Άρθρο 5 Γενικοί όροι, προϋποθέσεις και περιορισμοί για την εφαρμογή των μέτρων κρατικής ενίσχυσης των άρθρων 3 κα 4

1. Οι υπαγόμενες επιχειρήσεις στα κίνητρα του παρόντος νόμου θα πρέπει μέχρι την πρώτη εκταμίευση τμήματος της κρατικής ενίσχυσης να έχουν αποκτήσει νομική μορφή του εμπορικού δικαίου.

2. Το ελάχιστο ύψος επένδυσης, που δύναται να υπαχθεί στις διατάξεις του παρόντος νόμου είναι 30.000 €.

3. Προκειμένου να είναι δυνατή η υπαγωγή επενδυτικών σχεδίων στις διατάξεις του παρόντος νόμου, θα πρέπει η σχετική αίτηση να έχει υποβληθεί πριν την έναρξη των εργασιών υλοποίησης της επένδυσης. Για τις Μεγάλες επιχειρήσεις θα πρέπει επιπρόσθετα να εξασφαλίζεται ότι η δικαιούχος επιχείρηση έχει αναλύσει εγγράφως τη βιωσιμότητα του ενισχυόμενου σχεδίου ή δραστηριότητας τόσο με την υπόθεση χορήγησης της ενίσχυσης όσο και με την υπόθεση της μη χορήγησης. Με την ανάλυση αυτή πρέπει να επιβεβαιώνεται μια ουσιώδης αύξηση του μεγέθους ή του πεδίου του έργου /της δραστηριότητας ή μια ουσιώδης αύξηση του συνολικού ποσού που κατέβαλε ο δικαιούχος για το επιδοτούμενο έργο/ δραστηριότητα ή μια ουσιώδης αύξηση στην ταχύτητα ολοκλήρωσης του υπόψη σχεδίου/ δραστηριότητας καθώς επίσης   και ότι το επενδυτικό σχέδιο καθ’ αυτό δεν θα είχε υλοποιηθεί, εάν δεν είχε χορηγηθεί η ενίσχυση.

4. Σε περιπτώσεις που επιλέγονται ως μέτρο ενίσχυσης η επιχορήγηση και η επιλέξιμη δαπάνη υπολογίζεται με βάση το κόστος των επενδύσεων σε ενσώματα και άυλα στοιχεία του ενεργητικού ή με βάση το κόστος απόκτησης σε περίπτωση εξαγοράς, η ιδία συμμετοχή της επιχείρησης πρέπει να ανέρχεται σε τουλάχιστον 20% των επιλέξιμων δαπανών, ή σε 10% για τις νέες καινοτόμες επιχειρήσεις. Τυχόν δάνειο που θα χρησιμοποιηθεί πέραν της ιδίας συμμετοχής ως συνεισφορά στην ιδιωτική συμμετοχή δεν θα πρέπει να περιέχει στοιχεία κρατικής ενίσχυσης.

5. Σε περιπτώσεις επιχορήγησης επενδυτικού σχεδίου ο μηχανολογικός εξοπλισμός, οι ειδικές εγκαταστάσεις, ο εξοπλισμός εργαστηρίων, ο λοιπός εξοπλισμός, και τα μεταφορικά μέσα πρέπει να είναι καινούργια.

6. Η επιχορήγηση μίσθωσης κτιρίων είναι δυνατή με την προϋπόθεση ότι η μίσθωση συνεχίζεται μετά την ολοκλήρωση του επενδυτικού σχεδίου για περίοδο τουλάχιστον πέντε ετών ή τριών εφόσον πρόκειται για ΜΜΕ.

7. Η εξαγορά πάγιων περιουσιακών στοιχείων που συνδέονται άμεσα με μια παραγωγική μονάδα είναι επιλέξιμη υπό την προϋπόθεση ότι  :

–  η μονάδα αυτή έχει παύσει την λειτουργία της

–  αποκτάται από ανεξάρτητο επενδυτή

–  η σχετική συναλλαγή πραγματοποιείται υπό τους συνήθεις όρους της αγοράς

– αφαιρούνται ενισχύσεις που έχουν τυχόν χορηγηθεί κατά την τελευταία δεκαετία πριν από την αγορά του εκάστοτε περιουσιακού στοιχείου

8. Το σύνολο της επιχορηγούμενης επένδυσης ή οι επιχορηγούμενες θέσεις απασχόλησης πρέπει να παραμείνουν και να λειτουργούν στην περιοχή για περίοδο τουλάχιστον πέντε ετών ή τριών εφόσον πρόκειται για ΜΜΕ.

9. Εφόσον αιτιολογείται, η επένδυση δύναται να τροποποιείται στα επιμέρους στοιχεία κόστους ή να αυξάνεται το κόστος αυτής μέχρι ανώτατου ποσοστού 10%, με την ίδια διαδικασία έγκρισής της ύστερα από τεκμηριωμένο αίτημα της επιχείρησης.

10. Παράταση της ολοκλήρωσης της επένδυσης είναι δυνατή για μέγιστο διάστημα δυο χρόνων, μετά από σχετική αίτηση της επιχείρησης. Σε περιπτώσεις ανωτέρας βίας η ολοκλήρωση της επένδυσης παρατείνεται ισόχρονα με την διάρκεια ισχύος του αιτίου της ανωτέρας βίας ή των συνεπειών αυτής, χωρίς να  προσμετράται ο χρόνος αυτός στον περιορισμό των δύο χρόνων.

11. Για την χορήγηση των ενισχύσεων της παραγράφου 2 του άρθρου 3 και της παραγράφου 1 του άρθρου 4 , τίθενται οι παρακάτω περιορισμοί :

α. Η επένδυση σε υλικά και άυλα στοιχεία των επιχειρήσεων θα πρέπει να αποβλέπει :

– σε δημιουργία νέας επένδυσης

– σε επέκταση υπάρχουσας επένδυσης

– σε διαφοροποίηση της παραγωγής μιας εγκατάστασης προς νέα πρόσθετα προϊόντα

– σε θεμελιώδη αλλαγή στη συνολική παραγωγική διαδικασία υπάρχουσας εγκατάστασης

Επένδυση αντικατάστασης δεν είναι επιλέξιμη.

β. Η αγορά γης είναι επιλέξιμη μέχρι ποσοστού 10% του επιλέξιμου κόστους του επενδυτικού σχεδίου.

γ. Οι δαπάνες των Μεγάλων επιχειρήσεων για αγορά άυλων στοιχείων, όπως δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας, αδειών εκμετάλλευσης, τεχνογνωσίας ή μη νομικά κατοχυρωμένων τεχνικών γνώσεων είναι επιλέξιμες μέχρις ποσοστού 50% του επιλέξιμου κόστους του επενδυτικού σχεδίου.

δ. Για τα άυλα περιουσιακά στοιχεία της παραπάνω περίπτωσης και για όλες τις κατηγορίες των επιχειρήσεων θα πρέπει :

– η εκμετάλλευσή τους να γίνεται αποκλειστικά εντός των εγκαταστάσεων που λαμβάνουν την (περιφερειακή) ενίσχυση

– να θεωρούνται αποσβεστέα στοιχεία ενεργητικού

– να αγοράζονται από τρίτον υπό τους όρους που ισχύουν στην αγορά

– να εντάσσονται στα περιουσιακά στοιχεία της επιχείρησης και να παραμένουν στις εγκαταστάσεις της για περίοδο τουλάχιστον πέντε ετών ή τριών εφόσον πρόκειται για ΜΜΕ.

ε. Οι δαπάνες των ΜΜΕ, που εντάσσονται στο άρθρο 4, και αφορούν σε τεχνολογικές και συμβουλευτικές υπηρεσίες (συμπεριλαμβανομένων των προκαταρκτικών μελετών) και για συμμετοχή σε εκθέσεις, οι οποίες συνδέονται με την επένδυση είναι δυνατό να λαμβάνονται υπόψη έως το 50% του επιλέξιμου κόστους της επένδυσης.

στ. Δεν επιτρέπεται η σώρευση των επενδυτικών ενισχύσεων των άρθρων 3 και 4 με ενισχύσεις άλλων καθεστώτων ή και με τις ενισχύσεις που χορηγούνται βάσει του κανόνα de minimis σχετικά με τις ίδιες επιλέξιμες δαπάνες.

  • 2 Σεπτεμβρίου 2011, 20:00 | Γιάννης Σκουληκάρης

    Σχετικά με την παράγραφο 11, εδάφιο δ: δεν έχει νόημα να απαιτείται η εκμετάλλευση άυλων περιουσιακών στοιχείων να γίνεται αποκλειστικά εντός συγκεκριμένων εγκαταστάσεων. Δηλ. φανταστείτε ότι μία εγκαταστημένη εταιρεία αποκτά βιομηχανικά δικαιώματα σε πατέντες, τα οποία εκχωρεί με άδειες εκμετάλλευσης σε άλλες εταιρείες, εκτός ζώνης. Προφανώς η τελική εκμετάλλευση αυτών των άυλων στοιχείων δεν γίνεται εντός των εγκαταστάσεων της εκχωρούσης εταιρείας.

    Επί πλέον, για τους ίδιους λόγους, είναι άνευ ουσίας να απαιτείται να παραμένουν τα άυλα περιουσιακά στοιχεία εντός των εγκαταστάσεων της εταιρείας.

  • Άρθρο 5 άρθρο 11, στοιχ. δ.
    Το κείμενο αναφέρει «Τα άϋλα περιουσιακά στοιχεία θα πρέπει η εκμετάλλευσή τους να γίνεται αποκλειστικά εντός των εγκαταστάσεων»

    Άϋλα περιουσιακά στοιχεία στις επιχειρήσεις που αναπτύσσουν καινοτομία, είναι κατ΄ εξοχήν οι πατέντες (διπλώματα ευρεσιτεχνίας) και η καινοτόμος γνώση (Know-How) των επιχειρήσεων. Η ρύθμιση πρέπει να τροποποιηθεί διότι έτσι διατυπωμένη ΔΕΝ επιτρέπει στις επιχειρήσεις που καινοτομήσαν εντός Ζώνης, να εκχωρούν σε άλλες επιχειρήσεις εκτός Ζώνης, άδειες εκμετάλλευσης των εφευρέσεων και της τεχνολογίας τους. Όμως γιατί μια επιχείρηση να θέλει να κάνει μία εφεύρεση εάν δεν θα μπορεί να πουλήσει το Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας που έλαβε ή εάν δεν θα μπορεί να εκχωρήσει μια άδεια αναπαραγωγής και εκμετάλλευσης της εφεύρεσης σε τρίτον; Θα πρέπει δηλαδή υποχρεωτικά να κάνει η ίδια παραγωγή της καινοτομίας της. Μπορεί όμως να είναι μόνον ερευνητική και όχι παραγωγική εταιρία.

    Το ίδιο πρόβλημα δημιουργεί και η τελευταία προϋπόθεση «Τα άϋλα περιουσιακά στοιχεία θα πρέπει …να παραμένουν στις εγκαταστάσεις της για περίοδο τουλάχιστον πέντε ετών ή τριών εφόσον πρόκειται για ΜΜΕ».

    Αυτές οι δύο διατάξεις συνιστούν περιορισμό στην άσκηση και στην εκμετάλλευση των δικαιωμάτων Πνευματικής & Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας, κατά παράβαση των ισχυουσών διατάξεων (Ν. 2121/93 και Ν. 1733/1987),αφού στην ουσία απαγορεύουν τη μεταβίβαση πνευματικών/βιομηχανικών δικαιωμάτων και στην ουσία αποτελούν ΑΝΤΙΚΙΝΗΤΡΟ για να εγκατασταθεί μια επιχείρηση στη Ζώνη. Θα πρέπει να παραληφθούν πλήρως, δεν μπορεί ειδικά για τη Ζώνη να ισχύουν περιορισμοί στην άσκηση πνευματικών και βιομηχανικών δικαιωμάτων που δεν ισχύουν στην υπόλοιπη Ελλάδα. Εκτός εάν ο συντάκτης εννοεί κάτι εντελώς διαφορετικό και το έχει διατυπώσει αδόκιμα.

    Παρακάτω προβλέπεται «Να αγοράζονται από τρίτον υπό τους όρους που ισχύουν στην αγορά». Πολύ ευρεία διατύπωση με αοριστία. Υπάρχει αρμόδιος φορέας που να πιστοποιεί ότι όντως ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας αγοράστηκε με τους όρους που ισχύουν στην αγορά; Με δεδομένο δε ότι θα πρόκειται πάντοτε για πώληση καινοτομίας, δηλαδή παντελώς νέου προϊόντος, οι όροι πώλησής του είναι μη προβλέψιμοι.
    Επίσης, ενώ δυό γραμμές πιο πάνω στην ουσία απαγορεύεται η αγορά τους από τρίτον («η εκμετάλλευση θα γίνεται αποκλειστικά εντός των εγκαταστάσεων που έλαβαν την ενίσχυση») εδώ ορίζει με ποιους όρους θα αγοράζονται από τον τρίτον.

    Ολόκληρο το στοιχείο δ λοιπόν, θέλει αναμόρφωση. Εάν ο τελολογικός σκοπός του νομοθέτη είναι να αποτρέψει να διαρρεύσει προς το εξωτερικό, καινοτομία που δημιουργήθηκε με κρατική χρηματοδότηση, θα πρέπει να απαιτήσει «εκμετάλλευση εντός ελληνικής επικράτειας» και όχι «εκμετάλλευση εντός Ζώνης».

  • 24 Αυγούστου 2011, 20:09 | ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Χ. ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

    Γιατί τα ΜΜΕ διαχωρίζονται;
    Οι ιδιαιτερότητες των επιχειρήσεων ΜΜΕ δεν διαφέρουν από αυτές των επιχειρήσεων Υψηλής τεχνολογίας.