Σχέδιο Δράσης OGP OGP

Άρθρο 22: Έλεγχος των τυπικών στοιχείων στις εκθέσεις αξιολόγησης

1. Οι υπηρεσίες διοικητικού/προσωπικού των Υπουργείων και φορέων που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος διατάγματος , είναι υπεύθυνες για την ορθή εφαρμογή των διατάξεών του και ιδιαίτερα για τον έλεγχο:
α) της τήρησης των οριζομένων από το παρόν διάταγμα ως προς την συμπλήρωση τόσο από τον Αξιολογούμενο όσο και από τον Αξιολογητή των απαραιτήτων στοιχείων και εντύπων.
β) της παραπομπής στο Συμβούλιο Αξιολόγησης των εκθέσεων αξιολόγησης σύμφωνα με τα οριζόμενα στα άρθρα 25 και 26 του παρόντος διατάγματος.

2. Σε περίπτωση κατά την οποία διαπιστώνεται οποιαδήποτε παράλειψη ως προς τα απαραίτητα στοιχεία, η έκθεση αξιολόγησης επιστρέφεται από τον προϊστάμενο της υπηρεσίας διοικητικού/προσωπικού στον κατά περίπτωση υπεύθυνο για σχετική συμπλήρωση ή διόρθωση.

  • 12 Απριλίου 2012, 12:49 | Panos Liverakos

    Οι διατάξεις του άρθρου 22 προσθέτουν ακόμη περισσότερες χρονοβόρες, περίπλοκες και γραφειοκρατικές διαδικασίες. Το παράδοξο σε αυτή την περίπτωση είναι ότι προβλέπεται η εμπλοκή και άλλων δημόσιων υπηρεσιών για το αυτονόητο.

  • 10 Απριλίου 2012, 11:59 | Π.Σ.

    Τα συστατικά στοιχεία, του νέου σχεδίου Π.Δ. για την αξιολόγηση των Δημοσίων Υπαλλήλων είναι τα παρακάτω:
    α. Το ένα τρίτο του σχεδίου αποτελεί αντιγραφή του ακόλουθου εγγράφου του Υπουργείου Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης από το 2007!
    Βρίσκεται αναρτημένο εδώ… http://www.eipa.eu/files/File/CAF/Brochure2006/Greek_2006.pdf
    β. Το άλλο ένα τρίτο του σχεδίου Π.Δ. αποτελεί αντιγραφή των Κεφαλαίων Α΄ και Β΄ του Ν.3230,ξεχασμένου από το 2004!
    γ. Με το Π.Δ.318 του 1992 -το οποίο αν και κανονικά θα έπρεπε να εφαρμόζεται εδώ και τόσα χρόνια, σε καμία υπηρεσία δεν λειτούργησε- έχουμε και το άλλο τρίτο που μας έλειπε!!!

    Όταν σε οποιοδήποτε προβληματικό σύστημα προστίθεται πολυπλοκότητα το μόνο σίγουρο αποτέλεσμα είναι η διάλυσή του ή τουλάχιστον η περαιτέρω προβληματική λειτουργία του. Το ιδανικό θα ήταν, όσοι ασχολήθηκαν με το θέμα, να μην περιορίζονταν σε copy-paste παλαιότερων εγχειρημάτων (που ποτέ δεν τελεσφόρησαν) αλλά να προτείνουν κάτι ριζοσπαστικό, απλό και σίγουρο ως προς την αμεροληψία του, αυτό βέβαια έχει ως προϋπόθεση ότι όσοι εργάσθηκαν για το συγκεκριμένο σχέδιο έχουν ΑΜΕΣΗ αντίληψη της πραγματικότητας της δημ. διοίκησης τουτέστιν έχουν εργασθεί επί μακρόν σε υπηρεσίες πρώτης γραμμής και δεν είναι απλώς κάποιοι ειδικοί επιστήμονες, άριστοι σε θεωρητική κατάρτιση, αλλά ανεπαρκείς σε πρακτική εφαρμογή των γνώσεών τους στο πεδίο της δημ. διοίκησης.
    Η πρόβλεψη για το προς υιοθέτηση σχέδιο είναι ότι η πραγματικότητα, για ακόμα μια φορά, θα μας ξεπεράσει όταν για παράδειγμα:
    1. Το στοιχείο της υποκειμενικότητας του αξιολογητή δεν περιορίζεται αλλά ενισχύεται, γεγονός που θα οδηγήσει σε αντιπαραθέσεις, κακοδιοίκηση και τελικά στη δημιουργία διχαστικού κλίματος που βέβαια καθόλου δεν συμβάλλει στον τελικό στόχο.
    2. Βασική προϋπόθεση για την σωστή εφαρμογή των επιχειρησιακών σχεδίων αλλά και τη διαδικασία σύνταξης σχεδίου και προσδιορισμού των δράσεων είναι :
    o η σωστή θεωρητική κατάρτιση επί του αντικειμένου, αυτών που θα το συντάσσουν
    o η ολοκληρωμένη αντίληψη που έχουν οι συντάκτες ως προς τους διαθέσιμους πόρους τους, ως προς τις διαδικασίες και ως προς τον όγκο δουλειάς που απαιτείται (δηλ. της πραγματικότητας των υπηρεσιών)
    3. Από τη διαδικασία σύνταξης σχεδίου και προσδιορισμού των δράσεων απουσιάζουν εντελώς οι βασικοί μέτοχοι που θα το εφαρμόσουν δηλ. οι υπάλληλοι, συνεπώς δεν γίνονται συμμέτοχοι στο εγχείρημα και δεν έχουν λόγω να υπερβούν τον οιονδήποτε ποσοτικό στόχο, εισάγοντας και ποιοτικά στοιχεία στην εργασία τους.
    4. Δεν υπάρχει το στοιχείο της αξιολόγησης και του σχεδίου και των δράσεων και των προϊσταμένων από τους υπαλλήλους για να είναι η αξιολόγηση ολοκληρωμένη και σωστή.

    Τέλος οποιοδήποτε σύστημα αξιολόγησης υπαλλήλων δημ. διοίκησης είναι καταδικασμένο να αποτύχει όταν δεν έχουν αντιμετωπισθεί τα φαινόμενα αυθαιρεσίας του πολίτη και όταν απουσιάζουν εντελώς παράλληλες δράσεις ενημέρωσης του πολίτη για τα δικαιώματά του αλλά κυρίως και για τις υποχρεώσεις του.