Αρχική Κατευθυντήριες - οργανωτικές διατάξεις υλοποίησης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με ΑναπηρίεςΆρθρο 14 – Πλαίσιο για την προαγωγή εφαρμογής της Σύμβασης

Άρθρο 14 – Πλαίσιο για την προαγωγή εφαρμογής της Σύμβασης

1. Για την προώθηση της εφαρμογής της Σύμβασης κατά τα διαλαμβανόμενα στην παράγραφο 2 του άρθρου 33 αυτής ορίζεται ο Συνήγορος του Πολίτη, ως η συνταγματικά κατοχυρωμένη Ανεξάρτητη Αρχή που αποτελεί το Πλαίσιο για την Προαγωγή της εφαρμογής της Σύμβασης (εφεξής Πλαίσιο Προαγωγής).
2. Αποστολή του Πλαισίου Προαγωγής είναι η παρακολούθηση, προαγωγή και προστασία της εφαρμογής της Σύμβασης και των δημόσιων πολιτικών για την προώθηση των δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρίες. Το Πλαίσιο Προαγωγής μεταξύ άλλων:
α) εκφράζει γνώμη για τη συμβατότητα των δημοσίων πολιτικών που προωθούνται σε κεντρικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο καθώς και για τη συμβατότητα της ισχύουσας εθνικής νομοθεσίας με το κανονιστικό περιεχόμενο της Σύμβασης,
β) χειρίζεται και διερευνά αναφορές που υποβάλλονται ενώπιόν του σε σχέση με την παραβίαση δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρίες,
γ) αναλαμβάνει δράσεις ευαισθητοποίησης σε θέματα σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη Σύμβαση,
δ) εκπονεί μελέτες και έρευνες σχετικά με την υλοποίηση άρθρων της Σύμβασης σε επιμέρους τομείς,
ε) υποβάλλει ετήσια έκθεση με την αξιολόγηση των δημόσιων πολιτικών, της εφαρμογής της κείμενης νομοθεσίας και προτεινόμενα μέτρα αντιμετώπισης ελλείψεων και αναγκών που διαπιστώθηκαν, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει προτάσεις νομοθετικών ρυθμίσεων ή τροποποιήσεων,
στ) λαμβάνει κάθε άλλο πρόσφορο για την εξυπηρέτηση της αποστολής του μέτρο.

Σχόλια
  • 31 Ιουλίου 2017, 14:31 | Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ)

    13.Να προστεθεί άρθρο 14 «Ορισμός Επιμέρους Σημείων Αναφοράς για την παρακολούθηση εφαρμογής της Σύμβασης σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο» ως ακολούθως:
    «1. Στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, στην έδρα κάθε Περιφέρειας και κάθε Δήμου ορίζεται ως Σημείο Αναφοράς ο Συντονιστής, ο Περιφερειάρχης και ο Δήμαρχος αντίστοιχα για την παρακολούθηση εφαρμογής της Σύμβασης σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. 2. Αρμοδιότητες των Σημείων Αναφοράς της παραγράφου 1 αποτελεί η παρακολούθηση υλοποίησης των υιοθετούμενων κατ’ εφαρμογή της Σύμβασης πολιτικών που αφορούν στους τομείς αρμοδιότητας των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, των Περιφερειών και των Δήμων, η σύνταξη ετήσιων Εκθέσεων Προόδου και η διαβούλευση με την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.) και με αναγνωρισμένες αντιπροσωπευτικές οργανώσεις του αναπηρικού κινήματος για θέματα ανάπτυξης και εφαρμογής περιφερειακών και τοπικών πολιτικών. 3. Με απόφαση, εντός δύο (2) μηνών από τη θέση σε ισχύ του παρόντος νόμου, του Συντονιστή, του Περιφερειάρχη, του Δήμαρχου δύνανται οι αρμοδιότητες του Σημείου Αναφοράς να μεταβιβασθούν σε οργανική μονάδα επιπέδου Διεύθυνσης ή Τμήματος».

    Επιπρόσθετα, τα άρθρα 14,15, 16 και 17 να αναριθμηθούν σε 15,16,17 και 18 αντίστοιχα.

    14.Το Άρθρο 14 να αναριθμηθεί σε Άρθρο 15, λόγω της προτεινόμενης προσθήκης του νέου άρθρου 14, να μετονομαστεί σε «Πλαίσιο για τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες» και να τροποποιηθεί/συμπληρωθεί ως ακολούθως:

    «1. Για την προώθηση της εφαρμογής της Σύμβασης κατά τα διαλαμβανόμενα στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 33 αυτής ορίζονται: α) ο Συνήγορος του Πολίτη, ως η συνταγματικά κατοχυρωμένη Ανεξάρτητη Αρχή, β) η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) ως ο εθνικός θεσμός προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων και γ) η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.) ως η τριτοβάθμια οργάνωση των Ατόμων με Αναπηρίες και ανεξάρτητος μηχανισμός της κοινωνίας των πολιτών, που αποτελούν το Πλαίσιο της εφαρμογής της Σύμβασης (εφεξής Πλαίσιο). 2. Αποστολή του Πλαισίου είναι η προαγωγή, προστασία και παρακολούθηση της εφαρμογής της Σύμβασης και των δημόσιων πολιτικών για την προώθηση των δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρίες. Το Πλαίσιο:
    α) καταρτίζει Κανονισμό Λειτουργίας, στον οποίο εξειδικεύονται οι επιμέρους δράσεις που αναλαμβάνει κάθε μέλος του Πλαισίου και
    β) καταρτίζει και επικαιροποιεί στρατηγικό σχέδιο δράσης, στο οποίο εξειδικεύονται οι επιμέρους δράσεις ως προς την προαγωγή, την προστασία και την παρακολούθηση της εφαρμογής της Σύμβασης. Ενδεικτικά:
    -εκφράζει γνώμη για τη συμβατότητα των δημοσίων πολιτικών που προωθούνται σε κεντρικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο καθώς και για τη συμβατότητα της ισχύουσας εθνικής νομοθεσίας με τις διατάξεις της Σύμβασης,
    -χειρίζεται και διερευνά αναφορές που υποβάλλονται ενώπιόν του σε σχέση με την παραβίαση δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρίες,
    -αναλαμβάνει δράσεις ευαισθητοποίησης σε θέματα σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη Σύμβαση,
    -εκπονεί μελέτες και έρευνες σχετικά με την υλοποίηση άρθρων της Σύμβασης σε επιμέρους τομείς, (ενδεικτικά ποιοτικές έρευνες σε ανοιχτές και κλειστές δομές όπου διαβιούν άτομα με αναπηρίες προκειμένου να αποτρέπονται μορφές εκμετάλλευσης, βίας και κακομεταχείρισης βάσει του άρθρου 16 παρ.3 της Σύμβασης),
    -υποβάλλει ετήσια έκθεση με την αξιολόγηση των δημόσιων πολιτικών, της εφαρμογής της κείμενης νομοθεσίας και προτεινόμενα μέτρα αντιμετώπισης ελλείψεων και αναγκών που διαπιστώθηκαν, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει προτάσεις νομοθετικών ρυθμίσεων ή τροποποιήσεων,
    -προβαίνει σε νομικές ενέργειες εν ονόματι των θυμάτων εικαζόμενων παραβιάσεων της Σύμβασης στα εθνικά δικαστήρια,
    -παρέχει νομική υποστήριξη στα άτομα με αναπηρίες προκειμένου να υποβάλλουν καταγγελίες ενώπιον περιφερειακών και διεθνών οργάνων και δικαστηρίων,
    -λαμβάνει κάθε άλλο πρόσφορο για την εξυπηρέτηση της αποστολής του μέτρο.
    3. Για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου τροποποιούνται οι διατάξεις του ν. 3094/2003 «Συνήγορος του Πολίτη και άλλες διατάξεις» (Α΄ 10), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει».

  • 21 Ιουλίου 2017, 13:49 | ΕΝΩΣΗ ΤΥΦΛΩΝ «Ο ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ ΜΠΡΑΪΓ»

    Για άτομα με αναπηρία χωρίς δικαιοπρακτική ικανότητα ανεξαρτήτως ηλικίας και με απουσία γονέων ή κηδεμόνων, η Πολιτεία θα πρέπει να αναθέτει σε φυσικό πρόσωπο (πχ. δικηγόρο, κοινωνικό λειτουργό) την προστασία του, όπου θα ελέγχει την ποιότητα ζωής του αναπήρου προστατεύοντας τα συμφέροντά του. Ο δικαστικός συμπαραστάτης θα υποβάλλει ετήσια έκθεση προς την αρμόδια υπηρεσία στην οποία θα αναφέρονται θέματα υγείας, διαχείριση οικονομικών κ.α, μεριμνώντας στην ουσία για τα συμφέροντα και την καλύτερη ποιότητα ζωής του ατόμου με αναπηρία.

  • 21 Ιουλίου 2017, 10:01 | ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ/ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΦΙΛΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΝΟΣΟ ALZHEIMER ΚΑΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ (ΝΟΜΙΔΟΥ)

    Υπό την έννοια του άρθρου 33 παρ.2 της Σύμβασης η προαγωγή και η προστασία αναφέρονται στα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες ενώ η παρακολούθηση αναφέρεται στην εφαρμογή της Σύμβασης.

    ► προς αποφυγή τυχόν παρερμηνειών καλό είναι ο τίτλος του άρθρου 14 να μετονομαστεί σε «Πλαίσιο για την προαγωγή, προστασία και παρακολούθηση της εφαρμογής της Σύμβασης» και ως τέτοιο να αναφέρεται οπουδήποτε αλλού στο σχέδιο νόμου γίνεται αναφορά σε αυτό

    ►η λέξη «προώθηση» στην πρώτη, τρίτη και τέταρτη σειρά της παρ.1 του άρθρου 14 του σχεδίου νόμου να αντικατασταθεί από τις λέξεις «προαγωγή, προστασία και παρακολούθηση».

    Υπό την έννοια του άρθρου 33 παρ.2 της Σύμβασης τα Συμβαλλόμενα Κράτη πρέπει να ενισχύουν συνεχώς το Πλαίσιο και τους μηχανισμούς εντός Πλαισίου έτσι ώστε να βελτιώνεται με τον καιρό: το Πλαίσιο θα πρέπει να είναι δυνατότερο του χρόνου απ’ ότι είναι φέτος. Επιπλέον, εκτός από ανεξάρτητο το Πλαίσιο πρέπει να είναι και πλουραλιστικό.

    ►Υπάρχει πρόβλεψη το Πλαίσιο να γίνει πλουραλιστικό και να περιλάβει και άλλες ανεξάρτητες αρχές και φορείς?

    Η παράγραφος 2 του άρθρου 14 του σχεδίου νόμου είναι πολύ γενική και αόριστη (Το Πλαίσιο Προαγωγής μεταξύ άλλων: …..) και απαιτείται η λεπτομερής περιγραφή συγκεκριμένων δράσεων.

    Δράσεις που θα πρέπει να μπορεί να αναλάβει το Πλαίσιο για την προαγωγή των δικαιωμάτων της Σύμβασης περιλαμβάνουν:
    1. παροχή λεπτομερών αναλύσεων των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων στους υπευθύνους χάραξης πολιτικών
    2. οργάνωση προγραμμάτων κατάρτισης περί της Σύμβασης για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικών, περιλαμβανομένων και αυτών που εργάζονται στο(α) Σημείο(α) Αναφοράς
    3. οργάνωση προγραμμάτων κατάρτισης για άτομα με αναπηρίες αναφορικά με το περιεχόμενο της Σύμβασης, με το πώς μπορούν να έχουν ουσιαστική συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων, με το πώς θα αποκτήσουν και βελτιώσουν ικανότητες αυτοσυνηγορίας και με το πώς θα ενεργούν για την προστασία των δικαιωμάτων τους
    4. διασφάλιση κατάρτισης δικηγόρων και δικαστών ώστε να εφαρμόζουν τη Σύμβαση
    5. Μετάφραση σε γλώσσα κατανοητή για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικών και τα άτομα με αναπηρίες των Γενικών Παρατηρήσεων, Δηλώσεων και Αποφάσεων των οργάνων των Συμβάσεων των Ηνωμένων Εθνών
    6. Παραγωγή και διανομή υλικού γύρω από τη διαδικασία καταγγελιών σύμφωνα με το Προαιρετικό Πρωτόκολλο στη Σύμβαση

    ►Προβλέπονται από το Πλαίσιο οι παραπάνω δράσεις προαγωγής των δικαιωμάτων της Σύμβασης?
    ►Πώς συντονίζεται το Πλαίσιο με άλλους φορείς (περιλαμβανομένης και της κυβέρνησης) για την αποφυγή αλληλοεπικάλυψης προσπαθειών και την κάλυψη τυχόν κενών?

    Δράσεις που θα πρέπει να μπορεί να αναλάβει το Πλαίσιο για την προστασία των δικαιωμάτων της Σύμβασης περιλαμβάνουν:
    1. διασφάλιση ότι υπάρχουν δράσεις συνηγορίας στην κοινότητα, σε χώρους κράτησης όπως είναι οι φυλακές, τα τμήματα και οι κλινικές ψυχιατρικής, τα ορφανοτροφεία και τα ιδρύματα κοινωνικής φροντίδας
    2. διαμεσολάβηση μεταξύ υπευθύνων χάραξης πολιτικών και ατόμων με αναπηρίες σχετικά με την εφαρμογή της Σύμβασης
    3. παροχή βοήθειας σε άτομα με αναπηρίες στα εθνικά δικαστήρια είτε με την απ’ευθείας ανάληψη εκπροσώπησής τους είτε με την παροχή οικονομικής βοήθειας για υποθέσεις στρατηγικής σημασίας
    4. άσκηση πίεσης στην κυβέρνηση για την παροχή ευεργετημάτων πενίας έτσι ώστε τα άτομα με αναπηρίες να μπορούν να υποβάλλουν εικαζόμενες παραβιάσεις της Σύμβασης στα εθνικά δικαστήρια. Το ευεργέτημα πενίας θα πρέπει να είναι διαθέσιμο και στα άτομα που συχνά δεν έχουν πρόσβαση στη δικαιοσύνη: άτομα σε δικαστική συμπαράσταση, παιδιά, ακούσια νοσηλευόμενους, άτομα που διαβιούν σε ιδρύματα και οικείους ατόμων με αναπηρίες που έχουν πεθάνει.
    5. νομικές ενέργειες εν ονόματι των θυμάτων εικαζόμενων παραβιάσεων της Σύμβασης στα εθνικά δικαστήρια
    6. βοήθεια των ατόμων με αναπηρίες να υποβάλλουν καταγγελίες ενώπιον των περιφερειακών και διεθνών οργάνων και δικαστηρίων, περιλαμβανομένης και της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες

    ►Προβλέπονται από το Πλαίσιο οι παραπάνω δράσεις προστασίας των δικαιωμάτων της Σύμβασης?

    Δράσεις που θα πρέπει να μπορεί να αναλάβει το Πλαίσιο για την παρακολούθηση της εφαρμογής της Σύμβασης περιλαμβάνουν:

    1. Ανάπτυξη ενός στρατηγικού πλάνου παρακολούθησης εφαρμογής της Σύμβασης
    2. Συνεργασία με συναδέλφους σε διάφορες χώρες για την ανάπτυξη δεικτών και σημείων αναφοράς για την αξιολόγηση της προοδευτικής εφαρμογής των δικαιωμάτων της Σύμβασης
    3. Παρακολούθηση με τη διεξαγωγή επιτόπιων επισκέψεων σε χώρους όπου διαβιούν άτομα με αναπηρίες (τόσο στην κοινότητα όσο και σε ιδρύματα) προκειμένου να αποτρέπονται περιστατικά όλων των μορφών εκμετάλλευσης, βίας και κακομεταχείρισης (άρθρο 16 παρ.3 της Σύμβασης)
    4. Χρησιμοποίηση του δικαστικού συστήματος για την τεκμηρίωση παραβιάσεων των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρίες. Πολλά άτομα με αναπηρίες αντιμετωπίζουν εμπόδια στην υποβολή καταγγελιών ως αποτέλεσμα του στίγματος και των διακρίσεων, έλλειψης πληροφόρησης για τα δικαιώματά τους και για πώς θα τα ασκήσουν, της αφαίρεσης της δικαιοπρακτικής τους ικανότητας και της άρνησης εύλογων προσαρμογών.
    5. Δημιουργία χώρου που θα επιτρέψει την κοινωνία των πολιτών να συντονίσει και να εκπονήσει μια «ανεπίσημη έκθεση» για την Επιτροπή των Ηνωμένων /Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες
    6. Επισήμανση στην Επιτροπή των Ηνωμένων /Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες τομείς «σοβαρών ή συστηματικών παραβιάσεων» και υποβολή αιτήματος στην Επιτροπή να διεξαγάγει έρευνα (σύμφωνα με το άρθρο 6 του Προαιρετικού Πρωτοκόλλου)

    ►Προβλέπονται από το Πλαίσιο οι παραπάνω δράσεις παρακολούθησης εφαρμογής της Σύμβασης?

    ►Πώς συμμετέχει η κοινωνία των πολιτών, περιλαμβανομένων και των ατόμων με αναπηρίες και των αντιπροσωπευτικών τους οργανώσεων, καθόλη τη διαδικασία παρακολούθησης? Πώς διασφαλίζεται ότι η εν λόγω συμμετοχή είναι ουσιαστική?

  • 17 Ιουλίου 2017, 13:47 | Γεώργιος Β. Σαρανταυγάς

    Το αρθ. 33 παρ. 2 της Σύμβασης προβλέπει τη δημιουργία ενός πλαισίου από έναν ή περισσότερους ανεξάρτητους μηχανισμούς (σ.σ. όχι κατ’ ανάγκη Οργανισμούς ή Αρχές) για την παρακολούθηση τής εφαρμογής τής Σύμβασης. Στο αρθ. 33 παρ. 3, γίνεται ρητή αναφορά στην πλήρη συμμετοχή της Κοινωνίας των Πολιτών (προσώπων με αναπηρία και Εκπροσώπων τους) στη διαδικασία παρακολούθησης.

    Η επιλογή τού Συνηγόρου τού Πολίτη ως μηχανισμού παρακολούθησης και προώθησης τής Σύμβασης εγείρει μια σειρά από ζητήματα λειτουργικότητας, κανονιστικής συμβατότητας και προσκρούει σε καταστατικούς περιορισμούς αναφορικά με τις δυνατότητες οργανωσιακής του επέκτασης και συμμετοχικής διεύρυνσης. Καίτοι η Αρχή συνιστά μια σύγχρονη-παγιωμένη θεσμική συνιστώσα, ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος απόκλισης τού σκοπού της από την ανάθεση σε αυτήν νέων καθηκόντων σε ακολουθία της διαρκώς διογκούμενης νομοπαραγωγής και επέκτασης των ρυθμίσεων στις σχέσεις πολίτη-κράτους. Η υπερσυγκέντρωση εξουσιών σε ένα πρόσωπο, το οποίο δεν είναι αιρετό και δεν ελέγχεται από την κονωνία των πολιτών ή τη Δικαιοσύνη, παρά μόνο από τη Βουλή (αρθ. 101Α και 103 παρ. 9 Συντάγματος και Ν. 3094/2003 αρθ. 1 παρ. 2), συνιστά επισφάλεια για την πλήρη και αποτελεσματική εφαρμογή τής Σύμβασης, την οποία ο νομοθέτης οφείλει να λάβει υπ΄όψη του.

    Ο Συνήγορος τού Πολίτη ως Προσωποπαγής Δημόσια Αρχή, στη διαχείριση των λειτουργιών τού οποίου δεν προβλέπεται συμμετοχή τρίτων, αποκλείει εξ αρχής τη συμμετοχή της Κοινωνίας των Πολιτών στην παρακολούθηση της εφαρμογής τής Σύμβασης. Το να καλέσεις τα ΑμεΑ και τους εκπροσώπους τους σε μια ημερίδα ή σε ένα φόρουμ ή σε ένα workshop δεν αρκεί για να διασφαλίσει την πλήρη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών στη διαδικασία παρακολούθησης. Κατά συνέπεια, ο ορισμός του ως μηχανισμού παρακολούθησης και προώθησης της εφαρμογής της Σύμβασης δέον να επανεξεταστεί πιο επισταμένα.

    Σημειώνεται δε ότι ο Συνήγορος τού Πολίτη, ο οποίος τυγχάνει να είναι και Συνήγορος Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, είναι ήδη εξουσιοδοτημένος να διαχειρίζεται ζητήματα παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περιλαμβανομένων τών δικαιωμάτων ΑμεΑ. Το γεγονός ότι μέχρι σήμερα η Χώρα μας δεν έχει θέσει σε εφαρμογή τη Σύμβαση, θα έπρεπε να έχει ήδη απασχολήσει τον Θεσμό και αυτός να έχει συνεισφέρει περιεχόμενο αποτύπωσης της παρούσας κατάστασης και προτάσεις για την ορθή εφαρμογή και θέση σε λειτουργία της Σύμβασης, ώστε να μην παραβεί εκ νέου η χώρα τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτή. Αντ΄αυτού, έχουμε διαθέσιμο μόνο τμήμα μίας έκθεσης τού έτους 2014(!) της ΕΕΔΑ, περί μη συμμόρφωσης της χώρας με τις συμβατικές της υποχρεώσεις, η οποία ανασύρεται με καθυστέρηση τριών ετών! Οφείλονται τουλάχιστον εκτιμήσεις/παρατηρήσεις (αν όχι έκθεση/πόρισμα) από τον Συνήγορο τού Πολίτη για τους λόγους καθυστέρησης, την αποκλίνουσα απόπειρα εφαρμογής και τα Δικαιώματα ΑμεΑ που ενδεχομένως παραβιάστηκαν από την Κύρωση τής Σύμβασης και μετά.

    Επισημαίνεται ότι, για το έτος 2013, ο Συνήγορος του Πολίτη υποχρεώθηκε, προφανώς από το πλήθος των σχετικών αναφορών που είχε λάβει, (Ν.3094/2003, παρ. 5 άρθρου 3) να δημοσιεύσει ειδική έκθεση για την «Λειτουργία του Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.)», στην οποία περιλαμβάνεται η ακόλουθη επισήμανση (σελ. 3-4) «Ωστόσο, εκφεύγει των επιδιώξεων της παρούσης [σ.σ. Έκθεσης] η διατύπωση ολοκληρωµένων προτάσεων για παρεµβάσεις σε επίπεδο κοινωνικής πολιτικής και δικαιωµατικής προσέγγισης της αναπηρίας, οι οποίες θα απέρρεαν από την προσφάτως κυρωθείσα από την Ελλάδα Σύµβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώµατα των ατόµων µε αναπηρίες». Η Έκθεση αναδεικνύει ένα θεσμικό-δομικό έλλειμμα, όπως και ένα φαινόμενο συστηματικής δυσλειτουργίας της δημόσιας διοίκησης, σε έναν ιδιαίτερα ευαίσθητο χώρο, τα οποία ωστόσο αντιμετωπίζονται με επιείκεια, αφήνοντας την πρωτοβουλία των κινήσεων στην ευχέρεια της πολιτικής εξουσίας. Δεδομένου ότι από τότε τηρείται «σιγή ασυρμάτου» αναφορικά με τη λειτουργία του ΚΕ.Π.Α, χωρίς να έχει μεταβληθεί το θεσμικό του πλαίσιο, το σύστημα/μοντέλο και οι πρακτικές αξιολόγησης και πιστοποίησης της αναπηρίας που αυτό μετέρχεται, υπάρχουν σοβαρά ζητήματα στα οποία οφείλονται επίσημες τοποθετήσεις πριν από οποιαδήποτε νομοθετική πρωτοβουλία.

    Η νομική προπαρασκευή του νομοσχεδίου, αλλά και ο ίδιος ο Συνήγορος του Πολίτη φαίνεται να μην έχουν λάβει υπόψη τους ένα σημαντικό περιορισμό που περιέχεται στο νομικό πλαίσιο λειτουργίας του τελευταίου. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 4 παρ. 4 του Ν.3094/2003 «Συνήγορος τού Πολίτη και άλλες διατάξεις» αναφέρεται ότι «σε περίπτωση άσκησης ενδικοφανούς προσφυγής ο Συνήγορος δεν επιλαμβάνεται του θέματος πριν αποφασίσει το αρμόδιο όργανο ή παρέλθει άπρακτη προθεσμία τριών (3) μηνών από την άσκηση της προσφυγής», ενώ το άρθρο 3 παρ. 4 του ίδιου νόμου προβλέπει ότι «ο Συνήγορος δεν επιλαμβάνεται υποθέσεων που εκκρεμούν ενώπιον δικαστηρίου ή άλλης δικαστικής αρχής». Εις ό,τι αφορά υποθέσεις (αναφορές / καταγγελίες) που έχουν να κάνουν με τη (δυσ)λειτουργία του ΚΕ.Π.Α.: α) από τη στιγμή που η προσφυγή σε Β’θμια Υγειονομική Επιτροπή (Β.Υ.Ε.) οργανώνεται διαδικαστικά ως ενδικοφανής προσφυγή και β) δεδομένου ότι εντός εξήντα ημερών από τη γνωστοποίηση της απόφασης της Β.Υ.Ε. ο ενδιαφερόμενος δεν έχει άλλη επιλογή παρά να προσφύγει στα διοικητικά δικαστήρια (εαν θεωρεί ότι αδικήθηκε), είναι σαφές ότι η αρμοδιότητα που επιχειρείται να αποδοθεί στον Συνήγορο στο πλαίσιο εφαρμογής της Σύμβασης για διαχείριση αναφορών για το ΚΕ.Π.Α. καθίσταται ανεφάρμοστη, οδηγώντας σημαντικό αριθμό υποθέσεων στο αρχείο για τυπικούς λόγους. Συνεπώς, η ένταξη του Συνηγόρου του Πολίτη στο σύστημα εφαρμογής της Σύμβασης θα πρέπει να σημάνει είτε αναθεώρηση του νόμου που διέπει τη λειτουργία του είτε ανασύσταση του Συστήματος Πιστοποίησης Αναπηρίας.

    Το σχέδιο νόμου φαίνεται να ακολουθεί την πεπατημένη οδό του συγκεντρωτισμού και διαπνέεται από φοβικό σύνδρομο. Εκλείπουν η γενναιότητα, η εξωστρέφεια και ο δυναμισμός. Μεταξύ της δυνατότητας να συστήσει έναν η περισσότερους νέους, εξειδικευμένους και περιεκτικούς μηχανισμούς και εκείνης της ανάθεσης ενός ακόμα καθήκοντος σε έναν υπερφορτωμένο θεσμό, επιλέγει τη δεύτερη. Θα ήταν ασφαλέστερη, αποτελεσματικότερη, περισσότερο υποσχόμενη και πιο κοντά στο γράμμα και το πνεύμα της Σύμβασης η επιλογή, για το σκοπό αυτό, ενός πολυσυμμετοχικού και ευέλικτου φορέα κατά το πρότυπο της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ).

Σχόλια