυκείου, iv) στην Α΄ τάξη του Επαγγελματικού Λυκείου, v) στην Α΄ τάξη του Εσπερινού Επαγγελματικού Λυκείου και vi) σε ΔΙΕΚ ενηλίκων αποφοίτων υποχρεωτικής εκπαίδευσης.
Για τις μετεγγραφές μαθητών στις Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄ τάξεις Γυμνασίου εφαρμόζονται τα προβλεπόμενα στην κείμενη νομοθεσία και επιπλέον απαιτείται σχετική γνωμάτευση των ΚΕΔΔΥ. Αναλυτικά:
i) οι μαθητές Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου μετεγγράφονται ως εξής :
-Απόφοιτος της Α΄ τάξης Γυμνασίου, του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου, μετεγγράφεται στη Β΄ τάξη Γυμνασίου γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης,
-Απόφοιτος της Β΄ τάξης Γυμνασίου, του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου, μετεγγράφεται στη Γ΄ τάξη Γυμνασίου γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης,
-Απόφοιτος της Γ΄ τάξης Γυμνασίου, του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου, μετεγγράφεται στη Γ΄ τάξη του Γυμνασίου γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης.
ii) οι μαθητές Γυμνασίου σχολικής μονάδας γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης, μετεγγράφονται ως εξής:
-Απόφοιτος της Α΄ τάξης Γυμνασίου γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης μετεγγράφεται στη Β΄ τάξη Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου,
-Απόφοιτος της Β΄ τάξης Γυμνασίου γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης μετεγγράφεται στη Γ΄ τάξη Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου.
Οργάνωση και Λειτουργία των Α΄, Β΄,Γ΄ Δ΄ τάξεων Λυκείου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου
Στις τάξεις Α΄, Β΄, Γ΄ και Δ΄ Λυκείου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου εφαρμόζονται τα ωρολόγια και αναλυτικά προγράμματα του Εσπερινού Επαγγελματικού Λυκείου, όπως διαμορφώνονται με την Υπουργική Απόφαση που εκδίδεται δυνάμει της περ.α΄ της παρ.2 του άρθρου 28 του ν.4186/2013 (Α΄193), όπως ισχύει, ύστερα από εισήγηση της Διεύθυνσης Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του ΥΠΠΕΘ και σχετική γνωμοδότηση του Ι.Ε.Π.
Στην Α΄ τάξη Λυκείου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου εγγράφονται, κατόπιν γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ, κάτοχοι απολυτηρίου Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου καθώς και κάτοχοι απολυτηρίου των Ειδικών και Γενικών Γυμνασίων.
Μετά την ολοκλήρωση της φοίτησης των μαθητών στη Δ΄ τάξη, χορηγείται απολυτήριο Λυκείου, ισότιμο του Γενικού Λυκείου, και Επαγγελματικό πτυχίο ειδικότητας επιπέδου 4, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις κείμενες διατάξεις του Εσπερινού Επαγγελματικού Λυκείου. Το ίδιο ισχύει και για το «Μεταλυκειακό έτος-τάξη μαθητείας».
Για τις εγγραφές, μετεγγραφές και φοίτηση των μαθητών στις Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄ τάξεις του Λυκείου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου εφαρμόζονται τα προβλεπόμενα στις κείμενες διατάξεις για τα ημερήσια και εσπερινά Επαγγελματικά Λύκεια και επιπλέον απαιτείται σχετική γνωμάτευση των ΚΕΔΔΥ.
Σε περίπτωση επανεγγραφής μαθητή σε διαφορετικό τομέα-ειδικότητα από αυτήν που αποφοίτησε, για την εύρυθμη λειτουργία της σχολικής μονάδας, ο μαθητής δύναται να παρακολουθεί τα μαθήματα Γενικής Παιδείας και να απαλλάσσεται από τις εξετάσεις των μαθημάτων αυτών. Κάθε απόφοιτος μαθητής του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου δύναται να επανεγγραφεί και να φοιτήσει σε ένα (1) μόνο ακόμα πρόγραμμα ειδικότητας του ίδιου ή διαφορετικού τομέα, ύστερα από γνωμάτευση ΚΕΔΔΥ, η οποία λαμβάνει υπόψη αξιολόγηση του συλλόγου διδασκόντων.
Στα Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια υλοποιούνται για όλους τους μαθητές Εξατομικευμένα Προγράμματα Εκπαίδευσης (ΕΠΕ). Ο αριθμός των φοιτούντων μαθητών στα Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια ανά τμήμα γενικής παιδείας, τομέα ή ειδικότητας ορίζεται από κατ’ ελάχιστον 5 έως κατ’ ανώτατο όριο 10 μαθητές. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ο αριθμός δύναται να μειώνεται με απόφαση του οικείου Περιφερειακού Διευθυντή Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ύστερα από εισήγηση του αρμόδιου Διευθυντή Εκπαίδευσης. Η εισήγηση του Διευθυντή Εκπαίδευσης διατυπώνεται ύστερα από ειδικώς αιτιολογημένη πρόταση του συλλόγου διδασκόντων, εισήγηση του ΚΕΔΔΥ και σύμφωνη γνώμη του σχολικού συμβούλου Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης.
ββ) Τα Εργαστήρια Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (Ε.Ε.Ε.ΕΚ.) αποτελούν σχολικές μονάδες δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και καλύπτουν την υποχρεωτικότητα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και διοικητικά υπάγονται στην οικεία Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Στα Ε.Ε.Ε.ΕΚ. εγγράφονται απόφοιτοι δημοτικών σχολείων γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης, κατόπιν σχετικής εισήγησης των ΚΕΔΔΥ, οι οποίοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην παρακολούθηση ακαδημαϊκού προγράμματος του γυμνασίου και παρουσιάζουν αναπηρίες ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Ο αριθμός των μαθητών σε κάθε τμήμα των Ε.Ε.Ε.ΕΚ. ορίζεται από 5 έως και 8. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ο αριθμός δύναται να μειώνεται με απόφαση του οικείου Περιφερειακού Διευθυντή Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ύστερα από εισήγηση του αρμόδιου Διευθυντή Εκπαίδευσης. Η εισήγηση του Διευθυντή Εκπαίδευσης διατυπώνεται ύστερα από ειδικώς αιτιολογημένη πρόταση του συλλόγου διδασκόντων, εισήγηση του ΚΕΔΔΥ και σύμφωνη γνώμη του σχολικού συμβούλου Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης.
Η φοίτηση στα Ε.Ε.Ε.ΕΚ. διαρκεί έξι τάξεις (Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄, Στ΄) και ακολουθούνται τα αναλυτικά και ωρολόγια προγράμματα, όπως προβλέπονται από τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις, λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών, όπως αυτές περιγράφονται στα Εξατομικευμένα Προγράμματα Εκπαίδευσης (ΕΠΕ), τα οποία υλοποιούνται για όλους τους μαθητές. Κάθε διδακτικό έτος στα Ε.Ε.Ε.ΕΚ. αποτελείται από δύο τετράμηνα.
Κατά τη διάρκεια της Στ’ τάξης υλοποιείται πρακτική άσκηση, η οποία προσδιορίζεται με απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων, στο πλαίσιο των εργαστηριακών μαθημάτων. Το ωρολόγιο πρόγραμμα της ΣΤ΄ τάξης συμπληρώνεται από μαθήματα των προηγούμενων τάξεων, ανάλογα με τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών, όπως αυτές προκύπτουν από την εκπαιδευτική αξιολόγηση. Η ΣΤ΄ τάξη λειτουργεί ως τάξη επαγγελματικής εξειδίκευσης με σκοπό τον εμπλουτισμό των δεξιοτήτων των μαθητών και την εξοικείωσή τους στο εργασιακό περιβάλλον. Σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο δεν είναι δυνατή η πρακτική άσκηση των μαθητών, τότε αυτή υλοποιείται με την υποστήριξη του σχολικού συνεταιρισμού ή στα εργαστήρια του σχολείου.
Οι απόφοιτοι των Ε.Ε.Ε.ΕΚ. μπορούν να εγγραφούν, κατόπιν γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ σε ΔΙΕΚ ενηλίκων, αποφοίτων υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Μαθητές που έχουν ολοκληρώσει την υποχρεωτική εκπαίδευση σε δομή της γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης δεν μπορούν να εγγραφούν ή να επανεγγραφούν σε Ε.Ε.Ε.ΕΚ. στην ίδια ή σε άλλη ειδικότητα.
Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, η οποία εκδίδεται ύστερα από γνώμη της Διεύθυνσης Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης ΥΠΠΕΘ καθορίζονται: i) θέματα λειτουργίας και οργάνωσης των Ε.Ε.Ε.ΕΚ, και ii) τα προγράμματα σπουδών των Ε.Ε.Ε.ΕΚ., κατόπιν σχετικής γνωμοδότησης του Ι.Ε.Π.
5. α) Όλα τα Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια και Ειδικά Επαγγελματικά Λύκεια μετατρέπονται από το σχολικό έτος 2017-2018 σε Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια.
β) Το σύνολο των οργανικών θέσεων του εκπαιδευτικού προσωπικού, του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού, του ειδικού βοηθητικού προσωπικού καθώς και των στελεχών εκπαίδευσης των σχολικών μονάδων της περιπτ.α΄ μεταφέρεται από το σχολικό έτος 2017-2018 αυτοδικαίως στα Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια.
γ) Το σύνολο των φοιτούντων μαθητών εγγράφονται και συνεχίζουν τη φοίτησή τους στις αντίστοιχες τάξεις του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου με απόφαση του συλλόγου διδασκόντων.
δ) Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, η οποία εκδίδεται ύστερα από γνώμη της Διεύθυνσης Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης ΥΠΠΕΘ: αα) καθορίζεται για το σχολικό έτος 2016-2017 η λειτουργία των υφιστάμενων Ειδικών Επαγγελματικών Γυμνασίων, των λειτουργούντων σε αυτά Λυκειακών Τάξεων καθώς και των υφιστάμενων Ειδικών Επαγγελματικών Λυκείων, ββ) πραγματοποιείται η μετατροπή και μετονομασία των υφιστάμενων σχολικών μονάδων σε Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια, γγ) καθορίζονται ειδικότερα θέματα σχετικά με την φοίτηση και αποφοίτηση των μαθητών καθώς και την αντιστοίχηση τάξεων, δδ) καθορίζονται οι τομείς και οι ειδικότητες των Ενιαίων Ειδικών Επαγγελματικών Γυμνασίων-Λυκείων, εε) επιτρέπεται, σε εξαιρετικές περιπτώσεις και εφόσον το επιβάλλουν οι συνθήκες κτιριακής υποδομής, να λειτουργήσουν οι σχολικές μονάδες της περιπτ.α΄ μόνο ως Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια ή μόνο ως Ειδικά Επαγγελματικά Λύκεια για χρονικό διάστημα κατά ανώτατο όριο έως δύο (2) σχολικά έτη, στστ) ρυθμίζεται κάθε λεπτομέρεια που είναι αναγκαία για την εφαρμογή της υποπερ.αα΄ της περίπτωση γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 3699/2008 .
ΘΕΜΑ: Παρατηρήσεις και προτάσεις για την ρύθμιση θεμάτων ΕΑΕ που κατατέθηκε στο ν/σ «Ρυθμίσεις για την Ελληνόγλωσση Εκπαίδευση, τη διαπολιτισμική εκπαίδευση και άλλες διατάξεις» Σας καταθέτουμε τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις μας επί του άρθρου: Για τα προσόντα ΕΑΕ: H γενική παρατήρηση είναι ότι εντελώς αναίτια και αδικαιολόγητα, η ειδική αγωγή και εκπαίδευση υποχωρεί πάλι στις αρχές της δεκαετίας του 2000 κάτι που είναι αξιοπερίεργο. Οι υπηρετούντες αναπληρωτές της ΕΑΕ κυριολεκτικά πετιούνται από την επόμενη χρονιά 2017-18 – έτος εφαρμογής των ρυθμίσεων αυτών – ενώ συνθλίβονται στην κυριολεξία οι μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες αφού τίθεται, τόσο εξόφθαλμα, εν αμφιβόλω το παρεχόμενο εκπαιδευτικό έργο. Αποδεικνύεται στην πράξη ότι η Ε.Α.Ε. είναι η πρώτη προτεραιότητα του υπουργείου μόνον στη ρητορική της επικοινωνίας.
Η φιλοσοφία του άρθρου είναι διασπαστική, ακολουθώντας τη φιλοσοφία του «διαίρει και βασίλευε» αφού βάζει σε διαδικασία σύγκρουσης διάφορες υποομάδες της εκπαίδευσης: ΠΕ71 με ΠΕ70, ΠΕ 71 με ΠΕ70.50, ΠΕ70 με ΠΕ70.50, αντίστοιχα τους ΠΕ61, μόνιμους με αναπληρωτές, τεχνολόγους με γενικής παιδείας κλπ.
Αλήθεια εξέτασε το υπουργείο πώς φτάσαμε ως εδώ, γιατί δηλαδή η ΕΑΕ στηρίζεται κατά 80% ή και περισσότερο σε αναπληρωτές και μάλιστα μέσω ΕΣΠΑ; Γιατί ουδέποτε συμμετείχαν οι ΠΕ71/61 σε διαγωνισμό ΑΣΕΠ και τι έγινε ο διαγωνισμός που θα γινόταν για την ΕΑΕ;
Τι συνέβη στα χρόνια των “παχέων αγελάδων” 2000-2009, δηλαδή προ- κρίσης, αλλά και το 2010-2012 και φτάσαμε στο σημείο αυτό; Δεν αφήνουμε απέξω τα χρόνια 2012, 2013, 2014, 2015, αλλά τότε ήταν ήδη διαμορφωμένη η κατάσταση!
Αναγνωρίζουμε ότι η σημερινή αλλά και η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου (κ.κ.Κουράκης-Φίλης) βρήκαν μία τραγική κατάσταση αλλά αφενός ο τρόπος αντιμετώπισης και διαχείρισης δεν είναι αυτό το άρθρο του ν/σ, αφετέρου πρέπει να διερευνηθεί τι συνέβη και φτάσαμε εδώ ώστε να μην γίνουν πάλι τα ίδια και να αποφευχθούν κακοτοπιές….. Προχωράμε στην πλήρη ανάλυση του άρθρου:
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 10 του ν.3699/08 που αντικαθίσταται, η νέα ρύθμιση είναι περιττή διότι στις ΣΜΕΑΕ ποτέ δεν υπήρχε πρόβλημα συμμετοχής των μελών του ΕΕΠ και του ΕΒΠ. Συμμετείχαν (ΕΕΠ & ΕΒΠ) κανονικά στο «Σύλλογο Προσωπικού» όπως ονομάζεται στο ΦΕΚ 449 του 2007 και είναι θεσμός από τότε. Το πρόβλημα εντοπίζεται στα Σχολεία Τυπικής Εκπαίδευσης όπου πολλές φορές οι εκπαιδευτικοί της Παράλληλης στήριξης (Π.Σ.) και των Τμημάτων Ένταξης (Τ.Ε.) δεν συμμετέχουν στους Συλλόγους Διδασκόντων κάτι που θα έπρεπε να προβλέπεται αλλά δεν λύνεται ούτε αγγίζεται με την παράγραφο αυτή. Έτσι εδώ προτείνουμε πως θα πρέπει να γίνει πρόβλεψη για συμμετοχή στους συλλόγους διδασκόντων στα Σχολεία Γενικής Εκπαίδευσης των μελών ΕΕΠ και ΕΒΠ και των διδασκόντων εκπαιδευτικών των Π.Σ. και των Τ.Ε.
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 16 του ν.3699/08 που αντικαθίσταται στο αα) και ββ) δεν αναφέρεται ως προσόν για την στελέχωση των δομών της ΕΑΕ, διδακτορικό δίπλωμα και μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών στην Σχολική Ψυχολογία κάτι που ως τώρα ίσχυε και σαφώς πρέπει να συνεχίσει να ισχύει. Εδώ έχουμε επαναφορά στον ν.3194/03 που δεν περιελάμβανε το διδακτορικό και μεταπτυχιακό τίτλο στη Σχολική Ψυχολογία ως προσόν.
Επίσης, στο αα) και στο ββ) βλέπουμε με έκπληξη πάλι τη διατύπωση «πτυχίο πανεπιστημίου». Αυτό στο παρελθόν είχε επισημανθεί ότι έπρεπε να αντικατασταθεί με τη διατύπωση «πτυχίο ΑΕΙ ή ΑΤΕΙ» ή έστω μόνον «πτυχίο ΑΕΙ» ώστε να καλύψει και τους αποφοίτους ΑΤΕΙ αλλά και τους αποφοίτους της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών αλλά και ενδεχόμενα άλλα ΑΕΙ τα οποία δεν χαρακτηρίζονταν ως Πανεπιστήμια. Σημειώνουμε εδώ ότι έχουν αγνοηθεί παντελώς οι ΤΕ1 που ήδη υπηρετούν στις ΣΜΕΑΕ και μάλιστα κάποιοι οργανικά (αλήθεια πώς θα καλυφθούν οι θέσεις αυτές σε περίπτωση συνταξιοδοτήσεων ή αν χρειαστεί να καλυφθούν λειτουργικά τυχόν κενά τους;) όπως και οι ΔΕ1 εργαστηριακοί βοηθοί οι οποίοι ήδη υπηρετούν κάποιοι οργανικά και άλλοι με αποσπάσεις!
Στο δδ) ως προσόν για την στελέχωση των δομών της ΕΑΕ είναι πλέον η πενταετία (ήτοι 60 μήνες) αντικαθιστώντας την τριετή διδακτική υπηρεσία (ήτοι 30 μήνες), κάτι που κρίνουμε άκρως υπερβολικό τη στιγμή μάλιστα που παρακάτω δίνει το δικαίωμα ακόμα και χωρίς κανένα προσόν να στελεχώνουν τις δομές της ΕΑΕ μόνιμοι εκπαιδευτικοί με μετάθεση ή απόσπαση. Πάλι εδώ έχουμε επαναφορά στον ν.3194/2003 που επίσης προέβλεπε πενταετία. Επιπλέον αποκλείονται, κακώς, οι έχοντες σεμινάρια διάρκειας 400 ωρών μέχρι το 2010 αν και αυτό αποτελούσε μέχρι τώρα προσόν ένταξης και στελέχωσης των δομών της ΕΑΕ και μεγάλο μέρος της προϋπηρεσίας έχει κτηθεί με αυτό το ακαδημαικό προσόν.
Δηλαδή γίνεται ακύρωση εκ των υστέρων ενός προσόντος που ήδη έχουν οι εκπαιδευτικοί. Πάλι δηλαδή η φιλοσοφία της αναδρομικότητας η οποία (ορθά) απορρίφθηκε στα μεταπτυχιακά!
Εντυπωσιακή είναι η καρατόμηση του κλάδου ΠΕ11 αφού πλέον μόνον οι έχοντες ειδικότητα θα μπορούν να μπαίνουν στην ΕΑΕ αν φυσικά δεν έχουν μεταπτυχιακό ή διδακτορικό. Γίνεται εδώ απόρριψη μέρους πτυχίων μίας σχολής! Η ΕΑΕ είναι ένα υποσύστημα στην εκπαίδευση στο οποίο χρειάζεται περαιτέρω εξειδίκευση – επιμόρφωση πέραν της ειδικότητας που αποκτάται με το βασικό τίτλο σπουδών και η οποία πιστοποιείται κυρίως με την απόκτηση μεταπτυχιακού τίτλου ή με τον ανώτερο τίτλο αυτόν του διδακτορικού. Η εκπαίδευση των μαθητών από μη εξειδικευμένο προσωπικό τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο, κάθε άλλο παρά αναβάθμιση υποδηλώνει. Το παρόν ν/σ με την κατάργηση της εξειδίκευσης καταργεί την προέκταση .01 για τους εκπαιδευτικούς φυσικής αγωγής και το .50 για τις λοιπές ειδικότητες με σκοπό την κάλυψη θέσεων στην ΕΑΕ από μόνιμους εκπαιδευτικούς χωρίς τα αναγκαία αυξημένα προσόντα!
Το εε) δεν αναφέρει ότι προτάσονται οι ΠΕ61/71 όπως είναι φυσικό αφού είναι κάτοχοι βασικού πτυχίου στην ΕΑΕ. Άραγε για το υπουργείο είναι το ίδιο ένας ΠΕ71 με μεταπτυχιακό στην ΕΑΕ με έναν ΠΕ70 που επίσης έχει μεταπτυχιακό στην ΕΑΕ; Επιπλέον στο εξής για το υπουργείο ο μαθηματικός με μεταπτυχιακό στη φυσική θα εντάσσεται ισότιμα (και) στον κλάδο των φυσικών δηλαδή ισότιμα με τους έχοντες βασικό πτυχίο φυσικού; Ποιο το νόημα τότε του διαφορετικού κωδικού των ΠΕ70 και ΠΕ71; Μήπως επειδή πρέπει οι ΠΕ71 να αποκλειστούν από τη γενική εκπαίδευση; εκεί δηλαδή που κρίνονται ικανοί να διδάσκουν σε παράλληλη στήριξη ή σε Τ.Ε. διδάσκοντας την ίδια ακριβώς ύλη αλλά μη ικανοί για να διδάξουν σε όλη την τάξη; Αλήθεια θεωρεί το υπουργείο ότι ένα μεταπτυχιακό (συνήθως μονοετές) είναι το ίδιο με 4 χρόνια σπουδών στην ΕΑΕ και με αρκετά εξάμηνα πρακτικής; Τελικά είναι υπεύθυνη άραγε στάση να μπαίνουν με ευθύνη των υπευθύνων, σε διαδικασία διαμάχης δύο αξιόλογοι κλάδοι αποτέλεσμα διαχρονικών παλινδρομήσεων;
Και αυτό όταν έχει ήδη ληφθεί, όπως φαίνεται, η απόφαση να «τελειώσουν» και οι δύο κλάδοι αφού πλέον δεν θα υπάρχουν από το 2017-18 παρά ελάχιστες θέσεις γι αυτούς αφού λόγω των προηγούμενων ρυθμίσεων (ολοήμερα κλπ) πλεονάζουν τεράστιοι αριθμοί μόνιμων δασκάλων στα γενικά δημοτικά που θα οδηγηθούν ακόμα και χωρίς τα προσόντα ΕΑΕ στις δομές της ειδικής εκπαίδευσης!!!!!
Πρόταση: Αν το υπουργείο δεν έχει τι να κάνει με τους πλεονάζοντες δασκάλους (ή και εκπαιδευτικούς δευτεροβάθμιας, κυρίως τεχνικών ειδικοτήτων αλλά και πληροφορικών και γυμναστών), μπορεί είτε να μειώσει τον αριθμό των μαθητών ανά τμήμα προς όφελος των μαθητών, είτε να εφαρμόσει προγράμματα συνδιδασκαλίας από δύο εκπαιδευτικούς σε ειδικές περιπτώσεις, είτε ακόμα και να μειώσει το εβδομαδιαίο ωράριο διδασκαλίας κάτι που άλλωστε αποτελούσε και προεκλογική δέσμευση (τουλάχιστον για την Δ.Ε.).
Τέτοιες μεταρρυθμίσεις θα ήταν επωφελείς για τους μαθητές και έχουν προφανή και αυτονόητη επιστημονική τεκμηρίωση.
Επίσης στο εε) αναφέρεται πως τα προσόντα που αναφέρονται ισχύουν και για μετάθεση, διορισμό, ΑΠΟΣΠΑΣΗ ή αναπλήρωση ενώ παρακάτω αναφέρει έως και κανένα προαπαιτούμενο για τις αποσπάσεις.
Καταργούνται οι περιπτ. γ’ και δ’ της παρ.1 του άρθρου 19 του ν.3699/08 καθώς και οι υποπαράγραφοι 1.3, 1.4 της παρ. 1 του άρθρου 20 του ν.3699/08 και η παρ. 1 του άρθρου 56 του ν.3966/11. Το .50 δεν μεταβάλλει τον κλάδο κι εδώ απλά θα έπρεπε να καταργηθεί η λέξη «ΚΛΑΔΟΣ» από τη διατύπωση του 3699/08 διότι το .50 απλά δηλώνει προσόντα ΕΑΕ και μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το Υπουργείο μέσω του ΟΠΣΥΔ για να έχει μια εικόνα του δυναμικού του. Το .50 δεν εμπόδισε καμία μετάθεση ή απόσπαση από και προς την ΕΑΕ και το υπουργείο το γνωρίζει αυτό. Το .50 εισήχθη όχι για να μεταβάλλει τον κλάδο, αφού αν είχε γίνει κάτι τέτοιο τότε θα έπρεπε να χρειάζεται μετάταξη και όχι μετάθεση από και προς στην ΕΑΕ αλλά για καθαρά λόγους τεχνικής φύσεως.
Αναφορικά με το θέμα των ΠΕ71/61 και ΠΕ70.50/60.50 είναι αξιοσημείωτο ότι στον ν.3966/11 στο άρθρο 56 αναφέρεται: ‘Από την 1.9.2010, η παράλληλη στήριξη – συνεκπαίδευση μπορεί να παρέχεται και μέσω προγραμμάτων εξειδικευμένης εκπαιδευτικής υποστήριξης για ένταξη μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, τα οποία εντάσσονται σε Πράξεις που συγχρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από το Δημόσιο στο πλαίσιο του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ), από εκπαιδευτικούς των κλάδων ΠΕ 60 και ΠΕ 70 που έχουν τα τυπικά προσόντα τοποθέτησης στην ΕΑΕ, ΠΕ 61, ΠΕ 71, ΠΕ 02.50, ΠΕ 03.50 και ΠΕ 04.50. Αν οι ανωτέρω εκπαιδευτικοί δεν επαρκούν, στα προγράμματα αυτά μπορεί να συμμετέχουν και οι λοιποί εκπαιδευτικοί των κλάδων ΠΕ 60 και ΠΕ 70, καθώς και εκπαιδευτικοί των κλάδων ΠΕ 02, ΠΕ 03 και ΠΕ 04…’. Επομένως, δεν υπήρχε αποκλεισμός των ΠΕ70.50/60.50 και των ΠΕ70/60!!! Επίσης στο ίδιο άρθρο του 3966/11 έγραφε: “Οι εκπαιδευτικοί που μετατίθενται σε κενές οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών ΕΑΕ σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο, ύστερα από τη συμπλήρωση πραγματικής υπηρεσίας δύο ετών στις θέσεις αυτές, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 30 του ν. 3848/2010, μπορεί να μετατίθενται σε σχολικές μονάδες της γενικής ή επαγγελματικής εκπαίδευσης.”
Άρα εδώ συνάγετο πως επειδή οι ΠΕ61/71 δεν μπορούν να πάνε στην Γενική Εκπαίδευση, την ΕΑΕ θα στελεχώνουν οι ΠΕ70/60 κι ας εχει γίνει μετατροπή των οργανικών θέσεων σε ΠΕ61/71!!! Εξάλλου μετά το 2011 γίνονται κανονικά μεταθέσεις και αποσπάσεις ΠΕ60/70 σε δομές της ΕΑΕ πρωτοβάθμιας αλλά και σε ΕΕΕΕΚ (ΠΕ70)!!!
Επίσης η μετατροπή των οργανικών σε ΠΕ61/71 που έγινε με τον ν.3966/11 δεν είχε καμία εφαρμοστικότητα διότι δεν είχαμε ποτέ ως τώρα μόνιμους διορισμούς αυτών των κλάδων και πάντοτε γινόταν μεταθέσεις και πλήρωση αυτών των οργανικών θέσεων από ΠΕ60 και ΠΕ70 αλλά της ειδικής αγωγής κάτι που δεν θα γίνεται κατ αποκλειστικότητα τώρα διότι καταργείται το διακριτικό προσόντων ΕΑΕ .50 και μπορούν να έρχονται με απόσπαση, όλοι στην ΕΑΕ.
Θεωρούμε πως η σήμανση των εκπαιδευτικών με προσόντα ειδικής αγωγής είναι απαραίτητος και δεν αποτελεί διαφορετικό κλάδο το πρόθεμα .50 αλλά διάκριση τεχνικής φύσεως για το ΟΠΣΥΔ που πρέπει να αποτελεί απαραίτητη προυπόθεση για τη στελέχωση των δομών της ΕΑΕ. Είναι γνωστό δε σε όλους ότι όταν λέμε π.χ. ΠΕ18.27.50 οι 2 πρώτοι αριθμοί είναι ο κλάδος, οι 2 επόμενοι η ειδικότητα και οι 2 τελευταίοι είναι ενδεικτικοί για την ΕΑΕ.
Στην αντικατάσταση του άρθρου 21 του 3699/08 έχουμε αρχικά επαναφορά της διετίας σε δομές ΕΑΕ ως απαραίτητη προυπόθεση για μετάθεση σε κενές οργανικές θέσεις της Γενικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης όπως όριζε ο ν.3966/11 στο άρθρο 56 περιπτ. δ’ κάτι που είχε καταργηθεί μετά από απαίτηση της εκπαιδευτικής κοινότητας. Δεν προβλέπει μάλιστα μεταβατική διάταξη δηλαδή να ισχύσει για όσους από δω και πέρα πάρουν μετάθεση προς την ΕΑΕ. Λίγο παρακάτω μάλιστα ο νομοθέτης μιλά για τριετία! Κατόπιν, στο προταθέν άρθρο αναφέρεται: “Οι εκπαιδευτικοί της παρούσας παραγράφου, οι οποίοι πέραν των προβλεπόμενων προσόντων διαθέτουν επιπλέον εξειδίκευση στην ελληνική νοηματική γλώσσα των κωφών και στη γραφή Braille των τυφλών που πιστοποιείται με βάση την παράγραφο 3 του άρθρου 7, μετατίθενται κατά προτεραιότητα σε σχολικές μονάδες τυφλών και κωφών.” Εδώ δίνεται η δυνατότητα στους μη έχοντες ως προσόν τη γνώση της γραφής braille ή ΕΝΓ να μετατίθενται σε σχολικές μονάδες τυφλών ή κωφών αν δεν υπάρχει άλλος με αυτά τα προσόντα!!! Η πρότασή μας είναι απλή και προφανής: Η γνώση της γραφής Braille και η επάρκεια της ΕΝΓ θα πρέπει να είναι απαραίτητη προυπόθεση αντίστοιχα για την τοποθέτηση σε σχολικές μονάδες τυφλών ή κωφών. Τι θα κάνει άλλωστε ένας εκπαιδευτικός (π.χ. ένας φιλόλογος) που δεν γνωρίζει ΕΝΓ με μαθητές κωφούς; Δημιουργική απασχόληση, ή μήπως παντομίμα;
Παρακάτω αναφέρεται: «Στις απομένουσες μετά τις μεταθέσεις κενές οργανικές θέσεις διορίζονται οι περιλαμβανόμενοι στους πίνακες διοριστέων του ΑΣΕΠ εκπαιδευτικοί ΕΑΕ της παρ.1 του άρθρου 16, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις». Εδώ έχουμε και σύγκρουση με το νόμο 1566/85 όπου στο άρθρο 15 παρ. δ’ αναφέρει: «Δεν επιτρέπεται η τοποθέτηση εκπαιδευτικών κατά το διορισμό τους σε σχολεία των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης. Κατ’ εξαίρεση είναι επιτρεπτή η τοποθέτηση κατά το διορισμό σε σχολεία των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης, εφόσον οι κενές θέσεις των σχολείων αυτών δεν μπορούν να καλυφθούν με μεταθέσεις εκπαιδευτικών αξαιτίας της έλλειψης αιτήσεων ενδιαφερομένων για μετάθεση». Επομένως θα πρέπει να προστεθεί ο περιορισμός αυτός.
Κατόπιν αναφέρεται: «Όταν δεν καλύπτονται τα κενά με μετάθεση ή διορισμό, αποσπώνται σε ΣΜΕΑΕ, Τμήματα Ένταξης, προγράμματα παράλληλης στήριξης, πρώιμης παρέμβασης και παροχής διδασκαλίας στο σπίτι, μόνιμοι εκπαιδευτικοί, ως ακολούθως:
α) Κατά προτεραιότητα εκπαιδευτικοί ΕΑΕ της παρ.1 του άρθρου 16».
Εδώ αναφέρεται πιθανώς στους εκπαιδευτικούς ΕΑΕ όπως τους έχει ιεραρχήσει παραπάνω με τα νέα προσόντα.
Στις αποσπάσεις, επίσης, ιεραρχούνται κατόπιν και εφόσον δεν καλυφθούν τα κενά με μετάθεση και διορισμό και με την περίπτωση α) ως εξής: «β) Ακολουθούν εκπαιδευτικοί, οι οποίοι πληρούν τις προϋποθέσεις τουλάχιστον μίας (1) εκ των κατωτέρω περιπτώσεων, κατά την ακόλουθη ιεράρχηση:
αα) Είναι κάτοχοι πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων ετήσιας επιμόρφωσης – εξειδίκευσης στην ΕΑΕ από Πανεπιστήμια ή από αναγνωρισμένους κρατικούς φορείς που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, αποδεδειγμένης διάρκειας τουλάχιστον τετρακοσίων (400) ωρών.
ββ) Έχουν προϋπηρεσία τουλάχιστον ενός διδακτικού έτους στις ανωτέρω δομές και προγράμματα.
γγ) Είναι γονείς παιδιών με ποσοστό αναπηρίας άνω του 67% .
δδ) Είναι κάτοχοι πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων επιμόρφωσης – εξειδίκευσης στην ΕΑΕ από Πανεπιστήμια ή από αναγνωρισμένους κρατικούς φορείς που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.
εε) Έχουν προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας.
γ) Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών». Καταρχάς εδώ βλέπουμε επαναφορά του καθεστώτος του 3699/08 αν η λέξη «ιεραρχήσει» ερμηνεύεται έτσι. Δηλ. ο έχων μεταπτυχιακό θα προηγείται πάντοτε του έχοντος προϋπηρεσία στην ΕΑΕ.
Σύμφωνα δε με την περίπτωση β) έχουμε τους κατόχους πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων αλλά χωρίς τον περιορισμό του 2010. Μήπως εδώ θα έχουμε μία άλλη «βιομηχανία» σεμιναρίων αυτή τη φορά για τους μόνιμους; Και πως εδώ αυτό αποτελεί προσόν ενώ παραπάνω και για τη στελέχωση δεν αναφέρεται ως προσόν το σεμινάριο 400 ωρών ούτε για μεταθέσεις αλλά ούτε και για αναπλήρωση; Δεν θα έπρεπε σε αυτή την περίπτωση να υπάρχει εναρμόνιση των προσόντων και όχι διαφοροποίηση;
Κατόπιν, επανέρχεται ως προσόν ο «γονέας που έχει τέκνο με αναπηρία 67%» για άλλη μια φορά κάτι που είχε αφαιρεθεί στο παρελθόν. Μάλιστα η διάταξη αυτή αφορά μόνον αποσπάσεις και όχι μεταθέσεις ούτε αναπληρωτές! Επιπλέον και ακολουθώντας την λογική αυτή, γιατί ειδικά ο γονέας παιδιού με αναπηρία και όχι αν είναι και ο ίδιος ανάπηρος; Άραγε πώς η γονεϊκή εμπειρία εξισώνεται με το ακαδημαϊκό προσόν; Η αναπηρία είναι εμπειρία, όπως επικαλείται και η ΕΣΑμεΑ και το Διεθνές Αναπηρικό Κίνημα, αλλά δεν μπορεί να αποτελεί τυπικό προσόν διορισμού ή πρόσληψης. Για ποιο λόγο προτείνεται αποκλειστικά στις δομές ΕΑΕ η διαχείριση της αναπηρίας με αυτό τον τρόπο και στη Γενική Εκπαίδευση δεν αξιοποιείται μια άλλη, μη ακαδημαϊκή και πιστοποιημένη ιδιότητα ως τυπικό προσόν για τη στελέχωση μιας αντίστοιχης δομής (λ.χ. η μόνιμη διαμονή ενός εκπαιδευτικού σε Πομακαχώρια της Ξάνθης τον καθιστά αυτομάτως ικανό για διδασκαλία σε μειονοτικά σχολεία;); Στο πλαίσιο της κοινωνικής πολιτικής και των θετικών μέτρων δράσης η μοριοδότηση ή η ποσόστωση σε διορισμούς και προσλήψεις μπορεί να αποβεί αποτελεσματική για την προώθηση της εργασιακής απασχόλησης των εν λόγω εκπαιδευτικών. Στη συνέχεια βλέπουμε ότι ακόμα και με μία επιμόρφωση χωρίς όριο ωρών (δηλαδή ακόμα και μίας ημέρας δηλαδή 6 ή 8 ωρών;) είναι επίσης αρκετή για να αποσπαστεί κάποιος μόνιμος στην ΕΑΕ!!!
Έχουμε μετά αναφορά για προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας χωρίς να διευκρινίζεται αν αυτά είναι προγράμματα για ανάπηρους μαθητές σύμφωνα με τον ν. 3966/11 άρθρο 56 παρ. 2 (τα οποία όπως γνωρίζουμε δεν έγιναν ποτέ) ή γενικά. Μήπως τελικά εισάγεται αυτή η διάταξη, χωρίς καμία λογική, αφού δεν σχετίζεται με την ΕΑΕ, η εν γένει ενισχυτική διδασκαλία; Η ενισχυτική διδασκαλία αφορά στα Αναλυτικά Προγράμματα Γενικής Εκπαίδευσης. Πώς σχετίζεται με την κατοχή γνώσεων για τη στελέχωση δομών ΕΑΕ; Με την τόσο εξαντλητική αναφορά υποπεριπτώσεων για τη δημιουργία μιας δεξαμενής εκπαιδευτικού δυναμικού για τη στελέχωση της ΕΑΕ ο νομοθέτης φαίνεται περισσότερο να προσπαθεί να εξοικονομήσει χρήματα μέσω της τοποθέτησης μόνιμων εκπαιδευτικών με ανεπαρκή ή καθόλου προσόντα («…διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά», πρόταση για άρθρο 21, παρ. 4γ) παρά να δικαιολογηθεί ότι προσπαθεί να προβλέψει το πιο ακραίο ενδεχόμενο έλλειψης εκπαιδευτικού προσωπικού. Στο τέλος και στην περίπτωση γ) – όπως προαναφέρθηκε στο τέλος της παραπάνω παραγράφου – δίνεται η δυνατότητα σε περίπτωση μη πλήρωσης των κενών σε δομές της ΕΑΕ να διατίθενται και εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα προσόν!!!!! Η στελέχωση της εκπαίδευσης με άτομα χωρίς επαρκείς σπουδές είναι αντιπαιδαγωγική πρακτική και οδηγεί σε επικίνδυνους πειραματισμούς.
Μάλιστα αναφέρεται ή συμμετοχή υποχρεωτικά σε προγράμματα επιμόρφωσης τη στιγμή που ήδη υπάρχουν αναπληρωτές με αυξημένα προσόντα και με μεγάλη προυπηρεσία σε όλες τις δομές της ΕΑΕ. Δεν διευκρινίζεται επίσης πώς θα γίνονται αυτά τα σεμινάρια επιμόρφωσης, από ποιον, και αν θα γίνονται αμισθί ή μέσω κάποιου προγράμματος (π.χ. ΕΣΠΑ).
Έχουμε επί σειρά ετών ζητήσει να υπάρξει οργανωμένα κρατική επιμόρφωση στην ΕΑΕ η οποία να γίνεται από τα ΠΕΚ και εκφράζουμε την αντίθεσή αλλά και την απορία μας γιατί όπως έχουμε καταλάβει αυτή έχει ανατεθεί στο ΙΕΠ! Στηρίχτηκαν άραγε οι αρμόδιοι σε κάποια ευρήματα που αποδεικνύουν την ακαταλληλότητα των ΠΕΚ και την καταλληλότητα του ΙΕΠ;
Ζητάμε όπου και όταν γίνεται αναφορά για επιμόρφωση να αποσαφηνίζεται ότι αυτή θα γίνεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από τα ΠΕΚ και όχι αόριστα: «από τους αρμόδιους φορείς».
Επισημαίνουμε την αντίφαση ότι την ίδια στιγμή που στο ΙΕΠ υπάρχει επιτροπή για την συνάφεια των διδακτορικών και μεταπτυχιακών τίτλων των αναπληρωτών που έχει θέσει πολύ αυστηρά κριτήρια (και πολύ σωστά για κάποια από αυτά) για να μπορούν να ενταχθούν στους πίνακες της ΕΑΕ, από την άλλη θα μπαίνουν στην ΕΑΕ και αυτοί που δεν θα διαθέτουν κανένα προσόν!
Φυσικά για την ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου ΕΑΕ ή για τα ζητήματα ασφαλείας τόσο των μαθητών όσο και των εκπαιδευτικών δεν γίνεται κουβέντα! Αλήθεια πώς ενώ μέχρι τώρα ακούγαμε να κατηγορούνται και να δαιμονοποιούνται τα σεμινάρια, τα μεταπτυχιακά, τα διδακτορικά και οι λοιπές επιμορφώσεις, τώρα η Πολιτεία θα επιτρέπει να μπουν όλοι χωρίς προσόντα στην ΕΑΕ και εξωραίζει το θέμα απλά μέσω μίας επιμόρφωση που θα καλύψει τα πάντα; Εν κατακλείδι και με δεδομένο ότι πρόσφατα ο υπουργός μίλησε για νέο σύστημα αναπληρωτών μετά από συζήτηση με όλους τους φορείς, ώστε αυτό να ισχύσει από το παραπάνω έτος (2017-18), γεννάται το ερώτημα:
Γιατί μέσα στον Αύγουστο και χωρίς καμμία συζήτηση ούτε με τους επιστημονικούς και συνδικαλιστικούς φορείς αλλά ούτε και στην επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων, αιφνιδιαστικά κατεβαίνουν αυτά τα τόσο σοβαρά ζητήματα όταν:1. οι μεταθέσεις έχουν ήδη γίνει για το 2016-17,
2. οι αποσπάσεις έχουν ήδη γίνει για το 2016-17,
3. οι αναπληρωτές θα προσληφθούν με το ισχύον καθεστώς φέτος. Γιατί πραγματικά υπάρχει αυτή η βιασύνη για κάτι που έτσι κι αλλιώς θα εφαρμοστεί το 2017-18;
Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη τροπολογία αναφέρεται κατά το ήμισυ σε θέματα στελέχωσης των δομών της ΕΑΕ, σε συνδυασμό με τα επιχειρήματα της αιτιολογικής έκθεσης περί άρσης αδικιών και αποτελεσματικής λειτουργίας των δομών ΕΑΕ, μας οδηγεί στο να συμπεράνουμε ότι η εν λόγω τροπολογία συγγράφηκε με το σκεπτικό εξοικονόμησης κονδυλίων για τη στελέχωση αυτών των δομών (π.χ. λιγότερες προσλήψεις αναπληρωτών) παρά για την ποιοτική ενίσχυσή τους και την εύρυθμη λειτουργία τους.
Μήπως δεν έχουν εξασφαλιστεί άλλα προγράμματα ΕΣΠΑ ή πιστώσεις από το ΠΔΕ, οι μόνιμες τα τελευταία χρόνια πηγές μισθοδοσίας της ΕΑΕ σε επίπεδο αναπληρωτών, και υπάρχει βιασύνη να καλυφθούν τα κενά τις επόμενες χρονιές με προχειρότητα και με το ήδη υπάρχον μόνιμο εκπαιδευτικό δυναμικό που δεν επαρκεί λόγω και μη διεξαγωγής ΑΣΕΠ ΕΑΕ;
Γιατί όλα αυτά τα οποία όχι μόνον δεν στηρίζονται επιστημονικά αλλά και δεν είναι προς όφελος της ΕΑΕ και γιατί τέτοια περιφρόνηση όχι μόνον για τους αναπληρωτές που στηρίζουν τόσα χρόνια την ΕΑΕ αλλά και για τους ανάπηρους μαθητές;
Το Υπουργείο Παιδείας έχει πολλάκις αναφερθεί στον στόχο της ενταξιακής εκπαίδευσης. Προκειμένου να επιτευχθεί ο συγκεκριμένος στόχος δεν αρκεί να επιχειρεί να λύσει -με το λανθασμένο προτεινόμενο σκεπτικό- μόνο το θέμα της στελέχωσης. Απαιτείται μια πιο ολοκληρωμένη πρόταση σε επίπεδο και παιδαγωγικών-εκπαιδευτικών θεμάτων που πρέπει να συνταχθούν σε ένα ενιαίο κείμενο (λ.χ. νέα Αναλυτικά Προγράμματα). Για τα ΤΕΕ Ε.Α.:
Η γενική παρατήρηση εδώ είναι ότι για πρώτη φορά δίδεται λύση ώστε οι απόφοιτοι των ΕΕΓ/ΤΕΕ Α’ βαθμίδας να μπορούν να συνεχίσουν στη λυκειακή βαθμίδα, δηλαδή γίνεται το αυτονόητο. Επίσης αποσαφηνίζονται οι αντιστοιχίες σε περίπτωση μεταγραφών μαθητών κάτι που είχε εισαχθεί στο νομοσχέδιο ΕΑΕ που αν και βγήκε στη διαβούλευση δύο φορές τελικά δεν πρόλαβε να ψηφιστεί. Όλα τα αναγραφόμενα στο κομμάτι αυτό είναι πραγματικά θετικά και μένει στην πράξη να καταγραφούν τα αποτελέσματα προκειμένου για τυχόν αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις. Επιφυλάξεις διατηρούμε για τον ανώτατο αριθμό μαθητών που ορίζεται στους 10, αριθμός που θεωρούμε ότι ίσως αποδειχτεί υπερβολικός στην εφαρμογή ειδικά για μαθητές με ΔΕΠ-Υ, αυτισμό κλπ. Είναι θετική στην τροπολογία η πρόβλεψη μείωσης του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα σε εξαιρετικές περιπτώσεις αλλά πρέπει να προσεχθεί καθώς μπορεί να αποδειχτεί χρονοβόρα η έγκριση αυτή.
Στην αντικατάσταση της περ. γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 8 του
ν. 3699/2008 έχουμε να παρατηρήσουμε: Αναφέρεται: «Στην Α΄ τάξη Γυμνασίου δύνανται να εγγράφονται, κατόπιν γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ, μαθητές απόφοιτοι Γενικού ή Ειδικού Δημοτικού Σχολείου και της Α΄ή Β΄ τάξης των ΕΕΕΕΚ. Δικαίωμα πρώτης εγγραφής έχουν οι μαθητές έως το 16ο έτος της ηλικίας τους». Αν είναι απόφοιτοι της Α ή της Β τάξης ΕΕΕΕΚ τότε προφανώς (ή πιθανώς) θα έχουν υπερβεί το 16ο έτος.
Επίσης: “Oι κάτοχοι απολυτηρίου Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου δύνανται να συνεχίσουν τη φοίτησή τους, κατόπιν σχετικής γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ: i) στην Α΄ τάξη Λυκείου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου, ii) στην Α΄ τάξη του Γενικού Λυκείου, iii) στην Α΄ τάξη του Ειδικού Λυκείου, iv) στην Α΄ τάξη του Επαγγελματικού Λυκείου, v) στην Α΄ τάξη του Εσπερινού Επαγγελματικού Λυκείου και vi) σε ΔΙΕΚ ενηλίκων αποφοίτων υποχρεωτικής εκπαίδευσης.” Εδώ παρατηρούμε ότι τα μεταγυμνασιακά ΔΙΕΚ έχουν καταργηθεί. Μάλλον εννοούνται λοιπόν τα ΣΕΚ ΕΑ, εκτός αν τελικά υπάρχει πρόθεση μετονομασίας των ΣΕΚ ΕΑ σε «ΔΙΕΚ ενηλίκων αποφοίτων ΥΕ».
Αναφέρει η τροπολογία: «Σε περίπτωση επανεγγραφής μαθητή σε διαφορετικό τομέα-ειδικότητα από αυτήν που αποφοίτησε, για την εύρυθμη λειτουργία της σχολικής μονάδας, ο μαθητής δύναται να παρακολουθεί τα μαθήματα Γενικής Παιδείας και να απαλλάσσεται από τις εξετάσεις των μαθημάτων αυτών.» Αυτό είναι μία σημαντική διαφορά από την γενική εκπαίδευση και κρίνεται ορθή αφού οι μαθητές των ΣΜΕΑΕ δεν μπορούν να έχουν κενά στο ωρολόγιο πρόγραμμά τους. Η τροπολογία συνεχίζει και αναφέρει: «Κάθε απόφοιτος μαθητής του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου δύναται να επανεγγραφεί και να φοιτήσει σε ένα (1) μόνο ακόμα πρόγραμμα ειδικότητας του ίδιου ή διαφορετικού τομέα, ύστερα από γνωμάτευση ΚΕΔΔΥ, η οποία λαμβάνει υπόψη αξιολόγηση του συλλόγου διδασκόντων.» Εδώ μπαίνει ένας περιορισμός ο οποίος δεν υπάρχει στην Γενική εκπαίδευση όπου ο απόφοιτος του ΕΠΑΛ μπορεί να κάνει όσες ειδικότητες θέλει. Δεν είναι κατανοητό ούτε και αποδεκτό να γίνεται αυτή η διάκριση.
Τέλος θέλουμε να επισημάνουμε ότι το ΕΠΕ δεν αιτιολογείται γιατί πρέπει να υπάρχει για όλους τους μαθητές (δηλαδή τι ρόλο θα έχει το αναλυτικό πρόγραμμα τότε αν όλοι έχουν ΕΠΕ; θα είναι ένα απλό εγχειρίδιο;) όπως και το γεγονός ότι δεν αναφέρεται στο άρθρο ποιος το σχεδιάζει και άλλες λεπτομέρειες που στην προηγούμενη νομοθεσία αναγράφονταν (για το ΕΠΕ που ίσχυε στις δομές ΕΑΕ της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης – Τ.Ε. και Π.Σ.)
Προσθέτουμε ότι είμαστε αντίθετοι με την «γνωμοδότηση από το ΙΕΠ» καθώς το ΝΠΙΔ δεν έχει αυτοτελές γραφείο ΕΑΕ , αν και έχει σύμβουλο Α’ ΕΑΕ! Εφόσον μελλοντικά ιδρυθεί γραφείο ΕΑΕ με νόμο, ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΦΟΥ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Α’ ΕΑΕ, τότε η γνωμοδότηση μπορεί να έχει έννοια, διαφορετικά εκφράζουμε την άποψη ότι αυτό θα είναι χρονοβόρο, νομικά αστήριχτο και ίσως τελικά αδιέξοδο. Για τα ΕΕΕΕΚ:
Αρχικά η γενική παρατήρηση είναι ότι δεν έχει καμμία σχέση το κείμενο των ΤΕΕ Ε.Α. με αυτό των ΕΕΕΕΚ όσον αφορά την δομή αυτή.
Κατόπιν πρέπει να παρατηρήσουμε πως είναι θετική στην τροπολογία η πρόβλεψη μείωσης του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα και στα ΕΕΕΕΚ, σε εξαιρετικές περιπτώσεις χωρίς τον μέχρι σήμερα αριθμητικό περιορισμό. Εντούτοις ίσως αποδειχτεί χρονοβόρα η διαδικασία έγκρισης των τμημάτων αυτών. Θετική και η διόρθωση του 4186/2013 περί των 6 τάξεων όπως και τη δυνατότητα πρακτικής στα εργαστήρια του σχολείου.
Τα ΕΕΕΕΚ όμως πισωγυρίζουν αφού επανέρχονται στη λογική του ν.2817/2000 όπου «υπάγονταν στη Δ/νση Δ.Ε.» κάτι που σήμαινε μόνον διοικητική υπαγωγή. Τούτο σήμαινε – και δυστυχώς επανέρχεται – ότι τα ΕΕΕΕΚ θα είναι και πάλι διδακτικά αδιαβάθμητα!!!! Αυτή η άποψη ενισχύεται από το γεγονός ότι ουδέν αναφέρεται γα το απολυτήριο ή το πτυχίο που θα λαμβάνουν οι απόφοιτοί τους και την ακαδημαϊκή του αξία.
Επίσης διαγράφεται (?) η πρόταση για τις απουσίες των ΕΕΕΕΚ που υπήρχε στον ν.4186/2013. Σας υπενθυμίζουμε ότι, στη δευτεροβάθμια, οι σοβαρές αναπηρίες και οι σοβαρές ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες συναντώνται στα ΕΕΕΕΚ και τα όρια των απουσιών στα σχολεία αυτά δεν έχουν νόημα όπως σωστά είχε προβλέψει ο νομοθέτης στον ν.4186/2013 άρθρο 28.
Επίσης θέλουμε να επισημάνουμε ότι το ΕΠΕ δεν αιτιολογείται γιατί πρέπει να υπάρχει για όλους τους μαθητές (δηλαδή τι ρόλο θα έχει το αναλυτικό τότε αν όλοι έχουν ΕΠΕ; θα είναι ένα απλό εγχειρίδιο;) όπως και το γεγονός ότι δεν αναφέρεται στο άρθρο ποιος το σχεδιάζει και άλλες λεπτομέρειες που στην προηγούμενη νομοθεσία αναγράφονταν (για το ΕΠΕ που ίσχυε στις δομές ΕΑΕ της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης – Τ.Ε. και Π.Σ.)
Προσθέτουμε ότι είμαστε αντίθετοι με την «γνωμοδότηση από το ΙΕΠ» καθώς το ΝΠΙΔ δεν έχει αυτοτελές γραφείο ΕΑΕ , αν και έχει σύμβουλο Α’ ΕΑΕ! Επαναλαμβάνουμε ότι εφόσον μελλοντικά ιδρυθεί γραφείο ΕΑΕ με νόμο, ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΦΟΥ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Α’ ΕΑΕ, τότε η γνωμοδότηση μπορεί να έχει έννοια, διαφορετικά εκφράζουμε την άποψη ότι αυτό θα είναι χρονοβόρο, νομικά αστήριχτο και ίσως τελικά αδιέξοδο. Στο σημείο αυτό ζητάμε να δημοσιοποιήσετε τις προτάσεις που υπέβαλλαν οι επιτροπές τόσο των ΤΕΕ Ε.Α. όσο και των ΕΕΕΕΚ οι οποίες ορίστηκαν με την Υ.Α. 120017/Δ3 της 20.7.2016.Ύστερα από όλα τα παραπάνω ζητάμε όπως:
Αποσυρθεί το κομμάτι με τα νέα «προσόντα» ειδικής αγωγής και να ξεκινήσει διάλογος με όλους τους φορείς ώστε σε εύλογο χρονικό διάστημα να υπάρξει μία ολοκληρωμένη, σοβαρή και υλοποιήσιμη πρόταση. Χρόνος υπάρχει αφού αυτά θα εφαρμοστούν από το 2017-18.
Αποσυρθεί το κομμάτι των ΕΕΕΕΚ αφού υποβαθμίζει τα σχολεία αυτά και τα επιστρέφει 16 χρόνια πίσω! Προτείνουμε τέλος, να συνταχθεί νέος νόμος ΕΑΕ με ταυτόχρονη ακύρωση όλων των προηγουμένων νόμων, διατάξεων κλπ και να ληφθεί υπόψη, ξεπερνώντας κομματικές αντιπαραθέσεις, που έτσι κι αλλιώς δεν πρέπει να έχουν καμία θέση στην εκπαίδευση, το ν/σ το οποίο δύο φορές είχε περάσει από διαβούλευση αλλά δεν πρόλαβε να πάει στη Βουλή και η συγγραφή του οποίου δεν είχε κομματικό χαρακτήρα! Χαιρετίζουμε και αναγνωρίζουμε μάλιστα ότι αρκετά στοιχεία έχουν αντληθεί από αυτό, τόσο στο κομμάτι που αφορά τα ΤΕΕ Ε.Α. όσο και κάποια λίγα για τα ΕΕΕΕΚ όπως η διαγραφή της «κατάρτισης».
Θεωρούμε ότι πρέπει η χρονιά 2016-17 θα πρέπει να είναι χρονιά σοβαρής προετοιμασίας για ένα νέο σύγχρονο τοπίο στην ΕΑΕ χωρίς αιφνιδιασμούς, συντεχνιακές τακτοποιήσεις και προσωπικές επιδιώξεις.
το Δ.Σ.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
Αρ.αποφ.ίδρυσης:18/21014 Πρωτοδικείο ΙΛΙΟΥ
Αθήνα 14/08/16
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Θέμα: Τοποθέτηση του συλλόγου μας αναφορικά με την τροπολογία για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση την οποία κατέθεσε το Υπουργείο Παιδείας στο Νομοσχέδιο για την «ελληνόγλωσση και διαπολιτισμική εκπαίδευση».
Η εκπαίδευση, της οποίας η εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες(ΕΕΑ) αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα, είναι ζήτημα πολιτικής. Δεδομένων δε των σχετικών δεσμεύσεων της Ελλάδας, που αφορούν σε βασικά δικαιώματα των ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή/και αναπηρία, η πολιτική αυτή οφείλει να διαμορφώνει ένα τέτοιο πλαίσιο, σε θεσμικό και νομοθετικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο αξιών και στάσεων, που να προωθεί την ένταξη/συμπερίληψη των μαθητών με ΕΕΑ ή/και αναπηρία στο γενικό σχολείο διασφαλίζοντας την πρόσβασή τους σε ισότιμη ποιοτική εκπαίδευση. To παρόν σχέδιο νόμου για την ειδική εκπαίδευση έρχεται να προωθήσει στην πράξη μια τέτοιου είδους πολιτική εναρμονιζόμενο πλήρως με τα όσα πρεσβεύει η Διακήρυξη της Salamanca στα πλαίσια της φιλοσοφίας για ένα σχολείο για όλους.
Υπενθυμίζουμε ότι το 2011, αντίθετα προς την αναμενόμενη (σύμφωνα με τα επιστημονικά δεδομένα και τις διεθνείς τάσεις) εξέλιξη, με το άρθρο 56 παρ.1 του νόμου 3966 η ΕΑΕ αποκόπτεται από το σώμα της ενιαίας γενικής εκπαίδευσης μέσα από τον αποχαρακτηρισμό των οργανικών θέσεων στις ΣΜΕΑΕ, Τ.Ε. & ΚΕΔΔΥ των δάσκαλων και νηπιαγωγών ειδικής αγωγής από ΠΕ70 και ΠΕ60 σε ΠΕ71 και ΠΕ61 (οργανικές των αναπληρωτών αποφοίτων των τμημάτων ειδικής αγωγής) αντίστοιχα. Μέσα από τη ρύθμιση του συγκεκριμένου άρθρου οι περίπου 2.500 και πλέον μόνιμοι εκπαιδευτικοί ο οποίοι θεμελίωσαν την ειδική εκπαίδευση στην Ελλάδα, στήριξαν και συνεχίζουν να στηρίζουν με τις υπηρεσίες τους την ΕΑΕ, ενώ διέθεταν και διαθέτουν όλα τα τυπικά προσόντα τόσο για να διδάξουν στην ειδική όσο και στη γενική εκπαίδευση, έχασαν τις οργανικές τους θέσεις με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται. Άλλωστε το σημαντικότατο αυτό ζήτημα της μετατροπής των οργανικών θέσεων των μονίμων δασκάλων και νηπιαγωγών ΕΑΕ είχε επισημανθεί και από την ΔΟΕ σε δημοσίευση της στις 08/05/14 με αριθμό πρωτοκόλλου 853.
Το εν λόγω νομοσχέδιο με την κατάργηση του αρ.56 έρχεται να δικαιώσει τους μονίμους εκπαιδευτικούς για την απώλεια των οργανικών θέσεων τους και να διασφαλίσει τα εργασιακά τους κεκτημένα, αντιμετωπίζοντας την ίδια στιγμή ισότιμα και τους αποφοίτους των τμημάτων ειδικής αγωγής, χωρίς να τους αποκόπτει από το δικαίωμα της εργασίας στην ΕΑΕ.
Ως σύλλογος θεωρούμε ότι κινείται σε θετική κατεύθυνση και έχουμε την πεποίθηση ότι θα αποτελέσει την βάση για την λήψη περεταίρω ουσιαστικών αποφάσεων που αφορούν την συμπεριληπτική εκπαίδευση. Για όλους τους παραπάνω λόγους στηρίζουμε το νομοσχέδιο στο σύνολό του και ειδικότερα , στηρίζουμε:
• Την Κατάργηση της παρ.1 αρ. 56 του ν. 3966 του 2011.
• Την Κατάργηση του διακριτικού .50 ώστε να αρθούν οι οποιεσδήποτε στρεβλές εντυπώσεις ότι οι αναπληρωτές ΠΕ60.50 και ΠΕ70.50 αποτελούν διαφορετικό κλάδο από αυτό του Δασκάλου ΠΕ70 και νηπιαγωγού ΠΕ60, με αποτέλεσμα να επιδιώκεται από αντίστοιχες ομάδες αναπληρωτών η μη προσμέτρηση της προϋπηρεσίας τους στου πίνακες αναπληρωτών ΠΕ70 &ΠΕ60 γενικής εκπαίδευσης αλλά και ταυτόχρονα να διακινδυνεύει να διαχωριστεί η προϋπηρεσία των μονίμων εκπαιδευτικών δασκάλων ΠΕ70 και νηπιαγωγών ΠΕ60 που υπηρετούν στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Επιπλέον:
• Αντιτιθέμεθα σε οποιαδήποτε πρόταξη των αποφοίτων των τμημάτων ειδικής αγωγής ΠΕ71 &ΠΕ61 όπως προβλέπεται στην με αριθ. 128005/Δ2/08-08-2014 (ΦΕΚ 2217/13.08.2014 τ.Β΄) υπουργική απόφαση του Α. Λοβέρδου και ζητούμε την κατάργηση της.
• Θα θέλαμε επίσης να τονίσουμε ότι στην παρ.2 περ. αα) και ββ) θα πρέπει να συμπληρωθεί ο όρος μεταπτυχιακά/διδακτορικά στην σχολική ψυχολογία. Η προσθήκη της εξειδίκευσης στην σχολική ψυχολογία, η οποία ανέκαθεν αναγνωρίζονταν ως προσόν εξειδίκευσης στην εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, επιβάλλεται από το ίδιο το αντικείμενο της, που είναι η μελέτη και αξιολόγηση των διαδικασιών και των παραγόντων που επηρεάζουν την μάθηση, ο σχεδιασμός και η εφαρμογή παρεμβάσεων που στοχεύουν στην ενίσχυση της μάθησης των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και η δημιουργία και διασφάλιση των συνθηκών για την αποτελεσματικότερη συμμετοχή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία.
• Προτείνουμε την συνέχιση της ίδρυσης των τμημάτων ένταξης σε δημοτικά σχολεία και νηπιαγωγεία . Ειδικά στην προσχολική εκπαίδευση πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στην δημιουργία Τμημάτων Ένταξης – δημιουργία Τ.Ε σε κάθε νηπιαγωγείο , καθώς η έγκαιρη αντιμετώπιση των δυσκολίων των παιδιών πριν την μετάβαση τους στο δημοτικό σχολείο είναι καθοριστική για την μετέπειτα εξέλιξη τους.
Κλείνοντας προτείνουμε την Θεσμοθέτηση ενός ενιαίου νόμου για ειδική και γενική εκπαίδευση. Η ξεχωριστή νομοθέτηση για την εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες αποτελεί εξ ορισμού διάκριση σε βάρος των ατόμων με αναπηρία επισημαίνεται και από την Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (2014).
ΘΕΜΑ: Παρατηρήσεις και προτάσεις για την ρύθμιση θεμάτων ΕΑΕ που κατατέθηκε στο ν/σ «Ρυθμίσεις για την Ελληνόγλωσση Εκπαίδευση, τη διαπολιτισμική εκπαίδευση και άλλες διατάξεις» Σας καταθέτουμε τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις μας επί του άρθρου: Για τα προσόντα ΕΑΕ: H γενική παρατήρηση είναι ότι εντελώς αναίτια και αδικαιολόγητα, η ειδική αγωγή και εκπαίδευση υποχωρεί πάλι στις αρχές της δεκαετίας του 2000 κάτι που είναι αξιοπερίεργο. Οι υπηρετούντες αναπληρωτές της ΕΑΕ κυριολεκτικά πετιούνται από την επόμενη χρονιά 2017-18 – έτος εφαρμογής των ρυθμίσεων αυτών – ενώ συνθλίβονται στην κυριολεξία οι μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες αφού τίθεται, τόσο εξόφθαλμα, εν αμφιβόλω το παρεχόμενο εκπαιδευτικό έργο. Αποδεικνύεται στην πράξη ότι η Ε.Α.Ε. είναι η πρώτη προτεραιότητα του υπουργείου μόνον στη ρητορική της επικοινωνίας.
Η φιλοσοφία του άρθρου είναι διασπαστική, ακολουθώντας τη φιλοσοφία του «διαίρει και βασίλευε» αφού βάζει σε διαδικασία σύγκρουσης διάφορες υποομάδες της εκπαίδευσης: ΠΕ71 με ΠΕ70, ΠΕ 71 με ΠΕ70.50, ΠΕ70 με ΠΕ70.50, αντίστοιχα τους ΠΕ61, μόνιμους με αναπληρωτές, τεχνολόγους με γενικής παιδείας κλπ.
Αλήθεια εξέτασε το υπουργείο πώς φτάσαμε ως εδώ, γιατί δηλαδή η ΕΑΕ στηρίζεται κατά 80% ή και περισσότερο σε αναπληρωτές και μάλιστα μέσω ΕΣΠΑ; Γιατί ουδέποτε συμμετείχαν οι ΠΕ71/61 σε διαγωνισμό ΑΣΕΠ και τι έγινε ο διαγωνισμός που θα γινόταν για την ΕΑΕ;
Τι συνέβη στα χρόνια των “παχέων αγελάδων” 2000-2009, δηλαδή προ- κρίσης, αλλά και το 2010-2012 και φτάσαμε στο σημείο αυτό; Δεν αφήνουμε απέξω τα χρόνια 2012, 2013, 2014, 2015, αλλά τότε ήταν ήδη διαμορφωμένη η κατάσταση!
Αναγνωρίζουμε ότι η σημερινή αλλά και η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου (κ.κ.Κουράκης-Φίλης) βρήκαν μία τραγική κατάσταση αλλά αφενός ο τρόπος αντιμετώπισης και διαχείρισης δεν είναι αυτό το άρθρο του ν/σ, αφετέρου πρέπει να διερευνηθεί τι συνέβη και φτάσαμε εδώ ώστε να μην γίνουν πάλι τα ίδια και να αποφευχθούν κακοτοπιές….. Προχωράμε στην πλήρη ανάλυση του άρθρου:
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 10 του ν.3699/08 που αντικαθίσταται, η νέα ρύθμιση είναι περιττή διότι στις ΣΜΕΑΕ ποτέ δεν υπήρχε πρόβλημα συμμετοχής των μελών του ΕΕΠ και του ΕΒΠ. Συμμετείχαν (ΕΕΠ & ΕΒΠ) κανονικά στο «Σύλλογο Προσωπικού» όπως ονομάζεται στο ΦΕΚ 449 του 2007 και είναι θεσμός από τότε. Το πρόβλημα εντοπίζεται στα Σχολεία Τυπικής Εκπαίδευσης όπου πολλές φορές οι εκπαιδευτικοί της Παράλληλης στήριξης (Π.Σ.) και των Τμημάτων Ένταξης (Τ.Ε.) δεν συμμετέχουν στους Συλλόγους Διδασκόντων κάτι που θα έπρεπε να προβλέπεται αλλά δεν λύνεται ούτε αγγίζεται με την παράγραφο αυτή. Έτσι εδώ προτείνουμε πως θα πρέπει να γίνει πρόβλεψη για συμμετοχή στους συλλόγους διδασκόντων στα Σχολεία Γενικής Εκπαίδευσης των μελών ΕΕΠ και ΕΒΠ και των διδασκόντων εκπαιδευτικών των Π.Σ. και των Τ.Ε.
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 16 του ν.3699/08 που αντικαθίσταται στο αα) και ββ) δεν αναφέρεται ως προσόν για την στελέχωση των δομών της ΕΑΕ, διδακτορικό δίπλωμα και μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών στην Σχολική Ψυχολογία κάτι που ως τώρα ίσχυε και σαφώς πρέπει να συνεχίσει να ισχύει. Εδώ έχουμε επαναφορά στον ν.3194/03 που δεν περιελάμβανε το διδακτορικό και μεταπτυχιακό τίτλο στη Σχολική Ψυχολογία ως προσόν.
Επίσης, στο αα) και στο ββ) βλέπουμε με έκπληξη πάλι τη διατύπωση «πτυχίο πανεπιστημίου». Αυτό στο παρελθόν είχε επισημανθεί ότι έπρεπε να αντικατασταθεί με τη διατύπωση «πτυχίο ΑΕΙ ή ΑΤΕΙ» ή έστω μόνον «πτυχίο ΑΕΙ» ώστε να καλύψει και τους αποφοίτους ΑΤΕΙ αλλά και τους αποφοίτους της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών αλλά και ενδεχόμενα άλλα ΑΕΙ τα οποία δεν χαρακτηρίζονταν ως Πανεπιστήμια. Σημειώνουμε εδώ ότι έχουν αγνοηθεί παντελώς οι ΤΕ1 που ήδη υπηρετούν στις ΣΜΕΑΕ και μάλιστα κάποιοι οργανικά (αλήθεια πώς θα καλυφθούν οι θέσεις αυτές σε περίπτωση συνταξιοδοτήσεων ή αν χρειαστεί να καλυφθούν λειτουργικά τυχόν κενά τους;) όπως και οι ΔΕ1 εργαστηριακοί βοηθοί οι οποίοι ήδη υπηρετούν κάποιοι οργανικά και άλλοι με αποσπάσεις!
Στο δδ) ως προσόν για την στελέχωση των δομών της ΕΑΕ είναι πλέον η πενταετία (ήτοι 60 μήνες) αντικαθιστώντας την τριετή διδακτική υπηρεσία (ήτοι 30 μήνες), κάτι που κρίνουμε άκρως υπερβολικό τη στιγμή μάλιστα που παρακάτω δίνει το δικαίωμα ακόμα και χωρίς κανένα προσόν να στελεχώνουν τις δομές της ΕΑΕ μόνιμοι εκπαιδευτικοί με μετάθεση ή απόσπαση. Πάλι εδώ έχουμε επαναφορά στον ν.3194/2003 που επίσης προέβλεπε πενταετία. Επιπλέον αποκλείονται, κακώς, οι έχοντες σεμινάρια διάρκειας 400 ωρών μέχρι το 2010 αν και αυτό αποτελούσε μέχρι τώρα προσόν ένταξης και στελέχωσης των δομών της ΕΑΕ και μεγάλο μέρος της προϋπηρεσίας έχει κτηθεί με αυτό το ακαδημαικό προσόν.
Δηλαδή γίνεται ακύρωση εκ των υστέρων ενός προσόντος που ήδη έχουν οι εκπαιδευτικοί. Πάλι δηλαδή η φιλοσοφία της αναδρομικότητας η οποία (ορθά) απορρίφθηκε στα μεταπτυχιακά!
Εντυπωσιακή είναι η καρατόμηση του κλάδου ΠΕ11 αφού πλέον μόνον οι έχοντες ειδικότητα θα μπορούν να μπαίνουν στην ΕΑΕ αν φυσικά δεν έχουν μεταπτυχιακό ή διδακτορικό. Γίνεται εδώ απόρριψη μέρους πτυχίων μίας σχολής! Η ΕΑΕ είναι ένα υποσύστημα στην εκπαίδευση στο οποίο χρειάζεται περαιτέρω εξειδίκευση – επιμόρφωση πέραν της ειδικότητας που αποκτάται με το βασικό τίτλο σπουδών και η οποία πιστοποιείται κυρίως με την απόκτηση μεταπτυχιακού τίτλου ή με τον ανώτερο τίτλο αυτόν του διδακτορικού. Η εκπαίδευση των μαθητών από μη εξειδικευμένο προσωπικό τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο, κάθε άλλο παρά αναβάθμιση υποδηλώνει. Το παρόν ν/σ με την κατάργηση της εξειδίκευσης καταργεί την προέκταση .01 για τους εκπαιδευτικούς φυσικής αγωγής και το .50 για τις λοιπές ειδικότητες με σκοπό την κάλυψη θέσεων στην ΕΑΕ από μόνιμους εκπαιδευτικούς χωρίς τα αναγκαία αυξημένα προσόντα!
Το εε) δεν αναφέρει ότι προτάσονται οι ΠΕ61/71 όπως είναι φυσικό αφού είναι κάτοχοι βασικού πτυχίου στην ΕΑΕ. Άραγε για το υπουργείο είναι το ίδιο ένας ΠΕ71 με μεταπτυχιακό στην ΕΑΕ με έναν ΠΕ70 που επίσης έχει μεταπτυχιακό στην ΕΑΕ; Επιπλέον στο εξής για το υπουργείο ο μαθηματικός με μεταπτυχιακό στη φυσική θα εντάσσεται ισότιμα (και) στον κλάδο των φυσικών δηλαδή ισότιμα με τους έχοντες βασικό πτυχίο φυσικού; Ποιο το νόημα τότε του διαφορετικού κωδικού των ΠΕ70 και ΠΕ71; Μήπως επειδή πρέπει οι ΠΕ71 να αποκλειστούν από τη γενική εκπαίδευση; εκεί δηλαδή που κρίνονται ικανοί να διδάσκουν σε παράλληλη στήριξη ή σε Τ.Ε. διδάσκοντας την ίδια ακριβώς ύλη αλλά μη ικανοί για να διδάξουν σε όλη την τάξη; Αλήθεια θεωρεί το υπουργείο ότι ένα μεταπτυχιακό (συνήθως μονοετές) είναι το ίδιο με 4 χρόνια σπουδών στην ΕΑΕ και με αρκετά εξάμηνα πρακτικής; Τελικά είναι υπεύθυνη άραγε στάση να μπαίνουν με ευθύνη των υπευθύνων, σε διαδικασία διαμάχης δύο αξιόλογοι κλάδοι αποτέλεσμα διαχρονικών παλινδρομήσεων;
Και αυτό όταν έχει ήδη ληφθεί, όπως φαίνεται, η απόφαση να «τελειώσουν» και οι δύο κλάδοι αφού πλέον δεν θα υπάρχουν από το 2017-18 παρά ελάχιστες θέσεις γι αυτούς αφού λόγω των προηγούμενων ρυθμίσεων (ολοήμερα κλπ) πλεονάζουν τεράστιοι αριθμοί μόνιμων δασκάλων στα γενικά δημοτικά που θα οδηγηθούν ακόμα και χωρίς τα προσόντα ΕΑΕ στις δομές της ειδικής εκπαίδευσης!!!!!
Πρόταση: Αν το υπουργείο δεν έχει τι να κάνει με τους πλεονάζοντες δασκάλους (ή και εκπαιδευτικούς δευτεροβάθμιας, κυρίως τεχνικών ειδικοτήτων αλλά και πληροφορικών και γυμναστών), μπορεί είτε να μειώσει τον αριθμό των μαθητών ανά τμήμα προς όφελος των μαθητών, είτε να εφαρμόσει προγράμματα συνδιδασκαλίας από δύο εκπαιδευτικούς σε ειδικές περιπτώσεις, είτε ακόμα και να μειώσει το εβδομαδιαίο ωράριο διδασκαλίας κάτι που άλλωστε αποτελούσε και προεκλογική δέσμευση (τουλάχιστον για την Δ.Ε.).
Τέτοιες μεταρρυθμίσεις θα ήταν επωφελείς για τους μαθητές και έχουν προφανή και αυτονόητη επιστημονική τεκμηρίωση.
Επίσης στο εε) αναφέρεται πως τα προσόντα που αναφέρονται ισχύουν και για μετάθεση, διορισμό, ΑΠΟΣΠΑΣΗ ή αναπλήρωση ενώ παρακάτω αναφέρει έως και κανένα προαπαιτούμενο για τις αποσπάσεις.
Καταργούνται οι περιπτ. γ’ και δ’ της παρ.1 του άρθρου 19 του ν.3699/08 καθώς και οι υποπαράγραφοι 1.3, 1.4 της παρ. 1 του άρθρου 20 του ν.3699/08 και η παρ. 1 του άρθρου 56 του ν.3966/11. Το .50 δεν μεταβάλλει τον κλάδο κι εδώ απλά θα έπρεπε να καταργηθεί η λέξη «ΚΛΑΔΟΣ» από τη διατύπωση του 3699/08 διότι το .50 απλά δηλώνει προσόντα ΕΑΕ και μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το Υπουργείο μέσω του ΟΠΣΥΔ για να έχει μια εικόνα του δυναμικού του. Το .50 δεν εμπόδισε καμία μετάθεση ή απόσπαση από και προς την ΕΑΕ και το υπουργείο το γνωρίζει αυτό. Το .50 εισήχθη όχι για να μεταβάλλει τον κλάδο, αφού αν είχε γίνει κάτι τέτοιο τότε θα έπρεπε να χρειάζεται μετάταξη και όχι μετάθεση από και προς στην ΕΑΕ αλλά για καθαρά λόγους τεχνικής φύσεως.
Αναφορικά με το θέμα των ΠΕ71/61 και ΠΕ70.50/60.50 είναι αξιοσημείωτο ότι στον ν.3966/11 στο άρθρο 56 αναφέρεται: ‘Από την 1.9.2010, η παράλληλη στήριξη – συνεκπαίδευση μπορεί να παρέχεται και μέσω προγραμμάτων εξειδικευμένης εκπαιδευτικής υποστήριξης για ένταξη μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, τα οποία εντάσσονται σε Πράξεις που συγχρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από το Δημόσιο στο πλαίσιο του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ), από εκπαιδευτικούς των κλάδων ΠΕ 60 και ΠΕ 70 που έχουν τα τυπικά προσόντα τοποθέτησης στην ΕΑΕ, ΠΕ 61, ΠΕ 71, ΠΕ 02.50, ΠΕ 03.50 και ΠΕ 04.50. Αν οι ανωτέρω εκπαιδευτικοί δεν επαρκούν, στα προγράμματα αυτά μπορεί να συμμετέχουν και οι λοιποί εκπαιδευτικοί των κλάδων ΠΕ 60 και ΠΕ 70, καθώς και εκπαιδευτικοί των κλάδων ΠΕ 02, ΠΕ 03 και ΠΕ 04…’. Επομένως, δεν υπήρχε αποκλεισμός των ΠΕ70.50/60.50 και των ΠΕ70/60!!! Επίσης στο ίδιο άρθρο του 3966/11 έγραφε: “Οι εκπαιδευτικοί που μετατίθενται σε κενές οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών ΕΑΕ σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο, ύστερα από τη συμπλήρωση πραγματικής υπηρεσίας δύο ετών στις θέσεις αυτές, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 30 του ν. 3848/2010, μπορεί να μετατίθενται σε σχολικές μονάδες της γενικής ή επαγγελματικής εκπαίδευσης.”
Άρα εδώ συνάγετο πως επειδή οι ΠΕ61/71 δεν μπορούν να πάνε στην Γενική Εκπαίδευση, την ΕΑΕ θα στελεχώνουν οι ΠΕ70/60 κι ας εχει γίνει μετατροπή των οργανικών θέσεων σε ΠΕ61/71!!! Εξάλλου μετά το 2011 γίνονται κανονικά μεταθέσεις και αποσπάσεις ΠΕ60/70 σε δομές της ΕΑΕ πρωτοβάθμιας αλλά και σε ΕΕΕΕΚ (ΠΕ70)!!!
Επίσης η μετατροπή των οργανικών σε ΠΕ61/71 που έγινε με τον ν.3966/11 δεν είχε καμία εφαρμοστικότητα διότι δεν είχαμε ποτέ ως τώρα μόνιμους διορισμούς αυτών των κλάδων και πάντοτε γινόταν μεταθέσεις και πλήρωση αυτών των οργανικών θέσεων από ΠΕ60 και ΠΕ70 αλλά της ειδικής αγωγής κάτι που δεν θα γίνεται κατ αποκλειστικότητα τώρα διότι καταργείται το διακριτικό προσόντων ΕΑΕ .50 και μπορούν να έρχονται με απόσπαση, όλοι στην ΕΑΕ.
Θεωρούμε πως η σήμανση των εκπαιδευτικών με προσόντα ειδικής αγωγής είναι απαραίτητος και δεν αποτελεί διαφορετικό κλάδο το πρόθεμα .50 αλλά διάκριση τεχνικής φύσεως για το ΟΠΣΥΔ που πρέπει να αποτελεί απαραίτητη προυπόθεση για τη στελέχωση των δομών της ΕΑΕ. Είναι γνωστό δε σε όλους ότι όταν λέμε π.χ. ΠΕ18.27.50 οι 2 πρώτοι αριθμοί είναι ο κλάδος, οι 2 επόμενοι η ειδικότητα και οι 2 τελευταίοι είναι ενδεικτικοί για την ΕΑΕ.
Στην αντικατάσταση του άρθρου 21 του 3699/08 έχουμε αρχικά επαναφορά της διετίας σε δομές ΕΑΕ ως απαραίτητη προυπόθεση για μετάθεση σε κενές οργανικές θέσεις της Γενικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης όπως όριζε ο ν.3966/11 στο άρθρο 56 περιπτ. δ’ κάτι που είχε καταργηθεί μετά από απαίτηση της εκπαιδευτικής κοινότητας. Δεν προβλέπει μάλιστα μεταβατική διάταξη δηλαδή να ισχύσει για όσους από δω και πέρα πάρουν μετάθεση προς την ΕΑΕ. Λίγο παρακάτω μάλιστα ο νομοθέτης μιλά για τριετία! Κατόπιν, στο προταθέν άρθρο αναφέρεται: “Οι εκπαιδευτικοί της παρούσας παραγράφου, οι οποίοι πέραν των προβλεπόμενων προσόντων διαθέτουν επιπλέον εξειδίκευση στην ελληνική νοηματική γλώσσα των κωφών και στη γραφή Braille των τυφλών που πιστοποιείται με βάση την παράγραφο 3 του άρθρου 7, μετατίθενται κατά προτεραιότητα σε σχολικές μονάδες τυφλών και κωφών.” Εδώ δίνεται η δυνατότητα στους μη έχοντες ως προσόν τη γνώση της γραφής braille ή ΕΝΓ να μετατίθενται σε σχολικές μονάδες τυφλών ή κωφών αν δεν υπάρχει άλλος με αυτά τα προσόντα!!! Η πρότασή μας είναι απλή και προφανής: Η γνώση της γραφής Braille και η επάρκεια της ΕΝΓ θα πρέπει να είναι απαραίτητη προυπόθεση αντίστοιχα για την τοποθέτηση σε σχολικές μονάδες τυφλών ή κωφών. Τι θα κάνει άλλωστε ένας εκπαιδευτικός (π.χ. ένας φιλόλογος) που δεν γνωρίζει ΕΝΓ με μαθητές κωφούς; Δημιουργική απασχόληση, ή μήπως παντομίμα;
Παρακάτω αναφέρεται: «Στις απομένουσες μετά τις μεταθέσεις κενές οργανικές θέσεις διορίζονται οι περιλαμβανόμενοι στους πίνακες διοριστέων του ΑΣΕΠ εκπαιδευτικοί ΕΑΕ της παρ.1 του άρθρου 16, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις». Εδώ έχουμε και σύγκρουση με το νόμο 1566/85 όπου στο άρθρο 15 παρ. δ’ αναφέρει: «Δεν επιτρέπεται η τοποθέτηση εκπαιδευτικών κατά το διορισμό τους σε σχολεία των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης. Κατ’ εξαίρεση είναι επιτρεπτή η τοποθέτηση κατά το διορισμό σε σχολεία των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης, εφόσον οι κενές θέσεις των σχολείων αυτών δεν μπορούν να καλυφθούν με μεταθέσεις εκπαιδευτικών αξαιτίας της έλλειψης αιτήσεων ενδιαφερομένων για μετάθεση». Επομένως θα πρέπει να προστεθεί ο περιορισμός αυτός.
Κατόπιν αναφέρεται: «Όταν δεν καλύπτονται τα κενά με μετάθεση ή διορισμό, αποσπώνται σε ΣΜΕΑΕ, Τμήματα Ένταξης, προγράμματα παράλληλης στήριξης, πρώιμης παρέμβασης και παροχής διδασκαλίας στο σπίτι, μόνιμοι εκπαιδευτικοί, ως ακολούθως:
α) Κατά προτεραιότητα εκπαιδευτικοί ΕΑΕ της παρ.1 του άρθρου 16».
Εδώ αναφέρεται πιθανώς στους εκπαιδευτικούς ΕΑΕ όπως τους έχει ιεραρχήσει παραπάνω με τα νέα προσόντα.
Στις αποσπάσεις, επίσης, ιεραρχούνται κατόπιν και εφόσον δεν καλυφθούν τα κενά με μετάθεση και διορισμό και με την περίπτωση α) ως εξής: «β) Ακολουθούν εκπαιδευτικοί, οι οποίοι πληρούν τις προϋποθέσεις τουλάχιστον μίας (1) εκ των κατωτέρω περιπτώσεων, κατά την ακόλουθη ιεράρχηση:
αα) Είναι κάτοχοι πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων ετήσιας επιμόρφωσης – εξειδίκευσης στην ΕΑΕ από Πανεπιστήμια ή από αναγνωρισμένους κρατικούς φορείς που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, αποδεδειγμένης διάρκειας τουλάχιστον τετρακοσίων (400) ωρών.
ββ) Έχουν προϋπηρεσία τουλάχιστον ενός διδακτικού έτους στις ανωτέρω δομές και προγράμματα.
γγ) Είναι γονείς παιδιών με ποσοστό αναπηρίας άνω του 67% .
δδ) Είναι κάτοχοι πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων επιμόρφωσης – εξειδίκευσης στην ΕΑΕ από Πανεπιστήμια ή από αναγνωρισμένους κρατικούς φορείς που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.
εε) Έχουν προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας.
γ) Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών». Καταρχάς εδώ βλέπουμε επαναφορά του καθεστώτος του 3699/08 αν η λέξη «ιεραρχήσει» ερμηνεύεται έτσι. Δηλ. ο έχων μεταπτυχιακό θα προηγείται πάντοτε του έχοντος προϋπηρεσία στην ΕΑΕ.
Σύμφωνα δε με την περίπτωση β) έχουμε τους κατόχους πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων αλλά χωρίς τον περιορισμό του 2010. Μήπως εδώ θα έχουμε μία άλλη «βιομηχανία» σεμιναρίων αυτή τη φορά για τους μόνιμους; Και πως εδώ αυτό αποτελεί προσόν ενώ παραπάνω και για τη στελέχωση δεν αναφέρεται ως προσόν το σεμινάριο 400 ωρών ούτε για μεταθέσεις αλλά ούτε και για αναπλήρωση; Δεν θα έπρεπε σε αυτή την περίπτωση να υπάρχει εναρμόνιση των προσόντων και όχι διαφοροποίηση;
Κατόπιν, επανέρχεται ως προσόν ο «γονέας που έχει τέκνο με αναπηρία 67%» για άλλη μια φορά κάτι που είχε αφαιρεθεί στο παρελθόν. Μάλιστα η διάταξη αυτή αφορά μόνον αποσπάσεις και όχι μεταθέσεις ούτε αναπληρωτές! Επιπλέον και ακολουθώντας την λογική αυτή, γιατί ειδικά ο γονέας παιδιού με αναπηρία και όχι αν είναι και ο ίδιος ανάπηρος; Άραγε πώς η γονεϊκή εμπειρία εξισώνεται με το ακαδημαϊκό προσόν; Η αναπηρία είναι εμπειρία, όπως επικαλείται και η ΕΣΑμεΑ και το Διεθνές Αναπηρικό Κίνημα, αλλά δεν μπορεί να αποτελεί τυπικό προσόν διορισμού ή πρόσληψης. Για ποιο λόγο προτείνεται αποκλειστικά στις δομές ΕΑΕ η διαχείριση της αναπηρίας με αυτό τον τρόπο και στη Γενική Εκπαίδευση δεν αξιοποιείται μια άλλη, μη ακαδημαϊκή και πιστοποιημένη ιδιότητα ως τυπικό προσόν για τη στελέχωση μιας αντίστοιχης δομής (λ.χ. η μόνιμη διαμονή ενός εκπαιδευτικού σε Πομακαχώρια της Ξάνθης τον καθιστά αυτομάτως ικανό για διδασκαλία σε μειονοτικά σχολεία;); Στο πλαίσιο της κοινωνικής πολιτικής και των θετικών μέτρων δράσης η μοριοδότηση ή η ποσόστωση σε διορισμούς και προσλήψεις μπορεί να αποβεί αποτελεσματική για την προώθηση της εργασιακής απασχόλησης των εν λόγω εκπαιδευτικών. Στη συνέχεια βλέπουμε ότι ακόμα και με μία επιμόρφωση χωρίς όριο ωρών (δηλαδή ακόμα και μίας ημέρας δηλαδή 6 ή 8 ωρών;) είναι επίσης αρκετή για να αποσπαστεί κάποιος μόνιμος στην ΕΑΕ!!!
Έχουμε μετά αναφορά για προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας χωρίς να διευκρινίζεται αν αυτά είναι προγράμματα για ανάπηρους μαθητές σύμφωνα με τον ν. 3966/11 άρθρο 56 παρ. 2 (τα οποία όπως γνωρίζουμε δεν έγιναν ποτέ) ή γενικά. Μήπως τελικά εισάγεται αυτή η διάταξη, χωρίς καμία λογική, αφού δεν σχετίζεται με την ΕΑΕ, η εν γένει ενισχυτική διδασκαλία; Η ενισχυτική διδασκαλία αφορά στα Αναλυτικά Προγράμματα Γενικής Εκπαίδευσης. Πώς σχετίζεται με την κατοχή γνώσεων για τη στελέχωση δομών ΕΑΕ; Με την τόσο εξαντλητική αναφορά υποπεριπτώσεων για τη δημιουργία μιας δεξαμενής εκπαιδευτικού δυναμικού για τη στελέχωση της ΕΑΕ ο νομοθέτης φαίνεται περισσότερο να προσπαθεί να εξοικονομήσει χρήματα μέσω της τοποθέτησης μόνιμων εκπαιδευτικών με ανεπαρκή ή καθόλου προσόντα («…διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά», πρόταση για άρθρο 21, παρ. 4γ) παρά να δικαιολογηθεί ότι προσπαθεί να προβλέψει το πιο ακραίο ενδεχόμενο έλλειψης εκπαιδευτικού προσωπικού. Στο τέλος και στην περίπτωση γ) – όπως προαναφέρθηκε στο τέλος της παραπάνω παραγράφου – δίνεται η δυνατότητα σε περίπτωση μη πλήρωσης των κενών σε δομές της ΕΑΕ να διατίθενται και εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα προσόν!!!!! Η στελέχωση της εκπαίδευσης με άτομα χωρίς επαρκείς σπουδές είναι αντιπαιδαγωγική πρακτική και οδηγεί σε επικίνδυνους πειραματισμούς.
Μάλιστα αναφέρεται ή συμμετοχή υποχρεωτικά σε προγράμματα επιμόρφωσης τη στιγμή που ήδη υπάρχουν αναπληρωτές με αυξημένα προσόντα και με μεγάλη προυπηρεσία σε όλες τις δομές της ΕΑΕ. Δεν διευκρινίζεται επίσης πώς θα γίνονται αυτά τα σεμινάρια επιμόρφωσης, από ποιον, και αν θα γίνονται αμισθί ή μέσω κάποιου προγράμματος (π.χ. ΕΣΠΑ).
Έχουμε επί σειρά ετών ζητήσει να υπάρξει οργανωμένα κρατική επιμόρφωση στην ΕΑΕ η οποία να γίνεται από τα ΠΕΚ και εκφράζουμε την αντίθεσή αλλά και την απορία μας γιατί όπως έχουμε καταλάβει αυτή έχει ανατεθεί στο ΙΕΠ! Στηρίχτηκαν άραγε οι αρμόδιοι σε κάποια ευρήματα που αποδεικνύουν την ακαταλληλότητα των ΠΕΚ και την καταλληλότητα του ΙΕΠ;
Ζητάμε όπου και όταν γίνεται αναφορά για επιμόρφωση να αποσαφηνίζεται ότι αυτή θα γίνεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από τα ΠΕΚ και όχι αόριστα: «από τους αρμόδιους φορείς».
Επισημαίνουμε την αντίφαση ότι την ίδια στιγμή που στο ΙΕΠ υπάρχει επιτροπή για την συνάφεια των διδακτορικών και μεταπτυχιακών τίτλων των αναπληρωτών που έχει θέσει πολύ αυστηρά κριτήρια (και πολύ σωστά για κάποια από αυτά) για να μπορούν να ενταχθούν στους πίνακες της ΕΑΕ, από την άλλη θα μπαίνουν στην ΕΑΕ και αυτοί που δεν θα διαθέτουν κανένα προσόν!
Φυσικά για την ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου ΕΑΕ ή για τα ζητήματα ασφαλείας τόσο των μαθητών όσο και των εκπαιδευτικών δεν γίνεται κουβέντα! Αλήθεια πώς ενώ μέχρι τώρα ακούγαμε να κατηγορούνται και να δαιμονοποιούνται τα σεμινάρια, τα μεταπτυχιακά, τα διδακτορικά και οι λοιπές επιμορφώσεις, τώρα η Πολιτεία θα επιτρέπει να μπουν όλοι χωρίς προσόντα στην ΕΑΕ και εξωραίζει το θέμα απλά μέσω μίας επιμόρφωση που θα καλύψει τα πάντα; Εν κατακλείδι και με δεδομένο ότι πρόσφατα ο υπουργός μίλησε για νέο σύστημα αναπληρωτών μετά από συζήτηση με όλους τους φορείς, ώστε αυτό να ισχύσει από το παραπάνω έτος (2017-18), γεννάται το ερώτημα:
Γιατί μέσα στον Αύγουστο και χωρίς καμμία συζήτηση ούτε με τους επιστημονικούς και συνδικαλιστικούς φορείς αλλά ούτε και στην επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων, αιφνιδιαστικά κατεβαίνουν αυτά τα τόσο σοβαρά ζητήματα όταν:1. οι μεταθέσεις έχουν ήδη γίνει για το 2016-17,
2. οι αποσπάσεις έχουν ήδη γίνει για το 2016-17,
3. οι αναπληρωτές θα προσληφθούν με το ισχύον καθεστώς φέτος. Γιατί πραγματικά υπάρχει αυτή η βιασύνη για κάτι που έτσι κι αλλιώς θα εφαρμοστεί το 2017-18;
Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη τροπολογία αναφέρεται κατά το ήμισυ σε θέματα στελέχωσης των δομών της ΕΑΕ, σε συνδυασμό με τα επιχειρήματα της αιτιολογικής έκθεσης περί άρσης αδικιών και αποτελεσματικής λειτουργίας των δομών ΕΑΕ, μας οδηγεί στο να συμπεράνουμε ότι η εν λόγω τροπολογία συγγράφηκε με το σκεπτικό εξοικονόμησης κονδυλίων για τη στελέχωση αυτών των δομών (π.χ. λιγότερες προσλήψεις αναπληρωτών) παρά για την ποιοτική ενίσχυσή τους και την εύρυθμη λειτουργία τους.
Μήπως δεν έχουν εξασφαλιστεί άλλα προγράμματα ΕΣΠΑ ή πιστώσεις από το ΠΔΕ, οι μόνιμες τα τελευταία χρόνια πηγές μισθοδοσίας της ΕΑΕ σε επίπεδο αναπληρωτών, και υπάρχει βιασύνη να καλυφθούν τα κενά τις επόμενες χρονιές με προχειρότητα και με το ήδη υπάρχον μόνιμο εκπαιδευτικό δυναμικό που δεν επαρκεί λόγω και μη διεξαγωγής ΑΣΕΠ ΕΑΕ;
Γιατί όλα αυτά τα οποία όχι μόνον δεν στηρίζονται επιστημονικά αλλά και δεν είναι προς όφελος της ΕΑΕ και γιατί τέτοια περιφρόνηση όχι μόνον για τους αναπληρωτές που στηρίζουν τόσα χρόνια την ΕΑΕ αλλά και για τους ανάπηρους μαθητές;
Το Υπουργείο Παιδείας έχει πολλάκις αναφερθεί στον στόχο της ενταξιακής εκπαίδευσης. Προκειμένου να επιτευχθεί ο συγκεκριμένος στόχος δεν αρκεί να επιχειρεί να λύσει -με το λανθασμένο προτεινόμενο σκεπτικό- μόνο το θέμα της στελέχωσης. Απαιτείται μια πιο ολοκληρωμένη πρόταση σε επίπεδο και παιδαγωγικών-εκπαιδευτικών θεμάτων που πρέπει να συνταχθούν σε ένα ενιαίο κείμενο (λ.χ. νέα Αναλυτικά Προγράμματα). Για τα ΤΕΕ Ε.Α.:
Η γενική παρατήρηση εδώ είναι ότι για πρώτη φορά δίδεται λύση ώστε οι απόφοιτοι των ΕΕΓ/ΤΕΕ Α’ βαθμίδας να μπορούν να συνεχίσουν στη λυκειακή βαθμίδα, δηλαδή γίνεται το αυτονόητο. Επίσης αποσαφηνίζονται οι αντιστοιχίες σε περίπτωση μεταγραφών μαθητών κάτι που είχε εισαχθεί στο νομοσχέδιο ΕΑΕ που αν και βγήκε στη διαβούλευση δύο φορές τελικά δεν πρόλαβε να ψηφιστεί. Όλα τα αναγραφόμενα στο κομμάτι αυτό είναι πραγματικά θετικά και μένει στην πράξη να καταγραφούν τα αποτελέσματα προκειμένου για τυχόν αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις. Επιφυλάξεις διατηρούμε για τον ανώτατο αριθμό μαθητών που ορίζεται στους 10, αριθμός που θεωρούμε ότι ίσως αποδειχτεί υπερβολικός στην εφαρμογή ειδικά για μαθητές με ΔΕΠ-Υ, αυτισμό κλπ. Είναι θετική στην τροπολογία η πρόβλεψη μείωσης του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα σε εξαιρετικές περιπτώσεις αλλά πρέπει να προσεχθεί καθώς μπορεί να αποδειχτεί χρονοβόρα η έγκριση αυτή.
Στην αντικατάσταση της περ. γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 8 του
ν. 3699/2008 έχουμε να παρατηρήσουμε: Αναφέρεται: «Στην Α΄ τάξη Γυμνασίου δύνανται να εγγράφονται, κατόπιν γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ, μαθητές απόφοιτοι Γενικού ή Ειδικού Δημοτικού Σχολείου και της Α΄ή Β΄ τάξης των ΕΕΕΕΚ. Δικαίωμα πρώτης εγγραφής έχουν οι μαθητές έως το 16ο έτος της ηλικίας τους». Αν είναι απόφοιτοι της Α ή της Β τάξης ΕΕΕΕΚ τότε προφανώς (ή πιθανώς) θα έχουν υπερβεί το 16ο έτος.
Επίσης: “Oι κάτοχοι απολυτηρίου Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου δύνανται να συνεχίσουν τη φοίτησή τους, κατόπιν σχετικής γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ: i) στην Α΄ τάξη Λυκείου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου, ii) στην Α΄ τάξη του Γενικού Λυκείου, iii) στην Α΄ τάξη του Ειδικού Λυκείου, iv) στην Α΄ τάξη του Επαγγελματικού Λυκείου, v) στην Α΄ τάξη του Εσπερινού Επαγγελματικού Λυκείου και vi) σε ΔΙΕΚ ενηλίκων αποφοίτων υποχρεωτικής εκπαίδευσης.” Εδώ παρατηρούμε ότι τα μεταγυμνασιακά ΔΙΕΚ έχουν καταργηθεί. Μάλλον εννοούνται λοιπόν τα ΣΕΚ ΕΑ, εκτός αν τελικά υπάρχει πρόθεση μετονομασίας των ΣΕΚ ΕΑ σε «ΔΙΕΚ ενηλίκων αποφοίτων ΥΕ».
Αναφέρει η τροπολογία: «Σε περίπτωση επανεγγραφής μαθητή σε διαφορετικό τομέα-ειδικότητα από αυτήν που αποφοίτησε, για την εύρυθμη λειτουργία της σχολικής μονάδας, ο μαθητής δύναται να παρακολουθεί τα μαθήματα Γενικής Παιδείας και να απαλλάσσεται από τις εξετάσεις των μαθημάτων αυτών.» Αυτό είναι μία σημαντική διαφορά από την γενική εκπαίδευση και κρίνεται ορθή αφού οι μαθητές των ΣΜΕΑΕ δεν μπορούν να έχουν κενά στο ωρολόγιο πρόγραμμά τους. Η τροπολογία συνεχίζει και αναφέρει: «Κάθε απόφοιτος μαθητής του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου δύναται να επανεγγραφεί και να φοιτήσει σε ένα (1) μόνο ακόμα πρόγραμμα ειδικότητας του ίδιου ή διαφορετικού τομέα, ύστερα από γνωμάτευση ΚΕΔΔΥ, η οποία λαμβάνει υπόψη αξιολόγηση του συλλόγου διδασκόντων.» Εδώ μπαίνει ένας περιορισμός ο οποίος δεν υπάρχει στην Γενική εκπαίδευση όπου ο απόφοιτος του ΕΠΑΛ μπορεί να κάνει όσες ειδικότητες θέλει. Δεν είναι κατανοητό ούτε και αποδεκτό να γίνεται αυτή η διάκριση.
Τέλος θέλουμε να επισημάνουμε ότι το ΕΠΕ δεν αιτιολογείται γιατί πρέπει να υπάρχει για όλους τους μαθητές (δηλαδή τι ρόλο θα έχει το αναλυτικό πρόγραμμα τότε αν όλοι έχουν ΕΠΕ; θα είναι ένα απλό εγχειρίδιο;) όπως και το γεγονός ότι δεν αναφέρεται στο άρθρο ποιος το σχεδιάζει και άλλες λεπτομέρειες που στην προηγούμενη νομοθεσία αναγράφονταν (για το ΕΠΕ που ίσχυε στις δομές ΕΑΕ της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης – Τ.Ε. και Π.Σ.)
Προσθέτουμε ότι είμαστε αντίθετοι με την «γνωμοδότηση από το ΙΕΠ» καθώς το ΝΠΙΔ δεν έχει αυτοτελές γραφείο ΕΑΕ , αν και έχει σύμβουλο Α’ ΕΑΕ! Εφόσον μελλοντικά ιδρυθεί γραφείο ΕΑΕ με νόμο, ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΦΟΥ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Α’ ΕΑΕ, τότε η γνωμοδότηση μπορεί να έχει έννοια, διαφορετικά εκφράζουμε την άποψη ότι αυτό θα είναι χρονοβόρο, νομικά αστήριχτο και ίσως τελικά αδιέξοδο. Για τα ΕΕΕΕΚ:
Αρχικά η γενική παρατήρηση είναι ότι δεν έχει καμμία σχέση το κείμενο των ΤΕΕ Ε.Α. με αυτό των ΕΕΕΕΚ όσον αφορά την δομή αυτή.
Κατόπιν πρέπει να παρατηρήσουμε πως είναι θετική στην τροπολογία η πρόβλεψη μείωσης του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα και στα ΕΕΕΕΚ, σε εξαιρετικές περιπτώσεις χωρίς τον μέχρι σήμερα αριθμητικό περιορισμό. Εντούτοις ίσως αποδειχτεί χρονοβόρα η διαδικασία έγκρισης των τμημάτων αυτών. Θετική και η διόρθωση του 4186/2013 περί των 6 τάξεων όπως και τη δυνατότητα πρακτικής στα εργαστήρια του σχολείου.
Τα ΕΕΕΕΚ όμως πισωγυρίζουν αφού επανέρχονται στη λογική του ν.2817/2000 όπου «υπάγονταν στη Δ/νση Δ.Ε.» κάτι που σήμαινε μόνον διοικητική υπαγωγή. Τούτο σήμαινε – και δυστυχώς επανέρχεται – ότι τα ΕΕΕΕΚ θα είναι και πάλι διδακτικά αδιαβάθμητα!!!! Αυτή η άποψη ενισχύεται από το γεγονός ότι ουδέν αναφέρεται γα το απολυτήριο ή το πτυχίο που θα λαμβάνουν οι απόφοιτοί τους και την ακαδημαϊκή του αξία.
Επίσης διαγράφεται (?) η πρόταση για τις απουσίες των ΕΕΕΕΚ που υπήρχε στον ν.4186/2013. Σας υπενθυμίζουμε ότι, στη δευτεροβάθμια, οι σοβαρές αναπηρίες και οι σοβαρές ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες συναντώνται στα ΕΕΕΕΚ και τα όρια των απουσιών στα σχολεία αυτά δεν έχουν νόημα όπως σωστά είχε προβλέψει ο νομοθέτης στον ν.4186/2013 άρθρο 28.
Επίσης θέλουμε να επισημάνουμε ότι το ΕΠΕ δεν αιτιολογείται γιατί πρέπει να υπάρχει για όλους τους μαθητές (δηλαδή τι ρόλο θα έχει το αναλυτικό τότε αν όλοι έχουν ΕΠΕ; θα είναι ένα απλό εγχειρίδιο;) όπως και το γεγονός ότι δεν αναφέρεται στο άρθρο ποιος το σχεδιάζει και άλλες λεπτομέρειες που στην προηγούμενη νομοθεσία αναγράφονταν (για το ΕΠΕ που ίσχυε στις δομές ΕΑΕ της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης – Τ.Ε. και Π.Σ.)
Προσθέτουμε ότι είμαστε αντίθετοι με την «γνωμοδότηση από το ΙΕΠ» καθώς το ΝΠΙΔ δεν έχει αυτοτελές γραφείο ΕΑΕ , αν και έχει σύμβουλο Α’ ΕΑΕ! Επαναλαμβάνουμε ότι εφόσον μελλοντικά ιδρυθεί γραφείο ΕΑΕ με νόμο, ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΦΟΥ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Α’ ΕΑΕ, τότε η γνωμοδότηση μπορεί να έχει έννοια, διαφορετικά εκφράζουμε την άποψη ότι αυτό θα είναι χρονοβόρο, νομικά αστήριχτο και ίσως τελικά αδιέξοδο. Στο σημείο αυτό ζητάμε να δημοσιοποιήσετε τις προτάσεις που υπέβαλλαν οι επιτροπές τόσο των ΤΕΕ Ε.Α. όσο και των ΕΕΕΕΚ οι οποίες ορίστηκαν με την Υ.Α. 120017/Δ3 της 20.7.2016.Ύστερα από όλα τα παραπάνω ζητάμε όπως:
Αποσυρθεί το κομμάτι με τα νέα «προσόντα» ειδικής αγωγής και να ξεκινήσει διάλογος με όλους τους φορείς ώστε σε εύλογο χρονικό διάστημα να υπάρξει μία ολοκληρωμένη, σοβαρή και υλοποιήσιμη πρόταση. Χρόνος υπάρχει αφού αυτά θα εφαρμοστούν από το 2017-18.
Αποσυρθεί το κομμάτι των ΕΕΕΕΚ αφού υποβαθμίζει τα σχολεία αυτά και τα επιστρέφει 16 χρόνια πίσω! Προτείνουμε τέλος, να συνταχθεί νέος νόμος ΕΑΕ με ταυτόχρονη ακύρωση όλων των προηγουμένων νόμων, διατάξεων κλπ και να ληφθεί υπόψη, ξεπερνώντας κομματικές αντιπαραθέσεις, που έτσι κι αλλιώς δεν πρέπει να έχουν καμία θέση στην εκπαίδευση, το ν/σ το οποίο δύο φορές είχε περάσει από διαβούλευση αλλά δεν πρόλαβε να πάει στη Βουλή και η συγγραφή του οποίου δεν είχε κομματικό χαρακτήρα! Χαιρετίζουμε και αναγνωρίζουμε μάλιστα ότι αρκετά στοιχεία έχουν αντληθεί από αυτό, τόσο στο κομμάτι που αφορά τα ΤΕΕ Ε.Α. όσο και κάποια λίγα για τα ΕΕΕΕΚ όπως η διαγραφή της «κατάρτισης».
Θεωρούμε ότι πρέπει η χρονιά 2016-17 θα πρέπει να είναι χρονιά σοβαρής προετοιμασίας για ένα νέο σύγχρονο τοπίο στην ΕΑΕ χωρίς αιφνιδιασμούς, συντεχνιακές τακτοποιήσεις και προσωπικές επιδιώξεις.
το Δ.Σ.
«Στηρίζω τις θέσεις ΣΑΤΕΑ & ΕΝ.Ε.Λ.Ε. Α.».
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
ΘΕΜΑ: Παρατηρήσεις και προτάσεις για την ρύθμιση θεμάτων ΕΑΕ που κατατέθηκε στο ν/σ «Ρυθμίσεις για την Ελληνόγλωσση Εκπαίδευση, τη διαπολιτισμική εκπαίδευση και άλλες διατάξεις» Σας καταθέτουμε τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις μας επί του άρθρου: Για τα προσόντα ΕΑΕ: H γενική παρατήρηση είναι ότι εντελώς αναίτια και αδικαιολόγητα, η ειδική αγωγή και εκπαίδευση υποχωρεί πάλι στις αρχές της δεκαετίας του 2000 κάτι που είναι αξιοπερίεργο. Οι υπηρετούντες αναπληρωτές της ΕΑΕ κυριολεκτικά πετιούνται από την επόμενη χρονιά 2017-18 – έτος εφαρμογής των ρυθμίσεων αυτών – ενώ συνθλίβονται στην κυριολεξία οι μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες αφού τίθεται, τόσο εξόφθαλμα, εν αμφιβόλω το παρεχόμενο εκπαιδευτικό έργο. Αποδεικνύεται στην πράξη ότι η Ε.Α.Ε. είναι η πρώτη προτεραιότητα του υπουργείου μόνον στη ρητορική της επικοινωνίας.
Η φιλοσοφία του άρθρου είναι διασπαστική, ακολουθώντας τη φιλοσοφία του «διαίρει και βασίλευε» αφού βάζει σε διαδικασία σύγκρουσης διάφορες υποομάδες της εκπαίδευσης: ΠΕ71 με ΠΕ70, ΠΕ 71 με ΠΕ70.50, ΠΕ70 με ΠΕ70.50, αντίστοιχα τους ΠΕ61, μόνιμους με αναπληρωτές, τεχνολόγους με γενικής παιδείας κλπ.
Αλήθεια εξέτασε το υπουργείο πώς φτάσαμε ως εδώ, γιατί δηλαδή η ΕΑΕ στηρίζεται κατά 80% ή και περισσότερο σε αναπληρωτές και μάλιστα μέσω ΕΣΠΑ; Γιατί ουδέποτε συμμετείχαν οι ΠΕ71/61 σε διαγωνισμό ΑΣΕΠ και τι έγινε ο διαγωνισμός που θα γινόταν για την ΕΑΕ;
Τι συνέβη στα χρόνια των “παχέων αγελάδων” 2000-2009, δηλαδή προ- κρίσης, αλλά και το 2010-2012 και φτάσαμε στο σημείο αυτό; Δεν αφήνουμε απέξω τα χρόνια 2012, 2013, 2014, 2015, αλλά τότε ήταν ήδη διαμορφωμένη η κατάσταση!
Αναγνωρίζουμε ότι η σημερινή αλλά και η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου (κ.κ.Κουράκης-Φίλης) βρήκαν μία τραγική κατάσταση αλλά αφενός ο τρόπος αντιμετώπισης και διαχείρισης δεν είναι αυτό το άρθρο του ν/σ, αφετέρου πρέπει να διερευνηθεί τι συνέβη και φτάσαμε εδώ ώστε να μην γίνουν πάλι τα ίδια και να αποφευχθούν κακοτοπιές….. Προχωράμε στην πλήρη ανάλυση του άρθρου:
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 10 του ν.3699/08 που αντικαθίσταται, η νέα ρύθμιση είναι περιττή διότι στις ΣΜΕΑΕ ποτέ δεν υπήρχε πρόβλημα συμμετοχής των μελών του ΕΕΠ και του ΕΒΠ. Συμμετείχαν (ΕΕΠ & ΕΒΠ) κανονικά στο «Σύλλογο Προσωπικού» όπως ονομάζεται στο ΦΕΚ 449 του 2007 και είναι θεσμός από τότε. Το πρόβλημα εντοπίζεται στα Σχολεία Τυπικής Εκπαίδευσης όπου πολλές φορές οι εκπαιδευτικοί της Παράλληλης στήριξης (Π.Σ.) και των Τμημάτων Ένταξης (Τ.Ε.) δεν συμμετέχουν στους Συλλόγους Διδασκόντων κάτι που θα έπρεπε να προβλέπεται αλλά δεν λύνεται ούτε αγγίζεται με την παράγραφο αυτή. Έτσι εδώ προτείνουμε πως θα πρέπει να γίνει πρόβλεψη για συμμετοχή στους συλλόγους διδασκόντων στα Σχολεία Γενικής Εκπαίδευσης των μελών ΕΕΠ και ΕΒΠ και των διδασκόντων εκπαιδευτικών των Π.Σ. και των Τ.Ε.
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 16 του ν.3699/08 που αντικαθίσταται στο αα) και ββ) δεν αναφέρεται ως προσόν για την στελέχωση των δομών της ΕΑΕ, διδακτορικό δίπλωμα και μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών στην Σχολική Ψυχολογία κάτι που ως τώρα ίσχυε και σαφώς πρέπει να συνεχίσει να ισχύει. Εδώ έχουμε επαναφορά στον ν.3194/03 που δεν περιελάμβανε το διδακτορικό και μεταπτυχιακό τίτλο στη Σχολική Ψυχολογία ως προσόν.
Επίσης, στο αα) και στο ββ) βλέπουμε με έκπληξη πάλι τη διατύπωση «πτυχίο πανεπιστημίου». Αυτό στο παρελθόν είχε επισημανθεί ότι έπρεπε να αντικατασταθεί με τη διατύπωση «πτυχίο ΑΕΙ ή ΑΤΕΙ» ή έστω μόνον «πτυχίο ΑΕΙ» ώστε να καλύψει και τους αποφοίτους ΑΤΕΙ αλλά και τους αποφοίτους της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών αλλά και ενδεχόμενα άλλα ΑΕΙ τα οποία δεν χαρακτηρίζονταν ως Πανεπιστήμια. Σημειώνουμε εδώ ότι έχουν αγνοηθεί παντελώς οι ΤΕ1 που ήδη υπηρετούν στις ΣΜΕΑΕ και μάλιστα κάποιοι οργανικά (αλήθεια πώς θα καλυφθούν οι θέσεις αυτές σε περίπτωση συνταξιοδοτήσεων ή αν χρειαστεί να καλυφθούν λειτουργικά τυχόν κενά τους;) όπως και οι ΔΕ1 εργαστηριακοί βοηθοί οι οποίοι ήδη υπηρετούν κάποιοι οργανικά και άλλοι με αποσπάσεις!
Στο δδ) ως προσόν για την στελέχωση των δομών της ΕΑΕ είναι πλέον η πενταετία (ήτοι 60 μήνες) αντικαθιστώντας την τριετή διδακτική υπηρεσία (ήτοι 30 μήνες), κάτι που κρίνουμε άκρως υπερβολικό τη στιγμή μάλιστα που παρακάτω δίνει το δικαίωμα ακόμα και χωρίς κανένα προσόν να στελεχώνουν τις δομές της ΕΑΕ μόνιμοι εκπαιδευτικοί με μετάθεση ή απόσπαση. Πάλι εδώ έχουμε επαναφορά στον ν.3194/2003 που επίσης προέβλεπε πενταετία. Επιπλέον αποκλείονται, κακώς, οι έχοντες σεμινάρια διάρκειας 400 ωρών μέχρι το 2010 αν και αυτό αποτελούσε μέχρι τώρα προσόν ένταξης και στελέχωσης των δομών της ΕΑΕ και μεγάλο μέρος της προϋπηρεσίας έχει κτηθεί με αυτό το ακαδημαικό προσόν.
Δηλαδή γίνεται ακύρωση εκ των υστέρων ενός προσόντος που ήδη έχουν οι εκπαιδευτικοί. Πάλι δηλαδή η φιλοσοφία της αναδρομικότητας η οποία (ορθά) απορρίφθηκε στα μεταπτυχιακά!
Εντυπωσιακή είναι η καρατόμηση του κλάδου ΠΕ11 αφού πλέον μόνον οι έχοντες ειδικότητα θα μπορούν να μπαίνουν στην ΕΑΕ αν φυσικά δεν έχουν μεταπτυχιακό ή διδακτορικό. Γίνεται εδώ απόρριψη μέρους πτυχίων μίας σχολής! Η ΕΑΕ είναι ένα υποσύστημα στην εκπαίδευση στο οποίο χρειάζεται περαιτέρω εξειδίκευση – επιμόρφωση πέραν της ειδικότητας που αποκτάται με το βασικό τίτλο σπουδών και η οποία πιστοποιείται κυρίως με την απόκτηση μεταπτυχιακού τίτλου ή με τον ανώτερο τίτλο αυτόν του διδακτορικού. Η εκπαίδευση των μαθητών από μη εξειδικευμένο προσωπικό τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο, κάθε άλλο παρά αναβάθμιση υποδηλώνει. Το παρόν ν/σ με την κατάργηση της εξειδίκευσης καταργεί την προέκταση .01 για τους εκπαιδευτικούς φυσικής αγωγής και το .50 για τις λοιπές ειδικότητες με σκοπό την κάλυψη θέσεων στην ΕΑΕ από μόνιμους εκπαιδευτικούς χωρίς τα αναγκαία αυξημένα προσόντα!
Το εε) δεν αναφέρει ότι προτάσονται οι ΠΕ61/71 όπως είναι φυσικό αφού είναι κάτοχοι βασικού πτυχίου στην ΕΑΕ. Άραγε για το υπουργείο είναι το ίδιο ένας ΠΕ71 με μεταπτυχιακό στην ΕΑΕ με έναν ΠΕ70 που επίσης έχει μεταπτυχιακό στην ΕΑΕ; Επιπλέον στο εξής για το υπουργείο ο μαθηματικός με μεταπτυχιακό στη φυσική θα εντάσσεται ισότιμα (και) στον κλάδο των φυσικών δηλαδή ισότιμα με τους έχοντες βασικό πτυχίο φυσικού; Ποιο το νόημα τότε του διαφορετικού κωδικού των ΠΕ70 και ΠΕ71; Μήπως επειδή πρέπει οι ΠΕ71 να αποκλειστούν από τη γενική εκπαίδευση; εκεί δηλαδή που κρίνονται ικανοί να διδάσκουν σε παράλληλη στήριξη ή σε Τ.Ε. διδάσκοντας την ίδια ακριβώς ύλη αλλά μη ικανοί για να διδάξουν σε όλη την τάξη; Αλήθεια θεωρεί το υπουργείο ότι ένα μεταπτυχιακό (συνήθως μονοετές) είναι το ίδιο με 4 χρόνια σπουδών στην ΕΑΕ και με αρκετά εξάμηνα πρακτικής; Τελικά είναι υπεύθυνη άραγε στάση να μπαίνουν με ευθύνη των υπευθύνων, σε διαδικασία διαμάχης δύο αξιόλογοι κλάδοι αποτέλεσμα διαχρονικών παλινδρομήσεων;
Και αυτό όταν έχει ήδη ληφθεί, όπως φαίνεται, η απόφαση να «τελειώσουν» και οι δύο κλάδοι αφού πλέον δεν θα υπάρχουν από το 2017-18 παρά ελάχιστες θέσεις γι αυτούς αφού λόγω των προηγούμενων ρυθμίσεων (ολοήμερα κλπ) πλεονάζουν τεράστιοι αριθμοί μόνιμων δασκάλων στα γενικά δημοτικά που θα οδηγηθούν ακόμα και χωρίς τα προσόντα ΕΑΕ στις δομές της ειδικής εκπαίδευσης!!!!!
Πρόταση: Αν το υπουργείο δεν έχει τι να κάνει με τους πλεονάζοντες δασκάλους (ή και εκπαιδευτικούς δευτεροβάθμιας, κυρίως τεχνικών ειδικοτήτων αλλά και πληροφορικών και γυμναστών), μπορεί είτε να μειώσει τον αριθμό των μαθητών ανά τμήμα προς όφελος των μαθητών, είτε να εφαρμόσει προγράμματα συνδιδασκαλίας από δύο εκπαιδευτικούς σε ειδικές περιπτώσεις, είτε ακόμα και να μειώσει το εβδομαδιαίο ωράριο διδασκαλίας κάτι που άλλωστε αποτελούσε και προεκλογική δέσμευση (τουλάχιστον για την Δ.Ε.).
Τέτοιες μεταρρυθμίσεις θα ήταν επωφελείς για τους μαθητές και έχουν προφανή και αυτονόητη επιστημονική τεκμηρίωση.
Επίσης στο εε) αναφέρεται πως τα προσόντα που αναφέρονται ισχύουν και για μετάθεση, διορισμό, ΑΠΟΣΠΑΣΗ ή αναπλήρωση ενώ παρακάτω αναφέρει έως και κανένα προαπαιτούμενο για τις αποσπάσεις.
Καταργούνται οι περιπτ. γ’ και δ’ της παρ.1 του άρθρου 19 του ν.3699/08 καθώς και οι υποπαράγραφοι 1.3, 1.4 της παρ. 1 του άρθρου 20 του ν.3699/08 και η παρ. 1 του άρθρου 56 του ν.3966/11. Το .50 δεν μεταβάλλει τον κλάδο κι εδώ απλά θα έπρεπε να καταργηθεί η λέξη «ΚΛΑΔΟΣ» από τη διατύπωση του 3699/08 διότι το .50 απλά δηλώνει προσόντα ΕΑΕ και μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το Υπουργείο μέσω του ΟΠΣΥΔ για να έχει μια εικόνα του δυναμικού του. Το .50 δεν εμπόδισε καμία μετάθεση ή απόσπαση από και προς την ΕΑΕ και το υπουργείο το γνωρίζει αυτό. Το .50 εισήχθη όχι για να μεταβάλλει τον κλάδο, αφού αν είχε γίνει κάτι τέτοιο τότε θα έπρεπε να χρειάζεται μετάταξη και όχι μετάθεση από και προς στην ΕΑΕ αλλά για καθαρά λόγους τεχνικής φύσεως.
Αναφορικά με το θέμα των ΠΕ71/61 και ΠΕ70.50/60.50 είναι αξιοσημείωτο ότι στον ν.3966/11 στο άρθρο 56 αναφέρεται: ‘Από την 1.9.2010, η παράλληλη στήριξη – συνεκπαίδευση μπορεί να παρέχεται και μέσω προγραμμάτων εξειδικευμένης εκπαιδευτικής υποστήριξης για ένταξη μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, τα οποία εντάσσονται σε Πράξεις που συγχρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από το Δημόσιο στο πλαίσιο του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ), από εκπαιδευτικούς των κλάδων ΠΕ 60 και ΠΕ 70 που έχουν τα τυπικά προσόντα τοποθέτησης στην ΕΑΕ, ΠΕ 61, ΠΕ 71, ΠΕ 02.50, ΠΕ 03.50 και ΠΕ 04.50. Αν οι ανωτέρω εκπαιδευτικοί δεν επαρκούν, στα προγράμματα αυτά μπορεί να συμμετέχουν και οι λοιποί εκπαιδευτικοί των κλάδων ΠΕ 60 και ΠΕ 70, καθώς και εκπαιδευτικοί των κλάδων ΠΕ 02, ΠΕ 03 και ΠΕ 04…’. Επομένως, δεν υπήρχε αποκλεισμός των ΠΕ70.50/60.50 και των ΠΕ70/60!!! Επίσης στο ίδιο άρθρο του 3966/11 έγραφε: “Οι εκπαιδευτικοί που μετατίθενται σε κενές οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών ΕΑΕ σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο, ύστερα από τη συμπλήρωση πραγματικής υπηρεσίας δύο ετών στις θέσεις αυτές, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 30 του ν. 3848/2010, μπορεί να μετατίθενται σε σχολικές μονάδες της γενικής ή επαγγελματικής εκπαίδευσης.”
Άρα εδώ συνάγετο πως επειδή οι ΠΕ61/71 δεν μπορούν να πάνε στην Γενική Εκπαίδευση, την ΕΑΕ θα στελεχώνουν οι ΠΕ70/60 κι ας εχει γίνει μετατροπή των οργανικών θέσεων σε ΠΕ61/71!!! Εξάλλου μετά το 2011 γίνονται κανονικά μεταθέσεις και αποσπάσεις ΠΕ60/70 σε δομές της ΕΑΕ πρωτοβάθμιας αλλά και σε ΕΕΕΕΚ (ΠΕ70)!!!
Επίσης η μετατροπή των οργανικών σε ΠΕ61/71 που έγινε με τον ν.3966/11 δεν είχε καμία εφαρμοστικότητα διότι δεν είχαμε ποτέ ως τώρα μόνιμους διορισμούς αυτών των κλάδων και πάντοτε γινόταν μεταθέσεις και πλήρωση αυτών των οργανικών θέσεων από ΠΕ60 και ΠΕ70 αλλά της ειδικής αγωγής κάτι που δεν θα γίνεται κατ αποκλειστικότητα τώρα διότι καταργείται το διακριτικό προσόντων ΕΑΕ .50 και μπορούν να έρχονται με απόσπαση, όλοι στην ΕΑΕ.
Θεωρούμε πως η σήμανση των εκπαιδευτικών με προσόντα ειδικής αγωγής είναι απαραίτητος και δεν αποτελεί διαφορετικό κλάδο το πρόθεμα .50 αλλά διάκριση τεχνικής φύσεως για το ΟΠΣΥΔ που πρέπει να αποτελεί απαραίτητη προυπόθεση για τη στελέχωση των δομών της ΕΑΕ. Είναι γνωστό δε σε όλους ότι όταν λέμε π.χ. ΠΕ18.27.50 οι 2 πρώτοι αριθμοί είναι ο κλάδος, οι 2 επόμενοι η ειδικότητα και οι 2 τελευταίοι είναι ενδεικτικοί για την ΕΑΕ.
Στην αντικατάσταση του άρθρου 21 του 3699/08 έχουμε αρχικά επαναφορά της διετίας σε δομές ΕΑΕ ως απαραίτητη προυπόθεση για μετάθεση σε κενές οργανικές θέσεις της Γενικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης όπως όριζε ο ν.3966/11 στο άρθρο 56 περιπτ. δ’ κάτι που είχε καταργηθεί μετά από απαίτηση της εκπαιδευτικής κοινότητας. Δεν προβλέπει μάλιστα μεταβατική διάταξη δηλαδή να ισχύσει για όσους από δω και πέρα πάρουν μετάθεση προς την ΕΑΕ. Λίγο παρακάτω μάλιστα ο νομοθέτης μιλά για τριετία! Κατόπιν, στο προταθέν άρθρο αναφέρεται: “Οι εκπαιδευτικοί της παρούσας παραγράφου, οι οποίοι πέραν των προβλεπόμενων προσόντων διαθέτουν επιπλέον εξειδίκευση στην ελληνική νοηματική γλώσσα των κωφών και στη γραφή Braille των τυφλών που πιστοποιείται με βάση την παράγραφο 3 του άρθρου 7, μετατίθενται κατά προτεραιότητα σε σχολικές μονάδες τυφλών και κωφών.” Εδώ δίνεται η δυνατότητα στους μη έχοντες ως προσόν τη γνώση της γραφής braille ή ΕΝΓ να μετατίθενται σε σχολικές μονάδες τυφλών ή κωφών αν δεν υπάρχει άλλος με αυτά τα προσόντα!!! Η πρότασή μας είναι απλή και προφανής: Η γνώση της γραφής Braille και η επάρκεια της ΕΝΓ θα πρέπει να είναι απαραίτητη προυπόθεση αντίστοιχα για την τοποθέτηση σε σχολικές μονάδες τυφλών ή κωφών. Τι θα κάνει άλλωστε ένας εκπαιδευτικός (π.χ. ένας φιλόλογος) που δεν γνωρίζει ΕΝΓ με μαθητές κωφούς; Δημιουργική απασχόληση, ή μήπως παντομίμα;
Παρακάτω αναφέρεται: «Στις απομένουσες μετά τις μεταθέσεις κενές οργανικές θέσεις διορίζονται οι περιλαμβανόμενοι στους πίνακες διοριστέων του ΑΣΕΠ εκπαιδευτικοί ΕΑΕ της παρ.1 του άρθρου 16, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις». Εδώ έχουμε και σύγκρουση με το νόμο 1566/85 όπου στο άρθρο 15 παρ. δ’ αναφέρει: «Δεν επιτρέπεται η τοποθέτηση εκπαιδευτικών κατά το διορισμό τους σε σχολεία των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης. Κατ’ εξαίρεση είναι επιτρεπτή η τοποθέτηση κατά το διορισμό σε σχολεία των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης, εφόσον οι κενές θέσεις των σχολείων αυτών δεν μπορούν να καλυφθούν με μεταθέσεις εκπαιδευτικών αξαιτίας της έλλειψης αιτήσεων ενδιαφερομένων για μετάθεση». Επομένως θα πρέπει να προστεθεί ο περιορισμός αυτός.
Κατόπιν αναφέρεται: «Όταν δεν καλύπτονται τα κενά με μετάθεση ή διορισμό, αποσπώνται σε ΣΜΕΑΕ, Τμήματα Ένταξης, προγράμματα παράλληλης στήριξης, πρώιμης παρέμβασης και παροχής διδασκαλίας στο σπίτι, μόνιμοι εκπαιδευτικοί, ως ακολούθως:
α) Κατά προτεραιότητα εκπαιδευτικοί ΕΑΕ της παρ.1 του άρθρου 16».
Εδώ αναφέρεται πιθανώς στους εκπαιδευτικούς ΕΑΕ όπως τους έχει ιεραρχήσει παραπάνω με τα νέα προσόντα.
Στις αποσπάσεις, επίσης, ιεραρχούνται κατόπιν και εφόσον δεν καλυφθούν τα κενά με μετάθεση και διορισμό και με την περίπτωση α) ως εξής: «β) Ακολουθούν εκπαιδευτικοί, οι οποίοι πληρούν τις προϋποθέσεις τουλάχιστον μίας (1) εκ των κατωτέρω περιπτώσεων, κατά την ακόλουθη ιεράρχηση:
αα) Είναι κάτοχοι πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων ετήσιας επιμόρφωσης – εξειδίκευσης στην ΕΑΕ από Πανεπιστήμια ή από αναγνωρισμένους κρατικούς φορείς που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, αποδεδειγμένης διάρκειας τουλάχιστον τετρακοσίων (400) ωρών.
ββ) Έχουν προϋπηρεσία τουλάχιστον ενός διδακτικού έτους στις ανωτέρω δομές και προγράμματα.
γγ) Είναι γονείς παιδιών με ποσοστό αναπηρίας άνω του 67% .
δδ) Είναι κάτοχοι πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων επιμόρφωσης – εξειδίκευσης στην ΕΑΕ από Πανεπιστήμια ή από αναγνωρισμένους κρατικούς φορείς που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.
εε) Έχουν προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας.
γ) Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών». Καταρχάς εδώ βλέπουμε επαναφορά του καθεστώτος του 3699/08 αν η λέξη «ιεραρχήσει» ερμηνεύεται έτσι. Δηλ. ο έχων μεταπτυχιακό θα προηγείται πάντοτε του έχοντος προϋπηρεσία στην ΕΑΕ.
Σύμφωνα δε με την περίπτωση β) έχουμε τους κατόχους πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων αλλά χωρίς τον περιορισμό του 2010. Μήπως εδώ θα έχουμε μία άλλη «βιομηχανία» σεμιναρίων αυτή τη φορά για τους μόνιμους; Και πως εδώ αυτό αποτελεί προσόν ενώ παραπάνω και για τη στελέχωση δεν αναφέρεται ως προσόν το σεμινάριο 400 ωρών ούτε για μεταθέσεις αλλά ούτε και για αναπλήρωση; Δεν θα έπρεπε σε αυτή την περίπτωση να υπάρχει εναρμόνιση των προσόντων και όχι διαφοροποίηση;
Κατόπιν, επανέρχεται ως προσόν ο «γονέας που έχει τέκνο με αναπηρία 67%» για άλλη μια φορά κάτι που είχε αφαιρεθεί στο παρελθόν. Μάλιστα η διάταξη αυτή αφορά μόνον αποσπάσεις και όχι μεταθέσεις ούτε αναπληρωτές! Επιπλέον και ακολουθώντας την λογική αυτή, γιατί ειδικά ο γονέας παιδιού με αναπηρία και όχι αν είναι και ο ίδιος ανάπηρος; Άραγε πώς η γονεϊκή εμπειρία εξισώνεται με το ακαδημαϊκό προσόν; Η αναπηρία είναι εμπειρία, όπως επικαλείται και η ΕΣΑμεΑ και το Διεθνές Αναπηρικό Κίνημα, αλλά δεν μπορεί να αποτελεί τυπικό προσόν διορισμού ή πρόσληψης. Για ποιο λόγο προτείνεται αποκλειστικά στις δομές ΕΑΕ η διαχείριση της αναπηρίας με αυτό τον τρόπο και στη Γενική Εκπαίδευση δεν αξιοποιείται μια άλλη, μη ακαδημαϊκή και πιστοποιημένη ιδιότητα ως τυπικό προσόν για τη στελέχωση μιας αντίστοιχης δομής (λ.χ. η μόνιμη διαμονή ενός εκπαιδευτικού σε Πομακαχώρια της Ξάνθης τον καθιστά αυτομάτως ικανό για διδασκαλία σε μειονοτικά σχολεία;); Στο πλαίσιο της κοινωνικής πολιτικής και των θετικών μέτρων δράσης η μοριοδότηση ή η ποσόστωση σε διορισμούς και προσλήψεις μπορεί να αποβεί αποτελεσματική για την προώθηση της εργασιακής απασχόλησης των εν λόγω εκπαιδευτικών. Στη συνέχεια βλέπουμε ότι ακόμα και με μία επιμόρφωση χωρίς όριο ωρών (δηλαδή ακόμα και μίας ημέρας δηλαδή 6 ή 8 ωρών;) είναι επίσης αρκετή για να αποσπαστεί κάποιος μόνιμος στην ΕΑΕ!!!
Έχουμε μετά αναφορά για προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας χωρίς να διευκρινίζεται αν αυτά είναι προγράμματα για ανάπηρους μαθητές σύμφωνα με τον ν. 3966/11 άρθρο 56 παρ. 2 (τα οποία όπως γνωρίζουμε δεν έγιναν ποτέ) ή γενικά. Μήπως τελικά εισάγεται αυτή η διάταξη, χωρίς καμία λογική, αφού δεν σχετίζεται με την ΕΑΕ, η εν γένει ενισχυτική διδασκαλία; Η ενισχυτική διδασκαλία αφορά στα Αναλυτικά Προγράμματα Γενικής Εκπαίδευσης. Πώς σχετίζεται με την κατοχή γνώσεων για τη στελέχωση δομών ΕΑΕ; Με την τόσο εξαντλητική αναφορά υποπεριπτώσεων για τη δημιουργία μιας δεξαμενής εκπαιδευτικού δυναμικού για τη στελέχωση της ΕΑΕ ο νομοθέτης φαίνεται περισσότερο να προσπαθεί να εξοικονομήσει χρήματα μέσω της τοποθέτησης μόνιμων εκπαιδευτικών με ανεπαρκή ή καθόλου προσόντα («…διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά», πρόταση για άρθρο 21, παρ. 4γ) παρά να δικαιολογηθεί ότι προσπαθεί να προβλέψει το πιο ακραίο ενδεχόμενο έλλειψης εκπαιδευτικού προσωπικού. Στο τέλος και στην περίπτωση γ) – όπως προαναφέρθηκε στο τέλος της παραπάνω παραγράφου – δίνεται η δυνατότητα σε περίπτωση μη πλήρωσης των κενών σε δομές της ΕΑΕ να διατίθενται και εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα προσόν!!!!! Η στελέχωση της εκπαίδευσης με άτομα χωρίς επαρκείς σπουδές είναι αντιπαιδαγωγική πρακτική και οδηγεί σε επικίνδυνους πειραματισμούς.
Μάλιστα αναφέρεται ή συμμετοχή υποχρεωτικά σε προγράμματα επιμόρφωσης τη στιγμή που ήδη υπάρχουν αναπληρωτές με αυξημένα προσόντα και με μεγάλη προυπηρεσία σε όλες τις δομές της ΕΑΕ. Δεν διευκρινίζεται επίσης πώς θα γίνονται αυτά τα σεμινάρια επιμόρφωσης, από ποιον, και αν θα γίνονται αμισθί ή μέσω κάποιου προγράμματος (π.χ. ΕΣΠΑ).
Έχουμε επί σειρά ετών ζητήσει να υπάρξει οργανωμένα κρατική επιμόρφωση στην ΕΑΕ η οποία να γίνεται από τα ΠΕΚ και εκφράζουμε την αντίθεσή αλλά και την απορία μας γιατί όπως έχουμε καταλάβει αυτή έχει ανατεθεί στο ΙΕΠ! Στηρίχτηκαν άραγε οι αρμόδιοι σε κάποια ευρήματα που αποδεικνύουν την ακαταλληλότητα των ΠΕΚ και την καταλληλότητα του ΙΕΠ;
Ζητάμε όπου και όταν γίνεται αναφορά για επιμόρφωση να αποσαφηνίζεται ότι αυτή θα γίνεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από τα ΠΕΚ και όχι αόριστα: «από τους αρμόδιους φορείς».
Επισημαίνουμε την αντίφαση ότι την ίδια στιγμή που στο ΙΕΠ υπάρχει επιτροπή για την συνάφεια των διδακτορικών και μεταπτυχιακών τίτλων των αναπληρωτών που έχει θέσει πολύ αυστηρά κριτήρια (και πολύ σωστά για κάποια από αυτά) για να μπορούν να ενταχθούν στους πίνακες της ΕΑΕ, από την άλλη θα μπαίνουν στην ΕΑΕ και αυτοί που δεν θα διαθέτουν κανένα προσόν!
Φυσικά για την ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου ΕΑΕ ή για τα ζητήματα ασφαλείας τόσο των μαθητών όσο και των εκπαιδευτικών δεν γίνεται κουβέντα! Αλήθεια πώς ενώ μέχρι τώρα ακούγαμε να κατηγορούνται και να δαιμονοποιούνται τα σεμινάρια, τα μεταπτυχιακά, τα διδακτορικά και οι λοιπές επιμορφώσεις, τώρα η Πολιτεία θα επιτρέπει να μπουν όλοι χωρίς προσόντα στην ΕΑΕ και εξωραίζει το θέμα απλά μέσω μίας επιμόρφωση που θα καλύψει τα πάντα; Εν κατακλείδι και με δεδομένο ότι πρόσφατα ο υπουργός μίλησε για νέο σύστημα αναπληρωτών μετά από συζήτηση με όλους τους φορείς, ώστε αυτό να ισχύσει από το παραπάνω έτος (2017-18), γεννάται το ερώτημα:
Γιατί μέσα στον Αύγουστο και χωρίς καμμία συζήτηση ούτε με τους επιστημονικούς και συνδικαλιστικούς φορείς αλλά ούτε και στην επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων, αιφνιδιαστικά κατεβαίνουν αυτά τα τόσο σοβαρά ζητήματα όταν:1. οι μεταθέσεις έχουν ήδη γίνει για το 2016-17,
2. οι αποσπάσεις έχουν ήδη γίνει για το 2016-17,
3. οι αναπληρωτές θα προσληφθούν με το ισχύον καθεστώς φέτος. Γιατί πραγματικά υπάρχει αυτή η βιασύνη για κάτι που έτσι κι αλλιώς θα εφαρμοστεί το 2017-18;
Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη τροπολογία αναφέρεται κατά το ήμισυ σε θέματα στελέχωσης των δομών της ΕΑΕ, σε συνδυασμό με τα επιχειρήματα της αιτιολογικής έκθεσης περί άρσης αδικιών και αποτελεσματικής λειτουργίας των δομών ΕΑΕ, μας οδηγεί στο να συμπεράνουμε ότι η εν λόγω τροπολογία συγγράφηκε με το σκεπτικό εξοικονόμησης κονδυλίων για τη στελέχωση αυτών των δομών (π.χ. λιγότερες προσλήψεις αναπληρωτών) παρά για την ποιοτική ενίσχυσή τους και την εύρυθμη λειτουργία τους.
Μήπως δεν έχουν εξασφαλιστεί άλλα προγράμματα ΕΣΠΑ ή πιστώσεις από το ΠΔΕ, οι μόνιμες τα τελευταία χρόνια πηγές μισθοδοσίας της ΕΑΕ σε επίπεδο αναπληρωτών, και υπάρχει βιασύνη να καλυφθούν τα κενά τις επόμενες χρονιές με προχειρότητα και με το ήδη υπάρχον μόνιμο εκπαιδευτικό δυναμικό που δεν επαρκεί λόγω και μη διεξαγωγής ΑΣΕΠ ΕΑΕ;
Γιατί όλα αυτά τα οποία όχι μόνον δεν στηρίζονται επιστημονικά αλλά και δεν είναι προς όφελος της ΕΑΕ και γιατί τέτοια περιφρόνηση όχι μόνον για τους αναπληρωτές που στηρίζουν τόσα χρόνια την ΕΑΕ αλλά και για τους ανάπηρους μαθητές;
Το Υπουργείο Παιδείας έχει πολλάκις αναφερθεί στον στόχο της ενταξιακής εκπαίδευσης. Προκειμένου να επιτευχθεί ο συγκεκριμένος στόχος δεν αρκεί να επιχειρεί να λύσει -με το λανθασμένο προτεινόμενο σκεπτικό- μόνο το θέμα της στελέχωσης. Απαιτείται μια πιο ολοκληρωμένη πρόταση σε επίπεδο και παιδαγωγικών-εκπαιδευτικών θεμάτων που πρέπει να συνταχθούν σε ένα ενιαίο κείμενο (λ.χ. νέα Αναλυτικά Προγράμματα). Για τα ΤΕΕ Ε.Α.:
Η γενική παρατήρηση εδώ είναι ότι για πρώτη φορά δίδεται λύση ώστε οι απόφοιτοι των ΕΕΓ/ΤΕΕ Α’ βαθμίδας να μπορούν να συνεχίσουν στη λυκειακή βαθμίδα, δηλαδή γίνεται το αυτονόητο. Επίσης αποσαφηνίζονται οι αντιστοιχίες σε περίπτωση μεταγραφών μαθητών κάτι που είχε εισαχθεί στο νομοσχέδιο ΕΑΕ που αν και βγήκε στη διαβούλευση δύο φορές τελικά δεν πρόλαβε να ψηφιστεί. Όλα τα αναγραφόμενα στο κομμάτι αυτό είναι πραγματικά θετικά και μένει στην πράξη να καταγραφούν τα αποτελέσματα προκειμένου για τυχόν αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις. Επιφυλάξεις διατηρούμε για τον ανώτατο αριθμό μαθητών που ορίζεται στους 10, αριθμός που θεωρούμε ότι ίσως αποδειχτεί υπερβολικός στην εφαρμογή ειδικά για μαθητές με ΔΕΠ-Υ, αυτισμό κλπ. Είναι θετική στην τροπολογία η πρόβλεψη μείωσης του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα σε εξαιρετικές περιπτώσεις αλλά πρέπει να προσεχθεί καθώς μπορεί να αποδειχτεί χρονοβόρα η έγκριση αυτή.
Στην αντικατάσταση της περ. γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 8 του
ν. 3699/2008 έχουμε να παρατηρήσουμε: Αναφέρεται: «Στην Α΄ τάξη Γυμνασίου δύνανται να εγγράφονται, κατόπιν γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ, μαθητές απόφοιτοι Γενικού ή Ειδικού Δημοτικού Σχολείου και της Α΄ή Β΄ τάξης των ΕΕΕΕΚ. Δικαίωμα πρώτης εγγραφής έχουν οι μαθητές έως το 16ο έτος της ηλικίας τους». Αν είναι απόφοιτοι της Α ή της Β τάξης ΕΕΕΕΚ τότε προφανώς (ή πιθανώς) θα έχουν υπερβεί το 16ο έτος.
Επίσης: “Oι κάτοχοι απολυτηρίου Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου δύνανται να συνεχίσουν τη φοίτησή τους, κατόπιν σχετικής γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ: i) στην Α΄ τάξη Λυκείου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου, ii) στην Α΄ τάξη του Γενικού Λυκείου, iii) στην Α΄ τάξη του Ειδικού Λυκείου, iv) στην Α΄ τάξη του Επαγγελματικού Λυκείου, v) στην Α΄ τάξη του Εσπερινού Επαγγελματικού Λυκείου και vi) σε ΔΙΕΚ ενηλίκων αποφοίτων υποχρεωτικής εκπαίδευσης.” Εδώ παρατηρούμε ότι τα μεταγυμνασιακά ΔΙΕΚ έχουν καταργηθεί. Μάλλον εννοούνται λοιπόν τα ΣΕΚ ΕΑ, εκτός αν τελικά υπάρχει πρόθεση μετονομασίας των ΣΕΚ ΕΑ σε «ΔΙΕΚ ενηλίκων αποφοίτων ΥΕ».
Αναφέρει η τροπολογία: «Σε περίπτωση επανεγγραφής μαθητή σε διαφορετικό τομέα-ειδικότητα από αυτήν που αποφοίτησε, για την εύρυθμη λειτουργία της σχολικής μονάδας, ο μαθητής δύναται να παρακολουθεί τα μαθήματα Γενικής Παιδείας και να απαλλάσσεται από τις εξετάσεις των μαθημάτων αυτών.» Αυτό είναι μία σημαντική διαφορά από την γενική εκπαίδευση και κρίνεται ορθή αφού οι μαθητές των ΣΜΕΑΕ δεν μπορούν να έχουν κενά στο ωρολόγιο πρόγραμμά τους. Η τροπολογία συνεχίζει και αναφέρει: «Κάθε απόφοιτος μαθητής του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου δύναται να επανεγγραφεί και να φοιτήσει σε ένα (1) μόνο ακόμα πρόγραμμα ειδικότητας του ίδιου ή διαφορετικού τομέα, ύστερα από γνωμάτευση ΚΕΔΔΥ, η οποία λαμβάνει υπόψη αξιολόγηση του συλλόγου διδασκόντων.» Εδώ μπαίνει ένας περιορισμός ο οποίος δεν υπάρχει στην Γενική εκπαίδευση όπου ο απόφοιτος του ΕΠΑΛ μπορεί να κάνει όσες ειδικότητες θέλει. Δεν είναι κατανοητό ούτε και αποδεκτό να γίνεται αυτή η διάκριση.
Τέλος θέλουμε να επισημάνουμε ότι το ΕΠΕ δεν αιτιολογείται γιατί πρέπει να υπάρχει για όλους τους μαθητές (δηλαδή τι ρόλο θα έχει το αναλυτικό πρόγραμμα τότε αν όλοι έχουν ΕΠΕ; θα είναι ένα απλό εγχειρίδιο;) όπως και το γεγονός ότι δεν αναφέρεται στο άρθρο ποιος το σχεδιάζει και άλλες λεπτομέρειες που στην προηγούμενη νομοθεσία αναγράφονταν (για το ΕΠΕ που ίσχυε στις δομές ΕΑΕ της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης – Τ.Ε. και Π.Σ.)
Προσθέτουμε ότι είμαστε αντίθετοι με την «γνωμοδότηση από το ΙΕΠ» καθώς το ΝΠΙΔ δεν έχει αυτοτελές γραφείο ΕΑΕ , αν και έχει σύμβουλο Α’ ΕΑΕ! Εφόσον μελλοντικά ιδρυθεί γραφείο ΕΑΕ με νόμο, ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΦΟΥ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Α’ ΕΑΕ, τότε η γνωμοδότηση μπορεί να έχει έννοια, διαφορετικά εκφράζουμε την άποψη ότι αυτό θα είναι χρονοβόρο, νομικά αστήριχτο και ίσως τελικά αδιέξοδο. Για τα ΕΕΕΕΚ:
Αρχικά η γενική παρατήρηση είναι ότι δεν έχει καμμία σχέση το κείμενο των ΤΕΕ Ε.Α. με αυτό των ΕΕΕΕΚ όσον αφορά την δομή αυτή.
Κατόπιν πρέπει να παρατηρήσουμε πως είναι θετική στην τροπολογία η πρόβλεψη μείωσης του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα και στα ΕΕΕΕΚ, σε εξαιρετικές περιπτώσεις χωρίς τον μέχρι σήμερα αριθμητικό περιορισμό. Εντούτοις ίσως αποδειχτεί χρονοβόρα η διαδικασία έγκρισης των τμημάτων αυτών. Θετική και η διόρθωση του 4186/2013 περί των 6 τάξεων όπως και τη δυνατότητα πρακτικής στα εργαστήρια του σχολείου.
Τα ΕΕΕΕΚ όμως πισωγυρίζουν αφού επανέρχονται στη λογική του ν.2817/2000 όπου «υπάγονταν στη Δ/νση Δ.Ε.» κάτι που σήμαινε μόνον διοικητική υπαγωγή. Τούτο σήμαινε – και δυστυχώς επανέρχεται – ότι τα ΕΕΕΕΚ θα είναι και πάλι διδακτικά αδιαβάθμητα!!!! Αυτή η άποψη ενισχύεται από το γεγονός ότι ουδέν αναφέρεται γα το απολυτήριο ή το πτυχίο που θα λαμβάνουν οι απόφοιτοί τους και την ακαδημαϊκή του αξία.
Επίσης διαγράφεται (?) η πρόταση για τις απουσίες των ΕΕΕΕΚ που υπήρχε στον ν.4186/2013. Σας υπενθυμίζουμε ότι, στη δευτεροβάθμια, οι σοβαρές αναπηρίες και οι σοβαρές ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες συναντώνται στα ΕΕΕΕΚ και τα όρια των απουσιών στα σχολεία αυτά δεν έχουν νόημα όπως σωστά είχε προβλέψει ο νομοθέτης στον ν.4186/2013 άρθρο 28.
Επίσης θέλουμε να επισημάνουμε ότι το ΕΠΕ δεν αιτιολογείται γιατί πρέπει να υπάρχει για όλους τους μαθητές (δηλαδή τι ρόλο θα έχει το αναλυτικό τότε αν όλοι έχουν ΕΠΕ; θα είναι ένα απλό εγχειρίδιο;) όπως και το γεγονός ότι δεν αναφέρεται στο άρθρο ποιος το σχεδιάζει και άλλες λεπτομέρειες που στην προηγούμενη νομοθεσία αναγράφονταν (για το ΕΠΕ που ίσχυε στις δομές ΕΑΕ της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης – Τ.Ε. και Π.Σ.)
Προσθέτουμε ότι είμαστε αντίθετοι με την «γνωμοδότηση από το ΙΕΠ» καθώς το ΝΠΙΔ δεν έχει αυτοτελές γραφείο ΕΑΕ , αν και έχει σύμβουλο Α’ ΕΑΕ! Επαναλαμβάνουμε ότι εφόσον μελλοντικά ιδρυθεί γραφείο ΕΑΕ με νόμο, ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΦΟΥ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Α’ ΕΑΕ, τότε η γνωμοδότηση μπορεί να έχει έννοια, διαφορετικά εκφράζουμε την άποψη ότι αυτό θα είναι χρονοβόρο, νομικά αστήριχτο και ίσως τελικά αδιέξοδο. Στο σημείο αυτό ζητάμε να δημοσιοποιήσετε τις προτάσεις που υπέβαλλαν οι επιτροπές τόσο των ΤΕΕ Ε.Α. όσο και των ΕΕΕΕΚ οι οποίες ορίστηκαν με την Υ.Α. 120017/Δ3 της 20.7.2016.Ύστερα από όλα τα παραπάνω ζητάμε όπως:
Αποσυρθεί το κομμάτι με τα νέα «προσόντα» ειδικής αγωγής και να ξεκινήσει διάλογος με όλους τους φορείς ώστε σε εύλογο χρονικό διάστημα να υπάρξει μία ολοκληρωμένη, σοβαρή και υλοποιήσιμη πρόταση. Χρόνος υπάρχει αφού αυτά θα εφαρμοστούν από το 2017-18.
Αποσυρθεί το κομμάτι των ΕΕΕΕΚ αφού υποβαθμίζει τα σχολεία αυτά και τα επιστρέφει 16 χρόνια πίσω! Προτείνουμε τέλος, να συνταχθεί νέος νόμος ΕΑΕ με ταυτόχρονη ακύρωση όλων των προηγουμένων νόμων, διατάξεων κλπ και να ληφθεί υπόψη, ξεπερνώντας κομματικές αντιπαραθέσεις, που έτσι κι αλλιώς δεν πρέπει να έχουν καμία θέση στην εκπαίδευση, το ν/σ το οποίο δύο φορές είχε περάσει από διαβούλευση αλλά δεν πρόλαβε να πάει στη Βουλή και η συγγραφή του οποίου δεν είχε κομματικό χαρακτήρα! Χαιρετίζουμε και αναγνωρίζουμε μάλιστα ότι αρκετά στοιχεία έχουν αντληθεί από αυτό, τόσο στο κομμάτι που αφορά τα ΤΕΕ Ε.Α. όσο και κάποια λίγα για τα ΕΕΕΕΚ όπως η διαγραφή της «κατάρτισης».
Θεωρούμε ότι πρέπει η χρονιά 2016-17 θα πρέπει να είναι χρονιά σοβαρής προετοιμασίας για ένα νέο σύγχρονο τοπίο στην ΕΑΕ χωρίς αιφνιδιασμούς, συντεχνιακές τακτοποιήσεις και προσωπικές επιδιώξεις.
το Δ.Σ.
ΘΕΜΑ: Παρατηρήσεις και προτάσεις για την ρύθμιση θεμάτων ΕΑΕ που κατατέθηκε στο ν/σ «Ρυθμίσεις για την Ελληνόγλωσση Εκπαίδευση, τη διαπολιτισμική εκπαίδευση και άλλες διατάξεις» Σας καταθέτουμε τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις μας επί του άρθρου: Για τα προσόντα ΕΑΕ: H γενική παρατήρηση είναι ότι εντελώς αναίτια και αδικαιολόγητα, η ειδική αγωγή και εκπαίδευση υποχωρεί πάλι στις αρχές της δεκαετίας του 2000 κάτι που είναι αξιοπερίεργο. Οι υπηρετούντες αναπληρωτές της ΕΑΕ κυριολεκτικά πετιούνται από την επόμενη χρονιά 2017-18 – έτος εφαρμογής των ρυθμίσεων αυτών – ενώ συνθλίβονται στην κυριολεξία οι μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες αφού τίθεται, τόσο εξόφθαλμα, εν αμφιβόλω το παρεχόμενο εκπαιδευτικό έργο. Αποδεικνύεται στην πράξη ότι η Ε.Α.Ε. είναι η πρώτη προτεραιότητα του υπουργείου μόνον στη ρητορική της επικοινωνίας.
Η φιλοσοφία του άρθρου είναι διασπαστική, ακολουθώντας τη φιλοσοφία του «διαίρει και βασίλευε» αφού βάζει σε διαδικασία σύγκρουσης διάφορες υποομάδες της εκπαίδευσης: ΠΕ71 με ΠΕ70, ΠΕ 71 με ΠΕ70.50, ΠΕ70 με ΠΕ70.50, αντίστοιχα τους ΠΕ61, μόνιμους με αναπληρωτές, τεχνολόγους με γενικής παιδείας κλπ.
Αλήθεια εξέτασε το υπουργείο πώς φτάσαμε ως εδώ, γιατί δηλαδή η ΕΑΕ στηρίζεται κατά 80% ή και περισσότερο σε αναπληρωτές και μάλιστα μέσω ΕΣΠΑ; Γιατί ουδέποτε συμμετείχαν οι ΠΕ71/61 σε διαγωνισμό ΑΣΕΠ και τι έγινε ο διαγωνισμός που θα γινόταν για την ΕΑΕ;
Τι συνέβη στα χρόνια των “παχέων αγελάδων” 2000-2009, δηλαδή προ- κρίσης, αλλά και το 2010-2012 και φτάσαμε στο σημείο αυτό; Δεν αφήνουμε απέξω τα χρόνια 2012, 2013, 2014, 2015, αλλά τότε ήταν ήδη διαμορφωμένη η κατάσταση!
Αναγνωρίζουμε ότι η σημερινή αλλά και η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου (κ.κ.Κουράκης-Φίλης) βρήκαν μία τραγική κατάσταση αλλά αφενός ο τρόπος αντιμετώπισης και διαχείρισης δεν είναι αυτό το άρθρο του ν/σ, αφετέρου πρέπει να διερευνηθεί τι συνέβη και φτάσαμε εδώ ώστε να μην γίνουν πάλι τα ίδια και να αποφευχθούν κακοτοπιές….. Προχωράμε στην πλήρη ανάλυση του άρθρου:
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 10 του ν.3699/08 που αντικαθίσταται, η νέα ρύθμιση είναι περιττή διότι στις ΣΜΕΑΕ ποτέ δεν υπήρχε πρόβλημα συμμετοχής των μελών του ΕΕΠ και του ΕΒΠ. Συμμετείχαν (ΕΕΠ & ΕΒΠ) κανονικά στο «Σύλλογο Προσωπικού» όπως ονομάζεται στο ΦΕΚ 449 του 2007 και είναι θεσμός από τότε. Το πρόβλημα εντοπίζεται στα Σχολεία Τυπικής Εκπαίδευσης όπου πολλές φορές οι εκπαιδευτικοί της Παράλληλης στήριξης (Π.Σ.) και των Τμημάτων Ένταξης (Τ.Ε.) δεν συμμετέχουν στους Συλλόγους Διδασκόντων κάτι που θα έπρεπε να προβλέπεται αλλά δεν λύνεται ούτε αγγίζεται με την παράγραφο αυτή. Έτσι εδώ προτείνουμε πως θα πρέπει να γίνει πρόβλεψη για συμμετοχή στους συλλόγους διδασκόντων στα Σχολεία Γενικής Εκπαίδευσης των μελών ΕΕΠ και ΕΒΠ και των διδασκόντων εκπαιδευτικών των Π.Σ. και των Τ.Ε.
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 16 του ν.3699/08 που αντικαθίσταται στο αα) και ββ) δεν αναφέρεται ως προσόν για την στελέχωση των δομών της ΕΑΕ, διδακτορικό δίπλωμα και μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών στην Σχολική Ψυχολογία κάτι που ως τώρα ίσχυε και σαφώς πρέπει να συνεχίσει να ισχύει. Εδώ έχουμε επαναφορά στον ν.3194/03 που δεν περιελάμβανε το διδακτορικό και μεταπτυχιακό τίτλο στη Σχολική Ψυχολογία ως προσόν.
Επίσης, στο αα) και στο ββ) βλέπουμε με έκπληξη πάλι τη διατύπωση «πτυχίο πανεπιστημίου». Αυτό στο παρελθόν είχε επισημανθεί ότι έπρεπε να αντικατασταθεί με τη διατύπωση «πτυχίο ΑΕΙ ή ΑΤΕΙ» ή έστω μόνον «πτυχίο ΑΕΙ» ώστε να καλύψει και τους αποφοίτους ΑΤΕΙ αλλά και τους αποφοίτους της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών αλλά και ενδεχόμενα άλλα ΑΕΙ τα οποία δεν χαρακτηρίζονταν ως Πανεπιστήμια. Σημειώνουμε εδώ ότι έχουν αγνοηθεί παντελώς οι ΤΕ1 που ήδη υπηρετούν στις ΣΜΕΑΕ και μάλιστα κάποιοι οργανικά (αλήθεια πώς θα καλυφθούν οι θέσεις αυτές σε περίπτωση συνταξιοδοτήσεων ή αν χρειαστεί να καλυφθούν λειτουργικά τυχόν κενά τους;) όπως και οι ΔΕ1 εργαστηριακοί βοηθοί οι οποίοι ήδη υπηρετούν κάποιοι οργανικά και άλλοι με αποσπάσεις!
Στο δδ) ως προσόν για την στελέχωση των δομών της ΕΑΕ είναι πλέον η πενταετία (ήτοι 60 μήνες) αντικαθιστώντας την τριετή διδακτική υπηρεσία (ήτοι 30 μήνες), κάτι που κρίνουμε άκρως υπερβολικό τη στιγμή μάλιστα που παρακάτω δίνει το δικαίωμα ακόμα και χωρίς κανένα προσόν να στελεχώνουν τις δομές της ΕΑΕ μόνιμοι εκπαιδευτικοί με μετάθεση ή απόσπαση. Πάλι εδώ έχουμε επαναφορά στον ν.3194/2003 που επίσης προέβλεπε πενταετία. Επιπλέον αποκλείονται, κακώς, οι έχοντες σεμινάρια διάρκειας 400 ωρών μέχρι το 2010 αν και αυτό αποτελούσε μέχρι τώρα προσόν ένταξης και στελέχωσης των δομών της ΕΑΕ και μεγάλο μέρος της προϋπηρεσίας έχει κτηθεί με αυτό το ακαδημαικό προσόν.
Δηλαδή γίνεται ακύρωση εκ των υστέρων ενός προσόντος που ήδη έχουν οι εκπαιδευτικοί. Πάλι δηλαδή η φιλοσοφία της αναδρομικότητας η οποία (ορθά) απορρίφθηκε στα μεταπτυχιακά!
Εντυπωσιακή είναι η καρατόμηση του κλάδου ΠΕ11 αφού πλέον μόνον οι έχοντες ειδικότητα θα μπορούν να μπαίνουν στην ΕΑΕ αν φυσικά δεν έχουν μεταπτυχιακό ή διδακτορικό. Γίνεται εδώ απόρριψη μέρους πτυχίων μίας σχολής! Η ΕΑΕ είναι ένα υποσύστημα στην εκπαίδευση στο οποίο χρειάζεται περαιτέρω εξειδίκευση – επιμόρφωση πέραν της ειδικότητας που αποκτάται με το βασικό τίτλο σπουδών και η οποία πιστοποιείται κυρίως με την απόκτηση μεταπτυχιακού τίτλου ή με τον ανώτερο τίτλο αυτόν του διδακτορικού. Η εκπαίδευση των μαθητών από μη εξειδικευμένο προσωπικό τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο, κάθε άλλο παρά αναβάθμιση υποδηλώνει. Το παρόν ν/σ με την κατάργηση της εξειδίκευσης καταργεί την προέκταση .01 για τους εκπαιδευτικούς φυσικής αγωγής και το .50 για τις λοιπές ειδικότητες με σκοπό την κάλυψη θέσεων στην ΕΑΕ από μόνιμους εκπαιδευτικούς χωρίς τα αναγκαία αυξημένα προσόντα!
Το εε) δεν αναφέρει ότι προτάσονται οι ΠΕ61/71 όπως είναι φυσικό αφού είναι κάτοχοι βασικού πτυχίου στην ΕΑΕ. Άραγε για το υπουργείο είναι το ίδιο ένας ΠΕ71 με μεταπτυχιακό στην ΕΑΕ με έναν ΠΕ70 που επίσης έχει μεταπτυχιακό στην ΕΑΕ; Επιπλέον στο εξής για το υπουργείο ο μαθηματικός με μεταπτυχιακό στη φυσική θα εντάσσεται ισότιμα (και) στον κλάδο των φυσικών δηλαδή ισότιμα με τους έχοντες βασικό πτυχίο φυσικού; Ποιο το νόημα τότε του διαφορετικού κωδικού των ΠΕ70 και ΠΕ71; Μήπως επειδή πρέπει οι ΠΕ71 να αποκλειστούν από τη γενική εκπαίδευση; εκεί δηλαδή που κρίνονται ικανοί να διδάσκουν σε παράλληλη στήριξη ή σε Τ.Ε. διδάσκοντας την ίδια ακριβώς ύλη αλλά μη ικανοί για να διδάξουν σε όλη την τάξη; Αλήθεια θεωρεί το υπουργείο ότι ένα μεταπτυχιακό (συνήθως μονοετές) είναι το ίδιο με 4 χρόνια σπουδών στην ΕΑΕ και με αρκετά εξάμηνα πρακτικής; Τελικά είναι υπεύθυνη άραγε στάση να μπαίνουν με ευθύνη των υπευθύνων, σε διαδικασία διαμάχης δύο αξιόλογοι κλάδοι αποτέλεσμα διαχρονικών παλινδρομήσεων;
Και αυτό όταν έχει ήδη ληφθεί, όπως φαίνεται, η απόφαση να «τελειώσουν» και οι δύο κλάδοι αφού πλέον δεν θα υπάρχουν από το 2017-18 παρά ελάχιστες θέσεις γι αυτούς αφού λόγω των προηγούμενων ρυθμίσεων (ολοήμερα κλπ) πλεονάζουν τεράστιοι αριθμοί μόνιμων δασκάλων στα γενικά δημοτικά που θα οδηγηθούν ακόμα και χωρίς τα προσόντα ΕΑΕ στις δομές της ειδικής εκπαίδευσης!!!!!
Πρόταση: Αν το υπουργείο δεν έχει τι να κάνει με τους πλεονάζοντες δασκάλους (ή και εκπαιδευτικούς δευτεροβάθμιας, κυρίως τεχνικών ειδικοτήτων αλλά και πληροφορικών και γυμναστών), μπορεί είτε να μειώσει τον αριθμό των μαθητών ανά τμήμα προς όφελος των μαθητών, είτε να εφαρμόσει προγράμματα συνδιδασκαλίας από δύο εκπαιδευτικούς σε ειδικές περιπτώσεις, είτε ακόμα και να μειώσει το εβδομαδιαίο ωράριο διδασκαλίας κάτι που άλλωστε αποτελούσε και προεκλογική δέσμευση (τουλάχιστον για την Δ.Ε.).
Τέτοιες μεταρρυθμίσεις θα ήταν επωφελείς για τους μαθητές και έχουν προφανή και αυτονόητη επιστημονική τεκμηρίωση.
Επίσης στο εε) αναφέρεται πως τα προσόντα που αναφέρονται ισχύουν και για μετάθεση, διορισμό, ΑΠΟΣΠΑΣΗ ή αναπλήρωση ενώ παρακάτω αναφέρει έως και κανένα προαπαιτούμενο για τις αποσπάσεις.
Καταργούνται οι περιπτ. γ’ και δ’ της παρ.1 του άρθρου 19 του ν.3699/08 καθώς και οι υποπαράγραφοι 1.3, 1.4 της παρ. 1 του άρθρου 20 του ν.3699/08 και η παρ. 1 του άρθρου 56 του ν.3966/11. Το .50 δεν μεταβάλλει τον κλάδο κι εδώ απλά θα έπρεπε να καταργηθεί η λέξη «ΚΛΑΔΟΣ» από τη διατύπωση του 3699/08 διότι το .50 απλά δηλώνει προσόντα ΕΑΕ και μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το Υπουργείο μέσω του ΟΠΣΥΔ για να έχει μια εικόνα του δυναμικού του. Το .50 δεν εμπόδισε καμία μετάθεση ή απόσπαση από και προς την ΕΑΕ και το υπουργείο το γνωρίζει αυτό. Το .50 εισήχθη όχι για να μεταβάλλει τον κλάδο, αφού αν είχε γίνει κάτι τέτοιο τότε θα έπρεπε να χρειάζεται μετάταξη και όχι μετάθεση από και προς στην ΕΑΕ αλλά για καθαρά λόγους τεχνικής φύσεως.
Αναφορικά με το θέμα των ΠΕ71/61 και ΠΕ70.50/60.50 είναι αξιοσημείωτο ότι στον ν.3966/11 στο άρθρο 56 αναφέρεται: ‘Από την 1.9.2010, η παράλληλη στήριξη – συνεκπαίδευση μπορεί να παρέχεται και μέσω προγραμμάτων εξειδικευμένης εκπαιδευτικής υποστήριξης για ένταξη μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, τα οποία εντάσσονται σε Πράξεις που συγχρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από το Δημόσιο στο πλαίσιο του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ), από εκπαιδευτικούς των κλάδων ΠΕ 60 και ΠΕ 70 που έχουν τα τυπικά προσόντα τοποθέτησης στην ΕΑΕ, ΠΕ 61, ΠΕ 71, ΠΕ 02.50, ΠΕ 03.50 και ΠΕ 04.50. Αν οι ανωτέρω εκπαιδευτικοί δεν επαρκούν, στα προγράμματα αυτά μπορεί να συμμετέχουν και οι λοιποί εκπαιδευτικοί των κλάδων ΠΕ 60 και ΠΕ 70, καθώς και εκπαιδευτικοί των κλάδων ΠΕ 02, ΠΕ 03 και ΠΕ 04…’. Επομένως, δεν υπήρχε αποκλεισμός των ΠΕ70.50/60.50 και των ΠΕ70/60!!! Επίσης στο ίδιο άρθρο του 3966/11 έγραφε: “Οι εκπαιδευτικοί που μετατίθενται σε κενές οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών ΕΑΕ σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο, ύστερα από τη συμπλήρωση πραγματικής υπηρεσίας δύο ετών στις θέσεις αυτές, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 30 του ν. 3848/2010, μπορεί να μετατίθενται σε σχολικές μονάδες της γενικής ή επαγγελματικής εκπαίδευσης.”
Άρα εδώ συνάγετο πως επειδή οι ΠΕ61/71 δεν μπορούν να πάνε στην Γενική Εκπαίδευση, την ΕΑΕ θα στελεχώνουν οι ΠΕ70/60 κι ας εχει γίνει μετατροπή των οργανικών θέσεων σε ΠΕ61/71!!! Εξάλλου μετά το 2011 γίνονται κανονικά μεταθέσεις και αποσπάσεις ΠΕ60/70 σε δομές της ΕΑΕ πρωτοβάθμιας αλλά και σε ΕΕΕΕΚ (ΠΕ70)!!!
Επίσης η μετατροπή των οργανικών σε ΠΕ61/71 που έγινε με τον ν.3966/11 δεν είχε καμία εφαρμοστικότητα διότι δεν είχαμε ποτέ ως τώρα μόνιμους διορισμούς αυτών των κλάδων και πάντοτε γινόταν μεταθέσεις και πλήρωση αυτών των οργανικών θέσεων από ΠΕ60 και ΠΕ70 αλλά της ειδικής αγωγής κάτι που δεν θα γίνεται κατ αποκλειστικότητα τώρα διότι καταργείται το διακριτικό προσόντων ΕΑΕ .50 και μπορούν να έρχονται με απόσπαση, όλοι στην ΕΑΕ.
Θεωρούμε πως η σήμανση των εκπαιδευτικών με προσόντα ειδικής αγωγής είναι απαραίτητος και δεν αποτελεί διαφορετικό κλάδο το πρόθεμα .50 αλλά διάκριση τεχνικής φύσεως για το ΟΠΣΥΔ που πρέπει να αποτελεί απαραίτητη προυπόθεση για τη στελέχωση των δομών της ΕΑΕ. Είναι γνωστό δε σε όλους ότι όταν λέμε π.χ. ΠΕ18.27.50 οι 2 πρώτοι αριθμοί είναι ο κλάδος, οι 2 επόμενοι η ειδικότητα και οι 2 τελευταίοι είναι ενδεικτικοί για την ΕΑΕ.
Στην αντικατάσταση του άρθρου 21 του 3699/08 έχουμε αρχικά επαναφορά της διετίας σε δομές ΕΑΕ ως απαραίτητη προυπόθεση για μετάθεση σε κενές οργανικές θέσεις της Γενικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης όπως όριζε ο ν.3966/11 στο άρθρο 56 περιπτ. δ’ κάτι που είχε καταργηθεί μετά από απαίτηση της εκπαιδευτικής κοινότητας. Δεν προβλέπει μάλιστα μεταβατική διάταξη δηλαδή να ισχύσει για όσους από δω και πέρα πάρουν μετάθεση προς την ΕΑΕ. Λίγο παρακάτω μάλιστα ο νομοθέτης μιλά για τριετία! Κατόπιν, στο προταθέν άρθρο αναφέρεται: “Οι εκπαιδευτικοί της παρούσας παραγράφου, οι οποίοι πέραν των προβλεπόμενων προσόντων διαθέτουν επιπλέον εξειδίκευση στην ελληνική νοηματική γλώσσα των κωφών και στη γραφή Braille των τυφλών που πιστοποιείται με βάση την παράγραφο 3 του άρθρου 7, μετατίθενται κατά προτεραιότητα σε σχολικές μονάδες τυφλών και κωφών.” Εδώ δίνεται η δυνατότητα στους μη έχοντες ως προσόν τη γνώση της γραφής braille ή ΕΝΓ να μετατίθενται σε σχολικές μονάδες τυφλών ή κωφών αν δεν υπάρχει άλλος με αυτά τα προσόντα!!! Η πρότασή μας είναι απλή και προφανής: Η γνώση της γραφής Braille και η επάρκεια της ΕΝΓ θα πρέπει να είναι απαραίτητη προυπόθεση αντίστοιχα για την τοποθέτηση σε σχολικές μονάδες τυφλών ή κωφών. Τι θα κάνει άλλωστε ένας εκπαιδευτικός (π.χ. ένας φιλόλογος) που δεν γνωρίζει ΕΝΓ με μαθητές κωφούς; Δημιουργική απασχόληση, ή μήπως παντομίμα;
Παρακάτω αναφέρεται: «Στις απομένουσες μετά τις μεταθέσεις κενές οργανικές θέσεις διορίζονται οι περιλαμβανόμενοι στους πίνακες διοριστέων του ΑΣΕΠ εκπαιδευτικοί ΕΑΕ της παρ.1 του άρθρου 16, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις». Εδώ έχουμε και σύγκρουση με το νόμο 1566/85 όπου στο άρθρο 15 παρ. δ’ αναφέρει: «Δεν επιτρέπεται η τοποθέτηση εκπαιδευτικών κατά το διορισμό τους σε σχολεία των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης. Κατ’ εξαίρεση είναι επιτρεπτή η τοποθέτηση κατά το διορισμό σε σχολεία των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης, εφόσον οι κενές θέσεις των σχολείων αυτών δεν μπορούν να καλυφθούν με μεταθέσεις εκπαιδευτικών αξαιτίας της έλλειψης αιτήσεων ενδιαφερομένων για μετάθεση». Επομένως θα πρέπει να προστεθεί ο περιορισμός αυτός.
Κατόπιν αναφέρεται: «Όταν δεν καλύπτονται τα κενά με μετάθεση ή διορισμό, αποσπώνται σε ΣΜΕΑΕ, Τμήματα Ένταξης, προγράμματα παράλληλης στήριξης, πρώιμης παρέμβασης και παροχής διδασκαλίας στο σπίτι, μόνιμοι εκπαιδευτικοί, ως ακολούθως:
α) Κατά προτεραιότητα εκπαιδευτικοί ΕΑΕ της παρ.1 του άρθρου 16».
Εδώ αναφέρεται πιθανώς στους εκπαιδευτικούς ΕΑΕ όπως τους έχει ιεραρχήσει παραπάνω με τα νέα προσόντα.
Στις αποσπάσεις, επίσης, ιεραρχούνται κατόπιν και εφόσον δεν καλυφθούν τα κενά με μετάθεση και διορισμό και με την περίπτωση α) ως εξής: «β) Ακολουθούν εκπαιδευτικοί, οι οποίοι πληρούν τις προϋποθέσεις τουλάχιστον μίας (1) εκ των κατωτέρω περιπτώσεων, κατά την ακόλουθη ιεράρχηση:
αα) Είναι κάτοχοι πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων ετήσιας επιμόρφωσης – εξειδίκευσης στην ΕΑΕ από Πανεπιστήμια ή από αναγνωρισμένους κρατικούς φορείς που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, αποδεδειγμένης διάρκειας τουλάχιστον τετρακοσίων (400) ωρών.
ββ) Έχουν προϋπηρεσία τουλάχιστον ενός διδακτικού έτους στις ανωτέρω δομές και προγράμματα.
γγ) Είναι γονείς παιδιών με ποσοστό αναπηρίας άνω του 67% .
δδ) Είναι κάτοχοι πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων επιμόρφωσης – εξειδίκευσης στην ΕΑΕ από Πανεπιστήμια ή από αναγνωρισμένους κρατικούς φορείς που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.
εε) Έχουν προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας.
γ) Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών». Καταρχάς εδώ βλέπουμε επαναφορά του καθεστώτος του 3699/08 αν η λέξη «ιεραρχήσει» ερμηνεύεται έτσι. Δηλ. ο έχων μεταπτυχιακό θα προηγείται πάντοτε του έχοντος προϋπηρεσία στην ΕΑΕ.
Σύμφωνα δε με την περίπτωση β) έχουμε τους κατόχους πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων αλλά χωρίς τον περιορισμό του 2010. Μήπως εδώ θα έχουμε μία άλλη «βιομηχανία» σεμιναρίων αυτή τη φορά για τους μόνιμους; Και πως εδώ αυτό αποτελεί προσόν ενώ παραπάνω και για τη στελέχωση δεν αναφέρεται ως προσόν το σεμινάριο 400 ωρών ούτε για μεταθέσεις αλλά ούτε και για αναπλήρωση; Δεν θα έπρεπε σε αυτή την περίπτωση να υπάρχει εναρμόνιση των προσόντων και όχι διαφοροποίηση;
Κατόπιν, επανέρχεται ως προσόν ο «γονέας που έχει τέκνο με αναπηρία 67%» για άλλη μια φορά κάτι που είχε αφαιρεθεί στο παρελθόν. Μάλιστα η διάταξη αυτή αφορά μόνον αποσπάσεις και όχι μεταθέσεις ούτε αναπληρωτές! Επιπλέον και ακολουθώντας την λογική αυτή, γιατί ειδικά ο γονέας παιδιού με αναπηρία και όχι αν είναι και ο ίδιος ανάπηρος; Άραγε πώς η γονεϊκή εμπειρία εξισώνεται με το ακαδημαϊκό προσόν; Η αναπηρία είναι εμπειρία, όπως επικαλείται και η ΕΣΑμεΑ και το Διεθνές Αναπηρικό Κίνημα, αλλά δεν μπορεί να αποτελεί τυπικό προσόν διορισμού ή πρόσληψης. Για ποιο λόγο προτείνεται αποκλειστικά στις δομές ΕΑΕ η διαχείριση της αναπηρίας με αυτό τον τρόπο και στη Γενική Εκπαίδευση δεν αξιοποιείται μια άλλη, μη ακαδημαϊκή και πιστοποιημένη ιδιότητα ως τυπικό προσόν για τη στελέχωση μιας αντίστοιχης δομής (λ.χ. η μόνιμη διαμονή ενός εκπαιδευτικού σε Πομακαχώρια της Ξάνθης τον καθιστά αυτομάτως ικανό για διδασκαλία σε μειονοτικά σχολεία;); Στο πλαίσιο της κοινωνικής πολιτικής και των θετικών μέτρων δράσης η μοριοδότηση ή η ποσόστωση σε διορισμούς και προσλήψεις μπορεί να αποβεί αποτελεσματική για την προώθηση της εργασιακής απασχόλησης των εν λόγω εκπαιδευτικών. Στη συνέχεια βλέπουμε ότι ακόμα και με μία επιμόρφωση χωρίς όριο ωρών (δηλαδή ακόμα και μίας ημέρας δηλαδή 6 ή 8 ωρών;) είναι επίσης αρκετή για να αποσπαστεί κάποιος μόνιμος στην ΕΑΕ!!!
Έχουμε μετά αναφορά για προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας χωρίς να διευκρινίζεται αν αυτά είναι προγράμματα για ανάπηρους μαθητές σύμφωνα με τον ν. 3966/11 άρθρο 56 παρ. 2 (τα οποία όπως γνωρίζουμε δεν έγιναν ποτέ) ή γενικά. Μήπως τελικά εισάγεται αυτή η διάταξη, χωρίς καμία λογική, αφού δεν σχετίζεται με την ΕΑΕ, η εν γένει ενισχυτική διδασκαλία; Η ενισχυτική διδασκαλία αφορά στα Αναλυτικά Προγράμματα Γενικής Εκπαίδευσης. Πώς σχετίζεται με την κατοχή γνώσεων για τη στελέχωση δομών ΕΑΕ; Με την τόσο εξαντλητική αναφορά υποπεριπτώσεων για τη δημιουργία μιας δεξαμενής εκπαιδευτικού δυναμικού για τη στελέχωση της ΕΑΕ ο νομοθέτης φαίνεται περισσότερο να προσπαθεί να εξοικονομήσει χρήματα μέσω της τοποθέτησης μόνιμων εκπαιδευτικών με ανεπαρκή ή καθόλου προσόντα («…διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά», πρόταση για άρθρο 21, παρ. 4γ) παρά να δικαιολογηθεί ότι προσπαθεί να προβλέψει το πιο ακραίο ενδεχόμενο έλλειψης εκπαιδευτικού προσωπικού. Στο τέλος και στην περίπτωση γ) – όπως προαναφέρθηκε στο τέλος της παραπάνω παραγράφου – δίνεται η δυνατότητα σε περίπτωση μη πλήρωσης των κενών σε δομές της ΕΑΕ να διατίθενται και εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα προσόν!!!!! Η στελέχωση της εκπαίδευσης με άτομα χωρίς επαρκείς σπουδές είναι αντιπαιδαγωγική πρακτική και οδηγεί σε επικίνδυνους πειραματισμούς.
Μάλιστα αναφέρεται ή συμμετοχή υποχρεωτικά σε προγράμματα επιμόρφωσης τη στιγμή που ήδη υπάρχουν αναπληρωτές με αυξημένα προσόντα και με μεγάλη προυπηρεσία σε όλες τις δομές της ΕΑΕ. Δεν διευκρινίζεται επίσης πώς θα γίνονται αυτά τα σεμινάρια επιμόρφωσης, από ποιον, και αν θα γίνονται αμισθί ή μέσω κάποιου προγράμματος (π.χ. ΕΣΠΑ).
Έχουμε επί σειρά ετών ζητήσει να υπάρξει οργανωμένα κρατική επιμόρφωση στην ΕΑΕ η οποία να γίνεται από τα ΠΕΚ και εκφράζουμε την αντίθεσή αλλά και την απορία μας γιατί όπως έχουμε καταλάβει αυτή έχει ανατεθεί στο ΙΕΠ! Στηρίχτηκαν άραγε οι αρμόδιοι σε κάποια ευρήματα που αποδεικνύουν την ακαταλληλότητα των ΠΕΚ και την καταλληλότητα του ΙΕΠ;
Ζητάμε όπου και όταν γίνεται αναφορά για επιμόρφωση να αποσαφηνίζεται ότι αυτή θα γίνεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από τα ΠΕΚ και όχι αόριστα: «από τους αρμόδιους φορείς».
Επισημαίνουμε την αντίφαση ότι την ίδια στιγμή που στο ΙΕΠ υπάρχει επιτροπή για την συνάφεια των διδακτορικών και μεταπτυχιακών τίτλων των αναπληρωτών που έχει θέσει πολύ αυστηρά κριτήρια (και πολύ σωστά για κάποια από αυτά) για να μπορούν να ενταχθούν στους πίνακες της ΕΑΕ, από την άλλη θα μπαίνουν στην ΕΑΕ και αυτοί που δεν θα διαθέτουν κανένα προσόν!
Φυσικά για την ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου ΕΑΕ ή για τα ζητήματα ασφαλείας τόσο των μαθητών όσο και των εκπαιδευτικών δεν γίνεται κουβέντα! Αλήθεια πώς ενώ μέχρι τώρα ακούγαμε να κατηγορούνται και να δαιμονοποιούνται τα σεμινάρια, τα μεταπτυχιακά, τα διδακτορικά και οι λοιπές επιμορφώσεις, τώρα η Πολιτεία θα επιτρέπει να μπουν όλοι χωρίς προσόντα στην ΕΑΕ και εξωραίζει το θέμα απλά μέσω μίας επιμόρφωση που θα καλύψει τα πάντα; Εν κατακλείδι και με δεδομένο ότι πρόσφατα ο υπουργός μίλησε για νέο σύστημα αναπληρωτών μετά από συζήτηση με όλους τους φορείς, ώστε αυτό να ισχύσει από το παραπάνω έτος (2017-18), γεννάται το ερώτημα:
Γιατί μέσα στον Αύγουστο και χωρίς καμμία συζήτηση ούτε με τους επιστημονικούς και συνδικαλιστικούς φορείς αλλά ούτε και στην επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων, αιφνιδιαστικά κατεβαίνουν αυτά τα τόσο σοβαρά ζητήματα όταν:1. οι μεταθέσεις έχουν ήδη γίνει για το 2016-17,
2. οι αποσπάσεις έχουν ήδη γίνει για το 2016-17,
3. οι αναπληρωτές θα προσληφθούν με το ισχύον καθεστώς φέτος. Γιατί πραγματικά υπάρχει αυτή η βιασύνη για κάτι που έτσι κι αλλιώς θα εφαρμοστεί το 2017-18;
Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη τροπολογία αναφέρεται κατά το ήμισυ σε θέματα στελέχωσης των δομών της ΕΑΕ, σε συνδυασμό με τα επιχειρήματα της αιτιολογικής έκθεσης περί άρσης αδικιών και αποτελεσματικής λειτουργίας των δομών ΕΑΕ, μας οδηγεί στο να συμπεράνουμε ότι η εν λόγω τροπολογία συγγράφηκε με το σκεπτικό εξοικονόμησης κονδυλίων για τη στελέχωση αυτών των δομών (π.χ. λιγότερες προσλήψεις αναπληρωτών) παρά για την ποιοτική ενίσχυσή τους και την εύρυθμη λειτουργία τους.
Μήπως δεν έχουν εξασφαλιστεί άλλα προγράμματα ΕΣΠΑ ή πιστώσεις από το ΠΔΕ, οι μόνιμες τα τελευταία χρόνια πηγές μισθοδοσίας της ΕΑΕ σε επίπεδο αναπληρωτών, και υπάρχει βιασύνη να καλυφθούν τα κενά τις επόμενες χρονιές με προχειρότητα και με το ήδη υπάρχον μόνιμο εκπαιδευτικό δυναμικό που δεν επαρκεί λόγω και μη διεξαγωγής ΑΣΕΠ ΕΑΕ;
Γιατί όλα αυτά τα οποία όχι μόνον δεν στηρίζονται επιστημονικά αλλά και δεν είναι προς όφελος της ΕΑΕ και γιατί τέτοια περιφρόνηση όχι μόνον για τους αναπληρωτές που στηρίζουν τόσα χρόνια την ΕΑΕ αλλά και για τους ανάπηρους μαθητές;
Το Υπουργείο Παιδείας έχει πολλάκις αναφερθεί στον στόχο της ενταξιακής εκπαίδευσης. Προκειμένου να επιτευχθεί ο συγκεκριμένος στόχος δεν αρκεί να επιχειρεί να λύσει -με το λανθασμένο προτεινόμενο σκεπτικό- μόνο το θέμα της στελέχωσης. Απαιτείται μια πιο ολοκληρωμένη πρόταση σε επίπεδο και παιδαγωγικών-εκπαιδευτικών θεμάτων που πρέπει να συνταχθούν σε ένα ενιαίο κείμενο (λ.χ. νέα Αναλυτικά Προγράμματα). Για τα ΤΕΕ Ε.Α.:
Η γενική παρατήρηση εδώ είναι ότι για πρώτη φορά δίδεται λύση ώστε οι απόφοιτοι των ΕΕΓ/ΤΕΕ Α’ βαθμίδας να μπορούν να συνεχίσουν στη λυκειακή βαθμίδα, δηλαδή γίνεται το αυτονόητο. Επίσης αποσαφηνίζονται οι αντιστοιχίες σε περίπτωση μεταγραφών μαθητών κάτι που είχε εισαχθεί στο νομοσχέδιο ΕΑΕ που αν και βγήκε στη διαβούλευση δύο φορές τελικά δεν πρόλαβε να ψηφιστεί. Όλα τα αναγραφόμενα στο κομμάτι αυτό είναι πραγματικά θετικά και μένει στην πράξη να καταγραφούν τα αποτελέσματα προκειμένου για τυχόν αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις. Επιφυλάξεις διατηρούμε για τον ανώτατο αριθμό μαθητών που ορίζεται στους 10, αριθμός που θεωρούμε ότι ίσως αποδειχτεί υπερβολικός στην εφαρμογή ειδικά για μαθητές με ΔΕΠ-Υ, αυτισμό κλπ. Είναι θετική στην τροπολογία η πρόβλεψη μείωσης του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα σε εξαιρετικές περιπτώσεις αλλά πρέπει να προσεχθεί καθώς μπορεί να αποδειχτεί χρονοβόρα η έγκριση αυτή.
Στην αντικατάσταση της περ. γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 8 του
ν. 3699/2008 έχουμε να παρατηρήσουμε: Αναφέρεται: «Στην Α΄ τάξη Γυμνασίου δύνανται να εγγράφονται, κατόπιν γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ, μαθητές απόφοιτοι Γενικού ή Ειδικού Δημοτικού Σχολείου και της Α΄ή Β΄ τάξης των ΕΕΕΕΚ. Δικαίωμα πρώτης εγγραφής έχουν οι μαθητές έως το 16ο έτος της ηλικίας τους». Αν είναι απόφοιτοι της Α ή της Β τάξης ΕΕΕΕΚ τότε προφανώς (ή πιθανώς) θα έχουν υπερβεί το 16ο έτος.
Επίσης: “Oι κάτοχοι απολυτηρίου Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου δύνανται να συνεχίσουν τη φοίτησή τους, κατόπιν σχετικής γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ: i) στην Α΄ τάξη Λυκείου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου, ii) στην Α΄ τάξη του Γενικού Λυκείου, iii) στην Α΄ τάξη του Ειδικού Λυκείου, iv) στην Α΄ τάξη του Επαγγελματικού Λυκείου, v) στην Α΄ τάξη του Εσπερινού Επαγγελματικού Λυκείου και vi) σε ΔΙΕΚ ενηλίκων αποφοίτων υποχρεωτικής εκπαίδευσης.” Εδώ παρατηρούμε ότι τα μεταγυμνασιακά ΔΙΕΚ έχουν καταργηθεί. Μάλλον εννοούνται λοιπόν τα ΣΕΚ ΕΑ, εκτός αν τελικά υπάρχει πρόθεση μετονομασίας των ΣΕΚ ΕΑ σε «ΔΙΕΚ ενηλίκων αποφοίτων ΥΕ».
Αναφέρει η τροπολογία: «Σε περίπτωση επανεγγραφής μαθητή σε διαφορετικό τομέα-ειδικότητα από αυτήν που αποφοίτησε, για την εύρυθμη λειτουργία της σχολικής μονάδας, ο μαθητής δύναται να παρακολουθεί τα μαθήματα Γενικής Παιδείας και να απαλλάσσεται από τις εξετάσεις των μαθημάτων αυτών.» Αυτό είναι μία σημαντική διαφορά από την γενική εκπαίδευση και κρίνεται ορθή αφού οι μαθητές των ΣΜΕΑΕ δεν μπορούν να έχουν κενά στο ωρολόγιο πρόγραμμά τους. Η τροπολογία συνεχίζει και αναφέρει: «Κάθε απόφοιτος μαθητής του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου δύναται να επανεγγραφεί και να φοιτήσει σε ένα (1) μόνο ακόμα πρόγραμμα ειδικότητας του ίδιου ή διαφορετικού τομέα, ύστερα από γνωμάτευση ΚΕΔΔΥ, η οποία λαμβάνει υπόψη αξιολόγηση του συλλόγου διδασκόντων.» Εδώ μπαίνει ένας περιορισμός ο οποίος δεν υπάρχει στην Γενική εκπαίδευση όπου ο απόφοιτος του ΕΠΑΛ μπορεί να κάνει όσες ειδικότητες θέλει. Δεν είναι κατανοητό ούτε και αποδεκτό να γίνεται αυτή η διάκριση.
Τέλος θέλουμε να επισημάνουμε ότι το ΕΠΕ δεν αιτιολογείται γιατί πρέπει να υπάρχει για όλους τους μαθητές (δηλαδή τι ρόλο θα έχει το αναλυτικό πρόγραμμα τότε αν όλοι έχουν ΕΠΕ; θα είναι ένα απλό εγχειρίδιο;) όπως και το γεγονός ότι δεν αναφέρεται στο άρθρο ποιος το σχεδιάζει και άλλες λεπτομέρειες που στην προηγούμενη νομοθεσία αναγράφονταν (για το ΕΠΕ που ίσχυε στις δομές ΕΑΕ της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης – Τ.Ε. και Π.Σ.)
Προσθέτουμε ότι είμαστε αντίθετοι με την «γνωμοδότηση από το ΙΕΠ» καθώς το ΝΠΙΔ δεν έχει αυτοτελές γραφείο ΕΑΕ , αν και έχει σύμβουλο Α’ ΕΑΕ! Εφόσον μελλοντικά ιδρυθεί γραφείο ΕΑΕ με νόμο, ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΦΟΥ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Α’ ΕΑΕ, τότε η γνωμοδότηση μπορεί να έχει έννοια, διαφορετικά εκφράζουμε την άποψη ότι αυτό θα είναι χρονοβόρο, νομικά αστήριχτο και ίσως τελικά αδιέξοδο. Για τα ΕΕΕΕΚ:
Αρχικά η γενική παρατήρηση είναι ότι δεν έχει καμμία σχέση το κείμενο των ΤΕΕ Ε.Α. με αυτό των ΕΕΕΕΚ όσον αφορά την δομή αυτή.
Κατόπιν πρέπει να παρατηρήσουμε πως είναι θετική στην τροπολογία η πρόβλεψη μείωσης του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα και στα ΕΕΕΕΚ, σε εξαιρετικές περιπτώσεις χωρίς τον μέχρι σήμερα αριθμητικό περιορισμό. Εντούτοις ίσως αποδειχτεί χρονοβόρα η διαδικασία έγκρισης των τμημάτων αυτών. Θετική και η διόρθωση του 4186/2013 περί των 6 τάξεων όπως και τη δυνατότητα πρακτικής στα εργαστήρια του σχολείου.
Τα ΕΕΕΕΚ όμως πισωγυρίζουν αφού επανέρχονται στη λογική του ν.2817/2000 όπου «υπάγονταν στη Δ/νση Δ.Ε.» κάτι που σήμαινε μόνον διοικητική υπαγωγή. Τούτο σήμαινε – και δυστυχώς επανέρχεται – ότι τα ΕΕΕΕΚ θα είναι και πάλι διδακτικά αδιαβάθμητα!!!! Αυτή η άποψη ενισχύεται από το γεγονός ότι ουδέν αναφέρεται γα το απολυτήριο ή το πτυχίο που θα λαμβάνουν οι απόφοιτοί τους και την ακαδημαϊκή του αξία.
Επίσης διαγράφεται (?) η πρόταση για τις απουσίες των ΕΕΕΕΚ που υπήρχε στον ν.4186/2013. Σας υπενθυμίζουμε ότι, στη δευτεροβάθμια, οι σοβαρές αναπηρίες και οι σοβαρές ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες συναντώνται στα ΕΕΕΕΚ και τα όρια των απουσιών στα σχολεία αυτά δεν έχουν νόημα όπως σωστά είχε προβλέψει ο νομοθέτης στον ν.4186/2013 άρθρο 28.
Επίσης θέλουμε να επισημάνουμε ότι το ΕΠΕ δεν αιτιολογείται γιατί πρέπει να υπάρχει για όλους τους μαθητές (δηλαδή τι ρόλο θα έχει το αναλυτικό τότε αν όλοι έχουν ΕΠΕ; θα είναι ένα απλό εγχειρίδιο;) όπως και το γεγονός ότι δεν αναφέρεται στο άρθρο ποιος το σχεδιάζει και άλλες λεπτομέρειες που στην προηγούμενη νομοθεσία αναγράφονταν (για το ΕΠΕ που ίσχυε στις δομές ΕΑΕ της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης – Τ.Ε. και Π.Σ.)
Προσθέτουμε ότι είμαστε αντίθετοι με την «γνωμοδότηση από το ΙΕΠ» καθώς το ΝΠΙΔ δεν έχει αυτοτελές γραφείο ΕΑΕ , αν και έχει σύμβουλο Α’ ΕΑΕ! Επαναλαμβάνουμε ότι εφόσον μελλοντικά ιδρυθεί γραφείο ΕΑΕ με νόμο, ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΦΟΥ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Α’ ΕΑΕ, τότε η γνωμοδότηση μπορεί να έχει έννοια, διαφορετικά εκφράζουμε την άποψη ότι αυτό θα είναι χρονοβόρο, νομικά αστήριχτο και ίσως τελικά αδιέξοδο. Στο σημείο αυτό ζητάμε να δημοσιοποιήσετε τις προτάσεις που υπέβαλλαν οι επιτροπές τόσο των ΤΕΕ Ε.Α. όσο και των ΕΕΕΕΚ οι οποίες ορίστηκαν με την Υ.Α. 120017/Δ3 της 20.7.2016.Ύστερα από όλα τα παραπάνω ζητάμε όπως:
Αποσυρθεί το κομμάτι με τα νέα «προσόντα» ειδικής αγωγής και να ξεκινήσει διάλογος με όλους τους φορείς ώστε σε εύλογο χρονικό διάστημα να υπάρξει μία ολοκληρωμένη, σοβαρή και υλοποιήσιμη πρόταση. Χρόνος υπάρχει αφού αυτά θα εφαρμοστούν από το 2017-18.
Αποσυρθεί το κομμάτι των ΕΕΕΕΚ αφού υποβαθμίζει τα σχολεία αυτά και τα επιστρέφει 16 χρόνια πίσω! Προτείνουμε τέλος, να συνταχθεί νέος νόμος ΕΑΕ με ταυτόχρονη ακύρωση όλων των προηγουμένων νόμων, διατάξεων κλπ και να ληφθεί υπόψη, ξεπερνώντας κομματικές αντιπαραθέσεις, που έτσι κι αλλιώς δεν πρέπει να έχουν καμία θέση στην εκπαίδευση, το ν/σ το οποίο δύο φορές είχε περάσει από διαβούλευση αλλά δεν πρόλαβε να πάει στη Βουλή και η συγγραφή του οποίου δεν είχε κομματικό χαρακτήρα! Χαιρετίζουμε και αναγνωρίζουμε μάλιστα ότι αρκετά στοιχεία έχουν αντληθεί από αυτό, τόσο στο κομμάτι που αφορά τα ΤΕΕ Ε.Α. όσο και κάποια λίγα για τα ΕΕΕΕΚ όπως η διαγραφή της «κατάρτισης».
Θεωρούμε ότι πρέπει η χρονιά 2016-17 θα πρέπει να είναι χρονιά σοβαρής προετοιμασίας για ένα νέο σύγχρονο τοπίο στην ΕΑΕ χωρίς αιφνιδιασμούς, συντεχνιακές τακτοποιήσεις και προσωπικές επιδιώξεις.
το Δ.Σ.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
ΘΕΜΑ: Παρατηρήσεις και προτάσεις για την ρύθμιση θεμάτων ΕΑΕ που κατατέθηκε στο ν/σ «Ρυθμίσεις για την Ελληνόγλωσση Εκπαίδευση, τη διαπολιτισμική εκπαίδευση και άλλες διατάξεις» Σας καταθέτουμε τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις μας επί του άρθρου: Για τα προσόντα ΕΑΕ: H γενική παρατήρηση είναι ότι εντελώς αναίτια και αδικαιολόγητα, η ειδική αγωγή και εκπαίδευση υποχωρεί πάλι στις αρχές της δεκαετίας του 2000 κάτι που είναι αξιοπερίεργο. Οι υπηρετούντες αναπληρωτές της ΕΑΕ κυριολεκτικά πετιούνται από την επόμενη χρονιά 2017-18 – έτος εφαρμογής των ρυθμίσεων αυτών – ενώ συνθλίβονται στην κυριολεξία οι μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες αφού τίθεται, τόσο εξόφθαλμα, εν αμφιβόλω το παρεχόμενο εκπαιδευτικό έργο. Αποδεικνύεται στην πράξη ότι η Ε.Α.Ε. είναι η πρώτη προτεραιότητα του υπουργείου μόνον στη ρητορική της επικοινωνίας.
Η φιλοσοφία του άρθρου είναι διασπαστική, ακολουθώντας τη φιλοσοφία του «διαίρει και βασίλευε» αφού βάζει σε διαδικασία σύγκρουσης διάφορες υποομάδες της εκπαίδευσης: ΠΕ71 με ΠΕ70, ΠΕ 71 με ΠΕ70.50, ΠΕ70 με ΠΕ70.50, αντίστοιχα τους ΠΕ61, μόνιμους με αναπληρωτές, τεχνολόγους με γενικής παιδείας κλπ.
Αλήθεια εξέτασε το υπουργείο πώς φτάσαμε ως εδώ, γιατί δηλαδή η ΕΑΕ στηρίζεται κατά 80% ή και περισσότερο σε αναπληρωτές και μάλιστα μέσω ΕΣΠΑ; Γιατί ουδέποτε συμμετείχαν οι ΠΕ71/61 σε διαγωνισμό ΑΣΕΠ και τι έγινε ο διαγωνισμός που θα γινόταν για την ΕΑΕ;
Τι συνέβη στα χρόνια των “παχέων αγελάδων” 2000-2009, δηλαδή προ- κρίσης, αλλά και το 2010-2012 και φτάσαμε στο σημείο αυτό; Δεν αφήνουμε απέξω τα χρόνια 2012, 2013, 2014, 2015, αλλά τότε ήταν ήδη διαμορφωμένη η κατάσταση!
Αναγνωρίζουμε ότι η σημερινή αλλά και η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου (κ.κ.Κουράκης-Φίλης) βρήκαν μία τραγική κατάσταση αλλά αφενός ο τρόπος αντιμετώπισης και διαχείρισης δεν είναι αυτό το άρθρο του ν/σ, αφετέρου πρέπει να διερευνηθεί τι συνέβη και φτάσαμε εδώ ώστε να μην γίνουν πάλι τα ίδια και να αποφευχθούν κακοτοπιές….. Προχωράμε στην πλήρη ανάλυση του άρθρου:
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 10 του ν.3699/08 που αντικαθίσταται, η νέα ρύθμιση είναι περιττή διότι στις ΣΜΕΑΕ ποτέ δεν υπήρχε πρόβλημα συμμετοχής των μελών του ΕΕΠ και του ΕΒΠ. Συμμετείχαν (ΕΕΠ & ΕΒΠ) κανονικά στο «Σύλλογο Προσωπικού» όπως ονομάζεται στο ΦΕΚ 449 του 2007 και είναι θεσμός από τότε. Το πρόβλημα εντοπίζεται στα Σχολεία Τυπικής Εκπαίδευσης όπου πολλές φορές οι εκπαιδευτικοί της Παράλληλης στήριξης (Π.Σ.) και των Τμημάτων Ένταξης (Τ.Ε.) δεν συμμετέχουν στους Συλλόγους Διδασκόντων κάτι που θα έπρεπε να προβλέπεται αλλά δεν λύνεται ούτε αγγίζεται με την παράγραφο αυτή. Έτσι εδώ προτείνουμε πως θα πρέπει να γίνει πρόβλεψη για συμμετοχή στους συλλόγους διδασκόντων στα Σχολεία Γενικής Εκπαίδευσης των μελών ΕΕΠ και ΕΒΠ και των διδασκόντων εκπαιδευτικών των Π.Σ. και των Τ.Ε.
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 16 του ν.3699/08 που αντικαθίσταται στο αα) και ββ) δεν αναφέρεται ως προσόν για την στελέχωση των δομών της ΕΑΕ, διδακτορικό δίπλωμα και μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών στην Σχολική Ψυχολογία κάτι που ως τώρα ίσχυε και σαφώς πρέπει να συνεχίσει να ισχύει. Εδώ έχουμε επαναφορά στον ν.3194/03 που δεν περιελάμβανε το διδακτορικό και μεταπτυχιακό τίτλο στη Σχολική Ψυχολογία ως προσόν.
Επίσης, στο αα) και στο ββ) βλέπουμε με έκπληξη πάλι τη διατύπωση «πτυχίο πανεπιστημίου». Αυτό στο παρελθόν είχε επισημανθεί ότι έπρεπε να αντικατασταθεί με τη διατύπωση «πτυχίο ΑΕΙ ή ΑΤΕΙ» ή έστω μόνον «πτυχίο ΑΕΙ» ώστε να καλύψει και τους αποφοίτους ΑΤΕΙ αλλά και τους αποφοίτους της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών αλλά και ενδεχόμενα άλλα ΑΕΙ τα οποία δεν χαρακτηρίζονταν ως Πανεπιστήμια. Σημειώνουμε εδώ ότι έχουν αγνοηθεί παντελώς οι ΤΕ1 που ήδη υπηρετούν στις ΣΜΕΑΕ και μάλιστα κάποιοι οργανικά (αλήθεια πώς θα καλυφθούν οι θέσεις αυτές σε περίπτωση συνταξιοδοτήσεων ή αν χρειαστεί να καλυφθούν λειτουργικά τυχόν κενά τους;) όπως και οι ΔΕ1 εργαστηριακοί βοηθοί οι οποίοι ήδη υπηρετούν κάποιοι οργανικά και άλλοι με αποσπάσεις!
Στο δδ) ως προσόν για την στελέχωση των δομών της ΕΑΕ είναι πλέον η πενταετία (ήτοι 60 μήνες) αντικαθιστώντας την τριετή διδακτική υπηρεσία (ήτοι 30 μήνες), κάτι που κρίνουμε άκρως υπερβολικό τη στιγμή μάλιστα που παρακάτω δίνει το δικαίωμα ακόμα και χωρίς κανένα προσόν να στελεχώνουν τις δομές της ΕΑΕ μόνιμοι εκπαιδευτικοί με μετάθεση ή απόσπαση. Πάλι εδώ έχουμε επαναφορά στον ν.3194/2003 που επίσης προέβλεπε πενταετία. Επιπλέον αποκλείονται, κακώς, οι έχοντες σεμινάρια διάρκειας 400 ωρών μέχρι το 2010 αν και αυτό αποτελούσε μέχρι τώρα προσόν ένταξης και στελέχωσης των δομών της ΕΑΕ και μεγάλο μέρος της προϋπηρεσίας έχει κτηθεί με αυτό το ακαδημαικό προσόν.
Δηλαδή γίνεται ακύρωση εκ των υστέρων ενός προσόντος που ήδη έχουν οι εκπαιδευτικοί. Πάλι δηλαδή η φιλοσοφία της αναδρομικότητας η οποία (ορθά) απορρίφθηκε στα μεταπτυχιακά!
Εντυπωσιακή είναι η καρατόμηση του κλάδου ΠΕ11 αφού πλέον μόνον οι έχοντες ειδικότητα θα μπορούν να μπαίνουν στην ΕΑΕ αν φυσικά δεν έχουν μεταπτυχιακό ή διδακτορικό. Γίνεται εδώ απόρριψη μέρους πτυχίων μίας σχολής! Η ΕΑΕ είναι ένα υποσύστημα στην εκπαίδευση στο οποίο χρειάζεται περαιτέρω εξειδίκευση – επιμόρφωση πέραν της ειδικότητας που αποκτάται με το βασικό τίτλο σπουδών και η οποία πιστοποιείται κυρίως με την απόκτηση μεταπτυχιακού τίτλου ή με τον ανώτερο τίτλο αυτόν του διδακτορικού. Η εκπαίδευση των μαθητών από μη εξειδικευμένο προσωπικό τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο, κάθε άλλο παρά αναβάθμιση υποδηλώνει. Το παρόν ν/σ με την κατάργηση της εξειδίκευσης καταργεί την προέκταση .01 για τους εκπαιδευτικούς φυσικής αγωγής και το .50 για τις λοιπές ειδικότητες με σκοπό την κάλυψη θέσεων στην ΕΑΕ από μόνιμους εκπαιδευτικούς χωρίς τα αναγκαία αυξημένα προσόντα!
Το εε) δεν αναφέρει ότι προτάσονται οι ΠΕ61/71 όπως είναι φυσικό αφού είναι κάτοχοι βασικού πτυχίου στην ΕΑΕ. Άραγε για το υπουργείο είναι το ίδιο ένας ΠΕ71 με μεταπτυχιακό στην ΕΑΕ με έναν ΠΕ70 που επίσης έχει μεταπτυχιακό στην ΕΑΕ; Επιπλέον στο εξής για το υπουργείο ο μαθηματικός με μεταπτυχιακό στη φυσική θα εντάσσεται ισότιμα (και) στον κλάδο των φυσικών δηλαδή ισότιμα με τους έχοντες βασικό πτυχίο φυσικού; Ποιο το νόημα τότε του διαφορετικού κωδικού των ΠΕ70 και ΠΕ71; Μήπως επειδή πρέπει οι ΠΕ71 να αποκλειστούν από τη γενική εκπαίδευση; εκεί δηλαδή που κρίνονται ικανοί να διδάσκουν σε παράλληλη στήριξη ή σε Τ.Ε. διδάσκοντας την ίδια ακριβώς ύλη αλλά μη ικανοί για να διδάξουν σε όλη την τάξη; Αλήθεια θεωρεί το υπουργείο ότι ένα μεταπτυχιακό (συνήθως μονοετές) είναι το ίδιο με 4 χρόνια σπουδών στην ΕΑΕ και με αρκετά εξάμηνα πρακτικής; Τελικά είναι υπεύθυνη άραγε στάση να μπαίνουν με ευθύνη των υπευθύνων, σε διαδικασία διαμάχης δύο αξιόλογοι κλάδοι αποτέλεσμα διαχρονικών παλινδρομήσεων;
Και αυτό όταν έχει ήδη ληφθεί, όπως φαίνεται, η απόφαση να «τελειώσουν» και οι δύο κλάδοι αφού πλέον δεν θα υπάρχουν από το 2017-18 παρά ελάχιστες θέσεις γι αυτούς αφού λόγω των προηγούμενων ρυθμίσεων (ολοήμερα κλπ) πλεονάζουν τεράστιοι αριθμοί μόνιμων δασκάλων στα γενικά δημοτικά που θα οδηγηθούν ακόμα και χωρίς τα προσόντα ΕΑΕ στις δομές της ειδικής εκπαίδευσης!!!!!
Πρόταση: Αν το υπουργείο δεν έχει τι να κάνει με τους πλεονάζοντες δασκάλους (ή και εκπαιδευτικούς δευτεροβάθμιας, κυρίως τεχνικών ειδικοτήτων αλλά και πληροφορικών και γυμναστών), μπορεί είτε να μειώσει τον αριθμό των μαθητών ανά τμήμα προς όφελος των μαθητών, είτε να εφαρμόσει προγράμματα συνδιδασκαλίας από δύο εκπαιδευτικούς σε ειδικές περιπτώσεις, είτε ακόμα και να μειώσει το εβδομαδιαίο ωράριο διδασκαλίας κάτι που άλλωστε αποτελούσε και προεκλογική δέσμευση (τουλάχιστον για την Δ.Ε.).
Τέτοιες μεταρρυθμίσεις θα ήταν επωφελείς για τους μαθητές και έχουν προφανή και αυτονόητη επιστημονική τεκμηρίωση.
Επίσης στο εε) αναφέρεται πως τα προσόντα που αναφέρονται ισχύουν και για μετάθεση, διορισμό, ΑΠΟΣΠΑΣΗ ή αναπλήρωση ενώ παρακάτω αναφέρει έως και κανένα προαπαιτούμενο για τις αποσπάσεις.
Καταργούνται οι περιπτ. γ’ και δ’ της παρ.1 του άρθρου 19 του ν.3699/08 καθώς και οι υποπαράγραφοι 1.3, 1.4 της παρ. 1 του άρθρου 20 του ν.3699/08 και η παρ. 1 του άρθρου 56 του ν.3966/11. Το .50 δεν μεταβάλλει τον κλάδο κι εδώ απλά θα έπρεπε να καταργηθεί η λέξη «ΚΛΑΔΟΣ» από τη διατύπωση του 3699/08 διότι το .50 απλά δηλώνει προσόντα ΕΑΕ και μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το Υπουργείο μέσω του ΟΠΣΥΔ για να έχει μια εικόνα του δυναμικού του. Το .50 δεν εμπόδισε καμία μετάθεση ή απόσπαση από και προς την ΕΑΕ και το υπουργείο το γνωρίζει αυτό. Το .50 εισήχθη όχι για να μεταβάλλει τον κλάδο, αφού αν είχε γίνει κάτι τέτοιο τότε θα έπρεπε να χρειάζεται μετάταξη και όχι μετάθεση από και προς στην ΕΑΕ αλλά για καθαρά λόγους τεχνικής φύσεως.
Αναφορικά με το θέμα των ΠΕ71/61 και ΠΕ70.50/60.50 είναι αξιοσημείωτο ότι στον ν.3966/11 στο άρθρο 56 αναφέρεται: ‘Από την 1.9.2010, η παράλληλη στήριξη – συνεκπαίδευση μπορεί να παρέχεται και μέσω προγραμμάτων εξειδικευμένης εκπαιδευτικής υποστήριξης για ένταξη μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, τα οποία εντάσσονται σε Πράξεις που συγχρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από το Δημόσιο στο πλαίσιο του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ), από εκπαιδευτικούς των κλάδων ΠΕ 60 και ΠΕ 70 που έχουν τα τυπικά προσόντα τοποθέτησης στην ΕΑΕ, ΠΕ 61, ΠΕ 71, ΠΕ 02.50, ΠΕ 03.50 και ΠΕ 04.50. Αν οι ανωτέρω εκπαιδευτικοί δεν επαρκούν, στα προγράμματα αυτά μπορεί να συμμετέχουν και οι λοιποί εκπαιδευτικοί των κλάδων ΠΕ 60 και ΠΕ 70, καθώς και εκπαιδευτικοί των κλάδων ΠΕ 02, ΠΕ 03 και ΠΕ 04…’. Επομένως, δεν υπήρχε αποκλεισμός των ΠΕ70.50/60.50 και των ΠΕ70/60!!! Επίσης στο ίδιο άρθρο του 3966/11 έγραφε: “Οι εκπαιδευτικοί που μετατίθενται σε κενές οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών ΕΑΕ σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο, ύστερα από τη συμπλήρωση πραγματικής υπηρεσίας δύο ετών στις θέσεις αυτές, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 30 του ν. 3848/2010, μπορεί να μετατίθενται σε σχολικές μονάδες της γενικής ή επαγγελματικής εκπαίδευσης.”
Άρα εδώ συνάγετο πως επειδή οι ΠΕ61/71 δεν μπορούν να πάνε στην Γενική Εκπαίδευση, την ΕΑΕ θα στελεχώνουν οι ΠΕ70/60 κι ας εχει γίνει μετατροπή των οργανικών θέσεων σε ΠΕ61/71!!! Εξάλλου μετά το 2011 γίνονται κανονικά μεταθέσεις και αποσπάσεις ΠΕ60/70 σε δομές της ΕΑΕ πρωτοβάθμιας αλλά και σε ΕΕΕΕΚ (ΠΕ70)!!!
Επίσης η μετατροπή των οργανικών σε ΠΕ61/71 που έγινε με τον ν.3966/11 δεν είχε καμία εφαρμοστικότητα διότι δεν είχαμε ποτέ ως τώρα μόνιμους διορισμούς αυτών των κλάδων και πάντοτε γινόταν μεταθέσεις και πλήρωση αυτών των οργανικών θέσεων από ΠΕ60 και ΠΕ70 αλλά της ειδικής αγωγής κάτι που δεν θα γίνεται κατ αποκλειστικότητα τώρα διότι καταργείται το διακριτικό προσόντων ΕΑΕ .50 και μπορούν να έρχονται με απόσπαση, όλοι στην ΕΑΕ.
Θεωρούμε πως η σήμανση των εκπαιδευτικών με προσόντα ειδικής αγωγής είναι απαραίτητος και δεν αποτελεί διαφορετικό κλάδο το πρόθεμα .50 αλλά διάκριση τεχνικής φύσεως για το ΟΠΣΥΔ που πρέπει να αποτελεί απαραίτητη προυπόθεση για τη στελέχωση των δομών της ΕΑΕ. Είναι γνωστό δε σε όλους ότι όταν λέμε π.χ. ΠΕ18.27.50 οι 2 πρώτοι αριθμοί είναι ο κλάδος, οι 2 επόμενοι η ειδικότητα και οι 2 τελευταίοι είναι ενδεικτικοί για την ΕΑΕ.
Στην αντικατάσταση του άρθρου 21 του 3699/08 έχουμε αρχικά επαναφορά της διετίας σε δομές ΕΑΕ ως απαραίτητη προυπόθεση για μετάθεση σε κενές οργανικές θέσεις της Γενικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης όπως όριζε ο ν.3966/11 στο άρθρο 56 περιπτ. δ’ κάτι που είχε καταργηθεί μετά από απαίτηση της εκπαιδευτικής κοινότητας. Δεν προβλέπει μάλιστα μεταβατική διάταξη δηλαδή να ισχύσει για όσους από δω και πέρα πάρουν μετάθεση προς την ΕΑΕ. Λίγο παρακάτω μάλιστα ο νομοθέτης μιλά για τριετία! Κατόπιν, στο προταθέν άρθρο αναφέρεται: “Οι εκπαιδευτικοί της παρούσας παραγράφου, οι οποίοι πέραν των προβλεπόμενων προσόντων διαθέτουν επιπλέον εξειδίκευση στην ελληνική νοηματική γλώσσα των κωφών και στη γραφή Braille των τυφλών που πιστοποιείται με βάση την παράγραφο 3 του άρθρου 7, μετατίθενται κατά προτεραιότητα σε σχολικές μονάδες τυφλών και κωφών.” Εδώ δίνεται η δυνατότητα στους μη έχοντες ως προσόν τη γνώση της γραφής braille ή ΕΝΓ να μετατίθενται σε σχολικές μονάδες τυφλών ή κωφών αν δεν υπάρχει άλλος με αυτά τα προσόντα!!! Η πρότασή μας είναι απλή και προφανής: Η γνώση της γραφής Braille και η επάρκεια της ΕΝΓ θα πρέπει να είναι απαραίτητη προυπόθεση αντίστοιχα για την τοποθέτηση σε σχολικές μονάδες τυφλών ή κωφών. Τι θα κάνει άλλωστε ένας εκπαιδευτικός (π.χ. ένας φιλόλογος) που δεν γνωρίζει ΕΝΓ με μαθητές κωφούς; Δημιουργική απασχόληση, ή μήπως παντομίμα;
Παρακάτω αναφέρεται: «Στις απομένουσες μετά τις μεταθέσεις κενές οργανικές θέσεις διορίζονται οι περιλαμβανόμενοι στους πίνακες διοριστέων του ΑΣΕΠ εκπαιδευτικοί ΕΑΕ της παρ.1 του άρθρου 16, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις». Εδώ έχουμε και σύγκρουση με το νόμο 1566/85 όπου στο άρθρο 15 παρ. δ’ αναφέρει: «Δεν επιτρέπεται η τοποθέτηση εκπαιδευτικών κατά το διορισμό τους σε σχολεία των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης. Κατ’ εξαίρεση είναι επιτρεπτή η τοποθέτηση κατά το διορισμό σε σχολεία των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης, εφόσον οι κενές θέσεις των σχολείων αυτών δεν μπορούν να καλυφθούν με μεταθέσεις εκπαιδευτικών αξαιτίας της έλλειψης αιτήσεων ενδιαφερομένων για μετάθεση». Επομένως θα πρέπει να προστεθεί ο περιορισμός αυτός.
Κατόπιν αναφέρεται: «Όταν δεν καλύπτονται τα κενά με μετάθεση ή διορισμό, αποσπώνται σε ΣΜΕΑΕ, Τμήματα Ένταξης, προγράμματα παράλληλης στήριξης, πρώιμης παρέμβασης και παροχής διδασκαλίας στο σπίτι, μόνιμοι εκπαιδευτικοί, ως ακολούθως:
α) Κατά προτεραιότητα εκπαιδευτικοί ΕΑΕ της παρ.1 του άρθρου 16».
Εδώ αναφέρεται πιθανώς στους εκπαιδευτικούς ΕΑΕ όπως τους έχει ιεραρχήσει παραπάνω με τα νέα προσόντα.
Στις αποσπάσεις, επίσης, ιεραρχούνται κατόπιν και εφόσον δεν καλυφθούν τα κενά με μετάθεση και διορισμό και με την περίπτωση α) ως εξής: «β) Ακολουθούν εκπαιδευτικοί, οι οποίοι πληρούν τις προϋποθέσεις τουλάχιστον μίας (1) εκ των κατωτέρω περιπτώσεων, κατά την ακόλουθη ιεράρχηση:
αα) Είναι κάτοχοι πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων ετήσιας επιμόρφωσης – εξειδίκευσης στην ΕΑΕ από Πανεπιστήμια ή από αναγνωρισμένους κρατικούς φορείς που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, αποδεδειγμένης διάρκειας τουλάχιστον τετρακοσίων (400) ωρών.
ββ) Έχουν προϋπηρεσία τουλάχιστον ενός διδακτικού έτους στις ανωτέρω δομές και προγράμματα.
γγ) Είναι γονείς παιδιών με ποσοστό αναπηρίας άνω του 67% .
δδ) Είναι κάτοχοι πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων επιμόρφωσης – εξειδίκευσης στην ΕΑΕ από Πανεπιστήμια ή από αναγνωρισμένους κρατικούς φορείς που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.
εε) Έχουν προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας.
γ) Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών». Καταρχάς εδώ βλέπουμε επαναφορά του καθεστώτος του 3699/08 αν η λέξη «ιεραρχήσει» ερμηνεύεται έτσι. Δηλ. ο έχων μεταπτυχιακό θα προηγείται πάντοτε του έχοντος προϋπηρεσία στην ΕΑΕ.
Σύμφωνα δε με την περίπτωση β) έχουμε τους κατόχους πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων αλλά χωρίς τον περιορισμό του 2010. Μήπως εδώ θα έχουμε μία άλλη «βιομηχανία» σεμιναρίων αυτή τη φορά για τους μόνιμους; Και πως εδώ αυτό αποτελεί προσόν ενώ παραπάνω και για τη στελέχωση δεν αναφέρεται ως προσόν το σεμινάριο 400 ωρών ούτε για μεταθέσεις αλλά ούτε και για αναπλήρωση; Δεν θα έπρεπε σε αυτή την περίπτωση να υπάρχει εναρμόνιση των προσόντων και όχι διαφοροποίηση;
Κατόπιν, επανέρχεται ως προσόν ο «γονέας που έχει τέκνο με αναπηρία 67%» για άλλη μια φορά κάτι που είχε αφαιρεθεί στο παρελθόν. Μάλιστα η διάταξη αυτή αφορά μόνον αποσπάσεις και όχι μεταθέσεις ούτε αναπληρωτές! Επιπλέον και ακολουθώντας την λογική αυτή, γιατί ειδικά ο γονέας παιδιού με αναπηρία και όχι αν είναι και ο ίδιος ανάπηρος; Άραγε πώς η γονεϊκή εμπειρία εξισώνεται με το ακαδημαϊκό προσόν; Η αναπηρία είναι εμπειρία, όπως επικαλείται και η ΕΣΑμεΑ και το Διεθνές Αναπηρικό Κίνημα, αλλά δεν μπορεί να αποτελεί τυπικό προσόν διορισμού ή πρόσληψης. Για ποιο λόγο προτείνεται αποκλειστικά στις δομές ΕΑΕ η διαχείριση της αναπηρίας με αυτό τον τρόπο και στη Γενική Εκπαίδευση δεν αξιοποιείται μια άλλη, μη ακαδημαϊκή και πιστοποιημένη ιδιότητα ως τυπικό προσόν για τη στελέχωση μιας αντίστοιχης δομής (λ.χ. η μόνιμη διαμονή ενός εκπαιδευτικού σε Πομακαχώρια της Ξάνθης τον καθιστά αυτομάτως ικανό για διδασκαλία σε μειονοτικά σχολεία;); Στο πλαίσιο της κοινωνικής πολιτικής και των θετικών μέτρων δράσης η μοριοδότηση ή η ποσόστωση σε διορισμούς και προσλήψεις μπορεί να αποβεί αποτελεσματική για την προώθηση της εργασιακής απασχόλησης των εν λόγω εκπαιδευτικών. Στη συνέχεια βλέπουμε ότι ακόμα και με μία επιμόρφωση χωρίς όριο ωρών (δηλαδή ακόμα και μίας ημέρας δηλαδή 6 ή 8 ωρών;) είναι επίσης αρκετή για να αποσπαστεί κάποιος μόνιμος στην ΕΑΕ!!!
Έχουμε μετά αναφορά για προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας χωρίς να διευκρινίζεται αν αυτά είναι προγράμματα για ανάπηρους μαθητές σύμφωνα με τον ν. 3966/11 άρθρο 56 παρ. 2 (τα οποία όπως γνωρίζουμε δεν έγιναν ποτέ) ή γενικά. Μήπως τελικά εισάγεται αυτή η διάταξη, χωρίς καμία λογική, αφού δεν σχετίζεται με την ΕΑΕ, η εν γένει ενισχυτική διδασκαλία; Η ενισχυτική διδασκαλία αφορά στα Αναλυτικά Προγράμματα Γενικής Εκπαίδευσης. Πώς σχετίζεται με την κατοχή γνώσεων για τη στελέχωση δομών ΕΑΕ; Με την τόσο εξαντλητική αναφορά υποπεριπτώσεων για τη δημιουργία μιας δεξαμενής εκπαιδευτικού δυναμικού για τη στελέχωση της ΕΑΕ ο νομοθέτης φαίνεται περισσότερο να προσπαθεί να εξοικονομήσει χρήματα μέσω της τοποθέτησης μόνιμων εκπαιδευτικών με ανεπαρκή ή καθόλου προσόντα («…διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά», πρόταση για άρθρο 21, παρ. 4γ) παρά να δικαιολογηθεί ότι προσπαθεί να προβλέψει το πιο ακραίο ενδεχόμενο έλλειψης εκπαιδευτικού προσωπικού. Στο τέλος και στην περίπτωση γ) – όπως προαναφέρθηκε στο τέλος της παραπάνω παραγράφου – δίνεται η δυνατότητα σε περίπτωση μη πλήρωσης των κενών σε δομές της ΕΑΕ να διατίθενται και εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα προσόν!!!!! Η στελέχωση της εκπαίδευσης με άτομα χωρίς επαρκείς σπουδές είναι αντιπαιδαγωγική πρακτική και οδηγεί σε επικίνδυνους πειραματισμούς.
Μάλιστα αναφέρεται ή συμμετοχή υποχρεωτικά σε προγράμματα επιμόρφωσης τη στιγμή που ήδη υπάρχουν αναπληρωτές με αυξημένα προσόντα και με μεγάλη προυπηρεσία σε όλες τις δομές της ΕΑΕ. Δεν διευκρινίζεται επίσης πώς θα γίνονται αυτά τα σεμινάρια επιμόρφωσης, από ποιον, και αν θα γίνονται αμισθί ή μέσω κάποιου προγράμματος (π.χ. ΕΣΠΑ).
Έχουμε επί σειρά ετών ζητήσει να υπάρξει οργανωμένα κρατική επιμόρφωση στην ΕΑΕ η οποία να γίνεται από τα ΠΕΚ και εκφράζουμε την αντίθεσή αλλά και την απορία μας γιατί όπως έχουμε καταλάβει αυτή έχει ανατεθεί στο ΙΕΠ! Στηρίχτηκαν άραγε οι αρμόδιοι σε κάποια ευρήματα που αποδεικνύουν την ακαταλληλότητα των ΠΕΚ και την καταλληλότητα του ΙΕΠ;
Ζητάμε όπου και όταν γίνεται αναφορά για επιμόρφωση να αποσαφηνίζεται ότι αυτή θα γίνεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από τα ΠΕΚ και όχι αόριστα: «από τους αρμόδιους φορείς».
Επισημαίνουμε την αντίφαση ότι την ίδια στιγμή που στο ΙΕΠ υπάρχει επιτροπή για την συνάφεια των διδακτορικών και μεταπτυχιακών τίτλων των αναπληρωτών που έχει θέσει πολύ αυστηρά κριτήρια (και πολύ σωστά για κάποια από αυτά) για να μπορούν να ενταχθούν στους πίνακες της ΕΑΕ, από την άλλη θα μπαίνουν στην ΕΑΕ και αυτοί που δεν θα διαθέτουν κανένα προσόν!
Φυσικά για την ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου ΕΑΕ ή για τα ζητήματα ασφαλείας τόσο των μαθητών όσο και των εκπαιδευτικών δεν γίνεται κουβέντα! Αλήθεια πώς ενώ μέχρι τώρα ακούγαμε να κατηγορούνται και να δαιμονοποιούνται τα σεμινάρια, τα μεταπτυχιακά, τα διδακτορικά και οι λοιπές επιμορφώσεις, τώρα η Πολιτεία θα επιτρέπει να μπουν όλοι χωρίς προσόντα στην ΕΑΕ και εξωραίζει το θέμα απλά μέσω μίας επιμόρφωση που θα καλύψει τα πάντα; Εν κατακλείδι και με δεδομένο ότι πρόσφατα ο υπουργός μίλησε για νέο σύστημα αναπληρωτών μετά από συζήτηση με όλους τους φορείς, ώστε αυτό να ισχύσει από το παραπάνω έτος (2017-18), γεννάται το ερώτημα:
Γιατί μέσα στον Αύγουστο και χωρίς καμμία συζήτηση ούτε με τους επιστημονικούς και συνδικαλιστικούς φορείς αλλά ούτε και στην επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων, αιφνιδιαστικά κατεβαίνουν αυτά τα τόσο σοβαρά ζητήματα όταν:1. οι μεταθέσεις έχουν ήδη γίνει για το 2016-17,
2. οι αποσπάσεις έχουν ήδη γίνει για το 2016-17,
3. οι αναπληρωτές θα προσληφθούν με το ισχύον καθεστώς φέτος. Γιατί πραγματικά υπάρχει αυτή η βιασύνη για κάτι που έτσι κι αλλιώς θα εφαρμοστεί το 2017-18;
Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη τροπολογία αναφέρεται κατά το ήμισυ σε θέματα στελέχωσης των δομών της ΕΑΕ, σε συνδυασμό με τα επιχειρήματα της αιτιολογικής έκθεσης περί άρσης αδικιών και αποτελεσματικής λειτουργίας των δομών ΕΑΕ, μας οδηγεί στο να συμπεράνουμε ότι η εν λόγω τροπολογία συγγράφηκε με το σκεπτικό εξοικονόμησης κονδυλίων για τη στελέχωση αυτών των δομών (π.χ. λιγότερες προσλήψεις αναπληρωτών) παρά για την ποιοτική ενίσχυσή τους και την εύρυθμη λειτουργία τους.
Μήπως δεν έχουν εξασφαλιστεί άλλα προγράμματα ΕΣΠΑ ή πιστώσεις από το ΠΔΕ, οι μόνιμες τα τελευταία χρόνια πηγές μισθοδοσίας της ΕΑΕ σε επίπεδο αναπληρωτών, και υπάρχει βιασύνη να καλυφθούν τα κενά τις επόμενες χρονιές με προχειρότητα και με το ήδη υπάρχον μόνιμο εκπαιδευτικό δυναμικό που δεν επαρκεί λόγω και μη διεξαγωγής ΑΣΕΠ ΕΑΕ;
Γιατί όλα αυτά τα οποία όχι μόνον δεν στηρίζονται επιστημονικά αλλά και δεν είναι προς όφελος της ΕΑΕ και γιατί τέτοια περιφρόνηση όχι μόνον για τους αναπληρωτές που στηρίζουν τόσα χρόνια την ΕΑΕ αλλά και για τους ανάπηρους μαθητές;
Το Υπουργείο Παιδείας έχει πολλάκις αναφερθεί στον στόχο της ενταξιακής εκπαίδευσης. Προκειμένου να επιτευχθεί ο συγκεκριμένος στόχος δεν αρκεί να επιχειρεί να λύσει -με το λανθασμένο προτεινόμενο σκεπτικό- μόνο το θέμα της στελέχωσης. Απαιτείται μια πιο ολοκληρωμένη πρόταση σε επίπεδο και παιδαγωγικών-εκπαιδευτικών θεμάτων που πρέπει να συνταχθούν σε ένα ενιαίο κείμενο (λ.χ. νέα Αναλυτικά Προγράμματα). Για τα ΤΕΕ Ε.Α.:
Η γενική παρατήρηση εδώ είναι ότι για πρώτη φορά δίδεται λύση ώστε οι απόφοιτοι των ΕΕΓ/ΤΕΕ Α’ βαθμίδας να μπορούν να συνεχίσουν στη λυκειακή βαθμίδα, δηλαδή γίνεται το αυτονόητο. Επίσης αποσαφηνίζονται οι αντιστοιχίες σε περίπτωση μεταγραφών μαθητών κάτι που είχε εισαχθεί στο νομοσχέδιο ΕΑΕ που αν και βγήκε στη διαβούλευση δύο φορές τελικά δεν πρόλαβε να ψηφιστεί. Όλα τα αναγραφόμενα στο κομμάτι αυτό είναι πραγματικά θετικά και μένει στην πράξη να καταγραφούν τα αποτελέσματα προκειμένου για τυχόν αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις. Επιφυλάξεις διατηρούμε για τον ανώτατο αριθμό μαθητών που ορίζεται στους 10, αριθμός που θεωρούμε ότι ίσως αποδειχτεί υπερβολικός στην εφαρμογή ειδικά για μαθητές με ΔΕΠ-Υ, αυτισμό κλπ. Είναι θετική στην τροπολογία η πρόβλεψη μείωσης του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα σε εξαιρετικές περιπτώσεις αλλά πρέπει να προσεχθεί καθώς μπορεί να αποδειχτεί χρονοβόρα η έγκριση αυτή.
Στην αντικατάσταση της περ. γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 8 του
ν. 3699/2008 έχουμε να παρατηρήσουμε: Αναφέρεται: «Στην Α΄ τάξη Γυμνασίου δύνανται να εγγράφονται, κατόπιν γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ, μαθητές απόφοιτοι Γενικού ή Ειδικού Δημοτικού Σχολείου και της Α΄ή Β΄ τάξης των ΕΕΕΕΚ. Δικαίωμα πρώτης εγγραφής έχουν οι μαθητές έως το 16ο έτος της ηλικίας τους». Αν είναι απόφοιτοι της Α ή της Β τάξης ΕΕΕΕΚ τότε προφανώς (ή πιθανώς) θα έχουν υπερβεί το 16ο έτος.
Επίσης: “Oι κάτοχοι απολυτηρίου Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου δύνανται να συνεχίσουν τη φοίτησή τους, κατόπιν σχετικής γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ: i) στην Α΄ τάξη Λυκείου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου, ii) στην Α΄ τάξη του Γενικού Λυκείου, iii) στην Α΄ τάξη του Ειδικού Λυκείου, iv) στην Α΄ τάξη του Επαγγελματικού Λυκείου, v) στην Α΄ τάξη του Εσπερινού Επαγγελματικού Λυκείου και vi) σε ΔΙΕΚ ενηλίκων αποφοίτων υποχρεωτικής εκπαίδευσης.” Εδώ παρατηρούμε ότι τα μεταγυμνασιακά ΔΙΕΚ έχουν καταργηθεί. Μάλλον εννοούνται λοιπόν τα ΣΕΚ ΕΑ, εκτός αν τελικά υπάρχει πρόθεση μετονομασίας των ΣΕΚ ΕΑ σε «ΔΙΕΚ ενηλίκων αποφοίτων ΥΕ».
Αναφέρει η τροπολογία: «Σε περίπτωση επανεγγραφής μαθητή σε διαφορετικό τομέα-ειδικότητα από αυτήν που αποφοίτησε, για την εύρυθμη λειτουργία της σχολικής μονάδας, ο μαθητής δύναται να παρακολουθεί τα μαθήματα Γενικής Παιδείας και να απαλλάσσεται από τις εξετάσεις των μαθημάτων αυτών.» Αυτό είναι μία σημαντική διαφορά από την γενική εκπαίδευση και κρίνεται ορθή αφού οι μαθητές των ΣΜΕΑΕ δεν μπορούν να έχουν κενά στο ωρολόγιο πρόγραμμά τους. Η τροπολογία συνεχίζει και αναφέρει: «Κάθε απόφοιτος μαθητής του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου δύναται να επανεγγραφεί και να φοιτήσει σε ένα (1) μόνο ακόμα πρόγραμμα ειδικότητας του ίδιου ή διαφορετικού τομέα, ύστερα από γνωμάτευση ΚΕΔΔΥ, η οποία λαμβάνει υπόψη αξιολόγηση του συλλόγου διδασκόντων.» Εδώ μπαίνει ένας περιορισμός ο οποίος δεν υπάρχει στην Γενική εκπαίδευση όπου ο απόφοιτος του ΕΠΑΛ μπορεί να κάνει όσες ειδικότητες θέλει. Δεν είναι κατανοητό ούτε και αποδεκτό να γίνεται αυτή η διάκριση.
Τέλος θέλουμε να επισημάνουμε ότι το ΕΠΕ δεν αιτιολογείται γιατί πρέπει να υπάρχει για όλους τους μαθητές (δηλαδή τι ρόλο θα έχει το αναλυτικό πρόγραμμα τότε αν όλοι έχουν ΕΠΕ; θα είναι ένα απλό εγχειρίδιο;) όπως και το γεγονός ότι δεν αναφέρεται στο άρθρο ποιος το σχεδιάζει και άλλες λεπτομέρειες που στην προηγούμενη νομοθεσία αναγράφονταν (για το ΕΠΕ που ίσχυε στις δομές ΕΑΕ της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης – Τ.Ε. και Π.Σ.)
Προσθέτουμε ότι είμαστε αντίθετοι με την «γνωμοδότηση από το ΙΕΠ» καθώς το ΝΠΙΔ δεν έχει αυτοτελές γραφείο ΕΑΕ , αν και έχει σύμβουλο Α’ ΕΑΕ! Εφόσον μελλοντικά ιδρυθεί γραφείο ΕΑΕ με νόμο, ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΦΟΥ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Α’ ΕΑΕ, τότε η γνωμοδότηση μπορεί να έχει έννοια, διαφορετικά εκφράζουμε την άποψη ότι αυτό θα είναι χρονοβόρο, νομικά αστήριχτο και ίσως τελικά αδιέξοδο. Για τα ΕΕΕΕΚ:
Αρχικά η γενική παρατήρηση είναι ότι δεν έχει καμμία σχέση το κείμενο των ΤΕΕ Ε.Α. με αυτό των ΕΕΕΕΚ όσον αφορά την δομή αυτή.
Κατόπιν πρέπει να παρατηρήσουμε πως είναι θετική στην τροπολογία η πρόβλεψη μείωσης του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα και στα ΕΕΕΕΚ, σε εξαιρετικές περιπτώσεις χωρίς τον μέχρι σήμερα αριθμητικό περιορισμό. Εντούτοις ίσως αποδειχτεί χρονοβόρα η διαδικασία έγκρισης των τμημάτων αυτών. Θετική και η διόρθωση του 4186/2013 περί των 6 τάξεων όπως και τη δυνατότητα πρακτικής στα εργαστήρια του σχολείου.
Τα ΕΕΕΕΚ όμως πισωγυρίζουν αφού επανέρχονται στη λογική του ν.2817/2000 όπου «υπάγονταν στη Δ/νση Δ.Ε.» κάτι που σήμαινε μόνον διοικητική υπαγωγή. Τούτο σήμαινε – και δυστυχώς επανέρχεται – ότι τα ΕΕΕΕΚ θα είναι και πάλι διδακτικά αδιαβάθμητα!!!! Αυτή η άποψη ενισχύεται από το γεγονός ότι ουδέν αναφέρεται γα το απολυτήριο ή το πτυχίο που θα λαμβάνουν οι απόφοιτοί τους και την ακαδημαϊκή του αξία.
Επίσης διαγράφεται (?) η πρόταση για τις απουσίες των ΕΕΕΕΚ που υπήρχε στον ν.4186/2013. Σας υπενθυμίζουμε ότι, στη δευτεροβάθμια, οι σοβαρές αναπηρίες και οι σοβαρές ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες συναντώνται στα ΕΕΕΕΚ και τα όρια των απουσιών στα σχολεία αυτά δεν έχουν νόημα όπως σωστά είχε προβλέψει ο νομοθέτης στον ν.4186/2013 άρθρο 28.
Επίσης θέλουμε να επισημάνουμε ότι το ΕΠΕ δεν αιτιολογείται γιατί πρέπει να υπάρχει για όλους τους μαθητές (δηλαδή τι ρόλο θα έχει το αναλυτικό τότε αν όλοι έχουν ΕΠΕ; θα είναι ένα απλό εγχειρίδιο;) όπως και το γεγονός ότι δεν αναφέρεται στο άρθρο ποιος το σχεδιάζει και άλλες λεπτομέρειες που στην προηγούμενη νομοθεσία αναγράφονταν (για το ΕΠΕ που ίσχυε στις δομές ΕΑΕ της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης – Τ.Ε. και Π.Σ.)
Προσθέτουμε ότι είμαστε αντίθετοι με την «γνωμοδότηση από το ΙΕΠ» καθώς το ΝΠΙΔ δεν έχει αυτοτελές γραφείο ΕΑΕ , αν και έχει σύμβουλο Α’ ΕΑΕ! Επαναλαμβάνουμε ότι εφόσον μελλοντικά ιδρυθεί γραφείο ΕΑΕ με νόμο, ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΦΟΥ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Α’ ΕΑΕ, τότε η γνωμοδότηση μπορεί να έχει έννοια, διαφορετικά εκφράζουμε την άποψη ότι αυτό θα είναι χρονοβόρο, νομικά αστήριχτο και ίσως τελικά αδιέξοδο. Στο σημείο αυτό ζητάμε να δημοσιοποιήσετε τις προτάσεις που υπέβαλλαν οι επιτροπές τόσο των ΤΕΕ Ε.Α. όσο και των ΕΕΕΕΚ οι οποίες ορίστηκαν με την Υ.Α. 120017/Δ3 της 20.7.2016.Ύστερα από όλα τα παραπάνω ζητάμε όπως:
Αποσυρθεί το κομμάτι με τα νέα «προσόντα» ειδικής αγωγής και να ξεκινήσει διάλογος με όλους τους φορείς ώστε σε εύλογο χρονικό διάστημα να υπάρξει μία ολοκληρωμένη, σοβαρή και υλοποιήσιμη πρόταση. Χρόνος υπάρχει αφού αυτά θα εφαρμοστούν από το 2017-18.
Αποσυρθεί το κομμάτι των ΕΕΕΕΚ αφού υποβαθμίζει τα σχολεία αυτά και τα επιστρέφει 16 χρόνια πίσω! Προτείνουμε τέλος, να συνταχθεί νέος νόμος ΕΑΕ με ταυτόχρονη ακύρωση όλων των προηγουμένων νόμων, διατάξεων κλπ και να ληφθεί υπόψη, ξεπερνώντας κομματικές αντιπαραθέσεις, που έτσι κι αλλιώς δεν πρέπει να έχουν καμία θέση στην εκπαίδευση, το ν/σ το οποίο δύο φορές είχε περάσει από διαβούλευση αλλά δεν πρόλαβε να πάει στη Βουλή και η συγγραφή του οποίου δεν είχε κομματικό χαρακτήρα! Χαιρετίζουμε και αναγνωρίζουμε μάλιστα ότι αρκετά στοιχεία έχουν αντληθεί από αυτό, τόσο στο κομμάτι που αφορά τα ΤΕΕ Ε.Α. όσο και κάποια λίγα για τα ΕΕΕΕΚ όπως η διαγραφή της «κατάρτισης».
Θεωρούμε ότι πρέπει η χρονιά 2016-17 θα πρέπει να είναι χρονιά σοβαρής προετοιμασίας για ένα νέο σύγχρονο τοπίο στην ΕΑΕ χωρίς αιφνιδιασμούς, συντεχνιακές τακτοποιήσεις και προσωπικές επιδιώξεις.
το Δ.Σ.
«Στηρίζω τις θέσεις ΣΑΤΕΑ & ΕΝ.Ε.Λ.Ε. Α.».
ΘΕΜΑ: Παρατηρήσεις και προτάσεις για την ρύθμιση θεμάτων ΕΑΕ που κατατέθηκε στο ν/σ «Ρυθμίσεις για την Ελληνόγλωσση Εκπαίδευση, τη διαπολιτισμική εκπαίδευση και άλλες διατάξεις» Σας καταθέτουμε τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις μας επί του άρθρου: Για τα προσόντα ΕΑΕ: H γενική παρατήρηση είναι ότι εντελώς αναίτια και αδικαιολόγητα, η ειδική αγωγή και εκπαίδευση υποχωρεί πάλι στις αρχές της δεκαετίας του 2000 κάτι που είναι αξιοπερίεργο. Οι υπηρετούντες αναπληρωτές της ΕΑΕ κυριολεκτικά πετιούνται από την επόμενη χρονιά 2017-18 – έτος εφαρμογής των ρυθμίσεων αυτών – ενώ συνθλίβονται στην κυριολεξία οι μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες αφού τίθεται, τόσο εξόφθαλμα, εν αμφιβόλω το παρεχόμενο εκπαιδευτικό έργο. Αποδεικνύεται στην πράξη ότι η Ε.Α.Ε. είναι η πρώτη προτεραιότητα του υπουργείου μόνον στη ρητορική της επικοινωνίας.
Η φιλοσοφία του άρθρου είναι διασπαστική, ακολουθώντας τη φιλοσοφία του «διαίρει και βασίλευε» αφού βάζει σε διαδικασία σύγκρουσης διάφορες υποομάδες της εκπαίδευσης: ΠΕ71 με ΠΕ70, ΠΕ 71 με ΠΕ70.50, ΠΕ70 με ΠΕ70.50, αντίστοιχα τους ΠΕ61, μόνιμους με αναπληρωτές, τεχνολόγους με γενικής παιδείας κλπ.
Αλήθεια εξέτασε το υπουργείο πώς φτάσαμε ως εδώ, γιατί δηλαδή η ΕΑΕ στηρίζεται κατά 80% ή και περισσότερο σε αναπληρωτές και μάλιστα μέσω ΕΣΠΑ; Γιατί ουδέποτε συμμετείχαν οι ΠΕ71/61 σε διαγωνισμό ΑΣΕΠ και τι έγινε ο διαγωνισμός που θα γινόταν για την ΕΑΕ;
Τι συνέβη στα χρόνια των “παχέων αγελάδων” 2000-2009, δηλαδή προ- κρίσης, αλλά και το 2010-2012 και φτάσαμε στο σημείο αυτό; Δεν αφήνουμε απέξω τα χρόνια 2012, 2013, 2014, 2015, αλλά τότε ήταν ήδη διαμορφωμένη η κατάσταση!
Αναγνωρίζουμε ότι η σημερινή αλλά και η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου (κ.κ.Κουράκης-Φίλης) βρήκαν μία τραγική κατάσταση αλλά αφενός ο τρόπος αντιμετώπισης και διαχείρισης δεν είναι αυτό το άρθρο του ν/σ, αφετέρου πρέπει να διερευνηθεί τι συνέβη και φτάσαμε εδώ ώστε να μην γίνουν πάλι τα ίδια και να αποφευχθούν κακοτοπιές….. Προχωράμε στην πλήρη ανάλυση του άρθρου:
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 10 του ν.3699/08 που αντικαθίσταται, η νέα ρύθμιση είναι περιττή διότι στις ΣΜΕΑΕ ποτέ δεν υπήρχε πρόβλημα συμμετοχής των μελών του ΕΕΠ και του ΕΒΠ. Συμμετείχαν (ΕΕΠ & ΕΒΠ) κανονικά στο «Σύλλογο Προσωπικού» όπως ονομάζεται στο ΦΕΚ 449 του 2007 και είναι θεσμός από τότε. Το πρόβλημα εντοπίζεται στα Σχολεία Τυπικής Εκπαίδευσης όπου πολλές φορές οι εκπαιδευτικοί της Παράλληλης στήριξης (Π.Σ.) και των Τμημάτων Ένταξης (Τ.Ε.) δεν συμμετέχουν στους Συλλόγους Διδασκόντων κάτι που θα έπρεπε να προβλέπεται αλλά δεν λύνεται ούτε αγγίζεται με την παράγραφο αυτή. Έτσι εδώ προτείνουμε πως θα πρέπει να γίνει πρόβλεψη για συμμετοχή στους συλλόγους διδασκόντων στα Σχολεία Γενικής Εκπαίδευσης των μελών ΕΕΠ και ΕΒΠ και των διδασκόντων εκπαιδευτικών των Π.Σ. και των Τ.Ε.
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 16 του ν.3699/08 που αντικαθίσταται στο αα) και ββ) δεν αναφέρεται ως προσόν για την στελέχωση των δομών της ΕΑΕ, διδακτορικό δίπλωμα και μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών στην Σχολική Ψυχολογία κάτι που ως τώρα ίσχυε και σαφώς πρέπει να συνεχίσει να ισχύει. Εδώ έχουμε επαναφορά στον ν.3194/03 που δεν περιελάμβανε το διδακτορικό και μεταπτυχιακό τίτλο στη Σχολική Ψυχολογία ως προσόν.
Επίσης, στο αα) και στο ββ) βλέπουμε με έκπληξη πάλι τη διατύπωση «πτυχίο πανεπιστημίου». Αυτό στο παρελθόν είχε επισημανθεί ότι έπρεπε να αντικατασταθεί με τη διατύπωση «πτυχίο ΑΕΙ ή ΑΤΕΙ» ή έστω μόνον «πτυχίο ΑΕΙ» ώστε να καλύψει και τους αποφοίτους ΑΤΕΙ αλλά και τους αποφοίτους της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών αλλά και ενδεχόμενα άλλα ΑΕΙ τα οποία δεν χαρακτηρίζονταν ως Πανεπιστήμια. Σημειώνουμε εδώ ότι έχουν αγνοηθεί παντελώς οι ΤΕ1 που ήδη υπηρετούν στις ΣΜΕΑΕ και μάλιστα κάποιοι οργανικά (αλήθεια πώς θα καλυφθούν οι θέσεις αυτές σε περίπτωση συνταξιοδοτήσεων ή αν χρειαστεί να καλυφθούν λειτουργικά τυχόν κενά τους;) όπως και οι ΔΕ1 εργαστηριακοί βοηθοί οι οποίοι ήδη υπηρετούν κάποιοι οργανικά και άλλοι με αποσπάσεις!
Στο δδ) ως προσόν για την στελέχωση των δομών της ΕΑΕ είναι πλέον η πενταετία (ήτοι 60 μήνες) αντικαθιστώντας την τριετή διδακτική υπηρεσία (ήτοι 30 μήνες), κάτι που κρίνουμε άκρως υπερβολικό τη στιγμή μάλιστα που παρακάτω δίνει το δικαίωμα ακόμα και χωρίς κανένα προσόν να στελεχώνουν τις δομές της ΕΑΕ μόνιμοι εκπαιδευτικοί με μετάθεση ή απόσπαση. Πάλι εδώ έχουμε επαναφορά στον ν.3194/2003 που επίσης προέβλεπε πενταετία. Επιπλέον αποκλείονται, κακώς, οι έχοντες σεμινάρια διάρκειας 400 ωρών μέχρι το 2010 αν και αυτό αποτελούσε μέχρι τώρα προσόν ένταξης και στελέχωσης των δομών της ΕΑΕ και μεγάλο μέρος της προϋπηρεσίας έχει κτηθεί με αυτό το ακαδημαικό προσόν.
Δηλαδή γίνεται ακύρωση εκ των υστέρων ενός προσόντος που ήδη έχουν οι εκπαιδευτικοί. Πάλι δηλαδή η φιλοσοφία της αναδρομικότητας η οποία (ορθά) απορρίφθηκε στα μεταπτυχιακά!
Εντυπωσιακή είναι η καρατόμηση του κλάδου ΠΕ11 αφού πλέον μόνον οι έχοντες ειδικότητα θα μπορούν να μπαίνουν στην ΕΑΕ αν φυσικά δεν έχουν μεταπτυχιακό ή διδακτορικό. Γίνεται εδώ απόρριψη μέρους πτυχίων μίας σχολής! Η ΕΑΕ είναι ένα υποσύστημα στην εκπαίδευση στο οποίο χρειάζεται περαιτέρω εξειδίκευση – επιμόρφωση πέραν της ειδικότητας που αποκτάται με το βασικό τίτλο σπουδών και η οποία πιστοποιείται κυρίως με την απόκτηση μεταπτυχιακού τίτλου ή με τον ανώτερο τίτλο αυτόν του διδακτορικού. Η εκπαίδευση των μαθητών από μη εξειδικευμένο προσωπικό τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο, κάθε άλλο παρά αναβάθμιση υποδηλώνει. Το παρόν ν/σ με την κατάργηση της εξειδίκευσης καταργεί την προέκταση .01 για τους εκπαιδευτικούς φυσικής αγωγής και το .50 για τις λοιπές ειδικότητες με σκοπό την κάλυψη θέσεων στην ΕΑΕ από μόνιμους εκπαιδευτικούς χωρίς τα αναγκαία αυξημένα προσόντα!
Το εε) δεν αναφέρει ότι προτάσονται οι ΠΕ61/71 όπως είναι φυσικό αφού είναι κάτοχοι βασικού πτυχίου στην ΕΑΕ. Άραγε για το υπουργείο είναι το ίδιο ένας ΠΕ71 με μεταπτυχιακό στην ΕΑΕ με έναν ΠΕ70 που επίσης έχει μεταπτυχιακό στην ΕΑΕ; Επιπλέον στο εξής για το υπουργείο ο μαθηματικός με μεταπτυχιακό στη φυσική θα εντάσσεται ισότιμα (και) στον κλάδο των φυσικών δηλαδή ισότιμα με τους έχοντες βασικό πτυχίο φυσικού; Ποιο το νόημα τότε του διαφορετικού κωδικού των ΠΕ70 και ΠΕ71; Μήπως επειδή πρέπει οι ΠΕ71 να αποκλειστούν από τη γενική εκπαίδευση; εκεί δηλαδή που κρίνονται ικανοί να διδάσκουν σε παράλληλη στήριξη ή σε Τ.Ε. διδάσκοντας την ίδια ακριβώς ύλη αλλά μη ικανοί για να διδάξουν σε όλη την τάξη; Αλήθεια θεωρεί το υπουργείο ότι ένα μεταπτυχιακό (συνήθως μονοετές) είναι το ίδιο με 4 χρόνια σπουδών στην ΕΑΕ και με αρκετά εξάμηνα πρακτικής; Τελικά είναι υπεύθυνη άραγε στάση να μπαίνουν με ευθύνη των υπευθύνων, σε διαδικασία διαμάχης δύο αξιόλογοι κλάδοι αποτέλεσμα διαχρονικών παλινδρομήσεων;
Και αυτό όταν έχει ήδη ληφθεί, όπως φαίνεται, η απόφαση να «τελειώσουν» και οι δύο κλάδοι αφού πλέον δεν θα υπάρχουν από το 2017-18 παρά ελάχιστες θέσεις γι αυτούς αφού λόγω των προηγούμενων ρυθμίσεων (ολοήμερα κλπ) πλεονάζουν τεράστιοι αριθμοί μόνιμων δασκάλων στα γενικά δημοτικά που θα οδηγηθούν ακόμα και χωρίς τα προσόντα ΕΑΕ στις δομές της ειδικής εκπαίδευσης!!!!!
Πρόταση: Αν το υπουργείο δεν έχει τι να κάνει με τους πλεονάζοντες δασκάλους (ή και εκπαιδευτικούς δευτεροβάθμιας, κυρίως τεχνικών ειδικοτήτων αλλά και πληροφορικών και γυμναστών), μπορεί είτε να μειώσει τον αριθμό των μαθητών ανά τμήμα προς όφελος των μαθητών, είτε να εφαρμόσει προγράμματα συνδιδασκαλίας από δύο εκπαιδευτικούς σε ειδικές περιπτώσεις, είτε ακόμα και να μειώσει το εβδομαδιαίο ωράριο διδασκαλίας κάτι που άλλωστε αποτελούσε και προεκλογική δέσμευση (τουλάχιστον για την Δ.Ε.).
Τέτοιες μεταρρυθμίσεις θα ήταν επωφελείς για τους μαθητές και έχουν προφανή και αυτονόητη επιστημονική τεκμηρίωση.
Επίσης στο εε) αναφέρεται πως τα προσόντα που αναφέρονται ισχύουν και για μετάθεση, διορισμό, ΑΠΟΣΠΑΣΗ ή αναπλήρωση ενώ παρακάτω αναφέρει έως και κανένα προαπαιτούμενο για τις αποσπάσεις.
Καταργούνται οι περιπτ. γ’ και δ’ της παρ.1 του άρθρου 19 του ν.3699/08 καθώς και οι υποπαράγραφοι 1.3, 1.4 της παρ. 1 του άρθρου 20 του ν.3699/08 και η παρ. 1 του άρθρου 56 του ν.3966/11. Το .50 δεν μεταβάλλει τον κλάδο κι εδώ απλά θα έπρεπε να καταργηθεί η λέξη «ΚΛΑΔΟΣ» από τη διατύπωση του 3699/08 διότι το .50 απλά δηλώνει προσόντα ΕΑΕ και μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το Υπουργείο μέσω του ΟΠΣΥΔ για να έχει μια εικόνα του δυναμικού του. Το .50 δεν εμπόδισε καμία μετάθεση ή απόσπαση από και προς την ΕΑΕ και το υπουργείο το γνωρίζει αυτό. Το .50 εισήχθη όχι για να μεταβάλλει τον κλάδο, αφού αν είχε γίνει κάτι τέτοιο τότε θα έπρεπε να χρειάζεται μετάταξη και όχι μετάθεση από και προς στην ΕΑΕ αλλά για καθαρά λόγους τεχνικής φύσεως.
Αναφορικά με το θέμα των ΠΕ71/61 και ΠΕ70.50/60.50 είναι αξιοσημείωτο ότι στον ν.3966/11 στο άρθρο 56 αναφέρεται: ‘Από την 1.9.2010, η παράλληλη στήριξη – συνεκπαίδευση μπορεί να παρέχεται και μέσω προγραμμάτων εξειδικευμένης εκπαιδευτικής υποστήριξης για ένταξη μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, τα οποία εντάσσονται σε Πράξεις που συγχρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από το Δημόσιο στο πλαίσιο του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ), από εκπαιδευτικούς των κλάδων ΠΕ 60 και ΠΕ 70 που έχουν τα τυπικά προσόντα τοποθέτησης στην ΕΑΕ, ΠΕ 61, ΠΕ 71, ΠΕ 02.50, ΠΕ 03.50 και ΠΕ 04.50. Αν οι ανωτέρω εκπαιδευτικοί δεν επαρκούν, στα προγράμματα αυτά μπορεί να συμμετέχουν και οι λοιποί εκπαιδευτικοί των κλάδων ΠΕ 60 και ΠΕ 70, καθώς και εκπαιδευτικοί των κλάδων ΠΕ 02, ΠΕ 03 και ΠΕ 04…’. Επομένως, δεν υπήρχε αποκλεισμός των ΠΕ70.50/60.50 και των ΠΕ70/60!!! Επίσης στο ίδιο άρθρο του 3966/11 έγραφε: “Οι εκπαιδευτικοί που μετατίθενται σε κενές οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών ΕΑΕ σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο, ύστερα από τη συμπλήρωση πραγματικής υπηρεσίας δύο ετών στις θέσεις αυτές, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 30 του ν. 3848/2010, μπορεί να μετατίθενται σε σχολικές μονάδες της γενικής ή επαγγελματικής εκπαίδευσης.”
Άρα εδώ συνάγετο πως επειδή οι ΠΕ61/71 δεν μπορούν να πάνε στην Γενική Εκπαίδευση, την ΕΑΕ θα στελεχώνουν οι ΠΕ70/60 κι ας εχει γίνει μετατροπή των οργανικών θέσεων σε ΠΕ61/71!!! Εξάλλου μετά το 2011 γίνονται κανονικά μεταθέσεις και αποσπάσεις ΠΕ60/70 σε δομές της ΕΑΕ πρωτοβάθμιας αλλά και σε ΕΕΕΕΚ (ΠΕ70)!!!
Επίσης η μετατροπή των οργανικών σε ΠΕ61/71 που έγινε με τον ν.3966/11 δεν είχε καμία εφαρμοστικότητα διότι δεν είχαμε ποτέ ως τώρα μόνιμους διορισμούς αυτών των κλάδων και πάντοτε γινόταν μεταθέσεις και πλήρωση αυτών των οργανικών θέσεων από ΠΕ60 και ΠΕ70 αλλά της ειδικής αγωγής κάτι που δεν θα γίνεται κατ αποκλειστικότητα τώρα διότι καταργείται το διακριτικό προσόντων ΕΑΕ .50 και μπορούν να έρχονται με απόσπαση, όλοι στην ΕΑΕ.
Θεωρούμε πως η σήμανση των εκπαιδευτικών με προσόντα ειδικής αγωγής είναι απαραίτητος και δεν αποτελεί διαφορετικό κλάδο το πρόθεμα .50 αλλά διάκριση τεχνικής φύσεως για το ΟΠΣΥΔ που πρέπει να αποτελεί απαραίτητη προυπόθεση για τη στελέχωση των δομών της ΕΑΕ. Είναι γνωστό δε σε όλους ότι όταν λέμε π.χ. ΠΕ18.27.50 οι 2 πρώτοι αριθμοί είναι ο κλάδος, οι 2 επόμενοι η ειδικότητα και οι 2 τελευταίοι είναι ενδεικτικοί για την ΕΑΕ.
Στην αντικατάσταση του άρθρου 21 του 3699/08 έχουμε αρχικά επαναφορά της διετίας σε δομές ΕΑΕ ως απαραίτητη προυπόθεση για μετάθεση σε κενές οργανικές θέσεις της Γενικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης όπως όριζε ο ν.3966/11 στο άρθρο 56 περιπτ. δ’ κάτι που είχε καταργηθεί μετά από απαίτηση της εκπαιδευτικής κοινότητας. Δεν προβλέπει μάλιστα μεταβατική διάταξη δηλαδή να ισχύσει για όσους από δω και πέρα πάρουν μετάθεση προς την ΕΑΕ. Λίγο παρακάτω μάλιστα ο νομοθέτης μιλά για τριετία! Κατόπιν, στο προταθέν άρθρο αναφέρεται: “Οι εκπαιδευτικοί της παρούσας παραγράφου, οι οποίοι πέραν των προβλεπόμενων προσόντων διαθέτουν επιπλέον εξειδίκευση στην ελληνική νοηματική γλώσσα των κωφών και στη γραφή Braille των τυφλών που πιστοποιείται με βάση την παράγραφο 3 του άρθρου 7, μετατίθενται κατά προτεραιότητα σε σχολικές μονάδες τυφλών και κωφών.” Εδώ δίνεται η δυνατότητα στους μη έχοντες ως προσόν τη γνώση της γραφής braille ή ΕΝΓ να μετατίθενται σε σχολικές μονάδες τυφλών ή κωφών αν δεν υπάρχει άλλος με αυτά τα προσόντα!!! Η πρότασή μας είναι απλή και προφανής: Η γνώση της γραφής Braille και η επάρκεια της ΕΝΓ θα πρέπει να είναι απαραίτητη προυπόθεση αντίστοιχα για την τοποθέτηση σε σχολικές μονάδες τυφλών ή κωφών. Τι θα κάνει άλλωστε ένας εκπαιδευτικός (π.χ. ένας φιλόλογος) που δεν γνωρίζει ΕΝΓ με μαθητές κωφούς; Δημιουργική απασχόληση, ή μήπως παντομίμα;
Παρακάτω αναφέρεται: «Στις απομένουσες μετά τις μεταθέσεις κενές οργανικές θέσεις διορίζονται οι περιλαμβανόμενοι στους πίνακες διοριστέων του ΑΣΕΠ εκπαιδευτικοί ΕΑΕ της παρ.1 του άρθρου 16, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις». Εδώ έχουμε και σύγκρουση με το νόμο 1566/85 όπου στο άρθρο 15 παρ. δ’ αναφέρει: «Δεν επιτρέπεται η τοποθέτηση εκπαιδευτικών κατά το διορισμό τους σε σχολεία των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης. Κατ’ εξαίρεση είναι επιτρεπτή η τοποθέτηση κατά το διορισμό σε σχολεία των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης, εφόσον οι κενές θέσεις των σχολείων αυτών δεν μπορούν να καλυφθούν με μεταθέσεις εκπαιδευτικών αξαιτίας της έλλειψης αιτήσεων ενδιαφερομένων για μετάθεση». Επομένως θα πρέπει να προστεθεί ο περιορισμός αυτός.
Κατόπιν αναφέρεται: «Όταν δεν καλύπτονται τα κενά με μετάθεση ή διορισμό, αποσπώνται σε ΣΜΕΑΕ, Τμήματα Ένταξης, προγράμματα παράλληλης στήριξης, πρώιμης παρέμβασης και παροχής διδασκαλίας στο σπίτι, μόνιμοι εκπαιδευτικοί, ως ακολούθως:
α) Κατά προτεραιότητα εκπαιδευτικοί ΕΑΕ της παρ.1 του άρθρου 16».
Εδώ αναφέρεται πιθανώς στους εκπαιδευτικούς ΕΑΕ όπως τους έχει ιεραρχήσει παραπάνω με τα νέα προσόντα.
Στις αποσπάσεις, επίσης, ιεραρχούνται κατόπιν και εφόσον δεν καλυφθούν τα κενά με μετάθεση και διορισμό και με την περίπτωση α) ως εξής: «β) Ακολουθούν εκπαιδευτικοί, οι οποίοι πληρούν τις προϋποθέσεις τουλάχιστον μίας (1) εκ των κατωτέρω περιπτώσεων, κατά την ακόλουθη ιεράρχηση:
αα) Είναι κάτοχοι πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων ετήσιας επιμόρφωσης – εξειδίκευσης στην ΕΑΕ από Πανεπιστήμια ή από αναγνωρισμένους κρατικούς φορείς που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, αποδεδειγμένης διάρκειας τουλάχιστον τετρακοσίων (400) ωρών.
ββ) Έχουν προϋπηρεσία τουλάχιστον ενός διδακτικού έτους στις ανωτέρω δομές και προγράμματα.
γγ) Είναι γονείς παιδιών με ποσοστό αναπηρίας άνω του 67% .
δδ) Είναι κάτοχοι πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων επιμόρφωσης – εξειδίκευσης στην ΕΑΕ από Πανεπιστήμια ή από αναγνωρισμένους κρατικούς φορείς που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.
εε) Έχουν προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας.
γ) Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών». Καταρχάς εδώ βλέπουμε επαναφορά του καθεστώτος του 3699/08 αν η λέξη «ιεραρχήσει» ερμηνεύεται έτσι. Δηλ. ο έχων μεταπτυχιακό θα προηγείται πάντοτε του έχοντος προϋπηρεσία στην ΕΑΕ.
Σύμφωνα δε με την περίπτωση β) έχουμε τους κατόχους πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων αλλά χωρίς τον περιορισμό του 2010. Μήπως εδώ θα έχουμε μία άλλη «βιομηχανία» σεμιναρίων αυτή τη φορά για τους μόνιμους; Και πως εδώ αυτό αποτελεί προσόν ενώ παραπάνω και για τη στελέχωση δεν αναφέρεται ως προσόν το σεμινάριο 400 ωρών ούτε για μεταθέσεις αλλά ούτε και για αναπλήρωση; Δεν θα έπρεπε σε αυτή την περίπτωση να υπάρχει εναρμόνιση των προσόντων και όχι διαφοροποίηση;
Κατόπιν, επανέρχεται ως προσόν ο «γονέας που έχει τέκνο με αναπηρία 67%» για άλλη μια φορά κάτι που είχε αφαιρεθεί στο παρελθόν. Μάλιστα η διάταξη αυτή αφορά μόνον αποσπάσεις και όχι μεταθέσεις ούτε αναπληρωτές! Επιπλέον και ακολουθώντας την λογική αυτή, γιατί ειδικά ο γονέας παιδιού με αναπηρία και όχι αν είναι και ο ίδιος ανάπηρος; Άραγε πώς η γονεϊκή εμπειρία εξισώνεται με το ακαδημαϊκό προσόν; Η αναπηρία είναι εμπειρία, όπως επικαλείται και η ΕΣΑμεΑ και το Διεθνές Αναπηρικό Κίνημα, αλλά δεν μπορεί να αποτελεί τυπικό προσόν διορισμού ή πρόσληψης. Για ποιο λόγο προτείνεται αποκλειστικά στις δομές ΕΑΕ η διαχείριση της αναπηρίας με αυτό τον τρόπο και στη Γενική Εκπαίδευση δεν αξιοποιείται μια άλλη, μη ακαδημαϊκή και πιστοποιημένη ιδιότητα ως τυπικό προσόν για τη στελέχωση μιας αντίστοιχης δομής (λ.χ. η μόνιμη διαμονή ενός εκπαιδευτικού σε Πομακαχώρια της Ξάνθης τον καθιστά αυτομάτως ικανό για διδασκαλία σε μειονοτικά σχολεία;); Στο πλαίσιο της κοινωνικής πολιτικής και των θετικών μέτρων δράσης η μοριοδότηση ή η ποσόστωση σε διορισμούς και προσλήψεις μπορεί να αποβεί αποτελεσματική για την προώθηση της εργασιακής απασχόλησης των εν λόγω εκπαιδευτικών. Στη συνέχεια βλέπουμε ότι ακόμα και με μία επιμόρφωση χωρίς όριο ωρών (δηλαδή ακόμα και μίας ημέρας δηλαδή 6 ή 8 ωρών;) είναι επίσης αρκετή για να αποσπαστεί κάποιος μόνιμος στην ΕΑΕ!!!
Έχουμε μετά αναφορά για προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας χωρίς να διευκρινίζεται αν αυτά είναι προγράμματα για ανάπηρους μαθητές σύμφωνα με τον ν. 3966/11 άρθρο 56 παρ. 2 (τα οποία όπως γνωρίζουμε δεν έγιναν ποτέ) ή γενικά. Μήπως τελικά εισάγεται αυτή η διάταξη, χωρίς καμία λογική, αφού δεν σχετίζεται με την ΕΑΕ, η εν γένει ενισχυτική διδασκαλία; Η ενισχυτική διδασκαλία αφορά στα Αναλυτικά Προγράμματα Γενικής Εκπαίδευσης. Πώς σχετίζεται με την κατοχή γνώσεων για τη στελέχωση δομών ΕΑΕ; Με την τόσο εξαντλητική αναφορά υποπεριπτώσεων για τη δημιουργία μιας δεξαμενής εκπαιδευτικού δυναμικού για τη στελέχωση της ΕΑΕ ο νομοθέτης φαίνεται περισσότερο να προσπαθεί να εξοικονομήσει χρήματα μέσω της τοποθέτησης μόνιμων εκπαιδευτικών με ανεπαρκή ή καθόλου προσόντα («…διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά», πρόταση για άρθρο 21, παρ. 4γ) παρά να δικαιολογηθεί ότι προσπαθεί να προβλέψει το πιο ακραίο ενδεχόμενο έλλειψης εκπαιδευτικού προσωπικού. Στο τέλος και στην περίπτωση γ) – όπως προαναφέρθηκε στο τέλος της παραπάνω παραγράφου – δίνεται η δυνατότητα σε περίπτωση μη πλήρωσης των κενών σε δομές της ΕΑΕ να διατίθενται και εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα προσόν!!!!! Η στελέχωση της εκπαίδευσης με άτομα χωρίς επαρκείς σπουδές είναι αντιπαιδαγωγική πρακτική και οδηγεί σε επικίνδυνους πειραματισμούς.
Μάλιστα αναφέρεται ή συμμετοχή υποχρεωτικά σε προγράμματα επιμόρφωσης τη στιγμή που ήδη υπάρχουν αναπληρωτές με αυξημένα προσόντα και με μεγάλη προυπηρεσία σε όλες τις δομές της ΕΑΕ. Δεν διευκρινίζεται επίσης πώς θα γίνονται αυτά τα σεμινάρια επιμόρφωσης, από ποιον, και αν θα γίνονται αμισθί ή μέσω κάποιου προγράμματος (π.χ. ΕΣΠΑ).
Έχουμε επί σειρά ετών ζητήσει να υπάρξει οργανωμένα κρατική επιμόρφωση στην ΕΑΕ η οποία να γίνεται από τα ΠΕΚ και εκφράζουμε την αντίθεσή αλλά και την απορία μας γιατί όπως έχουμε καταλάβει αυτή έχει ανατεθεί στο ΙΕΠ! Στηρίχτηκαν άραγε οι αρμόδιοι σε κάποια ευρήματα που αποδεικνύουν την ακαταλληλότητα των ΠΕΚ και την καταλληλότητα του ΙΕΠ;
Ζητάμε όπου και όταν γίνεται αναφορά για επιμόρφωση να αποσαφηνίζεται ότι αυτή θα γίνεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από τα ΠΕΚ και όχι αόριστα: «από τους αρμόδιους φορείς».
Επισημαίνουμε την αντίφαση ότι την ίδια στιγμή που στο ΙΕΠ υπάρχει επιτροπή για την συνάφεια των διδακτορικών και μεταπτυχιακών τίτλων των αναπληρωτών που έχει θέσει πολύ αυστηρά κριτήρια (και πολύ σωστά για κάποια από αυτά) για να μπορούν να ενταχθούν στους πίνακες της ΕΑΕ, από την άλλη θα μπαίνουν στην ΕΑΕ και αυτοί που δεν θα διαθέτουν κανένα προσόν!
Φυσικά για την ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου ΕΑΕ ή για τα ζητήματα ασφαλείας τόσο των μαθητών όσο και των εκπαιδευτικών δεν γίνεται κουβέντα! Αλήθεια πώς ενώ μέχρι τώρα ακούγαμε να κατηγορούνται και να δαιμονοποιούνται τα σεμινάρια, τα μεταπτυχιακά, τα διδακτορικά και οι λοιπές επιμορφώσεις, τώρα η Πολιτεία θα επιτρέπει να μπουν όλοι χωρίς προσόντα στην ΕΑΕ και εξωραίζει το θέμα απλά μέσω μίας επιμόρφωση που θα καλύψει τα πάντα; Εν κατακλείδι και με δεδομένο ότι πρόσφατα ο υπουργός μίλησε για νέο σύστημα αναπληρωτών μετά από συζήτηση με όλους τους φορείς, ώστε αυτό να ισχύσει από το παραπάνω έτος (2017-18), γεννάται το ερώτημα:
Γιατί μέσα στον Αύγουστο και χωρίς καμμία συζήτηση ούτε με τους επιστημονικούς και συνδικαλιστικούς φορείς αλλά ούτε και στην επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων, αιφνιδιαστικά κατεβαίνουν αυτά τα τόσο σοβαρά ζητήματα όταν:1. οι μεταθέσεις έχουν ήδη γίνει για το 2016-17,
2. οι αποσπάσεις έχουν ήδη γίνει για το 2016-17,
3. οι αναπληρωτές θα προσληφθούν με το ισχύον καθεστώς φέτος. Γιατί πραγματικά υπάρχει αυτή η βιασύνη για κάτι που έτσι κι αλλιώς θα εφαρμοστεί το 2017-18;
Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη τροπολογία αναφέρεται κατά το ήμισυ σε θέματα στελέχωσης των δομών της ΕΑΕ, σε συνδυασμό με τα επιχειρήματα της αιτιολογικής έκθεσης περί άρσης αδικιών και αποτελεσματικής λειτουργίας των δομών ΕΑΕ, μας οδηγεί στο να συμπεράνουμε ότι η εν λόγω τροπολογία συγγράφηκε με το σκεπτικό εξοικονόμησης κονδυλίων για τη στελέχωση αυτών των δομών (π.χ. λιγότερες προσλήψεις αναπληρωτών) παρά για την ποιοτική ενίσχυσή τους και την εύρυθμη λειτουργία τους.
Μήπως δεν έχουν εξασφαλιστεί άλλα προγράμματα ΕΣΠΑ ή πιστώσεις από το ΠΔΕ, οι μόνιμες τα τελευταία χρόνια πηγές μισθοδοσίας της ΕΑΕ σε επίπεδο αναπληρωτών, και υπάρχει βιασύνη να καλυφθούν τα κενά τις επόμενες χρονιές με προχειρότητα και με το ήδη υπάρχον μόνιμο εκπαιδευτικό δυναμικό που δεν επαρκεί λόγω και μη διεξαγωγής ΑΣΕΠ ΕΑΕ;
Γιατί όλα αυτά τα οποία όχι μόνον δεν στηρίζονται επιστημονικά αλλά και δεν είναι προς όφελος της ΕΑΕ και γιατί τέτοια περιφρόνηση όχι μόνον για τους αναπληρωτές που στηρίζουν τόσα χρόνια την ΕΑΕ αλλά και για τους ανάπηρους μαθητές;
Το Υπουργείο Παιδείας έχει πολλάκις αναφερθεί στον στόχο της ενταξιακής εκπαίδευσης. Προκειμένου να επιτευχθεί ο συγκεκριμένος στόχος δεν αρκεί να επιχειρεί να λύσει -με το λανθασμένο προτεινόμενο σκεπτικό- μόνο το θέμα της στελέχωσης. Απαιτείται μια πιο ολοκληρωμένη πρόταση σε επίπεδο και παιδαγωγικών-εκπαιδευτικών θεμάτων που πρέπει να συνταχθούν σε ένα ενιαίο κείμενο (λ.χ. νέα Αναλυτικά Προγράμματα). Για τα ΤΕΕ Ε.Α.:
Η γενική παρατήρηση εδώ είναι ότι για πρώτη φορά δίδεται λύση ώστε οι απόφοιτοι των ΕΕΓ/ΤΕΕ Α’ βαθμίδας να μπορούν να συνεχίσουν στη λυκειακή βαθμίδα, δηλαδή γίνεται το αυτονόητο. Επίσης αποσαφηνίζονται οι αντιστοιχίες σε περίπτωση μεταγραφών μαθητών κάτι που είχε εισαχθεί στο νομοσχέδιο ΕΑΕ που αν και βγήκε στη διαβούλευση δύο φορές τελικά δεν πρόλαβε να ψηφιστεί. Όλα τα αναγραφόμενα στο κομμάτι αυτό είναι πραγματικά θετικά και μένει στην πράξη να καταγραφούν τα αποτελέσματα προκειμένου για τυχόν αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις. Επιφυλάξεις διατηρούμε για τον ανώτατο αριθμό μαθητών που ορίζεται στους 10, αριθμός που θεωρούμε ότι ίσως αποδειχτεί υπερβολικός στην εφαρμογή ειδικά για μαθητές με ΔΕΠ-Υ, αυτισμό κλπ. Είναι θετική στην τροπολογία η πρόβλεψη μείωσης του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα σε εξαιρετικές περιπτώσεις αλλά πρέπει να προσεχθεί καθώς μπορεί να αποδειχτεί χρονοβόρα η έγκριση αυτή.
Στην αντικατάσταση της περ. γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 8 του
ν. 3699/2008 έχουμε να παρατηρήσουμε: Αναφέρεται: «Στην Α΄ τάξη Γυμνασίου δύνανται να εγγράφονται, κατόπιν γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ, μαθητές απόφοιτοι Γενικού ή Ειδικού Δημοτικού Σχολείου και της Α΄ή Β΄ τάξης των ΕΕΕΕΚ. Δικαίωμα πρώτης εγγραφής έχουν οι μαθητές έως το 16ο έτος της ηλικίας τους». Αν είναι απόφοιτοι της Α ή της Β τάξης ΕΕΕΕΚ τότε προφανώς (ή πιθανώς) θα έχουν υπερβεί το 16ο έτος.
Επίσης: “Oι κάτοχοι απολυτηρίου Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου δύνανται να συνεχίσουν τη φοίτησή τους, κατόπιν σχετικής γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ: i) στην Α΄ τάξη Λυκείου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου, ii) στην Α΄ τάξη του Γενικού Λυκείου, iii) στην Α΄ τάξη του Ειδικού Λυκείου, iv) στην Α΄ τάξη του Επαγγελματικού Λυκείου, v) στην Α΄ τάξη του Εσπερινού Επαγγελματικού Λυκείου και vi) σε ΔΙΕΚ ενηλίκων αποφοίτων υποχρεωτικής εκπαίδευσης.” Εδώ παρατηρούμε ότι τα μεταγυμνασιακά ΔΙΕΚ έχουν καταργηθεί. Μάλλον εννοούνται λοιπόν τα ΣΕΚ ΕΑ, εκτός αν τελικά υπάρχει πρόθεση μετονομασίας των ΣΕΚ ΕΑ σε «ΔΙΕΚ ενηλίκων αποφοίτων ΥΕ».
Αναφέρει η τροπολογία: «Σε περίπτωση επανεγγραφής μαθητή σε διαφορετικό τομέα-ειδικότητα από αυτήν που αποφοίτησε, για την εύρυθμη λειτουργία της σχολικής μονάδας, ο μαθητής δύναται να παρακολουθεί τα μαθήματα Γενικής Παιδείας και να απαλλάσσεται από τις εξετάσεις των μαθημάτων αυτών.» Αυτό είναι μία σημαντική διαφορά από την γενική εκπαίδευση και κρίνεται ορθή αφού οι μαθητές των ΣΜΕΑΕ δεν μπορούν να έχουν κενά στο ωρολόγιο πρόγραμμά τους. Η τροπολογία συνεχίζει και αναφέρει: «Κάθε απόφοιτος μαθητής του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου δύναται να επανεγγραφεί και να φοιτήσει σε ένα (1) μόνο ακόμα πρόγραμμα ειδικότητας του ίδιου ή διαφορετικού τομέα, ύστερα από γνωμάτευση ΚΕΔΔΥ, η οποία λαμβάνει υπόψη αξιολόγηση του συλλόγου διδασκόντων.» Εδώ μπαίνει ένας περιορισμός ο οποίος δεν υπάρχει στην Γενική εκπαίδευση όπου ο απόφοιτος του ΕΠΑΛ μπορεί να κάνει όσες ειδικότητες θέλει. Δεν είναι κατανοητό ούτε και αποδεκτό να γίνεται αυτή η διάκριση.
Τέλος θέλουμε να επισημάνουμε ότι το ΕΠΕ δεν αιτιολογείται γιατί πρέπει να υπάρχει για όλους τους μαθητές (δηλαδή τι ρόλο θα έχει το αναλυτικό πρόγραμμα τότε αν όλοι έχουν ΕΠΕ; θα είναι ένα απλό εγχειρίδιο;) όπως και το γεγονός ότι δεν αναφέρεται στο άρθρο ποιος το σχεδιάζει και άλλες λεπτομέρειες που στην προηγούμενη νομοθεσία αναγράφονταν (για το ΕΠΕ που ίσχυε στις δομές ΕΑΕ της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης – Τ.Ε. και Π.Σ.)
Προσθέτουμε ότι είμαστε αντίθετοι με την «γνωμοδότηση από το ΙΕΠ» καθώς το ΝΠΙΔ δεν έχει αυτοτελές γραφείο ΕΑΕ , αν και έχει σύμβουλο Α’ ΕΑΕ! Εφόσον μελλοντικά ιδρυθεί γραφείο ΕΑΕ με νόμο, ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΦΟΥ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Α’ ΕΑΕ, τότε η γνωμοδότηση μπορεί να έχει έννοια, διαφορετικά εκφράζουμε την άποψη ότι αυτό θα είναι χρονοβόρο, νομικά αστήριχτο και ίσως τελικά αδιέξοδο. Για τα ΕΕΕΕΚ:
Αρχικά η γενική παρατήρηση είναι ότι δεν έχει καμμία σχέση το κείμενο των ΤΕΕ Ε.Α. με αυτό των ΕΕΕΕΚ όσον αφορά την δομή αυτή.
Κατόπιν πρέπει να παρατηρήσουμε πως είναι θετική στην τροπολογία η πρόβλεψη μείωσης του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα και στα ΕΕΕΕΚ, σε εξαιρετικές περιπτώσεις χωρίς τον μέχρι σήμερα αριθμητικό περιορισμό. Εντούτοις ίσως αποδειχτεί χρονοβόρα η διαδικασία έγκρισης των τμημάτων αυτών. Θετική και η διόρθωση του 4186/2013 περί των 6 τάξεων όπως και τη δυνατότητα πρακτικής στα εργαστήρια του σχολείου.
Τα ΕΕΕΕΚ όμως πισωγυρίζουν αφού επανέρχονται στη λογική του ν.2817/2000 όπου «υπάγονταν στη Δ/νση Δ.Ε.» κάτι που σήμαινε μόνον διοικητική υπαγωγή. Τούτο σήμαινε – και δυστυχώς επανέρχεται – ότι τα ΕΕΕΕΚ θα είναι και πάλι διδακτικά αδιαβάθμητα!!!! Αυτή η άποψη ενισχύεται από το γεγονός ότι ουδέν αναφέρεται γα το απολυτήριο ή το πτυχίο που θα λαμβάνουν οι απόφοιτοί τους και την ακαδημαϊκή του αξία.
Επίσης διαγράφεται (?) η πρόταση για τις απουσίες των ΕΕΕΕΚ που υπήρχε στον ν.4186/2013. Σας υπενθυμίζουμε ότι, στη δευτεροβάθμια, οι σοβαρές αναπηρίες και οι σοβαρές ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες συναντώνται στα ΕΕΕΕΚ και τα όρια των απουσιών στα σχολεία αυτά δεν έχουν νόημα όπως σωστά είχε προβλέψει ο νομοθέτης στον ν.4186/2013 άρθρο 28.
Επίσης θέλουμε να επισημάνουμε ότι το ΕΠΕ δεν αιτιολογείται γιατί πρέπει να υπάρχει για όλους τους μαθητές (δηλαδή τι ρόλο θα έχει το αναλυτικό τότε αν όλοι έχουν ΕΠΕ; θα είναι ένα απλό εγχειρίδιο;) όπως και το γεγονός ότι δεν αναφέρεται στο άρθρο ποιος το σχεδιάζει και άλλες λεπτομέρειες που στην προηγούμενη νομοθεσία αναγράφονταν (για το ΕΠΕ που ίσχυε στις δομές ΕΑΕ της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης – Τ.Ε. και Π.Σ.)
Προσθέτουμε ότι είμαστε αντίθετοι με την «γνωμοδότηση από το ΙΕΠ» καθώς το ΝΠΙΔ δεν έχει αυτοτελές γραφείο ΕΑΕ , αν και έχει σύμβουλο Α’ ΕΑΕ! Επαναλαμβάνουμε ότι εφόσον μελλοντικά ιδρυθεί γραφείο ΕΑΕ με νόμο, ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΦΟΥ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Α’ ΕΑΕ, τότε η γνωμοδότηση μπορεί να έχει έννοια, διαφορετικά εκφράζουμε την άποψη ότι αυτό θα είναι χρονοβόρο, νομικά αστήριχτο και ίσως τελικά αδιέξοδο. Στο σημείο αυτό ζητάμε να δημοσιοποιήσετε τις προτάσεις που υπέβαλλαν οι επιτροπές τόσο των ΤΕΕ Ε.Α. όσο και των ΕΕΕΕΚ οι οποίες ορίστηκαν με την Υ.Α. 120017/Δ3 της 20.7.2016.Ύστερα από όλα τα παραπάνω ζητάμε όπως:
Αποσυρθεί το κομμάτι με τα νέα «προσόντα» ειδικής αγωγής και να ξεκινήσει διάλογος με όλους τους φορείς ώστε σε εύλογο χρονικό διάστημα να υπάρξει μία ολοκληρωμένη, σοβαρή και υλοποιήσιμη πρόταση. Χρόνος υπάρχει αφού αυτά θα εφαρμοστούν από το 2017-18.
Αποσυρθεί το κομμάτι των ΕΕΕΕΚ αφού υποβαθμίζει τα σχολεία αυτά και τα επιστρέφει 16 χρόνια πίσω! Προτείνουμε τέλος, να συνταχθεί νέος νόμος ΕΑΕ με ταυτόχρονη ακύρωση όλων των προηγουμένων νόμων, διατάξεων κλπ και να ληφθεί υπόψη, ξεπερνώντας κομματικές αντιπαραθέσεις, που έτσι κι αλλιώς δεν πρέπει να έχουν καμία θέση στην εκπαίδευση, το ν/σ το οποίο δύο φορές είχε περάσει από διαβούλευση αλλά δεν πρόλαβε να πάει στη Βουλή και η συγγραφή του οποίου δεν είχε κομματικό χαρακτήρα! Χαιρετίζουμε και αναγνωρίζουμε μάλιστα ότι αρκετά στοιχεία έχουν αντληθεί από αυτό, τόσο στο κομμάτι που αφορά τα ΤΕΕ Ε.Α. όσο και κάποια λίγα για τα ΕΕΕΕΚ όπως η διαγραφή της «κατάρτισης».
Θεωρούμε ότι πρέπει η χρονιά 2016-17 θα πρέπει να είναι χρονιά σοβαρής προετοιμασίας για ένα νέο σύγχρονο τοπίο στην ΕΑΕ χωρίς αιφνιδιασμούς, συντεχνιακές τακτοποιήσεις και προσωπικές επιδιώξεις.
το Δ.Σ.
Στηρίζω το νομοσχέδιο.
Παρακαλώ πολύ επιθυμώ να εργάζομαι στην οργανική που υπηρετούσα μέχρι το 2011 και την έχασα εν μία νυκτί με την τροπολογία του αρ. 56 παρ1 ν.3966 /11 το οποίο δεν βγήκε ποτέ σε διαβούλευση!
Πολύ έντιμη η πράξη που κάνετε να βγάλετε το νομοσχέδιο σε δημόσσια διαβούλευση !
ΘΕΜΑ: Παρατηρήσεις και προτάσεις για την ρύθμιση θεμάτων ΕΑΕ που κατατέθηκε στο ν/σ «Ρυθμίσεις για την Ελληνόγλωσση Εκπαίδευση, τη διαπολιτισμική εκπαίδευση και άλλες διατάξεις» Σας καταθέτουμε τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις μας επί του άρθρου: Για τα προσόντα ΕΑΕ: H γενική παρατήρηση είναι ότι εντελώς αναίτια και αδικαιολόγητα, η ειδική αγωγή και εκπαίδευση υποχωρεί πάλι στις αρχές της δεκαετίας του 2000 κάτι που είναι αξιοπερίεργο. Οι υπηρετούντες αναπληρωτές της ΕΑΕ κυριολεκτικά πετιούνται από την επόμενη χρονιά 2017-18 – έτος εφαρμογής των ρυθμίσεων αυτών – ενώ συνθλίβονται στην κυριολεξία οι μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες αφού τίθεται, τόσο εξόφθαλμα, εν αμφιβόλω το παρεχόμενο εκπαιδευτικό έργο. Αποδεικνύεται στην πράξη ότι η Ε.Α.Ε. είναι η πρώτη προτεραιότητα του υπουργείου μόνον στη ρητορική της επικοινωνίας.
Η φιλοσοφία του άρθρου είναι διασπαστική, ακολουθώντας τη φιλοσοφία του «διαίρει και βασίλευε» αφού βάζει σε διαδικασία σύγκρουσης διάφορες υποομάδες της εκπαίδευσης: ΠΕ71 με ΠΕ70, ΠΕ 71 με ΠΕ70.50, ΠΕ70 με ΠΕ70.50, αντίστοιχα τους ΠΕ61, μόνιμους με αναπληρωτές, τεχνολόγους με γενικής παιδείας κλπ.
Αλήθεια εξέτασε το υπουργείο πώς φτάσαμε ως εδώ, γιατί δηλαδή η ΕΑΕ στηρίζεται κατά 80% ή και περισσότερο σε αναπληρωτές και μάλιστα μέσω ΕΣΠΑ; Γιατί ουδέποτε συμμετείχαν οι ΠΕ71/61 σε διαγωνισμό ΑΣΕΠ και τι έγινε ο διαγωνισμός που θα γινόταν για την ΕΑΕ;
Τι συνέβη στα χρόνια των “παχέων αγελάδων” 2000-2009, δηλαδή προ- κρίσης, αλλά και το 2010-2012 και φτάσαμε στο σημείο αυτό; Δεν αφήνουμε απέξω τα χρόνια 2012, 2013, 2014, 2015, αλλά τότε ήταν ήδη διαμορφωμένη η κατάσταση!
Αναγνωρίζουμε ότι η σημερινή αλλά και η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου (κ.κ.Κουράκης-Φίλης) βρήκαν μία τραγική κατάσταση αλλά αφενός ο τρόπος αντιμετώπισης και διαχείρισης δεν είναι αυτό το άρθρο του ν/σ, αφετέρου πρέπει να διερευνηθεί τι συνέβη και φτάσαμε εδώ ώστε να μην γίνουν πάλι τα ίδια και να αποφευχθούν κακοτοπιές….. Προχωράμε στην πλήρη ανάλυση του άρθρου:
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 10 του ν.3699/08 που αντικαθίσταται, η νέα ρύθμιση είναι περιττή διότι στις ΣΜΕΑΕ ποτέ δεν υπήρχε πρόβλημα συμμετοχής των μελών του ΕΕΠ και του ΕΒΠ. Συμμετείχαν (ΕΕΠ & ΕΒΠ) κανονικά στο «Σύλλογο Προσωπικού» όπως ονομάζεται στο ΦΕΚ 449 του 2007 και είναι θεσμός από τότε. Το πρόβλημα εντοπίζεται στα Σχολεία Τυπικής Εκπαίδευσης όπου πολλές φορές οι εκπαιδευτικοί της Παράλληλης στήριξης (Π.Σ.) και των Τμημάτων Ένταξης (Τ.Ε.) δεν συμμετέχουν στους Συλλόγους Διδασκόντων κάτι που θα έπρεπε να προβλέπεται αλλά δεν λύνεται ούτε αγγίζεται με την παράγραφο αυτή. Έτσι εδώ προτείνουμε πως θα πρέπει να γίνει πρόβλεψη για συμμετοχή στους συλλόγους διδασκόντων στα Σχολεία Γενικής Εκπαίδευσης των μελών ΕΕΠ και ΕΒΠ και των διδασκόντων εκπαιδευτικών των Π.Σ. και των Τ.Ε.
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 16 του ν.3699/08 που αντικαθίσταται στο αα) και ββ) δεν αναφέρεται ως προσόν για την στελέχωση των δομών της ΕΑΕ, διδακτορικό δίπλωμα και μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών στην Σχολική Ψυχολογία κάτι που ως τώρα ίσχυε και σαφώς πρέπει να συνεχίσει να ισχύει. Εδώ έχουμε επαναφορά στον ν.3194/03 που δεν περιελάμβανε το διδακτορικό και μεταπτυχιακό τίτλο στη Σχολική Ψυχολογία ως προσόν.
Επίσης, στο αα) και στο ββ) βλέπουμε με έκπληξη πάλι τη διατύπωση «πτυχίο πανεπιστημίου». Αυτό στο παρελθόν είχε επισημανθεί ότι έπρεπε να αντικατασταθεί με τη διατύπωση «πτυχίο ΑΕΙ ή ΑΤΕΙ» ή έστω μόνον «πτυχίο ΑΕΙ» ώστε να καλύψει και τους αποφοίτους ΑΤΕΙ αλλά και τους αποφοίτους της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών αλλά και ενδεχόμενα άλλα ΑΕΙ τα οποία δεν χαρακτηρίζονταν ως Πανεπιστήμια. Σημειώνουμε εδώ ότι έχουν αγνοηθεί παντελώς οι ΤΕ1 που ήδη υπηρετούν στις ΣΜΕΑΕ και μάλιστα κάποιοι οργανικά (αλήθεια πώς θα καλυφθούν οι θέσεις αυτές σε περίπτωση συνταξιοδοτήσεων ή αν χρειαστεί να καλυφθούν λειτουργικά τυχόν κενά τους;) όπως και οι ΔΕ1 εργαστηριακοί βοηθοί οι οποίοι ήδη υπηρετούν κάποιοι οργανικά και άλλοι με αποσπάσεις!
Στο δδ) ως προσόν για την στελέχωση των δομών της ΕΑΕ είναι πλέον η πενταετία (ήτοι 60 μήνες) αντικαθιστώντας την τριετή διδακτική υπηρεσία (ήτοι 30 μήνες), κάτι που κρίνουμε άκρως υπερβολικό τη στιγμή μάλιστα που παρακάτω δίνει το δικαίωμα ακόμα και χωρίς κανένα προσόν να στελεχώνουν τις δομές της ΕΑΕ μόνιμοι εκπαιδευτικοί με μετάθεση ή απόσπαση. Πάλι εδώ έχουμε επαναφορά στον ν.3194/2003 που επίσης προέβλεπε πενταετία. Επιπλέον αποκλείονται, κακώς, οι έχοντες σεμινάρια διάρκειας 400 ωρών μέχρι το 2010 αν και αυτό αποτελούσε μέχρι τώρα προσόν ένταξης και στελέχωσης των δομών της ΕΑΕ και μεγάλο μέρος της προϋπηρεσίας έχει κτηθεί με αυτό το ακαδημαικό προσόν.
Δηλαδή γίνεται ακύρωση εκ των υστέρων ενός προσόντος που ήδη έχουν οι εκπαιδευτικοί. Πάλι δηλαδή η φιλοσοφία της αναδρομικότητας η οποία (ορθά) απορρίφθηκε στα μεταπτυχιακά!
Εντυπωσιακή είναι η καρατόμηση του κλάδου ΠΕ11 αφού πλέον μόνον οι έχοντες ειδικότητα θα μπορούν να μπαίνουν στην ΕΑΕ αν φυσικά δεν έχουν μεταπτυχιακό ή διδακτορικό. Γίνεται εδώ απόρριψη μέρους πτυχίων μίας σχολής! Η ΕΑΕ είναι ένα υποσύστημα στην εκπαίδευση στο οποίο χρειάζεται περαιτέρω εξειδίκευση – επιμόρφωση πέραν της ειδικότητας που αποκτάται με το βασικό τίτλο σπουδών και η οποία πιστοποιείται κυρίως με την απόκτηση μεταπτυχιακού τίτλου ή με τον ανώτερο τίτλο αυτόν του διδακτορικού. Η εκπαίδευση των μαθητών από μη εξειδικευμένο προσωπικό τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο, κάθε άλλο παρά αναβάθμιση υποδηλώνει. Το παρόν ν/σ με την κατάργηση της εξειδίκευσης καταργεί την προέκταση .01 για τους εκπαιδευτικούς φυσικής αγωγής και το .50 για τις λοιπές ειδικότητες με σκοπό την κάλυψη θέσεων στην ΕΑΕ από μόνιμους εκπαιδευτικούς χωρίς τα αναγκαία αυξημένα προσόντα!
Το εε) δεν αναφέρει ότι προτάσονται οι ΠΕ61/71 όπως είναι φυσικό αφού είναι κάτοχοι βασικού πτυχίου στην ΕΑΕ. Άραγε για το υπουργείο είναι το ίδιο ένας ΠΕ71 με μεταπτυχιακό στην ΕΑΕ με έναν ΠΕ70 που επίσης έχει μεταπτυχιακό στην ΕΑΕ; Επιπλέον στο εξής για το υπουργείο ο μαθηματικός με μεταπτυχιακό στη φυσική θα εντάσσεται ισότιμα (και) στον κλάδο των φυσικών δηλαδή ισότιμα με τους έχοντες βασικό πτυχίο φυσικού; Ποιο το νόημα τότε του διαφορετικού κωδικού των ΠΕ70 και ΠΕ71; Μήπως επειδή πρέπει οι ΠΕ71 να αποκλειστούν από τη γενική εκπαίδευση; εκεί δηλαδή που κρίνονται ικανοί να διδάσκουν σε παράλληλη στήριξη ή σε Τ.Ε. διδάσκοντας την ίδια ακριβώς ύλη αλλά μη ικανοί για να διδάξουν σε όλη την τάξη; Αλήθεια θεωρεί το υπουργείο ότι ένα μεταπτυχιακό (συνήθως μονοετές) είναι το ίδιο με 4 χρόνια σπουδών στην ΕΑΕ και με αρκετά εξάμηνα πρακτικής; Τελικά είναι υπεύθυνη άραγε στάση να μπαίνουν με ευθύνη των υπευθύνων, σε διαδικασία διαμάχης δύο αξιόλογοι κλάδοι αποτέλεσμα διαχρονικών παλινδρομήσεων;
Και αυτό όταν έχει ήδη ληφθεί, όπως φαίνεται, η απόφαση να «τελειώσουν» και οι δύο κλάδοι αφού πλέον δεν θα υπάρχουν από το 2017-18 παρά ελάχιστες θέσεις γι αυτούς αφού λόγω των προηγούμενων ρυθμίσεων (ολοήμερα κλπ) πλεονάζουν τεράστιοι αριθμοί μόνιμων δασκάλων στα γενικά δημοτικά που θα οδηγηθούν ακόμα και χωρίς τα προσόντα ΕΑΕ στις δομές της ειδικής εκπαίδευσης!!!!!
Πρόταση: Αν το υπουργείο δεν έχει τι να κάνει με τους πλεονάζοντες δασκάλους (ή και εκπαιδευτικούς δευτεροβάθμιας, κυρίως τεχνικών ειδικοτήτων αλλά και πληροφορικών και γυμναστών), μπορεί είτε να μειώσει τον αριθμό των μαθητών ανά τμήμα προς όφελος των μαθητών, είτε να εφαρμόσει προγράμματα συνδιδασκαλίας από δύο εκπαιδευτικούς σε ειδικές περιπτώσεις, είτε ακόμα και να μειώσει το εβδομαδιαίο ωράριο διδασκαλίας κάτι που άλλωστε αποτελούσε και προεκλογική δέσμευση (τουλάχιστον για την Δ.Ε.).
Τέτοιες μεταρρυθμίσεις θα ήταν επωφελείς για τους μαθητές και έχουν προφανή και αυτονόητη επιστημονική τεκμηρίωση.
Επίσης στο εε) αναφέρεται πως τα προσόντα που αναφέρονται ισχύουν και για μετάθεση, διορισμό, ΑΠΟΣΠΑΣΗ ή αναπλήρωση ενώ παρακάτω αναφέρει έως και κανένα προαπαιτούμενο για τις αποσπάσεις.
Καταργούνται οι περιπτ. γ’ και δ’ της παρ.1 του άρθρου 19 του ν.3699/08 καθώς και οι υποπαράγραφοι 1.3, 1.4 της παρ. 1 του άρθρου 20 του ν.3699/08 και η παρ. 1 του άρθρου 56 του ν.3966/11. Το .50 δεν μεταβάλλει τον κλάδο κι εδώ απλά θα έπρεπε να καταργηθεί η λέξη «ΚΛΑΔΟΣ» από τη διατύπωση του 3699/08 διότι το .50 απλά δηλώνει προσόντα ΕΑΕ και μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το Υπουργείο μέσω του ΟΠΣΥΔ για να έχει μια εικόνα του δυναμικού του. Το .50 δεν εμπόδισε καμία μετάθεση ή απόσπαση από και προς την ΕΑΕ και το υπουργείο το γνωρίζει αυτό. Το .50 εισήχθη όχι για να μεταβάλλει τον κλάδο, αφού αν είχε γίνει κάτι τέτοιο τότε θα έπρεπε να χρειάζεται μετάταξη και όχι μετάθεση από και προς στην ΕΑΕ αλλά για καθαρά λόγους τεχνικής φύσεως.
Αναφορικά με το θέμα των ΠΕ71/61 και ΠΕ70.50/60.50 είναι αξιοσημείωτο ότι στον ν.3966/11 στο άρθρο 56 αναφέρεται: ‘Από την 1.9.2010, η παράλληλη στήριξη – συνεκπαίδευση μπορεί να παρέχεται και μέσω προγραμμάτων εξειδικευμένης εκπαιδευτικής υποστήριξης για ένταξη μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, τα οποία εντάσσονται σε Πράξεις που συγχρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από το Δημόσιο στο πλαίσιο του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ), από εκπαιδευτικούς των κλάδων ΠΕ 60 και ΠΕ 70 που έχουν τα τυπικά προσόντα τοποθέτησης στην ΕΑΕ, ΠΕ 61, ΠΕ 71, ΠΕ 02.50, ΠΕ 03.50 και ΠΕ 04.50. Αν οι ανωτέρω εκπαιδευτικοί δεν επαρκούν, στα προγράμματα αυτά μπορεί να συμμετέχουν και οι λοιποί εκπαιδευτικοί των κλάδων ΠΕ 60 και ΠΕ 70, καθώς και εκπαιδευτικοί των κλάδων ΠΕ 02, ΠΕ 03 και ΠΕ 04…’. Επομένως, δεν υπήρχε αποκλεισμός των ΠΕ70.50/60.50 και των ΠΕ70/60!!! Επίσης στο ίδιο άρθρο του 3966/11 έγραφε: “Οι εκπαιδευτικοί που μετατίθενται σε κενές οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών ΕΑΕ σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο, ύστερα από τη συμπλήρωση πραγματικής υπηρεσίας δύο ετών στις θέσεις αυτές, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 30 του ν. 3848/2010, μπορεί να μετατίθενται σε σχολικές μονάδες της γενικής ή επαγγελματικής εκπαίδευσης.”
Άρα εδώ συνάγετο πως επειδή οι ΠΕ61/71 δεν μπορούν να πάνε στην Γενική Εκπαίδευση, την ΕΑΕ θα στελεχώνουν οι ΠΕ70/60 κι ας εχει γίνει μετατροπή των οργανικών θέσεων σε ΠΕ61/71!!! Εξάλλου μετά το 2011 γίνονται κανονικά μεταθέσεις και αποσπάσεις ΠΕ60/70 σε δομές της ΕΑΕ πρωτοβάθμιας αλλά και σε ΕΕΕΕΚ (ΠΕ70)!!!
Επίσης η μετατροπή των οργανικών σε ΠΕ61/71 που έγινε με τον ν.3966/11 δεν είχε καμία εφαρμοστικότητα διότι δεν είχαμε ποτέ ως τώρα μόνιμους διορισμούς αυτών των κλάδων και πάντοτε γινόταν μεταθέσεις και πλήρωση αυτών των οργανικών θέσεων από ΠΕ60 και ΠΕ70 αλλά της ειδικής αγωγής κάτι που δεν θα γίνεται κατ αποκλειστικότητα τώρα διότι καταργείται το διακριτικό προσόντων ΕΑΕ .50 και μπορούν να έρχονται με απόσπαση, όλοι στην ΕΑΕ.
Θεωρούμε πως η σήμανση των εκπαιδευτικών με προσόντα ειδικής αγωγής είναι απαραίτητος και δεν αποτελεί διαφορετικό κλάδο το πρόθεμα .50 αλλά διάκριση τεχνικής φύσεως για το ΟΠΣΥΔ που πρέπει να αποτελεί απαραίτητη προυπόθεση για τη στελέχωση των δομών της ΕΑΕ. Είναι γνωστό δε σε όλους ότι όταν λέμε π.χ. ΠΕ18.27.50 οι 2 πρώτοι αριθμοί είναι ο κλάδος, οι 2 επόμενοι η ειδικότητα και οι 2 τελευταίοι είναι ενδεικτικοί για την ΕΑΕ.
Στην αντικατάσταση του άρθρου 21 του 3699/08 έχουμε αρχικά επαναφορά της διετίας σε δομές ΕΑΕ ως απαραίτητη προυπόθεση για μετάθεση σε κενές οργανικές θέσεις της Γενικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης όπως όριζε ο ν.3966/11 στο άρθρο 56 περιπτ. δ’ κάτι που είχε καταργηθεί μετά από απαίτηση της εκπαιδευτικής κοινότητας. Δεν προβλέπει μάλιστα μεταβατική διάταξη δηλαδή να ισχύσει για όσους από δω και πέρα πάρουν μετάθεση προς την ΕΑΕ. Λίγο παρακάτω μάλιστα ο νομοθέτης μιλά για τριετία! Κατόπιν, στο προταθέν άρθρο αναφέρεται: “Οι εκπαιδευτικοί της παρούσας παραγράφου, οι οποίοι πέραν των προβλεπόμενων προσόντων διαθέτουν επιπλέον εξειδίκευση στην ελληνική νοηματική γλώσσα των κωφών και στη γραφή Braille των τυφλών που πιστοποιείται με βάση την παράγραφο 3 του άρθρου 7, μετατίθενται κατά προτεραιότητα σε σχολικές μονάδες τυφλών και κωφών.” Εδώ δίνεται η δυνατότητα στους μη έχοντες ως προσόν τη γνώση της γραφής braille ή ΕΝΓ να μετατίθενται σε σχολικές μονάδες τυφλών ή κωφών αν δεν υπάρχει άλλος με αυτά τα προσόντα!!! Η πρότασή μας είναι απλή και προφανής: Η γνώση της γραφής Braille και η επάρκεια της ΕΝΓ θα πρέπει να είναι απαραίτητη προυπόθεση αντίστοιχα για την τοποθέτηση σε σχολικές μονάδες τυφλών ή κωφών. Τι θα κάνει άλλωστε ένας εκπαιδευτικός (π.χ. ένας φιλόλογος) που δεν γνωρίζει ΕΝΓ με μαθητές κωφούς; Δημιουργική απασχόληση, ή μήπως παντομίμα;
Παρακάτω αναφέρεται: «Στις απομένουσες μετά τις μεταθέσεις κενές οργανικές θέσεις διορίζονται οι περιλαμβανόμενοι στους πίνακες διοριστέων του ΑΣΕΠ εκπαιδευτικοί ΕΑΕ της παρ.1 του άρθρου 16, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις». Εδώ έχουμε και σύγκρουση με το νόμο 1566/85 όπου στο άρθρο 15 παρ. δ’ αναφέρει: «Δεν επιτρέπεται η τοποθέτηση εκπαιδευτικών κατά το διορισμό τους σε σχολεία των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης. Κατ’ εξαίρεση είναι επιτρεπτή η τοποθέτηση κατά το διορισμό σε σχολεία των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης, εφόσον οι κενές θέσεις των σχολείων αυτών δεν μπορούν να καλυφθούν με μεταθέσεις εκπαιδευτικών αξαιτίας της έλλειψης αιτήσεων ενδιαφερομένων για μετάθεση». Επομένως θα πρέπει να προστεθεί ο περιορισμός αυτός.
Κατόπιν αναφέρεται: «Όταν δεν καλύπτονται τα κενά με μετάθεση ή διορισμό, αποσπώνται σε ΣΜΕΑΕ, Τμήματα Ένταξης, προγράμματα παράλληλης στήριξης, πρώιμης παρέμβασης και παροχής διδασκαλίας στο σπίτι, μόνιμοι εκπαιδευτικοί, ως ακολούθως:
α) Κατά προτεραιότητα εκπαιδευτικοί ΕΑΕ της παρ.1 του άρθρου 16».
Εδώ αναφέρεται πιθανώς στους εκπαιδευτικούς ΕΑΕ όπως τους έχει ιεραρχήσει παραπάνω με τα νέα προσόντα.
Στις αποσπάσεις, επίσης, ιεραρχούνται κατόπιν και εφόσον δεν καλυφθούν τα κενά με μετάθεση και διορισμό και με την περίπτωση α) ως εξής: «β) Ακολουθούν εκπαιδευτικοί, οι οποίοι πληρούν τις προϋποθέσεις τουλάχιστον μίας (1) εκ των κατωτέρω περιπτώσεων, κατά την ακόλουθη ιεράρχηση:
αα) Είναι κάτοχοι πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων ετήσιας επιμόρφωσης – εξειδίκευσης στην ΕΑΕ από Πανεπιστήμια ή από αναγνωρισμένους κρατικούς φορείς που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, αποδεδειγμένης διάρκειας τουλάχιστον τετρακοσίων (400) ωρών.
ββ) Έχουν προϋπηρεσία τουλάχιστον ενός διδακτικού έτους στις ανωτέρω δομές και προγράμματα.
γγ) Είναι γονείς παιδιών με ποσοστό αναπηρίας άνω του 67% .
δδ) Είναι κάτοχοι πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων επιμόρφωσης – εξειδίκευσης στην ΕΑΕ από Πανεπιστήμια ή από αναγνωρισμένους κρατικούς φορείς που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.
εε) Έχουν προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας.
γ) Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών». Καταρχάς εδώ βλέπουμε επαναφορά του καθεστώτος του 3699/08 αν η λέξη «ιεραρχήσει» ερμηνεύεται έτσι. Δηλ. ο έχων μεταπτυχιακό θα προηγείται πάντοτε του έχοντος προϋπηρεσία στην ΕΑΕ.
Σύμφωνα δε με την περίπτωση β) έχουμε τους κατόχους πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων αλλά χωρίς τον περιορισμό του 2010. Μήπως εδώ θα έχουμε μία άλλη «βιομηχανία» σεμιναρίων αυτή τη φορά για τους μόνιμους; Και πως εδώ αυτό αποτελεί προσόν ενώ παραπάνω και για τη στελέχωση δεν αναφέρεται ως προσόν το σεμινάριο 400 ωρών ούτε για μεταθέσεις αλλά ούτε και για αναπλήρωση; Δεν θα έπρεπε σε αυτή την περίπτωση να υπάρχει εναρμόνιση των προσόντων και όχι διαφοροποίηση;
Κατόπιν, επανέρχεται ως προσόν ο «γονέας που έχει τέκνο με αναπηρία 67%» για άλλη μια φορά κάτι που είχε αφαιρεθεί στο παρελθόν. Μάλιστα η διάταξη αυτή αφορά μόνον αποσπάσεις και όχι μεταθέσεις ούτε αναπληρωτές! Επιπλέον και ακολουθώντας την λογική αυτή, γιατί ειδικά ο γονέας παιδιού με αναπηρία και όχι αν είναι και ο ίδιος ανάπηρος; Άραγε πώς η γονεϊκή εμπειρία εξισώνεται με το ακαδημαϊκό προσόν; Η αναπηρία είναι εμπειρία, όπως επικαλείται και η ΕΣΑμεΑ και το Διεθνές Αναπηρικό Κίνημα, αλλά δεν μπορεί να αποτελεί τυπικό προσόν διορισμού ή πρόσληψης. Για ποιο λόγο προτείνεται αποκλειστικά στις δομές ΕΑΕ η διαχείριση της αναπηρίας με αυτό τον τρόπο και στη Γενική Εκπαίδευση δεν αξιοποιείται μια άλλη, μη ακαδημαϊκή και πιστοποιημένη ιδιότητα ως τυπικό προσόν για τη στελέχωση μιας αντίστοιχης δομής (λ.χ. η μόνιμη διαμονή ενός εκπαιδευτικού σε Πομακαχώρια της Ξάνθης τον καθιστά αυτομάτως ικανό για διδασκαλία σε μειονοτικά σχολεία;); Στο πλαίσιο της κοινωνικής πολιτικής και των θετικών μέτρων δράσης η μοριοδότηση ή η ποσόστωση σε διορισμούς και προσλήψεις μπορεί να αποβεί αποτελεσματική για την προώθηση της εργασιακής απασχόλησης των εν λόγω εκπαιδευτικών. Στη συνέχεια βλέπουμε ότι ακόμα και με μία επιμόρφωση χωρίς όριο ωρών (δηλαδή ακόμα και μίας ημέρας δηλαδή 6 ή 8 ωρών;) είναι επίσης αρκετή για να αποσπαστεί κάποιος μόνιμος στην ΕΑΕ!!!
Έχουμε μετά αναφορά για προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας χωρίς να διευκρινίζεται αν αυτά είναι προγράμματα για ανάπηρους μαθητές σύμφωνα με τον ν. 3966/11 άρθρο 56 παρ. 2 (τα οποία όπως γνωρίζουμε δεν έγιναν ποτέ) ή γενικά. Μήπως τελικά εισάγεται αυτή η διάταξη, χωρίς καμία λογική, αφού δεν σχετίζεται με την ΕΑΕ, η εν γένει ενισχυτική διδασκαλία; Η ενισχυτική διδασκαλία αφορά στα Αναλυτικά Προγράμματα Γενικής Εκπαίδευσης. Πώς σχετίζεται με την κατοχή γνώσεων για τη στελέχωση δομών ΕΑΕ; Με την τόσο εξαντλητική αναφορά υποπεριπτώσεων για τη δημιουργία μιας δεξαμενής εκπαιδευτικού δυναμικού για τη στελέχωση της ΕΑΕ ο νομοθέτης φαίνεται περισσότερο να προσπαθεί να εξοικονομήσει χρήματα μέσω της τοποθέτησης μόνιμων εκπαιδευτικών με ανεπαρκή ή καθόλου προσόντα («…διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά», πρόταση για άρθρο 21, παρ. 4γ) παρά να δικαιολογηθεί ότι προσπαθεί να προβλέψει το πιο ακραίο ενδεχόμενο έλλειψης εκπαιδευτικού προσωπικού. Στο τέλος και στην περίπτωση γ) – όπως προαναφέρθηκε στο τέλος της παραπάνω παραγράφου – δίνεται η δυνατότητα σε περίπτωση μη πλήρωσης των κενών σε δομές της ΕΑΕ να διατίθενται και εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα προσόν!!!!! Η στελέχωση της εκπαίδευσης με άτομα χωρίς επαρκείς σπουδές είναι αντιπαιδαγωγική πρακτική και οδηγεί σε επικίνδυνους πειραματισμούς.
Μάλιστα αναφέρεται ή συμμετοχή υποχρεωτικά σε προγράμματα επιμόρφωσης τη στιγμή που ήδη υπάρχουν αναπληρωτές με αυξημένα προσόντα και με μεγάλη προυπηρεσία σε όλες τις δομές της ΕΑΕ. Δεν διευκρινίζεται επίσης πώς θα γίνονται αυτά τα σεμινάρια επιμόρφωσης, από ποιον, και αν θα γίνονται αμισθί ή μέσω κάποιου προγράμματος (π.χ. ΕΣΠΑ).
Έχουμε επί σειρά ετών ζητήσει να υπάρξει οργανωμένα κρατική επιμόρφωση στην ΕΑΕ η οποία να γίνεται από τα ΠΕΚ και εκφράζουμε την αντίθεσή αλλά και την απορία μας γιατί όπως έχουμε καταλάβει αυτή έχει ανατεθεί στο ΙΕΠ! Στηρίχτηκαν άραγε οι αρμόδιοι σε κάποια ευρήματα που αποδεικνύουν την ακαταλληλότητα των ΠΕΚ και την καταλληλότητα του ΙΕΠ;
Ζητάμε όπου και όταν γίνεται αναφορά για επιμόρφωση να αποσαφηνίζεται ότι αυτή θα γίνεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από τα ΠΕΚ και όχι αόριστα: «από τους αρμόδιους φορείς».
Επισημαίνουμε την αντίφαση ότι την ίδια στιγμή που στο ΙΕΠ υπάρχει επιτροπή για την συνάφεια των διδακτορικών και μεταπτυχιακών τίτλων των αναπληρωτών που έχει θέσει πολύ αυστηρά κριτήρια (και πολύ σωστά για κάποια από αυτά) για να μπορούν να ενταχθούν στους πίνακες της ΕΑΕ, από την άλλη θα μπαίνουν στην ΕΑΕ και αυτοί που δεν θα διαθέτουν κανένα προσόν!
Φυσικά για την ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου ΕΑΕ ή για τα ζητήματα ασφαλείας τόσο των μαθητών όσο και των εκπαιδευτικών δεν γίνεται κουβέντα! Αλήθεια πώς ενώ μέχρι τώρα ακούγαμε να κατηγορούνται και να δαιμονοποιούνται τα σεμινάρια, τα μεταπτυχιακά, τα διδακτορικά και οι λοιπές επιμορφώσεις, τώρα η Πολιτεία θα επιτρέπει να μπουν όλοι χωρίς προσόντα στην ΕΑΕ και εξωραίζει το θέμα απλά μέσω μίας επιμόρφωση που θα καλύψει τα πάντα; Εν κατακλείδι και με δεδομένο ότι πρόσφατα ο υπουργός μίλησε για νέο σύστημα αναπληρωτών μετά από συζήτηση με όλους τους φορείς, ώστε αυτό να ισχύσει από το παραπάνω έτος (2017-18), γεννάται το ερώτημα:
Γιατί μέσα στον Αύγουστο και χωρίς καμμία συζήτηση ούτε με τους επιστημονικούς και συνδικαλιστικούς φορείς αλλά ούτε και στην επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων, αιφνιδιαστικά κατεβαίνουν αυτά τα τόσο σοβαρά ζητήματα όταν:1. οι μεταθέσεις έχουν ήδη γίνει για το 2016-17,
2. οι αποσπάσεις έχουν ήδη γίνει για το 2016-17,
3. οι αναπληρωτές θα προσληφθούν με το ισχύον καθεστώς φέτος. Γιατί πραγματικά υπάρχει αυτή η βιασύνη για κάτι που έτσι κι αλλιώς θα εφαρμοστεί το 2017-18;
Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη τροπολογία αναφέρεται κατά το ήμισυ σε θέματα στελέχωσης των δομών της ΕΑΕ, σε συνδυασμό με τα επιχειρήματα της αιτιολογικής έκθεσης περί άρσης αδικιών και αποτελεσματικής λειτουργίας των δομών ΕΑΕ, μας οδηγεί στο να συμπεράνουμε ότι η εν λόγω τροπολογία συγγράφηκε με το σκεπτικό εξοικονόμησης κονδυλίων για τη στελέχωση αυτών των δομών (π.χ. λιγότερες προσλήψεις αναπληρωτών) παρά για την ποιοτική ενίσχυσή τους και την εύρυθμη λειτουργία τους.
Μήπως δεν έχουν εξασφαλιστεί άλλα προγράμματα ΕΣΠΑ ή πιστώσεις από το ΠΔΕ, οι μόνιμες τα τελευταία χρόνια πηγές μισθοδοσίας της ΕΑΕ σε επίπεδο αναπληρωτών, και υπάρχει βιασύνη να καλυφθούν τα κενά τις επόμενες χρονιές με προχειρότητα και με το ήδη υπάρχον μόνιμο εκπαιδευτικό δυναμικό που δεν επαρκεί λόγω και μη διεξαγωγής ΑΣΕΠ ΕΑΕ;
Γιατί όλα αυτά τα οποία όχι μόνον δεν στηρίζονται επιστημονικά αλλά και δεν είναι προς όφελος της ΕΑΕ και γιατί τέτοια περιφρόνηση όχι μόνον για τους αναπληρωτές που στηρίζουν τόσα χρόνια την ΕΑΕ αλλά και για τους ανάπηρους μαθητές;
Το Υπουργείο Παιδείας έχει πολλάκις αναφερθεί στον στόχο της ενταξιακής εκπαίδευσης. Προκειμένου να επιτευχθεί ο συγκεκριμένος στόχος δεν αρκεί να επιχειρεί να λύσει -με το λανθασμένο προτεινόμενο σκεπτικό- μόνο το θέμα της στελέχωσης. Απαιτείται μια πιο ολοκληρωμένη πρόταση σε επίπεδο και παιδαγωγικών-εκπαιδευτικών θεμάτων που πρέπει να συνταχθούν σε ένα ενιαίο κείμενο (λ.χ. νέα Αναλυτικά Προγράμματα). Για τα ΤΕΕ Ε.Α.:
Η γενική παρατήρηση εδώ είναι ότι για πρώτη φορά δίδεται λύση ώστε οι απόφοιτοι των ΕΕΓ/ΤΕΕ Α’ βαθμίδας να μπορούν να συνεχίσουν στη λυκειακή βαθμίδα, δηλαδή γίνεται το αυτονόητο. Επίσης αποσαφηνίζονται οι αντιστοιχίες σε περίπτωση μεταγραφών μαθητών κάτι που είχε εισαχθεί στο νομοσχέδιο ΕΑΕ που αν και βγήκε στη διαβούλευση δύο φορές τελικά δεν πρόλαβε να ψηφιστεί. Όλα τα αναγραφόμενα στο κομμάτι αυτό είναι πραγματικά θετικά και μένει στην πράξη να καταγραφούν τα αποτελέσματα προκειμένου για τυχόν αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις. Επιφυλάξεις διατηρούμε για τον ανώτατο αριθμό μαθητών που ορίζεται στους 10, αριθμός που θεωρούμε ότι ίσως αποδειχτεί υπερβολικός στην εφαρμογή ειδικά για μαθητές με ΔΕΠ-Υ, αυτισμό κλπ. Είναι θετική στην τροπολογία η πρόβλεψη μείωσης του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα σε εξαιρετικές περιπτώσεις αλλά πρέπει να προσεχθεί καθώς μπορεί να αποδειχτεί χρονοβόρα η έγκριση αυτή.
Στην αντικατάσταση της περ. γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 8 του
ν. 3699/2008 έχουμε να παρατηρήσουμε: Αναφέρεται: «Στην Α΄ τάξη Γυμνασίου δύνανται να εγγράφονται, κατόπιν γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ, μαθητές απόφοιτοι Γενικού ή Ειδικού Δημοτικού Σχολείου και της Α΄ή Β΄ τάξης των ΕΕΕΕΚ. Δικαίωμα πρώτης εγγραφής έχουν οι μαθητές έως το 16ο έτος της ηλικίας τους». Αν είναι απόφοιτοι της Α ή της Β τάξης ΕΕΕΕΚ τότε προφανώς (ή πιθανώς) θα έχουν υπερβεί το 16ο έτος.
Επίσης: “Oι κάτοχοι απολυτηρίου Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου δύνανται να συνεχίσουν τη φοίτησή τους, κατόπιν σχετικής γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ: i) στην Α΄ τάξη Λυκείου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου, ii) στην Α΄ τάξη του Γενικού Λυκείου, iii) στην Α΄ τάξη του Ειδικού Λυκείου, iv) στην Α΄ τάξη του Επαγγελματικού Λυκείου, v) στην Α΄ τάξη του Εσπερινού Επαγγελματικού Λυκείου και vi) σε ΔΙΕΚ ενηλίκων αποφοίτων υποχρεωτικής εκπαίδευσης.” Εδώ παρατηρούμε ότι τα μεταγυμνασιακά ΔΙΕΚ έχουν καταργηθεί. Μάλλον εννοούνται λοιπόν τα ΣΕΚ ΕΑ, εκτός αν τελικά υπάρχει πρόθεση μετονομασίας των ΣΕΚ ΕΑ σε «ΔΙΕΚ ενηλίκων αποφοίτων ΥΕ».
Αναφέρει η τροπολογία: «Σε περίπτωση επανεγγραφής μαθητή σε διαφορετικό τομέα-ειδικότητα από αυτήν που αποφοίτησε, για την εύρυθμη λειτουργία της σχολικής μονάδας, ο μαθητής δύναται να παρακολουθεί τα μαθήματα Γενικής Παιδείας και να απαλλάσσεται από τις εξετάσεις των μαθημάτων αυτών.» Αυτό είναι μία σημαντική διαφορά από την γενική εκπαίδευση και κρίνεται ορθή αφού οι μαθητές των ΣΜΕΑΕ δεν μπορούν να έχουν κενά στο ωρολόγιο πρόγραμμά τους. Η τροπολογία συνεχίζει και αναφέρει: «Κάθε απόφοιτος μαθητής του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου δύναται να επανεγγραφεί και να φοιτήσει σε ένα (1) μόνο ακόμα πρόγραμμα ειδικότητας του ίδιου ή διαφορετικού τομέα, ύστερα από γνωμάτευση ΚΕΔΔΥ, η οποία λαμβάνει υπόψη αξιολόγηση του συλλόγου διδασκόντων.» Εδώ μπαίνει ένας περιορισμός ο οποίος δεν υπάρχει στην Γενική εκπαίδευση όπου ο απόφοιτος του ΕΠΑΛ μπορεί να κάνει όσες ειδικότητες θέλει. Δεν είναι κατανοητό ούτε και αποδεκτό να γίνεται αυτή η διάκριση.
Τέλος θέλουμε να επισημάνουμε ότι το ΕΠΕ δεν αιτιολογείται γιατί πρέπει να υπάρχει για όλους τους μαθητές (δηλαδή τι ρόλο θα έχει το αναλυτικό πρόγραμμα τότε αν όλοι έχουν ΕΠΕ; θα είναι ένα απλό εγχειρίδιο;) όπως και το γεγονός ότι δεν αναφέρεται στο άρθρο ποιος το σχεδιάζει και άλλες λεπτομέρειες που στην προηγούμενη νομοθεσία αναγράφονταν (για το ΕΠΕ που ίσχυε στις δομές ΕΑΕ της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης – Τ.Ε. και Π.Σ.)
Προσθέτουμε ότι είμαστε αντίθετοι με την «γνωμοδότηση από το ΙΕΠ» καθώς το ΝΠΙΔ δεν έχει αυτοτελές γραφείο ΕΑΕ , αν και έχει σύμβουλο Α’ ΕΑΕ! Εφόσον μελλοντικά ιδρυθεί γραφείο ΕΑΕ με νόμο, ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΦΟΥ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Α’ ΕΑΕ, τότε η γνωμοδότηση μπορεί να έχει έννοια, διαφορετικά εκφράζουμε την άποψη ότι αυτό θα είναι χρονοβόρο, νομικά αστήριχτο και ίσως τελικά αδιέξοδο. Για τα ΕΕΕΕΚ:
Αρχικά η γενική παρατήρηση είναι ότι δεν έχει καμμία σχέση το κείμενο των ΤΕΕ Ε.Α. με αυτό των ΕΕΕΕΚ όσον αφορά την δομή αυτή.
Κατόπιν πρέπει να παρατηρήσουμε πως είναι θετική στην τροπολογία η πρόβλεψη μείωσης του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα και στα ΕΕΕΕΚ, σε εξαιρετικές περιπτώσεις χωρίς τον μέχρι σήμερα αριθμητικό περιορισμό. Εντούτοις ίσως αποδειχτεί χρονοβόρα η διαδικασία έγκρισης των τμημάτων αυτών. Θετική και η διόρθωση του 4186/2013 περί των 6 τάξεων όπως και τη δυνατότητα πρακτικής στα εργαστήρια του σχολείου.
Τα ΕΕΕΕΚ όμως πισωγυρίζουν αφού επανέρχονται στη λογική του ν.2817/2000 όπου «υπάγονταν στη Δ/νση Δ.Ε.» κάτι που σήμαινε μόνον διοικητική υπαγωγή. Τούτο σήμαινε – και δυστυχώς επανέρχεται – ότι τα ΕΕΕΕΚ θα είναι και πάλι διδακτικά αδιαβάθμητα!!!! Αυτή η άποψη ενισχύεται από το γεγονός ότι ουδέν αναφέρεται γα το απολυτήριο ή το πτυχίο που θα λαμβάνουν οι απόφοιτοί τους και την ακαδημαϊκή του αξία.
Επίσης διαγράφεται (?) η πρόταση για τις απουσίες των ΕΕΕΕΚ που υπήρχε στον ν.4186/2013. Σας υπενθυμίζουμε ότι, στη δευτεροβάθμια, οι σοβαρές αναπηρίες και οι σοβαρές ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες συναντώνται στα ΕΕΕΕΚ και τα όρια των απουσιών στα σχολεία αυτά δεν έχουν νόημα όπως σωστά είχε προβλέψει ο νομοθέτης στον ν.4186/2013 άρθρο 28.
Επίσης θέλουμε να επισημάνουμε ότι το ΕΠΕ δεν αιτιολογείται γιατί πρέπει να υπάρχει για όλους τους μαθητές (δηλαδή τι ρόλο θα έχει το αναλυτικό τότε αν όλοι έχουν ΕΠΕ; θα είναι ένα απλό εγχειρίδιο;) όπως και το γεγονός ότι δεν αναφέρεται στο άρθρο ποιος το σχεδιάζει και άλλες λεπτομέρειες που στην προηγούμενη νομοθεσία αναγράφονταν (για το ΕΠΕ που ίσχυε στις δομές ΕΑΕ της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης – Τ.Ε. και Π.Σ.)
Προσθέτουμε ότι είμαστε αντίθετοι με την «γνωμοδότηση από το ΙΕΠ» καθώς το ΝΠΙΔ δεν έχει αυτοτελές γραφείο ΕΑΕ , αν και έχει σύμβουλο Α’ ΕΑΕ! Επαναλαμβάνουμε ότι εφόσον μελλοντικά ιδρυθεί γραφείο ΕΑΕ με νόμο, ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΦΟΥ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Α’ ΕΑΕ, τότε η γνωμοδότηση μπορεί να έχει έννοια, διαφορετικά εκφράζουμε την άποψη ότι αυτό θα είναι χρονοβόρο, νομικά αστήριχτο και ίσως τελικά αδιέξοδο. Στο σημείο αυτό ζητάμε να δημοσιοποιήσετε τις προτάσεις που υπέβαλλαν οι επιτροπές τόσο των ΤΕΕ Ε.Α. όσο και των ΕΕΕΕΚ οι οποίες ορίστηκαν με την Υ.Α. 120017/Δ3 της 20.7.2016.Ύστερα από όλα τα παραπάνω ζητάμε όπως:
Αποσυρθεί το κομμάτι με τα νέα «προσόντα» ειδικής αγωγής και να ξεκινήσει διάλογος με όλους τους φορείς ώστε σε εύλογο χρονικό διάστημα να υπάρξει μία ολοκληρωμένη, σοβαρή και υλοποιήσιμη πρόταση. Χρόνος υπάρχει αφού αυτά θα εφαρμοστούν από το 2017-18.
Αποσυρθεί το κομμάτι των ΕΕΕΕΚ αφού υποβαθμίζει τα σχολεία αυτά και τα επιστρέφει 16 χρόνια πίσω! Προτείνουμε τέλος, να συνταχθεί νέος νόμος ΕΑΕ με ταυτόχρονη ακύρωση όλων των προηγουμένων νόμων, διατάξεων κλπ και να ληφθεί υπόψη, ξεπερνώντας κομματικές αντιπαραθέσεις, που έτσι κι αλλιώς δεν πρέπει να έχουν καμία θέση στην εκπαίδευση, το ν/σ το οποίο δύο φορές είχε περάσει από διαβούλευση αλλά δεν πρόλαβε να πάει στη Βουλή και η συγγραφή του οποίου δεν είχε κομματικό χαρακτήρα! Χαιρετίζουμε και αναγνωρίζουμε μάλιστα ότι αρκετά στοιχεία έχουν αντληθεί από αυτό, τόσο στο κομμάτι που αφορά τα ΤΕΕ Ε.Α. όσο και κάποια λίγα για τα ΕΕΕΕΚ όπως η διαγραφή της «κατάρτισης».
Θεωρούμε ότι πρέπει η χρονιά 2016-17 θα πρέπει να είναι χρονιά σοβαρής προετοιμασίας για ένα νέο σύγχρονο τοπίο στην ΕΑΕ χωρίς αιφνιδιασμούς, συντεχνιακές τακτοποιήσεις και προσωπικές επιδιώξεις.
το Δ.Σ.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
Μια απάντηση στην ερώτηση: Θέμα : «Μεταρρυθμίσεις ή fast track συντεχνιακές εξυπηρετήσεις;»
Επειδή αναπαράγεται αδίκως το παραπάνω ερώτημα απο συναδέλφους ΠΕ71, να μας απαντήσουν η fast track μετατροπή των οργανικών των μονίμων ΠΕ70 Και ΠΕ60 ΕΑΕ το 2011 με το αρ.56παρ1 για με σκοπό να ικανοποιηθεί το αίτημα μίας ομάδας αναπληρωτών- ΣΑΤΕΑ, αν είχε συντεχνιακό χαρακτήρα ή όχι;
Ψηφίστε την τροπολογία που δεν διαχωρίζει τους εργαζομένους.
«Στηρίζω τις θέσεις ΣΑΤΕΑ & ΕΝ.Ε.Λ.Ε. Α.».
Να προχωρήσει άμεσα το νομοσχέδιο .
Συμφωνώ και με την θέση του ΠΕΣΕΑ : «Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- θεωρεί ότι οι τροπολογίες για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση που κατέθεσε το Υπουργείο Παιδείας στο Νομοσχέδιο για την «ελληνόγλωσση και διαπολιτισμική εκπαίδευση» κινούνται σε θετική κατεύθυνση και συνάδουν με τη φιλοσοφία της συμπερίληψης για ένα Ενιαίο Σχολείο χωρίς διαχωρισμούς και κατηγοριοποιήσεις των εκπαιδευτικών».
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Οι ρυθμίσεις της παραγράφου 2 αποτελούν ουσιαστικότατο και βασικότατο βήμα για την προάσπιση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, καθώς αποτρέπουν την κατεδάφιση ενός σημαντικότατου πυλώνα στήριξης της πορείας προς την ενταξιακή εκπαίδευση, η οποία επιβάλλεται από την ίδια την Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Αναπήρων του ΟΗΕ (Ν.4074/2012). Ο επιστημονικά άτοπος εξοστρακισμός των εκπαιδευτικών ΠΕ60/70 ΕΑΕ από τον χώρο της ΕΑΕ, ο οποίος μεθοδεύτηκε από την ανεύθυνη και συντεχνιακά υποκινούμενη εκπαιδευτική πολιτική των περασμένων ετών, αποτελεί όχι μόνο απόπειρα πρωτοφανούς καταπάτησης εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και ακύρωση του πλαισίου εκπαίδευσης των ειδικών εκπαιδευτικών όπως αυτό περιγράφεται στην Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και σε άλλα κείμενα της UNESCO. Οι ρυθμίσεις της παραγράφου 2 προστατεύουν τα επαγγελματικά δικαιώματα των παλαιότερων κλάδων εκπαιδευτικών ΠΕ60/70 ΕΑΕ, και αυτό είναι κάτι που οι ίδιες οι αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης επιβάλλουν, ενώ παράλληλα διατηρούν τα επαγγελματικά δικαιώματα των μεταγενέστερων κλάδων εκπαιδευτικών ΕΑΕ ΠΕ61/71, αν και η ίδια η ύπαρξη ενός βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή είναι αντίθετη προς τις αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης. Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας.Η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών ως επιχείρημα (α) για την απόλυτη κυριαρχία του βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής, (β) για τον χαρακτηρισμό του βασικού παιδαγωγικού πτυχίου ως πτυχίου γενικής αγωγής, (γ) για την απαξίωση των συμπληρωματικών στο βασικό παιδαγωγικό πτυχίο σπουδών στην εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, (δ) για την διακοπή της κινητικότητας των εκπαιδευτικών σε θέσεις ειδικής και γενικής αγωγής, αποτελεί αναπαραγωγή της ιδεολογίας του αποκλεισμού με πρόσχημα την αναπηρία/ΕΕΑ και συνιστά εξ ορισμού καταπάτηση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Απογοήτευση προκαλεί το γεγονός ότι το επιχείρημα αυτό χρησιμοποιείται από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, δηλαδή από ανθρώπους οι οποίοι θα έπρεπε να γνωρίζουν τί είναι παιδαγωγική, τί συνιστά ειδική παιδαγωγική, ποιά η σχέση των δύο, τι είναι ένταξη, ποιες είναι οι βασικές αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης και ποια η σχέση αυτής με τα δικαιώματα των μαθητών με αναπηρία /ΕΕΑ (πρόκειται για ελλείψεις που επισημαίνονται στις εξωτερικές αξιολογήσεις των τμημάτων ειδικής αγωγής http://www.hqaa.gr/eks/UniThessaly_SpecialEducation_2013.pdf http://www.hqaa.gr/…/UniMacedonia_EducationalSocialPolicy_2…). Και αυτή είναι δυστυχώς η σημερινή εικόνα, 22 χρόνια μετά τη Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και 31 χρόνια μετά την ψήφιση του πρώτου ενιαίου νόμου για την εκπαίδευση (ν.1566/1985), για την οποία φέρουν βαρύτατες ευθύνες οι αρμόδιοι για τη διαμόρφωση εκπαιδευτικής πολιτικής στη χώρα μας.Τέλος στην παρ.2 περ. αα) και ββ) θα πρέπει να συμπληρωθεί ο όρος μεταπτυχιακά/διδακτορικά στην σχολική ψυχολογία. Η προσθήκη της εξειδίκευσης στην σχολική ψυχολογία, η οποία ανέκαθεν αναγνωρίζονταν ως προσόν εξειδίκευσης στην εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, επιβάλλεται από το ίδιο το αντικείμενο της, που είναι η μελέτη και αξιολόγηση των διαδικασιών και των παραγόντων που επηρεάζουν την μάθηση, ο σχεδιασμός και η εφαρμογή παρεμβάσεων που στοχεύουν στην ενίσχυση της μάθησης των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και η δημιουργία και διασφάλιση των συνθηκών για την αποτελεσματικότερη συμμετοχή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία.
ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕΟι ρυθμίσεις της παραγράφου 2 αποτελούν ουσιαστικότατο και βασικότατο βήμα για την προάσπιση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (ΕΕΑ), καθώς αποτρέπουν την κατεδάφιση ενός σημαντικότατου πυλώνα στήριξης της πορείας προς την ενταξιακή εκπαίδευση, η οποία επιβάλλεται από την ίδια την Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Αναπήρων του ΟΗΕ (Ν.4074/2012).
Σύμφωνα με διεθνή κείμενα, που διευκρινίζουν τις αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης και παρέχουν βασικές οδηγίες για την εφαρμογή της, η δημιουργία οπουδήποτε χάσματος μεταξύ ειδικής και γενικής εκπαίδευσης, με ιδιαίτερη έμφαση στους εκπαιδευτικούς, συνιστά όχι μόνο ένα διαχωρισμό επιστημονικά παρωχημένο αλλά και καταπάτηση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ. Σε όλα αυτά τα κείμενα (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank) γίνεται σαφές ότι αποτελεί καταπάτηση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών τους για τη συντήρηση ξεχωριστών συστημάτων ειδικής και γενικής αγωγής, η ύπαρξη των οποίων προδίδεται από (α) την αυστηρή διάκριση μεταξύ ειδικών και γενικών εκπαιδευτικών, και μάλιστα βάσει της αρχικής τους εκπαίδευσης, (β) τη λειτουργία ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας γενικών και ειδικών παιδαγωγών, και (γ) την προώθηση της αντίληψης ότι ο ειδικός παιδαγωγός αποτελεί διαφορετική και πλήρως διακριτή επιστημονική και επαγγελματική οντότητα από τον γενικό παιδαγωγό, καθιστώντας τον τελευταίο αναρμόδιο για την εκπαίδευση όλων των μαθητών.
Στην Ελλάδα δεν υπήρχε ανέκαθεν αυτή η διάκριση. Τα βασικά παιδαγωγικά πτυχία ουδέποτε ήταν πτυχία γενικής εκπαίδευσης και τα παιδαγωγικά τμήματα δεν δημιουργήθηκαν στην βάση μίας τέτοιας διάκρισης. Οι νηπιαγωγοί ΠΕ60 και δάσκαλοι ΠΕ70 διαθέτουν βασικό παιδαγωγικό πτυχίο, τίτλος που τους δίνει την δυνατότητα να διορίζονται ως δάσκαλοι και νηπιαγωγοί σε νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία αντίστοιχα (χωρίς καμία διάκριση των σχολείων σε ειδικά και γενικά ή των μαθητών σε μαθητές με αναπηρία/ΕΕΑ και τυπικούς βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1085). Όσοι εξ αυτών επέλεξαν να εξειδικευτούν στην εκπαίδευση παιδιών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, ήδη διέθεταν όταν ξεκίνησαν την εξειδίκευσή τους, το βασικό παιδαγωγικό πτυχίο, το οποίο απέκτησαν μετά από παρακολούθηση 4ετούς προγράμματος βασικών παιδαγωγικών σπουδών, των οποίων η εκπαίδευση παιδιών με αναπηρίες ή/και ΕΕΑ αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα και αντικείμενο, εμβαθύνοντας και επεκτείνοντας τις σχετικές γνώσεις και δεξιότητές τους. Και αυτός ήταν ο μόνος έγκυρος τρόπος απόκτησης επαγγελματικών δικαιωμάτων στην ΕΑΕ μέχρι την ψήφιση του νόμου 3699/2008.
Το πτυχίο των τμημάτων ειδικής αγωγής μέχρι το 2008 δεν συνδέονταν με επαγγελματικά δικαιώματα στο χώρο της εκπαίδευσης (ούτε βέβαια της ΕΑΕ), παρόλα αυτά τα δύο τμήματα της χώρας από το 2001 συνέχιζαν διαρκώς να παράγουν αποφοίτους, κατά κύριο λόγο με κατεύθυνση (όχι επάρκεια) δασκάλων. Μέχρι το 2008, η δημιουργία ενός άτυπου ελαστικού πλαισίου έδωσε τη δυνατότητα στους αποφοίτους αυτούς να προσλαμβάνονται ως αναπληρωτές σε θέσεις νηπιαγωγών ΕΑΕ ΠΕ60 και δάσκαλων ΕΑΕ ΠΕ70, παρότι δεν διέθεταν την προαπαιτούμενη για τις θέσεις αυτές παιδαγωγική επάρκεια. Με την ψήφιση του νόμου 3699/2008 ικανοποιείται το πάγιο κλαδικό αίτημα των αποφοίτων ειδικής αγωγής (βλ. αιτιολογική έκθεση του Νόμου 3699), οι οποίοι χωρίς παιδαγωγική επάρκεια συγκέντρωσαν προϋπηρεσία στην ΕΑΕ, και αναγνωρίζονται για πρώτη φορά οι ξεχωριστοί κλάδοι δασκάλων ΕΑΕ ΠΕ71και νηπιαγωγών ΕΑΕ ΠΕ61, με τους δεύτερους να αριθμούν μόλις 15 άτομα την στιγμή εκείνη. Με το νόμο 3699 οι κλάδοι ΠΕ61/71 προστίθενται (δεν αντικαθιστούν) στους προϋπάρχοντες κλάδους νηπιαγωγών και δασκάλων ΠΕ60/70 ΕΑΕ και αποκτούν επαγγελματικά δικαιώματα.
Η εξασφάλιση επαγγελματικών δικαιωμάτων στους ΠΕ61/71, η οποία είναι απόλυτα σεβαστή, σε καμία περίπτωση δεν δικαιώνει την απόπειρα αφαίρεσης, και μάλιστα με τρόπο αναδρομικό, των ίδιων επαγγελματικών δικαιωμάτων από τους προϋπάρχοντες κλάδους εκπαιδευτικών ΕΑΕ ΠΕ60/70. Και όμως αυτό ακριβώς επιχειρήθηκε να γίνει με το άρθρο 56 του νόμου 3966 το 2011 με την μετατροπή των οργανικών ΠΕ60/ΠΕ70 σε ΠΕ61/71, χωρίς κανένα επιχείρημα για την συγκεκριμένη ρύθμιση, πέραν της διασφάλισης της δυνατότητας διορισμού των Π61/71. Όσο για την παράκαμψη του ισχύοντος νομικού πλαισίου για τα κριτήρια πλήρωσης των θέσεων αυτών, το οποίο από την εμφάνιση της ειδικής αγωγής στη χώρα μας είναι σταθερό και προτάσσει τα αυξημένα προσόντα, με την εισαγωγή δύο ρυθμίσεων, της παρ.2.α του άρθρου 28 του Νόμου 4186 το 2013 και της περίπτωσης 5 της παρ. 2 του άρθρου 11 του Νόμου 4229, είναι δυνατό να παρακαμφθεί με την έκδοση μίας υπουργικής απόφασης. Η περίπτωση των αναπληρωτών νηπιαγωγών/δασκάλων ΕΑΕ από το σχολικό έτος 2014-2015 και μετά, που νηπιαγωγοί και δάσκαλοι ΠΕ60.50/70.50 , με βασικό παιδαγωγικό πτυχίο και μεταπτυχιακά/διδακτορικά στην ειδική αγωγή και τη σχολική ψυχολογία, σε αρκετές περιπτώσεις αποκτημένα πολύ πριν την αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων στους αποφοίτους των τμημάτων ειδικής αγωγής, και πολυετή προϋπηρεσία ως αναπληρωτές ΕΑΕ, βρέθηκαν να εκτοπίζονται από αποφοίτους ΠΕ61/71 με ένα μόνο βασικό πτυχίο και μηδενική προϋπηρεσία, δίνει ένα παράδειγμα του πιθανού περιεχομένου μίας τέτοιας υπουργικής απόφασης.
Δυστυχώς όμως, τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας προωθήθηκε συστηματικά η λήθη σχετικά με την ιστορία της ειδικής αγωγής στην Ελλάδα, η οποία βέβαια δεν ξεκίνησε με την ίδρυση των πανεπιστημιακών τμημάτων ειδικής αγωγής, και τον έντονο προβληματισμό που συνόδεψε την ίδρυση των τμημάτων αυτών, τα οποία δεν λειτούργησαν αμέσως μετά την ίδρυσή τους, ενώ ήταν γνωστό ότι η ίδρυσή τους αποτελούσε παλινδρόμηση σε, ήδη από τότε θεωρούμενα, παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης. Παρόλα αυτά τα τμήματα αυτά ιδρύθηκαν και λειτούργησαν ενισχύοντας την απαράδεκτη, από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων και παιδαγωγικής, αντίληψη ότι αποτελεί αρμοδιότητα «ειδικών επιστημόνων», η «εκπαίδευση ατόμων με εκ «γενετής» ή επίκτητες μόνιμες ή παροδικές σωματικές, αισθητηριακές και ψυχοπνευματικές αναπηρίες ή μαθησιακές δυσκολίες, που δεν τους επιτρέπουν να ακολουθήσουν τον ρυθμό και τον τρόπο της σχολικής εκπαίδευσης των άλλων παιδιών» (πρόκειται για τη διατύπωση του Π.Δ. 177/1993 με το οποίο ιδρύθηκε το Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας), αν και στην ίδια την Σύμβαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Αναπήρων αναφέρεται ρητώς ότι άτομα με αναπηρία δεν αποκλείονται από το γενικό εκπαιδευτικό σύστημα βάσει της αναπηρίας τους (Ν.4074/2012, article 24, παρ. 2a. Persons with disabilities are not excluded from the general education system on the basis of disability).
Η τοποθέτηση των βασικών παιδαγωγικών σπουδών στον αντίποδα της ειδικής αγωγής, μέσα από τον χαρακτηρισμό τους ως «βασικών σπουδών γενικής αγωγής» δυστυχώς καταδεικνύει σοβαρότατη έλλειψη κατανόησης σχετικά με το τι είναι παιδαγωγική, τί συνιστά ειδική παιδαγωγική, ποιά η σχέση μεταξύ των δύο και έλλειψη ουσιαστικής κατανόησης των βασικών αρχών της φιλοσοφίας της ενταξιακής εκπαίδευσης. Ο ισχυρισμός λοιπόν ότι η ισότιμη αντιμετώπιση Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ, η οποία είναι μία εξισορροπητική μεταξύ εργαζομένων λύση για την επαναφορά της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας, αποτελεί υποβάθμιση του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή που εξισώνει τετραετείς σπουδές με ένα/δύο χρόνια σπουδών, είναι απόρροια παράληψης σειράς παραμέτρων, με κεντρική αυτή του βασικού παιδαγωγικού πτυχίου, το οποίο προηγήθηκε των συμπληρωματικών σπουδών. Αυτή η παράληψη δυστυχώς καταδεικνύει άγνοια και αντιλήψεις που εξυπηρετούν σκοπιμότητες άσχετες με τα δικαιώματα των μαθητών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ. Και εδώ είναι σαφείς οι ευθύνες των ίδιων των τμημάτων ειδικής αγωγής, καθώς οι ελλείψεις αυτές έχουν εντοπιστεί και στις εξωτερικές τους αξιολογήσεις (http://www.hqaa.gr/eks/UniThessaly_SpecialEducation_2013.pdf http://www.hqaa.gr/eks/UniMacedonia_EducationalSocialPolicy_2013.pdf ).
Είναι σαφές λοιπόν σε τί έγκειται η αποσπασματική νομοθέτηση των προηγούμενων ετών και ποιά είναι τα συντεχνιακά συμφέροντα που αυτή εξυπηρετεί, τα οποία προφανώς και δεν περιορίστηκαν στην επαγγελματική κατοχύρωση των ΠΕ61/71. Όσο για την επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών ως επιχείρημα (α) για την απόλυτη κυριαρχία του βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής, (β) για τον χαρακτηρισμό του βασικού παιδαγωγικού πτυχίου ως πτυχίου γενικής αγωγής, (γ) για την απαξίωση των συμπληρωματικών στο βασικό παιδαγωγικό πτυχίο σπουδών στην εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, (δ) για την διακοπή της κινητικότητας των εκπαιδευτικών σε θέσεις ειδικής και γενικής αγωγής, εν ολίγοις, για την ίδια την ακύρωση του πλαισίου εκπαίδευσης των ειδικών εκπαιδευτικών όπως αυτό περιγράφεται στην Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και σε άλλα κείμενα της UNESCO, καταδεικνύει το πόσο πίσω βρίσκεται η χώρα μας σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υπογραμμίζει το βάρος των ευθυνών που φέρουν για αυτή τη κατάσταση οι αρμόδιοι για τη διαμόρφωση εκπαιδευτικής πολιτικής στη χώρα μας.
Η αναγνώριση από τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών αυτών και η προώθηση μίας ρύθμιση που επιτέλους θέτει ένα φραγμό στην απόλυτη κυριαρχία της συντεχνιακής λογικής στον χώρο της ΕΑΕ αποτελούν κινήσεις αξιέπαινες.
Τέλος στην παρ.2 περ. αα) και ββ) θα πρέπει να συμπληρωθεί ο όρος μεταπτυχιακά/διδακτορικά στην σχολική ψυχολογία. Η προσθήκη της εξειδίκευσης στην σχολική ψυχολογία, η οποία ανέκαθεν αναγνωρίζονταν ως προσόν εξειδίκευσης στην εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, επιβάλλεται από το ίδιο το αντικείμενο της, που είναι η μελέτη και αξιολόγηση των διαδικασιών και των παραγόντων που επηρεάζουν την μάθηση, ο σχεδιασμός και η εφαρμογή παρεμβάσεων που στοχεύουν στην ενίσχυση της μάθησης των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και η δημιουργία και διασφάλιση των συνθηκών για την αποτελεσματικότερη συμμετοχή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Αμεση αποσυρση της τροπολογιας! ΣΑΤΕΑ ενωμενος ποτε νικημενος
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ!! ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΑΤΕΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΝΕΛΕΑ!!!
«Στηρίζω τις θέσεις ΣΑΤΕΑ & ΕΝ.Ε.Λ.Ε. Α.».
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
ΑΜΕΣΗ ΨΗΦΙΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Δεν δικαιούνται οι ΠΕ61/71 να απαιτούν την εξαφάνιση των κλάδων που υπήρχαν πολύ πριν την δική τους εμφάνιση στο χώρο της εκπαίδευσης και ένα κράτος που νομοθετεί εξυπηρετώντας μία τέτοια απαίτηση δεν είναι ένα ευνομούμενο κράτος.
Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ. Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος γενικός δάσκαλος με ένα μονοετές ή διετές μεταπτυχιακό ή και χωρίς κανένα προσόν υποστηρίζει πως κατέχει περισσότερες γνώσεις από κάποιον άλλο που το έχει σπουδάσει, και δεν το αποκαλούμε αυτό βόλεμα. Προφανώς κατανοώ το άγχος των συναδέλφων να έχουν εργασία και να ανοίξουν για αυτούς τόσο θέσεις για πρόσληψη όσο και για απόσπαση/μετάθεση αλλά υπάρχει και κάτι που λέγεται ευσυνειδησία. Είναι ντροπή να το κάνουν αυτό στις πλάτες παιδιών.
Οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ΠΕ71 & ΠΕ61 έχουν δεχτεί κατάφορες αδικίες όλα αυτά τα χρόνια είτε με το μη διορισμό τους είτε με την πρόταξη των μεταπτυχιακών με ελάχιστη ή και μηδενική προϋπηρεσία που συνέβαινε πριν δυο χρόνια. Τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει ισχύει για κανένα άλλο κλάδο. Σε όλους τους κλάδους η πρόσληψη και ο διορισμός γίνεται σύμφωνα με το βασικό πτυχίο. Σε κανένα κλάδο δεν προσλαμβάνεται κάποιος σύμφωνα με το μεταπτυχιακό. Θέλετε όμως η ειδική αγωγή να αποτελεί την εξαίρεση σε αυτό γιατί αυτός είναι ο κλάδος με τις ανοιχτές θέσεις και την επαγγελματική αποκατάσταση. Όταν μιλάμε για ισοδυναμία «κύριοι» να μιλάμε με αλήθειες. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΠΤΥΧΙΟ ΟΠΩΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ. Αν το Υπουργείο θέλει ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΔΙΚΙΑ, όπως ισχυρίζεται, τότε να ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕ71 & 61 ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ. Και η έλλειψη διορισμών στον κλάδο μας δεν είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, καθώς προϋπήρχε αυτής. Είναι αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης και των συμφερόντων από τα οποία τρέφονται τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις.
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Οι ρυθμίσεις της παραγράφου 2 αποτελούν ουσιαστικότατο και βασικότατο βήμα για την προάσπιση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, καθώς αποτρέπουν την κατεδάφιση ενός σημαντικότατου πυλώνα στήριξης της πορείας προς την ενταξιακή εκπαίδευση, η οποία επιβάλλεται από την ίδια την Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Αναπήρων του ΟΗΕ (Ν.4074/2012). Ο επιστημονικά άτοπος εξοστρακισμός των εκπαιδευτικών ΠΕ60/70 ΕΑΕ από τον χώρο της ΕΑΕ, ο οποίος μεθοδεύτηκε από την ανεύθυνη και συντεχνιακά υποκινούμενη εκπαιδευτική πολιτική των περασμένων ετών, αποτελεί όχι μόνο απόπειρα πρωτοφανούς καταπάτησης εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και ακύρωση του πλαισίου εκπαίδευσης των ειδικών εκπαιδευτικών όπως αυτό περιγράφεται στην Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και σε άλλα κείμενα της UNESCO. Οι ρυθμίσεις της παραγράφου 2 προστατεύουν τα επαγγελματικά δικαιώματα των παλαιότερων κλάδων εκπαιδευτικών ΠΕ60/70 ΕΑΕ, και αυτό είναι κάτι που οι ίδιες οι αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης επιβάλλουν, ενώ παράλληλα διατηρούν τα επαγγελματικά δικαιώματα των μεταγενέστερων κλάδων εκπαιδευτικών ΕΑΕ ΠΕ61/71, αν και η ίδια η ύπαρξη ενός βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή είναι αντίθετη προς τις αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης. Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας.Η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών ως επιχείρημα (α) για την απόλυτη κυριαρχία του βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής, (β) για τον χαρακτηρισμό του βασικού παιδαγωγικού πτυχίου ως πτυχίου γενικής αγωγής, (γ) για την απαξίωση των συμπληρωματικών στο βασικό παιδαγωγικό πτυχίο σπουδών στην εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, (δ) για την διακοπή της κινητικότητας των εκπαιδευτικών σε θέσεις ειδικής και γενικής αγωγής, αποτελεί αναπαραγωγή της ιδεολογίας του αποκλεισμού με πρόσχημα την αναπηρία/ΕΕΑ και συνιστά εξ ορισμού καταπάτηση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Απογοήτευση προκαλεί το γεγονός ότι το επιχείρημα αυτό χρησιμοποιείται από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, δηλαδή από ανθρώπους οι οποίοι θα έπρεπε να γνωρίζουν τί είναι παιδαγωγική, τί συνιστά ειδική παιδαγωγική, ποιά η σχέση των δύο, τι είναι ένταξη, ποιες είναι οι βασικές αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης και ποια η σχέση αυτής με τα δικαιώματα των μαθητών με αναπηρία /ΕΕΑ (πρόκειται για ελλείψεις που επισημαίνονται στις εξωτερικές αξιολογήσεις των τμημάτων ειδικής αγωγής http://www.hqaa.gr/eks/UniThessaly_SpecialEducation_2013.pdf http://www.hqaa.gr/…/UniMacedonia_EducationalSocialPolicy_2…). Και αυτή είναι δυστυχώς η σημερινή εικόνα, 22 χρόνια μετά τη Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και 31 χρόνια μετά την ψήφιση του πρώτου ενιαίου νόμου για την εκπαίδευση (ν.1566/1985), για την οποία φέρουν βαρύτατες ευθύνες οι αρμόδιοι για τη διαμόρφωση εκπαιδευτικής πολιτικής στη χώρα μας.Τέλος στην παρ.2 περ. αα) και ββ) θα πρέπει να συμπληρωθεί ο όρος μεταπτυχιακά/διδακτορικά στην σχολική ψυχολογία. Η προσθήκη της εξειδίκευσης στην σχολική ψυχολογία, η οποία ανέκαθεν αναγνωρίζονταν ως προσόν εξειδίκευσης στην εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, επιβάλλεται από το ίδιο το αντικείμενο της, που είναι η μελέτη και αξιολόγηση των διαδικασιών και των παραγόντων που επηρεάζουν την μάθηση, ο σχεδιασμός και η εφαρμογή παρεμβάσεων που στοχεύουν στην ενίσχυση της μάθησης των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και η δημιουργία και διασφάλιση των συνθηκών για την αποτελεσματικότερη συμμετοχή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ!!! Είναι δυνατόν το Ν/Σ να επιτρέπει σε εκπαιδευτικούς χωρίς προσόντα να δουλεύουν στην ΕΑΕ («Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών».) ; Να επιμορφώνει στην ειδική αγωγή τον εκπαιδευτικό γενικής , όπως τώρα υποτίθεται πως κάνει στην παράλληλη στήριξη με τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής, ταυτόχρονα με το διάστημα που τον καλεί να δουλέψει σε αυτήν; Δηλαδή, αν κληθεί να αντιμετωπίσει περιπτώσεις μαθητών με αναπηρίες τι θα πει στα παιδιά και στους γονείς τους; «Συγγνώμη αυτό δε το μάθαμε ακόμα!». ΠΟΣΗ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ ΠΙΑ!!! Για να βολέψει υπεράριθμους που το ίδιο το Υπουργείο δημιούργησε και να κάνει οικονομία στις προσλήψεις αναπληρωτών; Θα ήθελαν οι βουλευτές μας ένα τέτοιο δάσκαλο για τα παιδιά τους; Αλλά βέβαια εκείνοι τα στέλνουν στα ιδιωτικά σχολεία. Είναι προφανές ότι το Υπουργείο με την ρύθμιση αυτή δεν αποσκοπεί στη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Άλλωστε όλες οι κινήσεις του αποσκοπούν στην
υποβάθμισή της (βλέπε νομιμοποίηση πλαστών πτυχίων με εξετάσεις) με σκοπό το βόλεμα μεγάλης μερίδας εκπαιδευτικών (μόνιμοι και αναπληρωτές γενικής αγωγής) με το άνοιγα θέσεων για διορισμό, μετάθεση, απόσπαση και αναπλήρωση.
Πολλοί υποστηρίζουν πως ένας εκπαιδευτικός πρέπει πρώτα να είναι εκπαιδευτικός γενικής αγωγής και κατόπιν να εξειδικευθεί στην ειδική αγωγή. Λένε μάλιστα πως αυτό συμβαίνει και στο εξωτερικό. Καλό θα ήταν να ψάχνουν πρώτα προτού αναμασήσουν ψευδείς πληροφορίες γιατί έτσι τους βολεύει. Στην Αμερική υπάρχουν τουλάχιστον 190 προπτυχιακά τμήματα Ειδικής Αγωγής 4ετούς φοίτησης ενώ το βασικό πτυχίο ειδικής αγωγής είναι προαπαιτούμενο για κάποιον που θέλει να γίνει εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής http://www.onlineschoolscenter.com/top-20-bachelors-in-special-education/, http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/. Στα τμήματα αυτά τα πρώτα 4 εξάμηνα περιλαμβάνουν μαθήματα γενικής αγωγής, ψυχολογίας και κοινωνιολογίας και τα υπόλοιπα εξάμηνα επικεντρώνονται σε μαθήματα ειδικής αγωγής http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/ . Αυτό ακριβώς γίνεται και στο Παν/μιο Ειδικής αγωγής της Θεσσαλίας (ΠΤΕΑ) όπου μάλιστα οι πτυχιούχοι πραγματοποιούν 2 εξάμηνα πρακτικής άσκησης με επίβλεψη στη γενική αγωγή και 2 εξάμηνα στην ειδικής αγωγή http://www.sed.uth.gr/images/webdocs/news/os15-16.pdf . Αντίστοιχα στο ΠΑΜΑΚ ακολουθείται παρόμοια λογική στο πρόγραμμα σπουδών με 2 εξάμηνα Πρακτικής άσκησης σε δομές ΕΑΕ http://www.uom.gr/media/docs/ekp/odigos-spoudwn-2015-2016.pdf . Από εκεί και πέρα, αν κάποιος επιθυμεί να εξελίξει τις γνώσεις του και να ασχοληθεί και με την έρευνα μπορεί να κάνει ένα μεταπτυχιακό-διδακτορικό.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος γενικός δάσκαλος με ένα μονοετές ή διετές μεταπτυχιακό ή και χωρίς κανένα προσόν υποστηρίζει πως κατέχει περισσότερες γνώσεις από κάποιον άλλο που το έχει σπουδάσει, και δεν το αποκαλούμε αυτό βόλεμα. Προφανώς κατανοώ το άγχος των συναδέλφων να έχουν εργασία και να ανοίξουν για αυτούς τόσο θέσεις για πρόσληψη όσο και για απόσπαση/μετάθεση αλλά υπάρχει και κάτι που λέγεται ευσυνειδησία. Είναι ντροπή να το κάνουν αυτό στις πλάτες παιδιών.
Οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ΠΕ71 & ΠΕ61 έχουν δεχτεί κατάφορες αδικίες όλα αυτά τα χρόνια είτε με το μη διορισμό τους είτε με την πρόταξη των μεταπτυχιακών με ελάχιστη ή και μηδενική προϋπηρεσία που συνέβαινε πριν δυο χρόνια. Τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει ισχύει για κανένα άλλο κλάδο. Σε όλους τους κλάδους η πρόσληψη και ο διορισμός γίνεται σύμφωνα με το βασικό πτυχίο. Σε κανένα κλάδο δεν προσλαμβάνεται κάποιος σύμφωνα με το μεταπτυχιακό. Θέλετε όμως η ειδική αγωγή να αποτελεί την εξαίρεση σε αυτό γιατί αυτός είναι ο κλάδος με τις ανοιχτές θέσεις και την επαγγελματική αποκατάσταση. Όταν μιλάμε για ισοδυναμία «κύριοι» να μιλάμε με αλήθειες. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΠΤΥΧΙΟ ΟΠΩΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ. Αν το Υπουργείο θέλει ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΔΙΚΙΑ, όπως ισχυρίζεται, τότε να ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕ71 & 61 ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ. Και η έλλειψη διορισμών στον κλάδο μας δεν είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, καθώς προϋπήρχε αυτής. Είναι αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης και των συμφερόντων από τα οποία τρέφονται τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις.
Διάβασα ορισμένα σχόλια με κάποιους να αναφέρουν τις αρνητικές τους εμπειρίες από εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ71 & 61, άλλους που παρουσιάζονται ως γονείς παιδιών με αναπηρία να ισχυρίζονται πως δεν έμειναν ικανοποιημένοι και πως ο δάσκαλος γενικής ή της παράλληλης χωρίς εξειδίκευση ήταν καλύτερος και, το ακόμα πιο τραγικό, κάποιον που υποτίθεται πως είναι δάσκαλος ΠΕ71 να διατυμπανίζει την ανεπάρκειά του και να δηλώνει την υπεροχή των γενικών δασκάλων έναντι των ΠΕ71 & 61. ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ!!! ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΤΕ ΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ! Και αν θα μπορούσε κάποιος αφελής να δεχτεί τα σχόλια αυτά ως αληθή, τότε έχω να τον πληροφορήσω πως σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν ικανοί και ανίκανοι. Ας μην αρχίσουμε και εμείς να μιλάμε για την ανικανότητα και τα παιδαγωγικά εγκλήματα που έχουν διαπράξει ορισμένοι δάσκαλοι γενικής αγωγής γιατί η δημόσια διαβούλευση δεν φτιάχτηκε για ξεκατίνιασμα. Όσο για τον ΠΕ71, αν πραγματικά είναι αυτός που δηλώνει, του προτείνω να αλλάξει επάγγελμα. Το κράτος οφείλει να έχει αντικειμενικά κριτήρια. Και αυτό είναι το βασικό πτυχίο όπως σε όλους τους κλάδους. Όπως γίνεται και στο εξωτερικό, που προανέφερα.
Πολλοί μπορεί να ισχυριστούν πως είναι ικανοί ή και καλύτεροι από έναν δάσκαλο ειδικής αγωγής ΠΕ71 & 61 στην εκπαίδευση παιδιών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Βέβαια αυτό μπορεί να γίνεται άνετα σε μια χώρα που ότι δηλώσεις είσαι. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να ανακαλύψουμε την ικανότητα ή την ανικανότητά τους. ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ, ΑΔΙΑΒΛΗΤΗ ΚΑΙ ΕΤΗΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!! ΣΕ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ!!! ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΕΙ ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΝΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΛΙ ΒΡΕΘΕΙ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΝΑ ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ. Αξιολόγηση όμως από επιτροπή που θα αλλάζει ετήσια και που δεν θα εμπλέκεται σε μεταπτυχιακά και σεμινάρια ψάχνοντας πελάτες μέσω της αξιολόγησης ούτε από σχολικούς συμβούλους που υποτιμούν την ακαδημαϊκή γνώση και υποστηρίζουν πως η αγάπη είναι αρκετή για να διδάξεις τα παιδιά. Ας δημοσιεύσουν, αν τολμούν, αυτές τους τις απόψεις σε διεθνή περιοδικά να γίνουν το ανέκδοτο της επιστημονικής κοινότητας. Θα ήθελα πολύ να δω τότε ποιος θα τολμούσε να αναλάβει να εκπαιδεύσει μαθητές με αναπηρία και ε.ε.α. χωρίς να διαθέτει τις απαιτούμενες γνώσεις, έχοντας το φόβο της αξιολόγησης και της απόλυσης
ΑΜΕΣΗ ΨΗΦΙΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Δεν δικαιούνται οι ΠΕ61/71 να απαιτούν την εξαφάνιση των κλάδων που υπήρχαν πολύ πριν την δική τους εμφάνιση στο χώρο της εκπαίδευσης και ένα κράτος που νομοθετεί εξυπηρετώντας μία τέτοια απαίτηση δεν είναι ένα ευνομούμενο κράτος.
Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ!!! Είναι δυνατόν το Ν/Σ να επιτρέπει σε εκπαιδευτικούς χωρίς προσόντα να δουλεύουν στην ΕΑΕ («Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών».) ; Να επιμορφώνει στην ειδική αγωγή τον εκπαιδευτικό γενικής , όπως τώρα υποτίθεται πως κάνει στην παράλληλη στήριξη με τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής, ταυτόχρονα με το διάστημα που τον καλεί να δουλέψει σε αυτήν; Δηλαδή, αν κληθεί να αντιμετωπίσει περιπτώσεις μαθητών με αναπηρίες τι θα πει στα παιδιά και στους γονείς τους; «Συγγνώμη αυτό δε το μάθαμε ακόμα!». ΠΟΣΗ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ ΠΙΑ!!! Για να βολέψει υπεράριθμους που το ίδιο το Υπουργείο δημιούργησε και να κάνει οικονομία στις προσλήψεις αναπληρωτών; Θα ήθελαν οι βουλευτές μας ένα τέτοιο δάσκαλο για τα παιδιά τους; Αλλά βέβαια εκείνοι τα στέλνουν στα ιδιωτικά σχολεία. Είναι προφανές ότι το Υπουργείο με την ρύθμιση αυτή δεν αποσκοπεί στη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Άλλωστε όλες οι κινήσεις του αποσκοπούν στην υποβάθμισή της (βλέπε νομιμοποίηση πλαστών πτυχίων με εξετάσεις) με σκοπό το βόλεμα μεγάλης μερίδας εκπαιδευτικών (μόνιμοι και αναπληρωτές γενικής αγωγής) με το άνοιγα θέσεων για διορισμό, μετάθεση, απόσπαση και αναπλήρωση.
Πολλοί υποστηρίζουν πως ένας εκπαιδευτικός πρέπει πρώτα να είναι εκπαιδευτικός γενικής αγωγής και κατόπιν να εξειδικευθεί στην ειδική αγωγή. Λένε μάλιστα πως αυτό συμβαίνει και στο εξωτερικό. Καλό θα ήταν να ψάχνουν πρώτα προτού αναμασήσουν ψευδείς πληροφορίες γιατί έτσι τους βολεύει. Στην Αμερική υπάρχουν τουλάχιστον 190 προπτυχιακά τμήματα Ειδικής Αγωγής 4ετούς φοίτησης ενώ το βασικό πτυχίο ειδικής αγωγής είναι προαπαιτούμενο για κάποιον που θέλει να γίνει εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής http://www.onlineschoolscenter.com/top-20-bachelors-in-special-education/, http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/. Στα τμήματα αυτά τα πρώτα 4 εξάμηνα περιλαμβάνουν μαθήματα γενικής αγωγής, ψυχολογίας και κοινωνιολογίας και τα υπόλοιπα εξάμηνα επικεντρώνονται σε μαθήματα ειδικής αγωγής http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/ . Αυτό ακριβώς γίνεται και στο Παν/μιο Ειδικής αγωγής της Θεσσαλίας (ΠΤΕΑ) όπου μάλιστα οι πτυχιούχοι πραγματοποιούν 2 εξάμηνα πρακτικής άσκησης με επίβλεψη στη γενική αγωγή και 2 εξάμηνα στην ειδικής αγωγή http://www.sed.uth.gr/images/webdocs/news/os15-16.pdf . Αντίστοιχα στο ΠΑΜΑΚ ακολουθείται παρόμοια λογική στο πρόγραμμα σπουδών με 2 εξάμηνα Πρακτικής άσκησης σε δομές ΕΑΕ http://www.uom.gr/media/docs/ekp/odigos-spoudwn-2015-2016.pdf . Από εκεί και πέρα, αν κάποιος επιθυμεί να εξελίξει τις γνώσεις του και να ασχοληθεί και με την έρευνα μπορεί να κάνει ένα μεταπτυχιακό-διδακτορικό.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος γενικός δάσκαλος με ένα μονοετές ή διετές μεταπτυχιακό ή και χωρίς κανένα προσόν υποστηρίζει πως κατέχει περισσότερες γνώσεις από κάποιον άλλο που το έχει σπουδάσει, και δεν το αποκαλούμε αυτό βόλεμα. Προφανώς κατανοώ το άγχος των συναδέλφων να έχουν εργασία και να ανοίξουν για αυτούς τόσο θέσεις για πρόσληψη όσο και για απόσπαση/μετάθεση αλλά υπάρχει και κάτι που λέγεται ευσυνειδησία. Είναι ντροπή να το κάνουν αυτό στις πλάτες παιδιών.
Οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ΠΕ71 & ΠΕ61 έχουν δεχτεί κατάφορες αδικίες όλα αυτά τα χρόνια είτε με το μη διορισμό τους είτε με την πρόταξη των μεταπτυχιακών με ελάχιστη ή και μηδενική προϋπηρεσία που συνέβαινε πριν δυο χρόνια. Τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει ισχύει για κανένα άλλο κλάδο. Σε όλους τους κλάδους η πρόσληψη και ο διορισμός γίνεται σύμφωνα με το βασικό πτυχίο. Σε κανένα κλάδο δεν προσλαμβάνεται κάποιος σύμφωνα με το μεταπτυχιακό. Θέλετε όμως η ειδική αγωγή να αποτελεί την εξαίρεση σε αυτό γιατί αυτός είναι ο κλάδος με τις ανοιχτές θέσεις και την επαγγελματική αποκατάσταση. Όταν μιλάμε για ισοδυναμία «κύριοι» να μιλάμε με αλήθειες. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΠΤΥΧΙΟ ΟΠΩΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ. Αν το Υπουργείο θέλει ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΔΙΚΙΑ, όπως ισχυρίζεται, τότε να ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕ71 & 61 ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ. Και η έλλειψη διορισμών στον κλάδο μας δεν είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, καθώς προϋπήρχε αυτής. Είναι αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης και των συμφερόντων από τα οποία τρέφονται τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις.
Διάβασα ορισμένα σχόλια με κάποιους να αναφέρουν τις αρνητικές τους εμπειρίες από εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ71 & 61, άλλους που παρουσιάζονται ως γονείς παιδιών με αναπηρία να ισχυρίζονται πως δεν έμειναν ικανοποιημένοι και πως ο δάσκαλος γενικής ή της παράλληλης χωρίς εξειδίκευση ήταν καλύτερος και, το ακόμα πιο τραγικό, κάποιον που υποτίθεται πως είναι δάσκαλος ΠΕ71 να διατυμπανίζει την ανεπάρκειά του και να δηλώνει την υπεροχή των γενικών δασκάλων έναντι των ΠΕ71 & 61. ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ!!! ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΤΕ ΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ! Και αν θα μπορούσε κάποιος αφελής να δεχτεί τα σχόλια αυτά ως αληθή, τότε έχω να τον πληροφορήσω πως σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν ικανοί και ανίκανοι. Ας μην αρχίσουμε και εμείς να μιλάμε για την ανικανότητα και τα παιδαγωγικά εγκλήματα που έχουν διαπράξει ορισμένοι δάσκαλοι γενικής αγωγής γιατί η δημόσια διαβούλευση δεν φτιάχτηκε για ξεκατίνιασμα. Όσο για τον ΠΕ71, αν πραγματικά είναι αυτός που δηλώνει, του προτείνω να αλλάξει επάγγελμα. Το κράτος οφείλει να έχει αντικειμενικά κριτήρια. Και αυτό είναι το βασικό πτυχίο όπως σε όλους τους κλάδους. Όπως γίνεται και στο εξωτερικό, που προανέφερα.
Πολλοί μπορεί να ισχυριστούν πως είναι ικανοί ή και καλύτεροι από έναν δάσκαλο ειδικής αγωγής ΠΕ71 & 61 στην εκπαίδευση παιδιών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Βέβαια αυτό μπορεί να γίνεται άνετα σε μια χώρα που ότι δηλώσεις είσαι. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να ανακαλύψουμε την ικανότητα ή την ανικανότητά τους. ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ, ΑΔΙΑΒΛΗΤΗ ΚΑΙ ΕΤΗΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!! ΣΕ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ!!! ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΕΙ ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΝΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΛΙ ΒΡΕΘΕΙ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΝΑ ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ. Αξιολόγηση όμως από επιτροπή που θα αλλάζει ετήσια και που δεν θα εμπλέκεται σε μεταπτυχιακά και σεμινάρια ψάχνοντας πελάτες μέσω της αξιολόγησης ούτε από σχολικούς συμβούλους που υποτιμούν την ακαδημαϊκή γνώση και υποστηρίζουν πως η αγάπη είναι αρκετή για να διδάξεις τα παιδιά. Ας δημοσιεύσουν, αν τολμούν, αυτές τους τις απόψεις σε διεθνή περιοδικά να γίνουν το ανέκδοτο της επιστημονικής κοινότητας. Θα ήθελα πολύ να δω τότε ποιος θα τολμούσε να αναλάβει να εκπαιδεύσει μαθητές με αναπηρία και ε.ε.α. χωρίς να διαθέτει τις απαιτούμενες γνώσεις, έχοντας το φόβο της αξιολόγησης και της απόλυσης
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Οι ρυθμίσεις της παραγράφου 2 αποτελούν ουσιαστικότατο και βασικότατο βήμα για την προάσπιση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, καθώς αποτρέπουν την κατεδάφιση ενός σημαντικότατου πυλώνα στήριξης της πορείας προς την ενταξιακή εκπαίδευση, η οποία επιβάλλεται από την ίδια την Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Αναπήρων του ΟΗΕ (Ν.4074/2012). Ο επιστημονικά άτοπος εξοστρακισμός των εκπαιδευτικών ΠΕ60/70 ΕΑΕ από τον χώρο της ΕΑΕ, ο οποίος μεθοδεύτηκε από την ανεύθυνη και συντεχνιακά υποκινούμενη εκπαιδευτική πολιτική των περασμένων ετών, αποτελεί όχι μόνο απόπειρα πρωτοφανούς καταπάτησης εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και ακύρωση του πλαισίου εκπαίδευσης των ειδικών εκπαιδευτικών όπως αυτό περιγράφεται στην Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και σε άλλα κείμενα της UNESCO. Οι ρυθμίσεις της παραγράφου 2 προστατεύουν τα επαγγελματικά δικαιώματα των παλαιότερων κλάδων εκπαιδευτικών ΠΕ60/70 ΕΑΕ, και αυτό είναι κάτι που οι ίδιες οι αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης επιβάλλουν, ενώ παράλληλα διατηρούν τα επαγγελματικά δικαιώματα των μεταγενέστερων κλάδων εκπαιδευτικών ΕΑΕ ΠΕ61/71, αν και η ίδια η ύπαρξη ενός βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή είναι αντίθετη προς τις αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης. Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας.Η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών ως επιχείρημα (α) για την απόλυτη κυριαρχία του βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής, (β) για τον χαρακτηρισμό του βασικού παιδαγωγικού πτυχίου ως πτυχίου γενικής αγωγής, (γ) για την απαξίωση των συμπληρωματικών στο βασικό παιδαγωγικό πτυχίο σπουδών στην εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, (δ) για την διακοπή της κινητικότητας των εκπαιδευτικών σε θέσεις ειδικής και γενικής αγωγής, αποτελεί αναπαραγωγή της ιδεολογίας του αποκλεισμού με πρόσχημα την αναπηρία/ΕΕΑ και συνιστά εξ ορισμού καταπάτηση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Απογοήτευση προκαλεί το γεγονός ότι το επιχείρημα αυτό χρησιμοποιείται από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, δηλαδή από ανθρώπους οι οποίοι θα έπρεπε να γνωρίζουν τί είναι παιδαγωγική, τί συνιστά ειδική παιδαγωγική, ποιά η σχέση των δύο, τι είναι ένταξη, ποιες είναι οι βασικές αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης και ποια η σχέση αυτής με τα δικαιώματα των μαθητών με αναπηρία /ΕΕΑ (πρόκειται για ελλείψεις που επισημαίνονται στις εξωτερικές αξιολογήσεις των τμημάτων ειδικής αγωγής http://www.hqaa.gr/eks/UniThessaly_SpecialEducation_2013.pdf http://www.hqaa.gr/…/UniMacedonia_EducationalSocialPolicy_2…). Και αυτή είναι δυστυχώς η σημερινή εικόνα, 22 χρόνια μετά τη Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και 31 χρόνια μετά την ψήφιση του πρώτου ενιαίου νόμου για την εκπαίδευση (ν.1566/1985), για την οποία φέρουν βαρύτατες ευθύνες οι αρμόδιοι για τη διαμόρφωση εκπαιδευτικής πολιτικής στη χώρα μας.Τέλος στην παρ.2 περ. αα) και ββ) θα πρέπει να συμπληρωθεί ο όρος μεταπτυχιακά/διδακτορικά στην σχολική ψυχολογία. Η προσθήκη της εξειδίκευσης στην σχολική ψυχολογία, η οποία ανέκαθεν αναγνωρίζονταν ως προσόν εξειδίκευσης στην εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, επιβάλλεται από το ίδιο το αντικείμενο της, που είναι η μελέτη και αξιολόγηση των διαδικασιών και των παραγόντων που επηρεάζουν την μάθηση, ο σχεδιασμός και η εφαρμογή παρεμβάσεων που στοχεύουν στην ενίσχυση της μάθησης των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και η δημιουργία και διασφάλιση των συνθηκών για την αποτελεσματικότερη συμμετοχή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία.
ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΑΜΕΣΑ!
ΌΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ «ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ» ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ:
Μια απάντηση σε ΣΑΤΕΑ και ΕΝΕΛΕΑ :
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ!!! Είναι δυνατόν το Ν/Σ να επιτρέπει σε εκπαιδευτικούς χωρίς προσόντα να δουλεύουν στην ΕΑΕ («Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών».) ; Να επιμορφώνει στην ειδική αγωγή τον εκπαιδευτικό γενικής , όπως τώρα υποτίθεται πως κάνει στην παράλληλη στήριξη με τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής, ταυτόχρονα με το διάστημα που τον καλεί να δουλέψει σε αυτήν; Δηλαδή, αν κληθεί να αντιμετωπίσει περιπτώσεις μαθητών με αναπηρίες τι θα πει στα παιδιά και στους γονείς τους; «Συγγνώμη αυτό δε το μάθαμε ακόμα!». ΠΟΣΗ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ ΠΙΑ!!! Για να βολέψει υπεράριθμους που το ίδιο το Υπουργείο δημιούργησε και να κάνει οικονομία στις προσλήψεις αναπληρωτών; Θα ήθελαν οι βουλευτές μας ένα τέτοιο δάσκαλο για τα παιδιά τους; Αλλά βέβαια εκείνοι τα στέλνουν στα ιδιωτικά σχολεία. Είναι προφανές ότι το Υπουργείο με την ρύθμιση αυτή δεν αποσκοπεί στη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Άλλωστε όλες οι κινήσεις του αποσκοπούν στην υποβάθμισή της (βλέπε νομιμοποίηση πλαστών πτυχίων με εξετάσεις) με σκοπό το βόλεμα μεγάλης μερίδας εκπαιδευτικών (μόνιμοι και αναπληρωτές γενικής αγωγής) με το άνοιγα θέσεων για διορισμό, μετάθεση, απόσπαση και αναπλήρωση.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ!!! Είναι δυνατόν το Ν/Σ να επιτρέπει σε εκπαιδευτικούς χωρίς προσόντα να δουλεύουν στην ΕΑΕ («Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών».) ; Να επιμορφώνει στην ειδική αγωγή τον εκπαιδευτικό γενικής , όπως τώρα υποτίθεται πως κάνει στην παράλληλη στήριξη με τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής, ταυτόχρονα με το διάστημα που τον καλεί να δουλέψει σε αυτήν; Δηλαδή, αν κληθεί να αντιμετωπίσει περιπτώσεις μαθητών με αναπηρίες τι θα πει στα παιδιά και στους γονείς τους; «Συγγνώμη αυτό δε το μάθαμε ακόμα!». ΠΟΣΗ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ ΠΙΑ!!! Για να βολέψει υπεράριθμους που το ίδιο το Υπουργείο δημιούργησε και να κάνει οικονομία στις προσλήψεις αναπληρωτών; Θα ήθελαν οι βουλευτές μας ένα τέτοιο δάσκαλο για τα παιδιά τους; Αλλά βέβαια εκείνοι τα στέλνουν στα ιδιωτικά σχολεία. Είναι προφανές ότι το Υπουργείο με την ρύθμιση αυτή δεν αποσκοπεί στη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Άλλωστε όλες οι κινήσεις του αποσκοπούν στην
υποβάθμισή της (βλέπε νομιμοποίηση πλαστών πτυχίων με εξετάσεις) με σκοπό το βόλεμα μεγάλης μερίδας εκπαιδευτικών (μόνιμοι και αναπληρωτές γενικής αγωγής) με το άνοιγα θέσεων για διορισμό, μετάθεση, απόσπαση και αναπλήρωση.
Πολλοί υποστηρίζουν πως ένας εκπαιδευτικός πρέπει πρώτα να είναι εκπαιδευτικός γενικής αγωγής και κατόπιν να εξειδικευθεί στην ειδική αγωγή. Λένε μάλιστα πως αυτό συμβαίνει και στο εξωτερικό. Καλό θα ήταν να ψάχνουν πρώτα προτού αναμασήσουν ψευδείς πληροφορίες γιατί έτσι τους βολεύει. Στην Αμερική υπάρχουν τουλάχιστον 190 προπτυχιακά τμήματα Ειδικής Αγωγής 4ετούς φοίτησης ενώ το βασικό πτυχίο ειδικής αγωγής είναι προαπαιτούμενο για κάποιον που θέλει να γίνει εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής http://www.onlineschoolscenter.com/top-20-bachelors-in-special-education/, http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/. Στα τμήματα αυτά τα πρώτα 4 εξάμηνα περιλαμβάνουν μαθήματα γενικής αγωγής, ψυχολογίας και κοινωνιολογίας και τα υπόλοιπα εξάμηνα επικεντρώνονται σε μαθήματα ειδικής αγωγής http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/ . Αυτό ακριβώς γίνεται και στο Παν/μιο Ειδικής αγωγής της Θεσσαλίας (ΠΤΕΑ) όπου μάλιστα οι πτυχιούχοι πραγματοποιούν 2 εξάμηνα πρακτικής άσκησης με επίβλεψη στη γενική αγωγή και 2 εξάμηνα στην ειδικής αγωγή http://www.sed.uth.gr/images/webdocs/news/os15-16.pdf . Αντίστοιχα στο ΠΑΜΑΚ ακολουθείται παρόμοια λογική στο πρόγραμμα σπουδών με 2 εξάμηνα Πρακτικής άσκησης σε δομές ΕΑΕ http://www.uom.gr/media/docs/ekp/odigos-spoudwn-2015-2016.pdf . Από εκεί και πέρα, αν κάποιος επιθυμεί να εξελίξει τις γνώσεις του και να ασχοληθεί και με την έρευνα μπορεί να κάνει ένα μεταπτυχιακό-διδακτορικό.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος γενικός δάσκαλος με ένα μονοετές ή διετές μεταπτυχιακό ή και χωρίς κανένα προσόν υποστηρίζει πως κατέχει περισσότερες γνώσεις από κάποιον άλλο που το έχει σπουδάσει, και δεν το αποκαλούμε αυτό βόλεμα. Προφανώς κατανοώ το άγχος των συναδέλφων να έχουν εργασία και να ανοίξουν για αυτούς τόσο θέσεις για πρόσληψη όσο και για απόσπαση/μετάθεση αλλά υπάρχει και κάτι που λέγεται ευσυνειδησία. Είναι ντροπή να το κάνουν αυτό στις πλάτες παιδιών.
Οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ΠΕ71 & ΠΕ61 έχουν δεχτεί κατάφορες αδικίες όλα αυτά τα χρόνια είτε με το μη διορισμό τους είτε με την πρόταξη των μεταπτυχιακών με ελάχιστη ή και μηδενική προϋπηρεσία που συνέβαινε πριν δυο χρόνια. Τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει ισχύει για κανένα άλλο κλάδο. Σε όλους τους κλάδους η πρόσληψη και ο διορισμός γίνεται σύμφωνα με το βασικό πτυχίο. Σε κανένα κλάδο δεν προσλαμβάνεται κάποιος σύμφωνα με το μεταπτυχιακό. Θέλετε όμως η ειδική αγωγή να αποτελεί την εξαίρεση σε αυτό γιατί αυτός είναι ο κλάδος με τις ανοιχτές θέσεις και την επαγγελματική αποκατάσταση. Όταν μιλάμε για ισοδυναμία «κύριοι» να μιλάμε με αλήθειες. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΠΤΥΧΙΟ ΟΠΩΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ. Αν το Υπουργείο θέλει ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΔΙΚΙΑ, όπως ισχυρίζεται, τότε να ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕ71 & 61 ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ. Και η έλλειψη διορισμών στον κλάδο μας δεν είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, καθώς προϋπήρχε αυτής. Είναι αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης και των συμφερόντων από τα οποία τρέφονται τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις.
Διάβασα ορισμένα σχόλια με κάποιους να αναφέρουν τις αρνητικές τους εμπειρίες από εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ71 & 61, άλλους που παρουσιάζονται ως γονείς παιδιών με αναπηρία να ισχυρίζονται πως δεν έμειναν ικανοποιημένοι και πως ο δάσκαλος γενικής ή της παράλληλης χωρίς εξειδίκευση ήταν καλύτερος και, το ακόμα πιο τραγικό, κάποιον που υποτίθεται πως είναι δάσκαλος ΠΕ71 να διατυμπανίζει την ανεπάρκειά του και να δηλώνει την υπεροχή των γενικών δασκάλων έναντι των ΠΕ71 & 61. ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ!!! ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΤΕ ΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ! Και αν θα μπορούσε κάποιος αφελής να δεχτεί τα σχόλια αυτά ως αληθή, τότε έχω να τον πληροφορήσω πως σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν ικανοί και ανίκανοι. Ας μην αρχίσουμε και εμείς να μιλάμε για την ανικανότητα και τα παιδαγωγικά εγκλήματα που έχουν διαπράξει ορισμένοι δάσκαλοι γενικής αγωγής γιατί η δημόσια διαβούλευση δεν φτιάχτηκε για ξεκατίνιασμα. Όσο για τον ΠΕ71, αν πραγματικά είναι αυτός που δηλώνει, του προτείνω να αλλάξει επάγγελμα. Το κράτος οφείλει να έχει αντικειμενικά κριτήρια. Και αυτό είναι το βασικό πτυχίο όπως σε όλους τους κλάδους. Όπως γίνεται και στο εξωτερικό, που προανέφερα.
Πολλοί μπορεί να ισχυριστούν πως είναι ικανοί ή και καλύτεροι από έναν δάσκαλο ειδικής αγωγής ΠΕ71 & 61 στην εκπαίδευση παιδιών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Βέβαια αυτό μπορεί να γίνεται άνετα σε μια χώρα που ότι δηλώσεις είσαι. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να ανακαλύψουμε την ικανότητα ή την ανικανότητά τους. ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ, ΑΔΙΑΒΛΗΤΗ ΚΑΙ ΕΤΗΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!! ΣΕ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ!!! ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΕΙ ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΝΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΛΙ ΒΡΕΘΕΙ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΝΑ ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ. Αξιολόγηση όμως από επιτροπή που θα αλλάζει ετήσια και που δεν θα εμπλέκεται σε μεταπτυχιακά και σεμινάρια ψάχνοντας πελάτες μέσω της αξιολόγησης ούτε από σχολικούς συμβούλους που υποτιμούν την ακαδημαϊκή γνώση και υποστηρίζουν πως η αγάπη είναι αρκετή για να διδάξεις τα παιδιά. Ας δημοσιεύσουν, αν τολμούν, αυτές τους τις απόψεις σε διεθνή περιοδικά να γίνουν το ανέκδοτο της επιστημονικής κοινότητας. Θα ήθελα πολύ να δω τότε ποιος θα τολμούσε να αναλάβει να εκπαιδεύσει μαθητές με αναπηρία και ε.ε.α. χωρίς να διαθέτει τις απαιτούμενες γνώσεις, έχοντας το φόβο της αξιολόγησης και της απόλυσης
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ!!! Είναι δυνατόν το Ν/Σ να επιτρέπει σε εκπαιδευτικούς χωρίς προσόντα να δουλεύουν στην ΕΑΕ («Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών».) ; Να επιμορφώνει στην ειδική αγωγή τον εκπαιδευτικό γενικής , όπως τώρα υποτίθεται πως κάνει στην παράλληλη στήριξη με τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής, ταυτόχρονα με το διάστημα που τον καλεί να δουλέψει σε αυτήν; Δηλαδή, αν κληθεί να αντιμετωπίσει περιπτώσεις μαθητών με αναπηρίες τι θα πει στα παιδιά και στους γονείς τους; «Συγγνώμη αυτό δε το μάθαμε ακόμα!». ΠΟΣΗ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ ΠΙΑ!!! Για να βολέψει υπεράριθμους που το ίδιο το Υπουργείο δημιούργησε και να κάνει οικονομία στις προσλήψεις αναπληρωτών; Θα ήθελαν οι βουλευτές μας ένα τέτοιο δάσκαλο για τα παιδιά τους; Αλλά βέβαια εκείνοι τα στέλνουν στα ιδιωτικά σχολεία. Είναι προφανές ότι το Υπουργείο με την ρύθμιση αυτή δεν αποσκοπεί στη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Άλλωστε όλες οι κινήσεις του αποσκοπούν στην υποβάθμισή της (βλέπε νομιμοποίηση πλαστών πτυχίων με εξετάσεις) με σκοπό το βόλεμα μεγάλης μερίδας εκπαιδευτικών (μόνιμοι και αναπληρωτές γενικής αγωγής) με το άνοιγα θέσεων για διορισμό, μετάθεση, απόσπαση και αναπλήρωση.
Πολλοί υποστηρίζουν πως ένας εκπαιδευτικός πρέπει πρώτα να είναι εκπαιδευτικός γενικής αγωγής και κατόπιν να εξειδικευθεί στην ειδική αγωγή. Λένε μάλιστα πως αυτό συμβαίνει και στο εξωτερικό. Καλό θα ήταν να ψάχνουν πρώτα προτού αναμασήσουν ψευδείς πληροφορίες γιατί έτσι τους βολεύει. Στην Αμερική υπάρχουν τουλάχιστον 190 προπτυχιακά τμήματα Ειδικής Αγωγής 4ετούς φοίτησης ενώ το βασικό πτυχίο ειδικής αγωγής είναι προαπαιτούμενο για κάποιον που θέλει να γίνει εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής http://www.onlineschoolscenter.com/top-20-bachelors-in-special-education/, http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/. Στα τμήματα αυτά τα πρώτα 4 εξάμηνα περιλαμβάνουν μαθήματα γενικής αγωγής, ψυχολογίας και κοινωνιολογίας και τα υπόλοιπα εξάμηνα επικεντρώνονται σε μαθήματα ειδικής αγωγής http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/ . Αυτό ακριβώς γίνεται και στο Παν/μιο Ειδικής αγωγής της Θεσσαλίας (ΠΤΕΑ) όπου μάλιστα οι πτυχιούχοι πραγματοποιούν 2 εξάμηνα πρακτικής άσκησης με επίβλεψη στη γενική αγωγή και 2 εξάμηνα στην ειδικής αγωγή http://www.sed.uth.gr/images/webdocs/news/os15-16.pdf . Αντίστοιχα στο ΠΑΜΑΚ ακολουθείται παρόμοια λογική στο πρόγραμμα σπουδών με 2 εξάμηνα Πρακτικής άσκησης σε δομές ΕΑΕ http://www.uom.gr/media/docs/ekp/odigos-spoudwn-2015-2016.pdf . Από εκεί και πέρα, αν κάποιος επιθυμεί να εξελίξει τις γνώσεις του και να ασχοληθεί και με την έρευνα μπορεί να κάνει ένα μεταπτυχιακό-διδακτορικό.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος γενικός δάσκαλος με ένα μονοετές ή διετές μεταπτυχιακό ή και χωρίς κανένα προσόν υποστηρίζει πως κατέχει περισσότερες γνώσεις από κάποιον άλλο που το έχει σπουδάσει, και δεν το αποκαλούμε αυτό βόλεμα. Προφανώς κατανοώ το άγχος των συναδέλφων να έχουν εργασία και να ανοίξουν για αυτούς τόσο θέσεις για πρόσληψη όσο και για απόσπαση/μετάθεση αλλά υπάρχει και κάτι που λέγεται ευσυνειδησία. Είναι ντροπή να το κάνουν αυτό στις πλάτες παιδιών.
Οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ΠΕ71 & ΠΕ61 έχουν δεχτεί κατάφορες αδικίες όλα αυτά τα χρόνια είτε με το μη διορισμό τους είτε με την πρόταξη των μεταπτυχιακών με ελάχιστη ή και μηδενική προϋπηρεσία που συνέβαινε πριν δυο χρόνια. Τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει ισχύει για κανένα άλλο κλάδο. Σε όλους τους κλάδους η πρόσληψη και ο διορισμός γίνεται σύμφωνα με το βασικό πτυχίο. Σε κανένα κλάδο δεν προσλαμβάνεται κάποιος σύμφωνα με το μεταπτυχιακό. Θέλετε όμως η ειδική αγωγή να αποτελεί την εξαίρεση σε αυτό γιατί αυτός είναι ο κλάδος με τις ανοιχτές θέσεις και την επαγγελματική αποκατάσταση. Όταν μιλάμε για ισοδυναμία «κύριοι» να μιλάμε με αλήθειες. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΠΤΥΧΙΟ ΟΠΩΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ. Αν το Υπουργείο θέλει ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΔΙΚΙΑ, όπως ισχυρίζεται, τότε να ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕ71 & 61 ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ. Και η έλλειψη διορισμών στον κλάδο μας δεν είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, καθώς προϋπήρχε αυτής. Είναι αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης και των συμφερόντων από τα οποία τρέφονται τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις.
Διάβασα ορισμένα σχόλια με κάποιους να αναφέρουν τις αρνητικές τους εμπειρίες από εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ71 & 61, άλλους που παρουσιάζονται ως γονείς παιδιών με αναπηρία να ισχυρίζονται πως δεν έμειναν ικανοποιημένοι και πως ο δάσκαλος γενικής ή της παράλληλης χωρίς εξειδίκευση ήταν καλύτερος και, το ακόμα πιο τραγικό, κάποιον που υποτίθεται πως είναι δάσκαλος ΠΕ71 να διατυμπανίζει την ανεπάρκειά του και να δηλώνει την υπεροχή των γενικών δασκάλων έναντι των ΠΕ71 & 61. ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ!!! ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΤΕ ΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ! Και αν θα μπορούσε κάποιος αφελής να δεχτεί τα σχόλια αυτά ως αληθή, τότε έχω να τον πληροφορήσω πως σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν ικανοί και ανίκανοι. Ας μην αρχίσουμε και εμείς να μιλάμε για την ανικανότητα και τα παιδαγωγικά εγκλήματα που έχουν διαπράξει ορισμένοι δάσκαλοι γενικής αγωγής γιατί η δημόσια διαβούλευση δεν φτιάχτηκε για ξεκατίνιασμα. Όσο για τον ΠΕ71, αν πραγματικά είναι αυτός που δηλώνει, του προτείνω να αλλάξει επάγγελμα. Το κράτος οφείλει να έχει αντικειμενικά κριτήρια. Και αυτό είναι το βασικό πτυχίο όπως σε όλους τους κλάδους. Όπως γίνεται και στο εξωτερικό, που προανέφερα.
Πολλοί μπορεί να ισχυριστούν πως είναι ικανοί ή και καλύτεροι από έναν δάσκαλο ειδικής αγωγής ΠΕ71 & 61 στην εκπαίδευση παιδιών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Βέβαια αυτό μπορεί να γίνεται άνετα σε μια χώρα που ότι δηλώσεις είσαι. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να ανακαλύψουμε την ικανότητα ή την ανικανότητά τους. ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ, ΑΔΙΑΒΛΗΤΗ ΚΑΙ ΕΤΗΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!! ΣΕ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ!!! ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΕΙ ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΝΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΛΙ ΒΡΕΘΕΙ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΝΑ ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ. Αξιολόγηση όμως από επιτροπή που θα αλλάζει ετήσια και που δεν θα εμπλέκεται σε μεταπτυχιακά και σεμινάρια ψάχνοντας πελάτες μέσω της αξιολόγησης ούτε από σχολικούς συμβούλους που υποτιμούν την ακαδημαϊκή γνώση και υποστηρίζουν πως η αγάπη είναι αρκετή για να διδάξεις τα παιδιά. Ας δημοσιεύσουν, αν τολμούν, αυτές τους τις απόψεις σε διεθνή περιοδικά να γίνουν το ανέκδοτο της επιστημονικής κοινότητας. Θα ήθελα πολύ να δω τότε ποιος θα τολμούσε να αναλάβει να εκπαιδεύσει μαθητές με αναπηρία και ε.ε.α. χωρίς να διαθέτει τις απαιτούμενες γνώσεις, έχοντας το φόβο της αξιολόγησης και της απόλυσης
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Οι ρυθμίσεις της παραγράφου 2 αποτελούν ουσιαστικότατο και βασικότατο βήμα για την προάσπιση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, καθώς αποτρέπουν την κατεδάφιση ενός σημαντικότατου πυλώνα στήριξης της πορείας προς την ενταξιακή εκπαίδευση, η οποία επιβάλλεται από την ίδια την Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Αναπήρων του ΟΗΕ (Ν.4074/2012). Ο επιστημονικά άτοπος εξοστρακισμός των εκπαιδευτικών ΠΕ60/70 ΕΑΕ από τον χώρο της ΕΑΕ, ο οποίος μεθοδεύτηκε από την ανεύθυνη και συντεχνιακά υποκινούμενη εκπαιδευτική πολιτική των περασμένων ετών, αποτελεί όχι μόνο απόπειρα πρωτοφανούς καταπάτησης εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και ακύρωση του πλαισίου εκπαίδευσης των ειδικών εκπαιδευτικών όπως αυτό περιγράφεται στην Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και σε άλλα κείμενα της UNESCO. Οι ρυθμίσεις της παραγράφου 2 προστατεύουν τα επαγγελματικά δικαιώματα των παλαιότερων κλάδων εκπαιδευτικών ΠΕ60/70 ΕΑΕ, και αυτό είναι κάτι που οι ίδιες οι αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης επιβάλλουν, ενώ παράλληλα διατηρούν τα επαγγελματικά δικαιώματα των μεταγενέστερων κλάδων εκπαιδευτικών ΕΑΕ ΠΕ61/71, αν και η ίδια η ύπαρξη ενός βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή είναι αντίθετη προς τις αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης. Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας.Η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών ως επιχείρημα (α) για την απόλυτη κυριαρχία του βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής, (β) για τον χαρακτηρισμό του βασικού παιδαγωγικού πτυχίου ως πτυχίου γενικής αγωγής, (γ) για την απαξίωση των συμπληρωματικών στο βασικό παιδαγωγικό πτυχίο σπουδών στην εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, (δ) για την διακοπή της κινητικότητας των εκπαιδευτικών σε θέσεις ειδικής και γενικής αγωγής, αποτελεί αναπαραγωγή της ιδεολογίας του αποκλεισμού με πρόσχημα την αναπηρία/ΕΕΑ και συνιστά εξ ορισμού καταπάτηση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Απογοήτευση προκαλεί το γεγονός ότι το επιχείρημα αυτό χρησιμοποιείται από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, δηλαδή από ανθρώπους οι οποίοι θα έπρεπε να γνωρίζουν τί είναι παιδαγωγική, τί συνιστά ειδική παιδαγωγική, ποιά η σχέση των δύο, τι είναι ένταξη, ποιες είναι οι βασικές αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης και ποια η σχέση αυτής με τα δικαιώματα των μαθητών με αναπηρία /ΕΕΑ (πρόκειται για ελλείψεις που επισημαίνονται στις εξωτερικές αξιολογήσεις των τμημάτων ειδικής αγωγής http://www.hqaa.gr/eks/UniThessaly_SpecialEducation_2013.pdf http://www.hqaa.gr/…/UniMacedonia_EducationalSocialPolicy_2…). Και αυτή είναι δυστυχώς η σημερινή εικόνα, 22 χρόνια μετά τη Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και 31 χρόνια μετά την ψήφιση του πρώτου ενιαίου νόμου για την εκπαίδευση (ν.1566/1985), για την οποία φέρουν βαρύτατες ευθύνες οι αρμόδιοι για τη διαμόρφωση εκπαιδευτικής πολιτικής στη χώρα μας.Τέλος στην παρ.2 περ. αα) και ββ) θα πρέπει να συμπληρωθεί ο όρος μεταπτυχιακά/διδακτορικά στην σχολική ψυχολογία. Η προσθήκη της εξειδίκευσης στην σχολική ψυχολογία, η οποία ανέκαθεν αναγνωρίζονταν ως προσόν εξειδίκευσης στην εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, επιβάλλεται από το ίδιο το αντικείμενο της, που είναι η μελέτη και αξιολόγηση των διαδικασιών και των παραγόντων που επηρεάζουν την μάθηση, ο σχεδιασμός και η εφαρμογή παρεμβάσεων που στοχεύουν στην ενίσχυση της μάθησης των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και η δημιουργία και διασφάλιση των συνθηκών για την αποτελεσματικότερη συμμετοχή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ!!! Είναι δυνατόν το Ν/Σ να επιτρέπει σε εκπαιδευτικούς χωρίς προσόντα να δουλεύουν στην ΕΑΕ («Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών».) ; Να επιμορφώνει στην ειδική αγωγή τον εκπαιδευτικό γενικής , όπως τώρα υποτίθεται πως κάνει στην παράλληλη στήριξη με τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής, ταυτόχρονα με το διάστημα που τον καλεί να δουλέψει σε αυτήν; Δηλαδή, αν κληθεί να αντιμετωπίσει περιπτώσεις μαθητών με αναπηρίες τι θα πει στα παιδιά και στους γονείς τους; «Συγγνώμη αυτό δε το μάθαμε ακόμα!». ΠΟΣΗ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ ΠΙΑ!!! Για να βολέψει υπεράριθμους που το ίδιο το Υπουργείο δημιούργησε και να κάνει οικονομία στις προσλήψεις αναπληρωτών; Θα ήθελαν οι βουλευτές μας ένα τέτοιο δάσκαλο για τα παιδιά τους; Αλλά βέβαια εκείνοι τα στέλνουν στα ιδιωτικά σχολεία. Είναι προφανές ότι το Υπουργείο με την ρύθμιση αυτή δεν αποσκοπεί στη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Άλλωστε όλες οι κινήσεις του αποσκοπούν στην υποβάθμισή της (βλέπε νομιμοποίηση πλαστών πτυχίων με εξετάσεις) με σκοπό το βόλεμα μεγάλης μερίδας εκπαιδευτικών (μόνιμοι και αναπληρωτές γενικής αγωγής) με το άνοιγα θέσεων για διορισμό, μετάθεση, απόσπαση και αναπλήρωση.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ!!! Είναι δυνατόν το Ν/Σ να επιτρέπει σε εκπαιδευτικούς χωρίς προσόντα να δουλεύουν στην ΕΑΕ («Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών».) ; Να επιμορφώνει στην ειδική αγωγή τον εκπαιδευτικό γενικής , όπως τώρα υποτίθεται πως κάνει στην παράλληλη στήριξη με τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής, ταυτόχρονα με το διάστημα που τον καλεί να δουλέψει σε αυτήν; Δηλαδή, αν κληθεί να αντιμετωπίσει περιπτώσεις μαθητών με αναπηρίες τι θα πει στα παιδιά και στους γονείς τους; «Συγγνώμη αυτό δε το μάθαμε ακόμα!». ΠΟΣΗ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ ΠΙΑ!!! Για να βολέψει υπεράριθμους που το ίδιο το Υπουργείο δημιούργησε και να κάνει οικονομία στις προσλήψεις αναπληρωτών; Θα ήθελαν οι βουλευτές μας ένα τέτοιο δάσκαλο για τα παιδιά τους; Αλλά βέβαια εκείνοι τα στέλνουν στα ιδιωτικά σχολεία. Είναι προφανές ότι το Υπουργείο με την ρύθμιση αυτή δεν αποσκοπεί στη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Άλλωστε όλες οι κινήσεις του αποσκοπούν στην υποβάθμισή της (βλέπε νομιμοποίηση πλαστών πτυχίων με εξετάσεις) με σκοπό το βόλεμα μεγάλης μερίδας εκπαιδευτικών (μόνιμοι και αναπληρωτές γενικής αγωγής) με το άνοιγα θέσεων για διορισμό, μετάθεση, απόσπαση και αναπλήρωση.
Πολλοί υποστηρίζουν πως ένας εκπαιδευτικός πρέπει πρώτα να είναι εκπαιδευτικός γενικής αγωγής και κατόπιν να εξειδικευθεί στην ειδική αγωγή. Λένε μάλιστα πως αυτό συμβαίνει και στο εξωτερικό. Καλό θα ήταν να ψάχνουν πρώτα προτού αναμασήσουν ψευδείς πληροφορίες γιατί έτσι τους βολεύει. Στην Αμερική υπάρχουν τουλάχιστον 190 προπτυχιακά τμήματα Ειδικής Αγωγής 4ετούς φοίτησης ενώ το βασικό πτυχίο ειδικής αγωγής είναι προαπαιτούμενο για κάποιον που θέλει να γίνει εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής http://www.onlineschoolscenter.com/top-20-bachelors-in-special-education/, http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/. Στα τμήματα αυτά τα πρώτα 4 εξάμηνα περιλαμβάνουν μαθήματα γενικής αγωγής, ψυχολογίας και κοινωνιολογίας και τα υπόλοιπα εξάμηνα επικεντρώνονται σε μαθήματα ειδικής αγωγής http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/ . Αυτό ακριβώς γίνεται και στο Παν/μιο Ειδικής αγωγής της Θεσσαλίας (ΠΤΕΑ) όπου μάλιστα οι πτυχιούχοι πραγματοποιούν 2 εξάμηνα πρακτικής άσκησης με επίβλεψη στη γενική αγωγή και 2 εξάμηνα στην ειδικής αγωγή http://www.sed.uth.gr/images/webdocs/news/os15-16.pdf . Αντίστοιχα στο ΠΑΜΑΚ ακολουθείται παρόμοια λογική στο πρόγραμμα σπουδών με 2 εξάμηνα Πρακτικής άσκησης σε δομές ΕΑΕ http://www.uom.gr/media/docs/ekp/odigos-spoudwn-2015-2016.pdf . Από εκεί και πέρα, αν κάποιος επιθυμεί να εξελίξει τις γνώσεις του και να ασχοληθεί και με την έρευνα μπορεί να κάνει ένα μεταπτυχιακό-διδακτορικό.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος γενικός δάσκαλος με ένα μονοετές ή διετές μεταπτυχιακό ή και χωρίς κανένα προσόν υποστηρίζει πως κατέχει περισσότερες γνώσεις από κάποιον άλλο που το έχει σπουδάσει, και δεν το αποκαλούμε αυτό βόλεμα. Προφανώς κατανοώ το άγχος των συναδέλφων να έχουν εργασία και να ανοίξουν για αυτούς τόσο θέσεις για πρόσληψη όσο και για απόσπαση/μετάθεση αλλά υπάρχει και κάτι που λέγεται ευσυνειδησία. Είναι ντροπή να το κάνουν αυτό στις πλάτες παιδιών.
Οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ΠΕ71 & ΠΕ61 έχουν δεχτεί κατάφορες αδικίες όλα αυτά τα χρόνια είτε με το μη διορισμό τους είτε με την πρόταξη των μεταπτυχιακών με ελάχιστη ή και μηδενική προϋπηρεσία που συνέβαινε πριν δυο χρόνια. Τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει ισχύει για κανένα άλλο κλάδο. Σε όλους τους κλάδους η πρόσληψη και ο διορισμός γίνεται σύμφωνα με το βασικό πτυχίο. Σε κανένα κλάδο δεν προσλαμβάνεται κάποιος σύμφωνα με το μεταπτυχιακό. Θέλετε όμως η ειδική αγωγή να αποτελεί την εξαίρεση σε αυτό γιατί αυτός είναι ο κλάδος με τις ανοιχτές θέσεις και την επαγγελματική αποκατάσταση. Όταν μιλάμε για ισοδυναμία «κύριοι» να μιλάμε με αλήθειες. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΠΤΥΧΙΟ ΟΠΩΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ. Αν το Υπουργείο θέλει ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΔΙΚΙΑ, όπως ισχυρίζεται, τότε να ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕ71 & 61 ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ. Και η έλλειψη διορισμών στον κλάδο μας δεν είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, καθώς προϋπήρχε αυτής. Είναι αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης και των συμφερόντων από τα οποία τρέφονται τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις.
Διάβασα ορισμένα σχόλια με κάποιους να αναφέρουν τις αρνητικές τους εμπειρίες από εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ71 & 61, άλλους που παρουσιάζονται ως γονείς παιδιών με αναπηρία να ισχυρίζονται πως δεν έμειναν ικανοποιημένοι και πως ο δάσκαλος γενικής ή της παράλληλης χωρίς εξειδίκευση ήταν καλύτερος και, το ακόμα πιο τραγικό, κάποιον που υποτίθεται πως είναι δάσκαλος ΠΕ71 να διατυμπανίζει την ανεπάρκειά του και να δηλώνει την υπεροχή των γενικών δασκάλων έναντι των ΠΕ71 & 61. ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ!!! ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΤΕ ΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ! Και αν θα μπορούσε κάποιος αφελής να δεχτεί τα σχόλια αυτά ως αληθή, τότε έχω να τον πληροφορήσω πως σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν ικανοί και ανίκανοι. Ας μην αρχίσουμε και εμείς να μιλάμε για την ανικανότητα και τα παιδαγωγικά εγκλήματα που έχουν διαπράξει ορισμένοι δάσκαλοι γενικής αγωγής γιατί η δημόσια διαβούλευση δεν φτιάχτηκε για ξεκατίνιασμα. Όσο για τον ΠΕ71, αν πραγματικά είναι αυτός που δηλώνει, του προτείνω να αλλάξει επάγγελμα. Το κράτος οφείλει να έχει αντικειμενικά κριτήρια. Και αυτό είναι το βασικό πτυχίο όπως σε όλους τους κλάδους. Όπως γίνεται και στο εξωτερικό, που προανέφερα.
Πολλοί μπορεί να ισχυριστούν πως είναι ικανοί ή και καλύτεροι από έναν δάσκαλο ειδικής αγωγής ΠΕ71 & 61 στην εκπαίδευση παιδιών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Βέβαια αυτό μπορεί να γίνεται άνετα σε μια χώρα που ότι δηλώσεις είσαι. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να ανακαλύψουμε την ικανότητα ή την ανικανότητά τους. ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ, ΑΔΙΑΒΛΗΤΗ ΚΑΙ ΕΤΗΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!! ΣΕ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ!!! ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΕΙ ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΝΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΛΙ ΒΡΕΘΕΙ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΝΑ ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ. Αξιολόγηση όμως από επιτροπή που θα αλλάζει ετήσια και που δεν θα εμπλέκεται σε μεταπτυχιακά και σεμινάρια ψάχνοντας πελάτες μέσω της αξιολόγησης ούτε από σχολικούς συμβούλους που υποτιμούν την ακαδημαϊκή γνώση και υποστηρίζουν πως η αγάπη είναι αρκετή για να διδάξεις τα παιδιά. Ας δημοσιεύσουν, αν τολμούν, αυτές τους τις απόψεις σε διεθνή περιοδικά να γίνουν το ανέκδοτο της επιστημονικής κοινότητας. Θα ήθελα πολύ να δω τότε ποιος θα τολμούσε να αναλάβει να εκπαιδεύσει μαθητές με αναπηρία και ε.ε.α. χωρίς να διαθέτει τις απαιτούμενες γνώσεις, έχοντας το φόβο της αξιολόγησης και της απόλυσης
Αποσυρση της τροπολογιας!Στηριζω τις θεσεις Σατεα και Ενελεα.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ!!! Είναι δυνατόν το Ν/Σ να επιτρέπει σε εκπαιδευτικούς χωρίς προσόντα να δουλεύουν στην ΕΑΕ («Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών».) ; Να επιμορφώνει στην ειδική αγωγή τον εκπαιδευτικό γενικής , όπως τώρα υποτίθεται πως κάνει στην παράλληλη στήριξη με τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής, ταυτόχρονα με το διάστημα που τον καλεί να δουλέψει σε αυτήν; Δηλαδή, αν κληθεί να αντιμετωπίσει περιπτώσεις μαθητών με αναπηρίες τι θα πει στα παιδιά και στους γονείς τους; «Συγγνώμη αυτό δε το μάθαμε ακόμα!». ΠΟΣΗ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ ΠΙΑ!!! Για να βολέψει υπεράριθμους που το ίδιο το Υπουργείο δημιούργησε και να κάνει οικονομία στις προσλήψεις αναπληρωτών; Θα ήθελαν οι βουλευτές μας ένα τέτοιο δάσκαλο για τα παιδιά τους; Αλλά βέβαια εκείνοι τα στέλνουν στα ιδιωτικά σχολεία. Είναι προφανές ότι το Υπουργείο με την ρύθμιση αυτή δεν αποσκοπεί στη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Άλλωστε όλες οι κινήσεις του αποσκοπούν στην υποβάθμισή της (βλέπε νομιμοποίηση πλαστών πτυχίων με εξετάσεις) με σκοπό το βόλεμα μεγάλης μερίδας εκπαιδευτικών (μόνιμοι και αναπληρωτές γενικής αγωγής) με το άνοιγα θέσεων για διορισμό, μετάθεση, απόσπαση και αναπλήρωση.
Πολλοί υποστηρίζουν πως ένας εκπαιδευτικός πρέπει πρώτα να είναι εκπαιδευτικός γενικής αγωγής και κατόπιν να εξειδικευθεί στην ειδική αγωγή. Λένε μάλιστα πως αυτό συμβαίνει και στο εξωτερικό. Καλό θα ήταν να ψάχνουν πρώτα προτού αναμασήσουν ψευδείς πληροφορίες γιατί έτσι τους βολεύει. Στην Αμερική υπάρχουν τουλάχιστον 190 προπτυχιακά τμήματα Ειδικής Αγωγής 4ετούς φοίτησης ενώ το βασικό πτυχίο ειδικής αγωγής είναι προαπαιτούμενο για κάποιον που θέλει να γίνει εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής http://www.onlineschoolscenter.com/top-20-bachelors-in-special-education/, http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/. Στα τμήματα αυτά τα πρώτα 4 εξάμηνα περιλαμβάνουν μαθήματα γενικής αγωγής, ψυχολογίας και κοινωνιολογίας και τα υπόλοιπα εξάμηνα επικεντρώνονται σε μαθήματα ειδικής αγωγής http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/ . Αυτό ακριβώς γίνεται και στο Παν/μιο Ειδικής αγωγής της Θεσσαλίας (ΠΤΕΑ) όπου μάλιστα οι πτυχιούχοι πραγματοποιούν 2 εξάμηνα πρακτικής άσκησης με επίβλεψη στη γενική αγωγή και 2 εξάμηνα στην ειδικής αγωγή http://www.sed.uth.gr/images/webdocs/news/os15-16.pdf . Αντίστοιχα στο ΠΑΜΑΚ ακολουθείται παρόμοια λογική στο πρόγραμμα σπουδών με 2 εξάμηνα Πρακτικής άσκησης σε δομές ΕΑΕ http://www.uom.gr/media/docs/ekp/odigos-spoudwn-2015-2016.pdf . Από εκεί και πέρα, αν κάποιος επιθυμεί να εξελίξει τις γνώσεις του και να ασχοληθεί και με την έρευνα μπορεί να κάνει ένα μεταπτυχιακό-διδακτορικό.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος γενικός δάσκαλος με ένα μονοετές ή διετές μεταπτυχιακό ή και χωρίς κανένα προσόν υποστηρίζει πως κατέχει περισσότερες γνώσεις από κάποιον άλλο που το έχει σπουδάσει, και δεν το αποκαλούμε αυτό βόλεμα. Προφανώς κατανοώ το άγχος των συναδέλφων να έχουν εργασία και να ανοίξουν για αυτούς τόσο θέσεις για πρόσληψη όσο και για απόσπαση/μετάθεση αλλά υπάρχει και κάτι που λέγεται ευσυνειδησία. Είναι ντροπή να το κάνουν αυτό στις πλάτες παιδιών.
Οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ΠΕ71 & ΠΕ61 έχουν δεχτεί κατάφορες αδικίες όλα αυτά τα χρόνια είτε με το μη διορισμό τους είτε με την πρόταξη των μεταπτυχιακών με ελάχιστη ή και μηδενική προϋπηρεσία που συνέβαινε πριν δυο χρόνια. Τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει ισχύει για κανένα άλλο κλάδο. Σε όλους τους κλάδους η πρόσληψη και ο διορισμός γίνεται σύμφωνα με το βασικό πτυχίο. Σε κανένα κλάδο δεν προσλαμβάνεται κάποιος σύμφωνα με το μεταπτυχιακό. Θέλετε όμως η ειδική αγωγή να αποτελεί την εξαίρεση σε αυτό γιατί αυτός είναι ο κλάδος με τις ανοιχτές θέσεις και την επαγγελματική αποκατάσταση. Όταν μιλάμε για ισοδυναμία «κύριοι» να μιλάμε με αλήθειες. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΠΤΥΧΙΟ ΟΠΩΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ. Αν το Υπουργείο θέλει ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΔΙΚΙΑ, όπως ισχυρίζεται, τότε να ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕ71 & 61 ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ. Και η έλλειψη διορισμών στον κλάδο μας δεν είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, καθώς προϋπήρχε αυτής. Είναι αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης και των συμφερόντων από τα οποία τρέφονται τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις.
Διάβασα ορισμένα σχόλια με κάποιους να αναφέρουν τις αρνητικές τους εμπειρίες από εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ71 & 61, άλλους που παρουσιάζονται ως γονείς παιδιών με αναπηρία να ισχυρίζονται πως δεν έμειναν ικανοποιημένοι και πως ο δάσκαλος γενικής ή της παράλληλης χωρίς εξειδίκευση ήταν καλύτερος και, το ακόμα πιο τραγικό, κάποιον που υποτίθεται πως είναι δάσκαλος ΠΕ71 να διατυμπανίζει την ανεπάρκειά του και να δηλώνει την υπεροχή των γενικών δασκάλων έναντι των ΠΕ71 & 61. ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ!!! ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΤΕ ΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ! Και αν θα μπορούσε κάποιος αφελής να δεχτεί τα σχόλια αυτά ως αληθή, τότε έχω να τον πληροφορήσω πως σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν ικανοί και ανίκανοι. Ας μην αρχίσουμε και εμείς να μιλάμε για την ανικανότητα και τα παιδαγωγικά εγκλήματα που έχουν διαπράξει ορισμένοι δάσκαλοι γενικής αγωγής γιατί η δημόσια διαβούλευση δεν φτιάχτηκε για ξεκατίνιασμα. Όσο για τον ΠΕ71, αν πραγματικά είναι αυτός που δηλώνει, του προτείνω να αλλάξει επάγγελμα. Το κράτος οφείλει να έχει αντικειμενικά κριτήρια. Και αυτό είναι το βασικό πτυχίο όπως σε όλους τους κλάδους. Όπως γίνεται και στο εξωτερικό, που προανέφερα.
Πολλοί μπορεί να ισχυριστούν πως είναι ικανοί ή και καλύτεροι από έναν δάσκαλο ειδικής αγωγής ΠΕ71 & 61 στην εκπαίδευση παιδιών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Βέβαια αυτό μπορεί να γίνεται άνετα σε μια χώρα που ότι δηλώσεις είσαι. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να ανακαλύψουμε την ικανότητα ή την ανικανότητά τους. ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ, ΑΔΙΑΒΛΗΤΗ ΚΑΙ ΕΤΗΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!! ΣΕ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ!!! ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΕΙ ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΝΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΛΙ ΒΡΕΘΕΙ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΝΑ ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ. Αξιολόγηση όμως από επιτροπή που θα αλλάζει ετήσια και που δεν θα εμπλέκεται σε μεταπτυχιακά και σεμινάρια ψάχνοντας πελάτες μέσω της αξιολόγησης ούτε από σχολικούς συμβούλους που υποτιμούν την ακαδημαϊκή γνώση και υποστηρίζουν πως η αγάπη είναι αρκετή για να διδάξεις τα παιδιά. Ας δημοσιεύσουν, αν τολμούν, αυτές τους τις απόψεις σε διεθνή περιοδικά να γίνουν το ανέκδοτο της επιστημονικής κοινότητας. Θα ήθελα πολύ να δω τότε ποιος θα τολμούσε να αναλάβει να εκπαιδεύσει μαθητές με αναπηρία και ε.ε.α. χωρίς να διαθέτει τις απαιτούμενες γνώσεις, έχοντας το φόβο της αξιολόγησης και της απόλυσης
Θεωρώ σωστές και δίκαιες τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου καισυμφωνώ στην άμμεση προώθησή του.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ!!! Είναι δυνατόν το Ν/Σ να επιτρέπει σε εκπαιδευτικούς χωρίς προσόντα να δουλεύουν στην ΕΑΕ («Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών».) ; Να επιμορφώνει στην ειδική αγωγή τον εκπαιδευτικό γενικής , όπως τώρα υποτίθεται πως κάνει στην παράλληλη στήριξη με τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής, ταυτόχρονα με το διάστημα που τον καλεί να δουλέψει σε αυτήν; Δηλαδή, αν κληθεί να αντιμετωπίσει περιπτώσεις μαθητών με αναπηρίες τι θα πει στα παιδιά και στους γονείς τους; «Συγγνώμη αυτό δε το μάθαμε ακόμα!». ΠΟΣΗ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ ΠΙΑ!!! Για να βολέψει υπεράριθμους που το ίδιο το Υπουργείο δημιούργησε και να κάνει οικονομία στις προσλήψεις αναπληρωτών; Θα ήθελαν οι βουλευτές μας ένα τέτοιο δάσκαλο για τα παιδιά τους; Αλλά βέβαια εκείνοι τα στέλνουν στα ιδιωτικά σχολεία. Είναι προφανές ότι το Υπουργείο με την ρύθμιση αυτή δεν αποσκοπεί στη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Άλλωστε όλες οι κινήσεις του αποσκοπούν στην υποβάθμισή της (βλέπε νομιμοποίηση πλαστών πτυχίων με εξετάσεις) με σκοπό το βόλεμα μεγάλης μερίδας εκπαιδευτικών (μόνιμοι και αναπληρωτές γενικής αγωγής) με το άνοιγα θέσεων για διορισμό, μετάθεση, απόσπαση και αναπλήρωση.
Πολλοί υποστηρίζουν πως ένας εκπαιδευτικός πρέπει πρώτα να είναι εκπαιδευτικός γενικής αγωγής και κατόπιν να εξειδικευθεί στην ειδική αγωγή. Λένε μάλιστα πως αυτό συμβαίνει και στο εξωτερικό. Καλό θα ήταν να ψάχνουν πρώτα προτού αναμασήσουν ψευδείς πληροφορίες γιατί έτσι τους βολεύει. Στην Αμερική υπάρχουν τουλάχιστον 190 προπτυχιακά τμήματα Ειδικής Αγωγής 4ετούς φοίτησης ενώ το βασικό πτυχίο ειδικής αγωγής είναι προαπαιτούμενο για κάποιον που θέλει να γίνει εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής http://www.onlineschoolscenter.com/top-20-bachelors-in-special-education/, http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/. Στα τμήματα αυτά τα πρώτα 4 εξάμηνα περιλαμβάνουν μαθήματα γενικής αγωγής, ψυχολογίας και κοινωνιολογίας και τα υπόλοιπα εξάμηνα επικεντρώνονται σε μαθήματα ειδικής αγωγής http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/ . Αυτό ακριβώς γίνεται και στο Παν/μιο Ειδικής αγωγής της Θεσσαλίας (ΠΤΕΑ) όπου μάλιστα οι πτυχιούχοι πραγματοποιούν 2 εξάμηνα πρακτικής άσκησης με επίβλεψη στη γενική αγωγή και 2 εξάμηνα στην ειδικής αγωγή http://www.sed.uth.gr/images/webdocs/news/os15-16.pdf . Αντίστοιχα στο ΠΑΜΑΚ ακολουθείται παρόμοια λογική στο πρόγραμμα σπουδών με 2 εξάμηνα Πρακτικής άσκησης σε δομές ΕΑΕ http://www.uom.gr/media/docs/ekp/odigos-spoudwn-2015-2016.pdf . Από εκεί και πέρα, αν κάποιος επιθυμεί να εξελίξει τις γνώσεις του και να ασχοληθεί και με την έρευνα μπορεί να κάνει ένα μεταπτυχιακό-διδακτορικό.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος γενικός δάσκαλος με ένα μονοετές ή διετές μεταπτυχιακό ή και χωρίς κανένα προσόν υποστηρίζει πως κατέχει περισσότερες γνώσεις από κάποιον άλλο που το έχει σπουδάσει, και δεν το αποκαλούμε αυτό βόλεμα. Προφανώς κατανοώ το άγχος των συναδέλφων να έχουν εργασία και να ανοίξουν για αυτούς τόσο θέσεις για πρόσληψη όσο και για απόσπαση/μετάθεση αλλά υπάρχει και κάτι που λέγεται ευσυνειδησία. Είναι ντροπή να το κάνουν αυτό στις πλάτες παιδιών.
Οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ΠΕ71 & ΠΕ61 έχουν δεχτεί κατάφορες αδικίες όλα αυτά τα χρόνια είτε με το μη διορισμό τους είτε με την πρόταξη των μεταπτυχιακών με ελάχιστη ή και μηδενική προϋπηρεσία που συνέβαινε πριν δυο χρόνια. Τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει ισχύει για κανένα άλλο κλάδο. Σε όλους τους κλάδους η πρόσληψη και ο διορισμός γίνεται σύμφωνα με το βασικό πτυχίο. Σε κανένα κλάδο δεν προσλαμβάνεται κάποιος σύμφωνα με το μεταπτυχιακό. Θέλετε όμως η ειδική αγωγή να αποτελεί την εξαίρεση σε αυτό γιατί αυτός είναι ο κλάδος με τις ανοιχτές θέσεις και την επαγγελματική αποκατάσταση. Όταν μιλάμε για ισοδυναμία «κύριοι» να μιλάμε με αλήθειες. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΠΤΥΧΙΟ ΟΠΩΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ. Αν το Υπουργείο θέλει ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΔΙΚΙΑ, όπως ισχυρίζεται, τότε να ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕ71 & 61 ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ. Και η έλλειψη διορισμών στον κλάδο μας δεν είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, καθώς προϋπήρχε αυτής. Είναι αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης και των συμφερόντων από τα οποία τρέφονται τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις.
Διάβασα ορισμένα σχόλια με κάποιους να αναφέρουν τις αρνητικές τους εμπειρίες από εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ71 & 61, άλλους που παρουσιάζονται ως γονείς παιδιών με αναπηρία να ισχυρίζονται πως δεν έμειναν ικανοποιημένοι και πως ο δάσκαλος γενικής ή της παράλληλης χωρίς εξειδίκευση ήταν καλύτερος και, το ακόμα πιο τραγικό, κάποιον που υποτίθεται πως είναι δάσκαλος ΠΕ71 να διατυμπανίζει την ανεπάρκειά του και να δηλώνει την υπεροχή των γενικών δασκάλων έναντι των ΠΕ71 & 61. ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ!!! ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΤΕ ΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ! Και αν θα μπορούσε κάποιος αφελής να δεχτεί τα σχόλια αυτά ως αληθή, τότε έχω να τον πληροφορήσω πως σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν ικανοί και ανίκανοι. Ας μην αρχίσουμε και εμείς να μιλάμε για την ανικανότητα και τα παιδαγωγικά εγκλήματα που έχουν διαπράξει ορισμένοι δάσκαλοι γενικής αγωγής γιατί η δημόσια διαβούλευση δεν φτιάχτηκε για ξεκατίνιασμα. Όσο για τον ΠΕ71, αν πραγματικά είναι αυτός που δηλώνει, του προτείνω να αλλάξει επάγγελμα. Το κράτος οφείλει να έχει αντικειμενικά κριτήρια. Και αυτό είναι το βασικό πτυχίο όπως σε όλους τους κλάδους. Όπως γίνεται και στο εξωτερικό, που προανέφερα.
Πολλοί μπορεί να ισχυριστούν πως είναι ικανοί ή και καλύτεροι από έναν δάσκαλο ειδικής αγωγής ΠΕ71 & 61 στην εκπαίδευση παιδιών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Βέβαια αυτό μπορεί να γίνεται άνετα σε μια χώρα που ότι δηλώσεις είσαι. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να ανακαλύψουμε την ικανότητα ή την ανικανότητά τους. ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ, ΑΔΙΑΒΛΗΤΗ ΚΑΙ ΕΤΗΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!! ΣΕ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ!!! ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΕΙ ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΝΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΛΙ ΒΡΕΘΕΙ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΝΑ ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ. Αξιολόγηση όμως από επιτροπή που θα αλλάζει ετήσια και που δεν θα εμπλέκεται σε μεταπτυχιακά και σεμινάρια ψάχνοντας πελάτες μέσω της αξιολόγησης ούτε από σχολικούς συμβούλους που υποτιμούν την ακαδημαϊκή γνώση και υποστηρίζουν πως η αγάπη είναι αρκετή για να διδάξεις τα παιδιά. Ας δημοσιεύσουν, αν τολμούν, αυτές τους τις απόψεις σε διεθνή περιοδικά να γίνουν το ανέκδοτο της επιστημονικής κοινότητας. Θα ήθελα πολύ να δω τότε ποιος θα τολμούσε να αναλάβει να εκπαιδεύσει μαθητές με αναπηρία και ε.ε.α. χωρίς να διαθέτει τις απαιτούμενες γνώσεις, έχοντας το φόβο της αξιολόγησης και της απόλυσης
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ!!! Είναι δυνατόν το Ν/Σ να επιτρέπει σε εκπαιδευτικούς χωρίς προσόντα να δουλεύουν στην ΕΑΕ («Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών».) ; Να επιμορφώνει στην ειδική αγωγή τον εκπαιδευτικό γενικής , όπως τώρα υποτίθεται πως κάνει στην παράλληλη στήριξη με τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής, ταυτόχρονα με το διάστημα που τον καλεί να δουλέψει σε αυτήν; Δηλαδή, αν κληθεί να αντιμετωπίσει περιπτώσεις μαθητών με αναπηρίες τι θα πει στα παιδιά και στους γονείς τους; «Συγγνώμη αυτό δε το μάθαμε ακόμα!». ΠΟΣΗ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ ΠΙΑ!!! Για να βολέψει υπεράριθμους που το ίδιο το Υπουργείο δημιούργησε και να κάνει οικονομία στις προσλήψεις αναπληρωτών; Θα ήθελαν οι βουλευτές μας ένα τέτοιο δάσκαλο για τα παιδιά τους; Αλλά βέβαια εκείνοι τα στέλνουν στα ιδιωτικά σχολεία. Είναι προφανές ότι το Υπουργείο με την ρύθμιση αυτή δεν αποσκοπεί στη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Άλλωστε όλες οι κινήσεις του αποσκοπούν στην υποβάθμισή της (βλέπε νομιμοποίηση πλαστών πτυχίων με εξετάσεις) με σκοπό το βόλεμα μεγάλης μερίδας εκπαιδευτικών (μόνιμοι και αναπληρωτές γενικής αγωγής) με το άνοιγα θέσεων για διορισμό, μετάθεση, απόσπαση και αναπλήρωση.
Πολλοί υποστηρίζουν πως ένας εκπαιδευτικός πρέπει πρώτα να είναι εκπαιδευτικός γενικής αγωγής και κατόπιν να εξειδικευθεί στην ειδική αγωγή. Λένε μάλιστα πως αυτό συμβαίνει και στο εξωτερικό. Καλό θα ήταν να ψάχνουν πρώτα προτού αναμασήσουν ψευδείς πληροφορίες γιατί έτσι τους βολεύει. Στην Αμερική υπάρχουν τουλάχιστον 190 προπτυχιακά τμήματα Ειδικής Αγωγής 4ετούς φοίτησης ενώ το βασικό πτυχίο ειδικής αγωγής είναι προαπαιτούμενο για κάποιον που θέλει να γίνει εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής http://www.onlineschoolscenter.com/top-20-bachelors-in-special-education/, http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/. Στα τμήματα αυτά τα πρώτα 4 εξάμηνα περιλαμβάνουν μαθήματα γενικής αγωγής, ψυχολογίας και κοινωνιολογίας και τα υπόλοιπα εξάμηνα επικεντρώνονται σε μαθήματα ειδικής αγωγής http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/ . Αυτό ακριβώς γίνεται και στο Παν/μιο Ειδικής αγωγής της Θεσσαλίας (ΠΤΕΑ) όπου μάλιστα οι πτυχιούχοι πραγματοποιούν 2 εξάμηνα πρακτικής άσκησης με επίβλεψη στη γενική αγωγή και 2 εξάμηνα στην ειδικής αγωγή http://www.sed.uth.gr/images/webdocs/news/os15-16.pdf . Αντίστοιχα στο ΠΑΜΑΚ ακολουθείται παρόμοια λογική στο πρόγραμμα σπουδών με 2 εξάμηνα Πρακτικής άσκησης σε δομές ΕΑΕ http://www.uom.gr/media/docs/ekp/odigos-spoudwn-2015-2016.pdf . Από εκεί και πέρα, αν κάποιος επιθυμεί να εξελίξει τις γνώσεις του και να ασχοληθεί και με την έρευνα μπορεί να κάνει ένα μεταπτυχιακό-διδακτορικό.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος γενικός δάσκαλος με ένα μονοετές ή διετές μεταπτυχιακό ή και χωρίς κανένα προσόν υποστηρίζει πως κατέχει περισσότερες γνώσεις από κάποιον άλλο που το έχει σπουδάσει, και δεν το αποκαλούμε αυτό βόλεμα. Προφανώς κατανοώ το άγχος των συναδέλφων να έχουν εργασία και να ανοίξουν για αυτούς τόσο θέσεις για πρόσληψη όσο και για απόσπαση/μετάθεση αλλά υπάρχει και κάτι που λέγεται ευσυνειδησία. Είναι ντροπή να το κάνουν αυτό στις πλάτες παιδιών.
Οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ΠΕ71 & ΠΕ61 έχουν δεχτεί κατάφορες αδικίες όλα αυτά τα χρόνια είτε με το μη διορισμό τους είτε με την πρόταξη των μεταπτυχιακών με ελάχιστη ή και μηδενική προϋπηρεσία που συνέβαινε πριν δυο χρόνια. Τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει ισχύει για κανένα άλλο κλάδο. Σε όλους τους κλάδους η πρόσληψη και ο διορισμός γίνεται σύμφωνα με το βασικό πτυχίο. Σε κανένα κλάδο δεν προσλαμβάνεται κάποιος σύμφωνα με το μεταπτυχιακό. Θέλετε όμως η ειδική αγωγή να αποτελεί την εξαίρεση σε αυτό γιατί αυτός είναι ο κλάδος με τις ανοιχτές θέσεις και την επαγγελματική αποκατάσταση. Όταν μιλάμε για ισοδυναμία «κύριοι» να μιλάμε με αλήθειες. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΠΤΥΧΙΟ ΟΠΩΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ. Αν το Υπουργείο θέλει ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΔΙΚΙΑ, όπως ισχυρίζεται, τότε να ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕ71 & 61 ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ. Και η έλλειψη διορισμών στον κλάδο μας δεν είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, καθώς προϋπήρχε αυτής. Είναι αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης και των συμφερόντων από τα οποία τρέφονται τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις.
Διάβασα ορισμένα σχόλια με κάποιους να αναφέρουν τις αρνητικές τους εμπειρίες από εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ71 & 61, άλλους που παρουσιάζονται ως γονείς παιδιών με αναπηρία να ισχυρίζονται πως δεν έμειναν ικανοποιημένοι και πως ο δάσκαλος γενικής ή της παράλληλης χωρίς εξειδίκευση ήταν καλύτερος και, το ακόμα πιο τραγικό, κάποιον που υποτίθεται πως είναι δάσκαλος ΠΕ71 να διατυμπανίζει την ανεπάρκειά του και να δηλώνει την υπεροχή των γενικών δασκάλων έναντι των ΠΕ71 & 61. ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ!!! ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΤΕ ΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ! Και αν θα μπορούσε κάποιος αφελής να δεχτεί τα σχόλια αυτά ως αληθή, τότε έχω να τον πληροφορήσω πως σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν ικανοί και ανίκανοι. Ας μην αρχίσουμε και εμείς να μιλάμε για την ανικανότητα και τα παιδαγωγικά εγκλήματα που έχουν διαπράξει ορισμένοι δάσκαλοι γενικής αγωγής γιατί η δημόσια διαβούλευση δεν φτιάχτηκε για ξεκατίνιασμα. Όσο για τον ΠΕ71, αν πραγματικά είναι αυτός που δηλώνει, του προτείνω να αλλάξει επάγγελμα. Το κράτος οφείλει να έχει αντικειμενικά κριτήρια. Και αυτό είναι το βασικό πτυχίο όπως σε όλους τους κλάδους. Όπως γίνεται και στο εξωτερικό, που προανέφερα.
Πολλοί μπορεί να ισχυριστούν πως είναι ικανοί ή και καλύτεροι από έναν δάσκαλο ειδικής αγωγής ΠΕ71 & 61 στην εκπαίδευση παιδιών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Βέβαια αυτό μπορεί να γίνεται άνετα σε μια χώρα που ότι δηλώσεις είσαι. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να ανακαλύψουμε την ικανότητα ή την ανικανότητά τους. ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ, ΑΔΙΑΒΛΗΤΗ ΚΑΙ ΕΤΗΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!! ΣΕ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ!!! ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΕΙ ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΝΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΛΙ ΒΡΕΘΕΙ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΝΑ ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ. Αξιολόγηση όμως από επιτροπή που θα αλλάζει ετήσια και που δεν θα εμπλέκεται σε μεταπτυχιακά και σεμινάρια ψάχνοντας πελάτες μέσω της αξιολόγησης ούτε από σχολικούς συμβούλους που υποτιμούν την ακαδημαϊκή γνώση και υποστηρίζουν πως η αγάπη είναι αρκετή για να διδάξεις τα παιδιά. Ας δημοσιεύσουν, αν τολμούν, αυτές τους τις απόψεις σε διεθνή περιοδικά να γίνουν το ανέκδοτο της επιστημονικής κοινότητας. Θα ήθελα πολύ να δω τότε ποιος θα τολμούσε να αναλάβει να εκπαιδεύσει μαθητές με αναπηρία και ε.ε.α. χωρίς να διαθέτει τις απαιτούμενες γνώσεις, έχοντας το φόβο της αξιολόγησης και της απόλυσης
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ!!! Είναι δυνατόν το Ν/Σ να επιτρέπει σε εκπαιδευτικούς χωρίς προσόντα να δουλεύουν στην ΕΑΕ («Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών».) ; Να επιμορφώνει στην ειδική αγωγή τον εκπαιδευτικό γενικής , όπως τώρα υποτίθεται πως κάνει στην παράλληλη στήριξη με τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής, ταυτόχρονα με το διάστημα που τον καλεί να δουλέψει σε αυτήν; Δηλαδή, αν κληθεί να αντιμετωπίσει περιπτώσεις μαθητών με αναπηρίες τι θα πει στα παιδιά και στους γονείς τους; «Συγγνώμη αυτό δε το μάθαμε ακόμα!». ΠΟΣΗ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ ΠΙΑ!!! Για να βολέψει υπεράριθμους που το ίδιο το Υπουργείο δημιούργησε και να κάνει οικονομία στις προσλήψεις αναπληρωτών; Θα ήθελαν οι βουλευτές μας ένα τέτοιο δάσκαλο για τα παιδιά τους; Αλλά βέβαια εκείνοι τα στέλνουν στα ιδιωτικά σχολεία. Είναι προφανές ότι το Υπουργείο με την ρύθμιση αυτή δεν αποσκοπεί στη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Άλλωστε όλες οι κινήσεις του αποσκοπούν στην υποβάθμισή της (βλέπε νομιμοποίηση πλαστών πτυχίων με εξετάσεις) με σκοπό το βόλεμα μεγάλης μερίδας εκπαιδευτικών (μόνιμοι και αναπληρωτές γενικής αγωγής) με το άνοιγα θέσεων για διορισμό, μετάθεση, απόσπαση και αναπλήρωση.
Πολλοί υποστηρίζουν πως ένας εκπαιδευτικός πρέπει πρώτα να είναι εκπαιδευτικός γενικής αγωγής και κατόπιν να εξειδικευθεί στην ειδική αγωγή. Λένε μάλιστα πως αυτό συμβαίνει και στο εξωτερικό. Καλό θα ήταν να ψάχνουν πρώτα προτού αναμασήσουν ψευδείς πληροφορίες γιατί έτσι τους βολεύει. Στην Αμερική υπάρχουν τουλάχιστον 190 προπτυχιακά τμήματα Ειδικής Αγωγής 4ετούς φοίτησης ενώ το βασικό πτυχίο ειδικής αγωγής είναι προαπαιτούμενο για κάποιον που θέλει να γίνει εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής http://www.onlineschoolscenter.com/top-20-bachelors-in-special-education/, http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/. Στα τμήματα αυτά τα πρώτα 4 εξάμηνα περιλαμβάνουν μαθήματα γενικής αγωγής, ψυχολογίας και κοινωνιολογίας και τα υπόλοιπα εξάμηνα επικεντρώνονται σε μαθήματα ειδικής αγωγής http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/ . Αυτό ακριβώς γίνεται και στο Παν/μιο Ειδικής αγωγής της Θεσσαλίας (ΠΤΕΑ) όπου μάλιστα οι πτυχιούχοι πραγματοποιούν 2 εξάμηνα πρακτικής άσκησης με επίβλεψη στη γενική αγωγή και 2 εξάμηνα στην ειδικής αγωγή http://www.sed.uth.gr/images/webdocs/news/os15-16.pdf . Αντίστοιχα στο ΠΑΜΑΚ ακολουθείται παρόμοια λογική στο πρόγραμμα σπουδών με 2 εξάμηνα Πρακτικής άσκησης σε δομές ΕΑΕ http://www.uom.gr/media/docs/ekp/odigos-spoudwn-2015-2016.pdf . Από εκεί και πέρα, αν κάποιος επιθυμεί να εξελίξει τις γνώσεις του και να ασχοληθεί και με την έρευνα μπορεί να κάνει ένα μεταπτυχιακό-διδακτορικό.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος γενικός δάσκαλος με ένα μονοετές ή διετές μεταπτυχιακό ή και χωρίς κανένα προσόν υποστηρίζει πως κατέχει περισσότερες γνώσεις από κάποιον άλλο που το έχει σπουδάσει, και δεν το αποκαλούμε αυτό βόλεμα. Προφανώς κατανοώ το άγχος των συναδέλφων να έχουν εργασία και να ανοίξουν για αυτούς τόσο θέσεις για πρόσληψη όσο και για απόσπαση/μετάθεση αλλά υπάρχει και κάτι που λέγεται ευσυνειδησία. Είναι ντροπή να το κάνουν αυτό στις πλάτες παιδιών.
Οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ΠΕ71 & ΠΕ61 έχουν δεχτεί κατάφορες αδικίες όλα αυτά τα χρόνια είτε με το μη διορισμό τους είτε με την πρόταξη των μεταπτυχιακών με ελάχιστη ή και μηδενική προϋπηρεσία που συνέβαινε πριν δυο χρόνια. Τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει ισχύει για κανένα άλλο κλάδο. Σε όλους τους κλάδους η πρόσληψη και ο διορισμός γίνεται σύμφωνα με το βασικό πτυχίο. Σε κανένα κλάδο δεν προσλαμβάνεται κάποιος σύμφωνα με το μεταπτυχιακό. Θέλετε όμως η ειδική αγωγή να αποτελεί την εξαίρεση σε αυτό γιατί αυτός είναι ο κλάδος με τις ανοιχτές θέσεις και την επαγγελματική αποκατάσταση. Όταν μιλάμε για ισοδυναμία «κύριοι» να μιλάμε με αλήθειες. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΠΤΥΧΙΟ ΟΠΩΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ. Αν το Υπουργείο θέλει ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΔΙΚΙΑ, όπως ισχυρίζεται, τότε να ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕ71 & 61 ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ. Και η έλλειψη διορισμών στον κλάδο μας δεν είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, καθώς προϋπήρχε αυτής. Είναι αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης και των συμφερόντων από τα οποία τρέφονται τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις.
Διάβασα ορισμένα σχόλια με κάποιους να αναφέρουν τις αρνητικές τους εμπειρίες από εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ71 & 61, άλλους που παρουσιάζονται ως γονείς παιδιών με αναπηρία να ισχυρίζονται πως δεν έμειναν ικανοποιημένοι και πως ο δάσκαλος γενικής ή της παράλληλης χωρίς εξειδίκευση ήταν καλύτερος και, το ακόμα πιο τραγικό, κάποιον που υποτίθεται πως είναι δάσκαλος ΠΕ71 να διατυμπανίζει την ανεπάρκειά του και να δηλώνει την υπεροχή των γενικών δασκάλων έναντι των ΠΕ71 & 61. ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ!!! ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΤΕ ΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ! Και αν θα μπορούσε κάποιος αφελής να δεχτεί τα σχόλια αυτά ως αληθή, τότε έχω να τον πληροφορήσω πως σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν ικανοί και ανίκανοι. Ας μην αρχίσουμε και εμείς να μιλάμε για την ανικανότητα και τα παιδαγωγικά εγκλήματα που έχουν διαπράξει ορισμένοι δάσκαλοι γενικής αγωγής γιατί η δημόσια διαβούλευση δεν φτιάχτηκε για ξεκατίνιασμα. Όσο για τον ΠΕ71, αν πραγματικά είναι αυτός που δηλώνει, του προτείνω να αλλάξει επάγγελμα. Το κράτος οφείλει να έχει αντικειμενικά κριτήρια. Και αυτό είναι το βασικό πτυχίο όπως σε όλους τους κλάδους. Όπως γίνεται και στο εξωτερικό, που προανέφερα.
Πολλοί μπορεί να ισχυριστούν πως είναι ικανοί ή και καλύτεροι από έναν δάσκαλο ειδικής αγωγής ΠΕ71 & 61 στην εκπαίδευση παιδιών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Βέβαια αυτό μπορεί να γίνεται άνετα σε μια χώρα που ότι δηλώσεις είσαι. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να ανακαλύψουμε την ικανότητα ή την ανικανότητά τους. ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ, ΑΔΙΑΒΛΗΤΗ ΚΑΙ ΕΤΗΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!! ΣΕ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ!!! ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΕΙ ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΝΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΛΙ ΒΡΕΘΕΙ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΝΑ ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ. Αξιολόγηση όμως από επιτροπή που θα αλλάζει ετήσια και που δεν θα εμπλέκεται σε μεταπτυχιακά και σεμινάρια ψάχνοντας πελάτες μέσω της αξιολόγησης ούτε από σχολικούς συμβούλους που υποτιμούν την ακαδημαϊκή γνώση και υποστηρίζουν πως η αγάπη είναι αρκετή για να διδάξεις τα παιδιά. Ας δημοσιεύσουν, αν τολμούν, αυτές τους τις απόψεις σε διεθνή περιοδικά να γίνουν το ανέκδοτο της επιστημονικής κοινότητας. Θα ήθελα πολύ να δω τότε ποιος θα τολμούσε να αναλάβει να εκπαιδεύσει μαθητές με αναπηρία και ε.ε.α. χωρίς να διαθέτει τις απαιτούμενες γνώσεις, έχοντας το φόβο της αξιολόγησης και της απόλυσης