Άρθρο 04: Κριτήρια και διαδικασία αξιολόγησης υπαλλήλων

1. Τα κριτήρια αξιολόγησης των υπαλλήλων όλων των κατηγοριών κατατάσσονται στις εξής διακεκριμένες ομάδες:
Ι. Γνώση του αντικειμένου, ενδιαφέρον και δημιουργικότητα.
IΙ. Υπηρεσιακές σχέσεις και συμπεριφορά.
ΙΙΙ. Αποτελεσματικότητα

2. Κάθε ομάδα κριτηρίων αναλύεται σε επί μέρους κριτήρια, ως ακολούθως:

Ι. ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ, ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ
1. Επαγγελματική επάρκεια, ικανότητα εφαρμογής των γνώσεων και της εμπειρίας κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του.
2. Σφαιρική γνώση του αντικειμένου του φορέα (Υπουργείου, αυτοτελούς
δημόσιας υπηρεσίας ή ν.π.δ.δ.)
3. Ενδιαφέρον και αφοσίωση στην εργασία.
4. Πρωτοβουλία – Καινοτομίες
5. Eκπόνηση σχετικών με την υπηρεσία μελετών, άρθρων ή προτάσεων και βράβευση τέτοιων εργασιών.
6. Ανάληψη ευθυνών και άσκηση πολλαπλών καθηκόντων.

IΙ. ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ

7. Συμπεριφορά προς πολίτες. Εξυπηρέτηση του κοινού, τηλεφωνική και απ’ευθείας.
8. Επικοινωνία και συνεργασία με συναδέλφους και άλλες υπηρεσίες.

ΙII. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

9. Ποσοτική και ποιοτική εργασιακή απόδοση
10. Βαθμός επίτευξης των στόχων της ατομικής στοχοθεσίας και συμμετοχής στη στοχοθεσία του Τμήματος.

3. Στο υπ’ αριθμ. 6 κριτήριο αξιολογούνται μόνο οι υπάλληλοι που λόγω των αρμοδιοτήτων τους έρχονται σε επικοινωνία με το κοινό. Το υπ’ αριθμ. 10 κριτήριο βαθμολογείται, μόνο εφόσον έχουν τεθεί στόχοι για το έτος που αφορά η αξιολόγηση.

4. Κάθε επί μέρους κριτήριο αξιολόγησης βαθμολογείται από τον αξιολογητή με ένα ακέραιο ή δεκαδικό με προσέγγιση δεκάτου βαθμού, που κατά την αντικειμενική κρίση αρμόζει στο αντίστοιχο κριτήριο για τον αξιολογούμενο. Η κλίμακα των βαθμών, εκτός από το υπ’ αριθμ. 10, ορίζεται από το 1 έως το 10, με ανώτατο βαθμό τον αριθμό 10 και κατώτατο τον αριθμό 1. Όπου στις διατάξεις των επόμενων παραγράφων του άρθρου αυτού αναφέρεται βαθμολογία κριτηρίου με ακέραιο, νοείται και η βαθμολογία με τη προσέγγιση του δεκάτου βαθμού, που μπορεί να βαθμολογηθεί ο αξιολογούμενος κατά την αντικειμενική κρίση του αξιολογητή.
5. Με βαθμό 10 βαθμολογούνται οι άριστοι υπάλληλοι, οι οποίοι έχουν επιδείξει όλως εξαιρετική απόδοση στα καθήκοντα τους. Ως όλως εξαιρετική επίδοση νοείται η προσφορά έργου υψηλού επιπέδου από τον αξιολογούμενο, από το οποίο προέκυψε σημαντικό όφελος για την υπηρεσία, είτε λόγω της βελτίωσης της παραγωγικότητας της με εισαγωγή καινοτόμων μεθόδων ή διαδικασιών είτε λόγω υπερβάλλουσας το κοινό μέτρο προσφοράς εργασίας που διακρίνουν προδήλως τον αξιολογούμενο από τους λοιπούς συναδέλφους του. Για τη βαθμολογία με βαθμό 10 απαιτείται η παράθεση από τον αξιολογητή ειδικής αιτιολογίας της βαθμολογίας αυτής για τα κριτήρια αξιολόγησης, με παράθεση πραγματικών στοιχείων που την δικαιολογούν και εξετάζεται υποχρεωτικά από την Επιτροπή του άρθρου 8.
6. Με βαθμό 9 βαθμολογούνται οι άριστοι υπάλληλοι, οι οποίοι έχουν επιδείξει εξαιρετική επίδοση στα καθήκοντά τους και είναι πάντοτε έτοιμοι να αντιμετωπίζουν απόλυτα, με ταχύτητα και ευστοχία, κάθε υπηρεσιακό ζήτημα. Για τη βαθμολογία με βαθμό 9, απαιτείται η παράθεση από τον αξιολογητή ειδικής αιτιολογίας της βαθμολογίας αυτής για τα αντίστοιχα κριτήρια αξιολόγησης, με παράθεση πραγματικών στοιχείων που την δικαιολογούν.
7. Με τους βαθμούς 7 ή 8 βαθμολογούνται οι πολύ καλοί υπάλληλοι, οι οποίοι μπορούν να ανταποκριθούν πλήρως στις απαιτήσεις της υπηρεσίας τους, και περιστασιακά μόνο χρειάζονται ελάχιστη βοήθεια.
8. Με τους βαθμούς 5 ή 6 βαθμολογούνται οι καλοί υπάλληλοι που επιδιώκουν σταθερά να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της υπηρεσίας, αλλά κατά κανόνα χρειάζονται βοήθεια.
9. Με τους βαθμούς 3 ή 4 βαθμολογούνται οι υπάλληλοι, οι οποίοι αποδίδουν κάτω του συνηθισμένου μέτρου.
10. Με τους βαθμούς 1 ή 2 βαθμολογούνται οι εντελώς ακατάλληλοι για την υπηρεσία υπάλληλοι.
11. Βαθμολογία κάτω του βαθμού 6 πρέπει να αιτιολογείται ειδικά και να βασίζεται σε στοιχεία του προσωπικού μητρώου του υπαλλήλου, όπως η επιβολή πειθαρχικών ποινών, δυσμενών παρατηρήσεων των προϊσταμένων του ή άλλων αντικειμενικών στοιχείων που να υποδηλώνουν μειωμένη ανταπόκριση στα υπηρεσιακά καθήκοντα. Εάν ελλείπουν παρόμοια υποστηρικτικά στοιχεία της δυσμενούς αυτής βαθμολογίας, ο υπάλληλος δύναται να ασκήσει ένσταση.
12. α) Το κριτήριο 10 βαθμολογείται με βαθμολογία από 1 έως 50, ανάλογα με τον βαθμό ανταπόκρισης των υπαλλήλων στη στοχοθεσία του τμήματος και στην ατομική τους στοχοθεσία και απαιτεί πάντοτε ειδική αιτιολογία. Για την εξαγωγή του μέσου όρου της έκθεσης αξιολόγησης η βαθμολογία του παρόντος κριτηρίου ανάγεται σε δεκάβαθμη κλίμακα. Πριν από την βαθμολόγηση του κριτηρίου αυτού προηγείται, υπό την ευθύνη και την προεδρία του οικείου προϊσταμένου Διεύθυνσης, σύγκληση της Γενικής Συνέλευσης του Τμήματος του άρθρου 10 για την συλλογική αξιολόγηση και ατομική αυτοαξιολόγηση κάθε υπαλλήλου, σε σχέση με τη στοχοθεσία του. Η αυτοαξιολόγηση δεν καταλήγει σε πρόταση βαθμολογίας κάθε υπαλλήλου, αλλά εντοπίζει προβλήματα και επιτεύγματα του τμήματος και λαμβάνεται υπόψη από τον αξιολογητή για την διαμόρφωση της αιτιολογίας της βαθμολογίας του.
β) Κατά την πρώτη εφαρμογή του παρόντος, το εν λόγω κριτήριο δεν βαθμολογείται, εφόσον δεν έχει προηγηθεί διαδικασία στοχοθεσίας, σύμφωνα με το νόμο αυτό.
13. α) Μετά την οριστικοποίηση των εκθέσεων αξιολόγησης, η οικεία Διεύθυνση Προσωπικού/Διοικητικού γνωστοποιεί την έκθεση αξιολόγησης στον αξιολογούμενο, στην οποία αποτυπώνεται εντός του ειδικού πλαισίου εάν ο υπάλληλος συμπεριλαμβάνεται μεταξύ αυτών που συγκέντρωσαν τις τρεις μεγαλύτερες συνολικά βαθμολογίες από αυτούς που υπάγονται στην αρμοδιότητα του αξιολογητή.
β) Ειδικά ως προς την αξιολόγηση υπαλλήλων από τον Προϊστάμενο Τμήματος, η κατάταξη όσων έχουν λάβει τις τρεις μεγαλύτερες συνολικά βαθμολογίες τίθεται συνολικά στην κρίση της Γενικής Συνέλευσης Τμήματος του άρθρου 10, εφόσον το Τμήμα απαρτίζεται από τουλάχιστον 6 υπαλλήλους, διαφορετικά τίθεται συνολικά στην κρίση της Γενικής Συνέλευσης Διεύθυνσης του άρθρου 10, πριν από την κοινοποίηση στους υπαλλήλους που συμμετέχουν σε αυτήν των ατομικών τους αξιολογήσεων. Το ερώτημα που τίθεται στην οικεία Γενική Συνέλευση είναι εάν η κρίση αυτή θεωρείται στο σύνολο της δίκαιη ή όχι, σε σχέση με την εικόνα που έχει το ίδιο το Τμήμα ή η Διεύθυνση για την απόδοση των υπαλλήλων. Εάν το 60% των υπαλλήλων απαντήσουν αρνητικά σε σχετική μυστική ψηφοφορία που διοργανώνεται από την υπηρεσία προσωπικού, διενεργείται συμπληρωματική αξιολόγηση των υπαλλήλων του Τμήματος από τον Προϊστάμενο της οικείας Διεύθυνσης. Στην περίπτωση αυτή ως βαθμολογία αξιολόγησης του υπαλλήλου τίθεται ο μέσος όρος της βαθμολογίας του Προϊσταμένου Τμήματος και του Προϊσταμένου Διεύθυνσης. Η αποδοκιμασία της αξιολόγησης, κατά τα ανωτέρω, λαμβάνεται υπόψη ως δυσμενές στοιχείο κατά την επόμενη περίοδο αξιολόγησης του Προϊσταμένου Τμήματος, ως προς τα προσόντα 6-9 του άρθρου 5.

  • 15 Ιουλίου 2015, 12:40 | ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

    Οι ειδικοι ξερουν

  • 15 Ιουλίου 2015, 12:37 | ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

    Η εκαστοτε υπηρεσια να προτεινει δικα της κρητιρια αξιολογησης των τμηματων του προσωπικου της. Ισχυει αυτο που λεμε.

  • 15 Ιουλίου 2015, 12:02 | Μ.Μ.

    1. Να λαμβάνεται υπόψη η προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα, είτε ήταν απαιτούμενη κατά την πρόσληψη είτε όχι.
    2.Να λαμβάνεται υπόψη η συνεχής αλλαγή αντικειμένου, η οποία μάλιστα γίνεται αιφνιδιαστικά, χωρίς προγραμματισμό ούτε της Υπηρεσίας, ούτε του υπαλλήλου, ώστε να έχει χρόνο να ασχοληθεί με το νέο αντικείμενο. Παράδειγμα αποτελεί η δυνατότητα των αιρετών να τοποθετούν κατά περίπτωση τους εργαζομένους είτε είναιυπάλληλοι είτε είναι Διευθυντές στη Δ/νση και Τμήμα που νομίζουν σωστό.
    Επίσης, με τον Καλλικράτη έγιναν πολλές αλλαγές οι οποίες οδήγησαν τους υπαλλήλους να αλλάξουν αντικείμενο.
    3.Δεν έχουν όλοι πρόσβαση στα σεμινάρια του ΙΝΕΠ του ΕΚΔΔΑ είτε λόγω απόστασης (επαρχία) είτε λόγω φόρτου εργασίας.

  • 15 Ιουλίου 2015, 12:31 | Κ.Π.

    Το προτεινόμενο πλαίσιο αξιολόγησης δεν διαφέρει σημαντικά – ως προς τις γενικόλογες διατυπώσεις του από το ήδη υπάρχον, πλήρως αποτυχημένο μοντέλο που εφαρμόζεται στη δημόσια διοίκηση.Η εισαγωγή της παραμέτρου αξιολόγησης από τη Γενική Συνέλευση του Τμήματος ή της Διεύθυνσης είναι ναι μεν θετική, αλλά ολοκληρωμένη η εικόνα της απήχησης του έργου των υπαλλήλων γίνεται εφόσον λαμβάνεται υπόψη και η γνώμη εξωτερικών εμπλεκόμενων (μέσω Ερωτηματολογίων που διανέμονται και αξιολογούνται ανώνυμα από κάποια Υπηρεσία ή Όργανο). Σε κάθε περίπτωση η αξιολόγηση πρέπει να συνδέεται με περίγραμμα θέσης και στόχων. Κάθε τι άλλο χαρακτηρίζεται από υποκειμενισμό.

    Η αξιολόγηση από τον άμεσα προϊστάμενο είναι προβληματική. Αν και ισχύει ότι γνωρίζει καλύτερα την απόδοση των υφισταμένων του, πρέπει να υπάρχει και δεύτερος αξιολογητής.

    Η μη αυτόνομη υπηρεσιακή λειτουργία δεν συνιστά σε όλες τις περιπτώσεις αδυναμία. Το κριτήριο «με ή χωρίς βοήθεια» πρέπει να αναδιατυπωθεί.

    Η κατάργηση της Γραπτής Εξέτασης (πρόβλεψη του ν. 3839/2010) είναι προβληματική. Προκειμένου να λειτουργήσει στη δημόσια διοίκηση μία κουλτούρα αξιολόγησης πρέπει καταρχήν να πείσει για την αντικειμενικότητά της. Σε κάθε περίπτωση μία αξιολόγηση με Γραπτή Εξέταση είναι απαραίτητη για την πρώτη εφαρμογή του νόμου (Μεταβατικές Διατάξεις)

  • 15 Ιουλίου 2015, 12:53 | Ζαχαρένια Δ.

    Άρθρο 4.13.β) Προτείνεται, λόγω συνταξιοδότησης υπαλλήλων και έλλειψης προσωπικού, να γραφεί «… το τμήμα απαρτίζεται από τουλάχιστον 3 υπαλλήλους»

  • 15 Ιουλίου 2015, 12:52 | Απόστολος Φαλιάγκας

    Τα κριτήρια του άρθρου 4 είναι ένα αναμάσημα των προηγούμενων κριτηρίων πελατειακού τύπου, τα οποία δεν προσφέρουν τίποτα στην ουσιαστική αξιολόγηση των υπαλλήλων, συνεισφέροντας έτσι στη γενικότερη ανούσια γραφειοκρατική εκ βάθρων οικοδόμηση του συστήματος δημόσιας διοίκησης.
    Οι υπάλληλοι πρέπει να έχουν δύο πηγές αξιολόγησης α) το κοινωνικό σύνολο (δηλ. τους εξυπηρετούμεννους πολίτες) β) τους συναδέλφους των (συμπεριλαμβανομένων των προισταμένων). ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΝΑΝ ΥΠΑΛΛΗΛΟ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΥΟ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ.
    Η αξιολόγηση των υπαλλήλων πρέπει να γίνεται ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ενώπιον όλων των συναδέλφων των (συμβούλιο δ/νσης κλπ).