1. Ο Συντονιστής Ψηφιακών Υπηρεσιών δύναται να επιβάλλει ετήσιο εποπτικό τέλος ανταποδοτικού χαρακτήρα, σε παρόχους ενδιάμεσων υπηρεσιών που έχουν την κύρια εγκατάστασή τους στην Ελλάδα ή ο νόμιμος αντιπρόσωπός τους διαμένει ή είναι εγκατεστημένος στην Ελλάδα, εφόσον δεν διαθέτουν εγκατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά προσφέρουν υπηρεσίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το εποπτικό τέλος καλύπτει αποκλειστικά το κόστος εκπλήρωσης των καθηκόντων που ανατίθενται στον Συντονιστή Ψηφιακών Υπηρεσιών σύμφωνα με τον παρόντα νόμο και την Πράξη.
2. Το εποπτικό τέλος επιβάλλεται στους παρόχους ενδιάμεσων υπηρεσιών κατά αντικειμενικό, διαφανή και αναλογικό τρόπο.
3. Ο Συντονιστής Ψηφιακών Υπηρεσιών δύναται να μην επιβάλει εποπτικό τέλος σε παρόχους ενδιάμεσων υπηρεσιών των οποίων ο συνολικός παγκόσμιος ή εθνικός ετήσιος κύκλος εργασιών από τις δραστηριότητες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της Πράξης και του παρόντος νόμου δεν υπερβαίνει ορισμένο κατώτατο όριο ή των οποίων οι δραστηριότητες δεν ανέρχονται σε ορισμένο ελάχιστο μερίδιο αγοράς ή είναι πολύ περιορισμένης γεωγραφικής εμβέλειας ή οι οποίοι παρέχουν συγκεκριμένες κατηγορίες ενδιαμέσων υπηρεσιών.
4. Για τον προσδιορισμό του ύψους του εποπτικού τέλους, ο Συντονιστής Ψηφιακών Υπηρεσιών δύναται να εφαρμόσει είτε μία μέθοδο κατανομής βάσει του συνολικού ετήσιου παγκόσμιου κύκλου εργασιών των παρόχων ή του είδους των ενδιάμεσων υπηρεσιών που παρέχουν, είτε ένα σύστημα κατ’ αποκοπήν επιβάρυνσης αυτών, ή έναν συνδυασμό αυτών.
5. Το εποπτικό τέλος, καθώς και κάθε άλλο ποσό, που εισπράττεται από οποιαδήποτε αιτία από την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της από την Πράξη και τον παρόντα νόμο, καταβάλλονται απευθείας ως έσοδο στο όνομα και για λογαριασμό της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων σε τραπεζικούς λογαριασμούς αυτής. Επικουρικά δύνανται να εισπράττονται σύμφωνα με τον Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν. 4978/2022, Α΄ 190).
Άρθρο 20-Τέλη
Παρά το γεγονός ότι ρητώς προβλέπεται στο κείμενο του Κανονισμού 2022/2065 η δυνατότητα επιβολής τέλους από τον Συντονιστή Ψηφιακών Υπηρεσιών, στην περίπτωση των παρόχων ηλεκτρονικών επικοινωνιών η επιβολή ενός πρόσθετου τέλους συνεπάγεται σημαντικό οικονομικό βάρος. Ως γνωστόν, το σύνολο των παρόχων ηλεκτρονικών υπηρεσιών επιβαρύνεται ούτως ή άλλως με τέλη γενικών αδειών, φάσματος καθώς και άλλα. Εκτιμούμε ότι η πρόσθετη επιβάρυνση των παρόχων ηλεκτρονικών επικοινωνιών με τα εποπτικά τέλη που προβλέπονται στο άρθρο 20 είναι υπέρμετρα επαχθής και ως εκ τούτου προτείνουμε να εισαχθεί συγκεκριμένη εξαίρεση στο νόμο.
Προτεινόμενη Διατύπωση:
Άρθρο 20 παρ. 3
3. Ο Συντονιστής Ψηφιακών Υπηρεσιών δύναται να μην επιβάλει εποπτικό τέλος σε παρόχους ενδιάμεσων υπηρεσιών των οποίων ο συνολικός παγκόσμιος ή εθνικός ετήσιος κύκλος εργασιών από τις δραστηριότητες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της Πράξης και του παρόντος νόμου δεν υπερβαίνει ορισμένο κατώτατο όριο ή των οποίων οι δραστηριότητες δεν ανέρχονται σε ορισμένο ελάχιστο μερίδιο αγοράς ή είναι πολύ περιορισμένης γεωγραφικής εμβέλειας ή οι οποίοι παρέχουν συγκεκριμένες κατηγορίες ενδιαμέσων υπηρεσιών. Από την καταβολή του εποπτικού τέλους εξαιρούνται ρητώς οι αδειοδοτημένοι πάροχοι υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών.
Σε κάθε περίπτωση, ο νόμος οφείλει να προβλέπει ανώτατο όριο των τελών που δύναται να επιβάλει ο Συντονιστής Ψηφιακών Υπηρεσιών, προκειμένου η σχετική νομοθετική εξουσιοδότηση προς τον Συντονιστή να είναι αρκούντως ορισμένη και να διασφαλίζεται η ασφάλεια δικαίου για τις επιχειρήσεις.
Με αφορμή την εισαγωγή στο νομοσχέδιο του εν λόγω άρθρου (άρθρο 20) ο ΣΑΠΟΕ και η ΠΑΚΤ επαναφέρει επιτακτικά το αίτημα σύσσωμου του οπτικοακουστικού κλάδου σε σχέση με τις μεγάλες πλατφόρμες παροχής επιγραμμικού οπτικοακουστικού περιεχομένου / streamers (π.χ Netflix, Disney+, Amazon κλπ) περί επιβολής ενός ανταποδοτικού τέλους σε αυτές, το οποίο θα προορίζεται προς επανεπένδυση στην εγχώρια οπτικοακουστική παραγωγή.
Σε όλο τον κόσμο η θέση αυτή διατυπώνεται όλο και πιο συχνά και όλο και επιτακτικότερα από ποικίλες εθνικής ή περιφερειακές ενώσεις επαγγελματιών του οπτικοακουστικού κλάδου, προκειμένου να επιστραφεί ένα μέρος των υπερκερδών των streamers στους εθνικούς δημιουργούς, από την δουλειά των οποίων άλλωστε επωφελούνται και οι ίδιες οι πλατφόρμες, και μάλιστα σε πολύ μεγάλο βαθμό δεδομένης της παρατηρούμενης στροφής σε πιο «εθνικά προσαρμοσμένο» περιεχόμενο.
Η νομοθετική ρύθμιση περί υποχρέωσης επανεπένδυσης στην εσωτερική παραγωγή θα αποκαταστήσει μια πρόδηλη αδικία σε βάρος των εθνικών πνευματικών δημιουργών και θα μειώσει την τεράστια διαπραγματευτική ανισότητα που διέπει τις σχέσεις των πλατφορμών με τους μεμονωμένους καλλιτέχνες και μικρούς ανεξάρτητους παραγωγούς.
Η επιβολή ενός ανταποδοτικού τέλους, το οποίο θα μπορούσε να κυμαίνεται στο 20-25% των καθαρών εσόδων εντός της ελληνικής επικράτειας των streamers και το οποίο θα προορίζεται για την ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής, είναι απολύτως σύμφωνη με το ενωσιακό δίκαιο και έχει ήδη θεσπιστεί στην Γαλλία – χώρα πρωτοπόρο στην ρύθμιση του ζητήματος – για τα κέρδη που αποκομίζονται στην γαλλική επικράτεια. Η αναμενόμενη ωφέλεια εκεί ανέρχεται στα 300.000.000 ευρώ για την εγχώρια παραγωγή, το δε επιβληθέν τέλος είναι της τάξεως του 20%.
Ως εκ τούτου είναι απολύτως ώριμη η συνθήκη για την εισαγωγή σχετικής ρύθμισης σε συνεργασία με το συναρμόδιο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών.
Since 2021, streaming services, including Netflix, Amazon and Disney+, have been required to invest between 20%-25% of their French revenues in French content.
https://variety.com/2024/digital/news/global-production-bodies-unite-streamers-invest-local-content-1235875256/
….the move would “bring between €250m and €300m to French production this year and it will be dynamic as it is based on revenues.”
https://tbivision.com/2022/04/03/new-horizons-2/#close-modal