1. Οι διατάξεις του παρόντος νόμου δεν θίγουν ευνοϊκότερες διατάξεις του εθνικού, κοινοτικού ή διεθνούς δικαίου σχετικές με την υλοποίηση δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρίες και δεν αποτελούν λόγο περιορισμού του υφιστάμενου επιπέδου παρεχόμενης προστασίας.
2. Το άρθρο δεύτερο του ν. 4074/2012 (Α΄88) αντικαθίσταται ως εξής: «Οι διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 27 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες δεν εφαρμόζονται ως προς την εργασία και την απασχόληση στις ένοπλες δυνάμεις καθόσον αφορά σε διαφορετική μεταχείριση λόγω αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης σχετικής με την Υπηρεσία, όπως προβλέπεται στη διάταξη της παραγράφου 5 του άρθρου 3 του ν.4443/2016 (Α΄232)».
3. Το άρθρο τρίτο του ν.4074/2012 (Α΄ 88) καταργείται.
4. Η έκδοση του προβλεπόμενου στο άρθρο 24 του ν.4443/2016 (Α΄232) Προεδρικού Διατάγματος για την επέκταση της προστασίας που παρέχεται για διακρίσεις μεταξύ άλλων λόγω αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης και στους τομείς της κοινωνικής προστασίας, συμπεριλαμβανομένης της κοινωνικής ασφάλισης και της υγειονομικής περίθαλψης, των κοινωνικών παροχών και φορολογικών διευκολύνσεων, της εκπαίδευσης και της πρόσβασης στη διάθεση και παροχή αγαθών και υπηρεσιών που διατίθενται συναλλακτικά στο κοινό, συμπεριλαμβανομένης και της στέγης, λαμβάνει χώρα κατόπιν συνεργασίας με τον Υπουργό Επικρατείας του άρθρου 11 και κατόπιν διαβούλευσης με αναγνωρισμένες αντιπροσωπευτικές οργανώσεις του αναπηρικού κινήματος, με άτομα και με ομάδες ατόμων, οργανωμένες ή μη που έχουν εύλογο ενδιαφέρον για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες το αργότερο εντός δώδεκα (12) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου.
5. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος καταργείται κάθε γενική ή ειδική διάταξη που είναι αντίθετη ή ρυθμίζει διαφορετικά τα προβλεπόμενα με τις διατάξεις του παρόντος θέματα.
16.Το Άρθρο 16 να αναριθμηθεί σε Άρθρο 17 λόγω της προτεινόμενης προσθήκης του νέου Άρθρου 14. Επιπρόσθετα από την παρ. 4 και μετά αυτού του άρθρου να γίνουν οι ακόλουθες τροποποιήσεις/συμπληρώσεις:
«4. Η έκδοση του προβλεπόμενου στο άρθρο 24 του ν.4443/2016 (Α΄232) Προεδρικού Διατάγματος για την επέκταση της προστασίας που παρέχεται για διακρίσεις μεταξύ άλλων λόγω αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης και στους τομείς της κοινωνικής προστασίας, συμπεριλαμβανομένης της κοινωνικής ασφάλισης και της υγειονομικής περίθαλψης, των κοινωνικών παροχών και φορολογικών διευκολύνσεων, της εκπαίδευσης και της πρόσβασης στη διάθεση και παροχή αγαθών και υπηρεσιών που διατίθενται συναλλακτικά στο κοινό, συμπεριλαμβανομένης και της στέγης, λαμβάνει χώρα κατόπιν συνεργασίας με τον Υπουργό Επικρατείας του άρθρου 11, με το Κεντρικό Σημείο Αναφοράς του άρθρου 12 και κατόπιν δημόσιας διαβούλευσης, ειδικότερα με την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία και με αναγνωρισμένες αντιπροσωπευτικές οργανώσεις του αναπηρικού κινήματος, το αργότερο εντός δώδεκα (12) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου.
5. Στο Υπουργείο Δικαιοσύνης συστήνεται Επιτροπή για την επεξεργασία σημείων των ισχυόντων Κωδίκων (Αστικός Κώδικας, Εκλογικός Κώδικας, Ποινικός Κώδικας κ.ά.) που πρέπει να τροποποιηθούν προκειμένου να συνάδουν με τα άρθρα της Σύμβασης. Στην Επιτροπή μετέχει με εκπροσώπους της και η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία. Η Επιτροπή θα συγκροτηθεί ενός δύο (2) μηνών από τη θέση σε ισχύ του παρόντος νόμου και θα καταθέσει το Πόρισμά της εντός έξι (6) μηνών από τη θέση σε ισχύ αυτού.
6. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος καταργείται κάθε γενική ή ειδική διάταξη που είναι αντίθετη ή ρυθμίζει διαφορετικά τα προβλεπόμενα με τις της Σύμβασης θέματα».
Αναφορικά με τα άτομα με άνοια, σε περιπτώσεις όπου κρίνεται πως έχει επηρεαστεί σημαντικά η λειτουργικότητα του ατόμου ιδίως στα επόμενα στάδια της άνοιας και σύμφωνα με έγκυρα εργαλεία αξιολόγησης και δείκτες που προβλέπονται από την ήδη υπάρχουσα ερευνητική επιστημονική εργασία, θα πρέπει να προβλέπονται τα κατάλληλα βοηθήματα και μέτρα κοινωνικής προστασίας (κοινωνικά δικαιώματα, επιδόματα κλπ.). Είναι ιδιαίτερα κρίσιμο ζήτημα να επεκταθούν οι παροχές κοινωνικής προστασίας και στα άτομα με άνοια και τους φροντιστές τους. Όπως έχει αναφερθεί και στο ΨΥΧΑΡΓΩΣ Γ΄ 2011-2020, «για την Ελλάδα υπολογίζεται ότι το μηνιαίο κόστος για ένα ασθενή που βρίσκεται στο στάδιο που λειτουργεί αυτόνομα είναι 341€, στο στάδιο που ο ασθενής εξαρτάται από τους φροντιστές 957€ και τέλος στο στάδιο της ολικής αναπηρίας και εξάρτησης που σηματοδοτεί και την μακρόχρονη παραμονή του σε ίδρυμα 1267€. Όσον αφορά στη φροντίδα απαιτούνται συνολικά 168 ώρες μηνιαίως από μέλη της οικογένειας και 72 ώρες από έμμισθη φροντίδα (Κυριόπουλος, 2005)».
Θεωρώ σημαντικό να ενταχθεί η πρόβλεψη «όπου εγείρεται ζήτημα μη ικανοποιητικής ή μη ορθής απόδοσης στην ελληνική όρων που χρησιμοποιεί η Σύμβαση, υπερισχύει το Αγγλικό κείμενο».
Επισημάνσεις επί της διαδικασίας και της συμμετοχής στη διαβούλευση:
α) περιορισμένη δημοσιότητα στα media,
β) απουσία θέσεων και προτάσεων των συναρμόδιων Υπουργείων, του Συνηγόρου του Πολίτη, της Εκπαιδευτικής Κοινότητας, κ.α.,
γ) η ΕΣΑμεΑ δεν έχει καν αναρτήσει στην ιστοσελίδα της τήν πληροφορία ότι υφίσταται δημόσια διαβούλευση για ένα νομοθέτημα ορόσημο για την αναπηρία,
δ) συμβαίνει, παραλλήλως, μια ακατανόητη κινητικότητα με σκοπό τη διασπορά διατάξεων εγγραφής «δικαιωμάτων του αναπηρικού κινήματος» σε μη-σχετικά νομοσχέδια, πρακτική που συνιστά απροκάλυπτη απαξίωση της Σύμβασης και «στάχτη στα μάτια» των ατόμων με αναπηρία.
Η Παρ. 5 του άρθρου 16 συνιστά αυτοαναφορική του νόμου διάταξη. Δεν αναφέρεται στην υποχρέωση κατάργησης ή τροποποίησης αντίθετων με τη Σύμβαση νόμων άλλα αλλά αντίθετων με τον προτεινόμενο νόμο. Περιορίζει τη Σύμβαση. Είναι αορίστου περιεχομένου.