Στο τέλος του άρθρου 43 του ν.4174/2013 (ΚΦΔ) προστίθεται νέα παράγραφος ως εξής:
«7. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, μπορεί να επιτρέπεται η εξόφληση του συνόλου ή μέρους οφειλομένου φόρου από οφειλέτη που βρίσκεται σε αδυναμία να τον καταβάλει με μετρητά, μετά από αίτησή του, με μεταβίβαση σε τρίτον της πλήρους κυριότητας του ακινήτου και ταυτόχρονη εκχώρηση της απαίτησης καταβολής του τιμήματος ή μέρους αυτού στο Ελληνικό Δημόσιο. Με όμοια απόφαση καθορίζεται η διαδικασία εξόφλησης του φόρου και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου. »
Προταση για εξόφληση τού ΕΝΦΑ με παραχωρηση ποσοστου τού μη πραγματοποιημένου ΣΑΟ τού οικοπέδου ενός ακινήτου.
Απο την εξέταση τής μεθόδου υπολογισμου τού ΕΝΦΑ προκύπτουν πολυ υψηλες τιμες φόρου για ακίνητα εντός σχεδίου. Σε πολλες περιπτώσεις ο φόρος ακαλύπτου οικοπέδου θα είναι υψηλότερος από ένα ακίνητο κτισμενο σε οικόπεδο με τα ιδια χαρακτηριστικά στο οποίο έχει εξαντληθεί ο ΣΑΟ. Επομενως ο ΕΝΦΑ επιβαρύνει στην ουσία τον ΣΑΟ και όχι το οικόπεδο.
Θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα στους ιδιοκτήτες αυτών τών ακινήτων οι οποίοι οριστικώς στο μέλλον δεν επιθυμούν να χρησιμοποιησουν ένα ποσοστο τού ΣΑΟ να παραχωρουν το ποσοστο αυτο στο δημόσιο. Στην περίπτωση αυτή θα ήταν πιο δίκαιο η αξία τού παραχωρούμενου ΣΑΟ να συμψηφίζεται με τον ΕΝΦΑ τού ακινήτου.
Ο παραχωρούμενος ΣΑΟ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την διατήρηση του μέσου ΣΑΟ μιας περιοχής όπου στο παρελθον έχουν οικοδομηθεί ακίνητα με ισχύοντα ΣΑΟ μεγαλύτερο του ισχύοντος σημερα, ή αυθαίρετα καθ υπερβαση τών ισχυόντων ΣΑΟ όπως πχ με το κλείσιμο ημιυπαίθριων χώρων.
Νομοθετημένη διαδικασία μαυραγοριτισμού πρώτη φορά βλέπω. Δηλαδή θα χρεώνετε φτωχούς πολίτες με φόρους από μη έσοδα και αφού θα τους οδηγείτε σε απόγνωση θα υποχρεώνονται να πωλούν τα σπίτια τους σε μαυραγορίτες για ψίχουλα προκειμένου να μην καταλήξουν στη φυλακή.
Η μοναδική περίπτωση να μην λειτουργήσει με τον παραπάνω τρόπο η αγορά, είναι το ακίνητο να το δέχεται η εφορία σαν πληρωμή (στην αντικειμενική του αξία) για φόρους του φορολογούμενου και των συγγενών του μέχρι Α’ βαθμού συγγένειας. Το υπερβάλλον ποσό να συμψηφίζεται με μελλοντικές υποχρεώσεις. Η παραπάνω ρύθμιση να μην ισχύει για την πρώτη κατοικία.
Στις περιπτώσεις που υπάρχει μόνο ένα ακίνητο, να ορισθεί στον νόμο το μέγιστο ποσοστό συνολικού φόρου (από όλες τις κατηγορίες φόρων) που είναι υποχρεωμένος να πληρώσει ο κάθε πολίτης με βάση το ύψος εισοδήματος του. Δηλαδή παράδειγμα, πολίτης με εισόδημα 20.000 ευρώ θα πληρώσει αθροιστικά φόρους (εισοδήματος, εισφορών, κεφαλαίου κλπ) μέχρι το 50% του εισοδήματός του ώστε να του επιτρέψει να επιβιώσει με τα υπόλοιπα. Για 30.000 ευρώ το ποσοστό να είναι 60% κλπ.
Ίσως είναι ο μοναδικός τρόπος να μην βρεθούμε όλοι στην φυλακή.
Η εξόφληση του συνόλου ή μέρους του οφειλόμενου φόρου μπορεί να γίνει από τον Συμβολαιογράφο, ο οποίος με βάση την φορολογική ενημερότητα του πωλητή θα ενημερώνεται για το ύψος της οφειλής και θα παρακρατά αντίστοιχο ποσό από το καταβαλλόμενο στον πωλητή τίμημα, το οποίο και θα μεριμνά να καταβάλει εντός μηνός στην αρμόδια ΔΟΥ.
Το άρθρο 9 του νομοσχεδίου είναι η αλήθεια σας.
Προωθείτε και προτείνετε πώληση της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων για την πληρωμή του ΕΝ.Φ.Α. Πως είναι δυνατόν ο πολίτης ο οποίος δηλώνει μηδενικό εισόδημα, διότι τα ακίνητά του είναι απρόσοδα και ο ίδιος είναι άνεργος να πληρώνει φόρο κατοχής ακινήτων;
Ο οποιοσδήποτε φόρος έχει άμεση σύνδεση με το εισόδημα εκάστου, σύμφωνα με το Σύνταμα της Ελλάδος (άρθρο 78).
Φροντίστε πρώτα ο πολίτης να αποκτήσει εισόδημα από την εργασία του (ως οφείλετε σύμφωνα με το άρθρο 106 του Συντάματος) και μετά φορολογείστε τον.Το γεγονός ότι οι Ελληνες έχουν ακίνητη περιουσία οφείλεται στην εργασία τους (στο παρελθόν), την αποταμίευσή τους, την νοικοκυρωσύνη τους.
Θα τιμωρηθούν και γι’ αυτό;
Αφού δημιουργήσατε στρατιές ανέργων θέλετε πλέον να δημιουργήσετε στρατιές ανέργων ακτημόνων.
κύριοι, το Σύνταγμα εν ολίγοις προβλέπει την προστασία της ιδιοκτησίας, την ισότητα μεταξύ όλων των πολιτών και την φορολόγηση εκάστου αναλόγως των δυνατοτήτων του.
λαμβάνοντας υπόψη ότι ήδη φορολογούνται τα κέρδη – εισοδήματα από κάθε περιουσία – ιδιοκτησία και εν προκειμένω τα ενοίκια από τα ακίνητα, οι τόκοι από τις καταθέσεις και τα μερίσματα από τις μετοχές, γιατί λοιπόν επιβάλετε φόρο κατοχής μόνο στα ακίνητα που σημειωτέον δεν ρευστοποιούνται (εκτός αν δέχεστε πληρωμές σε πέτρες, τούβλα, κ.λ.π.) και δεν επιβάλλετε φόρο κατοχής επί των καταθέσεων και επί των μετοχών; αυτό δε συνιστά άνιση και άδικη μεταχείριση πολλώ δε μάλλον αφού ο φόρος κατοχής θα καταβάλλεται και επί απρόσοδων ακινήτων;
γιατί αφού θεωρητικά έχει επενδυθεί μαύρο χρήμα στα ακίνητα δεν ζητάτε πόθεν έσχες από όλους που αγόρασαν ακίνητο από την εφαρμογή του αντικειμενικού προσδιορισμού και εντεύθεν και διασταύρωση των καταθέσεων αγοραστή – πωλητή και καταλογισμό συμπληρωματικού φόρου επί της εμπορικής τιμής αγοράς του ακινήτου ή αλλιώς δίωξη πωλητή και αγοραστή με τις διατάξεις περί μαύρου χρήματος; αν ο συντελεστής φόρου της διαφοράς του ποσού μεταξύ αντικειμενικής και εμπορικής αξίας είναι λογικός (π. χ. 10-20 %) πιστεύω ότι πολλοί θα προσέλθουν αυτοβούλως και θα καταβάλλουν το τίμημα, εφόσον δεν θα υπάρχει και η επιβάρυνση φόρων κατοχής.
κύριοι, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος, ο κατέχων οικόπεδο π. χ. 1.000 τ. μ. (1 στρέμμα)εντός σχεδίου με αντικειμενική αξία 500,00-600,00 € το τ.μ. πληρώνει ετήσιο φόρο κατοχής με 4,00 € το τ. μ., ήτοι :
4,00 € Χ 1.000 τ.μ. = 4.000,00 € ετησίως (δηλαδή σε 5 έτη 20.000,00 €) για απρόσοδο οικόπεδο, εφόσον δεν έχει άλλες εκπλήξεις – προσαυξήσεις λόγω προσόψεων, κ.λ.π.. Συνειδητοποιείται ότι αυτό είναι παράλογο και ανέφικτο; ή είστε σε γυάλα; συνειδητοποιείται ότι πρόκειται περί κατάσχεσης των οικοπέδων;
Όσον αφορά τα ακίνητα γιατί αναφέρεστε στην ενοποίηση – συγχώνευση των ΕΕΤΑ, πρώην ΕΕΤΗΔΕ με ΦΑΠ; Αν δεν απατώμαι ο ΕΕΤΗΔΕ και μετέπειτα ΕΕΤΑ έγινε ανεκτός από τους δικαστές με την προϋπόθεση της προσωρινότητας του φόρου λόγω εκτάκτων σοβαρών λόγων (κίνδυνος πτώχευσης της χώρας)δημοσίου συμφέροντος. Πως λοιπών μονιμοποιείται μια υπέρμετρη επιβάρυνση – φόρο το λεγόμενο ΕΕΤΗΔΕ,στη συνέχεια μετονομαζόμενο ΕΕΤΑ και τώρα ΕΝΦΑ και μας λέτε ότι συνολικά με το ΦΑΠ είναι και λιγότερο από ότι θα έπρεπε να πληρώνουμε;
Στα κτίσματα γιατί δεν έχετε συντελεστή απομείωσης για τα διαμερίσματα ορόφων π. χ. 2ου, 3ου, κ.λ.π. στις πολυκατοικίες που δεν υπάρχει ασανσέρ; οι οποίες είναι πολλές προ του 1970, π. χ. προσφυγικές πολυκατοικίες, κ.λ.π.
πρόταση:
Με μεταβίβαση του ακινήτου και με υποχρέωση του συμβολαιογράφου να παρακρατήσει από το τίμημα της πώλησης το ποσό του φόρου που χρωστά το ακίνητο και να το καταθέσει η ίδια στην οικονομική εφορία. Το πώς θα γίνει αυτό για να μην γίνουν ταμίες οι συμβολαιογράφοι, είναι τεχνικό θέμα και μπορεί να λυθεί. Αλλά όχι να χρωστά το ακίνητο φόρους, να το πουλά κάποιος και να καθαρίζει. (π.χ. να καταθέτει δίγραμμη επιταγή στο όνομα του δημοσίου ο πωλητής με υποχρέωση από τη συμβολαιογράφο να την προσκομήσει στο δημόσιο ταμείο).
Διαφορετικά, υπάρχει περίπτωση, με αυτόν τον τρόπο θα πουλάνε οιοικογένειες τα ακίνητα μεταξύ τους κάθε 9-10 χρόνια. Ή όταν γενικά οι φόροι γίνονται πολλοί, θα το πουλάνε και θα εισπράττουν στο ακέραιο την αξία του ακινήτου χωρίς να πληρώνουν τους φόρους.
Γιατί δεν φαίνονται σχόλια στην σελίδα αυτή; Γιατί είναι τόσο σύντομο το διάστημα διαβούλευσης; Σας φαίνεται «ανοιχτή διαβούλευση» αυτή; Τα σχόλιά μου επί του σχεδίου ευθυγραμμίζονται στα παρακάτω:
Φόροι που δεν μπορούν να πληρωθούν δεν επιτρέπεται να επιβάλλονται
Σήμερα η φορολογική συμμόρφωση καταρρέει. Υπάρχουν 2,8 εκατ. πολίτες με ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο και πάνω από 600.000 με ληξιπρόθεσμες οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία, που αντιμετωπίζουν το φάσμα των κατασχέσεων των λογαριασμών τους, ποινικών διώξεων, πλειστηριασμών των περιουσιών τους κ.λπ.
Είναι απαράδεκτο να σχεδιάζεται ένας νέος φόρος ακινήτων, με δεδομένο ότι 20%-25% των φορολογουμένων, που ισοδυναμούν με πολλές εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, αδυνατούν να τον πληρώσουν.
Είναι ανήθικο, γιατί διχάζει την κοινωνία, μεταξύ όσων πληρώνουν και εκείνων που δεν πληρώνουν.
Είναι ανάλγητο, γιατί οδηγεί ανθρώπους στην απόγνωση.
Είναι ανέντιμο, γιατί έναν έκτακτο φόρο που επιβλήθηκε με χρονικό ορίζοντα δύο χρόνων, η κυβέρνηση τον μονιμοποιεί και τον διευρύνει, προσθέτοντας μια ακόμη επιβάρυνση σε άλλες δεκάδες επιβαρύνσεις που πληρώνουν οι πολίτες για τα ίδια ακίνητα.
Είναι αναποτελεσματικό, γιατί σκοτώνει κάθε αναπτυξιακή προοπτική, απαξιώνοντας το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο της χώρας, την ακίνητη περιουσία των Ελλήνων.
Ποιος θέλει να ζει και να επιχειρεί στη χώρα της άδικης και εξοντωτικής φορολογίας;
Η λύση: μειώστε το κράτος – κόψτε τις δαπάνες
Η λύση δεν είναι να βάζει το κράτος φόρους που δεν μπορούν να πληρωθούν, η λύση είναι να μειώσει τις δαπάνες του. Είναι η μείωση του μεγάλου και αναποτελεσματικού κράτους. Να σταματήσει η κυβέρνηση τις νέες προσλήψεις (συν 8.000 το 2014), να σταματήσει τα εφάπαξ και τις συντάξεις από τα 50, σε ανθρώπους που δεν πλήρωσαν ποτέ ανάλογες εισφορές. Να σταματήσει τη μισθοδοσία από το Δημόσιο των υπαλλήλων που βλάπτουν ή δεν αποδίδουν (επίορκοι, διεφθαρμένοι, κοπανατζήδες κ.ά.). Να σταματήσει να διατηρεί οργανισμούς και δομές που προ πολλού έπρεπε να έχουν κλείσει ή αποκρατικοποιηθεί.
Άρθρο 9: Θεωρώ ότι το άρθρο αυτό πρέπει να αναμορφωθεί, όπως ίσχυε στο αρχικό Σχέδιο Νόμου, πού δημοσιεύτηκε πριν από λίγες εβδομάδες. Συγκεκριμένα, πρέπει να υπάρχει και η πρόσθετη δυνατότητα, για την εξόφληση του οφειλόμενου Φόρου ΕΝΦΑ, μέσω «της μεταβίβασης από τον Οφειλέτη στο Ελληνικό Δημόσιο της πλήρους κυριότητας ενός εκ των Ακινήτων του, ίσης τουλάχιστον αξίας με το ποσό του εξοφλούμενου φόρου», χρησιμοποιώντας τις ισχύουσες αντικειμενικές αξίες των Ακινήτων.
Θεωρώ την πρόβλεψη αυτή απαραίτητη, ως στοιχειώδες δείγμα δικαιοσύνης του Κράτους προς τον Πολίτη. Τέτοια δείγματα δικαιοσύνης υπάρχουν σε όλα τα προηγμένα Κράτη και αποτελούν το θεμέλειο για την εδραίωση της Φορολογικής Συνείδησης στους Πολίτες. Αλλοιώς, δεν πρέπει να απορούμε γιατί δεν υπάρχει επαρκής Φορολογική Συνείδηση στην Ελλάδα.
Είναι αδιανόητο να φορολογείτε κτίσμα το οποίο κρίθηκε διατηρητέο απο το κράτος και εξ αιτίας αυτής της απόφασης δεν μπορεί να αξιοποιθεί (Λαλάδικα – Θεσ/νίκη) και παραμένει σε ημιγκρεμισμένη κατάσταση.
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ.
Μην πιστεύετε ότι θα εισπράξετε όσα εισπράξατε με τις προηγούμενες έκτακτες εισφορές και φόρους. Σιγά σιγά τα αποθέματα τελειώνουν. Ο κόσμος δεν πληρώνει τα ενοίκια, δεν πληρώνει κοινόχρηστα στις πολυκατοικίες . Χτίστε φυλακές να για να μας βάλετε μέσα. Τουλάχιστον έτσι θα έχουμε ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας και ένα πιάτο φαί.
Ανεμένετο αυτή η διάταξη να προβλέπει την εκχώρηση στο δημόσιο ακινήτου πρός εξόφληση φόρου – η εκχώρηση σε τρίτο θα συνοδεύεται από ΦΜΑ και τα έξοδα ενός συμβολαίου πώλησης; Τι ρόλο θα παίζει η αντικειμενική αξία του ακινήτου συγκριτικά με την οφειλή και πώς θα καθορίζει το βάρος που θα μεταβιβάζεται με το ακίνητο; Τρίτος θα μπορεί να θεωρηθεί και νομικό πρόσωπου ή ακόμη και συγγενικό του φορολογουμένου; Σε τέτοια περίπτωση θα πληρώνονται φόροι δωρεάς, γονικής παροχής ή κληρονομίας, θα παίζει ρόλο η απόκτηση α’ κατοικίας;
Δηλαδή:
Χρωστᾷς 10.000€ σέ φόρους γιά τό ἀκίνητό σου?
τά πληρώνω ἐγώ,
πάρε κι ἄλλα 10.000€ μιᾶς καί περνᾷ στ΄ὄνομά μου τό σπίτι σου γιά τά ἔξοδά σου τά ἑπόμενα χρόνια , μιᾶς κι ἡ σύνταξή σου ὅλο καί θά μειώνεται, καί εἶσαι καί τυχερός!
Ὡραῖα μέθοδος ἐνίσχυσης τοῦ μαυραγοριτισμοῦ !
Πονηροί καιροί!!
ΠΡΟΒΛΗΜΑ : Στην συζήτηση για το αν πρέπει να υπάρχει ή όχι φόρος ακινήτων, το βασικό επιχείρημα είναι ότι υπάρχει στις περισσότερες χώρες. Αυτό που αποσιωπάται βέβαια είναι ότι σε αυτές τις χώρες υπάρχει και αγορά ακινήτων ώστε αν δεν μπορείς να πληρώσεις τον φόρο το πουλάς. Στις σημερινές συνθήκες όπου δεν μπορείς να πουλήσεις αλλά μόνο να χαρίσεις, ο συγκεκριμένος φόρος οδηγεί σε δήμευση ακινήτων των αδυνάτων.
Για συγκεκριμένο ακίνητο (πραγματική περίπτωση και όχι θεωρητικό παράδειγμα) που αδυνατώ να πουλήσω ακόμη και στο μισό της αντικειμενικής του αξίας, θεωρώ ότι η απαίτηση του κράτος να μου επιβάλλει φόρο επί της αυθαίρετα ορισμένης αντικειμενικής αξίας του δεν συνάδει με το ήθος που πρέπει να διέπει τις σχέσεις κράτους – πολιτών.
ΛΥΣΗ : Ο φόρος ακινήτων θα μπορούσε να γίνει λογικά αποδεκτός εφόσον το κράτος υποκαθιστούσε την ανυπαρξία της αγοράς, θα μπορούσε δηλαδή να αποδέχεται το μονομερές δικαίωμα παραχώρησης των ακινήτων απο τους ιδιοκτήτες προς το δημόσιο στην αντικειμενική τους αξία, όχι βέβαια για να πάρουν χρήματα που δεν έχει να τους δώσει, αλλά για την δημιουργία ενός ειδικού λογαριασμού από τον οποίο θα μπορούν να αποπληρώνονται οι υπάρχουσες και μελλοντικές υποχρεώσεις τους προς το δημόσιο. Σκεφτείτε την περίπτωση κάποιου που έχει δύο ακίνητα και εισόδημα το οποίο του επιτρέπει να επιβιώνει μετά βίας. Όπως είναι ο νόμος θα οδηγηθεί να χάσει και τα δύο ακίνητα. Γιατί να μην μπορεί να παραχωρήσει το ένα από το οποίο θα πληρώνονται οι φόροι για το άλλο ώστε να μπορεί να διατηρήσει τελικά το ένα από τα δύο; Μην απαντήσετε να πουλήσει το ένα (ή να το μεταβιβάσει σε τρίτον σύμφωνα με την πρόβλεψη του άρθρου 09 πράγμα που είναι στην ουσία πώληση) γιατί εξηγήσαμε ότι δεν μπορεί να πουλήσει αλλά μόνο να χαρίσει.