Επιλογή 1

ΕΠΙΛΟΓΗ 1: Η χρήση συγκεντρωτικών δραστηριοτήτων αγορών μέσω κεντρικών αρχών αγορών θεωρείτε ότι θα πρέπει:
α) να καταστεί υποχρεωτική για την απόκτηση ορισμένων ειδών αγαθών ή/και υπηρεσιών ή/και έργων μέσω της πράξης ενσωμάτωσης των Οδηγιών ή
β) να επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια των αναθετουσών αρχών/αναθετόντων φορέων που θα μπορούν να επιλέξουν την τεχνική αυτή, εκτιμώντας, ανά περίπτωση, τις ειδικότερες περιστάσεις κάθε συγκεκριμένης σύμβασης προκειμένου να επιτευχθεί η καλύτερη δυνατή σχέση ποιότητας-τιμής (“value for money”);

Διευκρινίσεις: Ειδικότερες ρυθμίσεις για τις συγκεντρωτικές δραστηριότητες αγορών και τις κεντρικές αρχές αγορών , περιλαμβάνονται στα άρθρα 37 και 55 των Οδηγιών 2014/24 και 2014/25 αντίστοιχα. Παρόμοιες διατάξεις περιλαμβάνονται και στις ισχύουσες Οδηγίες 2004/18/ΕΚ και 2004/17/ΕΚ . Οι αναθέσεις δημοσίων συμβάσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση παρουσιάζουν έντονη τάση συγκέντρωσης της ζήτησης με στόχο την επίτευξη οικονομιών κλίμακας, με χαμηλότερες τιμές και κόστος συναλλαγής.
Στην ελληνική έννομη τάξη αναγνωρίζεται ο ρόλος των κεντρικών αρχών προμηθειών. Ειδικότερα, στο άρθρο 4 του ν. 4155/2013 (βλ. και άρθρο 21 του ν. 4281/2014) προβλέπεται ρητά ο ορισμός ως Εθνικών Κεντρικών Αρχών Προμηθειών της Γενικής Διεύθυνσης Κρατικών Προμηθειών της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου του πρώην Υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας (νυν Υπουργείο Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού) και της Επιτροπής Προμηθειών Υγείας του Υπουργείου Υγείας.

  • 22 Απριλίου 2015, 19:13 | Ελένη

    Μόνο το 2. Ομως δεν μπορώ να μην σχολιάσω ότι όπως τροποποιείται ο 4281 με τις διαβουλεύσεις, τα ΕΣΗΔΗΣ + ΚΗΜΔΗΣ αλλά & ο 4250 θα αποτρέπουν μικρές επιχειρήσεις να συμμετέχουν σε διαγωνιστικές διαδικασίες. Ηδη αυτό έχει επιτευχθεί, πόσες επιχειρήσεις, μέχρι και Α.Ε. γνωρίζουν για το ΚΗΜΔΗΣ & πόσες απ΄αυτές συμμετέχουν σε ηλεκτρονικούς διαγωνισμούς

  • 22 Απριλίου 2015, 12:45 | efthymisk

    Συμφωνώ με το παραπάνω σχόλιο

  • 17 Απριλίου 2015, 10:11 | Γρηγόρης Κυριακού

    Πιστεύω ότι θα πρεπει να υπάρχει ένας συγκερασμός των δύο σημείων (α καιβ). Σίγουρα μπορούν να επιτευχθούν οικονομίες κλίμακος. Όμως απαιτείται καλός προγραμματισμός (σίγουρα θα το θέλαμε όλοι)από ΌΛΕΣ τις πλευρές ώστε π.χ. να μην καθυστερούν διαγωνισμοί και μένουν φορείς χωρίς τα απαραίτητα.

    Επίσης η υποχρεωτικότητα του νόμου θα μπορούσε να αφορά μεγάλους φορείς ενώ να προβλεπεται διακριτική ευχέρεια για φορείς με μικρούς προϋπολογισμούς και λίγο προσωπικό σε συνδυασμό π.χ. με το αντικείμενο εργασίας του φορέα ώστε να υπάρχει ευελιξία.