Υπουργείο Ανάπτυξης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• 13 Μαΐου 2021, 22:51 | ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΖΕΣΤΕΝΤΖΗΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Πως είναι δυνατόν να λειτουργήσουν κάποια θέματα μεμονωμένα όταν σε ένα νεόκτιστο το ρεύμα την εποχή του εκσυγχρονισμού και της ηλεκτρονικής εποχής το (ηλεκτρικό ρεύμα) το παίρνεις σε 6 μήνες, οι τράπεζες χρεώνουν την συνδρομή classic, και τα ψιλά γράμματα χωρίς να μας ρωτήσουν, και οι δήμοι χρεώνουν το ΤΑΠ των οικοπέδων και τους προάβλιους χώρους στα εκτός σχεδίου κτισματα ανεξέλεγκτα, το ΙΚΑ κάθε παράρτημα έχει διαφορετική επεξηγηματική πολιτική και συμπεριφορά , μόνο ένα μας σώζει μία κεντρική υπηρεσία να δίνει άμεσα απαντήσεις σε πολίτες και υπηρεσίες για την ερμηνεία των νόμων και την σύσταση του ορθού.

• 11 Μαΐου 2021, 11:50 | Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.)

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Λαμβάνοντας υπόψη:
  – τις παρ. 1 και 2 του άρθρου 5Α του Συντάγματος της χώρας, σύμφωνα με το οποίο: «1. Καθένας έχει δικαίωμα στην πληροφόρηση, όπως νόμος ορίζει. Περιορισμοί στο δικαίωμα αυτό είναι δυνατόν να επιβληθούν με νόμο μόνο εφόσον είναι απολύτως αναγκαίοι και δικαιολογούνται για λόγους εθνικής ασφάλειας, καταπολέμησης του εγκλήματος ή προστασίας δικαιωμάτων και συμφερόντων τρίτων. 2. Καθένας έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας […]»,
  -τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες που η χώρα μας κύρωσε με τον ν.4074/2012, και δη το άρθρο 9 «Προσβασιμότητα» στο οποίο αναφέρεται το εξής: «Προκειμένου να επιτρέψουν στα άτομα με αναπηρίες να ζουν ανεξάρτητα και να συμμετέχουν πλήρως σε όλες τις πτυχές της ζωής, τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα προκειμένου να διασφαλίζουν στα άτομα με αναπηρίες την πρόσβαση, σε ίση βάση με τους άλλους, στο φυσικό περιβάλλον, τα μέσα μεταφοράς, την πληροφορία και τις επικοινωνίες, συμπεριλαμβανομένων και των τεχνολογιών και συστημάτων πληροφορίας και επικοινωνιών και σε άλλες εγκαταστάσεις και υπηρεσίες που είναι ανοικτές ή παρέχονται στο κοινό, τόσο στις αστικές όσο και στις αγροτικές περιοχές…» καθώς και από το άρθρο 21 «Ελευθερία έκφρασης και γνώμης και πρόσβαση στην πληροφόρηση» στο οποίο αναφέρεται ότι: «Τα Κράτη Μέρη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι τα άτομα με αναπηρία μπορούν να ασκούν το δικαίωμα στην ελευθερία έκφρασης και γνώμης, συμπεριλαμβανομένης και της ελευθερίας να αναζητούν, να λαμβάνουν και να μεταδίδουν πληροφορίες και ιδέες σε ίση βάση με τους άλλους και μέσω όλων των ειδών επικοινωνίας της επιλογής τους, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 της παρούσας Σύμβασης, συμπεριλαμβανομένου και του να: (α) παρέχουν στα άτομα με αναπηρία πληροφόρηση, που προορίζεται για το ευρύτερο κοινό, σε προσβάσιμες μορφές και τεχνολογίες κατάλληλες για διαφορετικά είδη αναπηρίας εν ευθέτω χρόνο και χωρίς πρόσθετό κόστος. (β) αποδέχονται και να διευκολύνουν τη χρήση των νοηματικών γλωσσών, Braille, βοηθητικής και εναλλακτικής επικοινωνίας, και όλων των άλλων προσβάσιμων μέσων, μεθόδων και μορφών επικοινωνίας της επιλογής των ατόμων με αναπηρία σε επίσημες συνδιαλλαγές, και (ε) αναγνωρίσουν και προωθήσουν τη χρήση των νοηματικών γλωσσών..»,
  -την παρ. 1 του άρθρου 61 του ν. 4488/2017, σύμφωνα με την οποία «1. Κάθε φυσικό πρόσωπο ή νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου υποχρεούται να διασφαλίζει την ισότιμη άσκηση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία στο πεδίο των αρμοδιοτήτων ή δραστηριοτήτων του, λαμβάνοντας κάθε πρόσφορο μέτρο και απέχοντας από οποιαδήποτε ενέργεια ή πρακτική που ενδέχεται να θίγει την άσκηση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία. Ιδίως υποχρεούται: α) να αφαιρεί υφιστάμενα εμπόδια κάθε είδους, β) να τηρεί τις αρχές καθολικού σχεδιασμού σε κάθε τομέα της αρμοδιότητάς του ή της δραστηριοποίησής του, προκειμένου να διασφαλίζει για τα άτομα με αναπηρία την προσβασιμότητα των υποδομών, των υπηρεσιών ή των αγαθών που προσφέρει […]»,
  -το άρθρο 3 του ν. 4030/2012 «Νέος τρόπος έκδοσης αδειών δόμησης, ελέγχου κατασκευών και λοιπές διατάξεις» (Αρ. ΦΕΚ 249 Α΄/ 25.11.2011) όπως ισχύει σήμερα, όπου θεσμοθετείται η μελέτη προσβασιμότητας για άτομα με αναπηρία ως τμήμα της αρχιτεκτονικής μελέτης για την έκδοση άδειας δόμησης,
  -την Υπουργική Απόφαση ΥΠΕΝ/ΔΕΣΕΔΠ/65826/699 (Β’ 2998) «Τεχνικές οδηγίες προσαρμογής υφιστάμενων κτιρίων και υποδομών για την προσβασιμότητα αυτών σε άτομα με αναπηρία και εμποδιζόμενα άτομα σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία»,
  – την Ευρωπαϊκή Πράξη Προσβασιμότητας – «Οδηγία (EE) 2019/882 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Απριλίου 2019, σχετικά με τις απαιτήσεις προσβασιμότητας προϊόντων και υπηρεσιών», την ενσωμάτωση της οποίας επεξεργάζεται το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων,

  η Ε.Σ.Α.μεΑ. προτείνει την προσθήκη νέου άρθρου 14α ως ακολούθως:

  «Άρθρο 14α : Προσβασιμότητα σε άτομα με αναπηρία και μειωμένη κινητικότητα
  1. Μεταξύ των δικαιολογητικών που οι φορείς δραστηριότητας των περιπτώσεων α) έως και ια) του άρθρου 2 του παρόντος οφείλουν να συγκεντρώνουν για τη γνωστοποίηση της λειτουργίας της επιχείρησης, απαιτείται η ύπαρξη βεβαίωσης διασφάλισης της προσβασιμότητας της κτιριακής υποδομής της επιχείρησης στα άτομα με αναπηρία υπογεγραμμένης από διπλωματούχο μηχανικό ή απόφαση εξαίρεσης εκδιδόμενη από την αντίστοιχη Περιφερειακή Επιτροπή Προσβασιμότητας με σαφή αναφορά στα μέτρα εναλλακτικής εξυπηρέτησης των ατόμων με αναπηρία ή εμποδιζόμενων ατόμων που θα υποχρεούται να τηρεί η επιχείρηση σύμφωνα με τις παραγράφους 1, 4 και 5γ του άρθρου 210 του ν.4782/2021.

  2. Τα τουριστικά γραφεία του άρθρου 8 του παρόντος, τα οποία θα παρέχουν υπηρεσίες αποκλειστικά και μόνο μέσω διαδικτύου, πρέπει να συμμορφώνονται και να εξασφαλίζουν επίπεδο προσβασιμότητας τουλάχιστον ισοδύναμο με την πιο πρόσφατη έκδοση του ευρωπαϊκού πρότυπου ΕΝ 301 549 V1.1.2 (2015-04) ή το πρότυπο που το αντικαθιστά.

  3. Επιχειρήσεις που διαθέτουν το Ελληνικό Σήμα Προσβασιμότητας για τη συμμόρφωση με το πρότυπο ΕΛΟΤ 1439 απαλλάσσονται της υποχρέωσης διάθεσης των παραπάνω δικαιολογητικών αναφορικά με την προσβασιμότητα».

• 6 Μαΐου 2021, 11:51 | παλι γελασαμε σημερα

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ο υπουργός που κλείνει κάθε μέρα απο ένα επάγγελμα υπερ συντεχνιών απλοποιεί την προσβαση στα επαγγέλματα . Το παράδοξο

• 5 Μαΐου 2021, 13:14 | Κώστας Δημητρίου

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Στα πλαίσια του παρόντος στην διαβούλευση σχεδίου νόμου θέτω υπόψη και σας προτείνω να μπει πρόσθετα η εξής προσθήκη , η οποία θα διορθώσει προβλήματα στις οικονομικές συναλλαγές και θα συνδράμει μια κατηγορία ελευθέρων επαγγελματιών που έχουν ουσιαστικά μπει σε περιθώριο άσκησης οικονομικής δραστηριότητας, ενώ παράλληλα ζημιώνεται η εθνική οικονομία.
  Σας προτείνω να μπει στο νομοσχέδιο με προσθήκη ως τροπολογία το εξής:

  «Καταργούνται οι περιπτώσεις δ και ε του άρθρου 7 του Ν. 4194/2013 (ΦΕΚ Α’ 208/2013 «Κώδικας Δικηγόρων»). Εξακολουθούν να ισχύουν μόνο για την περίπτωση της κατηγορίας των δικηγόρων με πάγια έμμισθη εντολή. »

  Σχετικά με τα ανωτέρω, που προτείνω, εξειδικεύω τα εξής:

  Με το Ν. 3919/2011 (ΦΕΚ Α’ 32/2011) «Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας, κατάργηση αδικαιολόγητων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων» προβλέφθηκε κατάργηση κάθε είδους περιορισμού και απαγόρευσης για την άσκηση και του επαγγέλματος του δικηγόρου. Πρόκειται για την περίφημη «απελευθέρωση του δικηγορικού επαγγέλματος», εφαρμογή μνημονιακής υποχρέωσης και παράλληλα εκσυγχρονισμός της οικονομίας με κατάργηση περιορισμών, προνομίων και αδικαιολόγητης προστασίας υπέρ επαγγελματικών κατηγοριών. Θα περίμενε κανείς ότι αυτή η «απελευθέρωση» θα οδηγούσε και σε μια εκ νέου ρύθμιση του οικονομικού τοπίου και της άσκησης και της δικηγορίας. Όμως αυτό δεν συνέβη.
  Πρέπει να ληφθεί υπόψη δε ότι ο νομοθέτης με τον συγκεκριμένο νόμο επεδίωξε πλήρη κατάργηση κάθε περιορισμού και ρητά όρισε ότι αυτές οι καταργήσεις αναφέρονται σε όλο το πλαίσιο των υπαρχόντων περιορισμών, ακόμα κι αν δεν αναφέρονται ρητά!
  Στη συνέχεια όμως με το Ν. 4194/2013 (ΦΕΚ Α’ 208/2013 «Κώδικας Δικηγόρων» και ειδικότερα με το άρθρο 7 διατηρήθηκαν αναχρονιστικοί περιορισμοί-κωλύματα-ασυμβίβαστα, που αφορούν αποκλειστικά και μόνο την άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος και όχι άλλες κατηγορίες ελεύθερων επαγγελματιών. (δεν αφορά προφανώς τον κλάδο των συμβολαιογράφων και των δικαστικών επιμελητών, λόγω της ιδιαιτερότητάς των, γιατί λειτουργούν και ως όργανα του δημοσίου σε αντίθεση με τους δικηγόρους, αλλά και στους δικηγόρους με παγία έμμισθη εντολή στο δημόσιο ή ακόμα και στους κατέχοντες και θέση μετακλητού υπαλλήλου).
  Έτσι στο άρθρο 7 του (νέου και ισχύοντος) Κώδικα Δικηγόρων προβλέπεται αυτοδίκαιη απώλεια-αποβολή της ιδιότητας του δικηγόρου και στις περιπτώσεις δ και ε του άρθρου 7 Ν. 4194/2013, όταν:
  ο δικηγόρος αποκτά εμπορική ιδιότητα ή ασκεί έργα ή καθήκοντα διευθύνοντος ή εντεταλμένου συμβούλου, διοικητή, διαχειριστή ή εκπροσώπου σε οποιαδήποτε κεφαλαιουχική ή προσωπική εμπορική επιχείρηση ή κοινοπραξία (εκτός αν στην τελευταία περίπτωση άλλος ειδικός νόμος ορίζει διαφορετικά)
  ή
  ασκεί άλλο επάγγελμα, και ιδιαίτερα εμπόρου ή μεσίτη, καθώς και κάθε άλλη εργασία, υπηρεσία ή απασχόληση που δεν συνάδει με το δικηγορικό λειτούργημα.
  Οι αναφερόμενες ως άνω διατάξεις του Ν. 4194/2013 (ΦΕΚ Α’ 208/2013 «Κώδικας Δικηγόρων» και ειδικότερα το άρθρο 7 περιπτώσεις δ και ε πρέπει να καταργηθούν. Έτσι θα πάψουν να διατηρούνται νόθες καταστάσεις στην οικονομίας και θα ενισχυθεί ακόμα περισσότερο η οικονομική δραστηριότητα στη χώρα. Έχουμε γίνει μάρτυρες καταστάσεων, όπου επιχειρήσεις λύονται εξ’ ανάγκης ή δημιουργούνται προβλήματα στην ομαλή τους λειτουργία, γιατί κάποιος τυγχάνει να είναι και δικηγόρος και μάλιστα με κάποια χρόνια μαχόμενης δικηγορίας και να καλείται να αποφασίσει και να βρίσκεται σε δίλλημα τι να κάνει. Ομοίως καταστάσεων όπου για να μην σταματήσει κάποια επιχειρηματική δραστηριότητα, αναγκάζονται να κάνουν χρήση «βιτρινάνθρωπου», τρίτου προσώπου, ώστε να συνεχίσει η δραστηριότητα αυτή, ασκώντας κατ’ όνομα εκπροσώπηση-διαχείριση ο τρίτος (εμφανής) και κατά βάση τον έλεγχο τον έχει ή προσπαθεί να τον έχει ο δικηγόρος (αφανής). Και βεβαίως και καταστάσεων με εντάσεις μεταξύ συνεταίρων, γιατί το γεγονός ότι κάποιος έχει δικηγορική ιδιότητα είναι «αγκάθι». Όπως και καταστάσεις εντελώς προβληματικές , όπως λ.χ. σε εταιρία ετερόρρυθμη με δύο εταίρους, έναν ομόρρυθμο και έναν ετερόρρυθμο, όπου ομόρρυθμος είναι ο γονιός και ετερόρρυθμος το παιδί και μοναδικός κληρονόμος, ο οποίος τυγχάνει να είναι και δικηγόρος (ο δικηγόρος με βάση την νομοθεσία μόνο ετερόρρυθμος εταίρος δύναται να είναι) και με τον θάνατο του μοναδικού ομορρύθμου εταίρου (του γονιού), να οδηγείται αναγκαστικά σε διάλυση η επιχειρηματική δραστηριότητα, γιατί ο μοναδικός κληρονόμος, που τυγχάνει να είναι και δικηγόρος (και με χρόνια ενεργούς δικηγορίας) να μην δύναται να ασκήσει-συνεχίσει την επιχειρηματική δραστηριότητα. Και να σκεφθείτε ότι αναφερόμαστε σε εταιρίες, που παρά την εν γένει κακή οικονομική συγκυρία, έχουν κατορθώσει να είναι παραγωγικές, να έχουν αξιοπρεπή κύκλο συναλλαγών, να έχουν αναλάβει και υποχρεώσεις έναντι συναλλασσομένων και πιστωτικών ιδρυμάτων για το μέλλον, να απασχολούν εργαζόμενους και να αποδίδουν στην οικονομία πόρους σημαντικούς και όμως λόγω της άνευ ουσίας πια και αιτίας υπάρχουσας διάταξης, να οδηγούνται στην λύση τους με ό,τι αρνητικό σημαίνει αυτό.

  Η εν λόγω πρόταση είναι συμβατή δε και με το πρόγραμμα και τις επιδιώξεις της κυβέρνησής σας. Αρκεί μια τροπολογία για να επιλυθεί το χρόνιο αυτό θέμα, που να προβλέπει όσα προτείνονται ανωτέρω και εξειδικεύονται .