Αρχική «ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΟΦΕΙΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ»Άρθρο 03 – Κριτήρια επιλεξιμότητας

Άρθρο 03 – Κριτήρια επιλεξιμότητας

1. Ο οφειλέτης που τηρεί απλογραφικό λογιστικό σύστημα σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 του ν. 4308/2014 (Α’ 251) κρίνεται επιλέξιμος για υπαγωγή στην εξωδικαστική ρύθμιση οφειλών του παρόντος νόμου, εφόσον έχει θετικό καθαρό αποτέλεσμα προ φόρων σε μία (1) τουλάχιστον από τις τελευταίες τρεις (3) χρήσεις πριν από την υποβολή της αίτησης του άρθρου 4.
2. Ο οφειλέτης που τηρεί διπλογραφικό λογιστικό σύστημα σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 του ν. 4308/2014 (Α’ 251) κρίνεται επιλέξιμος για υπαγωγή στην εξωδικαστική ρύθμιση οφειλών του παρόντος νόμου, εφόσον πληροί μία από τις παρακάτω προϋποθέσεις σε μία (1) τουλάχιστον από τις τελευταίες τρεις (3) χρήσεις πριν από την υποβολή της αίτησης του άρθρου 4:
(α) έχει θετικά αποτελέσματα προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων, ή
(β) έχει θετική καθαρή θέση (equity).

Σχόλια
  • 3 Μαρτίου 2017, 13:03 | ANEK LINES

    ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΤΑ ΑΡΘΡΑ 2 ΚΑΙ 3 ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΥΠΟ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ «ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΟΦΕΙΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ»

    Στο άρθρο 2 προστίθεται παράγραφος 3α «Στις εξαιρέσεις των περιπτώσεων (α), (β), (γ) της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου δεν εμπίπτουν τα νομικά πρόσωπα, που, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, βρίσκονται, με δικαστική απόφαση, σε εκκρεμή διαδικασία ειδικής εκκαθάρισης των άρθρων 46 και 46α του ν. 1892/1990».

    Στο άρθρο 3 προστίθεται παράγραφος 3 «Για την υπαγωγή στην εξωδικαστική ρύθμιση οφειλών του παρόντος νόμου των νομικών προσώπων της περίπτωσης της παραγράφου 3α του άρθρου 2 του παρόντος, δεν απαιτείται η συνδρομή των ως άνω κριτηρίων».

    ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

    Οι προσθήκες στο άρθρο 2 και 3 του σχεδίου νόμου κρίνονται αναγκαίες, ενόψει του ότι η ειδική εκκαθάριση των διατάξεων άρθρων 46 και 46α του ν. 1892/1990 δεν αποτελεί ειδική εκκαθάριση νομικού προσώπου, αλλά περιουσίας. Σκοπός των διατάξεων αυτών είναι, πρωτίστως, η διάσωση και διατήρηση της επιχείρησης και όχι η λύση του νομικού προσώπου. Αυτός είναι ο λόγος που κατά τη διαδικασία των άρθρων αυτών ο ειδικός εκκαθαριστής διαθέτει νομοθετημένη εξουσία να λειτουργεί την επιχείρηση, να συνάπτει συμβάσεις με προσωπικό και μεταξύ άλλων να προβαίνει σε καταβολές προς πιστωτές, εκχωρήσεις απαιτήσεων, συμψηφισμούς ή ρυθμίσεις οφειλών.
    Κατά τούτο η διαδικασία των άρθρων 46 και 46α του ν. 1892/1990 διαφέρει ουσιωδώς:
    (α) από την κοινή διαδικασία της λύσης και εκκαθάρισης, που αποσκοπεί στην τακτοποίηση του παθητικού, μέσω ρευστοποίησης του ενεργητικού από τον εκκαθαριστή, ο οποίος ενεργεί ως διοικητικό όργανο στο τελευταίο αυτό στάδιο της ύπαρξης του νομικού προσώπου,
    (β) από τη διαδικασία της πτώχευσης, η οποία αποβλέπει στη σύμμετρη ικανοποίηση των πιστωτών, καθώς και την επιβολή κυρώσεων στον πτωχεύσαντα οφειλέτη, ως υπαίτιο για την περιέλευσή του σε κατάσταση παύσης πληρωμών.

  • 3 Μαρτίου 2017, 13:35 | ΕΚΠΟΙΖΩ

    Παρ. 1
    Ο συντάκτης προφανώς θεωρεί ως κριτήριο (μη) βιωσιμότητας την ύπαρξη (ή μη) κερδών τουλάχιστον μία φορά μέσα στα 3 τελευταία έτη. Ωστόσο, η βιωσιμότητα της επιχείρησης μπορεί να διαγνωσθεί αντικειμενικά με το διορισμό εμπειρογνώμονα, με τις διαδικασίες των παρακάτω διατάξεων και σε επιχειρήσεις που δε σημείωσαν κέρδη τα τελευταία 3 έτη.

  • 3 Μαρτίου 2017, 12:25 | Nick

    Καλημερα
    Θα πρεπει η νομοθεσια να διακρινει και να ξεχωριζει τον Εγγυητη απο τον Δανειοληπτη.
    Σε περιπτωσεις που αποδεικνυεται ο δολος του δανειοληπτη να απαλασσετε η εγγυητης απο την υποχρεωση του.
    Ευχαριστουμε

  • 3 Μαρτίου 2017, 12:39 | ΕΜΠΟΡΙΚΟ & ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

    Άρθρο 3 παρ. 1 και 2: Η κρίση ξεκίνησε πολύ νωρίτερα και είχε μεγαλύτερη ένταση σε ορισμένους κλάδους όπως αυτός των κατασκευών και των δομικών υλικών. Ως εκ τούτου είναι απαραίτητο να μελετηθούν εκ νέου τα κριτήρια επιλεξιμότητας, τόσο για τις μικρές, όσο και για τις μεγάλες, επιχειρήσεις, προκειμένου να μην εξαιρεθούν χιλιάδες επιχειρήσεις από τη ρύθμιση.

  • 2 Μαρτίου 2017, 14:19 | ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

    Παρ. 1. Δεδομένου ότι πολλές μικρές ή πολύ μικρές επιχειρήσεις που διατηρούν απλογραφικό λογιστικό σύστημα (βιβλίο εσόδων-εξόδων) τα προηγούμενα έτη έχουν προχωρήσει στην υλοποίηση επενδυτικών σχεδίων κι ακόμη αποσβένουν την αξία των παγίων τους, να διορθωθεί το κριτήριο της επιλεξιμότητας και συγκεκριμένα: … να έχει θετικά αποτελέσματα προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων σε μία (1) τουλάχιστον από τις τελευταίες τρεις (3) χρήσεις…

  • 2 Μαρτίου 2017, 13:31 | ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΠΑΣ

    Το Νομοσχέδιο δε περιλαμβάνει την περίπτωση αδυναμίας πληρωμής των οφειλών της επιχείρησης ή του επαγγελματία που οφείλεται σε εξωγενείς παράγοντες ή γεγονότα (λόγω ανίατης ασθένειας, παράλυσης λόγω εγκεφαλικού, παραπληγίας ή τετραπληγίας λόγω τροχαίου ατυχήματος), που καθιστούν τον επιχειρηματία με ποσοστό αναπηρίας άνω του 80% εφ’ όρου ζωής, ανίκανο για κάθε βιοποριστικό επάγγελμα ή εμπορική δραστηριότητα, που όμως ήταν συνεπής έως την ημερομηνία του ατυχούς συμβάντος, σε όλες τις υποχρεώσεις του προς Τραπεζικά πιστωτικά ιδρύματα, Δημόσιο και Ασφαλιστικούς Οργανοσμούς, θα πρέπει η οφειλή του να διαγράφεται κατά το 95% ή και πλήρης διαγραφή της οφειλής και επίσης της απαλλαγής τυχόν εγγυητή.
    Το πλαφόν του 85% να αρθεί.

  • 2 Μαρτίου 2017, 13:16 | ΚΑΡΥΔΑ ΣΩΚΡΑΤΙΑ

    Το κριτήριο μιας κερδοφόρου χρήσης ή η θετική καθαρή θέση της επιχείρησης την τελευταία τριετία, είναι περιοριστικό και αφήνει εκτός διαδικασίας μεγάλο πλήθος επιχειρήσεων που μπορούν να υπαχθούν στον μηχανισμό και να αναπτύξουν την οικονομία.Αλλωστε η κερδοφορία μιας χρήσης ή η θετική καθαρή θέση δεν διασφαλίζει τη βιωσιμότητα της επιχείρησης.Τα στοιχεία που διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα μιας επιχείρησης είναι το know-how που αυτή κατέχει,τα brad-names που επίσης αυτή κατέχει,η ποιότητα της διοίκησής της,η συνέχεια της επιχείρησης,η κατάσταση των εγκαταστάσεων της και του εν γένει εξοπλισμού της,η φήμη και η πελατεία της,κ.ά.
    Άν εντούτοις θα έπρεπε να υπάρχει ένα αντικειμενικό κριτήριο ,κοινό για ολες τις υπό ένταξη επιχειρήσεις ,αυτό θα έπρεπε να είναι η θετική καθαρή θέση της επιχείρησης για μία τουλάχιτον χρονιά απο το 2010 και μετά,όταν πλέον είχε η οικονομία εισέλθει σε καθεστώς πλήρους κατάρρευσης και οι οικονομικές ζημίες ήταν πλέον αναπόφευκες

  • 2 Μαρτίου 2017, 12:20 | AKIOE

    Παρατηρήσεις
    1) Είναι αναγκαίο να ορισθεί και στις δύο περιπτώσεις αν λαμβάνεται υπόψιν το αποτέλεσμα της επιχειρήσεως που προκύπτει από τη δήλωση Ε3 για τα φυσικά πρόσωπα και τη δήλωση Ν για τα νομικά πρόσωπα ή αν θα λαμβάνεται υπόψιν από τις οικονομικές καταστάσεις που προβλέπει ο Ν 4308/14.
    2) Η απαίτηση για κερδοφορία στις τρείς (3) τελευταίες , πριν από την υποβολή της αίτησης χρήσεις θα λειτουργήσει ανασταλτικά ως κριτήριο επιλεξιμότητας . Προτείνουμε αντί των τριών τελευταίων χρήσεων να εξετάζονται οι πέντε τελευταίες χρήσεις , προκειμένου να υπάρξει δυνατότητα ένταξης στον μηχανισμό αυτόν όσο το δυνατό περισσοτέρων επιχειρήσεων.
    Επιπλέον η στόχευση στην κερδοφορία σε μια από τις τελευταίες τρείς ή πέντε χρήσεις είναι ως κριτήριο επιλεξιμότητας προβληματικό γιατί :
    α) η κερδοφορία μπορεί να είναι οριακή
    β) η κερδοφορία μπορεί να οφείλεται σε έκτακτα έσοδα τα οποία δεν θα επαναληφθούν μελλοντικά (πχ πώληση παγίου στοιχείου)
    γ) η καθαρή θέση της επιχείρησης να έχει γίνει ήδη αρνητική .ακόμη και στην αρχή της πενταετούς ή τριετούς περιόδου.
    Η επιλεξιμότητα με βάση τα κριτήρια που τίθενται δε σημαίνει και βιωσιμότητα των επιχειρήσεων . Απλά αυτά δίνουν το εισιτήριο για την είσοδο της επιχειρήσεως στον υπόψιν μηχανισμό ρύθμισης και , κατά την άποψή μας , θα πρέπει να συνεξετάζονται και με άλλους δείκτες που θα κρίνουν τη βιωσιμότητα της επιχειρήσεως. Σημειώνουμε εδώ ότι η βιωσιμότητα μιας επιχειρήσεως βασίζεται τόσο σε ποσοτικά όσο και σε ποιοτικά στοιχεία και είναι αποτέλεσμα των επιδόσεων που αυτή είχε στο παρελθόν , της παρούσας καταστάσεως καθώς και των μελλοντικών της προοπτικών . Προτείνουμε επομένως την καθιέρωση μιας μικρής λίστας αριθμοδεικτών με τους οποίους θα αξιολογείται η βιωσιμότητα της επιχειρήσεως ώστε αυτή να είναι επιλέξιμη για ένταξη στον προτεινόμενο με το παρόν σχέδιο νόμου μηχανισμό του εξωδικαστικού συμβιβασμού
    2) Ο όρος της υπάρξεως κερδοφορίας σε μια από τις τρεις (ή πέντε) προηγούμενες , από την υποβολή αίτησης υπαγωγής , χρήσεις αφήνει εκτός μηχανισμού ρύθμισης τεχνικές και οικοδομικές επιχειρήσεις οι οποίες είχαν μειωμένα έσοδα αλλά για τις οποίες υπάρχουν προοπτικές αξιοποίησης του αποθέματος των ακινήτων που αυτές κατέχουν. Η ιδιαιτερότητα αυτών των επιχειρήσεων είναι ότι λόγω της κρίσεως δεν μπορούν πλέον να αξιοποιήσουν το απόθεμα των ακινήτων που έχουν κατασκευάσει είτε με πωλήσεις είτε με ενοικιάσεις, επιβαρύνονται με σημαντικές δαπάνες για φόρους επί του αποθέματος των ακινήτων, αδυνατούν να εισπράξουν τα μισθώματα σε πολλές περιπτώσεις , όταν έχουν μισθωμένα ακίνητα και συνηθέστατα εμφανίζουν τα τελευταία έτη ζημιογόνες χρήσεις . Για τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις θεωρούμε ότι δε θα πρέπει να ισχύσει το κριτήριο της κερδοφορίας .

  • 2 Μαρτίου 2017, 12:28 | Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο

    Παράγραφοι 1 και 2
    Η προϋπόθεση θετικών αποτελεσμάτων σε μία από τις τελευταίες 3 χρήσεις φαίνεται να θέτει εκτός πεδίου εφαρμογής την πλειοψηφία των επιχειρήσεων δεδομένης της οικονομική κρίσης στην οποία βρίσκεται η χώρα μας και η πλειοψηφία των ελληνικών επιχειρήσεων. Ο καθορισμός πενταετίας θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι πιο ρεαλιστικός.

  • 2 Μαρτίου 2017, 10:42 | Ε.Φ.Ε.Ε.Θ.

    Σχετικά με την ένταξη στο νόμο, επειδή τα κριτήρια επιλεξιμότητας είναι πολύ αυστηρά, θα έπρεπε να υπάρχουν και άλλοι παράμετροι που θα βοηθούσαν να υπαχθεί μία επιχείρηση στον εξωδικαστικό μηχανισμό. Για παράδειγμα εάν οι οφειλές κυρίως στις τράπεζες, καλύπτονται έως και το 80% με εμπράγματες εγγυήσεις (και ακόμη λιγότερο όταν αφορούν σύμφωνα με τη συνήθη πρακτική των τραπεζών εμπράγματα εκτός των παγίων της επιχείρησης) σε σχέση με το δανεισμό ή αν κάποιος πληροί τα κριτήρια σε μία απόκλιση έως 20% ή σε όσες επιχειρήσεις τείνουν να πιάσουν το στόχο σύμφωνα με τα αρχικά στοιχεία του 2017 ή σε επιχειρήσεις που μπορούν να παρουσιάσουν κάποιο συμβόλαιο, σύμβαση ή προσύμφωνο πώλησης ή μίσθωσης ακινήτων των εταίρων και με το ποσό της πώλησης να αυξηθεί το εταιρικό ή μετοχικό κεφάλαιο των εταιρειών, με σκοπό να αλλάξουν προς το καλύτερο τα μελλοντικά στοιχεία της επιχείρησης και να την καταστήσει βιώσιμη.

    Επίσης θα πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν και άλλα κριτήρια σε έναν tailor-made σχεδιασμό για τις επιχειρήσεις και τράπεζες. Αυτό θα ενέτασσε στις ρυθμίσεις του νόμου επιχειρήσεις ορισμένων κλάδων της οικονομίας που η οικονομική κρίση τις έχει πλήξει περισσότερο από τις υπόλοιπες. Παραδείγματος χάριν, οι περιφέρειες που ανήκουν οι επιχειρήσεις όπως λαμβάνονται υπ’ όψιν σε κάθε αναπτυξιακό νόμο (λόγω των τεραστίων αποκλίσεων, π.χ. της Κεντρικής Μακεδονίας και Θράκης με το Νομό Αττικής και Κρήτη). Επίσης και επιχειρήσεις που έχουν πληγεί με υπέρογκους φόρους όπως ο ΕΝΦΙΑ και κυρίως αυτές των κατασκευών, εμπορίας ειδών οικιακής χρήσης, ειδών υγιεινής, επίπλων και εξοπλισμού ακινήτων, ξενοδοχείων και τουριστικών επιχειρήσεων κλπ.

    Τέλος θα πρέπει στις ρυθμίσεις του νόμου να ενταχθούν και οι ελεύθεροι επαγγελματίες.

  • 2 Μαρτίου 2017, 08:08 | Γρηγόρης Δεληγεωργιου

    Η προϋπόθεση μιας κερδοφόρου χρήσης,έστω προ φόρων,κατα την τελευταία τριετία,δεδομένης της οικονομικής κρίσης,είναι ακατανόητη.Στόχος θα πρέπει να είναι ,στην συνέχεια μετα την λήψη η και επιβολή ακόμη μέτρων,η επιχείρηση να καθίσταται βιώσιμη.Η προϋπόθεση της μιας κερδοφόρου χρήσης κατα την τελευταία τριετία πρέπει να μην ισχύει.

  • 2 Μαρτίου 2017, 00:48 | Καζλαρης Κωνσταντινος

    Κυριοι,ες
    Με αγωνια παρακολουθει ο επιχειρηματικος κοσμος την υποθεση του εξωδικαστικου διακανονισμου.Ειναι μονοδρομος η εφαρμογη
    του. Ομως τα αρνητικα σημεια ειναι καθοριστικα.Θα σταθω στα κριτηρια υπαγωγης.Η απαιτηση για κερδοφορια μεσα στην τριετια εστω και μιας χρονιας, θα αποκλέισει τη συντριπτικη πλειοψηφια των επιχειρησεων .Μετα απο 7 χρονια μνημονια, με ιστορικων διαστασεων κριση δε γινεται να μπαινουν αποκλεισμοι.Οι επιχειρησεις κρατιουνται στη ζωη με προσωπικες θυσιες, την οικονομικη συνεισφορα λοιπων οικογενειακων μελων που συνεισφερουν και απο τις συνταξεις τους ακομη. Εξαλλου στον κυκλο ζωης δεν υπαρχει μονο κερδοφορια αλλα και υπομονη ,αγωνας, προσδοκια.
    Πρεπει να ληφθουν υποψιν διαφοροι παραγοντες ενος σχεδιου .Η εισοδος θα πρεπει να ειναι πιο ανοιχτη αλλα; αξιολογηση- διατηρηση στο προγραμμα- να γινεται εκ του αποτελεσματος
    (αν τηρειται η συμφωνια δηλαδη) και οχι εξαρχης με αποκλεισμους.Μονο τοτε υπαρχει ελπιδα να σωθουν εταιριες ,θεσεις εργασιας, να πληρωνονται εισφορες, φοροι και δανεια.
    Ευχαριστω.

  • 1 Μαρτίου 2017, 16:18 | Μάριος Πραπόπουλος (επιχειρηματίας)

    Θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα και σε επιχειρήσεις που δεν έχουν κερδοφορία ή θετική καθαρή θέση να υπαχθούν στη ρύθμιση εφόσον μπορούν να υποβάλουν βιώσιμο επιχειρηματικό σχέδιο που θα φέρει κέρδη στην επιχείρηση μέσα στα επόμενα χρόνια. Σκοπός είναι να σωθούν οι επιχειρήσεις που έχουν βάσιμες ελπίδες να σωθούν, όχι οι επιχειρήσεις που είναι κερδοφόρες.

  • 28 Φεβρουαρίου 2017, 23:01 | Νίκος Λαγός

    Προσπαθείστε για μπαίνουν κριτήρια αξιολόγησης κατανοητά στην κατεύθυνση ένταξης των δανειοληπτών και όχι απόρριψης τους απο το Νόμο.
    Ο Εξοδικαστικός συμβιβασμός θα πρέπει να περιλαμβάνει όλους και κυρίως τους ελεύθερους επαγγελματίες .Οι δυσκολίες για ένταξη στον Ν.Κατσέλη είναι μεγάλες και δεν δέχονται κατάθεση και ένταξη στο ν.Κατσέλη.
    Θα πρέπει να υπάρξει κάποια ρύθμιση για τους εγγυητές.

  • 28 Φεβρουαρίου 2017, 15:37 | Nick

    Προκειμένου να περιοριστεί ο κίνδυνος να μετατραπούν πολλοί εγγυητές σε ισόβιους οφειλέτες δανείων που δεν έλαβαν, το Υπουργείο Οικονομίας θα πρέπει να θεσπίσει ρύθμιση σύμφωνα με την οποία ο Εγγυητής να διαχειρίζεται διαφορετικά απο τις Τράπεζες και όχι σαν πρωτοφειλέτης .
    Βάσει του νόμου και των συμβάσεων που υπογράφονται με τις τράπεζες, οι εγγυητές του δανείου ευθύνονται για όλο το ποσό που έχουν εγγυηθεί, ξεχωριστά από τον κυρίως οφειλέτη.
    Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις όπου χιλιάδες επαγγελματίες έχουν υποθηκεύσει τα σπίτια τους και μικρούς εργασιακούς χώρους για να δανειστούν κεφάλαια από τις τράπεζες, ενώ και σ’ αυτήν την περίπτωση ο αριθμός των εγγυητών είναι πολύ μεγάλος μεταξύ συγγενικών και φιλικών προσώπων.
    Εγκληματική επίσης, η εμπλοκή από τις τράπεζες, κατά των εγγυητών οι οποίοι παραπλανήθηκαν και υπέγραψαν ως εγγυητές σε δάνεια. Στις περιπτώσεις αυτές οι τράπεζες γνώριζαν με μαθηματική ακρίβεια τις δυνατότητες και την φερεγγυότητα των δανειοληπτών και τις αιτίες καθυστέρησης αποπληρωμής των δανείων που αναπότρεπτα θα οδηγούσαν τελικά στην εξασφάλιση της απαίτησης από τον εγγυητή.
    Θα πρέπει να υπάξει μια παράγραφος που θα ξεχωρίζει τον πρωτοοφειλετη από τον εγγυητή και να διαχειρίζονται διαφορετικά από την Πολιτεία έως και διαγραφή της ευθύνης του εφόσον αποδειχθει ότι έπεσε θύμα του πρωτοφειλέτη και των Τραπεζών .
    Οι Τράπεζες ήδη έχουν πάρει τα χρήματα των κόκκινων δανείων από την ανακεφαλοποίηση ,ας μην ζητάνε άλλα από τους εγγυητές

  • 28 Φεβρουαρίου 2017, 14:02 | Λεωνιδας

    Προσπαθειστε να κανετε τα κριτηρια αξιολογησης οσο γινεται πιο ευκολα.. ολοι θελουν να μπουν στην διαδικασια του εξωδικαστικου μηχανισμου.. ουτως η αλλως ειναι και η τελευταια μας ελπιδα…

  • 27 Φεβρουαρίου 2017, 14:57 | Ελευθέριος Μπαρμπάτσαλος

    Σχετικά με τα κριτήρια επιλεξιμότητας και πιο συγκεκριμένα με την προϋπόθεση για τουλάχιστον μία χρήση κερδοφόρα στην τελευταία τριετία, είναι αρκετά περιοριστική και αφήνει εκτός διαδικασίας μεγάλο πλήθος επιχειρήσεων που μπορούν να υπαχθούν και να εξυγιανθούν. Πολλές επιχειρήσεις με την έντονη οικονομική κρίση των τελευταίων ετών εν δυνάμει βρίσκονται σε διαδικασία μετασχηματισμού και στρατηγικής αναδιάρθρωσης με συνέπεια να προσαρμόζουν τη λειτουργία τους στα νέα δεδομένα. Αυτή η διαδικασία αποδίδει σε βάθος χρόνου και ενδεχομένως οι επιχειρήσεις να παρουσιάζουν κέρδη στα επόμενα έτη. Η κερδοφορία μιας χρήσης ή η θετική καθαρή θέση δεν διασφαλίζει τη βιωσιμότητα της επιχείρησης. Θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα και σε επιχειρήσεις που δεν έχουν κερδοφορία ή θετική καθαρή θέση να υπαχθούν στη ρύθμιση. Ενδεχομένως με την υποβολή ενός βιώσιμου επιχειρηματικού σχεδίου όπου παρουσιάζεται αιτιολογημένα η δυνατότητα της επιχείρησης να παρουσιάσει κέρδη μέσα στα επόμενα χρόνια. Επίσης υπάρχει μεγάλο όγκος επιχειρήσεων (όπως κατασκευαστικές κτλ) οι οποίες τα πρώτα χρόνια (περίοδο κατασκευής) έχουν συσσωρευμένες ζημίες και τα επόμενα χρόνια (από πωλήσεις , εισπράξεις) παρουσιάζουν κέρδη.

  • 27 Φεβρουαρίου 2017, 10:59 | ΠΑΥΛΟΣ

    Στο σχέδιο δεν υπάρχει καμιά αναφορά όταν ανάμεσα στους πιστωτές είναι και τράπεζες που είναι σε διαδικασία εκκαθάρισης ( Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, Αγροτική Τράπεζα κτλ. ).
    Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να ληφθεί οπωσδήποτε μέριμνα ώστε να μπορούν να συμπεριληφθούν και οι εταιρείες που μέρος των χρεών των επιχειρήσεων βρίσκονται και σε αυτές τις τράπεζες.

  • 25 Φεβρουαρίου 2017, 12:00 | Κώστας Σίδερης

    Νόμιζα ότι βασικό κριτήριο για υπαγωγή στην αναδιάρθρωση είναι η βιωσιμότητα της επιχείρησης, όχι πριν, αλλά κυρίως μετά την θέση σε ισχύ της συμφωνίας με τους πιστωτές. Εννοώ, ότι μπορεί κατά την έναρξη τής διαδικασίας να μην υπάρχει καμία χρήση με θετικό EBITDA ή Equity, αλλά ο εμπειρογνώμονας και ο διαμεσολαβητής να κρίνουν ότι η εταιρεία θα είναι βιώσιμη κάτω από τις προϋποθέσεις που θα περιγράφονται στην συμφωνία ρύθμισης, όταν αυτές αρχίσουν να ισχύουν. Μια και η συμφωνία είναι εντελώς ελεύθερη και δεν υπάρχει υποχρεωτικό και ασφυκτικό πλαίσιο, είναι ενδεχόμενο να δεχτούν τα ενδιαφερόμενα μέρη τέτοια μέτρα που να καθιστούν την εταιρεία βιώσιμη. Αυτά δεν θα είναι μόνο διαγραφή και επιμήκυνση των υποχρεώσεων, αλλά ένα σωρό άλλα, όπως κατάργηση/πώληση ζημιογόνου κλάδου, αλλαγή διοίκησης, περιορισμός προσωπικού, αλλαγή εμπορικής πολιτικής, και ό,τι άλλο μπορεί να σκεφτούν οι ενδιαφερόμενοι. Γιατί να αποκλείεται η διάσωση μιας τέτοιας επιχείρησης, απλά και μόνο επειδή δεν είχε θετικό EBITDA στα 3 χειρότερα χρόνια της ελληνικής οικονομίας;

  • 25 Φεβρουαρίου 2017, 07:58 | ΒΑΛΤΖΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

    Το κριτήριο επιλεξιμότητας με μια κερδοφόρο χρήση στις 3 τελευταίες, εξαιρεί τεράστιο αριθμό επιχειρήσεων που μπορούν να το παλέψουν ακόμα. Θα οδηγήσει σε απόλυτη στάση πληρωμών μέχρι το οριστικό λουκέτο αυτούς που θα μείνουν απέξω και είναι πάρα πολύ ύποπτο για τα κίνητρά του αφου θα ανοίξει το δρόμο να απομείνουν στην Ελλάδα μόνο οι πολυεθνικές.Πρέπει να εξαλειφτεί αμέσως.

  • 25 Φεβρουαρίου 2017, 00:56 | ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΔΗΜΑΤΑΣ

    η προϋπόθεση να υπάρχει μια τουλάχιστον κερδοφόρα χρήση έχει μια λογική αφού μιλάμε για κέρδη προ αποσβέσεων. Το πνεύμα του νομοθέτη είναι να σωθούν οι επιχειρήσεις που μπορούν να σωθούν, αυτές που δεν έχουν ελπίδα δεν έχει νόημα να ενταχθούν στον νόμο. Ομως μια επιχείρηση με τρεις ζημιογόνες χρήσεις δεν σημαίνει πως είναι καταδικασμένη επιχείρηση …θα πρότεινα ο αποκλεισμός να ισχύσει μόνο για τις επιχειρήσεις με αρνητικά ίδια κεφάλαια βέβαια για να πιστοποιηθεί αυτό πρέπει τα τηρούμενα βιβλία να είναι διπλογραφικά…για τις επιχειρήσεις με απλογραφικά βιβλία οι χρήσεις μέσα στις οποίες πρέπει να υπάρχει μια κερδοφόρα να γίνουν 5 ή 6

  • 24 Φεβρουαρίου 2017, 19:23 | Βιρβίλης Χρίστος

    Δεν θα πρέπει να υπάρχει η προϋπόθεση της κερδοφόρας χρήσης. Ακούγεται αστείο να μιλάμε για κερδοφόρα χρήση εν τω μέσω οικονομικής κρίσης 8 ετών.

  • 24 Φεβρουαρίου 2017, 12:26 | F.BS-Δρ.ΔΗΜ.ΚΑΜΠΟΥΡΗΣ

    Η κερδοφορία έστω και οριακή σε μια χρήση αφ ενός μεν δεν μπορεί να αποτελεί κριτήριο επιλεξιμότητας, αφετέρου σε περιόδους κρίσης γίνεται ουσιαστικό πρόβλημα ιδιαίτερα για μικρές επιχειρήσεις. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν χιλιάδες επιχειρήσεις.
    -Το κριτήριο των κερδών προ αποσβέσεων, φόρων και τόκων είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, είναι όμως πολύ πιθανό η καθαρή θέση πολλών επιχειρήσεων να έχει καταστεί επί μακρόν αρνητική.
    Συνάγεται λοιπόν μόνο με το κριτήριο της επιλεξιμότητας αποκλείεται σημαντικός αριθμός επιχειρήσεων. Η επιλεξιμότητα δε δίνει βιωσιμότητα αλλά είναι το δελτίο εισόδου της επιχείρησης για την ένταξη της στην διαδικασία του εξωδικαστικού συμβιβασμού.

  • 24 Φεβρουαρίου 2017, 11:37 | Νικος

    Οι εταιρειες που εχουν κερδοφορα χρηση δεν εχουν κανενα θεμα για την διαβιωση τους οποτε δεν τους ενδιαφερει αυτη η Νομοθεσια.
    Οι εταιρειες που δεν εχουν κερδη λογω αδυναμιας να πληρωσουν τους προμηθευτες τους,οι εταιρειες που εχουν σταματησει να εχουν κυκλο εργασιων επειδη οι ιδιοκτητες και οι εγγυητες τους παραμενουν χρεωμενοι στις τραπεζες ,αυτες θελουν βοηθεια!!!
    Υπαρχουν πολλοι εγγυητες παλιοτερου δανειου που ειναι μαυροι στις τραπεζες και αυτοι οι εγγυητες ειναι ιδιοκτητες αλλης εταιρειας που δεν χρωσταει πουθενα.Αυτοι θελουν την βοηθεια σας.
    Τροποποιηστε τον Νομο ετσι ωστε να προβλεπει και για τον Εγγυητη που καποτε πιστεψε αυτον που πηρε το δανειο και τωρα ειναι θεατης των κατασχεσεων απο τις τραπεζες και του χλευασμου των Τραπεζων .
    Θελουμε μια δικαιη και εντιμη λυση για να παρει μπροστα η οικονομια μας…

  • 23 Φεβρουαρίου 2017, 15:58 | Εγγυητης

    ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΓΓΥΗΤΕΣ ΔΑΝΙΩΝ ΣΕ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ?
    ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΓΕΙ ΜΙΑ ΔΙΑΔΙΑΚΑΣΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΜΑΣ?
    ΑΛΛΟΙ ΠΗΡΑΝ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΘΑ ΧΑΣΟΥΝ ΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ ΤΟΥΣ.
    ΑΣ ΒΓΕΙ ΜΙΑ ΡΥΘΜΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΠΟΣΟ
    ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

  • 23 Φεβρουαρίου 2017, 13:23 | ΜΠΕΚΡΗ ΦΙΛΙΑ

    ΑΝ Ο ΟΦΕΙΛΕΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ?

  • 23 Φεβρουαρίου 2017, 10:46 | Γιώργος Κούρτης

    6. Μικροπιστωτές ορίζονται όσων οι απαιτήσεις δεν υπερβαίνουν ατομικά το ποσοστό του 1,5% του συνολικού χρέους του οφειλέτη και το ποσό της απαίτησης δεν υπερβαίνει το ποσό των δυο εκατομμυρίων (2.000.000) ευρώ.
    Οι μικροπιστωτές κατατάσσονται σε αύξουσα σειρά απαίτησης, και το σύνολο των πρώτων των οποίων οι απαιτήσεις δεν υπερβαίνουν αθροιστικά το 15% του συνόλου της οφειλής και δεν υπερβαίνουν τα είκοσι εκατομμύρια (20.000.000) ευρώ απαλλάσσονται από την συμμετοχή στη διαδικασία του παρόντος νόμου και δεν δεσμεύονται από τη σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών.

    Αντί για το μακρόσυρτο

    6. Πιστωτές οι απαιτήσεις των οποίων (α) δεν υπερβαίνουν ατομικά για κάθε πιστωτή το ποσό των δύο εκατομμυρίων (2.000.000) ευρώ και ποσοστό 1,5% του συνολικού χρέους του οφειλέτη και (β) δεν υπερβαίνουν αθροιστικά το ποσό των είκοσι εκατομμυρίων (20.000.000) ευρώ και ποσοστό 15% του συνολικού χρέους του οφειλέτη δεν συμμετέχουν στη διαδικασία του παρόντος νόμου και δεν δεσμεύονται από τη σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών. Σε περίπτωση που οι απαιτήσεις που εμπίπτουν στο κριτήριο του στοιχείου (α) υπερβαίνουν αθροιστικά το κριτήριο του στοιχείου (β), δεν συμμετέχουν στη διαδικασία του παρόντος νόμου και δεν δεσμεύονται από τη σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών οι πιστωτές με τις μικρότερες απαιτήσεις έως τη συμπλήρωση του ποσοστού του 15% ή του ποσού των είκοσι εκατομμυρίων (20.000.000) ευρώ. Οι λοιποί πιστωτές, ακόμα και εάν οι απαιτήσεις τους δεν υπερβαίνουν τα κριτήρια του στοιχείου (α), συμμετέχουν κανονικά στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης του παρόντος νόμου.

  • 23 Φεβρουαρίου 2017, 09:22 | ΜΑΡΙΑ ΣΤΑΜΟΥ

    ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΓΑΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΛΗΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ.ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΑΛΗΦΘΕΙ.

  • 23 Φεβρουαρίου 2017, 09:46 | ΝΙΚΗ ΛΑΤΣΗ

    Δεύτερη παρατήρηση.. Πρέπει λέει να υπάρχει μία έστω κερδοφόρα χρήση την τελευταία 3 ετία…
    Έστω οτι ο οφειλέτης είναι τεχνική εταιρεία η οποία την τελευταία 3ετία έχτιζε χωρίς να πουλάει..Προφανώς θα είναι ζημιογόνες και οι 3 χρήσεις. Όμως από φέτος (την 4η χρήση) αρχίζει να ενοικιάζει τις κατοικίες και μην έχοντας πλέον κόστη ανέγερσης, μετατρέπεται σε κερδοφόρα.
    Και έστω ότι άλλη τεχνική εταιρεία με το ίδιο δάνειο με την προηγούμενη κατάφερε να χτίσει σε 2.5 χρόνια αντι για 3, οπότε νοίκιασε τα νεόδμητα διαμερίσματα την 3 χρονιά και έχει μία κερδοφόρα χρήση.
    Και έστω ότι οι 2 εταιρείες έχουν σχεδόν την ίδια οικονομική εικόνα.
    Η δεύτερη υπάγεται στον εξωδ.συμβιβασμό ενώ η πρώτη όχι.Η δεύτερη αφού κουρέψει τα χρέη της μειώνει τις τιμές πώλησης (αφού πλέον έχει χαμηλότερη τιμή απόσβεσης αφού χρωστάει λιγότερα) ενώ η πρώτη δεν μπορεί να χαμηλώσει τις τιμές της, γιατί δεν θα μπορεί με μειωμένα έσοδα να κλείσει τις οφειλες της. Και έστω ότι οι 2 τεχνικές εταιρείες πουλάνε παρόμοια σπίτια στην ίδια περιοχή…Η πρώτη καταστράφηκε και η δεύτερη σώθηκε..Άλλη μια περίπτωση που ο υπό αναφορά νόμος δεν εμφανίζει ισοτιμία και ισονομία..

  • 23 Φεβρουαρίου 2017, 08:16 | ΝΙΚΗ ΛΑΤΣΗ

    1. Έστω οτι η εταιρεία Α χρωστάει 2.000.000 στην Τράπεζα Χ.
    Και έστω ότι η εταιρεία Β χρωστάει 1.300.000 στην Τράπεζα Ψ και 700.000 στην τράπεζα Χ.
    Και οι 2 εταιρείες δραστηριοποιούνται στον ίδιο κλάδο και έχουν παρόμοια οικονομική εικόνα.
    Η Τράπεζα Χ δεν συναινεί στο κούρεμα οφειλών, ενώ η Τράπεζα Ψ συναινεί. Οπότε η πρώτη εταιρεία, η Α, δεν μειώνει τα χρέη της, ενώ η Β τα μειώνει αφού η τράπεζα Ψ συναινεί (και αποτελεί τον πιστωτή με > 60% των οφειλών της εταιρείας Β.
    Οπότε έχουμε 2 εταιρείες με το ίδιο ποσό δανεισμού, στον ίδιο κλάδο, οι οποίες τυγχάνουν διαφορετικής μεταχείρισης. Αυτό θεωρείται ισοτιμία και ισονομία; Δηλαδή το αν θα επιβιώσει μια εταιρεία εξαρτάται από το αν είχε την τύχη ή την ατυχία να χρωστάει σε 1 ή 2 πιστωτές;

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 20:13 | ΜΠΕΚΡΗ ΦΙΛΙΑ

    ΤΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΘΕΤΙΚΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΦΟΡΑ ΤΙΣ ΠΕΝΤΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟ ΤΟ 2010 ΚΑΙ ΜΕΤΑ

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 18:24 | Βιρβίλης Χρίστος

    Μέσα από την επιστημονική μου κατάρτιση την εμπειρία μου ως τραπεζικός διαμεσολαβητής και χρηματοοικονομικός σύμβουλος αλλά και ως απλός πολίτες που βιώνουν την οικονομική κρίση της χώρας μας, ελπίζουμε και ευελπιστούμε ότι θα έχουμε ένα νόμο εξωδικαστικής διευθέτησης χρέους που θα συμπεριλαμβάνει όλες τις μορφές επιχειρήσεων, όλους τους δανειστές, όλες τις οφειλές (ακόμα και αυτές του ΦΠΑ) αφού δεδομένη είναι ως προϋπόθεση η μη ύπαρξη ληξιπρόθεσμων οφειλών μετά τις 31-12-2016. Σκοπός του νόμου πρέπει να είναι η διάσωση όσο το δυνατόν περισσότερων επιχειρήσεων τώρα και όχι αργότερα ίσως, όπου η βιωσιμότητά τους θα είναι ακόμη πιο δύσκολη, όταν σε ένα τυχόν μεσοδιάστημα θα έχουν «λεηλατηθεί» οι όποιες βάσιμες ελπίδες διάσωσης. Πρέπει να διαφυλαχτούν θέσεις εργασίας σήμερα. Ο νόμος να προβλέπει και ολική διαγραφή χρεών όπου απαιτείτε. Καλύτερα μια εξυγιασμένη επιχείρηση παρά μια κλειστή επιχείρηση που δεν θα πληρώσει τίποτε και θα δημιουργήσει νέους άνεργους. Ας υπάρξει ουσιαστική βοήθεια με τη διαγραφή των χρεών επιχειρήσεων που μπορούν να συνεχίσουν από εδώ και πέρα. Ευχαριστώ.

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 17:29 | ΦΑΝΟΥΡΑΚΗ ΤΖΕΝΗ

    ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΥΠΑΧΘΟΥΝ ΟΛΟΙ. ΔΙΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΙΩΣΙΜΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΝΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΟΥΝ ΤΟ ΕΝΥΠΟΘΗΚΟ ΑΚΙΝΗΤΟ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝΙΣΤΕΙ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΔΕΝ ΤΟ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΤΟ ΔΕΧΤΟΥΝ. ΝΑΙ ΜΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΔΕΧΟΝΤΑΙ. ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΣΕ 2 ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΦΟΡΙΚΑ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΓΡΑΠΤΑ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΚΟΚΚΙΝΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ. ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ? ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΕΓΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΑΚΙΝΗΤΟ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΕΙΧΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΞΙΑ. ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟ Η ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΦΟΡΤΩΣΟΥΝ ΜΕ ΤΟΚΟΥΣ ΤΟΚΟΥΣ ΤΟΚΟΥΣ…
    ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ. ΑΥΤΕΣ ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΜΑΣ . ΔΕΝ ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΘΗΚΑΜΕ ΕΜΕΙΣ

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 14:03 | ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΥΛΩΝΑΚΗΣ

    ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΧΘΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΑΡ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΝΤΙΞΟΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΕΙΤΕ ΕΧΟΥΝ ΖΗΜΙΕΣ ΕΙΤΕ ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 11:11 | Αγγελόπουλος Γεώργιος

    Τι μέριμνα λαμβάνεται για όσους έχουν διακόψει την επιχειρηματική τους δραστηριότητα αλλά συνεχίζουν να χρωστούν ?

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 11:28 | Μαλεφιτσάκης Βαγγέλης

    Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο εξωδικαστικός συμβιβασμός δεν περιλαμβάνει όλους τους οφειλέτες. Όπως έχει διαμορφωθεί είναι η μισή λύση

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 09:31 | Παναγιώτου Αλέξανδρος

    Eνα μεγάλο μέρος όσων έχουν κόκκινα δάνεια, είναι μικροεπιχειρήσεις που έχουν κλείσει και οι ιδιοκτήτες τους παραμένουν χρεωμένοι στις τράπεζες με υποθήκες σε προσωπικά περιουσιακά στοιχεία (π.χ. το σπίτι ενός εκ των εταίρων της μικροεπιχείρησης ή κάποιου εγγυητή).

    Απαιτείται οπωσδήποτε να υπάρξει κάποια ρύθμιση γι’ αυτούς, με πρόβλεψη διαγραφής οφειλών. Ο πρώην επιχειρηματίας που τώρα είναι ημι-άνεργος ή απλώς εργαζόμενος, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει χρέη δεκάδων χιλιάδων ευρώ, παραμένει δέσμιος εφ’ ορου ζωής.

    Παρακαλούμε, μεριμνήστε σχετικά.

  • 22 Φεβρουαρίου 2017, 07:38 | ΜΠΟΥΛΙΑΣ ΚΩΣΤΑΣ

    Ακόμα δεν έχω καταλάβει, γιατί εξαιρούνται οι ελεύθεροι επαγγελματίες.Το ότι μπορούν να ενταχθούν στον νόμο κατσέλη ειναι αστείο. Τώρα ένταξη και για εμάς. Αλλιώς κ. υπουργέ σε λίγο καιρό θα πάψετε να δίνεται συντάξεις. Θα κλείσουμε και οι τελευταίοι των μοικανών

  • 21 Φεβρουαρίου 2017, 17:06 | ΣΤΕΛΙΟΣ ΔΑΜΟΦΛΙ

    ΚΥΡΙΟΙ, ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΝΑ ΑΠΑΛΗΦΘΕΙ ΤΟ ΟΤΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΤΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ . ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΠΤΑ ΕΤΗ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΝ ΖΗΜΙΕΣ . ΑΝ ΙΣΧΥΣΕΙ ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΜΕΝΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ ΘΑ ΜΕΙΩΘΟΥΝ ΣΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ . ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

  • 21 Φεβρουαρίου 2017, 17:32 | ΦΑΝΟΥΡΑΚΗ ΤΖΕΝΗ

    ΑΝ ΤΑ ΧΡΕΗ ΑΦΟΡΟΥΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΝΑ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΘΕΤΙΚΟ ΠΡΟΣΙΜΟ ΚΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΛΗ ΑΥΤΗΣ Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ. ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΟΜΟΡΡΥΘΜΗ ΜΕ ΧΡΕΗ ΣΕ ΤΡΙΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗΣ ΟΠΟΤΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΜΕ ΑΛΛΗ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ .

Σχόλια