1. Τα διοικητικά όργανα και αρχές παρέχουν στους διοικούμενους με Αναπηρίες, κατά τις συναλλαγές τους με αυτές, πρόσφορα μέσα επικοινωνίας και πρόσβαση στην πληροφόρηση. Στην ως άνω υποχρέωση περιλαμβάνονται ενδεικτικά, η πρόσβαση στα δημόσια έγγραφα και η κοινοποίηση διοικητικών πράξεων στα Άτομα με Αναπηρίες σε προσβάσιμες μορφές καθώς και η διασφάλιση της προηγούμενης ακρόασής τους με πρόσφορους τρόπους, υπό τους όρους τις προϋποθέσεις του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, όπως κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν.2690/1999 (Α΄45). Με απόφαση του Υπουργού Διοικητικής Ανασυγκρότησης, κατόπιν συνεργασίας με τον Υπουργό Επικρατείας του άρθρου 11 και με το Κεντρικό Σημείο Αναφοράς του άρθρου 12 και κατόπιν ανοικτής διαβούλευσης με τα ενδιαφερόμενα μέρη, προσδιορίζονται τα είδη των πρόσφορων μέσων, των προσβάσιμων μορφών και των τρόπων επικοινωνίας που υιοθετούνται από τις υπηρεσίες της Δημόσιας Διοίκησης, καθώς και κάθε άλλο θέμα τεχνικού ή λεπτομερειακού χαρακτήρα σχετικό με την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου.
2. Γλώσσα των κωφών και των βαρήκοων πολιτών είναι η ελληνική νοηματική, η οποία αναγνωρίζεται ως επίσημη γλώσσα του Κράτους. Η Πολιτεία υποχρεούται να λάβει μέτρα για την προώθησή της, καθώς και για την κάλυψη των αναγκών επικοινωνίας των ως άνω πολιτών.
3. Η ελληνική γραφή Μπράιγ (Braille) αναγνωρίζεται ως μορφή επικοινωνίας των τυφλών πολιτών. Η Πολιτεία υποχρεούται να λάβει μέτρα για την προώθησή της, καθώς και για την κάλυψη των αναγκών επικοινωνίας των ως άνω πολιτών.
6.Το Άρθρο 7 «Επικοινωνία Ατόμων με Αναπηρίες με διοικητικές αρχές, γλώσσες και μορφές επικοινωνίας» να τροποποιηθεί/ συμπληρωθεί ως ακολούθως:
«1. Τα διοικητικά όργανα και αρχές παρέχουν στα Άτομα με Αναπηρίες, κατά τις συναλλαγές τους με αυτές, πρόσφορα μέσα επικοινωνίας και πρόσβαση στην πληροφόρηση. Στην ως άνω υποχρέωση περιλαμβάνονται ενδεικτικά, η πρόσβαση στα δημόσια έγγραφα και η κοινοποίηση διοικητικών πράξεων στα Άτομα με Αναπηρίες σε προσβάσιμες μορφές καθώς και η διασφάλιση της προηγούμενης ακρόασής τους με πρόσφορους τρόπους, υπό τους όρους τις προϋποθέσεις του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, όπως κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν.2690/1999 (Α΄45). Με απόφαση του Υπουργού Διοικητικής Ανασυγκρότησης, κατόπιν συνεργασίας με τον Υπουργό Επικρατείας του άρθρου 11 και με το Κεντρικό Σημείο Αναφοράς του άρθρου 12 και κατόπιν ανοικτής διαβούλευσης με τα ενδιαφερόμενα μέρη, ειδικότερα με την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.) και με αναγνωρισμένες αντιπροσωπευτικές οργανώσεις του αναπηρικού κινήματος, προσδιορίζονται τα είδη των πρόσφορων μέσων, των προσβάσιμων μορφών και των τρόπων επικοινωνίας που υιοθετούνται από τις υπηρεσίες της Δημόσιας Διοίκησης, καθώς και κάθε άλλο θέμα τεχνικού ή λεπτομερειακού χαρακτήρα σχετικό με την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου. 2. Γλώσσα των κωφών και των βαρήκοων πολιτών είναι η ελληνική νοηματική, η οποία αναγνωρίζεται ως επίσημη γλώσσα του Κράτους. Η Πολιτεία υποχρεούται να λάβει μέτρα για την προώθησή της, καθώς και για την κάλυψη των αναγκών επικοινωνίας των ως άνω πολιτών. 3. Η ελληνική γραφή Μπράιγ (Braille) αναγνωρίζεται ως επίσημη μέθοδος γραφής και ανάγνωσης και ως μέσο επικοινωνίας των τυφλών πολιτών. Η Πολιτεία υποχρεούται να λάβει μέτρα για την προώθησή της, καθώς και για την κάλυψη των αναγκών επικοινωνίας των ως άνω πολιτών».
Στην παράγραφο 3 η ορθή διατύπωση είναι το «σύστημα γραφής και ανάγνωσης τυφλών Μπράιγ (braille)».
Παρ.3. Η ορθή διατύπωση είναι κώδικας Μπράιγ (Braille) γραφής Τυφλών.
Η παρουσία ενός διερμηνέα ΕΝΓ σε δημόσιες υπηρεσίες είναι απαραίτητη, όπως και η χρήση ηχητικών μηνυμάτων ή και έντυπων εγγράφων σε κώδικα Braille προς την εξυπηρέτηση των πολιτών με προβλήματα όρασης.
Το θέμα της γλώσσας και των μορφών επικοινωνίας, όμως, δεν θα πρέπει να περιορίζεται σε επίπεδο ρητής διατύπωσης σε ένα νομοθετικό κείμενο αποκλειστικά στα άτομα με Κώφωση/ βαρηκοΐα, τύφλωση.
Οι εναλλακτικές μορφές επικοινωνίας πρέπει να καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα επικοινωνιακών αναγκών, λ.χ. ατόμων με αυτισμό ή με νοητική αναπηρία, αξιοποιώντας τη χρήση οπτικών συμβόλων για την παροχή πληροφοριών. Επίσης, θα μπορούσε να προβλέπεται η παρουσία ενός «πληρεξούσιου» προσώπου (φροντιστή/ προσωπικού βοηθού) του ατόμου με αναπηρία π.χ. σε περίπτωση πολλαπλής αναπηρίας ή προβλημάτων λόγου για την αποτελεσματικότερη επικοινωνία.
Ο Συντάκτης του σχεδίου νόμου, παρά το γεγονός ότι είναι εκτεθειμένη η χώρα από την καθυστέρηση της εφαρμογής τής Σύμβασης και την πρώτη ατυχή απόπειρα εφαρμογής της, δυσκολεύεται να ξεφύγει από την παρωχημένη γραφειοκρατική αντίληψη των δικαιωμάτων. Η διατύπωση «διοικούμενοι με Αναπηρίες» είναι αναχρονιστική και προσβλητική και απηχεί αντιλήψεις αυταρχικές και κτητικές τού κράτους.
Η Σύμβαση χρησιμοποιεί τον όρο Άτομα με Αναπηρίες και όχι διοικούμενοι με αναπηρίες, και υπερισχύει τού εσωτερικού δικαίου. Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι συνταγματικά και από διεθνείς συνθήκες κατοχυρωμένα και συνιστούν το θεμέλιο της σύγχρονης Δημοκρατίας, και δεν υφίστανται χάριν της Δημόσιας Διοίκησης. Παρεμπιπτόντως, στον ΧΘΔΕΕ, το δικαίωμα στη Χρηστή Διοίκηση (αρθ. 41), ερμηνεύεται επίσης ως ατομικό δικαίωμα.
Επιπλέον, ποιός ο λόγος για αναφορά στον ΚΔΔιαδ ειδικά για τα ΑμεΑ, χωρίς να κομίζει κάτι νέο ή ειδικό; Δηλαδή, δεν είναι αυτονόητο ότι αυτός εφαρμόζεται και για τα ΑμεΑ μέχρι σήμερα;
Στο άρθρο 7 παράγραφος 2 ορίζει : Γλώσσα των κωφών και των βαρήκοων πολιτών είναι η ελληνική νοηματική, η οποία αναγνωρίζεται ως επίσημη γλώσσα του Κράτους. Η Πολιτεία υποχρεούται να λάβει μέτρα για την προώθησή της, καθώς και για την κάλυψη των αναγκών επικοινωνίας των ως άνω πολιτών.
Θα πρέπει η πολιτεία να φροντίσει να καθιερώσει και εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας στα κωφά / βαρύκοα άτομα όπως μέσω e-mail, πχ το κάθε υπουργείο να ‘χει τη δυνατότητα να απαντά αποκλειστικά εντός 24 ωρών στα e-mails των κωφών / βαρύκοων ατόμων.