Άρθρο 33 Ιδιωτικές Μονάδες Ημερήσιας Νοσηλείας

1. Επιτρέπεται η ίδρυση και λειτουργία Ιδιωτικών Μονάδων Ημερήσιας Νοσηλείας για την εκτέλεση χειρουργικών και επεμβατικών πράξεων για τις οποίες δεν απαιτείται, σύμφωνα με τα επιστημονικά δεδομένα, γενική, ραχιαία ή επισκληρίδιος αναισθησία και νοσηλεία πέραν της μίας ημέρας. Η Ιδιωτική Μονάδα Ημερήσιας Νοσηλείας μπορεί να λειτουργεί είτε αυτοτελώς, είτε σε συνεργασία με φορείς Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας ή ιδιωτικές κλινικές.

2. Με Προεδρικό Διάταγμα, που εκδίδεται μετά από πρόταση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και γνώμη του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕΣΥ) ορίζονται οι όροι, οι προϋποθέσεις  και οι τεχνικές προδιαγραφές για τη λήψη άδειας και λειτουργίας, καθώς και ο απαραίτητος επιστημονικός και λοιπός εξοπλισμός, το επιστημονικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό, η διαδικασία, τα απαιτούμενα δικαιολογητικά και οι έλεγχοι για τη χορήγηση άδειας και λειτουργίας, καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια, ακόμα και με τροποποίηση των ισχυουσών διατάξεων για τα νομικά πρόσωπα του εμπορικού και αστικού δικαίου.

3. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης ρυθμίζονται θέματα που αφορούν τη σύναψη συμβάσεων των Ιδιωτικών Μονάδων Ημερήσιας Νοσηλείας με ασφαλιστικούς οργανισμούς, την κοστολόγηση των παρεχομένων υπηρεσιών, καθώς και οποιαδήποτε άλλη σχετική λεπτομέρεια.

  • 25 Σεπτεμβρίου 2011, 16:49 | Βελιμεζης Γεωργιος

    Υπαρχουν Μοναδες Ημερησιας Νοσηλειας στον Δημοσιο Τομεα; Αν οχι,γιατι δεν υπαρχουν;

  • 21 Σεπτεμβρίου 2011, 20:51 | Μπαργιώτας Κων/νος

    θα ηταν ευχής εργο να οργανωθούν ανεξαρτητες, πραγματικές μοναδες ημεερησιας νοσηλίας και στα δημόσια νοσοκομεία. Κοστιζουν λιγο, κανουν οικονομια ανα περιστατικό και κλιμακας.

  • 20 Σεπτεμβρίου 2011, 04:48 | Ιωάννης Ζαχάρος

    Η ίδρυση ιδιωτικών μονάδων ημερήσιας νοσηλείας φοβάμαι ότι θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τα ασφαλιστικά ταμεία, με δεδομένο ότι οι ήδη υπάρχοντες ιδιωτικοί φορείς παροχής υγείας είναι υπέρμετροι για τις ανάγκες του συστήματος.
    Στους ήδη υπάρχοντες ιδιωτικούς παροχούς υγείας, οι μικροεπεμβάσεις που δεν απαιτούν νοσηλεία (π.χ. επεμβάσεις καταρράκτη) συνοδεύονται από νοσηλεία (συνήθως εικονική) προκειμένου να καλύψουν το κόστος τα ασφαλιστικά ταμεία, με αποτέλεσμα τα τελευταία να επιβαρύνονται με νοσήλεια άνευ λόγου και αιτίας.
    Το πρόβλημα θα μπορούσε να λυθεί με το να αποφασιστεί να καλύπτουν τα ασφαλιστικά ταμεία το κόστος των «κλινικών ημέρας» για να αποφευχθούν τα έξτρα νοσήλεια και δε χρειάζεται να ιδρυθούν νέοι ιδιωτικοί φορείς.
    Επιπρόσθετα, θα ήταν σκόπιμο να αρχίσουν τα ασφαλιστικά ταμεία να λειτουργούν με τους κανόνες των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών: όταν ένας ασθενής αποφασίζει να αναζητήσει ιατρική βοήθεια σε ιδιωτικούς φορείς θα πρέπει να αναλαμβάνει το κόστος της νοσηλείας του και, εκ των υστέρων, οι ελεγκτές γιατροί των ασφαλιστικών φορέων να μελετούν το φάκελο του ασθενή και να αποφασίζουν για το ποια έξοδα είναι απαραίτητα και ποια περιττά. Το οικονομικό όφελος από μία τέτοια τακτική θα ήταν πολύ πολύ μεγάλο.
    Με εκτίμηση!

  • ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ Η ΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΕΝΕΡΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΑΥΤΕΣ ΝΑ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΤΩΝ ΔΟΜΩΝ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ. ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΕ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ!