Άρθρο 04: Ρύθμιση Άλλων Συνταξιοδοτικών Θεμάτων

1. Μετά το δεύτερο εδάφιο της παρ. 7 του άρθρου 19 του ν. 2084/1992 (ΦΕΚ 165 Α’) προστίθεται εδάφιο ως εξής :
«Οι διατάξεις του πρώτου εδαφίου δεν έχουν εφαρμογή για τα αναφερόμενα σε αυτές πρόσωπα, τα οποία κατά την 31-12-2012 είχαν συμπληρώσει 15ετή πλήρη πραγματική συντάξιμη υπηρεσία και το 65ο έτος της ηλικίας τους.»

2. α. Οι διατάξεις της παρ. 14 του άρθρου 8 του ν.2592/1998 (ΦΕΚ Α’ 57) έχουν ανάλογη εφαρμογή και για τις συντάξεις των συνταξιούχων του δημόσιου τομέα, όπως αυτός έχει οριοθετηθεί με τις διατάξεις της παρ. 6 του άρθρου 1 του ν.1256/1982 (ΦΕΚ 65 Α’), που χορηγούνται από τους Ασφαλιστικούς Οργανισμούς αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας.
β. Οι διατάξεις των περιπτώσεων α και β της παρ. 1 του άρθρου 11 του ν. 2592/1998 αντικαθίστανται ως εξής:
«α. Για την περίπτωση κύριας ή επικουρικής σύνταξης, ως το γινόμενο του συντελεστή του αναλογιστικού ισοδυνάμου επί του ποσού της μηνιαίας σύνταξης, που θα εδικαιούτο ο αιτών κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησής του στη Διοίκηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανεξάρτητα από τη συμπλήρωση των χρονικών προϋποθέσεων απονομής σύνταξης και επί τον αριθμό των ετησίως καταβαλλομένων, σύμφωνα με τη νομοθεσία του οικείου φορέα, μηνιαίων συντάξεων.
β. Για την περίπτωση εφάπαξ παροχής, ως το γινόμενο του συντελεστή του αναλογιστικού ισοδυνάμου επί του ποσού της εφάπαξ παροχής, που θα εδικαιούτο ο αιτών κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησής του στη Διοίκηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ανεξάρτητα από τη συμπλήρωση των χρονικών προϋποθέσεων απονομής της εφάπαξ παροχής.»
γ. Το τελευταίο εδάφιο της περίπτωσης β’ της παρ. 6 του άρθρου 18 του ν. 3865/2010 αντικαθίσταται από τότε που ίσχυσε ως εξής:
«Η κατά τα ανωτέρω αναγωγή διενεργείται από τον οικείο Οργανισμό Ασφάλισης και προκειμένου για περιπτώσεις που αφορούν ασφαλιστικά δικαιώματα κύριας σύνταξης και εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, από τις Διευθύνσεις Ελέγχου και Εντολής Πληρωμής της Υπηρεσίας Συντάξεων, κατά περίπτωση.»
δ. Οι διατάξεις των περιπτώσεων β’ και γ’ ισχύουν από 1-5-2004.

3. Οι διατάξεις του άρθρου 6 του ν. 2703/1999 (ΦΕΚ 72 Α’) έχουν εφαρμογή και για τον Πρόεδρο, τον Αντιπρόεδρο και τα μέλη της Επιτροπής Προμηθειών Υγείας του ν. 3580/2007 (ΦΕΚ 134 Α’). Σε περίπτωση που τα πρόσωπα του προηγούμενου εδαφίου πριν το διορισμό τους στις θέσεις αυτές δεν είχαν ασφαλισθεί σε οποιοδήποτε Ασφαλιστικό Οργανισμό κύριας ασφάλισης της Χώρας, συμπεριλαμβανομένου και του Δημοσίου, κατά τη διάρκεια της θητείας τους ασφαλίζονται υποχρεωτικά στο γενικό ασφαλιστικό σύστημα της Χώρας (Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ.).

4. Οι προθεσμίες του άρθρου 3 του ν. 3075/2002 (ΦΕΚ 297 Α’) για τα τέκνα θανόντος συνταξιούχου, τα οποία κατά το χρόνο γέννησης του συνταξιοδοτικού δικαιώματός τους ήταν ανάπηρα για την άσκηση κάθε βιοποριστικού επαγγέλματος κατά ποσοστό εξήντα επτά τοις εκατό (67%) και άνω, αυξάνονται στο διπλάσιο.
Δικαιώματα, που έχουν κριθεί και απορριφθεί, λόγω υποβολής του σχετικού αιτήματος εκπρόθεσμα, σύμφωνα με τις ανωτέρω διατάξεις του ν. 3075/2002, επανακρίνονται από τις αρμόδιες Διευθύνσεις Συντάξεων με βάση τις διατάξεις της περίπτωσης αυτής.

5. α. Το τελευταίο εδάφιο της παρ. 11 του άρθρου 6 του ν. 3865/2010, που προστέθηκε με τις διατάξεις της περ. α’ της παρ. 4 του άρθρου 2 του ν. 4002/2011 (ΦΕΚ 180 Α’), αντικαθίσταται ως εξής :
«Στις διατάξεις της περίπτωσης αυτής υπάγονται και όσα από τα πρόσωπα της παρ. 7 του άρθρου 19 του ν. 2084/1992 είχαν κατά την ανωτέρω ημερομηνία συμπληρώσει 15ετή πλήρη συντάξιμη υπηρεσία και το 65ο ή το 60ο έτος της ηλικίας τους, κατά περίπτωση, ανεξαρτήτως του χρόνου αποχώρησής τους από την Υπηρεσία.»
Δικαιώματα που έχουν κριθεί και απορριφθεί σύμφωνα με τις αντικαθιστάμενες διατάξεις επανακρίνονται μετά από αίτηση των ενδιαφερομένων από την αρμόδια Διεύθυνση Συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Τα οικονομικά αποτελέσματα αρχίζουν από την πρώτη του επομένου της υποβολής της αίτησης μήνα.
β. Οι διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 8 του ν. 3865/2010 αντικαθίστανται ως εξής:
«4. Οι διατάξεις των παρ. 1 και 2 δεν έχουν εφαρμογή για τα αναφερόμενα σε αυτές πρόσωπα, των οποίων το δικαίωμα γεννήθηκε πριν την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος νόμου.»
γ. Οι διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 10 του ν. 3865/2010 αντικαθίστανται ως εξής :
«1. α. Οι διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 63 του ν. 2676/1999 (ΦΕΚ 1 Α’), όπως ισχύουν, έχουν ανάλογη εφαρμογή και για τους εξ ιδίου δικαιώματος συνταξιούχους του Δημοσίου, συμπεριλαμβανομένων και όσων λαμβάνουν βουλευτική σύνταξη ή χορηγία, που εργάζονται εκτός του δημόσιου τομέα, όπως αυτός έχει οριοθετηθεί με τις διατάξεις της παρ. 6 του άρθρου 1 του ν. 1256/1982 (ΦΕΚ 65 Α’) ή αυτοαπασχολούνται, μη εφαρμοζομένων στις περιπτώσεις αυτές των διατάξεων της περ. β’ της παρ. 15 του άρθρου 2 του ν. 3234/2004 (ΦΕΚ 52 Α’).
Οι διατάξεις του προηγουμένου εδαφίου έχουν ανάλογη εφαρμογή και για τους εξ ιδίου δικαιώματος στρατιωτικούς συνταξιούχους, με εξαίρεση το όριο ηλικίας αναστολής καταβολής της σύνταξης, το οποίο, ειδικά για αυτούς, διαμορφώνεται στο 47ο έτος.
β. Ως αυτοαπασχολούμενος θεωρείται αυτός που ασκεί δραστηριότητα υπακτέα στην ασφάλιση του Οργανισμού Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών (Ο.Α.Ε.Ε.) ή του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων (Ε.Τ.Α.Α.), καθώς και αυτός, που με βάση τις οικείες διατάξεις του Κ.Φ.Α.Σ., υποχρεούται στην έκδοση στοιχείων απεικόνισης συναλλαγών.
γ. Οι διατάξεις του άρθρου αυτού δεν έχουν εφαρμογή για όσα από τα αναφερόμενα σε αυτές πρόσωπα συνταξιοδοτούνται με βάση τις διατάξεις των νόμων 1897/1990 (ΦΕΚ 120 Α’) και 1977/1991 (ΦΕΚ 185 Α’), καθώς και για όσα από αυτά λαμβάνουν πολεμική σύνταξη ή σύνταξη παθόντος στην υπηρεσία και εξ αιτίας αυτής.
Επίσης, οι ανωτέρω διατάξεις δεν έχουν εφαρμογή για όσους έχουν τέκνο ανίκανο για την άσκηση κάθε βιοποριστικού επαγγέλματος κατά ποσοστό εξήντα επτά τοις εκατό (67%) και άνω, καθώς και για τους πολύτεκνους, των οποίων το ένα τουλάχιστον τέκνο είναι ανήλικο ή σπουδάζει και υπό τις προϋποθέσεις της περ. δ’ της παρ.1 του άρθρου 5 του π.δ. 169/2007.
δ. Οι διατάξεις του άρθρου αυτού ισχύουν από την ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου αυτού για όσους συνταξιούχους αναλαμβάνουν εργασία ή αυτοαπασχολούνται από την ημερομηνία αυτή και μετά. Εάν έχουν αναλάβει εργασία ή αυτοαπασχολούνται πριν την ανωτέρω ημερομηνία, οι διατάξεις του άρθρου αυτού έχουν εφαρμογή από 1-1-2013.»
Οι διατάξεις της περίπτωσης αυτής έχουν εφαρμογή και για τα πρόσωπα που ασφαλίστηκαν για πρώτη φορά από 1-1-1993 και μετά σε οποιονδήποτε Ασφαλιστικό Οργανισμό κύριας ασφάλισης, συμπεριλαμβανομένου και του Δημοσίου. Οι διατάξεις των παρ. 4, 5 και 7 του άρθρου 16 του ν. 2084/1992 καταργούνται.

6. α. Στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 4024/2011 (ΦΕΚ 226 Α’) προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Ειδικά στις περιπτώσεις διαδοχικής ασφάλισης και υπό την προϋπόθεση ότι ο απονέμων φορέας είναι το Δημόσιο, για τα πρόσωπα των διατάξεων της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 33, το τμήμα σύνταξης του πρώτου εδαφίου της παρ. 4 του άρθρου 1 του ν. 3232/2004 (ΦΕΚ 48 Α’) καταβάλλεται ταυτόχρονα με αυτό του Δημοσίου, χωρίς την οριζόμενη από τις διατάξεις του εδαφίου β’ των διατάξεων αυτών μείωση. Ο συμμετέχων φορέας αποδίδει το αναλογούν ποσό στον απονέμοντα φορέα κατά το χρόνο συμπλήρωσης των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης, που ισχύουν κατά περίπτωση, με βάση τις οικείες διατάξεις της νομοθεσίας του.»
β. Οι διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4024/2011 αντικαθίστανται, από της έναρξης ισχύος τους, ως εξής:
«γ. Από την έναρξη ισχύος των διατάξεων του παρόντος νόμου, οι αναλογούσες ασφαλιστικές εισφορές για κύρια σύνταξη, επικουρική ασφάλιση και πρόνοια των προσώπων των προηγουμένων περιπτώσεων υπολογίζονται επί των ανωτέρω συντάξιμων αποδοχών.»
γ. Στο τέλος της περ. δ’ της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4024/2011 προστίθεται, από την έναρξη ισχύος τους, εδάφιο ως εξής:
«Οι διατάξεις της προηγουμένης παραγράφου και αυτής έχουν εφαρμογή για όσα από τα αναφερόμενα σε αυτές πρόσωπα υπάγονται στο ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό καθεστώς του Δημοσίου ή συνταξιοδοτούνται με βάση τις δημοσιοϋπαλληλικές διατάξεις.»
δ. Στο τέλος του προτελευταίου εδαφίου της παρ. 4 του άρθρου 6 του ν. 4024/2011 προστίθεται η φράση «χωρίς αυτό να δημιουργεί δικαίωμα υπαγωγής τους στις διατάξεις της περ. ι) της παρ. 2 του άρθρου 9 του π.δ. 169/2007.»
ε. Στο τέλος του δευτέρου εδαφίου της περ. δ’ της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 4051/2012 (ΦΕΚ 40 Α’) μετά τις λέξεις «και άνω» προστίθεται η φράση «καθώς και όσοι λαμβάνουν εξ ιδίου δικαιώματος πολεμική σύνταξη.».

7. Κατ εξαίρεση, η καταργούμενη με την περ. β’ της υποπαραγράφου β2 της παραγράφου Β του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 διάταξη της υποπερίπτωσης γγ) της περ. β) της παρ. 3 του άρθρου 56 του π.δ. 169/2007 εξακολουθεί να ισχύει μέχρι την 31-12-2013 για τα πρόσωπα της περ. γ’ της παρ. 1, καθώς και αυτά της παρ. 2 του άρθρου 33 του ν. 4024/2011.

8. α. Στο τέλος της περ. δ’ της παρ. 2 του άρθρου 1 της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου «Μέτρα ενίσχυσης των χαμηλοσυνταξιούχων», που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ 211 Α`) και κυρώθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου 1 του ν.2453/1997 (ΦΕΚ 4 Α`), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 25 του ν. 2592/1998 και το άρθρο 1 του ν. 2768/1999 (ΦΕΚ 273 Α’), προστίθεται περίπτωση ε’, ως εξής:
«ε. Διαμένουν μόνιμα στην Ελλάδα.»
β. Ειδικά για τους συνταξιούχους του Δημοσίου καταβάλλεται από 1-1-2012 ποσό ΕΚΑΣ τριάντα (30) ευρώ μηνιαίως, εφόσον πληρούν αθροιστικά τις παρακάτω προϋποθέσεις:
αα) Το συνολικό ετήσιο καθαρό εισόδημά τους από συντάξεις κύριες, επικουρικές, συμπεριλαμβανομένων και των μερισμάτων ή βοηθημάτων, καθώς και από μισθούς, ημερομίσθια και λοιπά επιδόματα, κυμαίνεται από 8.472,10 ευρώ μέχρι 9.200,00 ευρώ.
ββ) Το συνολικό ετήσιο οικογενειακό καθαρό εισόδημά τους δεν υπερβαίνει το ποσό των 13.500,00 ευρώ.
Τα παραπάνω ποσά αφορούν σε εισοδήματα, που δηλώθηκαν με τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος του οικονομικού έτους 2010, και δύνανται να αναπροσαρμόζονται με την κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 2768/1999.
γγ) Πληρούν όλες τις λοιπές προϋποθέσεις της παρ. 2 του άρθρου 1 της αναφερόμενης στην περίπτωση α’ Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, όπως ισχύει.
Κατά τα λοιπά, ισχύουν οι διατάξεις των άρθρων 1 και 2 της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της περίπτωσης α’.
γ. Από 1-1-2014, το πρώτο εδάφιο της περ. α’ της παρ. 2 του άρθρου 1 της αναφερόμενης στην περίπτωση α’ Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«α. Έχουν συμπληρώσει το 65ο έτος της ηλικίας τους.»
δ. Η Υποπαράγραφος Β6 της Παραγράφου Β του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 καταργείται.
ε. Οι διατάξεις της περίπτωσης δ΄ της υποπαραγράφου Β3 της παραγράφου Β΄ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 αντικαθίστανται ως εξής:
«Εξαιρούνται των ανωτέρω μειώσεων οι συνταξιούχοι του Δημοσίου, γενικά, καθώς και οι Ανάπηροι Πολέμου Αξιωματικοί Πολεμικής Διαθεσιμότητας, οι οποίοι είναι ανάπηροι με ποσοστό αναπηρίας ογδόντα τοις εκατό (80%) και άνω σύμφωνα με γνωμάτευση της Ανώτατης Στρατού Υγειονομικής Επιτροπής».

9. α. Μετά τη δημιουργία του Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ), με βάση τις διατάξεις του άρθρου 6 του ν. 3863/2010 (ΦΕΚ 115 Α’) για τη συνταξιοδότηση των προσώπων που υπάγονται στις διατάξεις των νόμων 1543/1985 (ΦΕΚ 73 Α’) και 1863/1989 (ΦΕΚ 204 Α’), οι αρμοδιότητες της Ειδικής Υγειονομικής Επιτροπής του άρθρου 6 του ν. 1976/1991 (ΦΕΚ 184 Α’) ασκούνται από την Ανωτάτη Στρατού Υγειονομική Επιτροπή.
β. Οι διατάξεις του άρθρου 3 του ν. 3075/2002 (ΦΕΚ 297 Α’) ως προς τις προθεσμίες για την άσκηση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος έχουν εφαρμογή και για όσους υπάγονται στις διατάξεις των ν. 1543/1985 και 1863/1989, καθώς και του Α.Ν. 1512/1950 (ΦΕΚ 235 Α’).

10. α. Υπάλληλος που αποχωρεί από την Υπηρεσία προκειμένου να συνταξιοδοτηθεί και, λόγω πλάνης περί τα πράγματα, δεν πληροί τους όρους και τις προϋποθέσεις για την άμεση καταβολή της σύνταξής του μπορεί να επανέλθει στην Υπηρεσία μετά από αίτησή του, η οποία υποβάλλεται στον φορέα, από τον οποίο αποχώρησε, εντός αποκλειστικής προθεσμίας τριών (3) μηνών από την ημερομηνία που φέρει το έγγραφο της αρμόδιας Διεύθυνσης Συντάξεων, το οποίο και τον πληροφορεί σχετικά.
β. Το χρονικό διάστημα από την αποχώρηση από την Υπηρεσία μέχρι την επαναφορά σε αυτή των προσώπων της προηγούμενης περίπτωσης δεν λογίζεται συντάξιμο και δεν καταβάλλονται αποδοχές για αυτό.

11. α. Οι διοριζόμενοι σε θέσεις μετακλητών υπαλλήλων δύνανται από την ημερομηνία του διορισμού τους να διατηρήσουν το ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό καθεστώς κύριας, επικουρικής ασφάλισης, πρόνοιας και υγειονομικής περίθαλψης στο οποίο υπάγονταν πριν από το διορισμό τους στις θέσεις αυτές και όλη η εφεξής υπηρεσία τους στη νέα τους θέση θεωρείται ότι διανύεται στο καθεστώς αυτό. Η διατήρηση του προηγούμενου του διορισμού τους ασφαλιστικού – συνταξιοδοτικού καθεστώτος γίνεται με ανέκκλητη δήλωσή τους, που υποβάλλεται στην Υπηρεσία ή στο Φορέα στον οποίο διορίζονται εντός τριών (3) μηνών από την ημερομηνία του διορισμού τους. Η ανωτέρω προθεσμία για όσους έχουν ήδη διορισθεί αρχίζει από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του νόμου αυτού.
β. Εφόσον τα ανωτέρω πρόσωπα δεν επιλέξουν την υπαγωγή τους στο ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό καθεστώς του Δημόσιου ή σε αυτό της παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 3865/2010, δεν οφείλουν οιασδήποτε μορφής εισφορά υπέρ του Μετοχικού Ταμείου Πολιτικών Υπαλλήλων.
γ. Η ασφαλιστική – συνταξιοδοτική τακτοποίηση των ανωτέρω υπαλλήλων από την ημερομηνία του διορισμού τους γίνεται σύμφωνα με τα οριζόμενα από τις οικείες διατάξεις του κάθε φορέα, λαμβανομένων υπόψη και των διατάξεων της περ. β’, με την απόδοση των ασφαλιστικών εισφορών που έχουν παρακρατηθεί στους αντίστοιχους φορείς κύριας και επικουρικής ασφάλισης του ασφαλιστικού καθεστώτος, που με τη δήλωσή τους έχουν επιλέξει οι υπάλληλοι αυτοί. Μετά την κατά τα ανωτέρω ασφαλιστική τακτοποίηση, τυχόν επιπλέον ασφαλιστικές εισφορές που έχουν παρακρατηθεί από 1-1-2012 και μετά υπέρ οποιουδήποτε φορέα αποδίδονται στους δικαιούχους.
δ. Οι αναλογούσες ασφαλιστικές εισφορές καταβάλλονται του μεν εργοδότη, όπου προβλέπεται, από το φορέα στον οποίο διορίζονται, του δε ασφαλισμένου από τους ίδιους.
ε. Οι διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 5 του ν. 2320/1995 (ΦΕΚ 133 Α’) έχουν εφαρμογή και για τους υπαλλήλους της παραγράφου αυτής.
στ. Οι διατάξεις των προηγούμενων περιπτώσεων δεν έχουν εφαρμογή για τους συνταξιούχους του Δημοσίου, που διορίζονται σε θέσεις μετακλητών υπαλλήλων, για τους οποίους οι αναλογούσες ασφαλιστικές εισφορές υπολογίζονται επί των αποδοχών της θέσης του μετακλητού.
ζ. Οι διατάξεις της παραγράφου αυτής ισχύουν για όσα από τα αναφερόμενα σε αυτές πρόσωπα υπηρετούν σε θέσεις μετακλητών υπαλλήλων κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του νόμου αυτού.

12. Οι συντάξεις όσων από τα πρόσωπα υπάγονται στα ειδικά μισθολόγια των παρ. 13 έως και 36 της υποπαραγράφου Γ1 της παραγράφου Γ του ν. 4093/2012 αναπροσαρμόζονται από 1-8-2012 οίκοθεν από τις αρμόδιες Διευθύνσεις Συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις διατάξεις αυτές σε συνδυασμό και με τις διατάξεις του π.δ. 169/2007. Ειδικά για την αναπροσαρμογή των συντάξεων όσων από τα ανωτέρω πρόσωπα έχουν αποχωρήσει από την Υπηρεσία από 1-7-2011 και μετά, λαμβάνονται υπόψη, μετά από σχετική αίτηση του ενδιαφερομένου και την προσκόμιση σχετικής διοικητικής πράξης της Υπηρεσίας, από την οποία αποχώρησε, και οι διατάξεις της παρ. 38 της υποπαραγράφου Γ1 της παραγράφου Γ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012.

13. α. Οι διατάξεις του πρώτου εδαφίου της παρ. 3 του άρθρου 1 του ν. 3075/2002 αντικαθίστανται ως εξής:
«3. Για την προσφορά ή όχι διακεκριμένων υπηρεσιών αποφαίνεται, με πλήρως αιτιολογημένη γνώμη, εννεαμελής Επιτροπή, η οποία συγκροτείται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, αποτελούμενη από έναν (1) Ακαδημαϊκό ως Πρόεδρο, με τον αναπληρωτή του, τέσσερις (4) προσωπικότητες των Γραμμάτων, των Τεχνών και των Επιστημών, έναν (1) υπάλληλο της Υπηρεσίας Συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, τον Προϊστάμενο της καθ’ ύλη αρμόδιας Διεύθυνσης του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, ο οποίος μπορεί να αναπληρώνεται από τον Προϊστάμενο του οικείου Τμήματος, και δύο (2) προσωπικότητες, αναλόγως των οκτώ (8) κατηγοριών λογοτεχνών και καλλιτεχνών της προηγούμενης παραγράφου, μετά από πρόταση των συλλογικών τους φορέων, σε όσες περιπτώσεις υπάρχει συλλογική εκπροσώπηση.»
β. Το δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 3075/2002 αντικαθίσταται ως εξής :
«Η σύνταξη αυτή είναι μηνιαία, απονέμεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, ο δε αριθμός των προτεινομένων δικαιούχων που πραγματοποιείται στο τέλος κάθε έτους από την εννεαμελή Επιτροπή της παρ. 3 του άρθρου 1 του ν. 3075/2002 δεν μπορεί να υπερβαίνει τους πέντε (5) ετησίως.»
γ. Οι περιπτώσεις α’, β’ και γ’ της παρ. 4 του άρθρου 1 του ν. 3075/2002 αντικαθίστανται ως εξής :
«α. Να έχουν συμπληρώσει το 67ο έτος της ηλικίας τους ή το 50ό έτος εφόσον έχουν καταστεί ανίκανοι για την άσκηση κάθε βιοποριστικού επαγγέλματος κατά ποσοστό ανικανότητας εξήντα επτά τοις εκατό (67%) και άνω. Η ανικανότητα κρίνεται με γνωμάτευση της Ανωτάτης του Στρατού Υγειονομικής Επιτροπής στην οποία παραπέμπεται ο αιτών από την αρμόδια Διεύθυνση του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού.
β. Να μη λαμβάνουν άλλη σύνταξη ίση ή μεγαλύτερη των επτακοσίων είκοσι (720) ευρώ από οποιονδήποτε δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα κύριας ή επικουρικής ασφάλισης.
γ. Ο μέσος όρος του εισοδήματος που έχει δηλωθεί συνολικά κατά τα τρία (3) προηγούμενα οικονομικά έτη από εκείνο που υποβάλλεται η αίτηση για συνταξιοδότηση να μην υπερβαίνει το ποσό των οκτώ χιλιάδων εξακοσίων σαράντα (8.640) ευρώ. Στο εισόδημα περιλαμβάνεται και αυτό που προκύπτει με βάση τις αντικειμενικές δαπάνες. Επίσης, να έχει δηλωθεί με την οικεία δήλωση φορολογίας εισοδήματος εισόδημα από την άσκηση της δραστηριότητας λογοτέχνη ή καλλιτέχνη σε ένα οποιοδήποτε οικονομικό έτος πριν τη συμπλήρωση του 60ού έτους της ηλικίας ή του 50ού για όσους έχουν καταστεί ανίκανοι.»
δ. Οι διατάξεις των περ. α’ και β’ της παρ. 5 του άρθρου 1 του ν. 3075/2002 αντικαθίστανται ως εξής :
«5. α. Η μηνιαία σύνταξη της παρ. 1 του άρθρου αυτού ανέρχεται στο ποσό των επτακοσίων είκοσι (720) ευρώ.
β. Σε περίπτωση που ο δικαιούχος λαμβάνει και άλλη σύνταξη μικρότερη των επτακοσίων είκοσι (720) ευρώ, η σύνταξη της παρ. 1 του άρθρου αυτού περιορίζεται τόσο, ώστε το άθροισμα των δύο συντάξεων να μην υπερβαίνει το ανωτέρω ποσό.»
Οι διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 5 του άρθρου 1 του ν. 3075/2002 καταργούνται.
ε. Οι διατάξεις της περ. β’ της παρ. 10 του άρθρου 1 του ν. 3075/2002 αντικαθίστανται ως εξής:
«β. Η σύνταξη της παρ. 1 δεν μεταβιβάζεται. Δικαιώματα, που έχουν κριθεί με βάση τις αντικαθιστάμενες με την περίπτωση αυτή διατάξεις, παραμένουν ισχυρά.»
στ. Οι διατάξεις της περ. α’ της παρ. 13 του άρθρου 1 του ν. 3075/2002 καταργούνται.
ζ. Αιτήσεις που εκκρεμούν κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου αυτού σε οποιοδήποτε στάδιο ενώπιον της Επιτροπής του άρθρου 1 του ν. 3075/2002 κρίνονται από την Επιτροπή αυτή μετά τη συγκρότησή της σύμφωνα με τις διατάξεις της περ. α’ της παραγράφου αυτής. Όσες αιτήσεις έχουν κριθεί από την προαναφερόμενη Επιτροπή μέχρι την προηγουμένη της ημερομηνίας δημοσίευσης του νόμου αυτού διαβιβάζονται στην αρμόδια Διεύθυνση Συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, η οποία και εξετάζει αυτές, λαμβανομένων υπόψη και των διατάξεων της παραγράφου αυτής. Το ίδιο ισχύει και για τις αιτήσεις που εκκρεμούν στην αρμόδια Διεύθυνση Συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
η. Από 1-1-2013 οι καταβαλλόμενες από το Δημόσιο στα ανωτέρω πρόσωπα συντάξεις αναπροσαρμόζονται οίκοθεν από την αρμόδια Διεύθυνση Συντάξεων, σύμφωνα με τις διατάξεις των περ. α’ και β’ της παρ. 5 του άρθρου 1 του ν. 3075/2002, όπως τροποποιημένες με τις διατάξεις της ανωτέρω περίπτωσης δ’ ισχύουν.
θ. Όλες οι καταβαλλόμενες κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου αυτού στα ανωτέρω πρόσωπα συντάξεις επανακρίνονται από την αρμόδια Διεύθυνση Συντάξεων και, εφόσον δεν πληρούται η προϋπόθεση της διάταξης της περ. β’ της παρ. 4 του άρθρου 1 του ν. 3075/2002, διακόπτεται η καταβολή τους.

14. Από 1-1-2013 ως ημερομηνία καταβολής των συντάξεων του Δημοσίου ορίζεται η τελευταία εργάσιμη ημέρα του προηγούμενου μήνα.

15. Οι διατάξεις των προηγούμενων άρθρων και αυτού εφαρμόζονται αναλόγως και για τους υπαλλήλους των Ο.Τ.Α. και των άλλων Ν.Π.Δ.Δ. που διέπονται από το ίδιο με τους δημοσίους υπαλλήλους συνταξιοδοτικό καθεστώς, είτε οι συντάξεις τους βαρύνουν το Δημόσιο είτε τους οικείους φορείς, καθώς και για το προσωπικό του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος και των υπαλλήλων των Ασφαλιστικών Ταμείων του προσωπικού των Σιδηροδρομικών Δικτύων που διέπονται από το καθεστώς του ν.δ. 3395/1955 (ΦΕΚ Α` 276), εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά στις επιμέρους διατάξεις.

Πλοήγηση στη Διαβούλευση

122 ΣχόλιαΆρθρο 01: Προκαταβολή Σύνταξης
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 02: Κατάργηση των Επιτροπών των Άρθρων 14 και 66 του π.δ. 169/2007Άρθρο 02: Κατάργηση των Επιτροπών των Άρθρων 14 και 66 του π.δ. 169/2007
10 ΣχόλιαΆρθρο 03: Τροποποίηση του π.δ. 169/2007
112 ΣχόλιαΆρθρο 04: Ρύθμιση Άλλων Συνταξιοδοτικών Θεμάτων
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 05: Διοικητικές διατάξειςΆρθρο 05: Διοικητικές διατάξεις
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 06: ΣκοπόςΆρθρο 06: Σκοπός
3 ΣχόλιαΆρθρο 07: Ορισμός
5 ΣχόλιαΆρθρο 08: Διαδικασία
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 09: ΕποπτείαΆρθρο 09: Εποπτεία
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 10: Κατάργηση ΔιατάξεωνΆρθρο 10: Κατάργηση Διατάξεων
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 11: Τροποποίηση του ν. 2628/1998Άρθρο 11: Τροποποίηση του ν. 2628/1998
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 12: Κατάργηση ΠροσαύξησηςΆρθρο 12: Κατάργηση Προσαύξησης
1 ΣχόλιοΆρθρο 13: Νομική Υποστήριξη Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων
4 ΣχόλιαΆρθρο 14: Θητεία
4 ΣχόλιαΆρθρο 15: Τήρηση Μητρώων
3 ΣχόλιαΆρθρο 16: Σύσταση Διεύθυνσης Έκτακτων Δημοσιονομικών Ελέγχων
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 17: Τροποποίηση διατάξεωνΆρθρο 17: Τροποποίηση διατάξεων
1 ΣχόλιοΆρθρο 18: Κατάργηση Διάταξης του ν. 3697/2008
4 ΣχόλιαΆρθρο 19: Έναρξη Ισχύος

Σχόλια « 1 2 3 »

7 Φεβρουαρίου 2013, 10:04 | KOSTAS

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΣΤΟ ΑΡ 4 <> ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ: ΟΤΑΝ Ο ΑΠΟΝΕΜΩΝ ΦΟΡΕΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΤΕΚΝΩΝ (ΔΙΑΔΟΧΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ) ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΑ ΦΟΡΕΑ (ΠΧ ΙΚΑ-ΤΣΕΑΠΣΓΟ)ΔΕΝ ΙΣΧΥΟΥΝ ΟΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΑΡ 6 ΤΟΥ Ν 3865/2010 (ΕΞΙΣΩΣΗ ΟΡΙΩΝ ΗΛΙΚΙΑΣ ΑΝΔΡΩΝ-ΓΥΝΑΙΚΩΝ)
ΠΑΡ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΦΑΝΗΚΕ ΟΤΙ ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ (ΕΚΤΟΣ ΟΓΑ-ΝΑΤ)ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ, ΚΑΙ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ Ο ΣΥΜΜΕΤΕΧΩΝ ΦΟΡΕΑΣ ΤΟ ΚΑΤΑΒΑΛΛΕΙ (ΤΟ ΠΟΣΟΝ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΛΟΓΕΙ)ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΠΟΥ ΧΟΡΗΓΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ ΤΗΝ ΚΑΤΩΤΕΡΗ ΣΥΝΤΑΞΗ, (ΠΧ 60 ΕΤΗ)ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΕΙΔΙΚΑ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ, ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΠΟΣΟΝ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΝΑ ΚΑΤΑΒΑΛΛΕΤΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ 52ου ΕΤΟΥΣ (2011)Η ΤΟΥ 55ου ΕΤΟΥΣ (2012),ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΠΟΝΕΜΩΝ ΦΟΡΕΑΣ.ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ ΑΡ 6 ΤΟΥ Ν 3865/2010(ΕΞΙΣΩΣΗ ΟΡΙΩΝ ΗΛΙΚΙΑΣ ΑΝΔΡΩΝ-ΓΥΝΑΙΚΩΝ)ΠΟΥ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙ 31-12-2010 25ΕΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΤΕΚΝΩΝ, 52 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΩ, ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΝΑ ΤΥΧΟΥΝ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΑΡ 6 ΤΟΥ Ν 3865/2010 ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΠΧ ΤΡΙΑ ΕΤΗ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΩΝ(ΛΟΓΩ ΔΥΟ ΤΕΚΝΩΝ), ΚΑΤΑΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ, (ΠΟΥ ΗΔΗ ΕΧΕΙ ΕΠΕΛΘΗ)ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΡΟΣΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΤΟΥΣ,ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΑΡ ΜΟΝΟΥ 3847/2010,(ΔΗΘΕΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙ 25ΕΤΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΚΛΠ)ΚΑΙ Ν 4002/2011 (ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΠΔ 169/2007,ΜΟΝΟ ΜΕΧΡΙ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ-ΑΝΑ ΕΡΜΗΝΕΥΩ ΣΩΣΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ). ΕΔΩ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ (ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΤΕΚΝΩΝ)ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΝΑ ΤΥΧΟΥΝ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΑΡ 6 ΤΟΥ Ν 3865/2010. ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΔΙΚΙΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΝΩ ΚΑΘΕ ΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ, ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΧ ΤΟ 2011 ΜΕ ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΧΡΟΝΟ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ 20 ΕΤΗ & ΜΕ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΑ ΤΡΙΑ ΕΤΗ ΑΠΟ ΔΥΟ ΤΕΚΝΑ & ΔΥΟ ΕΤΗ ΑΠΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΘΗΤΕΙΑ, ΣΥΝΟΛΟ 25, ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙ 31-12-2010 25ΕΤΙΑ, ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΡΟΥΝ ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ. ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΜΕΛΙΩΝΕΙ ΠΧ 25ΕΤΙΑ ΤΟ 2011 ΓΙΑ ΤΑ 52, ΑΝ ΘΕΛΗΣΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΞΑΓΟΡΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΠΧ ΤΡΙΑ ΕΤΗ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΩΝ(ΛΟΓΩ ΔΥΟ ΤΕΚΝΩΝ EXTRA ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ 4 ΕΤΩΝ ΤΟ 2011),ΔΥΟ ΕΤΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΘΗΤΕΙΑ, ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΡΟΣΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΤΟΥΣ,ΚΑΤΑΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ,ΙΣΧΥΕΙ ΤΟ ΕΞΗΣ ΠΑΡΑΔΟΞΟ-ΠΑΡΑΛΟΓΟ, ΟΤΙ ΣΕ ΠΑΡΑΠΕΜΠΟΥΝ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ ΠΡΙΝ 31-12-2010 ΚΑΙ ΧΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ.(ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΕΤΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΗΛΙΚΑ ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ Ν 4002/2011)ΕΝΩ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΕΤΩΝ ΑΠΟ ΣΠΟΥΔΕΣ ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ,ΔΕΝ ΣΕ ΠΑΡΑΠΕΜΠΟΥΝ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ.
ΕΠΙΣΗΣ ΟΙ ΤΡΙΤΕΚΝΟΙ (ΠΑΤΕΡΕΣ) ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΟΣΑ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΑ ΕΤΗ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΡΟΣΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΕΜΠΟΥΝ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ. ΑΥΤΟ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΑΥΤΗ Η ΕΞΑΙΡΕΣΗ;
ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ΕΧΟΥΝ <> ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΦΕΔΡΕΙΑΣ, ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑΣ, ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΛΠ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΩΘΕΙ Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΤΟΜΕΑΣ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ΤΙΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΑΡ 6 ΤΟΥ Ν 3865/2010, ΣΕ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ 25ΕΤΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΕΤΟΥΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ ΑΥΤΗΣ, ΚΑΤΑΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ (ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΕΣΟΔΑ ;)
ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗΤΕΡΕΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΠΟΥ ΘΕΜΕΛΙΩΝΟΥΝ 25ΕΤΙΑ 31-12-2010 ΜΕ Η ΧΩΡΙΣ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΑΠΟ ΔΥΟ ΑΝΗΛΙΚΑ ΤΕΚΝΑ, ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΠΕΡΑΝ ΤΙΣ 25ΕΤΙΑΣ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ (ΑΠΟ ΑΝΗΛΙΚΑ ΤΕΚΝΑ) ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΡΟΣΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΕΠΕΙΔΗ Η ΕΡΓΑΣΙΑ (ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ)ΤΗΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΠΙΠΟΝΗ, ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΗ ΚΛΠ, ΟΣΕΣ ΕΧΟΥΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΘΟΥΝ ΑΝΕΥ ΟΡΙΟΥ ΗΛΙΚΙΑΣ (ΚΑΤΩ ΤΩΝ 50 ΓΙΑ ΤΟ 2010)
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ ΕΦ ΟΣΟΝ ΤΙΘΕΤΑΙ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ,ΚΑΙ ΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΟΥΝ ΤΟΣΟ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΣΟ ΣΟΒΑΡΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΦΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ,ΝΑ ΛΑΒΕΤΕ ΣΟΒΑΡΑ ΥΠ ΟΨΗ ΣΑΣ ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ ΤΙΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ, ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
ΚΑΛΛΙΟ ΑΡΓΑ ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ
ΚΟΣΤΑΣ,ΜΑΡΙΑ
6 Φεβρουαρίου 2013, 23:23 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΙΤΣΑΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Δημόσιοι υπάλληλοι που παραπέμπονται στη δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή για κρίση ικανότητας (π.χ. μετά από ένα εγκεφαλικό) και λόγω της φυσικής ή σωματικής των ανεπάρκειας κρίνεται ότι θα πρέπει να απολυθούν (συνταξιοδοτηθούν), αντιμετωπίζουν τα ακόλουθα προβλήματα:
α) Το δυσάρεστο συμβάν αυτό καθ’ εαυτό,
β) Την συνήθως μικρή σύνταξη που τους αναλογεί -βάσει του απρόσμενα και πρόωρα διακοπέντος συντάξιμου χρόνου.
γ) Το γραφειοκρατικό μπλέξιμο -αν μέσα στην ατυχία τους – τυγχάνουν διπλοσυνταξιούχοι (π.χ. ιατροί Ε.Σ.Υ) και δικαιούνται και κάποιας ελαχίστης σύνταξης και από τον άλλο ασφαλιστικό τους φορέα. Στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει προηγουμένως να εξετασθούν και από τα ΚΕΠΑ για να λάβουν την ποσοτική πιστοποίηση της αναπηρίας των, προκειμένου να λάβουν την αναλογούσα αναπηρική σύνταξή των και από τον άλλο φορέα ασφάλισής των.

Δεδομένου ότι στα ΚΕΠΑ, ο χρόνος αναμονής φθάνει και ξεπερνάει αυτή τη στιγμή τους 12 μήνες, θα παρακαλούσα:
Να λάβετε υπόψη σας τα ανωτέρω και να μεριμνήσετε ώστε άτομα με αναπηρία που κρίνονται από μία τουλάχιστον υγειονομική επιτροπή (είτε δευτεροβάθμιος λέγεται αυτή, είτε ανωτάτη υγειονομική, είτε ΚΕΠΑ, να αξιολογούνται – αν απαιτείται – κατ’ απόλυτη προτεραιότητα και από οποιαδήποτε άλλη επιτροπή, ώστε να έχει νόημα η πρόβλεψή σας για «απονομή σύνταξης κατ’ απόλυτη προτεραιότητα», ειδάλλως να μην ισχύει για τις περιπτώσεις αυτές το 8/μηνο της προσωρινής σύνταξης, αλλά να παρατείνεται μέχρι λήψεως της συνολικής σύνταξης που δικαιούται ο παθών.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.
6 Φεβρουαρίου 2013, 20:03 | Ιωάννης Καπέλιος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Αξιότιμε κ. Υπουργέ,
σύμφωνα με το άρθρο 5 του Συντάγματος «Ο καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη…». Το Σύνταγμα λοιπόν κατοχυρώνει ΡΗΤΑ την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και την ελεύθερη συμμετοχή στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας.
Το δικαίωμα της εργασίας, ως κοινωνικό δικαίωμα θεμελιώνεται στο άρθρο 22 του Συντάγματος και αποβλέπει «…στην ηθική και υλική ανύψωση του εργαζόμενου…». Το δικαίωμα στην εργασίας, λοιπόν, όπως και η ελευθερία στην εργασία, στοχεύει στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και την ελεύθερη συμμετοχή στην κοινωνική, οικονομική αλλά και πολιτική ζωή του τόπου.
Οι περιορισμοί λοιπόν στους εργαζόμενους συνταξιούχους που προτείνονται με τη ρύθμιση της παραγράφου 5β, του άρθρου 4 δεν έχουν μόνο οικονομικές επιπτώσεις γι αυτούς, αλλά και άμεσο κοινωνικό και πολιτικό κόστος αφού τους θέτει στο περιθώριο.
Το 2004, σε ηλικία 53 ετών και μετά από 35 χρόνια πραγματικής στρατιωτικής υπηρεσίας ως αξιωματικός- πιλότος και μηχανικός Αεροσκαφών, η υπηρεσία με έκρινε ευδοκίμως τερματίσαντα την σταδιοδρομία μου και με έθεσε σε αυτεπάγγελτη αποστρατεία, δηλαδή αποστρατεύτηκα χωρίς την θέλησή μου.
Μετά την αποστρατεία μου, και σύμφωνα με την συνταξιοδοτική νομοθεσία, , μου απενεμήθη η προβλεπόμενη σύνταξη του στρατιωτικού, το ύψος της οποίας ορίστηκε σε συνάρτηση με τα χρόνια υπηρεσίας μου, των κρατήσεων που μου έγιναν στο μισθό μου κατά την ενεργό μου υπηρεσία και εν γένει με όλες τις προϋποθέσεις που θέτουν οι σχετικές συνταξιοδοτικές διατάξεις. Δηλαδή η απονομή και ο υπολογισμός της συντάξεώς μου, έγινε μετά από 35 χρόνια εργασίας, σύμφωνα με το νόμο και δεν μου χαρίστηκε απολύτως τίποτε.
Η αποστρατεία μου, στα 53 χρόνια της ζωής μου με υποχρέωσε ξαφνικά σε αδράνεια και με απέκλεισε από την ενεργό συμμετοχή στα δημόσια πράγματα, αλλά και στην κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου μου, ενώ αισθανόμουν ακόμη χρήσιμος και παραγωγικός, με πολύ ενέργεια και διάθεση για δημιουργία. Αποφάσισα λοιπόν σε αυτή την ηλικία να κάνω μια καινούργια αρχή, και αντί να περιφέρομαι ασκόπως, να διοχετεύσω την ενέργειά μου και τις εμπειρίες μου στη μελέτη της νομικής επιστήμης που πάντα με γοήτευε, και να φοιτήσω στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησα με βαθμό λίαν καλώς τον Αύγουστο του 2009.
Το Σεπτέμβριο του ιδίου έτους άρχισα την προβλεπόμενη από το νόμο 18μηνη άσκηση δικηγορίας σε γνωστό δικηγορικό Γραφείο του Βόλου. Τον Ιούνιο του 2011, μετά από επιτυχείς εξετάσεις,(1ος μεταξύ των δεκαπέντε ασκουμένων εκ Βόλου) στο Εφετείο της Λάρισας και την έκδοση του σχετικού ΦΕΚ από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, διορίστηκα δικηγόρος στο Πρωτοδικείο του Βόλου, χωρίς ποτέ να κάνω έναρξη δραστηριότητας ως δικηγόρος, εξ αιτίας των ξαφνικών εμποδίων που έβαζε ο αντισυνταγματικός κατά τη εκτίμησή μου νόμος 3865/2010, ο οποίος με υποχρέωνε να στερηθώ ένα σημαντικό ποσοστό της δεδουλευμένης και νόμιμα χορηγηθείσης συντάξεώς μου, στην περίπτωση που ασκούσα δικηγορία.
Σας ερωτώ κ. Υπουργέ των Οικονομικών, και δια μέσου εσάς, ερωτώ ολόκληρη την τριτοκομματική κυβέρνηση, όπως και το Νομοθετικό Σώμα που ψηφίζει αυτούς τους νόμους, γιατί με καταδικάζετε στην αδράνεια και στην διάψευση ενός ονείρου για το οποίο εργάστηκα επίμονα και σκληρά και δεν μου επιτρέπετε να το ζήσω;
Ποια είναι η βλάβη που θα προκαλέσω στο κοινωνικό σύνολο, ώστε να μου στερείτε τη νόμιμη και με πολύ κόπο και θυσίες αποκτηθείσα δυνατότητα να ασκήσω το λειτούργημα του δικηγόρου και να αισθανθώ ενεργό μέλος της κοινωνικής και πολιτικής ζωής του Βόλου, ως μάχιμος δικηγόρος; Η συνείδησή μου δεν μου επιτρέπει και δεν επιθυμώ να εργαστώ παράνομα και φοροδιαφεύγοντας σε κάποιο δικηγορικό Γραφείο και παρά τη δύσκολη εποχή, είμαι έτοιμος να αναλάβω το ρίσκο και να λειτουργήσω το δικό μου δικηγορικό Γραφείο, ικανοποιώντας μια θεμιτή φιλοδοξία μου.
Τέτοιοι περιορισμοί όπως αυτοί του ν. 3865/2010 που δυστυχώς διατηρούνται στην νέα ρύθμιση, δεν είναι συμβατές με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και προσιδιάζουν μόνο σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, διότι αντιστρατεύονται τον ανταγωνισμό και την ελεύθερη αγορά και επιπλέον είναι αντιπαραγωγικοί, αφού οι συνταξιούχοι, οι οποίοι εργάζονται αντί να κάθονται στα καφενεία, όχι μόνο δε βλάπτουν αλλά συνεισφέρουν στην οικονομία, και στα έσοδα του κράτους, δίνοντας δουλειά, ως αυτοαπασχολούμενοι σε κάποιους συμπολίτες μας και το εισόδημά τους από την εργασία τους, φορολογείται με αυξημένο συντελεστή, αφού αυτό προστίθεται στο ποσόν της σύνταξής τους.
Κατόπιν όλων αυτών των σκέψεων και την παράθεση προσωπικών πληροφοριών που αναγκάζομαι να δημοσιοποιήσω για πρώτη φορά, και με σκοπό την άρση των πρόδηλων αδικιών, αιτούμαι και σας προτείνω, να εξαιρεθούν από οποιασδήποτε περικοπές στη σύνταξή τους, οι αυτοαπασχολούμενοι συνταξιούχοι, οι οποίοι λαμβάνουν τη σύνταξη ως νόμιμο δικαίωμα και όχι ως δώρο, όπως αντιμετωπίζεται από την προτεινόμενη ρύθμιση της παραγράφου 5β, του άρθρου 4.
Μετά τιμής,
Ιωάννης Καπέλιος
Αντιστράτηγος ε.α.
6 Φεβρουαρίου 2013, 19:25 | ΚΩΤΣΟΥΛΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
NΠΔΔ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
Βαλτετσίου 42, Τ.Κ.: 106 81 Αθήνα FAX : 210 / 33.01.408
e-mail:chafartg@otenet.gr

Πληρ. Κ. Νανά Χούντα Αθήνα 31.01.2013
Τηλ. : 210 / 33.00.016, εσ. 103 Αριθ. Πρωτ.: 191

Προς τον Υπουργό Οικονομικών
κ. Γ. Στουρνάρα

Προς τον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών
κ. Χ. Σταϊκούρα

Προς τον Υφυπουργό Οικονομικών
κ. Μαυραγάνη\

Προς τον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας
κ. Ι.Βρούτση

ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ

Κύριοι της Κυβέρνησης
Για να υπηρετήσετε την «οικονομία σας» καταργείτε 25 συντάξεις το χρόνο, από τις 30 που δίνονται συνολικά στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων (ζωγράφων, γλυπτών, συγγραφέων, ποιητών, μουσουργών, συνθετών, λαϊκών καλλιτεχνών, κλπ 36 καλλιτεχνικών κλάδων) που αν και συνεισφέρουν στο κοινωνικό σύνολο με τη δημιουργία τους, αν και δώσανε όλη τους τη ζωή σε αυτό που λέτε εσείς «συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας», στον Πολιτισμό, τους καταδικάζετε στην απόλυτη ανέχεια, εφόσον είναι παντελώς ανασφάλιστοι οι περισσότεροι.

Ανέβηκε στη διαβούλευση κείμενο αλλαγής του νόμου 3075/2002, που είχε τροποποιηθεί με το νόμο 3620/2007, για τις «δια βίου συντάξεις», με το οποίο :
· Ο συνολικός Αριθμός συντάξεων περιορίζεται σε 5 από 30 ΣΥΝΟΛΙΚΆ και για τους 36 κλάδους.
· Τα όριο συνταξιοδότησης ανεβαίνει στο 67ο έτος αντί του 65ου.
· Το Ύψος της σύνταξης περιορίζεται στα 720 ευρώ. Αν ο συνταξιούχος έχει και δεύτερη, το άθροισμά τους δεν μπορεί να ξεπερνά τα 720 ευρώ.
· Καταργείται η μεταβίβαση μετά το θάνατο του καλλιτέχνη στη σύζυγο .
· Δύο Διοικητικοί υπάλληλοι του Υπ. Πολιτισμού και του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους συμμετέχουν στην επιτροπή καλλιτεχνικής κρίσης με δικαίωμα ψήφου (!!!) (με την ρύθμιση του 2007, συμμετείχε μόνο ένας από το Υπ. Πολιτισμού).
· Δεν είναι πλέον «τιμητικές» αφού απαιτείται ο μέσος όρος εισοδήματος κατά τα 3 προηγούμενα της αίτησης οικονομικά έτη να είναι 8640 (από 25000 ευρώ που λέει ο ως τώρα ισχύων νόμος). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι κανείς δεν θα μπορεί να παίρνει τη σύνταξη αν στοιχειωδώς τα προηγούμενα 3 χρόνια υποαπασχολείται ή εργάζεται, αφού πρέπει να αποδείξει ότι είναι άπορος.
· Επανέρχεται το να έχουν δηλώσει εισόδημα σε φορέα κύριας ασφάλισης ένα χρόνο πριν τα 67 ή 50 αντίστοιχα, με την ιδιότητα του καλλιτέχνη. Αυτό είναι καθαρά εισπρακτικό μέτρο αφού η καλλιτεχνική δράστηριότητα αποδεικνύεται από τον φάκελό τους προς κρίση και την εγγραφή τους στο ΕΕΤΕ.
· Οι Αιτήσεις που έχουν κριθεί και είναι στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους απονέμονται με τα νέα οικονομικά κριτήρια (εφόσον έχουν 8640 κατά μέσο όρο, έχουν δηλώσει εισόδημα τουλάχιστον ένα χρόνο σε φορέα κύριας ασφάλισης με την ιδιότητα του καλλιτέχνη, κλπ)
· Οι Συντάξεις που ήδη καταβάλλονται μειώνονται στα 720 ευρώ.

ΤΟ ΕΕΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΛΛΑΓΕΣ

Το ΕΕΤΕ, θα μιλούσε διαφορετικά για αυτές τις συντάξεις, εάν τόσα χρόνια είχε λυθεί το ασφαλιστικό -συνταξιοδοτικό των καλλιτεχνών, ιδιαίτερα των δημιουργών. Θα συζητούσαμε σε άλλη βάση με ποιους άλλους τρόπους η Πολιτεία θα μπορούσε να τιμήσει τους καλλιτέχνες, για να αποδοθεί Τιμή. Όμως σήμερα αυτές οι συντάξεις είναι ο μοναδικός πόρος ζωής για τους δημιουργούς που είναι παντελώς ανασφάλιστοι.
… Κύριοι της Κυβέρνησης
Αν και σας έχουμε κατ’ επανάληψη βομβαρδίσει με προτάσεις ζητώντας την αλλαγή του νόμου για τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις» και με το θέμα της καθολικής λύσης του ασφαλιστικού -συνταξιοδοτικού των καλλιτεχνών, για το οποίο έχουμε κατ’ επανάληψη καταθέσει πρόταση νόμου, προχωρήσατε στην εκπόνηση σχεδίου νόμου χωρίς ούτε να τις λάβετε υπ’ όψιν σας, ούτε να μελετήσετε και να συζητήσετε το θέμα με το ΕΕΤΕ που βάσει του νόμου 1218/81 είναι ως ΝΠΔημοσίου Δικαίου φορέας σύμβουλος της Πολιτείας σε ζητήματα των Εικαστικών Τεχνών και των δημιουργών τους. Επαναφέρετε σήμερα διατάξεις που υπήρχαν στο παρελθόν, και το ίδιο το Υπ. Οικονομικών εισηγήθηκε το 2007 την αλλαγή τους γιατί ήταν έξω από την πραγματικότητα των τεχνών.

Η πρότασή μας είναι η εξής:

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ
Για τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις»

Το Ε.Ε.Τ.Ε., ο φορέας των 5.500 περίπου εικαστικών καλλιτεχνών έχει συγκεκριμένες προτάσεις για σημεία του ν. 36 20 / 2007 τα οποία κατά τη γνώμη μας πρέπει να τροποποιηθούν, ώστε να λυθούν τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί τα τελευταία χρόνια.
Το συνταξιοδοτικό πρόβλημα των εικαστικών καλλιτεχνών εκκρεμεί για δεκαετίες.
Ο νόμος 36 20 / 2007 αρθρο 2, προβλέπει τη χορήγηση 30 συντάξεων για περισσότερους καλλιτεχνικούς κλάδους, από τους οποίους οι περισσότεροι – όσοι δηλαδή εργάζονται χωρίς εργοδότη– είναι παντελώς ανασφάλιστοι (εικαστικοί καλλιτέχνες, μουσικοσυνθέτες, μουσουργοί, λογοτέχνες, συγγραφείς, ποιητές, χορογράφοι και γενικώς δημιουργοί, που για αυτούς τόσο η πρόβλεψη για τη σύνταξη όσο και το βιβλιάριο υγείας που συνεπάγεται η σύνταξη, είναι ζήτημα επιβίωσης).
Το ΕΕΤΕ, θα μιλούσε διαφορετικά για αυτές τις συντάξεις, εάν τόσα χρόνια είχε λυθεί το ασφαλιστικό -συνταξιοδοτικό των καλλιτεχνών, ιδιαίτερα των δημιουργών που είναι παντελώς ανασφάλιστοι. Θα συζητούσαμε σε άλλη βάση με ποιους τρόπους η πολιτεία θα μπορούσε να τιμήσει τους καλλιτέχνες, Θα μπορούσαν να βρεθούν άλλοι τρόποι για να αποδοθεί Τιμή. Όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Ο νόμος 3620/11-12-2007 στην ουσία κατάργησε τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις» των καλλιτεχνών, αφού ο αριθμός 30 για όλους τους κλάδους είναι εξαιρετικά μικρός (αναφέρω ότι το 1996 το πλαφόν για αυτές τις συντάξεις ήταν 100).

Oι λεγόμενες «τιμητικές» συντάξεις που έχει θεσμοθετήσει από παλιά η Πολιτεία είναι μέχρι σήμερα ο μοναδικός πόρος ζωής για τους ανασφάλιστους ηλικιωμένους εικαστικούς καλλιτέχνες, αφού χρόνια όλες οι Κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και η προηγούμενη της ΝΔ, αρνούνται την θέσπιση καθολικής λύσης του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού. Στην πρόταση λύσης του ασφαλιστικού που προτείνει το ΕΕΤΕ, αρνούνται την υποχρέωση του Κράτους (που εκμεταλλεύεται και κερδίζει από τα έργα τέχνης και μετά το θάνατο του δημιουργού) να συμμετέχει συνεισφέροντας στο «μερίδιο του εργοδότη» καθώς επίσης αρνούνται να θεσμοθετήσουν την συνεισφορά στο «μέρος του εργοδότη» όλων όσων εμπλέκονται στην διακίνηση των έργων τέχνης (εμπόρων, μεσαζόντων κλπ) και κερδίζουν από αυτά… Στην πρόταση του ΕΕΤΕ προβλέπονται και οι πόροι για την χρηματοδότηση του συστήματος που προτείνεται, έτσι ώστε όλοι οι εικαστικοί καλλιτέχνες, όπως και κάθε εργαζόμενος, να δικαιούνται αξιοπρεπή γεράματα

Όλες οι προηγούμενες Κυβερνήσεις, τόσο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσο και η Ν.Δ, στη λύση του ασφαλιστικού- συνταξιοδοτικού των εικαστικών αντιπρότειναν πάντα την αυτασφάλιση, πράγμα που ο κλάδος μας έχει επανειλημμένα απορρίψει, καθώς και έχει πετύχει με αγώνες από το 1997 νομοθετική ρύθμιση που εξαιρεί τους εικαστικούς από την υποχρεωτική «ασφάλιση» (αυτασφάλιση) στο ΤΕΒΕ (σημερινό ΟΑΕΕ) γιατί αυτό θα έβαζε ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στην καλλιτεχνική δημιουργία αφού συνδέει την έννοια του καλλιτεχνικού εργαστηρίου και της έννοιας του καλλιτέχνη με την αγορά και αντιμετωπίζει την τέχνη ως εμπόρευμα.

Στο νόμο 36 20 / 2007 στο άρθρο 2, για τους καλλιτέχνες:
· προσδιορίζεται ότι ο αριθμός των συντάξεων δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 30 ετησίως για όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι συντάξεις ουσιαστικά έχουν καταργηθεί δεδομένου ότι καλλιτεχνικοί κλάδοι που αναφέρεται, υπερβαίνουν τους 35. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το 2010 από τους 38 εικαστικούς συνταξιοδοτούνται μόνο οι 8 και οι άλλοι , αν και υπερήλικες, παραμένουν ανασφάλιστοι, ενώ ο αντίστοιχος νόμος 2435/2006 προέβλεπε 30 συντάξεις ετησίως μόνο για τους εικαστικούς και συνολικά ως 100 συντάξεις το χρόνο, αριθμό που αν μια χρονιά δεν εξεντλούνταν, το υπόλοιπο μεταφερόταν και συναθροίζονταν στης επόμενης χρονιάς. .
· το ύψος της σύνταξης έχει μειωθεί «στο 50% του μηνιαίου βασικού μισθού του 1ου μισθολογικού κλιμακίου της κατηγορίας ΠΕ, όπως ισχύει κάθε φορά για τους δημοσίους πολιτικούς υπαλλήλους» από 80% που ήταν με τον παλιότερο νόμο.
· Ο νόμος ορίζει ότι σε περίπτωση θανάτου του δικαιούχου η σύνταξη μεταβιβάζεται μόνο στον επιζώντα σύζυγο (εφόσον αυτός δεν λαμβάνει άλλη σύνταξη η δεν έχει εισόδημα μεγαλύτερο του κατώτατου ορίου σύνταξης του δημόσιου, όπως αυτό ισχύει κάθε φορά.) αφήνοντας από έξω τα τέκνα ακόμα κι αν αυτά είναι ανήλικα!!!! –έξω από κάθε αίσθημα δικαίου.
· εφόσον η αίτηση του ενδιαφερομένου για σύνταξη απορριφθεί από την επιτροπή του Υπουργείου Πολιτισμού «λόγω μη προσφοράς διακεκριμένων υπηρεσιών οι ενδιαφερόμενοι δύνανται στην επανέλθουν με νέα αίτησή τους μετά από τρίαχρόνια» …. Τα 3 χρόνια είναι χρόνος αντικειμενικά απαγορευτικός σε αυτές τις προχωρημένες ηλικίες όπου ο κρινόμενος για πρώτη φορά πρέπει να είναι τουλάχιστον 66 ετών!!!. Δηλαδή, αν κάποιος αδικηθεί από την επιτροπή -με δεδομένο και τον απαγορευτικό αριθμό των συντάξεων και τα χρόνια που αναλωνονται στις απαιτούμενες γραφειοκρατικές διαδικασίες και που είναι τουλάχιστον άλλα δύο- το πιθανότερο είναι να μην έχει πλέον το περιθώριο χρόνου για μια δικαιότερη κρίση.
· Δεν είναι σαφές στο νόμο ποιος αποφασίζει και με ποιο τρόπο, το πώς κατανέμονται οι συντάξεις στους διάφορους κλάδους. Υπάρχουν εφτά διορισμένα μέλη στην επιτροπή, αλλά για κάθε κλάδο η επιτροπή είναι εννεαμελής, με τη συμμετοχή δύο εκπροσώπων από τον κλάδο που κρίνεται. Δεν υπάρχει η πρόβλεψη από τον νόμο, με ποια κριτήρια ορίζεται το ποσοστό κατά κλάδο και με ποια διαδικασία. Τι πρέπει να γίνει στην περίπτωση που ξεπεράσει (από το σύνολο των επιτροπών) το άθροισμα των καλλιτεχνών που θα κριθούν ότι έχουν διακεκριμένο έργο τον συνολικό αριθμό. Πώς αποφασίζεται μεταξύ καλλιτεχνών με διακεκριμένο έργο, από διαφορετικούς καλλιτεχνικούς κλάδους, το ποιος θα κοπεί.. Πως αποφασίζεται και από ποιόν το τι ποσοστό συντάξεων θα πάρει κάθε κλάδος..
· Η σύνθεση της επιτροπής κρίσης που προβλέπει ο νόμος έχει ως αποτέλεσμα να γίνονται μεγάλες αδικίες γιατί, οι 6 κριτές διορισμένοι από τον Υπουργό, και ο διοικητικός υπάλληλος που συμμετέχει με δικαίωμα ψήφου (!!!), δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να έχουν αντικειμενική εικόνα και γνώμη για τον κάθε καλλιτεχνικό χώρο. Πάντα οι εκπρόσωποι των καλλιτεχνικών κλάδων που κρίνονται και που γνωρίζουν τα θέματα, είναι μειοψηφία και αυτό δημιουργεί προβλήματα. Θα πρέπει να υπάρξουν επιτροπές κατά κλάδο με εκπροσώπους μόνο Δημόσιων φορέων, και ΑΕΙ των κρινόμενων χώρων, με την συμμετοχή πάντα των εκπροσώπων των συλλογικών φορέων του κάθε καλλιτεχνικού χώρου.
· Τελος, επειδή δημιουργούνται παρερμηνίες, θα πρέπει να ορισθεί στο νόμο ότι το πλαφόν των 25000,00 ευρώ για να δικαιούται ο καλλιτέχνης σύνταξη είναι ο μέσος όρος των ΚΑΘΑΡΩΝ του ΕΣΟΔΩΝ της τελευταίας ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ. Και αυτό τίθεται γιατί ένας ενεργός εικαστικός καλλιτέχνης –ο οποίος πρέπει να συνταξιοδοτηθεί γιατί δεν μπορεί σε μεγάλη ηλικία να παραμένει το ίδιο παραγωγικός- εάν αναλάβει κάποια στιγμή ένα μεγάλο καλλιτεχνικό έργο (και αυτό μπορεί να συμβεί μια φορά στη ζωή του πριν την ηλικία προς σύνταξη) εμφανίζει μεγάλα εισοδήματα στη φορολογική του δήλωση, τα οποία όμως δεν είναι πραγματικά γιατί, αφ’ ενός αυτό είναι το εισόδημα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της ζωής του -και αυτό το αναγνωρίζει και η Εφορία η οποία δέχεται την κατάτμησή του σε 4 φορολογήσιμα χρόνια- αφ’ ετέρου δε, συμπεριλαβάνουν τα έξοδα που πραγματοποίησε ο καλλιτέχνης για την ολοκλήρωση του έργου (π.χ. υλικά, εργατικά, ΦΠΑ, χυτήρια, μεταφορές, αμοιβές σε αναγκαίους συνεργάτες κλπ).

Θεωρούμε ότι πρέπει να αλλάξει ο νόμος 36 20 / 2007, και να ορισθεί ικανός αριθμός συντάξεων-τουλάχιστον 120 ετησίως γαι όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους έως ότου δοθεί καθολική λύση στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό πρόβλημα των ανασφάλιστων καλλιτεχνικών κλάδων… Θεωρούμε ότι οι συντάξεις για τους καλλιτέχνες –μέλη του ΕΕΤΕ πρέπει να είναι ετησίως τουλάχιστον 35. Θεωρούμε αναγκαίο με νέο νόμο να διορθωθούν όλες οι αδυναμίες του ν. 36 20 / 2007, τις οποίες επισημαίνουμε παραπάνω, και οι οποίες κάνουν τον νόμο εν τέλει ανεφάρμοστο. Να μην μειωθεί η σύνταξη γιατί είναι ήδη μικρή. Θα έπρεπε να αυξηθεί στα 1200 ευρώ, αν η Πολιτεία θελει να τιμήσει το χώρο των Τεχνών.

Η λύση του ασφαλιστικού –συνταξιοδοτικού των εικαστικών αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη της σύγχρονης εικαστικής δημιουργίας και ανθρώπινο δικαίωμα κάθε εργαζόμενου. Η Πολιτεία δεν μπορεί να αντιμετωπίζει την Τέχνη και τους ανθρώπους που την δημιουργούν, σαν αναλώσιμα και για βιτρίνα, αδιαφορώντας για τους όρους και τις συνθήκες μέσα στις οποίες ο καλλιτέχνης καλείται να δημιουργήσει, συνθήκες που τελικά πολλές φορές τον παροπλίζουν και τον καταργούν.…

Για το ΔΣ του ΕΕΤΕ

Η Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας

Εύα Μελά Δημήτρης Βάρβογλης
6 Φεβρουαρίου 2013, 15:34 | Πατέρας αναπήρου τέκνου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Θέλω να επισημάνω μία μεγάλη αδικία.
Ο πατέρας τέκνου, με αναπηρία 67% και άνω που δεν μπορεί να κάνει βιοποριστικό επάγγελμα, που θεμελιώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα μετα την 1-1-2011 δικαιούται σύνταξη.
Ο πατέρας τέκνου, με αναπηρία 67% και άνω που δεν μπορεί να κάνει βιοποριστικό επάγγελμα, που έχει θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι τιν 31-12-2010 δεν δικαιούται σύνταξη.
ΑΥΤΟ ΕΊΝΑΙ ΑΔΙΚΟ ΤΑ ΑΝΑΠΗΡΑ ΤΕΚΝΑ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΊΣ.
Γιατι αυτός ο διαχωρισμός των γονέων που έχουν ανάπηρα τέκνΑ;
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟΝ κ. Υπουργό όπως διορθώση με το παρών Νομοσχέδιο σαυτή την αδικία ΏΣΤΕ να μπορούν να πάρουν σύνταξη και οι γονείς αναπήρων τέκνω που έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι τιν 31-12-2010. όπως γίνεται και με τους τρίτεκνους χωρίσ να υπάρχει η διάκριση αυτή.
6 Φεβρουαρίου 2013, 13:40 | Κωνσταντίνος Βουζουκίδης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Δεν χωράει πλέον καμία αμφιβολία ότι με τις πρόσφατες σφαγές στους μισθούς και συντάξεις των στρατιωτικών, σε ποσοστό μάλιστα υπερδιπλάσιο των αντίστοιχων μειώσεων που επεβλήθησαν στους υπόλοιπους Έλληνες,
Να απαλυφθούν οι αδικίες που υφιστανται τα εν.αποστρατία στελέχη των Ενόλπων δυνάμεων πέρα και πάνω από τις άλλες κοινωνικές ομάδες.
Ειδικώτερα:
1. Κατάργηση της Έκτακτης Εισφοράς Αλληλεγγύης σε όσους έχουν ηλικία κάτω των 60 ετών και αποστρατεύθηκαν με αίτηση τους, που υπέστησαν μείωση στη μικτή σύνταξη πάνω από 1.700 ευρώ, 6 έως 10% (ν.3986/2011 & ν.4002/2011).
2. Κατάργηση της μείωσης της μικτής σύνταξη 40% του ποσού που υπερβαίνει τα 1.000 ευρώ και μετάπτωση σε μείωση 20% πάνω από 1.200 ευρώ, σε όσους είναι κάτω των 55 ετών, αποστρατεύθηκαν με αίτηση τους και δεν είχαν συμπληρώσει 35 χρόνια συντάξιμης υπηρεσίας (ν.4024/2011).

3. Κατάργηση του άρθρου του ν.3865/2010, όπου επί της ουσίας απαγορεύτηκε η εργασία στους αποστράτους.

4. Αποφφυγή νέων διπλών περικοπών στη σύνταξη των αποστράτων που παραβιάζουν την αρχή της ισότητας και της αναλογικότητας μεταξύ Ελλήνων πολιτών.
5. Να μην υπάρξουν νέες περικοπές το 2014 στα εν ενεργεία και εν αποστρατεία στελέχη των ΕΔ.
Κωνσταντίνος Βουζουκίδης
Οικονομολόγος-Σχης (ΠΖ) ε.α.
6 Φεβρουαρίου 2013, 12:51 | Παπαδημητρίου Νίκος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Αξιότιμοι Κύριοι της κυβέρνησης,

η Ελληνική πολιτεία μου έδωσε την δυνατότητα μέσω της φοίτητσής μου στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών να γίνω εικαστικός καλλιτέχνης. Μου έδωσε κάποια χρήσιμα εργαλεία και γνώσεις για να πορευθώ στην κοινωνία και μέσα από το καλλιτεχνικό μου έργο το οποίο υπηρετώ ανελιπώς και με πλήρη πίστη να προσθέσω ένα λιθαράκι σε αυτό που ονομάζουμε σύγχρονο πολιτισμό. Θα μπορούσε κανείς να γράφει σελίδες επί σελίδων για το δίκαιο ή άδικο σε μια κοινωνία. Αυτό που θέλω να προτείνω είναι να σκεφτείτε πριν αποφασίσετε. Η Ελληνική κοινωνία είναι σε αποσάθρωση και ένας από τους λόγους είναι η πολιτισμική ανεπάρκεια. Η κινήσεις που οδηγούν μια χώρα και μια κοινωνία στο σκοτάδι και την πνευματική αναπηρία ειναι απαράδεκτες επικίνδυνες και ανεύθυνες.
Αντίθετα ο πολιτισμός και η παιδεία είναι μονόδρομος για να υπάρξει ξανά ελπίδα και ευημερία.

Επισυνάπτω παρακάτω κείμενο του επιμελητηρίου εικαστικών τεχνών Ελλάδος:

ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
NΠΔΔ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
Βαλτετσίου 42, Τ.Κ.: 106 81 Αθήνα FAX : 210 / 33.01.408
e-mail:chafartg@otenet.gr

Πληρ. Κ. Νανά Χούντα Αθήνα 31.01.2013
Τηλ. : 210 / 33.00.016, εσ. 103 Αριθ. Πρωτ.: 191

Προς τον Υπουργό Οικονομικών
κ. Γ. Στουρνάρα

Προς τον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών
κ. Χ. Σταϊκούρα

Προς τον Υφυπουργό Οικονομικών
κ. Μαυραγάνη\

Προς τον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας
κ. Ι.Βρούτση

ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ

Κύριοι της Κυβέρνησης
Για να υπηρετήσετε την «οικονομία σας» καταργείτε 25 συντάξεις το χρόνο, από τις 30 που δίνονται συνολικά στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων (ζωγράφων, γλυπτών, συγγραφέων, ποιητών, μουσουργών, συνθετών, λαϊκών καλλιτεχνών, κλπ 36 καλλιτεχνικών κλάδων) που αν και συνεισφέρουν στο κοινωνικό σύνολο με τη δημιουργία τους, αν και δώσανε όλη τους τη ζωή σε αυτό που λέτε εσείς «συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας», στον Πολιτισμό, τους καταδικάζετε στην απόλυτη ανέχεια, εφόσον είναι παντελώς ανασφάλιστοι οι περισσότεροι.

Ανέβηκε στη διαβούλευση κείμενο αλλαγής του νόμου 3075/2002, που είχε τροποποιηθεί με το νόμο 3620/2007, για τις «δια βίου συντάξεις», με το οποίο :
• Ο συνολικός Αριθμός συντάξεων περιορίζεται σε 5 από 30 ΣΥΝΟΛΙΚΆ και για τους 36 κλάδους.
• Τα όριο συνταξιοδότησης ανεβαίνει στο 67ο έτος αντί του 65ου.
• Το Ύψος της σύνταξης περιορίζεται στα 720 ευρώ. Αν ο συνταξιούχος έχει και δεύτερη, το άθροισμά τους δεν μπορεί να ξεπερνά τα 720 ευρώ.
• Καταργείται η μεταβίβαση μετά το θάνατο του καλλιτέχνη στη σύζυγο .
• Δύο Διοικητικοί υπάλληλοι του Υπ. Πολιτισμού και του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους συμμετέχουν στην επιτροπή καλλιτεχνικής κρίσης με δικαίωμα ψήφου (!!!) (με την ρύθμιση του 2007, συμμετείχε μόνο ένας από το Υπ. Πολιτισμού).
• Δεν είναι πλέον «τιμητικές» αφού απαιτείται ο μέσος όρος εισοδήματος κατά τα 3 προηγούμενα της αίτησης οικονομικά έτη να είναι 8640 (από 25000 ευρώ που λέει ο ως τώρα ισχύων νόμος). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι κανείς δεν θα μπορεί να παίρνει τη σύνταξη αν στοιχειωδώς τα προηγούμενα 3 χρόνια υποαπασχολείται ή εργάζεται, αφού πρέπει να αποδείξει ότι είναι άπορος.
• Επανέρχεται το να έχουν δηλώσει εισόδημα σε φορέα κύριας ασφάλισης ένα χρόνο πριν τα 67 ή 50 αντίστοιχα, με την ιδιότητα του καλλιτέχνη. Αυτό είναι καθαρά εισπρακτικό μέτρο αφού η καλλιτεχνική δράστηριότητα αποδεικνύεται από τον φάκελό τους προς κρίση και την εγγραφή τους στο ΕΕΤΕ.
• Οι Αιτήσεις που έχουν κριθεί και είναι στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους απονέμονται με τα νέα οικονομικά κριτήρια (εφόσον έχουν 8640 κατά μέσο όρο, έχουν δηλώσει εισόδημα τουλάχιστον ένα χρόνο σε φορέα κύριας ασφάλισης με την ιδιότητα του καλλιτέχνη, κλπ)
• Οι Συντάξεις που ήδη καταβάλλονται μειώνονται στα 720 ευρώ.

ΤΟ ΕΕΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΛΛΑΓΕΣ

Το ΕΕΤΕ, θα μιλούσε διαφορετικά για αυτές τις συντάξεις, εάν τόσα χρόνια είχε λυθεί το ασφαλιστικό -συνταξιοδοτικό των καλλιτεχνών, ιδιαίτερα των δημιουργών. Θα συζητούσαμε σε άλλη βάση με ποιους άλλους τρόπους η Πολιτεία θα μπορούσε να τιμήσει τους καλλιτέχνες, για να αποδοθεί Τιμή. Όμως σήμερα αυτές οι συντάξεις είναι ο μοναδικός πόρος ζωής για τους δημιουργούς που είναι παντελώς ανασφάλιστοι.
… Κύριοι της Κυβέρνησης
Αν και σας έχουμε κατ’ επανάληψη βομβαρδίσει με προτάσεις ζητώντας την αλλαγή του νόμου για τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις» και με το θέμα της καθολικής λύσης του ασφαλιστικού -συνταξιοδοτικού των καλλιτεχνών, για το οποίο έχουμε κατ’ επανάληψη καταθέσει πρόταση νόμου, προχωρήσατε στην εκπόνηση σχεδίου νόμου χωρίς ούτε να τις λάβετε υπ’ όψιν σας, ούτε να μελετήσετε και να συζητήσετε το θέμα με το ΕΕΤΕ που βάσει του νόμου 1218/81 είναι ως ΝΠΔημοσίου Δικαίου φορέας σύμβουλος της Πολιτείας σε ζητήματα των Εικαστικών Τεχνών και των δημιουργών τους. Επαναφέρετε σήμερα διατάξεις που υπήρχαν στο παρελθόν, και το ίδιο το Υπ. Οικονομικών εισηγήθηκε το 2007 την αλλαγή τους γιατί ήταν έξω από την πραγματικότητα των τεχνών.

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ
Για τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις»

Το Ε.Ε.Τ.Ε., ο φορέας των 5.500 περίπου εικαστικών καλλιτεχνών έχει συγκεκριμένες προτάσεις για σημεία του ν. 36 20 / 2007 τα οποία κατά τη γνώμη μας πρέπει να τροποποιηθούν, ώστε να λυθούν τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί τα τελευταία χρόνια.
Το συνταξιοδοτικό πρόβλημα των εικαστικών καλλιτεχνών εκκρεμεί για δεκαετίες.
Ο νόμος 36 20 / 2007 αρθρο 2, προβλέπει τη χορήγηση 30 συντάξεων για περισσότερους καλλιτεχνικούς κλάδους, από τους οποίους οι περισσότεροι – όσοι δηλαδή εργάζονται χωρίς εργοδότη– είναι παντελώς ανασφάλιστοι (εικαστικοί καλλιτέχνες, μουσικοσυνθέτες, μουσουργοί, λογοτέχνες, συγγραφείς, ποιητές, χορογράφοι και γενικώς δημιουργοί, που για αυτούς τόσο η πρόβλεψη για τη σύνταξη όσο και το βιβλιάριο υγείας που συνεπάγεται η σύνταξη, είναι ζήτημα επιβίωσης).
Το ΕΕΤΕ, θα μιλούσε διαφορετικά για αυτές τις συντάξεις, εάν τόσα χρόνια είχε λυθεί το ασφαλιστικό -συνταξιοδοτικό των καλλιτεχνών, ιδιαίτερα των δημιουργών που είναι παντελώς ανασφάλιστοι. Θα συζητούσαμε σε άλλη βάση με ποιους τρόπους η πολιτεία θα μπορούσε να τιμήσει τους καλλιτέχνες, Θα μπορούσαν να βρεθούν άλλοι τρόποι για να αποδοθεί Τιμή. Όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Ο νόμος 3620/11-12-2007 στην ουσία κατάργησε τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις» των καλλιτεχνών, αφού ο αριθμός 30 για όλους τους κλάδους είναι εξαιρετικά μικρός (αναφέρω ότι το 1996 το πλαφόν για αυτές τις συντάξεις ήταν 100).

Oι λεγόμενες «τιμητικές» συντάξεις που έχει θεσμοθετήσει από παλιά η Πολιτεία είναι μέχρι σήμερα ο μοναδικός πόρος ζωής για τους ανασφάλιστους ηλικιωμένους εικαστικούς καλλιτέχνες, αφού χρόνια όλες οι Κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και η προηγούμενη της ΝΔ, αρνούνται την θέσπιση καθολικής λύσης του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού. Στην πρόταση λύσης του ασφαλιστικού που προτείνει το ΕΕΤΕ, αρνούνται την υποχρέωση του Κράτους (που εκμεταλλεύεται και κερδίζει από τα έργα τέχνης και μετά το θάνατο του δημιουργού) να συμμετέχει συνεισφέροντας στο «μερίδιο του εργοδότη» καθώς επίσης αρνούνται να θεσμοθετήσουν την συνεισφορά στο «μέρος του εργοδότη» όλων όσων εμπλέκονται στην διακίνηση των έργων τέχνης (εμπόρων, μεσαζόντων κλπ) και κερδίζουν από αυτά… Στην πρόταση του ΕΕΤΕ προβλέπονται και οι πόροι για την χρηματοδότηση του συστήματος που προτείνεται, έτσι ώστε όλοι οι εικαστικοί καλλιτέχνες, όπως και κάθε εργαζόμενος, να δικαιούνται αξιοπρεπή γεράματα

Όλες οι προηγούμενες Κυβερνήσεις, τόσο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσο και η Ν.Δ, στη λύση του ασφαλιστικού- συνταξιοδοτικού των εικαστικών αντιπρότειναν πάντα την αυτασφάλιση, πράγμα που ο κλάδος μας έχει επανειλημμένα απορρίψει, καθώς και έχει πετύχει με αγώνες από το 1997 νομοθετική ρύθμιση που εξαιρεί τους εικαστικούς από την υποχρεωτική «ασφάλιση» (αυτασφάλιση) στο ΤΕΒΕ (σημερινό ΟΑΕΕ) γιατί αυτό θα έβαζε ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στην καλλιτεχνική δημιουργία αφού συνδέει την έννοια του καλλιτεχνικού εργαστηρίου και της έννοιας του καλλιτέχνη με την αγορά και αντιμετωπίζει την τέχνη ως εμπόρευμα.

Στο νόμο 36 20 / 2007 στο άρθρο 2, για τους καλλιτέχνες:
• προσδιορίζεται ότι ο αριθμός των συντάξεων δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 30 ετησίως για όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι συντάξεις ουσιαστικά έχουν καταργηθεί δεδομένου ότι καλλιτεχνικοί κλάδοι που αναφέρεται, υπερβαίνουν τους 35. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το 2010 από τους 38 εικαστικούς συνταξιοδοτούνται μόνο οι 8 και οι άλλοι , αν και υπερήλικες, παραμένουν ανασφάλιστοι, ενώ ο αντίστοιχος νόμος 2435/2006 προέβλεπε 30 συντάξεις ετησίως μόνο για τους εικαστικούς και συνολικά ως 100 συντάξεις το χρόνο, αριθμό που αν μια χρονιά δεν εξεντλούνταν, το υπόλοιπο μεταφερόταν και συναθροίζονταν στης επόμενης χρονιάς. .
• το ύψος της σύνταξης έχει μειωθεί «στο 50% του μηνιαίου βασικού μισθού του 1ου μισθολογικού κλιμακίου της κατηγορίας ΠΕ, όπως ισχύει κάθε φορά για τους δημοσίους πολιτικούς υπαλλήλους» από 80% που ήταν με τον παλιότερο νόμο.
• Ο νόμος ορίζει ότι σε περίπτωση θανάτου του δικαιούχου η σύνταξη μεταβιβάζεται μόνο στον επιζώντα σύζυγο (εφόσον αυτός δεν λαμβάνει άλλη σύνταξη η δεν έχει εισόδημα μεγαλύτερο του κατώτατου ορίου σύνταξης του δημόσιου, όπως αυτό ισχύει κάθε φορά.) αφήνοντας από έξω τα τέκνα ακόμα κι αν αυτά είναι ανήλικα!!!! –έξω από κάθε αίσθημα δικαίου.
• εφόσον η αίτηση του ενδιαφερομένου για σύνταξη απορριφθεί από την επιτροπή του Υπουργείου Πολιτισμού «λόγω μη προσφοράς διακεκριμένων υπηρεσιών οι ενδιαφερόμενοι δύνανται στην επανέλθουν με νέα αίτησή τους μετά από τρίαχρόνια» …. Τα 3 χρόνια είναι χρόνος αντικειμενικά απαγορευτικός σε αυτές τις προχωρημένες ηλικίες όπου ο κρινόμενος για πρώτη φορά πρέπει να είναι τουλάχιστον 66 ετών!!!. Δηλαδή, αν κάποιος αδικηθεί από την επιτροπή -με δεδομένο και τον απαγορευτικό αριθμό των συντάξεων και τα χρόνια που αναλωνονται στις απαιτούμενες γραφειοκρατικές διαδικασίες και που είναι τουλάχιστον άλλα δύο- το πιθανότερο είναι να μην έχει πλέον το περιθώριο χρόνου για μια δικαιότερη κρίση.
• Δεν είναι σαφές στο νόμο ποιος αποφασίζει και με ποιο τρόπο, το πώς κατανέμονται οι συντάξεις στους διάφορους κλάδους. Υπάρχουν εφτά διορισμένα μέλη στην επιτροπή, αλλά για κάθε κλάδο η επιτροπή είναι εννεαμελής, με τη συμμετοχή δύο εκπροσώπων από τον κλάδο που κρίνεται. Δεν υπάρχει η πρόβλεψη από τον νόμο, με ποια κριτήρια ορίζεται το ποσοστό κατά κλάδο και με ποια διαδικασία. Τι πρέπει να γίνει στην περίπτωση που ξεπεράσει (από το σύνολο των επιτροπών) το άθροισμα των καλλιτεχνών που θα κριθούν ότι έχουν διακεκριμένο έργο τον συνολικό αριθμό. Πώς αποφασίζεται μεταξύ καλλιτεχνών με διακεκριμένο έργο, από διαφορετικούς καλλιτεχνικούς κλάδους, το ποιος θα κοπεί.. Πως αποφασίζεται και από ποιόν το τι ποσοστό συντάξεων θα πάρει κάθε κλάδος..
• Η σύνθεση της επιτροπής κρίσης που προβλέπει ο νόμος έχει ως αποτέλεσμα να γίνονται μεγάλες αδικίες γιατί, οι 6 κριτές διορισμένοι από τον Υπουργό, και ο διοικητικός υπάλληλος που συμμετέχει με δικαίωμα ψήφου (!!!), δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να έχουν αντικειμενική εικόνα και γνώμη για τον κάθε καλλιτεχνικό χώρο. Πάντα οι εκπρόσωποι των καλλιτεχνικών κλάδων που κρίνονται και που γνωρίζουν τα θέματα, είναι μειοψηφία και αυτό δημιουργεί προβλήματα. Θα πρέπει να υπάρξουν επιτροπές κατά κλάδο με εκπροσώπους μόνο Δημόσιων φορέων, και ΑΕΙ των κρινόμενων χώρων, με την συμμετοχή πάντα των εκπροσώπων των συλλογικών φορέων του κάθε καλλιτεχνικού χώρου.
• Τελος, επειδή δημιουργούνται παρερμηνίες, θα πρέπει να ορισθεί στο νόμο ότι το πλαφόν των 25000,00 ευρώ για να δικαιούται ο καλλιτέχνης σύνταξη είναι ο μέσος όρος των ΚΑΘΑΡΩΝ του ΕΣΟΔΩΝ της τελευταίας ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ. Και αυτό τίθεται γιατί ένας ενεργός εικαστικός καλλιτέχνης –ο οποίος πρέπει να συνταξιοδοτηθεί γιατί δεν μπορεί σε μεγάλη ηλικία να παραμένει το ίδιο παραγωγικός- εάν αναλάβει κάποια στιγμή ένα μεγάλο καλλιτεχνικό έργο (και αυτό μπορεί να συμβεί μια φορά στη ζωή του πριν την ηλικία προς σύνταξη) εμφανίζει μεγάλα εισοδήματα στη φορολογική του δήλωση, τα οποία όμως δεν είναι πραγματικά γιατί, αφ’ ενός αυτό είναι το εισόδημα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της ζωής του -και αυτό το αναγνωρίζει και η Εφορία η οποία δέχεται την κατάτμησή του σε 4 φορολογήσιμα χρόνια- αφ’ ετέρου δε, συμπεριλαβάνουν τα έξοδα που πραγματοποίησε ο καλλιτέχνης για την ολοκλήρωση του έργου (π.χ. υλικά, εργατικά, ΦΠΑ, χυτήρια, μεταφορές, αμοιβές σε αναγκαίους συνεργάτες κλπ).

Θεωρούμε ότι πρέπει να αλλάξει ο νόμος 36 20 / 2007, και να ορισθεί ικανός αριθμός συντάξεων-τουλάχιστον 120 ετησίως γαι όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους έως ότου δοθεί καθολική λύση στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό πρόβλημα των ανασφάλιστων καλλιτεχνικών κλάδων… Θεωρούμε ότι οι συντάξεις για τους καλλιτέχνες –μέλη του ΕΕΤΕ πρέπει να είναι ετησίως τουλάχιστον 35. Θεωρούμε αναγκαίο με νέο νόμο να διορθωθούν όλες οι αδυναμίες του ν. 36 20 / 2007, τις οποίες επισημαίνουμε παραπάνω, και οι οποίες κάνουν τον νόμο εν τέλει ανεφάρμοστο. Να μην μειωθεί η σύνταξη γιατί είναι ήδη μικρή. Θα έπρεπε να αυξηθεί στα 1200 ευρώ, αν η Πολιτεία θελει να τιμήσει το χώρο των Τεχνών.

Η λύση του ασφαλιστικού –συνταξιοδοτικού των εικαστικών αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη της σύγχρονης εικαστικής δημιουργίας και ανθρώπινο δικαίωμα κάθε εργαζόμενου. Η Πολιτεία δεν μπορεί να αντιμετωπίζει την Τέχνη και τους ανθρώπους που την δημιουργούν, σαν αναλώσιμα και για βιτρίνα, αδιαφορώντας για τους όρους και τις συνθήκες μέσα στις οποίες ο καλλιτέχνης καλείται να δημιουργήσει, συνθήκες που τελικά πολλές φορές τον παροπλίζουν και τον καταργούν.…

Για το ΔΣ του ΕΕΤΕ

Η Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας

Εύα Μελά Δημήτρης Βάρβογλης
6 Φεβρουαρίου 2013, 11:03 | dim

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κυριοι υπουργοι καντε κατι για τους βαρια αναπηρους του ιδωτικου τομεα,αλαξτε την πραξη νομοθετικου περιεχομενου που περικοπτει τις συνταξεις και κοβει τα δωρα και επαναφερετε οτι ισχυε με το νομο 4093 .για ποιο λογο αντιμετωπιζοντε με προνομιουχο τροπο οι συνταξιουχοι του δημοσιου?
γιατι σε αυτους εξαιρειτε απο τις περικοπες και οσους λαμβανουν εξωιδρυματικο επιδομα και οσους εχουν βαρια αναπηρια ανω του 80% ενω σε εμας που περνουμε συνταξη απο ταμεια του ιδιοτικου τομεα ικα οαεε κτλπ ,εξαιρειτε απο τις περικοπες μονο οσους περνουν το εξωιδρ. επιδομα?
εμεις δηλαδη οι βαρια αναπηροι ανω του 80% του ιδιοτικου τομεα ειμαστε κατωτεροι?εχουμε λιγοτερες αναγκες? γιατι δεν αντιμετωπιζομαστε με ενιαιο τροπο?
κυριοι σωστε μας απο την αξαθλιωση σωστε μας απο τον εγκλισμο σε ιδρυματα
6 Φεβρουαρίου 2013, 10:20 | Δάνης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Σε ότι αφορά το εργασιακό των αποστράτων θα ήθελα να κάνω τις παρακάτω παρατηρήσεις
1.Η εξαίρεση από τη ρύθμιση ειδικών κοινωνικών ομάδων (πολύτεκνοι,κτλ)κρίνεται ορθή.
2.Τα ηλικιακά κριτήρια που τίθενται αν και είναι βελτιωμένα δεν μπορούν να καταστούν κατανοητά καθόσον νόμιμα συνταξιοδοτήθηκαν και οι μεν και οι δε.Εξυπηρετούν μόνο την καταφυγή σε μαύρη εργασία, γιατί κανένας δεν μπορεί να αναγκάσει κάποιον σε απόλυτη εξαθλίωση εκβιαστηκά γιατί η καταφυγή σε εργασία δεν αποτελεί βίτσιο αλλά ανάγκη για τους περισσότερους προκειμένου να συντηρήσουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για αυτους και τις οικογένειές τους στη δύσκολη αυτή συγκυρία .
3.Το όριο των 47 ετών δημιουργεί ένα σοβαρό θέμα ισότητας και ισονομίας για παράδειγμα στην περίπτωση ατόμων που εισήλθαν στην στρατιωτική υπηρεσία (με πανελλαδικές εξετάσεις σε στρατιωτικές σχολές).Κάποιοι περασαν με την πρώτη κάποιοι με την τρίτη φορά .Εισήλθαν την ίδια χρονική στιγμή διάνυσαν τον ίδιο εργασιακό βίο και εξήλθαν την ίδια χρονική στιγμή κατοχυρωνοντας νόμιμα συνταξιοδοτικό δικαίωμα .Ειναι όμως ηλικιακά οι πρώτοι νεότεροι κατά δύο εως τρία χρόνια .Πώς είναι δυνατόν στους πρώτους να μήν επιτρεπεται να εργαστούν και να περιμένουν άλλα δύο με τρία χρόνια και στους δεύτερους να επιτρέπεται επειδή εισήλθαν στον κοινό κατα τα άλλα εργασιακό τους βίο απο τον οποίο απορρέει το δικαίωμα της νόμιμης συνταξιοδότησης μεγαλύτεροι σε ηλικία .Τι κακό διέπραξαν αυτοί που πέρασαν με την πρώτη τις εξετάσεις και πρέπει να τιμωρηθούν. Αυτό είναι ο απόλυτος ηλικιακός ρατσισμός με προεκτάσεις αναξιοκρατείας .
Ελπίζω οι παρατηρήσεις κατα τη δημόσια διαβούλευση να ληφθούν σοβαρά υπόψη από τους νομοθετούντες προκείμένου το κοινό περι δικαίου αίσθημα από την εφαρμογή των νόμων να διασφαλισθεί.
5 Φεβρουαρίου 2013, 23:38 | Ιωάννης Καπέλιος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Το δικαίωμα στην εργασία κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα στο άρθρο 22, όπου ορίζεται ότι: «Η εργασία αποτελεί δικαίωμα που προστατεύεται από το Κράτος που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζομένου…». Οι περιορισμοί στο δικαίωμα εργασίας κάθε πολίτη είναι αντισυνταγματικοί. Το ίδιο και των συνταξιούχων όταν αυτοί δεν καλύπτουν δημόσιες και έμμισθες θέσεις εργασίας.
Δεν είναι προς όφελος της οικονομίας ούτε του κοινωνικού συνόλου, ούτε σύμφωνο με τη συνταγματική υποχρέωση της Πολιτείας «να μεριμνά για την δημιουργία συνθηκών απασχόλησης» ο περιορισμός στο δικαίωμα της εργασίας των συνταξιούχων και ιδιαίτερα όταν αυτοί είναι αυτοαπασχολούμενοι. Δεν είναι ούτε λογικό αλά ούτε και δίκαιο, οι συνταξιούχοι που έχουν τη διάθεση να επενδύσουν και ν’ αναλάβουν το ρίσκο του ελεύθερου επαγγελματία σε μια ανταγωνιστική αγορά, να εξαναγκάζονται λόγω περικοπών στη ήδη κουτσουρεμένη σύνταξη, στην αδράνεια που συνθλίβει την ψυχική τους υγεία και την προσωπικότητά τους.
Οι περιορισμοί στην εργασία του συνταξιούχου, έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την συνταγματική επιταγή «της ηθικής και υλικής εξύψωσης του κάθε εργαζόμενου δια μέσου της εργασίας…», και μάλιστα χωρίς να εξυπηρετείται επί της ουσίας, κάποιο υπέρτερο αγαθό ούτε κανένα γενικότερο συμφέρον.
Οι διατάξεις αυτές περιορίζουν υπέρμετρα τα δικαιώματα του συνταξιούχου, ιδιαίτερα στην περίπτωση, που αυτός έχει συμπληρώσει τα προβλεπόμενα από το νόμο χρόνια υπηρεσίας, έχει καταβάλει τις προβλεπόμενες νόμιμες κρατήσεις στα ασφαλιστικά του Ταμεία και έχει εκπληρώσει εν γένει, όλες τις συνταξιοδοτικές υποχρεώσεις.
Ακόμη περισσότερο άδικες και ακατανόητες είναι οι περιοριστικές αυτές διατάξεις για εκείνους τους συνταξιούχους στρατιωτικούς οι οποίοι αφού υπηρέτησαν επί 35 πραγματικά χρόνια την υπηρεσία τους, τερμάτισαν ευδοκίμως την υπηρεσία τους με αυτεπάγγελτη αποστρατεία, δηλαδή με μονομερή απόφαση της υπηρεσίας, και χωρίς τη δική τους θέληση. Αυτό είναι σύνηθες φαινόμενο στην πλειοψηφία των στρατιωτικών, στην ηλικία των 51-53 ετών.
Προτείνεται λοιπόν να εξαιρεθούν απο οποιασδήποτε περικοπές στη σύνταξή τους, όλοι οι αυτοαπασχολούμενοι συνταξιούχοι, αφού όχι μόνον δεν στερούν θέσεις εργασίας σε κανένα, αλλά αντιθέτως δημιουργούν θέσεις εργασίας χάρις στην επαγγελματική τους δραστηριότητα, και παράλληλα συμβάλουν στην αύξηση των εσόδων του κράτους, αφού παράγουν πλούτο και αυτός φορολογείται.
Για τους συνταξιούχους που θα εργάζονται με εξηρτημένη σχέση εργασίας Προτείνεται να μην περικοπή κανένα ποσόν από την σύνταξη γι αυτούς:
α). που έχουν συμπληρώσει 35 χρόνια πραγματικής υπηρεσίας, ανεξαρτήτως ηλικίας, β). αυτοί αποστρατεύτηκαν αυτεπάγγελτα και ευδόκιμα, (δηλαδή χωρίς την θέλησή τους αλλά και χωρίς να χαρακτηρίζονται ελλιπείς ), ανεξαρτήτως πραγματικών ετών υπηρεσίας και με την προϋπόθεση να είναι άνω των 45 ετών, και γ) να μην υπόκεινται σε κανένα περιορισμό, κάθε εργαζόμενος συνταξιούχος μετά την συμπλήρωση του 60 έτους της ηλικίας τους, διότι προφανώς αυτός εργάζεται από πιεστική ανάγκη επιβίωσης κι όχι για πλουτισμό.
Οι νομοθέτες πρέπει να λάβουν υπόψη τους, ότι οι συνταξιούχοι που εργάζονται και παράγουν, αντί να κάθονται στα καφενεία, συνεισφέρουν στην οικονομία, και στα έσοδα του κράτους, αφού το εισόδημά τους από την εργασία τους, φορολογείται, προστιθέμενο στο ποσόν της σύνταξής τους και μάλιστα, λόγω αυξήσεως του ποσού, με υψηλότερο συντελεστή φορολόγησης. Η αναστολής μέρους ή ολόκληρης της σύνταξης λόγω εργασίας, δεν συνάδει με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς και είναι ξεπερασμένες πρακτικές ολοκληρωτικών καθεστώτων.
5 Φεβρουαρίου 2013, 22:10 | Giwrgos

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ

Κύριοι της Κυβέρνησης
Για να υπηρετήσετε την «οικονομία σας» καταργείτε 25 συντάξεις το χρόνο, από τις 30 που δίνονται συνολικά στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων (ζωγράφων, γλυπτών, συγγραφέων, ποιητών, μουσουργών, συνθετών, λαϊκών καλλιτεχνών, κλπ 36 καλλιτεχνικών κλάδων) που αν και συνεισφέρουν στο κοινωνικό σύνολο με τη δημιουργία τους, αν και δώσανε όλη τους τη ζωή σε αυτό που λέτε εσείς «συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας», στον Πολιτισμό, τους καταδικάζετε στην απόλυτη ανέχεια, εφόσον είναι παντελώς ανασφάλιστοι οι περισσότεροι.

Ανέβηκε στη διαβούλευση κείμενο αλλαγής του νόμου 3075/2002, που είχε τροποποιηθεί με το νόμο 3620/2007, για τις «δια βίου συντάξεις», με το οποίο :
Ο συνολικός Αριθμός συντάξεων περιορίζεται σε 5 από 30 ΣΥΝΟΛΙΚΆ και για τους 36 κλάδους.
Τα όριο συνταξιοδότησης ανεβαίνει στο 67ο έτος αντί του 65ου.
Το Ύψος της σύνταξης περιορίζεται στα 720 ευρώ. Αν ο συνταξιούχος έχει και δεύτερη, το άθροισμά τους δεν μπορεί να ξεπερνά τα 720 ευρώ.
Καταργείται η μεταβίβαση μετά το θάνατο του καλλιτέχνη στη σύζυγο .
Δύο Διοικητικοί υπάλληλοι του Υπ. Πολιτισμού και του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους συμμετέχουν στην επιτροπή καλλιτεχνικής κρίσης με δικαίωμα ψήφου (!!!) (με την ρύθμιση του 2007, συμμετείχε μόνο ένας από το Υπ. Πολιτισμού).
Δεν είναι πλέον «τιμητικές» αφού απαιτείται ο μέσος όρος εισοδήματος κατά τα 3 προηγούμενα της αίτησης οικονομικά έτη να είναι 8640 (από 25000 ευρώ που λέει ο ως τώρα ισχύων νόμος). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι κανείς δεν θα μπορεί να παίρνει τη σύνταξη αν στοιχειωδώς τα προηγούμενα 3 χρόνια υποαπασχολείται ή εργάζεται, αφού πρέπει να αποδείξει ότι είναι άπορος.
Επανέρχεται το να έχουν δηλώσει εισόδημα σε φορέα κύριας ασφάλισης ένα χρόνο πριν τα 67 ή 50 αντίστοιχα, με την ιδιότητα του καλλιτέχνη. Αυτό είναι καθαρά εισπρακτικό μέτρο αφού η καλλιτεχνική δράστηριότητα αποδεικνύεται από τον φάκελό τους προς κρίση και την εγγραφή τους στο ΕΕΤΕ.
Οι Αιτήσεις που έχουν κριθεί και είναι στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους απονέμονται με τα νέα οικονομικά κριτήρια (εφόσον έχουν 8640 κατά μέσο όρο, έχουν δηλώσει εισόδημα τουλάχιστον ένα χρόνο σε φορέα κύριας ασφάλισης με την ιδιότητα του καλλιτέχνη, κλπ)
Οι Συντάξεις που ήδη καταβάλλονται μειώνονται στα 720 ευρώ.

ΤΟ ΕΕΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΛΛΑΓΕΣ

Το ΕΕΤΕ, θα μιλούσε διαφορετικά για αυτές τις συντάξεις, εάν τόσα χρόνια είχε λυθεί το ασφαλιστικό -συνταξιοδοτικό των καλλιτεχνών, ιδιαίτερα των δημιουργών. Θα συζητούσαμε σε άλλη βάση με ποιους άλλους τρόπους η Πολιτεία θα μπορούσε να τιμήσει τους καλλιτέχνες, για να αποδοθεί Τιμή. Όμως σήμερα αυτές οι συντάξεις είναι ο μοναδικός πόρος ζωής για τους δημιουργούς που είναι παντελώς ανασφάλιστοι.
… Κύριοι της Κυβέρνησης
Αν και σας έχουμε κατ’ επανάληψη βομβαρδίσει με προτάσεις ζητώντας την αλλαγή του νόμου για τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις» και με το θέμα της καθολικής λύσης του ασφαλιστικού -συνταξιοδοτικού των καλλιτεχνών, για το οποίο έχουμε κατ’ επανάληψη καταθέσει πρόταση νόμου, προχωρήσατε στην εκπόνηση σχεδίου νόμου χωρίς ούτε να τις λάβετε υπ’ όψιν σας, ούτε να μελετήσετε και να συζητήσετε το θέμα με το ΕΕΤΕ που βάσει του νόμου 1218/81 είναι ως ΝΠΔημοσίου Δικαίου φορέας σύμβουλος της Πολιτείας σε ζητήματα των Εικαστικών Τεχνών και των δημιουργών τους. Επαναφέρετε σήμερα διατάξεις που υπήρχαν στο παρελθόν, και το ίδιο το Υπ. Οικονομικών εισηγήθηκε το 2007 την αλλαγή τους γιατί ήταν έξω από την πραγματικότητα των τεχνών.

Η πρότασή μας είναι η εξής:

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ
Για τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις»

Το Ε.Ε.Τ.Ε., ο φορέας των 5.500 περίπου εικαστικών καλλιτεχνών έχει συγκεκριμένες προτάσεις για σημεία του ν. 36 20 / 2007 τα οποία κατά τη γνώμη μας πρέπει να τροποποιηθούν, ώστε να λυθούν τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί τα τελευταία χρόνια.
Το συνταξιοδοτικό πρόβλημα των εικαστικών καλλιτεχνών εκκρεμεί για δεκαετίες.
Ο νόμος 36 20 / 2007 αρθρο 2, προβλέπει τη χορήγηση 30 συντάξεων για περισσότερους καλλιτεχνικούς κλάδους, από τους οποίους οι περισσότεροι – όσοι δηλαδή εργάζονται χωρίς εργοδότη– είναι παντελώς ανασφάλιστοι (εικαστικοί καλλιτέχνες, μουσικοσυνθέτες, μουσουργοί, λογοτέχνες, συγγραφείς, ποιητές, χορογράφοι και γενικώς δημιουργοί, που για αυτούς τόσο η πρόβλεψη για τη σύνταξη όσο και το βιβλιάριο υγείας που συνεπάγεται η σύνταξη, είναι ζήτημα επιβίωσης).
Το ΕΕΤΕ, θα μιλούσε διαφορετικά για αυτές τις συντάξεις, εάν τόσα χρόνια είχε λυθεί το ασφαλιστικό -συνταξιοδοτικό των καλλιτεχνών, ιδιαίτερα των δημιουργών που είναι παντελώς ανασφάλιστοι. Θα συζητούσαμε σε άλλη βάση με ποιους τρόπους η πολιτεία θα μπορούσε να τιμήσει τους καλλιτέχνες, Θα μπορούσαν να βρεθούν άλλοι τρόποι για να αποδοθεί Τιμή. Όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Ο νόμος 3620/11-12-2007 στην ουσία κατάργησε τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις» των καλλιτεχνών, αφού ο αριθμός 30 για όλους τους κλάδους είναι εξαιρετικά μικρός (αναφέρω ότι το 1996 το πλαφόν για αυτές τις συντάξεις ήταν 100).

Oι λεγόμενες «τιμητικές» συντάξεις που έχει θεσμοθετήσει από παλιά η Πολιτεία είναι μέχρι σήμερα ο μοναδικός πόρος ζωής για τους ανασφάλιστους ηλικιωμένους εικαστικούς καλλιτέχνες, αφού χρόνια όλες οι Κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και η προηγούμενη της ΝΔ, αρνούνται την θέσπιση καθολικής λύσης του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού. Στην πρόταση λύσης του ασφαλιστικού που προτείνει το ΕΕΤΕ, αρνούνται την υποχρέωση του Κράτους (που εκμεταλλεύεται και κερδίζει από τα έργα τέχνης και μετά το θάνατο του δημιουργού) να συμμετέχει συνεισφέροντας στο «μερίδιο του εργοδότη» καθώς επίσης αρνούνται να θεσμοθετήσουν την συνεισφορά στο «μέρος του εργοδότη» όλων όσων εμπλέκονται στην διακίνηση των έργων τέχνης (εμπόρων, μεσαζόντων κλπ) και κερδίζουν από αυτά… Στην πρόταση του ΕΕΤΕ προβλέπονται και οι πόροι για την χρηματοδότηση του συστήματος που προτείνεται, έτσι ώστε όλοι οι εικαστικοί καλλιτέχνες, όπως και κάθε εργαζόμενος, να δικαιούνται αξιοπρεπή γεράματα

Όλες οι προηγούμενες Κυβερνήσεις, τόσο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσο και η Ν.Δ, στη λύση του ασφαλιστικού- συνταξιοδοτικού των εικαστικών αντιπρότειναν πάντα την αυτασφάλιση, πράγμα που ο κλάδος μας έχει επανειλημμένα απορρίψει, καθώς και έχει πετύχει με αγώνες από το 1997 νομοθετική ρύθμιση που εξαιρεί τους εικαστικούς από την υποχρεωτική «ασφάλιση» (αυτασφάλιση) στο ΤΕΒΕ (σημερινό ΟΑΕΕ) γιατί αυτό θα έβαζε ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στην καλλιτεχνική δημιουργία αφού συνδέει την έννοια του καλλιτεχνικού εργαστηρίου και της έννοιας του καλλιτέχνη με την αγορά και αντιμετωπίζει την τέχνη ως εμπόρευμα.

Στο νόμο 36 20 / 2007 στο άρθρο 2, για τους καλλιτέχνες:
προσδιορίζεται ότι ο αριθμός των συντάξεων δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 30 ετησίως για όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι συντάξεις ουσιαστικά έχουν καταργηθεί δεδομένου ότι καλλιτεχνικοί κλάδοι που αναφέρεται, υπερβαίνουν τους 35. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το 2010 από τους 38 εικαστικούς συνταξιοδοτούνται μόνο οι 8 και οι άλλοι , αν και υπερήλικες, παραμένουν ανασφάλιστοι, ενώ ο αντίστοιχος νόμος 2435/2006 προέβλεπε 30 συντάξεις ετησίως μόνο για τους εικαστικούς και συνολικά ως 100 συντάξεις το χρόνο, αριθμό που αν μια χρονιά δεν εξεντλούνταν, το υπόλοιπο μεταφερόταν και συναθροίζονταν στης επόμενης χρονιάς. .
το ύψος της σύνταξης έχει μειωθεί «στο 50% του μηνιαίου βασικού μισθού του 1ου μισθολογικού κλιμακίου της κατηγορίας ΠΕ, όπως ισχύει κάθε φορά για τους δημοσίους πολιτικούς υπαλλήλους» από 80% που ήταν με τον παλιότερο νόμο.
Ο νόμος ορίζει ότι σε περίπτωση θανάτου του δικαιούχου η σύνταξη μεταβιβάζεται μόνο στον επιζώντα σύζυγο (εφόσον αυτός δεν λαμβάνει άλλη σύνταξη η δεν έχει εισόδημα μεγαλύτερο του κατώτατου ορίου σύνταξης του δημόσιου, όπως αυτό ισχύει κάθε φορά.) αφήνοντας από έξω τα τέκνα ακόμα κι αν αυτά είναι ανήλικα!!!! –έξω από κάθε αίσθημα δικαίου.
εφόσον η αίτηση του ενδιαφερομένου για σύνταξη απορριφθεί από την επιτροπή του Υπουργείου Πολιτισμού «λόγω μη προσφοράς διακεκριμένων υπηρεσιών οι ενδιαφερόμενοι δύνανται στην επανέλθουν με νέα αίτησή τους μετά από τρίαχρόνια» …. Τα 3 χρόνια είναι χρόνος αντικειμενικά απαγορευτικός σε αυτές τις προχωρημένες ηλικίες όπου ο κρινόμενος για πρώτη φορά πρέπει να είναι τουλάχιστον 66 ετών!!!. Δηλαδή, αν κάποιος αδικηθεί από την επιτροπή -με δεδομένο και τον απαγορευτικό αριθμό των συντάξεων και τα χρόνια που αναλωνονται στις απαιτούμενες γραφειοκρατικές διαδικασίες και που είναι τουλάχιστον άλλα δύο- το πιθανότερο είναι να μην έχει πλέον το περιθώριο χρόνου για μια δικαιότερη κρίση.
Δεν είναι σαφές στο νόμο ποιος αποφασίζει και με ποιο τρόπο, το πώς κατανέμονται οι συντάξεις στους διάφορους κλάδους. Υπάρχουν εφτά διορισμένα μέλη στην επιτροπή, αλλά για κάθε κλάδο η επιτροπή είναι εννεαμελής, με τη συμμετοχή δύο εκπροσώπων από τον κλάδο που κρίνεται. Δεν υπάρχει η πρόβλεψη από τον νόμο, με ποια κριτήρια ορίζεται το ποσοστό κατά κλάδο και με ποια διαδικασία. Τι πρέπει να γίνει στην περίπτωση που ξεπεράσει (από το σύνολο των επιτροπών) το άθροισμα των καλλιτεχνών που θα κριθούν ότι έχουν διακεκριμένο έργο τον συνολικό αριθμό. Πώς αποφασίζεται μεταξύ καλλιτεχνών με διακεκριμένο έργο, από διαφορετικούς καλλιτεχνικούς κλάδους, το ποιος θα κοπεί.. Πως αποφασίζεται και από ποιόν το τι ποσοστό συντάξεων θα πάρει κάθε κλάδος..
Η σύνθεση της επιτροπής κρίσης που προβλέπει ο νόμος έχει ως αποτέλεσμα να γίνονται μεγάλες αδικίες γιατί, οι 6 κριτές διορισμένοι από τον Υπουργό, και ο διοικητικός υπάλληλος που συμμετέχει με δικαίωμα ψήφου (!!!), δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να έχουν αντικειμενική εικόνα και γνώμη για τον κάθε καλλιτεχνικό χώρο. Πάντα οι εκπρόσωποι των καλλιτεχνικών κλάδων που κρίνονται και που γνωρίζουν τα θέματα, είναι μειοψηφία και αυτό δημιουργεί προβλήματα. Θα πρέπει να υπάρξουν επιτροπές κατά κλάδο με εκπροσώπους μόνο Δημόσιων φορέων, και ΑΕΙ των κρινόμενων χώρων, με την συμμετοχή πάντα των εκπροσώπων των συλλογικών φορέων του κάθε καλλιτεχνικού χώρου.
Τελος, επειδή δημιουργούνται παρερμηνίες, θα πρέπει να ορισθεί στο νόμο ότι το πλαφόν των 25000,00 ευρώ για να δικαιούται ο καλλιτέχνης σύνταξη είναι ο μέσος όρος των ΚΑΘΑΡΩΝ του ΕΣΟΔΩΝ της τελευταίας ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ. Και αυτό τίθεται γιατί ένας ενεργός εικαστικός καλλιτέχνης –ο οποίος πρέπει να συνταξιοδοτηθεί γιατί δεν μπορεί σε μεγάλη ηλικία να παραμένει το ίδιο παραγωγικός- εάν αναλάβει κάποια στιγμή ένα μεγάλο καλλιτεχνικό έργο (και αυτό μπορεί να συμβεί μια φορά στη ζωή του πριν την ηλικία προς σύνταξη) εμφανίζει μεγάλα εισοδήματα στη φορολογική του δήλωση, τα οποία όμως δεν είναι πραγματικά γιατί, αφ’ ενός αυτό είναι το εισόδημα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της ζωής του -και αυτό το αναγνωρίζει και η Εφορία η οποία δέχεται την κατάτμησή του σε 4 φορολογήσιμα χρόνια- αφ’ ετέρου δε, συμπεριλαβάνουν τα έξοδα που πραγματοποίησε ο καλλιτέχνης για την ολοκλήρωση του έργου (π.χ. υλικά, εργατικά, ΦΠΑ, χυτήρια, μεταφορές, αμοιβές σε αναγκαίους συνεργάτες κλπ).

Θεωρούμε ότι πρέπει να αλλάξει ο νόμος 36 20 / 2007, και να ορισθεί ικανός αριθμός συντάξεων-τουλάχιστον 120 ετησίως γαι όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους έως ότου δοθεί καθολική λύση στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό πρόβλημα των ανασφάλιστων καλλιτεχνικών κλάδων… Θεωρούμε ότι οι συντάξεις για τους καλλιτέχνες –μέλη του ΕΕΤΕ πρέπει να είναι ετησίως τουλάχιστον 35. Θεωρούμε αναγκαίο με νέο νόμο να διορθωθούν όλες οι αδυναμίες του ν. 36 20 / 2007, τις οποίες επισημαίνουμε παραπάνω, και οι οποίες κάνουν τον νόμο εν τέλει ανεφάρμοστο. Να μην μειωθεί η σύνταξη γιατί είναι ήδη μικρή. Θα έπρεπε να αυξηθεί στα 1200 ευρώ, αν η Πολιτεία θελει να τιμήσει το χώρο των Τεχνών.

Η λύση του ασφαλιστικού –συνταξιοδοτικού των εικαστικών αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη της σύγχρονης εικαστικής δημιουργίας και ανθρώπινο δικαίωμα κάθε εργαζόμενου. Η Πολιτεία δεν μπορεί να αντιμετωπίζει την Τέχνη και τους ανθρώπους που την δημιουργούν, σαν αναλώσιμα και για βιτρίνα, αδιαφορώντας για τους όρους και τις συνθήκες μέσα στις οποίες ο καλλιτέχνης καλείται να δημιουργήσει, συνθήκες που τελικά πολλές φορές τον παροπλίζουν και τον καταργούν.…
5 Φεβρουαρίου 2013, 22:00 | Παναγιώτης Παπαϊωάννου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Προτείνω τη παρακάτω προσθήκη στο νομοσχέδιο για την άρση μιας καταφανέσατ της αδικίας:Η αρχή της δίκαιης και ίσης μεταχείρισης, αλλά και η
ανάγκη να υπάρξει μεταβατικό στάδιο ομαλής μετάπτωσης από το παλαιό
νομοθετικό πλαίσιο στο νέο, επιβάλλουν την αναίρεση της βίαιης προσαρμογής των
ασφαλισμένων στρατιωτικών που κατετάγησαν από 01-1-1990 έως 31-12-1992 και
οι οποίοι χρεώνονται επιπλέον δέκα (10) έτη σε σχέση με τους συναδέλφους που
κατετάγησαν λίγους μήνες νωρίτερα από αυτούς. Προς τούτο προτείνουμε την
τροποποίηση των σχετικών διατάξεων του σχετικού (δ) Ν.3865/2010 ως κατωτέρω:
Κατάργηση της παρ. 4 του άρθρου 22 και την αντικατάσταση της
παρ. 2 του άρθρου 20, ως ακολούθως: «… αυξάνονται, σταδιακά, από 01-1-2011 τα
έτη συνολικής συντάξιμης υπηρεσίας που απαιτούνται για τη θεμελίωση
συνταξιοδοτικού δικαιώματος των στρατιωτικών, γενικά (νέοι και παλαιοί
ασφαλισμένοι), οι οποίοι συμπληρώνουν, από 01-1-2011 και μετά, 24 1/2 έτη
συντάξιμης υπηρεσίας, ως εξής: Για τη θεμελίωση δικαιώματος σύνταξης των
στρατιωτικών, που συμπληρώνουν 24 1/2 έτη συντάξιμης υπηρεσίας – το έτος 2011,
απαιτούνται πλέον 26 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας – το έτος 2012,
απαιτούνται 27 έτη – το έτος 2013, απαιτούνται 28 έτη – το έτος 2014, απαιτούνται
29 έτη – το έτος 2015, απαιτούνται 30 έτη – το έτος 2016, απαιτούνται 31 έτη – το
έτος 2017, απαιτούνται 32 έτη. Για όσους θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα
μέχρι και το έτος 2017 (συμπλήρωση 24 1/2 ετών πραγματικής συντάξιμης
υπηρεσίας), ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξής τους δεν επηρεάζεται από τις
μεταβολές που επέρχονται με τις λοιπές διατάξεις του νόμου αυτού. Όσοι
θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 01-1-2018 και μετά, θα
συνταξιοδοτούνται με τη συμπλήρωση είτε του 60ού έτους της ηλικίας τους είτε 40
ετών συντάξιμης υπηρεσίας, εξαιρουμένων όσων έχουν καταταγεί από 01-1-1993
μέχρι 31-12-1995, των οποίων ο πραγματικός συντάξιμος χρόνος προσαυξάνεται
κατά 3 έτη, με την καταβολή της προβλεπόμενης από τις διατάξεις του άρθρου 59
του π.δ 169/2007 εισφοράς για τη συμπλήρωση 40 ετών υπηρεσίας».
5 Φεβρουαρίου 2013, 19:03 | Νικηφόρος Βοσκάκης

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΝΤΡΟΠΗ…. ετσι τιματε αυτό που λέτε εσείς «συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας», τον Πολιτισμό.!!!

Κύριοι της Κυβέρνησης
Καταργείτε 25 συντάξεις το χρόνο, από τις 30 που δίνονται συνολικά στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων (ζωγράφων, γλυπτών, συγγραφέων, ποιητών, μουσουργών, συνθετών, λαϊκών καλλιτεχνών, κλπ 36 καλλιτεχνικών κλάδων) που αν και συνεισφέρουν στο κοινωνικό σύνολο με τη δημιουργία τους, αν και δώσανε όλη τους τη ζωή σε αυτό που λέτε εσείς «συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας», στον Πολιτισμό, τους καταδικάζετε στην απόλυτη ανέχεια, εφόσον είναι παντελώς ανασφάλιστοι οι περισσότεροι.

Ανέβηκε στη διαβούλευση κείμενο αλλαγής του νόμου 3075/2002, που είχε τροποποιηθεί με το νόμο 3620/2007, για τις «δια βίου συντάξεις», με το οποίο :
Ο συνολικός Αριθμός συντάξεων περιορίζεται σε 5 από 30 ΣΥΝΟΛΙΚΆ και για τους 36 κλάδους.
Τα όριο συνταξιοδότησης ανεβαίνει στο 67ο έτος αντί του 65ου.
Το Ύψος της σύνταξης περιορίζεται στα 720 ευρώ. Αν ο συνταξιούχος έχει και δεύτερη, το άθροισμά τους δεν μπορεί να ξεπερνά τα 720 ευρώ.
Καταργείται η μεταβίβαση μετά το θάνατο του καλλιτέχνη στη σύζυγο .
Δύο Διοικητικοί υπάλληλοι του Υπ. Πολιτισμού και του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους συμμετέχουν στην επιτροπή καλλιτεχνικής κρίσης με δικαίωμα ψήφου (!!!) (με την ρύθμιση του 2007, συμμετείχε μόνο ένας από το Υπ. Πολιτισμού).
Δεν είναι πλέον «τιμητικές» αφού απαιτείται ο μέσος όρος εισοδήματος κατά τα 3 προηγούμενα της αίτησης οικονομικά έτη να είναι 8640 (από 25000 ευρώ που λέει ο ως τώρα ισχύων νόμος). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι κανείς δεν θα μπορεί να παίρνει τη σύνταξη αν στοιχειωδώς τα προηγούμενα 3 χρόνια υποαπασχολείται ή εργάζεται, αφού πρέπει να αποδείξει ότι είναι άπορος.
Επανέρχεται το να έχουν δηλώσει εισόδημα σε φορέα κύριας ασφάλισης ένα χρόνο πριν τα 67 ή 50 αντίστοιχα, με την ιδιότητα του καλλιτέχνη. Αυτό είναι καθαρά εισπρακτικό μέτρο αφού η καλλιτεχνική δράστηριότητα αποδεικνύεται από τον φάκελό τους προς κρίση και την εγγραφή τους στο ΕΕΤΕ.

Oι λεγόμενες «τιμητικές» συντάξεις που έχει θεσμοθετήσει από παλιά η Πολιτεία είναι μέχρι σήμερα ο μοναδικός πόρος ζωής για τους ανασφάλιστους ηλικιωμένους εικαστικούς καλλιτέχνες…
5 Φεβρουαρίου 2013, 18:07 | Ελένη Ζούνη

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ
Για τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις»

Το Ε.Ε.Τ.Ε., ο φορέας των 5.500 περίπου εικαστικών καλλιτεχνών έχει συγκεκριμένες προτάσεις για σημεία του ν. 36 20 / 2007 τα οποία κατά τη γνώμη μας πρέπει να τροποποιηθούν, ώστε να λυθούν τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί τα τελευταία χρόνια.
Το συνταξιοδοτικό πρόβλημα των εικαστικών καλλιτεχνών εκκρεμεί για δεκαετίες.
Ο νόμος 36 20 / 2007 αρθρο 2, προβλέπει τη χορήγηση 30 συντάξεων για περισσότερους καλλιτεχνικούς κλάδους, από τους οποίους οι περισσότεροι – όσοι δηλαδή εργάζονται χωρίς εργοδότη– είναι παντελώς ανασφάλιστοι (εικαστικοί καλλιτέχνες, μουσικοσυνθέτες, μουσουργοί, λογοτέχνες, συγγραφείς, ποιητές, χορογράφοι και γενικώς δημιουργοί, που για αυτούς τόσο η πρόβλεψη για τη σύνταξη όσο και το βιβλιάριο υγείας που συνεπάγεται η σύνταξη, είναι ζήτημα επιβίωσης).
Το ΕΕΤΕ, θα μιλούσε διαφορετικά για αυτές τις συντάξεις, εάν τόσα χρόνια είχε λυθεί το ασφαλιστικό -συνταξιοδοτικό των καλλιτεχνών, ιδιαίτερα των δημιουργών που είναι παντελώς ανασφάλιστοι. Θα συζητούσαμε σε άλλη βάση με ποιους τρόπους η πολιτεία θα μπορούσε να τιμήσει τους καλλιτέχνες, Θα μπορούσαν να βρεθούν άλλοι τρόποι για να αποδοθεί Τιμή. Όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Ο νόμος 3620/11-12-2007 στην ουσία κατάργησε τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις» των καλλιτεχνών, αφού ο αριθμός 30 για όλους τους κλάδους είναι εξαιρετικά μικρός (αναφέρω ότι το 1996 το πλαφόν για αυτές τις συντάξεις ήταν 100).

Oι λεγόμενες «τιμητικές» συντάξεις που έχει θεσμοθετήσει από παλιά η Πολιτεία είναι μέχρι σήμερα ο μοναδικός πόρος ζωής για τους ανασφάλιστους ηλικιωμένους εικαστικούς καλλιτέχνες, αφού χρόνια όλες οι Κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και η προηγούμενη της ΝΔ, αρνούνται την θέσπιση καθολικής λύσης του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού. Στην πρόταση λύσης του ασφαλιστικού που προτείνει το ΕΕΤΕ, αρνούνται την υποχρέωση του Κράτους (που εκμεταλλεύεται και κερδίζει από τα έργα τέχνης και μετά το θάνατο του δημιουργού) να συμμετέχει συνεισφέροντας στο «μερίδιο του εργοδότη» καθώς επίσης αρνούνται να θεσμοθετήσουν την συνεισφορά στο «μέρος του εργοδότη» όλων όσων εμπλέκονται στην διακίνηση των έργων τέχνης (εμπόρων, μεσαζόντων κλπ) και κερδίζουν από αυτά… Στην πρόταση του ΕΕΤΕ προβλέπονται και οι πόροι για την χρηματοδότηση του συστήματος που προτείνεται, έτσι ώστε όλοι οι εικαστικοί καλλιτέχνες, όπως και κάθε εργαζόμενος, να δικαιούνται αξιοπρεπή γεράματα

Όλες οι προηγούμενες Κυβερνήσεις, τόσο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσο και η Ν.Δ, στη λύση του ασφαλιστικού- συνταξιοδοτικού των εικαστικών αντιπρότειναν πάντα την αυτασφάλιση, πράγμα που ο κλάδος μας έχει επανειλημμένα απορρίψει, καθώς και έχει πετύχει με αγώνες από το 1997 νομοθετική ρύθμιση που εξαιρεί τους εικαστικούς από την υποχρεωτική «ασφάλιση» (αυτασφάλιση) στο ΤΕΒΕ (σημερινό ΟΑΕΕ) γιατί αυτό θα έβαζε ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στην καλλιτεχνική δημιουργία αφού συνδέει την έννοια του καλλιτεχνικού εργαστηρίου και της έννοιας του καλλιτέχνη με την αγορά και αντιμετωπίζει την τέχνη ως εμπόρευμα.

Στο νόμο 36 20 / 2007 στο άρθρο 2, για τους καλλιτέχνες:
• προσδιορίζεται ότι ο αριθμός των συντάξεων δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 30 ετησίως για όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι συντάξεις ουσιαστικά έχουν καταργηθεί δεδομένου ότι καλλιτεχνικοί κλάδοι που αναφέρεται, υπερβαίνουν τους 35. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το 2010 από τους 38 εικαστικούς συνταξιοδοτούνται μόνο οι 8 και οι άλλοι , αν και υπερήλικες, παραμένουν ανασφάλιστοι, ενώ ο αντίστοιχος νόμος 2435/2006 προέβλεπε 30 συντάξεις ετησίως μόνο για τους εικαστικούς και συνολικά ως 100 συντάξεις το χρόνο, αριθμό που αν μια χρονιά δεν εξεντλούνταν, το υπόλοιπο μεταφερόταν και συναθροίζονταν στης επόμενης χρονιάς. .
• το ύψος της σύνταξης έχει μειωθεί «στο 50% του μηνιαίου βασικού μισθού του 1ου μισθολογικού κλιμακίου της κατηγορίας ΠΕ, όπως ισχύει κάθε φορά για τους δημοσίους πολιτικούς υπαλλήλους» από 80% που ήταν με τον παλιότερο νόμο.
• Ο νόμος ορίζει ότι σε περίπτωση θανάτου του δικαιούχου η σύνταξη μεταβιβάζεται μόνο στον επιζώντα σύζυγο (εφόσον αυτός δεν λαμβάνει άλλη σύνταξη η δεν έχει εισόδημα μεγαλύτερο του κατώτατου ορίου σύνταξης του δημόσιου, όπως αυτό ισχύει κάθε φορά.) αφήνοντας από έξω τα τέκνα ακόμα κι αν αυτά είναι ανήλικα!!!! –έξω από κάθε αίσθημα δικαίου.
• εφόσον η αίτηση του ενδιαφερομένου για σύνταξη απορριφθεί από την επιτροπή του Υπουργείου Πολιτισμού «λόγω μη προσφοράς διακεκριμένων υπηρεσιών οι ενδιαφερόμενοι δύνανται στην επανέλθουν με νέα αίτησή τους μετά από τρίαχρόνια» …. Τα 3 χρόνια είναι χρόνος αντικειμενικά απαγορευτικός σε αυτές τις προχωρημένες ηλικίες όπου ο κρινόμενος για πρώτη φορά πρέπει να είναι τουλάχιστον 66 ετών!!!. Δηλαδή, αν κάποιος αδικηθεί από την επιτροπή -με δεδομένο και τον απαγορευτικό αριθμό των συντάξεων και τα χρόνια που αναλωνονται στις απαιτούμενες γραφειοκρατικές διαδικασίες και που είναι τουλάχιστον άλλα δύο- το πιθανότερο είναι να μην έχει πλέον το περιθώριο χρόνου για μια δικαιότερη κρίση.
• Δεν είναι σαφές στο νόμο ποιος αποφασίζει και με ποιο τρόπο, το πώς κατανέμονται οι συντάξεις στους διάφορους κλάδους. Υπάρχουν εφτά διορισμένα μέλη στην επιτροπή, αλλά για κάθε κλάδο η επιτροπή είναι εννεαμελής, με τη συμμετοχή δύο εκπροσώπων από τον κλάδο που κρίνεται. Δεν υπάρχει η πρόβλεψη από τον νόμο, με ποια κριτήρια ορίζεται το ποσοστό κατά κλάδο και με ποια διαδικασία. Τι πρέπει να γίνει στην περίπτωση που ξεπεράσει (από το σύνολο των επιτροπών) το άθροισμα των καλλιτεχνών που θα κριθούν ότι έχουν διακεκριμένο έργο τον συνολικό αριθμό. Πώς αποφασίζεται μεταξύ καλλιτεχνών με διακεκριμένο έργο, από διαφορετικούς καλλιτεχνικούς κλάδους, το ποιος θα κοπεί.. Πως αποφασίζεται και από ποιόν το τι ποσοστό συντάξεων θα πάρει κάθε κλάδος..
• Η σύνθεση της επιτροπής κρίσης που προβλέπει ο νόμος έχει ως αποτέλεσμα να γίνονται μεγάλες αδικίες γιατί, οι 6 κριτές διορισμένοι από τον Υπουργό, και ο διοικητικός υπάλληλος που συμμετέχει με δικαίωμα ψήφου (!!!), δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να έχουν αντικειμενική εικόνα και γνώμη για τον κάθε καλλιτεχνικό χώρο. Πάντα οι εκπρόσωποι των καλλιτεχνικών κλάδων που κρίνονται και που γνωρίζουν τα θέματα, είναι μειοψηφία και αυτό δημιουργεί προβλήματα. Θα πρέπει να υπάρξουν επιτροπές κατά κλάδο με εκπροσώπους μόνο Δημόσιων φορέων, και ΑΕΙ των κρινόμενων χώρων, με την συμμετοχή πάντα των εκπροσώπων των συλλογικών φορέων του κάθε καλλιτεχνικού χώρου.
• Τελος, επειδή δημιουργούνται παρερμηνίες, θα πρέπει να ορισθεί στο νόμο ότι το πλαφόν των 25000,00 ευρώ για να δικαιούται ο καλλιτέχνης σύνταξη είναι ο μέσος όρος των ΚΑΘΑΡΩΝ του ΕΣΟΔΩΝ της τελευταίας ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ. Και αυτό τίθεται γιατί ένας ενεργός εικαστικός καλλιτέχνης –ο οποίος πρέπει να συνταξιοδοτηθεί γιατί δεν μπορεί σε μεγάλη ηλικία να παραμένει το ίδιο παραγωγικός- εάν αναλάβει κάποια στιγμή ένα μεγάλο καλλιτεχνικό έργο (και αυτό μπορεί να συμβεί μια φορά στη ζωή του πριν την ηλικία προς σύνταξη) εμφανίζει μεγάλα εισοδήματα στη φορολογική του δήλωση, τα οποία όμως δεν είναι πραγματικά γιατί, αφ’ ενός αυτό είναι το εισόδημα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της ζωής του -και αυτό το αναγνωρίζει και η Εφορία η οποία δέχεται την κατάτμησή του σε 4 φορολογήσιμα χρόνια- αφ’ ετέρου δε, συμπεριλαβάνουν τα έξοδα που πραγματοποίησε ο καλλιτέχνης για την ολοκλήρωση του έργου (π.χ. υλικά, εργατικά, ΦΠΑ, χυτήρια, μεταφορές, αμοιβές σε αναγκαίους συνεργάτες κλπ).

Θεωρούμε ότι πρέπει να αλλάξει ο νόμος 36 20 / 2007, και να ορισθεί ικανός αριθμός συντάξεων-τουλάχιστον 120 ετησίως γαι όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους έως ότου δοθεί καθολική λύση στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό πρόβλημα των ανασφάλιστων καλλιτεχνικών κλάδων… Θεωρούμε ότι οι συντάξεις για τους καλλιτέχνες –μέλη του ΕΕΤΕ πρέπει να είναι ετησίως τουλάχιστον 35. Θεωρούμε αναγκαίο με νέο νόμο να διορθωθούν όλες οι αδυναμίες του ν. 36 20 / 2007, τις οποίες επισημαίνουμε παραπάνω, και οι οποίες κάνουν τον νόμο εν τέλει ανεφάρμοστο. Να μην μειωθεί η σύνταξη γιατί είναι ήδη μικρή. Θα έπρεπε να αυξηθεί στα 1200 ευρώ, αν η Πολιτεία θελει να τιμήσει το χώρο των Τεχνών.

Η λύση του ασφαλιστικού –συνταξιοδοτικού των εικαστικών αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη της σύγχρονης εικαστικής δημιουργίας και ανθρώπινο δικαίωμα κάθε εργαζόμενου. Η Πολιτεία δεν μπορεί να αντιμετωπίζει την Τέχνη και τους ανθρώπους που την δημιουργούν, σαν αναλώσιμα και για βιτρίνα, αδιαφορώντας για τους όρους και τις συνθήκες μέσα στις οποίες ο καλλιτέχνης καλείται να δημιουργήσει, συνθήκες που τελικά πολλές φορές τον παροπλίζουν και τον καταργούν.…

Για το ΔΣ του ΕΕΤΕ

Η Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας

Εύα Μελά Δημήτρης Βάρβογλης
5 Φεβρουαρίου 2013, 11:26 | Νίκος Δασκαλόπουλος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ειλικρινά, περίμενα ότι με την πρώτη ευκαιρία σε ασφαλιστικό νομοσχέδιο (όπως έλεγαν και οι απαντήσεις του ΓΛΚ σε σχετικές επιστολές που υποβλήθησαν) θα αντιμετωπίζατε την διάκριση που υπάρχει στο νόμο 3865/2010 για την αυτοαπασχόληση των συνταξιούχων του δημοσίου(30 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη) και θα διορθώνατε την «αστοχία» με την καταφανή διάκριση , «τιμωρία» και άνιση μεταχείριση των συνταξιούχων του δημοσίου έναντι αυτών που τους καλύπτει ο ν. 3863/2010 (60 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη) .
Δηλαδή αν δύο Μηχανικοί εργαζόντουσαν τα ίδια χρόνια ο ένας στον ιδιωτικό τομέα ή σε ΝΠΔΔ με ασφάλιση ΙΚΑ και ο άλλος στο δημόσιο, με αμοιβές περίπου τις ίδιες και ας υποθέσουμε ότι παίρνουν ή θα πάρουν την ίδια περίπου σύνταξη περίπου 1500 Ευρώ και επιθυμούν να αυτοαπασχοληθούν, γιατί στον πρώτο δεν περικόπτεται τίποτα από την σύνταξή του και στον άλλο περικόπτει 400 ευρώ περίπου;
Γιατί αυτή η διάκριση και η ανισότητα;
Αυτή η βλαπτική ρύθμιση εις βάρος της μερίδας αυτών των συνταξιούχων είναι συνταγματικά, ηθικά και κοινωνικά σωστή;
Πέστε μας ένα λόγο για τον οποίο έγινε αυτή η διάκριση.
5 Φεβρουαρίου 2013, 10:37 | jim leontiou

Μόνιμος Σύνδεσμος

θα ηθελα να αναφερθω στην καταφορη αδικια οσον αφορα τις περικοπες στις συνταξεις και στα δωρα των αναπηρων.η επιλογη του υπουργειου να εξαιρεσει απο τις περικοπες μονο οσους λαμβανουν το εξωιδρυματικο επιδομα παραπληγιας,ειναι στρεβλη και αδικη ,διοτι παραπληγικοι ειναι και οσοι δεν περνουν το εξωιδρ. επιιδομα παραπλ. αλλα περνουν το επιδομα απολυτου αναπηριας ,το οποιο σε χρηματα ειναι το ιδιο με το παραπληγικο (Τα ασφαλιστικα ταμεια χορηγουν σε ολους τους τετραπληγικους/παραπληγικους με ποσοσοστο 67% και ανω,το επιδομα παραπληγιας,ενω στους παραπληγικους /τετραπληγικους με ποσοστο 100% χορηγειται το επιδομα απολυτου αναπηριας)Ετσι ενας παραπληγικος απο τροχαιο με 67% επειδη περνει το εξωιδρυμ, επιδ. παραπληγιας ,θα δικαιουται τα δωρα και εγω που εχω την ιδια παθηση,παραπληγια απο τροχαιο και μαλιστα σε μεγαλυτερο ποσοστο 100% δεν θα τα δικαιουμαι τα δωρα επειδη το επιδομα μου δεν λεγεται εξωιδρυματικο του ν.1140/1981 παρ, 1 και 2.ο νομοθετης θα πρεπει να σταθει στην ουσια και οχι στον τυπο ,καντε οτι ειναι δυνατον να συμπεριληφθουν και τα ατομα με απολυτη αναπηρια στην ρυθμιση,για να μπορουμε να ζουμε σαν θεατες της ζωης μεσα σε ενα σπιτι ωστε να αποφυγουμε τον αργο θανατο ενος εγκλισμου σε ενα ιδρυμα.
ευχαριστω για το χρονο σας
5 Φεβρουαρίου 2013, 09:02 | Νίκος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Θεωρούμε δίκαιο και σύμφωνα με το άρθρο 21 παρ. 2 του Συντάγματος, όπως συμπεριληφθούν στις εξαιρέσεις,της περίπτωσης δ΄της υποπαραγράφου Β3 της παραγράφου Β του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012, μαζί με τους Αναπήρους Αξιωματικούς Πολεμικής Διαθεσιμότητας και οι Ανάπηροι Αξιωματικοί Ειρηνικής Περιόδου του ν. 1977/1991 (ΦΕΚ 185 Α΄) » Παθόντες στην υπηρεσία και ένεκα ταύτης, που για την αιτία αυτή τέθηκαν σε ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΗ ΑΠΟΣΤΡΑΤΕΙΑ».

Εμείς οι Ανάπηροι Αξιωματικοί Ειρηνικής Περιόδου του ν. 1977/1991, που κριθήκαμε ανίκανοι για την ενεργό και ελαφρά υπηρεσία του στρατεύματος, λόγω σοβαρού τραυματισμού, και τεθήκαμε σε ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΗ ΑΠΟΣΤΡΑΤΕΙΑ δεν υπερβένουμε τους 10 – 15 και κυρίως μικρών βαθμών με χαμηλές αποδοχές και ως εκ τούτου ελαχίστου δημοσιονομικού κόστους.
(Υπόψη στο ν. 1977/1991 έχουν ενταχθεί και Ανάπηροι Αξιωματικοί, που δεν τέθηκαν σε αυτεπάγγελτη αποστρατεία, αλλά σε άλλες καταστάσεις με φυσιολογική εξέλιξη)
Τιμάμε και αναγνωρίζομε την προσφορά των Αναπήρων Πολέμου Πολεμικής Διαθεσιμότητας, αλλά και εμείς οι Ανάπηροι Αξιωματικοί Ειρηνικής Περιόδου το ίδιο αποτέλεσμα υποστήκαμε και τα ίδια δεινά υγείας αντιμετωπίζομε, εξ αιτίας της υπηρεσίας και του καθήκοντος προς την Πατρίδα και μάλιστα με πολύ μικρότερες συντάξιμες αποδοχές.
4 Φεβρουαρίου 2013, 22:16 | Kostas

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΣΤΟ ΑΡ 4 ΠΑΡ 6α <. ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΔΙΑΔΟΧΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ, ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡ 1 ΤΟΥ ΑΡ 1 ΤΟΥ Ν 4024/2011 ΠΡΟΣΤΙΘΕΤΑΙ ΤΟ ΕΔΑΦΙΟ ΩΣ ΕΞΗΣ: ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΟΤΙ Ο ΑΠΟΝΕΜΩΝ ΦΟΡΕΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΑ ΦΟΡΕΑ ΚΑΤΑΒΑΛΛΕΤΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΟΡΙΖΟΜΕΝΗ ΜΕΙΩΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΑΡ 33 ΤΟΥ Ν 3232/2004 (ΟΤΑΝ Ο ΣΥΜΜΕΤΕΧΩΝ ΦΟΡΕΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΟΡΙΑ ΗΛΙΚΙΑΣ) ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΑΛΛΩΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΝ ΔΙΑΔΟΧΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ;
ΕΠΙΣΗΣ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ <> ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΙΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ ΑΡ 6 Ν 3865/2010 ΕΞΙΣΩΣΗ ΟΡΙΩΝ ΗΛΙΚΙΑΣ ΑΝΔΡΩΝ-ΓΥΝΑΙΚΩΝ, ΠΟΥ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ 31/12/2010 25 ΕΤΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΟΡΙΟ ΗΛΙΚΙΑΣ 52 ΚΑΙ ΑΝΩ, ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΘΟΥΝ ΣΑΝ ΠΑΤΕΡΕΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΓΙΑ ΠΡΟΣΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΤΟΥΣ ΚΛΠ. ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΠΑΡ 1-9 ΤΟΥ ΑΡ 6 ΤΟΥ Ν 3865/2010 ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΥΧΟΥΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΟΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΥΤΕΣ, ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΡ 7 ΤΟΥ ΑΡ ΜΟΝΟΥ ΤΟΥ Ν 3847/2010. ΑΥΤΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΔΙΚΙΑ, ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΘΕΜΕΛΙΩΝΟΥΝ ΤΟ 2011 ΓΙΑ ΤΑ 52 Η ΤΟ 2012 ΓΙΑ ΤΑ 55, ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ, ΜΟΝΟ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ 25ΕΤΙΑΣ ΤΟ 2011 ΓΙΑ ΤΑ 52 Η ΤΟ 2012 ΓΙΑ ΤΑ 55, ΣΥΜΦΩΝΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ Ν 4002/2011 (ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΠΔ 169/2007) ΠΑΡ 4.α,β ΓΙΑ ΤΑ 52 ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΕΡΑΝ ΤΩΝ 25 ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΡΟΣΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΚΑΤΑΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.
ΕΝΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΙΤΕΚΝΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΕΝΗΛΙΚΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ (ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ)ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΣΟΥΣ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ (20ΕΤΙΑ-21ΕΤΙΑΣ)ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΡΟΣΑΥΞΗΣΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΕΜΠΟΥΝ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ ΠΡΙΝ 31/12/2010, ΟΠΩΣ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ(ΜΕ ΕΝΑ Η ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΑ)ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΠΧ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΘΗΤΕΙΑ ΚΑΙ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ (ΤΕΣΣΕΡΑ ΕΤΗ ΤΟ 2011 ΚΑΙ ΤΡΙΑ EXTRA ΓΙΑ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΑ) ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΤΗΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ (25ΕΤΙΑ ΤΟ 2011) ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΡΟΣΑΥΞΗΣΗ; ΑΥΤΟ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΛΟΓΙΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ,ΕΦ ΟΣΟΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΕΓΙΝΑΝ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΕΞΙΣΩΣΗΣ ΟΡΙΩΝ ΗΛΙΚΙΑΣ (ΑΝΔΡΩΝ-ΓΥΝΑΙΚΩΝ)ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ (ΠΑΤΕΡΕΣ-ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΗΤΕΡΕΣ ΙΣΧΥΕ) ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΗΛΙΚΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥΣ; (ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΑΠΕΜΠΟΥΝ ΠΡΙΝ 31/12/2010 ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ 25ΕΤΙΑΣ) ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΕΙΩΘΕΙ Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΤΟΜΕΑΣ ΝΑ ΕΛΘΟΥΝ ΕΣΟΔΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΑΤΕΡΩΝ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΠΟΥ ΑΔΙΚΟΥΝΤΑΙ ΚΑΤΑΦΩΡΑ
ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΙΣΧΙΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ, ΟΠΩΣ ΕΙΧΑΝ ΑΦΗΣΕΙ ΑΡΧΙΚΑ ΝΑ ΕΝΝΟΗΘΕΙ (ΕΚΤΟΣ ΟΓΑ ΚΑΙ ΝΑΤ)
ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΔΙΑΦΥΓΕΙ, ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΝΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΑΡ 6 ΤΟΥ Ν 3865/2010, ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΩΝ ΠΟΥ ΘΙΓΟΝΤΑΙ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΩΣΩ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΛΟΓΙΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ. ΑΠΛΑ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΔΕΝ ΤΥΓΧΑΝΕΙ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ Ν 3865/2010, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΣΗΓΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΙΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΑΝΗΛΙΚΩΝ.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΤΙΘΕΤΑΙ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΤΟ ΠΡΟΣ ΨΗΦΙΣΗ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΥΠΙΚΑ ,ΝΑ ΛΑΒΕΤΕ ΣΟΒΑΡΑ ΥΠ ΟΨΗ ΣΑΣ ΤΙΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΑΡΘΟΥΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΔΙΚΙΕΣ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ, ΟΠΩΣ ΑΥΤΕΣ ΔΙΑΤΥΠΩΘΗΚΑΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΤΟ ΚΑΛΛΙΤΕΡΟ
ΚΩΣΤΑΣ
4 Φεβρουαρίου 2013, 20:02 | Ελένη

Μόνιμος Σύνδεσμος

Επειδή υπάρχουν και συνταξιούχοι που η μία σύνταξη που λαμβάνουν είναι το μοναδικό οικογενειακό εισόδημα και έχουν σπουδές παιδιών διαμένουν σε ενοίκιο κλτ θα πρότεινα, για αυτή την κατηγορία συνταξιούχων με μοναδική σύνταξη και υποχρεώσεις να γίνονται λιγότερες περικοπές στις συντάξεις.
Εντείνετε άμεσα τα μέτρα ελέγχου κατά της φοροδιαφυγής όπου γίνεται πάρτυ!!
4 Φεβρουαρίου 2013, 19:57 | Ι. M

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΓΕΝΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ :
Eφόσον ζούμε σε »ελεύθερη οικονομία», ο νόμιμα παραγόμενος πλούτος φορολογείται. Κατά συνέπεια ο εργαζόμενος συνταξιούχος που είναι ικανός να παράγει επιπλέον εισόδημα , πρέπει να φορολογείται για το σύνολο του εισοδήματός του (σύνταξης και εργασίας). Η αντίληψη της ουσιαστικής απαγόρευσης της εργασίας ή της αναστολής μέρους ή ολόκληρης της σύνταξης, ανήκει σε ολοκληρωτικά καθεστώτα και κομμουνιστικής φύσεως οικονομίες.
Διυλίζετε τον κόνωπα και αφήνετε την καμήλα. Αντί να συλλάβετε την μαύρη και παράνομη εργασία και την φοροδιαφυγή επιτίθεστε με εμπάθεια στις υγιείς δυνάμεις του τόπου που παράγουν ακόμη.

ΠΡΟΤΑΣΗ:

Κατά συνέπεια προτείνω την κατάργηση κάθε διάταξης που εμποδίζει την εργασία σε συνταξιούχο αφού η σύνταξη αυτή κατά νόμο απενεμήθη. Αντίθετα φορολογήστε το παραγόμενο εισόδημα.

I.M
4 Φεβρουαρίου 2013, 16:24 | Νίκος Δασκαλόπουλος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ειλικρινά, περίμενα ότι με την πρώτη ευκαιρία σε ασφαλιστικό νομοσχέδιο (όπως έλεγαν και οι απαντήσεις του ΓΛΚ σε σχετικές επιστολές που υποβλήθησαν) θα αντιμετωπίζατε την διάκριση που υπάρχει στο νόμο 3865/2010 για την αυτοαπασχόληση των συνταξιούχων του δημοσίου(30 ημερομίσθια του ανιδείκευτου εργάτη) και θα διορθώνατε την «αστοχία» με την καταφανή διάκριση , «τιμωρία» και άνιση μεταχείριση των συνταξιούχων του δημοσίου έναντι αυτών που τους καλύπτει ο ν. 3863/2010 (60 ημερομίσθια του ανιδείκευτου εργάτη) .
Δηλαδή αν δύο Μηχανικοί εργαζόντουσαν τα ίδια χρόνια ο ένας στον ιδιωτικό τομέα ή σε ΝΠΔΔ με ασφάλιση ΙΚΑ και ο άλλος στο δημόσιο, με αμοιβές περίπου τις ίδιες και ας υποθέσουμε ότι παίρνουν ή θα πάρουν την ίδια περίπου σύνταξη περίπου 1500 Ευρώ και επιθυμούν να αυτοαπασχοληθούν, γιατί στον πρώτο δεν περικόπτεται τίποτα από την σύνταξή του και στον άλλο περικόπτει 400 ευρώ περίπου;
Γιατί αυτή η διάκριση και η ανισότητα;
Αυτή η βλαπτική ρύθμιση εις βάρος της μερίδας αυτών των συνταξιούχων είναι συνταγματικά, ηθικά και κοινωνικά σωστή;
Πέστε μας ένα λόγο για τον οποίο έγινε αυτή η διάκριση.
4 Φεβρουαρίου 2013, 00:38 | Νίκος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Στο Άρθρο 4 «Ρυθμίσεις Άλλων Συνταξιοδοτικών Θεμάτων» παρ. 8ε
του υπό διαβούλευση Σχεδίου Νόμου.
Θεωρούμε δίκαιο και συνταγματικά κατωχυρωμένο (Άρθρο 21 παρ. 2). Στις εξαιρέσεις της περίπτωσης δ΄ της υποπαραγράφου Β3 της παραγράφου Β΄ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012.
Να συμπεριληφθούν με τους Αναπηρους Πολέμου Αξιωματικούς Πολεμικής Διαθεσιμότητας και οι Ανάπηροι Αξιωματικοί Ειρηνικής Περιόδου των διατάξεων του ν. 1977/1991 (ΦΕΚ 185 Α΄) «Παθόντες στην υπηρεσία και ένεκα ταύτης, που για την αιτία αυτή τέθηκαν σε αυτεπάγγελτη αποστρατεία»
Παρατήρηση: Ο αριθμός των παθόντων του ν.1977/1991, που τέθηκαν σε ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΗ ΑΠΟΣΤΡΑΤΕΙΑ,δεν υπερβαίνει τους 10-15 αξιωματικούς
3 Φεβρουαρίου 2013, 22:04 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Το θέμα της απαγόρευσης ή του περιορισμού της εργασίας των συνταξιούχων είναι, όπως οι περισσότεροι των προηγουμένων έχουν γράψει, σαφώς αντισυνταγματικό. Όταν ο εργασιακός βίος ενός ανθρώπου λήγει με την έξοδό του στη σύνταξη σημαίνει ότι αυτό το κεφάλαιο έχει κλείσει. Λαμβάνει μια σύνταξη η οποία αναλογεί σε αυτά που πρόσφερε όσο εργαζόταν κλπ. Δεν υπάρχει λογική στην εν ισχύ νομοθεσία που απαγορεύει στο συνταξιούχο που επιθυμεί ή έχει ανάγκη να εργαστεί, να ξεκινήσει ένα δεύτερο εργασιακό βίο. Και εισφορές θα πληρώνει και το εισόδημά του θα συμπληρώνει, μιας και οι περισσότεροι έχουν οδηγηθεί στην εξαθλίωση. Εξ άλλου, όπως και κάποιος άλλος έγραψε πριν, αυτός που έχει ανάγκη να εργαστεί γιατί δεν τα βγάζει πέρα, θα εργαστεί έστω και παράνομα. Επίσης μερικά άλλα σημεία στη σχετική νομοθεσία που δείχνουν να στερούνται λογικής:
α. Ο εν ενεργεία στρατιωτικός έχει δικαίωμα να παρέχει διδακτικό έργο παράλληλα με τα υπηρεσιακά του καθήκοντα, σε δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα, έως 4Ω την εβδομάδα. Για ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα δεν υφίσταται κανένας περιορισμός.
β. Στο συνταξιούχο δεν υπάρχει διαχωρισμός αλλά επιτρέπεται η εργασία με τον περιορισμό των 10Ω max την εβδομάδα.
Δηλ ως εν ενεργεία μπορώ να διδάσκω σε φροντιστήρια όσο θέλω και να αναλώνω εκεί όλο μου το δυναμικό και να αμείβομαι παράλληλα με το μισθό μου, αλλά όχι σε κρατικά σχολεία. Ως συνταξιούχος δε που και ανάγκη περισσότερη για συμπλήρωμα των αποδοχών μου έχω και με την υπηρεσία μου έχω τελειώσει, υπάρχει ο περιορισμός των 10Ω.
3 Φεβρουαρίου 2013, 13:47 | ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΙΔΕΡΑΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Αξιότιμοι κύριοι
Ανήκω όπως και αρκετοί άλλοι συνάδελφοι, στην περίπτωση του άρθρου 4 παρ.10α & 10β., οι οποίοι βρεθήκαμε στη δυσάρεστη αυτή θέση από ανευθυνότητα υπαλλήλων των υπηρεσιών μας (Γραφεία Προσωπικού) αλλά και του ΓΛΚ, κάτι φυσικά που δεν μπορεί να αποδειχθεί αφού δεν υπάρχει τίποτε εγγράφως, Αποτέλεσμα της ήταν να χαθεί πολύτιμος χρόνος, να χαθούν αρκετά χρήματα με τις υποχρεώσεις να τρέχουν και το πιο σημαντικό όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι να υποστούν μια άνευ προηγουμένου ταλαιπωρία ψυχική και σωματική.
Σας καταθέτω τις προτάσεις μου και πιστεύω θα δώσουν λύση στο πρόβλημα αν αξιολογηθούν ανάλογα.
1-Με την κατάθεση της 1ης αίτησης – παραίτησης του υπαλλήλου, το αρμόδιο τμήμα θα εκδίδει ,αντί του πιστοποιητικού υπηρεσιακών μεταβολών ,έντυπο-ερώτημα τύπου ΔΑΥΚ το οποίο θα κατατίθεται στην αρμόδια υπηρεσία του ΓΛΚ η οποία και θα απαντά εγγράφως αν δικαιούται η όχι σύνταξης ο υπάλληλος. Μέχρι να κατατεθεί από τον υπάλληλο η 2η αίτηση παραίτησης (2 μήνες το αργότερο από την 1η), θα έχει ολοκληρωθεί η παραπάνω διαδικασία και δεν θα περιμένει την μετά από 9 μήνες ,το λιγότερο, απάντηση του ΓΛΚ .
2-Πιστεύω ότι υπάλληλος είναι ο λιγότερο υπεύθυνος της όλης κατάστασης και πληρώνει το μεγαλύτερο τίμημα (χάνει χρήματα, χρόνο και υπόκειται σε μεγάλη ψυχική ταλαιπωρία ) ενώ οι υπάλληλοι των αρμοδίων υπηρεσιών μένουν στο …απυρόβλητο!!!
Σίγουρα πρέπει να υπάρχει από πλευράς σας μέριμνα για την αποκατάσταση αυτής της αδικίας ώστε να καλυφθούν όλοι αυτοί οι υπάλληλοι που έμειναν απλήρωτοι και έχασαν πολύτιμο χρόνο, χωρίς να είναι υπαίτιοι.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ-ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ:
1-Το χρονικό διάστημα των 3 μηνών ισχύει από την ημερομηνία έκδοσης της απορριπτικής απόφασης του ΓΛΚ ή της κοινοποίησης στον ενδιαφερόμενο; Αν ισχύει το πρώτο πιστεύω ότι το χρονικό διάστημα είναι μικρό και ότι το 5 μηνο θα ήταν πιο λογικό.
3 Φεβρουαρίου 2013, 11:52 | Κόγκας Παναγιώτης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Με την λογική αποκλεισμού οποιουδήποτε από την εργασία δεν επιτυγχάνεται ανάπτυξη. Διερωτώμαι αν αυτοί που νομοθετούν σκέφτονται ή αν κοιμούνται-ονειρεύονται και ξυπνούν για να επιβάλουν ποινές ιδίως στους στρατιωτικούς και γενικά στους Έλληνες και την Ελλάδα.Σαν απόστρατος αξιωματικός έχω το δικαίωμα να νοιώθω ότι τιμωρούμαι γιατί σε όλη μου τη ζωή εφάρμοζα τους νόμους, γιατί το 2008 που αποστρατεύτηκα δεν πήρα το εφάπαξ να το βάλω στην τράπεζα και να το τρώω πηγαίνοντας διακοπές εκτός Ελλάδος όπως κάνουν όλοι οι πλούσιοι και νεόπλουτοι στη χώρα μας, αλλά προτίμησα να στήσω επιχείρηση, να χρεωθώ με δάνεια, να δουλέψω ατελείωτες ώρες, να δώσω δουλειά σε κόσμο, να πληρώσω φόρους και ασφαλιστικές εισφορές για να έρθει τώρα παράνομα το κράτος να με «βυθίσει», να μου αποδείξει ότι στην Ελλάδα πρέπει να είσαι κηφήνας ή λαμόγιο για να μην κινδυνεύεις να καταστραφείς.
Εσύ πρέπει στη ζωή σου να εφαρμόζεις τους νόμους ενώ το κράτος «δικαίου» μπορεί να καταργεί αναδρομικά αυτό που ίσχυε το 2008 αφού εσύ έχεις ξοδέψει χρόνο και χρήμα και αφού έχεις υποθηκεύσει την υπόλοιπη ζωή σου!Θεωρώ, λοιπόν, ότι είναι απλά ΔΙΚΑΙΟ να αρθούν τα εμπόδια για την εργασία των αποστράτων και ΑΠΛΑ να εφαρμοστούν οι νόμοι ιδίως για αυτούς που έχουν ξεκινήσει επαγγελματική δραστηριότητα πριν το 2010.
3 Φεβρουαρίου 2013, 05:49 | Ελένη Η. Καφαντάρη

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ

Κύριοι της Κυβέρνησης
Για να υπηρετήσετε την «οικονομία σας» καταργείτε 25 συντάξεις το χρόνο, από τις 30 που δίνονται συνολικά στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων (ζωγράφων, γλυπτών, συγγραφέων, ποιητών, μουσουργών, συνθετών, λαϊκών καλλιτεχνών, κλπ 36 καλλιτεχνικών κλάδων) που αν και συνεισφέρουν στο κοινωνικό σύνολο με τη δημιουργία τους, αν και δώσανε όλη τους τη ζωή σε αυτό που λέτε εσείς «συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας», στον Πολιτισμό, τους καταδικάζετε στην απόλυτη ανέχεια, εφόσον είναι παντελώς ανασφάλιστοι οι περισσότεροι.

Ανέβηκε στη διαβούλευση κείμενο αλλαγής του νόμου 3075/2002, που είχε τροποποιηθεί με το νόμο 3620/2007, για τις «δια βίου συντάξεις», με το οποίο :
• Ο συνολικός Αριθμός συντάξεων περιορίζεται σε 5 από 30 ΣΥΝΟΛΙΚΆ και για τους 36 κλάδους.
• Τα όριο συνταξιοδότησης ανεβαίνει στο 67ο έτος αντί του 65ου.
• Το Ύψος της σύνταξης περιορίζεται στα 720 ευρώ. Αν ο συνταξιούχος έχει και δεύτερη, το άθροισμά τους δεν μπορεί να ξεπερνά τα 720 ευρώ.
• Καταργείται η μεταβίβαση μετά το θάνατο του καλλιτέχνη στη σύζυγο .
• Δύο Διοικητικοί υπάλληλοι του Υπ. Πολιτισμού και του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους συμμετέχουν στην επιτροπή καλλιτεχνικής κρίσης με δικαίωμα ψήφου (!!!) (με την ρύθμιση του 2007, συμμετείχε μόνο ένας από το Υπ. Πολιτισμού).
• Δεν είναι πλέον «τιμητικές» αφού απαιτείται ο μέσος όρος εισοδήματος κατά τα 3 προηγούμενα της αίτησης οικονομικά έτη να είναι 8640 (από 25000 ευρώ που λέει ο ως τώρα ισχύων νόμος). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι κανείς δεν θα μπορεί να παίρνει τη σύνταξη αν στοιχειωδώς τα προηγούμενα 3 χρόνια υποαπασχολείται ή εργάζεται, αφού πρέπει να αποδείξει ότι είναι άπορος.
• Επανέρχεται το να έχουν δηλώσει εισόδημα σε φορέα κύριας ασφάλισης ένα χρόνο πριν τα 67 ή 50 αντίστοιχα, με την ιδιότητα του καλλιτέχνη. Αυτό είναι καθαρά εισπρακτικό μέτρο αφού η καλλιτεχνική δράστηριότητα αποδεικνύεται από τον φάκελό τους προς κρίση και την εγγραφή τους στο ΕΕΤΕ.
• Οι Αιτήσεις που έχουν κριθεί και είναι στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους απονέμονται με τα νέα οικονομικά κριτήρια (εφόσον έχουν 8640 κατά μέσο όρο, έχουν δηλώσει εισόδημα τουλάχιστον ένα χρόνο σε φορέα κύριας ασφάλισης με την ιδιότητα του καλλιτέχνη, κλπ)
• Οι Συντάξεις που ήδη καταβάλλονται μειώνονται στα 720 ευρώ.

ΤΟ ΕΕΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΛΛΑΓΕΣ

Το ΕΕΤΕ, θα μιλούσε διαφορετικά για αυτές τις συντάξεις, εάν τόσα χρόνια είχε λυθεί το ασφαλιστικό -συνταξιοδοτικό των καλλιτεχνών, ιδιαίτερα των δημιουργών. Θα συζητούσαμε σε άλλη βάση με ποιους άλλους τρόπους η Πολιτεία θα μπορούσε να τιμήσει τους καλλιτέχνες, για να αποδοθεί Τιμή. Όμως σήμερα αυτές οι συντάξεις είναι ο μοναδικός πόρος ζωής για τους δημιουργούς που είναι παντελώς ανασφάλιστοι.
… Κύριοι της Κυβέρνησης
Αν και σας έχουμε κατ’ επανάληψη βομβαρδίσει με προτάσεις ζητώντας την αλλαγή του νόμου για τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις» και με το θέμα της καθολικής λύσης του ασφαλιστικού -συνταξιοδοτικού των καλλιτεχνών, για το οποίο έχουμε κατ’ επανάληψη καταθέσει πρόταση νόμου, προχωρήσατε στην εκπόνηση σχεδίου νόμου χωρίς ούτε να τις λάβετε υπ’ όψιν σας, ούτε να μελετήσετε και να συζητήσετε το θέμα με το ΕΕΤΕ που βάσει του νόμου 1218/81 είναι ως ΝΠΔημοσίου Δικαίου φορέας σύμβουλος της Πολιτείας σε ζητήματα των Εικαστικών Τεχνών και των δημιουργών τους. Επαναφέρετε σήμερα διατάξεις που υπήρχαν στο παρελθόν, και το ίδιο το Υπ. Οικονομικών εισηγήθηκε το 2007 την αλλαγή τους γιατί ήταν έξω από την πραγματικότητα των τεχνών.

Η πρότασή μας είναι η εξής:

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ
Για τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις»

Το Ε.Ε.Τ.Ε., ο φορέας των 5.500 περίπου εικαστικών καλλιτεχνών έχει συγκεκριμένες προτάσεις για σημεία του ν. 36 20 / 2007 τα οποία κατά τη γνώμη μας πρέπει να τροποποιηθούν, ώστε να λυθούν τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί τα τελευταία χρόνια.
Το συνταξιοδοτικό πρόβλημα των εικαστικών καλλιτεχνών εκκρεμεί για δεκαετίες.
Ο νόμος 36 20 / 2007 αρθρο 2, προβλέπει τη χορήγηση 30 συντάξεων για περισσότερους καλλιτεχνικούς κλάδους, από τους οποίους οι περισσότεροι – όσοι δηλαδή εργάζονται χωρίς εργοδότη– είναι παντελώς ανασφάλιστοι (εικαστικοί καλλιτέχνες, μουσικοσυνθέτες, μουσουργοί, λογοτέχνες, συγγραφείς, ποιητές, χορογράφοι και γενικώς δημιουργοί, που για αυτούς τόσο η πρόβλεψη για τη σύνταξη όσο και το βιβλιάριο υγείας που συνεπάγεται η σύνταξη, είναι ζήτημα επιβίωσης).
Το ΕΕΤΕ, θα μιλούσε διαφορετικά για αυτές τις συντάξεις, εάν τόσα χρόνια είχε λυθεί το ασφαλιστικό -συνταξιοδοτικό των καλλιτεχνών, ιδιαίτερα των δημιουργών που είναι παντελώς ανασφάλιστοι. Θα συζητούσαμε σε άλλη βάση με ποιους τρόπους η πολιτεία θα μπορούσε να τιμήσει τους καλλιτέχνες, Θα μπορούσαν να βρεθούν άλλοι τρόποι για να αποδοθεί Τιμή. Όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Ο νόμος 3620/11-12-2007 στην ουσία κατάργησε τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις» των καλλιτεχνών, αφού ο αριθμός 30 για όλους τους κλάδους είναι εξαιρετικά μικρός (αναφέρω ότι το 1996 το πλαφόν για αυτές τις συντάξεις ήταν 100).

Oι λεγόμενες «τιμητικές» συντάξεις που έχει θεσμοθετήσει από παλιά η Πολιτεία είναι μέχρι σήμερα ο μοναδικός πόρος ζωής για τους ανασφάλιστους ηλικιωμένους εικαστικούς καλλιτέχνες, αφού χρόνια όλες οι Κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και η προηγούμενη της ΝΔ, αρνούνται την θέσπιση καθολικής λύσης του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού. Στην πρόταση λύσης του ασφαλιστικού που προτείνει το ΕΕΤΕ, αρνούνται την υποχρέωση του Κράτους (που εκμεταλλεύεται και κερδίζει από τα έργα τέχνης και μετά το θάνατο του δημιουργού) να συμμετέχει συνεισφέροντας στο «μερίδιο του εργοδότη» καθώς επίσης αρνούνται να θεσμοθετήσουν την συνεισφορά στο «μέρος του εργοδότη» όλων όσων εμπλέκονται στην διακίνηση των έργων τέχνης (εμπόρων, μεσαζόντων κλπ) και κερδίζουν από αυτά… Στην πρόταση του ΕΕΤΕ προβλέπονται και οι πόροι για την χρηματοδότηση του συστήματος που προτείνεται, έτσι ώστε όλοι οι εικαστικοί καλλιτέχνες, όπως και κάθε εργαζόμενος, να δικαιούνται αξιοπρεπή γεράματα

Όλες οι προηγούμενες Κυβερνήσεις, τόσο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσο και η Ν.Δ, στη λύση του ασφαλιστικού- συνταξιοδοτικού των εικαστικών αντιπρότειναν πάντα την αυτασφάλιση, πράγμα που ο κλάδος μας έχει επανειλημμένα απορρίψει, καθώς και έχει πετύχει με αγώνες από το 1997 νομοθετική ρύθμιση που εξαιρεί τους εικαστικούς από την υποχρεωτική «ασφάλιση» (αυτασφάλιση) στο ΤΕΒΕ (σημερινό ΟΑΕΕ) γιατί αυτό θα έβαζε ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στην καλλιτεχνική δημιουργία αφού συνδέει την έννοια του καλλιτεχνικού εργαστηρίου και της έννοιας του καλλιτέχνη με την αγορά και αντιμετωπίζει την τέχνη ως εμπόρευμα.

Στο νόμο 36 20 / 2007 στο άρθρο 2, για τους καλλιτέχνες:
• προσδιορίζεται ότι ο αριθμός των συντάξεων δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 30 ετησίως για όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι συντάξεις ουσιαστικά έχουν καταργηθεί δεδομένου ότι καλλιτεχνικοί κλάδοι που αναφέρεται, υπερβαίνουν τους 35. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το 2010 από τους 38 εικαστικούς συνταξιοδοτούνται μόνο οι 8 και οι άλλοι , αν και υπερήλικες, παραμένουν ανασφάλιστοι, ενώ ο αντίστοιχος νόμος 2435/2006 προέβλεπε 30 συντάξεις ετησίως μόνο για τους εικαστικούς και συνολικά ως 100 συντάξεις το χρόνο, αριθμό που αν μια χρονιά δεν εξεντλούνταν, το υπόλοιπο μεταφερόταν και συναθροίζονταν στης επόμενης χρονιάς. .
• το ύψος της σύνταξης έχει μειωθεί «στο 50% του μηνιαίου βασικού μισθού του 1ου μισθολογικού κλιμακίου της κατηγορίας ΠΕ, όπως ισχύει κάθε φορά για τους δημοσίους πολιτικούς υπαλλήλους» από 80% που ήταν με τον παλιότερο νόμο.
• Ο νόμος ορίζει ότι σε περίπτωση θανάτου του δικαιούχου η σύνταξη μεταβιβάζεται μόνο στον επιζώντα σύζυγο (εφόσον αυτός δεν λαμβάνει άλλη σύνταξη η δεν έχει εισόδημα μεγαλύτερο του κατώτατου ορίου σύνταξης του δημόσιου, όπως αυτό ισχύει κάθε φορά.) αφήνοντας από έξω τα τέκνα ακόμα κι αν αυτά είναι ανήλικα!!!! –έξω από κάθε αίσθημα δικαίου.
• εφόσον η αίτηση του ενδιαφερομένου για σύνταξη απορριφθεί από την επιτροπή του Υπουργείου Πολιτισμού «λόγω μη προσφοράς διακεκριμένων υπηρεσιών οι ενδιαφερόμενοι δύνανται στην επανέλθουν με νέα αίτησή τους μετά από τρίαχρόνια» …. Τα 3 χρόνια είναι χρόνος αντικειμενικά απαγορευτικός σε αυτές τις προχωρημένες ηλικίες όπου ο κρινόμενος για πρώτη φορά πρέπει να είναι τουλάχιστον 66 ετών!!!. Δηλαδή, αν κάποιος αδικηθεί από την επιτροπή -με δεδομένο και τον απαγορευτικό αριθμό των συντάξεων και τα χρόνια που αναλωνονται στις απαιτούμενες γραφειοκρατικές διαδικασίες και που είναι τουλάχιστον άλλα δύο- το πιθανότερο είναι να μην έχει πλέον το περιθώριο χρόνου για μια δικαιότερη κρίση.
• Δεν είναι σαφές στο νόμο ποιος αποφασίζει και με ποιο τρόπο, το πώς κατανέμονται οι συντάξεις στους διάφορους κλάδους. Υπάρχουν εφτά διορισμένα μέλη στην επιτροπή, αλλά για κάθε κλάδο η επιτροπή είναι εννεαμελής, με τη συμμετοχή δύο εκπροσώπων από τον κλάδο που κρίνεται. Δεν υπάρχει η πρόβλεψη από τον νόμο, με ποια κριτήρια ορίζεται το ποσοστό κατά κλάδο και με ποια διαδικασία. Τι πρέπει να γίνει στην περίπτωση που ξεπεράσει (από το σύνολο των επιτροπών) το άθροισμα των καλλιτεχνών που θα κριθούν ότι έχουν διακεκριμένο έργο τον συνολικό αριθμό. Πώς αποφασίζεται μεταξύ καλλιτεχνών με διακεκριμένο έργο, από διαφορετικούς καλλιτεχνικούς κλάδους, το ποιος θα κοπεί.. Πως αποφασίζεται και από ποιόν το τι ποσοστό συντάξεων θα πάρει κάθε κλάδος..
• Η σύνθεση της επιτροπής κρίσης που προβλέπει ο νόμος έχει ως αποτέλεσμα να γίνονται μεγάλες αδικίες γιατί, οι 6 κριτές διορισμένοι από τον Υπουργό, και ο διοικητικός υπάλληλος που συμμετέχει με δικαίωμα ψήφου (!!!), δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να έχουν αντικειμενική εικόνα και γνώμη για τον κάθε καλλιτεχνικό χώρο. Πάντα οι εκπρόσωποι των καλλιτεχνικών κλάδων που κρίνονται και που γνωρίζουν τα θέματα, είναι μειοψηφία και αυτό δημιουργεί προβλήματα. Θα πρέπει να υπάρξουν επιτροπές κατά κλάδο με εκπροσώπους μόνο Δημόσιων φορέων, και ΑΕΙ των κρινόμενων χώρων, με την συμμετοχή πάντα των εκπροσώπων των συλλογικών φορέων του κάθε καλλιτεχνικού χώρου.
• Τελος, επειδή δημιουργούνται παρερμηνίες, θα πρέπει να ορισθεί στο νόμο ότι το πλαφόν των 25000,00 ευρώ για να δικαιούται ο καλλιτέχνης σύνταξη είναι ο μέσος όρος των ΚΑΘΑΡΩΝ του ΕΣΟΔΩΝ της τελευταίας ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ. Και αυτό τίθεται γιατί ένας ενεργός εικαστικός καλλιτέχνης –ο οποίος πρέπει να συνταξιοδοτηθεί γιατί δεν μπορεί σε μεγάλη ηλικία να παραμένει το ίδιο παραγωγικός- εάν αναλάβει κάποια στιγμή ένα μεγάλο καλλιτεχνικό έργο (και αυτό μπορεί να συμβεί μια φορά στη ζωή του πριν την ηλικία προς σύνταξη) εμφανίζει μεγάλα εισοδήματα στη φορολογική του δήλωση, τα οποία όμως δεν είναι πραγματικά γιατί, αφ’ ενός αυτό είναι το εισόδημα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της ζωής του -και αυτό το αναγνωρίζει και η Εφορία η οποία δέχεται την κατάτμησή του σε 4 φορολογήσιμα χρόνια- αφ’ ετέρου δε, συμπεριλαβάνουν τα έξοδα που πραγματοποίησε ο καλλιτέχνης για την ολοκλήρωση του έργου (π.χ. υλικά, εργατικά, ΦΠΑ, χυτήρια, μεταφορές, αμοιβές σε αναγκαίους συνεργάτες κλπ).

Θεωρούμε ότι πρέπει να αλλάξει ο νόμος 36 20 / 2007, και να ορισθεί ικανός αριθμός συντάξεων-τουλάχιστον 120 ετησίως γαι όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους έως ότου δοθεί καθολική λύση στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό πρόβλημα των ανασφάλιστων καλλιτεχνικών κλάδων… Θεωρούμε ότι οι συντάξεις για τους καλλιτέχνες –μέλη του ΕΕΤΕ πρέπει να είναι ετησίως τουλάχιστον 35. Θεωρούμε αναγκαίο με νέο νόμο να διορθωθούν όλες οι αδυναμίες του ν. 36 20 / 2007, τις οποίες επισημαίνουμε παραπάνω, και οι οποίες κάνουν τον νόμο εν τέλει ανεφάρμοστο. Να μην μειωθεί η σύνταξη γιατί είναι ήδη μικρή. Θα έπρεπε να αυξηθεί στα 1200 ευρώ, αν η Πολιτεία θελει να τιμήσει το χώρο των Τεχνών.

Η λύση του ασφαλιστικού –συνταξιοδοτικού των εικαστικών αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη της σύγχρονης εικαστικής δημιουργίας και ανθρώπινο δικαίωμα κάθε εργαζόμενου. Η Πολιτεία δεν μπορεί να αντιμετωπίζει την Τέχνη και τους ανθρώπους που την δημιουργούν, σαν αναλώσιμα και για βιτρίνα, αδιαφορώντας για τους όρους και τις συνθήκες μέσα στις οποίες ο καλλιτέχνης καλείται να δημιουργήσει, συνθήκες που τελικά πολλές φορές τον παροπλίζουν και τον καταργούν.…

Για το ΔΣ του ΕΕΤΕ

Η Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας

Εύα Μελά Δημήτρης Βάρβογλης
2 Φεβρουαρίου 2013, 21:43 | Νικόλας Ανδρικόπουλος

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
NΠΔΔ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
Βαλτετσίου 42, Τ.Κ.: 106 81 Αθήνα FAX : 210 / 33.01.408
e-mail:chafartg@otenet.gr

Πληρ. Κ. Νανά Χούντα Αθήνα 31.01.2013
Τηλ. : 210 / 33.00.016, εσ. 103 Αριθ. Πρωτ.: 191

Προς τον Υπουργό Οικονομικών
κ. Γ. Στουρνάρα

Προς τον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών
κ. Χ. Σταϊκούρα

Προς τον Υφυπουργό Οικονομικών
κ. Μαυραγάνη\

Προς τον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας
κ. Ι.Βρούτση

ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ

Κύριοι της Κυβέρνησης
Για να υπηρετήσετε την «οικονομία σας» καταργείτε 25 συντάξεις το χρόνο, από τις 30 που δίνονται συνολικά στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων (ζωγράφων, γλυπτών, συγγραφέων, ποιητών, μουσουργών, συνθετών, λαϊκών καλλιτεχνών, κλπ 36 καλλιτεχνικών κλάδων) που αν και συνεισφέρουν στο κοινωνικό σύνολο με τη δημιουργία τους, αν και δώσανε όλη τους τη ζωή σε αυτό που λέτε εσείς «συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας», στον Πολιτισμό, τους καταδικάζετε στην απόλυτη ανέχεια, εφόσον είναι παντελώς ανασφάλιστοι οι περισσότεροι.

Ανέβηκε στη διαβούλευση κείμενο αλλαγής του νόμου 3075/2002, που είχε τροποποιηθεί με το νόμο 3620/2007, για τις «δια βίου συντάξεις», με το οποίο :
• Ο συνολικός Αριθμός συντάξεων περιορίζεται σε 5 από 30 ΣΥΝΟΛΙΚΆ και για τους 36 κλάδους.
• Τα όριο συνταξιοδότησης ανεβαίνει στο 67ο έτος αντί του 65ου.
• Το Ύψος της σύνταξης περιορίζεται στα 720 ευρώ. Αν ο συνταξιούχος έχει και δεύτερη, το άθροισμά τους δεν μπορεί να ξεπερνά τα 720 ευρώ.
• Καταργείται η μεταβίβαση μετά το θάνατο του καλλιτέχνη στη σύζυγο .
• Δύο Διοικητικοί υπάλληλοι του Υπ. Πολιτισμού και του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους συμμετέχουν στην επιτροπή καλλιτεχνικής κρίσης με δικαίωμα ψήφου (!!!) (με την ρύθμιση του 2007, συμμετείχε μόνο ένας από το Υπ. Πολιτισμού).
• Δεν είναι πλέον «τιμητικές» αφού απαιτείται ο μέσος όρος εισοδήματος κατά τα 3 προηγούμενα της αίτησης οικονομικά έτη να είναι 8640 (από 25000 ευρώ που λέει ο ως τώρα ισχύων νόμος). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι κανείς δεν θα μπορεί να παίρνει τη σύνταξη αν στοιχειωδώς τα προηγούμενα 3 χρόνια υποαπασχολείται ή εργάζεται, αφού πρέπει να αποδείξει ότι είναι άπορος.
• Επανέρχεται το να έχουν δηλώσει εισόδημα σε φορέα κύριας ασφάλισης ένα χρόνο πριν τα 67 ή 50 αντίστοιχα, με την ιδιότητα του καλλιτέχνη. Αυτό είναι καθαρά εισπρακτικό μέτρο αφού η καλλιτεχνική δράστηριότητα αποδεικνύεται από τον φάκελό τους προς κρίση και την εγγραφή τους στο ΕΕΤΕ.
• Οι Αιτήσεις που έχουν κριθεί και είναι στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους απονέμονται με τα νέα οικονομικά κριτήρια (εφόσον έχουν 8640 κατά μέσο όρο, έχουν δηλώσει εισόδημα τουλάχιστον ένα χρόνο σε φορέα κύριας ασφάλισης με την ιδιότητα του καλλιτέχνη, κλπ)
• Οι Συντάξεις που ήδη καταβάλλονται μειώνονται στα 720 ευρώ.

ΤΟ ΕΕΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΛΛΑΓΕΣ

Το ΕΕΤΕ, θα μιλούσε διαφορετικά για αυτές τις συντάξεις, εάν τόσα χρόνια είχε λυθεί το ασφαλιστικό -συνταξιοδοτικό των καλλιτεχνών, ιδιαίτερα των δημιουργών. Θα συζητούσαμε σε άλλη βάση με ποιους άλλους τρόπους η Πολιτεία θα μπορούσε να τιμήσει τους καλλιτέχνες, για να αποδοθεί Τιμή. Όμως σήμερα αυτές οι συντάξεις είναι ο μοναδικός πόρος ζωής για τους δημιουργούς που είναι παντελώς ανασφάλιστοι.
… Κύριοι της Κυβέρνησης
Αν και σας έχουμε κατ’ επανάληψη βομβαρδίσει με προτάσεις ζητώντας την αλλαγή του νόμου για τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις» και με το θέμα της καθολικής λύσης του ασφαλιστικού -συνταξιοδοτικού των καλλιτεχνών, για το οποίο έχουμε κατ’ επανάληψη καταθέσει πρόταση νόμου, προχωρήσατε στην εκπόνηση σχεδίου νόμου χωρίς ούτε να τις λάβετε υπ’ όψιν σας, ούτε να μελετήσετε και να συζητήσετε το θέμα με το ΕΕΤΕ που βάσει του νόμου 1218/81 είναι ως ΝΠΔημοσίου Δικαίου φορέας σύμβουλος της Πολιτείας σε ζητήματα των Εικαστικών Τεχνών και των δημιουργών τους. Επαναφέρετε σήμερα διατάξεις που υπήρχαν στο παρελθόν, και το ίδιο το Υπ. Οικονομικών εισηγήθηκε το 2007 την αλλαγή τους γιατί ήταν έξω από την πραγματικότητα των τεχνών.

Η πρότασή μας είναι η εξής:

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ
Για τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις»

Το Ε.Ε.Τ.Ε., ο φορέας των 5.500 περίπου εικαστικών καλλιτεχνών έχει συγκεκριμένες προτάσεις για σημεία του ν. 36 20 / 2007 τα οποία κατά τη γνώμη μας πρέπει να τροποποιηθούν, ώστε να λυθούν τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί τα τελευταία χρόνια.
Το συνταξιοδοτικό πρόβλημα των εικαστικών καλλιτεχνών εκκρεμεί για δεκαετίες.
Ο νόμος 36 20 / 2007 αρθρο 2, προβλέπει τη χορήγηση 30 συντάξεων για περισσότερους καλλιτεχνικούς κλάδους, από τους οποίους οι περισσότεροι – όσοι δηλαδή εργάζονται χωρίς εργοδότη– είναι παντελώς ανασφάλιστοι (εικαστικοί καλλιτέχνες, μουσικοσυνθέτες, μουσουργοί, λογοτέχνες, συγγραφείς, ποιητές, χορογράφοι και γενικώς δημιουργοί, που για αυτούς τόσο η πρόβλεψη για τη σύνταξη όσο και το βιβλιάριο υγείας που συνεπάγεται η σύνταξη, είναι ζήτημα επιβίωσης).
Το ΕΕΤΕ, θα μιλούσε διαφορετικά για αυτές τις συντάξεις, εάν τόσα χρόνια είχε λυθεί το ασφαλιστικό -συνταξιοδοτικό των καλλιτεχνών, ιδιαίτερα των δημιουργών που είναι παντελώς ανασφάλιστοι. Θα συζητούσαμε σε άλλη βάση με ποιους τρόπους η πολιτεία θα μπορούσε να τιμήσει τους καλλιτέχνες, Θα μπορούσαν να βρεθούν άλλοι τρόποι για να αποδοθεί Τιμή. Όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Ο νόμος 3620/11-12-2007 στην ουσία κατάργησε τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις» των καλλιτεχνών, αφού ο αριθμός 30 για όλους τους κλάδους είναι εξαιρετικά μικρός (αναφέρω ότι το 1996 το πλαφόν για αυτές τις συντάξεις ήταν 100).

Oι λεγόμενες «τιμητικές» συντάξεις που έχει θεσμοθετήσει από παλιά η Πολιτεία είναι μέχρι σήμερα ο μοναδικός πόρος ζωής για τους ανασφάλιστους ηλικιωμένους εικαστικούς καλλιτέχνες, αφού χρόνια όλες οι Κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και η προηγούμενη της ΝΔ, αρνούνται την θέσπιση καθολικής λύσης του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού. Στην πρόταση λύσης του ασφαλιστικού που προτείνει το ΕΕΤΕ, αρνούνται την υποχρέωση του Κράτους (που εκμεταλλεύεται και κερδίζει από τα έργα τέχνης και μετά το θάνατο του δημιουργού) να συμμετέχει συνεισφέροντας στο «μερίδιο του εργοδότη» καθώς επίσης αρνούνται να θεσμοθετήσουν την συνεισφορά στο «μέρος του εργοδότη» όλων όσων εμπλέκονται στην διακίνηση των έργων τέχνης (εμπόρων, μεσαζόντων κλπ) και κερδίζουν από αυτά… Στην πρόταση του ΕΕΤΕ προβλέπονται και οι πόροι για την χρηματοδότηση του συστήματος που προτείνεται, έτσι ώστε όλοι οι εικαστικοί καλλιτέχνες, όπως και κάθε εργαζόμενος, να δικαιούνται αξιοπρεπή γεράματα

Όλες οι προηγούμενες Κυβερνήσεις, τόσο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσο και η Ν.Δ, στη λύση του ασφαλιστικού- συνταξιοδοτικού των εικαστικών αντιπρότειναν πάντα την αυτασφάλιση, πράγμα που ο κλάδος μας έχει επανειλημμένα απορρίψει, καθώς και έχει πετύχει με αγώνες από το 1997 νομοθετική ρύθμιση που εξαιρεί τους εικαστικούς από την υποχρεωτική «ασφάλιση» (αυτασφάλιση) στο ΤΕΒΕ (σημερινό ΟΑΕΕ) γιατί αυτό θα έβαζε ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στην καλλιτεχνική δημιουργία αφού συνδέει την έννοια του καλλιτεχνικού εργαστηρίου και της έννοιας του καλλιτέχνη με την αγορά και αντιμετωπίζει την τέχνη ως εμπόρευμα.

Στο νόμο 36 20 / 2007 στο άρθρο 2, για τους καλλιτέχνες:
• προσδιορίζεται ότι ο αριθμός των συντάξεων δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 30 ετησίως για όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι συντάξεις ουσιαστικά έχουν καταργηθεί δεδομένου ότι καλλιτεχνικοί κλάδοι που αναφέρεται, υπερβαίνουν τους 35. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το 2010 από τους 38 εικαστικούς συνταξιοδοτούνται μόνο οι 8 και οι άλλοι , αν και υπερήλικες, παραμένουν ανασφάλιστοι, ενώ ο αντίστοιχος νόμος 2435/2006 προέβλεπε 30 συντάξεις ετησίως μόνο για τους εικαστικούς και συνολικά ως 100 συντάξεις το χρόνο, αριθμό που αν μια χρονιά δεν εξεντλούνταν, το υπόλοιπο μεταφερόταν και συναθροίζονταν στης επόμενης χρονιάς. .
• το ύψος της σύνταξης έχει μειωθεί «στο 50% του μηνιαίου βασικού μισθού του 1ου μισθολογικού κλιμακίου της κατηγορίας ΠΕ, όπως ισχύει κάθε φορά για τους δημοσίους πολιτικούς υπαλλήλους» από 80% που ήταν με τον παλιότερο νόμο.
• Ο νόμος ορίζει ότι σε περίπτωση θανάτου του δικαιούχου η σύνταξη μεταβιβάζεται μόνο στον επιζώντα σύζυγο (εφόσον αυτός δεν λαμβάνει άλλη σύνταξη η δεν έχει εισόδημα μεγαλύτερο του κατώτατου ορίου σύνταξης του δημόσιου, όπως αυτό ισχύει κάθε φορά.) αφήνοντας από έξω τα τέκνα ακόμα κι αν αυτά είναι ανήλικα!!!! –έξω από κάθε αίσθημα δικαίου.
• εφόσον η αίτηση του ενδιαφερομένου για σύνταξη απορριφθεί από την επιτροπή του Υπουργείου Πολιτισμού «λόγω μη προσφοράς διακεκριμένων υπηρεσιών οι ενδιαφερόμενοι δύνανται στην επανέλθουν με νέα αίτησή τους μετά από τρίαχρόνια» …. Τα 3 χρόνια είναι χρόνος αντικειμενικά απαγορευτικός σε αυτές τις προχωρημένες ηλικίες όπου ο κρινόμενος για πρώτη φορά πρέπει να είναι τουλάχιστον 66 ετών!!!. Δηλαδή, αν κάποιος αδικηθεί από την επιτροπή -με δεδομένο και τον απαγορευτικό αριθμό των συντάξεων και τα χρόνια που αναλωνονται στις απαιτούμενες γραφειοκρατικές διαδικασίες και που είναι τουλάχιστον άλλα δύο- το πιθανότερο είναι να μην έχει πλέον το περιθώριο χρόνου για μια δικαιότερη κρίση.
• Δεν είναι σαφές στο νόμο ποιος αποφασίζει και με ποιο τρόπο, το πώς κατανέμονται οι συντάξεις στους διάφορους κλάδους. Υπάρχουν εφτά διορισμένα μέλη στην επιτροπή, αλλά για κάθε κλάδο η επιτροπή είναι εννεαμελής, με τη συμμετοχή δύο εκπροσώπων από τον κλάδο που κρίνεται. Δεν υπάρχει η πρόβλεψη από τον νόμο, με ποια κριτήρια ορίζεται το ποσοστό κατά κλάδο και με ποια διαδικασία. Τι πρέπει να γίνει στην περίπτωση που ξεπεράσει (από το σύνολο των επιτροπών) το άθροισμα των καλλιτεχνών που θα κριθούν ότι έχουν διακεκριμένο έργο τον συνολικό αριθμό. Πώς αποφασίζεται μεταξύ καλλιτεχνών με διακεκριμένο έργο, από διαφορετικούς καλλιτεχνικούς κλάδους, το ποιος θα κοπεί.. Πως αποφασίζεται και από ποιόν το τι ποσοστό συντάξεων θα πάρει κάθε κλάδος..
• Η σύνθεση της επιτροπής κρίσης που προβλέπει ο νόμος έχει ως αποτέλεσμα να γίνονται μεγάλες αδικίες γιατί, οι 6 κριτές διορισμένοι από τον Υπουργό, και ο διοικητικός υπάλληλος που συμμετέχει με δικαίωμα ψήφου (!!!), δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να έχουν αντικειμενική εικόνα και γνώμη για τον κάθε καλλιτεχνικό χώρο. Πάντα οι εκπρόσωποι των καλλιτεχνικών κλάδων που κρίνονται και που γνωρίζουν τα θέματα, είναι μειοψηφία και αυτό δημιουργεί προβλήματα. Θα πρέπει να υπάρξουν επιτροπές κατά κλάδο με εκπροσώπους μόνο Δημόσιων φορέων, και ΑΕΙ των κρινόμενων χώρων, με την συμμετοχή πάντα των εκπροσώπων των συλλογικών φορέων του κάθε καλλιτεχνικού χώρου.
• Τελος, επειδή δημιουργούνται παρερμηνίες, θα πρέπει να ορισθεί στο νόμο ότι το πλαφόν των 25000,00 ευρώ για να δικαιούται ο καλλιτέχνης σύνταξη είναι ο μέσος όρος των ΚΑΘΑΡΩΝ του ΕΣΟΔΩΝ της τελευταίας ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ. Και αυτό τίθεται γιατί ένας ενεργός εικαστικός καλλιτέχνης –ο οποίος πρέπει να συνταξιοδοτηθεί γιατί δεν μπορεί σε μεγάλη ηλικία να παραμένει το ίδιο παραγωγικός- εάν αναλάβει κάποια στιγμή ένα μεγάλο καλλιτεχνικό έργο (και αυτό μπορεί να συμβεί μια φορά στη ζωή του πριν την ηλικία προς σύνταξη) εμφανίζει μεγάλα εισοδήματα στη φορολογική του δήλωση, τα οποία όμως δεν είναι πραγματικά γιατί, αφ’ ενός αυτό είναι το εισόδημα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της ζωής του -και αυτό το αναγνωρίζει και η Εφορία η οποία δέχεται την κατάτμησή του σε 4 φορολογήσιμα χρόνια- αφ’ ετέρου δε, συμπεριλαβάνουν τα έξοδα που πραγματοποίησε ο καλλιτέχνης για την ολοκλήρωση του έργου (π.χ. υλικά, εργατικά, ΦΠΑ, χυτήρια, μεταφορές, αμοιβές σε αναγκαίους συνεργάτες κλπ).

Θεωρούμε ότι πρέπει να αλλάξει ο νόμος 36 20 / 2007, και να ορισθεί ικανός αριθμός συντάξεων-τουλάχιστον 120 ετησίως γαι όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους έως ότου δοθεί καθολική λύση στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό πρόβλημα των ανασφάλιστων καλλιτεχνικών κλάδων… Θεωρούμε ότι οι συντάξεις για τους καλλιτέχνες –μέλη του ΕΕΤΕ πρέπει να είναι ετησίως τουλάχιστον 35. Θεωρούμε αναγκαίο με νέο νόμο να διορθωθούν όλες οι αδυναμίες του ν. 36 20 / 2007, τις οποίες επισημαίνουμε παραπάνω, και οι οποίες κάνουν τον νόμο εν τέλει ανεφάρμοστο. Να μην μειωθεί η σύνταξη γιατί είναι ήδη μικρή. Θα έπρεπε να αυξηθεί στα 1200 ευρώ, αν η Πολιτεία θελει να τιμήσει το χώρο των Τεχνών.

Η λύση του ασφαλιστικού –συνταξιοδοτικού των εικαστικών αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη της σύγχρονης εικαστικής δημιουργίας και ανθρώπινο δικαίωμα κάθε εργαζόμενου. Η Πολιτεία δεν μπορεί να αντιμετωπίζει την Τέχνη και τους ανθρώπους που την δημιουργούν, σαν αναλώσιμα και για βιτρίνα, αδιαφορώντας για τους όρους και τις συνθήκες μέσα στις οποίες ο καλλιτέχνης καλείται να δημιουργήσει, συνθήκες που τελικά πολλές φορές τον παροπλίζουν και τον καταργούν.…

Για το ΔΣ του ΕΕΤΕ

Η Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας

Εύα Μελά Δημήτρης Βάρβογλης
2 Φεβρουαρίου 2013, 19:20 | Άννα Κανατά

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
NΠΔΔ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
Βαλτετσίου 42, Τ.Κ.: 106 81 Αθήνα FAX : 210 / 33.01.408
e-mail:chafartg@otenet.gr

Πληρ. Κ. Νανά Χούντα Αθήνα 31.01.2013
Τηλ. : 210 / 33.00.016, εσ. 103 Αριθ. Πρωτ.: 191

Προς τον Υπουργό Οικονομικών
κ. Γ. Στουρνάρα

Προς τον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών
κ. Χ. Σταϊκούρα

Προς τον Υφυπουργό Οικονομικών
κ. Μαυραγάνη\

Προς τον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας
κ. Ι.Βρούτση

ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ

Κύριοι της Κυβέρνησης
Για να υπηρετήσετε την «οικονομία σας» καταργείτε 25 συντάξεις το χρόνο, από τις 30 που δίνονται συνολικά στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων (ζωγράφων, γλυπτών, συγγραφέων, ποιητών, μουσουργών, συνθετών, λαϊκών καλλιτεχνών, κλπ 36 καλλιτεχνικών κλάδων) που αν και συνεισφέρουν στο κοινωνικό σύνολο με τη δημιουργία τους, αν και δώσανε όλη τους τη ζωή σε αυτό που λέτε εσείς «συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας», στον Πολιτισμό, τους καταδικάζετε στην απόλυτη ανέχεια, εφόσον είναι παντελώς ανασφάλιστοι οι περισσότεροι.

Ανέβηκε στη διαβούλευση κείμενο αλλαγής του νόμου 3075/2002, που είχε τροποποιηθεί με το νόμο 3620/2007, για τις «δια βίου συντάξεις», με το οποίο :
• Ο συνολικός Αριθμός συντάξεων περιορίζεται σε 5 από 30 ΣΥΝΟΛΙΚΆ και για τους 36 κλάδους.
• Τα όριο συνταξιοδότησης ανεβαίνει στο 67ο έτος αντί του 65ου.
• Το Ύψος της σύνταξης περιορίζεται στα 720 ευρώ. Αν ο συνταξιούχος έχει και δεύτερη, το άθροισμά τους δεν μπορεί να ξεπερνά τα 720 ευρώ.
• Καταργείται η μεταβίβαση μετά το θάνατο του καλλιτέχνη στη σύζυγο .
• Δύο Διοικητικοί υπάλληλοι του Υπ. Πολιτισμού και του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους συμμετέχουν στην επιτροπή καλλιτεχνικής κρίσης με δικαίωμα ψήφου (!!!) (με την ρύθμιση του 2007, συμμετείχε μόνο ένας από το Υπ. Πολιτισμού).
• Δεν είναι πλέον «τιμητικές» αφού απαιτείται ο μέσος όρος εισοδήματος κατά τα 3 προηγούμενα της αίτησης οικονομικά έτη να είναι 8640 (από 25000 ευρώ που λέει ο ως τώρα ισχύων νόμος). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι κανείς δεν θα μπορεί να παίρνει τη σύνταξη αν στοιχειωδώς τα προηγούμενα 3 χρόνια υποαπασχολείται ή εργάζεται, αφού πρέπει να αποδείξει ότι είναι άπορος.
• Επανέρχεται το να έχουν δηλώσει εισόδημα σε φορέα κύριας ασφάλισης ένα χρόνο πριν τα 67 ή 50 αντίστοιχα, με την ιδιότητα του καλλιτέχνη. Αυτό είναι καθαρά εισπρακτικό μέτρο αφού η καλλιτεχνική δράστηριότητα αποδεικνύεται από τον φάκελό τους προς κρίση και την εγγραφή τους στο ΕΕΤΕ.
• Οι Αιτήσεις που έχουν κριθεί και είναι στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους απονέμονται με τα νέα οικονομικά κριτήρια (εφόσον έχουν 8640 κατά μέσο όρο, έχουν δηλώσει εισόδημα τουλάχιστον ένα χρόνο σε φορέα κύριας ασφάλισης με την ιδιότητα του καλλιτέχνη, κλπ)
• Οι Συντάξεις που ήδη καταβάλλονται μειώνονται στα 720 ευρώ.

ΤΟ ΕΕΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΛΛΑΓΕΣ

Το ΕΕΤΕ, θα μιλούσε διαφορετικά για αυτές τις συντάξεις, εάν τόσα χρόνια είχε λυθεί το ασφαλιστικό -συνταξιοδοτικό των καλλιτεχνών, ιδιαίτερα των δημιουργών. Θα συζητούσαμε σε άλλη βάση με ποιους άλλους τρόπους η Πολιτεία θα μπορούσε να τιμήσει τους καλλιτέχνες, για να αποδοθεί Τιμή. Όμως σήμερα αυτές οι συντάξεις είναι ο μοναδικός πόρος ζωής για τους δημιουργούς που είναι παντελώς ανασφάλιστοι.
… Κύριοι της Κυβέρνησης
Αν και σας έχουμε κατ’ επανάληψη βομβαρδίσει με προτάσεις ζητώντας την αλλαγή του νόμου για τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις» και με το θέμα της καθολικής λύσης του ασφαλιστικού -συνταξιοδοτικού των καλλιτεχνών, για το οποίο έχουμε κατ’ επανάληψη καταθέσει πρόταση νόμου, προχωρήσατε στην εκπόνηση σχεδίου νόμου χωρίς ούτε να τις λάβετε υπ’ όψιν σας, ούτε να μελετήσετε και να συζητήσετε το θέμα με το ΕΕΤΕ που βάσει του νόμου 1218/81 είναι ως ΝΠΔημοσίου Δικαίου φορέας σύμβουλος της Πολιτείας σε ζητήματα των Εικαστικών Τεχνών και των δημιουργών τους. Επαναφέρετε σήμερα διατάξεις που υπήρχαν στο παρελθόν, και το ίδιο το Υπ. Οικονομικών εισηγήθηκε το 2007 την αλλαγή τους γιατί ήταν έξω από την πραγματικότητα των τεχνών.

Η πρότασή μας είναι η εξής:

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ
Για τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις»

Το Ε.Ε.Τ.Ε., ο φορέας των 5.500 περίπου εικαστικών καλλιτεχνών έχει συγκεκριμένες προτάσεις για σημεία του ν. 36 20 / 2007 τα οποία κατά τη γνώμη μας πρέπει να τροποποιηθούν, ώστε να λυθούν τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί τα τελευταία χρόνια.
Το συνταξιοδοτικό πρόβλημα των εικαστικών καλλιτεχνών εκκρεμεί για δεκαετίες.
Ο νόμος 36 20 / 2007 αρθρο 2, προβλέπει τη χορήγηση 30 συντάξεων για περισσότερους καλλιτεχνικούς κλάδους, από τους οποίους οι περισσότεροι – όσοι δηλαδή εργάζονται χωρίς εργοδότη– είναι παντελώς ανασφάλιστοι (εικαστικοί καλλιτέχνες, μουσικοσυνθέτες, μουσουργοί, λογοτέχνες, συγγραφείς, ποιητές, χορογράφοι και γενικώς δημιουργοί, που για αυτούς τόσο η πρόβλεψη για τη σύνταξη όσο και το βιβλιάριο υγείας που συνεπάγεται η σύνταξη, είναι ζήτημα επιβίωσης).
Το ΕΕΤΕ, θα μιλούσε διαφορετικά για αυτές τις συντάξεις, εάν τόσα χρόνια είχε λυθεί το ασφαλιστικό -συνταξιοδοτικό των καλλιτεχνών, ιδιαίτερα των δημιουργών που είναι παντελώς ανασφάλιστοι. Θα συζητούσαμε σε άλλη βάση με ποιους τρόπους η πολιτεία θα μπορούσε να τιμήσει τους καλλιτέχνες, Θα μπορούσαν να βρεθούν άλλοι τρόποι για να αποδοθεί Τιμή. Όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Ο νόμος 3620/11-12-2007 στην ουσία κατάργησε τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις» των καλλιτεχνών, αφού ο αριθμός 30 για όλους τους κλάδους είναι εξαιρετικά μικρός (αναφέρω ότι το 1996 το πλαφόν για αυτές τις συντάξεις ήταν 100).

Oι λεγόμενες «τιμητικές» συντάξεις που έχει θεσμοθετήσει από παλιά η Πολιτεία είναι μέχρι σήμερα ο μοναδικός πόρος ζωής για τους ανασφάλιστους ηλικιωμένους εικαστικούς καλλιτέχνες, αφού χρόνια όλες οι Κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και η προηγούμενη της ΝΔ, αρνούνται την θέσπιση καθολικής λύσης του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού. Στην πρόταση λύσης του ασφαλιστικού που προτείνει το ΕΕΤΕ, αρνούνται την υποχρέωση του Κράτους (που εκμεταλλεύεται και κερδίζει από τα έργα τέχνης και μετά το θάνατο του δημιουργού) να συμμετέχει συνεισφέροντας στο «μερίδιο του εργοδότη» καθώς επίσης αρνούνται να θεσμοθετήσουν την συνεισφορά στο «μέρος του εργοδότη» όλων όσων εμπλέκονται στην διακίνηση των έργων τέχνης (εμπόρων, μεσαζόντων κλπ) και κερδίζουν από αυτά… Στην πρόταση του ΕΕΤΕ προβλέπονται και οι πόροι για την χρηματοδότηση του συστήματος που προτείνεται, έτσι ώστε όλοι οι εικαστικοί καλλιτέχνες, όπως και κάθε εργαζόμενος, να δικαιούνται αξιοπρεπή γεράματα

Όλες οι προηγούμενες Κυβερνήσεις, τόσο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσο και η Ν.Δ, στη λύση του ασφαλιστικού- συνταξιοδοτικού των εικαστικών αντιπρότειναν πάντα την αυτασφάλιση, πράγμα που ο κλάδος μας έχει επανειλημμένα απορρίψει, καθώς και έχει πετύχει με αγώνες από το 1997 νομοθετική ρύθμιση που εξαιρεί τους εικαστικούς από την υποχρεωτική «ασφάλιση» (αυτασφάλιση) στο ΤΕΒΕ (σημερινό ΟΑΕΕ) γιατί αυτό θα έβαζε ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στην καλλιτεχνική δημιουργία αφού συνδέει την έννοια του καλλιτεχνικού εργαστηρίου και της έννοιας του καλλιτέχνη με την αγορά και αντιμετωπίζει την τέχνη ως εμπόρευμα.

Στο νόμο 36 20 / 2007 στο άρθρο 2, για τους καλλιτέχνες:
• προσδιορίζεται ότι ο αριθμός των συντάξεων δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 30 ετησίως για όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι συντάξεις ουσιαστικά έχουν καταργηθεί δεδομένου ότι καλλιτεχνικοί κλάδοι που αναφέρεται, υπερβαίνουν τους 35. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το 2010 από τους 38 εικαστικούς συνταξιοδοτούνται μόνο οι 8 και οι άλλοι , αν και υπερήλικες, παραμένουν ανασφάλιστοι, ενώ ο αντίστοιχος νόμος 2435/2006 προέβλεπε 30 συντάξεις ετησίως μόνο για τους εικαστικούς και συνολικά ως 100 συντάξεις το χρόνο, αριθμό που αν μια χρονιά δεν εξεντλούνταν, το υπόλοιπο μεταφερόταν και συναθροίζονταν στης επόμενης χρονιάς. .
• το ύψος της σύνταξης έχει μειωθεί «στο 50% του μηνιαίου βασικού μισθού του 1ου μισθολογικού κλιμακίου της κατηγορίας ΠΕ, όπως ισχύει κάθε φορά για τους δημοσίους πολιτικούς υπαλλήλους» από 80% που ήταν με τον παλιότερο νόμο.
• Ο νόμος ορίζει ότι σε περίπτωση θανάτου του δικαιούχου η σύνταξη μεταβιβάζεται μόνο στον επιζώντα σύζυγο (εφόσον αυτός δεν λαμβάνει άλλη σύνταξη η δεν έχει εισόδημα μεγαλύτερο του κατώτατου ορίου σύνταξης του δημόσιου, όπως αυτό ισχύει κάθε φορά.) αφήνοντας από έξω τα τέκνα ακόμα κι αν αυτά είναι ανήλικα!!!! –έξω από κάθε αίσθημα δικαίου.
• εφόσον η αίτηση του ενδιαφερομένου για σύνταξη απορριφθεί από την επιτροπή του Υπουργείου Πολιτισμού «λόγω μη προσφοράς διακεκριμένων υπηρεσιών οι ενδιαφερόμενοι δύνανται στην επανέλθουν με νέα αίτησή τους μετά από τρίαχρόνια» …. Τα 3 χρόνια είναι χρόνος αντικειμενικά απαγορευτικός σε αυτές τις προχωρημένες ηλικίες όπου ο κρινόμενος για πρώτη φορά πρέπει να είναι τουλάχιστον 66 ετών!!!. Δηλαδή, αν κάποιος αδικηθεί από την επιτροπή -με δεδομένο και τον απαγορευτικό αριθμό των συντάξεων και τα χρόνια που αναλωνονται στις απαιτούμενες γραφειοκρατικές διαδικασίες και που είναι τουλάχιστον άλλα δύο- το πιθανότερο είναι να μην έχει πλέον το περιθώριο χρόνου για μια δικαιότερη κρίση.
• Δεν είναι σαφές στο νόμο ποιος αποφασίζει και με ποιο τρόπο, το πώς κατανέμονται οι συντάξεις στους διάφορους κλάδους. Υπάρχουν εφτά διορισμένα μέλη στην επιτροπή, αλλά για κάθε κλάδο η επιτροπή είναι εννεαμελής, με τη συμμετοχή δύο εκπροσώπων από τον κλάδο που κρίνεται. Δεν υπάρχει η πρόβλεψη από τον νόμο, με ποια κριτήρια ορίζεται το ποσοστό κατά κλάδο και με ποια διαδικασία. Τι πρέπει να γίνει στην περίπτωση που ξεπεράσει (από το σύνολο των επιτροπών) το άθροισμα των καλλιτεχνών που θα κριθούν ότι έχουν διακεκριμένο έργο τον συνολικό αριθμό. Πώς αποφασίζεται μεταξύ καλλιτεχνών με διακεκριμένο έργο, από διαφορετικούς καλλιτεχνικούς κλάδους, το ποιος θα κοπεί.. Πως αποφασίζεται και από ποιόν το τι ποσοστό συντάξεων θα πάρει κάθε κλάδος..
• Η σύνθεση της επιτροπής κρίσης που προβλέπει ο νόμος έχει ως αποτέλεσμα να γίνονται μεγάλες αδικίες γιατί, οι 6 κριτές διορισμένοι από τον Υπουργό, και ο διοικητικός υπάλληλος που συμμετέχει με δικαίωμα ψήφου (!!!), δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να έχουν αντικειμενική εικόνα και γνώμη για τον κάθε καλλιτεχνικό χώρο. Πάντα οι εκπρόσωποι των καλλιτεχνικών κλάδων που κρίνονται και που γνωρίζουν τα θέματα, είναι μειοψηφία και αυτό δημιουργεί προβλήματα. Θα πρέπει να υπάρξουν επιτροπές κατά κλάδο με εκπροσώπους μόνο Δημόσιων φορέων, και ΑΕΙ των κρινόμενων χώρων, με την συμμετοχή πάντα των εκπροσώπων των συλλογικών φορέων του κάθε καλλιτεχνικού χώρου.
• Τελος, επειδή δημιουργούνται παρερμηνίες, θα πρέπει να ορισθεί στο νόμο ότι το πλαφόν των 25000,00 ευρώ για να δικαιούται ο καλλιτέχνης σύνταξη είναι ο μέσος όρος των ΚΑΘΑΡΩΝ του ΕΣΟΔΩΝ της τελευταίας ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ. Και αυτό τίθεται γιατί ένας ενεργός εικαστικός καλλιτέχνης –ο οποίος πρέπει να συνταξιοδοτηθεί γιατί δεν μπορεί σε μεγάλη ηλικία να παραμένει το ίδιο παραγωγικός- εάν αναλάβει κάποια στιγμή ένα μεγάλο καλλιτεχνικό έργο (και αυτό μπορεί να συμβεί μια φορά στη ζωή του πριν την ηλικία προς σύνταξη) εμφανίζει μεγάλα εισοδήματα στη φορολογική του δήλωση, τα οποία όμως δεν είναι πραγματικά γιατί, αφ’ ενός αυτό είναι το εισόδημα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της ζωής του -και αυτό το αναγνωρίζει και η Εφορία η οποία δέχεται την κατάτμησή του σε 4 φορολογήσιμα χρόνια- αφ’ ετέρου δε, συμπεριλαβάνουν τα έξοδα που πραγματοποίησε ο καλλιτέχνης για την ολοκλήρωση του έργου (π.χ. υλικά, εργατικά, ΦΠΑ, χυτήρια, μεταφορές, αμοιβές σε αναγκαίους συνεργάτες κλπ).

Θεωρούμε ότι πρέπει να αλλάξει ο νόμος 36 20 / 2007, και να ορισθεί ικανός αριθμός συντάξεων-τουλάχιστον 120 ετησίως γαι όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους έως ότου δοθεί καθολική λύση στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό πρόβλημα των ανασφάλιστων καλλιτεχνικών κλάδων… Θεωρούμε ότι οι συντάξεις για τους καλλιτέχνες –μέλη του ΕΕΤΕ πρέπει να είναι ετησίως τουλάχιστον 35. Θεωρούμε αναγκαίο με νέο νόμο να διορθωθούν όλες οι αδυναμίες του ν. 36 20 / 2007, τις οποίες επισημαίνουμε παραπάνω, και οι οποίες κάνουν τον νόμο εν τέλει ανεφάρμοστο. Να μην μειωθεί η σύνταξη γιατί είναι ήδη μικρή. Θα έπρεπε να αυξηθεί στα 1200 ευρώ, αν η Πολιτεία θελει να τιμήσει το χώρο των Τεχνών.

Η λύση του ασφαλιστικού –συνταξιοδοτικού των εικαστικών αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη της σύγχρονης εικαστικής δημιουργίας και ανθρώπινο δικαίωμα κάθε εργαζόμενου. Η Πολιτεία δεν μπορεί να αντιμετωπίζει την Τέχνη και τους ανθρώπους που την δημιουργούν, σαν αναλώσιμα και για βιτρίνα, αδιαφορώντας για τους όρους και τις συνθήκες μέσα στις οποίες ο καλλιτέχνης καλείται να δημιουργήσει, συνθήκες που τελικά πολλές φορές τον παροπλίζουν και τον καταργούν.…

Για το ΔΣ του ΕΕΤΕ

Η Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας

Εύα Μελά Δημήτρης Βάρβογλης
2 Φεβρουαρίου 2013, 17:00 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

θα πρέπει να μην υπάρχουν περιορισμοί σε συνταξιούχους στρατιωτικούς που αυτοαπασχολούνται, δεδομένου ότι η συγκεκριμένη απασχόληση τους μόνο οικονομικό όφελος έχει τόσο για την χώρα όσο και για όλους τους Έλληνες. Συμβάλει στα φορολογικά και ασφαλιστικά έσοδα καθώς και στην ανάπτυξη του τόπου. Δεν θα πρέπει κανένας να θεωρεί πως η εν λόγο απασχόληση ευθύνεται για το μεγάλο πρόβλημα ανεργίας στην χώρα μας που το ζει κάθε οικογένεια. Επίσης θα πρέπει να συνυπολογιστεί η μεγάλη απώλεια του εισοδήματος των αποστράτων, σε ηλικία όπου οι οικογενειακές τους υποχρεώσεις είναι στο υψηλότερο σημείο.
2 Φεβρουαρίου 2013, 11:05 | Kostas Lavdas

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
NΠΔΔ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
Βαλτετσίου 42, Τ.Κ.: 106 81 Αθήνα FAX : 210 / 33.01.408
e-mail:chafartg@otenet.gr

Πληρ. Κ. Νανά Χούντα Αθήνα 31.01.2013
Τηλ. : 210 / 33.00.016, εσ. 103 Αριθ. Πρωτ.: 191

Προς τον Υπουργό Οικονομικών
κ. Γ. Στουρνάρα

Προς τον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών
κ. Χ. Σταϊκούρα

Προς τον Υφυπουργό Οικονομικών
κ. Μαυραγάνη\

Προς τον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας
κ. Ι.Βρούτση

ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ

Κύριοι της Κυβέρνησης
Για να υπηρετήσετε την «οικονομία σας» καταργείτε 25 συντάξεις το χρόνο, από τις 30 που δίνονται συνολικά στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων (ζωγράφων, γλυπτών, συγγραφέων, ποιητών, μουσουργών, συνθετών, λαϊκών καλλιτεχνών, κλπ 36 καλλιτεχνικών κλάδων) που αν και συνεισφέρουν στο κοινωνικό σύνολο με τη δημιουργία τους, αν και δώσανε όλη τους τη ζωή σε αυτό που λέτε εσείς «συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας», στον Πολιτισμό, τους καταδικάζετε στην απόλυτη ανέχεια, εφόσον είναι παντελώς ανασφάλιστοι οι περισσότεροι.

Ανέβηκε στη διαβούλευση κείμενο αλλαγής του νόμου 3075/2002, που είχε τροποποιηθεί με το νόμο 3620/2007, για τις «δια βίου συντάξεις», με το οποίο :
• Ο συνολικός Αριθμός συντάξεων περιορίζεται σε 5 από 30 ΣΥΝΟΛΙΚΆ και για τους 36 κλάδους.
• Τα όριο συνταξιοδότησης ανεβαίνει στο 67ο έτος αντί του 65ου.
• Το Ύψος της σύνταξης περιορίζεται στα 720 ευρώ. Αν ο συνταξιούχος έχει και δεύτερη, το άθροισμά τους δεν μπορεί να ξεπερνά τα 720 ευρώ.
• Καταργείται η μεταβίβαση μετά το θάνατο του καλλιτέχνη στη σύζυγο .
• Δύο Διοικητικοί υπάλληλοι του Υπ. Πολιτισμού και του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους συμμετέχουν στην επιτροπή καλλιτεχνικής κρίσης με δικαίωμα ψήφου (!!!) (με την ρύθμιση του 2007, συμμετείχε μόνο ένας από το Υπ. Πολιτισμού).
• Δεν είναι πλέον «τιμητικές» αφού απαιτείται ο μέσος όρος εισοδήματος κατά τα 3 προηγούμενα της αίτησης οικονομικά έτη να είναι 8640 (από 25000 ευρώ που λέει ο ως τώρα ισχύων νόμος). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι κανείς δεν θα μπορεί να παίρνει τη σύνταξη αν στοιχειωδώς τα προηγούμενα 3 χρόνια υποαπασχολείται ή εργάζεται, αφού πρέπει να αποδείξει ότι είναι άπορος.
• Επανέρχεται το να έχουν δηλώσει εισόδημα σε φορέα κύριας ασφάλισης ένα χρόνο πριν τα 67 ή 50 αντίστοιχα, με την ιδιότητα του καλλιτέχνη. Αυτό είναι καθαρά εισπρακτικό μέτρο αφού η καλλιτεχνική δράστηριότητα αποδεικνύεται από τον φάκελό τους προς κρίση και την εγγραφή τους στο ΕΕΤΕ.
• Οι Αιτήσεις που έχουν κριθεί και είναι στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους απονέμονται με τα νέα οικονομικά κριτήρια (εφόσον έχουν 8640 κατά μέσο όρο, έχουν δηλώσει εισόδημα τουλάχιστον ένα χρόνο σε φορέα κύριας ασφάλισης με την ιδιότητα του καλλιτέχνη, κλπ)
• Οι Συντάξεις που ήδη καταβάλλονται μειώνονται στα 720 ευρώ.

ΤΟ ΕΕΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΛΛΑΓΕΣ

Το ΕΕΤΕ, θα μιλούσε διαφορετικά για αυτές τις συντάξεις, εάν τόσα χρόνια είχε λυθεί το ασφαλιστικό -συνταξιοδοτικό των καλλιτεχνών, ιδιαίτερα των δημιουργών. Θα συζητούσαμε σε άλλη βάση με ποιους άλλους τρόπους η Πολιτεία θα μπορούσε να τιμήσει τους καλλιτέχνες, για να αποδοθεί Τιμή. Όμως σήμερα αυτές οι συντάξεις είναι ο μοναδικός πόρος ζωής για τους δημιουργούς που είναι παντελώς ανασφάλιστοι.
… Κύριοι της Κυβέρνησης
Αν και σας έχουμε κατ’ επανάληψη βομβαρδίσει με προτάσεις ζητώντας την αλλαγή του νόμου για τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις» και με το θέμα της καθολικής λύσης του ασφαλιστικού -συνταξιοδοτικού των καλλιτεχνών, για το οποίο έχουμε κατ’ επανάληψη καταθέσει πρόταση νόμου, προχωρήσατε στην εκπόνηση σχεδίου νόμου χωρίς ούτε να τις λάβετε υπ’ όψιν σας, ούτε να μελετήσετε και να συζητήσετε το θέμα με το ΕΕΤΕ που βάσει του νόμου 1218/81 είναι ως ΝΠΔημοσίου Δικαίου φορέας σύμβουλος της Πολιτείας σε ζητήματα των Εικαστικών Τεχνών και των δημιουργών τους. Επαναφέρετε σήμερα διατάξεις που υπήρχαν στο παρελθόν, και το ίδιο το Υπ. Οικονομικών εισηγήθηκε το 2007 την αλλαγή τους γιατί ήταν έξω από την πραγματικότητα των τεχνών.

Η πρότασή μας είναι η εξής:

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ
Για τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις»

Το Ε.Ε.Τ.Ε., ο φορέας των 5.500 περίπου εικαστικών καλλιτεχνών έχει συγκεκριμένες προτάσεις για σημεία του ν. 36 20 / 2007 τα οποία κατά τη γνώμη μας πρέπει να τροποποιηθούν, ώστε να λυθούν τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί τα τελευταία χρόνια.
Το συνταξιοδοτικό πρόβλημα των εικαστικών καλλιτεχνών εκκρεμεί για δεκαετίες.
Ο νόμος 36 20 / 2007 αρθρο 2, προβλέπει τη χορήγηση 30 συντάξεων για περισσότερους καλλιτεχνικούς κλάδους, από τους οποίους οι περισσότεροι – όσοι δηλαδή εργάζονται χωρίς εργοδότη– είναι παντελώς ανασφάλιστοι (εικαστικοί καλλιτέχνες, μουσικοσυνθέτες, μουσουργοί, λογοτέχνες, συγγραφείς, ποιητές, χορογράφοι και γενικώς δημιουργοί, που για αυτούς τόσο η πρόβλεψη για τη σύνταξη όσο και το βιβλιάριο υγείας που συνεπάγεται η σύνταξη, είναι ζήτημα επιβίωσης).
Το ΕΕΤΕ, θα μιλούσε διαφορετικά για αυτές τις συντάξεις, εάν τόσα χρόνια είχε λυθεί το ασφαλιστικό -συνταξιοδοτικό των καλλιτεχνών, ιδιαίτερα των δημιουργών που είναι παντελώς ανασφάλιστοι. Θα συζητούσαμε σε άλλη βάση με ποιους τρόπους η πολιτεία θα μπορούσε να τιμήσει τους καλλιτέχνες, Θα μπορούσαν να βρεθούν άλλοι τρόποι για να αποδοθεί Τιμή. Όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Ο νόμος 3620/11-12-2007 στην ουσία κατάργησε τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις» των καλλιτεχνών, αφού ο αριθμός 30 για όλους τους κλάδους είναι εξαιρετικά μικρός (αναφέρω ότι το 1996 το πλαφόν για αυτές τις συντάξεις ήταν 100).

Oι λεγόμενες «τιμητικές» συντάξεις που έχει θεσμοθετήσει από παλιά η Πολιτεία είναι μέχρι σήμερα ο μοναδικός πόρος ζωής για τους ανασφάλιστους ηλικιωμένους εικαστικούς καλλιτέχνες, αφού χρόνια όλες οι Κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και η προηγούμενη της ΝΔ, αρνούνται την θέσπιση καθολικής λύσης του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού. Στην πρόταση λύσης του ασφαλιστικού που προτείνει το ΕΕΤΕ, αρνούνται την υποχρέωση του Κράτους (που εκμεταλλεύεται και κερδίζει από τα έργα τέχνης και μετά το θάνατο του δημιουργού) να συμμετέχει συνεισφέροντας στο «μερίδιο του εργοδότη» καθώς επίσης αρνούνται να θεσμοθετήσουν την συνεισφορά στο «μέρος του εργοδότη» όλων όσων εμπλέκονται στην διακίνηση των έργων τέχνης (εμπόρων, μεσαζόντων κλπ) και κερδίζουν από αυτά… Στην πρόταση του ΕΕΤΕ προβλέπονται και οι πόροι για την χρηματοδότηση του συστήματος που προτείνεται, έτσι ώστε όλοι οι εικαστικοί καλλιτέχνες, όπως και κάθε εργαζόμενος, να δικαιούνται αξιοπρεπή γεράματα

Όλες οι προηγούμενες Κυβερνήσεις, τόσο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσο και η Ν.Δ, στη λύση του ασφαλιστικού- συνταξιοδοτικού των εικαστικών αντιπρότειναν πάντα την αυτασφάλιση, πράγμα που ο κλάδος μας έχει επανειλημμένα απορρίψει, καθώς και έχει πετύχει με αγώνες από το 1997 νομοθετική ρύθμιση που εξαιρεί τους εικαστικούς από την υποχρεωτική «ασφάλιση» (αυτασφάλιση) στο ΤΕΒΕ (σημερινό ΟΑΕΕ) γιατί αυτό θα έβαζε ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στην καλλιτεχνική δημιουργία αφού συνδέει την έννοια του καλλιτεχνικού εργαστηρίου και της έννοιας του καλλιτέχνη με την αγορά και αντιμετωπίζει την τέχνη ως εμπόρευμα.

Στο νόμο 36 20 / 2007 στο άρθρο 2, για τους καλλιτέχνες:
• προσδιορίζεται ότι ο αριθμός των συντάξεων δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 30 ετησίως για όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι συντάξεις ουσιαστικά έχουν καταργηθεί δεδομένου ότι καλλιτεχνικοί κλάδοι που αναφέρεται, υπερβαίνουν τους 35. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το 2010 από τους 38 εικαστικούς συνταξιοδοτούνται μόνο οι 8 και οι άλλοι , αν και υπερήλικες, παραμένουν ανασφάλιστοι, ενώ ο αντίστοιχος νόμος 2435/2006 προέβλεπε 30 συντάξεις ετησίως μόνο για τους εικαστικούς και συνολικά ως 100 συντάξεις το χρόνο, αριθμό που αν μια χρονιά δεν εξεντλούνταν, το υπόλοιπο μεταφερόταν και συναθροίζονταν στης επόμενης χρονιάς. .
• το ύψος της σύνταξης έχει μειωθεί «στο 50% του μηνιαίου βασικού μισθού του 1ου μισθολογικού κλιμακίου της κατηγορίας ΠΕ, όπως ισχύει κάθε φορά για τους δημοσίους πολιτικούς υπαλλήλους» από 80% που ήταν με τον παλιότερο νόμο.
• Ο νόμος ορίζει ότι σε περίπτωση θανάτου του δικαιούχου η σύνταξη μεταβιβάζεται μόνο στον επιζώντα σύζυγο (εφόσον αυτός δεν λαμβάνει άλλη σύνταξη η δεν έχει εισόδημα μεγαλύτερο του κατώτατου ορίου σύνταξης του δημόσιου, όπως αυτό ισχύει κάθε φορά.) αφήνοντας από έξω τα τέκνα ακόμα κι αν αυτά είναι ανήλικα!!!! –έξω από κάθε αίσθημα δικαίου.
• εφόσον η αίτηση του ενδιαφερομένου για σύνταξη απορριφθεί από την επιτροπή του Υπουργείου Πολιτισμού «λόγω μη προσφοράς διακεκριμένων υπηρεσιών οι ενδιαφερόμενοι δύνανται στην επανέλθουν με νέα αίτησή τους μετά από τρίαχρόνια» …. Τα 3 χρόνια είναι χρόνος αντικειμενικά απαγορευτικός σε αυτές τις προχωρημένες ηλικίες όπου ο κρινόμενος για πρώτη φορά πρέπει να είναι τουλάχιστον 66 ετών!!!. Δηλαδή, αν κάποιος αδικηθεί από την επιτροπή -με δεδομένο και τον απαγορευτικό αριθμό των συντάξεων και τα χρόνια που αναλωνονται στις απαιτούμενες γραφειοκρατικές διαδικασίες και που είναι τουλάχιστον άλλα δύο- το πιθανότερο είναι να μην έχει πλέον το περιθώριο χρόνου για μια δικαιότερη κρίση.
• Δεν είναι σαφές στο νόμο ποιος αποφασίζει και με ποιο τρόπο, το πώς κατανέμονται οι συντάξεις στους διάφορους κλάδους. Υπάρχουν εφτά διορισμένα μέλη στην επιτροπή, αλλά για κάθε κλάδο η επιτροπή είναι εννεαμελής, με τη συμμετοχή δύο εκπροσώπων από τον κλάδο που κρίνεται. Δεν υπάρχει η πρόβλεψη από τον νόμο, με ποια κριτήρια ορίζεται το ποσοστό κατά κλάδο και με ποια διαδικασία. Τι πρέπει να γίνει στην περίπτωση που ξεπεράσει (από το σύνολο των επιτροπών) το άθροισμα των καλλιτεχνών που θα κριθούν ότι έχουν διακεκριμένο έργο τον συνολικό αριθμό. Πώς αποφασίζεται μεταξύ καλλιτεχνών με διακεκριμένο έργο, από διαφορετικούς καλλιτεχνικούς κλάδους, το ποιος θα κοπεί.. Πως αποφασίζεται και από ποιόν το τι ποσοστό συντάξεων θα πάρει κάθε κλάδος..
• Η σύνθεση της επιτροπής κρίσης που προβλέπει ο νόμος έχει ως αποτέλεσμα να γίνονται μεγάλες αδικίες γιατί, οι 6 κριτές διορισμένοι από τον Υπουργό, και ο διοικητικός υπάλληλος που συμμετέχει με δικαίωμα ψήφου (!!!), δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να έχουν αντικειμενική εικόνα και γνώμη για τον κάθε καλλιτεχνικό χώρο. Πάντα οι εκπρόσωποι των καλλιτεχνικών κλάδων που κρίνονται και που γνωρίζουν τα θέματα, είναι μειοψηφία και αυτό δημιουργεί προβλήματα. Θα πρέπει να υπάρξουν επιτροπές κατά κλάδο με εκπροσώπους μόνο Δημόσιων φορέων, και ΑΕΙ των κρινόμενων χώρων, με την συμμετοχή πάντα των εκπροσώπων των συλλογικών φορέων του κάθε καλλιτεχνικού χώρου.
• Τελος, επειδή δημιουργούνται παρερμηνίες, θα πρέπει να ορισθεί στο νόμο ότι το πλαφόν των 25000,00 ευρώ για να δικαιούται ο καλλιτέχνης σύνταξη είναι ο μέσος όρος των ΚΑΘΑΡΩΝ του ΕΣΟΔΩΝ της τελευταίας ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ. Και αυτό τίθεται γιατί ένας ενεργός εικαστικός καλλιτέχνης –ο οποίος πρέπει να συνταξιοδοτηθεί γιατί δεν μπορεί σε μεγάλη ηλικία να παραμένει το ίδιο παραγωγικός- εάν αναλάβει κάποια στιγμή ένα μεγάλο καλλιτεχνικό έργο (και αυτό μπορεί να συμβεί μια φορά στη ζωή του πριν την ηλικία προς σύνταξη) εμφανίζει μεγάλα εισοδήματα στη φορολογική του δήλωση, τα οποία όμως δεν είναι πραγματικά γιατί, αφ’ ενός αυτό είναι το εισόδημα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της ζωής του -και αυτό το αναγνωρίζει και η Εφορία η οποία δέχεται την κατάτμησή του σε 4 φορολογήσιμα χρόνια- αφ’ ετέρου δε, συμπεριλαβάνουν τα έξοδα που πραγματοποίησε ο καλλιτέχνης για την ολοκλήρωση του έργου (π.χ. υλικά, εργατικά, ΦΠΑ, χυτήρια, μεταφορές, αμοιβές σε αναγκαίους συνεργάτες κλπ).

Θεωρούμε ότι πρέπει να αλλάξει ο νόμος 36 20 / 2007, και να ορισθεί ικανός αριθμός συντάξεων-τουλάχιστον 120 ετησίως γαι όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους έως ότου δοθεί καθολική λύση στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό πρόβλημα των ανασφάλιστων καλλιτεχνικών κλάδων… Θεωρούμε ότι οι συντάξεις για τους καλλιτέχνες –μέλη του ΕΕΤΕ πρέπει να είναι ετησίως τουλάχιστον 35. Θεωρούμε αναγκαίο με νέο νόμο να διορθωθούν όλες οι αδυναμίες του ν. 36 20 / 2007, τις οποίες επισημαίνουμε παραπάνω, και οι οποίες κάνουν τον νόμο εν τέλει ανεφάρμοστο. Να μην μειωθεί η σύνταξη γιατί είναι ήδη μικρή. Θα έπρεπε να αυξηθεί στα 1200 ευρώ, αν η Πολιτεία θελει να τιμήσει το χώρο των Τεχνών.

Η λύση του ασφαλιστικού –συνταξιοδοτικού των εικαστικών αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη της σύγχρονης εικαστικής δημιουργίας και ανθρώπινο δικαίωμα κάθε εργαζόμενου. Η Πολιτεία δεν μπορεί να αντιμετωπίζει την Τέχνη και τους ανθρώπους που την δημιουργούν, σαν αναλώσιμα και για βιτρίνα, αδιαφορώντας για τους όρους και τις συνθήκες μέσα στις οποίες ο καλλιτέχνης καλείται να δημιουργήσει, συνθήκες που τελικά πολλές φορές τον παροπλίζουν και τον καταργούν.…

Για το ΔΣ του ΕΕΤΕ

Η Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας

Εύα Μελά Δημήτρης Βάρβογλης
2 Φεβρουαρίου 2013, 11:45 | Βασίλης Δούλης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Το δικαίωμα στην εργασία είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο. Το Σύνταγμα δεν εξαιρεί κανένα, φυσικά ούτε και τον συνταξιούχο που εργάζεται. Η σύνταξη είναι ανταποδοτική λόγω των εισφορών που κατέβαλε κάποιος κατά το διάστημα της εργασίας του. Δεν αποτελεί «δώρο» ένεκα των προσφερομένων υπηρεσιών και η χορήγησή της είναι υποχρεωτική και όχι κατά το δοκούν ή εφόσον οι συνθήκες το επιτρέπουν, διότι υποχρεωτικές και εις ακέραιον ήταν και οι εισφορές που κατέβαλε ο εργαζόμενος σε όλη τη διάρκεια του εργασιακού του βίου.

Σχόλια σχετικά με την προτεινόμενη ρύθμιση της παραγράφου 5β του άρθρου 4 για τους εργαζόμενους συνταξιούχους:

1. Διατηρείται η ισχύουσα διάκριση ελεγχόμενης συνταγματικότητας σχετικά με τη μεταχείριση των εργαζόμενων συνταξιούχων του δημοσίου τομέα με το Ν.3865/10 και του ιδιωτικού τομέα με το Ν.3863/10. Με τον πρώτο νόμο περικόπτεται το ποσό της σύνταξης για το 70% του ποσού που υπερβαίνει τα 30 ημερομίσθια ανειδίκευτου εργάτη (ΗΑΕ), ενώ με το δεύτερο, όλο το ποσό της σύνταξης που υπερβαίνει τα 60 ΗΑΕ.

2. Δεν συμβαδίζουν, αφενός μεν η επιβολή ορίου ηλικίας στην αναστολή ή μη της σύνταξης του εργαζόμενου συνταξιούχου και αφετέρου, το καθόλα νόμιμο δικαίωμα της συνταξιοδότησης με τη συμπλήρωση των προβλεπομένων χρόνων υπηρεσίας, χωρίς επιβολή ορίου ηλικίας.

3. Υπάρχουν 2 μορφές εργασίας ως προς τη μορφή εξάρτησης: Η εξαρτημένη και η μη εξαρτημένη. Θα έπρεπε στο νόμο να υπάρχει αυτή η διάκριση διότι:

α. Στην εξαρτημένη (υπαλληλική σχέση εργοδότη –εργαζόμενου), η συνήθης μορφή απασχόλησης σήμερα είναι η μερική ή εκ περιτροπής απασχόληση. Αυτό σημαίνει χαμηλές αποδοχές, οι οποίες δεν υπερβαίνουν το ποσό της περικοπής της σύνταξης, πράγμα που καθιστά την επιχειρούμενη ρύθμιση ανεφάρμοστη. Πρέπει επομένως να ορισθεί δια νόμου «πλαφόν» ωρών εβδομαδιαίας απασχόλησης (π.χ 10 ώρες) ή μηνιαίου εισοδήματος (π.χ 300 ευρώ) για τους εργαζόμενους συνταξιούχους με σχέση εξαρτημένης εργασίας, πάνω από το οποίο θα εφαρμόζονται οι κανόνες περικοπής της σύνταξης.

β. Στην μη εξαρτημένη εργασία (αυτοαπασχόληση) δεν νοείται περικοπή της σύνταξης του εργαζόμενου συνταξιούχου, καθότι:

(1) Επενδύει κεφάλαιο από την ατομική του περιουσία για παραγωγική εργασία, με την ίδια λογική που κάποιος άλλος επενδύει κεφάλαιο για να αποκτήσει ακίνητα ή κινητές αξίες που του επιφέρουν εισόδημα. Είναι λοιπόν οξύμωρο να περικόπτεται η σύνταξη αυτού που αποβλέπει σε εισόδημα από εργασία και να μην έχει καμία επίπτωση ο συνταξιούχος που έχει εισόδημα από ακίνητα ή κινητές αξίες.

(2) Εισφέρει στα ασφαλιστικά ταμεία που δια νόμου υποχρεούται.

(3) Προσφέρει και δημιουργεί θέσεις εργασίας.

(4) Το εισόδημά του σε καμία περίπτωση δεν είναι εγγυημένο και σταθερό, υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο οικονομικής ζημίας, ενώ υπόκειται σε φορολόγηση με συντελεστή 26% πλέον, έναντι 10% για τους αποκτώντες εισόδημα από ακίνητα ή 15% από κινητές αξίες.

Με εκτίμηση
Βασίλης Δούλης
2 Φεβρουαρίου 2013, 09:47 | RAKIAS

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΩΝ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ…ΤΟ 1986…. ΤΗΝ ΠΑΧΥΛΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΗΝ ΕΠΑΙΡΝΕ Η ΜΑΜΑ..40 ΧΡΟΝΩΝ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ …ΠΑΛΙ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΧΑΝΕ ..ΤΟΤΕ ΤΗΝ ΠΑΧΥΛΗ ΣΥΝΤΑΞΗ. Η ΜΑΜΑ ΠΕΘΑΝΕ. Η ΧΩΡΙΣΜΕΝΗ ΚΟΡΗ ..ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ Η ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΑΝ ΣΤΑ 15 ΧΡΟΝΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,,ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ 45 ΧΡΟΝΩΝ. ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΥΝΤΑΞΗ ΚΑΙ ΜΕΡΙΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ…ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΜΗ ΘΥΓΑΤΕΡΑ!!!!!!!!ΝΑ ΤΡΕΛΑΘΟΥΜΕ Η ΟΧΙ…ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ???ΠΟΙΑ Η ΛΟΓΙΚΗ???ΕΝΑΣ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΜΙΑ ΤΑΞΗ???ΕΝΑΣ???ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΕ ..ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΩ..ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ…ΝΤΟΜΑΤΕΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΩ???ΟΧΙ..ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ ΝΑ ΚΛΑΔΕΥΩ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΕΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ ΜΠΟΡΩ????ΔΕΝ ΑΚΟΒΟΥΝ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ..ΕΙΜΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ???
2 Φεβρουαρίου 2013, 09:40 | RAKIAS

Μόνιμος Σύνδεσμος

KYRIOI
ΣΑΣ ΨΗΦΙΣΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΤΕ ΤΑ ΚΑΚΩΣ ΚΕΙΜΕΝΑ..ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΔΙΚΙΕΣ..ΣΑΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ Η ΤΕΜΠΕΛΙΑ..ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΤΗΝ ΕΥΚΟΛΗ ΛΥΣΗ. ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΣΤΕΡΕΙΤΕ ΑΠΟ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ??ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ ΝΑ ΔΙΝΕΤΕ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΕΥΡΩ ΣΕ ΑΓΑΜΕΣ ΘΥΓΑΤΕΡΕΣ 40-50-60 ΕΤΩΝ???ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΜΙΑ ΑΓΑΜΗ Η ΧΩΡΙΣΜΕΝΗ ΘΥΓΑΤΕΡΑ ΘΑΝΟΝΤΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΑΠΟ ΤΑ 30..ΤΑ 40 Η 50 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ???ΠΟΣΟ ΜΥΑΛΟ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΘΕΙ ΑΥΤΟ???ΗΤΑΝ ΤΥΧΕΡΕΣ ΟΙ ΑΓΑΜΕΣ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥΣ…ΝΑΙ ΤΥΧΕΡΕΣ..ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΠΟΤΕ ..ΚΑΙ ΑΜΟΙΒΟΝΤΑΙ…ΓΙΑ ΠΟΙΟ …ΠΡΑΓΜΑ ΑΚΡΙΒΩΣ????ΕΙΜΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΔΟΥΛΕΙΑ ..ΝΑ ΤΑΙΣΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΣΤΟ ΛΥΚΕΙΟ. ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΤΟ ΣΤΕΡΕΙΤΕ???ΑΝ ΔΟΥΛΕΥΩ ΜΕ ΜΑΥΡΑ….ΝΑ ΜΕ ΚΡΕΜΑΣΕΤΕ..ΑΝ ΔΟΥΛΕΥΩ ΝΟΜΙΜΑ….ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΙΜΩΡΕΙΤΕ???ΣΑΣ ΨΗΦΙΣΑΜΕ …ΤΟΤΕ….ΤΩΡΑ?????
1 Φεβρουαρίου 2013, 20:20 | Χρήστος Λάμπρου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Για τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις»

Το Ε.Ε.Τ.Ε., ο φορέας των 5.500 περίπου εικαστικών καλλιτεχνών και εγώ προσωπικά, έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις για σημεία του ν. 36 20 / 2007 τα οποία κατά τη γνώμη μας πρέπει να τροποποιηθούν, ώστε να λυθούν τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί τα τελευταία χρόνια.
Το συνταξιοδοτικό πρόβλημα των εικαστικών καλλιτεχνών εκκρεμεί για δεκαετίες.
Ο νόμος 36 20 / 2007 αρθρο 2, προβλέπει τη χορήγηση 30 συντάξεων για περισσότερους καλλιτεχνικούς κλάδους, από τους οποίους οι περισσότεροι – όσοι δηλαδή εργάζονται χωρίς εργοδότη– είναι παντελώς ανασφάλιστοι (εικαστικοί καλλιτέχνες, μουσικοσυνθέτες, μουσουργοί, λογοτέχνες, συγγραφείς, ποιητές, χορογράφοι και γενικώς δημιουργοί, που για αυτούς τόσο η πρόβλεψη για τη σύνταξη όσο και το βιβλιάριο υγείας που συνεπάγεται η σύνταξη, είναι ζήτημα επιβίωσης).
Το ΕΕΤΕ, θα μιλούσε διαφορετικά για αυτές τις συντάξεις, εάν τόσα χρόνια είχε λυθεί το ασφαλιστικό -συνταξιοδοτικό των καλλιτεχνών, ιδιαίτερα των δημιουργών που είναι παντελώς ανασφάλιστοι. Θα συζητούσαμε σε άλλη βάση με ποιους τρόπους η πολιτεία θα μπορούσε να τιμήσει τους καλλιτέχνες, Θα μπορούσαν να βρεθούν άλλοι τρόποι για να αποδοθεί Τιμή. Όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Ο νόμος 3620/11-12-2007 στην ουσία κατάργησε τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις» των καλλιτεχνών, αφού ο αριθμός 30 για όλους τους κλάδους είναι εξαιρετικά μικρός (αναφέρω ότι το 1996 το πλαφόν για αυτές τις συντάξεις ήταν 100).

Oι λεγόμενες «τιμητικές» συντάξεις που έχει θεσμοθετήσει από παλιά η Πολιτεία είναι μέχρι σήμερα ο μοναδικός πόρος ζωής για τους ανασφάλιστους ηλικιωμένους εικαστικούς καλλιτέχνες, αφού χρόνια όλες οι Κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και η προηγούμενη της ΝΔ, αρνούνται την θέσπιση καθολικής λύσης του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού. Στην πρόταση λύσης του ασφαλιστικού που προτείνει το ΕΕΤΕ, αρνούνται την υποχρέωση του Κράτους (που εκμεταλλεύεται και κερδίζει από τα έργα τέχνης και μετά το θάνατο του δημιουργού) να συμμετέχει συνεισφέροντας στο «μερίδιο του εργοδότη» καθώς επίσης αρνούνται να θεσμοθετήσουν την συνεισφορά στο «μέρος του εργοδότη» όλων όσων εμπλέκονται στην διακίνηση των έργων τέχνης (εμπόρων, μεσαζόντων κλπ) και κερδίζουν από αυτά… Στην πρόταση του ΕΕΤΕ προβλέπονται και οι πόροι για την χρηματοδότηση του συστήματος που προτείνεται, έτσι ώστε όλοι οι εικαστικοί καλλιτέχνες, όπως και κάθε εργαζόμενος, να δικαιούνται αξιοπρεπή γεράματα

Όλες οι προηγούμενες Κυβερνήσεις, τόσο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσο και η Ν.Δ, στη λύση του ασφαλιστικού- συνταξιοδοτικού των εικαστικών αντιπρότειναν πάντα την αυτασφάλιση, πράγμα που ο κλάδος μας έχει επανειλημμένα απορρίψει, καθώς και έχει πετύχει με αγώνες από το 1997 νομοθετική ρύθμιση που εξαιρεί τους εικαστικούς από την υποχρεωτική «ασφάλιση» (αυτασφάλιση) στο ΤΕΒΕ (σημερινό ΟΑΕΕ) γιατί αυτό θα έβαζε ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στην καλλιτεχνική δημιουργία αφού συνδέει την έννοια του καλλιτεχνικού εργαστηρίου και της έννοιας του καλλιτέχνη με την αγορά και αντιμετωπίζει την τέχνη ως εμπόρευμα.

Στο νόμο 36 20 / 2007 στο άρθρο 2, για τους καλλιτέχνες:
προσδιορίζεται ότι ο αριθμός των συντάξεων δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 30 ετησίως για όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι συντάξεις ουσιαστικά έχουν καταργηθεί δεδομένου ότι καλλιτεχνικοί κλάδοι που αναφέρεται, υπερβαίνουν τους 35. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το 2010 από τους 38 εικαστικούς συνταξιοδοτούνται μόνο οι 8 και οι άλλοι , αν και υπερήλικες, παραμένουν ανασφάλιστοι, ενώ ο αντίστοιχος νόμος 2435/2006 προέβλεπε 30 συντάξεις ετησίως μόνο για τους εικαστικούς και συνολικά ως 100 συντάξεις το χρόνο, αριθμό που αν μια χρονιά δεν εξεντλούνταν, το υπόλοιπο μεταφερόταν και συναθροίζονταν στης επόμενης χρονιάς. .
το ύψος της σύνταξης έχει μειωθεί «στο 50% του μηνιαίου βασικού μισθού του 1ου μισθολογικού κλιμακίου της κατηγορίας ΠΕ, όπως ισχύει κάθε φορά για τους δημοσίους πολιτικούς υπαλλήλους» από 80% που ήταν με τον παλιότερο νόμο.
Ο νόμος ορίζει ότι σε περίπτωση θανάτου του δικαιούχου η σύνταξη μεταβιβάζεται μόνο στον επιζώντα σύζυγο (εφόσον αυτός δεν λαμβάνει άλλη σύνταξη η δεν έχει εισόδημα μεγαλύτερο του κατώτατου ορίου σύνταξης του δημόσιου, όπως αυτό ισχύει κάθε φορά.) αφήνοντας από έξω τα τέκνα ακόμα κι αν αυτά είναι ανήλικα!!!! –έξω από κάθε αίσθημα δικαίου.
εφόσον η αίτηση του ενδιαφερομένου για σύνταξη απορριφθεί από την επιτροπή του Υπουργείου Πολιτισμού «λόγω μη προσφοράς διακεκριμένων υπηρεσιών οι ενδιαφερόμενοι δύνανται στην επανέλθουν με νέα αίτησή τους μετά από τρίαχρόνια» …. Τα 3 χρόνια είναι χρόνος αντικειμενικά απαγορευτικός σε αυτές τις προχωρημένες ηλικίες όπου ο κρινόμενος για πρώτη φορά πρέπει να είναι τουλάχιστον 66 ετών!!!. Δηλαδή, αν κάποιος αδικηθεί από την επιτροπή -με δεδομένο και τον απαγορευτικό αριθμό των συντάξεων και τα χρόνια που αναλωνονται στις απαιτούμενες γραφειοκρατικές διαδικασίες και που είναι τουλάχιστον άλλα δύο- το πιθανότερο είναι να μην έχει πλέον το περιθώριο χρόνου για μια δικαιότερη κρίση.
Δεν είναι σαφές στο νόμο ποιος αποφασίζει και με ποιο τρόπο, το πώς κατανέμονται οι συντάξεις στους διάφορους κλάδους. Υπάρχουν εφτά διορισμένα μέλη στην επιτροπή, αλλά για κάθε κλάδο η επιτροπή είναι εννεαμελής, με τη συμμετοχή δύο εκπροσώπων από τον κλάδο που κρίνεται. Δεν υπάρχει η πρόβλεψη από τον νόμο, με ποια κριτήρια ορίζεται το ποσοστό κατά κλάδο και με ποια διαδικασία. Τι πρέπει να γίνει στην περίπτωση που ξεπεράσει (από το σύνολο των επιτροπών) το άθροισμα των καλλιτεχνών που θα κριθούν ότι έχουν διακεκριμένο έργο τον συνολικό αριθμό. Πώς αποφασίζεται μεταξύ καλλιτεχνών με διακεκριμένο έργο, από διαφορετικούς καλλιτεχνικούς κλάδους, το ποιος θα κοπεί.. Πως αποφασίζεται και από ποιόν το τι ποσοστό συντάξεων θα πάρει κάθε κλάδος..
Η σύνθεση της επιτροπής κρίσης που προβλέπει ο νόμος έχει ως αποτέλεσμα να γίνονται μεγάλες αδικίες γιατί, οι 6 κριτές διορισμένοι από τον Υπουργό, και ο διοικητικός υπάλληλος που συμμετέχει με δικαίωμα ψήφου (!!!), δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να έχουν αντικειμενική εικόνα και γνώμη για τον κάθε καλλιτεχνικό χώρο. Πάντα οι εκπρόσωποι των καλλιτεχνικών κλάδων που κρίνονται και που γνωρίζουν τα θέματα, είναι μειοψηφία και αυτό δημιουργεί προβλήματα. Θα πρέπει να υπάρξουν επιτροπές κατά κλάδο με εκπροσώπους μόνο Δημόσιων φορέων, και ΑΕΙ των κρινόμενων χώρων, με την συμμετοχή πάντα των εκπροσώπων των συλλογικών φορέων του κάθε καλλιτεχνικού χώρου.
Τελος, επειδή δημιουργούνται παρερμηνίες, θα πρέπει να ορισθεί στο νόμο ότι το πλαφόν των 25000,00 ευρώ για να δικαιούται ο καλλιτέχνης σύνταξη είναι ο μέσος όρος των ΚΑΘΑΡΩΝ του ΕΣΟΔΩΝ της τελευταίας ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ. Και αυτό τίθεται γιατί ένας ενεργός εικαστικός καλλιτέχνης –ο οποίος πρέπει να συνταξιοδοτηθεί γιατί δεν μπορεί σε μεγάλη ηλικία να παραμένει το ίδιο παραγωγικός- εάν αναλάβει κάποια στιγμή ένα μεγάλο καλλιτεχνικό έργο (και αυτό μπορεί να συμβεί μια φορά στη ζωή του πριν την ηλικία προς σύνταξη) εμφανίζει μεγάλα εισοδήματα στη φορολογική του δήλωση, τα οποία όμως δεν είναι πραγματικά γιατί, αφ’ ενός αυτό είναι το εισόδημα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της ζωής του -και αυτό το αναγνωρίζει και η Εφορία η οποία δέχεται την κατάτμησή του σε 4 φορολογήσιμα χρόνια- αφ’ ετέρου δε, συμπεριλαβάνουν τα έξοδα που πραγματοποίησε ο καλλιτέχνης για την ολοκλήρωση του έργου (π.χ. υλικά, εργατικά, ΦΠΑ, χυτήρια, μεταφορές, αμοιβές σε αναγκαίους συνεργάτες κλπ).

Θεωρούμε ότι πρέπει να αλλάξει ο νόμος 36 20 / 2007, και να ορισθεί ικανός αριθμός συντάξεων-τουλάχιστον 120 ετησίως γαι όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους έως ότου δοθεί καθολική λύση στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό πρόβλημα των ανασφάλιστων καλλιτεχνικών κλάδων… Θεωρούμε ότι οι συντάξεις για τους καλλιτέχνες –μέλη του ΕΕΤΕ πρέπει να είναι ετησίως τουλάχιστον 35. Θεωρούμε αναγκαίο με νέο νόμο να διορθωθούν όλες οι αδυναμίες του ν. 36 20 / 2007, τις οποίες επισημαίνουμε παραπάνω, και οι οποίες κάνουν τον νόμο εν τέλει ανεφάρμοστο. Να μην μειωθεί η σύνταξη γιατί είναι ήδη μικρή. Θα έπρεπε να αυξηθεί στα 1200 ευρώ, αν η Πολιτεία θελει να τιμήσει το χώρο των Τεχνών.

Η λύση του ασφαλιστικού –συνταξιοδοτικού των εικαστικών αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη της σύγχρονης εικαστικής δημιουργίας και ανθρώπινο δικαίωμα κάθε εργαζόμενου. Η Πολιτεία δεν μπορεί να αντιμετωπίζει την Τέχνη και τους ανθρώπους που την δημιουργούν, σαν αναλώσιμα και για βιτρίνα, αδιαφορώντας για τους όρους και τις συνθήκες μέσα στις οποίες ο καλλιτέχνης καλείται να δημιουργήσει, συνθήκες που τελικά πολλές φορές τον παροπλίζουν και τον καταργούν.…
1 Φεβρουαρίου 2013, 20:42 | ΕΧ

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΕΦΟΣΟΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΒΓΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΤΑΞΗ ΝΟΜΙΜΑ, ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΒΑΖΕΤΕ ΗΛΙΚΑΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ; ΟΤΑΝ ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΕΞΕΛΙΧΘΕΙ ΣΕ ΑΠΛΑ ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ, ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΘΑΡΡΥΝΕΤΕ ΤΗΝ ΝΟΜΙΜΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΝΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥ; Ο ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΔΟΥΛΕΨΕΙ, ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΕΧΕΙ ΣΟΒΑΡΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΛΟΥΣΙΟΣ! ΝΑ ΕΠΙΖΗΣΕΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ!! ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΟΜΙΜΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ, ΠΡΟΣΘΕΤΕΙ ΕΣΟΔΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΑΥΞΗΜΕΝΩΝ ΦΟΡΩΝ ΠΟΥ ΚΑΤΑΒΑΛΛΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ. ΑΝ ΤΟΥ ΤΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΤΕ, ΘΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΕΙ ΝΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙ ΜΑΥΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΕΩΤΕΡΟΥΣ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΦΟΥ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΤΕΡΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ. ΜΗΝ ΕΧΕΤΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΤΕ ΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ!! ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΕΦΟΣΟΝ ΝΟΜΙΜΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΝΑ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ, ΘΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΥ.
ΤΕΛΕΙΩΝΟΝΤΑΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΔΙΚΟ ΝΑ ΣΧΕΔΙΑΖΕΤΕ ΝΑ ΚΟΨΕΤΕ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ Η ΝΑ ΒΑΖΕΤΕ ΠΛΑΦΟΝ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΑΜΩΝ ΘΥΓΑΤΕΡΩΝ. ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΡΦΑΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΜΙΑ ΠΕΝΙΧΡΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΛΟΓΩ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ ΓΟΝΙΟΥ ΤΟΥΣ; ΑΥΤΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΠΕΛΕΞΑΝ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΓΙΑ ΑΥΤΑ Η ΖΩΗ ΤΑ ΑΝΑΓΚΑΣΕ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΥΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΥΛΙΚΟ ΑΓΑΘΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΗΝ ΤΡΑΓΙΚΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΥ ΓΟΝΙΟΥ ΤΟΥΣ!!!! ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΠΛΑΦΟΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΤΑ ΑΔΙΚΕΙΤΕ ΑΦΟΥ ΤΟΥΣ ΑΦΑΙΡΕΙΤΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΝΟΜΙΜΑ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΠΟΘΑΝΟΝΤΟΣ ΓΟΝΕΑ!!
1 Φεβρουαρίου 2013, 14:07 | ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Καλημερα σας.ειμαι αποστρατος στην ηλικια των 48 ετων.Υπηρετησα επι 17 ετη στα υποβρυχια και αποστρατευτηκα μετα απο συνολικη υπηρεσια 21 ετων.Το 47 ετος γαι να επιτραπει η εργασια σ εναν αποστρατο το βρισκω πολυ λογικο και το εκλαμβανω σαν μια μερικη αρση της αδικιας που συνεβει με τις πολαπλες μειωσεις στις συνταξεις μας σε σχεση με τους αλλους συνταξιουχους του δημοσιου.
1 Φεβρουαρίου 2013, 14:02 | ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

1. Το νομοσχέδιο να εφαρμοσθεί όταν ψηφισθεί και όχι αναδρομικά από 1/1/2013. Αυτό είναι αντισυνταγματικό και άδικο.
2. Να επιτραπεί πλήρως η εργασία των συνταξιούχων στρατιωτικών χωρίς κανένα περιορισμό, όπως συνέβαινε πριν το 2010, διότι:
α. Οι στρατιωτικοί εισέρχονται νέοι στις Στρατιωτικές Σχολές (17-18 ετών) και αποστρατεύονται νέοι. Όι υπόλοιποι Δημόσιοι Υπάλληλοι εισέρχονται σε ηλικίες 26-30 ετών.
β. Το κράτος χάνει έσοδα από τις ασφαλιστικές εισφορές αυτών που εργάζονται. Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι τα ταμεία βουλιάζουν. Οι στρατιωτικοί δεν θα λάβουν τίποτα από αυτά που πληρώνουν.
γ. Οι συντάξεις των στρατιωτικών έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες μειώσεις (διπλές και τριπλές ), την στιγμή που σε άλλες κοινωνικές ομάδες δεν έχουν επιβληθεί μειώσεις.
1 Φεβρουαρίου 2013, 14:01 | Πανος Κοκαλης

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΝΤΡΟΠΗ…. ετσι τιματε αυτό που λέτε εσείς «συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας», τον Πολιτισμό.!!!

Κύριοι της Κυβέρνησης
Καταργείτε 25 συντάξεις το χρόνο, από τις 30 που δίνονται συνολικά στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων (ζωγράφων, γλυπτών, συγγραφέων, ποιητών, μουσουργών, συνθετών, λαϊκών καλλιτεχνών, κλπ 36 καλλιτεχνικών κλάδων) που αν και συνεισφέρουν στο κοινωνικό σύνολο με τη δημιουργία τους, αν και δώσανε όλη τους τη ζωή σε αυτό που λέτε εσείς «συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας», στον Πολιτισμό, τους καταδικάζετε στην απόλυτη ανέχεια, εφόσον είναι παντελώς ανασφάλιστοι οι περισσότεροι.

Ανέβηκε στη διαβούλευση κείμενο αλλαγής του νόμου 3075/2002, που είχε τροποποιηθεί με το νόμο 3620/2007, για τις «δια βίου συντάξεις», με το οποίο :
Ο συνολικός Αριθμός συντάξεων περιορίζεται σε 5 από 30 ΣΥΝΟΛΙΚΆ και για τους 36 κλάδους.
Τα όριο συνταξιοδότησης ανεβαίνει στο 67ο έτος αντί του 65ου.
Το Ύψος της σύνταξης περιορίζεται στα 720 ευρώ. Αν ο συνταξιούχος έχει και δεύτερη, το άθροισμά τους δεν μπορεί να ξεπερνά τα 720 ευρώ.
Καταργείται η μεταβίβαση μετά το θάνατο του καλλιτέχνη στη σύζυγο .
Δύο Διοικητικοί υπάλληλοι του Υπ. Πολιτισμού και του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους συμμετέχουν στην επιτροπή καλλιτεχνικής κρίσης με δικαίωμα ψήφου (!!!) (με την ρύθμιση του 2007, συμμετείχε μόνο ένας από το Υπ. Πολιτισμού).
Δεν είναι πλέον «τιμητικές» αφού απαιτείται ο μέσος όρος εισοδήματος κατά τα 3 προηγούμενα της αίτησης οικονομικά έτη να είναι 8640 (από 25000 ευρώ που λέει ο ως τώρα ισχύων νόμος). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι κανείς δεν θα μπορεί να παίρνει τη σύνταξη αν στοιχειωδώς τα προηγούμενα 3 χρόνια υποαπασχολείται ή εργάζεται, αφού πρέπει να αποδείξει ότι είναι άπορος.
Επανέρχεται το να έχουν δηλώσει εισόδημα σε φορέα κύριας ασφάλισης ένα χρόνο πριν τα 67 ή 50 αντίστοιχα, με την ιδιότητα του καλλιτέχνη. Αυτό είναι καθαρά εισπρακτικό μέτρο αφού η καλλιτεχνική δράστηριότητα αποδεικνύεται από τον φάκελό τους προς κρίση και την εγγραφή τους στο ΕΕΤΕ.

Oι λεγόμενες «τιμητικές» συντάξεις που έχει θεσμοθετήσει από παλιά η Πολιτεία είναι μέχρι σήμερα ο μοναδικός πόρος ζωής για τους ανασφάλιστους ηλικιωμένους εικαστικούς καλλιτέχνες…
1 Φεβρουαρίου 2013, 13:09 | ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΣΥΝΤΕΛΗΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΝ.
Η ΤΙΜΗΤΙΚΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΠΟΙΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΦΙΕΡΩΣΕΙ
ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ.
1 Φεβρουαρίου 2013, 12:57 | ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
NΠΔΔ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
Βαλτετσίου 42, Τ.Κ.: 106 81 Αθήνα FAX : 210 / 33.01.408
e-mail:chafartg@otenet.gr

Πληρ. Κ. Νανά Χούντα Αθήνα 31.01.2013
Τηλ. : 210 / 33.00.016, εσ. 103 Αριθ. Πρωτ.: 191

Προς τον Υπουργό Οικονομικών
κ. Γ. Στουρνάρα

Προς τον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών
κ. Χ. Σταϊκούρα

Προς τον Υφυπουργό Οικονομικών
κ. Μαυραγάνη\

Προς τον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας
κ. Ι.Βρούτση

ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ

Κύριοι της Κυβέρνησης
Για να υπηρετήσετε την «οικονομία σας» καταργείτε 25 συντάξεις το χρόνο, από τις 30 που δίνονται συνολικά στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων (ζωγράφων, γλυπτών, συγγραφέων, ποιητών, μουσουργών, συνθετών, λαϊκών καλλιτεχνών, κλπ 36 καλλιτεχνικών κλάδων) που αν και συνεισφέρουν στο κοινωνικό σύνολο με τη δημιουργία τους, αν και δώσανε όλη τους τη ζωή σε αυτό που λέτε εσείς «συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας», στον Πολιτισμό, τους καταδικάζετε στην απόλυτη ανέχεια, εφόσον είναι παντελώς ανασφάλιστοι οι περισσότεροι.

Ανέβηκε στη διαβούλευση κείμενο αλλαγής του νόμου 3075/2002, που είχε τροποποιηθεί με το νόμο 3620/2007, για τις «δια βίου συντάξεις», με το οποίο :
• Ο συνολικός Αριθμός συντάξεων περιορίζεται σε 5 από 30 ΣΥΝΟΛΙΚΆ και για τους 36 κλάδους.
• Τα όριο συνταξιοδότησης ανεβαίνει στο 67ο έτος αντί του 65ου.
• Το Ύψος της σύνταξης περιορίζεται στα 720 ευρώ. Αν ο συνταξιούχος έχει και δεύτερη, το άθροισμά τους δεν μπορεί να ξεπερνά τα 720 ευρώ.
• Καταργείται η μεταβίβαση μετά το θάνατο του καλλιτέχνη στη σύζυγο .
• Δύο Διοικητικοί υπάλληλοι του Υπ. Πολιτισμού και του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους συμμετέχουν στην επιτροπή καλλιτεχνικής κρίσης με δικαίωμα ψήφου (!!!) (με την ρύθμιση του 2007, συμμετείχε μόνο ένας από το Υπ. Πολιτισμού).
• Δεν είναι πλέον «τιμητικές» αφού απαιτείται ο μέσος όρος εισοδήματος κατά τα 3 προηγούμενα της αίτησης οικονομικά έτη να είναι 8640 (από 25000 ευρώ που λέει ο ως τώρα ισχύων νόμος). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι κανείς δεν θα μπορεί να παίρνει τη σύνταξη αν στοιχειωδώς τα προηγούμενα 3 χρόνια υποαπασχολείται ή εργάζεται, αφού πρέπει να αποδείξει ότι είναι άπορος.
• Επανέρχεται το να έχουν δηλώσει εισόδημα σε φορέα κύριας ασφάλισης ένα χρόνο πριν τα 67 ή 50 αντίστοιχα, με την ιδιότητα του καλλιτέχνη. Αυτό είναι καθαρά εισπρακτικό μέτρο αφού η καλλιτεχνική δράστηριότητα αποδεικνύεται από τον φάκελό τους προς κρίση και την εγγραφή τους στο ΕΕΤΕ.
• Οι Αιτήσεις που έχουν κριθεί και είναι στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους απονέμονται με τα νέα οικονομικά κριτήρια (εφόσον έχουν 8640 κατά μέσο όρο, έχουν δηλώσει εισόδημα τουλάχιστον ένα χρόνο σε φορέα κύριας ασφάλισης με την ιδιότητα του καλλιτέχνη, κλπ)
• Οι Συντάξεις που ήδη καταβάλλονται μειώνονται στα 720 ευρώ.

ΤΟ ΕΕΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΛΛΑΓΕΣ

Το ΕΕΤΕ, θα μιλούσε διαφορετικά για αυτές τις συντάξεις, εάν τόσα χρόνια είχε λυθεί το ασφαλιστικό -συνταξιοδοτικό των καλλιτεχνών, ιδιαίτερα των δημιουργών. Θα συζητούσαμε σε άλλη βάση με ποιους άλλους τρόπους η Πολιτεία θα μπορούσε να τιμήσει τους καλλιτέχνες, για να αποδοθεί Τιμή. Όμως σήμερα αυτές οι συντάξεις είναι ο μοναδικός πόρος ζωής για τους δημιουργούς που είναι παντελώς ανασφάλιστοι.
… Κύριοι της Κυβέρνησης
Αν και σας έχουμε κατ’ επανάληψη βομβαρδίσει με προτάσεις ζητώντας την αλλαγή του νόμου για τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις» και με το θέμα της καθολικής λύσης του ασφαλιστικού -συνταξιοδοτικού των καλλιτεχνών, για το οποίο έχουμε κατ’ επανάληψη καταθέσει πρόταση νόμου, προχωρήσατε στην εκπόνηση σχεδίου νόμου χωρίς ούτε να τις λάβετε υπ’ όψιν σας, ούτε να μελετήσετε και να συζητήσετε το θέμα με το ΕΕΤΕ που βάσει του νόμου 1218/81 είναι ως ΝΠΔημοσίου Δικαίου φορέας σύμβουλος της Πολιτείας σε ζητήματα των Εικαστικών Τεχνών και των δημιουργών τους. Επαναφέρετε σήμερα διατάξεις που υπήρχαν στο παρελθόν, και το ίδιο το Υπ. Οικονομικών εισηγήθηκε το 2007 την αλλαγή τους γιατί ήταν έξω από την πραγματικότητα των τεχνών.

Η πρότασή μας είναι η εξής:

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ
Για τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις»

Το Ε.Ε.Τ.Ε., ο φορέας των 5.500 περίπου εικαστικών καλλιτεχνών έχει συγκεκριμένες προτάσεις για σημεία του ν. 36 20 / 2007 τα οποία κατά τη γνώμη μας πρέπει να τροποποιηθούν, ώστε να λυθούν τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί τα τελευταία χρόνια.
Το συνταξιοδοτικό πρόβλημα των εικαστικών καλλιτεχνών εκκρεμεί για δεκαετίες.
Ο νόμος 36 20 / 2007 αρθρο 2, προβλέπει τη χορήγηση 30 συντάξεων για περισσότερους καλλιτεχνικούς κλάδους, από τους οποίους οι περισσότεροι – όσοι δηλαδή εργάζονται χωρίς εργοδότη– είναι παντελώς ανασφάλιστοι (εικαστικοί καλλιτέχνες, μουσικοσυνθέτες, μουσουργοί, λογοτέχνες, συγγραφείς, ποιητές, χορογράφοι και γενικώς δημιουργοί, που για αυτούς τόσο η πρόβλεψη για τη σύνταξη όσο και το βιβλιάριο υγείας που συνεπάγεται η σύνταξη, είναι ζήτημα επιβίωσης).
Το ΕΕΤΕ, θα μιλούσε διαφορετικά για αυτές τις συντάξεις, εάν τόσα χρόνια είχε λυθεί το ασφαλιστικό -συνταξιοδοτικό των καλλιτεχνών, ιδιαίτερα των δημιουργών που είναι παντελώς ανασφάλιστοι. Θα συζητούσαμε σε άλλη βάση με ποιους τρόπους η πολιτεία θα μπορούσε να τιμήσει τους καλλιτέχνες, Θα μπορούσαν να βρεθούν άλλοι τρόποι για να αποδοθεί Τιμή. Όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Ο νόμος 3620/11-12-2007 στην ουσία κατάργησε τις λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις» των καλλιτεχνών, αφού ο αριθμός 30 για όλους τους κλάδους είναι εξαιρετικά μικρός (αναφέρω ότι το 1996 το πλαφόν για αυτές τις συντάξεις ήταν 100).

Oι λεγόμενες «τιμητικές» συντάξεις που έχει θεσμοθετήσει από παλιά η Πολιτεία είναι μέχρι σήμερα ο μοναδικός πόρος ζωής για τους ανασφάλιστους ηλικιωμένους εικαστικούς καλλιτέχνες, αφού χρόνια όλες οι Κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και η προηγούμενη της ΝΔ, αρνούνται την θέσπιση καθολικής λύσης του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού. Στην πρόταση λύσης του ασφαλιστικού που προτείνει το ΕΕΤΕ, αρνούνται την υποχρέωση του Κράτους (που εκμεταλλεύεται και κερδίζει από τα έργα τέχνης και μετά το θάνατο του δημιουργού) να συμμετέχει συνεισφέροντας στο «μερίδιο του εργοδότη» καθώς επίσης αρνούνται να θεσμοθετήσουν την συνεισφορά στο «μέρος του εργοδότη» όλων όσων εμπλέκονται στην διακίνηση των έργων τέχνης (εμπόρων, μεσαζόντων κλπ) και κερδίζουν από αυτά… Στην πρόταση του ΕΕΤΕ προβλέπονται και οι πόροι για την χρηματοδότηση του συστήματος που προτείνεται, έτσι ώστε όλοι οι εικαστικοί καλλιτέχνες, όπως και κάθε εργαζόμενος, να δικαιούνται αξιοπρεπή γεράματα

Όλες οι προηγούμενες Κυβερνήσεις, τόσο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσο και η Ν.Δ, στη λύση του ασφαλιστικού- συνταξιοδοτικού των εικαστικών αντιπρότειναν πάντα την αυτασφάλιση, πράγμα που ο κλάδος μας έχει επανειλημμένα απορρίψει, καθώς και έχει πετύχει με αγώνες από το 1997 νομοθετική ρύθμιση που εξαιρεί τους εικαστικούς από την υποχρεωτική «ασφάλιση» (αυτασφάλιση) στο ΤΕΒΕ (σημερινό ΟΑΕΕ) γιατί αυτό θα έβαζε ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στην καλλιτεχνική δημιουργία αφού συνδέει την έννοια του καλλιτεχνικού εργαστηρίου και της έννοιας του καλλιτέχνη με την αγορά και αντιμετωπίζει την τέχνη ως εμπόρευμα.

Στο νόμο 36 20 / 2007 στο άρθρο 2, για τους καλλιτέχνες:
• προσδιορίζεται ότι ο αριθμός των συντάξεων δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 30 ετησίως για όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι συντάξεις ουσιαστικά έχουν καταργηθεί δεδομένου ότι καλλιτεχνικοί κλάδοι που αναφέρεται, υπερβαίνουν τους 35. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το 2010 από τους 38 εικαστικούς συνταξιοδοτούνται μόνο οι 8 και οι άλλοι , αν και υπερήλικες, παραμένουν ανασφάλιστοι, ενώ ο αντίστοιχος νόμος 2435/2006 προέβλεπε 30 συντάξεις ετησίως μόνο για τους εικαστικούς και συνολικά ως 100 συντάξεις το χρόνο, αριθμό που αν μια χρονιά δεν εξεντλούνταν, το υπόλοιπο μεταφερόταν και συναθροίζονταν στης επόμενης χρονιάς. .
• το ύψος της σύνταξης έχει μειωθεί «στο 50% του μηνιαίου βασικού μισθού του 1ου μισθολογικού κλιμακίου της κατηγορίας ΠΕ, όπως ισχύει κάθε φορά για τους δημοσίους πολιτικούς υπαλλήλους» από 80% που ήταν με τον παλιότερο νόμο.
• Ο νόμος ορίζει ότι σε περίπτωση θανάτου του δικαιούχου η σύνταξη μεταβιβάζεται μόνο στον επιζώντα σύζυγο (εφόσον αυτός δεν λαμβάνει άλλη σύνταξη η δεν έχει εισόδημα μεγαλύτερο του κατώτατου ορίου σύνταξης του δημόσιου, όπως αυτό ισχύει κάθε φορά.) αφήνοντας από έξω τα τέκνα ακόμα κι αν αυτά είναι ανήλικα!!!! –έξω από κάθε αίσθημα δικαίου.
• εφόσον η αίτηση του ενδιαφερομένου για σύνταξη απορριφθεί από την επιτροπή του Υπουργείου Πολιτισμού «λόγω μη προσφοράς διακεκριμένων υπηρεσιών οι ενδιαφερόμενοι δύνανται στην επανέλθουν με νέα αίτησή τους μετά από τρίαχρόνια» …. Τα 3 χρόνια είναι χρόνος αντικειμενικά απαγορευτικός σε αυτές τις προχωρημένες ηλικίες όπου ο κρινόμενος για πρώτη φορά πρέπει να είναι τουλάχιστον 66 ετών!!!. Δηλαδή, αν κάποιος αδικηθεί από την επιτροπή -με δεδομένο και τον απαγορευτικό αριθμό των συντάξεων και τα χρόνια που αναλωνονται στις απαιτούμενες γραφειοκρατικές διαδικασίες και που είναι τουλάχιστον άλλα δύο- το πιθανότερο είναι να μην έχει πλέον το περιθώριο χρόνου για μια δικαιότερη κρίση.
• Δεν είναι σαφές στο νόμο ποιος αποφασίζει και με ποιο τρόπο, το πώς κατανέμονται οι συντάξεις στους διάφορους κλάδους. Υπάρχουν εφτά διορισμένα μέλη στην επιτροπή, αλλά για κάθε κλάδο η επιτροπή είναι εννεαμελής, με τη συμμετοχή δύο εκπροσώπων από τον κλάδο που κρίνεται. Δεν υπάρχει η πρόβλεψη από τον νόμο, με ποια κριτήρια ορίζεται το ποσοστό κατά κλάδο και με ποια διαδικασία. Τι πρέπει να γίνει στην περίπτωση που ξεπεράσει (από το σύνολο των επιτροπών) το άθροισμα των καλλιτεχνών που θα κριθούν ότι έχουν διακεκριμένο έργο τον συνολικό αριθμό. Πώς αποφασίζεται μεταξύ καλλιτεχνών με διακεκριμένο έργο, από διαφορετικούς καλλιτεχνικούς κλάδους, το ποιος θα κοπεί.. Πως αποφασίζεται και από ποιόν το τι ποσοστό συντάξεων θα πάρει κάθε κλάδος..
• Η σύνθεση της επιτροπής κρίσης που προβλέπει ο νόμος έχει ως αποτέλεσμα να γίνονται μεγάλες αδικίες γιατί, οι 6 κριτές διορισμένοι από τον Υπουργό, και ο διοικητικός υπάλληλος που συμμετέχει με δικαίωμα ψήφου (!!!), δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να έχουν αντικειμενική εικόνα και γνώμη για τον κάθε καλλιτεχνικό χώρο. Πάντα οι εκπρόσωποι των καλλιτεχνικών κλάδων που κρίνονται και που γνωρίζουν τα θέματα, είναι μειοψηφία και αυτό δημιουργεί προβλήματα. Θα πρέπει να υπάρξουν επιτροπές κατά κλάδο με εκπροσώπους μόνο Δημόσιων φορέων, και ΑΕΙ των κρινόμενων χώρων, με την συμμετοχή πάντα των εκπροσώπων των συλλογικών φορέων του κάθε καλλιτεχνικού χώρου.
• Τελος, επειδή δημιουργούνται παρερμηνίες, θα πρέπει να ορισθεί στο νόμο ότι το πλαφόν των 25000,00 ευρώ για να δικαιούται ο καλλιτέχνης σύνταξη είναι ο μέσος όρος των ΚΑΘΑΡΩΝ του ΕΣΟΔΩΝ της τελευταίας ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ. Και αυτό τίθεται γιατί ένας ενεργός εικαστικός καλλιτέχνης –ο οποίος πρέπει να συνταξιοδοτηθεί γιατί δεν μπορεί σε μεγάλη ηλικία να παραμένει το ίδιο παραγωγικός- εάν αναλάβει κάποια στιγμή ένα μεγάλο καλλιτεχνικό έργο (και αυτό μπορεί να συμβεί μια φορά στη ζωή του πριν την ηλικία προς σύνταξη) εμφανίζει μεγάλα εισοδήματα στη φορολογική του δήλωση, τα οποία όμως δεν είναι πραγματικά γιατί, αφ’ ενός αυτό είναι το εισόδημα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της ζωής του -και αυτό το αναγνωρίζει και η Εφορία η οποία δέχεται την κατάτμησή του σε 4 φορολογήσιμα χρόνια- αφ’ ετέρου δε, συμπεριλαβάνουν τα έξοδα που πραγματοποίησε ο καλλιτέχνης για την ολοκλήρωση του έργου (π.χ. υλικά, εργατικά, ΦΠΑ, χυτήρια, μεταφορές, αμοιβές σε αναγκαίους συνεργάτες κλπ).

Θεωρούμε ότι πρέπει να αλλάξει ο νόμος 36 20 / 2007, και να ορισθεί ικανός αριθμός συντάξεων-τουλάχιστον 120 ετησίως γαι όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους έως ότου δοθεί καθολική λύση στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό πρόβλημα των ανασφάλιστων καλλιτεχνικών κλάδων… Θεωρούμε ότι οι συντάξεις για τους καλλιτέχνες –μέλη του ΕΕΤΕ πρέπει να είναι ετησίως τουλάχιστον 35. Θεωρούμε αναγκαίο με νέο νόμο να διορθωθούν όλες οι αδυναμίες του ν. 36 20 / 2007, τις οποίες επισημαίνουμε παραπάνω, και οι οποίες κάνουν τον νόμο εν τέλει ανεφάρμοστο. Να μην μειωθεί η σύνταξη γιατί είναι ήδη μικρή. Θα έπρεπε να αυξηθεί στα 1200 ευρώ, αν η Πολιτεία θελει να τιμήσει το χώρο των Τεχνών.

Η λύση του ασφαλιστικού –συνταξιοδοτικού των εικαστικών αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη της σύγχρονης εικαστικής δημιουργίας και ανθρώπινο δικαίωμα κάθε εργαζόμενου. Η Πολιτεία δεν μπορεί να αντιμετωπίζει την Τέχνη και τους ανθρώπους που την δημιουργούν, σαν αναλώσιμα και για βιτρίνα, αδιαφορώντας για τους όρους και τις συνθήκες μέσα στις οποίες ο καλλιτέχνης καλείται να δημιουργήσει, συνθήκες που τελικά πολλές φορές τον παροπλίζουν και τον καταργούν.…

Για το ΔΣ του ΕΕΤΕ

Η Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας

Εύα Μελά Δημήτρης Βάρβογλης
1 Φεβρουαρίου 2013, 11:08 | ΒΕΡΟΝΙΚΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Επισης Χθες επικοινώνησα με οικογενειακο μας γνωστο που συνταξιοδοτείται από το ΙΚΑ και μου είπε ότι του έκοψαν 120 ευρώ. ‘Επαιρνε 1350 ευρώ και τώρα παίρνει περί τα 1200. Είναι απόφοιτος Δημοτικού και εργάστηκε για 30 χρόνια.

Δηλαδή ποιά είναι σήμερα η διαφορά του με τον Αντιστράτηγο που έβγαλε και 10 σχολεία, 1-2 ΑΕΙ, δουλεψε απειρες υπερωριες και φορτωθηκε τρελες ευθυνες?

Και με αυτές τις στοχευμενες μειώσεις κατα των αποστρατων στρατιωτικων περιμένετε να πάει μπροστά η χώρα? Απλά και εσεις θα ψάχνετε στις επόμενες εκλογές, όπως έψαχνε και το ΠΑΣΟΚ, να βρειτε καμμιά ψήφο στην κάλπη……

Δεν μπορει οι αποστρατοι στρατιωτικοι να φορολογουνται με ΔΙΠΛΗ ΜΕΙΩΣΗ απο 1-1-2013 οταν αυτο δεν γινεται για καμια αλλη ταξη συνταξιουχων…

Οι αποστρατοι στρατιωτικοι υπεστησαν ΔΙΠΛΗ ΜΕΙΩΣΗ απο 1-1-2013 και λογω της μειωσης του βασικου μισθου του Ανθλγου και λογω του 5-10-15%.

Αυτα δεν γινονται πουθενα στον κοσμο παρα μονο ΙΣΩΣ στην Αφρικη.
1 Φεβρουαρίου 2013, 11:00 | ΒΕΡΟΝΙΚΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Μόνιμος Σύνδεσμος

ως συζυγος ενος εξαθλιωμενου αποστρατου αξιωματικου που εχει γυρισει ολη την Ελλαδα για 25 χρονια και με 25 συνταξιμα ετη εχω να πω οτι χθες πέρασαν από την Τουρκική βουλή, κάποιες ρυθμίσεις επί τα βελτίω για τους συμβασιούχους οπλίτες (ΕΠΟΠ) και οι αποδοχές γι’ αυτούς που υπηρετούν στη ΝΑ Τουρκία ξεπερνούν τις 3000 Τουρκικες Λιρες ήτοι 1310 ευρώ και πάνω.

Δηλαδή ο συνταξιούχος Αντιστράτηγος στην Ελλάδα, παίρνει λιγότερα από τον ΕΠΟΠ της Τουρκίας.

Αυτό είναι που λέγετε κατάντια Κύριε Σαμαρά, πρωθυπουργέ της Ελλάδας, εσύ που στα «Ζάππεια» έλεγες οτι θα αρεις τα αθλια ηλικιακα κριτηρια περικοπης των συνταξεων των τσιγγανων αποστρατων στρατιωτικων…..

Εμείς θα το θυμόμαστε…..
1 Φεβρουαρίου 2013, 11:59 | Παραδείσης Σωτήρης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η διπλή μείωση των συντάξεων των αποστρατων αξιωματικών ειναι περα απο αδικη και αωτισυνταγματική.Θα πρέπει να υπάρξει άμεσα μέριμνα για αυτό το θέμα.Επίσης η συνταξιοδοτικές συνέπειες που έχουν οι αποστρατοι σε περίπτωση που αποφασίσουν να εργασθούν,ευνοεί την <> εργασία και αποφέρει μείωση των εσόδων του κράτους και των ασφαλιστικών ταμείων.
31 Ιανουαρίου 2013, 17:33 | ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΣΤΡΑΤΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΔΣΤΡΑΤΟΥ ΞΗΡΑΣ, ΚΑΤΩ ΤΩΝ 55 ΕΤΩΝ. ΑΠΟΣΤΡΑΤΕΤΙΚΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΧΥΟΥΣΑ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΤΟ 2004. ΣΥΝΑΤΞΙΟΔΟΤΗΘΗΚΑ ΑΝΑΛΟΓΑ. ΑΠΟ ΤΟ 2007 ΕΙΜΑΙ ΟΜΜΟΡΥΘΜΟΣ ΕΤΑΙΡΟΣ ΜΙΑΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ. ΠΛΗΡΩΝΩ Ο.Α.Ε.Ε, ΕΧΩ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΝΩ ΤΟ ΙΚΑ ΤΟΥΣ. ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΤΑΞΗ ΜΟΥ (ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΘΕΝΤΕΣ ΦΟΡΟΙ) ΚΑΙ ΣΑΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ , ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΑ ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΤΕΘΟΥΝ ΤΑ ΑΝΑΛΟΓΟΥΝΤΑ ΜΟΥ ΚΕΡΔΗ ΣΤΟ ΕΤΗΣΙΟ ΕΚ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΜΟΥ. ΕΧΩ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙ ΤΑ ΕΞΗΣ:
1. Ο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΝΟΜΟΣ ΕΧΕΙ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΙΣΧΥ. ΑΡΑ ΕΚ ΠΡΟΟΙΜΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΑΓΜΑΤΙΚΟΣ. ΕΧΕΙ ΔΕ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΙΣΧΥ ΔΙΟΤΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΙ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ ΑΛΛΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΕΓΩ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑ ΤΟ 2004 ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΑΠΟΣΤΡΑΤΕΥΤΩ.
2. Ο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΝΟΜΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΚΟΠΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΔΙΚΑΙΟ. ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΦΥΛΑΣΣΕΙ ΝΕΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΝΕΩΝ ΗΛΙΚΙΑΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ, ΣΕ ΟΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΟΥΝΤΑΙ ΗΔΗ ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ, ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ Η ΑΓΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ.
3. ΔΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΑΥΤΟΒΟΥΛΩΣ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΝ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΟΥΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑΣ.
4. ΔΕΝ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΥΠΟΨΗ ΤΟΥ ΤΙΣ ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ, ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΝΕΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΚΥΨΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΛΥΣΗ ΕΤΑΙΡΙΩΝ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ.
5. ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΥΠΟΨΗ ΤΟΥ ΤΙΣ ΗΔΗ ΚΑΤΑΒΛΗΘΕΙΣΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΜΟΥ ΣΤΟΝ Ο.Α.Ε.Ε (ΑΡΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΟΥ ΥΠΟΚΛΕΠΤΕΙ ΧΡΗΜΑΤΑ)
6. ΕΜΜΕΣΩΣ ΠΛΗΝ ΣΑΦΩΣ ΜΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΟΥ
7. ΚΑΙ ΕΝ ΤΕΛΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΔΕΝ ΤΗΡΕΙ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΤΗΣ ΙΣΟΝΟΜΙΑΣ, ΤΟΥ ΕΥΛΟΓΟΥ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΗΘΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΗ.

ΘΕΡΩ ΠΩΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΝ ΠΑΡΑΓΕΙ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΔΙΚΑΙΟ.

ΕΑΝ ΟΝΤΩΣ, Η ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΑΣ ΑΦΟΡΑ «ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΙΑΛΟΓΟ», ΤΟΤΕ ΑΝΑΜΕΝΩ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΑΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΠΛΗΡΩΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΟΣΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΜΕΤΕΧΟΥΝ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ.

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΠΩΣ Η ΦΡΑΣΗ ΚΑΙ Η ΕΝΝΟΙΑ «ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΑΣ ΘΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΥΠΟΨΗ» ΕΜΠΑΙΖΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΣΑΣ ΚΑΘΙΣΤΑ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΕΚΘΕΤΟΥΣ.

ΛΑΒΕΤΕ ΥΠΟΨΗ ΠΩΣ, ΕΙΣΤΕ ΥΠΟΛΟΓΟΙ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ.ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΑΥΤΟΝ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, ΟΥΤΕ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΞΕΝΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΚΟΝΤΟΦΘΑΛΜΕΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ.
31 Ιανουαρίου 2013, 17:37 | Βασίλειος Τζίμας

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η απασχόληση των συνταξιούχων στρατιωτικών, χωρίς αναστολή καταβολής της κύριας και επικουρικής των σύνταξης και ανεξάρτητα από όρια ηλικίας, μόνο όφελος μπορεί να επιφέρει στα κρατικά ταμεία. Αυτό γιατί είτε απασχολούμενοι ως υπάλληλοι είτε αυτοαπασχολούμενοι θα καταβάλλουν τους αναλογούντες φόρους και ασφαλιστικές εισφορές, οι οποίες μόνο αμελητέες δεν είναι. Επιπλέον η δραστηριοποίησή τους σε ελεύθερα επαγγέλματα, εμπόριο κλπ θα δημιουργήσει ανάπτυξη και θα συνεισφέρει στην μείωση της ανεργίας, καθώς θα δημιουργήσει και θέσεις εργασίας.
31 Ιανουαρίου 2013, 17:08 | Μαρία

Μόνιμος Σύνδεσμος

Οταν σε μια οικογενεια το μοναδικο εισοδημα ειναι η μια συνταξη, διαμενει σε ενοικιο και σπουδαζει δυο παιδια (δεν υπαρχουν περιουσιακα στοιχεια σε κανενα μελος της οικογενειας) ,τι περικοπη πρεπει να της γινει ωστε να μπορει να επιβιωσει? Ποιο το υψος της μοναδικης συνταξης που πρεπει να λαμβανει ουτως ώστε να μπορεσει να σπουδασει τα 2 παιδια και να επιβιωσει? Ειναι σωστη αυτη η οριζοντια περικοπη,χωρις να εξεταζεται η οικογενειακη-οικονομικη κατασταση του καθε συνταξιουχου ως νοικοκυριου?

Θα προτεινα να λαβετε μεριμνα για μονοσυνταξιουχες οικογενειες με ενοικιο, και παιδια που σπουδαζουν, οχι οριζοντικοποιηση των περικοπων( δηλ. ΟΧΙ περικοπες σε ολους 5% πανω απο 1000 ευρω χωρις να εξετασετε αν το εισοδημα ειναι το μοναδικο στην οικογενεια και τι υποχρεωσεις υπαρχουν) υπαρχει προβλημα επιβιωσης!!!! Δηλαδη στους μονοσυναξιουχους με υποχρεωσεις(ενοικιο,σπουδες παιδιων κ.τ.λ)και χωρις αλλα εισοδηματα να γινονται μικροτερες περικοπες συνταξεων γιατι δεν μπορουν.
. Συμφωνα με το αρθρο 4 του Συνταγματος, όλοι ανεξαιρετως οι ελληνες οφειλουν να συνεισφερουν αναλογως των δυνατοτητων τους στα Δημοσια βαρη. Να λαμβανετε υπ οψιν(απο τις φορολογικες δηλωσεις) τις οικογενειες που παιρνει συνταξη ο ενας ωστε οι περικοπες να ειναι μικροτερες και να μπορει να ανταπεξελθει η οικογενεια οικονομικα.Πως μπορει να ανταπεξελθει με μια συνταξη? Γιατι δεν υπολογιζετε το πραγματικο οικογενειακο εισοδημα που εχει καθε νοικοκυριο και βασει αυτου να γινονται οι μειωσεις????????
31 Ιανουαρίου 2013, 16:17 | Σταυρούλα Χριστονίκου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Είμαι σύζυγος αποστράτου αξιωματικού του Πολεμικού Ναυτικού ο οποίος υπηρέτησε πολλά χρόνια την ΠΑΤΡΙΔΑ.Είμαστε οικογενειακά περήφανοι γι’ αυτό. Ποτέ η ανταμοιβή και οι παροχές για έναν στρατιωτικό δεν ήταν ισάξιες των υπηρεσιών του αλλά από το 2010 και μετά κατά γενικότερη ομολογία έχει παρατηρηθεί μια ρατσιστική συμπεριφορά προς τους στρατιωτικούς και τους απόστρατους τόσο σε επίπεδο δηλώσεων όσο και στον οικονομικό τομέα (μισθοί – συντάξεις). Με τις συνεχείς περικοπές, κουρέματα (PSI) των μετοχικών ταμείων φτάνοντας στις περισσότερες περιπτώσεις σε συνολικές μειώσεις πάνω του 45% που σε συνδυασμό με τις συνεχείς αυξήσεις τιμών, Φ.Π.Α. κ.λ.π. μας έχουν φέρει σε επίπεδα εξαθλίωσης ακριβώς επειδή ο συζυγός μου δεν μπορεί να εργαστεί λόγω της συγκεκριμένης απαγόρευσης (κάτω των 55). Αυτό πρέπει να σταματήσει και να μην υπάρχει κανένας ηλικιακός ή άλλος ρατσισμός όχι μόνο στους στρατιωτικούς-απόστρατους αλλά σε καμία κατηγορία εργαζομένων. Αλλωστε δεν πιστεύω ότι κανείς από τους κυβερνώντες – βουλευτές που νομοθετούν και ψηφίζουν τους νόμους ακόμη και με ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΟΤΗΤΑ (βλέπε Σύνταγμα), δεν θα μπορούσε να ζήσει ο ίδιος και η οικογενειά του και παράλληλα να είναι εντάξει με τις υποχρεωσεις του στο ΚΡΑΤΟΣ.
ΜΗ ΜΑΣ ΒΑΖΕΤΕ ΣΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΟΥΜΕ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΤΟΥ (προεκλογικές υποσχέσεις στους στρατιωτικούς και όχι μόνο).
31 Ιανουαρίου 2013, 15:40 | Τάκης Κουρής

Μόνιμος Σύνδεσμος

Αποτέλεσμα των τελευταίων νομοθετικών ρυθμίσεων είναι η δραματική μείωση των συντάξεων των στρατιωτικών. Μια ελάχιστη κίνηση από πλευράς πολιτείας για μια έστω μερική αποκατάσταση της αδικίας είναι να δοθεί το δικαίωμα εργασίας στους συνταξιούχους χωρίς να τους περικόπτεται η σύνταξη. Επίσης να αναγνωρίζονται τα χρόνια που έχουν εργαστεί ή εργάζονται μετά τη συνταξιοδότηση σου ώστε να βελτιωθεί κάπως η «κουτσουρεμένη» σύνταξη τους. Άλλωστε για τα χρόνια αυτά της εργασίας έχουν καταβληθεί στο ακέραιο οι προβλεπόμενες ασφαλιστικές εισφορές. Με την υφιστάμενη κατάσταση τις εισφορές αυτές τις χαρίζουμε στα ταμεία. Εναλλακτικά μήπως αυτές πρέπει να μας επιστραφούν έντοκα?
31 Ιανουαρίου 2013, 11:43 | NΙΚΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

κ. Υπουργε,

1) Γιατι στοχοποιειτε τους αποστρατους των ΕΔ και τους επιβαλλετε διπλες μειωσεις απο 1-1-2013 οταν σε καμια αλλη κατηγορια συνταξιουχων δεν γινεται κατι τετοιο ?

οπως γνωριζετε οι αποστρατοι υπεστησαν μειωση απο 1-1-2013 λογω της μειωσης του βασικου μισθου του Ανθλγου και σημερα υπεστησαν ακομα μια μειωση εκεινη του 5-10-15%?γιατι αυτη η φωτογραφικη στοχευση οταν ηδη εχουν υποστει 5 στοχευμενες μειωσεις επι εποχης Βενιζελου την περιοδο 2010-2012?

2) κ. Πρωθυπουργε,

Ειχατε υποσχεθει προεκλογικα εσεις ο ιδιος προσωπικα οτι θα αρετε τον ηλικιακο ρατσισμο των περικοπων Βενιζελου οπως λεει και ο συναδελφος ανωτερω. Γιατι τωρα που εκλεγηκατε μας αγνοειτε ?

Ο Ν.4024/2011

«Για τους κάτω των 55 ετών συνταξιούχους, κατά 20% μειώνεται το ποσό των συντάξεων άνω των 1.200 ευρώ για όσους στρατιωτικούς έχουν κλείσει 35 συντάξιμα έτη ή που αποστρατεύτηκαν αυτεπάγγελτα από την Υπηρεσία ενώ κατά 40% μειώνεται το ποσό των συντάξεων άνω των 1.000 ευρώ για όσους συνταξιούχους δεν έχουν κλείσει 35 συντάξιμα έτη»βριθει αντισυνταγματικοτητας και ανισης μεταχειρισης ανθρωπων με ταυτοσημο παρελθον και συνθηκες εργασιας, οπως βλεπει και ο απλος φοιτητης Νομικης.

Γιατι δεν αρετε αυτην την προκλητικη εξαιρεση για τους συνταξιουχους με μη 35 συνταξιμα ετη οι οποιοι φορολογηθηκαν διαφορετικα σε σχεση με τους υπολοιπους συνταξιουχους? Τα δημοσιονομικα οφελη ειναι αστεια και μειουμενα καθε χρονο δεδομενου οτι καθε χρονο καποιοι αποστρατοι που δουλευουν και κολλανε ενσημα απο 18 χρονων, κλεινουν τα 55 χρονια.

κ. Πρωθυπουργε,

Μην μας θεωρειτε δεδομενους διοτι προεχει η επιβιωση ημων και των οικογενειων μας πλεον. Διοτι πλεον με τοσες περικοπες στους αποστρατους, δεν επιβιωνουμε. Ευτυχως οι πολιτικοι σχηματισμοι ειναι πολλοι σημερα…..Ευχαριστω για τον χρονο σας,

Νικος Δημοπουλος
31 Ιανουαρίου 2013, 11:19 | ΡΟΖΑΛΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Στο κλάδο των νοσηλευτών, βοηθών νοσοκόμων και τραυματιοφορέων τα όρια συνταξιοδότησης δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι πάνω από 50 ετών.
Ένα άτομο στα 50 έχει ήδη ηλικιακή φθορά αλλά και από τη βαριά δουλειά τόσες παθήσεις (δισκοπάθεια, πρεσβυωπία, αρθρίτιδα κλπ) που αυτόματα γίνετε ως και επικίνδυνο για παροχή νοσηλείας.
Μόνο σε θέσεις διοίκησης μπορούν να συνεχίζουν να προσφέρουν την συσσωρευμένη εμπειρία αλλά αυτές είναι 30 ατόμων θέσεις (Διευθυνούσης γραφείο, Τομεάρχες, Προϊστάμενοι) σε ένα σύνολο 200 ατόμων κλάδου Π.Ε και Τ.Ε.
Πως θα υπάρχει στο κλάδο ποιότητα και αποδοτικότητα όταν οι μέρες εργασίας μειώνονται από τις αναρρωτικές που χρειάζεται και αν δεν πάρει αναρρωτική είναι ανίκανο για παροχή νοσηλείας, για προσφορά ?
Αν υπάρχει συνταξιοδότηση στα 50 τότε και ο κλάδος θα αποτελείτε από νέα άτομα για ασφαλή ποιοτική παροχή νοσηλείας και τα ταμεία θα έχουν εισφορές πραγματικές αφού δε θα φυτοζωούν από γέροντες που δεν είναι σε θέση να παρέχουν ποιοτική παραγωγικότητα.
Νέοι νοσηλευτές δυνατοί και γεροί μένουν έξω από την προσφορά εργασίας και οι ηλικιωμένοι στο κλάδο μου αδυνατούν να προσφέρουν.

Σχόλια « 1 2 3 »

Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων