ΤΡΙΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 460
Ο παρών Ποινικός Κώδικας αρχίζει να ισχύει από την ….
Άρθρο 461
Από την έναρξη ισχύος του παρόντος Ποινικού Κώδικα καταργείται ο Ποινικός Κώδικας που ισχύει από την 1η Ιανουαρίου 1951, καθώς και κάθε διάταξη που τροποποιούσε το νόμο αυτό.
Άρθρο 462
Από την έναρξη ισχύος παρόντος Ποινικού Κώδικα καταργείται ο Νόμος 1608/1950 που ισχύει από την 1η Ιανουαρίου 1951, καθώς και κάθε διάταξη που τροποποιούσε το νόμο αυτό.
Άρθρο 463
1. Όπου σε ειδικούς νόμους απειλείται ποινή φυλάκισης, προστίθεται διαζευκτικά και η χρηματική ποινή, όπως αυτή προβλέπεται στο άρθρο 57 του παρόντος κώδικα.
2. Όπου σε ειδικούς νόμους απειλείται κάθειρξη έως δέκα έτη, αυτή μετατρέπεται σε φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών και χρηματική ποινή.
3. Όπου σε ειδικούς νόμους απειλείται μόνο ποινή ισόβιας κάθειρξης, προστίθεται διαζευκτικά και η πρόσκαιρη κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών.
Άρθρα 464 – 473
(Καταργούνται)
Μεταβατικές διατάξεις _αρ. 463 ΠΚ
Σύμφωνα με το άρθρο 463 παρ. 2 ΠΚ, όπου σε ειδικούς νόμους απειλείται κάθειρξη έως 10 έτη, αυτή μετατρέπεται σε φυλάκιση τουλάχιστον 3 ετών και χρηματική ποινή. Με τη μεταβατική αυτή διάταξη επιχειρείται μια οριζόντια μείωση των ποινών, η οποία εφαρμόζεται αδιακρίτως σε όλους τους ειδικούς ποινικούς νόμους. Η ρύθμιση αυτή, ωστόσο, δεν στηρίζεται σε συγκεκριμένα στατιστικά ή άλλα στοιχεία που να αιτιολογούν τη μείωση των ποινών σε σοβαρές μορφές εγκληματικότητας που επιλέχθηκαν από τον νομοθέτη να συμπεριληφθούν σε ξεχωριστό νομοθέτημα. Ακόμη, η μετατροπή όλων των ποινών καθείρξεως σε ποινές φυλακίσεως λησμονεί ότι εντός του συστήματος κυρώσεων των ειδικών ποινικών νόμων υπάρχει εσωτερική συνοχή των ποινών η οποία υπό το προτεινόμενο σύστημα δεν μπορεί να διατηρηθεί. Έτσι, πρόβλημα παρατηρούμε πως προκύπτει, επί παραδείγματι, στην περίπτωση του αρ. 6 παρ.2 εδ. Β΄ του ειδικού νόμου. 3500/2006, που αφορά βαριά ενδοοικογενειακή σωματική ή διανοητική πάθηση του θύματος, η οποία θα αντιμετωπίζεται τελικά ως πράξη μειωμένης απαξίας, αφού η ισχύουσα σήμερα επιβαλλόμενη ποινή κάθειρξης ως 10 ετών, θα μετατρέπεται σε ποινή φυλάκισης τουλάχιστον 3 ετών και χρηματική ποινή.
Απαράδεκτο η κλοπή να διώκεται κατ’ έγκληση.
——————————————–
Οι παραβάσεις των αστυνομικών διατάξεων που περιέχονται στους ειδικούς ποινικούς νόμους (κοινή ησυχία κλπ) πώς θα τιμωρούνται στο εξής; Με διοικητικά πρόστιμα;
Θα πρέπει να επισημανθεί, ότι παραλείπεται να αιτιολογηθεί γιατί θα πρέπει να υποπέσουν σε παραγραφή κακουργήματα που προβλέπονται σε ειδικούς ποινικούς νόμους σε εκκρεμείς δικογραφίες, των οποίων η ποινή τροποποιείται σε ποινή φυλακίσεως τουλάχιστον 3 ετών, από ποινή κάθειρξης μέχρι 10 ετών. Ειδικότερα προβλέπεται στο άρθρο 463 νΠ.Κ.:
Άρθρο 463 νΠ.Κ. :
1. Όπου σε ειδικούς νόμους απειλείται ποινή φυλάκισης, προστίθεται διαζευκτικά και η χρηματική ποινή, όπως αυτή προβλέπεται στο άρθρο 57 του νΠ.Κ.
2. Όπου σε ειδικούς νόμους απειλείται κάθειρξη έως δέκα έτη, αυτή μετατρέπεται σε φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών και χρηματική ποινή.
3. Όπου σε ειδικούς νόμους απειλείται μόνον ποινή ισόβιας κάθειρξης, προστίθεται διαζευκτικά και η πρόσκαιρη κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών. Ειδικότερα:
1.- ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ Με το νόμο 3917/2011 (ΦΕΚ 22/21.02.2011) ρυθμίστηκε το πλαίσιο διατήρησης δεδομένων που παράγονται ή υποβάλλονται σε επεξεργασία σε συνάρτηση με την παροχή διαθέσιμων στο κοινό υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή δημόσιων δικτύων επικοινωνιών, χρήση συστημάτων επιτήρησης με τη λήψη ή καταγραφή ήχου ή εικόνας σε δημόσιους χώρους και συναφείς διατάξεις. Με το νόμο αυτόν επετεύχθη η ενσωμάτωση της Οδηγίας 2006/24/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη διατήρηση δεδομένων και για την τροποποίηση της Οδηγίας 2002/58/ΕΚ. Στο άρ. 11 του Ν. 3917/2011 («Ποινικές Κυρώσεις») προβλέπεται ότι 1. Όποιος, κατά παράβαση των διατάξεων του παρόντος κεφαλαίου, λαμβάνει γνώση των δεδομένων που διατηρούνται από τον πάροχο διαθέσιμων στο κοινό υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή δημόσιου δικτύου επικοινωνιών, τα συλλέγει, αποθηκεύει, αντιγράφει, αφαιρεί, μεταφέρει, αλλοιώνει, βλάπτει, καταστρέφει, μεταδίδει, ανακοινώνει ή με άλλο τρόπο τα επεξεργάζεται, τα καθιστά προσιτά σε μη δικαιούμενα πρόσωπα ή επιτρέπει στα πρόσωπα αυτά να λάβουν γνώση των εν λόγω δεδομένων ή τα εκμεταλλεύεται με οποιονδήποτε τρόπο, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλες διατάξεις. 2. Αν ο δράστης των πράξεων της παραγράφου 1 είναι νόμιμος εκπρόσωπος ή μέλος της διοίκησης ή υπεύθυνος ασφάλειας δεδομένων ή εργαζόμενος ή συνεργάτης του παρόχου ή τελεί τις πράξεις αυτές κατ` επάγγελμα ή κατά συνήθεια ή απέβλεπε σε οικονομικό ή άλλο αντάλλαγμα, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών και χρηματική ποινή από 55.000 μέχρι 200.000 ευρώ. 3. Αν από τις πράξεις των παραγράφων 1 και 2 προκλήθηκε κίνδυνος για την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος ή την εθνική ασφάλεια, επιβάλλεται κάθειρξη και χρηματική ποινή από 55.000 μέχρι 300.000 ευρώ. 4. Αν οι πράξεις των παραγράφων 1 και 2 έχουν τελεστεί από αμέλεια, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών. Οι ανωτέρω κυρώσεις που προβλέπουν ποινή κάθειρξης μέχρι δέκα ετών τροποποιούνται σε πλημμελήματα με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών ετών. Όλες οι αντίστοιχες (κακουργηματικές) πράξεις που έχουν τελεσθεί μέχρι τον Απρίλιο του 2014 υποπίπτουν σε παραγραφή, εφόσον δεν έχει αρχίσει η κυρία διαδικασία (5ετής παραγραφή), ενώ όλες οι αντίστοιχες (κακουργηματικές) πράξεις για τις οποίες έχει ασκηθεί ποινική δίωξη και έχουν τελεσθεί μέχρι το 2012, επίσης θα υποπέσουν με το νέο Ποινικό Κώδικα σε παραγραφή.
2.- ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΜΕΤΟΧΩΝ Στο πλαίσιο χρηματοπιστωτικών συναλλαγών που ρυθμίζονται από τον Κανονισμό (ΕΕ) 596/2014, ψηφίσθηκε η διάταξη του άρ. 31 Ν. 4443/2016, με την οποία τιμωρείται, όποιος στο πλαίσιο χρηματοπιστωτικών συναλλαγών με πρόθεση : α) Πραγματοποιεί συναλλαγή ή αποστέλλει εντολή για διενέργεια συναλλαγής ή με οποιαδήποτε άλλη συμπεριφορά ή δραστηριότητα: (αα) παρέχει ψευδείς ή παραπλανητικές ενδείξεις σχετικά με την προσφορά, τη ζήτηση ή την τιμή ενός χρηματοπιστωτικού μέσου ή ενός συναφούς με αυτό συμβολαίου άμεσης παράδοσης επί εμπορευμάτων ή (ββ) διαμορφώνει σε μη κανονικό ή σε τεχνητό επίπεδο την τιμή ενός ή περισσοτέρων χρηματοπιστωτικών μέσων ή ενός συναφούς με αυτά συμβολαίου άμεσης παράδοσης επί εμπορευμάτων, εκτός αν οι λόγοι για την ενέργεια αυτή του προσώπου που πραγματοποίησε τη συναλλαγή ή έδωσε τις εντολές για διενέργεια συναλλαγής είναι νόμιμοι και οι εν λόγω συναλλαγές ή εντολές για διενέργεια συναλλαγής είναι σύμφωνες με αποδεκτές πρακτικές της χρηματοπιστωτικής αγοράς στον συγκεκριμένο τόπο διαπραγμάτευσης και εφόσον: (ααα) η μέση ημερήσια αξία των παράνομων συναλλαγών υπερβαίνει το ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ ή (βββ) η ημερήσια αξία των παράνομων συναλλαγών υπερβαίνει για συγκεκριμένη ημέρα το ποσό των διακοσίων πενήντα χιλιάδων (250.000) ευρώ. β) Πραγματοποιεί συναλλαγή ή αποστέλλει εντολή για διενέργεια συναλλαγής ή με οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα ή συμπεριφορά επηρεάζει την τιμή ενός ή περισσοτέρων χρηματοπιστωτικών μέσων ή συναφούς με αυτά συμβολαίου άμεσης παράδοσης επί εμπορευμάτων, με τη χρήση εικονικής διατάξεως ή κάθε άλλης μορφής παραπλάνησης ή τεχνάσματος και εφόσον: (αα) η μέση ημερήσια αξία των παράνομων συναλλαγών υπερβαίνει το ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ ή (ββ) η ημερήσια αξία των παράνομων συναλλαγών υπερβαίνει για συγκεκριμένη ημέρα το ποσό των διακοσίων πενήντα χιλιάδων (250.000) ευρώ. γ) Προβαίνει σε διάδοση πληροφοριών, είτε δια των μέσων μαζικής ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένου του διαδικτύου, είτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, οι οποίες είτε παρέχουν ψευδείς ή παραπλανητικές ενδείξεις σχετικά με την προσφορά, τη ζήτηση ή την τιμή ενός χρηματοπιστωτικού μέσου ή συναφούς με αυτά συμβολαίου άμεσης παράδοσης επί εμπορευμάτων είτε διαμορφώνουν σε μη κανονικό ή σε τεχνητό επίπεδο την τιμή ενός ή περισσοτέρων χρηματοπιστωτικών μέσων ή ενός συναφούς με αυτά συμβολαίου άμεσης παράδοσης επί εμπορευμάτων, και εφόσον ο υπαίτιος ή τρίτος, προσπορίζεται, από τη διάδοση των εν λόγω πληροφοριών, πλεονέκτημα ή όφελος αξίας τουλάχιστον εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ. δ) Προβαίνει είτε σε διάδοση ψευδών ή παραπλανητικών πληροφοριών είτε στην διενέργεια ψευδών ή παραπλανητικών εισροών είτε σε κάθε άλλη συμπεριφορά η οποία συνεπάγεται την χειραγώγηση του τρόπου υπολογισμού του κριτηρίου αξιολόγησης κατά την έννοια του νόμου αυτού.
2. Στις περιπτώσεις της παραγράφου 1 επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών: α) αν η αξία των παράνομων συναλλαγών ή των εντολών για διενέργεια συναλλαγής υπερβαίνει συνολικά τα πέντε (5) εκατομμύρια ευρώ ή β) αν η μέση ημερήσια αξία των παράνομων συναλλαγών ή των εντολών για τη διενέργεια συναλλαγής υπερβαίνει το ποσό των πεντακοσίων χιλιάδων (500.000) ευρώ ή γ) αν το περιουσιακό όφελος ή η αποφευχθείσα ζημία ή η προξενηθείσα ζημία υπερβαίνει το ποσό των πεντακοσίων χιλιάδων (500.000) ευρώ ή δ) αν ο υπαίτιος είναι πρόσωπο που διαπράττει το έγκλημα της παραγράφου 1 κατ’ επάγγελμα ή κατά συνήθεια και το περιουσιακό όφελος ή η αποφευχθείσα ζημία ή η προξενηθείσα ζημία υπερβαίνει το ποσό των διακοσίων πενήντα χιλιάδων (250.000) ευρώ.
Οι ανωτέρω κυρώσεις που προβλέπουν ποινή κάθειρξης μέχρι δέκα ετών τροποποιούνται σε πλημμελήματα με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών ετών. Όλες οι αντίστοιχες (κακουργηματικές) πράξεις που έχουν τελεσθεί μέχρι τον Απρίλιο του 2014 υποπίπτουν σε παραγραφή, εφόσον δεν έχει αρχίσει η κυρία διαδικασία (5ετής παραγραφή), ενώ όλες οι αντίστοιχες (κακουργηματικές) πράξεις για τις οποίες έχει ασκηθεί ποινική δίωξη και έχουν τελεσθεί μέχρι το 2012, επίσης θα υποπέσουν με το νέο Ποινικό Κώδικα σε παραγραφή.
3.- ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ – ΠΛΑΣΤΑ/ΕΙΚΟΝΙΚΑ
Σύμφωνα με το άρ. 66 παρ. 5 Ν. 4174/2013, όπως προστέθηκε με το άρ. 8 Ν. 4337/2015 και ισχύει από 17/10/2015, όποιος εκδίδει πλαστά ή εικονικά φορολογικά στοιχεία, καθώς και όποιος αποδέχεται εικονικά φορολογικά στοιχεία ή νοθεύει τέτοια στοιχεία, ανεξάρτητα από το αν διαφεύγει ή μη την πληρωμή φόρου, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών (3) μηνών, εκτός και αν τα φορολογικά στοιχεία χρησιμοποιήθηκαν για τη διάπραξη ή την υποστήριξη κάποιας από τις πράξεις των παραγράφων 1 έως 4, οπότε ο δράστης τιμωρείται μόνο για την τελευταία ως αυτουργός ή συμμέτοχος. Ειδικά, όποιος εκδίδει ή αποδέχεται εικονικά φορολογικά στοιχεία για ανύπαρκτη συναλλαγή στο σύνολό της ή για μέρος αυτής, τιμωρείται: α) με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους, εφόσον η συνολική αξία των εικονικών φορολογικών στοιχείων υπερβαίνει το ποσό των εβδομήντα πέντε χιλιάδων (75.000) ευρώ και β) με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη, εφόσον το ως άνω ποσό υπερβαίνει τις διακόσιες χιλιάδες (200.000) ευρώ. Για την κάλυψη των παραπάνω ορίων δεν υπολογίζονται φορολογικά στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν για τη διάπραξη ή την υποστήριξη κάποιας από τις πράξεις των παραγράφων 1 έως 4, οπότε ο δράστης τιμωρείται μόνο για την τελευταία ως αυτουργός ή συμμέτοχος. Θεωρείται ως πλαστό και το φορολογικό στοιχείο που έχει διατρηθεί ή σφραγιστεί με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς να έχει καταχωριστεί στα οικεία βιβλία της αρμόδιας φορολογικής αρχής σχετική πράξη θεώρησής του και εφόσον η μη καταχώριση τελεί σε γνώση του υπόχρεου για τη θεώρηση του φορολογικού στοιχείου. Θεωρείται επίσης ως πλαστό το φορολογικό στοιχείο και όταν το περιεχόμενο και τα λοιπά στοιχεία του πρωτότυπου ή αντίτυπου αυτού είναι διαφορετικά από αυτά που αναγράφονται στο στέλεχος του ίδιου στοιχείου. Εικονικό είναι το φορολογικό στοιχείο που εκδίδεται για συναλλαγή ανύπαρκτη στο σύνολό της ή για μέρος αυτής ή για συναλλαγή στην οποία το ένα από τα συμβαλλόμενα μέρη που αναγράφονται στο στοιχείο είναι άγνωστο φορολογικώς πρόσωπο, με την έννοια ότι δεν έχει δηλώσει την έναρξη του επιτηδεύματός του ούτε έχει θεωρήσει στοιχεία στη Φορολογική Διοίκηση. Εικονικό είναι επίσης το στοιχείο που φέρεται ότι εκδόθηκε ή έχει ληφθεί από εικονική εταιρία, κοινοπραξία, κοινωνία ή άλλη οποιασδήποτε μορφής επιχείρηση ή νομική οντότητα ή από φυσικό πρόσωπο για το οποίο αποδεικνύεται ότι είναι παντελώς αμέτοχο με τη συγκεκριμένη συναλλαγή, οπότε στην τελευταία αυτή περίπτωση η ποινική δίωξη ασκείται κατά του πραγματικού υπευθύνου που υποκρύπτεται. Τα φορολογικά στοιχεία στα οποία αναγράφεται αξία συναλλαγής κατώτερη της πραγματικής θεωρούνται πάντοτε για τους σκοπούς του παρόντος νόμου ως ανακριβή, ενώ τα φορολογικά στοιχεία στα οποία αναγράφεται αξία μεγαλύτερη της πραγματικής θεωρούνται ως εικονικά κατά το μέρος της μεγαλύτερης αυτής αξίας. Δεν είναι εικονικό για τον λήπτη το φορολογικό στοιχείο το οποίο αφορά πραγματική συναλλαγή, αν το πρόσωπο του εκδότη είναι διαφορετικό από αυτό που αναγράφεται στο στοιχείο. Δεν είναι εικονικό το φορολογικό στοιχείο που εξέδωσε ή έλαβε η κοινωνία κληρονόμων ή ο κληρονόμος ή σύζυγος ή τέκνο αποβιώσαντος ή συνταξιοδοτηθέντος συζύγου ή γονέα, το οποίο φέρεται ότι εκδόθηκε ή λήφθηκε από τον αποβιώσαντα ή συνταξιοδοτηθέντα επιτηδευματία, εφόσον αφορά πραγματική συναλλαγή και πριν από κάθε είδους φορολογικό έλεγχο, έχει καταχωρηθεί στα βιβλία τόσο του λαμβάνοντα όσο και του εκδώσαντα το στοιχείο, η αξία αυτού έχει συμπεριληφθεί στις οικείες δηλώσεις ΦΠΑ και φορολογίας εισοδήματος και έχει γίνει η απόδοση των φόρων που προκύπτουν από το στοιχείο αυτό.
Οι ανωτέρω κυρώσεις που προβλέπουν ποινή κάθειρξης μέχρι δέκα ετών τροποποιούνται σε πλημμελήματα με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών ετών. Όλες οι αντίστοιχες (κακουργηματικές) πράξεις που έχουν τελεσθεί μέχρι τον Απρίλιο του 2014 υποπίπτουν σε παραγραφή, εφόσον δεν έχει αρχίσει η κυρία διαδικασία (5ετής παραγραφή), ενώ όλες οι αντίστοιχες (κακουργηματικές) πράξεις για τις οποίες έχει ασκηθεί ποινική δίωξη και έχουν τελεσθεί μέχρι το 2012, επίσης θα υποπέσουν με το νέο Ποινικό Κώδικα σε παραγραφή.
4.- ΤΥΧΕΡΑ ΠΑΙΓΝΙΑ
Με το άρ. 17 Ν. 4261/2014, όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 4583/2018, η παρ. 1 του άρθρου 52 του ν. 4002/2011 αναδιατυπώνεται ως εξής: «1. Απαγορεύεται η διοργάνωση και η διεξαγωγή παιγνίων χωρίς την προβλεπόμενη άδεια ή/και πιστοποίηση. Όποιος διεξάγει παίγνια χωρίς την απαιτούμενη προς τούτο άδεια ή/και πιστοποίηση: α. Αν τα παίγνια διεξάγονται με παιγνιομηχανήματα τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών (3) ετών και με χρηματική ποινή από 100.000 έως και 200.000 ευρώ, ανά παιγνιομηχάνημα. β. Αν τα παίγνια διεξάγονται μέσω του διαδικτύου τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών (3) ετών και με χρηματική ποινή από διακόσιες χιλιάδες (200.000) έως και πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) ευρώ. γ. Αν τα παίγνια που διεξάγονται είναι τυχερά τιμωρείται με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών και με χρηματική ποινή επτακοσίων χιλιάδων (700.000) ευρώ, ανεξάρτητα από τον τρόπο ή το μέσο διεξαγωγής των παιγνίων. δ. Όποιος διοργανώνει παίγνια, χωρίς τις απαιτούμενες άδειες ή/και πιστοποιήσεις, χωρίς αυτά να διεξάγονται, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους και με χρηματική ποινή από εβδομήντα χιλιάδες (70.000) έως εκατόν πενήντα χιλιάδες (150.000) ευρώ. Εφόσον τα παίγνια που διοργανώνονται είναι τυχερά, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών και με πρόστιμο διακοσίων χιλιάδων (200.000) ευρώ. Οι ανωτέρω κυρώσεις που προβλέπουν ποινή κάθειρξης μέχρι δέκα ετών τροποποιούνται σε πλημμελήματα με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών ετών. Όλες οι αντίστοιχες (κακουργηματικές) πράξεις που έχουν τελεσθεί μέχρι τον Απρίλιο του 2014 υποπίπτουν σε παραγραφή, εφόσον δεν έχει αρχίσει η κυρία διαδικασία (5ετής παραγραφή), ενώ όλες οι αντίστοιχες (κακουργηματικές) πράξεις για τις οποίες έχει ασκηθεί ποινική δίωξη και έχουν τελεσθεί μέχρι το 2012, επίσης θα υποπέσουν με το νέο Ποινικό Κώδικα σε παραγραφή.
5.- ΡΥΠΑΝΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
Το άρ. 28 Ν. 1650/1986 τροποποιήθηκε με το ν. 4042/2012 και ειδικά προβλέφθηκε ποινή κάθειρξης έως 10 έτη, για όποιον α) προκαλεί ρύπανση ή υποβαθµίζει το περιβάλλον µε πράξη ή παράλειψη που αντιβαίνει στις διατάξεις του νόµου αυτού ή των κατ’ εξουσιοδότησή του εκδιδόµενων διαταγµάτων και υπουργικών ή νοµαρχιακών αποφάσεων ή β) ασκεί δραστηριότητα ή επιχείρηση χωρίς την απαιτούµενη, σύµφωνα µε τις διατάξεις του νόµου αυτού ή των κατ’ εξουσιοδότησή του εκδιδοµένων διαταγµάτων και υπουργικών ή νοµαρχιακών αποφάσεων, άδεια ή έγκριση, ή υπερβαίνει τα όρια τη άδειας ή έγκρισης που του έχει χορηγηθεί και υποβαθµίζει το περιβάλλον, αν το συνολικό οικονομικό ή άλλο υλικό όφελος υπερβαίνει το ποσό των 73.000,00 ευρώ ή από υπαίτιο που διαπράττει εγκλήματα κατ’ επάγγελμα ή κατά συνήθεια και το συνολικό οικονομικό ή άλλο υλικό όφελος υπερβαίνει το ποσό των 15.000,00 ευρώ, ή δημιούργησε κίνδυνο θανάτου εμβρύου ή ανθρώπου ή εμφάνισης βαριάς σωματικής ή διανοητικής πάθησης σε νεογνό ή βαριάς σωματικής ή διανοητικής πάθησης ανθρώπου. Οι ανωτέρω κυρώσεις που προβλέπουν ποινή κάθειρξης μέχρι δέκα ετών τροποποιούνται σε πλημμελήματα με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών ετών. Όλες οι αντίστοιχες (κακουργηματικές) πράξεις που έχουν τελεσθεί μέχρι τον Απρίλιο του 2014 υποπίπτουν σε παραγραφή, εφόσον δεν έχει αρχίσει η κυρία διαδικασία (5ετής παραγραφή), ενώ όλες οι αντίστοιχες (κακουργηματικές) πράξεις για τις οποίες έχει ασκηθεί ποινική δίωξη και έχουν τελεσθεί μέχρι το 2012, επίσης θα υποπέσουν με το νέο Ποινικό Κώδικα σε παραγραφή.
6.- ΜΝΗΜΕΙΑ Στο άρ. 53 Ν. 3028/2002 προβλέπεται ότι με κάθειρξη μέχρι 10 ετών τιμωρείται η κλοπή (άρ. 372 ΠΚ) αν έχει αντικείμενο μνημείο ιδιαίτερα μεγάλης αξίας ή μνημείο που αφαιρέθηκε από ακίνητο μνημείο, από χώρο ανασκαμμένο, από μουσείο, από αποθηκευτικούς χώρους αρχαίων ευρημάτων ή από χώρο όπου φυλάσσεται συλλογή. Με το άρ. 463 νΠ.Κ. η κάθειρξη αυτή μετατρέπεται σε φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών και χρηματική ποινή, ώστε με το άρ. 2 νΠ.Κ. ως επιεικέστερος νόμος θεωρείται και ο προβλέπων ελάσσονα για την τελεσθείσα πράξη ποινή, και εφαρμόζεται αυτός που περιέχει τις ευμενέστερες για τον κατηγορούμενο διατάξεις.
Η διάταξη του άρ. 7 παρ. 1 του Συντάγματος και η αντίστοιχη διάταξη του άρ. 1 Π.Κ. απαγορεύουν την αναδρομική ισχύ νόμου που θεμελιώνει ή επαυξάνει το αξιόποινο. Για την αναδρομικότητα του ηπιότερου νόμου, εκείνου δηλαδή που καταλύει ή μειώνει το αξιόποινο, δεν υπάρχει ρητός συνταγματικός ορισμός. Υποστηρίζεται ότι η αναδρομικότητα εμπεριέχεται στη λογική της διάταξης του άρ. 7 παρ. 1 του Συντάγματος και έτσι αποτελεί συνέπειά της (βλ. Μάνεση, Ελευθερίες, σε. 194). Ο λόγος της ρύθμισης του άρ. 2 Π.Κ. συνίσταται στη σκέψη ότι εφόσον νεώτερος νόμος κρίνει ότι ορισμένη πράξη δεν έχει πια ανάγκη ποινικού κολασμού ή ότι πρέπει να τιμωρείται με ηπιότερη ποινή, θα ήταν κοινωνικά περιττή και γι΄αυτό αφόρητη σκληρότητα η επιβολή ποινής σύμφωνα με τον προγενέστερο αυστηρότερο νόμο. Η ύπαρξη του συνταγματικού θεμέλιου έχει αμφισβητηθεί από ορισμένους συγγραφείς. Υποστηρίζεται ότι νέος επιεικέστερος νόμος δεν αποκλείεται να ορίσει ότι θα εφαρμοσθεί μόνον σε μεταγενέστερες αυτού πράξεις οπότε δεν ισχύει το άρ. 2 παρ. 1 νΠ.Κ., καθώς μια τέτοια ρύθμιση δεν θα είναι αντισυνταγματική, διότι η αναδρομικότητα δεν επιβάλλεται από το Σύνταγμα (βλ. ΑΠ 643/1993, ΠΧρ ΜΓ 507 επ. με αντίθετη εισαγγελική πρόταση Δ. Τσεβά στηριζόμενη στο άρ. 4 περί ισότητας, ΑΠ 739/1993, ΠΧρ ΜΓ 525 επ.) Οι αποφάσεις αυτές του Αρείου Πάγου στηρίζονται στη σκέψη ότι η διάταξη του άρ. 2 παρ. 1 ΠΚ δεν καλύπτεται από τη διάταξη του άρ. 7 παρ. 1 του Συντάγματος. Στο ίδιο πνεύμα έχει υποστηρίξει και ο Μανωλεδάκης, ότι οι διατάξεις του άρ. 2 παρ. 1 ΠΚ δεν καλύπτονται από το άρ. 7 παρ. 1 του Συντάγματος και συνεπώς η καθιερούμενη σε αυτές αρχή δεν έχει αυξημένη τυπική δύναμη, ότι ο κοινός νομοθέτης μπορεί να παρεκκλίνει από την αρχή της υποχρεωτικής εφαρμογής του ευμενέστερου για τον κατηγορούμενο νόμου και να ορίσει διαφορετικά σε συγκεκριμένη περίπτωση. Σύμφωνα με το Μαγκάκη (ΣυστερΠοινΚ, Άρ. 2, παρ. 2α, σελ. 41), η άποψη αυτή δεν είναι ορθή, και ορθά, διότι παρακάμπτει τη βασική για την ερμηνεία του Δικαίου λογική, του επιχειρήματος εξ αντιδιαστολής, του οποίου η χρήση κάνει φανερή στην πληρότητά της τη βούληση του νόμου, ώστε ο νομοθέτης να θέλει να είναι στον ίδιο βαθμό ήπιος τόσο απέναντι στο δράστη πράξης που μετά την τέλεσή της έπαυσε να είναι αξιόποινη όσο και σε εκείνον του οποίου η πράξη αντιμετωπίζεται ποινικά ελαφρότερα. Ερωτάται όμως, στις οι περιπτώσεις, όπου λόγω της ελαφρότερης ποινικής μεταχείρισης μιας πράξης, αυτή οδηγείται πλέον σε παραγραφή, λόγω της μετάπτωσής της από κακούργημα σε πλημμέλημα, δεν εκτίθεται ο νομοθέτης στη μομφή της «ατιμωρησίας», σε περιπτώσεις που ακόμη και η ελαφρότερη ποινική μεταχείριση υπάγεται λόγω του χρόνου παραγραφής εν γνώσει του σε παραγραφή;
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΣΟΦΟΣ, Πρόεδρος Επιτροπής Δ.Σ.Α. για την επεξεργασία του Νέου Π.Κ. και Κ.Π.Δ., Αντιπρόεδρος Δ.Σ.Α., Δ.Ν. – Δικηγόρος
Θα πρέπει για όλες τις περιπτώσεις που έχει ασκηθεί αυτεπαγγέλτως ποινική δίωξη σύμφωνα με το ισχύον ποινικό κώδικα και οι οποίες θα διώκονται, βάσει του σχεδίου νόμου, πλέον κατ’ έγκληση, να προβλεφθεί μεταβατική διάταξη ανάλογη του άρθρου 4 του Ν. 2408/1996 που θέσπισε ως κατ’ έγκληση διωκόμενο αδίκημα την έκδοση ακάλυπτης επιταγής από αυτεπάγγελτο που ήταν έως τότε. Δηλαδή να δοθεί μία εξάμηνη, τουλάχιστον προθεσμία, με έναρξη την ημερομηνία δημοσίευσης του νέου ποινικού κώδικα, προκειμένου ο κάθε παθών δικαιούμενος σε έγκληση να έχει τη δυνατότητα υποβολής δήλωσης επιθυμίας της ποινικής δίωξης του κατηγορούμενου. Αλλιώς, δυστυχώς για τον μεγαλύτερο αριθμό των σχετικών υποθέσεων, για τις οποίες δεν είχε υποβληθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα έγκληση λόγω του ότι επρόκειτο ούτως ή άλλως για αυτεπαγγέλτως διωκόμενες πράξεις, θα παύσει οριστικά η ποινική δίωξη λόγω μη υποβολής νομότυπης έγκλησης και παρόδου προθεσμίας προς υποβολή της με αποτέλεσμα να μην αποδοθεί δικαιοσύνη όπως θα έπρεπε.
Συμφωνώ με τον κ. Στεφανάκη. Θα πρέπει να προβλεφθεί μεταβατική διάταξη για δυνατότητα υφ’ όρον απόλυσης των αμετακλήτως καταδικασθέντων βάσει του ν. 1608/50 ώστε να ικανοποιηθεί η αρχή της ισότητας.
Απόψεις του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων για τις προβλέψεις του νέου Ποινικού Κώδικα σχετικά με την προστασία των αρχαιοτήτων
Το άρθρο 463 το οποίο προβλέπει επιεικέστερες ποινές για αδικήματα που τιμωρούνται βάσει ειδικών νόμων, επηρεάζει άμεσα τις αντίστοιχες ποινικές διατάξεις του Ν. 3028/2002 «Για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς».
Συγκεκριμένα, προβλέπει μείωση ποινών για αδικήματα όπως η κλοπή μνημείων (Ν. 3028/2002, άρ. 50), η υπεξαίρεση μνημείων (Ν. 3028/2002, άρ. 54), η αποδοχή και διάθεση μνημείων που αποτελούν προϊόντα εγκλήματος (Ν. 3028/2002, άρ. 55), η κλοπή μνημείου ιδιαίτερα μεγάλης αξίας ή μνημείου που αφαιρέθηκε από ακίνητο μνημείο, από χώρο ανασκαμμένο, από μουσείο, από αποθηκευτικούς χώρους αρχαίων ευρημάτων ή από χώρο όπου φυλάσσεται συλλογή, (Ν. 3028/2002, άρ. 53), η φθορά μνημείου (Ν. 3028/2002,άρ. 56), η παράνομη ανασκαφή ή άλλη αρχαιολογική έρευνα (Ν. 3028/2002, άρ 61), η παράνομη εξαγωγή πολιτιστικών αγαθών(Ν. 3028/2002, άρ.63). Η ψήφιση του συγκεκριμένου άρθρου του υπό διαβούλευση νέου Ποινικού Κώδικα θα οδηγήσει στη μετατροπή όλων των κακουργημάτων του Αρχαιολογικού Νόμου σε πλημμελήματα, όπως έχει ήδη καταδείξει η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος σε σχετικό δελτίο τύπου (19.3.2019).
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων θεωρεί ότι για την επίλυση τεχνικών ζητημάτων στο χώρο της Δικαιοσύνης (ταχύτερη απονομή), σύμφωνα με σχετικές δηλώσεις, εισάγονται ισοπεδωτικές διατάξεις που αποτελούν, τόσο σε επίπεδο πραγματικού όσο και σημασιολογικού, απαράδεκτη υποχώρηση στον αγώνα υπεράσπισης του αρχαιολογικού πλούτου της χώρας. Υπογραμμίζουμε ότι η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς αποτελεί συνταγματική υποχρέωση και η υπονόμευσή της αντισυνταγματική ενέργεια.
Με τις νέες αυτές νομοθετικές ρυθμίσεις υποβαθμίζεται η σημασία των αδικημάτων και κατά συνέπεια και η αξία των αγαθών τα οποία πλήττονται, δημιουργώντας αντίστοιχες εντυπώσεις στη συνείδηση των πολιτών. Αγνοώντας τις διαστάσεις του οργανωμένου εγκλήματος περί τις αρχαιότητες και τη θέση που αυτό έχει στον διεθνή χώρο, δυσχεραίνουν τις προσπάθειες πάταξης της αρχαιοκαπηλίας και των λαθρανασκαφών, όπως και της προστασίας των μνημείων από αυθαίρετες επεμβάσεις και καταστροφές. Παράλληλα αποδυναμώνεται η θέση της χώρας στον διεθνή χώρο, αφού τροποποιείται, επί το δυσμενέστερο, το πνεύμα και το καθορισμένο πλαίσιο προστασίας βάσει του οποίου συμμετέχει η χώρα σε διεθνείς συμβάσεις για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς (ενδεικτικά: Κατάλογος Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς UNESCO, Συμβάσεις για την προστασία από την παράνομη διακίνηση πολιτιστικών αγαθών Παρίσι 1970, Ρώμη 1995), ενώ υπονομεύονται εκ των έσω αιτήματα εθνικού χαρακτήρα για επαναπατρισμό αρχαιοτήτων
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων εκφράζει ιδιαίτερα την ανησυχία του ότι η συγκεκριμένη τροποποίηση θα οδηγήσει τελικά στην ατιμωρησία των δραστών. Με δεδομένο, μάλιστα, ότι θα πρόκειται για ευμενέστερη διάταξη έναντι της ισχύουσας, θα οδηγήσει λόγω του άρθρου 2 Π.Κ στην παραγραφή ακόμα και των τελεσθέντων αδικημάτων, τα οποία δεν έχουν αμετακλήτως εκδικαστεί.
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων ζητεί την άμεση τροποποίηση του προς ψήφιση άρθρου 463 του υπό διαβούλευση νέου ποινικού κώδικα και την εξαίρεση των διατάξεων του Ν. 3028/2002 από τις προβλέψεις του συγκεκριμένου άρθρου.
Θεωρώ ότι το νέο νομοθετικό πλαίσιο θα πρέπει να επιλύσει και το θέμα των ήδη εκτελουμένων ποινών βάσει αμετακλήτων αποφάσεων, που επιβλήθηκαν με τις διατάξεις του καταργούμενου νόμου.
Οι συνέπειες (οι ποινές που επιβλήθηκαν) που δημιούργησε ο καταργούμενος νόμος προφανώς παύουν να ισχύουν, από τη στιγμή που ο συγκεκριμένος νόμος παύει να ισχύει.
Ο νέος νόμος που καταργεί τις διατάξεις βάσει των οποίων επιβλήθηκαν ποινές ,οι οποίες εκτελούνται και καθιερώνει νέο νομοθετικό πλαίσιο, δεν θίγει θέματα αναδρομικής ρύθμισης, αλλά επιτάσσει από την έναρξη της ισχύος του την παύση των συνεπειών, εκτέλεσης των ποινών, που επιβλήθηκαν με τις διατάξεις που καταργήθηκαν, από της ισχύος του και για το μέλλον .
Δεν πρόκειται για περίπτωση ευμενούς νόμου. Ούτε πρόκειται για περίπτωση ασφάλειας του δικαίου, ούτε πρόκειται για περίπτωση κατάργησης δεδικασμένου. Πρόκειται για νόμο επιτακτικά επιβεβλημένο για την αποκατάσταση της ουσιαστικής δικαιοσύνης η οποία και αυτή απορρέει, όπως και η αρχή της ασφάλειας του δικαίου, από την αρχή του κράτους δικαίου
Η κοινωνία εξελίσσεται, ο νομοθέτης διαμορφώνει νέους κανόνες δικαίου που θα την διέπουν στο μέλλον. Ο νομοθέτης αποφασίζει για την ποινική αντιμετώπιση των πολιτών με το νέο νομικό και δικονομικό πλαίσιο που θεωρεί πρόσφορο και απαραίτητο για την αντιμετώπιση των ίδιων θεμάτων, που αντιμετώπιζε ο καταργούμενος νόμος, όχι όμως με τις κοινωνικές συνθήκες που ίσχυαν στο παρελθόν, αλλά με αυτές που ισχύουν στο παρόν.
Ο νομοθέτης όμως συγχρόνως θα πρέπει να εκτιμήσει ότι το νέο νομοθετικό πλαίσιο που θα καθιερώσει θα εφαρμόζεται για όλους ανεξαιρέτως του πολίτες και όχι μόνο για όσους βρίσκονται στο στάδιο της επιδικίας, αλλά και για αυτούς που μέχρι σήμερα υφίστανται τις συνέπειες του νόμου που αποφάσισε να καταργήσει.
Επομένως δεν πρόκειται για οποιαδήποτε αναδρομικότητα, δεν πρόκειται για προσβολή ατομικών δικαιωμάτων ,αλλά για νέο νομοθετικό πλαίσιο που επιτάσσει την κατάργηση των συνεπειών του καταργούμενου νόμου για όλους τους πολίτες από την ημέρα της ισχύος του και για το μέλλον .
Δεν συναινώ.
Τα νομικά απολιθώματα , όπως ο Ν.1608/50 δεν αποτελούν μουσειακά αντικείμενα , ούτε αρχαιολογικά ευρύματα , ώστε να διασώζονται ως μνημεία πολιτισμού για τις επερχόμενες γενεές.
Ο Ν.1608/50 έδειξε ασυνήθιστη μακροβιότητα και αντοχή. Γεννήθηκε στην μετεμφυλιακή και ψυχροπολεμική περίοδο και επέζησε όλων των καταστάσεων και των κυβερνήσεων.Οι καταχραστές του δημοσίου χρήματος , χαρακτηριζόταν τότε ως τροφοδότες και συνοδοιπόροι των κομμουνιστών που είχαν ηττηθεί μετά από ένοπλο αγώνα.
Το αίτημα της κοινής γνώμης που είχε τότε διατυπωθεί , περιείχε την εσχάτη των ποινών με συνοπτικές διαδικασίες.
Με τις δρακόντιες ποινές του νόμου ισόβια κάθειρξη για τις βαρύτερες περιπτώσεις και κάθειρξη εως είκοσι έτη για τις λοιπές , κατασκευάσθηκε μηχανισμός ιδανικός για την καταδίωξη πολιτικών αντιπάλων που δεν νοιαζόταν για την ορθή απονομή του δικαίου.
‘’ Το ισορροπημένο σύστημα ποινών , σημειώνει ο καθηγητής του Π.Δ Ηλίας Αναγνωστόπουλος στο άρθρο του ΄΄ Η καθαρίστρια και το τέρας ΄΄ βλ. Καθημερινή 12.02.2018 , υποσκάπτει ο Ν. 1608/50 , ο οποίος ανατρέπει την αξιολογική κλίμακα των εννόμων αγαθών , όπως αυτή ορίζεται στο Σύνταγμα και τον Ποινικό Κώδικα.
Με καθυστέρηση δεκαετιών ο Ν1608/50, αποσυρόμενος αντικαθίστανται με νομοθέτημα , που υπακούει στο τωρινό ευρωπαϊκό πολιτισμό και θα δύναται να ανταποκριθεί στις τωρινές συνθήκες της διαρπαγής του δημοσίου χρήματος.
Ο νομοθέτης θα πρέπει να συνεκτιμήσει ότι το νέο νομοθετικό πλαίσιο που θα καθιερώσει , θα εφαρμόζεται για όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες και για τους ευρισκόμενους στο στάδιο της επιδικίας , αλλά και για αυτούς που εκτίουν το υπόλοιπο της ποινής τους με υφ΄ όρον απόλυση.
Ο νομοθέτης θα πρέπει με ειδική διάταξη , μεταβατικού χαρακτήρα , να λύσει αναδρομικά το θέμα.
Πρόκειται περί αναδρομικότητας νόμιμης , θετικής και αναγκαίας για την εφαρμογή της συνταγματικής ισονομίας των πολιτών.
Με εκτίμηση
Γιώργος Στεφανάκης
Δικηγόρος
Θεωρώ ότι πρέπει να προβλεφθεί η μέριμνα της τιμωρίας των ειδικών πταισμάτων όπως δασικών-θηραματικών, αγροτικών, πυροσβεστικών, λιμενικών κλπ, ως και της τύχης των κατασχεθέντων πειστηρίων, αποζημιώσεων, παρεπόμενων διοικητικών ποινών κλπ. Ευχαριστώ,
Δημόσιος Κατήγορος Δασαρχείου – Αγροφυλακής Θεσσαλονίκης.
Τα νομικά απολιθώματα , όπως ο Ν.1608/50 δεν αποτελούν μουσειακά αντικείμενα , ούτε αρχαιολογικά ευρύματα , ώστε να διασώζονται ως μνημεία πολιτισμού για τις επερχόμενες γενεές.
Ο Ν.1608/50 έδειξε ασυνήθιστη μακροβιότητα και αντοχή. Γεννήθηκε στην μετεμφυλιακή και ψυχροπολεμική και επέλυσε όλων των καταστάσεων και των κυβερνήσεων.Οι καταχραστές του δημοσίου χρήματος , χαρακτηριζόταν τότε ως τροφοδότες και συνοδοιπόροι των κουμουνιστών που είχαν ηττηθεί μετά από ένοπλο αγώνα.
Το αίτημα της κοινής γνώμης που είχε τότε διατυπωθεί , περιείχε την εσχάτη των ποινών με συνοπτικές διαδικασίες.
Με τις δρακόντιες ποινές του νόμου ισόβια κάθειρξη για τις βαρύτερες περιπτώσεις και κάθειρξη εως είκοσι έτη για τις λοιπές , κατασκευάσθηκε μηχανισμός ιδανικός για την καταδίωξη πολιτικών αντιπάλων και λίγο νοιαζόταν για την ορθή απονομή του δικαίου.
‘’ Το ισορροπημένο σύστημα ποινών , σημειώνει ο καθηγητής του Π.Δ Ηλίας Αναγνωστόπουλος στο άρθρο του ΄΄ η καθαρίστρια και το τέρας ΄΄ βλ. Καθημερινή 12.02.2018 , υποσκάπτει ο Ν. 1608/50 , ο οποίος ανατρέπει την βιολογική κλίμακα των εννόμων αγαθών , όπως αυτή ορίζεται στο Σύνταγμα και τον Ποινικό Κώδικα.
Με καθυστέρηση δεκαετιών ο Ν. 1608/50, αποσυρρόμενος αντικαθιστάται με νομοθετήρα που υπακούει στο τωρινό ευρωπαικό πολιτισμό και θα δύναται να ανταποκριθεί στις τωρινές συνθήκες της διαρπαγής του δημοσίου χρήματος.
Ο νομοθέτης θα πρέπει να συνεκτιμήσει ότι το νέο νομοθετικό πλαίσιο που θα καθιερώσει , θα εφαρμόζεται για όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες και για τους ευρισκόμενους στο στάδιο της επιδικίας , αλλά και για αυτούς που εκτίουν το υπόλοιπο της ποινής τους με υφ΄όρου απόλυση.
Ο νομοθέτης θα πρέπει με ειδική διάταξη , μεταβατικού χαρακτήρα , να λύσει αναδρομικά το θέμα.
Πρόκειται περί αναδρομικότητας νόμιμης , θετικής και αναγκαίας για την εφαρμογή της συνταγματικής ισονομίας των πολιτών.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
Από την στιγμή που συνιστά καθαρή – και κορυφαία στην παρούσα διαδικασία αναθεώρησης του Ποινικού Κώδικα – επιλογή του νομοθέτη η κατάργηση του νόμου περί καταχραστών Δημοσίου (Ν. 1608/1950), φρονώ ότι για λόγους αρχών ισότητας και ίσης αντιμετώπισης των συνεπειών, θα έπρεπε η διάταξη εξάλειψης του αξιοποίνου των εν λόγω αδικημάτων (άρθρο 462) να καταλαμβάνει το σύνολο των περιπτώσεων για τις οποίες όχι μόνο έχουν ασκηθεί ποινικές διώξεις, αλλά έχουν εκδοθεί και σχετικές δικαστικές αποφάσεις (οριστικές, τελεσίδικες, ή αμετάκλητες), των οποίων οι συνέπειες εξακολουθούν υφιστάμενες.
Καταργούνται τα πταίσματα..
Πώς θα τιμωρούνται οι προβλέψεις των ειδικών ποινικών νόμων που οδηγούσαν σε πταισματικά του Π.Κ άρθρα τώρα? Δεν προβλέπεται δλδ ούτε διοικητικό πρόστιμο? Ατιμώρητα??
Στα παρακάτω άρθρα, να γίνουν οι αλλαγές από το εσφαλμένο στο ορθό:
Άρθρο 212 «καθ΄υπέρβαση», στο ορθό «καθ΄ υπέρβαση»
Άρθρο 104Α «1.Όταν «, στο ορθό «1. Όταν»
Άρθρο 111 «1.Το αξιόποινο», στο ορθό «1. Το»
Άρθρο 186 «1.Όποιος»
Άρθρο 187 «1.Όποιος»,
Άρθρο 290Α «1.Όποιος»,
Άρθρο 217 «1.Όποιος», στο ορθό «1. Όποιος»
Άρθρο 217 «2.Mε την ίδια ποινή» στο ορθό «2. Με» [ελληνικό κεφαλαίο γράμμα Μ και κενό]
Άρθρο 292Β «πλη-ροφοριών» στο ορθό «πληροφοριών»
Άρθρο 304A στο ορθό «304Α» [ελληνικό κεφαλαίο γράμμα Α]
Άρθρο 310 «ενός έτους. Aν επεδίωκε» στο ορθό «Αν» [ελληνικό κεφαλαίο γράμμα Α]
Άρθρο 396 «1.Με», στο ορθό «1. Με»
Άρθρο 69 «ή χρηματική ποινή .», στο ορθό «ή χρηματική ποινή.»
Άρθρο 292 «κοινωφελούς εργασίας .», στο ορθό «κοινωφελούς εργασίας.»
Άρθρο 367 «δ) σε ανάλογες περιπτώσεις .», στο ορθό «περιπτώσεις.»
Άρθρο 368 «και αν αυτοί δεν υπάρχουν , οι γονείς», στο ορθό «υπάρχουν, οι»
Άρθρο 220 «2. Αν όμως υπάρχουν οι όροι του άρθρου 216 παρ. 3 και 4 ΠΚ, επιβάλλεται», στο ορθό «216 παρ. 3 και 4, επιβάλλεται»
Άρθρο 237Α «φύσης ωφέλημα , για τον», στο ορθό «ωφέλημα, για»
Άρθρο 263 «άρθρο 86 παρ. 3 εδ. β` του Συντάγματος», στο ορθό «β΄»
Άρθρο 292Α «στο άρθρο 134α του Ποινικού Κώδικα», στο ορθό «134Α»
Άρθρο 339 «άρθρο 351Α΄,», στο ορθό «351Α,»
Άρθρο 348Α «περιπτώσεων β΄ και γ’ της προηγούμενης», στο ορθό «γ΄»
Άρθρο 348Α «6.΄Οποιος»,
Άρθρο 348Β «΄Οποιος με πρόθεση,», στο ορθό «Όποιος»
Άρθρο 348Γ «στην περίπτωση γ΄με φυλάκιση», στο ορθό «γ΄ με φυλάκιση»
Άρθρο 348Γ «3.Πορνογραφική παράσταση», στο ορθό «3. Πορνογραφική παράσταση»
΄Αρθρο 173Α
΄Αρθρο 208Β
΄Αρθρο 223
΄Αρθρο 238
΄Αρθρο 253
΄Αρθρο 259
΄Αρθρο 260
΄Αρθρο 292Α
΄Αρθρο 354 στο ορθό «Άρθρο»
΄Αρθρα 256 – 258
΄Αρθρα 209 – 210
΄Αρθρα 218 -219 στο ορθό «Άρθρα»
Άρθρα 202-206 στο ορθό «202 – 206»
΄Αρθρα 218 -219 στο ορθό «Άρθρα 218 – 219»
Άρθρα 266-267 στο ορθό «266 – 267»
Άρθρα 407- 459 στο ορθό «407 – 459»
Στις μεταβατικες διαταξεις νομιζω οτι θα πρεπει να γινει προβλεψη για τις περιπτωσεις που εχουν ηδη τελεσιδικησει η που προκειται να τελεσιδικησουν μεχρι τη δημοσιευση του νεου Π.Κ. καιεχει επιβληθει ποινη καθειρξης 5 ετων ,που ομως για οινδηποτε λογο δεν εχει εκτελεσθει η ποινη.Και τουτο γιατι, ενω με τον ισχυοντα σημερα Π.Κ. (αρθρο 52 παρ.3)οριζεται οτι η διαρκεια της προσκαιρης καθειρξης δεν μπορει να ειναι μικροτερη των 5 ετων,στο σχεδιο του νεου Π.Κ. (αρθρο 52 παρ. 2) οριζεται οτι η προσκαιρη καθειρξη πρεπει να ειναι ανωτερη των 5 ετων.Επομενως με τον νεο Π.Κ. μια ποινη καθειρξης 5 ετων ,που ειχε επιβληθει με τις διαταξεις του ισχυοντα σημερα Π.Κ. ,δεν μπορει να εχει τον χαρακτηρα της ποινης καθειρξης αλλα της φυλακισης και θα πρεπει (οταν αρχισει να ισχυει) να εχουν εφαρμογη τα οριζομενα απο τα της φυλακισης αρθρα του νεου Π.Κ. Θεωρω επομενως οτι γι αυτες τις περιπτωσεις θα πρεπει να γινει ειδικη αναφορα στις μεταβατικες διαταξεις.