Αρχική Σχέδιο Νόμου για την ανάπτυξη της Διά Βίου Μάθησης02). Τι προτείνετε για τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας της αποκέντρωσης της διά βίου μάθησης στις Περιφέρειες και στους Δήμους;

02). Τι προτείνετε για τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας της αποκέντρωσης της διά βίου μάθησης στις Περιφέρειες και στους Δήμους;

02). Τι προτείνετε για τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας της αποκέντρωσης της διά βίου μάθησης στις Περιφέρειες και στους Δήμους;

Σχόλια
  • 11 Ιουλίου 2010, 23:58 | Κ.Ε.Ε. ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ

    Τα μόνα που μπορούν αποτελεσματικά να συμβάλλουν με ποιοτικά κριτήρια και σημαντική προϋπηρεσία στη Διά Βίου Μάθηση σε συνεργασία με τους Δήμους, είναι τα Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων!
    Πρόκειται για δομές στην εκπαίδευση ενηλίκων, με παρουσία και δραστηριότητα στους μεγαλύτερους Δήμους κάθε Νομού της χώρας επί σχεδόν οκτώ έτη τα περισσότερα, και με θεαματικά αποτελέσματα δημοσιευμένα και καταγεγραμμένα, υπό τη Γενική Γραμματεία Διά Βίου Μάθησης. Λειτουργούν δε με κτιριακή και υλικοτεχνική υποδομή που ήδη υπάρχει και κατασκευάστηκε για να υπηρετήσει την υποστήριξη των δωρεάν προγγαμμάτων τους για τους ενήλικες πολίτες κάθε περιοχής, με πρόσβασιμότητα και σε ΑΜΕΑ, ώστε να έχουν τη δυνατότητα συμμετοχής στα τμήματα μάθησης.
    Οι Δήμοι, αλλά και το Υπουργείο, θα πρέπει να αξιοποιήσει τα Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων, που είναι ένας ακμάζων θεσμός επί χρόνια, αλλά και ένας ζωντανός οργανισμός με σημαντική παρουσία στις τοπικές κοινωνίες! Διαθέτουν, μάλιστα, Στελέχη πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, πλήρως καταρτισμένα στο αντικείμενο (Εκπαίδευση Ενηλίκων) με ατελείωτα σεμινάρια με φυσική παρουσία και εξ’ αποστάσεως, πολλά μάλιστα από τα οποία έχουν δεύτερο Πτυχίο ή Μεταπτυχιακό στην Εκπαίδευση Ενηλίκων, αλλά και εξαιρετικά σημαντική Προϋπηρεσία! Τα Στελέχη αυτά, επί σειρά ετών, με πολλές θυσίες και μη αμοιβόμενη υπερωριακή απασχόληση, κυριολεκτικά «έστησαν» το Κ.Ε.Ε. της περιοχής τους, έφεραν εις πέρας ολόκληρη εκστρατεία ενημέρωσης, ευαισθητοποίησαν τους τοπικούς πληθυσμούς και τους κινητοποίησαν σε συμμετοχή στα προγράμματα, οργανώνουν δε κάθε χρόνο, συντονίζουν και παρακολουθούν ολόκληρο το εκπαιδευτικό έργο σε κάθε Νομό, τρεις μόνο άνθρωποι (στα περισσότερα Κ.Ε.Ε.)! Εκτός, μάλιστα, από προγράμματα Γενικού Πληθυσμού, υλοποιούν πολυάριθμα Προγράμματα Ειδικών Ομάδων, όπως Μεταναστών, Κρατουμένων, Τσιγγάνων, Ατόμων με Αναπηρία. Η εμπειρία των Στελεχών των Κέντρων Εκπαίδευσης Ενηλίκων, σε καθέναν από τους τομείς αυτούς (συνεργασία με τους Δήμους, διοργάνωση και υποστήριξη προγραμμάτων εκπαίδευσης ενηλίκων και ευάλωτων κοινωνικά ομάδων, εποικοινωνίας και δημοσιότητας των προγραμμάτων αυτών) είναι σημαντική.
    Εξόχως σημαντική είναι και η εμπειρία των εκπαιδευμένων αυτών Στελεχών σε διαδικασίες Ανίχνευσης Εκπαιδευτικών Αναγκών στις τοπικές κοινωνίες, υποβολής νέων Προτάσεων για εκπαιδευτικά προγράμματα, διαδικασιών Πιστοποίησης της εκπαίδευσης, διαδικασιών Αξιολόγησης των παραγόμενων αποτελεσμάτων στα τμήματα Μάθησης με χρήση συγκεκριμένων Εργαλείων, αλλά και διαδικασιών Αυτοαξιολόγησης έκαστης εκπαιδευτικής Μονάδας, τα αποτελέσματα της οποίας και έχουν δημοσιευτεί.
    Αξιοποιήστε, λοιπόν, τα Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων, ως υπάρχουσες κι επιτυχημένες δομές, αλλά και τα Στελέχη τους, που έχουν την απαιτούμενη κατάρτιση, τεχνογνωσία κι εμπειρία για την πρόκληση που συνιστά η Διά Βίου Μάθηση σήμερα! Γιατί, επιπλέον, τα Κ.Ε.Ε. δουλεύουν με οικονομίες κλίμακας, με τον ελάχιστο αριθμό Στελεχών (μόνο τρία!) με απολύτως διακριτούς ρόλους (συμπληρωματικούς κι εντελώς αλληλένδετους) και σαφείς αρμοδιότητες (job description), και με πάγια έξοδα μηδαμινά σε σχέση με το παραγόμενο κοινωνικό όφελος! Έτσι, το κέρδος είναι θετικό, δεδομένου ότι το κοινωνικό όφελος (που φαίνεται από τον μεγάλο αριθμό τμημάτων και την αυξανόμενη συμμετοχή του κόσμου στα προγράμματα εκπαίδευσης), υπερβαίνει το οικονομικό κόστος! Πρόκειται -και έτσι θα πρέπει να το δει η τοποκή αυτοδιοίκηση- για υπηρεσία κι επιχείρηση Κοινής Ωφελείας, και να εντάξουν τα Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων στα πάγια έξοδά τους (μακάρι να μπορέσουν να βάλουν σε προτεραιότητα τη Διά Βίου Μάθηση στις λοιπές δράσεις τους, και να την υποστηρίξουν ανάλογα, επωμιζόμενοι και το κόστος της!).
    Τέλος, ο κόσμος τα περιβάλλει με εμπιστοσύνη, τα διέπει η διαφάνεια στα οικονομικά τους και σε όλες τις σαφώς καθορισμένες διαδικασίες λειτουργίας τους, υπάρχει συνεχής ροή εκπαιδευομένων και συνεχής ζήτηση για προγράμματα, δεδομένων και των αδιαμφισβήτητων αναγκών εκπαίδευσης, αλλά και αναγκών Πιστοποίησης της εκπαίδευσης (βλέπε Πιστοποίηση Ελληνομάθειας Μεταναστών, απολύτως αναγκαία για την παραμονή τους στη χώρα, στις διαδικασίες της οποίας και εμπλέκονται όλα τα Κ.Ε.Ε.)! Και μπορούμε κάλλιστα να συμβάλλουμε και να εμπλακούμε αποτελεσματικά στην Πιστοποίηση και άλλων τομέων εκπαίδευσης, όπως στις Ξένες Γλώσσες (μέχρι ακόμη και το επίπεδο Β1), αλλά και στην Πληροφορική, δεδομένου ότι διαθέτουμε την υλικοτεχνική υποδομή, αλλά και την τεχνογνωσία.
    Αξιοποιήστε μας!!

  • 11 Ιουλίου 2010, 23:39 | Ιωάννης Μπράτης

    Στα θετικά του Σχεδίου ότι προσπαθεί να συμπεριλάβει όλες τις μορφές μάθησης και όλους τους φορείς παροχής υπηρεσιών μάθησης. Θεωρώ ότι θα πρέπει να διδαχτούμε από την εμπειρία του παρελθόντος και να μην χαθεί η στόχευση. Υπάρχει ο κίνδυνος πάντα το σύστημα να λειτουργεί για το ίδιο το σύστημα και τις δομές του. Συνεχής διασφάλιση της βασικής αρχής της ανθρωποκεντρικής προσέγγισης και της ελκυστικότητας των προγραμμάτων (υπό την έννοια ότι είναι χρήσιμο σε ατομικό επίπεδο για τους συμμετέχοντες). Ο τελικός χρήστης είναι ο κριτής όλων και αυτός που θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να επιλέγει.

  • 11 Ιουλίου 2010, 23:09 | HellasCert

    Όπως πολύ σωστά επισημαίνεται στην ερώτηση, το ζητούμενο δεν είναι απλά η αποκέντρωση της διά βίου μάθησης αλλά η διασφάλιση της αποτελεσματικότητας της αποκέντρωσης.

    Στο πλαίσιο αυτό και στο βαθμό που εμπίπτει στο πεδίο εξειδίκευσης μας, η διασφάλιση της αποτελεσματικότητας στην αποκέντρωση υπηρεσιών πιστοποίησης των εκροών του συστήματος διασφαλίζεται με την ύπαρξη γεωγραφικά εκτεταμένου δικτύου εξεταστικών κέντρων των διαπιστευμένων φορέων πιστοποίησης με παράλληλη αξιοποίηση του διαδικτύου. Το γεγονός ότι όλα τα εξεταστικά κέντρα ενός διαπιστευμένου φορέα πιστοποίησης λειτουργούν με ενιαίο τρόπο, ακλουθώντας τις ίδιες προδιαγραφές και διαπιστευμένες διαδικασίες, διασφαλίζει την αξιοπιστία των διαδικασιών πιστοποίησης ανεξάρτητα από τον τόπο της υλοποίησης τους. Παράλληλα η αξιοποίηση του διαδικτύου, όσον αφορά την τήρηση των κανόνων διαφάνειας και δημοσιότητας που επιβάλλουν τα διεθνή πρότυπα διαπίστευσης, διασφαλίζει την αμεροληψία του αποκεντρωμένου μηχανισμού πιστοποίησης.

    Όπως είναι γνωστό, ο πλέον αποτελεσματικός μηχανισμός ελέγχου οποιασδήποτε διαδικασίας είναι η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της. Στην περίπτωση των διαδικασιών διά βίου μάθησης, το γεγονός της ύπαρξης ενός αξιόπιστου αποκεντρωμένου μηχανισμού πιστοποίησης των εκροών η μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην διασφάλιση της αποτελεσματικότητας της λειτουργίας των αποκεντρωμένων δομών εκπαίδευσης και κατάρτισης που προβλέπονται στο σχέδιο.

    Το Διοικητικό Συμβούλιο της
    Ελληνικής Ένωσης Διαπιστευμένων Φορέων Επιθεώρησης-Πιστοποίησης

  • 11 Ιουλίου 2010, 13:29 | ΒΛΑΧΟΣ Μ. ΦΩΤΙΟΣ Πρόεδρος Συλλόγου Αποφοίτων Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής Πανεπιστημίου Μα

    Το ζήτημα της αποκέντρωσης στον τομέα της Εκπαίδευσης ενέχει ευκαιρίες, αλλά και απειλές. Δε θα πρέπει να αντιμετωπίζεται η ΔΒΜ σαν ευκαιρία αποκατάστασης υμετέρων, αλλά ούτε και σαν μισθολογικό φορτίο που διανέμεται στους τοπικούς φορείς. Εφόσον αυτό που επιχειρείται είναι η κάλυψη τοπικών αναγκών, η αποκέντρωση οφείλει να βασιστεί σε ορθά στελεχωμένα παρακλάδια ενός άρτιου δικτύου με ισχυρούς επιτελικούς φορείς. Τότε οι αποκεντρωμένες δομές θα έχουν τις δυνατότητες και την υποστήριξη που χρειάζεται για να εξυπηρετήσουν τις τοπικές κοινωνίες διατηρώντας ψηλά τους δείκτες ποιότητας και αποτελεσματικότητας προς όφελος του πολίτη. Η κεντρική αρχή πρέπει να θέτει τους όρους και τις προϋποθέσεις για όλους, να επιλέγει τα στελέχη που θα αναλάβουν να φέρουν εις πέρας το έργο της, να δημιουργήσει ισχυρές δομές με ομοιόμορφα χαρακτηριστικά και διεπιστημονική εξειδίκευση, προκειμένου αυτές να επιτύχουν τους εκπαιδευτικούς – κοινωνικούς στόχους της αποκέντρωσης. Η τοπική αυτοδιοίκηση λίγα μπορεί να προσφέρει σε επίπεδο αρχών, σχεδιασμού και υλοποίησης ενεργειών ΔΒΜ. Αυτό είναι κατά την άποψή μου αρμοδιότητα της κεντρικής εξουσίας η οποία οφείλει να προσφέρει με το έργο των αποκεντρωμένων δομών της ολοκληρωμένες επιμορφωτικές υπηρεσίες, διατηρώντας την οριζόντια και κάθετη διαχείριση του συστήματος, αλλά και τον απαραίτητο βαθμό ελευθερίας. Ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο σας!

  • 11 Ιουλίου 2010, 09:36 | Γιώργος Μαυρουλέας

    Στο νομοσχέδιο δε δίνεται η δυνατότητα σε πιστοποιημένους επαγγελματικούς φορείς να συμμετέχουν στην εκπαίδευση, κάτι που γίνεται στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό θεωρούμε ότι εντέλει η Επαγγελματική Εκπαίδευση και Καταρτιση θα συνεχίσει να έχει μια χαμηλής ποιότητας προσφορά εκπαίδευσης και επαγγελματικών προσόντων.
    Ένα απλό παράδειγμα για το δικό μας κλάδο: Δεν υπάρχει σχολή εφαρμοστών μονώσεων παρά το ό,τι είναι ένα εξαιρετικά απαιτητικό επάγγελμα με τεράστιο γνωστικό αντικείμενο και πολλούς επιμέρους γνωστικούς εξειδικευμένους κλάδους (πχ θερμομόνωση, υγρομόνωση κτηρίων, βιομηχανική μόνωση,ηχομόνωση, πυράντοχες κατασκευές, κλπ). Έτσι ούτε ένας τεχνίτης δεν έχει περάσει εκπαίδευση εκτός από κάποια μέλη του Συνδέσμου μας που πέρασαν εκπαίδευση από το γερμανικό εκπαιδευτικό οργανισμό DIN CERTCO των DIN.
    Ως Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εταιρειών Μόνωσης διαθέτουμε ειδικά ενημερωτικά σε μορφή power point για το πως γίνεται η επαγγελματική εκπαίδευση του κλάδου μας για παράδειγμα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με εξαιρετικά αποτελέσματα και μπορούμε να σας τα διαθέσουμε αν νομίζετε ότι θα βοηθήσουν στο έργο σας.
    Η πολυπλοκότητα, το εύρος του αντικειμένου και η συνεχής εξέλιξή του με νέα προϊόντα και εφαρμογές θεωρούμε ότι θα ήταν αδύνατον να δοθεί με επαρκή ποιότητα από ένα δημόσιο φορέα έστω και αν σ΄ αυτόν θα συμμετείχαν τα τριτοβάθμια συνδικαλιστικά ή εργοδοτικά όργανα.
    Θεωρούμε ότι το νομοσχέδιο πρέπει να προβλέπει και για τα πρωτοβάθμια όργανα των επαγγελματικών συλλογικών φορέων (κυρίως των εργοδοτικών) τη δυνατότητα εκπαίδευσης είτε από τους ίδιους τους φορείς (αφού έχουν προηγουμένως πιστοποιηθεί ως προς τη δυνατότητά τους να παρέχουν τέτοιες εκπαιδευτικές ευκαιρίες ή και με πιστοποίηση κατά τη διάρκεια του έργου δηλαδή ακολουθώντας συστήματα ποιότητας κατά βήμα) είτε με τη συνεργασία άλλων φορέων ΙΕΚ ή φορέων πιστοποίησης.
    Ειδικά στα τεχνικά επαγγέλματα που συνδέονται με όλο το σύμπλεγμα των κατασκευών αξίζει να τονίσουμε την τεράστια έλλειψη τεχνικής εκπαίδευσης που καταδικάζουν ουσιαστικά τον κλάδο σε αδυναμία να ανταγωνιστεί τις εξειδικευμένες και τεχνικά άρτιες εταιρείες του εξωτερικού και ως επαγόμενο την αδυναμία εξωστρέφειας.
    Τέλος θα ήθελα να τονίσω ότι με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δε γνωρίζω κατά πόσο θα μπορεί το ΙΕΚΕΜ το ινστιτούτο εκπαίδευσης μελών και μη μελών του ΤΕΕ να εκπαιδεύει μη μέλη του που δεν είναι μηχανικοί.
    Νομίζω ότι τα ζήτήματα αυτά θα πρέπει να αποσαφηνισθούν στο νομοσχέδιο.

    Γιώργος Μαυρουλέας
    Πρόεδρος Πανελληνίου Συνδέσμου Εταιρειών Μόνωσης,
    μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής των Παραγωγών δομικών Υλικών, του ΤΕΕ και του ΙΟΚ

    ΥΓ.Τέλος θα ήθελα να επισημάνω την απουσία συμμετοχής της Κοινωνίας των Πολιτών από την εκπαιδευτική διαδικασία της δια βίου μάθησης- Μη Κυβερνητικές Εθελοντικές Οργανώσεις, πάντοτε βέβαια με τις αντίστοιχες -πιστοποιήσεις, αν και δεν είμαι ειδικός στο θέμα και ως προς τις δυσκολίες που παρουσιάζει, και ασφαλώς να τονίσω την απουσία αναφοράς στο περιβάλλον μέσα στους στόχους του συγκεκριμένου νομοσχεδίου για τη δια βίου μάθηση.

  • 10 Ιουλίου 2010, 00:08 | Χριστίνα

    Είναι παράλογο να χρησιμοποιούνται οι διευκολύνσεις που παρέχει η συγκεντρωτική ηλεκτρονική διακυβέρνηση, για να σχολιαστεί η προγραμματιζόμενη αποκέντρωση (βλέπε κατακερματισμός) της ΔΒΜ στις Περιφέρειες και τους Δήμους, χωρίς φυσικά αποκέντρωση (βλέπε μοίρασμα της πίτας) των σχετικών πόρων. Είναι ένα από τα βασικά προβλήματα της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης: πώς καταφέρνεις να διατηρήσεις στην κεντρική εξουσία τη λήψη αποφάσεων και τη διαχείριση των χρημάτων, ενώ ταυτόχρονα αφήνεις να εννοηθεί ότι αποκεντρώνονται οι υπηρεσίες. Βολικό, αλλά δεν εμπνέει εμπιστοσύνη. Όταν κανείς απευθύνεται σε μορφωμένους πολίτες, καλό θα είναι να είναι τίμιος, ανοιχτός, ειλικρινής και διαφανής. Μην υποτιμάτε τους πολίτες σας.

  • 9 Ιουλίου 2010, 23:13 | Βαρελίδης Σταύρος

    Αξιότιμη κα. Υπουργέ,

    Στην περίπτωση που η αποκέντρωση (διοικητικά) της Δια βίου μάθησης στις Περιφέρειες και τους Δήμους δεν είναι ειλημμένη πολιτική Απόφαση και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου έχει τη διάθεση να μπει σε έναν δεύτερο προβληματισμό ή σκέψη, επί του προτεινόμενου νομοσχεδίου, θεωρώ υποχρέωσή μου να καταθέσω τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες μου, μέσω του επικοινωνιακού βήματος που δίδεται σε όλους τους ενδιαφερόμενους πολίτες, δια των ερωτημάτων που υποβάλλονται στο πλαίσιο της Διαβούλευσης.

    Η εμπειρία και η συμμετοχή μου, ως εκπαιδευτής σε πολλά προγράμματα, που υλοποιούνται μέσω της Γραμματεία σας και του ΙΔΕΚΕ και κυρίως των ΚΚΕ και των ΣΔΕ, με έχει κάνει να ελπίζω ότι η δια βίου μάθηση στη χώρα μας αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά, παρά τις δυσκολίες που φυσικό είναι να υπάρχουν κατά περιπτώσεις.

    Η αποκέντρωση της δια βίου για την οποία γίνεται πολύς λόγος, θεωρώ ότι σε ένα μεγάλο βαθμό έχει εφαρμοσθεί, αφού τα προγράμματα δεν γίνονται μόνο στους δήμους που έχετε τις δομές σας, αλλά και σε πολύ μικρότερες περιοχές ή χωριά της Περιφέρειας. Το γεγονός αυτό ενισχύει την άποψη ότι το σύστημα σχεδιασμού και διαχείρισης επί της παρεχόμενης εκπαίδευσης ενηλίκων, που εφαρμόζεται από τις κεντρικές Υπηρεσίες σας, έχει επιφέρει την αποκέντρωση επί της ουσίας της εκπαίδευσης. Έχει, δηλαδή, φέρει τον τελευταίο ή τον ξεχασμένο του χωριού μπροστά σε ένα βιβλίο ή σε ένα θρανίο. Και αυτό νομίζω, καθένας το αναγνωρίζει για τις Υπηρεσίες του Υπουργείου σας.

    Αυτό, που δεν μπορώ να κατανοήσω, είναι η πρόθεση του ξεπουλήματος στις Περιφέρειες και τους Δήμους της εμπειρίας και της τεχνογνωσίας, που επί μακρόν οι Υπηρεσίες σας διαθέτουν, ως καθ’ ύλην αρμόδιες! Προς τι η προσθήκη της « Δια Βίου Μάθησης» στον διακριτικό τίτλο του Υπουργείου σας;

    Η αποτελεσματικότητα της αποκέντρωσης στην δια βίου μάθηση, επιτρέψτε μου την άποψη, δεν μπορεί να διασφαλιστεί με την αποκλειστικότητα των δήμων στον σχεδιασμό του προγραμματισμού και την διαχείριση των προγραμμάτων της δια βίου μάθησης στην εμβέλεια του δήμου τους, όσο και αν είναι υποχρεωμένοι να συγκλίνουν και να εναρμονιστούν στον γενικότερο σχεδιασμό της Γραμματείας σας. Οι διοικητικές αρμοδιότητες, που από το νομοσχέδιο, προβλέπεται να τους παρασχεθούν, δεν είναι τίποτε άλλο από την νομιμοποίηση της μέχρι στιγμής επικρατούσας κατάστασης. Δεν είναι λίγες οι φορές, που η παρέμβαση του Δημάρχου (πολιτική ή προσωπική) και των ισχυρών παραγόντων της τοπικής μικρής κοινωνίας, έχουν δημιουργήσει προβλήματα όχι μόνο στους εκπαιδευτές, αλλά ακόμη και στους υποψήφιους εκπαιδευόμενους σε προγράμματα. Δεν είναι υπερβολή, η αναμονή πολλών εξ ημών, της διευθέτησης ποικίλων προβλημάτων με την παρέμβαση της Γενικής Γραμματείας και του ΙΔΕΚΕ, ώστε να αναδειχθεί η διαφάνεια και η αξιοκρατία πολλών καταστάσεων.

    Με άλλα λόγια, πιστεύω ότι η διασφάλιση της αποτελεσματικότητας της αποκέντρωσης, θα πρέπει να στηριχτεί στους εργαζόμενους στις υπηρεσίες σας, οι οποίοι τουλάχιστον μια «σχετική» εμπειρία και ευαισθησία στον τομέα της δια βίου διαθέτουν! Το σημαντικότερο όμως είναι ότι δεν διεκδικούν καμιά εκλόγιμη θέση! Αυτό, έχουμε εισπράξει, ως εκπαιδευτές. Εκεί, θα πρέπει να εστιάσετε τους χειρισμούς για την αναβάθμιση της δια βίου μάθησης στην χώρα μας και την αποτελεσματικότητα της αποκέντρωσης αυτού του μοντέλου εκπαίδευσης. Είναι προτιμότερο και ασφαλέστερο, κατά την ταπεινή μου άποψη, να εξειδικευτεί και εκσυγχρονιστεί η υπάρχουσα εμπειρία, παρά να ξεκινήσει από την αρχή η εκπαίδευση ανθρώπων, οι οποίοι ουδεμία σχέση έχουν επί της ουσίας με το αντικείμενο, πλην πολύ ελαχίστων εξαιρέσεων (αναφέρομαι στο προσωπικό των δήμων).

    Θα ήταν ωραίο, να ξυπνήσουμε ένα πρωί και να δούμε μια χώρα διαφορετική από αυτήν που ζούμε, με πρωτόγνωρες ευαισθησίες και οράματα, με άλλα μοντέλα κουλτούρας και συμπεριφοράς. Θα ήταν η συνέχεια του ονείρου. Το όνειρο όμως είναι πάντα ο στόχος! Η ανατροπή είναι το μέσο. Με βήματα σταθερά και ανοδικά. Ας μη θυσιάσουμε στον βωμό της «ανατροπής», όσες προσπάθειες έχουν γίνει μέχρι σήμερα -και μέσα σ’ αυτές συγκαταλέγω και εμάς- τους εκπαιδευτές. Ας προσπαθήσουμε να ενισχύσουμε και να βελτιώσουμε και όχι να πειραματιστούμε. Είναι κρίμα να χάνουμε χρόνο, ή να φτάσουμε στο τίποτα!

    Παρακαλώ, δεχθείτε και σεβαστείτε την άποψη ενός εκπαιδευτή ενηλίκων.

    Με εκτίμηση
    Βαρελίδης Σταύρος.

  • 8 Ιουλίου 2010, 20:51 | Δεσποινα Π.

    Να υπάρχει και συμμετοχή των πολιτών στο σχεδιασμό των προγραμμάτων
    πχ εαν υπάρχει ορισμένος αριθμός πολιτών (ανάλογα με το πληθυσμό του Δήμου)που ζητάει συγκεκριμένο θέμα (τεκμηριωμένα) αυτό να υλοποιείται

  • 8 Ιουλίου 2010, 09:50 | ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΚΥΡΙΟΣ

    «Τι προτείνετε για τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας της αποκέντρωσης της διά βίου μάθησης στις Περιφέρειες και στους Δήμους;»

    Αναλύοντας λίγο την ερώτηση βλέπουμε ότι ήδη έχει αποφασισθεί η αποκεντρωτική της δομή, προβλέπεται (είναι σχεδόν σίγουρη) η αποτελεσματικότητα αυτής της δομής και τίθεται σε διαβούλευση ο τρόπος (διαδικασίες) που θα ΔΙΑΣΦΑΛΙΖΟΥΝ τα παραπάνω. Και από τη μεριά μου τίθεται ένα ερώτημα: Ναι μεν δίνεται αρμοδιότητες στις Περιφέρειες και στους Δήμους. Οι πόροι, τα χρήματα που απαιτούνται για να υλοποιηθούν οι παραπάνω δραστηριότητες, θα δοθούν και αν ναι, σε ποια μορφή;
    Αν αρχίσει η υλοποίηση των προγραμμάτων μέσω επιχορηγούμενων προγραμμάτων (κυρίως από την Ε.Ε.) ΧΩΡΙΣ να έχει προβλεφθεί συνεχής- και σε βάθος χρόνου- χρηματοδότηση, η Δια Βίου Μάθηση θα αποτελέσει μια ακόμα περίπτωση STAGE, ΕΣΠΑ, Επιχορηγούμενων Προγραμμάτων κτλ. που όλα έχουν ένα κοινό παρονομαστή, στο μυαλό του Έλληνα: «Αρπαχτή». Οι μέχρι τώρα εμπειρίες δεν έχουν δείξει αποτελεσματικές, ούτε καν μετρήθηκε η απόδοση τους. Γιατί αυτή να διαφέρει;
    Σκεφτόμενοι θετικά, η αποκεντρωτική μορφή ενός ιεραρχικού συστήματος θα πρέπει να συνοδεύεται -και να επιβάλλεται- από τυποποιημένες διαδικασίες εφαρμοζόμενες από ΟΛΟΥΣ και προσβάσιμες από ΟΛΟΥΣ. Το σχέδιο νόμου προβλέπει Εθνικό Δίκτυο Δια Βίου Μάθησης, συμβούλια, ΕΚΕΠΙΣ, ΙΕΚ, ΚΕΚ, συνδικαλιστικές οργανώσεις, κτλ. Για να μη θεωρήσουν όλοι οι Έλληνες (όχι αδίκως βέβαια καθώς όλες οι πρότερες εμπειρίες αυτό δείχνουν) πως η Δια Βίου Μάθησης είναι ένας ακόμα τρόπος να «πάρουν» λεφτά οι ημέτεροι, προσωπικά προτείνω ΠΛΗΡΗ διαφάνεια ΟΛΩΝ των διαδικασιών.
    Δηλαδή:
    1. Περιγραφή Θέσης Εργασίας για ΚΑΘΕ θέση με μετρήσιμους δείκτες (Job Description).
    2. Ονομαστικές (και ανακοινώσιμες) θέσεις εργασίας
    3. Δημοσιοποίηση κάθε είδους απολαβής με την αιτιολόγησή τους
    4. Αξιολόγηση της εργασίας του κάθε απασχολούμενου στον τομέα αυτόν
    5. Σχεδιασμός Εργασιακού Πλάνου, Αξιολόγηση Επίτευξης Στόχων και Διορθωτικές Ενέργειες.
    Για όσους σκεφτούν πως τα ονοματεπώνυμα και οι μισθοί, ανακοινώσιμοι στο διαδίκτυο, αντίκεινται στο νόμο περί προσωπικών δεδομένων, να θυμίσω πως όταν οι μισθοί προέρχονται από το Δημόσιο, εργοδότες (και ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΣ) είναι ο ίδιος ο Ελληνικός λαός με τους φόρους που καταβάλλει. Ποιος εργοδότης ΔΕ γνωρίζει ΠΟΣΑ πληρώνει στους εργαζόμενους του;
    Ακόμα βέβαια αν και όταν επιτευχθεί αυτή η διαφάνεια, θα πρέπει να εκπαιδευθούν πολλοί άνθρωποι στις Περιφέρειες και στους Δήμους για να επιτελέσουν αυτό το έργο. Και η ερώτηση μου είναι «αν υπάρχουν τόσοι εργαζόμενοι, που θα θελήσουν, εν μέσω οικονομικής κρίσης (δηλαδή μικρές αποδοχές) να προσφέρουν το κάτι παραπάνω από αυτό που ήδη προσφέρουν. Αν πάλι αυτή η διαδικασία αναληφθεί από ανέργους, ως προσπάθεια καταπολέμησης της ανεργίας, πως μπορεί να «προσλαμβάνεις», εμμέσως πλην σαφώς, στον ευρύτερο δημόσιο τομέα (πληρώνονται δηλαδή από φόρους του κάθε Έλληνα) τόσους άνεργους όταν έχεις δηλώσει πως θέλεις να «μικρύνεις» τον Δημόσιο Τομέα (π.χ. για κάθε 5 συνταξιούχους προσλαμβάνεις 1 δημόσιο υπάλληλο, διακοπή προκηρύξεων πρόσληψης ΜΟΝΙΜΟΥ προσωπικού από το ΑΣΕΠ, κτλ);
    Στην αντίθετη όχθη κατανοώ πως η Ευρωπαϊκή Ένωση «δίνει» ΠΟΛΛΑ χρήματα για την ανάπτυξη της Δια Βίου Μάθησης. Αλλά μας έδωσε και για τη δημιουργία υποδομών, οδικών, αγροτικών, βιοτεχνικών, οργάνωσης, κτλ. Υποδομές δεν έχουμε δει μέχρι τώρα. Γιατί αυτό το εγχείρημα να είναι το μοναδικό που θα πετύχει;
    Προσπαθώντας να μην ξεφύγω από την ερώτηση, θέλω να συνοψίσω στο εξής: Διαδικασίες για τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας μπορούν να εκδοθούν. Πρέπει όμως να υποστηριχθούν κατάλληλα (και όχι μόνο με έγγραφα αλλά με άλλου είδους χαρτιά -βλ. Ευρώ) ώστε αυτές να αποδώσουν το ζητούμενο: την ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ τόσων πολλών και γεωγραφικώς διάσπαρτων εργαζομένων. Στη χώρα μας λένε πως «δε γίνεται ομελέτα αν δε σπάσεις αυγά». Προφανώς το γνωρίζετε.

  • 7 Ιουλίου 2010, 20:53 | Αθανάσιος Βασιλάκης

    Το παρόν νομοθέτημα θα συνεισφέρει στην κάλυψη του εμπειρικού κενού με:
    • Την προστιθέμενη αξία ενός επιλεγμένου μετασχηματισμένου πλαισίου (π.χ. της Στόχο-ζυγισμένης Κάρτας Βαθμολογίας) ως μέθοδος μέτρησης απόδοσης για τους δημόσιους οργανισμούς δια βίου εκπαίδευσης.
    • Τη διενέργεια δύο διαφορετικών ερευνών πεδίου σε ομάδα πληθυσμού των καταρτιζομένων δημοσίων υπαλλήλων και στην ομάδα πληθυσμού των άμεσα προϊσταμένων τους, και εμπειρικό έλεγχο των παραγόντων εκείνων που οδηγούν σε μία επιτυχημένη εφαρμογή για την μέτρηση της απόδοσης της δια βίου εκπαίδευσης στις Ελληνικές δημόσιες υπηρεσίες.
    • Την επαλήθευση ή απόρριψη των ερευνητικών υποθέσεων και τη γενίκευση των ευρημάτων.

    Υπάρχουν, όμως, δύο θέματα, που θα πρέπει να εξετασθούν: (1) Η καταγραφή των περιορισμών και των ορίων της περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης και (2) Η οριοθέτηση της περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης με τους περιορισμούς. Οι περιορισμοί οριοθετούν το σχέδιο νόμου με βάση:
    • τη διακλαδική φύση της Έρευνας (διαφορετικά τμήματα δημόσιων υπηρεσιών που συμμετέχουν στην δια βίου εκπαίδευση)
    • τη σταθερότητα των μετρήσεων σε συγκεκριμένο έτος για το 2010
    • τη φύση της υφιστάμενης κατάστασης ως περισσότερο επιβεβαιωτική (Confirmatory) και λιγότερο διερευνητική και
    • τη μεθοδολογία του διπλού πληροφοριοδότη (καταρτιζομένου δημόσιου υπαλλήλου και άμεσα προϊσταμένου).

    Αθανάσιος Βασιλάκης, Εφοριακός (Εκπαιδευτής Ενηλίκων, Αξιολογητής, Εμπειρογνώμονας)

  • 6 Ιουλίου 2010, 17:36 | ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

    Αγαπητέ κ. Σας γράφω για να σας αναφέρω μια αδικία που υφίσταται στο χώρο της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Σύμφωνα με νόμο του 1985 όποιος έχει κάρτα ανεργίας δεν μπορεί να σπουδάζει και θα πρέπει να διαλέξει τι από τα δύο επιθυμεί. Δεν γνωρίζω κατά πόσο είναι δίκαιο αυτό αλλά πιστεύω ότι επειδή όταν ψηφίστηκε ο νόμος αυτός δεν υπήρχαν τα ΙΕΚ θα πρέπει να υπάρξει μία εξαίρεση (όπως ισχύει και για τα εσπερινά σχολεία) καθώς οι περισσότεροι σπουδαστές των ΙΕΚ είναι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας(30-35 ετών) και προσπαθούν να βρούν μία επαγγελματική διέξοδο. Έχουν επιλέξει όλοι να ασχοληθούν με την φοίτηση στο ΙΕΚ προκειμένου να καταφέρουν να αποκτήσουν επαγγελματικά προσόντα για διεκδικήσουν μία εργασία. Έιναι λάθος πιστεύω να τους οδηγήσει η πολιτεία-λόγω ενός απαρχαιωμένου νόμου- εκτός σπουδών και κατά συνέπεια εκτός δουλειάς τότε γιατί μιλάμε για δια βίου εκπαίδευση? Ο νόμος για τον οποίο σας κάνω λόγο είναι ο 1545/1985 άρθρο 3 παράγραφος γ΄. Είναι δυνατόν να μας εξαναγκάζουν σε ανεργία για τα επόμενα 2 χρόνια! Επιτέλους δεν ζητάμε ελεημοσύνη αλλά στοιχειώδη λογική,ειδικά για την παρά πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση που διανύουμε!!! ΜΕ ΤΙΜΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

  • 6 Ιουλίου 2010, 15:12 | Ριχάρδος Μπεζιρτζίογλου

    Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ

    Είχε χρόνια να ξυπνήσει τόσο πρωί. Επιτέλους να, η νέα δουλειά που της ταιριάζει. Διόρθωσε λίγο το make-up της. Βαρέθηκε τόσα χρόνια την αποκομιδή και τα πολιτιστικά. Αναγνωρίστηκε η αξία της, μια για πάντα!
    Άλλωστε το είχε διαβάσει προ πολλού στο «site μας». Εκείνο που την έβαζε ο σύζυγος να διαβάζει για να ξεστραβωθεί κατά πως έλεγε.. Ο Γκουρού της δια βίου το έλεγε ξεκάθαρα. «Όλα στους δήμους».
    Γιατί όχι;
    Λίγα ξέρει για την εκπαίδευση;
    Τρία παιδία μεγάλωσε. Ο μεγάλος, το καμάρι της, στο Πολυτεχνείο, η δεύτερη – το κούτσουρο- στο Λύκειο και το μικρό στο Δημοτικό. Είχε φάει την Παιδεία με το κουτάλι!
    Εδώ τα έβγαλε πέρα με την κα Νικολάου. Εκείνη την ξινή Λυκειάρχισσα που ήθελε σώνει και καλά να διδάξει θέατρο στα παιδιά. – Θεός φυλάξει! Λες και δεν τους έφτανε η τηλεόραση με τα τόσα κανάλια και τα τόσα show και έργα. Άσε που τη γλυκοκοίταζε και ο Δήμαρχος.
    Ας είναι. Ήρθε η μεγάλη ώρα να υλοποιήσει όλες τις σκέψεις της, για το καλό του Δήμου και των κατοίκων του.
    Τέρμα τα πάρε δώσε με τους σκουπιδιαραίους, τα ακαταλαβίστικα περιφερειακά θέατρα και τους περαστικούς καλλιτέχνες. Τέρμα τα απογευματινά τσάγια, τα φρεντουτσίνα και οι ταβέρνες ανήμερα στη γιορτή της γυναίκας.
    Όλα πια για την εκπαίδευση! Θα αφοσιωθεί ψυχή τε και σώματι (οι δοτικές ήταν πάντα οι αγαπημένες της).
    Το σκέφτηκε όλη τη νύχτα και έκανε τα σχέδιά της.
    Πρώτα απ’ όλα θέλει προσωπικό να στήσει το Κέντρο της. Χώρο έχει εκείνο το Πολιτιστικό Κέντρο, που είχε εγκαινιάσει πριν 3 χρόνια ο Μεγάλος (ζωή να’ χει) και ρημάζει.
    Ο Παναγιωτάκης καλός είναι. Ήσυχο παιδί από μεγάλη οικογένεια, με πολλούς ψήφους. Σπούδασε τα κομπιούτερ. Κάτι θα κάνει.
    Και η Μαρία της Θοδώρας. Νηπιαγωγός και Θεολόγος. Δύο πτυχία. Άλλωστε το είχε υποσχεθεί στη Θοδώρα που ήταν και συμμαθήτριά της από το Δημοτικό.
    Όλα θα τα αναλάβει ο Μελέτης. Μπορεί να μην έχει χαρτιά, αλλά είναι χρόνια στο κουρμπέτι. Τους είχε βγάλει ασπροπρόσωπους, ως πρόεδρος της Αναπτυξιακής του Δήμου, ασχέτως αν τον κατηγόρησαν άδικα για την περίπτωση του εξωραϊσμού της Οδού Τσιλιβίγκα (και αυτός ρε παιδί μου δε φυλάχτηκε. Άνοιξε το στόμα του)
    Από καθηγητάδες, δόξα να χει ο Θεός. Γεμάτο άνεργους πτυχιούχους ο Δήμος.
    Αφού εκ περιτροπής τους έδινε συμβάσεις ο σύζυγος. Μόνο που θα πρέπει να βρεθούν αντίστοιχα μαθήματα να κάνουν. Αλλά και αυτό εύκολο.
    Ποιός δεν θα ήθελε να μάθει για τα Blu-ray που έκανε διδακτορικό ο Γιώργος της Αφροδίτης ή της επίδρασης της μουσικής στα καλλωπιστικά φυτά, που με τόσο πάθος αναπτύσσει η Γιαννούλα του Δεμίρη, κάθε βράδυ στο Café και τα γράφει στη Δημοτική Εφημερίδα. Αμ’ για τις νέες τεχνικές στην εξέταση ούρων από τον Κυριάκο τον Μακρή (τον νοσηλευτή, καλέ της κυρίας Ξένιας), ουρές θα κάνουν τα ΚΑΠΗ του Δήμου.
    Άλλωστε δεν χρειάζεται να ψάχνεις και πολύ. Δεν θα το κάνουμε και θέμα.
    Ο κόσμος; Το κοντό του και το μακρύ του. Αν κάποιος ξέρει, πάνω απ’ όλα και για όλους, αυτός είναι ο Δήμος και οι πέριξ αυτού.
    Και αν τυχόν (θεός φυλάξει) ξεμείνει από ιδέες, όλο και κάποιον Ειδικό ρωτάς για τεχνικά θέματα, με το αζημίωτο φυσικά..
    Αλλά και αυτό να μην το’ χεις δημιουργείς ανάγκες από το τίποτα:
    Πράσινο Τσάι 2, 3 ή 4 φορές τη μέρα,
    Canoe Kayak μετά από πόσες ώρες βλάπτει,
    Ποδηλασία: ποδήλατα με ταχύτητες ή όχι,
    Περίπατος και φύση, πόσο συχνά
    Κάπνισμα: φωτιά στους καταραμένους.

    Επιτέλους ας ασχοληθεί και με κάτι σοβαρό ο Δημοτικός Ραδιοφωνικός Σταθμός που όλο μέσα βάζει το Δήμο. Δεν μπορεί να πείσει τον κόσμο για νέες ανάγκες;
    Τώρα; αν μη τη άλλο θα επιχορηγηθεί αφού θα παρέχει και εκπαιδευτικά προγράμματα από απόσταση.
    Μήπως θα πρέπει να σκεφτεί και για εκπαιδευτική τηλεόραση να καλύψει αν μη τι άλλο και την άτυπη εκπαίδευση (να και η ορολογία!!).

    Ξαφνικά μια σκιά πέρασε μέσα από τα μάτια της.
    Θυμήθηκε την ΝΕΛΗ, ή κάπως έτσι, που κάποτε την έδωσαν στην Δευτεροβάθμια Τοπική Αυτοδιοίκηση -Νομαρχίες και την αποτέλειωσαν ελλείψει (πάλι η δοτική!) χρημάτων, οραμάτων, ενδιαφέροντος και μικροπολιτικής της «επαράτου» και μη.
    Λες να γίνει το ίδιο. Αυτό μας έλειπε να χάσει τα όνειρα και τα σχέδια. Πρέπει και πάλι να τα ζυγίσει από την αρχή.
    Αλήθεια! Πόσο υποχρεωτικό είναι να στήσει Κέντρο; Καθόλου. Να κάνει προγράμματα; Καθόλου.
    Αυτή ή ίδια χρηματοδότηση τι σημαίνει; Αμ’ θα τα κάνει αμ’ θα τα πληρώνει;
    Μήπως φτάνει μόνο να λέει θέματα για το σχεδιασμό και δεν πειράζει ας ρωτάει και τους δημότες τι ανάγκες έχουν. Μήπως, ας τα κάνουν άλλοι και να προσπαθεί να κερδίζει αυτή. όπως μέχρι τώρα έκανε;
    Μήπως η αποκομιδή και τα πολιτιστικά έχουν και αυτά πολύ δουλεία που πρέπει να γίνει;
    «Δεν πειράζει μωρέ και να μη τα κάνω όλα τι θα μου πουν, Άλλωστε υποχρεωτικό είναι; Είμαστε και αιρετοί. Τυχαίο; Δεν νομίζω !!!»

    (Κάθε σχέση με φανταστικά πρόσωπα ή πράγματα είναι άσχετη).

    Ριχάρδος Μπεζιρτζίογλου

  • 6 Ιουλίου 2010, 12:10 | Γ. Γιαγκίνης

    Το Υπουργείο Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, έχει πλέον, ως προς το σκέλος που αφορά στην δια βίου μάθηση, την αρμοδιότητα και την ευθύνη της άσκησης των πολιτικών και της ανάπτυξης των παρεμβάσεων που απευθύνονται στον επαγγελματικό βίο (κατάρτιση, μετεκπαίδευση, επιχειρηματικότητα, κλπ). Πλήθος βεβαίως παρόμοιων παρεμβάσεων αναπτύσσουν και άλλα υπουργεία.
    Οι παρεμβάσεις αυτές (που μπορούν να θεωρηθούν οριζόντιες) περιλαμβάνουν, τα προγράμματα αρχικής και συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης, τις δράσεις της Γ.Γ. Δια Βίου Μάθησης, δράσεις του ΕΠ Ανταγωνιστικότητα, τα ΚΠΑ, την επιχειρηματικότητα των νέων (θυρίδες ΓΓ Νέας Γενιάς), το Ε.Π. του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, κλπ .
    Η αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων εξαρτάται από την εξειδίκευση και την ποιοτική εφαρμογή τους, (κάθετες δράσεις), τόσο σε σχέση με το άτομο (εξατομικευμένη παρέμβαση) όσο και από την εναρμόνισή τους με τις ανάγκες της τοπικής αγοράς εργασίας και την αξιοποίηση τους, προς την κατεύθυνση της ανάδειξης των συγκριτικών πλεονεκτήματα του συγκεκριμένου Δήμου ή περιοχής (επαγγελματικά περιβάλλοντα).
    Το θεσμοθετημένο κέντρο αξιοποίησης των παρεμβάσεων αυτών είναι τα Κέντρα Προώθησης Απασχόλησης (Κ.Π.Α.). Τα ΚΠΑ παρέχουν στους ανέργους μέσω της διαδικασίας της συμβουλευτικής και της εξατομικευμένης προσέγγισης ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών που καλύπτει, υπηρεσίες ενημέρωσης, καταγραφής κατάρτισης, διαμεσολάβησης, τοποθέτησης κ.α. με στόχο την ένταξή τους στην αγορά εργασίας.

    Με βάση αυτά, προτείνεται, η ανάπτυξη πολιτικών και ο σχεδιασμός ενός συστήματος σύγκλισης όλων αυτών προς τα ΚΠΑ, το οποίο:
    α. θα συνδυάζει την εξατομικευμένη εξυπηρέτηση των αναγκών του ανέργου (και την επακόλουθη παρέμβαση του ΚΠΑ) με όλο το πλέγμα των δράσεων που στοχεύουν στη εργασιακή του αποκατάσταση,
    β. θα αξιοποιεί τα τομεακά και περιφερειακά προγράμματα και τις πρωτοβουλίες, με στόχο την προώθηση στην απασχόληση, την επιχειρηματικότητα, την αυτοαπασχόληση, την κοινωνική επιχειρηματικότητα, την πιστοποίηση προσόντων κ.α. και
    γ. θα είναι προσαρμοσμένο στις εκάστοτε ανάγκες της τοπικής αγοράς εργασίας, παρακολουθώντας τη σύζευξη προσφοράς και ζήτησης θέσεων εργασίας αλλά και, όπου είναι δυνατόν βάσει στατιστικών ή άλλων στοιχείων, των τάσεων που επικρατούν σε σχέση με την απασχόληση και ανεργία..
    Στόχος του συστήματος αυτού είναι:
    • η αποτελεσματικότερη παρέμβαση των δομών εύρεσης εργασίας,
    • η διασύνδεση των σχετικών παρεμβάσεων με την αξιοποίηση και ενίσχυση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων κάθε γεωγραφικής περιοχής έτσι ώστε αυτά να αναδεικνύονται και να συνεισφέρουν στον τομέα της απασχόλησης,
    • η εξατομικευμένη, ποιοτική αλλά και ορθολογιστική εξυπηρέτηση των αναγκών του ανέργου
    • η καταπολέμηση της ανεργίας
    Κατά το πρότυπο πιθανώς των παλαιών ΝΕΛΕ θα μπορούσαν να συσταθούν σε επίπεδο Περιφέρειας ή Νομού ή Δήμου, επιτροπές, με την συμμετοχή κοινωνικών εταίρων, επιμελητηρίων, εκπροσώπων ΟΤΑ, φορέων ΕΕΚ κλπ κλπ σχετικών με την τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη και την εργασία οι οποίες θα λειτουργούσαν συμβουλευτικά, με στόχο την καλύτερη δυνατή οργάνωση των κατευθύνσεων που πρέπει να ακολουθούν οι παρεμβάσεις της δεύτερης παραγράφου.
    Το προτεινόμενο σύστημα θα:
    α. τυποποιεί την επικοινωνία και την έγκαιρη ροή της πληροφόρησης, από όλους τους φορείς της δεύτερης παραγράφου, για κάθε δράση τους που έχει σχέση με την εργασία και την επιχειρηματικότητα, προς τα ΚΠΑ,
    β. οργανώνει την συνεργασία των στελεχών των ΚΠΑ με όλους τους τοπικούς φορείς που έχουν σχέση με την τοπική ανάπτυξη, οικονομία, εργασία και επιχειρηματικότητα και με την τοπική αυτοδιοίκηση (μπορεί να λάβει ακόμη και τη μορφή τοπικού θεσμοθετημένου συμβουλευτικού οργάνου, ημερίδων, τοπικών συμβουλίων κ.α.),
    γ. οργανώνει την συνεργασία των ΚΠΑ με τους φορείς που διερευνούν τις τάσεις που επικρατούν, σε σχέση με την απασχόληση, ανεργία και επιχειρηματικότητα (Στατιστική υπηρεσία, ΙΝΕ ΓΣΕΕ, ΠΑΕΠ κλπ).

Σχόλια