1. Ιδιώτες ιατροί δύνανται να συμβάλλονται με δομές του Εθνικού Συστήματος Υγείας (Ε.Σ.Υ.) για την κάλυψη αναγκών του. Οι ιδιώτες ιατροί που απασχολούνται με οιανδήποτε σχέση εργασίας σε Μονάδες Υγείας που είναι συμβεβλημένες με τον Εθνικό Οργανισμό Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.) ή οι ίδιοι είναι συμβεβλημένοι με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ., καθώς και οι ιδιώτες ιατροί που έχουν ενταχθεί στο Σύστημα Ηλεκτρονικής Συνταγογράφησης της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Κοινωνικής Ασφάλισης (ΗΔΙΚΑ) και συνταγογραφούν φάρμακα και εξετάσεις που αποζημιώνει ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ., αναλαμβάνουν μέσω των ως άνω συμβάσεων την υποχρέωση να προσφέρουν υπηρεσίες υγείας σε περιοχές και σε ειδικότητες που υπάρχουν διαπιστωμένες ελλείψεις του Ε.Σ.Υ., εφόσον τους ζητηθεί. Η παροχή των υπηρεσιών αυτών γίνεται με μερική απασχόληση και εφόσον έχουν αποβεί άγονες οι προκηρύξεις κάλυψης των θέσεων ή άκαρπη η εκδήλωση ενδιαφέροντος των ιδιωτών ιατρών για την κάλυψη των κενών θέσεων.
2. Ομοίως Ιδιώτες Πάροχοι, όπως δομές της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και κλινικές, που συμβάλλονται με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. οφείλουν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους και τις δομές τους για την ενίσχυση του Ε.Σ.Υ. όταν συντρέχουν έκτακτες συνθήκες.
3. Σε περίπτωση που οι ιδιώτες πάροχοι ή ιδιώτες ιατροί αρνηθούν την παροχή υπηρεσίας καταγγέλλεται η σύμβαση τους με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ..
Άρθρο 45.
Η αδυναμία του κράτους να στελεχώσει τις δημόσιες δομές, δεν μπορεί να καλύπτεται με επιστράτευση ελευθεροεπαγγελματιών ιατρών.
Οι δημόσιες δομές θα στελεχωθούν και θα ανακοπεί και το μεγάλο brain drain όταν δοθούν κατάλληλα ισχυρά κίνητρα που θα καταστήσουν ελκυστική την απασχόληση στο ΕΣΥ.
Μισθοί ανάλογοι των άλλων χωρών της ΕΕ ακόμη και των καλούμενων φτωχών, οι οποίες όμως κατάλαβαν ότι έτσι μόνο μπορούν να στελεχώσουν το δημόσιο σύστημα υγείας.
Επιπλέον κίνητρα σε άγονες, ακριτικές,νησιωτικές και προβληματικές περιοχές.
Η παράγραφος (3) πρέπει να καταργηθεί.
Υποχρεωτικότητα δεν μπορεί να ισχύσει για κανένα ελ/τία γιατρό και πολύ περισσότερο για τους πιστοποιημένους στην ΗΔΙΚΑ που είναι όλοι οι γιατροί πρακτικά. Η δαμόκλειος σπάθη της εν δυνάμει επιστράτευσης οφείλει να καταργηθεί, αποτελεί ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ για όλο το ιατρικό σώμα.
Με εκτίμηση
Δρ Ανδρέας Παπανδρούδης, MD, PhD
Χειρουργός Οφθαλμίατρος
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ
Πρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου Έβρου
Μέλος ΔΣ ΠΙΣ
Η υποχρέωση συμβεβλημένων ιατρών με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και πολύ περισσότερων των απλώς πιστοποιημένων ιατρών να καλύπτουν τις ανάγκες του Ε.Σ.Υ. όπου υπάρχουν ελλείψεις, όπως προβλέπει το νομοσχέδιο (άρθρο 45), αποτελεί μέτρο ηθικώς και πολιτικώς απαράδεκτο καθώς καθιστά σχεδόν το σύνολο των ιδιωτών ιατρών μιας περιοχής άμεσα επιστρατεύσιμους κατά τις επιθυμίες του εκάστοτε διοικητή Υ.ΠΕ. ή ακόμη και του διοικητή του τοπικού νοσοκομείου. Δεδομένου ότι ειδικά στην επαρχία οι ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό στο Ε.Σ.Υ. είναι μόνιμες, το μέτρο αυτό θα οδηγήσει τους ιδιώτες ιατρούς, ιδίως στην επαρχία, σε μόνιμη πολιτική επιστράτευση. Δεδομένου επίσης ότι η πολιτική επιστράτευση είναι μέτρο που προβλέπεται, εάν προβλέπεται, μόνο υπό έκτακτες και κρίσιμες συνθήκες, η θέσπισή της ως πάγιου μέτρου κάλυψης μόνιμων αναγκών υπό συνθήκες κανονικότητας εκτιμούμε ότι πιθανώς εγείρει και ζήτημα συνταγματικότητας. Συνεπώς το ανωτέρω άρθρο πρέπει να απαλειφθεί.
Το εδάφιο 3 να τροποποιηθεί ως ακολούθως: «Σε περίπτωση που οι ιδιώτες πάροχοι ή ιδιώτες ιατροί αρνηθούν την παροχή υπηρεσίας καταγγέλλεται η σύμβαση τους με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. Από την υποχρέωση αυτή , για το καθεστώς των εφημεριών, απαλλάσσονται οι πάσχοντες ιατροί από Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου Ι καθώς και οι γιατροί που πάσχουν από νοσήματα με μηδενική συμμετοχή όπως αυτά αναφέρονται στο σύστημα συνταγογράφησης της ΗΔΙΚΑ . Κατά βούληση θα μπορούν να προσφέρουν λοιπές υπηρεσίες υγείας , εφόσον τους ζητηθεί, και μόνο σε δομές υγείας του τόπου μόνιμης διαμονής τους».
Άρθρο διαρκούς πολιτικής επιστράτευσης για τους ιδιώτες ιατρούς, ακόμη και τους μη συμβασιούχους που απλά συνταγογραφούν μέσω ΗΔΙΚΑ, αντί για προσλήψεις ΜΟΝΙΜΟΥ προσωπικού στο Ε.Σ.Υ.
Παλάσκας Δημητριος/Ανεξάρτητοι Οδοντίατροι
Η απόλυτη παραδοχή της πλήρους αποτυχίας του Δημόσιου Συστήματος Υγείας.
Παρατηρήσεις :
Στο άρθρο αυτό:
1) ΟΛΟΙ οι γιατροί υποχρεώνονται να υπηρετούν στο ΕΣΥ σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
2) Η Κυβέρνηση μάλλον «ικανοποιήθηκε» από το πρότυπο των επιστρατεύσεων του 2021 κατά την πανδημία και τώρα το γενικεύει και το θεσμοθετεί.
3) Δεν σέβεται την αδυναμία του ιδιώτη ιατρού να εγκαταλείψει και να απαξιώσει το ιατρείο του, την μοναδική πηγή επιβίωσής του και αξιοπρεπούς διαβίωσης.
4) Δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν το κενό που δημιουργείται στην ιδιωτική περίθαλψη των ασθενών, όταν αυτοί δεν θα μπορούν να βρουν τον πραγματικό προσωπικό τους ιατρό.
5) Δεν λαμβάνει υπ’ όψιν την αδυναμία προσαρμογής και αποτελεσματικότητας και την εξ αυτών επικινδυνότητα εργασίας ενός ιατρού που προσφέρει στην ιδιωτική ΠΦΥ στο ατομικό του ιατρείο, όταν κληθεί να υπηρετήσει σε νοσοκομειακό περιβάλλον.
Πρόταση :
Πλήρης απόσυρση του άρθρου 45.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΟΣΚΕ
Φ.Ν.ΠΑΤΣΟΥΡΑΚΟΣ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΟΣΙΠΥ
Θ.ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΑΣΙΔΙΚ
Ι.ΚΑΡΑΜΗΝΑΣ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΑΝΙΔΙ
Δ. ΦΑΣΙΤΣΑΣ
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΝΙ-ΕΟΠΥΥ
Α. ΜΑΣΤΟΡΑΚΟΥ
Πέρα από το ιατρικό προσωπικό και το υπόλοιπο προσωπικό που εργάζεται στις ΤΟΜΥ (κοινωνικοί λειτουργοί, επισκέπτες υγείας κτλ.) αυτή τη στιγμή είναι με συμβάσεις πλήρους και «αποκλειστικής» απασχόλησης. Η σύμβαση που έχουν υπογράψει είναι ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου που ανανεώνεται ανά δυο έτη. Θα ήταν πιο δίκαιο να γίνει «άρση αποκλειστικής απασχόλησης». Όλο το προσωπικό των δομών μέχρι να ανακοινωθεί η δυνατότητα εργασίας με σύμβαση ΙΔΑΧ να εργάζεται με πλήρη απασχόληση ορισμένου χρόνου στη θέση που κατέχει και να υπάρξει άρση αποκλειστικότητας.
Επίσης, οσον αφορά την ειδικότητα του Κοινωνικού Λειτουργού τα καθήκοντα τους στις ΤΟΜΥ περιγράφονται στο νέο νομοσχέδιο ως εξής:ο Κοινωνικος Λειτουργός στόχευει στη διεύρυνση του φάσματος καθοδήγησης και στήριξης του ωφελούμενου πληθυσμού, στην αντιμετώπιση προβλημάτων που απαιτούν την κοινωνική παρέμβαση στην πρόληψη και τη διαχείριση ψυχοκοινωνικών προβλημάτων και την κάλυψη ανθρώπινων αναγκών, στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση παρεμβάσεων και δράσεων αγωγής και προαγωγής υγείας, στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση προγραμμάτων παιδικής προστασίας, προστασίας υπερηλίκων, αναπήρων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, στη διασύνδεση των δομών και των φορέων μεταξύ τους με σκοπό τη διευκόλυνση της κινητικότητας των ληπτών υπηρεσιών υγείας στους δημόσιους φορείς παροχής υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας, ανάλογα με τις ανάγκες τους.
Φαίνεται ότι σε σχέση με το αρχικό καθηκοντολογιο που καθόριζε τον τρόπο λειτουργίας των ΤΟΜΥ δεν εμπεριέχεται το τμήμα που αναφέρει: «Να μεριμνά για περιπτώσεις ληπτών υπηρεσιών που χρήζουν παραπομπής σε Μονάδες Ψυχικής Υγείας, Δομές Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων, Κοινωνικές Δομές και άλλα.».
Οι Κοινωνικοί Λειτουργοί στις συγκεκριμένες δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, αποτελούν τον κύριο συνδετικό κρίκο, ανάμεσα στον λήπτη υπηρεσιών υγείας και τις κοινωνικές δομές της πόλης (Μονάδες Ψυχικής Υγείας, Κέντρα Κοινότητας, Κέντρα Φιλοξενίας, και άλλα.). Θεωρούμε ότι η δυνατότητα παραπομπών από τους Κοινωνικούς Λειτουργούς είναι αναφαίρετο κομμάτι του καθηκοντολογίου μας και θα πρέπει να αναφέρεται και στο νέο νομοσχέδιο της ΠΦΥ.
Η συνεργασία δημοσίου και ιδιωτών (ιδιώτες παρόχους, πολυϊατρεία και ιδιώτες ιατρούς) με κριτήρια που θα καθορίζονται βάσει των αναγκών και από τον εκάστοτε υπουργό νομοτελειακά θα οδηγήσει σε εκποίηση των παροχών υγείας των δημόσιων δομών σε εργολάβους υγείας, καθώς ποτέ δεν θα είναι σε θέση ο ιδιώτης ιατρός να ικανοποιήσει κριτήρια που θα καλύπτει πχ μια ιδιωτική κλινική.
Αποτελεί επίσης άλλοθι της πολιτείας στην αδυναμία (ή έλλειψη πολιτικής βούλησης) για στελέχωση του ΕΣΥ. Και θέτω και την ακόλουθη απορία: όταν η πολιτεία προβάλλει την έλλειψη κονδυλίων ως λόγο για την αδυναμία ικανοποίησης των αναγκών του ΕΣΥ σε προσωπικό και υλικοτεχνικές υποδομές, από πού θα αντληθούν τα κονδύλια για να αποζημιωθεί ο ιδιώτης που θα συνδράμει; Μήπως αποτελεί μια ανοιχτή επιταγή για μεταφορά κονδυλίων που προβλέπονται για το ΕΣΥ απευθείας σε ιδιώτες;
Ευάγγελος Τζήμας
Οδοντίατρος
Μέλος Ανεξάρτητων Οδοντιάτρων Θεσσαλονίκης
Άρθρο 45. Ενίσχυση των δημοσίων δομών υγείας από ιδιώτες παρόχους και ιδιώτες ιατρούς σε έκτακτες ανάγκες
Η όποια προσφορά υπηρεσιών υγείας από ιδιώτες γιατρούς στο ΕΣΥ πρέπει να γίνεται ελεύθερα και με σύναψη σχετικής σύμβασης χωρίς να επισείεται η απειλή διακοπής της συνταγογράφησης σε περίπτωση μη ανταπόκρισης σε οποιαδήποτε προκήρυξη-πρόσκληση του κράτους.
Η όποια επιστράτευση των ιδιωτών γιατρών δεν είναι δυνατόν να καλύψει τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες του ΕΣΥ. Για αυτό θεωρούμε ότι δεν πρέπει να υπάρξει αναγκαστική κάλυψη των αναγκών του ΕΣΥ από ιδιώτες ιατρούς που απλά είναι πιστοποιημένοι στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση, αλλά πρέπει να γίνουν προσλήψεις με μονίμων γιατρών.
Θεωρούμε ότι επιβάλλεται να οριστούν σαφώς τα περί αμοιβής των ιδιωτών ιατρών που θα λάβουν μέρος στο νέο σύστημα
Θεωρούμε ότι οι ιδιώτες ιατροί που καλούνται να καλύψουν τυχόν κενά του ΕΣΥ, πρέπει να απολαμβάνουν πλήρη νομική ή οποιουδήποτε άλλου είδους κάλυψη επί ενδεχομένων ζητημάτων ιατρικής ευθύνης (ποινικά, αστικά, πειθαρχικά) από το ΕΣΥ κατά το χρονικό διάστημα που παρέχουν υπηρεσίες στο ΕΣΥ.
Οι ιδιώτες ιατροί και οδοντίατροι δεν υπάρχει κανένας λόγος να επιστρατεύονται για να καλύπτουν κενές θέσεις του δημοσίου. Το δημόσιο οφείλει να κάνει ελκυστικότερες τις προκυρήξεις αυτών των θέσεων εργασίας ,με μόνιμο προσωπικό και θα καλυφθούν. Η ένταξη των ιδιωτών στον σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, από διευκόλυνση στο κράτος και τους ασθενείς δε μπορεί να μετατρέπεται μονομερώς σε υποχρεώση για σύμβαση μερικής απασχόλησης προς καλυψη κενών θέσεων. Η μερικής απασχόλησης σύμβαση είναι προβληματική καθώς ενισχύει τον αθέμιτο ανταγωνισμό που προκύπτει από την κατάλυση του ασυμβίβαστου μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα.Επίσης η υποχρεωτικότητα καταλύει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του επαγγελματία στον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα. Επιεικώς επικίνδυνη η ασάφεια του όρου ‘’έκτακτες συνθήκες’’ . Το 3 να εξαιρεθεί. Είναι αδιανόητο να τεθεί σε ισχύ ένα άρθρο διαρκούς πολιτικής επιστράτευσης για τους ιδιώτες ιατρούς, ακόμη και τους μη συμβασιούχους που απλά συνταγογραφούν μέσω ΗΔΙΚΑ, αντί για προσλήψεις ΜΟΝΙΜΟΥ προσωπικού στο Ε.Σ.Υ.
Θεωρούμε ότι είναι
1)Η Παρ.1 είναι όπως αναγράφεται σαφέστατα καταχρηστική env θα μπορούσαν χορηγηθούν να κίνητρα .
2) H παράγραφος 2 είναι περιττή διότι ήδη προβλέπεται από την ιατρική δεοντολογία ότι οι γιατροί βοηθούν σε έκτακτες καταστάσεις
(Ν 3418 /ΦΕΚ 287/28-11-2005. Άρθρο 16 4. Ο ιατρός οφείλει να συμμετέχει, ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή μη συμβατικής ή άλλης υποχρέωσής του, στην αντιμετώπιση έκτακτων και μαζικών καταστροφών και την οργάνωση και παροχή πρώτων βοηθειών)
3)Οι ποινές της παραγράφου 3 είναι δυσανάλογες και καταχρηστικές όσο αναφορά τον βαθμό παράβασης. Επίσης δεν είναι σαφές εάν οι ιδιώτες ιατροί που έχουν ενταχθεί στο Σύστημα Ηλεκτρονικής Συνταγογράφησης της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Κοινωνικής τιμωρούνται και αυτοί .
Θα μπορούσε απλά να αντικατασταθεί με πειθαρxiκές ποινές και όχι διακοπή σύμβασης.
Σε εξαιρετικά έκτακτες καταστάσεις οι γιατροί που απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα είναι υποχρεωμένοι να προσφέρουν υπηρεσίες υγείας σε περιοχές και σε ειδικότητες που υπάρχουν κρίσιμες ελλείψεις στο Ε.Σ.Υ., εφόσον τους ζητηθεί. Η υποχρέωση τους αυτή δεν σχετίζεται με το αν αυτοί διατηρούν σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ ή πιστοποίηση στην ΗΔΙΚΑ.
Στην περίπτωση που έχουν αποβεί άγονες οι προκηρύξεις κάλυψης θέσεων ιατρών του ΕΣΥ ή άκαρπη η εκδήλωση ενδιαφέροντος ιδιωτών ιατρών για την κάλυψη των κενών θέσεων, το Υπουργείο Υγείας δύναται να προκηρύσσει ξανά τις θέσεις με επαυξημένες έως και 100% τις αποδοχές.
Ο ιδιώτης γιατρός που είναι πιστοποιημένος με την ΗΔΙΚΑ προκειμένου να χρησιμοποιεί την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, δεν έχει καμία οικονομική σχέση με τον ΕΟΠΥΥ και συνεπώς καμία υποχρέωση απένταντί του. Το μέτρο να είναι ανοικτή η συνταγράφηση σε όλους τους γιατρούς, εξυπηρετεί κατά κύριο λόγο τον ασθενή, στη συνέχεια το σύστημα πρωτοβάθμιας περίθαλψης και τέλος τον ιδιώτη. Εκβιάζοντας κατά αυτόν τον τρόπο την συγκεκριμένη ομάδα γιατρών, θα γυρίσουμε 10-15 χρόνια πίσω, καθώς οι ιδιώτες θα σταματήσουν την σχέση τους με την ΗΔΙΚΑ, θα γράφουν φάρμακα και εξετάσεις σε απλές συνταγές και οι ασθενείς θα κάνουν ουρές σε ιατρεία ΕΦΚΑ, νοσοκομεία και γιατρούς του ΕΟΠΥΥ.
Ο ιδιωτικός τομέας (συμβεβλημένος και πιστοποιημένος) κρατικοποιείται και επιστρατεύεται ανάλογα με τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες του ΕΣΥ, γεγονός ασυμβίβαστο με τη λειτουργία του ιδιωτικού ιατρείου. Πρόταση: Ιδιώτες ιατροί δύνανται, να συμβάλλονται με δομές του Εθνικού Συστήματος Υγείας (Ε.Σ.Υ.) για την κάλυψη αναγκών του, εφόσον το επιθυμούν. Διαγραφή του υπόλοιπου άρθρου 45.
Ομοίως Ιδιώτες Πάροχοι, όπως δομές της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και κλινικές, που συμβάλλονται με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. οφείλουν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους και τις δομές τους για την ενίσχυση του Ε.Σ.Υ. μόνο εφόσον συντρέχουν έκτακτες συνθήκες.
Να ελεγχθεί ο νόμος από τη νομοπαρασκευαστική επιτροπή της βουλής. Σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους όρους χρηστής διοίκησης.
Ο ΙΣΘ θεωρεί ότι το πρόβλημα των ελλείψεων σε προσωπικό του ΕΣΥ θα πρέπει να αντιμετωπιστεί συνολικά. Η αποσπασματική επιβολή της υποχρέωσης εφημερίας ιδιωτών ιατρών θα έχει αρνητικά αποτελέσματα, ιδιαίτερα σε περιοχές που εμφανίζουν ιδιαίτερες δυσκολίες.
Προτείνουμε την αναδιατύπωση της πρόβλεψης ως κατωτέρω και την συνολική επανεξέταση του προβλήματος.
1. Ιδιώτες ιατροί δύνανται να συμβάλλονται με δομές του Εθνικού Συστήματος Υγείας (Ε.Σ.Υ.) για την κάλυψη αναγκών του. Η παροχή των υπηρεσιών αυτών γίνεται με μερική απασχόληση και εφόσον έχουν αποβεί άγονες οι προκηρύξεις κάλυψης των θέσεων ή άκαρπη η εκδήλωση ενδιαφέροντος των ιδιωτών ιατρών για την κάλυψη των κενών θέσεων.
2. Ομοίως Ιδιώτες Πάροχοι, όπως δομές της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και κλινικές, που συμβάλλονται με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. οφείλουν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους και τις δομές τους για την ενίσχυση του Ε.Σ.Υ. όταν συντρέχουν έκτακτες συνθήκες.
3.To εδάφιο 3 να παραληφθεί.
Οι προβλέψεις για τους Ιδιώτες Ιατρούς θα πρέπει να επεκταθούν και στους Ιδιώτες Οδοντιάτρους! Είναι προφανές πως η υποστελέχωση των Οδοντιατρικών Μονάδων των Κ.Υ. δεν μπορεί να αποκατασταθεί άμεσα, γεγονός που σημαίνει πως σε πολλές περιοχές της χώρας μας δεν υπάρχει πρόσβαση σε δημόσια Οδοντιατρική δομή. Δεν είναι δυνατόν να παραμείνουν αθεράπευτες οι ανάγκες του πληθυσμού σε περιοχές άγονες ή ακριτικές, όπου ο τελευταίος Οδοντίατρος του ΕΣΥ έχει συνταξιοδοτηθεί προ 10ετίας.
Η πιστοποιηση απο την ΗΔΙΚΑ ειναι δικαιωμα του καθε ιατρου ,όπως ειναι και μεσο ελεγχου του καθε ιατρου.Δεν εχει ομως καμια σχεση με υποχρεωση καλυψης ελλειψεων του δημοσιου συστηματος υγειας . Ειναι μια απαραδεκτη προταση που ξεπερναει τα ορια της νομιμοτητας και που μονο προβληματικες καταστασεις θα δημιουργησει.Τα θεματα της υγειας και οι ελλειψεις της ,δεν μπορουν να αντιμετωπιζονται προχειρα και αποσπασματικα με επιταξεις και προσωρινες διαταγες.Απαιτειται γνωση και μεθοδικοτητα και και οχι επικοινωνιακα πυροτεχνηματα.
Επισημάνσεις σε ένα άρθρο που προκαλεί περισσότερα προβλήματα από αυτά που διατείνεται πως επιλύει:
Α. Η πρώτη πρόταση της πρώτης παραγράφου του άρθρου 45 αναιρείται από το υπόλοιπο κείμενο όπου η απλή δυνατότητα των ιδιωτών ιατρών που παρουσιάζεται σαν επιλογή, κατ’ουσίαν μετατρέπεται σε υποχρέωση.
Β. Γίνεται αναφορά σε σχέσεις εργασίας που καθορίζονται από υπάρχουσες συμβάσεις. Με τη νέα εισαγωγή της υποχρέωσης ανάληψης καθηκόντων σε δημόσιες δομές προκύπτουν νέα δεδομένα που επηρεάζουν ποικιλοτρόπως αυτές τις σχέσεις. Οι όροι θα πρέπει να συζητηθούν και να συμφωνηθούν από μηδενική βάση καθώς αλλάζει ένα μεγάλο κομμάτι των υποχρεώσεων και δικαιωμάτων των αντισυμβαλλόμενων. Ας μην ξεχνάμε πως από την πλευρά του ένας ιδιώτης ιατρός για προσωπικούς λόγους επέλεξε τον ιδιωτικό τομέα, αποφασίζοντας με τους όρους της δεδομένης χρονικής περιόδου.
Γ. Η επαγγελματική αυτοδιάθεση του ελεύθερου επαγγελματία υγειονομικού με το υπάρχον άρθρο προσβάλλεται κατάφωρα και θα πρέπει να επανορθωθεί με περαιτέρω διευκρινίσεις. Γίνεται λόγος για ύπαρξη εκτάκτων αναγκών γενικώς…….Δεν καθορίζεται με ακρίβεια ποιες είναι οι έκτακτες ανάγκες κάτι που αντιβαίνει το Σύνταγμα στο οποίο οι καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης είναι σαφώς καθορισμένες1.
Δ. Δε διαφαίνεται από την όλη φιλοσοφία του νομοσχεδίου αναζήτηση αιτιών μη κάλυψης θέσεων αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στην υποκειμενική κρίση του εκάστοτε προϊσταμένου ΥΠΕ που αντί να του αναζητηθούν ευθύνες γιατί έχει ακάλυπτες θέσεις, του δίνεται το προνόμιο να ονομάζει την αδυναμία του “έκτακτη ανάγκη” και εργαλειοποιώντας την λογική της “πολιτικής επιστράτευσης” να αποζημιώνεται με προσωπικό μερικής απασχόλησης. Προσωπικό που δεν έρχεται εθελοντικά παρά κατόπιν κρατικής επιβολής ή και εκβιαστικών τακτικών ιδιωτικών φορέων. Καταστρατηγείται η έννοια της ιδιωτικής και ατομικής πρωτοβουλίας, πολλές φορές με προσωπικό κόστος και οικονομικές θυσίες όπως έγινε την περίοδο της πανδημίας. Η δε μερική απασχόληση με το συνεπακόλουθο της προσωρινότητας και της προσφοράς κρίσιμων υπηρεσιών υγείας σε σχετικά μη οικείο περιβάλλον έχει αποδειχτεί πως μπορεί να αποτελέσει αιτία περισσότερης δυσλειτουργίας και αυξημένης νοσηρότητας σε βάρος του κοινού συμφέροντος2,3,4
Μια μία εκ βάθρων οργάνωση ενός συστήματος υγείας που επιζητεί να αντιμετωπίσει σύγχρονες προκλήσεις σε επίπεδο τριτοβάθμιας περίθαλψης, απαιτεί να δούμε ρεαλιστικά τον χάρτη της υγειονομικής κάλυψης με έμφαση στην αναγκαιότητα ύπαρξης μεγάλων περιφερειακών νοσοκομείων αντί για διάσπαρτα μικρά νοσοκομεία σε πόλεις με λίγο πληθυσμό. Νοσοκομεία που πρέπει να μετατραπούν σε αναβαθμισμένα κέντρα υγείας. Αυτό μπορεί να βελτιώσει την κλινική αποτελεσματικότητα γιατί σε αυτά η εξειδίκευση συσσωρεύεται σε ένα χώρο και δεν διασπείρετε σε μικρότερες μονάδες με έλλειψη κατάλληλου προσωπικού. Το είδαμε αυτό στην περίοδο της πανδημίας όπου η νοσηρότητα και θνησιμότητα στα μικρότερα περιφερειακά νοσοκομεία ήταν εξαιρετικά υψηλή για προφανείς λόγους. Αντιλαμβανόμενοι φυσικά τις γεωγραφικές ιδιαιτερότητες της χώρας θα πρέπει να κατανοήσουμε πως το δίκτυο επικοινωνιών – συγκοινωνιών είναι πολύ διαφορετικό σε σχέση με 50 χρόνια πριν όταν γινόταν οι θεμελιώσεις οικημάτων που ονομάζονταν Νοσοκομεία. Η αντιμετώπιση των προβλημάτων του συστήματος υγείας δεν γίνεται με εμβαλωματικά μέτρα, υποχρεωτικές καλύψεις και προσχηματικούς σχεδιασμούς, αλλά με οργάνωση εκ βάθρων χωρίς την ύπαρξη τοπικιστικών πολιτικών σκοπιμοτήτων. Ένα οργανωμένο νοσοκομείο που καλύπτει μια μεγάλη περιφέρεια με μια επαρκή υποστήριξη από το ΕΚΑΒ, αυτόματα γίνεται πιο ελκυστικό και σε προσωπικό το οποίο μπορεί να το επανδρώσει, υπηρετώντας ταυτόχρονα τον πολίτη3,5.
1. Άρθρο 22. Παράγραφος 4 του Συντάγματος
2. Ozdemir BA, Sinha S, Karthikesalingam A, Poloniecki JD, Pearse RM, Grocott MP, Thompson MM, Holt PJ. Mortality of emergency general surgical patients and associations with hospital structures and processes. Br J Anaesth. 2016 Jan;116(1):54-62. doi: 10.1093/bja/aev372. PMID: 26675949.
3. Speroff T, Nwosu S, Greevy R, Weinger MB, Talbot TR, Wall RJ, Deshpande JK, France DJ, Ely EW, Burgess H, Englebright J, Williams MV, Dittus RS. Organisational culture: variation across hospitals and connection to patient safety climate. Qual Saf Health Care. 2010 Dec;19(6):592-6. doi: 10.1136/qshc.2009.039511. PMID: 21127115.
4. Williams ES, Rondeau KV, Xiao Q, Francescutti LH. Heavy physician workloads: impact on physician attitudes and outcomes. Health Serv Manage Res. 2007 Nov;20(4):261-9. doi: 10.1258/095148407782219067. PMID: 17958972.
5. Laura L. Gleeson, G L O’Brien, D O’Mahony & S Byrne (2022) Interprofessional communication in the hospital setting : a systematic review of the qualitative literature, Journal of Interprofessional Care, DOI: 10.1080/13561820.2022.2028746
Ο ιδιωτικός τομέας (συμβεβλημένος και πιστοποιημένος) κρατικοποιείται και επιστρατεύεται ανάλογα με τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες του ΕΣΥ, γεγονός ασυμβίβαστο με τη λειτουργία του ιδιωτικού ιατρείου.
Πρόταση: Ιδιώτες ιατροί δύνανται, να συμβάλλονται με δομές του Εθνικού Συστήματος Υγείας (Ε.Σ.Υ.) για την κάλυψη αναγκών του, εφόσον το επιθυμούν. Διαγραφή του υπόλοιπου άρθρου 45.
Ομοίως Ιδιώτες Πάροχοι, όπως δομές της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και κλινικές, που συμβάλλονται με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. οφείλουν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους και τις δομές τους για την ενίσχυση του Ε.Σ.Υ. μόνο εφόσον συντρέχουν έκτακτες συνθήκες.
Στον θεσμό του Προσωπικού Ιατρού θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να ενταχθούν οι κάτοχοι Πιστοποιητικού Γενικής Ιατρικής του ΠΔ 38/2010
Λόγω του μεγάλου κύματος συνταξιοδοτήσεων στο ΕΣΥ, να δοθεί η δυνατότητα σε όσους το επιθυμούν να συνταξιοδοτούνται στα 69 έτη, έτσι ώστε να μείνουν λιγότερες ακάλυπτες θέσεις, τουλάχιστον για τα επόμενα 2 έτη
Οι ιδιώτες ιατροί που έχουν πιστοποιηθεί στο σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης της ΗΔΙΚΑ και συνταγογραφούν φάρμακα και εξετάσεις που αποζημιώνει ο ΕΟΠΥΥ, σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να είναι υποχρεωμένοι να προσφέρουν υπηρεσίες Υγείας για κάλυψη ελλείψεων του ΕΣΥ
Σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης θα μπορούν και οι ιδιώτες οδοντίατροι να συνεισφέρουν όχι απαραίτητα από τις δημόσιές δομές αλλά από τα ιδιωτικά τους οδοντιατρεία εφόσον το επιθυμούν και σε συνεργασία με τον ΕΟΠΥΥ καθώς στην πανδημία του Κορωνοϊού αποδείχτηκε ότι το βάρος της στοματικής υγείας το σήκωσαν οι ιδιώτες οδοντίατροι με απόλυτη επιτυχία και χωρις καμία ενίσχυση από το κράτος. Κρίνουμε λοιπόν απαραίτητη και την συμμετοχή των οδοντιάτρων στην αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΓΡΑΝΙΩΤΗΣ
Δημιουργείται ισχυρό αντικίνητρο για την άσκηση ιατρικής στη χώρα μας και για τη συμμετοχή των ιατρών στις συμβάσεις του ΕΟΠΥΥ, καθώς επιβάλλεται δια νόμου η μόνιμη πολιτική επιστράτευση των ιδιωτών συμβεβλημένων ιατρών του ΕΟΠΥΥ και ελευθεροεπαγγελματιών, για την κάλυψη των πάγιων και διαρκών αναγκών του ΕΣΥ
Άρθρο 25 διαχείριση ΑΗΦΥ
Το βάρος της διαχείρισης ΑΗΦΥ πέφτει στους προσωπικούς ιατρούς που είναι αριθμητικά πολύ λιγότεροι από τους ειδικούς
Εναλλακτική πρόταση: οι εργαστηριακοί ιατροί να είναι υποχρεωμένοι να αναρτούν στον ΑΗΦΥ τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων τα οποία θα είναι ορατά σε όλους του ιατρούς που συνταγογραφούν. Με αυτό τον τρόπο είναι δυνατός ο έλεγχος σε πραγματικό χρόνο της αιτίας χορήγησης των συνταγογραφούμενων φαρμάκων και επαναληπτικών εξετάσεων
άρθρο 26
Όλοι οι ιατροί ανεξαρτήτως ειδικότητας (εξαιρούνται οι εργαστηριακοί ιατροί) που έχουν εξετάσει ασθενή να μπορούν να δώσουν παραπεμπτικό εισαγωγής σε νοσοκομείο
Άρθρο 28 και 29 Παροχή υπηρεσιών ΠΦΥ και προσωπικού ιατρού από ιδιώτες
Να συνδεθεί η δυνατότητα συνταγογράφησης με την ασφαλιστική ενημερότητα. Είναι γεγονός ότι ιδιώτες ιατροί που είναι πιστοποιημένοι στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση αλλά δεν είναι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ, συνταγογραφούν ακόμη και εάν δεν πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές για τους ίδιους και το προσωπικό τους σε αντίθεση με τους συμβεβλημένους που δεν μπορούν να εισπράξουν αμοιβή από τον ΕΟΠΥΥ εάν δεν είναι ασφαλιστικά ενήμεροι. Να είμαστε όλοι ισότιμοι απέναντι στις υποχρεώσεις μας
Υπάγεται το σύνολο των «συμβεβλημένων με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. ιατρών» στον με απροσδιόριστα προσόντα ορισθέντα Υπεύθυνο Λειτουργίας του Κέντρου Υγείας, ο οποίος και αποκτά το δικαίωμα να εισηγηθεί την καταγγελία της σύμβασης του ιδιώτη ιατρού με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. στην περίπτωση που ο ιατρός αυτός δεν ανταποκριθεί να καλύψει «έκτακτες» ανάγκες του Κέντρου Υγείας.
Ενώ στο άρθρο 32 δεν προβλέπονται τα προσόντα για τον ορισμό του Υπευθύνου για την Επιστημονική Λειτουργία των Κέντρων Υγείας. Δεν προβλέπεται ούτε η ειδικότητα του Υπευθύνου. Μόνον καταργούνται όλες οι σχετικές διατάξεις.
Καταργείται η πρόβλεψη για τον ορισμό του ιδίου υπευθύνου έως δύο φορές.
Πρόκειται για την υπαγωγή του συνόλου των ιατρικών λειτουργών μιας περιοχής σε κομματικά διορισμένο διαπλεκόμενο «Υπεύθυνο»;
Η πιστοποίηση στην ΗΔΙΚΑ εχει σαν σκοπό την διευκόλυνση των ασθενών και εξοικονόμηση κόστους για τον ΕΟΠΥΥ δεδομένου ότι αποφεύγονται δεύτερες επισκέψεις σε συμβεβλημένους ιατρούς με σκοπό τη συνταγογράφηση. Σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί σύμβαση μεταξύ ιατρού και ΕΟΠΥΥ. Δεν υποχρεούται ο απλά πιστοποιημένος ιατρός να παρέχει υπηρεσίες ούτε καν σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Αυτό οφείλει να το παρέχει ο συμβεβλημένος με τον ΕΟΠΥΥ ιατρός.
Η πιστοποίηση ενός κλινικού γιατρού στην ΗΔΙΚΑ σκοπό έχει να χρησιμοποιήσει ο ασθενής την ασφάλειά του ,δηλαδή τον ΕΟΠΥΥ .Αλοίμονο αν θα έπρεπε ,ο ασθενής,μετά από κάποια εξέταση από γιατρό,είτε δημόσιο,είτε ιδιώτη , να έτρεχε να βρεί άλλο γιατρό να του αντιγράψει φάρμακα και εξετάσεις όπως παλιά με το ΙΚΑ ,ΤΕΒΕ,ΟΓΑ κλπ. Αυτά τελειώσανε και επιτέλους ο ασθενής λαμβάνει από το γιατρό του ,ότι δικαιούται από την ασφάλειά του. Αρα ο γιατρός δεν έχει καμία σύμβαση και καμία υποχρέωση στην ΗΔΙΚΑ . Αν γίνονται σπατάλες και υπερβάσεις θα πρέπει να μπούν κανόνες για τις παροχές στους ασφαλισμένους και κόφτες στο ΑΜΚΑ τους.Ανάλογα με τη πάθησή τους να παρακολουθείται η ζήτηση παροχών από τον ΕΟΠΥΥ. Ο ΕΟΠΥΥ πρέπει πρωτίστως να ελέγχει τον ασφαλισμένο.
Απαράδεκτο άρθρο περί υποχρεωτικής παροχή υπηρεσιών των ιδιωτών ιατρών σε περιοχές και ειδικότητες με κενά στο Ε.Σ.Υ., σε αυτές τις περιπτώσεις σε άλλα συστήματα υγείας (βλ. NHS) υπάρχου αληθινά κίνητρα και όχι δήθεν. Επιτέλους αύξηση μισθών στους ιατρούς του ΕΣΥ για να μην υπάρχουν κενές θέσεις και braindrain (βλ. Ρουμανία). Φτιάξτε επιτέλους ένα νομικό πλαίσιο στήριξης του ΕΣΥ και όχι εκβιασμούς και τιμωρίες
Είναι υποχρέωση του κράτους να ενισχύσει την αποκέντρωση και να παρέχει κίνητρα για στελέχωση περιφερειακών νοσοκομείων και μονάδων υγείας.
Η αναγκαστική μετακίνηση ιδιωτών ιατρών για μερική απασχόληση σε δημόσιες δομές δεν αποτελεί ουσιαστική λύση στο πρόβλημα των ελλείψεων ούτε απαλλάσσει το κράτος από αυτήν την υποχρέωση.
Ένας παράγοντας που αποθαρρύνει τους υποψήφιους στις προκηρύξεις μονίμων ιατρών ΕΣΥ να δηλώσουν περιφερειακές θέσεις είναι ο περιορισμός συμμετοχής σε μόνο μία περιφερειακή ενότητα. Το γεγονός αυτό αναγκάζει τον υποψήφιο να προτιμήσει κυρίως πχ. την 1η ΥΠΕ που προσφέρει το μεγαλύτερο αριθμό θέσεων (και άρα ευκαιριών) σε μια πολύ συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή. Αντιθέτως, σε άλλες ΥΠΕ προκηρύσσονται 1-2 θέσεις ανά ειδικότητα σε κάθε πόλη και έτσι ο υποψήφιος έχει λιγότερες πιθανότητες πρόσληψης στις περιοχές που είναι διατεθειμένος να μετοικήσει.
Μια άλλη πρόταση είναι να συμπεριληφθούν και οι Παθολόγοι (εκτός από τους γενικούς ιατρούς) στη μόνιμη στελέχωση των Κέντρων Υγείας. Είτε μέσω των προκηρύξεων Ιατρών ΕΣΥ είτε μέσω των προκηρύξεων κενών και κενούμενων θέσεων ιατρών υπηρεσίας υπαίθρου (στις τελευταίες οι Παθολόγοι δεν δύνανται να δηλώσουν).
Η πιστοποίηση οποιουδήποτε Ιατρού είτε δημοσίου υπαλλήλου είτε ιδιώτη, στην πλατφόρμα της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση τέλεσης του επαγγέλματός μας και κακώς χρησιμοποιείται καταχρηστικά στο προσχέδιο ως μια ιδιαίτερη σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ. Αν γνωρίζετε κάποιον Ιατρό που δε συνταγογραφεί εξετάσεις ή φαρμακευτική αγωγή μέσω της ΗΔΙΚΑ ως μέρος της διερεύνησης και της θεραπείας των ασθενών του ειλικρινά θα είχε ενδιαφέρον να τον γνωρίσουμε και να ακολουθήσουμε το παράδειγμά του.
Ιατροί που υπηρετούν σε ιδιωτικές δομές υγείας , συμβεβλημένες με ΕΟΠΥΥ , με έμμισθη σχέση εργασίας , ως αποκλειστική απασχόληση , πως θα αμοίβονται σε περίπτωση που κληθούν να καλύψουν τις ανάγκες στις οποίες αναφέρεστε με part time εργασία ; Σημειώνω ότι ιατροί της ανωτέρω κατηγορίας δεν έχουν κάνει έναρξη επαγγέλματος στην εφορία , μια που αμοίβονται ως μισθωτοί και ως εκ τούτου δεν διαθέτουν μπλοκ παροχής υπηρεσιών . Η έναρξη τέτοιας δραστηριότητας , μόνο για τον παραπάνω λόγω , υποχρεώνει σε έναν αριθμό επιπρόσθετων φορολογικών υποχρεώσεων , όπως πχ το τέλος επιτηδεύματος , το οποίο μπορεί και να ξεπερνάει τα έσοδα από την υποχρεωτική part time υπηρεσία τους .
Οι δημόσιες δομές υγείας πρέπει να ενισχυθούν από μόνιμο ιατρικό προσωπικό!
Η μετακίνηση των ιδιωτών ιατρών στα νοσοκομεία και οι »περίεργοι» τρόποι αμοιβής τους μόνο »μπαλώματα» αποτελούν για τις ανάγκες του Συστήματος. Κι ακόμη, αποτελούν πρόκληση για τους υπηρετούντες Νοσοκομειακούς γιατρούς.
Στο Σύστημα υγείας πρέπει να θεσμοθετηθεί η Διάκριση Ρόλων, των ιατρών του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα και αυτοί οι ρόλοι πρέπει να είναι συγκεκριμένα, οριοθετημένοι, με βάση επιστημονικά κριτήρια, για το εύρος των ιατρικών πράξεων που σε κάθε χώρο και σε κάθε επίπεδο μπορούν να διενεργηθούν…
1) Να μπορούν αντιστοίχως και οι ΙΑΤΡΟΙ του ΕΣΥ να ειναι πληρους αλλά μη αποκλειστικής απασχολησης και να εχουν δικαιωμα μερικης απασχολησης και στον ιδιωτικό χώρο (οπως οι πανεπιστημιακοί και οι στρατιωτικοί ιατροί)
2) Να μπορουν να γινουν διευθυντες κλινικης μετα απο αποφαση του ΤΟΜΕΑ και ιατροι του ΕΣΥ σε πανεπιστημικακα Νοσοκομεια (ανηκουν στο υπουργειο ΥΓΕΙΑς)
Περί του άρθρου 45:
Για τους ιατρούς που δεν είναι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ, η ένταξη στο σύστημα της ΗΔΙΚΑ (που κακώς αναφέρεται ως «σύμβαση» στο κείμενο) δεν συνεπάγεται καμία αποζημίωση για την τεράστια διευκόλυνση που παρέχουν στο δημόσιο σύστημα υγείας. Αντιθέτως, ο ιατρός που συνταγογραφεί ηλεκτρονικά βρίσκεται εκτεθειμένος σε υψηλά πρόστιμα σε περίπτωση που κριθεί ότι συνταγογραφεί π.χ. πάνω από το μέσο όρο της ειδικότητάς του. Υποτίθεται, επομένως, ότι η -αποκλειστικά έμμεση- «ανταμοιβή» του είναι η αύξηση της κίνησης στο ιατρείο του. Λόγω της στρεβλής σχέσης προσφοράς-ζήτησης σε περιοχές όπως η Αττική, δυστυχώς η ένταξη στο σύστημα είναι, τρόπον τινά, επιβεβλημένη, έστω και αν προσωπικά η άποψή μου είναι ότι ο ιδιώτης ιατρός θα πρέπει να επιλέγεται από τον ασθενή βάσει επιστημονικών κριτηρίων και όχι της όποιας «διευκόλυνσης».
Το ότι για τον προαναφερθέντα λόγο το 99% των ιατρών έχει ενταχθεί στην ΗΔΙΚΑ φαίνεται εδώ ότι χρησιμοποιείται καταχρηστικά προκειμένου οι ιδιώτες να πιεστούν να καλύψουν και άλλα κενά του συστήματος. Θεωρώ συνεπώς απολύτως απαράδεκτο το να θεωρηθεί ότι η ένταξη στην ΗΔΙΚΑ επιφέρει οποιαδήποτε επιπλέον υποχρέωση προς το σύστημα υγείας και ότι η εν λόγω διάταξη πρέπει να αφαιρεθεί.