1.Η κατάσταση στη Δια βίου Μάθηση στην Ελλάδα σήμερα
Προβλήματα
Στην αρχή του 2010 η χώρα μας βρίσκεται σε δεινή θέση αναφορικά με την πραγμάτωση της δια βίου μάθησης. Το γεγονός πιστοποιούν οι εξαιρετικά χαμηλοί δείκτες επίδοσής μας στην εκπαίδευση ενηλίκων και γενικότερα στη Δια βίου Μάθηση.
α. Στην έκταση της συμμετοχής ενηλίκων η χώρα μας καταλαμβάνει την 27η θέση από τις 33 χώρες που αξιολογήθηκαν. Σε σχέση δε με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο των 27 (ποσοστό συμμετοχής 9,5%), η επιδόσεις της χώρας (μόλις 2,9% στην Ελλάδα) βρίσκεται στο ένα τρίτο του κοινοτικού μέσου όρου.
β. Σε σχέση με τη συμμετοχή στην Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση (ΕΕΚ) η χώρα μας βρίσκεται στην 4η σειρά από το τέλος. Αναφορικά μάλιστα με το ποσοστό συμμετοχής των εργαζομένων σε σεμινάρια Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΣΕΚ), η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση. (Βλέπε πίνακες).
γ. Σε σχέση με τη συγκρότηση του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων με βάση το σχετικό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο, η χώρα μας είναι επίσης στην τελευταία θέση. Από το 2004 και μετά δε σημειώθηκε καμία πρόοδος κι επιπλέον δε απουσίαζε συστηματικά από τις αντίστοιχες συναντήσεις των ευρωπαϊκών βοηθητικών οργάνων.
Αιτίες
Την «ελληνική υστέρηση» στη Δια βίου Μάθηση πιστοποιούν & ενισχύουν:
Η απουσία σύνδεσης της αρχικής με τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση και κατάρτιση (με ταυτόχρονη μη αποσαφήνιση των ορίων τους) σε συνδυασμό με τον κατακερματισμό και επικάλυψη αρμοδιοτήτων.
Το ασαφές πλαίσιο αναφορικά με τα προσόντα και τα συναφή επαγγελματικά δικαιώματα.
Το αποσπασματικό και τυχαίο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών Δια βίου Μάθησης.
Η πλημμελής διασύνδεση της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης με τις πραγματικές ανάγκες της εθνικής και ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας.
Το αμφιβόλου ποιότητας και αποτελεσματικότητας περιεχόμενο της παρεχόμενης εκπαίδευσης και κατάρτισης, δεδομένης της μέχρι σήμερα απουσίας συστηματικής προς τούτο αξιολόγησης.
Η ελλιπής συνεργασία μεταξύ Υπουργείου Παιδείας και Υπουργείου Εργασίας
Η μη συστηματική διαβούλευση με κοινωνικούς εταίρους, αυτοδιοικητικούς φορείς και την κοινωνία των πολιτών.
Η έλλειψη σχετικής παράδοσης που θα διευκόλυνε τη θεμελίωση της Δια βίου Μάθησης ως συνιστώσας της ιδιότητας του πολίτη.
Η Εθνική Ανάγκη για μια νέα Πολιτική
Η Δια βίου Μάθηση αποτελεί στρατηγικό εργαλείο για την υλοποίηση των εθνικών πολιτικών επιλογών δίνοντας προτεραιότητα:
α. στην Ανάπτυξη (πράσινη ανάπτυξη, καινοτομία, ψηφιακός εγγραμματισμός κά.),
β. στην Ένταξη (κοινωνική ενσωμάτωση, ένταξη στην απασχόληση κ.ά.),
γ. στην Παιδεία (διάχυση της γνώσης σε όλη την κοινωνία, ανάπτυξη της προσωπικότητας, επιμόρφωση των εκπαιδευτικών & των εκπαιδευτών ενηλίκων κ.ά.)
δ. σε ζητήματα μείζονος κοινωνικής σημασίας (περιβαλλοντική εκπαίδευση & ευαισθητοποίηση, κυκλοφοριακή αγωγή κ.ά.).
Η ανάγκη ενός νέου εμπειρικά & ερευνητικά θεμελιωμένου εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού της Δια βίου Μάθησης στη χώρα μας είναι φανερή. Η Ελλάδα χρειάζεται και απαιτεί μια νέα πολιτική.
2.H νέα Πολιτική για τη Δια βίου Μάθηση
Αποστολή
H νέα Πολιτική εντάσσεται στον ευρύτερο ανασχεδιασμό του αναπτυξιακού μοντέλου της Ελλάδας με αποστολή να δώσει την ιδιαίτερη έμφαση στο προφίλ γνώσεων, ικανοτήτων και δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού.
Συγχρόνως, προσβλέπει στο να παράσχει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για τη Δια βίου Μάθηση με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης, την παροχή δηλαδή μέσω της Δια βίου Μάθησης του δημόσιου αγαθού της παιδείας σε όλους τους πολίτες και ειδικότερα σε όσους το έχουν περισσότερο ανάγκη.
Αρχές
1.Είναι ανθρωποκεντρική. Το σύνθημα «πρώτα ο μαθητής» ισχύει κι εδώ. Πρώτα ο εκπαιδευόμενος κάθε ηλικίας. Έχει ως αφετηρία τον άνθρωπο (το μαθητή, τον ενήλικα, τον πολίτη) και τις ανάγκες του (γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες) και όχι τα συμφέροντα των φορέων εκπαίδευσης και κατάρτισης.
2.Είναι ενεργός & συνεχής και όχι εξαναγκαστική. Η μάθηση δε σταματά με το πέρας της αρχικής εκπαίδευσης και την ενηλικίωση. Είναι μια ανοιχτή και συνεχής ευκαιρία για προσωπική, κοινωνική και επαγγελματική βελτίωση στη ζωή ενός ανθρώπου.
3.Είναι ολιστική: Δίνει κίνητρα για συμμετοχή σε όλους σε όλη τη διάρκεια του βίου, με δυνατότητα αναγνώρισης & πιστοποίησης μη τυπικών & άτυπων μορφών μάθησης. Δε λαμβάνει χώρα μόνο στα πλαίσια του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος (τυπική εκπαίδευση) αλλά & σε μια ποικιλία εξωσχολικών μη τυπικών & άτυπων μορφών μαθησιακών δραστηριοτήτων (οικογενειακή και επαγγελματική ζωή, ελεύθερο χρόνο, κοινωνικές & αθλητικές δραστηριότητες), οι οποίες θα μπορούν να αναγνωριστούν και να πιστοποιηθούν.
4.Υποστηρίζει την αναπτυξιακή πορεία της χώρας. Αποσκοπεί στην επικαιροποίηση των γνώσεων & δεξιοτήτων των εργαζομένων ενόψει των ραγδαία μεταβαλλόμενων συνθηκών εργασίας με έγκαιρη διάγνωση των αναγκών της αγοράς εργασίας σε τοπικό και εθνικό επίπεδο και διασύνδεσής τους με τις παρεχόμενες γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες. Παράλληλα συμβάλλει στην επίτευξη των οριζόντιων στόχων της πολιτικής μας όπως στην πράσινη ανάπτυξη, στην καινοτομία, στην τεχνολογία.
5.Υποστηρίζει την κοινωνική ένταξη. Αποσκοπεί στην αποφυγή της κοινωνικής & επαγγελματικής υποβάθμισης ευάλωτων ομάδων με έγκαιρη διάγνωση των αναγκών σε εθνικό και τοπικό επίπεδο. Λειτουργεί αντισταθμιστικά & παρέχει στις ομάδες που κινδυνεύουν από κοινωνικό αποκλεισμό ένα ικανοποιητικό επίπεδο επιδόσεων στις βασικές δεξιότητες και ένα επαρκές επίπεδο εξειδικευμένων επαγγελματικών γνώσεων και δεξιοτήτων με στόχο να διασφαλίσει την κοινωνική και επαγγελματική τους ένταξη.
6.Στοχεύει στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου καθώς και στην καλλιέργεια κοινωνικών και πολιτικών συμπεριφορών συμβατών με τις νέες συνθήκες. Ειδικότερα, παρέχει τα εφόδια στο σύγχρονο άνθρωπο για την ενεργητική συμμετοχή του στα κοινά και τη δημιουργική προσαρμογή του στις δύσκολες και μεταβαλλόμενες οικονομικοκοινωνικές συνθήκες. Αποτελεί το κύριο μέσο για την ανάπτυξη της ιδιότητας του ενεργού και ενημερωμένου πολίτη.
Στόχοι
Οι κεντρικοί ποσοτικοί στόχοι είναι:
1.Η ουσιαστική και καταλυτική αύξηση της συνολικής ‘Έκτασης της Συμμετοχής Ενηλίκων’ σε δραστηριότητες δια βίου μάθησης στον ενεργό πληθυσμό από το 2.9% που είναι σήμερα στο 5% το 2013.
2.Ο διπλασιασμός (100%) της εθνικής συμμετοχής στην ‘Γενική Εκπαίδευση’ ενηλίκων μέσα από τις δραστηριότητες στη Δια Βίου Μάθηση (π.χ. Σχολεία Β’ Ευκαιρίας, Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων, Εκπαίδευση Γ’ ηλικίας).
3.Η αύξηση άνω του 50% της συμμετοχής ενηλίκων στη ‘Συνεχιζόμενη Επαγγελματική Κατάρτιση’, αφενός για την καταπολέμηση της ανεργίας μέσω της ‘κατάρτισης ανέργων’, αφετέρου για την ‘κατάρτιση εργαζομένων΄ σε όλες τις εκφάνσεις της, είτε ενδο-επιχειρησιακά είτε σε συνεργασία με συνεργαζόμενους φορείς.
(βλ. πίνακα 4)
Θεμελιώδης μας επιδίωξη είναι η ποιοτική αναβάθμιση της δια βίου μάθησης. Συγκεκριμένα:
1.Διασφάλιση της ποιότητας παντού: στους εκπαιδευτές, στην επιμόρφωση των εκπαιδευτών, στα γνωστικά αντικείμενα και στο μαθησιακό υλικό, στους χώρους και τις υποδομές, στις διαδικασίες αξιολόγησης και πιστοποίησης. Στο πλαίσιο της διασφάλισης ποιότητας προβλέπονται μέτρα διοργάνωσης πιλοτικών προγραμμάτων, διάδοσης και ανταλλαγής θετικών πρακτικών, αξιοποίησης της διεθνούς εμπειρίας, έρευνας. Ιδιαίτερη μέριμνα πρόκειται να ληφθεί για την επιμόρφωση των επιτελικών στελεχών Δια βίου Μάθησης που υπηρετούν τόσο σε φορείς σχεδιασμού και χάραξης πολιτικής όσο & σε φορείς υλοποίησης αυτής.
2.Ανάπτυξη νέων παιδαγωγικών μεθόδων με στροφή στη βιωματική μάθηση, στη μάθηση εξ αποστάσεως, στο e-learning, σε μικτές μορφές μάθησης (blended learning). Η ανάπτυξη νέων παιδαγωγικών μεθόδων θα συνοδεύεται από διαδικασίες αναγνώρισης και πιστοποίησης των μαθησιακών αποτελεσμάτων, ανεξάρτητα από τη μέθοδο με την οποία αυτά αποκτήθηκαν.
3.Εξορθολογισμός και σαφήνεια των προσόντων που αποκτούνται από τη Δια βίου Μάθηση και συσχέτιση τους με την αγορά εργασίας σε ελληνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για τη διασφάλιση της κινητικότητας των εκπαιδευομένων και του εργατικού δυναμικού. Συγκροτείται το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων (NQF), με το οποίο συνδέονται όλες οι μορφές τυπικής, μη τυπικής και άτυπης μάθησης. Τα προσόντα που θα αποκτούν οι πολίτες μέσω της Δια βίου Μάθησης, καταγράφονται σε εθνικούς περιγραφικούς δείκτες και κατατάσσονται σε επίπεδα λαμβάνοντας υπόψη τα 8 επίπεδα του Ευρωπαϊκού Πλαισίου.
4.Εξορθολογισμός του πλέγματος σχετικών φορέων και θεσμών για να αποφευχθεί η επικάλυψη αρμοδιοτήτων, να διασφαλισθεί η αποτελεσματικότητα της λειτουργίας τους και η μέγιστη δυνατή αξιοποίηση πόρων.
5.Ορθολογική κατανομή και αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων στα πλαίσια του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ). Σχεδιάζουμε τις σχετικές συγχρηματοδοτούμενες δράσεις του ΕΣΠΑ (από τα Επιχειρησιακά Προγράμματα «Εκπαίδευση και Δια βίου Μάθηση» και «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού») με γνώμονα την αποτελεσματική αξιοποίηση των πόρων και με στόχο τη διαμόρφωση και στήριξη προγραμμάτων τυπικής και άτυπης κατάρτισης που ανταποκρίνονται στις ανάγκες της αγοράς εργασίας και της κοινωνίας.
Επικεντρώνουμε σε προγράμματα που διαθέτουν ποιότητα και βιωσιμότητα (δυνατότητα διάρκειας) και δίνουμε έμφαση στη χρηματοδότηση σύγχρονων ηλεκτρονικών υποδομών για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση καθώς και στην παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού.
Τα συστατικά στοιχεία της νέας πολιτικής
1.Δημιουργούμε νέο θεσμικό πλαίσιο το οποίο αποτυπώνει με σαφήνεια τα κύρια χαρακτηριστικά της σύγχρονης Δια βίου Μάθησης, διασφαλίζει την ποιότητα όλων των δομών όπως και τη δυνατότητα διασύνδεσης και συνεργασίας τους και θα πιστοποιεί το τελικό μαθησιακό αποτέλεσμα, εκσυγχρονίζει το θεσμικό πλαίσιο στο Εθνικό Σύστημα Σύνδεσης της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την απασχόληση (ΕΣΣΕΕΚΑ), ώστε να ανταποκρίνεται πλήρως στις απαιτήσεις της εποχής. Η εφαρμογή του νέου θεσμικού πλαισίου θα επιφέρει ευρύτατες οργανωτικές και διαρθρωτικές αλλαγές, οι οποίες θα επιτρέψουν την απαγκίστρωση από τις υφιστάμενες δύσκαμπτες, γραφειοκρατικές και αναποτελεσματικές πρακτικές.
2.Επανασυγκροτείται η Γενική Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης και αναβαθμίζεται ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων στην Εθνική Επιτροπή Δια Βίου Μάθησης.
3.Κάθε πολίτης αποκτά δικαίωμα πρόσβασης & ενθαρρύνεται να συμμετέχει σε δραστηριότητες εκπαίδευσης καθόλη την διάρκεια της ζωής του. Οργανώνουμε το Europass & το Ατομικό Μητρώο Δια Βίου Μάθησης για κάθε πολίτη, ώστε η συμμετοχή του να αναγνωρίζεται και να προσμετράται.
4.Το Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης (ΕΚΕΠΙΣ) αλλάζει και αποκτά νέο διευρυμένο ρόλο που θα το αναδεικνύει ως τον εθνικό επιτελικό φορέα πιστοποίησης. Το ΕΚΕΠΙΣ αναλαμβάνει την πιστοποίηση όλων των παρόχων εκπαίδευσης και κατάρτισης (Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης, Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης, Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, γενικά το σύνολο της μετα-δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης). Συγκροτείται το Εθνικό Μητρώο Εκπαιδευτών Ενηλίκων που θα αφορά όλες τις μορφές εκπαίδευσης και κατάρτισης. Ταυτόχρονα μελετάται ο νέος ρόλος του Οργανισμού Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΟΕΕΚ) με αξιοποίηση της τεχνογνωσίας του, ώστε τελικά να αρθεί το ασυμβίβαστο της δραστηριότητας παροχής εκπαίδευσης και κατάρτισης παράλληλα με εκείνης της πιστοποίησης μαθησιακών αποτελεσμάτων και να σταματήσουν επικαλύψεις αρμοδιοτήτων.
5.Συγκροτείται μέσα στο 2010 το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων με στόχο τη συνολική θεώρηση της μάθησης και έμφαση στα αποτελέσματα των μαθησιακών δραστηριοτήτων, τα οποία κατανέμονται σε τρεις γενικές κατηγορίες: γνώσεις, δεξιότητες, ικανότητες. Το προτεινόμενο ελληνικό πλαίσιο προσόντων δημιουργείται με τη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων και θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση στις 25 Φεβρουαρίου του 2010. Στόχος μας είναι μέχρι το τέλος του 2012 να έχει ολοκληρωθεί η αντιστοίχηση του Εθνικού Πλαισίου Επαγγελματικών Προσόντων με το Ευρωπαϊκό.
6.Ενισχύονται οι θεσμοί της γενικής εκπαίδευσης ενηλίκων, όπως τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, τα Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων ή τα προγράμματα διδασκαλίας Νέας Ελληνικής για μετανάστες συμβάλλουν στην κοινωνική ένταξη και στη διαμόρφωση ενεργών και ενημερωμένων πολιτών. Αναβαθμίζεται ο ρόλος των Κέντρων Συνοδευτικών –Υποστηρικτικών Υπηρεσιών.
7.Ενισχύεται ο ρόλος του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ) και η συμμετοχή σε αυτό. Εξετάζεται η δυνατότητα διαμόρφωσης ευέλικτων επιμορφωτικών προγραμμάτων, που καλύπτουν τις εκπαιδευτικές ανάγκες, εργαζομένων στον κοινωνικό, οικονομικό & πολιτιστικό τομέα.
8.Ιδιαίτερη έμφαση δίνουμε τέλος στον επαγγελματικό προσανατολισμό και δεσμευόμαστε για αναβάθμιση του Εθνικού Κέντρου Επαγγελματικού Προσανατολισμού (ΕΚΕΠ). Επενδύουμε στη διαμόρφωση ενός αξιόπιστου και συνεκτικού συστήματος επαγγελματικού προσανατολισμού, το οποίο παρέχει πληροφόρηση και εξατομικευμένη υποστήριξη, διά ζώσης και μέσω του διαδικτύου, που ξεκινάει από τους μαθητές του Γυμνασίου/Λυκείου και συνοδεύει δια βίου το σύνολο των πολιτών. Το σύστημα αυτό παρέχει επίσης, όλες τις απαιτούμενες υπηρεσίες, ώστε να βελτιώνουμε συνεχώς τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των επαγγελματιών συμβούλων. Προς το σκοπό αυτό θα αξιοποιηθούν πλήρως οι πόροι των σχετικών δράσεων που προβλέπονται στους Άξονες Προτεραιότητας 4 έως 6 του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και Δια βίου Μάθηση» του ΕΣΠΑ καθώς και στις σχετικές κατηγορίες παρέμβασης του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού».
9.Με στόχο την εξασφάλιση της ποιότητας και αποτελεσματικότητας των παρεμβάσεων και μέτρων Δια βίου Μάθησης στη χώρα μας, το Υπουργείο Παιδείας θα προχωρήσει στη σύσταση μια νέας Μονάδας Έρευνας και Καινοτομίας για τη μελέτη της διεθνούς εμπειρίας, την ενσωμάτωση των καλών πρακτικών και την υιοθέτηση μέτρων διασφάλισης ποιότητας.
H υλοποίησης της νέας πολιτικής
Στρατηγική
1.Από τους στόχους στα μετρήσιμα αποτελέσματα: Η υλοποίηση της νέα πολιτικής για τη Δια βίου Μάθηση χαρακτηρίζεται από την εμπειρική στροφή στη βάση θεμελιωμένων και μετρήσιμων δεδομένων. Θέτουμε συγκεκριμένους στόχους με βάση τις πολιτικές μας προτεραιότητες και επιδιώκουμε να τους πετύχουμε με καθορισμένες στρατηγικές σε ορίζοντα τετραετίας.
2.Συνεχές & ολοκληρωμένο σύστημα παρακολούθησης υλοποίησης: Η παρακολούθηση της επίτευξης των ποσοτικών στόχων πραγματοποιείται σε εξαμηνιαία βάση τόσο σε επίπεδο περιφέρειας όσο & σε εθνικό επίπεδο με στόχο την έγκαιρη διάγνωση τυχόν προβλημάτων & δυσλειτουργιών & την άμεση αντιμετώπισή τους.
3.Ενδυναμωμένος φορέας υλοποίησης: Για την υλοποίηση του νέου αυτού πλαισίου κανόνων και αρχών στον τομέα της Δια βίου Μάθησης, το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων έχει συντονιστικό και επιτελικό ρόλο, με σκοπό την εξασφάλιση της συνεκτικότητας και αποτελεσματικότητας των εφαρμοζόμενων από όλο το πλέγμα θεσμών και φορέων παρεμβάσεων. Έχουμε πλήρη επίγνωση της ανάγκης για μια ριζικά νέα εθνική πολιτική Δια βίου μάθησης και υπ’αυτή την έννοια δεν είναι τυχαία η μετονομασία του Υπουργείου Παιδείας με την ένθεση της Δια βίου Μάθησης. Αποτελεί σαφή συμβολική και υλική αποτύπωση των προθέσεων και των οραμάτων μας.
4.Συμμετοχική υλοποίηση: Oι ανωτέρω στόχοι για τη Δια βίου Μάθηση δεν μπορούν να επιτευχθούν χωρίς την ουσιαστική και ενεργό συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Ιδιαίτερα δε ως προς το σκέλος της Δια βίου Μάθησης που στοχεύει στην κοινωνική ένταξη των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, η τοπική αυτοδιοίκηση καλείται να αναλάβει το θεσμικό πρωταγωνιστικό της ρόλο στη βελτίωση των εθνικών μας επιδόσεων. Οι αυτοδιοικητικοί φορείς καλούνται να ορίσουν τους δικούς τους ποσοτικούς στόχους σε επίπεδο περιφέρειας με βάση τις προτεραιότητες και τις ανάγκες της κάθε περιφέρειας. Αντίστοιχη είναι η ενεργός συμβολή των κοινωνικών εταίρων μέσω ενός Εθνικού Δικτύου Δια βίου Μάθησης. (βλ. συνέχεια)
Η Δημιουργία ενός Εθνικού Δικτύου Δια βίου Μάθησης
Αναγκαιότητα συμμετοχικής υλοποίησης
1.Κρίσιμης και καθοριστικής σημασίας είναι η ενεργός συμβολή των Κοινωνικών Εταίρων τόσο στην αποτελεσματικότητα της συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης, όσο και στη διασφάλιση της διασύνδεσής της με τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς εργασίας.
2.Η υλοποίηση των στόχων αυτών απαιτεί διαρθρωτικές και δομικές αλλαγές στην Δια βίου Μάθηση. Δημιουργούμε το Εθνικό Δίκτυο Δια Βίου Μάθησης της Ελλάδας και αναθεωρούμε και εκσυγχρονίζουμε το Εθνικό Σύστημα για τη Σύνδεση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση (ΕΣΣΕΕΚΑ).
3.Στο Εθνικό Δίκτυο Δια Βίου Μάθησης συμμετέχουν οι κοινωνικοί εταίροι και όλοι οι πολίτες σε όλες τις φάσεις σχεδιασμού, εφαρμογής και αξιολόγησης των δραστηριοτήτων του.
Κατευθύνσεις του Εθνικού Δικτύου Δια βίου Μάθησης
Άρση των εκπαιδευτικών αδιεξόδων: σαφής διασύνδεση των επιμέρους μορφών της εκπαίδευσης και κατάρτισης (αρχικής και συνεχιζόμενης, τυπικής, μη τυπικής και άτυπης).
Η διασφάλιση της διαφάνειας και διασύνδεσης μεταξύ τους ώστε να διασφαλίζεται η ισότητα ευκαιριών και η ευελιξία επιλογής της εκπαιδευτικής και επαγγελματικής πορείας του ατόμου, από όποιο σημείο του εκπαιδευτικού συστήματος και αν ξεκινά.
Ο προσανατολισμός στο αποτέλεσμα της μάθησης (εκροές1), μέσα από ένα ενιαίο αξιόπιστο εθνικό πλαίσιο αξιολόγησης και πιστοποίησης των εκροών, ανεξάρτητα από τον τρόπο και την διαδρομή απόκτησής τους.
Στόχοι του Εθνικού Δικτύου Δια βίου Μάθησης
1.Η δημιουργία ενιαίου εθνικού πλαισίου αξιολόγησης και πιστοποίησης για όλες τις μορφές εκπαίδευσης και κατάρτισης ενηλίκων (δημόσιων, ιδιωτικών και κοινωνικών – τυπικών, μη τυπικών και άτυπων) με εσωτερικές, ευέλικτες διαφοροποιήσεις ανάλογα με τη μορφή κατάρτισης ή εκπαίδευσης.
2.Η συγκρότηση ενιαίου εθνικού πλαισίου αναγνώρισης επαγγελματικών προσόντων και πιστοποίησης γνώσεων, δεξιοτήτων, ικανοτήτων.
3.Η συστηματοποίηση της ανίχνευσης και διάγνωσης των αναγκών της αγοράς εργασίας και των επαγγελματικών και επιμορφωτικών αναγκών των πολιτών σε εθνικό και τοπικό επίπεδο.
4.Η διασφάλιση του δικαιώματος σε κάθε πολίτη στην πρόσβαση σε όλες εκείνες τις επιμορφωτικές δραστηριότητες, που στοχεύουν στην ολοκλήρωση της προσωπικότητάς του και στην απρόσκοπτη ένταξη και ενσωμάτωσή στους στο κοινωνικό γίγνεσθαι με έμφαση στις κοινωνικά ευπαθείς και κοινωνικά ευάλωτες ομάδες.
5.Η διαρκής και ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτών ενηλίκων ώστε πέρα από εξειδικευμένες γνώσεις να μπορούν να ανταποκρίνονται και στα παιδαγωγικά τους καθήκοντα.
Το σημείωμά μου αφορά, καταρχήν, το θεσμό των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας (ως μόνιμη εκπ/κός υπηρέτησα κατά τα σχολ. έτη 2006-2008).
Διαβάζω στους ποσοτικούς στόχους του υπουργικού κειμένου: «ο διπλασιασμός της εθνικής συμμετοχής στη Γενική Εκπαίδευση Ενηλίκων». Τα ΣΔΕ έγιναν μετά από 10, ουσιαστικά, χρόνια λειτουργίας γνωστά και σε ικανοποιητικό επίπεδο αποδεκτά από τα άτομα και τις τοπικές κοινωνίες. ΕΦΟΣΟΝ, λοιπόν: α) εξηγηθεί στις χιλιάδες των φετινών εκπαιδευομένων τι συνέβη και υπολειτουργούν ή έχει ανασταλεί η λειτουργία των σχολείων τους, β) προσδιοριστεί αν η χρονιά θα είναι χαμένη γι’ αυτούς που επένδυσαν χρόνο και προσδοκίες, γ) πληρωθούν άμεσα οι συνάδελφοι ωρομίσθιοι και σύμβουλοι που επίσης επένδυσαν στο πρόγραμμα αυτό και δ) αποσαφηνιστεί το πλαίσιο λειτουργίας για το μέλλον, ο ποσοτικός στόχος θα ικανοποιηθεί.
Συνεχίζω στα σχετικά με την ποιοτική αναβάθμιση της ΔΒΜ τις δυο πρώτες παραγρ. Όλα τα να αναφερόμενα είχαν ξεκινήσει να γίνονται πράξη, αργά αλλά ουσιαστικά και μετρήσιμα. Ευτυχώς και καταγεγραμμένα. Μόνο τα πρακτικά των απολογιστικών συνεδρίων και των σεμιναρίων των προηγούμενων χρόνων από τις 4 φάσεις λειτουργίας των ΣΔΕ να ξεφυλλίσει κανείς, θα έχει τους αριθμούς. Αν διαβάσει, θα έχει πολύ περισσότερα, αν μιλήσει με το προσωπικό και τους/τις εκπαιδευόμενους/-ες θα ανακαλύψει την ποιότητα κι αν βρει τους επιστημονικούς υπεύθυνους του εγχειρήματος … θα μας πει. Η νέα Μονάδα Έρευνας και Καινοτομίας που θα ιδρυθεί, διαθέτει ήδη υλικό άφθονο συν τις επιστημονικές μεταπτυχιακές εργασίες (με θέματα απτόμενα των ΣΔΕ) που πολλαπλασιάζονται συν τα περιοδικά, τις ημερίδες κ.ά. Στόχος μου εδώ δεν μπορεί να είναι η ανάλυση και η περιγραφή τους. Επιθυμώ να πληροφορήσω και να θυμίσω πως ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Όπως υπάρχουν και κάποιες χιλιάδες έμπειρων εκπαιδευτικών σε θέματα θεωρίας και πράξης αρχών και μεθόδων για τη ΔΒΜ (με ονοματεπώνυμα και φακέλους στα σχετικά Μητρώα). Και πως δε χρειάζεται σε κάθε μεταρρύθμιση να ανακαλύπτουμε την Ιερουσαλήμ, προκειμένου να πείσουμε όσους δε γνωρίζουν ότι εμείς τη χτίσαμε.
Έπειτα, οι αιτίες που καταγράφονται στο υπουργικό κείμενο για την υστέρηση στη ΔΒΜ, είναι αδύνατο να βρουν έρεισμα στα ΣΔΕ από το 2000 ως το 2007. Π.χ. α) δεν υπήρξε «απουσία σύνδεσης της αρχικής με τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση και κατάρτιση», εφόσον οι απόφοιτοι/-ες των ΣΔΕ αποκτούν πιστοποίηση ισότιμη με απολυτήριο Γυμνασίου. β) «Το αποσπασματικό και τυχαίο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών» δεν ισχύει, καθόσον τα ΣΔΕ ξεκίνησαν πιλοτικά, στελεχώθηκαν επιστημονικά, μελετήθηκαν στην Α΄φάση τους και προχώρησαν αργά και προσεκτικά στις επόμενες, με πυλώνες την επιστημονική καθοδήγηση, την επιμόρφωση όλων των εμπλεκόμενων, την καθιέρωση των γραμματισμών (αντί των «μαθημάτων») σε νέα κι ευέλικτα προγράμματα σπουδών, τη συμμετοχή των συλλόγων του προσωπικού. γ) Το περιεχόμενο των υπηρεσιών ούτε αμφιβόλου ποιότητας είναι ούτε αυτό αποδεικνύεται από την απουσία αξιολόγησης. Εξάλλου, κάπου στα συρτάρια της ΓΓ θα πρέπει να βρίσκονται, μεταξύ και άλλων, τα αποτελέσματα από τα ΣΔΕ που εφάρμοσαν το πιλοτικό πρόγραμμα αυτοαξιολόγησης μονάδας κατά το σχολ. έτος 2007-2008. Εάν ουδέποτε, απ’ όσο γνωρίζω, λάβαμε απάντηση ή ανατροφοδότηση περί αυτού, αυτό δε σημαίνει πως δεν έγινε και πως η εμπειρία όσων συμμετείχαμε δε μας έχει πλουτίσει, προβληματίσει και προετοιμάσει για επόμενη φάση (ως όφειλε). δ) Με τις τοπικές υπηρεσίες του Υπ. Εργασίας οι σύμβουλοι σταδιοδρομίας είχαν άμεση επικοινωνία. ε) «Η μη συστηματική διαβούλευση με κοινωνικούς εταίρους, αυτοδιοικητικούς φορείς και την κοινωνία των πολιτών» επίσης δε μας λέει κάτι: αρκετά ΣΔΕ ιδρύθηκαν μετά από πρωτοβουλίες έως πιέσεις της Τ.Α. και η σύνδεση με τους εταίρους συνεχίστηκε εφόσον αυτοί επικουρούσαν στην ενημέρωση των πολιτών, υποδείκνυαν ομάδες ενδιαφερομένων, στήριζαν εκδηλώσεις και ημερίδες.
Το τι συνέβη από το 2008 μέχρι σήμερα και μπορούμε άνετα να υποστηρίξουμε πως πλέον εμπίπτουν τα ΣΔΕ στα περισσότερα αίτια υστέρησης είναι γνωστό στους εμπλεκόμενους με το πρόγραμμα και σημειώνω μόνο αυτά που θα μπορούσαν να έχουν ενδιαφέρον για το μέλλον: 1. Αλλαγή του κανονισμού λειτουργίας των ΣΔΕ με υπουργική απόφαση. Το νέο κανονισμό έγκαιρα οι σύλλογοι εκπ/των από διάφορα ΣΔΕ της χώρας έκριναν, χωρίς να ληφθούν υπόψη. Από το νέο κανονισμό προέκυψαν αμέσως: υποβιβασμός του επιπέδου σπουδών, ανακοπή της εφαρμογής των καινοτόμων δράσεων (στους γραμματισμούς αλλά κυρίως στα projects και τα εργαστήρια) και επιστροφή στις παραδοσιακές μεθόδους, εξοβελισμός των επιστημονικών υπευθύνων, αύξηση του γραφειοκρατικού ελέγχου, ακύρωση της επιμόρφωσης και υπερεξουσίες στο Γενικό Γραμματέα. 2. Ίδρυση πάμπολλων παραρτημάτων ΣΔΕ σε όλη τη χώρα χωρίς καμιά πρόβλεψη για τη στήριξή τους, προκειμένου να εξασφαλιστεί «επίδειξη» αύξησης αριθμών εκπαιδευομένων στην Ε.Ε. Ούτε καν αυτό δεν πέτυχε, καθόσον οι ενθουσιώδεις εκπαιδευόμενοι/-ες που έτρεξαν κινούμενοι από τις αφηγήσεις των παλαιών και τις απαιτήσεις των καιρών, αδυνατούν φέτος να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα. Οι καθυστερήσεις και οι ακυρώσεις στη στελέχωση με μόνιμο προσωπικό, η πρόσληψη ωρομισθίων που είχε ξεκινήσει από παλαιότερα (με όλο και λιγότερες δυνατότητες επιμόρφωσης) αλλά δεν έγινε τώρα ούτε κι αυτή, έδωσαν τα χαριστικά χτυπήματα.
Τώρα, μένουμε με το σύνθημα «ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ». Έχω την εντύπωση πως οι μαθητές/-τριες που πολλά γνωρίζουν περί του θέματος, δεν το έχουν ακόμα εντάξει στο διεκδικητικό τους λόγο. Με λίγη επανάληψη από τα ΜΜΕ ίσως γίνει σε λίγο. Ίσως σκέφτονται, απλώς και καθαρά προς το παρόν, ότι και μόνο η ιδιότητα του μαθητή σημαίνει αμέσως πως υπάρχει σύστημα εκπαίδευσης που την ορίζει σαφώς, πως υπάρχουν σχολεία διάφορα και διαφορετικά, δάσκαλοι και πολλά άλλα. Αν υπάρχουν αυτά, τότε υπάρχουν και μαθητές. Αν οι ελλείψεις σ’ αυτά φτάνουν μέχρι την ίδια τη δομή, τότε η απόδοση της «πρώτης θέσης» δεν έχει κανένα νόημα. Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος.
Από την πλευρά των εκπαιδευτικών, όσοι κι όσες πιστεύουν πως η εκπαίδευση είναι πολιτικά ουδέτερη πράξη κι αυτοί/-ές είναι κάτι σα διορισμένοι προστάτες των παιδιών, ίσως να τη χρησιμοποιήσουν (την προφέρουν συχνά κι οι τύποι που στο χώρο μας λέγονται «μαθητοπατέρες»). Ένας παλιός κύριος της παιδαγωγικής κι όχι μόνο, ο Πάουλο Φρέιρε, είπε πως σκοπός του δάσκαλου είναι να αναγγέλλει και να καταγγέλλει.
Νομίζω πως είμαστε πολλοί και πολλές που επιθυμούμε να αναγγείλουμε και να καταγγείλουμε (αφού κάτι έχουμε διαβάσει και κουβεντιάσει) πως η ΔΒΜ αποκτά νόημα μόνο αν τέλος της έχει την άρση του κοινωνικού αποκλεισμού κι όχι τη μεταφορά της ευθύνης γι’ αυτόν από τις εθνικές πολιτικές προς τα άτομα.
Οι κατατακτήριες εξετάσεις να γίνονται σε τρεις εξεταστικές και όχι σε μια όπως ισχύει σήμερα, ή, να γίνεται απ’ ευθείας εισαγωγή από τη μια σχολή στην άλλη χωρίς ο βαθμός του πτυχίου να παίζει ρόλο.
@ Πανάγος παναγιώτης gr Φεβρουαρίου 11 2010 11:04 πμ, «Η δια βίου μάθηση είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για όλους μας», κανένας δεν διαφωνεί; Αλλά πού είναι αυτή; Μήπως χρειάζεται έναν διογένη να ψάχνει. Πολύ καλή η επιχειρηματολογία αλλά για να πετύχει την πειθώ έχει την συνδρομή κατ’ ανάγκην άτεχνων και πειθαναγκαστικών μέσων. την καλημέρα μου.
Δεν φταίνε πάντα οι άλλοι
ώρα για αυτοκριτική κ. Θ. Μπούση ή Μούση, 10-2, 9.23μμ
Κυρία υπουργέ,
Γιατί οι καθηγητές των πανεπιστημίων είναι «αθάνατοι»; Πιστεύω ότι είναι κάκιστο καθεστώς και εκτός από την ζημία που κάνει στήν εκπαίδευση, αυτονόητοι οι λόγοι,π.χ. η παρουσία στις θέσεις εργασίας τους είναι σπάνια λόγω συμμέτοχης τους σε διάφορες άλλες δραστηριότητες (σύμβουλοι επιχηρήσεων, κ.λ.π.), ωθεί όλο και περισσότερους γονείς να στέλνουν τα παιδιά τους στό εξωτερικό γιά σπουδές, τις περισσότερες φορές μάλιστα κάνοντας υπεράνθρωπες θυσίες.
Η μονιμότητα, «αθανασία» στην περιπτωσή μας, πρέπει να ελέγχεται πολύ αυστηρά για την ποιότητα και το επίπεδο της εκπαίδευσης πού παρέχει στα νέα παιδιά.
Σίγουρα υπάρχουν εξαιρέσιες στο πιό πάνω σχόλιό μου, φωτεινά παραδείμγατα θα τα έλεγα και εύχομαι για το καλό των παιδιών μας να είναι πολλά, αλλα χάνονται δυστυχώς μέσα στό πλήθος.
Πολλά άλλωστε τα γνωμικά που επιβεβαιώνουν όλα τα πιό πάνω.
Σας ευχαριστώ γιά τον χρόνο σας.
Αξιότιμη κυρία υπουργέ,
Σας συγχαίρω για την επανεκκίνηση της δια βίου μάθησης σε τούτη την ταλαίπωρη χώρα. Ξέρετε μιας και έχω ασχοληθεί (λόγω διπλωματικής εργασίας) με την Ανοικτή εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση στις ασιατικές χώρες μπορώ να σας διαβεβαιώσω (όπως μια βόλτα στο διαδίκτυο θα πείσει τον οποιονδήποτε) ότι βρισκόμαστε πολλά χρόνια πίσω από χώρες που θεωρούμε υποανάπτυκτες. Στην Ινδία, το Πακιστάν, το Μπανγκλαντές και αλλού υπάρχουν ανοικτά πανεπιστήμια με εκατομμύρια φοιτητές. Δεν μιλώ φυσικά για τις ευρωπαϊκές χώρες μιας και μάλλον δεν ανήκουμε σε αυτές. Ξέρετε μάλλον δεν χρειάζεται επιτήρηση η οικονομία μας αλλά το μυαλό μας μήπως μπορέσουμε και δούμε λίγο πιο πέρα από τη μύτη μας. Μήπως αντιληφθούμε ότι τα πανεπιστήμιά μας θυμίζουν άσυλα ανοήτων που νομίζουν ότι είναι καθηγητές πανεπιστημίου, χωρίς συγγράμματα, έρευνα αλλά μόνο θώκους και μισθούς. ΠΟΥΘΕΝΑ στον κόσμο δεν υφίσταται η έννοια της έδρας, παντού όλοι κρίνονται και επανακρίνονται από το έργο τους.
Ανοίξτε τους ορίζοντες της εκπαίδευσης, απελευθερώστε τις δημιουργικές δυνάμεις της χώρας, διαλύστε τις συντεχνίες και τα καθηγητικά κατεστημένα, κατοχυρώστε το δικαίωμα στην μάθηση για όλους και στην εκπαίδευση για όλους. Δημιουργείστε ισχυρά θεσμικά πλαίσια μέσα στα οποία να ενταχθούν άπαντες οι λειτουργούντες στον χώρο της εκπαίδευσης. Καταργείστε στην πράξη την παραπαιδεία ανοίγοντας τις πόρτες στα πανεπιστήμια και (όπως ορθά προτείνετε) ενισχύστε τον ρόλο του ανοικτού πανεπιστημίου.
Όμως έργα σας παρακαλώ όχι μόνο λόγια.
H μέχρι σήμερα ύπαρξη πολλών μητρώων εκπαίδευσης ενηλικών δεν έχει βοηθήσει το συνολικό εγχείρημα της εκπαίδευσης ενηλίκων .Αντιθέτως δημιούργησε σύγχυση μεταξύ των εκπαιδευτών ενηλίκων ,που «τρέχουν » με χαρτούρες δικαιολόγιτικών για την εγγραφή αν είναι δυνατόν σε όλα τα μητρώα.
Η δημιουργία ενός Εθνικού Μητρώου Εκπαιδευτών Ενηλίκων αποτελεί τη μόνη λύση για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος.Το ΕΚΕΠΙΣ έχει αποδείξει άλλωστε η μέχρι τώρα πορεία του, παρά τις ελλείψεις του, ότι μπορεί να ανταπεξέλθει στο ρόλο αύτό του ΕΘΝΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ.Έτσι θα διευκολυνθούν και οι φορείς που θα επιλεγούν τους εκπαιδευτές από ένα εννιαίο μητρώο αλλά και τους εκπαιδευτές που θα κοιτούν στη βελτίωση των προσόντων τους και δεν θα αποσκοπούν στη συμμετοχή σε όσο το δυνατόν περισσότερα μητρώα.
ΜΠΙΣΜΠΑΣ ΛΑΖΑΡΟΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩΝ ΕΝΗΛΙΚΩΝ
Καταρχήν συγχαρητήρια για το θέμα διαβούλευσης.Σε μία εποχή όπου ο ανθρωπος σε όλη τη ζωή του, θα πρέπει να βρίσκεται συνεχώς ενημερωμένος για τεχνολογίες που αλλάζουν ανά δεκαετία, η δια βίου μάθηση είναι προυπόθεση για την εξέλιξη της χώρας μας συνολικά.
Θα μιλήσω για την εμπειρία μου, στην δικιά μου δια βίου Μάθηση.
Είμαι πτυχιούχος του Πάντειου Πανεπιστημίου τμήματος Δημόσιας Διοίκησης. Όταν πήρα το πτυχίο μου το 1996 θα έπρεπε η εργασία μου να είχε αντικείμενο αυτό που σπούδασα. Όμως η κοινωνία μας αποφάσισε ότι πρέπει να στελεχωθεί το Δημόσιο όχι από τους καθ’ ύλη απόφοιτους του τμήματος Δημόσιας Διοίκησης αλλά από τους επιτυχόντες του ΑΣΕΠ και από αυτούς που έχουν ιδιαίτερες σχέσεις με την εξουσία. Έτσι επαγγελματικά στράφηκα στον τομέα των πωλήσεων με ιδιαίτερη επιτυχία, αν και το όνειρο μου είναι να βάλω τάξη στο Δημόσιο. Εδώ ξεκινάει και η δικιά μου δια βίου μάθηση. Δίνω κατατακτήριες στο Τ.Ε.Ι Θεσσαλονίκης στο τμήμα Marketing, με επιτυχία. Λόγω του ότι συνεχίζω και εργάζομαι ενώ έχω και οικογένεια, οι υποχρεώσεις μου είναι πάρα πολύ μεγάλες, με αποτέλεσμα το χρονικό διάστημα που απαιτείται για να πάρω το πτυχίο είναι πολύ μεγάλο. (Υπάρχει και μεγάλο πρόβλημα στο ότι το τμήμα είναι τελείως ανοργάνωτο, με αποτέλεσμα να μην βοηθάει αυτούς που παράλληλα εργάζονται). Έτσι με τον Νόμο της κ. Γιαννάκου με υποχρέωσαν να υπογράψω υπεύθυνη δήλωση ότι αν δεν επιτύχω σε όλα τα μαθήματα, μέσα σε πέντε χρόνια αυτοδικαίως θα διαγραφόμουν από το τμήμα. Το επιχείρημα ήταν ότι επιβαρύνω κοστολογικά την παιδεία, είμαι ένα βάρος δηλαδή. Θα ήταν προτιμότερο να υπογράψω υπεύθυνη δήλωση ότι μετά τα πέντε χρόνια θα είχα μία συγκεκριμένη οικονομική επιβάρυνση.
Ελπίζω να αποκαταστήσεται αυτή την αδικία. Και να προχωρήσετε σε αποφασιστικά βήματα για την πραγματική δια βίου μάθηση στην Ελλάδα.
Η μεταβατική περίοδος για τον διορισμό των εκπαιδευτικών για το καινούργιο νομοσχέδιο θα πρέπει να σχύσει για όσους έχουν τελευταία επιτύχει στον ΑΣΕΠ και έχουν τουλάχιστον μία σχολική χρονιά προϋπηρεσία έστω αναπληρωτ΄μέχρι την εφαρμογή του νόμου.
Αγγελική Σκόδρα
Συνταξιούχος Καθηγήτρια Αγγλικών
Αξιότιμη κα Υπουργέ,
Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας σε έναν τομέα εκπαίδευσης που στην Ελλάδα είναι δυστυχώς σχεδόν απών: Η καλλιτεχνική εκπαίδευση. Μουσική, εικαστικές τέχνες, θεατρικές σπουδές… Η αξιοποίηση των ταλέντων των μαθητών σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση αυτή τη στιγμή είναι ανεπαρκής. Η αναπλήρωση της κρατικής αδράνειας από ιδιωτικούς φορείς είναι στις περισσότερες των περιπτώσεων χαμηλού επιπέδου ή/ και το αντίτιμο είναι βαρύ.
Χρειαζόμαστε τις τέχνες στα σχολεία! Χρειαζόμαστε την παροχή επιπλέον μαθημάτων στα ταλαντούχα παιδιά εφόσον το επιθυμούν στα πλαίσια της δωρεάν παιδείας από κατάλληλα καταρτισμένους εκπαιδευτικούς!
Χρειαζόμαστε αντίστοιχες σχολές πρακτικής εφαρμογής των τεχνών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση! Χρειαζόμαστε σχετικά μεταπτυχιακά και διδακτορικά προγράμματα και υποτροφίες! Δεν είναι δυνατό να αναγκάζονται οι Έλληνες καλλιτέχνες να φεύγουν στο εξωτερικό, εάν κι εφόσον μπορούν να το αντέξουν οικονομικά, για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους!
Καλή επιτυχία στο έργο σας!
Συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία της ηλεκτρονικής διαβούλευσης, που δημιουργεί μία νέα κουλτούρα συμμετοχής σε όλους μας. Θέλω να κάνω προτάσεις και κριτική στην εφαρμογή των προγραμμάτων ελληνομάθειας για μετανάστες, πρόσφυγες και παλιννοστούντες, που εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται από τα ΚΕΚ. Εργάστηκα ως επιστημονική Υπεύθυνη αρκετών προγραμμάτων σε ΚΕΚ και σημειώνω τα εξής:
Η εφαρμογή του προγράμματος ως προς το εκπαιδευτικό κυρίως μέρος
Α. Η γενική εκπαιδευτική εικόνα είχε ως κύριο χαρακτηριστικό την ανομοιογένεια των καταρτιζόμενων ως προς:
–το επίπεδο ελληνομάθειας- αν και έγινε προσπάθεια (με γλωσσικό γραπτό τεστ κατάταξης και προφορική συνέντευξη) στα περισσότερα ΚΕΚ, σύμφωνα και με την οδηγία του Υπουργείου, να είναι ομοιογενή από γλωσσική άποψη τα τμήματα, οι καταρτιζόμενοι, εφόσον ζουν άλλοι περισσότερα και άλλοι λιγότερα χρόνια στην Ελλάδα, έμαθαν ελληνικά με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους: με δάσκαλο και συγκεκριμένη μέθοδο εκμάθησης, με μεθόδους αυτοδιδασκαλίας, μόνο ακουστικά, με δάσκαλο έναν συγγενή τους, κ.α. είχαν μεταξύ τους ανομοιογένεια ως προς την ελληνομάθεια, κυρίως ως προς την κατάκτηση του γραπτού λόγου και το ενεργητικό λεξιλόγιο.
–το μορφωτικό επίπεδο των καταρτιζόμενων- υπήρχαν άτομα πανεπιστημιακής μόρφωσης, προερχόμενα κυρίως από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, αλλά και άτομα με στοιχειώδες επίπεδο γενικών γνώσεων, κυρίως πρόσφυγες. Και οι μετανάστες από την Αλβανία παρουσίασαν μεγάλες διαφορές μορφωτικού επιπέδου.
–την εθνική καταγωγή και επομένως την προέλευσή τους από διαφορετικά εκπαιδευτικά συστήματα, γεγονός που επηρέαζε τη χρήση και εφαρμογή σύγχρονων μεθόδων διδασκαλίας, τον συμμετοχικό χαρακτήρα του μαθήματος κ.α.
–την ηλικία και επομένως την απόσταση από οποιεσδήποτε μαθησιακές διαδικασίες , τη φυσική κούραση από την πολύωρη διδασκαλία και την ενεργητική συνεισφορά στο μάθημα.
–τα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν και το βαθμό ένταξής τους στην ελληνική κοινωνία και επομένως την ενίσχυση των κινήτρων τους για εκμάθηση της ελληνικής, το χρόνο μελέτης στο σπίτι, κ.α.
Β. Το Αναλυτικό Πρόγραμμα, σύμφωνα με μαρτυρίες εκπαιδευτών, ΔΕΝ τηρήθηκε στο μεγαλύτερο μέρος του σε κάθε τμήμα. Ο τρόπος με τον οποίο σχεδιάζεται χωρίς προηγουμένως να ξέρει ο σχεδιαστής του Αναλυτικού Προγράμματος τα χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων και κυρίως χωρίς να είναι εμπλεκόμενος στη διδασκαλία, δυσκόλεψε την εφαρμογή του. Πάντως τα πιο δύσκολα σημεία του, δηλαδή η χρήση λόγιων φράσεων της νέας ελληνικής, τα αλληλοπαθή ρήματα, η χρήση συνδέσμων και αρχαιοπρεπών προθέσεων κ.α. διδάχθηκαν πιο περιληπτικά στο τέλος, εφόσον έγινε προσπάθεια να επαναληφθούν ορισμένα βασικά γλωσσικά σημεία, όπως η χρήση της παθητικής φωνής , του πληθυντικού αριθμού, των ανωμάλων ρημάτων κ.α. και να κατακτηθούν οι τέσσερις βασικές γλωσσικές δεξιότητες, με πρώτη την παραγωγή γραπτού λόγου.
Οι 300 ώρες διδασκαλίας δεν ήταν όμως επαρκείς για εκπαιδευόμενους που δεν γνώριζαν το ελληνικό αλφάβητο και δεν αναγνώριζαν βασικές ελληνικές λέξεις έτσι ώστε να φτάσουν στο Β΄ επίπεδο γλωσσομάθειας και να κατακτήσουν το αντίστοιχο δίπλωμα. Αυτοί οι εκπαιδευόμενοι ωστόσο κατέκτησαν γνώσεις και δεξιότητες πολύ πάνω από το Α΄ επίπεδο γλωσσομάθειας και, αν τους δινόταν μία δεύτερη ευκαιρία εξετάσεων, θα είχαν επιτυχία στις εξετάσεις του Β΄ επιπέδου.
Γ. Η εκπαίδευση των εκπαιδευτών δεν ήταν κάτι το οποίο προβλεπόταν από το σχεδιασμό του Προγράμματος. Όπου έγινε όμως περιελάμβανε-σε μερικές αλλά όχι πολλές περιπτώσεις -εκτός των τεχνικών διδασκαλίας της ελληνικής ως ξένης γλώσσας, και θέματα διαπολιτισμού και αντιμετώπισης στερεοτύπων καθώς και τεχνικές επίλυσης προβλημάτων και διαχείρισης συγκρούσεων. Αυτά είναι καλές πρακτικές που απ’ όσο γνωρίζω, δεν έχουν αναγνωριστεί ούτε καν εντοπιστεί.
Ανάγκη των εκπαιδευτών θεωρήθηκε επίσης η γνωριμία τους με τον πολιτισμό των χωρών προέλευσης των καταρτιζόμενων και η εκπαίδευσή τους στις αρχές της διαπολιτισμικής αγωγής. Είναι στοιχείο της ουσιαστικής επιτυχίας αυτού του προγράμματος η απαλλαγή των ίδιων των συντελεστών του από προκαταλήψεις και στερεότυπες απόψεις για τη διαφορετικότητα και η διαπαιδαγώγησή τους στις αρχές της ανοχής και του σεβασμού στο διαφορετικό.
Αξιολόγηση των αποτελεσμάτων του προγράμματος
Η χρησιμότητα του προγράμματος « Εκμάθηση ελληνικής γλώσσας από ανέργους μετανάστες, πρόσφυγες και παλιννοστούντες» θεωρείται σημαντική για τους καταρτιζόμενους και όλους τους εμπλεκόμενους , όπως έδειξαν άλλωστε και οι δικές τους αξιολογητικές εκθέσεις και τα ερωτηματολόγια:
Αυξήθηκαν τα προσόντα του ανθρώπινου δυναμικού, και μάλιστα όχι μόνο στον γλωσσικό τομέα, αλλά και στον τομέα των γνώσεων γύρω από τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα
Θα υπάρξουν δυνατότητες συμμετοχής των καταρτιζόμενων που θα πάρουν το Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας σε άλλα προγράμματα κατάρτισης.
Οι καταρτιζόμενοι ανέπτυξαν ικανότητες συνεργασίας με άτομα διαφορετικής εθνικότητας και δεξιότητες συλλογικής αντιμετώπισης προβλημάτων.
Κατά τη διάρκεια του προγράμματος είχαν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με τις πραγματικές συνθήκες εργασίας σε δημόσιους και σε άλλους χώρους εργασίας , να γνωρίσουν τις συνθήκες λειτουργίας και τις απαιτήσεις διαφόρων δημόσιων υπηρεσιών και να ανταποκριθούν σε αυτές
Οι εκπαιδευτές και οι λοιποί συντελεστές του προγράμματος είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν τους μέχρι σήμερα «ανθρώπους της διπλανής πόρτας», να αντιμετωπίσουν μέσα τους τις στερεότυπες αντιλήψεις που γεννιούνται από την έλλειψη καθημερινής επικοινωνίας και να πλουτίσουν και οι ίδιοι με εμπειρίες.
Δυσκολίες και προβλήματα του Προγράμματος-Προτάσεις
Α. Αρχική σύλληψη και οργάνωση :
Οι 300 ώρες που προβλέπονται από το Πρόγραμμα δεν είναι αρκετές για να φτάσει ένας ξενόγλωσσος σπουδαστής επιτυχώς στις εξετάσεις του Β επιπέδου. Ακόμη και σύμφωνα με το ίδιο το ΚΕΓ χρειάζονται 340 έως 450 ώρες , αν ξεκινήσει κανείς από το επίπεδο Αρχαρίων. Ορισμένοι σπουδαστές θα ήταν καλό να δίνουν εξετάσεις στο Α επίπεδο Γλωσσομάθειας. Επίσης, αν δεν επιτύχουν την πρώτη φορά, να μπορούν να δώσουν εξετάσεις και μία δεύτερη, με έξοδα του ίδιου προγράμματος. Προτείνεται επίσης να δοθεί ένα σχέδιο Αναλυτικού Προγράμματος 300 ωρών από το ΚΕΓ , με βάση τις απαιτήσεις των εξετάσεων Β επιπέδου.
Οι 300 ώρες συνήθως συμπιέζονται από τους φορείς εφαρμογής σε τρεις το πολύ μήνες κατάρτισης, γεγονός που δεν διευκολύνει την αφομοίωση των παρεχόμενων γνώσεων. Η πεντάωρη ή και εξάωρη καθημερινή διδασκαλία είναι κουραστική για τους ενηλίκους, αν δεν συνοδεύεται από άλλες εκπαιδευτικές – πολιτιστικές δραστηριότητες ( επισκέψεις σε άλλους χώρους, παρακολούθηση διαλέξεων- συμμετοχή σε συζητήσεις, ειδικές παρουσιάσεις πολιτιστικών στοιχείων, αξιοποίηση του Διαδικτύου κ.α.).
Τα βιβλία που προτείνονται προς χρήση από τους διδάσκοντες και από τους καταρτιζόμενους είναι πολλά και με διαφορετική μεταξύ τους φιλοσοφία. Είναι κα΄λό που στη δεύτερη φάση των προγραμμάτων προτάθηκε να επιλέγουν ο επιστημονικός υπεύθυνος και οι εκπαιδευτές τα διδακτικά εγχειρίδια, ανάμεσα σε αυτά μιας προτεινόμενης αλλά όχι υποχρεωτικής βιβλιογραφίας . Οι κασέτες και τα βιβλία με τα θέματα περασμένων ετών, που δίνονται στους καταρτιζόμενους, θα μπορούσαν να υπάρχουν σε αρκετά αντίτυπα στη δανειστική βιβλιοθήκη του ΚΕΚ και μόνο, και όχι να δίνονται σε όλους. Έτσι τα ΚΕΚ θα ήταν σε θέση να προσφέρουν και λεξικά ή γραμματικές και άλλα βιβλία, ακόμη και στις γλώσσες των καταρτιζόμενων.
Ο τρόπος εξετάσεων δεν παίρνει υπόψη τους δυσλεξικούς καταρτιζόμενους, οι οποίοι έχουν δικαίωμα να εξετάζονται μόνο προφορικώς ή τουλάχιστον να τυγχάνουν επιεικούς βαθμολόγησης στα γραπτά. Επίσης επιείκεια χρειάζεται –και ελπίζω πως υπάρχει- και για τους καταρτιζόμενους οι οποίοι έμαθαν τα ελληνικά με κάποια ντοπιολαλιά, ζώντας σε περιοχές με διαφορετική προφορά .
Τα έγγραφα που απαιτούνται για τη συμμετοχή στο Πρόγραμμα είναι πολλά και δεν διευκολύνουν τους ξενόγλωσσους ανέργους να λάβουν μέρος στο Πρόγραμμα. Το πρόβλημα με την ανανέωση των αδειών παραμονής δεν επιτρέπει και στα ΚΕΚ να βρουν εύκολα καταρτιζόμενους.
Στις εξετάσεις χρειάζεται λίγο περισσότερος χρόνος για την παραγωγή Γραπτού Λόγου, καθώς αυτή είναι (για τους περισσότερους σπουδαστές και μάλιστα για τους ξενόγλωσσους ενηλίκους που διαμένουν ήδη μερικά χρόνια στην Ελλάδα) η πιο απαιτητική δεξιότητα σε μία ξένη γλώσσα
Σχεδόν όλοι οι καταρτιζόμενοι θέλουν να συνεχίσουν με εκπαίδευση για συμμετοχή στις εξετάσεις του Γ επιπέδου γλωσσομάθειας. Τέτοια όμως δυνατότητα δε δίνεται ούτε από την επόμενη γενιά προγραμμάτων.
Β. Ζητήματα εφαρμογής του Προγράμματος
Το μεγαλύτερο πρόβλημα στη διδασκαλία φαίνεται να είναι η μεγάλη γλωσσική ( εκτός των άλλων) ανομοιογένεια των καταρτιζόμενων. Εν μέρει οφείλεται και στη δυσκολία των ΚΕΚ να βρουν υποψήφιους που πληρούν όλα τα κριτήρια συμμετοχής. Προτείνεται υποχρεωτικό γλωσσικό τεστ κατάταξης και εξαρχής χωρισμός σε τμήματα με βάση το επίπεδο γλωσσομάθειας. Η βοήθεια του ΚΕΓ (τεστ και οδηγίες για την επιλογή και το χωρισμό σε τμήματα) και εδώ είναι πολύτιμη.
Το Αναλυτικό Πρόγραμμα (Α.Π.) 300 ωρών έχει συνήθως κατατεθεί στο Υπουργείο Εργασίας εκ των προτέρων, κατά την υποβολή της πρότασης, χωρίς να είναι γνωστό ποιοι θα είναι οι καταρτιζόμενοι και οι ανάγκες τους. Ισχύει μάλιστα συνήθως για όλα τα προγράμματα που εφαρμόζει ένα ΚΕΚ και σπάνια διαφοροποιείται σύμφωνα με τις ανάγκες, τις προσδοκίες, τα ενδιαφέροντα και τις απαιτήσεις των καταρτιζόμενων αλλά και των εκπαιδευτών τους. Η πρόταση που διατυπώθηκε παραπάνω για την επεξεργασία του αρχικού Α.Π. από το ΚΕΓ θα επιτρέψει στους επιστημονικούς υπεύθυνους και τους εκπαιδευτές να το προσαρμόζουν κάθε φορά , ώστε να μη φαίνεται ανεδαφικό και να είναι αποτελεσματικό.
Υπάρχει έλλειψη εκπαιδευμένων και, πολύ περισσότερο, πεπειραμένων καθηγητών για το πρόγραμμα αυτό. Προτείνεται επιμόρφωση των εκπαιδευτών από τα ΚΕΚ, το ΕΚΕΠΙΣ ή το Υπουργείο Εργασίας σε τεχνικές διδασκαλίας της ελληνικής ως ξένης και ως δεύτερης γλώσσας καθώς και στη Διαπολιτισμική Εκπαίδευση και τις τεχνικές διαχείρισης μιας πολυπολιτισμικής τάξης ενηλίκων. Οι δάσκαλοι και καθηγητές των δημοσίων σχολείων διατυπώνουν αυτή την ανάγκη τους και προς το Υπουργείο Παιδείας, με το οποίο θα μπορούσαν να συνδιοργανωθούν οι επιμορφώσεις.
Τα διδακτικά εγχειρίδια άργησαν να παραληφθούν από πολλά ΚΕΚ, εν μέρει επειδή υπήρχε έλλειψή τους στην αγορά ή στο ΚΕΓ.
Θα μπορούσαν να προτείνονται από το πρόγραμμα περισσότερα διαγωνίσματα, που θα εισάγουν τους καταρτιζόμενους στο πνεύμα των εξετάσεων. Επίσης από την αρχή του Προγράμματος θα ήταν καλό να προσανατολίζονται όλες οι δραστηριότητες στις εξετάσεις, ώστε να αντιμετωπίζονται θέματα έλλειψης ενημέρωσης για το πνεύμα και τη διαδικασία των εξετάσεων.
Το πρόγραμμα των μαθημάτων καλό είναι να περιλαμβάνει και άλλες εκπαιδευτικές και πολιτιστικές δραστηριότητες. Σε πολλά ΚΕΚ παρατηρήθηκαν βασικές ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή. Δεν ήταν λίγα αυτά που διέθεταν ηλεκτρονικούς υπολογιστές αλλά όχι κασετόφωνα/ CD Players.
Δε δόθηκε μεγάλη βαρύτητα στην ανάπτυξη των κινήτρων των καταρτιζόμενωνν (ενημέρωση για τη χρησιμότητα του διπλώματος, προτάσεις για το πώς και πού μπορούν να συνεχίσουν την ελληνική γλώσσα, εισαγωγή διαπολιτισμικών στοιχείων στο μάθημα και αξιοποίηση του πολιτισμικού και μορφωτικού κεφαλαίου των καταρτιζόμενων κ.α.)
Δεν υπήρξε σε αρκετά ΚΕΚ διαδικασία ανταλλαγής εμπειριών , ιδεών, διδακτικών υλικών ανάμεσα στους εκπαιδευτές και τους επιστημονικούς υπεύθυνους σε ένα πρόγραμμα το οποίο, κατά γενική ομολογία των εμπλεκόμενων σε αυτό, ήταν μία καταλυτική προσωπική και επαγγελματική εμπειρία .
Δεν ενεπλάκη στο σύνολό της η ελληνική κοινωνία στο Πρόγραμμα, ενώ αυτός ήταν ένας από τους στόχους του. Προτείνω τη διοργάνωση καμπάνιας –πρόσκλησης για τους έλληνες πολίτες να ενημερωθούν, να συμμετάσχουν και να βοηθήσουν στο Πρόγραμμα. Τα ΚΕΚ θα ήταν καλό να οργανώσουν πολυπολιτισμικές γιορτές κατά την έναρξη ή τη λήξη κάθε προγράμματος με στόχο την επαφή των καταρτιζόμενων με την τοπική κοινωνία. Η δημοσιοποίηση του Προγράμματος θα συμβάλει στην ένταξη των καταρτιζόμενων στην τοπική κοινωνία και στην αντιμετώπιση των στερεοτύπων.
Σύγκριση με τη νέα γενιά προγραμμάτων: διαφορές, προβλέψεις για την εφαρμογή και πιθανά προβλήματα
Όπως προκύπτει από τη μελέτη του Αναλυτικού Τεύχους της Β΄ και της Γ΄ Προκήρυξης (νέα γενιά προγραμμάτων, όπως λέγεται) οι άνεργοι οι οποίοι θα ωφεληθούν από τα νέα προγράμματα θα είναι περισσότεροι. Επίσης προστίθενται στην ομάδα –στόχο και άνεργοι έλληνες φυσικοί ομιλητές, που προέρχονται από απειλούμενες με αποκλεισμό ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες. Το γεγονός αυτό προβλέπεται να οξύνει το βασικό εκπαιδευτικό πρόβλημα που αντιμετώπισαν οι εκπαιδευτές στις τάξεις, αυτό της ανομοιογένειας των καταρτιζόμενων. Είναι γενικά ένα δυσεπίλυτο εκπαιδευτικό πρόβλημα οι λεγόμενες μικτές τάξεις ή αλλιώς τάξεις μικτών ικανοτήτων. Αυτό ενυπάρχει εξ ορισμού σε κάθε τάξη εκπαίδευσης ενηλίκων, καθώς αντικειμενικά οι ενήλικοι σπουδαστές έρχονται στη σχολική τάξη με διαφορετικό μορφωτικό και πολιτισμικό κεφάλαιο και με διαφορετικές και πλούσιες βιογραφίες.
Σύμφωνα με το Αναλυτικό Τεύχος της Β΄ Προκήρυξης, οι εξετάσεις «διενεργούνται από αναγνωρισμένους φορείς πιστοποίησης ή από αναγνωρισμένους εκπαιδευτικούς φορείς που μπορούν να χορηγήσουν βεβαίωση επάρκειας της ελληνομάθειας του Β΄ επιπέδου» (και όχι αποκλειστικά –σαφώς από το ΚΕΓ). Αυτό δεν είναι σαφές και κανείς δεν μπορεί να δώσει σαφείς μέχρι σήμερα εξηγήσεις για το ποιοι θα μπορούσε να είναι οι φορείς πιστοποίησης. Το γεγονός αυτό ενδέχεται να προκαλέσει ένα πρόβλημα με τις εξετάσεις πιστοποίησης της ελληνομάθειας, αν όχι και με τον καθορισμό της διδακτέας και της εξεταστέας ύλης.
Το νέο πρόγραμμα δεν επιβάλλει υποχρεωτικά βιβλία και άλλα διδακτικά υλικά. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας και τις γνώμες πολλών έμπειρων εκπαιδευτών αυτό το στοιχείο θα λειτουργήσει θετικά στην υλοποίηση των προγραμμάτων, καθώς τα διδακτικά υλικά θα είναι προσαρμοσμένα στις συγκεκριμένες εκπαιδευτικές ανάγκες των συγκεκριμένων σπουδαστών.
Το πιο σημαντικό όμως , κατά τη γνώμη μου, στοιχείο του νέου προγράμματος είναι ότι επιβάλλεται πιο στενός έλεγχος από το ΕΚΕΠΙΣ κατά την υλοποίηση, με το «Σύστημα Παρακολούθησης και Αξιολόγησης των ΚΕΚ», και από την Ειδική Υπηρεσία Εφαρμογής Συγχρηματοδοτούμενων Ενεργειών από το ΕΚΤ.
Βασικό κριτήριο αποτελεσματικότητας θα είναι η απόκτηση των απαιτούμενων γλωσσικών δεξιοτήτων, «ώστε οι ωφελούμενοι να είναι ικανοί να συμμετάσχουν και να επιτύχουν στις εξετάσεις»(ο.π.). Κάτι τέτοιο δεν απαιτούνταν στην πρώτη γενιά προγραμμάτων, με αποτέλεσμα να μη δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα από πλευράς των ΚΕΚ στην επιτυχία των καταρτιζόμενων, αλλά να δίνεται περισσότερη προσοχή στην υλοποίηση των τυπικών υποχρεώσεων του ΚΕΚ προς το Πρόγραμμα.
Τονίζεται ότι η μεθοδολογία που θα ακολουθηθεί πρέπει να βασίζεται στις αρχές εκπαίδευσης των ενηλίκων, σύμφωνα με το άρθρο 4 της Υ.Α. 4033/26-7-01(ΦΕΚ 1086/Β/21-8-01). Ούτε και αυτή η διάταξη δεν υπήρχε με τόση σαφήνεια και βαρύτητα στα προηγούμενα προγράμματα. Οι εκπαιδευτικές αρχές της Εκπαίδευσης Ενηλίκων γίνονται μέσα από το πρόγραμμα αυτό μία νέα πραγματικότητα για όλα τα προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης.
Στο νέο Αναλυτικό Τεύχος Προκήρυξης αναφέρεται επίσης ότι «οι ανάδοχοι συνάπτουν συμφωνητικά με τους εκπαιδευτές, στα οποία πρέπει να αναφέρονται τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των συμβαλλομένων, ιδίως δε το ύψος της αμοιβής τους και ο τρόπος καταβολής της (…), ο αριθμός διδακτικών ωρών, η ωριαία αποζημίωση κ.α.». Φαίνεται ότι το Υπουργείο Εργασίας και το ΕΚΕΠΙΣ έλαβαν το μήνυμα από τους εκπαιδευτές οι οποίοι αντιμετώπισαν προβλήματα στην αποπληρωμή και στην εξασφάλιση των συνδικαλιστικών και εργασιακών τους δικαιωμάτων.
Προτάσεις για αλλαγές στο σύστημα επαγγελματικής κατάρτισης και γλωσσικής εκπαίδευσης των ενηλίκων μεταναστών
Για να προταθούν αποτελεσματικές λύσεις για αλλαγές στην επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση και ιδιαίτερα στη γλωσσική πολιτική (ελληνομάθεια), χρειάζεται να εντοπιστούν οι παράγοντες που θα επηρεάσουν τα συστήματα επαγγελματικής κατάρτισης τις επόμενες δεκαετίες, και αυτοί είναι:
• η εξέλιξη της ανεργίας, που θα οδηγήσει, σύμφωνα με ειδικούς, σε επέκταση των φαινομένων κοινωνικού αποκλεισμού ανέργων που δεν θα έχουν πρόσβαση σε ασφαλιστικές ή προνοιακές παροχές
• η γήρανση του εργατικού δυναμικού
• η πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, ιδίως με τη διεύρυνση προς τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης
• η επέκταση των νέων τεχνολογιών
• η ανάπτυξη πλουραλιστικών μορφωμάτων, λόγω της μετανάστευσης, και η επίδραση της διαπολιτισμικότητας στις τεχνικές εκπαίδευσης και κατάρτισης
• η ανάπτυξη ξενοφοβικών τάσεων
Ο σχεδιασμός μιας πολιτικής εκπαίδευσης και κατάρτισης των ενηλίκων μεταναστών πρέπει κατά τη γνώμη μου να στηριχθεί :
Α) στη συνταγματική εξασφάλιση του δικαιώματος κάθε ατόμου το οποίο παραμένει νόμιμα στην ελληνική επικράτεια στην επαγγελματική κατάρτιση και στη γενική εκπαίδευση, καθώς και στην εξάσκηση των πολιτικών του δικαιωμάτων (είμαι υπέρ του νέου νομοσχεδίου για την εξασφάλιση πολιτικών δικαιωμάτων στους μετανάστες)
Β) στη νομοθετική αναγνώριση του δικαιώματος κάθε αλλοδαπού στην παρακολούθηση προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης, μέσω εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης (η οποία θεμελιώνεται για τους υπηκόους των χωρών-μελών της ΕΕ στον Κανονισμό 1612/68 για την «Ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων στο εσωτερικό της Κοινότητας», άρθρο 7παρ.2, και για τους πρόσφυγες στο Ν.Δ. 3989/59, άρθρο 24 «περί κυρώσεως της Πολυμερούς Συμβάσεως περί της Νομικής Καταστάσεως των Προσφύγων», όπως εξειδικεύτηκαν με το άρθρο 3 του Π.Δ. 209/1994 (ΦΕΚ Α΄ 131) και τροποποιήθηκαν μεταγενέστερα)
Γ) στην ένταξη των πολιτικών επαγγελματικής κατάρτισης και ενσωμάτωσης στη χώρα υποδοχής στο πεδίο των συλλογικών διαπραγματεύσεων με ενίσχυση του ρόλου των αναγνωρισμένων φορέων των μεταναστευτικών κοινοτήτων
Δ) στη σύνδεση μεταξύ αρχικής και συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης μέσω της εισαγωγής ενιαίων μηχανισμών σχεδιασμού, συντονισμού, υλοποίησης και πιστοποίησης των αντίστοιχων δράσεων
Ε) στην ένταξη της γλωσσικής εκπαίδευσης στο σύστημα της επαγγελματικής κατάρτισης ως αναγκαίου στοιχείου της αλλά και στα προγράμματα Δια Βίου Μάθησης, στα οποία πρέπει να αποκτήσουν πρόσβαση οι μετανάστες
ΣΤ) στην εισαγωγή πολιτιστικών στοιχείων στη γλωσσική εκπαίδευση με βάση τις αρχές εκπαίδευσης ενηλίκων (συμμετοχική μάθηση, αξιοποίηση του πολιτισμικού κεφαλαίου των αλλοδαπών)
Ζ) στη διεύρυνση όλων των δεξιοτήτων –κλειδιών που απαιτούνται σήμερα για την προσαρμογή ενός ατόμου, και πολύ περισσότερο ενός μετανάστη, στις αλλαγές των συνθηκών ζωής στις σύγχρονες κοινωνίες (δεξιότητες επικοινωνίας, συνεργασίας, επίλυσης προβλημάτων, επίλυσης συγκρούσεων, δεξιότητες μάθησης κ.α.)
5. Συμπεράσματα
1. Οι μετανάστες που πήραν μέρος στο πρόγραμμα ωφελήθηκαν πολύ: απέκτησαν το δίπλωμα ελληνομάθειας, πήραν πληροφορίες για άλλα προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης των ΚΕΚ και έχουν τώρα πρόσβαση σε αυτά, διδάχτηκαν πιο συστηματικά την ελληνική γλώσσα και στοιχεία του ελληνικού πολιτισμού, γνωρίστηκαν με έλληνες και με τις άλλες εθνικές κοινότητες
2. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα εντάσσεται στο πλαίσιο της γενικότερης πολιτικής για τη μετανάστευση, παραμένει δυστυχώς εθνοκεντρικό και γλωσσοκεντρικό. Χαρακτηρίζεται έτσι, επειδή τα Αναλυτικά Προγράμματα που υλοποιήθηκαν στην πρώτη τουλάχιστον φάση, σύμφωνα με μαρτυρίες εκπαιδευτών, δεν περιελάμβαναν σχεδόν καθόλου στοιχεία της εθνικής κουλτούρας των καταρτιζόμενων . Όπου αυτό πραγματοποιήθηκε, έγινε από την καλή διάθεση του εκπαιδευτή , ο οποίος μάλιστα συχνά έπεφτε στην παγίδα της φολκλορικής αντιμετώπισης των άλλων εθνικών πολιτισμών. Το πρόγραμμα χαρακτηρίζεται τελικά γλωσσοκεντρικό επειδή δεν προβλέπεται εκπαίδευση των μεταναστών σε δεξιότητες-κλειδιά ή σε δεξιότητες που αναπτύσσουν την προσωπικότητά τους και τους κάνουν ικανούς να αντεπεξέρχονται στις αντίξοες συνθήκες στις οποίες ζουν και τις οποίες θα αντιμετωπίσουν συχνότερα και με πιο δραματικό τρόπο στο μέλλον. Περιορίζεται όχι στο να τους μάθει πώς να μαθαίνουν (βασική αρχή εξάλλου της Εκπαίδευσης Ενηλίκων), αλλά στην παροχή κάποιων γλωσσικών –συχνά μάλιστα και μόνο μορφολογικών- στοιχείων.
3. Το πρόγραμμα ελληνομάθειας δεν έχει μεγάλο εύρος, δεν απευθύνεται σε όλους τους νόμιμα διαμένοντες στην Ελλάδα. Πρακτικά δεν μπορούν να λάβουν μέρος σε αυτό όλοι οι μετανάστες και πρόσφυγες που δεν γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα, επειδή χρειάζεται να είναι άνεργοι και μάλιστα να έχουν την κάρτα ανεργίας. Ούτε μπορούν τελικά να λάβουν μέρος οι εντελώς αρχάριοι στην ελληνική γλώσσα- αν και κάτι τέτοιο μπορούμε να πούμε ότι δεν είναι στη λογική του προγράμματος, το αντίθετο μάλιστα. Όμως στην πράξη κανένα ΚΕΚ δε διακινδυνεύει να κριθεί αρνητικά και να βαθμολογηθεί με χαμηλά μόρια, λόγω του ότι εκπαίδευσε αρχάριους μετανάστες. Αυτό σημαίνει ότι τελικά δε διαφαίνεται η πιθανότητα να επιλυθούν αποτελεσματικά τα προβλήματα ένταξης των ενηλίκων μεταναστών στην ελληνική κοινωνία, δεδομένου ότι η γλώσσα είναι αποφασιστικής σημασίας παράγοντας κοινωνικού αποκλεισμού και αντίστροφα κοινωνικής ένταξης.
4. Το πρόγραμμα έχει ως «οροφή» το Β΄ επίπεδο γλωσσομάθειας. Δεν προβλέπεται σε καμία περίπτωση συνέχισή του με βάση άλλο επίπεδο ελληνομάθειας και μάλιστα προκαλεί ερωτηματικά το γεγονός ότι δεν προβλέπει ούτε εξετάσεις σε επίπεδα Γ και Δ για τους εκπαιδευόμενους που, σύμφωνα και με τη γνώμη των εκπαιδευτών τους, είναι έτοιμοι να επιτύχουν σε πιο απαιτητικό επίπεδο γλωσσομάθειας. Με βάση τα 3 και 4 δε λύνει λοιπόν το πρόβλημα επικοινωνίας και πολύ λιγότερο ένταξης των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία
5. Το δικαίωμα στην εκμάθηση της ελληνικής αναγνωρίζεται (και αυτό) ως ατομικό δικαίωμα. Δεν αναγνωρίζεται ούτε παραχωρείται στους μετανάστες ως συλλογικότητες –δεν προβλέπονται άλλες συμφωνίες για τη γλωσσική εκπαίδευσή τους. Τα ΚΕΚ δεν νομιμοποιούνται να απευθυνθούν σε συλλόγους μεταναστών και προσφύγων, ούτε καν σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, ώστε να βρουν ξενόγλωσσους ενηλίκους οι οποίοι χρειάζονται να μάθουν ελληνικά και να αποκτήσουν το Δίπλωμα Ελληνομάθειας. Δεν ανατίθεται η διαδικασία επιλογής ή έστω πρότασης για επιλογή των καταρτιζόμενων σε κανενός είδους φορέα της εθνικής τους κοινότητας.
6. Η ένταξη των μεταναστών μέχρι τώρα θεωρείται μέλημα μόνο του κάθε μετανάστη ή και του κράτους. Δεν είναι μέλημα της ελληνικής κοινωνίας (Τοπικής Αυτοδιοίκησης, συλλόγων, σωματείων κ.α.) και των συλλογικοτήτων των μεταναστών. Αποτελεί μεγάλο και μέχρι σήμερα αναπάντητο ερώτημα αν τελικά η ελληνική κοινωνία ωφελήθηκε ουσιαστικά από το πρόγραμμα αυτό. Αν τελικά έγιναν βήματα για την αντιμετώπιση των εκατέρωθεν προκαταλήψεων που υπάρχουν από έλληνες και ξένους πολίτες. Αν τελικά άλλαξε κατά τι η νοοτροπία των ίδιων των εκπαιδευτών και των συντελεστών που συμμετείχαν στην υλοποίηση των προγραμμάτων, όσον αφορά στην ανάπτυξη διαπολιτισμικών δεξιοτήτων και μιας συνείδησης ανοχής. Ούτε είναι (ακόμη;) φανερή η επίδραση του προγράμματος αυτού στους ίδιους τους ξενόγλωσσους ενηλίκους, στον τομέα της αντιμετώπισης και από μέρους τους προκαταλήψεων για τους έλληνες και για τις άλλες εθνικές κοινότητες.
7. Συνολικά πάντως το πρόγραμμα που εξετάστηκε παραπάνω μπορούμε να πούμε ότι αποτέλεσε σταθμό στην εκπαιδευτική πολιτική και για την επαγγελματική κατάρτιση και για τη γλωσσική εκπαίδευση των ξενόγλωσσων ενηλίκων μεταναστών και προσφύγων στην Ελλάδα. Έγινε για πρώτη φορά μία οργανωμένη προσπάθεια να διδαχθεί σε ξενόγλωσσους ενηλίκους η ελληνική γλώσσα και θεσμοθετήθηκε πλέον η διάθεση της ελληνικής πολιτείας να αναγνωρίσει τα προβλήματα ένταξης και των ενηλίκων ξένων και μάλιστα να χρηματοδοτήσει την επίλυσή τους.
Εύχομαι να έχει συνέχεια και να επεκταθεί και σε μετανάστες και πρόσφυγες (οι τελευταίοι είναι ελάχιστοι, γιατί δυστυχώς οι αιτήσεις εγκρίνονται με το…σταγονόμετρο) και ΧΩΡΙΣ ΧΑΡΤΙΑ.
Ευχαριστώ
Ιφιγένεια Γεωργιάδου
Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού
http://www.hcc.edu.gr
Καλησπέρα,
θα ήθελα και εγώ να συνεισφέρω στη διαβούλευση επί ενός πλαισίου που βρίσκεται στο σωστό δρόμο.
Πολλά μπορούν να σχολιαστούν. Για να είμαι όμως πιο συγκεκριμένος, θα εστιάσω στο ότι η Κοινωνία των Πολιτών/Μη Κυβερνητικές οργανώσεις (κυρίως όσες έχουν προσανατολισμό στους νέους, αλλά όχι αποκλειστικά) αποτελεί/μπορεί να αποτελέσει ζωτικό, μη τυπικής & άτυπης μάθησης, χώρο δημιουργίας γνώσεων, καλλιέργειας δεξιοτήτων και ανάπτυξης στάσεων, χρήσιμων για τον πολίτη (είτε ως προσωπικότητα, κοινωνικό ον ή επαγγελματία).
Αποσπάσματα από διάφορα κείμενα της ΕΕ (για περαιτέρω συλλογισμό και μελέτη).
1) Επίσημη εφημερίδα της ΕΕ. 24/11/2005, C292/5. Σελ. 2.
[…}ΚΑΛΟΥΝ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ & ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
1. να ενθαρρύνουν, όσον αφορά τους νέους και όσους ασχολούνται ενεργά με δράσεις οι οποίες αφορούν νέους και οργανώσεις νέων, την αναγνώριση της ανεπίσημης και άτυπης μάθησης, για παράδειγμα με την εκπόνηση βιβλιαρίου κατάρτισης νέων «Youthpass» και την εξέταση της ενδεχόμενης ενσωμάτωσής του στο ευρωπαϊκό βιβλιάριο κατάρτισης «Europass», και να εξετάσουν το ενδεχόμενο επικύρωσης της μάθησης
αυτού του είδους, με παράλληλη συνεκτίμηση της κατάστασης που επικρατεί στα κράτη μέλη και με σεβασμό των αρμοδιοτήτων τους.
2) 21.11.2001, COM(2001) 681, τελικό. «Λευκή Βίβλος για τη Νεολαία» Σελ. 23.
[…] Στο πλαίσιο αυτό, επιτελείται σημαντικό έργο με αποδέκτες τους νέους σε πολλές χώρες, από οργανώσεις νέων, κοινωνικούς λειτουργούς, δημοτικές αρχές. Το έργο αυτό διατηρώντας τον καινοτόμο και μη τυπικό χαρακτήρα του, θα μπορούσε να επωφεληθεί, στο γενικό πλαίσιο των ενεργειών που αφορούν τη δια βίου εκπαίδευση και κατάρτιση, από:
– τον καλύτερο ορισμό των εννοιών, των ικανοτήτων που έχουν αποκτηθεί και των ποιοτικών προτύπων.
– τη διαφοροποίηση των ατόμων που συμμετέχουν σε αυτές τις δραστηριότητες.
– την καλύτερη αναγνώριση των δραστηριοτήτων αυτών.
– την ενίσχυση της συμπληρωματικότητας με την τυπική εκπαίδευση.
3) Επίσημη εφημερίδα της ΕΕ. 20.7.2006, C168/1, Σελ. 2
[…]ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ότι
(1) οι ανεπίσημες και οι άτυπες μορφές μάθησης είναι σημαντικά
στοιχεία της μαθησιακής διαδικασίας και αποτελούν ουσια-
στικάμέσα που καθιστούν τη μάθηση ελκυστική, καλλιεργούν
την προθυμία για δια βίου μάθηση και προάγουν την
κοινωνική ένταξη των νέων,
[…]
(3) οι ανεπίσημες και οι άτυπες δραστηριότητες μάθησης στον
τομέα της νεολαίας μπορούν να παρέχουν σημαντική
προστιθέμενη αξία για την οικονομία, την κοινωνία και τους
ίδιους τους νέους· θα πρέπει, επομένως, οι συμβολές αυτών
των δραστηριοτήτων να καταστούν περισσότερο ορατές, και
να βελτιωθεί η κατανόηση, η αναγνώριση και η υποστήριξή
τους.
Είναι δεκάδες τα κείμενα από την ΕΕ αλλά και από άλλους διεθνείς οργανισμούς (πχ. ΣτΕ) τα οποία τονίζουν και αναγνωρίζουν το ρόλο των ΜΚΟ στη δια βίου μάθηση. Πολλά από αυτά (προεξέχουσας της «Λευκής Βίβλου για τη Νεολαία») έχουν προκύψει με τη σείρα τους μέσω εκτενών και άκρως συμμετοχικών διαβουλεύσεων ενώ άλλα με παγιωμένες μεθόδους λήψεως αποφάσεων.
Όπως και να έχει, έχουν την αξία τους και μπορούν να βελτιώσουν το υπάρχον πλαίσιο, εξασφαλίζοντας τη σαφή αναφορά και αναγνώριση της Κοινωνίας των Πολιτών ως ποιοτικού πάροχου ευκαιριών μη τυπικής και άτυπης μάθησης.
Φυσικά και πρέπει να δημιουργηθούν εργαλεία αξιολόγησης και πιστοποίησης (με προσοχή όμως στην αποφυγή της υπέρμετρης «επισημοποίησης» μια κάτι τέτοιο θα προσβάλλει τις αυτές καθεαυτές αρχές των προαναφερθέντων μορφών μάθησης).
Καλή επιτυχία και ευχαριστώ για το χώρο.
ΥΓ. Στο έγγραφο «μορφές μάθησης» υπάρχει τεράστιο περιθώριο για βελτίωση των ορισμών, κυρίως αυτού της μη τυπικής εκπαίδευσης. Ναι μεν «έξω-σχολική», αλλά περισσότερο σημασία έχει το «πως» γίνεται, παρά το «που».
Αξιότιμη κα Υπουργέ,
Εδώ και 16 χρόνια διατηρώ Εργαστήριο Ελευθέρων Σπουδών Πληροφορικής και θα ήθελα να σας ενημερώσω για αυτόν τον σημαντικό κλάδο. Τα Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών (ΕΕΣ) εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες διαδραματίζουν ένα πολύ σημαντικό ρόλο στην Ελληνική Κοινωνία αφού προσφέρουν ευέλικτες γνώσεις σε πάρα πολλά θεματικά παιδεία που καμία άλλη δομή δεν μπορεί να προσφέρει με τον άμεσο τρόπο που αυτό γίνεται. Να σας θυμίσω για παράδειγμα το τυφλό σύστημα δακτυλογράφησης που πάρα πολλά χρόνια πριν (ακόμα και όταν δεν υπήρχαν υπολογιστές) διδασκόταν μόνο από τα Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών σε γραφομηχανές και πραγματικά τότε προσφερόταν μια δεξιότητα που καμία άλλη δομή δεν μπορούσε τόσο άμεσα να δώσει. Επίσης Λογιστικές γνώσεις παλαιότερα πριν ακόμα διδαχτούν από ΤΕΙ ή Πανεπιστήμια διδασκόταν μόνο στα Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών. Και τόσα άλλα παραδείγματα όπως γνώσεις στα Επαγγέλματα της Δημοσιογραφίας της Κομμωτικής της Αισθητικής κα. Ακόμα και την εκμάθηση Πληροφορικής τα πρώτα χρόνια των υπολογιστών την έβρισκες μόνο στα Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών. Σας θυμίζω ότι στην Ελλάδα τότε υπήρχαν μόνο τα ΑΕΙ του Ηρακλείου και της Πάτρας πάνω στην Eπιστήμη Υπολογιστών ενώ η αγορά εργασίας ζητούσε πάρα πολύ κόσμο να γνωρίζει υπολογιστές. Όλος αυτός ο κόσμος εκπαιδευόταν σε ΕΕΣ Πληροφορικής και έβρισκε αμέσως εργασία.
Το σημαντικότερο όμως που πετυχαίνουν τα ΕΕΣ και ειδικά τα ΕΕΣ Πληροφορικής είναι η μεγάλη γεωγραφική τους διασπορά, αφού τα βρίσκεις ακόμα και σε μικρά χωριά σε όλη την Ελλάδα. Έτσι μπορούν και διασπείρουν την γνώση γρήγορα και ευέλικτα σε σπουδαστές που δύσκολα θα μπορούσαν να εκπαιδευτούν μακριά από τον χώρο διαμονής τους.
Παρόλο όμως αυτή την προσφορά τους στην Κοινωνία, ο νόμος που διέπει την λειτουργία των ΕΕΣ ήταν απαρχαιωμένος (από την δεκαετία του 1940) και ποτέ καμία πολιτική ηγεσία δεν ασχολήθηκε να τους δώσει την θέση που τους αξίζει. Έτσι τα ΕΕΣ δεν είχαν ποτέ ένα θεσμικό πλαίσιο στο οποίο να ανήκουν και να αποκτούν έστω μέσω αυτού ελάχιστα δικαιώματα σε σχέση με άλλες δομές. Ο μόνος κρατικός φορέας που χαριτολογώντας συνέχεια λέγαμε ότι μας αναγνωρίζει είναι η εφορία και αυτό γιατί η αναγνώριση του κόσμου (που ήταν οι πελάτες μας) μας διατηρούσε στην αγορά φέρνοντας έσοδα. Τα τελευταία χρόνια ο κλάδος των ΕΕΣ μέσω των συνδικαλιστικών φορέων του ζητούσε συνεχώς ένα θεσμικό πλαίσιο και το 2008 αυτό έγινε πραγματικότητα ! Όμως στην αρχή καταλάβαμε ότι αυτό δεν είχε γίνει για να μας τοποθετήσει στην θέση που μας αξίζει μέσα στο σύστημα της εκπαίδευσης, αλλά για να κλειστεί η πίσω πόρτα στα ΕΕΣ που συνεργαζόταν με ξένα πανεπιστήμια (δηλαδή τα λεγόμενα κολέγια). Πραγματικά πιστεύουμε ότι οι υπεύθυνοι συντάκτες του νόμου δεν γνώριζαν ποιοι πραγματικά είμαστε (δηλαδή τι είναι τα υπόλοιπα ΕΕΣ που δεν συνεργαζόταν με πανεπιστήμια και πραγματικά τι ρόλο παίζουν και τι ανάγκη καλύπτουν. Έτσι μπήκαν τρελές προδιαγραφές και πραγματικά μας έκλειναν όλους ! Θα μπορούσαν να λειτουργούν μόνο μεγάλες δομές σε μεγάλες πόλεις αφού δύσκολα θα συντηρούταν σχολές με τα κριτήρια που αρχικά είχαν μπει. Τέρμα η ΔΙΑΣΠΟΡΑ σε όλη την Ελλάδα, Τέρμα η ΕΥΕΛΙΚΤΗ γνώση. Τέρμα η ΑΜΕΣΗ γνώση που προσαρμόζεται γρήγορα στην αγορά εργασίας. Εμείς αντιδράσαμε και μετά από πολύ αγώνα δώσαμε να καταλάβει το υπουργείο ποιοι πραγματικά είμαστε. Ειλικρινά διαπιστώσαμε ότι παρόλο που υπάρχουν 2000 με 3000 ΕΕΣ σε όλη την Ελλάδα δεν ήξεραν τι έργο προσφέρουμε. Τελικά οι προδιαγραφές λίγο λογίκεψαν και με πολύ αγώνα και χρήματα προσαρμόσαμε τις σχολές μας και περίπου 700 ΕΕΣ κατάφεραν να κάνουν φάκελο για αδειοδότηση μέχρι την καταληκτική ημερομηνία 21/8/2009.
Στη συνέχεια αλλάζει η Κυβέρνηση και μας λένε παράταση άδειας έως 31/8/2010. Ξανά είμαστε στον αέρα. Η αγορά λόγω και της οικονομικής κρίσης έχει παγώσει. Τα κόστη τρέχουν, έχουμε εγγυητικές επιταγές που πληρώνουμε (γιατί το έλεγε η ΥΑ) και δεν ξέρουμε τι μέλη γενέσθαι.
Αξιότιμη και Υπουργέ. Τα ΕΕΣ είναι δομές με τεράστιες δυνατότητες και προσφέρουν στην «δια βίου εκπαίδευση» πάρα πολλά. Είμαστε οι μόνες εκπαιδευτικές δομές που χρόνια τώρα κινούμαστε στην ελεύθερη αγορά εργασίας και το ότι υπάρχουμε σημαίνει ότι ο κόσμος μας εμπιστεύεται και μας προτιμάει. Δηλαδή δεν υπάρχουμε τόσα χρόνια λόγω επιδοτουμένων προγραμμάτων ή εύκολων χρημάτων που έρχονται όπως γίνεται σε άλλες δομές.
ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ γιατί αξίζουμε πραγματικά και γιατί προσφέρουμε ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΣΠΟΥΔΩΝ!
ΖΗΤΑΜΕ ΝΑ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΩΝ ΕΕΣ.
ΖΗΤΑΜΕ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΣΕ ΕΠΙΔΟΤΟΥΜΕΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ γιατί δώσαμε ήδη εξετάσεις με απόλυτη επιτυχία στα μόνα επιδοτούμενα που μας συμπεριέλαβαν στα τόσα χρόνια που υπάρχουμε (δηλαδή στο «εκπαιδευτείτε» για φοιτητές και «e-γονείς» για γονείς μαθητών Γυμνασίου)και φυσικά γιατί έχουμε ποιότητα προσφερόμενων υπηρεσιών.
ΖΗΤΑΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΔΟΘΕΙ Η ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ !!
Τέλος θα θέλαμε να δεχτείτε τα συνδικαλιστικά μας όργανα την ΠΕΙΕΠ (Πανελλήνια Ένωση Ιδιωτικών Εργαστηρίων Πληροφορικής) και την ΠΕΚΕΣ (Πανελλήνια Ένωση Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών) για να σας ενημερώσουμε περισσότερο.
Με εκτίμηση
Παπαματθαιάκης Δημήτριος
Ισως θα ήταν πιό εύστοχο εάν μιλούσαμε γιά «διά βίου εκπαίδευση» αντί γιά μάθηση. «Μαθητής ετών 50» ακούγεται κάπως παράξενα.
Πώς είναι δυνατό να πραγματοποιείται η επιμόρφωση εκπαιδευτικών στις νέες τεχνολογίες Β’ επιπέδου όταν δεν έχουν επιμορφωθεί (αν και αιτήθηκαν αλλά δεν κληρώθηκαν) στο Α’επίπεδο;
Πώς θα ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις της εργασίας μας;
Γιατί κάποιοι να πληρώνουν και κάποιοι όχι;
Υπάρχει και το μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών:ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΝΗΛΙΚΩΝ, στο Eλληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, του οποίου και εγώ είμαι φοιτήτρια, και θεωρώ πως οι γνώσεις και οι ικανότητες των αποφοίτων του θα συνέβαλαν καθοριστικά και με τον καλύτερο τρόπο στην εδραίωση αυτού του νέου θεσμού.
Ευχαριστώ
Κα Υπουργέ καλησπέρα σας,
Είμαι καθηγητής πληροφορικής και ιδιοκτήτης σχολής πληροφορικής, εδώ και 8 χρόνια περίπου, στο ξεκίνημα της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας εργάσθηκα σε σχολές πληροφορικής ως καθηγητής και θα ήθελα να επισημάνω κάποια πράγματα που έχω βιώσει:
1. Εδώ και αρκετά χρόνια όλοι όσοι θέλαμε να ανοίξουμε σχολή πληροφορικής νομίζαμε ότι λογικά θα έπρεπε να ανήκουμε στο υπουργείο παιδείας όμως για κάποιο λόγο μας είχαν εντάξει στο υπουργείο εμπορίου(εκεί με στείλανε αρμόδιοι του υπουργείου παιδείας) πληρώνουμε το ΤΕΒΕ μας, κάναμε έναρξη δραστηριότητας στην Εφορία, πληρώνουμε και το εμπορικό επιμελητήριο κλ/π Τα εργαστήρια αυτά πληροφορικής, όπως και άλλων ειδικοτήτων τα κάλεσε η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου να αδειοδοτηθουν από το υπουργείο παιδείας, και αυτό κάναμε αναγκασθήκαμε να αλλάξουμε κτίρια, εξοπλισμό, να εκπαιδεύσουμε προσωπικό να ξαναχρεωθουμε ώστε να εναρμονιστούμε με την Υ.Α. ώστε να είμαστε νόμιμα κέντρα.
2. στη συνέχεια αλλάζει η πολιτική κατάσταση δίνοντας παράταση μέχρι 31/08/2010 μένοντας έτσι για μία ακόμη φορά στον «αέρα». Ακούγονται πολλά, το θέμα είναι ότι εμάς σαν κέντρα πληροφορικής δεν μας έχει καλέσει κανείς σε διάλογο, είμαστε κέντρα πληροφορικής δεν είμαστε Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΑ ΜΕ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ η οτιδήποτε άλλο όπως λανθασμένα νόμιζε η προηγούμενη πολιτική ηγεσία, είμαστε πάνω από 700 κέντρα πανελλαδικά ,διάσπαρτα σε όλα τα μήκη και πλάτη της πατρίδας μας εκπαιδεύοντας ο κάθε ένας από εμάς τους συμπολίτες του και όχι μόνο στην πληροφορική, στις νέες τεχνολογίες.
3. Το ίδιο το κράτος πιστοποίησε φορείς πιστοποίησης, δηλαδή εταιρείες όπως (VELLUM,ECDL, INFOTEST k.a), να έχουν το δικαίωμα να πιστοποιούν τα εκπαιδευτικά μας κέντρα ως εξεταστικά κέντρα και να χορηγούμαι την εκπαίδευση και τις εξετάσεις για την απόκτηση τέτοιων πιστοποιητικών που τώρα ζητάει ο ΑΣΕΠ.
4. Η πληροφορική αποτελείτε από πολλά αντικείμενα, σε μια εποχή που επικρατεί ο όρος «ψηφιακό σχολείο» «ψηφιακή τάξη» το ΑΣΕΠ ζητάει στις προκηρύξεις του μόνο word –excel-internet θα πρέπει και εδώ να προστεθούν και άλλα προγράμματα…..όπως επίσης και η διαβάθμιση αυτών.
5. Είμαστε ισχυρές δομές μόνο που μέχρι σήμερα δεν έχουμε τη προσοχή που θα έπρεπε από την εκάστοτε ηγεσία αυτού του τόπου, ελπίζουμε να αλλάξει αυτό σύντομα…
6. Μας αξίζει η θέση στην βαθμίδα της άτυπης κατάρτισης δίπλα σε δομές όπως τα ΚΕΚ συμμετέχοντας και εμείς στη δια βίου εκπαίδευση, ως εξειδικευμένα εργαστήρια πληροφορικής ώστε να κυριαρχήσει η ποιότητα στην εκπαίδευση.
7. Πέρυσι το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας & Τεχνολογίας (ΕΔΕΤ) ανακοίνωσε δράσεις όπως το εκπαιδευτείτε για τους φοιτητές και το e-goneis για τους γονείς, στις δράσεις αυτές ανταποκρίθηκαν με επιτυχία τα ΕΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ συμβάλλοντας στην άμεση
απορρόφηση τεράστιων κονδυλίων. Τέτοιες δράσεις θα πρέπει να συνεχιστούν.
Είμαστε δομές που μπορούμε να βοηθήσουμε στη δια βίου εκπαίδευση και κατάρτιση μέσα από τις νέες τεχνολογίες σε όλα τα επίπεδα , αρκεί μέσα από τις αποφάσεις σας να μας δώσετε τη θέση που μας αξίζει…..και αυτό δεν μπορεί να γίνει αν δεν συμμετάσχουμε και εμείς στο διάλογο
Σε ένα διάλογο που με θλίψη ενημερώθηκα πως η αρμόδια Υφυπουργός κα Χριστοφιλοπούλου, επέλεξε να συναντηθεί μόνο με εκπροσώπους των ΙΕΚ και των ΚΕΚ ώστε να διαβουλευτούν για θέματα δια βίου μάθησης χωρίς όμως να προσκαλέσει σε αυτόν εκπροσώπους των Εργαστηρίων Ελευθέρων Σπουδών. (ξανατονίζω δεν έχουμε σχέση με ξένα πανεπιστήμια ούτε με κολέγια)
Ευχαριστώ για το χρόνο σας!!
Καλησπέρα..
Διαβάζοντας μέχρι τώρα πολλές τοποθετήσεις, κάποιες απο τις οποίες με βρίσκουν σύμφωνο, (στην Ελλάδα εχουμε φτάσει να συζητάμε για τα αυτονόητα ή να προσπαθούμε για αυτά που ειναι και το συνήθες),και κάποιες απο αυτες ειναι μη εφαρμόσιμες στην πράξη.
Τι σημαίνει οταν κάποιος φορέας σου δίνει ένα δίπλωμα ή σε πιστοποιεί για κάτι, σημαίνει οτι διαθέτεις τις απαραίτητες ικανότητες-γνώσεις για να το εξασκήσεις και τις πιστοποιεί με τον συγκεγκριμένο τίτλο . Αυτό συμβαίνει σε όλα τα επαγγελματα που χρειάζονται δίπλωμα ή πτυχίο σχολής εξειδικευσης, αν δεν σε θεωρεί ικανό δεν σου παρέχει τίτλο και ή συνεχίζεις μεχρι να τον αποκτήσεις ή αλλάζεις επαγγελματικό προσανατολισμό. Ετσι λεει η λογική.Εκει που τελειώνει η λογική αρχίζουν τα ΙΕΚ. Το ΠΔ 340/98 και ο 2515/97 εξισώνει το αποφοιτο λυκείου (εμπειρικό) με τον διπλωματούχο ΙΕΚ φοροτεχνικών-λογιστικής στην ιεραρχία των λογιστών πλήρως, όποιος δεν το κατάλαβε μπορεί να ξαναδιαβάσει τον Νόμο, η διαφορά είναι ότι για τα ΙΕΚ στα 15 έτη προυπηρεσια αφαιρεί 2, δηλαδή το ΙΕΚ δεν σου παρέχει τίτλο εξειδίκευσης αλλά θεωρείται απο τον νόμο σαν προυπηρεσία. Αρα το δίπλωμα δεν υφίσταται νομικά εφόσον δεν συνάγονται εννομα αποτελέσματα. Τα ΙΕΚ διευθύνονται απο διορισμένους της κάθε ηγεσίας μη μόνιμους διευθυντές που το ενδιαφέρον τους εστιάζεται στην λειτουργία-διαχείριση ενος ινστιτούτου και όχι στην ουσία που είναι η διεκδίκηση επαγγελματικών δικαιωμάτων για τους αποφοίτους τους.Η πρακτική που προσφέρει ένα ΙΕΚ έιναι ενα άλλο περίεργο που όσο αυστηρό και αν ακούγεται αποτελεί πρωτοτυπία σε όλη την γή. Συμβάινει το εξής παράδοξο, η πρακτική δεν νοείται χρόνος φοίτησης, και η αμοιβή του πρακτικάριου έιναι χαμηλότερη και απο το επίδομα ανεργίας , σε αντιθεση με τα ΤΕΙ-ΑΕΙ που αποτελεί το 80% του βασικού μισθου του εργατοτεχνίτη, και θεωρείται χρόνος φοίτησης, δηλαδή τζάμπα εργασία στις επιχειρήσεις.
Εκει που βρίσκω το τελείως παράδοξο είναι η δυνατότητα συνέχισης σε ενα ΑΕΙ-ΤΕΙ, ποιός θα ήταν ο ρόλος του ΙΕΚ δηλαδή , να γίνει προθάλαμος ενός ΤΕΙ ή ΑΕΙ, στο θέμα των λογιστών πόσα λογιστικά-φοροτεχνικά μαθήματα κάνει μία σχολή ΑΕΙ, ας παρουμε αυτήν με τα περισσότερα, δύο αντε τρία και αυτα τελείως θεωρητικά , ενα ΙΕΚ ΄κανει 20 λογιστικα μαθηματα, που θα καταταγεί ο σπουδαστής του.
Αρα συνέχιση σε ΑΕΙ δεν προσφέριε κάτι τον ήδη διπλωματούχο σαν διέξοδο. Το λάθος του όλου εγχειρήματος ήταν οτι ο κύκλος επαγγελματικών σπουδών δεν παρεχοταν απο ενα ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥ τυπου ΙΕΚ για ήδη αποφοίτους λυκείου με δυο κυλέκους σπουδών όπως συμβαίενι στην αλλοδαπή, δύο ετη και με το πτυχίο παιρνει χαμηλη αδεια γ ταξης και με εξετάσεις και δυο χρόνια προηπηρεσία πας στην Β, και αλλό 1 χρόνο συν πρακτική και βγάζεις αυτόματα Α τάξη, ή με το υπάρχον σύστημα εξετάσεις πάνω στο αντικέιμενο και ανάλογα το επιπεδο σου να αποκτας την ανάλογη αδεια ασκήσεως επαγγέλματος.
Ευχαριστώ και πιστευω η τωρινή ηγεσία να λύσει αυτο το προβλημα που μας ταλανίζει 14 χρόνια τώρα, σύντομα.
καλησπερα κυρια υπουργε! εδω και 10 χρονια διδαδσκω σε ιεκ στην ειδικοτητα ειδικος δασικης προστασιας νομιζω οτι η δημιουργια μητρωου εκπαιδευτων ενηλικων ειναι προς την σωστη κατευθυνση πρεπει να ενωθουν ολοι οι φορεις που προσφερουν καταρτιση ιεκ, κεκ σχολεια δευτερης ευκαιριας και τα ιεκ του οαεδ. κατι πρεπει να γινει απο πλευρας υπουργειο και για την θεση του εργαστηριου που την καταλαμβανουν αποφοιτοι ιεκ. η γνωμη μου ειναι ο αριθμος των παιδιων να ειναι στο 10. ετσι ωστε να προσλαμβανεται και δευτερος καθηγητης.επι νεας δημοκρατιας στην επαρχια σπανια γινοταν τμημα πανω απο 15 ατομα και ετσι οι αποφοιτοι ιεκ κοβονταν απο την θεση του δευτερου καθηγητη. οι αποφοιτοι ιεκ εχουν πολλα να προσφερουν στην εκπαιδευση ενηλικων.
Γεια σας κυρια Διαμαντοπουλου.
Ναι! Καντε κατι για την δια βιου μαθηση!
Δωστε τουλαχιστον ενα νοημα και στην δικη μου ζωη!
Ειμαι 42 ετων και ανεργος απο το 2007. Καθε μηνα, σαν τον καταδικο, δινω το παρων στον ΟΑΕΔ της μικρης επαρχιακης πολης που ζω. Ανανεωνω στον ΟΑΕΔ, αυτη τη υπηρεσια-γελοιοτητα-καρικατουρα την καρτα ανεργιας μου για χρονια τωρα, χωρις ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ απο ‘κει μεσα να μου εχει προσφερει εστω και μια ελαχιστη βοηθεια…
Σαν αποφοιτος Λυκειου, θελησα καποια στιγμη στη ζωη μου να μορφωθω περαιτερω. Το ΜΟΝΟ που μπορεσα να κανω ηταν να γραφτω, το 2007, σε Δημοσιο ΙΕΚ της πολης μου και να τελειωσω, τον Ιουνιο του 2009, μια απο τις προσφερομενες ειδικοτητες. Πρωτος τελειωσα σε 3 εξαμηνα, στο αλλο πηρα υποτροφια για κοινωνικους λογους. Δοξα τω Θεο δεν χρεωσα κανεναν! Το δημοσιο ΙΕΚ που φοιτησα ηταν για κλαμματα. Μαθητες με μεσο ορο ηλικιας τα 20 ετη, δεν ηξεραν γιατι ηταν εκει, δεν ηταν καν εκει… Φωνες, βαρεμαρα, «χαβαλες», πολλα νευρα, αγχος…
Ουτε και εγω σχεδον δεν ηξερα τι εκανα εκει. Ηξερα και ξερω ομως οτι δεν ειχα ΚΑΜΜΙΑ αλλη διεξοδο, δεν ειχα απο ΠΟΥΘΕΝΑ αλλου να παρω καποια εκπαιδευση, καταρτιση, κατι βρε παιδι μου!
Ναι! Καντε κατι για την δια βιου μαθηση!
Δωστε τουλαχιστον ενα νοημα και στην δικη μου ζωη!
Ευχαριστω.
Είμαι εκπαιδευτικός (ΠΕ02) στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, με 21 έτη υπηρεσίας, μεταπτυχιακές σπουδές, συγγραφικό έργο, συμμετοχές σε συνέδρια και εκπαιδευτικά σεμινάρια και πείρα στην εκπαίδευση ενηλίκων. Πριν από δύο χρόνια εκδήλωσα ενδιαφέρον για απόσπαση σε σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας. Υπέβαλα σχετικό φάκελο στη Γ.Γ.Ε.Ε. και υποβλήθηκα στη δοκιμασία της προφορικής συνέντευξης. Όταν καταρτίστηκαν οι πίνακες, ήμουν πρώτος στη λίστα των φιλολόγων. Δυστυχώς το ΥΠΕΠΘ ακύρωσε στην πράξη την όλη διαδικασία, αγνόησε τους σχετικούς πίνακες και, για να καλύψει τα κενά, προχώρησε στην πρόσληψη ωρομισθίων. Τον επόμενο χρόνο το ΙΔΕΚΕ εξήγγειλε τη δημιουργία Μητρώου Εκπαιδευτών και οι ελπίδες μου αναπτερώθηκαν. Υπέβαλα εκ νέου φάκελο συγκεντρώνοντας για δεύτερη φορά τα ουκ ολίγα δικαιολογητικά. Αλλά και το Μητρώο Εκπαιδευτών αποδείχτηκε γεφύρι της Άρτας. Αφού ταλαιπώρησε τους ενδιαφερόμενους επί έναν ολόκληρο χρόνο, ανέστειλε τη λειτουργία του και έκτοτε η τύχη του αγνοείται. Διαβάζω τώρα στις εφημερίδες ότι η νέα ηγεσία του υπουργείου προτίθεται να προχωρήσει στη συγκρότηση του Μητρώου και αναρωτιέμαι: είμαι υποχρεωμένος να υποστώ την όλη ταλαιπωρία και για τρίτη φορά; Κι εν τέλει, έως πότε τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας θα στελεχώνονται με αδιαφανή και αμφίβολα κριτήρια, αφού οι ήδη αποσπασμένοι εκεί εκπαιδευτικοί ανανεώνουν την απόσπασή τους κληρονομικώ δικαιώματι; Αυτή είναι η αξιοκρατία που ευαγγελίζεται το Υπουργείο;
Έχω δυο παιδιά στη τρίτη και δευτέρα λυκείου.
Αυτό που σήμερα κάνει η εκπαίδευση είναι να φορτώνει τα παιδιά με άπειρες πληροφορίες τις οποίες ξεχνούν μετά από λίγο χρονικό διάστημα.
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΗΛΙΘΙΩΝ
Ας απαντήσει κάποιος γιατί υπάρχουν οι ξένες γλώσσες στα σχολεία …. Έμαθε κάποιο παιδί κάποια από αυτές στο σχολείο? Πληρώνουμε τα φροντιστήρια, πληρώνουμε και τους καθηγητές στο σχολείο! …. Και πόσα άλλα.
Πρέπει να γίνει μια ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΤΗ ΠΑΙΔΕΙΑ (και στην Υγεία)
Πρέπει η παιδεία να ξεφύγει από τα κόμματα και τις συνεχείς αλλαγές, που φέρνει συνεχώς σύγχυση σε μαθητές και εκπαιδευτικούς.
ΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΝΑ ΨΗΦΙΣΤΕΙ ΜΕ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ 200 ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΝΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΑΛΙ Η ΙΔΙΑ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ.
ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
Ευχαριστώ
Αξιότιμη Κυρία Υπουργέ,
Αξιότιμη Κυρία Υφυπουργέ,
Καταρχήν να πώ ότι διάβασα σχεδόν όλα τα σχόλια που υπήρχαν πρίν αποφασίσω αν θα προσθέσω και το δικό μου.
Η γνώμη μου σαν άνθρωπος που θέλω να μαθαίνω καινούργια πράγματα και να διευρίνω τις γνώσεις μου σας λέω ότι:
Εχω πληρώσει κάποιες χιλιάδες ευρώ για κάποιο κολλέγιο διότι το σύστημα παιδείας μας οδηγεί εκεί αφού καποιος κύκλος σπουδών στο Καποδιστριακό (εξ αποστάσεως) κοστίζει πολύ περισσότερο απο ενα ιδιωτικό κολλέγιο.
Επιπλέον όταν ζητάς μια πληροφορία απο κάποιο κρατικό ίδρυμα τις περισσότερες φορές δεν μπαίνουν καν στον κόπο να απαντήσουν (e-mail)δεν συζητώ να πάρεις τηλέφωνο (πιο εύκολα πετυχαίνει κανείς το λόττο).
Αντί να προσλαμβάνει το κράτος μας αργόσχολους σε διάφορες υπηρεσίες που πολλές φορές δεν έχουν καν υπόσταση και απλά βολεύουν ημετέρους, ας προσλάβουν χιλιάδες εκπαιδευτικούς ασ κρατάνε τα σχολία ανοιχτά μέχρι αργά, ας έχουν ενα μικρό αντίτιμο για κάθε κύκλο σπουδών, ας υπάρχει αξιοκρατία, απουσίες κ.λπ. (υπάρχουν εκατοντάδες τρόποι να βεβαιώσεις ότι κάποιος παρακολούθησε τον κύκλο μαθημάτων για να πάρει το πτυχίο του – ακολουθήστε τις λεγόμενες good practices – βλέπεπ ιδιωτικά κολλέγια) και επιπλέον καταργήστε ή αναθεωρήσετε την πολιτική για τα φροντηστήρια καθώς όσο υπάρχουν δεν πρόκειται ποτέ σε αυτή την χώρα να έχουμε σωστή παιδεία και κυριως δωρεάν.
Ευχαριστώ πολύ
ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ/ΣΤΕ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΚΑΛΟ ΠΑΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΚΟΛΠΟΥΣ ΤΙΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΟΜΩΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΑΡΑΘΕΣΩ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΧΡΙΖΕΙ ΑΜΕΣΗΣ ΛΥΣΗΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΔΙΝΕΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ.
ΞΕΚΙΝΩ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΕΠΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΝΟΜΟ ΚΑΒΑΛΑΣ.
ΠΡΙΝ ΛΟΙΠΟΝ ΑΠΟ 16 ΧΡΟΝΙΑ ΤΕΛΕΙΩΣΑ ΤΟ Τ.Ε.Λ (ΤΕΧΝΙΚΟ, ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ. ΛΥΚΕΙΟ) ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΗΣ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΙΑΣ.
ΗΘΕΛΑ ΤΟΤΕ ΚΑΤΙ ΣΕ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΑΔΥΝΑΤΟ ΑΦΟΥ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ.
ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 10 ΠΕΡΙΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΄΄ΣΠΟΥΔΕΣ΄΄ ΣΕ Ι.Ε.Κ ΣΤΟ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ.
ΤΕΛΕΙΩΣΑ ΕΠΙΤΥΧΩΣ, ΠΗΡΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΑΚΡΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ΣΤΑΘΗΚΑ ΤΥΧΕΡΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΜΕΣΩ ΑΣΕΠ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΟΥ Ι.Ε.Κ.
ΕΛΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑ ΕΔΩ.
ΨΑΧΤΗΚΑ ΓΙΑ Τ.Ε.Ι. ΚΑΙ Α.Ε.Ι ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ. ΓΙΑ ΜΕΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΟ ΚΟΝΤΙΝΟΤΕΡΟ (ΑΝ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΠΕΡΝΑΩ ΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΩΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ) ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΥ ΣΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ Ή ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ. ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΕ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΗ ΛΕΣΒΟ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ.
ΔΗΛΑΔΗ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΚΑΒΑΛΑΣ ΠΟΥ ΖΩ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΩ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΕΔΡΑ ΤΟΥ Τ.Ε.Ι. Ή Α.Ε.Ι.
ΠΡΑΓΜΑ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΛΕΟΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΣ ΜΕ ΠΑΙΔΙ (ΚΟΝΤΕΥΩ ΤΑ 40).
ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΟΜΩΣ ΤΗΣ Γ.Γ.ΔΒ.Μ. ΚΑΙ ΤΟΥ Κ.Ε.ΔΒΜ.Α.Π ΔΕΝ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΝΟΜΙΖΩ ΑΝΩΤΕΡΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ Ι.Ε.Κ.
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΣΤΙΣ ΙΣΤΟΛΙΔΕΣ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΑΚΡΗ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΙΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ, ΟΥΤΕ ΜΕ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ, ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΙΣ ΕΓΓΡΑΦΕΣ.
ΛΙΓΟ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΦΑΝΗΚΑΝ.
ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ. ΕΝΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΑΠΟ Ι.Ε.Κ ΜΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΠΗΔΗΣΕΙ ΣΕ Τ.Ε.Ι ΤΟΥ ΖΗΤΑΤΕ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ (ΠΟΥ ΔΙΔΑΧΘΗΚΕ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΠΡΙΝ 10, 20, ΧΡΟΝΙΑ, ΝΑ ΜΕΤΟΙΚΙΣΕΙ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΟΥ Τ.Ε.Ι, (ΛΟΓΩ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ) , ΝΑ ΔΗΛΩΣΕΙ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΛΕΙΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ 4 ΧΡΟΝΙΑ. ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ.
ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ.
ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΑ, ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΜΕΣΑ, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΠΡΑΞΗ ΑΠΟ ΑΠΟΣΤΑΣΗ, ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ.
ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ Τ.Ε.Ι.
ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΑΣΧΕΤΑ ΑΛΛΑ ΤΑ ΔΙΔΑΧΘΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΠΡΙΝ 15 ΧΡΟΝΙΑ;
ΣΠΟΥΔΕΣ ΑΠΟ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ Τ.Ε.Ι ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΑΖΕΜΕΝΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΣΕ ΕΔΡΕΣ ΑΛΛΩΝ ΠΑΡΕΜΦΕΡΗ ΣΧΟΛΩΝ ΟΥΤΩΣ ΩΣΤΕ ΜΙΑ ΑΔΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΕΝΟΣ ΜΗΝΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΝΑ ΕΦΤΑΝΕ;
ΟΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟ Ή ΠΤΥΧΙΟ Τ.Ε.Ι ΕΜΕΙΣ ΤΩΝ Ι.Ε.Κ Ή ΤΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΓΝΩΣΕΙΣ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ Τ.Ε.Ι. ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΠΟ ΑΠΟΣΤΑΣΗ!
ΟΙ ΓΝΩΣΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ, ΘΑ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΟΥΝ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ (ΑΝΑΛΟΓΑ ΠΟΥ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ).
ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΜΑΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΗΓΑΜΕ ΤΟΤΕ (ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ) ΝΑ ΄΄ΣΠΟΥΔΑΣΟΥΜΕ΄΄.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΛΟΥΝ;
Αξιότιμη κα Υπουργέ,
Καταρχάς, θα ήθελα να σας συγχαρώ για την ανάληψη της παρούσας πρωτοβουλίας σας ώστε να εντάξετε το αντικείμενο της δια βίου μάθησης σε ένα κοινό, θεσμοθετημένο πλαίσιο αναφοράς, δίνοντας κατά αυτό τον τρόπο την ανάλογη σημασία για τη συμβολή της δια βίου μάθησης στην κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική ανάπτυξη του τόπου. Η συμβολή αυτή είναι αναγκαία στις μέρες όπου οι σύγχρονες τάσεις και εξελίξεις καθιστούν τη δια βίου εκπαίδευση απαραίτητη προϋπόθεση της κοινωνίας.
Ωστόσο, θεωρώ ότι για να έχουμε τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα από τέτοιου είδους ενέργειες πρέπει πρώτα από όλα να δώσουμε έμφαση στη στελέχωση των φορέων που παρέχουν δια βίου εκπαίδευση στη χώρα μας, καθώς στην πλειονότητά τους στελεχώνονται από άτομα των οποίων οι σπουδές δεν είναι σχετικές με την εκπαίδευση ενηλίκων. Το γεγονός αυτό, υποβαθμίζει τα παρεχόμενα εκπαιδευτικά προγράμματα και καθιστά τη στελέχωση της δια βίου εκπαίδευσης ως ζήτημα μείζονος σημασίας. Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί πως το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας από το 1997 μέσω του τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολίτικης, παρέχει βασικές σπουδές στην εκπαίδευση ενήλικων και από το 2004 μεταπτυχιακές σπουδές στο ίδιο αντικείμενο. Οι απόφοιτοι του συγκεκριμένου τμήματος είναι ειδικοί σε θέματα σχεδιασμού, οργάνωσης, υλοποίησης και αξιολόγησης προγραμμάτων συνεχιζόμενης εκπαίδευσης καθώς έχουν τη βασική εκπαίδευση αλλά και τη διάθεση να εφαρμόσουν τις γνώσεις τους σε πρακτικό επίπεδο. Μετά λύπης μου, η πολιτεία ποτέ έως τώρα δεν έλαβε υπόψη την εξειδίκευση και τις γνώσεις των αποφοίτων του τμήματος σε θέματα συνεχιζόμενης εκπαίδευσης και αυτό έχει ως συνέπεια οι θέσεις οι οποίες αφορούν άμεσα το αντικείμενο σπουδών μας να στελεχώνονται από άτομα όλων των ειδικοτήτων. Δεν είναι άλλωστε, λίγες οι φορές όπου απόφοιτος του τμήματος μας δεν επιλέχθηκε σε κάποια θέση που αφορά τη στελέχωση της εκπαίδευσης ενηλίκων και προτιμήθηκε κάποιο άλλο άτομο, με άλλη ειδικότητα.
Προτείνω λοιπόν, να λάβετε υπόψη την επάρκεια που παρέχει το συγκεκριμένο τμήμα στους αποφοίτους του και να μας δώσετε την προτεραιότητα που μας αρμόζει σε θέσεις που σχετίζονται με το αντικείμενο σπουδών μας. Όλοι μας επιλέξαμε να ακολουθήσουμε αυτό το αντικείμενο σπουδών ευελπιστώντας πως η χώρα μας θα ακολουθήσει με τη σειρά της την κατεύθυνση που χάραξε η Ευρωπαϊκή Ένωση και αφορά την αξιοποίηση των ατόμων που είναι εξειδικευμένα στην εκπαίδευση ενηλίκων. Ζητούμε μόνο τα αυτονόητα και το μόνο που μπορούμε να προσφέρουμε είναι η αναβάθμιση της ποιότητας της παροχής της δια βίου μάθησης. Είμαι σίγουρη πως η διάθεση υπάρχει αλλά καμιά φορά δεν αρκεί, οι θεσμοθετημένες ενέργειες είναι εκείνες που δίνουν τη σωστή κατεύθυνση για την αναβάθμιση του παρόντος συστήματος και ενισχύουν τα δικαιώματα των ατόμων.
Ευχαριστώ πολύ
Με εκτίμηση
Κριζέα Μαρία – Αγγελική
MSc συνεχιζόμενης εκπαίδευσης
Πρέπει να αξιοποιηθούν οι υπάρχουσες δομές. Δεν είναι δυνατόν φορείς όπως το ΕΚΕΠΙΣ, το Παρατηρητήριο Απασχόλησης και η Επαγγελματική Κατάρτιση ΑΕ να μην αξιοποιούνται. Είναι εταιρίες στελεχωμένες, έχουν πανελλήνια παρουσία και έχουν δώσει θετικά δείγματα γραφής, όταν τους δόθηκε η δυνατότητα να προσφέρουν. Για παράδειγμα, είναι απαράδεκτο η Επαγγελματική Κατάρτιση ΑΕ να παραμένει ανενεργή παρά το αντικείμενό της που είναι βασικός στόχος όλων των κοινοτικών προγραμμάτων, την Πανελλήνια παρουσία της, το θετικό έργο που έχει παρουσιάσει τα χρόνια που λειτουργεί. Είναι μια εταιρία εξειδικευμένη, με ISO, στελεχωμένη με προσωπικό υψηλών προδιαγραφών και αντί το ίδιο το κράτος στο οποίο ανήκει, να προσπαθεί να αξιοποιήσει την εταιρία αυτή όσο περισσότερο μπορεί, την έχει χωρίς χρηματοδότηση και ανενεργή. Είναι η κλασσική παθογένεια του δημόσιου τομέα που δυστυχώς την πληρώνουμε αδρά σαν κοινωνία (12,8% έλλειμμα του δημόσιου τομέα σε ποσοστό του ΑΕΠ για το 2009).
Αγαπητοί κύριοι,
Άριστη η προσέγγιση του υπουργείου ότι πρέπει να στοχεύουμε στην κάλυψη των αναγκών των εκπαιδευομένων και σκεπτόμενη πάνω σε αυτές τις ανάγκες, σας παρουσιάζω τις προτάσεις και τους προβληματισμούς μου. Διάβασα όλα τα παραπάνω σχόλια και θα ήθελα να πω ότι όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας πρέπει να κατανοήσουμε ότι δεν είναι δυνατό να λύσουμε τα άλυτα προβλήματα, εφαρμόζοντας την ίδια συνταγή που τα δημιούργησε. Αφού δεν λύθηκαν μέχρι σήμερα πρέπει να αλλάξουμε συνταγή και μέθοδο.
1. Σταματήστε να συνδέετε την αγορά εργασίας στο δημόσιο με οποιοδήποτε πτυχίο οποιασδήποτε σχολής. Ζητήστε να δίνουν εξετάσεις σε κάθε διαγωνισμό όλοι όσοι έχουν κάποια τυπικά προσόντα. Με το υπάρχον σύστημα, οι πολίτες (μαθητές και γονείς) αυτής της χώρας δεν νοιάζονται για την μάθηση αλλά στην πλειοψηφία τους έχουν γίνει βαθμοθήρες και πτυχιοθήρες.( Όσοι διαφωνούν με αυτή την θέση την στηρίζω στα παρακάτω που μπορείτε να τα παρακάμψετε αν δεν ενδιαφέρουν. Είμαι εκπαιδεύτρια σε ΙΕΚ και είμαι μια από αυτούς που γύρισα στα πανεπιστήμια μετά από είκοσι χρόνια για να πάρω μεταπτυχιακό δίπλωμα γιατί μου είπαν προσβλητικά ότι αν και έχω αποδεδειγμένη σχετική επαγγελματική εμπειρία με το αντικείμενο του μαθήματος, προηγούνται τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά που πιθανόν να μην έχουν τόσο σχέση με το αντικείμενο.(για την ακρίβεια μου είπαν τι ψάχνεις τώρα;). οι συμφοιτητές μου εμφανώς δεν αναζητούσαν την μάθηση αλλά προσβλέπανε κυρίως στην απόκτηση πτυχίου, ενώ διαπίστωσα επίσης ότι άλλοι εγκαταλείπουν τις σχολές τους γιατί δεν διαβλέπουν ότι μπορούν να αξιοποιήσουν το πτυχίο της συγκεκριμένης σχολής. Ειδικότερα στα ΙΕΚ η πλειοψηφία δεν νοιάζεται για τα μαθήματα (πιθανόν δικαίως γιατί κάποια είναι αλλού για αλλού). Στις εξετάσεις αντιγράφουν με όλα τα μέσα και ιδιαίτερα τα ηλεκτρονικά. Νιώθω ότι βιώνουμε συνεχώς μια πάλη, με τους εκπαιδευτές να προσπαθούν να ανακαλύψουν το σύστημα αντιγραφής που αναπτύσσουν και τους εκπαιδευόμενους να το κάνουν όλο και πιο sofisticated. Άλλοι πάλι αφήνονται να αντιγράφουν. «Ας πάρουν και αυτοί ένα πτυχίο τέλος πάντων!». Το πτυχίο ίσως αποτελεί ένα μέσο για να καρπώνονται οι επιτήδειοι και να προμηθεύονται άλλοι με τα εφόδια για μια θέση στον ήλιο που θέτει ως προαπαιτούμενα το κράτος. Ένας κύκλος που βολεύει και βολεύεται ή έφτασε στο απροχώρητο;
2. Δημιουργήστε αξιόπιστες, απόλυτα αδιάβλητες, πολύμορφες διαδικασίες πιστοποίησης για κάθε ειδικότητα-επάγγελμα (είτε από πανεπιστήμιο είτε από ΙΕΚ κτλ), όπου δικαίωμα συμμετοχής να έχει ο κάθε Έλληνας με ορισμένο επίπεδο τυπικής εκπαίδευσης. (Κάτι που συμβαίνει από οίκους πιστοποίησης π.χ.city &Guilds). Αν πιστεύετε ότι χρειάζεται 1 ημέρα ή μια εβδομάδα να επιδεικνύει κάποιος τα προσόντα του στους γκουρού (πιστοποιητές) της ειδικότητας ας γίνει έτσι. Όμως δεν είναι σωστό μια μαγείρισσα που είναι άριστη στην τέχνη της να υποχρεώνεται να πάει σε κάποια σχολή να περάσει από δίχρονη δοκιμασία υποχρεωτικής παρακολούθησης για να μπορεί να συμμετέχει στον σχετικό διαγωνισμό πιστοποίησης. Ομοίως κατά την γνώμη μου είναι απαράδεκτο ένας εκπαιδευτής ενηλίκων που κάνει αυτή την δουλειά χρόνια και μελετά τις σύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας, διαχείρισης ομάδας, μεθόδων αξιολόγησης κτλ να υποχρεώνεται να περνά από σεμινάρια 100 και πλέον ωρών για να γίνει αποδεκτός για να πιστοποιηθεί.
3. Ορίστε αξιόπιστες αντικειμενικές ομάδες ατόμων για την επιλογή των εκπαιδευτών με βάση αντικειμενικών προσόντων αλλά και με συνέντευξη. Δώστε όμως προτεραιότητα στην επαγγελματική τους εμπειρία (στα ΙΕΚ κάνετε επαγγελματική κατάρτιση και όχι ακαδημαϊκή). Κάθε μαθητευόμενος αντιλαμβάνεται αν ο εκπαιδευτής του έχει γνώση του αντικειμένου που διδάσκει και ιδιαίτερα ο ενήλικάς. Αν νιώθει ότι εκπαιδευτής δεν έχει να του προσθέσει κάτι στις γνώσεις του θα τον απορρίψει όμως αν αυτό γίνεται εκτεταμένα θα απορριφθεί και ο θεσμός. Μην αναρωτιέστε γιατί η Εκπαίδευση ενηλίκων πάει κατά διαόλου στην Ελλάδα, εκεί το βασικό κριτήριο επιλογής των εκπαιδευτών ήταν τα κομματικά ρουσφέτια χαμηλής προτεραιότητας.
4. Μην περιορίσετε την ύλη και τα θέματα εκμάθησης των εκπαιδευομένων σε ένα πενιχρό σύγγραμμα μέσα στο οποίο η καλύτερη ομάδα συγγραφέων δεν θα μπορέσει να συμπεριλάβει την διαφορετικότητα των απόψεων και των θέσεων που μπορεί να αναπτύξει κάποιος μέσα σε μία αίθουσα με τον προβληματισμό και την αναζήτηση που πρέπει να κάνουν οι σπουδαστές. Ένα σύγγραμμα θα συνεχίσει την αντιπαθητική παπαγαλία και την αναχρονιστική και αναποτελεσματική αξιολόγηση από μέρους των εκπαιδευτών με βάση το αν ξέχασαν μια λέξη ή ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα. Εμπλουτίστε όμως τα ΙΕΚ (και τις άλλες δομές αν κρίνετε απαραίτητο) με βιβλιοθήκες αξιόλογες, με βιβλία σχετικά με τις ειδικότητες που διδάσκουν. Κάνετε στις βιβλιοθήκες θέσεις με σύνδεση στο ιντερνετ δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να ανοίξουμε τα μυαλά των ανθρώπων και να προβληματιστούν.
5. Σίγουρα το σύστημα αξιολόγησης δεν είναι το κατάλληλο και χρειάζεται αλλαγή και το σύστημα διδασκαλίας είναι απαρχαιωμένο (που πολλές φορές εφαρμόζεται όπως στην μέση εκπαίδευση από τους ίδιους καθηγητές που μάλιστα η εκπαιδευτική τους προϋπηρεσία αξιολογείται κατά την γνώμη μου προσβλητικά ισάξια ή και υψηλότερα από αυτή των εκπαιδευτών ενηλίκων) οι υποδομές είναι απαρχαιωμένες στα δημόσια κτίρια κα οι νέοι εκπαιδευόμενοι έρχονται με την νοοτροπία του γυμνασίου-λυκείου, της παπαγαλίας της αντιπάθειας για το διάβασμα και τους καθηγητές (που συνήθως είχαν τον ρόλο του τιμωρού, παντογνώστη). Γιατί οι σπουδαστές να δουν αυτό το σύστημα κάπως διαφορετικά αφού συνεχίζεται πανομοιότυπα όπως και στο γυμνάσιο και στο λύκειο;
Φοβάμαι ότι σας κούρασα και ίσως δεν φτάσατε καν μέχρι εδώ, αλλά θα μπορούσα να μιλάω για αυτό το ζήτημα για ώρες γιατί θέλω να βλέπω να γίνονται τα πράγματα καλύτερα. Όμως τίποτε δεν θα γίνει αν ο κάθε άνθρωπος στα πλαίσια της ευθύνης και της θέσης που κατέχει δεν προσπαθήσει να γίνει αποτελεσματικός με την έννοια του efficient. Δηλαδή να έχει αποτέλεσμα αλλά αυτό να είναι επαρκές. Και όσοι θα πουν ότι δεν έχουμε χρήματα, θα έλεγα ότι σε όλα χρειάζεται πρώτα ψυχή και μετά χρήματα. Οι Έλληνες φοβάμαι ότι την πούλησαν για να πάρουν χρήμα.
συγχωρέστε πιθανά ορθογραφικά-συντακτικά λάθη αλλα δεν είχα χρόνο για να το ξαναδιαβάσω.
Πέρσι το Μάρτιο παρακολούθησα το πρόγραμμα ΗΡΩΝ – «Εκπαίδευση ενηλίκων στην απόκτηση βασικών δεξιοτήτων στις Νέες Τεχνολογίες», το οποίο είχε διάρκεια 10 εβδομάδων και στο οποίο μετά την επιτυχημένη ολοκλήρωση της εκπαίδευσης παρέχεται Πιστοποιητικό Επιμόρφωσης ( ν.3369/06.07.2005).
Από τότε δεν υπάρχει καμία ειδοποίηση για το πότε θα παραλάβουμε αυτό το Πιστοποιητικό;
Ευχαριστώ
ΘΕΩΡΩ ΣΩΣΤΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΜΙΑ ΤΑΞΗ ΣΤΗΝ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΩ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ.
ΟΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΠΡΙΝ ΤΟ 2005 ΟΤΑΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΣΤΑΝ ΣΕ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΕΝΝΟΟΥΣΑΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΠΟΥ ΠΑΡΕIXAN ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ, ΣΥΝΗΘΩΣ ΓΙΑ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΕΝΑ ΠΕΝΙΧΡΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΟΦΕΛΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΑ ΠΟΣΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΤΑ ΠΟΣΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΣ.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΗΤΑΝ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΜΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΚΕΡΔΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ.
ΑΝΕΡΓΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΤΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ ΣΕ ΑΠΟΥΣΙΕΣ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΣ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΟΤΑΝ ΓΙΑ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ, ΚΕΝΤΡΑ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ ΜΕ ΜΕΓΑΛΑ ΕΣΟΔΑ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ, ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ ΚΑΤΑΡΤΙΖΟΜΕΝΩΝ (ΜΕ ΤΡΟΦΙΜΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΔΙΑΛΟΓΗΣ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΕΡΔΟΣ). ΑΝ ΙΣΧΥΡΙΣΤΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΟΤΙ ΓΙΝΟΤΑΝ ΕΛΕΓΧΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΚΕΠΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΚΡΙΒΕΣ ΓΙΑΤΙ ΠΑΝΤΑ Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΚΑΙ ΟΛΑ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΟΤΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΟΜΑΛΑ ΚΑΘΩΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΤΟΣ ΕΙΧΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΡΕΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΚΑΘΑΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ .
ΣΤΟΧΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΗΝ ΕΠΙΖΗΤΟΥΝ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥΣ.
ΠΩΣ ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΤΑΙ;
ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΕΛΕΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΤΩΝ 3 ΕΥΡΩ ΑΝΑ ΩΡΑ. ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΩΣΤΩΝ ΚΡΙΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΣ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΝΩΡΙΜΙΩΝ ΜΕ ΚΕΚ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΑΛΛΗΛΟΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙΣ. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΙΝΗΤΡΟ ΤΗΝ ΜΑΘΗΣΗ.
ΈΩΣ ΤΩΡΑ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΥΝΤΕΛΕΣΕ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΕΝΗΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΕΝΗΛΙΚΩΝ. ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ, ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΚΟΣΤΟΣ, ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΜΟΙΒΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩΝ, ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΠΟΙΟ ΔΕΛΕΑΡ ΑΛΛΑ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΜΑΘΗΣΗ.
ΤΟ ΕΚΕΠΙΣ ΠΟΥ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑ ΜΗΤΡΩΟ ΠΕΠΑΛΑΙΩΜΕΝΟ, ΦΘΑΡΜΕΝΟ, ΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥΣ ΣΕ ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ (ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΜΕ ΠΙΣΤΟΠΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ K.T.Λ).
ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΜΗΤΡΩΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩΝ ΕΝΗΛΙΚΩΝ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΕΝΗΛΙΚΩΝ, ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ, ΑΝΟΙΧΤΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΝΗΛΙΚΩΝ.
Αξιότιμη Κυρία Υπουργέ,
Αξιότιμη Κυρία Υφυπουργέ,
Ως εργαζομενη στα Κεντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων θα ήθελα να εστιάσω στη λειτουργία και τη συγκρότηση των ΚΕΕ και να καταθέσω τις απόψεις μου .
Τα 58 Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων (Κ.Ε.Ε.) αποτελούν – σύμφωνα με το Ν. 3669/06-07-05 –σε πανελλαδικό επίπεδο δομές του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, ανήκουν στη Γενική Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης (Γ.Γ.Δ.Β.Μ.), ενώ η λειτουργία τους εποπτεύεται από το Ινστιτούτο Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων (Ι.Δ.ΕΚ.Ε.).
Η ευρύτατη αποδοχή του εκπαιδευτικού ρόλου των Κ.Ε.Ε. από το σύνολο των πολιτών της χώρας αποδεικνύεται και από τα πανελλαδικά στατιστικά στοιχεία συμμετοχής στα εκπαιδευτικά προγράμματα, αφού κατά την περίοδο 2000 – 2004 εκπαιδεύτηκαν 10.507 πολίτες σε ποικίλα γνωστικά αντικείμενα, ενώ κατά την περίοδο 2004 – 2008 εκπαιδεύτηκαν 240.975 πολίτες. Με βάση την εικόνα αυτή, η λειτουργία των Κ.Ε.Ε. εντάχθηκε στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση 2007 – 2013» στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ, με πρόβλεψη για το διάστημα 2008 – 2012 συνολικά 340.000 θέσεων εκπαίδευσης για τους πολίτες της χώρας.
Ωστόσο, συνεχείς αναβολές και καθυστερήσεις στη λήψη αποφάσεων και στην προώθηση διοικητικών ενεργειών σε κεντρικό υπηρεσιακό επίπεδο έχουν ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση χρηματοδότησης του έργου των Κ.Ε.Ε.
Ακόμα μεγαλύτερο, όμως, πλήγμα για το φορέα αποτελεί η αδυναμία των στελεχών των 58 Κ.Ε.Ε. όλης της χώρας να ανταποκριθούν στα καθημερινά αιτήματα πληθώρας πολιτών που επικοινωνούν και επισκέπτονται τα κατά τόπους γραφεία, εκδηλώνοντας το ενδιαφέρον τους για την έναρξη των τμημάτων μάθησης της εκπαιδευτικής χρονιάς 2009 – 2010, η οποία είναι ακόμα άγνωστο πότε θα ξεκινήσει.
Τα κυριότερα σημεία που πρέπει να μελετηθούν περαιτέρω και να ληφθούν υπόψη είναι:
Α)Τα νέα έντυπα των αιτήσεων, και συγκεκριμένα αναφερόμαστε στα προγράμματα των 50ωρών και άνω που απαιτείται πλέον διαφορετική αίτηση, δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο την οργάνωση τμημάτων και δυσανασχετούν τους αρμοδίους υπαλλήλους στους δήμους ευθύνης του ΚΕΕ , καθώς η εμπειρία μας, μας επιτρέπει να γνωρίζουμε πως οι υποψήφιοι εκπαιδευόμενοι αρνούνται να λειτουργήσουν καθοδηγούμενοι. Η υποχρέωσή τους να προσκομίσουν πλήθος δικαιολογητικών και διαφορετικές αιτήσεις σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα για κάθε διαφορετικό πρόγραμμα αποτελεί έναν ακόμα ανασταλτικό παράγοντα συμμετοχής τους σε αυτό, καθώς θεωρούν ότι η συγκέντρωση τους απαιτεί πάρα πολύ από τον ήδη περιορισμένο χρόνο τους. Θα πρέπει, λοιπόν, να επανέλθουμε στη διαδικασία που ακολουθούσαμε ως το Γενάρη 2009, δηλαδή οι υποψήφιοι εκπαιδευόμενοι να υποβάλλουν μια ενιαία αίτηση για όλα τα προγράμματα.
Β)Επιπλέον τα πιστοποιητικά των 250 ωρών, ετήσιας παρακολούθησης, που λαμβάνουν οι εκπαιδευόμενοι μετά την ολοκλήρωση όλων των προγραμμάτων θα πρέπει να συνδεθούν με το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων ύστερα από τις σχετικές διαδικασίες πιστοποίησης
Γ)Να υπάρξει επίσημη Υπουργική απόφαση σχετικά με την αρμοδιότητα για την παραχώρηση σχολικών χώρων γενικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης σε εξωσχολικούς φορείς όπως είναι τα ΚΕΕ καθώς μέχρι τώρα έχει ανατεθεί στους νομάρχες, οι οποίοι δεν είναι πάντα πρόθυμοι να συνεργαστούν με το ΚΕΕ και πολλές φορες όλα εμείς τα στελέχη επαφιόμαστε στις γνωριμίες μας και στις παρακλήσεις μας προς κάθε υπεύθυνο για την παραχώρηση αίθουσας . Στην ίδια απόφαση να καθορίζονται και οι προϋποθέσεις για την παραχώρηση καθώς και η ακολουθητέα διαδικασία ώστε κατά κάποιο τρόπο ο Διευθυντής να υποχρεώνεται να παραχωρεί το σχολείο του όπως συμβαίνει και με τα ΙΕΚ
Δ)Τέλος πολύ βασικό και αναγκαίο να επιταχυνθούν οι διαδικασίες επανέναρξης της χρηματοδότησης των Κ.Ε.Ε., της τακτοποίησης των οικονομικών εκκρεμοτήτων προς τρίτους και εργαζομένους στα Κ.Ε.Ε. και κυρίως της άμεσης έναρξης υλοποίησης των εκπαιδευτικών προγραμμάτων.
Επιπλέον, είναι επιβεβλημένη η περαιτέρω θεσμική – νομοθετική κατοχύρωση των Κέντρων Εκπαίδευσης Ενηλίκων με την άμεση υπαγωγή τους στις υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης & Θρησκευμάτων καθώς και η αξιοποίηση και μοριοδότηση της εμπειρίας και της ειδικής κατάρτισης των στελεχών που εργάζονται σε αυτά με συνεχόμενες συμβάσεις, εφόσον όλοι πλέον έχουν παρακολουθήσει σεμινάρια εκπαίδευσης εκπαιδευτών ενηλίκων και έχουν καταρτιστεί στις βασικές αρχές εκπαίδευσης ενηλίκων, ώστε τα ΚΕΕ να συνιστούν τις βασικές προϋποθέσεις για τη συνέχιση της παροχής υψηλού επιπέδου εκπαιδευτικών υπηρεσιών προς τους ενήλικες πολίτες της χώρας.
Ευελπιστώ πως θα ληφθούν σοβαρά υπόψη όλες οι απόψεις των πολιτών που συμμετέχουν στο δημόσιο διάλογο για τη δια βίου μάθηση, γιατί «πρώτα από όλα ο πολίτης» ίσως να γνωρίζει πολλές φορές καλύτερα τη λειτουργία της κάθε δομής, όταν μάλιστα τυχαίνει να είναι εργαζόμενος ή εκπαιδευόμενος σε αυτή και όχι απλά παρατηρητής,όπως συνήθως συμβαίνει.
Μαυροειδή Κωνσταντίνα, Προϊσταμένη Κέντρου Εκπαίδευσης Ενηλίκων Δυτικής Αττικής
Κυρία Υπουργέ,
Κατ’ αρχήν, θα ήθελα να αναφερθώ στα πιστοποιητικά του ΙΔΕΚΕ τα οποία δεν αναγνωρίζονται (προφανώς μόνο στην Ελλάδα μας ισχύει αυτό).
Έχω παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια πέντε προγράμματα – «Νέες Τεχνολογίες Πληροφορικής & Επικοινωνιών» εξ αποστάσεως (250 ώρες), «Διοίκηση-Οργάνωση-Επιχειρήσεις» εξ αποστάσεως (250 ώρες), το ΗΡΩΝ – «Εκπαίδευση Ενηλίκων στην απόκτηση βασικών δεξιοτήτων στις Νέες Τεχνολογίες» (50 ώρες), «Βασικά Αγγλικά» – 50 ώρες, και «Αγγλικά στο Εργασιακό Περιβάλλον» (25 ώρες).
Επίσης, έχω πιστοποίηση από την INFOCERT –TELEFOS για βασικές γνώσεις συγκεκριμένων προγραμμάτων Η/Υ (100 ώρες), η οποία όπως θα γνωρίζεται έχει ισχύ για τον ΑΣΕΠ μόνο 3 χρόνια. Μετά θα πρέπει να ξαναδώσω εξετάσεις, με όποιο οικονομικό κόστος αυτό συνεπάγεται.
Παλαιότερα έχω παρακολουθήσει σεμινάρια πληροφορικής στη ΝΕΛΕ Αθηνών 490 ώρες συνολικά, τα οποία πλέον δεν έχουν καμία ισχύ για τον ΑΣΕΠ (δεν είμαι σίγουρη αν ποτέ είχαν). Επιπλέον, έχω πιστοποίηση για PHOTSHOP και FLASH.
Συνολικά, ξεπερνάω τις 1300 με 1400 ώρες εκπαίδευσης. Ποιο πιστοποιητικό αναγνωρίζει το κράτος απ’ όλα αυτά; Κανένα!!!! Εκτός από εκείνο με την ημερομηνία λήξης. Και το καλύτερο – έχω εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα σε λογιστήρια εμπορικών εταιριών με χρήση Η/Υ αρκετά χρόνια, και σας πληροφορώ πως στις ΜΜΕπιχειρήσεις κανένας εργοδότης δεν είναι διατεθειμένος να «πληρώσει» αυτή την πιστοποίηση και ουδέποτε μου αναγνωρίστηκε.
Παρόλο που τα προγράμματα στο ΙΔΕΚΕ είναι αρκετά απαιτητικά και χρειάζονται αρκετές ώρες μελέτης, δυστυχώς δεν παρέχουν κανένα απολύτως εφόδιο στους εκπαιδευόμενους. Ή μήπως κάνω κάποιο λάθος; Πότε επιτέλους θα αποκτήσουν κάποια ισχύ τουλάχιστον για τον ΑΣΕΠ; Μας το είχανε πει πολλές φορές ότι θα αναγνωριστούν αλλά δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα στην πράξη. Ελπίζω σύντομα, προτού μας γίνουν εντελώς άχρηστα και λόγω ηλικίας, γιατί όπως γνωρίζεται στον ιδιωτικό τομέα μας τα πράγματα είναι ιδιαίτερα σκληρά ειδικά για όσους προσπαθούν να βρουν δουλειά και είναι πάνω από 30 – 35 χρονών. Βλέπεται, και η πολύ μεγάλη προϋπηρεσία κάποια στιγμή γίνεται εμπόδιο – για ευνόητους λόγους.
Και μετά από τόσες «κρατικές πιστοποιήσεις» σας πληροφορώ πως αυτή την στιγμή είμαι άνεργη. Πιστεύω πως δεν χρειάζεται να πω περισσότερα.
Στη συνέχεια θα αναφερθώ στην εκπαίδευση και πιστοποίηση των μεταναστών στην ελληνική γλώσσα, η οποία είναι δωρεάν. Όλα καλά μέχρι εδώ. Αλλά αναρωτιέμαι, γιατί ο έλληνας πρέπει να πληρώνει για να εκπαιδευτεί και να πάρει την κρατική πιστοποίηση για οποιαδήποτε άλλη γλώσσα; Αυτό από μόνο του δεν είναι μια αδικία; Αν δεν κάνω λάθος, το κρατικό πιστοποιητικό γλωσσομάθειας ισχύει για 3 χρόνια για ΑΣΕΠ και μετά πάλι ξανά την ίδια διαδικασία. Δεν θα έπρεπε να το προσέξει αυτό λίγο το κράτος και αν μη τίποτα άλλο, τουλάχιστον να έχει μεγαλύτερη ίσχυ;
Σε ότι αφορά το ΕΑΠ έχω να πω πως είναι ότι καλύτερο έχει γίνει στον χώρο της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης τα τελευταία χρόνια. Επειδή τυχαίνει να σπουδάζω στο ΕΑΠ, όμως έχω να κάνω και κάποιες παρατηρήσεις. Θεωρώ πως υπάρχει δυνατότητα εμπλουτισμού της διδακτικού υλικού με εικονικές παραδώσεις μαθημάτων και video, όπως και σε άλλα παρόμοια πανεπιστήμια στο εξωτερικό. Επιβάλλεται να εμπλουτιστεί η ηλεκτρονική βιβλιοθήκη με e-books με δυνατότητα download ελεύθερα από όλους τους φοιτητές (όχι μόνο του ΕΑΠ βέβαια). Η σημερινή κατάσταση δεν μας βοηθάει, διότι για να δανειστεί ένας φοιτητής κάποια βιβλία, όπως γνωρίζεται επιβαρύνεται με έξοδα courier και αυτό λειτουργεί αποτρεπτικά. Τα δίδακτρα δεν είναι καθόλου λίγα, για να επιβαρυνθούμε και με άλλα έξοδα.
Πιστεύω πως επιβάλλεται τουλάχιστον να εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημα.
Στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο της Κύπρου, οι κύπριοι φοιτητές επιβαρύνονται με πολύ λιγότερα δίδακτρα από του υπόλοιπους φοιτητές, τα οποία περιλαμβάνουν μόνο τα βιβλία (περίπου 250 €/ενότητα). Εμείς γιατί πρέπει ως έλληνες στην Ελλάδα να πληρώνουμε 700 € / ενότητα; Τι είδους «προνόμιο» είναι αυτό; Έχετε υπόψη σας πόσοι τα παρατάνε, διότι το κόστος στην πορεία αποδεικνύεται δυσβάσταχτο; Επίσης, δεν μας θεωρούν «κανονικούς» φοιτητές και στον ΟΑΣΑ, με αποτέλεσμα να μην δικαιούμαστε μειωμένη μηνιαία κάρτα συγκοινωνιών και πολλά άλλα ακόμα.
Επίσης, θα γνωρίζεται ότι στη Μεγάλη Βρετανία τα προπτυχιακά προγράμματα (bacelor) είναι τρία χρόνια (και τα εξ αποστάσεως υποθέτω) και προσανατολίζονται στο να γίνουν δύο χρόνια. Στο δικό μας ΕΑΠ το πρόγραμμα είναι τέσσερα χρόνια, αλλά σχεδόν κανένας δεν καταφέρνει να το τελειώσει σε λιγότερα από έξι χρόνια. Τι θα γίνει στην Ελλάδα – θα μειωθεί η διάρκεια των προπτυχιακών προγραμμάτων, και αν ναι – το τέταρτο έτος θα μας αναγνωριστεί σαν μεταπτυχιακό (master), όπως φυσικά θα ήταν δίκαιο; Κανείς δεν μιλάει για αυτό το θέμα στην Ελλάδα, αν και στη Βουλγαρία ήδη προσανατολίζονται σε αυτή την κατεύθηνση.
Πρέπει να σας επισημάνω, ότι σε άλλα πανεπιστήμια του εξωτερικού έχουν καθιερώσει εδώ και πολλά χρόνια ένα μίνιμουμ φοιτητικό επίδομα για όλους του φοιτητές (π.χ. Βουλγαρία) το οποίο το δικαιούνται όλοι ανεξαιρέτως. Σχεδόν κάθε συμβατικό πανεπιστήμιο προετοιμάζεται να εφαρμόσει αρκετά προγράμματα εξ αποστάσεως. Που είναι το Εθνικό μας πρόγραμμα για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση η οποία μας χτυπά την πόρτα αλλά εμείς πεισματικά επιμένουμε νε μην την ανοίγουμε; Είναι καιρός να γίνουν πολύ βαθιές τομές όχι μόνο στον χώρο της εκπαίδευσης, αλλά και γενικά.
Εμείς τελικά είμαστε παιδιά ενός κατώτερου Θεού;
Με εκτίμηση
Β. Σ.
Κα Υπουργέ και αξιότιμη πολιτική ηγεσία του τόπου μας,
Μέσα στην δομή της ιδιωτικής εκπαιδευτικής βαθμίδας, στα πλαίσια της άτυπης κατάρτισης, εδώ και χρόνια ανήκουμε και τα Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών. Πολλά χρόνια τώρα αποτελούμε τους αισθητήρες της αγοράς εργασίας, μεταφέροντας στους πολίτες της ελεύθερης αγοράς, κατάρτιση τέτοια που άν μη τι άλλο την χαρακτήριζε επαγγελματισμός. Συγκεκριμένα τα τελευταία χρόνια αναπτύχθηκαν εξειδικευμένα εργαστήρια ελευθέρων σπουδών (ΕΕΣ) πάνω στην πληροφορική, που τις περισσότερες φορές τα διοικούσαν τελειόφοιτοι πληροφορικής ή επιχειρηματίες που επένδυαν στις νέες τεχνολογίες. Απλωμένα αυτή τη στιγμή σε κάθε γωνία της Ελλάδος, προσφέρουν την γνωση στους πολίτες με σύνεση και αποτελεσματικότητα, προσφέροντας στην αποκέντρωση της εκπαίδευσης νέων τεχνολογιών.
Με την έλευση των φορέων πιστοποίησης στις βασικές δεξιότητες ηλεκτρονικών υπολογιστών (Η/Υ) και την θεσμοθέτηση τους απο το 2006 απο τον ΟΕΕΚ, δηλαδή απο το ίδιο το κράτος, ξεπετάχτηκαν πολλά εκπαιδευτικά και εξεταστικά κέντρα τύπου ΕΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ή αλλιώς όπως λέγονται στην καθομιλουμένη «σχολές computer».
Παιδιά και ενήλικοι τα τελευταία ειδικά 10 χρόνια, μυήθηκαν και εξοικειώθηκαν με τις βασικές και πολλές φορές προχωρημένες γνώσεις στον Η/Υ, μέσα απο τα δικά μας ΕΕΣ. Χρόνια τώρα τα ΕΕΣ προσφέρουν επεγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση στην αγορά εργασίας σε πολλά αντικείμενα και το μόνο που εισέπραξαν απο το κρατικό και κοινωνικό σύστημα είναι η απαξίωση τους, καθώς συνδέονταν πάντα με τα ΕΕΣ που συνεργάζονται με πανεπιστήμια εξωτερικού, κοινώς τα κολλέγια. Ποτέ δεν ανταμείφθηκαν και απο κανένα πολιτκκό φορέα, εκτός απο τους πολίτες-πελάτες.
Το ίδιο λοιπόν το κράτος πιστοποίησε φορείς πιστοποίησης, δηλαδή ιδιωτικές εταιρείες, να έχουν το δικαίωμα να πιστοποιούν τα εκπαιδευτικά μας κέντρα ως εξεταστικά κέντρα και να χορηγούμαι την εκπαίδευση και τις εξετάσεις για την απόκτηση τέτοιων πιστοποιητικών που τώρα ζητάει ο ΑΣΕΠ.
Όλα αυτά τα ΕΕΣ ανεξαρτήτου ειδικότητας, απλά αναφέρω διαρκώς τα δικά μας εργαστήρια λόγω ιδιαιτεροτήτων και σχέσεως με τις νέες τεχνολογίες, απο τον Οκτώβριο του 2008 καλέστηκαν απο την προηγούμενη πολιτική κατάσταση να αδειοδοτηθούν υπο την αιγίδα του υπουργείου παιδείας, ώστε να σταματήσει το μπάχαλο της άτυπης κατάρτισης. Με μια υπουργική απόφαση (ΥΑ) που σε μια νύχτα έκλεινε τις επιχειρήσεις μας, λόγω άγνοιας των υπευθύνων «τι κάνουμε» και «ποιοί είμαστε». Διαβουλευτήκαμε, αγωνιστήκαμε, περάσαμε απο πολλά κύματα, μέχρι που μας άκουσαν και σε ένα μεγάλο βαθμό, καταλήξαμε σε μια ΥΑ που ρύθμιζε σε μεγάλο βαθμό τον χώρο μας, εαν εξαιρέσεις τα δυσβάσταχτα οικονομικά στοιχεία.
Επιζητούσαμε την ρύθμιση και νομιμοποίηση του κλάδου μας, μέσα απο ένα ρυθμιστικό κατάλληλο πλαίσιο και το πετύχαμε. Μας ζήτησε το ίδιο το κράτος την αδειοδότηση μας και για να γίνει αυτό την προετοιμασία κατάλληλων διακιολογητικών και μετατροπών των σχολών μας έως 21/8/09. Τρέξαμε, δανειστήκαμε, αγωνιστήκαμε και ετοιμαστήκαμε περίπου 700 κέντρα, όπου καταθέσαμε φακέλους.
Στη συνέχεια αλλάζει η πολιτικη κατάσταση και μας λένε παράταση άδειας έως 31/8/2010. Ξανά πάλι στον αέρα, με κόστη που τρέχουν και διαλυμένη ψυχολογία. Αυτή την στιγμή έχουν ακουστεί διάφορα, χωρίς να μας λέει κανείς που ανήκουμε και τι πρέπει να κάνουμε. Είμαστε δομές ισχυρές και με τεράστιες δυνατότητες να προσφέρουμε στην «δια βίου εκπαίδευση», οι μόνες εκπαιδευτικές δομές που χρόνια τώρα προπονούμαστε στην ελεύθερη αγορά εργασίας και κανένας δεν μας καλάει αυτό τον καιρό για διαβούλευση, κυρία Υπουργέ.
Μας αξίζει η θέση στην βαθμίδα της άτυπης κατάρτισης, αδειοδοτημένοι εδώ και τώρα, όχι παράνομοι, πλάι σε άλλες ανάλογες δομές όπως τα ΚΕΚ, όπου όλοι μαζί μπορούμε να προσφέρουμε στην δια βίου κατάρτιση και να συμπορεύσουμε σε αυτό το δύσκολο έργο, ώστε να κυριαρχήσει η ΠΟΙΟΤΗΤΑ στην εκπαίδευση των ενηλίκων με σοβαρότητα και αξιοπιστία.
Ανατρέξτε παρακαλώ πέρυσι στις γνωστές δράσεις «εκπαιδευτείτε» για φοιτητές και «e-γονείς» και δείτε μέσα και απο τα στατιστικά της ΕΔΕΤ, την άμεση και καταπληκτική απορόφηση τεράστιων κονδυλίων και με τι ποιότητα ανταποκρίθηκαν τα δικά μας ΕΕΣ πληροφορικής. «Ο κόσμος ήξερε που υπήρχε η ποιότητα». Εκεί που γνωρίζουν απο νέες τεχνολογίες !!
Σας παρακαλούμε ακούστε μας έστω για μια φορά, σε μια τόσο δύσκολη εποχή, σε μια εποχή που υπερηφανεύεστε για το «ψηφιακό σχολείο», όταν αυτή τη στιγμή το προσοντολόγιο του ΑΣΕΠ, ζητάει για βασικές δεξιότητες μόνο word, wxcel & internet που το ξέρει και η γιαγιά μας σε λίγο καιρό…….
Πιστεύουμε στην δια βίου κατάρτιση, αρκεί να γίνεται μέσα απο εκπαιδευμένες δομές που χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες οριζόντια, εκμεταλευόμενοι τις δυνατότητες τους. Πιστεύουμε στην δια βίου κατάρτιση αρκεί να παρθούν αποφάσεις απο επιτροπές μεν του κύρους που ήδη έχετε ξεκινήσει, ΑΛΛΑ και απο ομάδες επαγγελματιών που αφουγκράζονται χρόνια την ελεύθερη αγορά των ενηλίκων και ξέρουν που πονάει αυτός ο τομέας. Και αν μην τι άλλο είναι οι κατάλληλες για να απορροφηθούν πιο γρήγορα όλες οι «δράσεις» !!!!!
ΖΗΤΑΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΔΕΧΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΚΟΥΣΕΤΕ, ΟΠΩΣ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΤΑ ΙΕΚ & ΤΑ ΚΕΚ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΝΑΤΕ !!
Πριν αρχίσετε τις «δημόσιες διαβουλεύσεις» καλό θα ήταν να ασχοληθείτε με το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι του Ινστιτούτου Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίων (ΙΔΕΚΕ) παραμένουν απλήρωτοι σχεδόν ένα χρόνο τώρα. Οι άνθρωποι που υλοποιούν τη Διά Βίου Μάθηση στη χώρα μας αντιμετωπίζονται με τρόπο απαράδεκτο.
Τα προγράμματα Διά Βίου Μάθησης δεν υλοποιούνται με ευθύνη τόσο της προηγούμενης, όσο και της σημερινής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, που μήνες τώρα έχει βυθίσει τη Διά Βίου Μάθηση σε τέλμα.
Θα έπρεπε η υπουργός να δείξει το έμπρακτο ενδιαφέρον της και όχι να αναλώνεται σε επικοινωνιακά παιχνίδια!
Αγαπητέ Κύριε/Κυρία,
Το παρακάτω κείμενο είναι μικρό, ώστε να είναι ευανάγνωστο και εστιασμένο.
Το πεδίο το οποίο προσπαθείτε να οργανώσετε είναι αχανές τόσο θεωρητικά, όσο και πρακτικά. Καταρχήν, η Δια Βίου Μάθηση δεν μπορεί να διαχωριστεί εύκολα από την Εκπαίδευση Ενηλίκων. Επίσης, οι φορείς που είναι υπεύθυνοι για τη διαχείριση των παραπάνω μορφών εκπαίδευσης δεν είναι καθορισμένοι και συχνά οι αρμοδιότητές τους επικαλύπτονται.
Το αποτέλεσμα είναι μια γενικευμένη ασάφεια η οποία καθιστά την υλοποίηση κάθε επιμέρους δράσης αποσπασματική και ασύνδετη με τις υπόλοιπες δράσεις. Επίσης, οι εκπαιδευτές/-τριες σε τέτοιες δομές εκπαίδευσης είναι εποχικά απασχολούμενοι/ες, πλημμελώς καταρτισμένοι/ες, συγκυριακά διαθέσιμοι/ες, ευκαιριακά αποσπασμένοι/ες και μερικώς αμοιβόμενοι/ες.
Αυτό που προτείνεται είναι η επαγγελματοποίηση των εκπαιδευτών/-τριών σε τέτοιες δομές εκπαίδευσης. Οι εκπαιδευτές/-τριες Ενηλίκων, καθώς η Εκπαίδευση Ενηλίκων μάλλον συμπεριλαμβάνει τη Δια Βίου Μάθηση, καθώς και το διοικητικό προσωπικό σε τέτοιες δομές εκπαίδευσης πρέπει να αποκτήσουν επαγγελματική ταυτότητα.
Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνεται πλέον μέσα από μια κεντρική διαχείριση με μια διαρκώς ανοιχτή πρόσκληση ενδιαφέροντος για εποχιακή δουλειά. Θα ήταν πιο εύκολο οργανωτικά να αξιολογήσετε και να αναδείξετε τις περιφερειακές δομές οι οποίες ήδη λειτουργούν και στις οποίες προσφέρεται αποδεδειγμένα τέτοιου είδους εκπαίδευση. Τέτοιες δομές είναι τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, τα Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων, τα Εναλλακτικά Σχολεία Ενηλίκων για κοινωνικά ευπαθείς ομάδες. Μέσα από την αξιοποίηση των δομών αυτών μπορούν να συγκροτηθούν τοπικά δίκτυα τα οποία θα αναλάβουν τόσο την επιστημονική εποπτεία, όσο και τη διοικητική υποστήριξη σε περιφερειακό επίπεδο.
Αγαπητέ Κύριε/Κυρία,
η ενασχόληση με την Δια Βίου Μάθηση και την Εκπαίδευση Ενηλίκων δεν είναι επιστημονικό χόμπυ, δεν είναι ευκαιριακή απασχόληση για συμπλήρωση εισοδήματος, δεν είναι λόγος για απόσπαση από τη σχολική μονάδα. Είναι επάγγελμα.
Με εκτίμηση,
Χρήστος Κ.
Ένας ανεπάγγελτος
Θα ήθελα να αναφέρω την εμπειρία μου από τις σπουδές μου στο ΕΑΠ. Είμαι φοιτητής Πληροφορικής στο ΕΑΠ από το 2002. Εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα (σε μεγάλη επιχείρηση). Η αντιμετώπιση που είχα ήταν από ειρωνική έως και επιθετική εναντίον μου. Παρόλο ότι οι γνώσεις που παίρνω είναι πολύ υψηλού επιπέδου και θα μπορούσα να προσφέρω τις υπηρεσίες μου προς όφελος της επιχείρησης. Όσο για φοιτητική άδεια; Ούτε συζήτηση. Θεωρώ ότι για τα δεδομένα του ΕΑΠ θα πρέπει να θεσμοθετηθεί φοιτητική άδεια 10 εργάσιμων ημερών άπαξ για κάθε θεματική ενότητα. Στα πλαίσια των διευκολύνσεων των εργαζομένων θα μπορούσε να χορηγείται και δύο μέρες από την κανονική άδεια του εργαζόμενου τις ημέρες που θα πρέπει να εκπονήσει κάποια εργασία.
Χωρίς τέτοιου είδους διευκολύνσεις θεωρώ ότι η δια βίου εκπαίδευση θα είναι όνειρο απατηλό…
Να σημειώσετε ότι δεν έχω πλέον προσωπικό όφελος από αυτή τη διαδικασία γιατί πλέον βρίσκομαι στο τελευταίο έτος σπουδών και -ελπίζω και πιστεύω- ότι θα ολοκληρώσω και θα πάρω πτυχίο.
Αναρωτιέμαι αν θα μπορεί ο οποισδήποτε πολίτης να έχει πρόσβαση σε οποιοδήποποτε πεδίο της «δια βίου μάθησης» επιθυμεί από τον τόπο του, χωρίς να είναι αναγκασμένος να ξεσπιτωθεί. Βλέπετε υπάρχουν και οικογενειάρχες που το επιιθμούν πολύ. Σε αντίθετη περίπτωση θα το θεωρήσω κοινωνικό αποκλισμό.
Η δια βίου μάθηση είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για όλους μας και για το μέλλον της κοινωνίας μας, και θα είναι κρίμα να ταυτιστεί με την άτυπη κατάρτιση, τουλάχιστον όπως λειτούργησε μέχρι σήμερα, και να διασυρθεί όπως με τα λεγόμενα «σεμινάρια της Ε.Ε.».
Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, όταν μιλούν για ενίσχυση της δια βίου μάθησης και εκπαίδευσης εννοούν ενίσχυση θεσμών και φορέων άτυπης κατάρτισης μοναδικός σκοπός των οποίων δεν είναι το άμεσο κέρδος.
Βρισκόμαστε σε μία χρονική στιγμή που μπορούμε να πούμε ότι η χώρα μας δεν κατάφερε ακόμα παρά τη θεσμοθέτηση να αποκτήσει ένα ουσιαστικό Σύστημα Αρχικής και Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης. Με την τυπική και όχι ουσιαστική πιστοποίηση των ΚΕΚ ή την δημιουργία των ΙΕΚ και με την δημιουργία Μητρώου Εκπαιδευτών το θεσμικό πλαίσιο βεβαία ενδυναμώνεται σταδιακά αλλά οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι δεν υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να γίνει το μεγάλο ποιοτικό άλμα στον τομέα της επαγγελματικής κατάρτισης.
Για να λειτουργήσει αποτελεσματικά το οποιοδήποτε σύστημα – όπως το προτεινόμενο – χρειάζεται κυρίως ανθρώπους οι οποίοι να πιστεύουν σ’ αυτό και να είναι διατεθειμένοι να συνεργαστούν για τον κοινό σκοπό και το κοινό συμφέρον. Στην περίπτωσή μας :
ο κοινός σκοπός είναι η δια βίου μάθηση που συνεπάγεται την δια βίου βελτίωση των επαγγελματικών προσόντων των ενηλίκων που εργάζονται ή επιθυμούν να εργαστούν και που προϋποθέτει την τήρηση των βασικών κανόνων της μάθησης και εκπαίδευσης ενηλίκων.
το κοινό συμφέρον για να έχει νόημα προϋποθέτει επίσης την τήρηση κάποιων κανόνων αμοιβαίας αποδοχής και δέσμευσης μέσα από την δημιουργία των πιστοποιημένων επαγγελματικών περιγραμμάτων και προγραμμάτων διαρκούς εκπαίδευσης και κατάρτισης καθώς και κατοχύρωσης επαγγελματικών δικαιωμάτων.
Η αναγκαία και ικανή συνθήκη επίτευξης των ανωτέρω δυο βασικών παραμέτρων είναι η αμοιβαία εμπιστοσύνη όλων των εμπλεκομένων μερών Υπουργείο – Φορείς δια βίου μάθησης – Εκπαιδευόμενοι.
Όταν όμως το καθένα από τα τρία μέρη διακατέχεται από δυσπιστία ως προς τις προθέσεις των άλλων, πιστεύει λόγου χάριν ότι τα άλλα δύο μέρη συμμετέχουν μόνο για άλλους ιδιοτελείς σκοπούς, όπως για τα χρήματα ή την απορροφητικότητα των πόρων (όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα), τότε το σύστημα εγκλωβίζεται στο αδιέξοδο ενός φαύλου κύκλου δυσπιστίας, που διαρκώς αναπαράγεται. Όπου κυριαρχεί η δυσπιστία δεν υπάρχει χώρος για μάθηση και απόκτηση γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων.
Πώς να επιρρίψεις ευθύνες σε ένα ΚΕΚ ή ΙΕΚ όταν ως Πολιτεία του προσδιορίζεις τον τόπο, το αντικείμενο, τις ώρες και τους εκπαιδευτές που θα χρησιμοποιήσει;
Ποιοι είναι αυτοί οι σοφοί που από το γραφείο τους γνωρίζουν καλύτερα από τον συγκεκριμένο επιστημονικό υπεύθυνο του προγράμματος και την δομή του ΚΕΚ ή του ΙΕΚ τις ιδιαιτερότητες κάθε προγράμματος και τις ανάγκες των εκπαιδευομένων;
Το προτεινόμενο μοντέλο της δια βίου μάθησης, παρά την σοβαρή θεωρητική κυρίως προσέγγιση όπως αυτή αποτυπώνεται σε βασικούς άξονες δεν μπορεί να απαλείψει τα προβλήματα που παραπάνω διαπιστώνονται. Η εν λόγω προσέγγιση μπορεί να πετυχαίνει στο να δώσει την πραγματική διάσταση του ρόλου της δια βίου μάθησης παρά ταύτα δεν μπορεί να αμβλύνει τα γενικότερα και συσσωρευμένα εδώ και χρόνια προβλήματα τα οποία στο τέλος καταλήγουν σε βάρος αυτής της ίδιας της δια βίου μάθησης καθώς δεν μπορούμε να αποβάλλουμε τις παραδοσιακές αρχές της εκπαίδευσης με την υιοθέτηση μόνο νέων πρακτικών έτσι όπως επιβάλλει η «Εκπαίδευση Ενηλίκων» και το ταχύτατα μεταβαλλόμενο και διεθνοποιημένο περιβάλλον.
Επίσης πέρα από τους εκπαιδευτές δεν προτείνονται ασφαλιστικές δικλείδες ώστε τα στελέχη των ΚΕΚ ή των ΙΕΚ τα οποία αντί να αφιερώνουν τον περισσότερο χρόνο τους στο εκπαιδευτικό έργο, ασχολούνται πιο πολύ με συστήματα, χαρτιά και φακέλους και έτσι γίνονται σιγά – σιγά μέρος ενός γραφειοκρατικού και δύσκαμπτου οργανισμού.
Η μόνη, κατά τη γνώμη μου, ορθή λύση, πέρα από γενικές αρχές, στόχους και διακυρρήξεις είναι να διασφαλιστεί η ύπαρξη :
Ίσων ευκαιριών και Ίσης μεταχείρισης (πιστοποιημένα επαγγελματικά περιγράμματα και προγράμματα εκπαίδευσης και κατάρτισης, διαρκή αξιολόγηση τεσσάρων επιπέδων και σύνδεση με την τυπική και άτυπη εκπαίδευση, επαγγελματικός προσανατολισμός κ.α.)
Διαφάνειας, Αξιοκρατίας και Δικαιοσύνης (κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα, εποπτεία αξιοποίησης & επαγγελματικής αποκατάστασης, ελεύθερη επιλογή επαγγελματικής σταδιοδρομίας και σύνδεσης με τους φορείς της αγοράς εργασίας)
Δημιουργικότητας και Αποτελεσματικότητας (Ενιαίο Μητρώο Εκπαιδευτών & Επιστημονικών Υπευθύνων, Πιστοποίηση Στελεχών Διοίκησης και Λειτουργίας Φορέων Δια βίου Μάθησης)
Ποιότητας στην Εξυπηρέτηση του Εκπαιδευόμενου (συνεχής εποπτεία και πιστοποίηση – βελτίωση όλων των φορέων δια βίου μάθησης σε όλα τα επίπεδα εξοπλισμός, δομές, προγράμματα, μεθοδολογίες και τεχνικές, προσωπικό, υπηρεσίες υποστήριξης, εκπαιδευτές, επιστημονικοί υπεύθυνοι κ.α.)
Θετικού Κλίματος και Ευελιξίας (δέσμευση και σύμφωνη γνώμη όλων των κοινωνικών εταίρων για την επίτευξη πλεονάσματος σε διανοητικό κεφάλαιο για όλη τη χώρα)
Εμπειρικά αλλά και μέσα από σχετικές μελέτες αποδεικνύεται ότι χώρες με υψηλό δείκτη διανοητικού κεφαλαίου καταγράφουν αξιόλογες επιδόσεις σε όλους τους τομείς στους οποίους δραστηριοποιούνται, ενώ αντίθετα οι χώρες του τρίτου κόσμου με χαμηλό δείκτη διανοητικού κεφαλαίου υστερούν στην ολική αξιοποίηση του με αποτέλεσμα να εμφανίζουν δυσκολίες στο να ανταπεξέλθουν στον έντονο ανταγωνισμό και το παγκοσμιοποιημένο. Πρέπει όλοι μας να κατανοήσουμε ότι το νέο περιβάλλον απαιτεί πλέον επιστημονική αντιμετώπιση σε όλα τα στάδια της παραγωγικής αλυσίδας του Κράτους. Ο ρόλος που καλείται να διαδραματίσει το ανθρώπινο δυναμικό και ειδικότερα το επιστημονικά εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό, είναι σημαντικότερος από ποτέ.
Παναγιώτης Πανάγος
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ – ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ
ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ / ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
ΚΕΚ – ΕΛΤΑ Α.Ε.
Καλή είναι η ενοποίηση και ο συντονισμός όλων των φορέων σε έναν αλλά
ο εκπαιδευτής κι’ ο εκπαιδευόμενος είναι αναπόσπαστα δεμένοι αλλά και καταδικασμένοι να προδόσουν ο ένας τον άλλον, ή μήπως όχι;
Το ζήτημα είναι τι μαθαίνω απ’ αυτό.
Αξιότιμη Κα Διαμαντοπούλου, το σχόλιο του Κου Βασίλη με κάλυψε απόλυτα http://www.opengov.gr/ypepth/?p=30&cp=3#comment-3696
Απο το 2003 δραστηριοποιούμαι σε ένα εξειδικευμένο εργαστήριο ελευθέρων σπουδών (ΕΕΣ) στον τομέα της πληροφορικής.
Παρακαλώ και εγώ λοιπόν την σεβαστή ηγεσία του υπουργείου μας, για κανόνες στην αγορά των ΕΕΣ. Παρότι ιδιώτης επιθυμώ την δημιουργία των κατάλληλων δομών και standards έτσι ώστε να έχουν οι Ελληνες την ποιότητα στην εκπαίδευση που τους αξίζουν. Ευχαριστώ εκ’ των προτέρων.
ΜΕ ΕΚΠΛΗΞΗ ΠΑΡΑΤΗΡΩ ΟΤΙ ΣΤΟ ΥΠΟ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ «ΤΗ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ», ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΛΕΚΤΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΛΑΙΚΗΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ (ΝΕΛΕ).
ΝΑ ΘΥΜΙΣΩ ΟΤΙ ΗΤΑΝ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΘΕΣΜΟΣ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ, ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ΄80, ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΧΟΥΝ ΘΗΤΕΥΣΕΙ Ο ΤΩΡΙΝΟΣ ΠΑΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ Η ΤΩΡΙΝΗ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ!
ΜΗΠΩΣ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΤΟ ΘΕΣΜΟ «ΑΝΑΧΡΟΝΙΣΤΙΚΟ» ΚΑΙ ΥΠΟ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ;
ΜΗΠΩΣ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΛΛΑΓΕΣ, ΣΤΟ ΝΕΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΤΟΠΙΟ ΤΗΣ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ;
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΩ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΡΩΗΝ ΓΕΝΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ, ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΩΝ ΝΕΛΕ. ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΘΑ ΠΗΓΑΝ ΣΤΟΝ ΚΑΛΑΘΟ ΤΩΝ ΑΧΡΗΣΤΩΝ…
ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΣΑΣ ΓΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ
ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ
ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
εμείς που κληρωθήκαμε από πέρσι για να παρακολουθήσουμε τα εξ αποστάσεως, μήπως μπορούμε να μάθουμε τι γίνεται;
Κατ΄αρχας θα συμφωνήσω με την αναγκαιοτητα ενοποιησης ολων των φορεων
καταρτισης υπο την αιγιδα του ΕΚΕΠΙΣ,οπως επισης με την χρησιμοποιηση
πιστοποιημενων εκπαιδευτων του ΕΚΕΠΙΣ σε ολες τις δομες καταρτισης που
αφορουν την εκπαιδευση ενηλικων. Επισημανω οτι ακομα και σημερα οι
πιστοποιημενοι εκπαιδευτες του ΕΚΕΠΙΣ δεν αντιμετωπιζονται ως ειδικοι
εκπαιδευτες ενηλικων απο διαφορους φορεις καταρτισης π.χ ΟΕΕΚ,ΚΕΕ
με αποτελεσμα στις διαδικασιες επιλογης πολλες φορες να αποκλειονται.
Μετα τιμης
ΞΕΝΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΣ ΕΝΗΛΙΚΩΝ
Εκείνο που παραλείπεται και βοά η σιωπή του είναι τα κίνητρα των ενδιαφερομένων εκπαιδευομένων. Δεν μπόρεσα να τα συναντήσω πουθενά.
Αξιότιμη κα.Διαμαντοπόυλου
Eixa skopo edw kai kairo na katathesw to sxolio mou gia tis allages
pou protitheste na kanete sto ekpaideytiko systima alla dystyxws
den vrika to xrono na to kanw.Etsi exasa tin prothesmia tou dialogou
pou eixe thema toys diorismous twn ekpaideytikwn kai vriskomai
stis protaseis pou katatithontai gia tin Dia Biou Ekpaideysi.Xm…
Tharrw pws einai atopo na syzitisei kaneis gi’ayto to thema an kai
den diafwnw me tin efarmogi tis Dia Biou Ekpaideysis.Omws edw den
exoume epilysei pio kairia themata opws o tropos pou tha’prepe na
diorizontai oi ekpaideytikoi kai to symantikotero- pws tha mporoume
na exoume ena aksiologo systima ekaideysis apo tin xamiloteri
vathmida mexri tin anoteri.Eida sxolia allwn synadelfwn kai omologw
pws entopisa megalo arithmo protasewn.H ousia omws itan mia: agwnia
gia to an tha mporoume na doulepsoume kai mellontika sto
ekpaideytiko tomea mas n oxi….Ayto omws pou proseksa itan pws
pouthena den eida prwtaseis pou na anaferoun to pws theloume na
exoume ta sxoleia mas kai pws ayta tha mporousan na leitourgisoun
kalytera.D.l.d…..ayto pou oloi diateinontai pws
epizitane……»prwta o mathitis».Safos symmerizomai tin agwnia twn
allwn oso afora ti douleia.Oromisthios eimai kai katavallw 150-200Ε
evdomadaios gia na antapokrithw sta kathikonta mou.Vasika kanw xlm
plirwnontas venzinadika kai diamones se ksenodoxeia,episeis
epivarinw to idi palio amaksi(den exw tin dynatotia na agwrasw
kainourio)se aprovleptes kairikes synthikes kai
dyskolous eparxiakous dromous me kindyno zwns merikes fores gia na
antapekselthw stin ekplirwsi twn orwn pou mou anethesan.(Polloi apo
sas ta kserete kai ta vionetai).Amfivallw an n κα.Ypourgos ta
gnwrizei ayta.Thelw na pisteyw omws pws tha koitaksei me
perissoteri prosoxi to olo zitima kai dinwntas varitita sta sxolia
pou eginan me aformi tis diavouleyseis gia tous ekpaideytikous,tha
einai se thesi mazi me tis armodies epitropes na vrei katalliles
kai diaxronikes lyseis.Episis thelw na epistisw tin prosoxi mou sta
atoma pou apartizoun tis epitropes na min koitazoun af’ypsilou tin
zoferi pragmatikotita pou exei perielthei genika i ekpaideysei sti
xwra mas kai as koitaksoun na prosarmosoun thetikes praktikes kai
empiries apo alles xwres me prongmeni ekpaideysi. Sas parakalw-
Kante kati kalo pia kai na menei !!!
Αξιότιμη Κυρία Υπουργέ,
Αξιότιμη Κυρία Υφυπουργέ,
Υπηρετώ για περισσότερα από δέκα χρόνια την (άτυπη) εκπαίδευση μέσω του κλάδου της εκπαίδευσης πληροφορικής. Μην υπάρχοντας κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας όταν αποφάσισα να κάνω έναρξη επαγγελματικής δραστηριότητας επέλεξα ο χώρος που θα στέγαζε την επιχειρηματική μου προσπάθεια να υπερκαλύπτει τις προδιαγραφές ενός φροντιστηρίου μέσης εκπαίδευσης ή ενός φροντιστηρίου ξένων γλωσσών, δομών παραπλήσιων σε μέγεθος και χαρακτηριστικά λειτουργίας. Εξαιτίας της έλλειψης θεσμικού πλαισίου εντάχθηκα στην ευρεία κατηγορία που ονομάζονταν Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, (μετέπειτα Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών).
Όπως ενδεχομένως γνωρίζετε, τα εργαστήρια αυτά μέχρι πρότινος αναγνωρίζονταν μόνο από την εφορία, το ΙΚΑ, το ΤΕΒΕ και λοιπούς οργανισμούς, αλλά όχι από το φυσικό τους χώρο, το Υπουργείο Παιδείας. Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη στρεβλή ανάπτυξη ενός κλάδου που αφού δεν ελέγχονταν από κανέναν, δραστηριοποιούνταν τόσο επαγγελματίες που είχαν αποφασίσει να επενδύσουν σοβαρά στο αντικείμενο διαθέτοντας επαρκείς χώρους που πληρούσαν κανονισμούς υγιεινής, ασφάλειας προσπαθώντας να παρέχουν ένα υψηλό επίπεδο υπηρεσιών όσο και «επαγγελματίες» που επέλεγαν να κάνουν μαθήματα σε υπόγειες ή ημιυπόγειες δομές, χωρίς εξόδους διαφυγής, χωρίς μέσα πυρόσβεσης, χωρίς, χωρίς, χωρίς,χωρίς….
Απαίτηση της πλειοψηφίας των μελών του κλάδου ήταν η θεσμοθέτηση της αγοράς και ο καθορισμός σαφών κανόνων λειτουργίας που θα οδηγούσε στην εξυγίανση του. Η θεσμοθέτηση του κλάδου ήρθε το 2008 εν μια νυκτί, ως παρελκόμενο της πολιτικής βούλησης τακτοποίησης και αναγνώρισης των «Κολλεγίων».
Χωρίς κανένα προηγούμενο διάλογο με τους επίσημους φορείς εκπροσώπησης αποφασίστηκε πως το Εργαστήριο Ελευθέρων Σπουδών που βρίσκονταν για παράδειγμα σε ένα χωριό 1.000 κατοίκων εκπαιδεύοντας ετησίως 40-50 μαθητές στην ορθή και αποτελεσματική χρήση Ηλεκτρονικών Υπολογιστών θα έπρεπε να πληροί τις ίδιες προδιαγραφές με ένα κολλέγιο. Όποιος θα ήθελε δηλαδή να λειτουργεί μια μικρή επιχείρηση σε κάποια μικρή επαρχιακή πόλη, με μέσο ετήσιο κύκλο εργασιών της τάξης των 30.000 ευρώ, θα έπρεπε να στεγάζεται σε χώρο 250 τετραγωνικών μέτρων και να έχει προηγουμένως καταθέσει εγγυητική επιστολή 100.000 ευρώ, διαφορετικά θα έπρεπε να κλείσει, οδηγώντας τον ενδιαφερόμενο σε μετακινήσεις από πόλη σε πόλη ώστε να εκπαιδευτεί!!!
Παράπλευρη απώλεια στο βωμό της αναγνώρισης των κολλεγίων είχε χαρακτηριστεί από στελέχη του ΥΠΕΠΘ το ενδεχόμενο να κλείσουν 1.000 περίπου εργαστήρια (κυρίως πληροφορικής) με διασπορά σε κάθε άκρο της Ελλάδας αφήνοντας στο δρόμο 2.000-4.000 χιλιάδες εργαζόμενους και ιδιοκτήτες και κυρίως διευρύνοντας ακόμη περισσότερο τον ψηφιακό αναλφαβητισμό.
Ευτυχώς για όλους τους παραπάνω, μέσα από νομικές διαδικασίες και συνεχείς επαφές το ΥΠΕΠΘ αναγνώρισε μέρος των σφαλμάτων του και προέβη σε έκδοση νέας Υπουργικής Απόφασης θέτοντας αφενός μεν ρεαλιστικότερες προδιαγραφές λειτουργίας διασφαλίζοντας αφετέρου την προστασία των μαθητών.
Μέσα στα πλαίσια περίπου 700 εργαστήρια ελευθέρων σπουδών και προκειμένου να διασφαλίσουν τη δυνατότητα λειτουργιάς τους προέβησαν σε μικρότερες ή μεγαλύτερες επενδύσεις, αρκετοί μετεγκαταστάθηκαν προκειμένου να πληρούν τις νέες προδιαγραφές, εξέδωσαν εγγυητικές επιστολές και κατέθεσαν πλήρεις φακέλους αξιολόγησης μέχρι το καλοκαίρι του 2009 ώστε να πάρουν άδειες νόμιμης λειτουργίας το Σεπτέμβριο. Το Σεπτέμβριο το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε ότι λόγω του πλήθους των αιτήσεων παρατείνεται ο χρόνος έκδοσης αδειών λειτουργίας για ένα έτος.
Από τότε έως και σήμερα δεν έχει υπάρξει καμία πρόοδος σε αυτόν τον τομέα. Δεν έχει εξεταστεί ούτε ένας φάκελος, δεν έχει γίνει ούτε ένας έλεγχος, δεν έχει δοθεί ούτε μια άδεια. Όσοι αποφάσισαν να προβούν σε επενδύσεις, να δεσμεύσουν χρήματα σε τράπεζες ώστε να πάρουν εγγυητικές επιστολές, να προσλάβουν ή να μετεκπαιδεύσουν τους εισηγητές τους ώστε να πληρούν τα νέα κριτήρια και να αυξήσουν εν γένει τα λειτουργικά τους έξοδα, έχουν πλέον να συναγωνιστούν πλέον εκτός από τον κακώς εννοούμενο ανταγωνισμό που συνεχίζει να λειτουργεί όπως λειτουργούσε τόσα χρόνια και το ίδιο το κράτος. Ένα κράτος που φαίνεται πως δυστυχώς δεν έχει συνέχεια και τιμωρεί όσους αποφασίζουν να εναρμονίστούν με τις αποφάσεις του.
Κυρία Υπουργέ,
Κυρία Υφυπουργέ,
Από την πρώτη στιγμή ανάληψης των καθηκόντων σας, επιδιώκουμε ως εκπρόσωποι του κλάδου συνάντηση μαζί σας ώστε να λύσουμε θέματα που μαστίζουν το χώρο μας οδηγώντας αυτόν σε παρακμή και εμάς σε οικονομική καταστροφή εν μέσω δεινής οικονομικής συγκυρίας.
Κάτι τέτοιο ακόμη δεν έχει καταστεί δυνατό. Αναλογιζόμαστε το πλήθος των υποχρεώσεών σας, δυστυχώς δεν δείχνετε ότι έχετε διάθεση να καταλάβετε το πλήθος των δικών μας.
Αυτό δυστυχώς εισέπραξα σήμερα διαβάζοντας πως η αρμόδια Υφυπουργός κα Χριστοφιλοπούλου, συναντήθηκε σήμερα με εκπροσώπους των ΙΕΚ και των ΚΕΚ ώστε να διαβουλευτούν για θέματα δια βίου μάθησης χωρίς όμως να προσκαλέσει σε αυτό το διάλογο εκπροσώπους των Εργαστηρίων Ελευθέρων Σπουδών.
Πιστεύοντας ότι δεν πρόκειται για συνειδητή επιλογή απομόνωσης ενός από τους βασικούς πυλώνες της δια βίου εκπαίδευσης αλλά οφείλεται σε έλλειψη ενημέρωσης από τους συνεργάτες σας για τα συνεχή τηλεφωνικά και δια ζώσης αιτήματα μας για συνάντηση, ελπίζουμε πως αυτή θα πραγματοποιηθεί σύντομα.
Σας ευχαριστώ πολύ
Αξιότιμοι Αναγνώστες,
Συγγνώμη επειδή αλλάζω θέμα στην πρώτη παράγραφο.
ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΓΛΩΣΣΟΜΑΘΕΙΑΣ Γ2!!! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!
Είναι φλέγον κι επίκαιρο θέμα αφού αυτή την εποχή γίνονται οι προκηρύξεις του Δημοσίου Εκπαιδευτικού Τομέα για θέσεις εκπαιδευτικών σε θέσεις Στελεχών σε διάφορους φορείς.
Γιατί το ΥΠΕΠΘ σε όλες του τις προκηρύξεις μέχρι και πριν λίγους μήνες τουλάχιστον ζητούσε το κρατικό πιστοποιητικό επιπέδου Γ2, αφού δεν το χορηγεί;
Για παράδειγμα προκήρυξη για θέσεις Στελεχών της εκπαίδευσης, ζητούσε ως αποδεικτικό στοιχείο πιστοποίησης της αγγλικής γλώσσας το πιστοποιητικό Γ2. Όμως ακούγεται αστείο γιατί δεν «υπάρχει Γ2».
Γιατί απαιτούν λοιπόν ένα πιστοποιητικό «φάντασμα»;
Το Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας Γ1 είναι το ανώτερο που υπάρχει και αυτό θα έπρεπε να απαιτούν οι προκηρύξεις του ΥΠΕΠΘ για τις θέσεις Στελεχών.
ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ/ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Η «δια βίου μάθηση» είναι ότι καλύτερο θα μπορούσε να προσφερθεί για την επιμόρφωση των πολιτών αλλά και των υπαλλήλων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Ολοκληρωμένη και οργανωμένη εκπαίδευση.
ΠΡΟΣΟΧΗ στην επιλογή των επιμορφωτών. Απαιτείται ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ. ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΑΡΤΙΟΤΗΤΑ. ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΚΑΙ ΣΩΣΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Σε ενα υπουργειο στο οποιο καταργηθηκε η λεξη «εθνικο» και τα παραγωγα του , δεν υπαρχει και θεμα » Εθνικής Ανάγκης για μια νέα Πολιτική «.Τουλαχιστον μην μας κοροιδευετε.Με την νουμοσυνη μας δεν θα παιζεται εσεις.
Εθνικό Μητρώο Εκπαιδευτών Ενηλίκων : Είναι γνωστό σε πολλούς η ύπαρξη πολλών μητρώων εκπαιδευτών ενηλίκων και έτσι η δημιουργία ενός και μόνο είναι στη θετική κατεύθυνση μόνο που θα πρέπει η συνένωση των μητρώων να γίνει με την ευθύνη της πολιτείας και να μη χρειαστεί σε όλους εμας να υποβάλλουμε νέο φάκελο με στοιχεία κ.λ.π
ΙΕΚ :
α. Θα πρέπει όσοι απόφοιτοι ΙΕΚ το επιθυμούν να τους δίνεται η δυνατότητα να συνεχίσουν σε κάποιο ανώτερο ή ανώτατο ίδρυμα.
β. Προγραμματισμός για έκδοση βιβλίων ή καθορισμός συγγράμματος – συγγραμμάτων για τα μαθήματα που γίνονται. Μέχρι να υπάρχει συγκεκριμένο εκπαιδευτικό υλικό να δίνονται ενδεικτικές απαντήσεις για τις ερωτήσεις πιστοποίησης.
γ. Αναθεώρηση προγραμμάτων εκπαίδευσης με βάση τις σημερινές ανάγκες, αλλαγή τρόπου εξέτασης με ενσωμάτωση νέων μεθόδων εκπαίδευσης ενηλίκων.Υποχρεωτική εκπόνηση εργασιών κατά τη διάρκεια της κατάρτισης.
δ. Έκδοση για όλες τις ειδικότητες των απαραίτητων Π.Δ για τα επαγγελματικά τους δικαιώματα.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΠΟΥΣΗΣ (Πρώην πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων στη Λαϊκή Επιμόρφωση)
Υπήρξε η αυταπάτη, ατομική και συλλογική των συνοδοιπορούντων , ότι δίνοντας το μεγαλύτερο μέρος της ζωής στη Διά Βίου Μάθηση από το 1982 ως σήμερα, κάποιοι θα ένιωθαν την ελάχιστη υποχρέωση να αξιολογήσουν –αποτιμήσουν το Θεσμό και το Έργο ,να ακούσουν έστω και τώρα αυτά τα αυτονόητα που τεκμηριωμένα για χρόνια ολόκληρα, επίμονα κατέθεταν σε ειδικούς και υπεύθυνους.
Έστω τώρα κι από την Ιστοσελίδα, παρόλο που η πεμπτουσία της Δια Βίου Μάθησης είναι η ενεργός Συμμετοχή και ο Διάλογος….
Η Δια Βίου Μάθηση ή Εκπαίδευση Ενηλίκων ή Γενική Παιδεία, του σήμερα ,είναι το θεμελιακό δημιούργημα της Λαϊκής Επιμόρφωσης, του σημερινού Πρωθυπουργού, το 1982.
.Πρωτοποριακή αντίληψη , Ανατρεπτικό Λόγο ,Ποιότητα ,Ειλικρίνεια, Πολιτικό Ήθος, Ανθρωπιά ,εξέπεμπε το όλον εγχείρημα.
Μικρές επαναστάσεις κόντρα σε πολιτισμικές και κοινωνικές αγκυλώσεις, στο ανδροκρατούμενο STATUS QUO της εποχής ,στο φόβο του νεωτεριστικού, στην υπόγεια παραπληροφόρηση που γίνονταν η κυριαρχούσα άποψη.
Περιφερειακές Επιτροπές Επιμόρφωσης λοιπόν απ άκρου σε άκρο στην Ελλάδα και Στελεχιακό Δυναμικό με γνώσεις ,εμπειρίες ,κοινωνικές ευαισθησίες και πάνω απ όλα φιλότιμο και μεράκι.
Μετά συστάθηκε και η Γενική Γραμματεία Λαϊκής Επιμόρφωσης-σημερινή Δια Βίου Μάθησης.
Στη συνέχεια κάπου δε βόλευε. Συμμάχησαν πολλοί και ετερόκλητοι για το μαρασμό του εγχειρήματος.
Ήρθαν βλέπετε και τα «Ευρωπαϊκά Πακέτα».Το σύστημα έπρεπε να εκλογικευτεί…
Η πηγαία Εκπαίδευση & Επιμόρφωση Ενηλίκων Λοιδορήθηκε .
Θεοποιήθηκε η Κατάρτιση και η εμπορευματοποίησή της.
Σήμερα γίνεται ξανά μια προσπάθεια ανασυγκρότησης.
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ:
-Αξιολόγηση συστηματική του Έργου της Επιμόρφωσης από τη Γενική Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης ως τις απομακρυσμένες Νομαρχιακές Επιτροπές Επιμόρφωσης. Ένα σημαντικά ποιοτικό έργο που πραγματοποιείται με μηδαμινά μέσα, σκόπιμα συσκοτίζεται για να δικαιολογούνται δυσανάλογες δαπάνες για αμφιβόλου αποτελέσματος παρεμφερή προγράμματα. Σίγουρα υπήρξαν και δυσλειτουργίες όχι όμως Δομικές.
Αποτίμηση του έργου και των άλλων παρεμφερών ,Δημόσιων, Κοινωνικών ή Ιδιωτικών Φορέων Εκπαίδευσης & Κατάρτισης Ενηλίκων.
-Ενίσχυση του επιτελικού, συντονιστικού και διεκπεραιωτικού ρόλου της Γενικής Γραμματείας Δια Βίου Μάθησης και μείωσης των τόσων απρόσωπων Φορέων που προτείνετε στο εισαγωγικό σας .Αυτοί οι ξεκομμένοι Φορείς από μηχανισμούς ελέγχου και από την αξιολόγηση των τοπικών κοινωνιών γραφειοκρατία και καχυποψία δημιουργούν
-Δημιουργία σε επίπεδο περιφέρειας, Περιφερειακών Συντονιστικών Επιτροπών Δια Βίου Μάθησης και διακτίνωσης γεωγραφικά στις σημερινές Νομαρχίες και στους Δήμους, όσο και κλαδικά με άλλους «Συμμάχους» Φορείς, Επαγγελματικές Ενώσεις, Επιστημονικούς Φορείς, Εκπαιδευτικά Ιδρύματα κ.λ.π
Ένταξη σάυτές και στον κοινωνικό φυσικά έλεγχο όλων των ανεξάρτητων προγραμμάτων που διαχειρίζονται η ΓΓΔΜ & το ΙΔΕΚΕ. Έτσι ενισχύεται συστηματικά η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση στην προσπάθειά της για Ανάπτυξη &Βελτίωση των Ανθρωπίνων Πόρων.
-Βαρύτητα στην εκπαίδευση και επιμόρφωση και ανάλογη-ισόποση χρηματοδότηση Γενικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης αντίστοιχα.
-Αντιστοίχιση των Εκπαιδευτικών Αναγκών με τα Περιφερειακά και Τοπικά Αναπτυξιακά προγράμματα και τους Θεσμούς προώθησης στην Απασχόληση. — Συστηματική Διερεύνηση εκπαιδευτικών αναγκών ανά χωρική ενότητα.
-Συστηματική αξιολόγηση όχι μόνο ποσοτικών στατιστικών στοιχείων αλλά και ποιοτικών εκροών από τη Δυναμική διαδικασία της Δια Βίου Μάθησης.
-Η Βελτίωση Γνώσεων & Δεξιοτήτων και οι αλλαγές Στάσεων & Συμπεριφορών ως αποτέλεσμα Απελευθερωτικής Εκπαιδευτικής Διαδικασίας δεν ποσοτικοποιείται απόλυτα ,ούτε περιορίζεται στο χρόνο.. Χρειάζονται Ευέλικτα Εργαλεία και κυρίως η άποψη των ίδιων των χρηστών προγραμμάτων Δια Βίου Μάθησης στην Αξιολόγηση και όχι μόνο τα άψυχα τυποποιημένα ποσοτικά Εργαλεία.
Φυσικό είναι τέλος, να γίνει σαφής διαχωρισμός των Προγραμμάτων Πιστοποιούμενων Γνώσεων από την αυθόρμητη Συμμετοχή Ατόμων σε Εκπαιδευτική Διαδικασία με μόνη ανταμοιβή την Ελεύθερη Ανάπτυξη της Προσωπικότητας των Συμμετεχόντων.
Ευχαριστώ
Αξιότιμοι,
Υπαρχει μια σχολή στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας που ονομαζεται¨Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής¨και παρέχει ειδίκευση στην Συνεχιζόμενη Εκπαίδευση. Οι απόφοιτοι του τμήματος αυτού εχουν κατάρτιση πανω στην Δια Βίου Μάθηση, στον σχεδιασμό προγραμμάτων συνεχούς εκπαίδευσης, στην Συμβουλευτική και τον Επαγγελματικό Προσανατολισμό,την οργάνωση και διοίκηση φορέων συνεχιζόμενης εκπαίδευσης,την επιμόρφωση εκπαιδευτών ενηλίκων κ.α. Κάποιοι τυχεροί απόφοιτοι εργάζονται σε ΚΕΚ, οι υπόλοιποι σε αντικείμενα άσχετα με αυτό που σπούδασαν. Θεωρώ ότι αυτή ειναι μια καλή ευκαιρία να αναγνωριστεί οι χρησιμότητά τους και να τους δοθεί μια ευκαιρία να λάβουν μέρος στο νέο σχέδιο Δια βίου Μάθησης που προτείνετε.
Ευχαριστώ