Άρθρο 30 Πανεπιστημιακοί ιατροί

1. Στο άρθρου 9 του ν. 2889/2001 (37 Α΄), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του ν. 3868/2010 (Α’ 129), στην παράγραφο 8, όπως αντικαταστάθηκε από την παράγραφο 1 του άρθρου 62 του ν.3918/2011 (31 Α΄), το δεύτερο εδάφιο διαγράφεται.

2. Η παράγραφος 2 του άρθρου 11 του ν. 2889/2001, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του ν. 3868/2010 (Α’ 129), αντικαθίσταται ως εξής: «Οι πανεπιστημιακοί ιατροί που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε πανεπιστημιακές κλινικές, εργαστήρια ή μονάδες, που είναι εγκατεστημένες σε νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ. επιτρέπεται να διατηρούν ιδιωτικό ιατρείο, εφόσον συμμετέχουν στην ολοήμερη, πέραν του τακτικού ωραρίου λειτουργία του νοσοκομείου τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα εκτός των ημερών εφημερίας.».

3. Τα δύο πρώτα εδάφια της παραγράφου 4 του άρθρου 11 του ν. 2889/2001 όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του ν. 3868/2010 (Α’ 129), αντικαθίστανται ως εξής: «Οι πανεπιστημιακοί ιατροί που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε πανεπιστημιακές κλινικές, εργαστήρια ή μονάδες, που είναι εγκατεστημένες σε νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ. επιτρέπεται να παρέχουν υπηρεσίες, με οποιαδήποτε σχέση, περιλαμβανομένης και αυτής του συμβούλου, σε ιδιωτικές κλινικές ή σε ιδιωτικό διαγνωστικό ή θεραπευτικά εργαστήρια και γενικότερα σε κάθε είδους ιδιωτικές επιχειρήσεις, που παρέχουν ή καλύπτουν ασφαλιστικά υπηρεσίες υγείας, καθώς και να εγκαθιστούν ιδιωτικά ιατρεία ή ιατρικά μηχανήματα εντός των παραπάνω ιδιωτικών φορέων, εφόσον συμμετέχουν στην ολοήμερη, πέραν του τακτικού ωραρίου λειτουργία του νοσοκομείου τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα εκτός των ημερών εφημερίας.»

4. Στην περίπτωση αυτή οι μόνιμοι πανεπιστημιακοί ιατροί φορολογούνται για τα εισοδήματά τους που προκύπτουν από τη λειτουργία των ιδιωτικών ιατρείων τους με ετήσιο ειδικό φόρο χ.000 ευρώ.

  • 28 Σεπτεμβρίου 2011, 20:39 | Αγγελάκης Χρήστος

    Σαν γιατρος του ΕΣΥ μετά από 32 χρονια συνεχίζω να κάνω 4-5 πλήρεις ενεργείς εφημερίες ανά μήνα , να εκπαιδεύω ειδικευόμενους στην χειρουργική ακόμη και την νύχτα , αφου το νοσοκομείο δίνει χρόνο ειδικότητας . Άραγε ποιός πανεπιστημιακός με τα αντίστοιχα χρόνια υπηρεσίας κάνει αντίστοιχη εφημερία και ποιός έχει την υπομονή να εκπαιδεύσει νυχτιάτικα ,όπως άλλωστε είναι ο ρόλος του;
    Το μέτρο είναι απαράδεκτο και δημιουργεί άδικες ανισότητες και όλα τα άλλα είναι φιλοσοφίες για κουτόφραγκους

  • 27 Σεπτεμβρίου 2011, 08:05 | Κωνσταντίνος Σταμούλης

    Απλά, ΓΙΑΤΙ; Μήπως απλώς καλύτερα να κατευθυνθούμε προς την συμμετοχή όλων στη σωτηρία του δημόσιου συστήματος υγείας και μόνο προς αυτή;

  • 26 Σεπτεμβρίου 2011, 23:34 | SL

    Το ακαδημαϊκό έργο των πανεπιστημιακών ιατρών είναι ήδη πενιχρό, με αυτό το νομοσχέδιο θα γίνει απλά ανύπαρκτο. Τα υπουργεία Υγείας και Παιδείας θα έπρεπε να διασφαλίσουν ότι οι πανεπιστημιακοί είναι πρωτίστως Ακαδημαϊκοί Δάσκαλοι για τους φοιτητές και τους ειδικευόμενους. Και αυτό απαιτεί ΠΛΗΡΗ και ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ απασχόληση.

    Σπούδασα σε ιατρική σχολή της Ελλάδας και μετά το πτυχίο άλλα 3 χρόνια σε ιατρική σχολή δυτικής ευρώπης. Δυστυχώς η μέρα με τη νύχτα. Στην Ευρώπη οι πανεπιστημιακοί έχουν πολύ αξιόλογα βιογραφικά και απασχολούνται αποκλειστικά στο νοσοκομείο με ουσιαστικό κλινικό/ερευνητικό/διδακτικό έργο. Στην Ελλάδα η πλειοψηφία των πανεπιστημιακών ενδιαφέρεται για τα φράγκα και τους «πελάτες» που θα έρθουν με «βαλιτσάκι» στην εφημερία για εισαγωγή σε ρεζερβέ κρεβάτι. Επίσης θυμάμαι όταν συχνά πυκνά «χαλούσαν» τα μηχανήματα (πχ. αξονικός), οι ασθενείς προωθούνταν σε ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο του καθηγητή. Αυτά τα φαινόμενα δηλαδή πώς σκοπεύει να τα καταπολεμήσει ο φίλτατος υπουργός? Με το να προωθεί το ιδιωτικό ιατρείο των πανεπιστημιακών αντί να το καταργήσει τελείως?

    Ας μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας.

  • 26 Σεπτεμβρίου 2011, 22:22 | MARIANNA PAVLIDOU

    Συμφωνω με τους κυριους Τζουμη, Καραντανα, Τσαγκο κ dk

  • 26 Σεπτεμβρίου 2011, 22:28 | AAP

    Πριν από ένα μήνα ψηφίστηκε ο νόμος για τα πανεπιστήμια με 250 ψήφους. Σύμφωνα με αυτόν επιτρέπεται η άσκηση ελεύθερου επαγγέλματος από τους πανεπιστημιακούς για λόγους που δεν είναι ανάγκη να αναφερθούν εδώ αλλά τους γνωρίζουν όλοι. Τώρα επιχειρείται αλλαγή για τους πανεπιστημιακούς ιατρούς μόνον σε νόμο του υπουργείου υγείας. Εγώ σε ποιό νόμο πρέπει να υπακούσω σε αυτόν του παιδείας με πλειοψηφία 250 ψήφων ή σε αυτόν του υγείας που θα ψηφιστεί με 153 ψήφους. Με ποιά λογική το μέλος ΔΕΠ νομικής είναι σε διαφορετική θέση από το μέλος ΔΕΠ ιατρικής. Απόλυτη σχιζοφρένεια.

  • 25 Σεπτεμβρίου 2011, 15:57 | Βελιμεζης Γεωργιος

    Oι Πανεπιστημιακοι συναδελφοι πρεπει να υπηρετουν το απογευματινο Ιατρειο με τους ιδιους ακριβως ορους που το υπηρετουν και οι ιατροι του ΕΣΥ.

    Η αποκαρδιωτικη κατασταση που εχει περιελθει η οικονομια της Πατριδας μας ισως να επιβαλλει να δουμε με αλλο ματι το Απογευματινο Ιατρειο: να διενεργειται εθελοντικα και ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ με κυριο σκοπο την ΠΡΟΛΗΨΗ: αν ενα νοσημα διαγνωσθει στην αρχη του (πχ καρκινος μαστου,σακχαρωδης διαβητης) θα κοστισει πολυ λιγοτερο συνολικα στην κοινωνια παρα οταν θα φθασει κανεις να θεραπευει κατ ευθειαν τις επιπλοκες του!!!!Το ιδιο βεβαια ισχυει και για τα πρωινα ιατρεια.

  • 24 Σεπτεμβρίου 2011, 22:50 | d k

    Το νέο νομοσχέδιο προσφέρει «γη και ύδωρ» στους Πανεπιστημιακούς γιατρούς. Τους δίνει την δυνατότητα να ανταγωνιστούν ευθέως τους συναδέλφους τους στα ιδιωτικά νοσηλευτικά ιδρύματα, εκμεταλευόμενοι την ιδιότητα τους και το κύρος τους στην ελληνική κοινωνία και ενδεχομένως την δυνατότητα εξυπηρέτησης του ασθενούς και μέσα στο δημόσιο σύστημα. Τα προσκόμματα του τύπου συμμετοχής για 2 ημέρες την εβδομάδα στην ολοήμερη λειτουργία του δημοσίου νοσοκομείου μάλλον θα αποβούν φαινομενικά, γιατί μπορούν να ξεπεραστούν με ποικίλους τρόπους. Κατ’ αρχήν, για πόσες ώρες την ημέρα μιλάμε; Μισή; 2-3 μμ;

    Αλλά η κύρια αποστολή των Πανεπιστημιακών γιατρών είναι η προαγωγή της βιοϊατρικής έρευνας. Για τον σκοπό αυτό προφανώς χρειάζεται αφοσίωση και χρόνος. Το νέο νομοσχέδιο αντιθέτως τους προτείνει να ιδιωτεύσουν και να κυνηγήσουν τον πλουτισμό, πιθανώς παραμελώντας τις ακαδημαϊκές τους υποχρεώσεις. Όταν για παράδειγμα ένας Πανεπιστημιακός γιατρός νοσηλεύει αρκετούς ασθενείς ως θεράπων ή έχει κανονίσει διάφορα χειρουργεία σε ιδιωτικά νοσοκομεία, πως θα ασχοληθεί με την διδασκαλία των φοιτητών, την επίβλεψη των μεταπτυχιακών φοιτητών, την εκπόνηση ερευνητικών προτάσεων και προγραμμάτων ή έστω την παρακολούθηση των επιστημονικών εξελίξεων του κλάδου του;

    Για να διασφαλιστεί το ακαδημαϊκό έργο, θα πρέπει και η σιγουριά της ακαδημαϊκής θέσης να αρθεί, και το νέο σύστημα αξιολόγησης να είναι ουσιαστικό. Όχι δηλαδή κάποιοι που με κάποιο τρόπο πήραν μια θέση να «λυμαίνονται» ολόκληρους επαγγελματικούς κλάδους για μια ζωή χωρίς να αξίζουν!

    Επειδή οι ιατροί είναι σήμερα πάρα πολλοί στη χώρα, χρειάζεται μεγάλη προσοχή στην οριοθέτηση των επαγγελματικών τους σχέσεων και δικαιωμάτων, γιατί είναι ορατός ο κίνδυνος για κάποιες ομάδες γιατρών και ιδιαίτερα για τους νέους να «πεινάσουν» ή έστω να εξασκήσουν ένα επάγγελμα με τρόπο ουσιαστικά απαξιωτικό (π.χ., ως εσσαεί βοηθεί των μεγαλογιατρών)!

    Και με τα δεδομένα αυτά για τους Πανεπιστημιακούς γιατρούς, τί να πει μετά κανείς και στους γιατρούς του ΕΣΥ; Γιατί και αυτοί να μην έχουν ανάλογες δυνατότητες; Τότε οι ιδιώτες θα πιέζονταν σημαντικά. Εκτός και αν αποκτήσουν και αυτοί δυνατότητα νοσηλείας ασθενών και εκτέλεσης ιατρικών πράξεων στα δημόσια νοσοκομεία και το σύστημα «ανοίξει» για τα καλά επί ίσους όρους!

    Ας όψεται η Πολιτεία που έχει οδηγήσει στον ιατρικό πληθωρισμό – ιατρικό προλεταριάτο, με συνέπεια φαινόμενα διαστρέβλωσης στην άσκηση του επαγγέλματος. Γιατί τι θα πεί κανείς σε κάποιον που έχει μοχθήσει την μισή του ζωή και συνεχίζει να μοχθεί για να κάνει ένα επάγγελμα – λειτούργημα;

  • 22 Σεπτεμβρίου 2011, 15:19 | ΗΓ

    Η διάταξη αυτή είναι πολυ σωστή μια και δίνει το δικαίωμα στους πανεπιστημιακούς ιατρούς να ασκούν Ελευθέριο επάγγελμα όπως όλοι οι υπόλοιποι πανεπιστημιακοί καθηγητές .
    Εφόσον αυτο νομιμοποιείται ,δίνει τη δυνατότητα στους γιατρούς να δουλεύουν νόμιμα και να φορολογούνται -σε αντίθεση με ότι συμβαίνει μέχρι σήμερα όπου ο μόνος τρόπος αμοιβής είναι παράνομος .
    Επιπλέον οι πανεπιστημιακοί υποχρεώνονται να δουλέψουν και στα πλαισια της ολοημερης λειτουργίας του νοσοκομείου. Αυτο θα αποφέρει πολλά κέρδη στα νοσοκομεία , κάτι αναγκαίο για την συνέχιση της λειτουργίας τους .
    Έτσι άλλωστε λειτουργούν και στην Αγγλία και σε όλες σχεδόν τις χώρες τις Ευρώπης ,όπου όλοι οι νοσοκομείακοι γιατροί έχουν δικαίωμα και ιδωτικου ιατρείου αλλα και ιδιωτικών χειρουργειων,εξετάσεων και αλλων ιατρικων πραξεων ,στα δημόσια νοσοκομεία κατα τις απογευματινές ώρες.

  • 22 Σεπτεμβρίου 2011, 11:45 | Ιωάννης Παΐζης

    Για ποιο λόγο να έχουν ιδιωτικά ιατρεία οι πανεπιστημιακοί γιατροί και όχι οι γιατροί του ΕΣΥ;
    Ή θα έχουν όλοι ή δεν θα έχει κανένας.

  • 22 Σεπτεμβρίου 2011, 11:24 | Διονυσιος Τσαγκος

    Προτου τους δωσετε αυτη τη δυνατοτητα καντε πρωτα εναν εξονυχιστικο ελεγχο στο ποθεν εσχες των πανεπιστημιακων γιατρων. Τα φακελακια και οι μιζες απο ιατρικα υλικα που εχουν καρπωθει οι συγκεκριμμενοι γιατροι τα τελευταια 10 (τουλαχιστον) χρονια εχουν γινει αμυθητη προσωπικη περιουσια για τη μεγαλη πλειονοτητα αυτων των ανθρωπων που δε μπορει να δικαιολογηθει ουτε κατ ελαχιστο απο τις νομιμες και φορολογημενες αμοιβες τους απο τα πανεπιστημια. Το ιδιο φυσικα ισχυει κκαι για την πλειονοτητα των γιατρων του ΕΣΥ. ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΔΟΕ ολων των γιατρων που δουλευουν στα δημοσια νοσοκομεια θα αποκαλυψει τεραστια ποσα μαυρου χρηματος που περα απο τα φακελακια που επιβαρυναν τους ασθενεις το μεγαλο μερος προερχεται απο ΜΙΖΕΣ που επιβαρυναν επι χρονια τα ασφαλιστικα ταμεια , δηλαδη ολους τους φορολογουμενους. Ας επιστρεψουν πρωτα αυτα που εχουν ΠΑΡΑΝΟΜΑ καρπωθει ολα αυτα τα χρονια και μετα ευχαριστως να ανοιξουν ιατρεια και οι πανεπιστημιακοι, γιατι αλλιως κοροιδευετε τον κοσμο ασυστολα (για να μην αναφερθω στα προσφατα μετρα του κου Βενιζελου γιατι τοτε μιλαμε για προκληση). Σας κανω και προχειρο υπολογισμο: 5000 γιατροι χ 3000 (το minimum) μαυρα το μηνα χ 12 μηνες χ 10 χρονια μας κανουν 1,8 ΔΙΣ ευρω!!! (οσο κερδιζετε με την εκτακτη φετος) Παρεπιπτοντως τι εγινε με τους γιατρους με τα εκατομμυρια κατεθεσεων που ειχατε ανακοινωσει περισυ????

  • 20 Σεπτεμβρίου 2011, 19:56 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

    Νομίζω , ότι θα πρέπει να σταματήσει η διάκριση. Να ενισχυθεί ο ρόλος των γιατρών του ΕΣΥ και όχι των πανεπιστημιακών. Ο τίτλος (π.χ. πανεπιστημιακός) κάνει τον ασθενή, πιο επιρρεπή, υπόχρεο, υποτελή.Όσο πιο πολύ έχει ανάγκη το γιατρό, τόσο πιο εύκολα θα φτάσει και στο ιδιωτικό του ιατρείο.Η σχέση είναι άνιση, έτσι κι αλλιώς. Γιατί άραγε να μη φτάνει ο πρώτος και πολύ βασικός τίτλος του γιατρού; Ακούγεται ουτοπικό ,αλλά αυτό περνά από το μυαλό μου

  • 19 Σεπτεμβρίου 2011, 14:56 | Aπόστολος Καραντάνας

    Στο άρθρο 30.4 αναφέρεται η λέξη «μόνιμοι».
    Η λέξη αυτή πρέπει να αφαιρεθεί καθότι βάσει του νέου νόμου για τα ΑΕΙ, τα περισότερα μέλη ΔΕΠ είναι μη μόνιμοι και συνεπώς ακυρώνεται στην πράξη συνολικά το άρθρο.
    Επιπλέον πρέπει να ορισθεί ο επιπλέον ετήσιος ειδικός φόρος.

    Με τιμή

    Α. Καραντάνας
    Αν. Καθ. Ακτινολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης
    Δ/ντής Εργαστηρίου Ιατρικής Απεικόνισης Παν. Γεν. Νοσ. Ηρακλείου

  • 19 Σεπτεμβρίου 2011, 07:45 | Παύλος Τζούμης

    Νομιμοποιείτε τα ιατρεία των Πανεπιστημιακών ιατρών που λειτουργούσαν παράνομα όλα αυτά τα χρόνια, με αντάλλαγμα τη στήριξή τους στην ολοήμερη λειτουργία των Νοσοκομείων. Για να λειτουργήσει ένα Νοσοκομείο ως ολοήμερο, χρειάζεται προσωπικό και πολλές εργατοώρες παραπάνω, πράγμα το οποίο δεν μπορούν να προσφέρουν μόνο οι Πανεπιστημιακοί, οπότε η «συμφωνία κυρίων» θα πάει περίπατο. Επιπλέον,ποιος είναι αυτός ο ανιδιοτελής Πανεπιστημιακός Ιατρός που θα προτιμήσει να εξετάσει τον ασθενή στο Δημόσιο Νοσοκομείο εισπράττοντας μόνο την αμοιβή της απογευματινής επίσκεψης και δεν θα τον παραπέμψει στι ιδιωτικό ιατρείο τοο όπου το οικονομικό όφελος θα είναι πολλαπλάσιο? Αλλά βέβαια,αυτοί οι άνθρωποι κυκλοφορούν με Cayenne που «τρώνε» πολύ, πως να τα ταίσουν οι άμοιροι? Ελπίζω οι ιατρικοί σύλλογοι να αντιδράσουν μη χορηγώντας άδειες λειτουργίας στα υπό ίδρυση μαγαζιά των πανεπιστημιακών.

  • 18 Σεπτεμβρίου 2011, 21:29 | Μπαργιώτας Κων/νος

    Η νομιμοποίηση της λειτουργίας ιδιωτικών ιατρείων από τους Πανεπιστημιακούς παγιώνει την ύπαρξη γιατρών δύο ταχυτητων στα Πανεπιστημιακα νοσοκομεία , ειδικα σε αυτά της περιφέρειας. Οι γιατροί του ΕΣΥ παραμένουν έτσι οι ΜΟΝΟΙ γιατροί του Δημοσίου με σχέση Πλήρους και Αποκλειστικής απασχόλησης.(Υπενθυμίζω πως Στρατιωτικοί, Γιατροι των ταμείων και Πανεπιστημιακοί ειναι νομιμως Πλήρους αλλά όχι αποκλειστικής απασχόλησης).
    Στην αρχή του καλοκαιριού η απόπειρα του ΥΥΚΑ να καταργήσει το καθεστώς δουλοπαροικίας των γιατρών του ΕΣΥ προσέκρουσε στις φαιδρές αντιδράσεις ορισμένων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και στα γνωστά παλαιοκουμουνιστικά θεσφατα ορισμένων.
    Ετσι όπως διαμορφώνεται η πραγματικότητα με το παρόν σχέδιο όμως οι γιατροί του ΕΣΥ που υπηρετούν σε Παν Νοσοκομεία μετατρέπονται σε γιατρούς β κατηγορίας.Ο σαφής διαχωρισμός των εργαζόμενων γιατρών σε προνομιουχους και δουλοπάροικους και η σταθερή υποβάθμιση τουρόλου των ΕΣΥτων οδηγεί σε αδιεξοδο. Η καταργηση του καθεστώτος αποκλειστικής απασχόλησης ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ στα Πανεπιστημιακά νοσοκομεία τουλάχιστον ειναι επιτακτική ανάγκη ενω αναγκαία είναι και η εισαγωγη σαφων καθηκοντολογίων για όλους.
    Σε ότι αφορά το καθεστώς πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης γενικά, παρά την αρχική επιδίωξη του νομοθέτη και την εντύπωση που επικρατεί, στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν λειτούργησε ενάντια στη διαφθορά καιτο φακελάκι αλλά αντίθετα υπήρξε θερμοκήπιο αναπτυξης απίθανων πρακτικών καταλήστευσης τόσο των ασθενών όσο και του Δημοσίου από τους επιτήδιους. Παράλληλα εγκλώβισε εκατοντάδες άξιους και εντιμους γιατρούς σε μια αδιεξοδη καθημερινότητα οδηγώντας στην αδράνεια και την κακως εννοούμενη δημοσιουπαλληλική νοοτροπία. Όπως το συνόψισε ευστοχα ενας παλιός συνάδελφος: «Στο ΕΣΥ το συστημα σε υποχρεώνει με τον καιρό να επιλέξεις. ‘Η θα γίνεις λαμόγιο ή τουρίστας.»