Digi-retail – 2. Σκοπός της δράσης digi-retail

H Ειδική Γραμματεία Ψηφιακού Σχεδιασμού του Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, σε συνεργασία με την εταιρεία «Ψηφιακές Ενισχύσεις ΑΕ» έχει θέσει ως στόχο την περαιτέρω βελτίωση της αξιοποίησης των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών από τις επιχειρήσεις του κλάδου λιανικής.

Ήδη, παρελθούσες δράσεις («Δικτυωθείτε», «Επιχειρείτε Ηλεκτρονικά», «Ψηφιακό Μέλλον», «e-services» κλπ.) που είχαν υλοποιηθεί είτε από τον ΕΟΜΜΕΧ, είτε από τη Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας, είτε από την ΚτΠ ΑΕ,  είχαν αποδώσει ιδιαίτερη έμφαση στη δημιουργία ηλεκτρονικών καταστημάτων και βασικών υποδομών ηλεκτρονικού εμπορίου στις Μικρές και Μεσαίες Επιχειρήσεις της χώρας μας. Το χαμηλό σημείο ηλεκτρονικού επιχειρείν εκείνης της περιόδου, προκαλούσε σημαντική ζήτηση για παρόμοιες ενισχύσεις.

Ωστόσο, η κατάσταση στον κλάδο λιανικού εμπορίου έχει αλλάξει σημαντικά. Σήμερα, οι επιχειρήσεις του κλάδου αντιμετωπίζουν αυξημένες ανταγωνιστικές προκλήσεις ενώ απευθύνονται σε ένα καταναλωτικό κοινό που είναι ψηφιακά περισσότερο εγγράμματο από ποτέ. Οι καταναλωτές σήμερα, σε σημαντικά υψηλότερα ποσοστά, αναζητούν, συγκρίνουν και αγοράζουν προϊόντα μέσω Διαδικτύου. Ενημερώνονται για την ποιότητα εξυπηρέτησης των καταστημάτων αξιοποιώντας μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Επηρεάζονται από νέες μορφές προώθησης (marketing) που δεν περιορίζονται πλέον στις παραδοσιακές μορφές διαφήμισης στα παραδοσιακά ΜΜΕ, αλλά επεκτείνονται στο Διαδίκτυο και στις συσκευές κινητής επικοινωνίας με ταχύτατους ρυθμούς. Επιχειρήσεις λιανικής, ανταγωνίζονται η μια την άλλη, με διαρκή και περισσότερο διάφανη ενημέρωση των καταναλωτών για τιμές και νέα προϊόντα, αξιοποιώντας το Διαδίκτυο.

Οι επενδύσεις σε τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών από επιχειρήσεις του κλάδου λιανικού εμπορίου δεν μπορούν πια να περιοριστούν αποκλειστικά στις ηλεκτρονικές online πωλήσεις. Για το λόγο αυτό, η Ειδική Γραμματεία Ψηφιακού Σχεδιασμού σχεδιάζει και θέτει σε διαβούλευση τη δράση digi-retail που αφορά στην υλοποίηση στοχευμένων επενδύσεων στον τομέα του λιανικού εμπορίου, από υφιστάμενες επιχειρήσεις που λειτουργούν εντός της Ελληνικής Επικράτειας. Η δράση διαφοροποιείται σημαντικά από τις παρελθούσες προσεγγίσεις.

Σκοπός της δράσης είναι να εξασφαλίσει στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, στις ενισχυόμενες επιχειρήσεις:

•          Συνθήκες εξωστρεφούς ανάπτυξης και βελτίωσης της ανταγωνιστικής τους θέσης, με αξιοποίηση των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών,

•          Δυνατότητα διαφοροποίησης  του παρεχόμενου προϊόντος έναντι του ανταγωνισμού ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες επέκτασης του κύκλου εργασιών τους, αξιοποιώντας προηγμένες τεχνολογίες και σχετικές υπηρεσίες,

•          Ευκαιρίες βελτίωσης των πωλήσεων καθώς και προσωποποιημένης, σταθερής και ολοκληρωμένης προσέγγισης των πελατών, και

•          Προϋποθέσεις μείωσης του κόστους λειτουργίας μέσω χρήσης τεχνολογιών πληροφορικής για την αυτοματοποίηση των διαδικασιών διαχείρισης αποθήκης, πωλήσεων, αγορών και εφαρμογής προωθητικών ενεργειών.

Η δυναμική αξιοποίηση των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών, θα δώσει τη δυνατότητα στις συμμετέχουσες επιχειρήσεις να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικότερα τις αρνητικές επιπτώσεις της οικονομικής ύφεσης καθώς και να προσαρμόζονται ταχύτερα στις αλλαγές συμπεριφοράς των καταναλωτικών συνηθειών, εξαιτίας αυτής.

Εκτός των σημαντικών και άμεσων ωφελειών στην Ελληνική οικονομία, η δράση συμβάλλει γόνιμα στην επίτευξη των περισσότερων στόχων του ΕΠ «Ψηφιακή Σύγκλιση» και ιδιαιτέρως αυτών που συνδέονται με τη στρατηγική της Λισσαβόνας και την agenda για την «Ευρώπη 2020».

Σημεία προς διαβούλευση:

Δ1. Εκτιμάτε ότι η δράση digi-retail πρέπει να στοχεύσει όπως παλαιότερα άλλες δράσεις, σε πολύ βασικές τεχνολογικές ανάγκες των επιχειρήσεων λιανικού εμπορίου (ηλεκτρονικά καταστήματα, βασικός εξοπλισμός) ή οι συνθήκες ανταγωνισμού αλλά και η πρόοδος του Διαδικτύου στη χώρα μας, δημιουργούν απαιτήσεις για περισσότερο προηγμένες τεχνολογικές επιλογές που διευρύνουν το πελατολόγιο και βοηθούν στο να ελεγχθεί αποτελεσματικότερα η εσωτερική διαχείριση των επιχειρήσεων λιανικής;

Δ2. Εντοπίζετε νέες ισχυρές τάσεις στις συνήθειες  του καταναλωτικού κοινού  που βασίζονται στις νέες τεχνολογίες και στις οποίες οι επιχειρήσεις λιανικής θα πρέπει να ανταποκριθούν γρήγορα, με νέα τεχνολογικά μέσα; Ποιες είναι αυτές;

  • 20 Αυγούστου 2010, 17:28 | Alcatel-Lucent Hellas

    Σχόλια εκ μέρους της Alcatel-Lucent Ελλάδος.

    Αναφορικά με την δράση digi-retail και σύμφωνα με το σχέδιο που έχει προταθεί προς δημόσια διαβούλευση θα θέλαμε να παραθέσουμε τα σχόλιά μας σχετικά με τον σκοπό και την υλοποίηση (Ενέργειες που ενισχύονται) της συγκεκριμένης δράσης.

    Θεωρούμε ότι η εφαρμογή ή/και ενίσχυση των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών στις μικρές/μικρομεσαίες επιχειρήσεις στον χώρο του λιανικού/χονδρικού εμπορίου δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική και κυρίως ανταγωνιστική προς τις αντίστοιχες υπηρεσίες των μεγάλων επιχειρήσεων / αλυσίδων λιανικής που διαθέτουν την πελατειακή βάση να δρούν αυτόνομα) μέσα από δράσεις που αφορούν αποκλειστικά και μόνο την κάθε επιχείρηση ως αυτόνομη οντότητα. Η επιτυχία ή μη κάποιων από τις αναφερόμενες τεχνολογίες εξαρτάται από την ευρεία και «συντεταγμένη» αποδοχή και υλοποίησή τους (από το σύνολο της αγοράς). Ένα ορθό μοντέλο ανάπτυξης τέτοιων τεχνολογιών προϋποθέτει κατά τη γνώμη μας την ενεργή συνεργασία των:
    1. Τελικός Καταναλωτής (End Customer / Consumer)
    2. Μικρή/Μικρομεσαία επιχείρηση (Retailer)
    3. Πάροχος Υπηρεσιών(Service Provider)
    4. Κρατική Αρχή (Governmental Authority)

    Στο μοντέλο αυτό, οι τελικοί καταναλωτές αλληλεπιδρούν με τις επιχειρήσεις χρησιμοποιώντας το δίκτυο και τις υπηρεσίες που παρέχουν οι πιστοποιημένοι πάροχοι υπηρεσιών (π.χ. πάροχοι υπηρεσιών ηλεκτρονικών πληρωμών) ενώ οι κρατικές αρχές/φορείς έχουν την αρμοδιότητα τόσο της πιστοποίησης (των παρόχων αυτών) όσο και του ελέγχου των συναλλαγών. Οι πάροχοι υπηρεσιών είναι αρμόδιοι για την υλοποίηση και θέση σε λειτουργία των κατάλληλων υπηρεσιών (με εξαίρεση ενδεχομένως κάποιες “off-line” υπηρεσίες) ενώ οι καταναλωτές, οι επιχειρήσεις και οι αρχές είναι οι «χρήστες» (με διαφορετικές απαιτήσεις και δικαιώματα χρήσης) αυτών των υπηρεσιών. Το παραπάνω θα μπορούσε να αποτελέσει το Digital Retail Framework (DRF) με στόχους να επιτευχθεί η αναγκαία διαλειτουργικότητα των εφαρμογών, να απλοποιηθεί η πρόσβαση της μικρομεσαίας επιχείρησης σε νέες (και ανανεούμενες) τεχνολογίες (που υπό άλλες συνθήκες απαιτούν σημαντικά κεφάλαια) και να υπάρξει η απαραίτητη κλίμακα εφαρμογής ώστε οι υπηρεσίες αυτές να υιοθετηθούν από την αγορά.

    Οι υπηρεσίες προς χρήση από τους καταναλωτές/επιχειρήσεις/αρχές μπορούν να κατηγοριοποιηθούν αναλόγως όπως παρακάτω:
    1. Βάσει της απαιτούμενης συνδεσιμότητας
    α. On-line (με χρήση τηλεπικοινωνιακού δικτύου κινητής/σταθερής επικοινωνίας)
    β. Off-line
    2. Βάσει της απαιτούμενης λειτουργικότητας
    α. Διαφημιστικές/Προωθητικές εφαρμογές («προσωποποιημένου/στοχευομένου» χαρακτήρα, ομαδοποίησης καταναλωτών/επιχειρήσεων, κτλ)
    γ. Εφαρμογές ηλεκτρονικών/απομεμακρυσμένων συναλλαγών
    δ. Εφαρμογές παροχής σημαντικών πληροφοριών (προφίλ καταναλωτή/επιχείρησης, ιστορικό καταναλωτή/επιχείρησης, τοποθεσία καταναλωτή/επιχείρησης, καιρικές πληροφορίες, κυκλοφοριακή κίνηση, κτλ)
    ε. Εφαρμογές διαδραστικής επικοινωνίας (μεταξύ επιχειρήσεων/καταναλωτών και μεταξύ επιχειρήσεων/επιχειρήσεων)
    στ. Εφαρμογές βελτίωσης/αυτοματοποίησης διαδικασιών των επιχειρήσεων

    Η κάθε επιχείρηση θα είναι σε θέση να επιλέξει την υλοποίηση μιας υπηρεσίας/εφαρμογής αναλόγως των απαιτήσεών της από έναν πάροχο υπηρεσιών ενώ ο τελευταίος θα έχει την ευθύνη της υλοποίησής της σύμφωνα με τις απαιτήσεις συνδεσιμότητας και λειτουργικότητας και με συγκεκριμένα πρότυπα τηρώντας την απαραίτητη λειτουργικότητα ώστε να είναι δυνατή η πρόσβαση των αντιστοίχων κρατικών φορέων/αρχών αλλά και ενδεχομένως η επικοινωνία με αντίστοιχες εφαρμογές άλλων παρόχων όπου αυτό είναι αναγκαίο. Για παράδειγμα, κάποιες επιχειρήσεις είναι πιθανόν να έχουν καθιερώσει κάρτες προνομίων (“bonus/loyalty cards”) και εν συνεχεία να επιθυμούν την υλοποίηση μιας προωθητικής υπηρεσίας «ομαδοποίησης» της πελατειακής τους βάσης που απολαμβάνουν τα συγκεκριμένα προνόμια ή και την ένταξη επιπλέων επιχειρήσεων σε αυτή την προωθητική υπηρεσία. Οι καταναλωτές και οι επιχειρήσεις θα μπορούν να έχουν την δυνατότητα εγγραφής όχι απαραιτήτως με φυσική παρουσία και κάνοντας χρήση μιας κάρτας αλλά χρησιμοποιώντας είτε το κινητό τους είτε τεχνολογία βασισμένη σε RFIDs ή και με την χρήση διαδικτύου.

    Κλείνοντας τα σχόλιά μας στα πλαίσια του παρόντος διαδικτυακού τόπου διαβουλεύσεων, θα θέλαμε να επισημάνουμε την απαραίτητη ύπαρξη του πλαισίου που αναφέρθηκε παραπάνω (Digital Retail Framework) ώστε να καταστεί δυνατή η ολοκληρωμένη αντιμετώπιση και υλοποίηση των στόχων της εν λόγω δράσης.

    Είμαστε στην διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.

    Με εκτίμηση,
    Γιώργος Παυλίδης
    Alcatel-Lucent Hellas.

  • 20 Αυγούστου 2010, 17:27 | Αντώνης

    Ανάπτυξη e-shop και προαιρετική σύνδεσή του με λογισμικό εμπορικής διαχείρισης.

    Βασική αποστολή της δράσης digi-retail είναι να δείξει το δρόμο στις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις (κυρίως), τα υπόλοιπα ας τα αναλάβει το ανταγωνιστικό πνεύμα των συμμετεχόντων, αυτοί γνωρίζουν πως θα πρέπει να δρομολογήσουν τις εξελίξεις που τους αφορούν.

  • 19 Αυγούστου 2010, 14:31 | Γιάννης Καμάρας

    Κατά την γνώμη μου θα πρέπει να υποστηριχθούν δράσεις δημιουργίας ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ηλεκτρονικών καταστημάτων που θα απευθύνονται στην παγκόσμια αγορά.

    Πέρα από την απλή δημιουργία ενός e-shop θα πρέπει να είναι απαιτητές δράσεις SEO (Search Engine Optimization) οι οποίες θα διαρκούν καθ όλη την διάρκεια της λειτουργίας του καταστήματος.

  • Δ1:
    Έχοντας την εμπειρία ανάληψης αρκετών έργων ηλεκτρονικού εμπορίου για ιδιώτες και μικρές εταιρίες, έχουμε διαπιστώσει συγκεκριμένα εμπόδια για τον μικρομεσαίο Έλληνα επιχειρηματία, τα οποία θα μπορούσε να καλύψει ο σκοπός του εν λόγω προγράμματος:

    1. Ελλειψη ειδικευμένου προσωπικού που να μπορεί να διαχειριστεί ένα e-shop
    2. Άγνοια επί φορολογικών θεμάτων για συναλλαγες εξωτερικού και μαλίστα σε παγκόσμιο επίπεδο (ειδικά σε θέματα ΦΠΑ).
    3. Δυσκολία επιλογής μεθόδων αποστολής και τρόπων πληρωμής.
    4. Φωτογράφιση προϊόντων για τη δημιουργία οπτικού υλικού.

    Το συμπέρασμα είναι πως, ενώ οι βασικές τεχνολογικές ανάγκες ενδεχομένως έχουν καλυφθεί και πολλά ηλεκτρονικά καταστήματα έχουν δημιουργηθεί, δεν ισχύει το ίδιο για τη βασική τεχνογνωσία, η οποία είναι ο καθοριστικός παράγοντας για να λειτουργήσουν αξιόπιστα και, εν τέλει, να επιβιώσουν.

    Δ2:
    Υπάρχει αυξημένη ζήτηση για ενοποίηση και διασύνδεση εφαρμογών εμπορικής διαχείρισης με ηλεκτρονικά καταστήματα. Επομένως, θα ήταν θεμιτό να προβλεφθεί ένα κόστος «γεφύρωσης» δύο διακριτών τεχνολογιών.

  • Εδώ και μερικούς μήνες προσπαθώ να βλέπω τα πράγματα για το πώς θα μπορούσαμε να ορθολογικοποιησούμε τις λειτουργίες μας με τρόπο κατανεμημένο. Η σκέψεις αυτή αφορά καταστήματα της τοπικής αγοράς, και την καταθέτω μήπως μπορεί να βοηθήσει για προβληματισμό γύρο απο την δράση που ετοιμάζεται. Νομίζω ότι μια λύση για αντιστροφής του κλήματος και ανάπτυξης τους θα ήταν να ξεκινούσαν τέσσερα ή πέντε καταστήματα από κοινού να δημιουργούσαν μια εταιρία (Όπου μέτοχοι θα είναι τα καταστήματα) που θα τους παρέχει υπηρεσίες IT, Marketing, PR (στα καταστήματα που μετέχουν σε αυτή). Η εταιρία θα στελεχωθεί από νέους επιστήμονες με αντίστοιχα γνωστικά αντικείμενα. Το αποτέλεσμα θα είναι να έχουμε μικρές επιχειρηματικές μονάδες λιανικής που θα ενσωματώνουν στρατηγικές και τακτικές που μόνο μεγάλοι οργανισμοί είναι σε θέσει να εκμεταλλευθούν. Με τη δομή αυτού του τύπου, όλοι κερδίζουν :
    1. Οι επιχειρηματίες μέσω της ανάπτυξης και οργανωτικής ωριμάνσεις της επιχείρησης τους.
    2. Οι νέοι επιστήμονες γιατί μπορούν να εφαρμόσουν τις γνώσεις τους. Και επιπλέον αποκτούν επαγγελματική εμπειρία.
    3. Οι καταναλωτές γιατί μπορούν να απολαμβάνουν υπηρεσίες και προϊόντα υψηλών προδιαγραφών σε μια απόσταση 10 λεπτά με τα πόδια από το σπίτι τους.
    Προσωπικά πιστεύω ότι μέσω συνεργιών και με τρόπο κατανεμημένο μπορούμε να αλλάξουμε την καθημερινότητα μας, προς το καλύτερο. Αυτό που χρειάζεται ο νεοέλληνας είναι να ανακαλύψει την έννοια της συνεργασίας, και αυτό το υπέρμετρο εγώ να κάνει στη μπάντα λίγο, γιατί το εμείς μαζί, σίγουρα μπορούμε καλύτερα!!!

  • Δ1.
    Προκειμένου η συγκεκριμένη δράση να διαφοροποιηθεί όντως σημαντικά από τις παρελθούσες προσεγγίσεις, θα πρέπει να εξασφαλίζει την εμπιστοσύνη του Πολίτη στις συναλλαγές του με τις επιχειρήσεις. Όσον αφορά στα άτομα με αναπηρία, τα οποία αποτελούν παγκοσμίως υπολογίσιμη ομάδα του πληθυσμού με σημαντική αγοραστική δύναμη, η εμπιστοσύνη επιτυγχάνεται με την προσφορά προσβάσιμων, εύχρηστων και ασφαλών ηλεκτρονικών υπηρεσιών. Βεβαίως από το συγκεκριμένο τρίπτυχο θα επωφεληθούν όλοι οι πολίτες ανεξαιρέτως, όμως ειδικά στην περίπτωση των ατόμων με αναπηρία για τους οποίους η χρήση ψηφιακών υπηρεσιών εμπορίου αποτελεί στις περισσότερες περιπτώσεις την αποδοτικότερη και ίσως μοναδική μέθοδο αγορών, η συγκεκριμένη προσέγγιση αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση και όχι επικουρική των όποιων προσπαθειών.
    Η δράση θα πρέπει να λάβει κυρίως υπόψη τις νέες τεχνολογικές συνθήκες προσφοράς ψηφιακών υπηρεσιών εμπορίου, ώστε το προσφερόμενο ηλεκτρονικό περιβάλλον να πληροί τις πλέον σύγχρονες τεχνικές προδιαγραφές. Με τον τρόπο αυτό οι προσφερόμενες υπηρεσίες θα είναι προσβάσιμες στον πολίτη από πολλαπλά κανάλια χωρίς επιπλέον κόστη.
    Η υπό σχεδίαση δράση, όπως και όλα τα έργα που χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ, θα πρέπει να συνάδει απόλυτα με το κανονιστικό πλαίσιο των Ταμείων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προγραμματική περίοδο 2007 – 2013, ήτοι με τις επιταγές του άρθρου 16 «Ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών και μη διάκριση» του Γενικού Κανονισμού των Ταμείων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να διασφαλίζεται η οριζόντια ένταξη της αρχής της μη διάκρισης και της προσβασιμότητας των Ατόμων με Αναπηρία. Στην πράξη αυτό συνεπάγεται ότι οι τεχνικές κατασκευής των ψηφιακών υπηρεσιών θα πρέπει να λάβουν υπόψη τα διεθνή πρότυπα και τεχνικές για την παραγωγή προσβάσιμου από όλους ψηφιακού περιεχομένου ή πιο συγκεκριμένα το ψηφιακό περιεχόμενο θα πρέπει να συμμορφώνεται πλήρως με το πρότυπο Web Content Accessibility Guidelines (WCAG) του διεθνή οργανισμού World Wide Web Consortium (W3C)έκδοση 2.0, σε επίπεδο προσβασιμότητας «ΑΑΑ».
    Δ2.
    Η χρήση εναλλακτικών καναλιών παρουσίασης (π.χ., κινητά τηλέφωνα, ψηφιακή τηλεόραση) με την αξιοποίηση συγκεκριμένων τεχνικών κατασκευής που προάγουν την προσβασιμότητα και την διαλειτουργικότητα, πέρα από την αυταπόδεικτη χρησιμότητα σε άτομα με αναπηρία είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα προκαλέσει ενίσχυση του κύκλου εργασιών, εφόσον όλοι οι πολίτες θα είναι σε θέση, με την αξιοποίηση ασυρμάτων δικτύων δωρεάν ή με την ελάχιστη δυνατή χρέωση, να κάνουν χρήση ανταγωνιστικών υπηρεσιών.

  • Σόχος του προγράμματος θα πρέπει να είναι τα παρακάτω
    1. Ενίσχυση επιχειρήσεων που έχουν ήδη πωλήσεις στο εξωτερικό κατά προτεραιότητα, διότι μία επιχείρηση που έχει ήδη πελατολόγιο στο εξωτερικό μόλις ανεβάσει ή αναβαθμίσει ουσιαστικά την ηλεκτρονική της παρουσία στο internet τότε θα λάβει άμεσα (από την πρώτη ημέρα) παραγγελίες. Με αυτόν τον τρόπο θα αυξηθούν αισθητά οι εξαγωγές των ελληνικών επιχειρήσεων βραχυπρόθεσμα και σαφώς και μακροπρόθεσμα αφού πρόκειται για προιόντα ανταγωνιστικά και αποδεκτά ήδη στις αγορές του εξωτερικού. Σε μία επιχείρηση που δεν έχει πωλήσεις στο εξωτερικό θα αργήσει να αποδώσει η επένδυση αφού πρακτικά δεν την γνωρίζει κανείς στο εξωτερικό ενώ μία εξαγωγική έχει έτοιμους πελάτες!!!
    2. Ένα απλό e-shop δεν είναι αρκετό για να αποτελέσει πραγματική ουσιαστική επένδυση για την συντριπτική πλειοψηφία των επιχείρήσεων. Το κόστος διαχείρισης είναι απαγορευτικό. Μονόδρομος αποτελεί η υποχρεωτική διασύνδεση του e-shop με το λογισμικό εμπορικής διαχείρισης της επιχείρησης προκειμένου να μην χρειάζεται επιπλέον δουλειά για την διαχείριση των παραγγελιών αλλά και των προιόντων. Θεωρώ ότι θα πρέπει να έιναι υποχρεωτική η διασύνδεση αυτή.
    3. Επίσης κριτήριο το οποίο θα δίνει μεγαλύτερη βαθμολογία θα μπορούσε να είναι η διασύνδεση εξωτερικών συσκευών μέσω της ευρυζωνικότητας, όπως infokiosk, touch shops, digital signage κλπ.
    4. Σημαντικό είναι να μπούν υποχρεωτικά σημεία διαδραστικότητας της λειτουργίας του e-shop, όπως η δυνατότητα reviews, wishlists, order tracking, online payment, paypal.
    5. Πλέον το ηλεκτρονικό εμπόριο έχει προχωρήσει πολύ πιο μπροστά από την ύπαρξη ενός απλού e-shop. Προτάσεις που θα δημιουργούν ένα απλό e-shop δεν θα πρέπει να προχωρούν. Άλλωστε εκεί είναι και το περιθώριο για υπερτιμολογήσεις.
    6. Η δημιουργία ενός Ελληνικού ηλεκτρονικού επιμελητηρίου, όπως το πανίσχυρο http://www.hktdc.com/ το οποίο να συντηρηθεί από την υπάρχουσα δράση και να αποτελεί και προυπόθεση όλων των εγκεκριμένων προτάσεων να εγγράφονται σε αυτό είναι μία ιδέα που θα έχει σίγουρα θετικό αποτέλεσμα για την ελληνική αγορά. Ενδεχομένως μαζί με την δράση θα μπορούσατε να προκυρήξετε και διαγωνισμό για τν δημιουργία και υποστήριξη αυτής της δράσης. Πρακτικά ένα ηλεκτρονικό επιμελητήριο θα μπορέσει να οργανώσει την αγέλη των ανεξάρτητων εμπόρων που στην πλειοψηφία τους δεν έχουν εμπειρία στο ηλεκτρονικό επιχειρείν. Ενδεχομένως μία τέτοια υπηρεσία να τεθεί επικεφαλής του συνόλου των ηλεκτρονικών καταστημάτων των Ελληνικών επιχείρήσεων αφού θα μπορούσε να είναι υποχρεωτική η αναγραφή του από όποια επιχείρηση επιδοτείται για την δημιουργία ηλεκτρονικού καταστήματος.

    Αυτά προς το παρόν. Παρακαλώ για προσπάθεια δημιουργίας μίας δράσης με ουσιαστικά αποτελέσματα και όχι βιτρίνες. Εάν αφεθούν τα περιθώρια για fake έργα τότε σίγουρα θα υπάρξουν πολλά από αυτά.

  • 4 Αυγούστου 2010, 16:51 | ΝΠ

    Εκτιμώ ότι εάν ακολουθηθεί η μεθοδολογία των προηγούμενων δράσεων τα αποτελέσματα του προγράμματος θα είναι ελάχιστα. Ο λόγος είναι ότι τα διατιθέμενα κεφάλαια είναι πεπερασμένα και θα διασκορπισθούν σε μεγάλο αριθμό έργων. Μερικά από τα έργα θα έχουν πράγματι αποτέλεσμα, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις τα έργα θα χρησιμοποιηθούν για την κάλυψη προσωρινών αναγκών ή για να καλύψουν ακόμα και προβλήματα ρευστότητας. Παράλληλα επειδή οι ανάδοχοι φορείς δεν αντιλαμβάνονται το μέγεθος προσπάθειας σε βάθος χρόνου, που απαιτείται για να εδραιωθεί ένα τέτοιο περιβάλλον τηλε-πωλήσεων, καθώς και το νέο περιβάλλον λειτουργίας που δημιουργούν, συνήθως το εγκαταλείπουν μετά από μερικά χρόνια και έτσι η όλη επένδυση χάνεται.
    Νομίζω ότι προτιμώτερο θα ήταν να επικεντρωθεί η δράση σε μικρό αριθμό έργων μεγάλου μεγέθους, δηλαδή να στοχεύσουμε σε ελληνικά Amazon, Alibaba, κλπ. Οι φορείς αυτοί θα είναι υποχρεωμένοι, λόγω της χρηματοδότησης, να συμπεριλάβουν στο πελατολόγειό τους ένα σημαντικό αριθμό ελληνικών επιχειρήσεων, έναντι μίας λογικής προμήθειας ή ελάχιστου ενοικίου, καθόσον θα έχουν αντίστοιχα χαμηλές δαπάνες λειτουργίας λόγω οικονομίας κλίμακας. Παράλληλα θα διασφαλίζουν με το μέγεθός τους και την τεχνική τους αρτιότητα την έξωθεν καλή μαρτυρία έτσι ώστε πιθανοί αγοραστές να νοιώθουν ασφαλείς να κάνουν αγορές από το συγκεκριμένο Σύστημα.
    Ο αριθμός των έργων θα πρέπει να αντιστοιχεί σε κλάδους της αγοράς που θα πρέπει να στοχεύσει η Δράση (π.χ Τουρισμός, Πολιτισμός, Ελληνική Γεωργία, Αργυροχρυσοχοία). Τα έργα θα πρέπει κατά προτεραιότητα να στοχεύουν στην Διεθνή Αγορά με πολύγλωσσα περιβάλλοντα χρήστη(π.χ. Αγγλικά, Ισπανικά, Κινεζικά), αλλά και την Ελληνική Αγορά.

  • Η αποψή μου είναι ότι η δράση θα έπρεπε όχι μόνο να επικεντρωθεί στο ηλεκτρονικό εμπόριο αλλά και πιό συγκεκριμένα σε αυτό που αποσκοπεί σε πωλήσεις εκτος Ελλάδος με την έννοια τόσο της δυνατότητας κατασκευής καταστημάτων η προσαρμογής ηδη υπαρχόντων σε περισσότερες γλώσσες στοχεύοντας σε άλλες αγορές αλλά και στην προώθηση συμαντικού μέρους του budget γιά προβολή στις αντιστοιχες με τις γλώσσες χώρες.
    Σε πρώτη φάση κάτι τέτοιο είναι πιό απλό σε χώρες μελη της Ε.Ε.όπου δεν τίθεται θέμα εισαγωγής και αντιστοιχου φόρου.
    Είναι απαραίτητο να ξεφύγουμε από την εσωστρέφεια τηςε Ελληνικής αγοράς και να δοκιμάσουμε να γίνουμε ανταγωνιστικοί στο Διεθνές περιβάλλον.Εκεί θα αντιμετωπίσουμε τις αντίστοιχες προκλήσεις σε τιμολογιακή βάση όσο και σε ποιότητα εξυπηρέτησης πελάτη.
    Εάν οι Ελληνικές επιχειρήσεις αποτύχουν να ανταπεξέλθουν σε αυτή την πρόκληση τότε πολύ σύντομα το μεγαλύτερο μέρος των προιόντων που θα πωλούνται στην΄Ελληνική αγορά θα πληρώνεται στο εξωτερικό και θα δημιουργεί θέσεις εργασίας στην χώρα καταγωγής του ηλεκτρονικού καταστήματος.

  • 4 Αυγούστου 2010, 09:27 | Digital Era

    Δεν γίνεται καμμία αναφορά στο digital signage.

    Γιατί να αγνοήσουμε εντελώς μια τεχνολογία που στο εξωτερικό έχει τεράστια ανάπτυξη και στην Ελλάδα έχει κάνει σημαντικά βήματα.
    Αποδεδειγμένα βοηθά στην αύξηση πωλήσεων κάτι που το θέλουν οποσδήποτε οι επιχειρήσεις (ειδικά αυτό τον δύσκολο καιρό)

    Ευχαριστώ.

  • 28 Ιουλίου 2010, 14:56 | Καταναλωτίψ

    Δ2. Εντοπίζετε νέες ισχυρές τάσεις στις συνήθειες του καταναλωτικού κοινού που βασίζονται στις νέες τεχνολογίες και στις οποίες οι επιχειρήσεις λιανικής θα πρέπει να ανταποκριθούν γρήγορα, με νέα τεχνολογικά μέσα; Ποιες είναι αυτές;

    Φυσικά τα ηλεκτρονικά καταστήματα προϊόντων λιανικής δεν είναι απλώς μια νέα τάση αλλά από αυτά προκύπτουν πλέον αξιοσημείωτοι τζίροι για τις επιχειρήσεις ελληνικές και ξένες.
    Το θέμα που νομίζω ότι αξίζει να προσεχτεί είναι ότι μια υπηρεσία e-shop δεν είναι αρκετή για να προσφέρει επιτυχία στις πωλήσεις της επιχείρησης. Οι αγοραστές εύκολα στο διαδίκτυο κάνουν αναζήτηση προϊόντων και τιμών αλλά επίσης ανταλλάσσουν κριτικές και σχόλια για την ποιότητα των προϊόντων (reviews). Νομίζω ότι προσθήκη eshop για μία μικρής επιχείρηση που για παράδειγμα πουλάει καλλυντικά ή συμπληρωματικά διατροφής ή τεχνολογικά gadgets δεν θα προσφέρει πολλά στην ανταγωνιστικότητα της επιχείρησης, καθώς ο καταναλωτής δε θα έχει λόγους να δείξει εμπιστοσύνη στα προϊόντα της. Σκεφτείτε αν θα αγοράζατε από κάποιο ηλεκτρονικό κατάστημα ένα ρολόι για καταδύσεις (gadget) χωρίς να έχετε διαβάσει κάποια κριτική για αυτό καθώς και τα ανταγωνιστικά του προϊόντα.
    Βασικά αυτό που θέλω να πω είναι η γνώμη μου ότι για λόγους καλύτερου ανταγωνισμού και για λόγους μεγαλύτερης προσέλκυσης καταναλωτών (ευχρηστία στην αναζήτηση και αίσθηση εμπιστοσύνης για τα προϊόντα), σωστότερο θα ήταν να χρηματοδοτηθούν σωματεία ή ενώσεις επιχειρήσεων για τη δημιουργία ηλεκτρονικών καταστημάτων με τη δυνατότητα σχολιασμού των προϊόντων (σε ένα πρότυπο του e-bay) παρά πολλές μικρές επιχειρήσεις να δημιουργούν ξεχωριστά ηλεκτρονικά μαγαζιά, που όμως και τον καταναλωτή δεν προσελκύουν και επίσης δεν υπάρχει η δυνατότητα άμεσης σύγκρισης τιμών και ποιότητας των ανταγωνιστικών προϊόντων.
    Η πρόταση μου είναι διαφορετική από αυτή που επεξεργάζεται το υπουργείο ως προς τη χρηματοδότηση ηλεκτρονικών καταστημάτων λιανεμπορίου αλλά το καλό είναι να είναι όλες οι προτάσεις προς σκέψη.

  • 26 Ιουλίου 2010, 14:28 | Σταμάτης

    Δ1.Η δράση πρέπει να εστιάσει κυρίως στο ηλεκτρονικό επιχειρείν. Είναι πάρα πολλές οι επιχειρήσεις που δεν μπόρεσαν να χρηματοδοτηθούν απο παλαιότερες προσκλήσεις και ενώ ήθελαν πάντα να αναπτυχθούν μέσω του ηλεκτρονικού εμπορίου τελικά δεν μπόρεσαν.
    Δ2.Σαφώς και υπάρχουν νέες ισχυρές τάσεις στις συνήθειες του καταναλωτικού κοινού που βασίζονται στις νέες τεχνολογίες και στις οποίες οι επιχειρήσεις λιανικής θα πρέπει να ανταποκριθούν γρήγορα, με νέα τεχνολογικά μέσα.
    1.Η αγορές μέσω διαδικτύου εμφανίσουν κάθε χρόνο σημαντικότατη άνοδο
    2.Οι τζίροι των ηλεκτρονικών καταστημάτων αυξάνονται κάθε χρόνο γεωμετρικά.
    3.Η εμπιστοσύνη των καταναλωτών για αγορές μέσω διαδικτύου κάθε χρόνο αυξάνεται.

  • 26 Ιουλίου 2010, 13:36 | Στέλιος

    Είναι σημαντικό η νέα δράση να στοχεύσει:
    Α.Στη δημιουργία της απαιτούμενης πληροφοριακής υποδομής (Η/Υ, δικτυακός εξοπλισμός, server, βασικό λογισμικό κ.λ.π.)
    Β.Στην αγορά ολοκληρωμένων πληροφοριακών συστημάτων (ERP,CRM, λογιστικά πακέτα) τα οποία θα βελτιστοποιήσουν τη διαχείριση των πόρων της επιχείρησης και τη βέλτιστη διαχείριση των πελατών
    Γ.Στη δημιουργία e-shop, τα οποία θα αποτελούν το διαδικτυακό σημείο πώλησης κάθε επιχείρησης
    Δ.Στην αγορά και εγκατάσταση τεχνολογικού ηλεκτρονικού εξοπλισμού εντός του καταστήματος (οθόνες plasma, συσκευές dvd, ηχοσύστημα) τα οποία ενισχύουν την εικόνα κάθε καταστήματος
    Ε.Στη δημιουργία ηλεκτρονικών καταλόγων τιμών (συσκευή με touch screen τοποθετημένη εντός του καταστήματος) στην οποία ο πελάτης θα μπορεί να δεί (π.χ. κατά αύξουσα σειρά) όλα τα είδη προϊόντων με τις αντίστοιχες τιμές τους, πριν και μετά από ενδεχόμενη πώληση

  • 26 Ιουλίου 2010, 08:03 | ΙΩΑΝΝΗΣ-ΝΑΞΟΣ

    Δ2. Εντοπίζετε νέες ισχυρές τάσεις στις συνήθειες του καταναλωτικού κοινού που βασίζονται στις νέες τεχνολογίες και στις οποίες οι επιχειρήσεις λιανικής θα πρέπει να ανταποκριθούν γρήγορα, με νέα τεχνολογικά μέσα; Ποιες είναι αυτές;

    ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΕΔΑΦΟΣ, ΕΚΕΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΘΕΙ Η ΔΡΑΣΗ.

  • 26 Ιουλίου 2010, 08:32 | ΙΩΑΝΝΗΣ-ΝΑΞΟΣ

    ΗΔΡΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΗ, ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΕΙ. ΣΑΦΩΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΒΑΣΙΚΟΥΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ.
    ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ, Ο ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΗΣ ΝΑ ΚΟΒΕΙ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΜΕ ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ 20% ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΥΠΕΡΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗΣ.

    ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΑΝ ΙΟΤΙ ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ ΤO FACEBOOK KAI TO ΥΑΗΟΟ, ΟΧΙ ΤΟΥΣ Η/Υ ΠΟΣΟ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ.

    ΑΣ ΤΕΘΕΙ ΩΣ ΟΡΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟ ΕΩΣ 10.000 MAXIMUM ΓΙΑ Η/Υ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ.

  • 22 Ιουλίου 2010, 10:51 | Στέφανος

    Σήμερα η τεχνολογία έχει καταστήσει ακόμη και τις ταμειακές μηχανές ικανές να διαχειριστούν τα αποθέματα και το ταμείο μιας μικρής επιχείρησης. Από την άλλη, οι επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου πλέον έχουν σχεδόν όλες συστήματα διαχείρισης πωλήσεων με δυνατότητες barcodes, διαχείρισης αποθεμάτων, προμηθευτών, τιμολογιακών πολιτικών κλπ.

    Το κύριο πρόβλημα είναι ότι μια μικρή επιχείρηση (πχ κάτω των 50 ατόμων) δεν έχει το κατάλληλο επίπεδο ικανοτήτων στο προσωπικό της για να λειτουργήσει ένα τέτοιο σύστημα. Οι αιτίες είναι πολλές, αλλά συνήθως είναι το μικρό εύρος εργασιών, η οικογενειοκρατία και οι μικρές αποδοχές.
    Οι μόνες επιχειρήσεις που έχουν ικανά στελέχη είναι οι επιχειρήσεις που ο επιχειρηματίας δεν μπορεί να παρακολουθήσει μόνος του τι γίνεται σε κάθε πλευρά της εταιρείας, και α ν α γ κ ά ζ ε τ α ι να προσλάβει σ τ ε λ έ χ η που θα τους α ν α θ έ σ ε ι αρμοδιότητες. Τότε μόνο, με τις ευθύνες, έρχεται και η ανάγκη για υψηλή αποδοτικότητα και συνεχή βελτίωση.

    Τελικά, εξοπλισμό έχουμε. Αυτό που χρειάζεται είναι να έχουμε λόγο να τον χρησιμοποιήσουμε.
    Οπότε, εν κατακλείδι, προτείνω αντί τεχνολογικών/τεχνικών δράσεων (πληροφορικής, κτιριακών, εξοπλισμού), να προκηρυχθούν δράσεις που να στοχεύουν στην υποστήριξη της α ύ ξ η σ η ς του μεγέθους της επιχείρησης. Αυτές θα πρέπει να έχουν ως στόχο:

    – Την αύξηση του μεγέθους της (πχ ίδρυση υποκαταστημάτων, δημιουργία franchise), με πχ κατάθεση και τ ή ρ η σ η business plan σε τράπεζα για λήψη επιστρεπτέων ενισχύσεων
    – Την οργανωτική βελτίωση της εταιρείας (πχ συστήματα διαχείρισης που να τ η ρ ο ύ ν τ α ι – βάλτε τον ΕΣΥΔ να κάνει και κάναν έλεγχο σε Φορέα Πιστοποίησης, όλα τα ISO 9000 των επιχειρήσεων είναι σκέτα ..ISOχαρτα)
    – Την επιμόρφωση των σ τ ε λ ε χ ώ ν με σκοπό την εσωτερική υλοποίηση συστημάτων, εφαρμογών κλπ

    Τώρα όσον αφορά την (περισσότερη) ηλεκτρονικοποίηση των καθημερινών λειτουργιών, ακόμη και τα περίπτερα έχουν barcode. Φτάνει.