Αρχική Σχέδιο Νόμου για την ανάπτυξη της Διά Βίου Μάθησης05). Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα πιο σημαντικά κίνητρα για την ανάπτυξη της διά βίου μάθησης στη χώρα μας;

05). Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα πιο σημαντικά κίνητρα για την ανάπτυξη της διά βίου μάθησης στη χώρα μας;

05). Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα πιο σημαντικά κίνητρα για την ανάπτυξη της διά βίου μάθησης στη χώρα μας;

Σχόλια
  • 11 Ιουλίου 2010, 23:40 | Ιωάννης Μπράτης

    Με καλύπτει η σχετική πρόβλεψη του Σχεδίου Νόμου.

    Θα πρόσθετα μόνο την παροχή κινήτρων στους φορείς παροχής υπηρεσιών δια βίου μάθησης για την ανάπτυξη εργαλείων και για την εξέλιξη των προγραμμάτων τους και σε πολύ λιγότερο βαθμό του εξοπλισμού τους.

    Επίσης την παροχή κινήτρων στις επιχειρήσεις, ενδεχομένως μέσω φορολογικών απαλλαγών για την εκπαίδευση του προσωπικού τους.

  • 11 Ιουλίου 2010, 23:12 | HellasCert

    Η ανάπτυξη του Εθνικού Συστήματος Διά Βίου Μάθησης θα βοηθήσει στην κάλυψη του χάσματος ανταγωνιστικότητας που χωρίζει τη χώρα μας από τους προηγμένους εταίρους μας στην ΕΕ. Χάσμα ανταγωνιστικότητας που δεν περιορίζεται μόνο στο επίπεδο της εθνικής οικονομίας αλλά επεκτείνεται και στο επίπεδο των πολιτών, εάν αξιολογήσουμε τις δυνατότητες ανάπτυξης συγχρόνων ατομικών δεξιοτήτων που προσφέρει η χώρα μας σε σχέση με τους εταίρους μας στην ΕΕ.

    Η θεσμοθέτηση του Εθνικού Συστήματος Δια Βίου Μάθησης θα ενισχύσει τη διαφάνεια στα προσόντα, θα διευκολύνει την πρόσβαση και την πρόοδο σε διαδικασίες διά βίου μάθησης και θα υποστηρίξει πιο αποτελεσματικά τη σχέση εκπαίδευσης και κατάρτισης με την εργασία.

    Το Διοικητικό Συμβούλιο της
    Ελληνικής Ένωσης Διαπιστευμένων Φορέων Επιθεώρησης-Πιστοποίησης

  • 11 Ιουλίου 2010, 22:08 | Γιάννης

    Η Δια Βίου Μαθηση μπορεί να αναπτυχθει στην χώρα μας αν υπάρξει η συνδρομή των παρακάτω κινήτρων παραγόντων.

    1.Προγράμματα τα οποία να ανταποκρίνονται στις ανάγκες,τα ενδιαφέροντα και τις προσδοκίες των πολιτών.Αυτό απαιτεί συνεχή αξιολόγηση των προσφερόμενων προγραμμάτων
    2.Διασύνδεση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων ΔιαΒίου Μάθησης και με το υπόλοιπο άτυπο,τυπικό ( Λύκειο-Α.Ε.Ι.-Τ.Ε.Ι.-Μεταπτυχιακά) δίκτυο μάθησης διευκολύνοντας την οριζόντια και κάθετη μετάβαση των αποφοίτων μέσω της χορήγησης πιστωτικών μονάδων και θέσπισης ποσοστωσης θέσεων όσων συμμετέχουν σε τέτοιες διαδικασίες.
    3.Ακριβή προσδιορισμό των φορέων που μπορούν να προσφέρουν σχετικές υπηρεσίες και των προυποθέσεων για την προσφορά αυτών.
    4.Πρόσληψη σε μονιμη βάση στελεχών,επιστημονικού και εκπαιδευτικού προσωπικού το οποίο θα έχει σπουδές και προηγούμενη εμπειρία στον τομέα της Δια Βιίου Μάθησης.Κατι τέτοιο θα καταστήσει εφικτό τον μακροχρόνιο σχεδιασμό της Δια Βίου Μάθησης και θα αποτρέψει φαινόμενα πολιτικής-ψηφοθηρικής εκμετάλλευσης.
    5.Ενέργειες πληροφορησης και διαφήμισης για τα ωφέλη και την χρησιμότητα συμμετοχής σε διαδικασίες Διαβιου Μάθησης.
    6.Επέκταση-κατοχύρωση των κρατικών δομών ΔιαΒίου Μάθησης (Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων,Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας,Σχολές Γονέων κ.α.)
    7.Οι δομές Δια Βίου Μάθησης θα πρέπει να εντάσσονται στο Υπουργείο Παιδείας ενώ απαραίτητη θεωρείται και η θέσπιση καθηκοντολογίου και οργανογραμμάτων

    Μετα τιμής,
    Ιωάννης Παπαδόπουλος

  • 11 Ιουλίου 2010, 13:36 | ΒΛΑΧΟΣ Μ. ΦΩΤΙΟΣ Πρόεδρος Συλλόγου Αποφοίτων Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής Πανεπιστημίου Μα

    Η Ελλάδα μαστίζεται εδώ και χρόνια από υψηλά ποσοστά ανεργίας, η οποία σε μεγάλο βαθμό είναι διαρθρωτική. Μέσα από την ενίσχυση σχετικών δράσεων ΔΒΜ οι πολίτες είναι δυνατόν να αποκτούν πληροφορίες και να εξοικειώνονται με μεθόδους που τους διευκολύνουν στην προσπάθεια αναζήτησης εργασίας. Στο κομμάτι της μακροχρόνιας ανεργίας πολλοί είναι αυτοί που μπορεί να αναπτύξουν νέες δεξιότητες και να προβούν σε αλλαγή σταδιοδρομίας δίνοντας κάποια λύση στα βιοποριστικά τους προβλήματα. Η ανεργία των γυναικών, αλλά και ειδικών κοινωνικών ομάδων καταπολεμάται σε ένα βαθμό με την παρουσίαση εξατομικευμένων παραγωγικών εναλλακτικών και διεξόδων. Η ΔΒΜ μπορεί να χρησιμεύσει γενικά ως ενεργητική πολιτική απασχόλησης και να συντομεύσει το διάστημα της ανεργίας του συμμετέχοντος.
    Σημαντική ακόμη μπορεί να είναι η συμβολή της ΔΒΜ στον εκσυγχρονισμό γνώσεων και δεξιοτήτων και στην επικαιροποίηση των επαγγελματικών εφοδίων για όλες τις κατηγορίες εργαζομένων. Οι ιδιώτες δύνανται να παρακολουθούν προγράμματα του ενδιαφέροντός τους ενισχύοντας τη βιωσιμότητα των επενδύσεών τους και την παρουσία τους στην αγορά εργασίας. Επιχειρήσεις και οργανισμοί μπορούν να αξιοποιούν στοχευμένα προγράμματα για την ανάπτυξη του προσωπικού τους και τη βελτίωση της παραγωγικότητάς τους, παραμένοντας ανταγωνιστικοί στο εγχώριο και διεθνές περιβάλλον.
    Σε επίπεδο κοινωνικής συνοχής είναι επίσης καθοριστικός ο ρόλος που μπορεί να διαδραματίσει η ΔΒΜ. Με την υποστήριξη των ανέργων, των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού, της οικογένειας, της πολυπολιτισμικότητας, της επιχειρηματικότητας, διατηρεί εντός κοινωνικού πλαισίου άτομα απειλούμενα από περιθωριοποίηση, συντηρώντας τις ελπίδες, την επαφή, την επικοινωνία και μέσα από αυτά τον κοινωνικό ιστό της χώρας.
    Μετά από τη σύντομη αυτή αναφορά στις δυνατότητες – προσδοκίες που μπορούμε να έχουμε από τη ΔΒΜ θα ήθελα να σταθώ στον καθοριστικό ρόλο των προσώπων που απαρτίζουν το σύστημα ΔΒΜ, αυτούς με τους οποίους έρχεται σε επαφή ο εκάστοτε επιμορφούμενος και μπορεί να γοητεύουν, αλλά και να απογοητεύουν βλάπτοντας ανεπανόρθωτα το θεσμό. Ευχαριστώ θερμά για το χρόνο σας!

  • 10 Ιουλίου 2010, 00:20 | Χριστίνα

    Γιατί ζητάτε εκ νέου τα κίνητρα για τη συμμετοχή των πολιτών στη ΔΒΜ εφόσον αυτά αναπτύχθηκαν και μάλιστα αρκετά αναλυτικά στην προηγούμενη διαβούλευση; Δε λάβατε υπόψη σας τις σχετικές συνεισφορές των πολιτών; – ίσως γιατί δεν ήταν αυτές που χρειαζόταν το ΣΝ;

  • 9 Ιουλίου 2010, 18:13 | Αλίκη Μ.

    Σχόλια επί της αρχής όπως γράφεται στην εισαγωγή της κ. Υπουργού, και όπως διάβασα στο σχέδιο νόμου:
    Για τους δυο στόχους που αποσκοπεί η νέα πολιτική για τη διά βίου μάθηση:
    1. στην προώθηση της απασχόλησης μέσω της ανάπτυξης των γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού -και αυτή η διαδικασία προβλέπεται στο σχέδιο νόμου, και
    2. στη δημιουργία ενημερωμένων και ενεργών πολιτών, που ωστόσο αυτοί δεν δημιουργούνται -μέχρι τώρα- από Ι.Ε.Κ., Δ.Ι.Ε.Κ. και Ι.Ι.Ε.Κ. όπως και ο όρος Επαγγελματικά δηλώνει. Το αυτό ισχύει και για όλους τους άλλους φορείς και Όργανα που αναφέρονται στο Ν/Σ. είτε σε κεντρικό είτε σε περιφερειακό επίπεδο. Υπάρχει άλλωστε ήδη αναγνωρισμένος ο θεσμός της «Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης» π.χ. στους γιατρούς για τα σχετικά επαγγελματικά μόρια.
    Πέρα από τη μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση, και τη συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση, το παρόν νομοσχέδιο ρυθμίζει κυρίως το χώρο που βρίσκεται έξω από τα όρια του τυπικού εκπαιδευτικού συστήματος, η τυπική και η γενική εκπαίδευση ενηλίκων.
    Δεν θα έπρεπε πρώτα να διασαφηνιστεί ο όρος μη τυπικής / άτυπης μάθησης -για την οποία υπάρχει επιστημονικό υπόβαθρο αναθεώρησης του ορισμού που υπήρχε μέχρι σήμερα;
    Τα νομικά πρόσωπα κάθε μορφής που λειτουργούν σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο, και παρέχουν υπηρεσίες δια βίου μάθησης, όπως μουσεία,βιβλιοθήκες, κοινωνικοί, επιμορφωτικοί και πολιτιστικοί φορείς π.χ. δεν είναι οι μόνοι φορείς που μπορούν να δημιουργήσουν ενημερωμένους και ενεργούς πολίτες! Υπάρχει η «ιδιωτική» πρωτοβουλία με τις Μ.Κ.Ο. που χρόνια τώρα δουλέυουν σε αυτό τον τομέα! Δεν θα έπρεπε να υπάρξει πρόβλεψη, δεδομένου ότι ήδη αναφέρονται Συνέδρια, Ημερίδες, κλπ. αυτών των φορέων σε βιογραφικά προς αξιολόγηση, και προβλέπεται στη «δυνατότητα αναγνώρισης και πιστοποίησης της μη τυπικής και άτυπης μάθησης μέσω της δημιουργίας Εθνικού Πλαισίου Προσόντων»!
    Όροι ωστόσο όπως «αξιολόγηση» «αποτελεματικότητα» και «παιδαφωγική επάρκεια» οφείλουν πρώτα να διασαφηνιστούν ρεαλιστικά σε «μετρήσιμα μεγέθη» για να μπορούν να λειτουργήσουν.
    Η Διά Βίου Μάθηση υφίσταται με προσωπική πρωτοβουλία ούτως ή άλλως από τα άτομα που ενδιαφέρονται. Σημασία έχει να αναγνωριστούν και να αντιμετωπιστούν τα επιμέρους στοιχεία, όπως η οικονομική διευκόλυνση, ο διαθέσιμος (και επαγγελματικός) χρόνος, και η αναγνώριση των ευρύτερων φορέων πέραν του (ευρύτερου δημόσιου)οργανωμένου τομέα.

  • 9 Ιουλίου 2010, 15:44 | Μαρία – Αγγελική Κριζέα

    Για να είναι εφικτό να εντοπίσουμε τα κίνητρα των εκπαιδευομένων πρέπει να κατανοήσουμε το διαχωρισμό τους σε εσωτερικά και εξωτερικά. Για κάποιον κίνητρο μπορεί να αποτελεί το ενδιαφέρον του για μάθηση ενώ για κάποιον άλλο το οικονομικό όφελος. Ωστόσο πρέπει να προσέξουμε ιδιαιτέρως την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαιδευτικής διαδικασίας καθώς τα εξωτερικά κίνητρα μπορεί να αποτελούν τον εναρκτήριο λίθο για κάποιον ώστε να παρακολουθήσει ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης ενηλίκων και να μετατραπούν σε εσωτερικά. Για αυτό το λόγο το θέμα είναι να παρέχεται υψηλού επιπέδου εκπαίδευση με βασικό γνώμονα τη διερεύνηση των εκπαιδευτικών αναγκών των εκπαιδευομένων.
    Ένα από τα σημαντικότερα κίνητρα κατά τη γνώμη μου για να παρακολουθήσει ένας πολίτης κάποιο πρόγραμμα εκπαίδευσης ενηλίκων αποτελεί η ίδια η οργάνωση του προγράμματος . Όταν το άτομο νιώθει ότι συμμετέχει σε μια διαδικασία η οποία αποδίδει και του προσφέρει γνώσεις υψηλού επιπέδου είναι πολύ πιθανό να συμμετάσχει ξανά σε αντίστοιχη εκπαιδευτική διαδικασία. Αν πάλι η διαδικασία αυτή απαξιώνεται από το γεννοφάσκια της και πραγματοποιείται με ευκαιριακό τρόπο, τότε λυπάμαι αλλά το άτομο δε θα συμμετάσχει ξανά. Ένα επίσης σημαντικό ζήτημα είναι η πιστοποίηση των προγραμμάτων αυτών, θα πήγαιναν για παράδειγμα τόσα άτομα παρόλο που το έχουν μεγάλη ανάγκη να τροφοδοτηθούν με γνώση στα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, αν δεν τους δινόταν ένα ισχυρό πιστοποιητικό; Πιστέψτε με πως όχι!!!!!!!!! Για αυτό το λόγο πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στην παροχή αναγνωρισμένων πιστοποιητικών.
    Πέρα όμως από τα γενικόλογα που σχετίζονται με την αναβάθμιση της ποιότητας των προσφερόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιών, ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να εξεταστεί σχετίζεται με τη διαφοροποίηση των κινήτρων από άτομο σε άτομο και από κοινωνική ομάδα σε κοινωνική ομάδα. Ένα σύστημα δια βίου εκπαίδευσης οφείλει να είναι ανοιχτό προς όλους τους πολίτες που θέλουν να αναβαθμίσουν τις γνώσεις τους. Για αυτό το λόγο η διαδικασία της διερεύνησης των εκπαιδευτικών αναγκών είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό βήμα για την προώθηση των κινήτρων των εκπαιδευομένων. Για παράδειγμα για έναν άνεργο σημαντικό κίνητρο αποτελεί πέρα από την αναβάθμιση των γνώσεων του και η πιθανότητα σύνδεση του προγράμματος με την αγορά εργασίας ή η οικονομική ενίσχυση.
    Αν όλα τα παραπάνω καλυφθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, θεωρώ ότι πολύ γρήγορα θα ισχυροποιηθούν τα κίνητρα των ατόμων στο να παρακολουθήσουν προγράμματα ενηλίκων στη χώρα μας.

  • 9 Ιουλίου 2010, 13:59 | ΑΝΝΑ

    Οι εκπαιδευτικοί θέλουν και μπορούν να συμβάλlουν στην δια βίου μάθηση. Όχι γιατί θα τους επιβληθεί αλλά διότι το θεωρούν δική τους ανάγκη και καθήκον.Χρειάζονται όμως την θετική στάση του ΥΠΕΠΘ απέναντι τους.Το Υπουργείο πρέπει να βρίσκεται στην ίδια πλευρά με τους εκπαιδευτικούς.Να ενεργούν από κοινού για τους ίδιου στόχους.
    Η αναβάθμιση της παιδείας θα πετύχει με την συμβολή των εκπαιδευτικών, αφού αναγνωριστεί το έργο που προσφέρουν, η αξιοπρέπεια του επαγγέλματός τους και ο ρόλος τους στην κοινωνία.
    Όταν ο εκπαιδευτικός ακούει από επίσημα χείλη της Πολιτείας πώς δεν προσφέρει, πως είναι ανεπαρκής και πως δουλεύει λιγότερο από όλους τους άλλους πολίτες, τότε αισθάνεται ότι αδικείται και απαξιώνεται.
    Είμαι εκπαιδευτικός και δουλεύω από το 1993. Έχω 3 πτυχία σχετικά με το επάγγελμά μου.Έγινα εκπαιδευτικός γιατί το διάλεξα και όχι γιατί μου έτυχε.Πιστεύω ότι κάθε χρόνο προσπαθώ και προσφέρω αυτό που δύναμαι και όχι μόνο όσο χρειάζεται.Ποτέ δεν αισθάνθηκα και δεν λειτούργησα σαν δημόσιος υπάλληλος, με την έννοια του ωραρίου και των υποχρεώσεων.Επιθυμώ κάθε χρόνο να δίνω κάτι παραπάνω στην δουλειά μου.Όμως χρειάζομαι επιμόρφωση που δεν μου δίνεται από την Πολιτεία ( δωρεάν).Οι εκπαιδευτικοί θέλουν να μάθουν γλώσσες, υπολογιστές, να κάνουν μεταπτυχιακά με εύκολη πρόσβαση σ’ αυτά.Να αναγνωρίζεται κάθε επι πλέον τίτλος σπουδών, που αποκτούν και ως προς την εξέλιξή τους αλλά και μισθολογικά.Η αδικία που ήδη υπάρχει εδώ και χρόνια για τους εκπαιδευτικούς που έχουν τελειώσει το Διδασκαλείο Γενικής Αγωγής, αφού μπηκαν στην διαδικασία να διαγωνισθούν με πανελλήνιες εξετάσεις και πέτυχαν, έφεραν σε πέρας όλα όσα τους ζητήθηκαν, όπως ακριβώς και οι συνάδελφοί τους της Ειδικής Αγωγής,είναι ότι αυτοί δεν παίρνουν το επίδομα της μετεκπαίδευσης και συνεχίζουν να πληρώνονται ακριβώς όπως και αυτοί που δεν έχουν πτυχίο Διαδσκαλείου.Επίσης στη διεκδίκηση θέσης Προϊσταμένης π.χ.στα Νηπ/γεία την θέση την παίρνει αυτή που διορίστhκε παλαιότερα και όχι αυτή που κατέχει πτυχίο Διδασκαλείου.
    Εδώ αναρωτιούνται οι εκπαιδευτικοί αν αξίζει τον κόπο να μπουν στην διαδικασία του διαβάσματος για πανελλήνιες εξετάσεις, να φέρουν εις πέρας τις υποχρεώσεις τους στο Διδασκαλείο και έπειτα αυτό να μην φαίνεται ούτε μισθολογικά ούτε ως προς την υπηρεσιακή τους εξέλιξη .Γιατί η Πολιτεία απαξιώνει αυτήν την επιμόρφωση, που η ίδια θέσπισε και χρηματοδοτεί και γιατί να την επιδιώκουν οι εκπαιδευτικοί όταν είναι απαξιωμένη;
    Γιατί το Διδασκαλείο να μην θεωρείται μεταπτυχιακό τύπου master με μια μικρή αναβάθμισή του;
    Οι εκπαιδευτικοί λαχταράνε για ουσιαστική επιμόρφωση τους, ώστε να γίνουν πιο παραγωγικοί και αποτελεσματικοί στην δουλειά τους.
    Στην δύσκολη αυτή οικονομικά συγκυρία και επειδή σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να επιμορφωθούμε μόνοι μας, πληρώνοντας από την τσέπη μας, η Πολιτεία επιβάλλεται να μας παρέχει δωρεάν πρόσβαση στο γρήγορο internet( όχι μόνο στα σχολεία αλλά και σε κάθε εκπαιδευτικό ξεχωριστά),εκμάθηση ξένων γλωσσών και πρόσβαση στα Πανεπιστήμια για μεταπτυχιακά( όχι με εξετάσεις, διότι εμείς που ήδη είμαστε διορισμένοι δεν διεκδικούμε και δεν θα πάρουμε άδικα την θέση κάποιου άλλου με αυτό το προσόν). Ο κάθε εν ενεργεία εκπαιδευτικός ζητά την επιμόρφωση για να την χρησιμοποιήσει στη δουλειά του και όχι για να καταλάβει μια άλλη θέση στο Δημόσιο.Γι’ αυτό νομίζω ότι οι εξετάσεις δεν χρειάζονται. Άλλωστε τείνουν να καταργηθούν και για αυτούς ακόμη που θέλουν να μπουν στο Πανεπιστήμιο για πρώτη φορά.
    Δεύτερος παράγοντας εξίσου σημαντικός με την εκπαίδευση είναι και τα μέσα που έχουν οι εκπαιδευτικοί για να φέρουν εις πέρας το έργο τους.
    Με ποιά υποδομή και με ποιό υλικόq
    Είμαι Νηπιαγωγός και θεωρώ ότι συμβάλλω στην εκπαίδευση των παιδιών όσο και ο δάσκαλος και ο καθηγητής, παρ’όλο που κάποιοι δεν το αναγνωρίζουν.Θεωρώ ότι έχω όλα τα προσόντα για να προσφέρω στα παιδιά μου, που θα έρθουν για πρώτη φορά στο σχολείο.Όμως πώς να αισθανθούν όμορφα, όταν το Νηπιαγωγείο αποτελείται από 2 ανεπαρκείς αίθουσες μέσα στο Δημοτικό Σχολείο και με τουαλέτες στην αυλή,μακριά από τις τάξεις;
    Με τί να απασχοληθούν τα παιδιά όταν ο ΟΣΚ δεν έχει στείλει ούτε το παιδαγωγικό υλικό αλλά ούτε και τα απαραίτητα έπιπλα, που εξοπλίζουν ένα Νηπ/γείο στοιχειωδώς;
    Δεν είναι ανασταλτικός παράγοντας η έλλειψη όλων των παραπάνω, στο έργο ενός εκπαιδευτικού, που όσες φιλότιμες προσπάθειες κι αν κάνει δεν μπορεί από μόνος του να υποκαταστίσει την Πολιτεία;
    Κι αν πρέπει να αξιλογηθεί ο εκπαιδευτικός, είναι δίκαιο, αφού δεν του δίνονται τα απαραίτητα για να δίξει τις πραγματικές του ικανότητες;
    Η ελληνική πραγματικότητα έχει σχολεία πολύ καλά εξοπλισμένα αλλά και άλλα με ελάχιστα μέσα ή καθόλου. Με ποιά κριτήρια θα αξιολογηθούν οι εκπαιδευτικοί όταν δεν έχουν όλοι τα ίδια μέσα για να δουλέψουν;
    Είμαι εκπαιδευτικός, που δούλεψε στην Κάσο , στην Όλυμπο της Καρπάθου, Στην Πάρο, στην Σάμο, στην Ικαρία, στην Κρήτη, στις Δυτικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης και μόλις φέτο πήρα θέση στο Δήμο Θεσσαλονίκης.Η προϋπηρεσία μου μου δίνει την εμπειρία και το δικαίωμα να εκφράσω το παράπονο, ότι δεν έχουμε πάντα όλα όσα χρειάζονται στοιχειωδώς για να δουλέψουμε και να προσφέρουμε τα μέγιστα και όχι τα ελάχιστα .
    Να επιμορφωνόμαστε αλλά να μπορούμε να κάνουμε πράξη τις γνώσεις μας
    με τα μέσα τα παρεχόμενα από την Πολιτεία.

    Ευχαριστώ

  • 9 Ιουλίου 2010, 07:28 | Γιαννης

    Δια Βιου Μαθηση!!! Ακουγετε αστειο. Λοιπον ας παρουμε τον Δημοσιο Τομεα στον οποιο μεχρι σημερα ( αν ειναι δυνατον) δεν υπαρχει καθηκοντολογιο. Δωστε μου ένα λογο γιατι θα πρεπει ο υπαλληλος είτε ειναι ΠΕ ή ΔΕ να χασει χρονο απο την οικογενεια του ή απο τις προσωπικες του στιγμες, σε ένα εντελώς αναξιοκρατικο περιβάλλον εργασιας, για να μετεκπεδευτεί γνωρίζοντας ότι η ολη του προσπάθεια μπορει να μην αναγνωριστεί ποτε. Το μονο σοβαρο κινητρο είναι το οικονομικό.

  • 8 Ιουλίου 2010, 21:15 | Βαγάκης Π.

    Τα κίνητρα της δια βίου μάθησης είναι ότι θα πρέπει να είναι χρήσιμη για αυτόν που μπαίνει στη διαδικασία της δια βίου μάθησης, δηλαδή να τον βοηθήσει στην εργασία του, στην οικογένεια του ή προσωπικά σαν άτομο. Να γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να μη θυμίζει σχολείο και μαθητές, να απευθύνεται σε συγκεκριμένο πληθυσμό που έχει αρκετές γνώσεις , αλλά και ελλείψεις γνωσιακές που θα πρέπει να καλυφθούν. Αν δίνονται οικονομικά κίνητρα είναι καλό , αλλά όχι τόσο σε ανθρώπους που έχουν κάποιο εισόδημα , δηλαδή η επιμόρφωση να απευθύνεται σε όλους ανεξάρτητα της οικονομικής κατάστασης που θα συμμετέχουν σε αυτή και οι αδύνατοι οικονομικά να βοηθούνται . Χρονικά κίνητρα να μπορεί να λείψει κάποιος από την δουλεία του, στο μέτρο του δυνατού είναι πολύ βοηθητικό, εάν ειδάλλως δεν αποτελεί και ανασταλτικό παράγοντα

Σχόλια