Το άρθρο 12 του ν. 4557/2018 αντικαθίσταται ως εξής:
Περιπτώσεις εφαρμογής δέουσας επιμέλειας (άρθρα 11 και 12 της Οδηγίας 2015/849)
1. Τα υπόχρεα πρόσωπα εφαρμόζουν τα μέτρα δέουσας επιμέλειας ως προς τον πελάτη στις εξής περιπτώσεις:
α) Όταν συνάπτουν επιχειρηματική σχέση,
β) όταν διενεργούν περιστασιακή συναλλαγή που: αα) ανέρχεται σε ποσό ίσο ή μεγαλύτερο των δεκαπέντε χιλιάδων (15.000) ευρώ είτε η συναλλαγή αυτή πραγματοποιείται με μία και μόνη πράξη είτε με περισσότερες που φαίνεται να συνδέονται μεταξύ τους, ββ) αποτελεί μεταφορά χρηματικών ποσών, σύμφωνα με τον ορισμό του στοιχείου 9 του άρθρου 3 του Κανονισμού (ΕΕ) 2015/847 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 141) άνω των χιλίων (1.000) ευρώ,
γ) όταν πρόκειται για πρόσωπα που εμπορεύονται αγαθά και διενεργούν περιστασιακή συναλλαγή σε μετρητά που αφορά ποσό δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ τουλάχιστον, ανεξάρτητα από το αν διενεργείται με μία μόνη πράξη ή με περισσότερες που φαίνεται να συνδέονται μεταξύ τους,
δ) όταν πρόκειται για παρόχους υπηρεσιών τυχερών παιγνίων που διενεργούν συναλλαγή που αφορά ποσό δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ τουλάχιστον κατά την κατάθεση του στοιχήματος, την είσπραξη των κερδών ή και στις δύο περιπτώσεις, ανεξάρτητα από το αν η συναλλαγή διενεργείται με μία μόνη πράξη ή με περισσότερες που φαίνεται να συνδέονται μεταξύ τους,
ε) όταν υπάρχει υπόνοια νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες ή χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, ανεξάρτητα από κάθε παρέκκλιση, εξαίρεση ή κατώτατο όριο ποσού,
στ) όταν υπάρχουν αμφιβολίες για την ακρίβεια, την πληρότητα ή την επάρκεια των στοιχείων που συγκεντρώθηκαν προηγουμένως για την πιστοποίηση και την επαλήθευση της ταυτότητας του πελάτη ή του πραγματικού δικαιούχου,
Τα ανωτέρω ποσά υπολογίζονται χωρίς Φ.Π.Α. ή άλλες νόμιμες κρατήσεις που επιβαρύνουν τον πελάτη.
2. Κατά παρέκκλιση των περ. α’, β’ και γ’ της παρ. 1 του άρθρου 13 και του άρθρου 14, και με βάση κατάλληλη αξιολόγηση που δείχνει ότι ο κίνδυνος είναι μικρός, τα υπόχρεα πρόσωπα μπορεί να μην εφαρμόζουν ορισμένα μέτρα δέουσας επιμέλειας ως προς τον πελάτη σε ό,τι αφορά το ηλεκτρονικό χρήμα, αν πληρούνται σωρευτικά οι εξής προϋποθέσεις ελαχιστοποίησης του κινδύνου:
α) το μέσο πληρωμής δεν διαθέτει δυνατότητα επαναφόρτισης ή έχει ανώτατο μηνιαίο όριο πράξεων εκατόν πενήντα (150) ευρώ και μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο στην Ελλάδα,
β) το ανώτατο ποσό που αποθηκεύεται ηλεκτρονικά δεν υπερβαίνει τα εκατόν πενήντα (150) ευρώ και μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο στην Ελλάδα,
γ) το μέσο πληρωμής χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αγορά αγαθών ή υπηρεσιών,
δ) το μέσο πληρωμής δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί με ανώνυμο ηλεκτρονικό χρήμα,
ε) ο εκδότης παρακολουθεί επαρκώς τις συναλλαγές ή την επιχειρηματική σχέση, ώστε να είναι δυνατός ο εντοπισμός ασυνήθιστων ή ύποπτων συναλλαγών.
3. Η παρ. 2 δεν ισχύει σε περίπτωση εξόφλησης σε μετρητά ή ανάληψης σε μετρητά της νομισματικής αξίας του ηλεκτρονικού χρήματος, όταν το εξοφλούμενο ποσό υπερβαίνει τα πενήντα (50) ευρώ ανά συναλλαγή ή σε περίπτωση εξ αποστάσεως πράξης πληρωμής, όπως ορίζεται στην παρ. 6 του άρθρου 4 του ν. 4537/2018 (Α’ 84), όταν το καταβαλλόμενο ποσό υπερβαίνει τα πενήντα (50) ευρώ.
4. Κατά την εκπλήρωση των ανωτέρω υποχρεώσεών τους τα υπόχρεα πρόσωπα οφείλουν να ενεργούν σύμφωνα με την εκτίμηση κινδύνου και δεν βασίζονται αποκλειστικά στο Κεντρικό Μητρώο Πραγματικών Δικαιούχων των άρθρων 20 και 21.
5. Τα πιστωτικά ιδρύματα και οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί που ενεργούν ως αποδέκτες καρτών πληρωμής δέχονται τις πληρωμές που πραγματοποιούνται με ανώνυμες προπληρωμένες κάρτες μόνο εφόσον αυτές έχουν εκδοθεί από υπόχρεα πρόσωπα με εγκατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.»
We note that Article 7 (amending Article 12) of the draft imposes a restriction on the acceptance of anonymous prepaid instruments to those issued in the European Union only.
As we view anonymous prepaid instruments as playing an important role in financial inclusion for all consumers we propose the wording of the Article is amended so that the restriction imposed on the acceptance of anonymous prepaid instruments is extended to allow for cards issued in third countries that meet the other criteria of Article 12 (including the monetary limits) to be accepted.
Adopting this approach would recognise the equivalence of money laundering and terrorist controls in jurisdictions such as the United Kingdom, where legislation has already been passed implementing the requirements of Directive (EU) 2018/843. It would also alleviate some of the potential impacts that consumers may experience following Brexit as anonymous prepaid cards issued in the United Kingdom could continue to be accepted in Greece.
Anonymous prepaid instruments play an important role in facilitating the uptake of electronic money products by consumers and provide convenient payment functionality to those who either are unable to verify their identity or do not wish do so out of privacy concerns. Anonymous prepaid instruments issued in the EU and EEA are limited by the conditions imposed on their issuance under Article 12 4MLD (as amended), which minimizes the risk that they are used for money laundering or terrorist financing purposes. Limiting the acceptance of these instruments to those issued in the EU only will affect all anonymous products (eg. gift cards, benefit or expense cards) issued in the UK (which has already implemented 5MLD) and other third countries with equivalent regimes without taking into consideration the risk posed and the mitigation applied for the products in question.
We therefore propose amending the wording of article 7 (amending article 12) paragraph 5 on page 13 of draft changes:
Credit institutions and financial institutions acting as payment card recipients shall accept payments made with anonymous prepaid cards only if these have been issued by liable persons established in the European Union or in third countries where such cards meet requirements equivalent to those set out in paragraphs 2 and 3.
Βάσει του προσχεδίου αλλά και των ερωτήσεων / απαντήσεων που το συνοδεύουν και παρότι δεν προβλέπεται από την υπό ενσωμάτωση Οδηγία στην εσωτερική νομοθεσία, ο υπό διαβούλευση νόμος θα περιορίζει τα πιστωτικά ιδρύματα και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της χώρας να αποδέχονται τις πληρωμές που πραγματοποιούνται με ανώνυμες προπληρωμένες κάρτες μόνο εάν οι κάρτες αυτές έχουν εκδοθεί από υπόχρεα πρόσωπα με εγκατάσταση εντός της ΕΕ. Καθότι οι χώρες του ΕΟΧ δεν θεωρούνται από την ΕΕ χώρες υψηλού κινδύνου για ML / TF και αξιολογούνται για τη νομοθεσία τους και την αποτελεσματικότητα AML / CTF από τη FATF και τη MONEYVAL, προτείνουμε την αλλαγή της διατύπωσης του άρθρου 7 (άρθρο 12 τροποποίησης) της παραγράφου 5 στη σελίδα 13 του σχεδίου ως εξής:
από 5. Τα πιστωτικά ιδρύματα και οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί που ενεργούν ως αποδέκτες καρτών πληρωμής δέχονται τις πληρωμές που πραγματοποιούνται με ανώνυμες προπληρωμένες κάρτες μόνο εφόσον αυτές έχουν εκδοθεί από υπόχρεα πρόσωπα με εγκατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση
σε 5. Τα πιστωτικά ιδρύματα και οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί που ενεργούν ως αποδέκτες καρτών πληρωμής δέχονται τις πληρωμές που πραγματοποιούνται με ανώνυμες προπληρωμένες κάρτες μόνο εφόσον αυτές έχουν εκδοθεί από υπόχρεα πρόσωπα με εγκατάσταση στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ).
Τροποποιούμενο Άρθρο 12 του Ν.4557/2018 :
Ένα ελάχιστο γενικό μέτρο πρέπει να είναι η πιστοποίηση και επαλήθευση της ταυτότητας κάθε συναλλασσόμενου φυσικου προσωπου, ακόμα και αν δεν είναι πελάτης ή δεν εμπίπτει στα επιμέρους όρια του άρθρου 12 ώστε να εφαρμοστει το Άρθρο 13.
Αν δεν γίνει αυτό και δεν είναι γνωστη εξ αρχης η ταυτοτητα ενος συναλλασομενου:
-πώς μπορεί ένα υπόχρεο πρόσωπο να διαπιστώσει αν μια περιστασιακή συναλλαγή πάνω από 1000 ή 15.000 ευρώ ενός διερχόμενου φυσικού προσώπου (μη πελάτη), διενεργείται με πολλαπλές πράξεις που συνδεονται μεταξυ τους;
Με ποιο τρόπο, αν όχι το κοινό στοιχειο της ταυτότητας, θα συνδυαστούν αυτές οι πράξεις;
-πώς μπορεί να ελέγξει αν το διερχόμενο φυσικο πρόσωπο υπόκειται σε περιοριστικά μέτρα ή σε διερευνηση απο τις Αρχές;
Αν δεν ελέγξει τις συναλλαγες κάτω των ορίων, πώς θα διαπιστωσει υπονοιες «νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες ή χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, ανεξάρτητα από κάθε παρέκκλιση, εξαίρεση ή κατώτατο όριο ποσού»;
Τα βηματα δεουσας επιμελειας πρεπει να ειναι απλα και κατανοητα:
Γνωρίζω καταρχην το πρόσωπο, ελεγχω για κυρώσεις σε πραγματικο χρονο, ελεγχω αν μου εχει ξανακανει συναλλαγες που ξεπερνουν αθροιστικα τα ορια,
και αν οχι, ειναι διερχομενος και κάνω τη συναλλαγή,
αν ναι, εφαρμοζω τα μετρα δεουσας επιμελειας ως προς το πελατη.
Σε διαφορετικη περιπτωση, ολοκληροι κλαδοι θα λειτουργουν με ανωνυμες συναλλαγες διερχόμενων κατω των 1000 ευρω ή των 15.000 ευρω και δεν θα εφαρμοζεται κανενα μετρο δέουσας επιμέλειας.
Ευχαριστω