1. Οι διατάξεις του παρόντος νόμου ρυθμίζουν τις προϋποθέσεις ρύθμισης και απαλλαγής των φυσικών προσώπων από χρέη που δεν προέρχονται από την άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας. Χρέη που προέρχονται από περιορισμένη σε έκταση επαγγελματική δραστηριότητα που δεν προσδίδει στον οφειλέτη την εμπορική ιδιότητα μπορούν ομοίως να υπαχθούν στη διαδικασία του παρόντος νόμου. Εξαιρούνται τα πρόστιμα, οι χρηματικές ποινές και οι εισφορές προς ασφαλιστικούς οργανισμούς.
2. Προϋπόθεση υπαγωγής του οφειλέτη στις διατάξεις του παρόντος νόμου είναι η οριστική ή επαπειλούμενη μη δόλια μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του.
3. Με την επιφύλαξη των κατωτέρω διατάξεων, εφαρμόζονται αναλόγως και στην διαδικασία αυτή οι διατάξεις του Πτωχευτικού Κώδικα.
4. Απαλλαγή του οφειλέτη από τα χρέη του σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος μπορεί να γίνει μόνο μία φορά.
Οι χρονοβόρες διδικασίες των δικαστηρίων θα εργασθούν επ’ωφελεια των τραπεζών, περισσότερη λιτότητα διαδικασιών θα έδειχνε αγαθή πρόθεση του υπουργείου, παρόλαυτά ας ελπίζουμε ότι το όνειρο της κοινωνικής απελευθέρωσης να μην εχει σβήσει τελείως.
Κ υπουργε
εγω δεν θα μπω στην διαδικασια να κρινω.θα φωναξω με απογνωση καντε κατι οχι σημερα χθες.
ειμαι ατομο με αναπηρια 67% απο τροχαιο.δανειστηκα πριν δυο χρονια για να κανω επεμβαση στο εξωτερικο κι αυτο γιατι δεν ειχα μπαρμπα στην νδ να μου δωσει το εντυπο για την ευρωπαικη ενωση.
παιρνω συνταξη 500 ε τον μηνα.μπηκε εγγυητης η αδερφη μου η οποια εργαζοταν τοτε.
οποτε δεν μπορουσα (τις περισσοτερες φορες) πληρωνε αυτη.εμεινε ανεργη μιας και ανηκει στην γενια των καταραμενων σαρανταρηδων.
απο τοτε ζω μ αυτα τα χρηματα (ευτυχως που εχω μια γκαρσονιερα) με μια βοηθεια και σε μενα και στην αδερφη μου απο τα 600 ε του πατερα μας.
δεν αντεχω αλλο τα τηλεφωνα τους,δεν αντεχω τις απειλες τους ,δεν αντεχω τα εξωδικα τους.
επεζησα απο το τραγικο ατυχημα.βοηθηστε με να συνεχισω την ταλαιπωρη ζωη μου
κ. Υπουργέ,
Συγχαρητήρια, αρχικά, για την όλη διαδικασία
Θα ήθελα να ληφθεί μέριμνα για όσους δεν πληρούν όλες τις προϋποθέσεις του Νομοσχεδίου αλλά επιθυμούν, όπως εγώ, να κεφαλαιοποιήσουν τα χρέη τους με ένα πιο πρόσφορο τρόπο αλλά οι
τράπεζες το αρνούνται γιατί μας θεωρούν υπερχρεωμένους. Και όντως
έτσι είναι αλλά αν τα χρέη από δάνεια και κάρτες είναι για παράδειγμα
80.000 Ευρώ, τότε οι δόσεις είναι δυσβάσταχτες με τα υψηλά επιτόκια.
Ενώ με χαμηλότερο επιτόκιο η δόση από ένα δάνειο συγκέντρωσης οφειλών
θα είναι εύκολο να αποπληρωθεί χωρίς να είμαστε υποχρεωμένοι να
δανειζόμαστε ξάνα προκειμένου να ανταπεξέλθουμε στις μεγάλες δόσεις
συντηρώντας αυτόν το φαύλο κύκλο.
Γιαυτό σας παρακαλώ πολύ να συμπεριληφθεί στο νομοσχέδιο και
η δυνατότητα συγκέντρωσης οφειλών με προνομιακό επιτόκιο ώστε να
μπορέσουμε να ξεχρεωθούμε γιατί μπορεί να ακούγεται σε κάποιους
παράλογο το πως μπορεί κάποιος να χρεωθεί τόσο πολύ αλλά πιθανόν να
είναι οικογένεια εισοδηματιών ή δημοσίων υπαλλήλων με σταθερά
εισοδήματα και να μην έχουν βιώσει ανεργία σε συνδυασμό με
σπουδές παιδιών σε άλλες πόλεις κλπ. Τότε πολύ εύκολα καταφεύγει κανείς κάρτες για ανάληψη μετρητών και καταναλωτικά δάνεια.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων
ΠΡΟΤΑΣΗ ΙΣΩΣ ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΤΟΥ ΥΠΕΡΔΑΝΕΙΣΜΟΥ
Μια ιδέα που θα μπορούσε να λύσει το θέμα με δίκαιο και σοβαρό τρόπο για όλες τις πλευρές (Ελληνική κοινωνία, δανειολήπτες πιστωτικών καρτών και δανείων, Τράπεζες) είναι η παρακάτω:
Να ξεχωρίσουν από το σύνολο των δανειοληπτών αυτοί που υπό την πίεση αναγκών έκαναν το λάθος να υπερχρεωθούν στο παρελθόν κυρίως μέσω πιστωτικών καρτών και προσωπικών δανείων αλλά καταφέρνουν με νύχια και με δόντια να ανταπεξέρχονται στους βαρύτατους τόκους, πανωτόκια και άλλες χρεώσεις τους σε βάθος χρόνου, δηλαδή πάνω από ένα η δύο χρόνια μέχρι και σήμερα. Αυτό το λέω γιατί το μεγάλο επιχείρημα, και αρκετά σωστό, των τραπεζών για τα υψηλά επιτόκια (σε καμιά βέβαια περίπτωση τόσο ψηλά όπως τα ισχύοντα στην Ελλάδα στα 17% – 20% αναλόγως) είναι η επισφάλεια να πάρουν πίσω τα λεφτά τους. Με αυτή την αιτιολογία όμως έχουν ήδη εισπράξει εδώ και χρόνια ποσά που έχουν ξεπεράσει το όριο της τοκογλυφίας αν συγκριθούν με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Η ιδέα είναι η εξής: Να διατηρούν οι τράπεζες κάπως υψηλότερα επιτόκια από αυτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά να συμψηφίσουν με το συνολικό ποσό που έχουν να λαμβάνουν ετεροχρονισμένα τα επιπλέον ποσά που εισέπραξαν τα χρόνια που πέρασαν (με την αιτιολογία της επισφάλειας – ρίσκου), εφ’ όσον για μεγάλο χρονικό διάστημα έχουν πληρωθεί οι τόκοι τους, άρα εκ των πραγμάτων και του ως τώρα αποτελέσματος το επιχείρημα αυτό καταρρίπτεται. Το χρονικό αυτό διάστημα μπορεί μάλιστα να καθοριστεί σε ένα ή δύο ή έστω σε τρία χρόνια και αυτό διότι προφανώς η έννοια της επισφάλειας αφορά πάντα το αβέβαιο μέλλον και ποτέ το παρελθόν. Με αυτόν τον τρόπο ελαττώνεται το χρέος του δανειολήπτη και μπορεί να φανεί ένα φως για την επίλυση του προβλήματός του.
Πόσο μάλλον όταν το προϊόν του δανεισμού του από κάρτες και καταναλωτικά δάνεια δεν έχει ξοδευτεί σε σπίτια, μέσα αναψυχής και ακριβή διαβίωση αλλά όπως πολύ συχνά στην πράξη συμβαίνει σε επενδύσεις και λειτουργικά έξοδα της επιχείρησης του πολλές φορές οικογενειακής. Όταν δηλαδή παλεύει να συνεχίσει το επάγγελμά του με όσα καλά αυτό συνεπάγεται: απασχόληση άλλων ατόμων, δράση και εργασία για τον ίδιο και την οικογένειά του, επενδύσεις για την επιχείρησή του, και γενικά τόνωση της Εθνικής Οικονομίας και Παραγωγής σε όποιο βαθμό συμβάλει
Αν δεν γίνει αυτή η επανόρθωση από την κοινωνία το πιθανότερο (και σίγουρα άδικο) είναι ο δανειολήπτης να μην μπορέσει αυτός να πορευθεί στο μέλλον με το τόσο μεγάλο φορτίο των τόκων που τον επιβαρύνει. Ίσως τα παραπάνω να μην αφορούν ακριβώς το παρόν νομοσχέδιο αλλά νομίζω ότι θα έπρεπε να περιληφθούν σε αυτό ή σε κάποιο άλλο σχετικό νόμο ο οποίος θα συμβάλει στην ανάπτυξη με τη βοήθεια ατόμων που επιχειρούν και αγωνίζονται. Διότι προφανώς για να μπορούν να πληρώνουν τόκους 17% – 20% τόσα χρόνια σημαίνει ότι κερδίζουν λεφτά, τα οποία όμως τα τρώει ο υψηλότοκος δανεισμός ενώ κάλλιστα θα μπορούσαν να αποπληρώσουν το μισό τους χρέος και να είναι σε πολύ ελαφρύτερη οικονομική κατάσταση και με άλλο αέρα θα συνέχιζαν τις επενδύσεις σε εξοπλισμό και την παραγωγική τους δραστηριότητα.
Ας κάνουμε ένα χοντρικό παράδειγμα: Έστω κάποιος επί δυόμισι χρόνια χρωστάει 250000 € με τόκους 20%. Κάθε χρόνο πληρώνει 50000 € σε τόκους και σε δυόμισι χρόνια έχει ήδη δώσει 125000 €. Αν θεωρήσουμε ότι η εκμετάλλευση του κεφαλαίου τη στιγμή που οι καταθέσεις αμείβονται με 3% πρέπει να είναι 8% τότε το επιπλέον 12% ( από τα 20%) για να μην θεωρηθεί ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟΣ ΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ θα το θεωρήσουμε μία μορφή ΕΓΓΥΗΣΗΣ για το ρίσκο που παίρνουν οι τράπεζες όταν δανείζουν χωρίς προσημείωση. Η εγγύηση όμως αυτή απέφερε ήδη 2,5 x 250000 x 12% = 75000 στις τράπεζες. Αυτά τα χρήματα ως εγγύηση που δεν χρειάζεται πλέον πρέπει να επιστραφούν συμψηφιζόμενα με το χρέος και ο δανειολήπτης θα οφείλει πλέον 250000 – 75000 = 175000, θα πληρώνει δε κατά έτος 175000 x 20% = 35000 από 50000 που πλήρωνε. Η ίδια τακτική αν εφαρμοστεί π.χ. κάθε έτος, έστω και με το επιτόκιο 20% για εγγύηση θα έχουμε κάθε χρόνο και ελαφρύτερη κατάσταση και φυσικά επειδή μία φορά την έχει πάθει λογικά θα κάνει το παν περικόπτοντας κάθε τι περιττό ώστε να εξοφλήσει το χρέος του.
Βέβαια αν το 20% σταματάει σε ένα πλαφόν 14% και το εύλογο επιτόκιο του 8% γίνει 6% τότε τα πράγματα θα είναι πολύ ευκολότερα
Αυτή είναι μια πολύ καλύτερη οικονομικά πρόταση από τις χαριστικές ρυθμίσεις πτωχευσάντων ή υπό πτώχευση επιχειρηματιών οι οποίες εκτός της δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης που εμπεριέχουν δεν βοηθάνε καθόλου στο πρόβλημα της αναθέρμανσης της οικονομίας
ΚΥΡΙΕ ΠΡΟΕΔΡΕ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ,ΚΥΡΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕ ,
ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΗ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΓΙΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ,ΟΠΩΣ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ, ΤΟΥΣ ΛΙΓΟΥΣ.
ΕΙΘΕ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ.
Μιά τελευταία πρόταση
Αυτοί που μας ενδιαφέρει η εξέλιξη του θέματος ως υπερχρεωμένοι και συμμετείχαμε στην διαβούλευση να γράψει ο καθένας την ηλεκτρονική του διεύθυνση για να μπορέσουμε να συντονίσουμε τις μετέπειτα ενέργειές μας αναλόγως των εξελίξεων.
Αν η πρόταση αυτή έχει αποδοχή ας μείνει ανοικτή η διαβούλευση για 2 ημέρες ακόμη.
Εγώ την διυθυνσή μου την γράφω στις τοποθετήσεις μου
Ε Π Ι Τ Η Σ § 1
Ω ς π ρ ο ς τ α υ π ο κ ε ί μ ε ν α τ η ς δ ι α δ ι κ α σ ί α ς ρ ύ θ μ ι σ η ς χ ρ ε ώ ν
Στο άρθ. 1 § 1 εδ. α΄ του προσχεδίου νόμου (εφεξής ΠρσχΝ) ο νομοθέτης αναφέρεται για χρέη που δεν προέρχονται από την άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας, ενώ στο εδ. β΄ κάνει λόγο για «επαγγελματική δραστηριότητα που δεν προσδίδει στον οφειλέτη την εμπορική ιδιότητα». Είναι προφανές ότι ο νομοθέτης δεν θέλησε να συμπεριλάβει στη ρύθμιση τα φυσικά πρόσωπα-εμπόρους. Αυτό είναι εύλογο, γιατί οι έμποροι υπόκεινται στη διαδικασία της πτώχευσης κατά τον Πτωχευτικό Κώδικα (εφεξής ΠτωχΚ) και μάλιστα για όλες τις οφειλές που προκαλούν, και όχι μόνο τις προερχόμενες από την εμπορική τους δραστηριότητα. Με τον τρόπο, όμως, που έχει διατυπωθεί το εδ. α΄ δεν προκύπτει με σαφήνεια τέτοιος περιορισμός, αφήνοντας να εννοηθεί ότι και φυσικά πρόσωπα-έμποροι μπορούν να υπαχθούν στη διαδικασία ρύθμισης χρεών, εφόσον οι οφειλές δεν προέρχονται από την εμπορική δραστηριότητα. Κάτι τέτοιο, όμως, θα λειτουργούσε σε βάρος των πιστωτών: Η διαδικασία ρύθμισης χρεών του προσχεδίου νόμου – εξωδικαστική και δικαστική – παρέχει λιγότερα εχέγγυα από τις πτωχευτικές, όπως η διαδικασία συνδιαλλαγής (άρθ. 99-106 ΠτωχΚ) και η διαδικασία αναδιοργάνωσης (άρθ. 107-131 ΠτωχΚ), αφού είναι σχεδιασμένη για σαφώς λιγότερο σύνθετες και με μικρότερους κινδύνους για τους πιστωτές περιπτώσεις• επιπλέον, η υπαγωγή στη διαδικασία ρύθμισης χρεών θα απέκλειε την πτώχευση λόγω της αδυναμίας ταυτόχρονης εξέλιξης περισσότερων διαδικασιών αφερεγγυότητας, που συνιστά γενική αρχή του Πτωχευτικού Δικαίου και αναγνωρίζεται έμμεσα στο άρθ. 99 § 1 ΠτωχΚ.
Περαιτέρω, η διατύπωση του άρθ. 1 § 1 εδ. α΄ ΠρσχΝ, σε συνδυασμό με τη διατύπωση του εδ. β΄ της ίδιας παραγράφου επιτρέπει την υπαγωγή στη διαδικασία ρύθμισης χρεών των φυσικών προσώπων-ελευθέρων επαγγελματιών, αφού αυτοί δεν είναι έμποροι. Σ’ αυτήν την περίπτωση θα δημιουργηθεί το παράδοξο τα φυσικά πρόσωπα-ελεύθεροι επαγγελματίες να μην πτωχεύουν για τις οφειλές από την επαγγελματική τους δραστηριότητα, που αποτελούν το μείζον – αφού η πτώχευση επιφυλάσσεται μόνο για τους εμπόρους (άρθ. 2 § 1 ΠτωχΚ) –, να μπορούν, ωστόσο, να υπαχθούν στη διαδικασία ρύθμισης χρεών για τις καταναλωτικές οφειλές τους, που αποτελούν το έλασσον της οικονομικής τους δραστηριότητας. Αυτού του είδους η νομοθετική αντιμετώπιση θα ήταν αντίθετη προς την συνταγματικώς κατοχυρωμένη αρχή της ισονομίας (άρθ. 4 § 1 Συντ.), που επιτάσσει την ανάλογη αντιμετώπιση διαφορετικών καταστάσεων, αφού ελάσσονες οφειλές θα παρεχόταν μεγαλύτερη προστασία των πιστωτών από τις μείζονες, έναντι των οποίων οι πιστωτές δεν θα διέθεταν αποτελεσματική συλλογική έννομη προστασία με τη μορφή της διαδικασίας αφερεγγυότητας.
Για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, η διατύπωση των εδαφίων α΄ & β΄ της πρώτης παραγράφου του άρθρου 1 ΠρσχΝ θα πρέπει να τροποποιηθεί, ώστε, πρώτον, στο εδ. α΄ να γίνεται λόγος για χρέη φυσικών προσώπων που δεν είναι έμποροι ή ελεύθεροι επαγγελματίες, και δεύτερον, στο εδ. β΄ να γίνεται λόγος για επαγγελματική δραστηριότητα που δεν προσδίδει στον οφειλέτη την ιδιότητα του φορέα επιχείρησης, η οποία χαρακτηρίζει τον ελεύθερο επαγγελματία. Μια τέτοια τροποποίηση θα συνήδε, εξάλλου, και με τον τίτλο του προσχεδίου νόμου, που αναφέρεται σε «Ρύθμιση των χρεών υπερχρεωμένων καταναλωτών» δηλ. συγκεκριμένης κατηγορίας προσώπων, όχι συγκεκριμένης κατηγορίας χρεών.
Ω ς π ρ ο ς τ ι ς ε ξ α ι ρ ο ύ μ ε ν ε ς ο φ ε ι λ έ ς
Κατά το άρθ. 1 § 1 εδ. γ΄ ΠρσχΝ εξαιρούνται, ως οφειλές που δικαιολογούν την κίνηση της διαδικασίας ρύθμισης χρεών, εκείνες που προέρχονται από πρόστιμα, χρηματικές ποινές και ασφαλιστικές εισφορές. Στην εξαίρεση δεν εντάσσονται, δηλ. δικαιολογούν τη διαδικασία ρύθμισης χρεών οι οφειλές από φόρους και τέλη. Τίθεται, λοιπόν, το ερώτημα αν ο περιορισμός της εξαίρεσης είναι ηθελημένος ή όχι. Αν είναι αθέλητος, τότε θα έπρεπε να γίνεται λόγος γα οφειλές από έννομη σχέση δημοσίου δικαίου. Αν είναι ηθελημένος, τότε στην εξαίρεση δεν θα έπρεπε να υπάγονται οι ασφαλιστικές εισφορές, γιατί κι αυτές έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα όπως τα τέλη, αν αναφέρονται στον αιτούντα ρύθμιση χρεών, ή αναγκαστικό χαρακτήρα όπως οι φόροι και τα τέλη, αν αναφέρονται σε τρίτο πρόσωπο. Επιπλέον, θα ήταν ορθότερο να γίνεται λόγος για οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης και όχι για ασφαλιστικούς οργανισμούς, προς αποφυγή σύγχυσης με τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες.
Ε Π Ι Τ Η Σ § 3
Ω ς π ρ ο ς τ η ν ε φ α ρ μ ο γ ή δ ι α τ ά ξ ε ω ν τ ο υ Π τ ω χ ε υ τ ι κ ο ύ Κ ώ δ ι κ α
Αντί της ανάλογης εφαρμογής, θα ήταν προτιμότερη η αναφορά σε συμπληρωματική εφαρμογή των διατάξεων του Πτωχευτικού Κώδικα, προκειμένου να εφαρμοστούν χωρίς αμφιβολία και οι ποινικές του διατάξεις, που σε διαφορετική περίπτωση θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι αποκλείονταν, γιατί θα οδηγούσαν σε ανεπίτρεπτη κατ’ άρθ. 7 § 1 Συντ. διεύρυνση του αξιοποίνου, από παρεξήγηση της αναφοράς σε αναλογική εφαρμογή. Για να είναι ολοκληρωμένη η διατύπωση, θα έπρεπε, πέραν των ανωτέρω, να προστεθεί ότι όπου νοείται οφειλέτης έμπορος κατά τον ΠτωχΚ, εδώ νοείται ο οφειλέτης κατά την έννοια το παρόντος νόμου και όπου γίνεται λόγος για οφειλές κατά τον ΠτωχΚ, εδώ νοούνται οι οφειλές κατά την έννοια του άρθρου 1 § 1 του παρόντος νόμου.
Ε Π Ι Τ Η Σ § 4
Ω ς π ρ ο ς τ η ν ε φ ά π α ξ α π α λ λ α γ ή α π ό τ α χ ρ έ η
Κατά το άρθ. 1 § 4 ΠρσχΝ προσφυγή στη διαδικασία ρύθμισης χρεών μπορεί να γίνει μόνο μια φορά για κάθε οφειλέτη. Εδώ προφανώς η συλλογιστική του νομοθέτη είναι να μην διαθετει ο καταναλωτής διαρκώς τη δυνατότητα ρύθμισης χρεών γα να μην καταδολιεύει τους πιστωτές του και να αναγκαστεί έστω να λειτουργεί στις συναλλαγές του με μεγαλύτερη υπευθυνότητα. Το σκεπτικό αυτό δεν είναι εσφαλμένο, αλλά ο ισόβιος αποκλεισμός της δις ρύθμισης χρεών είναι, αν αναλογιστεί κανείς ότι ένας έμπορος μπορεί, κατά τις διατάξεις του Πτωχευτικού Κώδικα, να πτωχεύσει και δεύτερη φορά ή να υπαχθεί και δεύτερη φορά στη διαδικασία συνδιαλλαγής, απλοποιημένη παραλλαγή της οποίας είναι η διαδικασία του σχεδίου διευθέτησης των οφειλών του άρθρου 4 ΠρσχΝ. Για το λόγο αυτό θα μπορούσε να προβλεφθεί η δυνατότητα εκ νέου κίνησης της διαδικασίας ρύθμισης χρεών μετά την πάροδο ορισμένου κατά νόμο χρονικού διαστήματος από την προηγούμενη και την επιβολή πρόσθετων προϋποθέσεων. Τέτοιο εύλογο διάστημα θα ήταν η πάροδος δεκαετίας από την απόσβεση όλων των οφειλών που είχαν γεννηθεί πριν την κίνηση δικαστικής διαδικασίας ρύθμισης των χρεών ή την παραγραφή τους, αν δεν είχαν αποσβεστεί.
ΣΙΜΟΣ Ι. ΣΑΜΑΡΑΣ – Δικηγόρος
Υπ. Διδάκτορας Νομικής Πανεπιστημίου Αθηνών
http://www.nomologio.wordpress.com
e-mail: s-samaras@inbox.com
Για την υφιστάμενη κατάσταση με την υπερχρέωση σχεδόν όλων των πολιτών αυτού του κράτους ευθύνονται τρεις παράγοντες:
1.Oι πολίτες που χρεώθηκαν πάνω από τις δυνάμεις τους,ξοδεύοντας χρήματα
που δεν είχαν για ανάγκες που τις περισσότερες φορές δεν ήταν πραγματικές
2.Οι Τράπεζες που δάνειζαν ασύστολα τον καθένα γνωρίζοντας πολύ καλά ότι
τα χρέη δεν μπορούν να αποπληρωθούν.Λειτουργώντας σαν τον πλέον ασύδοτο
τοκογλύφο,χρέωναν απίστευτα επιτόκια και παράνομες χρεώσεις στα διάφορα
δάνεια,αδιαφορώντας για δικαστικές αποφάσεις που τους απαγόρευαν αυτές τις πρακτικές.
3,Το ίδιο το Κράτος που με τις πενιχρές αμοιβές και την κατάρρευση κάθε έννοιας κοινωνικού κράτουςοδηγούν τους πολίτες στον δανεισμό για την ικανοποίηση στοιχειωδών αναγκών(υγεία,παιδείακ.λ.π.).Την ίδια στιγμή
αφήνουν την αγορά να δρα παντελώς ασύδοτα,με αποτέλεσμα να εξαχρειώνεται όλο και μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.
Οι πολίτες παρατηρούν σαστισμένοι και απελπισμένοι τα «λαμόγια» να καταληστεύουν συνεχώς ατιμώρητα το δημόσιο χρήμα,και μετά να ακούν για την παγκόσμια κρίση που έχει στεγνώσει το δημόσιο ταμείο.
Τα επιτόκια πρέπει να κατέβουν,και οι τράπεζες πρέπει να συνεισφέρουν στην ανάκαμψη της αγοράς χωρίς την οποία δεν υπάρχει λύση στο σημερινό αδιέξοδο.Μόνο τα πρόστιμα να πληρώσουν που τους αναλογούν από τις παράνομες χρεώσεις που επιβάλλουν σε σχεδόν κάθε τραπεζική συναλλαγή,
και ένα σημαντικότατο ποσό θα συγκεντρωθεί για να καλυφθούν πολλές ανάγκες.Νέοι διακανονισμοί των χρεών πρέπει να επιβληθούν με τα καινούρια επιτόκια ώστε να είναι ευκολότερο να αποπληρωθουν τα χρέη και να θεσπιστούν αυστηροί κανόνες στο ποιός μπορεί να δανέιζεται και πόσο.
συνηχαρητηρια για την εκλογη σας και το πολυ καλο νομοσχεδιο εχω ολες τις προυποθεσεις του νομου εκαθαριστικο μηδενικο οικονομικη αδυναμια οικονομικης κρισης μακροχρονια ανεργος με επιδικο χρεος του θανοντα πατερα μου πριν 6 εξι χρονια σε εφορια παρακαλω πολυ λοιπον να ισχυει και για μενα η απαλαγη χρεων λογω αδυναμιας μου να τα εξυπυρειτησω αφου αυτο ειναι συμφονο και με το συνταγμα
ευχαριστω θερμα
καλεντζης μ. νικολαος
Κυρία Υπουργέ, καταρχήν συγχαρητήρια για την προσπάθεια σας.
Ελπίζω, και θέλω να ελπίζω, ότι πρόκειται πραγματικά για μια προσπάθεια που επιχειρεί να δώσει λύσεις και όχι για μια προσπάθεια που στοχεύει απλώς στον εντυπωσιασμό.
Οι προτάσεις μου σχετικά με το νομοσχέδιο είναι οι εξής:
1) Να συμπεριληφθούν στο νομοσχέδιο και οι οφειλές που δημιουργήθηκαν από επαγγελματική δραστηριότητα. Ελεύθεροι επαγγελματίες κατέφυγαν στο δανεισμό επειδή δεν πληρώθηκαν εγκαίρως, επειδή τους επιβλήθηκαν φόροι στους οποίους δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν κ.α. Σε αυτούς δεν πρέπει να δοθεί η ευκαιρία να καλύψουν αξιοπρεπώς τις οφειλές τους? Άλλωστε, η οικονομία της Ελλάδος βασίζεται, κυρίως, στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Εάν αυτές δεν είναι δυνατές ώστε να κινήσουν την αγορά, οι κατά καιρούς επιδοτήσεις και θα κοστίζουν στο κράτος υπέρογκα ποσά και το αναμενόμενο αποτέλεσμα δεν θα έχουν.
2) Να ΠΑΓΩΣΟΥΝ ΟΙ ΤΟΚΟΙ κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ρύθμισης των οφειλών.
3) Να προστατευθεί η Α’ κατοικία από κάθε δικαστική διαδικασία. Όταν σε μια οικογένεια στερείς το σπίτι της είναι σαν να τη διαλύεις.
4) Να αλλάξουν τα συστήματα ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ, που έχουν γονατίσει κυριολεκτικά τους επαγγελματίες της Ελλάδας. Η εξόφληση των ακάλυπτων επιταγών να συνεπάγεται και άμεση διαγραφή από τα συστήματα.
5) Να σταματήσουν, επιτέλους, τα συνεχόμενα τηλεφωνήματα των εισπρακτικών εταιρειών των τραπεζών. Οι υπάλληλοι των εταιρειών αυτών τρομοκρατούν και εκθέτουν τον κόσμο, τηλεφωνούν ακατάλληλες ώρες και πολλές φορές η συμπεριφορά τους είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.
6) Να περιοριστεί, γενικότερα, η ελευθερία των τραπεζών που τα τελευταία χρόνια λειτουργούν και πλουτίζουν ανεξέλεγκτα στις πλάτες των πολιτών.
Σας ευχαριστώ
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.
ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΘΩ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΥΣ.
ΕΙΧΕ ΡΩΤΗΣΕΙ Ο Κ.ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ.
1.ΕΑΝ ΕΧΕΙ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΤΩΝ ΕΠΙΤΟΚΙΩΝ ΤΩΝ ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ ΓΙΑ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΥΣ, ΠΟΥ ΧΟΡΗΓΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ.
2.ΕΝ ΟΨΕΙ α) ΤΟΥ ΟΞΥΤΑΤΟΥ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ Η ΧΩΡΑ, β) ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΣΤΕΓΑΣΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΚΑΙ γ) ΤΗΣ ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΣΕ ΠΟΙΑ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΤΙΘΕΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΕΛΘΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΕΛΘΕΙ ΡΙΖΙΚΗ ΜΕΙΩΣΗ ΣΤΑ ΕΠΙΤΟΚΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ ΠΡΟΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΥΣ .
ΒΟΥΛΗ 11/3/2009
ΤΟ 2006 ΔΕΚΑΔΕΣ ΠΟΛΥΤΕΝΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΕΠΕΛΕΞΑΝ ΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΛΗΨΗ ΣΤΕΓ. ΔΑΝΕΙΟΥ Α. ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ ΕΠΙΤΟΚΙΟΥ 4% ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΛΛΩΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΙΣΧΥΟΝ ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ
ΤΟ ΕΠΙΤΟΚΙΟ ΟΜΩΣ ΕΦΘΑΣΕ ΤΟ 5,27% ΣΤΟ ΤΑΧ. ΤΑΜΙΕΥΤ. ΕΝΩ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΣΤΟ 4% ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΜ. ΠΑΡΑΚΑΤ. ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ.
ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΤΙΣ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΤ
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΚΝΙΚΟ ΕΠΙΤΟΚΙΟ ΤΟΥ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟΥ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΤΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ.
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΜΑΣ ΑΦΑΙΜΑΞΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Σ Ω Σ Τ Ε ΜΑΣ……………..
Σχετίκά με τα τηλεφωνήματα επο εισπρακτικές
Να υπάρχει δυνατότητα
α) αυθημερόν (μέσω εισαγγελικής παραγγελίας) της αποκάλυψης του αριθμού απο όπου γίνεται η κλήση.
β) να γίνει (μέσω εισαγγελικής παραγγελίας επίσης) δυνατότητα συνακρόασης των τηλεφωνημάτων απο μάρτυρες και σε περίπτωση απρεπούς συμπεριφοράς η οποία αποδεικνύεται με τον μάρτυρα να ασκείται αυτεπάγγελτα δίωξη για παραβίαση οικογενειακής ειρήνης, ασκηση ψυχολογικής βίας, απειλή και σε ακραίες περιπτώσεις και για εκβίαση.
Θα σταματήσουν τότε τα παράνομα τηλεφωνήματα? τι λέτε??
Ενα σημείο – με όρους αγοράς- που θα πρεπε να προστεθεί στο νόμο:
εάν η σύμβαση που εχει υπογράψει ο δανειολήπτης περιέχει καταχρηστικούς όσους ή οφειλή μηδενίζεται.
Να δούμε τότε αν θα ξαναβάλουν οι τράπεζες καταχρηστικούς όρους σε σύμβαση
Κυρία υπουργέ,
ελπίζω αυτή η προσπάθεια να αποδόσει, ώστε να καταλήγετε από το απόσταγμα των βιωμάτων των πολιτών σε πολιτικές που θα είναι μακροχρόνια επικοδομητικές για τη χώρα, και σε προτάσεις που θα βρίσκουν, γιατί όχι, εφαρμογή και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η μονογονεϊκή οικογένεια, για να αντιμετωπίσει τις καθημερινές υποχρεώσεις και ανάγκες, χρειάζεται πρακτικές, οι οποίες θα είναι αυτοματοποιημένες.
Εργάζομαι, δεν έχω την πολυτέλεια του χρόνου να επισκεφθώ τράπεζες, δεν έχω την πολυτέλεια την οικονομική να πληρώνω δικηγόρους. Δεν είμαι περήφανη που βρίσκομαι σε τόσο δύσκολη κατάσταση. Αλλά αλλοίμονο σ’ αυτόν που καταδικάζει άλλους χωρίς να γνωρίζει λεπτομέρειες.
Κάθε τράπεζα γνωρίζει τους πελάτες, οι οποίοι έχουν καθυστερημένες υποχρεώσεις. Γνωρίζει αν αυτό γίνεται κατ’ εξακολούθηση, ή είναι αυτή η περίοδος, που μπορεί να τους έπληξε. Αντί να τους κοροϊδεύει, ή να τους απειλεί μέσω της τηλεφωνικής επικοινωνίας, ας τους πλησιάσει, να μάθει τα πραγματικά δεδομένα, με αποδεικτικά στοιχεία που θα συλλέξει μέσω ΟΑΕΔ ή εργοδοτών και άλλων αποδείξεων.
Οι νομικές της υπηρεσίες ας προσπαθήσουν, μια φορά, με γνώμωνα την φιλική αντιμετώπιση του πελάτη και τις πρακτικές εξυπηρέτησης του πελάτη, που διδάσκονται στα πανεπιστήμια, να προσεγγίσει όλον αυτόν τον κόσμο και να βρει λύσεις, που θα είναι προς όφελος όλων.
Ξέρουν καλά ήδη, ότι μόνο να κερδίσουν έχουν από ευχαριστημένους πελάτες.
Περιμένουμε με αγωνία, κι όχι μόνο εγώ και τα παιδιά μου, αλλά και πολλοί συμπολίτες μας, τον τρόπο με τον οποίο θα δώσετε τις κατευθυντήριες γραμμές, πάνω στις οποίες θα κινηθούν τα μεγάλα συμφέροντα των τραπεζών, για να εισπράξουν πίσω τα χρήματά τους, χωρίς να χρειάζεται να απομυζήσουν την αξιοπρέπεια και τη ζωή όσων έτυχε να βρεθούν στην ανάγκη τους.
Το σίγουρο είναι ότι μακροχρόνια ούτε κι οι τράπεζες θα έχουν κέρδος, όταν το μεγαλύτερο μέρος των πελατών τους θα βρίσκεται χωρίς εισόδημα και περιουσία.
Παρατηρείται ότι αποκλείονται από την ρύθμιση χρέη που προέρχονται από επαγγελματική δραστηριότητα. Είναι επιτακτική η ανάγκη να συμπεριληφθούν και αυτά!!!! Είμαι 62 ετών άνεργος με χρέη προς τράπεζα. Η επιχείρηση που είχα (μαζί με άλλους συνεταίρους) και δραστηριοποιούταν στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας σταμάτησε να λειτουργεί, εδώ και ένα χρόνο. Τα χρέη μου δεν προέρχονται από κάρτες, καταναλωτικά, στεγαστικά δάνεια ή εορτοδάνεια, αλλά επειδή είμαι εγγυητής σε σύμβαση αλληλόχρεου λογαριασμού που είχε συναφθεί ανάμεσα στην εταιρία που διατηρούσαμε και στην τράπεζα, προκειμένου να μπορέσει να λειτουργήσει η επιχείρησή, ιδιαίτερα μετά την καταστροφική, για εμάς τους Ελληνες κλωστοϋφαντουργούς, στροφή των πελατών του εξωτερικού στις αγορές της Απω Ανατολής (Ινδία , Κίνα κλπ). Ως γνωστόν για να υπογράψω ως εγγυητής απαραίτητη προϋπόθεση ήταν να εγγράψω προσημείωση υποθήκης σε ακίνητο ιδιοκτήσίας μου, επί του οποίου βρίσκεται τόσο η δική μου κατοικία στην οποία ζω με την σύζυγό μου και τα δύο μικροτερα τέκνα μου, όσο και οι κατοικίες των δύο μεγαλύτερων τέκνων μου με τις οικογένειες τους καθώς και της ηλικιωμένης μητέρας μου, συνταξιούχου ΟΓΑ. Το εν λόγω ακίνητο κληρονόμησα από τον πατέρα μου και αυτή την στιγμή, λόγω απόλυτης αδυναμίας εξόφλησης οφειλής κινδυνεύουμε να μείνουμε στο κυριολεκτικά δρόμο. Ζητώ να συμπεριληφθούν στο νομοσχέδιο και ρυθμίσεις που καλύπτουν και την δική μου περίπτωση για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Σαν κι εμένα είναι πολλοί. Ότι χρήματα είχα διατέθηκαν για την βιωσιμότητα της επιχείρησης και πάλι δεν μπόρεσε να κρατηθεί και είμαι ουσιαστικά χωρίς δουλειά. Το μόνο που μας απέμεινε είναι το σπίτι που ζούμε. Είναι πάρα πολύ μεγάλη ανάγκη να συτμπεριληφθούν στην ρύθμιση και χρέη από επαγγελματικές δραστηριότητες, από περιπτώσεις σαν την δική μου.
Θεωρώ, ότι για την αποφυγή τυχόν παρερμηνείας των διατάξεων του παρόντος, θα πρέπει, να αναφερθεί ρητά στην παρ.1 του άρθρου 1 (Πεδίο Εφαρμογής), ότι οι διατάξεις του παρόντος νόμου καλύπτουν και την κατηγορία εκείνη των φυσικών προσώπων, που υπέγραψαν ως εγγυητές σε δανειακές συμβάσεις με τραπεζικά – πιστωτικά ιδρύματα και για όλα τα είδη των δανείων(στεγαστικά, προσωπικά – καταναλωτικά, επαγγελματικά – επιχειρηματικά δια αλληλόχρεων λογαριασμών κ.λ.π.) και ανεξάρτητα αν οι δανειολήπτες ήταν φυσικά ή νομικά πρόσωπα (Εταιρείες Ε.Π.Ε., Α.Ε., κ.λ.π.).
Η αναφορά αυτή είναι απαραίτητο να γίνει, γιατί μεγάλος αριθμός σήμερα της κατηγορίας αυτής των εγγυητών χωρίς να ευθύνονται για την μη αποπληρωμή των δανείων για διάφορους λόγους από τους πρωτοφειλέτες – δανειολήπτες, ευθύνονται στον ίδιο βαθμό με τους δανειολήπτες, ως πρωτοφειλέτες, αφού είναι γνωστή η αντιδεοντολογική τακτική που εφαρμόστηκε τα τελευταία χρόνια από τις Τράπεζες, να απαιτούν δηλαδή από τους εγγυητές να υπογράφουν στις δανειακές συμβάσεις ότι παραιτούνται του προβλεπόμενου από τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα ευεργετήματος για τους εγγυητές «ενστάσις διζήσεως», πέρα από κάθε έννοια δικαίου, χρηστών και συναλλακτικών ηθών αλλά και σχετικής νομολογίας του Αρείου Πάγου, σύμφωνα με την οποία ο εγγυητής ευθύνεται παρεπομένως προς τον οφειλέτη (ΑΠ 148/1997).
Σήμερα τελειώνει η διαβούλευση μια πρωτοποριακή διαδικασία ανοικτής Δημοκρατίας για την χώρα μας και όπως όλα δείχνουν το οφείλουμε στον Γεώργιο Ανδρέα Παπανδρέου και τους συνεργάτες του.
Όμως αυτή η διαδικασία θα κριθεί κατά πόσον είναι ουσιαστική από τις τροποποιήσεις που θα επέλθουν στο σχέδιο νόμου το οποίο θα κατατεθεί.
Θα φανεί αν το μήνυμα μιάς ζοφερής πραγματικότητας το οποίο ξεπρόβαλλε μέσα από τις αγωνιώδεις εκκλήσεις του λαού μας ελήφθη.
Θα κριθεί η αξιοπιστία του Πρωθυπουργού μας στην ρήση του ή αλλάζουμε ή βουλιάζομε.
Θα φανεί αν πίσω από την Υπουργό Κα Κατσέλη υπάρχει μια ισχυρή ομάδα άξιων συνεργατών και αν αυτή η ομάδα έχει πολιτική στήριξη για διαμόρφωση ενός τολμηρού σχεδίου νόμου που λύνει το πρόβλημα.
Γιατί κανείς σας μην ξεχνάει ότι ζούμε σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης και αυτή η κρίση δεν μοιάζει με καμιά άλλη , που οδηγεί σε χρεοκοπίες μέχρι και κρατών ,πόσο μάλλον των ιδιωτών και ας μεθοδεύτηκε.
Γιατί μην μου πει κανείς ότι όταν οι τράπεζες όποτε μου έδιναν δάνειο και μου ζητούσαν το εκκαθαριστικό μου και βεβαίωση αποδοχών από την υπηρεσία μου , δεν έβλεπαν ότι θα ερχόμουν σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμής , όταν με αποδοχές 1.150 Ε το μήνα μου καθόρισαν δόσεις 3.000 Ε το μήνα.
Δεν μπορεί να υπάρχει προς κατάθεση σχέδιο νόμου και να μας παίρνουν τηλέφωνο και να μας απειλούν με διαταγές πληρωμής , κατασχέσεις μισθού και πλειστηριασμούς αντιμετωπίζοντας ειρωνικά το παραπάνω σχέδιο νόμου.
Να οριοθετηθεί ρητά η συνυπευθυνότητά τους όπως στο Ελβετικό δίκαιο , τα του Καίσαρος τω Καίσαρι .
Και οι συμπολίτες μας που δεν χρωστάνε μην μας ζηλεύουν γιατί τώρα και καιρό ζούμε στερημένη και δύσκολη ζωή .
Αποφεύγουμε την επικοινωνία με τις τράπεζες όσο μπορούμε , με την εφαρμογή του σχεδίου νόμου θα πέσουμε στην αγκαλιά τους , αν το σχέδιο νόμου δεν διαμορφωθεί τελικά υπέρ μας , θα μας λιανίσουν με τους νομικούς τους.
Γι αυτό εσείς που νομοθετείται προσοχή και τολμήστε.
Και μείς που μας αφορά το θέμα ας βρεθεί ένας φορέας καταναλωτών να μας μαζικοποιήσει με εκδηλώσεις μπροστά στην Βουλή όταν το σχέδιο νόμου θα συζητείται και δεν μας καλύπτει.
Κλείνοντας θα ήθελα να υποβάλω μια πρόταση :
Στο άρθρο 6 παρ. 3 να συμπληρωθεί με :
Οφειλέτες που αποδεδειγμένα στερούνται παντελώς κατοικίας και διαθέτουν ακίνητο το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τις στεγαστικές ανάγκες της οικογένειάς τους ως πρώτη και κύρια κατοικία εντάσσονται στις ρυθμίσεις της παραγράφου αυτής.
Εύχομαι να εισακουστώ το θέμα αφορά πολύ κόσμο . Σας ευχαριστώ
@ Χρήστος Φ.
[Με την επισήμανση ότι το ΙΝΚΑ (Ν. ΙΝΚΑ) είναι σωματείο]
Οι εισπρακτικές μετασχηματίστηκαν … .
Οι τράπεζες έδωσαν τις υποθέσεις σε δικηγορικά γραφεία (στα περισσότερα με ποσοστό). Ετσι δεν ισχύουν για αυτά οι διατάξεις για τις εισπρακτικές … .
Τα δικηγορικά γραφεία δεν αγοράζουν τέτοιες υποθέσεις, αλλά οι τράπεζες δημιουργούν άλλες εταιρείες στις οποίες μεταβιβάζουν τις οφειλές μαζί με τα δάνεια και για να τις ξεφορτωθούν από τον ισολογισμό τους. Βρίσκουν και κάποιον καλοθελητή, του δίνουν ένα ποσοστό για τον κόπο του και στήνεται το πράγμα… .
Πριν από 4 χρόνια στην τηλεόραση κατήγγειλα τις τράπεζες ως παγκόσμιο και ελληνικό διευθυντήριο, ως αιτία της καχεξίας της ελληνικής οικονομίας και της Ελλάδας όλης κλπ. . Οι έμπειροι αριστεροί δημοσιογράφοι με κοίταζαν με ανοικτό το στόμα και μου έλεγαν πως υπερβάλλω … . Αποτέλεσμα : όχι μόνο εγώ, αλλά και όλο το Ν.ΙΝΚΑ κόπηκε επί 2 χρόνια από την τηλεόραση και δεχθήκαμε μία σειρά από διώξεις από την κυβέρνηση της Ν.Δ. (ήτοι: έκοψαν το Ν.ΙΝΚΑ, την μεγαλύτερη ένωση καταναλωτών της χώρας από παντού).
Αυτά που έλεγα τότε σήμερα είναι κοινή συνείδηση και ένα εκ των δύο αυτών δημοσιογράφων τον άκουσα να τα λέει στην TV , ως πράγματα βέβαια και δεδομένα !!!.
Τον Οκτώβριο του ’08, με την αρχή της κρίσης, ζητήσαμε άμεσες ρυθμίσεις των δανείων με ευνοϊκούς όρους … μας έφαγε ξανά το τέρας …
Μια λύση που έχουμε προτείνει (στα πλαίσια του καπιταλισμού) είναι αυτή του ανώτατου ορίου τόκου και βλέπω ότι η κυβέρνηση το θέλει.
Εχουμε όμως και εμείς τον τρόπο να το πετύχουμε και δεν γράφω άλλα … .
Εάν ως κοινωνία δεν αντιληφθούμε αυτά που μας συμβαίνουν και δεν ψάξουμε για οριστικές θεραπείες, σε λίγα χρόνια περισσότερα εκατομμύρια Ελλήνων θα ζητούν και πάλι ρυθμίσεις … .
Συγχαρητήρια για την δημόσια διαβούλευση που εγκαινιάσατε η συμμετοχή των πολιτών στα θέματα που μας αφορούν είναι κάτι που πραγματικά χρειαζόταν. Κατα αρχήν κατοικώ σε τουριστική περιοχή όπου δυστυχώς το μαύρο χρήμα είναι πραγματικά πολύ. Μόλις ανακοινώθηκε το νομοσχέδιο προ μηνών οι κατέχοντας του τόπου μου που διαθέτουν λογαριασμούς εκατοντάδων χιλιάδων € και παρουσιάζουν στις εφορίες μόνο ένα μικρό κλάσμα αυτών άρχισαν να τρίβουν τα χέρια τους γιατί το εξέλαβαν σαν ότι το κράτος θα τους χαρίσει ένα σωρό λεφτά. Πως θα γίνει αυτό; Οι περισσότεροι απασχολούν τα παιδιά τους στις επιχειρήσεις τους, ταβέρνες, καφετέριες μαγαζιά τουριστικών ειδών κλπ ανασφάλιστους και φαίνονται σαν άνεργοι στη εφορία, σε συνεννόηση λοιπόν με του τραπεζικούς που συνεργάζονται χρόνια τώρα θα βγάλουνε δάνεια 50-100-150 χιλιάδων € στο κάθε παιδί τους τα οποία αργότερα θα βρεθούμε να τα πληρώσουμε πάλι εμείς οι φορολογούμενοι όπως κάνουμε και με τους φόρους τους που δεν πληρώνουν. Και επειδή το μαύρο χρήμα στην Ελλάδα είναι πάρα πολύ, ανάλογες περιπτώσεις υπάρχουν πολλές σε τουριστικές ή μη περιοχές. Σε άλλες χώρες που έχει εφαρμοστή με επιτυχία το μέτρο δεν υπάρχει μαύρο χρήμα και έτσι αποφεύγεται η στρεβλή χρήση του. Πιστεύω πως πρέπει να βρεθεί μια δικλίδα ασφαλείας στον τρόπο διαγραφής χρεών για να μην γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι όπως να λαμβάνονται υπόψη τα περιουσιακά στοιχεία της/του συζύγου και τέκνων και σε περίπτωση που δεν είναι κάποιος παντρεμένος να λαμβάνονται υπόψη και τα περιουσιακά στοιχεία γονέων ή/και μεταβιβάσεις ακινήτων επιχειρήσεων το τελευταίο πχ. 12μηνο. Σε αυτά τα μέτρα δεν είναι εναντίων αυτός που πραγματικά βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού αλλά οι κατέχοντες που διακινούν μεγάλα ποσά μαύρου χρήματος και θα κοιτάξουν σίγουρα να επωφεληθούν από το χρήμα των φορολογούμενων περισσότερο από όσους το έχουν πραγματικά ανάγκη.
κ.Υπουργέ,
Δώστε το χαμένο οξυγόνο και ελπίδα στον ημιθανή και εξαθλιωμένο υπερχρεωμένο.
-Συνέπραξε σε ότι του συμβαίνει και πληρώνει και θα πληρώσει[χρήματα,σωματική και ψυχκή υγεία] για το παρόν και μέλλον το δικό του και οικογένειάς του κλπ.
-Οι τράπεζες τον δυναστεύουν,αυτές που τον παραπλανούσαν για ευνοϊκά δάνεια,ζητούσε του έδιναν χωρίς εξασφαλίσεις.Τελικά έκανε νέα δάνεια να αποπληρώσει τα παλαιά,εξάντλησε τα όρια των πιστωτικών καρτών.Μέχρι και σήμερα ισχύει η συγκέντρωση οφειλών-ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ-και τελικά λόγω και της οικονομικής κρίσης ΑΔΥΝΑΤΕΙ να πληρώσει.
-Το κράτος ήταν θεατής,η τράπεζα της ελλάδος γνωρίζουμε από τις ΑΥΣΤΗΡΕΣ συστάσεις για καταχρηστικές χρεώσεις.
-Κάπως έτσι έγιναν αυτά.Δεν παίχτηκαν ούτε σε καζίνο,ούτε εκδρομές,ούτε πολυτελή αυτ-τα,ούτε σκάφη ούτε τίποτα.Κάλυψαν τα δάνεια αυτά τρέχοντα οικονομικά κενά τν οικογενειών,ή μικρών επιχειρήσεων.
-Τώρα τι γίνεται;
Οι τράπεζες είναι ΑΝΕΝΔΟΤΕΣ και όχι μόνο αυτό,ξεφόρτωσαν σε εισπράκτορες-εκβιαστές-τα καθυστερημένα χρέη.Η κατέληξε κόλαση γιατί ΟΥΔΕΠΟΤΕ η πολιτεία παρενέβη ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ να βρεθεί λύση.Σήμερα η ΄΄λαίλαπα΄΄ της υπερχρέωσης αφορά 3.000.000 αύριο περισσότερο κόσμο κλπ.
ΓΙΑΥΤΟ;
-Αμεσο πάγωμα των οφειλών για ένα χρόνο.
-Πληρωμή του 20% του κεφαλαίου -όλων των δανείων εκτός στεγαστικών επισκευαστικών- χωρίς τόκο ,σε 10 χρόνια περίοδο χάριτος 2 χρόνια και επιτόκιο 4% σταθερό.
-Πληρωμή του 40% του κεφαλαίου των στεγαστικών-επισκευαστικών δανείων
σε 20 χρόνια με περίοδο χάριτος 2 χρόνια και σταθερό επιτόκιο 3%.
-Απαλαγή με δικαστική απόφαση των αδυνάμων οικονομικά.
-Μην μας εμπλέξετε σε διακανονισμούς που εκ των πραγμάτων θα είναι άκαρποι.Όχι σε ατομικές πτωχεύσεις γιατί θα είναι η οριστική καταστροφή αυτών των ανθρώπων.Όχι σε άλλες ψυχοφθόρες διαδικασίες,εξαντληθήκαμε !!!
-Μόνο όποιος κάνει αίτηση στο Ειρηνοδικείο να υπάγεται στην ρύθμιση.
Έτσι λύνεται ΟΡΙΣΤΙΚΑ το πρόβλημα.Σε ΄οσους αδυνατούν να πληρώσουν κατά την περίοδο των δόσεων να εξετάζετε απ΄το Ειρηνοδικείο η περίπτωση,λόγοι και να δίνεται ή παράταση ή να ορίζεται κατώτερη δόση.
-Μην εμπλέξετε πρώτες κατοικίες γιατί υπάρχουν πολλές ασάφειες,γνωμοδοτήσεις.αποφάσεις δικαστηρίων κλπ και γίνουν χειρότερα τα πράγματα.
Αναφορικά με το άρθρο 1: Να διευκρινιστεί στο Πεδίο Εφαρμογής του νόμου εάν οι πιστωτές μπορεί να είναι και φορείς του Δημοσίου, όταν τα χρέη βέβαια δεν προέρχονται από επαγγελματική δραστηριότητα και δεν αφορούν ‘πρόστιμα, χρηματικές ποινές ή εισφορές σε ασφαλιστικούς οργανισμούς’. Συγκεκριμένα, να διευκρινιστεί ότι πιστωτής μπορεί να είναι και οι Δ.Ο.Υ. (π.χ. από φόρο εισοδήματος), καθώς και άλλοι φορείς του δημόσιου τομέα (π.χ. Δ.Ε.Η.), καθώς και δημοτικές επιχειρήσεις (όπως οι δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης) κλπ.
Έγινε μια καλή αρχή
Κυρία Υπουργέ,επειδή ο Νόμος αναφέρεται σε βοήθεια συνανθρώπων μας, χωρίς να φανεί εγωιστικό και αφού έλαβα υπ’ όψιν μου και την εξαγγελία του Υπουργείου Παιδείας ότι προτίθεται να προβεί σε αλλαγές στον τρόπο πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, θα ήθελα να κατατεθεί τροπολογία η οποία να καταργεί
ΤΟ ΑΡΘΡΟ 25 ΤΟΥ Ν.3687/2008 ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΑ ΕΞΗΣ:
<>
το οποίον να σημειωθεί, ότι δεν έχει εφαρμοστεί ακόμη και έχει ήδη φέρει σε αναστάτωση πολλούς παλαιούς υποψηφίους και τις οικογένειές τους, μαζί κι εμέ, που αν τελικά εφαρμοστεί θα κληθώ να ξαναπληρώσω για φροντιστήρια.
Σας ευχαριστώ
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΣΧΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΙΝ.ΚΑ.
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ, ΑΠΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΩ, ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΕΣ;
ΠΟΙΟΣ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΙΣΩ;
ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΤΙ ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ ΜΟΥ ΠΟΥΛΗΘΗΚΕ ΓΙΑ 2%, ΤΕΛΙΚΑ Η ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΗ ΘΑ ΠΑΡΕΙ 10%-20% ΚΑΙ ΒΑΛΕ… ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΛΥ ΧΡΗΜΑ!!
ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΕΧΩ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΩ; ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ Ή ΤΗΝ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΗ;
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ
ΣΤΟ E-MAIL:fosere35@yahoo.gr
Συμφωνώ καταρχάς με το δεδομένο ότι θα υπάρξει ρύθμιση για τα χρέη.Απλά η προσωπική μου απορία είναι η εξής:θα αφορά τα στεγαστικά δάνεια ή τα καταναλωτικά και προσωπικά;Διότι ξέρω μια περίπτωση όπου με εξαπάτηση των συγκληρονόμων έβγαλε καταναλωτικό δάνειο και χρέωσε τα δύο της παιδιά με 70.000Ε.Τώρα βρίσκονται στα δικαστήρια για να μπορέσουν να βγάλουν μια άκρη.Η συγκεκρημένη κυρία λοιπόν θα δικαιούται να λάβει μέρος;Βασικά όχι διότι καταχράστηκε χρήματα και την εμπιστοσύνη των τριγύρων της και δε θα πρέπει να της χαριστούν τα χρέη.Οπότε δέον θα ήταν αν θα υπάρξει πρώτα έλεγχος και μετά να αποφασιστούν για το ποιο θα ενταχθούν στο συγκικρημένο μέτρο.Ή έστω να αφορά τα στεγαστικά και όχι τα καταναλωτικά δάνεια που τα πήρε ο καθένας χωρίς από την πρώτη στιγμή να ανταποκριθεί.
ευχαριστώ για το χρόνο σας να το διαβάσετε.