1. Δικαίωμα επιλογής σε θέσεις προϊσταμένων οργανικών μονάδων επιπέδου Γενικής Διεύθυνσης, Διεύθυνσης, Τμήματος, αυτοτελούς Τμήματος, και αυτοτελούς γραφείου και αντιστοίχου επιπέδου οργανικών μονάδων των φορέων της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του παρόντος έχουν οι υπάλληλοι που πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 10 του ν. 4024/2011, όπως αντικαθίσταται με την επόμενη παράγραφο και ισχύει κάθε φορά.
2. α. Το άρθρο 10 του ν. 4024/2011 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. α. Ως προϊστάμενοι Γενικής Διεύθυνσης επιλέγονται υπάλληλοι που έχουν τουλάχιστον δώδεκα (12) έτη υπηρεσίας, έχουν ασκήσει καθήκοντα προϊσταμένου Διεύθυνσης ή Γενικής Διεύθυνσης και δεν έχουν προφανή απόκλιση από την υλοποίηση της στοχοθεσίας τα προηγούμενα έτη πριν την επιλογή τους. Δεν μπορεί να κριθεί για την κάλυψη θέσης προϊσταμένου Γενικής Διεύθυνσης υπάλληλος που αποχωρεί αυτοδικαίως από την υπηρεσία σε χρονικό διάστημα το οποίο είναι μικρότερο των δύο ετών κατά την πρώτη συνεδρίαση του αρμοδίου συλλογικού οργάνου.
β. Ως προϊστάμενοι Διεύθυνσης ή Υποδιεύθυνσης ή αντίστοιχου επιπέδου οργανικής μονάδας επιλέγονται υπάλληλοι οι οποίοι έχουν ασκήσει καθήκοντα προϊσταμένου Τμήματος ή αντίστοιχου επιπέδου οργανικών μονάδων και δεν έχουν προφανή απόκλιση από την υλοποίηση της στοχοθεσίας τα προηγούμενα έτη πριν την επιλογή τους.
γ. Ως προϊστάμενοι Τμήματος, αυτοτελούς Τμήματος και αυτοτελούς γραφείου ή αντίστοιχου επιπέδου οργανικής μονάδας επιλέγονται υπάλληλοι οι οποίοι δεν έχουν προφανή απόκλιση από την υλοποίηση της στοχοθεσίας τα προηγούμενα έτη πριν την επιλογή τους.
δ. Δεν επιλέγονται ως προϊστάμενοι οργανικών μονάδων υπάλληλοι που διανύουν δοκιμαστική υπηρεσία.
2. Δεν επιτρέπεται να είναι υποψήφιος για την επιλογή προϊσταμένου οργανικής μονάδας οποιουδήποτε επιπέδου υπάλληλος στον οποίο έχει επιβληθεί τελεσίδικα πειθαρχική ποινή ανώτερη του προστίμου αποδοχών τεσσάρων (4) μηνών για οποιοδήποτε πειθαρχικό παράπτωμα μέχρι τη διαγραφή της κατά το άρθρο 145 του Υπαλληλικού Κώδικα.
3. Τα προσόντα και τα κριτήρια επιλογής πρέπει να συντρέχουν κατά τη λήξη της προθεσμίας υποβολής των αιτήσεων. Η ημερομηνία αυτή λαμβάνεται υπόψη και για τη μοριοδότηση των υποψηφίων, όπου απαιτείται κατά τις κείμενες διατάξεις. Το κώλυμα επιλογής της παραγράφου 3 δεν πρέπει να συντρέχει τόσο κατά το χρόνο λήξης της προθεσμίας υποβολής της αίτησης υποψηφιότητας όσο και κατά την ημερομηνία τοποθέτησης από το αρμόδιο όργανο.
4. Με την Προκήρυξη για την επιλογή προϊσταμένων καθορίζονται οι κλάδοι ΠΕ, ΤΕ και ΔΕ, των οποίων οι υπάλληλοι κρίνονται για την πλήρωση θέσεων προϊσταμένων οργανικών μονάδων ανάλογα με το αντικείμενο των συγκεκριμένων οργανικών μονάδων και την περιγραφή των καθηκόντων κάθε θέσης ευθύνης. Σε περίπτωση που λόγω της φύσης των καθηκόντων των προς πλήρωση θέσεων προϊσταμένων απαιτούνται ειδικότερα ή πρόσθετα προσόντα, αυτά μπορεί να καθορίζονται με την ίδια Προκήρυξη.
5. Υπάλληλοι οι οποίοι επιλέγονται ως προϊστάμενοι οργανικής μονάδας επιπέδου Τμήματος, αυτοτελούς Τμήματος και αυτοτελούς γραφείου και ανήκουν σε βαθμό κατώτερο του Βαθμού Γ΄, με την τοποθέτηση τους κατατάσσονται στο Βαθμό Γ΄. Υπάλληλοι, οι οποίοι επιλέγονται ως προϊστάμενοι οργανικής μονάδας επιπέδου Διεύθυνσης ή Υποδιεύθυνσης και ανήκουν σε βαθμό κατώτερο του Βαθμού Β΄, με την τοποθέτηση τους κατατάσσονται στο Βαθμό Β΄. Υπάλληλοι, οι οποίοι επιλέγονται ως προϊστάμενοι οργανικής μονάδας επιπέδου Γενικής Διεύθυνσης και ανήκουν σε βαθμό κατώτερο του Α΄, με την τοποθέτηση τους κατατάσσονται στο Βαθμό Α΄. Σε περίπτωση μη επανεπιλογής σε θέση προϊσταμένου οργανικής μονάδας ή πρόωρης λήξης της θητείας του, ο υπάλληλος ανακατατάσσεται στο βαθμό που αντιστοιχεί στο συνολικό χρόνο της υπηρεσίας του, συνυπολογιζομένου του χρόνου που διήνυσε σε θέση προϊσταμένου. Για τη βαθμολογική εξέλιξη των υπαλλήλων του προηγούμενου εδαφίου δεν εφαρμόζονται οι προβλεπόμενες στην παρ. 6 του άρθρου 7 του ν. 4024/2011 ποσοστώσεις προαγωγών.
6. Στην περίπτωση που υπάλληλος άλλης δημόσιας υπηρεσίας ή ν.π.δ.δ. επιλεγεί ως προϊστάμενος οργανικής μονάδας, με την τοποθέτησή του αποσπάται αυτοδίκαια στην υπηρεσία για την οποία έχει επιλεγεί. Ο χρόνος της υπηρεσίας του αποσπασμένου υπαλλήλου ως προϊσταμένου οργανικής μονάδας λογίζεται ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας στην οργανική του θέση για κάθε συνέπεια.
7. Οι τοποθετούμενοι ως προϊστάμενοι εξακολουθούν να ασκούν τα καθήκοντά τους και μετά τη λήξη της θητείας τους ως την τυχόν επανεπιλογή και τοποθέτησή τους ή την τοποθέτηση νέου προϊσταμένου.»
β. Το άρθρο 11 του ν. 4024/2011 καταργείται.
3. Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ρυθμίζονται τα θέματα που αφορούν τη διαδικασία, τα ειδικότερα κριτήρια επιλογής προϊσταμένων οργανικών μονάδων ανά επίπεδο θέσης ευθύνης και ιδίως αυτά που αφορούν τη συνδρομή ιδιαίτερων ικανοτήτων ή δεξιοτήτων, τον τρόπο αξιολόγησης των ανωτέρω κριτηρίων, την κατάρτιση πίνακα κατάταξης των υποψηφίων, τη διάρκεια ισχύος του πίνακα κατάταξης, την επιλογή και τοποθέτηση προϊσταμένων από τον πίνακα αυτόν, τα αρμόδια όργανα και τον τρόπο συγκρότησής τους, εφόσον τα όργανα αυτά είναι συλλογικά, καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια. Με το προεδρικό διάταγμα της παρούσας παραγράφου μπορεί να καταργείται, να αντικαθίσταται ή να τροποποιείται κάθε διάταξη νόμου ή κανονιστικής πράξης που ρυθμίζει τα ίδια θέματα.
4. Όσοι επιλέγονται προϊστάμενοι οργανικών μονάδων τοποθετούνται σε αντίστοιχου επιπέδου οργανικές μονάδες για πέντε (5) έτη. Με την ανάληψη των καθηκόντων τους οι προϊστάμενοι Γενικής Διεύθυνσης, Διεύθυνσης, Υποδιεύθυνσης ή αντίστοιχου επιπέδου οργανικών μονάδων, υπογράφουν συμβόλαιο αποδοτικότητας με τον οικείο Υπουργό ή με το όργανο διοίκησης του οικείου φορέα ή με το όργανο το οποίο εξουσιοδοτείται από τον οικείο Υπουργό ή το όργανο διοίκησης του φορέα να υπογράφει τα συμβόλαια αυτά. Στα συμβόλαια αποδοτικότητας περιγράφονται οι υποχρεώσεις των προϊσταμένων και οι ποιοτικοί και ποσοτικοί στόχοι που θα πρέπει να επιτευχθούν καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας τους, καθώς και σε ετήσια βάση. Σε περίπτωση προφανούς απόκλισης από την επίτευξη των τεθέντων ποιοτικών και ποσοτικών στόχων μετά τη συμπλήρωση δύο ετών από την τοποθέτηση των προϊσταμένων, ο οικείος Υπουργός ή όργανο διοίκησης του φορέα μπορεί να αποφασίσει την πρόωρη λήξη της θητείας τους.
5. Οι προϊστάμενοι οργανικών μονάδων επιπέδου Γενικής Διεύθυνσης των Υπουργείων, ν.π.δ.δ. και Αποκεντρωμένων Διοικήσεων μπορεί, εφόσον επιβάλλεται από το συμφέρον ή τις ανάγκες της δημόσιας υπηρεσίας, να μετακινούνται για ορισμένο χρονικό διάστημα που δεν μπορεί να υπερβαίνει τη διάρκεια της θητείας τους και να τοποθετούνται σε κενές θέσεις προϊσταμένων οργανικών μονάδων του ίδιου επιπέδου άλλου φορέα αντίστοιχου αντικειμένου. Μπορεί επίσης να τους ανατίθενται με απόφαση του αρμόδιου Υπουργού ή οργάνου διοίκησης του φορέα στον οποίο υπηρετούν επιτελικά ή ειδικά καθήκοντα. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του σε άλλο φορέα ο μετακινηθείς θεωρείται ως αποσπασμένος σε αυτόν και η θέση προϊσταμένου που κατείχε στο φορέα προέλευσης καθίσταται κενή. Αν η μετακίνηση γίνεται για χρονικό διάστημα μικρότερο του υπολοίπου της θητείας του μετακινουμένου, αυτός αναπληρώνεται στη θέση που κατέχει στο φορέα προέλευσης από το νόμιμο αναπληρωτή του ή με προσωρινή τοποθέτηση αναπληρωτή. Για τις μεταβολές αυτές και τη διάρκειά τους εκδίδεται ατομική πράξη του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης ύστερα από πρόταση του Υπουργού ή οργάνου διοίκησης του φορέα υποδοχής και σύμφωνη γνώμη του Υπουργού που προΐσταται του Υπουργείου προέλευσης ή απλή γνώμη του οργάνου διοίκησης του φορέα προέλευσης.
6. Σε περίπτωση που προϊστάμενος Γενικής Διεύθυνσης Υπουργείου, μετά τη λήξη της θητείας του, δεν επιλέγεται ή δεν τοποθετείται εκ νέου σε θέση προϊσταμένου οργανικής μονάδας του ίδιου επιπέδου, μπορεί, εφόσον συντρέχει υπηρεσιακή ανάγκη και κρίνεται ικανός για την άσκηση των σχετικών καθηκόντων, να αποσπάται, με αίτησή του ή αυτεπαγγέλτως, σε σώματα επιθεώρησης ή ελέγχου ή να του ανατίθενται επιτελικά ή ειδικά καθήκοντα, διατηρώντας το βαθμό που κατείχε ως προϊστάμενος Γενικής Διεύθυνσης και τις αποδοχές του, οι οποίες δεν μπορεί να είναι ανώτερες των ομοιοβάθμων του επιθεωρητών ή ελεγκτών ή ανώτερες της θέσης που κατείχε. Για την απόσπαση εκδίδεται κοινή απόφαση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και του αρμόδιου κατά περίπτωση Υπουργού.
7. α. Η παρ. 4 του άρθρου 87 του Υπαλληλικού Κώδικα (ν. 3528/2007), αντικαθίσταται ως εξής:
«4. Αν κενωθεί ή συσταθεί θέση προϊσταμένου οργανικής μονάδας οποιουδήποτε επιπέδου και μέχρι την τοποθέτηση, κατόπιν επιλογής ή μετακίνησης, νέου προϊσταμένου, τα σχετικά καθήκοντα μπορεί να ανατίθενται προσωρινά με απόφαση του αρμόδιου Υπουργού ή του αρμόδιου οργάνου διοίκησης σε προϊστάμενο οργανικής μονάδας του ίδιου ή κατώτερου επιπέδου ή σε οποιονδήποτε άλλο υπάλληλο του οικείου φορέα, εφόσον διαθέτει τα νόμιμα τυπικά προσόντα για την επιλογή σε θέση προϊσταμένου αντίστοιχου επιπέδου.»
β. Για την εφαρμογή της παρ. 4 του άρθρου 87 του Υ.Κ., όπως αντικαθίσταται με το προηγούμενο εδάφιο, η συνδρομή του κριτηρίου υλοποίησης της στοχοθεσίας κατά τις διατάξεις του άρθρου 10 παρ. 1 περ. α-γ του ν. 4024/2011 λαμβάνεται υπόψη μόνο εφόσον υπάρχουν σχετικά στοιχεία αξιολόγησης του υπαλλήλου.
8. Η θέση σε ισχύ Οργανισμών σύμφωνα με το άρθρο 1 του παρόντος νόμου συνεπάγεται την αυτοδίκαιη λήξη της θητείας των προϊσταμένων προϋφισταμένων οργανικών μονάδων του οικείου φορέα. Για την προσωρινή κάλυψη των κενών θέσεων προϊσταμένων των νέων οργανικών μονάδων μέχρι την επιλογή και τοποθέτηση προϊσταμένων κατά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του άρθρου 87 παρ. 4 του Υπαλληλικού Κώδικα. Μέχρι την επιλογή και τοποθέτηση νέων προϊσταμένων ή την προσωρινή ανάθεση καθηκόντων κατά το προηγούμενο εδάφιο, οι υφιστάμενες κατά τη δημοσίευση του Οργανισμού οργανικές μονάδες εξακολουθούν να λειτουργούν και καθήκοντα προϊσταμένων σε αυτές ασκούν οι κατά τον ίδιο χρόνο προϊστάμενοι ή αναπληρωτές τους.
Εξειδίκευση στη Διοικητική Επιστήμη
Για την επιλογή σε θέση προισταμένων θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η εξειδίκευση στη διοικητική επιστήμη/management. Δεν μπορεί να προσμετρούνται το ίδιο οι μεταπτυχιακοί τίτλοι, ασχέτως γνωστικού πεδίου.
Πρέπει να γίνει σαφής διάκριση σε όσους έχουν εξειδίκευση στο management δηλαδή στους πτυχιούχους της ΕΣΔΔ και κατόχους μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων management.
Στον ιδιωτικο τομέα είναι ξεκάθαρο ότι προβάδισμα στην επιλογή προισταμένων έχουν οι πτυχιούχοι που έχουν εξειδικευτεί στο management
Όποιος συνδέει με οποιοδήποτε τρόπο θεμιτό ή αθέμιτο την κατάληψη θέσης ευθύνης αποκομμένη από την παραγωγικότητα δεν καταλαβαίνει γιατί πράγμα μιλάμε σ’ αυτή τη διαβούλευση. Ένα παράδειγμα: κάθε Σάββατο βράδυ η εκπομπή στη ΝΕΤ είς υγείαν κλπ. Εκεί είναι όλοι με προσόντα – οι καλυτερότεροι κλπ. Για πέστε μου αν απ’ αυτούς στον τομέα του τουρισμού του πολιτισμού του ΦΠΑ κοινά, αν το ελληνικό κράτος έχει εισπράξει έστω και ένα ευρώ!
Με την αναδιατύπωση-αντικατάσταση του άρθρου 10 του Ν.4024/11, «επαναφέρεται» το επίπεδο διοίκησης του αυτοτελούς γραφείου. ‘Ομως για το άρθρο 18 του Ν.4024/11 που αναφέρει τα επιδόματα δεν είδα καμία τροποποίηση. Δηλαδή το επίδομα προϊσταμένου αυτοτελούς γραφείου πόσο θα είναι; Θα πρέπει να είναι κάπου ενδιάμεσα των 100 ευρώ (παιδικοί σταθμοί) και 250 ευρώ (τμήμα)
Επίσης, στην παράγραφο 5 του νέου άρθρου 10, θα πρέπει να διευκρινιστεί με πιο άρθρο επανακατάσσετε ο υπάλληλος που δεν ξαναεπιλέγετε προϊστάμενος, με το άρθρο 7 ή με το 28 του Ν.4024/11 (υποθέτω με το άρθρο 7)
Τέλος να αναγραφεί-διευκρινιστεί ότι οι «υποχρεωτικές» προαγωγές του παρόντος άρθρου δεν υπάγονται στο γενικό «πάγωμα» των προαγωγών του Ν.4046/12
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΞΕΡΩ 1.ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ 54 ΧΡΟΝΩΝ ΠΟΥ ΔΙΟΡΙΣΤΗΚΕ ΔΕ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ ΣΤΑ 18 ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΜΕΣΩ ΑΝΟΙΚΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ.ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ 52 ΧΡΟΝΩΝ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ 2.ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΤΕ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΑ 23 ΕΩΣ ΤΑ 50 ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ 52 ΧΡΟΝΩΝ ΜΕ ΜΕΤΑΤΑΞΗ ΤΕ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ.3.ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΥΕ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΩΝ ΑΠΟ ΤΑ 20 ΜΕΧΡΙ ΤΑ 50, ΚΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΤΕ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΜΕ ΠΤΥΧΙΟ ΤΕΙ .ΑΥΤΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΑΛΛΟΝ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΙ?
ΤΟ ΑΡΘΡΟ 10 ΤΟΥ 4024/11 ΑΝΤΙΚΑΘΕΙΣΤΑΤΑΙ.
4. Με την Προκήρυξη για την επιλογή προϊσταμένων καθορίζονται οι κλάδοι ΠΕ, ΤΕ και ΔΕ, των οποίων οι υπάλληλοι κρίνονται για την πλήρωση θέσεων προϊσταμένων οργανικών μονάδων ανάλογα με το αντικείμενο των συγκεκριμένων οργανικών μονάδων και την περιγραφή των καθηκόντων κάθε θέσης ευθύνηςΕΤΣΙ ΛΕΕΙ Η ΡΥΘΜΙΣΗ
ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΠΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ 1.ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΧΕΙ ΘΕΣΗ ΤΕ ΛΟΓΙΣΤΩΝ ΜΕ ΠΤΥΧΙΟ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΓΡΑΦΗΤΗ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΚΑΙ 2.ΠΕ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ ΜΕ ΠΤΥΧΙΟ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ.
3.ΓΥΜΝΑΣΤΗΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΘΕΣΗ ΠΕ Δ/ΚΟΥ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ.ΑΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΡΥΘΜΙΣΗ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΩΝ.ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΟΠΩΣ ΕΑΠ ΚΛΠ.ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΤΥΧΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΑ.
Διαβάζοντας το σχετικό άρθρο και τα σχόλια των συνανθρώπων και συναδέλφων μου θέλω να προσθέσω τα εξής.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι που έχουν προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα είναι πάντα αδικημένοι.
Βαθμολογικά δεν μπορούν να φτάσουν τους συναδέλφους της κλάσης τους διότι δεν αναγνωρίζεται η προϋπηρεσία τους στον ιδιωτικό τομέα και έτσι δεν μπορούν να τους συναγωνιστούν με ίδια κριτήρια.
Γιατί εδώ και τόσο καιρό δεν προχωρούν στην έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος όπως ορίζει ο Ν. 4024/2011; Ή μήπως ήταν και αυτό μια καραμέλα για συγκεκριμένους σκοπούς; Μάλλον.
Δεν είπε κανείς να αναγνωρίζεται η κάθε τυχόν προϋπηρεσία, αλλά αυτή που αντιστοιχεί στον κλάδο και κατηγορία που ανήκει ο κάθε υπάλληλος.
Ο ιδιώτης εργοδότης πρέπει να λάβει υπόψη την προϋπηρεσία του δημοσίου, το δημόσιο γιατί όχι;
Είναι εντελώς παράλογο να λάβουν έως επτά χρόνια πλασματικό χρόνο στο βαθμό οι απόφοιτοι της Ε.Σ.Δ.Δ.Α και αυτοί που δούλεψαν στον ιδιωτικό τομέα ούτε ένα.
Η πείρα, η τριβή με τη δουλειά και τις δυσκολίες σε κάνουν καλό ηγέτη. Μόνο αν έχεις δουλέψει χαμηλά και έχεις φτάσει ψηλά ξέρεις να διοικείς. Όχι με τα πλασματικά χρόνια, αλλά μόνο με την πραγματική εργασία.
Συμφωνώ με όλους που αναφέρονται στην αναγνώριση της πραγματικής προϋπηρεσίας και όχι στα πλασματικά χρόνια.
Δεν αντιλέγω, ότι όποιος έχει ένα μεταπτυχιακό ή διδακτορικό ή είναι απόφοιτος της Ε.Σ.Δ.Δ.Α να πάρει ένα BONUS, αλλά όχι και έτσι.
Για τις θέσεις ευθύνης πρέπει να γίνονται αξιοκρατικές κρίσεις , λαμβάνοντας υπόψη μεταξύ άλλων την εμπειρία, την αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων, την επίλυση προβλημάτων, την εργατικότητα, τα χρόνια υπηρεσίας τη συμπεριφορά του κάθε υπαλλήλου ναι και το φιλότιμο ακόμα.
Ως γνωστό , όποιος ήταν πέντε ή και δέκα χρόνια σε θέση ευθύνης δεν ήταν και πάντα ο καλύτερος προϊστάμενος, απλά τον ευνοούσαν οι καταστάσεις.
Καιρός να αλλάξει κάτι.
μα καλά με τι ασχολούμαστε. εδώ υπάρχουν δημοι και άλλες υπηρεσίες φαντάζομαι που ορίζουν προισταμένους με ανάθεση χωρίς υπηρεσιακά συμβούλια χωρίς κανένα κριτήριο από τους υφιστάμενους νόμους, ένας ακόμα νόμος που αφορά προισταμένους για την ντουλάπα του γραφείου προσωπικού προφανώς. ΚΑΤΑΡΓΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΑΥΘΑΙΡΕΤΕΣ ΑΝΑΘΕΣΕΙΣ
– Να μπορούν να επιλέγονται/τοποθετούνται ως Προϊστάμενοι Τμημάτων Διοικητικών Θεμάτων στις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και εκπαιδευτικοί. Απαιτείται τροποποίηση ή κατάργηση των άρθρων 19 και 20 του Ν.1566/1985.
– Παρόμοιες αλλαγές πρέπει να γίνουν και στις Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης (αλλαγές/τροποποιήσεις στο Ν.2986/2002 και στο Ν.3467/2006).
Επίσης, στα πλαίσια της κινητικότητας θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα και σε εκπαιδευτικούς (περίπου 160.000) να επιλέγονται ως Προϊστάμενοι Τμήματος/Διεύθυνσης σε οποιοδήποτε Υπουργείο, συνεπώς και εντός του Υπ. Παιδείας.
Την παρούσα χρονική στιγμή σε πολλές περιπτώσεις είναι τοποθετημένοι ως Προϊστάμενοι υπάλληλοι κατηγορίας ΔΕ χωρίς εξοικείωση στις νέες τεχνολογίες. Θα πρέπει οπωσδήποτε όσοι τοποθετούνται σε θέσεις ευθύνης να αντιλαμβάνονται και να αποδεικνύουν την επαφή τους με τη σύγχρονη πραγματικότητα: ηλεκτρονική διακυβέρνηση, ηλεκτρονικό πρωτόκολλο, ψηφιοποίηση αρχείων, διαχείριση πόρων και ανθρώπινου δυναμικού, κ.λ.π.
ΚΑΤ ΑΡΧΑΣ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΕ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΥΣ ΤΕΙ ΜΕ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΟΝΤΑΣ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΕΝΙΚΟΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΓΙΑΤΙ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ Ο ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ ΕΝΟΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΥ ΤΕΙ ΩΣ ΙΣΟΤΙΜΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΕ.ΔΕΣΤΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΕΙΣΑΓΕΤΑΙ ΩΣ ΤΕ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΕΛΕΙΟΝΩΝΤΑΣ(ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΕΙ) ΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΩΣ ΠΕ..ΕΝΩ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΕ ΠΡΩΤΟ ΠΤΥΧΙΟ ΤΕΙ ΑΠΟΚΤΩΝΤΑΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΤΙΤΛΟ ΑΠΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ Η ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟ ΤΙΤΛΟ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ.ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΦΟΡΗ ΑΔΙΚΙΑ ,ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΠΕΡΑ ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΕΛΠΙΖΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΟΡΑ ΝΑ ΑΡΘΕΙ ΑΥΤΗ Η ΑΔΙΚΙΑ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ..
Αναγνώριση εμπειρίας του ιδιωτικού τομέα
Οι δυνατότητες και η απόδοση ενός υπαλλήλου σχετίζεται απόλυτα με το «πακέτο» των τριών προϋποθέσεων που αυτός αντιπροσωπεύει:
1. Γνωστικό επίπεδο
2. Εμπειρικό επίπεδο
3. Προσωπικές ικανότητες και δεξιότητες
Όσον αφορά στο δεύτερο για την επίτευξη της στοχοθετημένης αποδοτικότητας δεν μπορεί να αγνοούνται ικανότητες και δεξιότητες του υπαλλήλου που αποκτήθηκαν στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό θα πρέπει να αποτυπώνεται ξεκάθαρα στο φάκελο του εργαζόμενου και να συσχετίζεται με τα έντυπα «περιγραφές θέσεων εργασίας».
Φοβάμαι ότι σαν πολίτες αγνοούμε πολύ βασικά πράγματα: ήτοι – τι είναι κράτος, ποιός ο ρόλος του. Θεωρούμε ότι το κράτος είναι ένα είδος εποπτείας της εργασίας των πολιτών που δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι εξ ου και ο τρόπος που αντιλαμβάνεται η δευτεροβάθμια εκπαίδευση τον τερατώδη ρόλο του συντονιστή των φροντιστηρίων….Ένα τέτοιο- εποπτικό κράτος με τη σύγχρονη τεχνολογία απαιτεί το πολύ όσους ασχολούνται με την καθαριότητα δημοσίων κτιρίων, τους νοσηλευτές και τα σώματα ασφαλείας, όλοι οι υπόλοιποι πρέπει όπου και να εργάζονται να παράγουν ανταγωνιστικά με τον ιδιωτικό τομέα. Δεν γίνεται 6 να εποπτεύουν 2 να είναι άνεργοι και 2 να παράγουν…Αν θέλουμε κρατικούς μισθούς και σχεδόν μόνιμη εργασία πρέπει να καταλάβουμε ότι σε πρώτη φάση θα δουλεύουμε σε πολύ χειρότερες συνθήκες απ’ τον ιδιωτικό τομέα και κατόπιν θα απαιτηθεί τεράστιος αγώνας αυτό που θα είναι παραγωγικό κράτος να κρατηθεί ως τέτοιο, αφού ιστορικά τα περισσότερα μοντέλλα απέτυχαν, όμως εδώ έχουμε το πλεονέκτημα του μικρού μέγεθους και ειδικών κλιματικών συνθηκών. Επομένως όλοι αυτοί που θα επιλεγούν θα έχουν τρομακτικό όγκο δουλειάς και ευθυνών, αλλά ηθική ανταμοιβή.
Ξένη γλώσσα
Το πιο υπερτιμημένο προσόν. Λειτουργεί καθαρά ως παράγοντας μείωσης της υποψηφιότητας των υπαλλήλων για θέσεις ευθύνης, άσχετα με το πόσο ικανοί και αποτελεσματικοί μπορεί να είναι. Με την περιγραφή θέσεων εργασίας μπορεί να αναζητηθεί τόσο για το ποια γλώσσα απαιτείται όσο και το επίπεδο γνώσης αυτής ανά θέση εργασίας. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αφορά όλους π.χ. για να γίνει κάποιος προϊστάμενος θα πρέπει να ξέρει καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας ή άλλης από τις τρεις επίσημες της Ε.Ε.
Εξειδίκευση στο Mamagement
Πρέπει να γίνει ένας ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ διαχωρισμός της εξειδίκευσης στη διοικητική επιστήμη. Δεν μπορεί να προσμετρώνται το ίδιο στην επιλογή προϊσταμένων, γενικώς άτομα με περαιτέρω εξειδίκευση (μεταπτυχιακό και διδακτορικό επίπεδο) ασχέτως γνωστικού πεδίου.
Πρέπει να γίνει αφής διάκριση στους εξειδικευμένους στο management. Στους πτυχιούχους της εθνικής σχολής δημόσιας διοίκησης και άλλων μεταπτυχιακών τμημάτων του management. Παράδειγμα: πρέπει να τοποθετηθεί προϊστάμενος σε ένα τμήμα Πολεοδομίας Δήμου. Υποψήφιοι για τη θέση ευθύνης δύο μηχανικοί. Και οι δύο είναι κάτοχοι μεταπτυχιακών σπουδών. Ο ένας στην «Στατική των κτιρίων» και ο άλλος στο «Management». Επιστημονικά υπάρχει σαφές προβάδισμα στο δεύτερο που είναι εξειδικευμένος της διοικητικής επιστήμης. Που στην πράξη σημαίνει ότι ο δεύτερος έχει εξειδικευτεί στην επίτευξη αποδοτικότητας με τη σωστή διοίκηση των ανθρωπίνων και υλικών πόρων μιας οργανωτικής μονάδας με το χαμηλότερο δυνατό κόστος γι’ αυτήν. Η επιλογή του συγκεκριμένου μηχανικού στον ιδιωτικό τομέα αποτελεί ΚΑΝΟΝΑ.
Περιγραφές Θέσεων Εργασίας – Job description
Από τα θετικότερα σημεία του εν λόγω σχεδίου νόμου. Βασικό εργαλείο αποδοτικότητας. Αμφιβάλλω κατά πόσο θα μπορέσει να κατανοηθεί από τους ήδη διοικούντες στο ελληνικό δημόσιο. Είναι καθαρό εργαλείο management. Για την ακρίβεια είναι εργαλείο του Human Resource Management. Προϊστάμενοι ΔΕ, ακόμη και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ακόμη και με επιπλέον τίτλους σε άσχετες του management ειδικότητες θα δυσκολευτούν ιδιαίτερα. Όμως δεν παύει να αποτελεί κορυφαίο διοικητικό εργαλείο για τους managers. Εφαρμόζεται στο δημόσιο τομέα των εξελιγμένων χωρών της δύσης και στις οργανωμένες ιδιωτικές επιχειρήσεις όλου του πλανήτη.
Για την Παλαιότητα.
Η παλαιότητα εννοείται ότι δεν μπορεί να καταργηθεί.
Αν συμβεί κάτι τέτοιο θα είναι τόσο αντιεπιστημονικό, όσο και αντιμάνατζμεντ.
Η παλαιότητα μπορεί να υπερκεραστεί μόνο στις περιπτώσεις όπου ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ένας νεότερος υπάλληλος έχει επιτεύξει υψηλά αποτελέσματα και στόχους. Σε τέτοιους υπαλλήλους η νομοθεσία θα πρέπει να δίνει τη δυνατότητα και τα κίνητρα να λειτουργήσουν ως το καλό παράδειγμα μέσα σε ένα σύστημα που ανταμείβει και παρακινεί τους εργαζόμενους για επίτευξη υψηλών στόχων.
Πρέπει όμως να γίνει ένας ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ διαχωρισμός στους πτυχιούχους τριτοβάθμιας (ΠΕ και ΤΕ) και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Στους κατόχους περαιτέρω εξειδίκευσης (μεταπτυχιακό και διδακτορικό επίπεδο) σε θέματα management. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται τόσο οι πτυχιούχοι της εθνικής σχολής δημόσιας διοίκησης όσο και οι πτυχιούχοι μεταπτυχιακών τμημάτων αναγνωρισμένων ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης του εσωτερικού και εξωτερικού με εξειδίκευση στην επιστήμη του management. Για παράδειγμα οι κάτοχοι τίτλων MBA (Master of Business Administration) που αντιπροσωπεύουν κορυφαίες σπουδές στη διοικητική επιστήμη επιβάλλεται να αξιοποιηθούν.
Σήμερα στο ελληνικό δημόσιο παρουσιάζεται το εξής τραγελαφικό φαινόμενο. Λόγω της εσκεμμένης εύνοιας της ως σήμερα νομοθεσίας προς τους ΔΕ υπαλλήλους (γεγονός που ευνόησε τη γραφειοκρατία), παρατηρούμε αυτοί να προΐστανται υπαλλήλων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που είναι πολλές φορές κάτοχοι όχι μόνο προπτυχιακών αλλά και μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων.
Αυτή η αντίφαση μπορεί να φανεί ξεκάθαρα στο ακόλουθο παράδειγμα: αν οποιοσδήποτε από εμάς ήταν αρχιστράτηγος υπεύθυνος μιας στρατιάς σε έναν πόλεμο, θα αναβάθμιζε ποτέ σε συνταγματάρχη έναν καλό πολεμιστή που ξέρει να χειρίζεται όπλα και να εκτελεί πιστά εντολές; Ο καλός πολεμιστής πρέπει να παρασημοφορείται δηλ να αναγνωρίζεται και να επιβραβεύεται. Δεν πρέπει όμως να του ανατίθεται η διεύθυνση μονάδων, ταγμάτων, στρατού, δηλ. η διαχείριση πόρων (ανθρώπων και εξοπλισμού). Διότι πολύ απλά του λείπει το γνωστικό επίπεδο για να διοικήσει με το σωστό τρόπο τους πόρους που διαθέτει ώστε να κερδίσει τον πόλεμο. Και αυτό δεν αποκτάται μόνον με την εμπειρία. Όμως ούτε μπορείς να πάρεις έναν υπολοχαγό και να τον κάμεις συνταγματάρχη, γιατί ο συνταγματάρχης έχει αυξημένες ευθύνες που η επιτυχής διεκπεραίωσή τους είναι και θέμα εμπειρίας.
Η προώθηση ατόμων χαμηλών προσόντων σε θέσεις ευθύνης λειτουργούν ως αντικίνητρα για την αποδοτικότητα των ικανών και χρήσιμων για την οργανωτική μονάδα υπαλλήλων. Αποτελούν με λίγα λόγια το κακό παράδειγμα.
Οι ικανότητες ενός υπαλλήλου αποκτούνται από τον συγκερασμό τριών προϋποθέσεων:
1. Γνωστικό επίπεδο: επιστημονική κατάρτιση
2. Εμπειρικό επίπεδο: πρακτική εφαρμογή του γνωστικού επιστημονικού ως άνω πεδίου
3. Προσωπικές ικανότητες και δεξιότητες: χαρακτηριστικά προσωπικότητας απαραίτητα για την εκτέλεση συγκεκριμένης εργασίας
Για την Παράγραφο 3 του άρθρου 2
«3. Τα προσόντα και τα κριτήρια επιλογής πρέπει να συντρέχουν κατά τη λήξη της προθεσμίας υποβολής των αιτήσεων. Η ημερομηνία αυτή λαμβάνεται υπόψη και για τη μοριοδότηση των υποψηφίων, όπου απαιτείται κατά τις κείμενες διατάξεις»………..
Πως θα μοριοδοτηθούν οι υποψήφιοι οι οποίοι υπηρετούσαν την 31/10/2011, και είχαν μεταπτυχιακό ή διδακτορικό τίτλο που δεν είχε εγκριθεί η συνάφεια του, ή απέκτησαν ή θα τον αποκτήσουν μετά την 1/11/2011.
Θεωρώ ότι τόσο με τα άρθρα 6&7 του Ν. 4024/2011, αλλά και με τον προτεινόμενο νόμο
δεν λαμβάνεται υπόψη η περίπτωση των υπηρετούντων δημοσίων υπαλλήλων την 31/10/2011 που απέκτησαν μεταπτυχιακό ή διδακτορικό τίτλο μετά την 1/11/2011, ή θα τον αποκτήσουν και μετά την εφαρμογή του προτεινόμενου νόμου.
Π.χ. Α) Για την περίπτωση μεταπτυχιακού τίτλου: Ο ένας υπάλληλος ΠΕ , έστω Χ, θα έχει βαθμό Γ (+2 έτη, λόγω απόκτησης και αναγνώρισης μεταπτυχιακού πριν την 31/10/11), ο δεύτερος υπάλληλος ΠΕ, έστω Υ, βαθμό Δ (λόγω απόκτησης μεταπτυχιακού τίτλου μετά την 1/11/2011, που δεν έχει προσμετρηθεί ).
Β) Για την περίπτωση διδακτορικού τίτλου: Υπάλληλος ΠΕ Χ, με ένα χρόνο προυπηρεσίας την 31/10/2011, κάτοχος διδακτορικού τίτλου κατατάχθηκε στο βαθμό Δ1, και σήμερα είναι στο βαθμό-μισθολογικό κλιμάκιο Δ2, υπάλληλος ΠΕ, έστω Υ, με τρία χρόνια υπηρεσίας την 31/10/2011 κατατάχθηκε στο βαθμό Ε.
Ο Υ υπάλληλος έχει αποκτήσει διδακτορικό τίτλο μετά την 1/11/2011 και βρίσκεται και πάλι στο βαθμό Ε.
Οι παραπάνω υπάλληλοι που έχουν αποκτήσει μεταπτυχιακούς ή διδακτορικούς τίτλους μετά την 1/11/2011, αδικούνται και δεν αντιμετωπίζονται ίσα και με ενιαίο τρόπο με τους συνυποψήφιους τους. Πως σκέπτεστε να καλύψετε το κενό αυτό;
.
Η μόνη κατηγορία υπάλληλων που είναι σε μειονεκτική θέση στις προαγωγές είναι οι υπάλληλοι που διορίστηκαν με γραπτούς διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ γιατί συνήθως η προϋπηρεσία τους ήταν στον ιδιωτικό τομέα και δεν αναγνωρίζεται.
Όλοι οι άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι που διορίστηκαν με τους γνωστούς τρόπους αναγνώρισαν την προϋπηρεσία τους γιατί αυτή είχε προσφερθεί σχεδόν πάντα στο δημόσιο με διάφορες μορφές απασχόλησης πριν την μονιμοποίηση τους.
Πρέπει να προχωρήσετε στην αναγνώριση της προϋπηρεσίας στον ιδιωτικό τομέα όλων αυτών των υπάλληλων που διορίστηκαν αξιοκρατικά μέσω γραπτών διαγωνισμών του ΑΣΕΠ ώστε να έχουν και αυτοί την ευκαιρία να κριθούν ισότιμα στις προαγωγές.
Το δημοσιονομικό κόστος θα είναι σχεδόν μηδενικό γιατί οι περισσότεροι υπάλληλοι των τελευταίων 15 ετών (που γίνονται γραπτοί διαγωνισμοί ΑΣΕΠ) έχουν ήδη πάρει το τελευταίο εσωτερικό κλιμάκιο του βαθμού Δ η Ε και η αναγνώριση της προϋπηρεσίας τους δεν θα αλλάξει την μισθολογική τους κατάσταση.
Αλλά και όταν τελικά γίνουν οι προαγωγές επειδή προβλέπεται συγκεκριμένος αριθμός υπαλλήλων να καταλαμβάνει συγκεκριμένους βαθμούς το συνολικό μισθολογικό κόστος θα το ίδιο άσχετα με το πόση προϋπηρεσία θα αναγνωριστεί στην παραπάνω κατηγορία υπάλληλων.
Η μεγάλη διαφορά θα είναι ότι θα αυτή την προαχθούν υπάλληλοι οι οποίοι διορίστηκαν αξιοκρατικά στο δημόσιο μέσα από τις διαφανείς διαδικασίες ενός γραπτού διαγωνισμού του ΑΣΕΠ.
.
το σημαντικότερο για τις κρίσεις προισταμένων είναι η αμερόληπτη απόφαση του κρινόμενου απο κομματική ή ιδεολογική τοποθέτηση .
Βεβαίως η κατηγορία ΠΕ πρέπει να έχει προβάδισμα με επιπλέον και τα ουσιαστικά προσόντα του προς κρίση υπαλλήλου.
εγω θα ηθελα να θιξω το θεμα της προαγωγης των υπαλληλων κατηγοριας Τ.Ε και Π.Ε…οπου και με τον νομο 3839/2010 στην ουσια εξισωνονται και απλα δινεται ενα προβαδισμα στον τελευταιο βαθμο προαγωγης κατα 2 ετη!!! και ρωτω το εξης,ενας πτυχιουχος πανεπιστημιου ο οποιος κοπιασε πολυ περισσοτερο και για την εισαγωγη του στο πανεπιστημιο και για την αποφοιτηση του απο αυτο,γιατι να μπαινει στην ιδια μοιρα στην εξελιξη του με εναν αποφοιτο ΤΕΙ οπου ο βαθμος εισαγωγης ( στα περισσοτερα απο αυτα) ηταν κατω του 10..?? αλλα και ακομα ενας πτυχιουχος νομικης ή δημοσιας διοικησης( οπως στην περιπτωση μου) μπορει να εξισωνεται με ενας πτυχιουχο τμηματος τουριστικων επαγγελματων ή ανθοκομιας??? αλλα ακομα και ενας πτυχιουχος δημοσιας διοικησης ,νομικης,οικονομικων επιστημων και αλλων συναφων αντικειμενων πως μπορει να εχει την ιδια εξελικτικη μοιρα με εναν μαθηματικο,γυμναστη,θεολογο??? δεν ειναι αδικο για τις σπουδες του και την εξειδικευση που ελαβε στα πανεπιστημιακα του χρονια?? ποιος ο λογος υπαρξης πανεπιστημιακων (και εξειδικευμενων τμηματων) στην ανωτατη εκπαιδευση?? θεωρω οτι υπαρχει μια μεγαλη αδικια στον νομο 3839/10 για τους πτυχιουχους πανεπιστημιων που πρεπει να αποκατασταθει…αλλωστε ολα τα δαχτυλα του χεριου,οπως λεει και ο λαος,δεν ειναι ιδια!!
Αναγνωρίζοντας το λάθος μου, παίρνω πίσω την δεύτερη παρατήρηση, διότι προβλέπεταιστα τελευταία άρθρα (που δεν είχα προλάβει να δω πριν σχολιάσω) η εφαρμογή του 3230/2004 και στους ΟΤΑ. Όλα τα άλλα ισχύουν.
6. Σε περίπτωση που προϊστάμενος Γενικής Διεύθυνσης Υπουργείου, μετά τη λήξη της θητείας του, δεν επιλέγεται ή δεν τοποθετείται εκ νέου σε θέση προϊσταμένου οργανικής μονάδας του ίδιου επιπέδου, μπορεί, εφόσον συντρέχει υπηρεσιακή ανάγκη και κρίνεται ικανός για την άσκηση των σχετικών καθηκόντων, να αποσπάται, με αίτησή του ή αυτεπαγγέλτως, σε σώματα επιθεώρησης ή ελέγχου ή να του ανατίθενται επιτελικά ή ειδικά καθήκοντα, διατηρώντας το βαθμό που κατείχε ως προϊστάμενος Γενικής Διεύθυνσης και τις αποδοχές του, οι οποίες δεν μπορεί να είναι ανώτερες των ομοιοβάθμων του επιθεωρητών ή ελεγκτών ή ανώτερες της θέσης που κατείχε. Για την απόσπαση εκδίδεται κοινή απόφαση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και του αρμόδιου κατά περίπτωση Υπουργού.
απαράδεκτο!
δηλαδη τα μεγάλα στελέχη των υπουργειων, οι ημέτεροι
που μας έφεραν εδώ να τους εξασφαλισουμε για το υπόλοιπο του εργασιακού τους βίου?
αυτούς που δε θα μπορούμε με τίποτα να ξαναεπιλεξουμε…
διαφωνώ κάθετα. οι ελεγκτες και επιθεωρητές πρέπει να είναι μάχιμοι και οχι αργόσχολοι και δυσαρεστημένοι!!
Καλά είμαστε σοβαροί;
Τρεις παρατηρήσεις:
1.Ποιο το νόημα της μείωσης των απαιτούμενων ετών για την κατάληψη θέσης γενικού διευθυντή, όταν ήδη από τους όρους που θέτει το 10ο άρθρο του 4024 κάτι τέτοιο αποκλείεται; (ούτε με 15 ούτε με 12 χρόνια υπηρεσίας δεν κατατάσσεται κανείς στον Α ή Β βαθμό που είναι απαραίτητος για την ανάληψη γενικής διεύθυνσης). Μήπως για να εξυπηρετηθεί η επικοινωνιακή κορώνα: «Έμφαση στα προσόντα και όχι στην επετηρίδα»;
2. Στοχοθεσία και συμβόλαια αποδοτικότητας: Γιατί δεν απαιτείται η εφαρμογή του 3230/2004 ώστε να γνωρίζουμε για τι πράγμα μιλάμε; Για το Κοινό Πλαίσιο Αξιολόγησης (Common Assessment Framework) έτυχε ν’ ακούσετε κάτι; Πώς θα καθορίζονται οι στόχοι αν αυτό δεν εφαρμοστεί; Προβλέπεται η συναινετική συμφωνία των στόχων, μια που για την υλοποίησή τους απαιτούνται πόροι (χρήματα, εξοπλισμός, άνθρωποι); Αν μου ζητήσει ο δήμαρχος να κατασκευάσω πίστα Formula 1 και εγώ δεν τα καταφέρω, θα έχω αποτύχει στην επίτευξη του στόχου μου και δεν θα έχω τιμήσει το «συμβόλαιο αποδοτικότητας»; Και για το λόγο αυτό θα μπορεί να με καθαιρέσει; Ωραίοι είστε παιδιά, μπράβο!
3.Παρακαλώ, ασχοληθείτε με κάτι άλλο από την καταστροφή του κράτους.
Και άλλη μία παρατήρηση, bonus: Θα αρκούσε να κάνατε αναφορά στην κατάργηση οργανικών θέσεων απλά με μία κοινή υπουργική απόφαση (μια που αυτό εντέλλεστε να υλοποιήσετε)αντί να ταλαιπωρείτε τον κόσμο με τα γονατογραφήματά σας.
Αγαπητοί κύριοι! Στις πρωτόγονες κοινωνίες των θηρευτών γινόταν αρχηγός ο πιο δυνατός γιατί έπρεπε να καθοδηγεί τα μέλη των με απόλυτη επιτυχία, μιας και ο ίδιος διέθετε την απαιτούμενη σωματική δύναμη ώστε να στεφτεί από επιτυχία το εγχείρημά των. Όταν όμως η ανθρωπότητα πέρασε, με τη νεολιθική εποχή, στο κατώφλι της γεωργικής εποχής, τότε ή ίδια η κοινωνία άλλαξε και τον τρόπο επιλογής των ανθρώπων που διοικούσαν και κατεύθυναν την κοινωνική ομάδα και διάλεγαν τον πιο έμπειρο ώστε με τις γνώσεις του να οδηγήσει την κοινωνία του στην επιτυχία, που δεν ήταν άλλη από την επάρκεια της γεωργικής ή ζωικής παραγωγής και να επιβιώσει η ομάδα.
Ολοκληρώνω το τριακοστό τρίτο μου έτος ως δημόσιος υπάλληλος και μπορώ να σας διαβεβαιώσω περί δυο πραγμάτων. Κατά πρώτον μην απεμπολάτε την εμπειρία από τη δημόσια διοίκηση καθότι είναι απολύτως σίγουρο ότι στο τέλος του δρόμου καραδοκεί η αποτυχία, καθότι είναι ανθρωπίνως αδύνατο μόνο μέσα από τη μελέτη ή τις οποιεσδήποτε θεωρητικές γνώσεις και τα πτυχία, ένας Προϊστάμενος ή Διευθυντής κάποιας δημόσιας μονάδας να διαχειριστεί κρίσεις. Και παντός είδους κρίσεις καθημερινώς παρουσιάζονται στο δημόσιο (Βεβαίως ομιλώ έχοντας ως παράδειγμα την εκπαίδευση απ’ όπου προέρχομαι. Και κατά δεύτερο δεν νομίζω ότι θα πείσετε τον ελληνικό λαό ότι απλώς θέλετε τη βελτίωση της δημόσιας διοίκησης με «επαγγελματίες» ή «καριερίστες» διευθυντές -διοικητές του δημοσίου, χωρίς καμιά απολύτως εμπειρία. Εκτός και στόχος είναι η επιστροφή της ελληνικής κοινωνίας στην εποχή των θηρευτών, οπότε παρακαλώ να δεχτείτε τα θερμά μου συγχαρητήρια για την προσπάθειά σας, είναι αρκούντως αξιέπαινη!!
Τα μεγάλα προβλήματα της Δημόσιας Διοίκησης ήταν και συνεχίζουν να είναι η έλλειψη κινήτρων, η καθετοποιημένη δομή της και η αναξιοκρατία.
Οι θέσεις ευθύνης, είναι αυτό ακριβώς που εννοεί η ίδια η λέξη «ΕΥΘΥΝΗ». Συνεπώς, κατά την άποψή μου, η κατάληψη των θέσεων αυτών δεν θα πρέπει να συνδυάζεται με τυπικά ή άλλου τέτοιου είδους προσόντα. Η 33άχρονη εμπειρία από την υπηρεσία μου σε διάφορα ΝΠΔΔ, μου έχει αποδείξει ότι ένας υπάλληλος κατηγορίας ΔΕ είναι δυνατόν να διοικήσει με καλύτερα αποτελέσματα ένα οργανισμό από έναν ΠΕ.
Δεν θα πρέπει λοιπόν να αποκλείεται εκ΄ των προτέρων κανείς από τη δυνατότητα κατάληψης μιας τέτοιας θέσης.
Αρκεί η «ειδική επιτροπή» που θα τους κρίνει, να έχει τη δυνατότητα της διερεύνησης αυτών των ικανοτήτων. Αυτό φυσικά προϋποθέτει την ύπαρξη πλήρους φακέλου του κάθε υπαλλήλου, πράγμα το οποίο μέχρι σήμερα δεν υπάρχει, πέραν των γνωστών εκθέσεων αξιολόγησης που όλοι γνωρίζουμε πως συντασσόταν.
Σε καμία όμως περίπτωση δεν θα πρέπει να καταλαμβάνονται αυτές οι θέσεις από υπαλλήλους που έχουν λιγότερα από 25 χρόνια υπηρεσία και δεν έχουν περάσει από όσο το δυνατόν περισσότερες θέσεις εργασίας.
Τα μεγάλα πρόβλημα της Δημόσιας Διοίκησης ήταν και συνεχίζουν να είναι η έλλειψη κινήτρων, η καθετοποιημένη δομή της και η αναξιοκρατία.
Οι θέσεις ευθύνης, είναι αυτό ακριβώς που έννοεί η ίδια η λέξη «ΕΥΘΥΝΗ». Συνεπώς, κατά την άποψή μου, η κατάληψη των θέσεων αυτών δεν θα πρέπει να συνδυάζεται με τυπικά ή άλλου τέτοιου είδους προσόντα. Η 33άχρονη εμπειρία από την υπηρεσία μου σε διάφορα ΝΠΔΔ, μου έχει αποδείξει ότι ένας υπάλληλος κατηγορίας ΔΕ είναι δυνατόν να διοικήσει με καλύτερα αποτελέσματα ένα οργανισμό από έναν ΠΕ.
Δεν θα πρέπει λοιπόν να αποκλείεται εκ΄ των προτέρων κανείς από τη δυνατότητα κατάληψης μιας τέτοιας θέσης.
Αρκεί η «ειδική επιτροπή» που θα τους κρίνει, να έχει τη δυνατότητα της διερεύνησης αυτών των ικανοτήτων. Αυτό φυσικά προϋποθέτει την ύπαρξη πλήρους φακέλου του κάθε υπαλλήλου, πράγμα το οποίο μέχρι σήμερα δεν υπάρχει, πέραν των γνωστών εκθέσεων αξιολόγησης που όλοι γνωρίζουμε πως συντασσόταν.
Σε καμία όμως περίπτωση δεν θα πρέπει να καταλαμβάνονται αυτές οι θέσεις από υπαλλήλους που έχουν λιγότερα από 25 χρόνια υπηρεσία και δεν έχουν περάσει από όσο το δυνατόν περισσότερες θέσεις εργασίας.
Ειμαι Δημόσιος Υπάλληλος και θέλησα να διαβάσω μερικά αρχαία ελληνικά αποφθέγματα, αρχαίων ελλήνων σοφών, για να αντλήσω ελπίδα από τη σοφία των προγόνων μας σχετικά με όσα διαδραματίζονται στο Δημόσιο Τομέα.
Μπήκα στο site «Αρχαία Ελληνικά ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ» και με πραγματική θλίψη είδα να εμφανίζεται το απαγορευτικό και αποτρεπτικό μήνυμα:
«Μη επιτρεπτή πρόσβαση !
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στην τοποθεσία που επιλέξατε καθώς αυτή περιέχει περιεχόμενο που απαγορεύεται από την εφαρμοζόμενη Πολιτική Ασφάλειας Περιεχομένου για το Εθνικό Δίκτυο Δημόσιας Διοίκησης. »
Θα ήθελα να ρωτήσω τους ειδικούς συναδέλφους (και ίσως και ανωτέρους) της Δημόσιας Διοίκησης, το να διαβάσει κανείς, για λίγο, αρχαίους έλληνες φιλοσόφους, σημαίνει ότι προσπαθεί να διαβάσει περιεχόμενο που απαγορεύεται από την εφαρμοζόμενη Πολιτική Ασφάλειας Περιεχομένου για το Εθνικό Δίκτυο Δημόσιας Διοίκησης;
Τέλος πάντων, αγόρασα το βιβλίο, (για να μην κινδυνεύσω να τιμωρηθώ), και παραθέτω λίγα γνωμικά από την αρχαία ελληνική σοφία σχετικά με τη Διοίκηση, τα οποία, ως είναι ευνόητο, τα μεταφράζω.
Σόλων. «Αρχεσθαι μαθών αρχειν επιστήση»
Ανάλαβε εξουσία αφού μάθεις πρώτα να εξουσιάζεσαι
Σοφοκλής: «Τό γάρ περισσά πράττειν ουκ έχει νουν ουδένα»
Είναι ανόητο να επιχειρείς κάτι που είναι πάνω από τις δυνάμεις σου.
«μή φρονώ, ου φιλώ λέγειν μάτην»
Δεν θέλω να μιλώ για αυτά που δεν γνωρίζω.
και, «το διοικείν εστί προβλέπειν».
Το ερώτημα που με απασχολεί είναι ένας νέος με 1,5 χρόνο φοίτησης στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, και χωρίς να έχει εμπειρία και γνώσεις επί του αντικειμένου της Δ/νσης που εντέλλεται να άρξει, θα γινόταν αποδεκτός από τους «παπούδες» αυτούς της αρχαιότητας; Εκτός εάν η κατά ενάμισυ χρόνο φοίτηση είναι ικανή για να ξεπεράσουμε σε σοφία αυτούς τους αρχαίους.
Είναι η πρώτη φορά στη σύγχρονη ελληνική Ιστορία που ο νομοθέτης δεν ορίζει ο ίδιος (όπως σε όλους τους προηγούμενους Υπαλλ. Κώδικες) τα κριτήρια επιλογής, αλλά προβαίνει σε κανονιστική εξουσιοδότηση (προεδρικό διάταγμα προς τον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ! Ποιος είναι ο κ. Υπουργός που ερήμην της Βουλής θα καθορίσει ένα τόσο σημαντικό ζήτημα? Μήπως ο ίδιος ακριβώς που λίγες ημέρες νωρίτερα επιχείρησε να καταταργήσει το θεσμό της προσωρινής δικαστικής προστασίας και, επίσης, ο ίδιος που αγνόησε το ίδιο το Σύνταγμα (και ειδικότερα το «τεκμήριο αθωότητας») εισάγοντας το χειρότερο πειθαρχικό δίκαιο μετά το 1974; Ζούμε μαύρες μέρες για τη δημοκρατία….
Πρέπει να γίνει το αυτονόητο. Υπάλληλοι σε θέσεις ευθύνης μόνο πτυχιούχοι. Στο σχέδιο νόμου του 4024 αρχικά είχατε εκτός θέσεων ευθύνης υπαλλήλους ΔΕ κατηγορίας. Μετά με τη ψήφιση του νόμου κάτι άλλξε… έπρεπε να βολευτούν οι υπάλληλοι ΔΕ κατηγορίας ΜΕ 30 χρόνια υπηρεσίας οι οποίοι πριν 30 χρόνια ήταν η γενιά των υπαλλήλων του αείμνηστου Αντρέα…..και έπρεπε να πάρουν 250 ευρώ ως επίδομα τμηματάρχη. Μας σκίσατε τα πτυχία μπράβο σας!!!!! ένας υπάλληλος ΔΕ με 30 χρόνια είναι ικανότερος απο ένα πτυχιούχο ΠΕ και ΤΕ με 10 χρόνια υπηρεσίας!!!!
ΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ
ΑΣ ΦΟΙΤΗΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΠΙ ΠΛΗΡΩΜΗ
ΝΑ ΜΑΖΕΨΟΥΜΕ ΜΟΡΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ Δ ΒΑΘΜΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΤ
ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΟΙ «ΗΘΙΚΟΙ» ΝΟΜΟΙ ΣΑΣ..
ΚΟΡΟΪΔΟ ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΩ?
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΩ??? ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ
Προκαλεί εντύπωση ο μεγάλος αριθμός σχολίων και μάλιστα σε ημέρες διακοπών που σημαίνει ότι πάλι το ελληνικό κράτος πάει να τακτοποιήσει ψηφοφόρους και όχι την λειτουργικότητα και αποδοτικότητα της δημόσιας διοίκησης. Πολύ κακώς το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα στο όνομα της δημοκρατίας ανέπτυξε μια νεολαία με πολλά τυπικά προσόντα αλλά και που παράλληλα την ευνούχησε στην πλέον παραγωγική της ηλικία. Στο δημόσιο πρέπει να προσλαμβάνονται άτομα που έχουν επιτυχή προυπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα τουλαχιστον 5 χρόνια και που επιλέγουν για ιδιωτικούς λόγους την μετριότερη καριέρα στο ελληνικό δημόσιο, βασικά είναι άτομα με διάθεση κοινωνικής προσφοράς και που επιλέγουν προσωπικό χρόνο εκτός εργασίας, ότι και να σημαίνει αυτό. Η κατοχή τίτλων φυσικά και είναι επιθυμητή και η »ουσιαστικότητά τους» θα αποδεικνύεται μέσα απ’ την δουλειά μέσα από ένα σχήμα δοκιμής και αξιολόγησης: 6 μηνών, 2 ετών κλπ, καμία σχέση αυτή η αξιολόγηση με τα καραγκιοζιλίκια που ισχύουν σήμερα – όλοι ξέρουμε ποιοί δουλεύουν και ποιοί μας δουλεύουν και πως μέσα απ’ τα πανεπιστήμια τα κλειστά των καταλήψεων και τα ανοιχτά της αερολογίας, έκτισαν προσόντα σε ημετέρους. Αυτά πρέπει να λέγονται και να γράφονται, ειδικά μετράει πολύ να έχει δουλέψει κανείς στον ιδιωτικό τομέα για να καταλάβει πόσο ευνοημένος είναι όταν δουλεύει στο δημόσιο και να υπερασπίζεται με την εργασία του αυτό που λέμε δημόσιο πλούτο, αν δηλαδή πραγματικά θέλουμε δωρεάν υγεία, παιδεία και ανθρώπινο περιβάλλον διαβίωσης και εργασίας.
«…………..επιλέγονται υπάλληλοι οι οποίοι δεν έχουν προφανή απόκλιση από την υλοποίηση της στοχοθεσίας τα προηγούμενα έτη πριν την επιλογή τους…….»:
βάσει του Δ.Κ. ανατίθενται καθήκοντα σε υπαλλήλους, που μπορεί να είναι παραπλήσια της ειδικότητάς τους ή και άσχετα. Πολλές οι περιπτώσεις, που υπάλληλοι ενίστανται και η απάντηση, που λαμβάνουν: «θα το κάνεις».
Θα πρέπει λοιπόν να αξιολογούνται ΣΩΣΤΑ όλες οι δράσεις του υπαλλήλου. Η στοχοθεσία έτσι όπως αναφέρεται είναι πολύ γενικός όρος περικλείοντας ή αποκλειόντας διάφορα στοιχεία. Οπότε η διατύπωση προτείνεται να βελτιωθεί ως ακολούθως:
«…………..επιλέγονται υπάλληλοι οι οποίοι δεν έχουν προφανή απόκλιση από την υλοποίηση της στοχοθεσίας (απόρροια της ειδικότητας αλλά και των εργασιών, που ανέθεσε η Διοίκηση) τα προηγούμενα έτη πριν την επιλογή τους…….»
ΑΠΛΑ και στο πλαισιο ΛΟΓΙΚΗΣ:
Οι προιστάμενοι θα πρέπει:
1. να χειρίζονται τουλάχιστον με επάρκεια, γραπτή και προφορική, την αγγλική γλώσσα. Ως επάρκεια, νοείται ο καθημερινός άνετος χειρισμός της γλώσσας.
2. να χειρίζονται, τουλάχιστον με επάρκεια, προγράμματα Η/Υ υποστήριξης εργασιών γραφείου (Word-Excel-Power Point-Access), το διαδίκτυο και τις άλλες μηχανές γραφείου. Ως επάρκεια νοείται ο καθημερινός άνετος χειρισμός. Πολλοί υπάλληλοι έχουν ECDL στο φάκελό τους και δεν στέλνουν ούτε email.
3. να διαθέτουν ικανότητα επικοινωνίας, αναλυτική σκέψη καθώς και ικανότητα εργασίας σε δυναμικό και διαρκώς εξελισσόμενο περιβάλλον και υπό συνθήκες μεταβλητού φόρτου.
4. να έχουν σημαντική οργανωτική ικανότητα καθώς και ικανότητα ανάληψης πρωτοβουλιών και διαχείρισης σειράς διαφορετικών θεμάτων.
Η προϋπηρεσία σε θέσεις ευθύνης: Ως θέσεις ευθύνης να θεωρούνται οι θέσεις προϊσταμένων υπηρεσιακών μονάδων, οι θέσεις διοίκησης προγραμμάτων και έργων, οι θέσεις του επικεφαλής ομάδων εργασίας και παρόμοιες (με τα παραγόμενα αποτελέσματα γνωστά – όχι απλά οι Διοικητικές Πράξεις)
ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ «ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ» ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ……. ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΙΚΟ ΝΟΜΙΖΩ..
ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΕΙ ΠΡΩΤΑ Η ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ ΟΠΩΣ ΠΡΟΒΛΕΠΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟ «ΕΝΙΑΙΟ» ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ.
ΝΑ ΧΟΡΗΓΗΘΟΥΝ ΑΡΧΙΚΑ ΟΙ ΒΑΘΜΟΙ ΒΑΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΩΝ BONUS… (που φτάνουν έως και 7 χρονια!!! για τους αποφοιτους…)
ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΕΔΩ?
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΔΙΚΑΙΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ
ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ
Προβληματισμένος από ορισμένα σχόλια, θα ήθελα να μου επιτρέψετε να αποστείλω την κάτωθι απορία μου, και συγρόνως αίτημά μου.
Είμαι 52 χρόνων, έχω πτυχίο Μετσοβίου Πολυτεχνείου, Μεταπτυχιακό, Διδακτορικό και profficiency στην Αγγλική. Ομως η κακή μου τύχη και ανικανότητά μου να βλέπω τα μελλούμενα σε αυτό το τόπο που ζούμε, δεν με ώθησε να λάβω το πολυπόθητο πτυχίο Δημόσιας Διοίκησης. Δηλαδή κάθησα 6 χρόνια Δημοτικό + 6 Γυμνάσιο-Λύκειο (Βαρβάκειο) + 5 Πολυτεχνείο + 2 Μεταπτυχιακό + 5 Διδακτορικό + 6 profficiency = 30 συναπτά έτη, αλλά αμέλησα εγκληματικά να φοιτήσω 1,5 χρόνια στη ΣΧΟΛΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ . Επειδή υπάρχει περίπτωση ένας 27 ετών απόφοιτος ΤΕΙ με πτυχίο ΣΧΟΛΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ να γίνει προϊστάμενός μου και να με νουθετεί στα καθήκοντά μου μέχρι λήψεως σύνταξης, παρακαλώ να με πληροφορήσετε πότε και πώς μπορώ να γραφτώ στη ΣΧΟΛΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ώστε να μπορέσω και εγώ να αποκτήσω το ΦΩΣ της γνώσης που στερήθηκα στη μέχρι τώρα πορεία μου.
Ευχαριστώ, και περιμένω μα αγωνία να με δεχθείτε ως φοιτητή σας.
Με ποια λογική μοριοδοτείται με πλασματικά χρόνια και ως εκ τούτου ισως προηγείται,ο φιλόλογος απόφοιτος της ΕΣΔΔ,έναντι του πτυχιούχου Δημόσιας Διοίκησης του ΑΕΙ,π.χ το Πάντειο?Επίσης γιατι «ex officio»γνωριζουν ξένη γλώσσα και βαθμολογουνται με άριστα? Σε ποιά μεταπτυχιακά αναφερόμαστε?στα»με τυχαία κλήρωση»απο το ΕΑΠ?Δυστυχώς πολλοί απο τους υπαλλήλους ήταν πολλές φορές άτυχοι.Μεγάλο μέρος των μεταπτυχιακών αποκτήθηκαν από υπαλλήλους κάνοντας χρήση εκπαιδευτικής άδειας πάνω από δύο χρόνια με ταυτόχρονη μισθολογική προσαύξηση,έναντι άλλλων που είχαν το κεφάλι κάτω,δούλευαν και δεν τους επιτρεπόταν ούτε στα σεμινάρια του ΙΝΕΠ να συμμετέχουν.Υπάρχουν προϊστάμενοι που έχουν κριθεί έστω μια φορά από Υπηρεσιακό Συμβούλιο,υπάρχουν προϊστάμενοι με τοποθέτηση, δεν θα έπρεπε να υπάρχει διαφοροποίηση στον υπολογισμό της μοριοδότησης?Η Δημόσια Διοίκηση δεν χρειάζεται τίτλους,μελέτες φανφάρες ξένες γλώσσες και διδακτορικά πληρωμένα.Χρειάζεται έμπειρους,έξυπνους ευέλικτους, υπαλλήλους επαγγελματίες την δουλειά τους,που διαγωνίστηκαν πανελλαδικά για να κερδίσουν την θέση τους,που ξέρουν που πονάει η Δ.Δ,που μπορεί να εφαρμόζουν το» εθιμικό-υπαλληλικο δίκαιο» και το job description,ταυτόχρονα,που εργάζονται εφαρμόζοντας μαθησιακό» υπαλληλοκεντρικό» μοντέλο και οχι μοντέλο » μαστίγιο και καρότο» μόνο.
Όσοι αναλαμβάνουν θέση ευθύνης δίχως να έχουν περάσει ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ή κρίση ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟΥ, να μην λαμβανουν επίδομα θέσης ευθύνης
θα πρέπει να γίνει επιτέλους κάποια σοβαρή προσπάθεια σ΄αυτό το κείμενο το Νόμου: δεν είναι δυνατόν άτομα με πολύ μεγάλη εμεπιρία να απαξιωθούν, όπως δεν γίνεται άτομα νεότερης ηλικίας, που έχουν μεν τυπικούς τίτλους σπουδών να αναρριχηθούν έτσι απλά.
Αξιολόγηση σε όλα. Γνωρίζουμε όλοι ότι υπάρχουν άτομα, που αντί στο ωράριο τους να παράγουν απλά εστιάζουν στο διάβασμα για την απόκτηση προσόντων. Ουκ ολίγα. Θα πρέπει πέρα από τυπικά προσόντα (πτυχία 1,2 – μεταπτυχιακά 1,2 – διδακτορικά 1,2 – προυπηρεσίες κ.αλ.) να λογίζονται ως προσόντα: 1) προτάσεις, που κάνει ο υπάλληλος προς την Υπηρεσία για τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών και την βελτίωση των ανθρώπινων πόρων κ.ο.κ.. ΠΡΟΣΟΧΗ: όχι απλά οι προτάσεις ΑΛΛΑ και οι εκροές από αυτές, να έχουν υλοποιηθεί. Υπάρχει τεράστιος αριθμός υπαλλήλων, που έχει στον ατομικό φάκελο Διοικητικές Πράξεις για κάποιο έργο/ευθύνη, αλλά δεν υπάρχουν τα τεκμήρια εάν αυτά υλοποιήθηκαν και τι αποτελεσματικότητα υπήρξε. 2) Κρατικοί Υπάλληλοι, που διδάσκουν στο ΙΝ.ΕΠ. του Ε.Κ.Δ.Δ.Α. συμβάλλοντας στην Διοικητική Μεταρρύθμιση και έχουν αξιολόγηση πάνω από 95% ή παίρνουν την 1η θέση μεταξύ των αξιολογηθέντων εκπαιδευτών να τύχουν ανάλογης αναγνώρισης. 3) Οι αιτήσεις, που κάνει ένας υπάλληλος για συμμετοχή στο ΙΝ.ΕΠ. θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν αφού δείχνουν ενδιαφέρον και κινητικότητα υπαλλήλου για βελτίωση γνώσεων και δεξιοτήτων. 4) Συμμετοχή σε σεμινάρια ΙΝ.ΕΠ.: να λαμβάνονται ως μέγιστο τα 50 μόρια ΑΛΛΑ να υπάρχουν και προσφάτως μόρια και να υπάρχει σύγκριση με παραγωγικότητα υπαλλήλου. Πόσοι φάκελοι έχουν πιστοποιητικά ΙΝ.ΕΠ. ….αλλά το επίπεδο παρεχόμενων υπηρεσιών στον πάτο!!!!!!
Ίσως είναι σκληρό το ακόλουθο αλλά πτυχία επιπέδου Μαστερ ειδικά από Ελληνικά Ιδρύματα δίνονται όπως – όπως…………. στο μεγαλύτερο ποσοστό τους….πληρώνεις δίδακτρα>>>>> παίρνεις μεταπτυχιακό κ.ο.κ.. Ειδικά στις επαρχιακές πόλεις………
Πιθανά να έπρεπε να ορίζεται ενα ελάχιστο χρονικό διάστημα, π.χ. πέντε (5) έτη στο Δημόσιο εκ των οποίων τα δύο (2) σε σχετικό αντικείμενο, για δυνατότητα συμμετοχής στις επιλογές προϊσταμένων Υπηρεσίας. Θεωρώ αυτό το διάστημα το ελάχιστο. Μη ύπαρξη τέτοιου χρονικού περιορισμού, μπορεά έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία πολλών προβλημάτων στη διοίκηση.Αντίστοιχες μοριοδοτήσεις με Π.Δ. δεν θα μπορούν να επιλύσουν σχετικά θέματα χρόνιας δυσλειτουργίας στο σύνολό τους, πΡ΄μόνο μερικώς.Κατά την πρόταση (5) ετών εκ των οποίων τα (2) σε σχετικό αντικείμενο, λύνεται κατά κάποιο τρόπο και το θέμα της κινητικότητας, από Διεύθυνση σε Διεύθυνση και από αντικείμενο σε άλλο αντικείμενο, καθώς η διαρκή εκμάθηση διαφορετικών αντικειμένων, μόνο με συγκεκριμένα κίνητρα, μοριοδοτήσεις μπορεί να γίνει περισσότερο θεμιτή από ότι τώρα.
Κε Μανιτάκη,
-Γιατί κάποιος υπάλληλος που ήρθε στο Δημόσιο απο άλλο Φορέα (ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ-ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ-ΕΑΒ-ΟΣΕ κλπ), δεν θα πρέπει να είναι το ίδιο με τους υπόλοιπους υπαλ. που βρήκε εκεί, αλλά να αντιμετωπίζεται σαν ξένο σώμα-μαύρο πρόβατο, και να μην έχει τα ίδια δικαιώματα κ υποχρεώσεις επειδή έχει άλλο Ταμείο Ασφάλισης?
-Γιατί πχ. να μην μπορεί να εξαγοράση έτη ασφάλισης (στρατ/κά, σπουδών, παιδιών, κλπ) όπως οι εργαζόμενοι-ασφαλισμένοι στο Δημόσιο?
-Γιατί να υπάρχει αυτός ο διαχωρισμός ανάμεσα σε εργαζόμενους στον ίδιο χώρο και αμοιβόμενους απο τον ίδιο φορέα (ΕΑΠ-Δημόσιο), σε διαφορετικών ασφαλιστικών & συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων & επιμέρους ρυθμίσεων?
-Γιατί να υπάρχουν άλλα ετη εργασίας μέχρι την συνταξιοδότηση του καθενός διαφορετικά για τους μεν και τους δε και διαφορετικά όρια ηλικίας?
– Άποψή μου η εξομοίωση μεταξύ όλων των εργαζομένων στο Δημόσιο, αδιαφόρως Ασφ. Ταμείου των.
Γιατί τόσος φόβος και πανικός από τους ήδη διορισμένους προϊσταμένους…..
φόβος μην χάσουν το τρομερό επίδομα θέσης ευθύνης ?
Φόβος να μην χάσουν το αρχηγιλίκι ?
αν είναι τόσο δύσκολο να είσαι προϊστάμενος γιατί κάνουν τουμπίτσες για να τοποθετηθούν σε θέσεις ευθύνης ? Γιατί ?
Διευθύνσεις και Τμήματα με έναν υπάλληλο !!!!! , δηλαδή την χαμαλίκα ποιος θα την βγάλει ?
Είδαμε και τους υπαλλήλους που μόλις γίνανε Προϊστάμενοι…… ασκήσανε υψηλή επιστασία! και άραξαν στο γραφείο τους συνυπογράφοντας έγγραφα….. που πολλές φορές δεν καταλάβαιναν και αν είναι άσχετοι η ανασφάλειά τους κρύβεται πίσω από αξιόλογους απλούς υπαλλήλους
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΕΡΑ ΓΙΑ ΚΟΥΠΙ ! ΚΑΙ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΈΣ!
Επιτρέψτε μου να αμφιβάλλω αν πράγματι «θεσπίζεται το νέο και ανταποκρινόμενο στη διοικητική πραγματικότητα πλαίσιο της επιλογής» των προϊσταμένων των οργανικών μονάδων.
Με το προτεινόμενο άρθρο, απλά δεν αποκλείονται από τη διαδικασία επιλογής ως προϊσταμένων επιπέδου τμήματος, οι χαμηλόβαθμοι υπάλληλοι (Βαθμοί Ε΄ και ΣΤ΄).
Στην πραγματικότητα, εφόσον οι κρίσεις θα γίνουν με τη μοριοδότηση του άρθρου πρώτου του ν. 3839/2010 και τις μεταβατικές διατάξεις της παραγράφου 5 του άρθρου 5 του ίδιου νόμου (χωρίς διαγωνισμό του ΑΣΕΠ και συνέντευξη δηλαδή) η προϋπηρεσία θα βαρύνει τόσο υπέρ των «παλαιών» συναδέλφων ώστε τα πιθανά πρόσθετα τυπικά προσόντα να μην μπορούν να γείρουν την πλάστιγγα υπέρ των νεώτερων.
Προτείνω την μείωση της μοριοδότησης της προϋπηρεσίας στο δημόσιο τομέα και την ταυτόχρονη αναγνώριση της προϋπηρεσίας στον ιδιωτικό τομέα.
Συμφωνώ με τις διαπιστώσεις του Αντώνη (3/5/2013)
1. Στα κριτήρια επιλογής, για όλες τις θέσεις ευθύνης και για τους εκπαιδευτικούς, πρέπει να υπάρχει με αυξημένη βαρύτητα γραπτή εξέταση από το ΑΣΕΠ. Είναι το μόνο πραγματικά αξιοκρατικό κριτήριο. Το περιεχόμενο της εξέτασης να είναι γενικό σαν αυτόν που ήδη έχει διενεργήσει το ΑΣΕΠ για απόκτηση μορίων για πρόσληψη στο Δημόσιο. Γιατί απαραίτητα είναι τα πτυχία κλπ, αλλά θα πρέπει ο υποψήφιος να έχει και στοιχειώδεις γνώσεις της πραγματικότητας και αντίληψη που να μπορεί να «μοιράσει δύο γαϊδουριών άχυρα». Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να κάνετε μια επεξεργασία των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ σε σχέση με τα τυπικά προσόντα των υποψηφίων.
2. Ο συνδυασμός των παραγράφων 7 και 8 δίνει τη δυνατότητα τοποθέτησης των ημετέρων, δήθεν προσωρινά, χωρίς κανένα κριτήριο. Γιατί να προχωρήσει σε διαδικασίες ο κάθε υπουργός ή διοικητής αφού μπορεί να τοποθετήσει τους «δικούς του»; Όσοι τώρα υπηρετούν σε θέσεις ευθύνης, προσωρινά τοποθετήθηκαν, το πολύ για ένα χρόνο έλεγε ο νόμος, αλλά διανύουν ήδη τον τρίτο χρόνο!!! Μην αφήνετε πονηρά παραθυράκια γιατί δεν θα πείσετε κανένα για τις αγαθές προθέσεις σας.
Η μοριοδότηση των υπηρετούντων σε θέση ευθύνης πρέπει να γίνετε κανονικά εφόσον η τοποθέτηση του είναι νόμιμη (είτε υπηρεσιακό είτε απόφαση αρμοδίου οργάνου), δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα υπηρεσιακά δε συνεδρίαζαν για το συγκεκριμένο λόγο και οι υπηρεσίες δεν θα μπορούσαν να μείνουν ακέφαλες.
Τα χρόνια υπηρεσίας πρέπει να προσμετρώνται με βάση τα 8 για προισταμένους τμημάτων 10 διευθύνσεων και 14 γενικών διευθύνσεων χωρίς όρο ότι υποχρεωτικά κάποιος να έχει διατελέσει σε θέση ευθύνης κατώτερου επιπέδου (αυτό καλύπτεται από την εμπειρία) βέβαια όποιος έχει διατελέσει πρέπει να λαμβάνεται υπόψη με μοριοδότηση όπως ακριβώς προανέφερα.
Ο μεταπτυχιακός τίτλος πρέπει να δίνει σαφές προβάδισμα με μοριοδότηση αντίστοιχα μεγαλύτερη μοριοδότηση πρέπει να έχει το διδακτορικό η διαφορά των δύο τίτλων δεν πρέπει να είναι τόσο μεγάλη (σε έτη είτε σε μόρια).
θα ήθελα να αναφερθώ και στους απόφοιτους ΕΣΔΔ και ΕΣΤΑ η μοριοδότηση τους είναι δυσανάλογη σε σχέση με τις σπουδές που αυτοί έχουν κάνει είτε σε χρόνο είτε σε γνώσεις Διοίκησης (χωρίς να θέλω σε καμία περίπτωση να μειώσω την προσλαμβανουσα γνώση τους)πρέπει λοιπό να επέλθει μια ισορροπία με παραπάνω μοριοδότηση αλλά σίγουρα να είναι είναι σε ευθεία συνάρτηση με την πραγματικότητα, που σίγουρα αυτή τη στιγμή με τα έτη που τους προσμετρώνται δεν είναι.
Συνεχίζοντας θα πρέπει να μοριοδοτούνται σαφώς και οι δεύτεροι τίτλοι σπουδών είτε 2ο πτυχίο είτε 2ο μάστερ (αλλά και όποιος έχει και τα δύο να μην αδικείται )και να επιβραβεύεται η προσπάθεια ο κόπος αλλά κατά συνέπεια και οι γνώση που πηγάζει εξ αυτών (και με χρόνο ίσως και αντίστοιχο με του διδακτορικού.)
Ελπίζω κάποιος να διαβάσει τα πιο πάνω και να προβληματιστεί, η αδικία έχει ως απότοκο απογοήτευση και αδικία
Εάν πράγματι το όραμα απο το Υπουρεγίο Διοικητικής μεταρρύθμισης αφορά αλλαγές στην Δημόσια Διοίκηση που θα βασίζοντα σε: ευέλικτες διαδικασίες εξυπηρέτησης πολιτών , καθώς και αλλαγή της νοοτροπίας των υπαλλήλων που υπηρετούν ήδη καθώς και αυτών που θα υπηρετήσουν ,θα πρέπει να αναγνωριστεί η προυπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα δεδομένου ότι οι υπάλληλοι με προσόντα κυρίως είναι αυτοί οι οποίοι έχουν διοριστεί μέσω ΑΣΕΠ την τελευταία δεκαετία στο Δημόσιο.
ΟΙ «ΠΡΟΣΟΝΤΟΥΧΟΙ» ΕΥΝΟΗΘΗΚΑΝ ΜΕ ΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ
ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ
ΤΟ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΔΙΝΕΙ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΑ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟΝ ΒΑΘΜΟ
ΤΟ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟ ΔΙΝΕΙ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΑ 7 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟΝ ΒΑΘΜΟ
Η ΣΧΟΛΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΔΙΝΕΙ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΑ 7 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟΝ ΒΑΘΜΟ!!!
(η πραγματική φοίτηση της σχολής διαρκεί μόλις 1.5 χρονο….)
ΣΕ ΠΟΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΠΡΟΣΟΝ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ? ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ?
ΤΟ ΘΕΩΡΩ ΑΠΑΞΙΩΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΗΘΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΦΙΛΟΤΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥΣ Δ.Υ. ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΓΚΩΝΙΖΕΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΕΣΜΕΥΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗΣ.
ΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΔΙΚΑΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ. ΝΑΙ ΣΤΙΣ ΓΡΑΠΤΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΑΓΩΓΕΣ. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΒΑΣΗ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ.
ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΔΕΙΤΕ ΑΥΤΟ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ.
Σχετικά με τη μοριοδότηση της φοίτησης στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, του Μεταπτυχιακού και του Διδακτορικού.
1) Είναι πέραν πάσης λογικής και εννοίας περί δικαίου και ίσης μεταχείρισης η μοριοδότηση των ανωτέρω με «πλασματικά» χρόνια περισσότερα από τα χρόνια φοίτησης. Δηλαδή η φοίτηση στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης πρέπει να μοριοδοτείται με 1,5 χρόνια όσα είναι τα χρόνια φοίτησης. Το Μεταπτυχιακό με δύο χρόνια (μερικά είναι 1,5 χρόνια) και το Διδακτορικό με 4,5 χρόνια. Το τελευταίο διότι τα έτη λήψης Διδακτορικού είναι από 3 έως 6 χρόνια, άρα παίρνουμε το μέσο όρο.
2) Πρέπει να σεβαστούμε το βασικό τίτλο σπουδών που είναι και η σπονδυλική στήλη της εκπαίδευσης, καθώς και την αποκτηθείσα εμπειρία και χρηστή παρουσία του υπαλλήλου σε θέσεις προϊσταμένου, που είναι το κύριο ζητούμενο στη Δημόσια Διοίκηση. Το ενάμισυ έτος της Σχολής Διοίκησης Διοίκησης δεν είναι πανάκεια ούτε μεταμορφώνει ως δια μαγείας τον υπάλληλο σε άτομο λίαν υψηλών προσόντων. Αντίθετα θα είναι το άνοιγμα του κουτιού τη Πανδώρας για διάπραξη μεγάλων αδικιών. Το Μεταπτυχιακό δίνει πράγματι πιό ευρέία αντίληψη του περιβάλοντος κόσμου, αλλά και αυτό με μέτρο. Οσον αφορά το Διδακτόρικό δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι αφορά ένα καθαρά ερευνητικό εξειδικεύμενο κομμάτι γνώσεως, που κύριο σκοπό έχει την έρευνα σε Πανεπιστημιακούς χώρους ή σε σε ερευνητικά κέντρα. Δηλαδή τι προσφέρει σε έναν Διευθυντή Διοικητικού η εξειδικευμένη γνώση πάνω στη σχάση του πλουτωνίου σε περιβάλλον υψηλών ηλεκτρομαγνητικών πεδίων υπό την επίδραση λίαν υψηλών βαρυτικών πεδίων. Τουλάχιστον ας υπάρχουν δημοσιεύσεις. Γιατί γνωρίζουμε πολύ καλά ότι υπάρχουν κάτοχοι Διδακτορικού τίτλου χωρίς καμμία δημοσίευση. Το γνωρίζετε κύριοι της Δημόσιας Διοίκησης ότι αυτό είναι επιεικώς απαράδεκτο;
Με την ελπίδα(;) ότι θα διαβασθούν οι θέσεις μου αυτές, εκφράζω τις ευχαριστίες μου για την φιλοξενία στο ιστότοπο των Διαβουλεύσεων
Αξιότιμε κε Υπουργέ,
Η ταπεινή μου άποψη είναι είναι ότι πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν καταρχάς τα τυπικά προσόντα των υποψηφίων, διότι το εάν κανείς έχει διατελέσει προϊστάμενος τμήματος ή διεύθυνσης δεν σημαίνει ότι είναι καλύτερος από τους συνυποψηφίους τους. Εξάλλου η εκπλήρωση της στοχοθεσίας δεν είναι κριτήριο που μπορεί να αποτιμηθεί εύκολα και αντικειμενικά, δεδομένου ότι η διοίκηση μέσω στόχων δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί στην πράξη.
Οι προτάσεις μου είναι οι εξής:
Εφόσον μεταξύ των υποψηφίων υπάρχουν απόφοιτοι Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης να επιλέγονται κατά προτεραιότητα για τις θέσεις Τμηματαρχών και Διευθυντών. Ακολούθως να προτάσσονται όσοι είναι κάτοχοι διδακτορικού τίτλου σε αντικείμενο συναφές με αυτό της Υπηρεσίας τους.
Εφόσον δεν υπάρχουν υποψήφιοι των ανωτέρω κατηγοριών να μοριοδοτούνται οι υποψήφιοι που έχουν μεταπτυχιακό τίτλο συναφή με το αντικείμενο της Υπηρεσίας τους ή δεύτερο πτυχίο συναφές με το αντικείμενο της Υπηρεσίας τους. Η αρχαιότητα θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν μόνο μεταξύ υποψηφίων με τα ίδια τυπικά προσόντα. Η επιλογή όλων των προίσταμένων να γίνεται μέσω των ειδικών υπηρεσιακών υπηρεσιακών συμβουλίων του Ν.3869/2010.
ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΤΑ ΑΠΕΙΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΠΕΙΔΗ ΣΠΟΥΔΑΣΑΝ 1,5 ΧΡΟΝΟ ΣΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ?
ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΤΑ ΑΠΕΙΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΠΕΙΔΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΑΝ ΤΟ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΤΟΥΣ?
ΠΟΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ? ΠΟΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥΣ?
Η ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΜΑΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΣΜΟ, ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΑΠΟΔΟΣΗ!
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΤΕ ΝΑ Ε Ρ Γ Α Ζ Ο Μ Α Σ Τ Ε ΚΑΙ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΖΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ ΜΟΡΙΑ….
ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΙΤΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΜΠΕΛΕΣ (ΑΠΟΦΟΙΤΟΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ-ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟΣ-ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΣ-ΠΡΑΣΙΝΟΣ-ΓΑΛΑΖΙΟΣ-ΚΟΚΚΙΝΟΣ…)
ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΑΓΕΤΑΙ.
Διαπιστώνεται μεγάλος επιθυμία των νέων υπαλλήλων για προαγωγή και ανάληψη θέσεων ευθυνών. Μεγάλη υπερεκτίμηση των πολλών τίτλων σπουδών. Όλοι οι νέοι, λόγω του μεγάλου χρόνου ανεργίας συνεχίζουν τις σπουδές τους αποκτώντας συνεχώς τίτλους και γνώσεις τις οποίες είναι αμφίβολο αν θα τις χρησιμοποιήσουν ποτέ. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για όσους κάνοντας χρήση εκπαιδευτικών αδειών μεγάλης διάρκειας και αυξάνουν τα προς αναρρίχηση προσόντα τους ενώ οι συνάδελφοί τους εργάζονται και αποδίδουν. Το δημόσιο μη μπορώντας να κάνει ουσιαστική κρίση και για να αποφύγει πιθανές αδικίες αυξάνει το βάρος των τυπικών προσόντων έναντι των ουσιαστικών. Διαπιστώθηκε όμως ότι οι πολλοί νέοι υπάλληλοι με την ανάληψη της υπηρεσίας τους γίνονται πολύ σύντομα ¨διαμαρτυρόμενοι ¨ για το τρόπο λειτουργίας της υπηρεσίας τους, εκφράζουν συνεχώς νέες – ιδανικές γι΄ αυτούς ιδέες, όλα τους φταίνε με αποτέλεσμα και η απόδοσή τους να είναι περιορισμένη. Ο γρήγορος τρόπος ανάληψης θέσεων ευθύνης δηλώνει την άγνοια του τρόπου λειτουργίας μιας μεγάλης υπηρεσίας, τις διαδικασίες και τα προβλήματα που θα κληθεί αντιμετωπίσει. Είναι ασύλληπτα μεγάλη η εμπειρία που αποκτάται από κάποιον προϊστάμενο που εκτελεί ουσιαστικά τα καθήκοντά του. Και σήμερα οι περισσότεροι προϊστάμενοι κατέχουν αρκετούς τίτλους σπουδών, έχουν αρκετά χρόνια προϋπηρεσίας και διαφοροποιούνται από την όρεξη που εκτελούν τα καθήκοντά τους, την οργανωτικότητα , την αποδοτικότητα, τη διάθεση να ενημερώνονται και την ικανότητα για διοίκηση. Εδώ πρέπει να δοθεί το βάρος.