Αρχική Όγδοο Πρόγραμμα Πλαίσιο1. Συντονισμός προγραμμάτων από την έρευνα ως και την καινοτομία

1. Συντονισμός προγραμμάτων από την έρευνα ως και την καινοτομία

Πρέπει να διατηρηθούν οι δομές των τριών προγραμμάτων (Πρόγραμμα Πλαίσιο,  Πρόγραμμα Ανταγωνιστικότητα και Καινοτομία, Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Καινοτομίας και Τεχνολογίας) ή πρέπει να συγχωνευτούν; Θα πρέπει να ενοποιηθούν οι «κανόνες συμμετοχής» και οι όροι χρηματοδότησης;

Σχόλια
  • 20 Ιουνίου 2011, 15:04 | Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης

    Τα παραπάνω προγράμματα διαφοροποιούνται ως προς τους στόχους και τις ανάγκες που εξυπηρετούν. Ο συντονισμός τους μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα για ερευνητές και επιχειρηματίες, εφόσον:

    – Απλοποιηθούν και εναρμονιστούν οι διαδικασίες συμμετοχής/ υλοποίησης (κοινή ορολογία και διαδικασίας υποβολής/αξιολόγησης, προγραμματισμός καταληκτικών ημερομηνιών ώστε να μην συμπίπτουν, ενιαίος τύπος έργων, κ.ά)

    – Δοθούν κίνητρα για συνέργειες διαφορετικών προγραμμάτων. Για παράδειγμα, τα ερευνητικά αποτελέσματα του Προγράμματος Πλαίσιο θα μπορούσαν να χρηματοδοτούνται απευθείας από το Πρόγραμμα για την Ανταγωνιστικότητα και την Καινοτομία ώστε να αξιοποιηθούν στην αγορά. Επιπλέον, τα έργα που αξιολογήθηκαν θετικά στο Πρόγραμμα Πλαίσιο αλλά δεν χρηματοδοτήθηκαν λόγω περιορισμένου προϋπολογισμού (reserve lists) θα μπορούσαν να χρηματοδοτούνται από τα Διαρθρωτικά Ταμεία/Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Τεχνολογίας, κ.λπ. Αναφορά σε κατ’ εκτίμηση κονδύλιο που θα υποστηρίζει την συνέργεια μεταξύ των προγραμμάτων εξ αρχής, θα ήταν θετικό.

    – Διαμορφωθούν κοινές δομές πληροφόρησης για όλες τις προκηρύξεις/προγράμματα σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. Τα Δίκτυα των Εθνικών Σημείων Επαφής για τα Προγράμματα Πλαίσιο και το Enterprise Europe Network-Hellas, που διαθέτουν πολύτιμη εμπειρία και τεχνογνωσία, πρέπει να αξιοποιηθούν περαιτέρω για την ανταγωνιστική συμμετοχή των ελληνικών οργανισμών στα ευρωπαϊκά προγράμματα.

    – Υπάρξει συντονισμός σε εθνικό επίπεδο, δηλαδή τα εθνικά προγράμματα να έχουν παρόμοια δομή με τα ευρωπαϊκά προγράμματα.

    Σχετικά με τον διαχωρισμό Κοινού Πλαισίου Στρατηγικής για την Έρευνα και την Τεχνολογία και Κοινού Πλαισίου Στρατηγικής για την Πολιτική Συνοχής, θα πρέπει:

    – Προγράμματα που αφορούν την ενίσχυση ικανοτήτων (π.χ. Ερευνητικό Δυναμικό, Περιφέρειες της Γνώσης) να παραμείνουν στο Πλαίσιο για την Έρευνα, καθώς στόχος είναι η ενσωμάτωση λιγότερο προηγμένων περιφερειών στον Ευρωπαϊκό Χώρο Έρευνας. Τα προγράμματα αυτά ενθαρρύνουν τη δικτύωση, τη μεταφορά γνώσης σε όλη την Ευρώπη, την ανάδειξη «ταλέντων» της ΕΕ. Η μεταφορά τους στο Πλαίσιο της Πολιτικής Συνοχής θα περιορίσει τις δυνατότητες αυτές.

    – Ο συντονισμός και η συμπληρωματικότητα των δύο αυτών Πλαισίων μπορεί να ενισχυθεί με απλοποιημένες κοινές διαδικασίες συμμετοχής, κοινές ενημερωτικές εκστρατείες, απευθείας συμπληρωματικά κονδύλια για καινοτόμες δράσεις (με βάση μία μόνο αξιολόγηση ή σύμφωνα με τα ερευνητικά αποτελέσματα).

  • 20 Ιουνίου 2011, 13:33 | Εθνική Τεχνολογική Πλατφόρμα «Food for Life»

    A Common Strategic Framework for Research and Innovation (CSFRI) covering and expanding on actions currently governed by FP7, CIP and the EIT (including the KICs and the JTIs) would certainly contribute to improving the overall effectiveness of the EU innovation system, achieving the coherence between various actions, and facilitating beneficiaries’ access to support of the various phases of innovation.

    The aspects of such a framework the most likely to have a positive impact on private sector participation are streamlined and significantly simplified rules for participation, while streamlining per se will have a positive impact only if the joint rules will reduce the administrative burden of participating in EU programmes. The complexity and rigidity of rules applicable to current financial instruments make it less attractive for business to participate in EU-funded projects. The transaction costs of participation in EU programmes have grown completely out of proportion, with marginal costs of controls and administrative compliance often exceeding the marginal benefits. We therefore call for an overhaul of the administrative rules in the preparations for EU support to RDI post 2013, but simplification measures that can be achieved without the involvement of Council and Parliament must be implemented immediately. The Commission’s communication on simplification of the administrative framework from 2010 should serve as the basis for continued simplification, Significant progress has been made during the last year (in particular with respect to acceptance of methodologies for average personal cost calculations), but an overhaul of the entire administrative framework is warranted. In particular, there must be a shift from a control-based system to a trust-based system, with a potential shift from financial audits to more process- and result-based audits, without discouraging ambitious and risky research ventures. A reconsideration of the provisions on personal liability of EU officials would also work in this direction.

    Other much desired simplification measures include:

    – Introduction of a separate category for associated partners, which would facilitate formation and management of consortia.
    – More flexibility in cost accounting and reporting, allowing for use of standard practices already used by beneficiaries.
    – Adaptation of the Financial Regulation to better serve the purposes of Public Private Partnerships and JTIs, for example by not require these to have the status of a community body.
    – Reduce the time-to-grant

    Another means of improving the attractiveness of participation for the private sector is to gear the focus of EU support towards areas of clear value-added for European companies, instead of only focusing on societal challenges. The emerging European Innovation partnerships could, if properly managed and supported by strong commitment from the private sector contribute significantly to achieving a more strategic and coherent approach.

    The future Framework Programme should:

    – Focus on the Grand Challenges where the EU can create or maintain a leadership position while boosting sustainable economic growth. Greater prioritisation is recommended with the aim to further increase industrial and societal relevance.
    – Encourage the transformation of research into innovation by increasing industrial relevance of EU research programmes and strengthening the focus on all stages of the innovation chain (research, development, demonstration and deployment). It will be very important to encourage the participation of companies, the international cooperation and the technology transfer to SMEs.
    – Strengthen the link between product innovation and its sustainability promoting the diffusion of an industrial culture based on excellences.
    – Continuity with FP7 must be guaranteed and, in particular, cooperation vertical research areas, such as “Food, Agriculture and Fisheries, and Biotechnology”.
    – Strengthen the links between education, research and innovation (the knowledge triangle).

    Research is based on risk, so the regulatory framework must be established on the basis of a widely shared definition of “tolerable risk”. The scientific results should not be checked.

  • 19 Ιουνίου 2011, 12:48 | Niki Lambropoulos

    Yia sas!
    exoume steilei yliko stin EE polles fores>
    http://intelligenesis.eu/web/pages/restructuring-europe.php

    episis yparxoun kai dwran ma8imata diaxeirisis kainotomias -generic edw> http://intelligentq.net/e-learning/

    oi xristes mporoun na ta paroun kai na ta anevasoun sto Moodle1
    episis mporoun na paroun meros sto diko mas Moodle diladi sto
    http://intelligentq.net/e-learning/

  • 16 Ιουνίου 2011, 23:35 | ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΕΛΛΑΠΟΡΤΑΣ

    Η ενίσχυση της έρευνας και της καινοτομίας είναι σημαντικός παράγοντας ανάπτυξης της χώρας. Πρέπει να γίνει εφικτό να γίνουν συμμέτοχοι άπαντες οι έλληνες που διαθέτουν το ταλέντο, τη διάθεση και το μυαλό, ανεξάρτητα από βαθμίδα εκπαίδευσης, αρκεί να ακολουθούν ουσιαστικά αποτελέσματα. Να μην γίνονται δουλειές του ποδιού, ούτε κάποιες ομάδες που ανήκουν στα <> της εκπαίδευσης να πραγματοποιούν κατ’ επίφασιν έρευνα, μόνο για τα κονδύλια, αλλά το αποτέλεσμα είναι <>. Τα χρήματα του ελληνικού λαού να πιάνουν τόπο, και, ακόμα και αν είναι προερχόμενα από το ΕΣΠΑ. Να μην επαναληφθούν τα ευτράπελα, όπως με τις επιδοτήσεις των μεγαλοαγροτών, που ξερίζωσαν το φυτικό κεφάλαιό τους ή ψόφισαν το ζωϊκό τους κεφάλαιο, κυκλοφορούσαν με πόρσε καγιέν τζιπ, έπαιζαν όλη μέρα πρέφα, και το μεσημεράκι έπαιζαν φούσκες στο χρηματιστήριο. Νομίζω ότι μέχρι τώρα κάτι αντίστοιχο γίνεται με τα κονδύλια της έρευνας. Το ΥΠΠΔΒΜΘ, έχει τη γνώση και τη βούληση να αποτρέψει τέτοιες καταστάσεις. Είναι πασιφανές ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θέλει να αλλάξει τη χώρα και να τη θέσει σε ρότα προόδου, και, με τη συμπαράσταση όλων μας θα το επιτύχει.

  • 13 Ιουνίου 2011, 13:16 | Σίμος Μπενσασσών

    Μια συμπλήρωση / διόρθωση στο προηγούμενό μου σχόλιο. Η αντίθεσή μου είναι σε μια ενοποίηση που γίνεται χωρίς μεγάλες αλλαγές στα προγράμματα που εννοποιούνται εκτός από την τοποθέτησή τους κάτω από μια ενιαία αρχή και την «εναρμόνιση» ορισμένων διαδικασιών. Αν η ενοποίηση είναι βαθύτερη (επιτρέπει δηλαδή μέσα στην ίδια δράση στοιχεία που προηγούμενα υπήρχαν σε διαφορετικά προγράμματα) τότε η ενοποίηση μπορεί να είναι θετική.

  • 13 Ιουνίου 2011, 13:04 | Σίμος Μπενσασσών

    Σχόλιο στην Ερώτηση 1 (περί συντονισμού): Η συγχώνευση προγραμμάτων δεν είναι γενικά καλή ιδέα. Μπορεί σε μερικές περιπτώσεις να δείχνει πως απλοποιεί τις διαδικασίες αλλά από την άλλη χάνει σε ευελιξία – καταντώντας ζουρλομανδύας. Αντίθετα, η ροή πληροφοριών αλλά και η δυνατότητα διάδρασης ανάμεσα στα προγράμματα ώστε να μην πέφτουν προτάσεις στις χαραμάδες ανάμεσα τους θα ήταν δύσκολη μεν αλλά σημαντική. Καθώς οι διαχειριστές των προγραμμάτων, όπως είναι φυσικό, δεν είναι πολύ προθυμοι για τέτοιου είδος συντονισμό (υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες συντονισμού) θα μπορούσε να υπάρχει ένα κατ’ εκτίμηση κονδύλιο αφιερωμένο σ’ αυτή την διάδραση. Προς το τέλος της 7ετους περιόδου, το πιθανό «περίσευμα» αυτου του κονδυλίου θα επιστρέφεται στις αρχικές του πηγές.

  • 11 Ιουνίου 2011, 10:53 | nikos

    Ναι, πιστεύω ότι πρέπει να ενοποιηθούν, ώστε να επιταχυνθούν οι διαδικασίες. Δεν είναι δυνατό μια υπό εξέλιξη έρευνα να περιμένει εώς και δυο χρόνια για να χρηματοδοτηθεί, γιατί τότε παύει να είναι καινοτόμος.

  • 10 Ιουνίου 2011, 17:34 | ΔΑΝΑΛΗΣ ΣΠΥΡΟΣ

    Θα πρέπει να ενοποιηθούν οι δομές οι κανόνες και η χρηματοδότηση.

  • 7 Ιουνίου 2011, 08:24 | Αθανάσιος Σαμαράς

    Μέχρι τώρα οι όροι χρηματοδότητσης αλλά και ο τρόπος εκταμείευσης ήταν πραγματικά απαράδεκοι. Ήταν αδύνατο να λειτουργήσει και να επιδοτηθεί κάποια επιχείρηση αν δεν είχε ήδη πολλαπλάσια κεφάλαια από τα απαιτούμενα, ικανά να καλύψουν την ανάπτυξη του όποιου προϊόντος ή υπηρεσίας και τη λειτουργία του για τα επόμενα 3 χρόνια (καθυστερήσεις στους ελέγχους, καθυστερήσεις στις εκταμειεύσεις, καθυστερήσεις στο κλείσιμο των έργων).
    Θα πρέπει να υπάρχει ομάδα (όχι επιτροπή) που να ασχολείτε οριζόντια με την διαχείριση των οικονομικών και να ξεκαθαρίσει αν είναι δυνατόν πριν από την υποβολή των προτάσεων το χρονοδιάγραμμα ελέγχων και πληρωμών.
    Η διατήρηση των 3 αρχών έχω την εντύπωση ότι είναι αναποτελεσματική, ούτε παρέχει οικονομία κλίμακας ή αποτελεσματικότητα.
    Νομίζω ότι πρέπει να υπάρχει μια ομάδα Στρατηγικής που να είναι διαρκής ανεξάρτητα από κυβερνήσεις ή ότι άλλο, κάτι σα μόνιμο Think Tank αναφορικά με το που θέλουμε να πάμε αυτό το καράβι που λέγεται Ελλάδα.
    Η εκτέλλεση (δημοσίευση, υλοποίηση, παρακολούθηση, απολογισμοί, στατιστικά και γενικότερα η λειτουργία) θα πρέπει να παρακολουθείται από ευέλικτο οργανισμό που μπορεί να αποτελείται από προσωπικό από διάφορα υπουργεία, απεσπασμένοι, με συγκεκριμένη θητεία και κληρωτοί.

  • 6 Ιουνίου 2011, 19:22 | Μιχαήλ Αγγελόπουλος

    Η εμπειρία των προηγουμένων ετών έχει δείξει ότι τα κράτη μέλη επωφελούνται ανόμοια από σχετικά προγράμματα έρευνας, τεχνολογίας ή/και καινοτομίας.

    Οι πολλαπλές συνθήκες που επικρατούν σε κάθε κράτος μέλος που οφείλονται σε διαφορετικές συναρτήσεις παραγωγής ακόμη και σε τοπικό επίπεδο, αλλά και σε ποικίλες ιδιαίτερες κοινωνικές σχέσεις μεταξύ ατόμων και ομάδων εντός κάθε κράτους μέλους αλλοτριώνουν τους σκοπούς και τους στόχους τέτοιων πρωτοβουλιών.

    Για το λόγο αυτό θα πρέπει να αλλάξει η σχετική οργάνωση και η διαδικασίες παρακολούθησης παρόμοιων προγραμμάτων.

    Προτείνεται να θεσπιστεί εθνικός συντονιστής (market maker) ο οποίος θα αναλάβει την πρωτοβουλία να ορίσει τους τομείς ενδιαφέροντος για κάθε κράτος μέλος που θα στηρίζεται στα περιφερειακά συγκριτικά πλεονεκτήματα της ΕΕ.

    Από την άλλη μεριά θα παρακολουθεί τη σχετική αγορά και θα δέχεται αιτήσεις χρηματοδότησεις σε τομείς που θα μπορούσαν να αποδειχθούν στο μέλλον ιδιαίτερα ενδιαφέροντες.

    Η δράση του θα είναι λοιπόν τόσο από πάνω προς τα κάτω όσο και από κάτω προς τα πάνω.

    Ιδιαίτερα συμαντική θα είναι η συμμετοχή και συνεισφορά του στη διαμόρφωση κανόνων τυποποίησης, πιστοποίησης και προστασίας δικαιωμάτων.

Σχόλια