1. Η εξαγορά ακινήτου κατά τον παρόντα νόμο είναι υποχρεωτική για το Δημόσιο, το οποίο μπορεί να την αρνηθεί μόνο αν συντρέχουν επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος, αναγόμενοι αποκλειστικά σε ζητήματα: α. εθνικής άμυνας β. δημόσιας ασφάλειας γ. δημόσιας υγείας δ. αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας και ε. ειδικού ενδιαφέροντος του Υπουργείου Οικονομικών. Σε περίπτωση συνδρομής κάποιας από τις ανωτέρω περιπτώσεις, ζητείται σύμφωνη γνώμη από το καθ’ ύλην αρμόδιο Υπουργείο και, για την περίπτωση δ’, και από το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ.).
Η γνώμη των παραπάνω φορέων διατυπώνεται εντός αποκλειστικής προθεσμίας ενός μήνα από την αποστολή σε αυτούς του αιτήματος, μετά την άπρακτη παρέλευση της οποίας τεκμαίρεται η συμφωνία τους. Ο Φορέας ηλεκτρονικής υποδοχής αποστέλλει τα σχετικά αιτήματα εξαγοράς στην αρμόδια Αποκεντρωμένη Διοίκηση, εντός προθεσμίας ενός μήνα από τη λήξη της προθεσμίας του προηγούμενου εδαφίου. Σε περίπτωση μη συμφωνίας, εκδίδεται αιτιολογημένη απορριπτική απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης που αποστέλλεται στον αιτούντα μετά την πάροδο προθεσμίας ενός μηνός από τη λήψη της αρνητικής γνώμης.
2. Επί αιτήσεων που αφορούν ακίνητα Β.Κ. εξαιρούνται της εξαγοράς ακίνητα ή τμήματα αυτών τα οποία:
α) έχουν κηρυχθεί απαλλοτριωτέα ή ρυμοτομούμενα ή επί των οποίων βρίσκονται κτίσματα τα οποία από την κείμενη νομοθεσία θεωρούνται ως διατηρητέα ιστορικά μνημεία.
β) κείνται εντός ζώνης εκατό (100) μέτρων από την ακτογραμμή, εφόσον μέχρι την υποβολή της αίτησης εξαγοράς δεν έχει καθορισθεί στην περιοχή οριστικά οριογραμμή αιγιαλού και παραλίας.
3. Επί αιτήσεων που αφορούν μη καταγεγραμμένα ακίνητα, πέραν των εξαιρέσεων των παραγράφων 1 και 2, εξαιρούνται της εξαγοράς ακίνητα ή τμήματα αυτών τα οποία:
α) εμπίπτουν σε χώρο που έχει κηρυχτεί ως αρχαιολογικός.
β) είναι αστικά και βρίσκονται σε περιοχή στην οποία δεν επιτρέπεται η δόμηση και δεν είναι προσκυρωτέα.
γ) αποτελούν τμήμα δάσους, δασικής ή αναδασωτέας έκτασης. Είναι, όμως, δυνατή η εξαγορά, κατά τις διατάξεις του παρόντος, εκτάσεων που έχουν χαρακτηριστεί ως γεωργικές, χορτολιβαδικές και βραχώδεις ή πετρώδεις, κατά τις διατάξεις των περιπτώσεων α’, β’ και γ’ αντίστοιχα της παραγράφου 6 του άρθρου 3 του ν.998/1979 .
4. Τα προβλεπόμενα από την κείμενη νομοθεσία πιστοποιητικά που αποδεικνύουν ότι τα προς εξαγορά ακίνητα δεν εμπίπτουν στις παραγράφους 2 και 3 προσκομίζονται από τον αιτούντα, άλλως αναζητούνται αυτεπαγγέλτως από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, κατά τη διαδικασία ελέγχου των αιτήσεων σύμφωνα με το άρθρο 10 του παρόντος.
5. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού, καθορίζονται ειδικότερες προϋποθέσεις, παράμετροι και κριτήρια σχετικά με την υποβολή, την αναζήτηση ή το περιεχόμενο των υποβαλλόμενων δικαιολογητικών, καθώς και κάθε λεπτομέρεια για την εφαρμογή του άρθρου αυτού.
Στην παρ. 1 η αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσία έχω τη γνώμη ότι δεν πρέπει να υπάρχει μόνο γνώμη από το Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. ,αλλά και από άλλους φορείς εαν το κίνητο αναγκαίει για κρατικές ανάγκες (σχολεία, νοσοκομεία κ.λ.π.)
-Ο σκοπός της εκποίησης του ακινήτου θα πρέπει να συμφωνεί με τη χρήση γης, όπως προβλέπουν οι διατάξεις του άρθρου 3 Ν1512/1983. Συνεπώς ακίνητα που έχουν διαφορετική χρήση θα πρέπει να εξαιρούνται.
Όσον αφορά τις μακροχρόνιες απαλλοτριωμένες εκτάσεις θα πρέπει να εχουν ανακληθεί αρμοδίως για να υπαχθούν στο νομοσχέδιο.
-Η παρ, 3 κατά τη γνώμη μου πρέπει να μη περιληφθεί στο νομοσχέδιο καθότι όπως σχολίασα στο άρθρο 2 αντικείμενο εξαγοράς δεν μπορούν να γίνουν ακίνητα μη καταγεγραμμένα που το Δημόσιο δεν έχει πλήρη δικαιώματα κυριότητας. Σημειώνουμε ότι και τα ακίνητα του άρθρου 34 Ν1539/1938 για να περιέλθουν στην κυριότητα του Δημοσίου πρέπει να περάσει δεκαετία μετά την καταγραφή τους.
Σχετικά με τα εξαιρούμενα ακίνητα και δη τα απαλλοτριωτέα ή ρυμοτομούμενα:
Παρατηρείται το φαινόμενο εδώ και δεκαετίες να κηρύσσονται ακίνητα απαλλοτριωτέα, χωρίς να συντελείται η ρυμοτομική απαλλοτρίωση για μακρό χρονικό διάστημα, ή να ρυμοτομούνται με διοικητικές πράξεις (π.χ. έγκριση, τροποποίηση ή επέκταση ρυμοτομικού σχεδίου), χωρίς όμως να προωθείται η απαλλοτρίωσή τους.
Σύμφωνα με την πάγια νομολογία των διοικητικών δικαστηρίων μας, σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν δηλαδή η δέσμευση του ακινήτου διατηρείται χωρίς να συντελείται η απαλλοτρίωση για μακρό χρονικό διάστημα, το οποίο υπερβαίνει τα εύλογα χρονικά όρια, χωρίς να προωθείται η διαδικασία της αναγκαστικής απαλλοτριώσεως, τότε ο εν λόγω καθορισμός καθίσταται πλέον νομικό και οικονομικό βάρος της ιδιοκτησίας, που αντίκειται στη συνταγματική προστασία της (άρθρο 17 του Συντάγματος), ανακύπτει δε υποχρέωση της Διοίκησης να άρει τη δέσμευση αυτή με τον αποχαρακτηρισμό του ακινήτου.
Παγίως, επίσης, τα δικαστήριά μας δέχονται ότι απαλλοτριώσεις και ρυμοτομήσεις που δεν έχουν συντελεστεί/προωθηθεί για διάστημα άνω των δέκα (10) ετών, υπερβαίνουν τα ανωτέρω εύλογα όρια.
Συνεπώς, για να είναι δικαιοπολιτικά ορθή η ρύθμιση του νόμου και να μην αποκλείσει από την εφαρμογή του τους κατόχους που υφίστανται το ως άνω νομικό και οικονομικό βάρος, πρέπει το σχέδιο νόμου να προβλέπει ότι δεν εξαιρούνται της εξαγοράς ακίνητα ή τμήματα αυτών που έχουν κηρυχθεί απαλλοτριωτέα ή ρυμοτομούμενα και δεν έχει συντελεστεί η απαλλοτρίωση για διάστημα τουλάχιστον δέκα ετών (ή που η απαλλοτρίωση κηρύχθηκε ή η πράξη με την οποία χαρακτηρίστηκαν ως κοινόχρηστοι κλπ. χώροι εκδόθηκε πριν από την … [ημερομηνία]).
Άλλως, μπορεί να προβλεφθεί ότι, σε περίπτωση που εκκρεμεί αίτηση του πολίτη – κατόχου του ακινήτου προς τη διοίκηση για την αποδέσμευση και τον αποχαρακτηρισμό του ακινήτου, είτε θα παρατείνεται η προθεσμία υποβολής της αίτησης εξαγοράς για μετά την τελεσίδικη κρίση επί της αίτησης αποδέσμευσης και αποχαρακτηρισμού και την άρση του χαρακτηρισμού από τη διοίκηση είτε να αναστέλλεται η έκδοση απόφασης επί της αίτησης εξαγοράς για το ίδιο διάστημα.
Ενόψει όμως και του σκοπού του νόμου, που είναι η εκκαθάριση των υποθέσεων αυτών και η λήξη των σχετικών εκκρεμοτήτων, αλλά και λόγω του παραπάνω σκεπτικού, που αποτελεί πάγια κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας και των λοιπών διοικητικών δικαστηρίων, φρονώ ότι πρέπει να προκριθεί η πρώτη πρότασή μου, ώστε να δοθεί μια δίκαιη και οριστική λύση στο ζήτημα των απαλλοτριωτέων και ρυμοτομούμενων που έχουν δεσμευτεί καθ’ υπέρβαση των εύλογων ορίων από τη διοίκηση.
Επί αιτήσεων που αφορούν ακίνητα Β.Κ., εξαιρούνται της εξαγοράς και τα ακίνητα που βρισκονται στην ΚΑΛΝΤΕΡΑ ΤΗΣ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ, και ειδικοτερα στους παραδοσιακους οικισμους ΗΜΕΡΟΒΙΓΛΙΟΥ, ΟΙΑΣ, ΦΗΡΩΝ & ΦΗΡΟΣΤΕΦΑΝΙΟΥ. Η ΚΑΛΝΤΕΡΑ ΤΗΣ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ αποτελει προστατευομενη περιοχη λογω μοναδικου καλλους και ωραιοτητας και οφειλει το κρατος να την προστατεψει και επομενως να την εξαιρεσει απο την εξαγορα.
Για το θέμα του χαρακτηρισμού από διάφορες δημόσιες υπηρεσίες των κατεχομένων εκτάσεων ως δασικών ή άλλων (π.χ άλσος) ενώ αυτές ΄με μεταγένεστερες πράξεις που έχουν δημοσιευθεί στο ΦΕΚ και χαρακτηρίζονται ως εκτάσεις ή χώροι αμιγούς ή γενικής κατοικίας και ανήκουν στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου ως ανταλλάξιμες εκτάσεις, θα πρέπει με το νομοσχέδιο να δοθεί οριστικά ένα τέλος και να υπαχθούν και τα κτήματα αυτά στα ανταλλάξιμα ακίνητα του δημοσίου και να εκποιηθουν στους ιδιώτες που τα κατέχουν με βάση τον υπό διαβούλευση νόμο.
Δηλαδή παρατηρείται το παράδοξο φαινόμενο σε Γ.Π.Σ. του έτους 1935 και προγενέστερα, ανταλλάξιμα ακίνητα του δημοσίου να έχουν χαρακτηρισθεί ως άλση ή άλλου είδους κοινόχρηστοι χώροι παρά το γεγονός ότι τα ακίνητα αυτά μεταπολεμικά έγιναν χώροι αμιγούς και γενικής κατοικίας και ως τέτοιοι έχουν παραμείνει ακόμα και μέχρι σήμερα (δηλαδή ως χώροι αμιγούς και γενικής κατοικίας) και μάλιστα με σχετικές αποφάσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ και του Ρυθμιστικού που δημοσιεύθηκαν μεταγενεστερα. Πολλοί Δήμοι όμως και Κοινότητες αδιαφόρησαν και ολιγόρησαν και δεν προέβησαν σε αλλαγή χρήσεως των χώρων αυτών παρά την ύπαρξη αυτών των αποφάσεων. Θα πρέπει συνεπώς να ληφθεί μέριμνα στο εν λόγω νομοσχέδιο και οι εκτάσεις αυτές ως χώροι πλέον αμιγούς ή γενικής κατοικίας που ανηκουν στην ανταλλάξιμη περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου να εξαγοραστούν αρκεί να προσκομίσει ο ενδιαφερόμενος στην αρμόδια Επιτροπή τα σχετικά ΦΕΚ στα οποία έχουν δημοσιευθεί οι αποφάσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ και του Ρυθμιστικου΄Σχεδίου που τις χαρακτηρίζουν ως χώρους αμιγούς ή γενικής κατοικίας. Προτείνεται λοιπόν να τεθεί παράγραφος στο άρθρο αυτό σύμφωνα με την οποία » Ανταλλάξιμα ακίνητα του Δημοσίου που είχαν χαρακτηρισθεί προπολεμικά με βάση τις Διανομές οι οποίες όμως δεν υλοποιήθηκαν ποτέ μέχρι σήμερα και για τις οποίες μεταγενέστερα εκδόθηκαν αποφάσεις και νόμοι που τα χαρακτηρίζουν ως χώρους αμιγούς ή γενικής κατοικίας, υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος νόμου περί εξαγοράς και ταυτόχρονα με την έγκριση της αιτήσεως εξαγοράς αίρεται ο με βάση τις διανομές δοθείς χαρακτηρισμός αυτών». » Προς τούτο ο ενδιαφερόμενος ταυτόχρονα με την υποβολή της Αίτησης θα επισυνάπτει και τα σχετικά ΦΕΚ στα οποία έγινε η δημοσίευση των σχετικών αποφάσεων του ΥΠΕΧΩΔΕ και του Ρυθμιστικού Σχεδίου Πόλεως».
Στo Άρθρο 3 επιβάλλεται προς άρση παρανόησης, να διευκρινισθεί ρητά ότι «δεν εξαιρούνται της εξαγοράς ακίνητα ή τμήματα αυτών, που βρίσκονται εντός αιγιαλού».
Το πεδίο εφαρμογής του νόμου αυτου αφορά ακίνητα που διαχειρίζεται το Υπουργείο Οικονομικών συνεπώς στην εξαίρεση για τα δασικά δεν απαιτείται να επαναλάμβανεται ότι αφορά τα διαχειριζόμενα από το Υπουργείο Οικονομικών. Η δυνατότητα εξαγοράς των ακινήτων που έχουν υπαχθεί στις περίπτωσεις α, β και γ της παρ. 6 του άρθρου 3 του Ν.998/1979 είναι ορθή αφού αφορά ακίνητα μη εποπτευόμενα από τη δασική υπηρεσία και κείμενα εν γένει εκτός πεδίου προστασίας του νόμου αυτού.
Για τα απαλλοτριωτέα ή ρυμοτομούμενα πρέπει να αλλάξει η διατύπωση έτσι ώστε να εξαιρούνται μόνο αυτά που έχουν κηρυχθεί απαλλοτριωτέα ή ρυμοτομούμενα «εντός της εικοσαετίας κατοχής». Αλλιώς το πνεύμα του νόμου ακυρώνεται στην περίπτωση αυτή.
Εξηγώ: Αν, τα κατεχόμενα, έχουν κηρυχθεί απαλλοτριωτέα ή ρυμοτομούμενα παλιότερα της εικοσαετίας κατοχής και δεν έχουν υλοποιηθεί οι σχετικές πράξεις τότε εκ’ των πραγμάτων έχουν ακυρωθεί οι απαλλοτριώσεις – ρυμοτομήσεις. Ο νόμος πρέπει αυτό να το προβλέψει.
Στην παρ 2 β αντι για απαγορευση υποβολής αιτησης να τεθή μη εξέταση της αιτησης
Η διατύπωση γενικά ρυμοτομούμενα θεωρώ δεν είναι η ορθή και το εξηγώ: Α) σε σχέδια πόλης βάση του Ν.1337/83 και απάίτηση σύνταξης πράξης εφαρμογής τότε αν έχει συνταχθεί πράξει εφαρμογής τότε η εξαγορά να γίνεται επι του τελικού οικοπέδου χωρίς τα ρυμοτομούμενα. Αν όμως δεν έχει συνταχθεί και κυρωθεί η πράξη εφαρμογής (δηλ να έχει μεταγραφεί στο υποθηκοφυλακείο) τότε η εξαγορά να γίνεται επί του αρχικού οικοπέδου. Β) Σε σχέδια πόλης πριν τον Ν.1337/83 χωρίς πράξη εφαρμογής η εξαγορά να γίνεται επί του τελικού οικοπέδου χωρίς ρυμοτομούμενα τμήματα.
1 Με το πλήθος των εξαιρεσεων ο νόμος καθίσταται δυνητικός για το ΔΗΜΌΣΙΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΌς ητοι με την παρ 1δ και 1 ε θεωρητικά μπορουν να απορριφθούν ολες οι αιτησεις ,στην συνέχεια θα εκδοθουν απο την ΚΥΔ πρωτόκολλα Διοικητικής Αποβολής και ΠΑΑΧ σε βάθος εικοσαετίας ως ορίζει η ισχύουσα νομοθεσία και τυχαία (?) και το παρόν νομοσχεδιο ως προθπόθεση εξαγοράς. Εαν ισχύσουν αυτά τότε θα είναι καθαρο αυτοκάρφωμα των καταπατητών.Προς αποφυγή αυτης της παρεξηγήσεως θα πρέπει να αναφερθή οτι δεν θα εκδοθούν ΠΑΑΧ για τις απορριπτικές
2.Στην παρ 3 γ θα πρέπει να αποσαφηνισθή εαν πρέπει να γινη πράξη χαρακτηρισμού και να τελεσιδικήσει. Αυτό φυσικά σημαινει 5-10 χρόνια εαν πάμε σε Α/ΒΑΘΜΙΕΣ η Β/ΒΑΘΜΙΕΣ ΕΕΔΑ.
Επίσης ενω προβλέπεται κατοχή απο το 1994 και ενδέχεται προγενέστερα η εκταση να ητο χέρσα το Δασαρχείο εξετάζοντας τις Α/Φ του 1960 το πιθανότερο θα το χαρακτηρίσει δάσος. Αυτο εχει συμβεί και με τον ν 719/77 ο οποιος εθετε ως προυποθεση την καλλιεργεια 1967 εως 1977 το δασαρχειο ομως στην συνέχεια εξεταζοντας τις Α/Φ του 1960 τα χαρακτηριζε δασικά.Οπότε με το παρόν νομοσχεδιο θα πρέπει οχι μόνον να υπάρξει σχετική πρόβλεψη αλλά να ακυρωθούν και παλαιες πράξεις ως δασικά η αναδασωτέα και ειχαν εξαγορασθή με τον ν 719/77 κλπ.
Οι εξαιρέσεις κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση, πλην των περιπτώσεων παρ.3 εδ. γ. που επιβάλλεται να γίνουν για λόγους εναρμονισμού με την δασική νομοθεσία πιο συγκεκριμένες. Υπήρχαν και δάση και δασικές εκτάσεις που διαχειριζόταν στα πλαίσια της δασικής νομοθεσίας από το υπουργείο Οικονομικών (βλ. άρθρο 149 ν.δ/τος 86/69) ή υπηρεσίες υπαγόμενες σε αυτό. Όλα τα άλλα δάση του Δημοσίου τα διαχειριζόταν το Υπουργείο Γεωργίας και σήμερα το ΥΠΕΚΑ. Επίσης , δεν υπήρχε ποτέ διοικητική διαδικασία ενδικοφανής, στην οποία να χαρακτηρίζονται εκτάσεις ως γεωργικές, χορτολιβαδικές, βραχώδεις ή πετρώδεις αλλά με δύναμη διοικητικού δεδικασμένου μόνο για χαρακτηρισμό εκτάσεων ως δασών ή δασικών. Συνεπώς η διάταξη πρέπει να αναδιατυπωθεί ως κάτωθι: «γ) αποτελούν τμήμα δάσους δασικής ή αναδασωτέας εκτάσεως , δημοσίων άανταλλαξίμων εκτάσεων ,που διαχειρίζεται νόμιμα το υπουργείο Οικονομικών και υπηρεσίες υπαγόμενες σε αυτό. Είναι, όμως, δυνατή, κατά τις διατάξεις του παρόντος , εκτάσεων από αυτά τα κτήματα, που δεν έχουν μέχρι την δημοσίευση του παρόντος κηρυχθεί αναδασωτέες εκτάσεις και που κρίθηκαν στην ενδικοφανή διαδικασία άρθρου 14 Ν.998/79, ότι δεν υπάγονται στην προστασία του νόμου αυτού, επειδή υπάγονται ως γεωργικές, χορτολιβαδικές ή βραχώδεις και πετρώδεις εκτάσεις, στις εξαιρέσεις των περιπτώσεων α, β, και γ της παρ.6 άρθρου3 του Ν.998/79 » Εκτιμώ ότι επιβάλλεται η αναδιατύπωση της ρύθμισης αυτής ,ώστε να μην δημιουργείται σύγχυση.Οι χορτολιβαδικές και βραχώδεις ή πετρώδεις εκτάσεις, αποτελούσαν και αποτελούν εν δυνάμει παραρτήματα των δασών και δασικών εν γένει εκτάσεων της Χώρας και αυτός ο κανόνας συγχωρείται να παρακάμπτεται ,μόνο όταν την διαχείριση την έίχε και την έχει το υπουργείο Οικονομικών.
Με βάση τις διατάξεις του παρόντος μπορούν να εξαγορασθούν και αγροτεμάχια, που έχουν χαρακτηριστεί ως χορτολιβαδικά σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 998/1979, τα οποία δεν είναι καταγεγραμμένα ως δημόσια κτήματα από το αρμόδιο τμήμα της Κτηματικής Υπηρεσίας του Δημοσίου, και κατέχονται πλέον της εικοσαετίας μέχρι σήμερα με νόμιμο τίτλο και για τα οποία έχουν εκδοθεί οικοδομικές άδειες, ανεξαρτήτως εάν εκκρεμούν δικαστικές ή διοικητικές πράξεις που έχουν προκληθεί από τις δασικές υπηρεσίες (όπως π.χ. πρωτόκολλο διοικητικής αποβολής ή εντολή κατεδάφισης ακινήτου).
ΝΑ ΕΞΑΙΡΕΘΕΙ Η ΚΑΛΝΤΕΡΑ ΤΗΣ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ, ΚΑΘΩΣ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΩΡΑΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΝΤΕΡΑ, ΟΠΩΣ ΟΙΑ, ΗΜΕΡΟΒΙΓΛΙ, ΦΗΡΟΣΤΕΦΑΝΙ, ΦΗΡΑ, ΜΕΓΑΛΟΧΩΡΙ, ΑΚΡΩΤΗΡΙ.
Παρακαλω να ληφθει μεριμνα και για ακινητα που ενω το μεγαλυτερο μερος του κτιριου εχει κτιστει σε ιδιοκτητο οικοπεδο , ενα μερος εχει κτιστει σε οικοπεδο του δημοσιου το οποιο φαινεται στο κτηματολογιο να ειναι ποταμος.στην πραξη ο ποταμός εχει καλυφθει και εχει γινει δημοσιος δρομος ενω το μερος που εχει κτιστει κανονικα επρεπε να επικαιροποιηθει ο χαρακτηρισμος του ως δημοσιο και οχι ως ποταμος.το κτιριο υφισταται προ του 1965.παρακαλω να δοθει λυση και για τετοιες περιπτωσεις που μερος καποιων κτιριων καταλαμβανουν δημοσια γη που χαρακτηριζεται στο κτηματολογιο ως ποταμος,(ρεμα).ευχαριστω.