7. Μεγάλες κοινωνικές προκλήσεις

Τι είδους προγράμματα είναι ο καλύτερος τρόπος να απαντήσει η έρευνα στις κοινωνικές προκλήσεις;  Ποιά είναι τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων (Κοινές Τεχνολογικές Πρωτοβούλίες, Προγράμματα του Αρθρου 185);

  • Οι «κοινωνικές προκλήσεις» μπορούν να ερευνηθούν και στα υπάρχοντα προγράμματα/έργα. Μια «bottom-up» προσέγγιση θα εξυπηρετούσε τις νέες αυτές ανάγκες.

    Το πλεονέκτημα των συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων/έργων είναι πως ευνοείται ο συντονισμός εθνικών και ευρωπαϊκών προγραμμάτων, διατίθενται περισσότεροι πόροι σε στοχευμένες καινοτόμες προσπάθειες, ενθαρρύνονται βιώσιμες επενδύσεις με σημαντικό αντίκτυπο, κ.λπ.

    Το μειονέκτημα είναι πως, λόγω των διαφορετικών εθνικών δομών/προγραμμάτων, κάποιες χώρες ίσως έχουν ευκολότερη πρόσβαση στα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα, λόγω πιο ευέλικτων/οργανωμένων εθνικών υποδομών. Ιδιαίτερα για τη χώρα μας, δεδομένης της οικονομικής κρίσης, η υποχρεωτική συγχρηματοδότηση των έργων/προγραμμάτων μπορεί να αποτελέσει ανυπέρβλητο πρόβλημα. Αποτελεί όμως πρόκληση, ειδικά για τις περιφερειακές Ερευνητικές Υποδομές, η ανάδειξη των «κοινωνικών προκλήσεων» στις οποίες ανταποκρίνονται οι Περιφέρειες, καθώς και η ανάδραση που δημιουργείται σε σχέση με τη ζητούμενη ανταγωνιστικότητα, που θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ίδιας της στόχευσης.

  • 20 Ιουνίου 2011, 13:39 | Εθνική Τεχνολογική Πλατφόρμα «Food for Life»

    The ultimate objective of EU RDI policy must be to improve the wellbeing of the EU citizens, and a stronger focus on the key challenges affecting our society is therefore warranted. However, sustained growth and employment levels in Europe will be the key solution to enhance the lives of our citizens and the focus must therefore not only be on European societal challenges as such but also on areas with a high potential for growth and value-added in Europe. From this perspective, the main societal challenge facing Europe is how to maintain and develop value chain creation in a globalised world. Only by considering this aspect will a focus on the key societal challenges simultaneously serve the interests of the public and private sector and ultimately the citizen.

    Rather than necessarily shifting the balance between curiosity-driven research and agenda-driven activities, a stronger focus on societal challenges – where food and health have a major impact both in terms of production and distribution and consumption – should primarily imply tilting the matrix of technologies and applications: at the moment most activities (FP7 themes, ETPs, JTIs, Eureka clusters) are primarily technology-oriented, but most of them are at the same time also addressing societal applications, albeit in an uncoordinated way. In the future CSFRI, we would favour tilting that matrix, giving the lead to the societal applications as “leitmotiv”, underpinned by a range of key enabling technologies and competences (e.g. eco, nano, bio and info) that will need to be maintained and nurtured to properly address the societal challenges.

  • 12 Ιουνίου 2011, 16:21 | Σταύρου Βάσω

    – Δημιουργία ηλεκτρονικής βάσης αναπηρίας.
    – Κατηγοριοποίηση επίκτητων αναπηριών( συνεπεία τροχαίου, εργατικού ατυχήματος, ΑΕΕ, νευρολογικών παθήσεων που προκαλούν κινητικές αναπηρίες).
    – Επαγγελματική επανένταξη ατόμων με επίκτητες αναπηρίες.
    – Κοστολόγηση κατ’ οίκον φροντίδας.
    -Τεχνολογίες περιβάλλοντος.
    – Μέτρηση ικανοποίησης ατόμων με αναπηρίες, από τις υπηρεσίες αποκατάστασης και δομές κοινωνικής επανένταξης.

  • Η επιτυχημμένη εραρμογή τέτοιων προγραμμάτων με αυστηρά κριτήρια παραγωγής έργου και απόδοσης μπορεί να είναι σανίδα σωτηρίας για μικρομεσαίες επιχειρήσεις .

  • 7 Ιουνίου 2011, 13:25 | Αθανάσιος Σαμαράς

    Θα συμφωνήσω ότι ο όρος «κοινωνικές προκλήσεις» ακούγεται ξένος προς το πνεύμα του συγκεκριμένου άρθρου. Επίσεις η αναφορά στο άρθρο 185 προσωπικά για μένα (και για το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου κόσμου) είναι άγνωστη ένοια, άρα, είτε θα πρέπει να το επεξηγήσετε είτε τα σχόλια που περιμένετε είναι μόνο από τους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ».
    Κινούμενος με τη παραδοχή ότι «κοινωνική πρόκληση» αποτελεί κάτι που επιρρεάζει τη κοινωνία στο σύνολλο αλλά δεν είναι οικονομικό, θα πρέπει να θυμάστε τους νέους (όχι ηλικιακά) ανέργους σε οικογέννειες ανέργων, αυτό και αν είναι πρόκληση.
    Προχωρόντας όπως έχω προαναφέρει, θεωρώ ότι οτιδήποτε ενισχύει τη συνέργεια σα θετικό, οπότε τείνω μάλον (με επιφύλλαξη για τη τελική εφαρμογή του) προς τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα. Αρκεί να μην αυξηθεί η γραφειοκρατεία σε σημείο που η καινοτομία να χάσει κάθε δυναμική.

  • 6 Ιουνίου 2011, 19:40 | Μιχαήλ Αγγελόπουλος

    Οι «κοινωνικές» προκλήσεις συνδέονται πάντα με οικονομικές. Γιατί τις διαχωρίζουμε;

    Σκοπός της κεντρικής διοίκησης στην ΕΕ είναι να πληροφορήσει και να ενημερώσεις τους συντελεστές της παραγωγής για τα κοινωνικά δεδομένα που θα διαμορφώσουν στο άμεσο ή απότερο μέλλον μια ενργή οικονομική ζήτηση.

    Πέρα από αυτό ο,τιδήποτε άλλο θυμίζει αποτυχημένες πολιτικές ανατολικού μπλόκ.