Άρθρο 6 Γνωστοποίηση στον οφειλέτη

Ο ενεχυρούχος δανειστής ή ο ενεχυραστής γνωστοποιούν τη συμφωνία για τη σύσταση του ενεχύρου με δικαστικό επιμελητή ή με ηλεκτρονικό τύπο που συνιστά σταθερό μέσο του οφειλέτη. Γνωστοποίηση στον οφειλέτη δεν απαιτείται, αν αυτός ταυτίζεται με τον ενεχυρούχο δανειστή. Πέραν της γνωστοποίησης του πρώτου εδαφίου, η σύμβαση ενεχύρου, στο πλαίσιο της διασύνδεσης του μητρώου του άρθρου 15 με το gov.gr, μπορεί να καταχωρίζεται αυτομάτως στη θυρίδα του οφειλέτη στο gov.gr μέσω διασύνδεσης με το μητρώο του άρθρου 15.

  • 16 Μαΐου 2024, 23:22 |

    • Η διατύπωση: «Ο ενεχυρούχος δανειστής ή ο ενεχυραστής γνωστοποιούν τη συμφωνία για τη σύσταση του ενεχύρου με δικαστικό επιμελητή ή με ηλεκτρονικό τύπο που συνιστά σταθερό μέσο του οφειλέτη» είναι ασαφής, καθώς δεν προκύπτει το πρόσωπο προς το οποίο γίνεται η γνωστοποίηση, παρότι στον τίτλο του άρθρου αναφέρεται ότι γίνεται προς τον οφειλέτη. Επίσης, η γνωστοποίηση μέσω ηλεκτρονικού τύπου (όπως, ενδεικτικά, το email) χωρίς καμία άλλη διατύπωση δεν διασφαλίζει την απόδειξη της λήψης της γνωστοποίησης.
    • Η διατύπωση: «Γνωστοποίηση στον οφειλέτη δεν απαιτείται, αν αυτός ταυτίζεται με τον ενεχυρούχο δανειστή» δημιουργεί σύγχυση ως προς τα πρόσωπα στα οποία αναφέρεται, ιδίως ως προς το εάν ο οφειλέτης είναι ο οφειλέτης της ασφαλιζόμενης απαίτησης ή ο οφειλέτης της ενεχυραζόμενης απαίτησης. Στην πρώτη περίπτωση, ο οφειλέτης δεν μπορεί να ταυτίζεται με τον ενεχυρούχο δανειστή (αλλά ενδέχεται να ταυτίζεται με τον ενεχυραστή/ασφαλειοδότη). Στη δεύτερη περίπτωση, ο οφειλέτης της ενεχυραζόμενης απαίτησης ταυτίζεται με τον ενεχυρούχο δανειστή μόνο όταν η απαίτηση είναι τραπεζική κατάθεση ή απαίτηση από εγγυητική επιστολή όπου εκδότρια της ε/ε και ο ενεχυρούχος δανειστής είναι η ίδια τράπεζα. Προς αποφυγή ασαφειών, τα παραπάνω θα πρέπει να διευκρινιστούν.

  • 16 Μαΐου 2024, 22:55 | K&P Law Firm

    Θεωρούμε ότι η διάταξη παρέλκει, εφόσον τηρηθεί σε ισχύ η 1248 ΑΚ, καθώς οι κατ’ ιδίαν νόμοι προβλέπουν τη διαδικασία κοινοποίησης του ενεχύρου στον οφειλέτη, όπου αυτό απαιτείται (δείτε ενδεικτικά και άρθρ. 39 (2) ν.δ. 17.7./13.8.1923). Κατά τούτο, προτείνεται η διαγραφή του πρώτου και δεύτερου εδαφίου του άρθρου 6 και η διατήρηση σε ισχύ της 1248 ΑΚ και το άρθρο 39 του ν.δ. 17.7/1923.

    Αυτό που πράγματι ελλείπει στο υφιστάμενο πλαίσιο είναι η αυτόματη καταχώρηση στη θυρίδα του οφειλέτη στο gov. gr μέσω διασύνδεσης με το μητρώο του άρθρο 15 και η πρόβλεψη ότι η καταχώρηση αυτή ισοδυναμεί με γνωστοποίηση στον οφειλέτη της ενεχυραζόμενης απαίτησης.