ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7: ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΙ ΑΞΟΝΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ

Οι βασικές παρεμβάσεις του Ψηφιακού Μετασχηματισμού ενσωματώνουν σειρά δράσεων και έργων που οργανώνονται σε έξι διακριτούς στρατηγικούς άξονες. Η συγκεκριμένη διάκριση κρίθηκε σκόπιμη με βάση τη φύση και το αντικείμενο των παρεμβάσεων, έτσι ώστε να αποτυπωθεί ευκρινώς ο τρόπος με τον οποίο θα υλοποιηθεί το σχέδιο δράσης για τον Ψηφιακό Μετασχηματισμό. Επίσης, ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην αξιοποίηση των αναδυόμενων τεχνολογιών για την ανάπτυξη προηγμένων λύσεων που θα υποστηρίξουν την υλοποίηση των στόχων του. Οι στρατηγικοί άξονες παρουσιάζονται στη συνέχεια και αναλύονται στις ενότητες που ακολουθούν:

  • Συνδεσιμότητα
  • Ψηφιακές Ικανότητες & Δεξιότητες
  • Ψηφιακός Μετασχηματισμός Επιχειρήσεων
  • Ψηφιακές Δημόσιες Υπηρεσίες
  • Ψηφιακή Καινοτομία
  • Αξιοποίηση Προηγμένων Τεχνολογιών
  • 3. Στο Κεφάλαιο 7 «Στρατηγικοί Άξονες Παρέμβασης»
    α) στην Ενότητα 7.2.3 «Έργα»:
    i) Το Έργο «Ανάπτυξη βασικών δεξιοτήτων στον ευρύ πληθυσμό με δυνατότητα πιστοποίησης» να συμπληρωθεί ως ακολούθως:
    «Η πρωτοβουλία περιλαμβάνει τον σχεδιασμό και την παραγωγή εκπαιδευτικών προγραμμάτων ανάπτυξης βασικών ψηφιακών δεξιοτήτων που συνδυάζουν προσβάσιμα σε όλους σύγχρονα και ασύγχρονα μέσα εκπαίδευσης […]. Μέσα από αυτή τη δράση, κάθε πολίτης θα έχει την ευκαιρία, ανεξαρτήτως προσόντων, ηλικίας, φύλου, αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης, εργασιακού και κοινωνικού περιβάλλοντος, να είναι αποτελεσματικός, δημιουργικός και να νιώθει ασφαλής στο νέο ψηφιακό περιβάλλον που διαμορφώνει την νέα καθημερινότητά του και την επαγγελματική του σταδιοδρομία. Παράλληλα, η πρωτοβουλία θα διασυνδέσει τα παρεχόμενα εκπαιδευτικά προγράμματα με την αγορά εργασίας μέσω σχετικής πιστοποίησης».

    ii) Το Έργο «Αναβάθμιση των Ψηφιακών Δεξιοτήτων των Δημοσίων Υπαλλήλων και των υπαλλήλων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης» να συμπληρωθεί ως ακολούθως:
    «Αντικείμενο του έργου είναι η συνεργασία με το Υπουργείο Εσωτερικών και συγκεκριμένα με το ΕΚΔΔΑ καθώς και με άλλους αντίστοιχους εκπαιδευτικούς φορείς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα για την ουσιαστική […] Ειδικότερα επιδιώκεται η: (1) προώθηση ψηφιακών τεχνολογιών, (2) ανάπτυξη μοντέλου παροχής ψηφιακών υπηρεσιών που υιοθετούν τις αρχές του καθολικού σχεδιασμού, (3) ανάπτυξη ικανοτήτων καινοτομίας στην ηγεσία και στο προσωπικό της δημόσιας διοίκησης, (4) χρήση των ψηφιακών εργαλείων, (5) ανάπτυξη μηχανισμών για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, (6) ανάπτυξη υπηρεσιών για την κυβερνοασφάλεια, και (7) χρήση μηχανισμών επιχειρησιακής ευφυίας για την υποστήριξη της λήψης αποφάσεων».

    β) στην Ενότητα 7.4 «Ψηφιακές Δημόσιες Υπηρεσίες», το παρακάτω να συμπληρωθεί ως ακολούθως:
    «Στο δίκτυο των ΚΕΠ-Plus θα ενταχθούν ένα ΚΕΠ από κάθε Δήμο καθώς και επιλεγμένα ΚΕΠ στους μεγάλους αστικούς δήμους της χώρας. Επιπλέον, μια βασική αλλαγή θα είναι η θεματική διαφοροποίηση των ΚΕΠ-plus ανάλογα την περιοχή.
    Βασικές παρεμβάσεις στο πλαίσιο της δράσης είναι οι εξής:
    -την τεχνολογική τους αναβάθμιση τόσο μέσω του νέου back office όσο και μέσα από νέες εφαρμογές όπως η θυρίδα των ΚΕΠ
    -την αναβάθμιση των υποδομών τους στους πολίτες με αναπηρία και το rebranding τους (νέοι χώροι, νέο σήμα κ.α.) με γνώμονα την ψηφιακή και φυσική προσβασιμότητα […]».

  • 17 Δεκεμβρίου 2020, 12:55 | TEE – Π.Τ. Κεντρικής & Δυτικής Θεσσαλίας

    Προτάσεις για την Ενίσχυση Μικρομεσαίων Εταιρειών Ανάπτυξης Λογισμικού
    Στη χώρα μας δεν εμφανίζονται συχνά πρωτοβουλίες (π.χ. σε επίπεδο υποστήριξης από Επιχειρησιακά Προγράμματα) που να υποστηρίζουν, με συγκεκριμένη στόχευση και χρηματοδότηση, τη υιοθέτηση πρακτικών Βελτίωσης της Ανάπτυξης Λογισμικού (Software Process Improvement – SPI) από μικρομεσαίες επιχειρήσεις ανάπτυξης λογισμικού. Η έλλειψη απαραίτητων ανθρώπινων/οικονομικών πόρων, σε συνδυασμό με τις αυξημένες χρονικές απαιτήσεις ενός ολοκληρωμένου προγράμματος SPI, καθιστούν τη σχετική επένδυση σχεδόν ασύμφορη για μια μικρομεσαία εταιρεία ανάπτυξης λογισμικού (SW SME). Για παράδειγμα, στην καλύτερη περίπτωση, η εφαρμογή ενός κύκλου του προτύπου CMMI απαιτεί τη δέσμευση των πόρων μιας εταιρείας από 18-24 μήνες, γεγονός που καθιστά μια τέτοια επιλογή μη προτιμητέα για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Ιδιαίτερα για τις μικρομεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις ανάπτυξης λογισμικού, η υιοθέτηση συστηματικών προγραμμάτων για τη βελτίωση των διαδικασιών που ακολουθούν είναι μια δύσκολη υπόθεση. Μελέτες φορέων δείχνουν μεγάλο κατακερματισμό του κλάδου των SW SMEs στην ελληνική αγορά, καθώς το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών που δηλώνουν ως κύρια απασχόληση την ανάπτυξη λογισμικού είναι ατομικές ή προσωπικές επιχειρήσεις. Επιπρόσθετα, πάνω από το 80% όλων των επιχειρήσεων πληροφορικής στην Ελλάδα απασχολεί έως 50 άτομα και η συντριπτική πλειοψηφία αυτών λιγότερα από 10 άτομα. Επομένως, παρουσιάζεται ως σημαντικό πρόβλημα, για τη πλειονότητα των ελληνικών επιχειρήσεων ανάπτυξης προϊόντων πληροφορικής, η έλλειψη των απαιτούμενων (ανθρώπινων και οικονομικών) πόρων ώστε να προχωρήσουν σε αναδιοργάνωση και βελτίωση των διαδικασιών που ακολουθούν και κατ’ επέκταση στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους.
    Συγκεκριμένα προτείνουμε:
    (1) Την υποστήριξη μέσω στοχευμένων δράσεων και επενδυτικών προγραμμάτων των εταιρειών ανάπτυξης λογισμικού που επιθυμούν να βελτιώσουν τις διαδικασίες τους. Προγράμματα αυτής της φύσεως θα συνεισφέρουν σημαντικά στην εδραίωση μιας αναγκαίας «κουλτούρας», γενικότερα, για τη διαχείριση έργων, και, ειδικότερα, για τη διαχείριση έργων πληροφορικής στη χώρα μας, κουλτούρα που είναι αναγκαία για τη δημιουργία ποιοτικών και καινοτόμων προϊόντων/υπηρεσιών, την ενίσχυση του ανταγωνισμού, την ώθηση της ανάπτυξης και της επιχειρηματικότητας.
    (2) Την υποστήριξη, μέσω στοχευμένων δράσεων και προγραμμάτων, της διασύνδεσης της έρευνας που διεξάγεται στα Πανεπιστημιακά/Πολυτεχνικά Τμήματα ΤΠΕ με τις επιχειρήσεις και την αγορά εργασίας.