Άρθρο 16:

1. Επιτρέπεται η μετακίνηση υπαλλήλων από δήμο σε νομικά πρόσωπα ή ιδρύματα του ιδίου δήμου, ή σε σύνδεσμο στον οποίο συμμετέχει ο Δήμος, και αντίστροφα, καθώς και μεταξύ των φορέων αυτών και η διάθεσή τους για την κάλυψη υπηρεσιακών αναγκών, για χρονικό διάστημα έως πέντε (5) έτη, που μπορεί να παραταθεί για πέντε (5) ακόμα έτη εφόσον υφίσταται η υπηρεσιακή ανάγκη.
2. Η μετακίνηση διενεργείται με απόφαση του οικείου δημάρχου, μετά από αίτημα του φορέα υποδοχής. Με την απόφαση μετακίνησης καθορίζεται ο φορέας καταβολής των αποδοχών του προσωπικού που μετακινείται-διατίθεται. Ειδικά η μετακίνηση υπαλλήλου από ή προς σύνδεσμο ΟΤΑ, διενεργείται με κοινή απόφαση του οικείου δημάρχου και του προέδρου του Συνδέσμου.
3. Με την απόφαση μετακίνησης καθορίζεται ο φορέας καταβολής των αποδοχών του προσωπικού που μετακινείται.
4. To προσωπικό μετακινείται με την σχέση που υπηρετεί και εξακολουθεί να διέπεται από το υπηρεσιακό, μισθολογικό, ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς στο οποίο υπαγόταν πριν τη μετακίνησή του.
5. Η απόφαση μετακίνησης υπόκειται στον υποχρεωτικό έλεγχο νομιμότητας των άρθρων 225 και 238 του ν.3852/2010.
6. Μετακινήσεις που έχουν ήδη συντελεστεί, σύμφωνα με τα ανωτέρω, θεωρούνται νόμιμες και εντάσσονται στις ανωτέρω ρυθμίσεις

  • 4 Μαρτίου 2014, 11:38 | Νικολέττα Α.

    Μετακίνηση για πέντε χρόνια με παράταση άλλα πέντε?και το ποιο άσχημο είναι οτι πραγματοποιείται με μόνο απόφαση Δημάρχου?ενός αιρετού?και οχι γνώμη της υπηρεσίας???
    Η διάταξη πάσχει απο αναξιοκρατία και απο την υποκειμενικότητα της κρίσης ενός αιρετού.
    Αν υπάρχουν υπηρεσιακές ανάγκες για 5 χρόνια + 5 παράταση (δηλαδή 10 το 1/3 του εργασιακού βίου ενός υπαλλήλου) καλό θα ήταν να καλυφθεί με απόσπαση ή με μετάταξη υπαλλήλου και εφόσον ο υπάλληλος το επιθυμεί.

    Μετακίνηση με απόφαση Δημάρχου πάνω από 1 έτος δεν πρέπει να υπάρχει διότι δίνεται τη δυνατότητα σε έναν αιρετό να απομακρύνει υπαλλήλους χωρίς τη γνώμη της υπηρεσίας ή του ίδιου του υπαλλήλου. Οι υπηρεσιακές ανάγκες δεν ερμηνεύονται συγκεκριμένα και αυτό ενέχει τον κινδυνο της αυθεραισίας. Θα πρέπει αυτά τα θέματα να καθορίζονται υπηρεσιακά, υπάρχει το υπηρεσιακό συμβούλιο το οποίο μπορεί να προστατέψει τόσο τη σταδιοδρομία ενός υπαλλήλου όσο και την ίδια την υπηρεσία από τις αυθαιρετες και υποκειμενικές αποφάσεις ενός αιρετού. Οι αιρετοί ειναι για τη πολιτική δεν είναι για να οριζουν την υπηρεσιακή κατασταση των υπαλλήλων.