1. Οι αρμόδιες αρχές, όταν υποβάλλεται αίτηση από ασυνόδευτους ανήλικους, ενεργούν σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 19 του π.δ.220/2007, για το διορισμό επιτρόπου του ανηλίκου. Στον επίτροπο ή στον ασκούντα τη σχετική πράξη επιτροπείας παρέχεται η ευκαιρία να ενημερώνει τον ασυνόδευτο ανήλικο για τη σημασία και τις πιθανές συνέπειες της προσωπικής συνέντευξης, καθώς και για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να προετοιμασθεί για αυτή. Ο επίτροπος ή ο ασκών τη σχετική πράξη επιτροπείας καλείται και δύναται να παρίσταται στην προσωπική συνέντευξη του ανηλίκου και να υποβάλει ερωτήσεις ή παρατηρήσεις προς διευκόλυνση της διαδικασίας.
2. Οι χειριστές που διεξάγουν προσωπικές συνεντεύξεις με ασυνόδευτο ανήλικο πρέπει να διαθέτουν τις αναγκαίες γνώσεις σχετικά με τις ειδικές ανάγκες των ανήλικων και να διενεργούν με τέτοιο τρόπο την συνέντευξη, ώστε να είναι απόλυτα αντιληπτή από τον αιτούντα, λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη την ηλικία του.
3. Οι αρμόδιες αρχές εξέτασης μπορούν να χρησιμοποιούν ιατρικές εξετάσεις για τον προσδιορισμό της ηλικίας των ασυνόδευτων ανηλίκων. Στις περιπτώσεις που χρησιμοποιούνται ιατρικές εξετάσεις, λαμβάνεται μέριμνα ώστε :
α. οι ασυνόδευτοι ανήλικοι να ενημερώνονται, πριν από την εξέταση της αίτησής τους και σε γλώσσα την οποία κατανοούν, για τη δυνατότητα προσδιορισμού της ηλικίας με ιατρική εξέταση, για τη μέθοδο της εξέτασης, τις ενδεχόμενες συνέπειες των αποτελεσμάτων της ιατρικής εξέτασης στην εξέταση της αίτησης καθώς και τις συνέπειες της άρνησής τους να υποβληθούν στην ιατρική εξέταση,
β. οι ασυνόδευτοι ανήλικοι ή οι επίτροποί τους να συναινούν στη διενέργεια εξέτασης για τον προσδιορισμό της ηλικίας των συγκεκριμένων ανηλίκων,
γ. η απόφαση απόρριψης της αίτησης ασυνόδευτου ανηλίκου που αρνήθηκε να υποβληθεί σε αυτή την ιατρική εξέταση να μη βασίζεται μόνο στην άρνηση αυτή και
δ. μέχρι την ολοκλήρωση της ιατρικής εξέτασης, το πρόσωπο που ισχυρίζεται ότι είναι ανήλικο να έχει ανάλογη μεταχείριση ως ανήλικο.
4. Εφόσον από τη διαδικασία για τον προσδιορισμό της ηλικίας δεν προκύψει με ασφάλεια ότι ο αιτών είναι ενήλικος, αυτός να αντιμετωπίζεται ως ανήλικος.
5. Το γεγονός ότι ένας ασυνόδευτος ανήλικος έχει αρνηθεί να υποβληθεί σε ιατρική εξέταση δεν εμποδίζει την Αποφαινόμενη Αρχή να λαμβάνει απόφαση επί της αίτησης.
6. Η διασφάλιση του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού αποτελεί πρωταρχική υποχρέωση κατά την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.
Η πρόβλεψη για επίτροπο του ασυνόδευτου ανηλίκου είναι σωστή αλλά,στην πράξη, δεν είναι εύκολο να βρεθεί άνθρωπος να αναλάβει επίτροπος ενός αγνώστου παιδιού,ιδίως στις παραμεθόριες περιοχές,απ’ όπου εισέρχονται οι ασυνόδευτοι ανήλικοι.Εάν,όμως, δεν υπάρχει επίτροπος,το παιδί δεν θα μπορεί να ασκήσει τα δικαιώματα που προβλέπονται από το άρθρο και,γενικότερα, στη διαδικασία του ασύλου,ούτε καν να υποβάλλει σχετική αίτηση δεν θα μπορεί! Γι’ αυτό θεωρώ απαραίτητη την προσθήκη της ακόλουθης διάταξης στο τέλος της παραγράφου 1.
«Σε περίπτωση αδυναμίας διορισμού επιτρόπου, ο αρμόδιος εισαγγελέας πρωτοδικών του τόπου διαμονής του ασυνόδευτου ανηλίκου, ενεργεί ως προσωρινός επίτροπος του ασυνόδευτου ανηλίκου,υπογράφει την αίτηση ασύλου του,εφόσον ο ανήλικος το επιθυμεί, και τον εκπροσωπεί νόμιμα στη διαδικασία ασύλου, και ως αντίκλητος, μέχρι τον ορισμό επιτρόπου».
Η παρ. 3 του αρ. 11 είναι απλή αντιγραφή της οδηγίας και αφήνει κενά. Που θα παραπέμπεται ο ανήλικος για τις ιατρικές εξετάσεις προσδιορισμού της ηλικίας του; Ποιος θα αποφαίνεται και ποιος θα εκδίδει το διοικητικό έγγραφο που θα πιστοποιεί την ηλικία του αιτούντος;