Η παράγραφος 3 του άρθρου 31 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής :
«3. Η προκαταρκτική εξέταση είναι συνοπτική και το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από την κατ΄άρθρο 36 πληροφόρηση της αρμόδιας αρχής μέχρι την έκδοση της πράξης για την κίνηση ή όχι της ποινικής δίωξης δεν μπορεί να υπερβεί τους τρεις μήνες. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ο χρόνος αυτός μπορεί να παραταθεί έως τρεις το πολύ μήνες με έγκριση του εισαγγελέα πλημμελειοδικών ή εφετών αντίστοιχα».
Σωστή η ρύθμιση, αλλά προβληματική η εφαρμογή των πιεστικών χρονικών περιορισμών. Ενδεχομένως η λύση βρίσκεται στο να αναλάβουν οι εισαγγελείς τη διενέργεια της προκαταρκτικής εξέτασης και να παρασχεθούν τα υλικά μέσα γρήγορης μεταφοράς δικογραφιών.
οι προθεσμίες για να έχουν αντίκρυσμα πρέπει να μπορούν να εφαρμοστούν στην πράξη. Οταν οι εισαγγελείς πνίγονται στην καθημερινότητα , χωρίς δυνατότητα άσκσης όλωντων λειτουργιών τους (υποδοχή πολιτών, παρακολύθηση αδικημάτων αυτεπαγγέλτως διωκόμενα, ακσήσεις διώξεων κλπ) οι προθεσμίες είναι για να παραβιάζονται. Είτε λοιπόν θα αυξησετε τις θέσεις των Εισαγγελέων είτε θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε όλοι οι υπηρετούντες στο πρωτοδικείο εισαγγελείς να είναι καθημερινά στις θέσεις τους!
oταν ο εισαγγελέας δεν ασκεί ποινική δίωξη ειδικότερα για παραβάση του
άρθρου 259 του Π.Κ Παράβαση καθήκοντος , επειδή ο δράστης μπορεί να
είναι υψηλά ιστάμενο πρόσωπο, Νομάρχης – Δήμαρχος- Περιφερειάρχης κλπ
Δ/ντης Πολεοδομίας , Εφορίας , ταπεινώνεται ο μηνυτής , εναντιώνεται κατα
της δικαοσύνης επειδή ελαττώνεται το περί δικαίω αίσθημά του ,
επειδή δεν μπορεί να αποδείξει τον σκοπό -ειδικό δόλο της ζημίας του
από το υψηλά ιστάμενο πρόσωπο . Ετσι δεν απεθύνεται άλλη φορα στον
Εισαγγελέα να βρεί το δίκαιό του , και καταφεύγει σε άλλου είδους πράξεις
μέσον , λάδωμα , παπούτσι …κλπ . Δηλαδή αγανακτισμένος πολίτης ή
να κάνει τη δουλεια του …..επειδή θα του κοστίσει λιγώτερο σε χρήμα
χρόνο και ηθική ζημία .
Ναι με στο άρθρο 31 παρ 3 του Κ.Π.Δ προβλέπεται χρονικός περιορισμός ως προς την διάρκεια , τεσσάρων μηνών και συνολικά οκτω μηνών μετα τηνέγκριση του Εισαγγελέα Εφετών , πλην όμως δεν προβλέπεται περαιτέρω οχρόνος άσκησης ή μη ποινικής δίωξης από τον εισαγγελέα.
Δηλαδή προτείνω να προβλεφθεί χρονικός περιορισμός όχι μόνο ως προς τηνπεραίωση αλλά και ως προς την άσκηση ή μη ποινικής δίωξηςΝα προβλέπεται πειθαρχική ή και ποινική δίωξη κατα του εισαγγελέα αν δενεφαρμόσει τις διατάξεις του άρθρου 43 ΚΠΔ εντός ενός μηνός από την περαίωση της προκαταρκτικής. Να προβλεφθεί επίσης ρύθμιση σύμφωνα με την οποία ο εισαγγελέας να έχει δυνατότητα κωλυσιεργιας που επιτυγχάνεται με την επιστροφή της προκαταρκτικής είτε στον Πταισματοδίκη είτε στις Ανακριτικές Αρχές , για δήθεν ελλείψεις στοιχείων . Επίσης να προβλεφθεί και έφεση κατα της διάταξης του Εισαγγελέα Εφετών όταν απορρίπτει ασκηθείσα προσφυγή κατα της διάταξης του Εισαγγελεα Πλημ/κων , όταν δεν ασκεί ποινική δίωξη , ΏΣΤΕ να μην παραβιάζεται η βασική αρχή των δικαιωμάτων του μηνυτή έναντι του κατηγορουμενου .
Ανεξάρτητα από τη σκοπιμότητα της προτεινόμενης ρύθμισης, η οποία στην πράξη δεν πρόκειται να εφαρμοστεί, όπως δεν εφαρμόστηκε ουσιαστικά ούτε η προηγούμενη ρύθμιση του άρθρου 31 παρ. 3 ΚΠΔ, θα πρέπει να προσεχθεί η διατύπωση της νέας διάταξης και συγκεκριμένα του εδ. β΄. Πρέπει να διευκρινιστεί ποια η λειτουργική αρμοδιότητα του εισαγγελέα πλημμελειοδικών και εφετών, διότι το «αντίστοιχα» της προτεινόμενης ρύθμισης δεν παραπέμπει πουθενά, αφού καμία διάκριση δεν γίνεται στο εδ. α΄. Επομένως, θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών είναι αρμόδιος να παρατείνει τον χρόνο περάτωσης της προκαταρκτικής εξέτασης όταν αυτή ενεργείται από ανακριτικό υπάλληλο κατ’ εντολή του και ο εισαγγελέας εφετών είναι αρμόδιος να παρατείνει τον χρόνο περάτωσης της προκαταρκτικής εξέτασης όταν αυτή ενεργείται είτε από τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών είτε από ανακριτικό υπάλληλο ή τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών κατ’ εντολή του εισαγγελέα εφετών.
Αρύθμιστη φαίνεται να μένει η περίπτωση διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης από Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κατά το άρθρο 29 παρ. 4 ΚΠΔ. Θα πρέπει και σ’ αυτή την περίπτωση να προβλεφθεί χρονικός περιορισμός και ποιος θα εγκρείνει την παράταση του χρόνου αυτού;
Ενόψει του ότι η υπέρβαση των χρονικών ορίων που θέτει το άρθορ 31 παρ. 3 ΚΠΔ δεν προκαλεί καμία ακυρότητα στην όλη διαδικασία, αλλά και της υπάρχουσας σήμερα πραγματικής κατάστασης (δηλ. του όγκου των υποθέσεων, της μείωσης του αριθμού των δικαστών, εισαγγελέων και γραμματέων), θα πρέπει να μην επιχειρηθεί η εκ νέου (άνευ ουσιαστικού αντικρύσματος) τροποποίηση του άρθρου 31 παρ. 3 ΚΠΔ, τουλάχιστον πριν διαμορφωθεί εκείνο το νομικό περιβάλλον που θα επιτρέπει την ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης και να είναι λογικό να αναζητηθούν πειθαρχικές ευθύνες από τα δικαστικά όργανα που βραδύνουν αδικαιολόγητα.