Άρθρο 27 – Τμήμα Ισότητας των Φύλων του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας

1. Στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης λειτουργεί από 2.2.1984 Ειδικό Τμήμα «Ισότητας των Φύλων». Η λειτουργία του τμήματος «Ισότητας των Φύλων» στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Εργασίας , η απαρτία και η θητεία των μελών διέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 25 του π.δ. 368/1989 (Α΄ 163) όπως ισχύουν. Τα μέλη του Τμήματος, τακτικά και αναπληρωματικά, και ο γραμματέας του ορίζονται με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.

2. Η παράγραφος 6 του άρθρου 25 του π.δ. 368/1989 αντικαθίσταται ως εξής:
« 6.- Το Τμήμα Ισότητας των Φύλων συγκροτείται από:
α) το Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, ως Πρόεδρο, ο οποίος σε περίπτωση απουσίας ή κωλύματος αναπληρώνεται από το Γενικό Διευθυντή Εργασίας,
β) έναν εκπρόσωπο της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με τον αναπληρωτή του,
γ) έναν ανώτερο υπάλληλο της Διεύθυνσης Όρων Εργασίας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, με τον αναπληρωτή του,
δ) έναν εκπρόσωπο των εργαζομένων με τον αναπληρωτή του, όπως υποδεικνύεται από τους φορείς τους και
ε) έναν εκπρόσωπο των εργοδοτών με τον αναπληρωτή του, όπως υποδεικνύεται από τους φορείς τους.
Εισηγητής είναι ο κατά περίπτωση αρμόδιος υπάλληλος της Διεύθυνσης Όρων Εργασίας, Τμήμα Ισότητας των Φύλων του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.».
3. Η παράγραφος 14 του άρθρου 25 του π.δ. 368/1989 αντικαθίσταται ως εξής:
« Στην αρμοδιότητα του Τμήματος Ισότητας των Φύλων ανήκει η γνωμοδότηση για σχέδια νόμων, διοικητικών πράξεων και γενικά για θέματα που αναφέρονται στην εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στις εργασιακές σχέσεις, εφόσον παραπέμπονται σε αυτό από τις αρμόδιες υπηρεσίες».

  • 11 Οκτωβρίου 2010, 23:38 | Στέφανος Παπαντζίκος

    Σύμφωνα με το άρθρο 53 του υπαλληλικού κώδικα, ο πατέρας δεν δικαιούται να κάνει χρήση μειωμένου ωραρίου ή άδειας ανατροφής εφόσον η μητέρα δεν εργάζεται.
    Ενώ ο Συνήγορος του Πολίτη έχει αποφανθεί ότι αυτό συνιστά άμεση διάκριση λόγω φύλου, η Δημόσια Διοίκηση δεν έχει κάνει κάτι ώστε να διορθωθεί η αδικία.
    Ίσως η Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή είχε στο μυαλό της ότι στην ελληνική κοινωνία η μητέρα είναι εκείνη που έχει την ευθύνη της ανατροφής του παιδιού και ο πατέρας λειτουργεί συμπληρωματικά ή ότι ο πατέρας που θα πάρει άδεια θα την «ξοδέψει» οπουδήποτε αλλού εκτός από την ανατροφή του παιδιού του. Αν όμως η ελληνική κοινωνία κάνει εκπτώσεις στις γονικές αξίες δεν σημαίνει πως πρέπει να γίνουν εκπτώσεις και στη νομοθεσία. Είναι άδικο, να καταδικάζεται ο πατέρας σε δευτερεύοντα ρόλο στην ανατροφή των παιδιών.