Άρθρο 17 – Λοιπές διατάξεις

Όταν περισσότερα πιστωτικά ιδρύματα, χρηματοδοτικά ιδρύματα ή εταιρίες διαχείρισης ή απόκτησης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις (Ε.Δ.Α.Δ.Π. ή Ε.Α.Α.Δ.Π.) του ν. 4354/2015 κατέχουν ή διαχειρίζονται ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις έναντι του ίδιου οφειλέτη, ως προς τον οποίο υπάρχουν ενδείξεις ότι βρίσκεται σε παρούσα ή επαπειλούμενη αδυναμία εκπλήρωσης των οικονομικών του υποχρεώσεων αυτά δύνανται να συνεργάζονται, προκειμένου να επεξεργαστούν και να υποβάλλουν στον οφειλέτη κοινή πρόταση, με σκοπό την εξεύρεση βιώσιμης λύσης. Προς το σκοπό τούτο, τα ως άνω πρόσωπα δύνανται να ανταλλάσσουν μεταξύ τους όσες πληροφορίες απαιτούνται, προκειμένου να αξιολογήσουν τη βιωσιμότητα της επιχείρησης του οφειλέτη και να διαμορφώσουν τους όρους της κοινής πρότασης, την οποία θα υποβάλλουν, στο πλαίσιο του ισχύοντος κανονιστικού πλαισίου.

  • 1 Μαρτίου 2017, 13:37 | katselinomos2

    δεν είδα πουθενά για την ευθύνη των εκπροσώπων του Δημοσίου και των πιστωτικών ιδρυμάτων. Εάν δεν υπάρξει σχετικός νόμος κανείς δεν θα υπογράψει ρυθμίσεις και διαγραφές

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 21:03 | ΛΑΣΚΑΡΙΔΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ

    Στις διατάξεις του ως άνω νόμου πρέπει να ενταθούν και να απαλλάγούν από χρέη σε ασφαλιστικούς οργανισμούς, άνευ άλλης διαδικασίας, φυσικά πρόσωπα ή επιχειρήσεις νομίμως πτωχεύσασες κατά το διάστημα της τελευταίας 20ετίας και πάντως πριν την 31.12.2016.

    Η παραπάνω διάταξη πρέπει να συμπεριληφθεί ούτως ώστε να απαλλαγούν από την ομηρεία χρεών άτομα που αδυνατούν να «κλείσουν» τι εταιρείες τους λόγω χρεών από ασφαλιστικές εισφορές του παρελθόντος, που βρίσκονται ήδη σε ώριμη, μη παραγωγική ηλικία, στην πλειοψηφία τους άνεργοι (σχεδόν προ συντάξεως αλλά χωρίς να έχουν συμπληρώσει το 67ο έτος) και σίγουρα δεν μπορούν να ενταχθούν στην εισηγούμενη ρύθμιση. Για το πλήθος παρόμοιων υποθέσεων που εκκρεμούν -στα ασφαλιστικά κυρίως ταμεία- στους εν λόγω πολίτες, επεβλήθησαν αναδρομικά, με καθυστέρηση 20ετίας και ενώ ήταν ήδη άνεργοι, πρόστιμα λόγω καθυστερημένων οφειλών του παρελθόντος, ενώ οι αρμόδιες υπηρεσίες παρέβλεψαν τυχόν υπάρχουσα νόμιμη πτώχευση της εταιρείας τους κατά το παρελθόν. Συνέπεια: Κατασχέσεις ανάξιων λόγου υπολοίπων λογαριασμών και κατασχέσεις ακινήτων από κοινούς θνητούς (και όχι εκατομμυριούχους). Αφανισμός της μεσαίας τάξης.

    Οι προσαυξήσεις λόγω είτε παράλειψης αναζήτησης οφειλών είτε αγνόησης της πτωχευτικής διαδικασίας, ολέθριες. Οι τόκοι των χρεών που βεβαιώθηκαν, υπέρογκοι. Τα ποσά αστρονομικά και μη ρεαλιστικά, μη έχοντα σχέση με τα αρχικά οφειλόμενα (ακόμη και αν αγνοήσει κανείς τη μεσολαβήσασα νόμιμη πτώχευση) Οι υπηρεσίες ανίκανες να χειριστουν το ζήτημα διοικητικά. Επόμενη διαδικασία: Ατέρμονοι και πολυέξοδοι δικαστικοί αγώνες για το αυτονόητο.

    Ο σκοπός προφανής: Τα εν λόγω ποσά εμφανίστηκαν στους δανειστές ως ισοδύναμα (εν δυνάμει και όχι εν τοις πράγμασι εισπράξιμα).
    Και όλα αυτά, παρά τις περί του αντιθέτου προεκλογικές δεσμεύσεις και υποσχέσεις του Πρωθυπουργού ότι δεν θα πειραχθούν οι νομίμως πτωχεύσαντες.