Άρθρο 52

1. Μέσα σε προθεσμία εκατόν ογδόντα (180) ημερών από την έναρξη της ισχύος του παρόντος νόμου, η Επιτροπή Ανταγωνισμού μπορεί με απόφασή της να θέσει στο Αρχείο τις υποθέσεις που είχαν εισαχθεί σε αυτή πριν από τις 31.12.2003 και δεν έχουν εξετασθεί μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου. Για το σκοπό αυτόν, η Επιτροπή Ανταγωνισμού υποχρεούται να καταχωρήσει στην ιστοσελίδα της τις υποθέσεις που έθεσε στο αρχείο της εντός δέκα (10) ημερών από τη λήψη της σχετικής απόφασης, την οποία κοινοποιεί στα ενδιαφερόμενα μέρη. Στην ίδια προθεσμία δημοσιεύεται σχετική ανακοίνωση σε δύο τουλάχιστον οικονομικές εφημερίδες και μία ημερήσια πανελλήνιας κυκλοφορίας. Μέσα σε τριάντα (30) ημέρες από την τήρηση των ανωτέρω προϋποθέσεων δημοσιότητας, υποθέσεις για τις οποίες έγιναν καταγγελίες από συγκεκριμένα πρόσωπα, τα πρόσωπα αυτά έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν να μην τεθεί στο αρχείο συγκεκριμένη υπόθεση. Στην περίπτωση αυτή η συγκεκριμένη υπόθεση παραμένει προς εξέταση.

2. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου και εντός προθεσμίας δύο μηνών, κινείται η διαδικασία διορισμού των μελών της Επιτροπής σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παράγραφο 3 του άρθρου 12, καθώς και η διαδικασία διορισμού Γενικού Διευθυντή της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 21 του παρόντος. Η τρέχουσα θητεία των μελών της Επιτροπής δεν λαμβάνεται υπόψη για την εφαρμογή του τρίτου εδαφίου της παραγράφου 3 του άρθρου 12. Επίσης, η  τρέχουσα θητεία του Γενικού Διευθυντή της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού δεν λαμβάνεται υπόψη για την εφαρμογή του τρίτου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 21.

3. Από τη θέση σε ισχύ του προβλεπόμενου στο στοιχείο ιβ΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 14 συστήματος μοριοδότησης και εντός προθεσμίας τεσσάρων (4) μηνών, η Επιτροπή προχωρά στην κατάταξη των εκκρεμών ενώπιόν της υποθέσεων.

4. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου και εντός προθεσμίας έξι (6) μηνών η Επιτροπή προβαίνει σε εκκαθάριση των εκκρεμών ενώπιόν της υποθέσεων που υπάγονται στη διαδικασία του άρθρου 37, παράγραφοι 1 και 2.

5. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου καταργείται ο ν. 703/1977 «Περί ελέγχου μονοπωλίων και ολιγοπωλίων και προστασίας του ελεύθερου ανταγωνισμού» (Α΄ 278), ως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, καθώς και κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου.

  • 23 Δεκεμβρίου 2010, 19:26 | Κωστής Κωστόπουλος

    Στο άρθρο 52, § 5, προβλέπεται η κατάργηση του ν. 703/77 και κάθε άλλης αντίθετης διάταξης νόμου. Επειδή στο ν. 3592/2007 προβλέπονται ειδικές ρυθμίσεις για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων επιχειρήσεων μέσων μαζικής ενημέρωσης από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, προτείνεται όπως εξειδικευθεί στο Σχέδιο Νόμου αν οι ειδικές αυτές ρυθμίσεις διατηρούνται ή καταργούνται.

  • 23 Δεκεμβρίου 2010, 16:02 | ΚΟΒΑΤΣΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

    Καλησπερα σας,

    Θα ηθελα να κανω μια συγκεκριμενη παρεμβαση αναφορικα με τα προγραμματα επιεικειας.

    Ολοι μας γνωριζουμε-ειναι κοινο μυστικο-τα καρτελ που υπαρχουν στην ελληνικη αγορα-μπυρα(μια εταιρεια το 78% της αγορας), αρτος, καφες(μια εταιρεια το 90%) και αλλα πολλα. Κανεις δεν εχει ασχοληθει σοβαρα με αυτο το θεμα το οποιο με μηδενικο κοστος μπορει να αυξησει την αγοραστικη δυναμη-γιατι αραγε?

    Τα προγραμματα επιεικειας λειτουργουν οταν συντρεχουν 2 συνθηκες:

    1. Η επιτροπη ανταγωνισμου αποτελει απειλη(αποτρεπτικα) προς επιδοξους παραβιαστες ανταγωνισμου
    2. Τα προγραμματα ειναι οντως ελκυστικα και το οφελος απο μια μαρτυρια- whistleblowing-ειναι μεγαλυτερο απο το οφελος του να συνεχισει καποιος να ειναι μερος του καρτελ.

    Οποτε κανω συγκεκριμενες προτασεις και για τα 2..

    1. Η ελληνικη εποτροπη ανταγωνισμου δεν δρα αποτρεπτικα επειδη δεν εχει κυρος. Πρεπει να εξαγγειλει πως θα διαξαγει ελεγχο-screening- σε σειρα αγορων(γνωστες τοις πασι!), ετσι ωστε οι εταιρειες-πολυεθνικες και μη-να ταρακουνηθουν και να οδηγηθουν στη λυση του «καρφωματος», και ας μην εχει κανεις θεμα με την λεξη. Επισης, μεσω του φοβου ότι θα πιαστουν από την επιτροπη θα πρεπει να μην κανουν καρτελ εκ των προτερων.

    2. Τα προστιμα που επιβαλλονται θα πρεπει να είναι βαρια και να μην διαπραγματευονται-να εισπραττεται πχ το 30% ανεξαρτητα αν υποβαλλεται εφεση από τις επιχειρησεις η όχι. Επισης θα πρεπει ΠΡΟΦΑΝΩΣ να είναι μεγαλυτερα των κερδων που αποκομιζονται από την συμμετοχη στα καρτελ, αθροισμενα στην ροη του χρονου.

    3. Μια διαφορα μεταξυ ευρωπαικων και αμερικανων προγραμματων είναι πως υπαρχει και προσωπικη νομικη ευθυνη εκτος της εταιρικης αν διαπιστωθει συμπραξη σε καρτελ. Υπαρχουν ανθρωποι δηλαδη που εχουν χασει περιουσιακα στοιχεια και εχουν παει φυλακη επειδη ειχαν συμφωνιες τιμων! Μηδενικο κοστος για εσας, μεγαλο αντικινητρο για επιδοξους price makers! Τολμηστε το, μονο καλο θα κανει.

    4. Να υπαρχει μερικη αμνηστια και για την δευτερη εταρεια που θα ζητησει υπαγωγη σε τετοιο προγραμμα.

    Και η κυριοτερη προταση μου

    5. Μεχρι τωρα προβλεπεται μερικη η πληρης αμνηστια σε επιχειρησεις η φυσικα προσωπα που με στοιχεια αποδυκνειουν την υπαρξη ενός καρτελ. Η συγχρονη ταση είναι πλεον να υπαρχει ακομα και αμοιβη σε φυσικα προσωπα που υποβαλλουν αιτηση για ένα προγραμμα επιεικειας, ετσι ώστε να υπαρχει ακομα μεγαλυτερο κινητρο για προσφυγη. Και ξερω πως θα υπαρξουν καποιοι που θα τους φανει παραλογο και ανηθικο να «επιβραβευονται» οι παρανομουντες. Θα σας φερω ως αντιλογο όμως πως

    α.Το κοστος συνεχισης ενός καρτελ είναι απειρως πιο επιβαρυντικο από την διαλυση του με κάθε μεσο, ποσο μαλλον από ένα μικρο ποσό.
    β.Τα προγραμματα επιεικειας εχουν χαρακτηρα διαλυσης εγκληματικης εταιρειας-όπως η μαφια. Όπως σπαει η «ομερτα» σε τετοιες περιπτωσεις, δηλαδη με πληροφοριοδοτες, ετσι θα πρεπει να γινεται και με τα καρτελ. Το θεμα είναι να σπασει η σιωπη-συνενοχη των μελων. Και αυτό γινεται ευκολοτερα αν υπαρξει χρηματικο κινητρο, παραλληλα με απειλη νομικης διωξης προσωπων φυσικων και όχι μονο εταιρικων.
    γ.Η αμοιβη και η ανωνυμια του πληροφοριοδοτη (-τσατσου-πειτε τον όπως θελετε!καλο στο συνολο κανει!) μπορει να αποτελει ένα ελαχιστο ποσοστο του προστιμου που θα εισπραχθει αργοτερα απο την επιχειρηση,δεν θα είναι δημοσιο χρημα με τη στενη εννοια.

    Το συγκεκριμενο μετρο ισχυει σε πολλες χωρες και πιστευω ότι θα ηταν στη σωστη κατευθυνση να το επιχειρησετε και εδώ.

    Κυριως, γιατι τα προγραμματα επιεικειας στην Ελλαδα δεν εχουν επιτυχια.
    Η επιτροπη ανταγωνισμου πρεπει να αποκτησει κυρος, να δειξει τα δοντια της μεσω προστιμων και να διαλυσει τα καρτελ στη χωρα μας.

    Μια αναδρομη σε βιβλιογραφια η μια συμβολη καποιου ειδικοτερου θα σας βοηθουσε σε περισσοτερες λεπτομερειες.

    Ελπιζω να μην πανε στο βροντο οσα εγραψα (τελειως τουλαχιστον)

    Με τιμη,

    Κοβατσης Χρυσοστομος
    chrisostseska@hotmail.com

    Οικονομολογος

  • 21 Δεκεμβρίου 2010, 15:20 | Γιώργος Φλωράς

    Ο κ. Κυριακόπουλος έχει δίκιο εντοπίζοντας ουσιαστικά υπόγειες προσπάθειες των βρώμικων συστημάτων για να εκμεταλευθούν αδυναμίες του συστήματος.
    Αν δεν καταργηθεί η παράγραφος ενα, να προστεθεί οτι η ΕΑ ειναι υποχρεωμένη, να ενημερώσει τους καταγγέλοντες στις υποθέσεις αυτές και όχι να περιμένει την αντίδραση τους εάν και ίσως δούνε τις ανακοινώσεις της στο διαδίκτυο ή στις εφημερίδες. Τους κοινοποιεί την απόφασή της ώστε να εξασφαλιστεί 100% η δυνατότητά τους να ζητήσουν να μην τεθεί η υπόθεση στο αρχείο. Οι 30 ημέρες να ξεκινάνε από την ρητή ενημέρωση των καταγγελόντων.

    Με εκτίμηση
    φλωράς Γιώργος

  • 21 Δεκεμβρίου 2010, 00:16 | Φώτιος Κυριακόπουλος

    Παλιές υποθέσεις στο αρχείο.

    Προτείνεται η κατάργηση της πρώτης παραγράφου.
    1. Μέσα σε προθεσμία εκατόν ογδόντα (180) ημερών από την έναρξη της ισχύος του παρόντος νόμου, η Επιτροπή Ανταγωνισμού μπορεί με απόφασή της να θέσει στο Αρχείο τις υποθέσεις που είχαν εισαχθεί σε αυτή πριν από τις 31.12.2003 και δεν έχουν εξετασθεί μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου. Για το σκοπό αυτόν, η Επιτροπή Ανταγωνισμού υποχρεούται να καταχωρήσει στην ιστοσελίδα της τις υποθέσεις που έθεσε στο αρχείο της εντός δέκα (10) ημερών από τη λήψη της σχετικής απόφασης, την οποία κοινοποιεί στα ενδιαφερόμενα μέρη. Στην ίδια προθεσμία δημοσιεύεται σχετική ανακοίνωση σε δύο τουλάχιστον οικονομικές εφημερίδες και μία ημερήσια πανελλήνιας κυκλοφορίας. Μέσα σε τριάντα (30) ημέρες από την τήρηση των ανωτέρω προϋποθέσεων δημοσιότητας, υποθέσεις για τις οποίες έγιναν καταγγελίες από συγκεκριμένα πρόσωπα, τα πρόσωπα αυτά έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν να μην τεθεί στο αρχείο συγκεκριμένη υπόθεση. Στην περίπτωση αυτή η συγκεκριμένη υπόθεση παραμένει προς εξέταση.

    Αιτιολογία:
    Παρόμοια διάταξη επαναλαμβάνεται σε κάθε τροποποίηση του νόμου περί ανταγωνισμού. Αυτό όμως συνιστά διαχρονικό «θάψιμο» των υποθέσεων. Δηλαδή νομιμοποιείται διαχρονικά η παράνομη πρακτική της Επιτροπής Ανταγωνισμού αλλά και υπαλλήλων που «αφήνουν» σε ένα συρτάρι μία καταγγελία, την οποία ουδέποτε εξετάζουν. Έτσι πολλοί απελπισμένοι πολίτες που καταφεύγουν στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, όχι μόνον δεν δικαιώνονται, αλλά ουδέποτε εξετάζεται το αίτημα ή η καταγγελία τους. Αυτό έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το Σύνταγμα, τη χρηστή διοίκηση, τη διαφάνεια και τη λογοδοσία, αφού ο νόμος δικαιώνει και νομιμοποιεί την παράνομη πρακτική της υπηρεσίας και κάποιων υπαλλήλων και αδιαφορεί για τα δικαιώματα των πολιτών.

    Με εκτίμηση

    Φώτιος Κυριακόπουλος

  • 17 Δεκεμβρίου 2010, 14:38 | ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΛΩΡΑΣ

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ 5
    Στον νόμο 703/77 βασίζονται σήμερα σειρά από δίκες αστικού και ποινικού περιεχομένου. Αν ο νόμος καταργηθεί χωρίς να υπάρχει σαφέστατη πρόβλεψη για το παρελθόν υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο ποινικές και αστικές υποθέσεις να καταρρεύσουν στο δικαστήριο. Σε κίνδυνο βρίσκονται και οι αποφάσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού που έχουν εκδοθεί και οι οποίες βρίσκονται σε δικαστική κρίση.
    Άρα χρειάζεται ξεκάθαρη διατύπωση ότι για κάθε περίπτωση του παρελθόντος ισχύει ο 703/77 και ότι αυτός ορίζει. Δεν πιστεύουμε ότι η Πολιτική ηγεσία θα είχε καμία πρόθεση να δώσει συγχωροχάρτι στις εταιρείες που παρανόμησαν επί σειρά ετών.
    με εκτίμηση
    Φλωράς Γιώργος